Εγκύκλιος για το βιβλιάριο υγείας σε όλους τους ανασφάλιστους

Με εγκύκλιο που εξέδωσε η αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας αρμόδια για θέματα Κοινωνικής Αλληλεγγύης γνωστοποιεί στους δήμους ότι θα πρέπει να συνεχίσουν την χορήγηση βιβλιαρίου πρόνοιας έως να εκδοθεί η προβλεπόμενη από τον πρόσφατο νόμο, γνωστό ως «παράλληλο πρόγραμμα», υπουργική απόφαση που θα καλύπτει όλους τους ανασφάλιστους με ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ειδικότερα σύμφωνα με την διάταξη του νόμου για το παράλληλο πρόγραμμα, θα πρέπει να εκδοθεί η νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση για την υγειονομική κάλυψη ανασφάλιστων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και κάνει γνωστό ότι οι δήμοι θα πρέπει να συνεχίσουν την διαδικασία έκδοσης βιβλιαρίων ανασφαλίστων από τις Υπηρεσίες τους, όπως προβλέπει σχετική νομοθεσία που παραμένει σε ισχύ.

Το ΦΕΚ (1747,τΒ') στο οποίο παραπέμπει η εγκύκλιος αναφέρεται στην ΚΥΑ που είχε υπογραφεί το 2006 από τον τότε υφυπουργό κοιν.Ασφάλισης Γερ.Γιακουμάτο, σχετίζεται με την έκδοση ΒΙΒΛΙΑΡΙΩΝ ΑΠΟΡΙΑΣ και καθορίζει τα ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ για να τα αποκτήσει κάποιος!

Το εισοδηματικό κριτήριο λοιπόν που καθορίζει η εν λόγω ΚΥΑ είναι το ιλιγγιώδες ποσό...των 6.000 ευρώ προσαυξημένο κατά 20% σε περίπτωση έγγαμου δικαιούχου! Προσοχή:Το εισόδημα υπολογίζεται ΤΕΚΜΑΡΤΑ (σύμφωνα με το νόμο,ο παντρεμένος έχει τεκμαρτό 5.000,αν έχει σπίτι του προστίθενται άλλες 3.000 συν 2.000 σε περίπτωση κατοχής αυτοκινήτου)!
medlabnews.gr

Πόσο καλό κάνει η νηστεία στην υγεία;

Γράφει η Βασιλική  Σκρέτα,  Διαιτολόγος – Σύμβουλος Διατροφής, medlabnews.gr

Διανύοντας την περίοδο της Σαρακοστής  πολλοί από μας ακολουθούμε ένα διατροφικό πρόγραμμα νηστείας, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Άλλοι για να εκπληρώσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και άλλοι ως μια ευκαιρία αποτοξίνωσης του οργανισμού, μέσω του αποκλεισμού των τροφών ζωικής προέλευσης και της συνεπακόλουθης αύξησης των φυτικών τροφών, όπως λαχανικά, όσπρια, ζυμαρικά, φρούτα.

Το ερώτημα είναι: πράγματι η νηστεία κάνει καλό στον οργανισμό και προάγει την υγεία; Περικλείει η νηστεία κινδύνους για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού;

Η απάντηση βρίσκεται κάπου στη μέση. Πράγματι, η αυξημένη κατανάλωση φυτικών ινών, κατά τη διάρκεια της νηστείας, αποτελεί βασικό διατροφικό πλεονέκτημα, καθώς συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων λιπιδίων και γλυκόζης στο αίμα και επιπλέον καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα και προλαμβάνει την εμφάνιση ορισμένων μορφών καρκίνου. 

Διαβάστε την συνέχεια 

Νηστεία Σαρακοστής: Πόσο ωφέλιμη είναι για την υγεία;

Τα Ταμεία θα πληρώνουν δίχως... αντιρρήσεις τα νοσήλια βαριά ασθενών

«Βαθιά το χέρι στην τσέπη» θα βάζουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί για να καλύπτουν ιατρικές δαπάνες των ασφαλισμένων τους σε Ελλάδα και εξωτερικό, εφόσον οι ασθενείς αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο υγείας και τα νοσοκομεία ή συμβεβλημένα νοσηλευτικά ιδρύματα - θεραπευτήρια αδυνατούν να ανταποκριθούν στο κατάλληλο επίπεδο της αναγκαίας περίθαλψής τους.

Υστερα από πολύχρονους δικαστικούς αγώνες τα δικαστήρια δικαίωσαν ασφαλισμένους οι οποίοι εκτός από την περιπέτεια με την υγεία τους είχαν να αντιμετωπίσουν κι έναν απίστευτο γραφειοκρατικό Γολγοθά.

Πρωτοποριακές αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων ανατρέπουν κρίσεις ασφαλιστικών φορέων, υγειονομικών επιτροπών, αλλά και εφετείων, ανάβοντας «πράσινο φως» για κάλυψη νοσηλευτικών δαπανών σε Ελλάδα και εξωτερικό και αναγνωρίζοντας τη χορήγηση επιδόματος πλήρους αναπηρίας, ύστερα από πολύχρονους δικαστικούς αγώνες που ξεπέρασαν τα 16 χρόνια...

Η καθυστερημένη δικαίωση των ασφαλισμένων φέρνει στο φως όχι μόνο την επώδυνη περιπέτεια με την υγεία τους, αλλά κι έναν απίστευτο Γολγοθά που βιώνουν ανάμεσα στις συμπληγάδες γραφειοκρατικών διαδικασιών, με συνεχείς αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις των αρμόδιων ασφαλιστικών οργάνων (που συχνά καταταλαιπωρούν ασθενείς και συγγενείς με πολύπλοκες έως και ανάλγητες κρίσεις), αλλά και των δικαστηρίων.

Υψώνοντας ασπίδα προστασίας για τους ασφαλισμένους - ασθενείς, τα ανώτατα δικαστήρια (Συμβούλιο της Επικρατείας, Αρειος Πάγος) ξεκαθαρίζουν κατ' αρχήν ότι το Σύνταγμα υποχρεώνει το κράτος και τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης να παρέχουν στους ασφαλισμένους υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου, που πρέπει να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες διάγνωσης και θεραπείας των παθήσεών τους, τις χειρουργικές επεμβάσεις (εφόσον απαιτούνται) και γενικά τις ανάγκες νοσηλείας τους. Προσθέτουν ότι τυχόν νομοθετικοί περιορισμοί της υποχρέωσης αυτής, δεν μπορεί να οδηγήσουν ποτέ στην ανατροπή του δικαιώματος προστασίας της υγείας.

Οι πρωτοποριακές δικαστικές αποφάσεις ανοίγουν τον δρόμο για να έχουν κατάλληλη ιατρική φροντίδα και κάλυψη δαπανών οι ασφαλισμένοι, όταν στα νοσοκομεία ή θεραπευτήρια που πηγαίνουν δεν υπάρχει δυνατότητα παροχής κατάλληλων υπηρεσιών υγείας, γιατί π.χ. υστερούν σε σύγχρονες μεθόδους διάγνωσης - θεραπείας, δεν έχουν κατάλληλα ιατρικά μηχανήματα και υποδομές, ελλείπει το απαραίτητο εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, κ.λπ., οπότε αναγκάζονται να καταφύγουν αλλού για να μην κινδυνεύσει σοβαρά η υγεία τους. Παράλληλα βάζουν «φρένο» στο συνηθισμένο φαινόμενο των γνωμοδοτήσεων υγειονομικών επιτροπών, που αποκρούουν αιτήματα (π.χ. επιδόματος αναπηρίας, κάλυψης νοσηλείας) με συνεχώς πλημμελείς αιτιολογίες. Επισημαίνουν ότι οι αλλεπάλληλες απορριπτικές κρίσεις με συνεχώς πλημμελείς αιτιολογίες, δεν μπορούν να λειτουργούν σε βάρος των ασφαλισμένων και συνεπώς δεν γίνονται δεκτές.

Κοινός γεωμετρικός τόπος (πέραν των κρίσιμων προβλημάτων υγείας) η άρνηση των ασφαλιστικών τους φορέων να καλύψουν τη νοσηλεία τους σε μη συμβεβλημένα θεραπευτήρια (σε μία περίπτωση και στο εξωτερικό), μολονότι ήταν αδύνατο να αντιμετωπιστεί η κατάστασή τους σε εφημερεύον νοσοκομείο ή σε συμβεβλημένο θεραπευτήριο, κ.λπ., λόγω έλλειψης κρεβατιών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ, κατάλληλου ιατρικού εξοπλισμού) κ.λπ. Στη μία περίπτωση ασθενής εισήχθη σε νοσοκομείο της Αττικής με βαριά βρογχοπνευμονία. Μη βρίσκοντας κρεβάτι στη ΜΕΘ (ούτε σε άλλα συμβεβλημένα με το ΙΚΑ θεραπευτήρια κατόπιν αναζήτησης του ΕΚΑΒ), οι ιατροί τον έστειλαν λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης σε ΜΕΘ ιδιωτικού θεραπευτηρίου, όπου νοσηλεύτηκε το 2001 για 35 ημέρες, έναντι δαπάνης σχεδόν 50.000 ευρώ.

Υστερα από αλληλοσυγκρουόμενες κρίσεις, αλλεπάλληλες ενστάσεις κ.λπ., ο ασφαλιστικός φορέας κάλυψε ποσό περίπου 5.000€ που αναλογεί στα τιμολόγια κρατικής διατίμησης.

Αδυναμία ΙΚΑ
Το ΣτΕ, ανατρέποντας αντίθετες αποφάσεις του ασφαλιστικού φορέα και διοικητικού δικαστηρίου, έκρινε ότι το Ταμείο πρέπει να καλύψει ολόκληρο το ποσό, καθώς η δαπάνη προκλήθηκε λόγω αδυναμίας του ΙΚΑ να παράσχει περίθαλψη σε δικό του ή σε συμβεβλημένο θεραπευτήριο (και όχι λόγω επιλογής του ασφαλισμένου). Σε άλλη περίπτωση το ΣτΕ, ανατρέποντας αντίθετες αποφάσεις, άνοιξε τον δρόμο για να μπορέσει να εισπράξει μια ασθενής ποσό 28.000 δολ. που κατέβαλε προ 16ετίας στις ΗΠΑ για απολύτως εξειδικευμένη ακτινοθεραπεία (κατόπιν μαστεκτομής λόγω καρκίνου και εμφάνισης μεταστάσεων) που αδυνατούσε να γίνει τότε στην Ελλάδα, σύμφωνα με ιατρικές βεβαιώσεις.

Στην περίπτωση νέου με σοβαρά προβλήματα υγείας από 4 ετών, ο ΟΓΑ αρνιόταν χορήγηση επιδόματος πλήρους αναπηρίας (100%) καθώς υγειονομική επιτροπή την προσδιόριζε 80%. Ακολούθησαν αντικρουόμενες γνωμοδοτήσεις και δικαστικές αποφάσεις για το αν ήταν πλήρης η αναπηρία, λόγω εγκεφαλικού όγκου (και επέμβασης), συχνών επιληπτικών κρίσεων, σπαστικής πάρεσης, διαταραχών βάδισης κ.λπ. Η Δικαιοσύνη, λαμβάνοντας υπόψη τη βαρύτητα της κατάστασης και τις ανύπαρκτες ευκαιρίες απασχόλησης, τον έκρινε ανίκανο για οποιοδήποτε βιοποριστικό επάγγελμα εφ' όρου ζωής.

Παράλληλα δέχθηκε ότι οι αλλεπάλληλες υγειονομικές γνωματεύσεις αποκρούουν το επίδομα αναπηρίας, περιοριζόμενες να αμφισβητήσουν την πλήρη (100%) αναπηρία. Ομως, δεν απαντούν ούτε αιτιολογούν εάν μπορεί με τόσο σοβαρές παθήσεις να αυτοεξυπηρετείται αντιμετωπίζοντας χωρίς βοήθεια και περιποίηση στοιχειώδεις καθημερινές ανάγκες ή να κυκλοφορεί χωρίς κίνδυνο της ζωής του. Η παράλειψη και πλημμελής αιτιολόγηση για δεύτερη φορά, κρίθηκε ότι δεν μπορεί να αποβαίνει σε βάρος του ασφαλισμένου και γι' αυτό του επιδικάστηκε το επίδομα.

Στις δικαστικές αποφάσεις επισημαίνεται ότι:

• Σε περίπτωση που ασθενείς (των οποίων η δαπάνη νοσηλείας βαρύνει το Δημόσιο και άλλους ασφαλιστικούς φορείς) εισαχθούν αυτοβούλως σε νοσηλευτικά ιδρύματα ή κλινικές μη συμβεβλημένα με τους φορείς αυτούς, γιατί απειλείται η υγεία και η ζωή τους, πρέπει να καταβληθούν από τους φορείς οι δαπάνες, ανάλογα με τα κρατικά τιμολόγια νοσηλίων.

• Αν οι ασθενείς εισέλθουν σε νοσοκομεία ή συμβεβλημένα θεραπευτήρια, που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους (λόγω ανεπαρκούς υποδομής, έλλειψης κρεβατιού, προσωπικού, μηχανημάτων κ.λπ., είτε γιατί υστερούν σε σύγχρονες μεθόδους διάγνωσης - θεραπείας) και αναγκαστούν να καταφύγουν σε μη συμβεβλημένα για να αποφύγουν σοβαρό κίνδυνο για την υγεία και τη ζωή τους, οι ασφαλιστικοί φορείς οφείλουν να καλύψουν ολόκληρη τη δαπάνη.

Αν οι κλινικές δεν ακολουθήσουν την κρατική διατίμηση, υποχρεώνοντας τον ασφαλισμένο να πληρώσει πολύ περισσότερα, οι φορείς μπορούν να εναγάγουν τις κλινικές (όπως και ο ασθενής) προβάλλοντας αξιώσεις επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθέντων.

Η δικαίωση 4 ασθενών

Στις συγκεκριμένες υποθέσεις δικαιώθηκαν ύστερα από πολυετείς γραφειοκρατικούς αλλά και δικαστικούς αγώνες, 45χρονος με όγκο στο κεφάλι, 37χρονη με καρκίνο στον μαστό και μεταστάσεις, ασθενής που κινδύνεψε από βαρύτατη βρογχοπνευμονία και οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια και άλλος που υπέστη βαριά αναπνευστική λοίμωξη και καρδιακή ανακοπή.

ΑΛEΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ

Πηγή 

Καλλιόπη Αθανασιάδη: Επιβίωσε από ένα φριχτό ατύχημα, έγινε κορυφαία θωρακοχειρουργός και μάχεται για τα δικαιώματα των γυναικών

Την πρώτη φορά που μιλήσαμε με την Καλλιόπη Αθανασιάδη στο τηλέφωνο και της εξήγησα πως για το θέμα στη HuffPost Greece θα γίνει και μία φωτογράφιση, μου λέει: «Θα ήθελα μόνο να σας ενημερώσω ότι στο πρόσωπο και στα χέρια μου έχω εγκαύματα. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα, έχω συμφιλιωθεί απόλυτα με αυτό, για εσάς το λέω, για να ξέρετε». Όταν την ρωτάω πώς δημιουργήθηκαν, μου απαντάει ότι είναι «ένα από τα καμένα παιδιά του σχολικού λεωφορείου που τυλίχθηκε στις φλόγες το 1970. Θα είστε πολύ νέα για να το γνωρίζετε».

Η Καλλιόπη Αθανασιάδη είναι όντως η επιζήσασα ενός φριχτού ατυχήματος που έγινε στις 26 Ιανουαρίου του 1970, όταν η ίδια ήταν τεσσάρων χρονών. Τη μέρα εκείνη το σχολικό λεωφορείο του εκπαιδευτηρίου «Γ. Κουμαντάκου» άρχισε ξαφνικά να καίγεται, παγιδεύοντας μέσα τα παιδιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού που επέστρεφαν στα σπίτια τους. Στην πολύκροτη δίκη– τα «καμένα παιδιά» γέμιζαν με τις πληγές τους τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων – κρίθηκαν τελικά ένοχοι ο ιδιοκτήτης του σχολείου και ο οδηγός του λεωφορείου στους οποίους υπεβλήθη ποινή φυλάκισης ενός έτους και έξι μηνών και ενός έτους και δύο μηνών αντίστοιχα.

Η επιλογή της να σπουδάσει ιατρική δεν είναι καθόλου τυχαία. Ο πατέρας της, Άγγελος Αθανασιάδης, ο οποίος πέθανε μόλις μισό χρόνο πριν πάθει το ατύχημα, ήταν ένας από τους τρεις πρώτους θωρακοχειρουργούς στην Ελλάδα, ενώ η μητέρα της ήταν νοσηλεύτρια. «Μόλις τελείωσα τη Γερμανική Σχολή Αθηνών πέρασα στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, αλλά και στην Ιατρική Μονάχου. Αρχικά επέλεξα τη δεύτερη, όπου πήγα τρεις μήνες, αλλά έπειτα από συζήτηση με τη μητέρα μου αποφασίσαμε να γυρίσω πίσω. Με το που τελείωσα ήμουν αρκετά τυχερή, με την έννοια ότι είχα την επιλογή να πάω στο Κρατικό της Νίκαιας».

Τότε ήταν βέβαια άγριες εποχές. Το βράδυ, όπου στη Νίκαια βγαίνουν μαχαίρια, άνδρες ειδικευόμενοι έφευγαν και μας άφηναν μόνες, νοσοκόμες και νοσηλεύτριες. Ούτε η ασφάλεια ερχόταν, έλεγε: “Ένας είμαι. Να έρθω να τις φάω εγώ;”. Έχουμε φύγει από το Νίκαιας για να κάνουμε μήνυση σε ασθενή στο τελος της βάρδιας», θυμάται.

Και όλα αυτά όταν ήταν μόλις 26 χρονών. «Έκανα εκεί τρία χρόνια γενικής χειρουργικής γιατί πάντα πίστευα ότι αυτή είναι η βάση και πρέπει να την κάνεις σε νοσοκομείο πρώτης γραμμής», μου εξηγεί. Ωστόσο, όταν πήγε στον τότε διευθυντή του τμήματος, την ρώτησε το εξής αμίμητο, όπως λέει: «Και γιατί δεν κάνετε αναισθησιολογία;». Το ειρωνικό της υπόθεσης είναι ότι οι γυναίκες δεν ξεφεύγουν από τον σεξισμό σε καμία χώρα: «Στην Ελλάδα θέλουν οι αναισθησιολόγοι να είναι γυναίκες, ενώ στη Γερμανία να είναι άνδρες», τονίζει.

Σειρά είχε ο Ευαγγελισμός, όπου τα πρώτα δύο χρόνια ασχολήθηκε με την καρδιοχειρουργική. Από εκείνες τις μέρες έχει να πει ιστορίες για δύο άνδρες με «ανοιχτά και ξύπνια μυαλά» που αποδέχονταν την αλλαγή των δεδομένων, αλλά και τα λάθη τους: τον τότε διευθυντή της Θωρακοχειρουργικής, Νίκο Έξαρχο και τον τότε διευθυντή της Καρδιοχειρουργικής, Χρήστο Λόλα. Ήταν βέβαια η εξαίρεση στον κανόνα ενός ανδροκρατούμενου κλάδου.

«Επειδή κανείς από την οικογένεια δεν ήθελε να κάνω Ιατρική, με προετοίμαζαν για Νομική. Είχα πάθει και το ατύχημα, η μαμά μου ως δυναμική γυναίκα δεν ήθελε να είμαι πίσω από τη φούστα της. Μιλάω λοιπόν επτά ξένες γλώσσες, συν τα ελληνικά. Ο τότε διευθυντής του τμήματος είχε φύγει και τον αναπλήρωνε ένας άλλος. Πήγαμε λοιπόν μαζί σε ένα συνέδριο στη Γερμανία. Εκεί υπήρχαν Ρώσοι καρδιοχειρουργοί που είχαν μαζί τους Ρωσίδες μεταφράστριες επειδή δεν ήξεραν Αγγλικά. Φυσικά, οι Έλληνες έκαναν πλάκα ότι “οι γιατροί κοιμούνται με τις ρωσίδες”. Ο αναπληρωτής Διευθυντής λοιπόν με σύστησε και εμένα σαν μεταφράστρια,» λέει και χαμογελάει ειρωνικά.

Η Καλλιόπη Αθανασιάδη περιγράφει μια πραγματικότητα που είναι γνωστή σε όλες τις γυναίκες και ορίζει ότι «αυτό που θέλεις να πάρεις, θα πρέπει να το πάρεις μόνη σου». Και έτσι έκανε, οριοθετώντας στόχους και, πολύ απλά, πετυχαίνοντας τους έναν προς έναν. Αμέσως μετά τις εξετάσεις της ειδικότητας της, φεύγει για πέντε μήνες στον Καναδά, ενώ στα τέλη του 1998 σειρά έχει το Ανόβερο όπου της προσφέρεται υποτροφία έξι μηνών. Και τα δύο χάρη στο δικό της θάρρος να προσεγγίσει τους ανάλογους καθηγητές του εξωτερικού μόνη της.

Όταν πια γυρίζει πίσω για να κάνει το αγροτικό της, της δίνεται μια θέση που για την ίδια μοιάζει με ευλογία. «Η μητέρα μου είχε πεθάνει και ήμουν έτοιμη να φύγω, αλλά προκηρύσσεται μια θέση στο «Σωτηρία». Επειδή ο πατέρας και η μητέρα μου δούλευαν εκεί, για μένα ήταν προσωπικό στοίχημα». Στο σημείο αυτό, σηκώνεται, παίρνει με προσοχή από το γραφείο της μια κορνίζα και μου την δείχνει. Είναι ο πατέρας της και η μητέρα της σε ένα ασπρόμαυρο στιγμιότυπο από ένα χειρουργείο. Διορίζεται εκεί το 2002, αλλά το 2004 έρχεται και πάλι μια πρόσκληση από το εξωτερικό και είναι πολύ καλή για να την αγνοήσει: «Παίρνω ένα e-mail στις 3 τα ξημερώματα από τον καθηγητή στο Ανόβερο, ο οποίος είναι πλέον Διευθυντής στο Πανεπιστημιακό του Ανόβερο. Μου ζητάει λοιπόν να οργανώσω ένα θωρακοχειρουργικό τμήμα ανάμεσα στους καρδιοχειρουργούς. Νόμιζα ότι κάτι διάβαζα λάθος! Το 2005 πήγα και οργάνωσα ένα τμήμα για το οποίο είμαι περήφανη, αλλά το 2006 αρνήθηκα τη θέση που μου πρότεινε στη Γερμανία και εκ των υστέρων κάπου το μετάνιωσα».

Την ρωτάω γιατί δεν την δέχθηκε.

«Γιατί είπα όχι; Γιατί πιστεύω ότι ο καθένας πρέπει να παλεύει στον τόπο του, έχω κάτι τέτοιες ρημάδες απόψεις», μου απαντάει με κάποιον τόνο απογοήτευσης στη φωνή της.

Έτσι έφτασε να βρίσκεται σήμερα στον Ευαγγελισμό, όπου κάποια στιγμή έφυγε ο υπεύθυνος του Θωρακοχειρουργικού Τμήματος και πήρε εκείνη τη θέση. Με τον νόμο του 2013 το δικό της τμήμα ενώθηκε με εκείνο της καρδιοχειρουργικής, αν και όπως επισημαίνει «το επιστημονικό συμβούλιο έχει αντίθετη άποψη, αλλά κανείς δεν την προωθεί». Με εφτά καρδιοχειρουργούς «ενάντια» σε 2 θωρακοχειρουργούς – είναι η ίδια και ένα ακόμη άτομο – η μάχη μοιάζει άνιση και καταδικασμένη.

Η Καλλιόπη Αθανασιάδη όμως διανύει ήδη τον δεύτερο χρόνο της προεδρίας της στην Ελληνική Εταιρεία Χειρουργών Θώρακος–Καρδίας– Αγγείων και δεν πρόκειται να υποχωρήσει ούτε ένα εκατοστό. Ακόμα και εάν, όπως μου λέει, «ο γενικός γραμματέας στέλνει e-mail και υπογράφει από κάτω ως γενικός γραμματέας, αλλά εμένα με αποκαλεί αξιότιμη κ Αθανασιάδη και όχι αξιότιμη κ Πρόεδρε». Ακόμα και εάν, εν έτη 2015, έχει εκπαιδευόμενη στη θωρακοχειρουργική που της είπαν ότι «οι γυναίκες δεν κάνουν για αυτό». Ή ακόμα χειρότερα, όταν ο σεξισμός συνεχίζει να υπάρχει με την αισχρότερη μορφή του: «Εάν η γυναίκα πάει με τα νερά τους, είναι μια χαρά. Εάν είναι όμορφη και τους “κάτσει”, είναι επίσης μια χαρά. Ή εάν δέχεται κάτι χέρια κάτω από μπλούζες ή χαζογελάει με τα αστεία τους», ξεκαθαρίζει. Για την ίδια άλλωστε και μόνο το γεγονός ότι υπάρχει η οργάνωση «Women in Thoracic Surgery», στην οποία είναι μέλος, η οποία δημιουργήθηκε για να υποστηρίζει και κάνει mentoring στις γυναίκες για τη θωρακοχειρουργική, σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα διεθνώς.

Στα 34 της επιλέχθηκε από την Ευρωπαϊκή Θωρακοχειρουργική Εταιρεία ως δικός της εκπρόσωπος στην Ελλάδα. Η αντίδραση του προέδρου της Ελληνικής Θωρακοχειρουργικής Εταιρείας ήρθε στη συνέλευση της εταιρείας, ενώ εκείνη ήταν μπροστά, χωρίς εκείνος να το ξέρει: «Εμείς θα την αλλάξουμε αυτή!». Η δική της απάντηση ήρθε άμεσα: «Σήκωσα το χεράκι μου, ήμουν και μικρή τότε, και λέω, “Αυτή που λέτε είμαι εγώ. Μήπως πρέπει να ρωτήσετε τον νομικό σύμβουλο της εταιρείας σας για να μην λέτε έτσι όσα λέτε; Δεν είμαι εκπρόσωπος της δικής σας εταιρείας στην ευρωπαϊκή, είμαι της ευρωπαϊκής στη δική σας”».

Έτσι ξεπερνά τα εμπόδια που θέλουν να τις υψώσουν, με επιχειρήματα, θάρρος και, όπως λέει και η ίδια, «με γλώσσα». Αλλά δεν είναι μόνη. «Αυτό που λένε για τις νοσηλεύτριες, ότι υπάρχει πόλεμος επειδή είσαι γυναίκα, δεν ισχύει. Εγώ έχω επιβιώσει χάρη σε αυτές, είναι η δεύτερη μου οικογένεια, υπάρχει βοήθεια και υποστήριξη. Και μετά υπάρχουν πάντα βέβαια οι ασθενείς, οι οποίοι ποτέ μα ποτέ δεν έχουν πρόβλημα επειδή είμαι γυναίκα. Έρχονται ασθενείς μου να με βρουν μετά από 8 χρόνια. Ρωτάνε τις νοσηλεύτριες τι να μου δώσουν και εκείνες τους απαντάνε “μην τολμήσετε να τις πείτε κάτι τέτοιο, θα σας πετάξει εκτός γραφείου”. Οπότε, επειδή ξέρουν πως μου αρέσουν τα γλυκά του κουταλιού, έρχονται και μου φέρνουν τέτοια. Αυτό εγώ το θεωρώ φοβερά σημαντικό, έτσι συνέβαινε και με τον πατέρα μου, οπότε είναι ένα στοιχείο που μου αρέσει».

Όταν την ρωτάω για τη ζωή μετά το ατύχημα, μου απαντάει κατηγορηματικά ότι ως παιδί δεν δέχθηκε bullying: «Μάλλον οι μαμάδες είχαν ενημερώσει τα παιδιά; Πάντα με πρόσεχαν και παντού με καλούσαν. Μόνο στο λεωφορείο υπήρχαν διάφορες ηλίθιες μαμάδες που με έδειχναν στα παιδιά τους και έλεγαν “είδες, αν δεν ακούς την μαμά σου θα γίνεις σαν τον κοριτσάκι!”. Τις έβαζε η μαμά μου στη θέση της και συμμετείχα και εγώ στη συζήτηση».

«Το πρόβλημα είναι στο μυαλό των ανδρών», συνεχίζει. «Όταν ήρθα στον Ευαγγελισμό ένας “ξύπνιος” ειδικευόμενος, ο οποίος είχε μπει στη καρδιοχειρουργική μονάδα, έλεγε “δεν φτάνει που είναι γυναίκα αυτή που θα έρθει θα σας μαυρίσει και την καρδιά μόλις την δείτε”. Στο "Σωτηρία" έλεγαν “θα έρθει γυναίκα, δεν θα ξέρει να πιάνει μαχαίρι”. Όταν τελικά έπιασα μαχαίρι, έλεγαν “αμάν, έπιασε μαχαίρι”. Οι άνδρες πανικοβάλλονται».

Όλη την ώρα που μιλάμε, τα τηλέφωνά της – ένα σταθερό και δύο κινητά - δεν σταματάνε να χτυπάνε. Το πρωί πριν τη συνάντησή μας είχε καταφέρει να βάλει ένα χειρουργείο και όσο είμαι εκεί σηκώνει μόνο τις κλήσεις που έχουν να κάνουν με το νοσοκομείο. Κατά τη διάρκεια ενός τηλεφωνήματος, από τα πολλά που δέχθηκε, σηκώνεται, ξεκρεμάει μια φωτογραφία από τον τοίχο και μου τη δίνει. Δείχνει μια αγέλη λυκόσκυλων που έχει περικυκλώσει μια γάτα. «Αυτήν μου την έκανε δώρο ένας καλός μου φίλος, Ιταλός θωρακοχειρουργός, Μπορείτε μάλλον να φανταστείτε ποια είναι η γατούλα και ποιοι είναι οι σκύλοι,» μου λέει και γελάει. Στη συνέχεια επιστρέφει στο τηλεφώνημα και στον υπολογιστή της για να δει κάτι ακτινογραφίες που τις έχει στείλει ένας συνάδελφος και εγώ μένω να κοιτάω μία τη φωτογραφία και μία το γραφείο της. Το γραφείο που όπως μου λέει μετά κράτησε με δυσκολία δικό της: «Έφτασα μέχρι και την Γραμματεία Ισότητας για αυτό. Σε αυτό το γραφείο καθόταν μόνο ο θωρακοχειρουργός».

Από αυτό το γραφείο και το νοσοκομείο θα φύγει την άλλη μέρα το μεσημέρι, αφού εκείνη τη μέρα που μιλάμε έχει εφημερία. Η βάρδια της αρχίζει στις 8 το πρωί, ή στις 7.30 εάν έχει χειρουργείο, και φεύγει μετά τις 18.00 ή μετά τις 22.00. Όταν την ρωτάω για ποιο λόγο δεν έχει παιδιά μου απαντάει ότι με τη δουλειά που κάνει η απόκτηση οικογένειας είναι αδύνατη: «Για τους άνδρες είναι σίγουρα ευκολότερα τα πράγματα. Οι γυναίκες πρέπει να κάνουν την τριπλή προσπάθεια».

Χρειάζεται λίγη ώρα να περάσεις μαζί της για να συνειδητοποιήσεις ότι τελικά τρία είναι τα «ελαττώματα» που έχει: είναι γυναίκα, δεν φοβάται να μιλήσει και δεν προδίδει τις αξίες της. Κοινώς, «χαλάει την πιάτσα», όπως μου λέει γελώντας. «Θα τα παίξω όλα για όλα, έχω πολλή τρέλα ακόμα», μου ανακοινώνει και δεν μπορώ παρά μόνο να την πιστέψω.

της Βασιλικής Ζιώγα

Πηγή

Διαβάστε επίσης

Οι ανισότητες ανάμεσα στα δύο φύλα. Που οφείλεται; Τι συμβαίνει στις χώρες της Ευρώπης; Τι μπορεί να γίνει;

Δείτε ποιές κατηγορίες περιστατικών προσφύγων αντιμετωπίζει το ΠΕΔΥ Μυτιλήνης

Αποκαλυπτικός όσον αφορά τους ισχυρισμούς περί "υγειονομικής βόμβας" προερχόμενης από τους πρόσφυγες είναι ο επιμελητής Α' - γενικός γιατρός του Περιφερειακού Ιατρείου Λουτρόπολης Θερμής της Λέσβου Νίκος Χρυσαφίδης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "ΕΠΕΝΔΥΣΗ".

Συγκεκριμένα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση της εφημερίδας, ο Νίκος Χρυσαφίδης υπογραμμίζει χαρακτηριστικά:

"Πιο συχνά ήρθαν βρεγμένοι, με υποθερμία που χρειάζονταν μόνο ρούχα. Εδώ πρέπει να επισημάνω την αγόγγυστη δουλειά των νοσηλευτριών και των άλλων εργαζομένων στη συλλογή, ταξινόμηση ρουχισμού αλλά και στην βοήθεια να ντυθούνε ή να ζεσταθούν οι πρόσφυγες με κάποιο ρόφημα αλλά και με το χαμόγελό τους. Βέβαια ήρθαν πολλοί με λοιμώξεις αναπνευστικού, με τραύματα στα κάτω άκρα από το περπάτημα, με απορυθμισμένες χρόνιες νόσους και οξεία συμπτωματολογία λόγω απώλειας των φαρμάκων τους στη θάλασσα όπως Σακχαρώδης Διαβήτης, Θυρεοειδοπάθειες, Επιληψία κά. Οι περισσότεροι πάσχουν από Κατάθλιψη ενώ πολλά περιστατικά Υστερίας μας δυσκόλεψαν στη διάγνωση. Μια άλλη εικόνα που δεν ήμασταν συνηθισμένοι είναι αυτή των ακρωτηριασμένων και πυροβολημένων. Φανταστείτε ότι τα παραπάνω περιστατικά αφορούν και παιδιά".

Από Βασίλη Βενιζέλο - ygeia360.gr

Στην Ιταλία πληρώνονται και με κουπόνια. «Ανάπτυξη» α λα ιταλικά

Η πρακτική πληρωμής εργαζομένων με κουπόνια αντί για χρήματα εξαπλώνεται επικίνδυνα στην Ιταλία με τα εργατικά συνδικάτα να εκφράζουν ανοιχτά την ανησυχία τους για τα προβλήματα που δημιουργεί η ολοένα και περισσότερη «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις.

Ανησυχία προκαλεί στα εργατικά συνδικάτα και τους εργατολόγους στην Ιταλία η γρήγορη εξάπλωση ενός σχεδίου πληρωμής των απασχολουμένων που αρχικά προοριζόταν μόνο για εποχικούς υπάλληλους στον αγροτικό τομέα, καθώς όπως υποστηρίζουν γίνεται αντικείμενο κατάχρησης από τους εργοδότες και υπονομεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Στο πλαίσιο αυτού του συστήματος «ευελιξίας» οι εργαζόμενοι δεν εισπράττουν απευθείας χρήματα, αλλά κουπόνια, τα οποία ο εργοδότης αγοράζει από το διαδίκτυο, τα ταχυδρομεία, ακόμη και από καπνοπωλεία.

Τα κουπόνια κοστίζουν 10, 20 ή 50 ευρώ το καθένα και οι εργαζόμενοι τα εξαργυρώνουν λαμβάνοντας, για παράδειγμα, 7,5 ευρώ από το κουπόνι των 10 ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα 2,5 ευρώ δίδονται στο κράτος για την κάλυψη των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών τους εισφορών.

Χωρίς συμβάσεις και δικαιώματα

Από τη στιγμή, μάλιστα, που οι εργαζόμενοι δεν έχουν υπογράψει κάποια σύμβαση, δεν έχουν δικαιώματα σε ό,τι αφορά την άδεια ασθενείας ή διακοπών, κάτι που προφανώς εξασφαλίζει πλεονεκτήματα και χαμηλότερο κόστος για τους εργοδότες. Παράλληλα, οι εργαζόμενοι που πληρώνονται με κουπόνια δεν μπορούν να θεμελιώσουν το δικαίωμα να τους χορηγηθεί επίδομα ανεργίας μόλις λήξει η απασχόλησή τους.

Κλείνει τα μάτια η ιταλική κυβέρνηση

Αυτό το σύστημα πληρωμής μέσω κουπονιών αντιβαίνει στο πνεύμα των εργασιακών μεταρρυθμίσεων του Ματέο Ρέντσι, που παροτρύνουν τους εργοδότες να προσφέρουν στο προσωπικό τους συμβόλαια μόνιμης απασχόλησης. Με την ανεργία, όμως, στο 11,5% και σχεδόν στο 40% στις ηλικίες κάτω των 25 ετών ο πρωθυπουργός δεν δείχνει πρόθυμος να προχωρήσει σε ενέργειες που θα μπορούσαν να πλήξουν την απασχόληση, ακόμα και αν πρόκειται για μορφές εργασίας που προσφέρουν μικρότερη προστασία στον εργαζόμενο.

Το σύστημα αυτό, που εφαρμόστηκε πειραματικά από την κυβέρνηση το 2008, έχει εξαπλωθεί δραματικά. Περίπου 1,7 εκατ. εργαζόμενοι έλαβαν κάποιου είδους αμοιβή σε κουπόνια το 2015, σύμφωνα με το εργατικό συνδικάτο UIL. Αυτό αντιστοιχεί στο 8% του συνολικού αριθμού των απασχολουμένων στην Ιταλία και σχεδόν στο 80% των εποχικών υπαλλήλων.

Το σύστημα με τα κουπόνια εφαρμόστηκε προκειμένου να νομιμοποιήσει με κάποιο τρόπο την εργασία στον τρύγο και τη συγκομιδή των μήλων στη βορειοανατολική Ιταλία, η οποία εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τους μετανάστες οι οποίοι πληρώνονταν με μετρητά στο χέρι χωρίς να ισχύει κανένα ρυθμιστικό πλαίσιο.

Την επόμενη χρονιά, επεκτάθηκε σε όλη την Ιταλία, αν και αρχικά περιορίστηκε σε «περιστασιακή εργασία» σε τομείς όπως η γεωργία και η παροχή βοήθειας κατ’ οίκον, όπως οι υπηρεσίες καθαρισμού και η φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων.

Έκτοτε, η χρήση τους επεκτάθηκε και εκτός της περιστασιακής εργασίας. Το 2008, οι εργοδότες αγόρασαν 535.000 κουπόνια, σύμφωνα με έρευνα της UIL. Το 2014, ο αριθμός τους ανήλθε στα 69 εκατ. και πέρυσι άγγιξε τα 115 εκατ.

«Ευελιξία» α λα ευρωπαϊκά

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που θέλουν να ενισχύσουν την απασχόληση, επιτρέπουν μεγαλύτερη «ευελιξία» στην αγορά εργασίας. Στη Γαλλία, τέσσερις από τις πέντε νέες προσλήψεις που έγιναν πέρυσι ήταν με συμβάσεις μικρής διάρκειας, παρά τις επικρίσεις ότι το καθεστώς προσωρινής απασχόλησης υπονομεύει τα κίνητρα των εργαζομένων και την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων.

Στη Βρετανία, πολλοί εργαζόμενοι απασχολούνται με τις λεγόμενες συμβάσεις «μηδενικών ωρών», πληρώνονται μόνο για την εργασία που κάνουν, χωρίς εγγυήσεις για ελάχιστο αριθμό ωρών ανά εβδομάδα. Στη Γερμανία, αντιδράσεις έχει προκαλέσει και η προώθηση ευέλικτων, χαμηλών αποδοχών και κρατικά επιδοτούμενων «μίνι θέσεων εργασίας».

Από τις άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες, δεν υπάρχει παρόμοιο σύστημα (σ.σ. με το ιταλικό) στη Γερμανία, τη Βρετανία ή την Ισπανία. Στη Γαλλία υπάρχουν κουπόνια εργασίας, αλλά δίνουν τη δυνατότητα για διακοπές και άδεια ασθενείας και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για κατ’ οίκον εργασία. Αντίθετα, στην Ιταλία, εργαζόμενοι με κουπόνια απασχολούνται σε σούπερμαρκετ, ξενοδοχεία ή ακόμα και εργοστάσια.

Συντάκτης:
efsyn.gr

Ανθρωπιστική Συμμαχία και σύμπραξη μεταξύ Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος και Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού

Ανθρωπιστική Συμμαχία και σύμπραξη μεταξύ Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος και Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, 

για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε πρόσφυγες και μετανάστες, καθώς και ευπαθείς ομάδες πληθυσμού

Γ. Πατούλης: Οι Δήμοι ενώνουν τις δυνάμεις τους με έναν διεθνούς κύρους ανθρωπιστικό οργανισμό, ώστε να συντονίσουν τις δράσεις τους με στόχο τη στήριξη των  προσφύγων αλλά και των ευπαθών ομάδων πληθυσμού

Σε σύμφωνο συνεργασίας για τη σύσταση Γραφείου Συντονισμού Δράσεων Αλληλεγγύης προς πρόσφυγες, μετανάστες αλλά και ευπαθείς ομάδες πληθυσμού προχωρά η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (Κ.Ε.Δ.Ε) με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (Ε.Ε.Σ).

Στόχος της συνεργασίας είναι ο συντονισμός των δράσεων αλληλεγγύης όλων των Δήμων της χώρας σε εθνικό και τοπικό επίπεδο μέσα από την αξιοποίηση της τεχνογνωσίας και του δικτύου του Ε.Ε.Σ.

Τη μορφή της συνεργασίας ανθρωπιστικού χαρακτήρα προσδιόρισαν σε συνάντησή τους σήμερα ο Πρόεδρος της Κ.Ε.Δ.Ε Γιώργος Πατούλης, με τον Πρόεδρο του Ε.Ε.Σ Αντώνη Αυγερινό.

Βάσει του συμφώνου συνεργασίας προβλέπονται:

- η σύσταση από μέρους της Κ.Ε.Δ.Ε Γραφείου Συντονισμού Δράσεων Αλληλεγγύης προς πρόσφυγες και μετανάστες που σκοπό θα έχει την καταγραφή των αναγκών τους σε βασικά υλικά αγαθά και τρόφιμα, σε συνεργασία με τους Δήμους στη διοικητική και χωρική εμβέλεια των οποίων λειτουργούν ή πρόκειται να λειτουργήσουν κέντρα φιλοξενίας, υποδοχής, μετεγκατάστασης και επαναχώρησης προσφύγων και μεταναστών.

- η έγκαιρη ενημέρωση του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για τις απαιτούμενες ανάγκες στα κέντρα φιλοξενίας και η προώθηση σε αυτά των ειδών που χρειάζονται 

- η ανάπτυξη δράσεων με στόχο τη στήριξη των ευπαθών ομάδων πληθυσμού μέσω των κοινωνικών δομών των Δήμων.

Με την ευκαιρία της σύναψης του συμφώνου συνεργασίας ο Πρόεδρος της Κ.Ε.Δ.Ε Γ. Πατούλης, δήλωσε:

«Σήμερα προχωρήσαμε σε μία σημαντική σύμπραξη με ισχυρή ανθρωπιστική διάσταση με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, έναν διεθνώς αναγνωρισμένο και με διεθνές κύρος φορέα ανθρωπιστικής βοήθειας και φιλανθρωπικού έργου. Η συμμαχία αυτή γίνεται  στο πλαίσιο των θεσμικών αρμοδιοτήτων της Κ.Ε.Δ.Ε για την ανάληψη δράσεων για τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Αξιοποιώντας αφενός την άμεση επαφή που έχουμε ως Κ.Ε.Δ.Ε με τους Δήμους όλης της χώρας, αφετέρου την υποδομή και την τεχνογνωσία του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, θα μπορούμε οργανωμένα και συντεταγμένα να διασφαλίζουμε την αποτελεσματική και έγκαιρη παροχή βοήθειας προς πρόσφυγες και μετανάστες σε πρώτη φάση που βρίσκονται σε κέντρα φιλοξενίας, υποδοχής και προαναχώρησης σε διάφορους δήμους ανά την επικράτεια».