MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Δέρμα

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δέρμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δέρμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το 3ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας.

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το 3ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας.
medlabnews.gr iatrikanea

Με υψηλά ποσοστά συμμετοχών, που ξεπέρασαν κάθε προσδοκία – 1.606 εγγραφές, εκ των οποίων 1.046 Δερματολόγοι-Αφροδισιολόγοι και 560 Εκθέτες – μεγάλη ,κατά γενική ομολογία, επιτυχία και άψογη διοργάνωση ολοκληρώθηκε το 3ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας. Το Συνέδριο διοργανώθηκε από κοινού από την Ελληνική Δερματολογική & Αφροδισιολογική Εταιρεία με τη Δερματολογική και Αφροδισιολογική Εταιρεία Κύπρου και έλαβε χώρα 19-23 Νοεμβρίου 2025, στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Athenaeum Intercontinental.

Η Τελετή Έναρξης του Συνεδρίου, ξεκίνησε με το καλωσόρισμα του Προέδρου της ΕΔΑΕ, κ. Σωτηρίου Γ. Θεοχάρη καθώς και με τον χαιρετισμό της Προέδρου της ΔΑΕΚ, κας Μαργαρίτας Μαυρογένη. Χαιρετισμούς απηύθυναν οι επίσημοι προσκεκλημένοι, ο Υπουργός Υγείας, κ. Άδωνης Γεωργιάδης, ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, κ. Γεώργιος Πατούλης, ο Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, κ. Νικόλαος Αρκαδόπουλος και τέλος ο Αναπληρωτής Πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα, κ. Νεόφυτος Κωνσταντίνου. Ιδιαίτερη στιγμή της βραδιάς αποτέλεσε η ομιλία του Ομότιμου Καθηγητή Δερματολογίας – Αφροδισιολογίας, κ. Ανδρέα Κατσάμπα, με θέμα «Έρωτας και Ηθική από τον Πλάτωνα και τον Επίκουρο». Η Τελετή ολοκληρώθηκε με δεξίωση που παρέθεσε ο Πρόεδρος και τα Μέλη του ΔΣ της ΕΔΑΕ.

Ο Πρόεδρος της ΕΔΑΕ, κ. Σ. Γ. Θεοχάρης, αφού καλωσόρισε και ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκόμενους, στην εναρκτήρια ομιλία του ανέφερε «το 3ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας, με συνδιοργάνωση με την Δερματολογική και Αφροδισιολογική Εταιρεία Κύπρου έχει πλέον καθιερωθεί ως θεσμός, συμβάλλοντας ουσιαστικά τόσο στην πρόοδο της Δερματολογίας – Αφροδισιολογίας όσο και στην ενίσχυση της συνεργασίας και των καλών σχέσεων με τους Κύπριους αδελφούς-συναδέλφους μας. Σε αυτό το συνέδριο μας, με το 5θήμερο μεστό, άρτιο και ολοκληρωμένο επιστημονικό πρόγραμμα, περισσότεροι από 200 καταξιωμένοι Έλληνες, Κύπριοι και ξένοι Ομιλητές, ενημέρωσαν – στις κατάμεστες αίθουσες – τους συναδέλφους μας, για όλες τις τελευταίες εξελίξεις και τα σύγχρονα δεδομένα που αφορούν στη διάγνωση, στη διερεύνηση και στη θεραπευτική αντιμετώπιση των Δερματικών και Αφροδισίων νοσημάτων.» Και συνέχισε τονίζοντας «Η εποχή που διανύουμε χαρακτηρίζεται από ραγδαίες εξελίξεις στην ειδικότητα μας, στην ιατροτεχνολογία, στο AI (Artificial Intelligence) φέρνοντας στο προσκήνιο καινοτόμες διαγνωστικές μεθόδους, στοχευμένες θεραπείες και ελάχιστα τραυματικές επεμβατικές πράξεις, που αλλάζουν τα δεδομένα στην αντιμετώπιση των παθήσεων του δέρματος.»

Σημείωσε επίσης ο κ. Θεοχάρης ότι δημιουργήθηκαν υψηλού επιπέδου Στρογγυλά Τραπέζια, Διαδραστικές Συνεδρίες, Εκπαιδευτικά Courses, Ειδικές Διαλέξεις, πολύ ενδιαφέροντα Δορυφορικά Συμπόσια και Διαλέξεις Εταιρειών, Εκπαιδευτικά Workshops, που κράτησαν αμείωτο το επιστημονικό ενδιαφέρον των συνέδρων συμβάλλοντας στην ανανέωση - επικαιροποίηση της γνώσης αλλά και στη βελτίωση των τεχνικών και των δεξιοτήτων των συναδέλφων μας. Για ακόμα μια φορά οι Ειδικευόμενοι, η επόμενη γενιά Δερματολόγων – Αφροδισιολόγων, που αποτελούν το αύριο της ειδικότητας μας, είχαν το δικό τους ξεχωριστό χρόνο, με το Βήμα των Ειδικευομένων και τον διαγωνισμό για την ανάδειξη των νικητών που θα εκπροσωπήσουν την Χώρα μας στον διεθνή διαγωνισμό ειδικευομένων της EADV το 2026. Το 3ο Διεθνές Συνέδριο φιλοξένησε συνολικά 52 Εργασίες, 14 από το Βήμα των Κλινικών και των Ειδικευομένων, 9 Προφορικές Ανακοινώσεις και 29 e-posters. Και φυσικά, όπως κάθε φορά, βραβεύτηκαν οι καλύτερες ανακοινώσεις, εισηγήσεις και e-posters.

Τόνισε δε ο Πρόεδρος της ΕΔΑΕ, κλείνοντας την ομιλία του, «ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό και ιδιαίτερα ευχάριστο για όλους εμάς, που υπηρετούμε με αφοσίωση την ειδικότητα της Δερματολογίας – Αφροδισιολογίας, να βλέπουμε την εντυπωσιακή πρόοδο και την θεαματική εξέλιξη στις νεότερες καινοτόμες θεραπείες, στα εξειδικευμένα ιατροτεχνολογικά προϊόντα και στις τεχνολογίες αιχμής οι οποίες δίνουν την δυνατότητα στους ‘Έλληνες Δερματολόγους – Αφροδισιολόγους, να εμπλουτίζουν διαρκώς την θεραπευτική τους φαρέτρα, να βοηθούν ακόμη περισσότερο τους ασθενείς τους και να μπορούν να τους προσφέρουν αξιόπιστες, επιστημονικά αποδεκτές και κυρίως ασφαλείς θεραπευτικές λύσεις, σε όλους τους τομείς της Κλινικής ,της Επεμβατικής , της Αισθητικής Δερματολογίας καθώς και της Αφροδισιολογίας».

Τι είναι κατάκλιση; Οι κατακλίσεις έχουν τέσσερα στάδια. Πώς μπορεί να προληφθούν; Φωτοδυναμική Θεραπεία


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Κατάκλιση (bedsore - pressure sore) χαρακτηρίζεται η κυτταρική νέκρωση μιας περιοχής του σώματος που προκαλείται από διακοπή της μικροκυκλοφορίας στους ιστούς αυτής της περιοχής.

Η κατάκλιση είναι μια εντοπισμένη καταστροφή περιοχής του δέρματος και υποκείμενων ιστών που αναπτύσσεται σαν αποτέλεσμα της παρατεταμένης ισχαιμίας των ιστών λόγω πίεσης του δέρματος. Αυτό συμβαίνει σε κατακεκλιμένους ασθενείς που τοποθετούνται στην ίδια θέση για πολύ χρόνο.
Η κατάκλιση σχηματίζεται όταν η εξωτερική πίεση που ασκείται στο δέρμα υπερβαίνει την πίεση της μικροκυκλοφορίας (32mmHg) με αποτέλεσμα τη διακοπή του εφοδιασμού των ιστών της περιοχής με θρεπτικές ουσίες, την αδυναμία απομάκρυνσης των προϊόντων του μεταβολισμού από τους ιστούς στα απεκκριτικά όργανα και κατά συνέπεια τη νέκρωση της ισχαιμικής περιοχής. Οι ιστοί οι οποίοι βρίσκονται πάνω από οστικές προεξοχές παρουσιάζουν διαφορετική αντοχή στην υποξία σε σχέση με άλλους ιστούς που βρίσκονται μακριά από οστά. Το γεγονός αυτό εξηγεί την υψηλή συχνότητα δημιουργίας κατακλίσεων στις περιοχές αυτές.

Τα έλκη σχηματίζονται συνήθως στα προεξέχοντα μέρη του σώματος όπως είναι οι πτέρνες, η ιερά χώρα, οι αγκώνες, η ωμοπλάτη, το ινίο, τα σφυρά, ο μείζων τροχαντήρας, οι πλευρές, το ακρώμιο, τα αυτιά, τα δάκτυλα, τα γόνατα, τα γεννητικά όργανα στους άνδρες, το στήθος στις γυναίκες, τα ζυγωματικά, το πιγούνι, ανάλογα με τη θέση στην οποία τοποθετείται ο ασθενής.

Οι κατακλίσεις έχουν τέσσερα στάδια:

ΣΤΑΔΙΟ Ι: Ερυθρότητα χωρίς εντύπωμα σε ανέπαφο δέρμα. Αποχρωματισμός δέρματος, θερμότητα, οίδημα και σκλήρυνση μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως δείκτες ειδικά σε άτομα με σκούρο δέρμα.
ΣΤΑΔΙΟ ΙΙ: Απώλεια μερικού πάχους δέρματος, στην οποία εμπλέκεται η επιδερμίδα, το χόριο ή και τα δύο. Το έλκος είναι επιφανειακό και κλινικά εμφανίζεται με τη μορφή γδαρσίματος ή φλύκταινας.
ΣΤΑΔΙΟ ΙΙΙ: Απώλεια ολικού πάχους δέρματος, η οποία περιλαμβάνει καταστροφή ή νέκρωση υποκείμενων ιστών, χωρίς σπήλαιο.
ΣΤΑΔΙΟ ΙV: Εκτεταμένη καταστροφή δέρματος, νέκρωση ιστών ή καταστροφή μυών και οστών, σχηματισμός σπηλαίου.

Η δημιουργία της κατάκλισης εξαρτάται από τη συνέργεια εξωγενών αλλά και ενδογενών παραγόντων

Οι εξωγενείς παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν παράγοντες που επηρεάζουν τα εξωτερικά στρώματα του δέρματος και είναι οι εξής:
Πίεση στα προεξέχοντα μέρη του σώματος.
Διατμητική δύναμη, η οποία είναι η πίεση που ασκείται όταν το σώμα γλιστράει ή κινείται χωρίς να ανυψώνεται. Το δέρμα παραμένει στο ίδιο σημείο ενώ το σώμα γλιστράει σε άλλη κατεύθυνση, κάτι που μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό.
Τριβή.
Υγρασία από ακράτεια ούρων ή κοπράνων, εφίδρωση ή άλλα απεκκρίματα, η οποία σύμφωνα με μελέτες αποδείχθηκε ότι πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο ανάπτυξης κατάκλισης.

Οι ενδογενείς παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν τη λειτουργία της απορροφητικής ικανότητας των υποστηρικτικών δομών του δέρματος και ειδικότερα του κολλαγόνου και της ελαστίνης, είναι οι εξής:
Ακινησία.
Κακή διατροφή. Οι κατακλίσεις συνδέονται με την υπολευκωματιναιμία αλλά και την ανεπαρκή πρόσληψη θερμίδων, βιταμινών και αλάτων.
Προχωρημένη ηλικία. Με την αύξηση της ηλικίας επέρχεται προοδευτική μείωση των ελαστικών ινών του υποδόριου λίπους και του όγκου των μυών. Επίσης η ξηρότητα του δέρματος σε συνδυασμό με τη μείωση της συχνότητας των λουτρών του σώματος, συμβάλλει στη δημιουργία των κατακλίσεων.
Διανοητική κατάσταση. Η διανοητική κατάσταση επηρεάζει την κινητικότητα καθώς και τη συνεργασία του ατόμου στην παρεχόμενη νοσηλευτική φροντίδα.
Αυξημένη θερμοκρασία. Όταν αυξάνεται η θερμοκρασία του ιστού που ήδη βρίσκεται σε κίνδυνο για ισχαιμία λόγω πίεσης, η περιοχή γίνεται περισσότερο ευπαθής στη νέκρωση.
Ελαττωμένη αρτηριακή πίεση και ινότροπα που οδηγούν σε πτωχή αιμάτωση των ιστών.
Υποκείμενη νόσος. Νεοπλάσματα, νευρολογικές, ορθοπεδικές και κυκλοφορικές παθήσεις είναι επιβαρυντικοί παράγοντες για δημιουργία κατάκλισης.
Ψυχολογικοί παράγοντες. Όταν το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση stress, τα επινεφρίδια αυξάνουν την έκκριση γλυκοστεροειδών οπότε αναστέλλεται η σύνθεση κολλαγόνου και ο ιστός γίνεται επιρρεπής για δημιουργία κατάκλισης.
Έλλειψη αισθητικότητας. Σε παραπληγικά και τετραπληγικά άτομα λόγω της ακινησίας και της απώλειας αισθητικότητας του δέρματος αυξάνεται ο κίνδυνος για δημιουργία κατάκλισης

ΟΜΑΔΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΑΚΛΙΣΕΩΝ

α)Οι ηλικιωμένοι με μειωμένη κινητικότητα.
β)Ασθενείς με μειωμένη κινητικότητα και διαταραχή θρέψης, βαριά αναιμία, χρόνιοι αναπνευστικοί, καρκινοπαθείς, διαβητικοί κλπ.
γ)Ορθοπεδικοί ασθενείς με κατάγματα λεκάνης, σπονδυλικής στήλης και κάτω άκρων.
δ)Νευροχειρουργικοί ασθενείς σε ακινησία.
ε)Ασθενείς εντατικών μονάδων (ΜΕΘ).
στ)Τετραπληγικοί, παραπληγικοί ασθενείς.



ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΤΑΚΛΙΣΕΩΝ

Η πρόληψη είναι η θεραπεία εκλογής των κατακλίσεων. Η επιτυχία της εξαρτάται άμεσα από τις ικανότητες των νοσηλευτών να αναγνωρίζουν τους ασθενείς που βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο. Η γνώση των παραγόντων κινδύνου που αναφέρθηκαν είναι απαραίτητη προκειμένου να επιτευχθεί πλήρως η εκτίμηση του προβλήματος.
Οι στρατηγικές πρόληψης των κατακλίσεων σύμφωνα με την European Pressure Ulcers Advisory Panel (EPUAP) και την National Pressure Ulcers Advisory Panel (NPUAP), περιλαμβάνουν την αναγνώριση ατόμων που βρίσκονται σε κίνδυνο για ανάπτυξη κατάκλισης, τη διατήρηση και βελτίωση της ανοχής των ιστών στην πίεση για την πρόληψη της καταστροφής τους, την προστασία του σώματος από τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα των εξωτερικών μηχανικών δυνάμεων όπως πίεση, τριβή και σύρσιμο, τη διατροφική υποστήριξη των ασθενών σύμφωνα με τις ανάγκες τους, τον έλεγχο και την αποφυγή της υπερβολικής υγρασίας

Στρατηγικές πρόληψης κατακλίσεων της EPUAP
·      Αναγνώριση ατόμων που βρίσκονται σε κίνδυνο για ανάπτυξη κατάκλισης
·      Διατήρηση και βελτίωση της ανοχής των ιστών στην πίεση για την πρόληψη της καταστροφής τους
·      Προστασία σώματος από τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα των εξωτερικών μηχανικών δυνάμεων: πίεση, τριβή και σύρσιμο
·      Διατροφική υποστήριξη των ασθενών σύμφωνα με τις ανάγκες τους
·      Έλεγχος και αποφυγή υπερβολικής υγρασίας (απώλεια ούρων, κοπράνων, εκκρίσεις τραυμάτων, ιδρώτας)



Τα μέτρα πρόληψης που προτείνονται από την EPUAP και την NPUAP, βασισμένα σε αποτελέσματα πολυάριθμων μελετών, περιλαμβάνουν τα εξής:
• Συστηματική παρακολούθηση, τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα, του δέρματος του ασθενή δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στα προεξέχοντα μέρη του σώματος.
• Αλλαγή θέσεως κάθε 2 ώρες χρησιμοποιώντας όλες τις θέσεις (ύπτια, πρηνής, δεξιά, πλάγια, αριστερή πλάγια) εκτός αν υπάρχει αντένδειξη.
• Μετατόπιση του βάρους σώματος τουλάχιστον κάθε 30 λεπτά, με ανάλογες κινήσεις του κρεβατιού.
• Παραμονή στη θέση ημι - fowler όχι πάνω από 30 λεπτά.
• Ελαφρό μασάζ γύρω από τα σημεία ερυθρότητας ανά 2 ώρες.
• Χρησιμοποίηση συστημάτων υποστήριξης για να ελαττωθεί η πίεση στο δέρμα όπως επιστρώματα αφρού και συσκευές γεμισμένες με νερό, ζελέ, αέρα, κόκκων άμμου, μαξιλάρια και στρώματα εναλλασσόμενης πίεσης και υγροποιημένου αέρα.
• Κατάλληλη τοποθέτηση του ασθενή με τα αναγκαία μαξιλάρια και υποστηρίγματα.
• Συνεχής αξιολόγηση της αιμάτωσης της περιοχής. Αν ο χρόνος που χρειάζεται η εξέρυθρη περιοχή για να γίνει ωχρή μετά από άρση πίεσης είναι μεγαλύτερη από 15 λεπτά, απαιτείται φροντίδα για την αύξηση της συχνότητας των αλλαγών θέσεως και φροντίδα για πιο αποτελεσματικές μεθόδους τοποθέτησης των μαξιλαριών, των υποστηριγμάτων και της θέσεως του ασθενή.
• Φροντίδα ώστε οι περιδέσεις και οι επίδεσμοι να είναι κατάλληλα τοποθετημένοι και όχι σφιχτά εφαρμοσμένοι.
• Τα σεντόνια πρέπει να διατηρούνται στεγνά και χωρίς πτυχώσεις.
• Επαρκής χορήγηση υγρών στον ασθενή.
• Χρησιμοποίηση ουδέτερου σαπουνιού καθαριότητας.
• Τοποθέτηση λεπτού στρώματος κρέμας, γαλακτώματος ή λοσιόν ενυδάτωσης μια φορά την ημέρα.
• Διατήρηση καλού επιπέδου θρέψης.
• Διατήρηση του δέρματος στεγνού και καθαρού.
• Προστασία του δέρματος από εκκρίσεις τραυμάτων.
• Προστασία του δέρματος από την επαφή με ούρα και κόπρανα. Άμεση απομάκρυνση αυτών μετά από ούρηση και κένωση αντίστοιχα.
• Αύξηση σωματικής δραστηριότητας, ενεργητικής και παθητικής.
• Φροντίδα για μείωση οιδημάτων εάν υπάρχουν.
• Εάν υπάρχει κνησμός εφαρμογή μέτρων ύφεσης του όπως ψυχρά επιθέματα στα σημεία κνησμού, αντιισταμινικά βάσει οδηγιών και κομμένα νύχια για αποφυγή τραυματισμού του ασθενή.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΤΑΚΛΙΣΕΩΝ

Οι στρατηγικές θεραπείας των κατακλίσεων σύμφωνα με την European Pressure Ulcers Advisory Panel (EPUAP) και την National Pressure Ulcers Advisory Panel (NPUAP), περιλαμβάνουν την εκτίμηση της κατάκλισης, τον καθαρισμό του τραύματος και την απομάκρυνση των νεκρωμένων ιστών, τη χρησιμοποίηση κατάλληλου επιθέματος έτσι ώστε να διατηρείται η κατάλληλη υγρασία του τραύματος και η φροντίδα για μείωση της πίεσης στο σημείο της κατάκλισης.
Για τον καθαρισμό του έλκους της κατάκλισης, ανεξαρτήτου σταδίου, το διάλυμα που ενδείκνυται είναι ο φυσιολογικός ορός (N/S 0,9%). Για τον έλεγχο της σήψης ενδείκνυται το υπέρτονο διάλυμα N/S 7,5%. Αντενδείκνυται η χρήση του διαλύματος ιωδιούχου ποβιδόνης, αλκοολούχων διαλυμάτων και του διαλύματος υπεροξειδίου του υδρογόνου γιατί μελέτες έχουν δείξει ότι καταστρέφουν τα τριχοειδή αγγεία του νέο-σχηματιζόμενου κοκκιώδους ιστού, εμποδίζουν τη σύνθεση του κολλαγόνου και κατά συνέπεια καθυστερούν τη διεργασία της επούλωσης.
Η επιλογή του κατάλληλου επιθέματος γίνεται με βάση το στάδιο της κατάκλισης, την ένταση της εκροής του τραύματος και των χαρακτηριστικών των διαφόρων επιθεμάτων. Η διατήρηση υγρού περιβάλλοντος είναι:

Στρατηγικές θεραπείας κατακλίσεων της EPUAP

·      Εκτίμηση της κατάκλισης
·      Καθαρισμός του τραύματος και απομάκρυνση των νεκρωμένων ιστών
·      Χρησιμοποίηση του κατάλληλου επιθέματος έτσι ώστε να διατηρείται η κατάλληλη υγρασία του τραύματος
·      Φροντίδα για μείωση της πίεσης στο σημείο της κατάκλισης



Α) Συντηρητική:
Βασίζεται στην πρόληψη και επιτυγχάνεται με:

1) Τη φροντίδα και τη συντήρηση της γενικής φυσικής και διανοητικής κατάστασης του ασθενούς.

2) Τη φροντίδα και την συντήρηση καλής κατάστασης του δέρματος.

3) Την αντιμετώπιση της ακράτειας.

4) Την καταπολέμηση λοιμώξεων και φλεγμονών (συστηματικών ή τοπικών).

5) Την διατήρηση καλής θρεπτικής κατάστασης του ασθενούς.

6) Την ρύθμιση και την διόρθωση συνυπαρχόντων παθήσεων (Αναιμία, διαβήτη… κλπ.).

7) Φυσικοθεραπεία όταν χρειάζεται.

8) Τον χειρουργικό καθαρισμό των μαλακών μορίων και την αφαίρεση των νεκρωμάτων. Σε ορισμένα περιστατικά γίνεται και αφαίρεση των οστικών προεξοχών.
9) Την χρήση τοπικών υλικών (επιθέματα) όταν χρειάζεται.

Β) Χειρουργική αποκατάσταση:


Ενδείξεις της χειρουργικής αποκατάστασης.

1) Αποτυχία της συντηρητικής θεραπείας.

2) Μεγάλη κατάκλιση με αδυναμία επούλωσης σε εύλογο χρονικό διάστημα.

3) Κατάκλιση 3ου ή 4ου σταδίου.

4) Εξέλκωση με κακοήθη εξαλλαγή.

5) Ασθενείς με καλή φυσική και διανοητική κατάσταση.


Οι στόχοι της χειρουργικής αποκατάστασης είναι:

1. σύγκλιση του χειρουργικού τραύματος

2. Ελάττωση απώλειας υγρών και πρωτεϊνών από το έλκος

3. Πρόληψη της εξάπλωσης της φλεγμονή

4. Διευκόλυνση στην φροντίδα του ασθενούς

5. Συντόμευση του χρόνου θεραπείας και ελάττωση των
εξόδων νοσηλείας


Οι βασικές αρχές της χειρουργικής αποκατάστασης είναι:

1) Πλήρης αφαίρεση του έλκους, του ουλώδους ιστού και των αποτιτανώσεων των μαλακών μορίων.

2) Αφαίρεση της οστικής προεξοχής.

3) Σωστή κάλυψη των οστέινων προεξοχών με υγιές μύες.

4) Σωστός σχεδιασμός κρημνών με καλή αιμάτωση. Η αποκατάσταση γίνεται με την χρήση κρημνών. Οι κρημνοί που θα χρησιμοποιούνται είναι δερματικοί, δερμοπεριτονιακοί και μυοδερματικοί. Η επιλογή του κρημνού εξαρτάται από τη θέση της κατάκλισης.

Γίνεται ευρύς χειρουργικός καθαρισμός με αφαίρεση όλων των νεκρωμάτων και κατά περίπτωση τμήματος της οστικής προεξοχής και κάλυψη της περιοχής με υγιή ιστό αποτελούν την ενδεικνυόμενη λύση. Υπάρχει μία ποικιλία επιλογών ανάλογα με την ανατομική θέση της κατάκλισης. Συνήθως χρησιμοποιούνται περιτονιοδερματικοί ή μυοδερματικοί κρημνοί (κρημνός του γλουτιαίου μυός, του οπίσθιου μηριαίου, του τείνοντος την πλατεία περιτονία, του ισχνού προσαγωγού κτλ.) Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο μεταφερόμενος ιστός να έχει άριστη αιμάτωση, ώστε να βοηθήσει στην επούλωση τού έλκους. Η καθήλωση τού ασθενούς σε θέση ώστε να μην πιέζεται η περιοχή αποκατάστασης για τις πρώτες 10-20 μετεγχειρητικές ημέρες, είναι απαραίτητη.

Φωτοδυναμική Θεραπεία για τις κατακλίσεις

Η φωτοδυναμική θεραπεία έχει πολλές εφαρμογές στην ιατρική και κυρίως στην δερματολογία. Αρχικά η μέθοδος, χρησιμοποιήθηκε, με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα σε καρκινικές βλάβες του δέρματος. Με μία μόνο συνεδρία θεραπεύεται η καρκινική βλάβη και μάλιστα αναπλάθει το δέρμα χωρίς να αφήνει σημάδια. Στην συνέχεια χρησιμοποιήθηκε, για την αντιμετώπιση εγκαυμάτων, με πολύ μεγάλη βοήθεια στην ανάπλαση του δέρματος αλλά και στην αντιμετώπιση του πόνου. 

Η μέθοδος της φωτοδυναμικής θεραπείας προσφέρεται στην αντιμετώπιση κατακλίσεων, εξελκώσεων ή τραυμάτων, που πυορροούν, με εξαιρετικά αποτελέσματα. 
Έλκη που δεν έχουν επουλωθεί με συμβατικές μεθόδους, αντιμετωπίζονται με την συσκευή φωτοδυναμικής θεραπείας, q-light, και το ειδικό φίλτρο για την ανάπλαση το wound q-light. 
Η μέθοδος είναι ανώδυνη και αποτελεσματική.
Eίναι χαρακτηριστικό ότι πολλές φορές η μέθοδος είναι εξαιρετικά αποτελεσματική εκεί που οι άλλες μέθοδοι έχουν αποτύχει. 

Σε περιπτώσεις που ο ασθενής είναι κλινήρης και παθαίνει συχνά κατάκλιση, υπάρχει το q-light μηχάνημα για χρήση στο σπίτι. 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Οι κατακλίσεις αποτελούν ένα μείζον κλινικό πρόβλημα με τεράστιο κοινωνικοοικονομικό κόστος. Η εμφάνιση των κατακλίσεων αντανακλά την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας υγείας και η συχνότητα των κατακλίσεων χρησιμοποιείται ως δείκτης ποιότητάς της.
Η πρόληψη των κατακλίσεων αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για την αντιμετώπισης του προβλήματος. Η δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων με γνωστικά αντικείμενα όπως η παθοφυσιολογία και οι παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης των κατακλίσεων, τα εργαλεία αξιολόγησης του κινδύνου και οι εφαρμογές τους, τα μέτρα πρόληψης και τα μέτρα θεραπείας των κατακλίσεων, θεωρούνται απαραίτητα προκειμένου να διαχειριστεί αποτελεσματικά το πρόβλημα από τους νοσηλευτές και τους επαγγελματίες υγείας.


Πλακώδες καρκίνωμα δέρματος: Θετική γνωμοδότηση για το cemiplimab στην ΕΕ

Πλακώδες καρκίνωμα δέρματος: Θετική γνωμοδότηση για το cemiplimab στην ΕΕ

medlabnews.gr iatrikanea

Το πλακώδες καρκίνωμα δέρματος (CSCC) αποτελεί έναν τύπο μη μελανωματικού καρκίνου του δέρματος (NMSC) και είναι μία από τις συχνότερες μορφές καρκίνου παγκοσμίως. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η συνολική επίπτωση των μη μελανωματικών καρκίνων του δέρματος (NMSC) αναμένεται να αυξηθεί κατά 40% έως το 2040. Το CSCC μπορεί συχνά να αντιμετωπιστεί επιτυχώς με χειρουργική επέμβαση, ωστόσο πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν χαρακτηριστικά υψηλού κινδύνου, καθιστώντας τη νόσο πιο επιθετική και με αυξημένο κίνδυνο υποτροπής και εξέλιξης της νόσου.

H GENESIS Pharma ανακοινώνει ότι η Επιτροπή Φαρμάκων για Aνθρώπινη Xρήση (CHMP) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA) εξέδωσε θετική γνωμοδότηση για το cemiplimab ως επικουρική θεραπεία για ενήλικες ασθενείς με πλακώδες καρκίνωμα δέρματος (CSCC) που έχουν υψηλό κίνδυνο υποτροπής μετά από χειρουργική επέμβαση και ακτινοθεραπεία. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να λάβει την τελική απόφαση σχετικά με την αίτηση έγκρισης εντός των προσεχών μηνών. Το cemiplimab έλαβε έγκριση από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των Ηνωμένων Πολιτειών (FDA) για τους συγκεκριμένους ασθενείς στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές Οκτωβρίου 2025.

Η θετική γνωμοδότηση βασίζεται στα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης Φάσης 3 C-POST, τα οποία κατέδειξαν ότι το cemiplimab μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο υποτροπής της νόσου ή θανάτου κατά 68% σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (αναλογία κινδύνου: 0,32 / διάστημα εμπιστοσύνης 95%: 0,20–0,51/ p<0,0001), το οποίο αποτελούσε το κύριο καταληκτικό σημείο της μελέτης.

Η θετική γνωμοδότηση υποστηρίζεται από τα αποτελέσματα της παγκόσμιας κλινικής μελέτης Φάσης 3 C-POST, η οποία διερεύνησε τη χορήγηση επικουρικής θεραπείας με cemiplimab έναντι εικονικού φαρμάκου σε ασθενείς με πλακώδες καρκίνωμα δέρματος (CSCC) υψηλού κινδύνου υποτροπής μετά από χειρουργική επέμβαση και ακτινοθεραπεία. Στην κλινική μελέτη, το cemiplimab μείωσε τον κίνδυνο υποτροπής της νόσου ή θανάτου κατά 68% σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (αναλογία κινδύνου [HR]: 0,32 / 95% διάστημα εμπιστοσύνης [CI]: 0,20–0,51 / p<0,0001). Λιγότεροι ασθενείς που έλαβαν cemiplimab παρουσίασαν τοπική ή απομακρυσμένη υποτροπή σε σχέση με εκείνους που έλαβαν εικονικό φάρμακο (4% έναντι 17% και 5% έναντι 13%, αντίστοιχα). Αναλυτικά δεδομένα δημοσιεύθηκαν στο New England Journal of Medicine (NEJM) τον Μάιο του 2025.

Το προφίλ ασφάλειας του cemiplimab ως επικουρική θεραπεία σε ασθενείς με πλακώδες καρκίνωμα δέρματος (CSCC) υψηλού κινδύνου υποτροπής μετά από χειρουργική επέμβαση και ακτινοθεραπεία συνάδει με το ήδη γνωστό προφίλ ασφάλειας της μονοθεραπείας με cemiplimab σε προχωρημένες μορφές καρκίνου. Στην κλινική μελέτη, ανεπιθύμητα συμβάντα (ΑΣ) παρατηρήθηκαν στο 91% των ασθενών που έλαβαν cemiplimab (n=205) και στο 89% των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο (n=204). ΑΣ βαθμού ≥3 εμφανίστηκαν στο 24% των ασθενών στο σκέλος του cemiplimab και στο 14% των ασθενών στο σκέλος του εικονικού φαρμάκου. Τα συχνότερα ΑΣ που εμφανίστηκαν σε ποσοστό τουλάχιστον 10% των ασθενών που έλαβαν cemiplimab ήταν κόπωση, κνησμός, εξάνθημα, διάρροια, αρθραλγία, υποθυρεοειδισμός και κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα. Το μόνο ανεπιθύμητο συμβάν (ΑΣ) βαθμού ≥3 που παρατηρήθηκε σε ποσοστό >2% των ασθενών στο σκέλος του cemiplimab ήταν η υπέρταση. Τα ΑΣ οδήγησαν σε οριστική διακοπή της θεραπείας στο 10% των ασθενών που έλαβαν cemiplimab και στο 2% των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Δύο ασθενείς σε κάθε σκέλος παρουσίασαν ΑΣ που οδήγησε σε θάνατο.

Σχετικά με τη δοκιμή Φάσης 3 C-POST

Η C-POST ήταν μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, διπλά τυφλή, πολυκεντρική, παγκόσμια κλινική μελέτη Φάσης 3, η οποία διερεύνησε τη χορήγηση του cemiplimab έναντι του εικονικού φαρμάκου ως επικουρική θεραπεία σε ασθενείς με πλακώδες καρκίνωμα δέρματος (CSCC) με χαρακτηριστικά υψηλού κινδύνου υποτροπής, οι οποίοι είχαν ολοκληρώσει χειρουργική επέμβαση και μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία. Οι συμμετέχοντες στην κλινική μελέτη είχαν υψηλό κίνδυνο υποτροπής λόγω λεμφαδενικών χαρακτηριστικών (εξωκαψική επέκταση ή ≥3 διηθημένοι λεμφαδένες) ή/και μη λεμφαδενικών χαρακτηριστικών (in-transit μεταστάσεις, βλάβη σταδίου Τ4, περινευρική διήθηση ή τοπικά υποτροπιάζων όγκος με ≥1 επιπρόσθετο δυσμενές προγνωστικό χαρακτηριστικό).

Στην κλινική μελέτη εντάχθηκαν 415 ασθενείς, οι οποίοι τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν είτε cemiplimab (n=209) είτε εικονικό φάρμακο (n=206) για διάστημα έως και 48 εβδομάδων. Κατά τις πρώτες 12 εβδομάδες, το cemiplimab 350 mg ή το εικονικό φάρμακο χορηγήθηκε ενδοφλεβίως κάθε τρεις εβδομάδες, ενώ στη συνέχεια, για 36 εβδομάδες, χορηγήθηκε cemiplimab 700 mg ή εικονικό φάρμακο ενδοφλεβίως κάθε έξι εβδομάδες.

Σχετικά με το cemiplimab

Το cemiplimab είναι ένα πλήρως ανθρώπινο μονοκλωνικό αντίσωμα που στοχεύει τον υποδοχέα του ανοσολογικού σημείου ελέγχου PD-1 στα Τ-κύτταρα και αναπτύχθηκε χρησιμοποιώντας την τεχνολογία VelocImmune® της Regeneron. Μέσω της πρόσδεσής του στον υποδοχέα PD-1, το cemiplimab έχει καταδειχθεί ότι αναστέλλει την ικανότητα των καρκινικών κυττάρων να χρησιμοποιούν το μονοπάτι PD-1 για την καταστολή της ενεργοποίησης των Τ-κυττάρων. Το cemiplimab έχει εγκριθεί από ρυθμιστικές αρχές σε περισσότερες από 30 χώρες για μία ή περισσότερες ενδείξεις, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ενήλικων ασθενών με προχωρημένο βασικοκυτταρικό καρκίνωμα (BCC), προχωρημένο ή υψηλού κινδύνου υποτροπής πλακώδες καρκίνωμα δέρματος (CSCC), προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΜΚΠ) και προχωρημένο καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Το εκτεταμένο κλινικό πρόγραμμα για το cemiplimab επικεντρώνεται σε δύσκολες μορφές καρκίνου. Επί του παρόντος, το cemiplimab διερευνάται σε κλινικές δοκιμές ως μονοθεραπεία καθώς και σε συνδυασμό με συμβατικές ή καινοτόμες θεραπευτικές προσεγγίσεις για άλλους συμπαγείς όγκους και αιματολογικούς καρκίνους. Οι συγκεκριμένες δυνητικές χρήσεις του φαρμάκου βρίσκονται υπό διερεύνηση, και η ασφάλεια και αποτελεσματικότητά τους δεν έχουν αξιολογηθεί από καμία ρυθμιστική αρχή.

Ενδείξεις εγκεκριμένες στην Ε.Ε.

Πλακώδες καρκίνωμα δέρματος

Το cemiplimab ως μονοθεραπεία ενδείκνυται για τη θεραπευτική αντιμετώπιση του μεταστατικού ή τοπικά προχωρημένου πλακώδους καρκινώματος του δέρματος (mCSCC ή laCSCC) σε ενήλικες ασθενείς, οι οποίοι δεν είναι υποψήφιοι για χειρουργική επέμβαση ή ακτινοθεραπεία, που έχουν στόχο την ίαση.

Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα

Το cemiplimab ως μονοθεραπεία ενδείκνυται για τη θεραπευτική αντιμετώπιση του τοπικά προχωρημένου ή μεταστατικού βασικοκυτταρικού καρκινώματος (laBCC ή mBCC) σε ενήλικες ασθενείς οι οποίοι έχουν εμφανίσει εξέλιξη της νόσου ή έχουν δυσανοχή σε αναστολείς του μονοπατιού Hedgehog (HHI).

Μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα

Το cemiplimab ως μονοθεραπεία ενδείκνυται για τη θεραπευτική αντιμετώπιση πρώτης γραμμής του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα (NSCLC) σε ενήλικες ασθενείς που εκφράζουν PD-L1 (σε ≥ 50% των νεοπλασματικών κυττάρων), χωρίς ανωμαλίες EGFR, ALK ή ROS1, οι οποίοι έχουν:

· τοπικά προχωρημένο NSCLC, οι οποίοι δεν είναι υποψήφιοι για οριστική χημειοακτινοθεραπεία ή

· μεταστατικό NSCLC.

Το cemiplimab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνα ενδείκνυται για τη θεραπευτική αντιμετώπιση πρώτης γραμμής του NSCLC σε ενήλικες ασθενείς που εκφράζουν PD-L1 (σε ≥ 1% των νεοπλασματικών κυττάρων), χωρίς ανωμαλίες EGFR, ALK ή ROS1, οι οποίοι έχουν:

· τοπικά προχωρημένο NSCLC, οι οποίοι δεν είναι υποψήφιοι για οριστική χημειοακτινοθεραπεία, ή

· μεταστατικό NSCLC.

Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας

Το cemiplimab ως μονοθεραπεία ενδείκνυται για τη θεραπευτική αντιμετώπιση του υποτροπιάζοντος ή μεταστατικού καρκίνου του τραχήλου της μήτρας σε ενήλικες ασθενείς που παρουσιάζουν εξέλιξη της νόσου κατά τη διάρκεια ή μετά από χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνα.

Τριχόπτωση: Νέα αποτελεσματική λύση με μινοξιδίλη σε μορφή αφρού

Τριχόπτωση: Νέα αποτελεσματική λύση με μινοξιδίλη σε μορφή αφρού
medlabnews.gr iatrikanea

Tο Benevril της InterMed αποτελεί τη νέα θεραπευτική επιλογή με μινοξιδίλη σε μορφή αφρού, ειδικά σχεδιασμένη για την αντιμετώπιση της ανδρογενετικής αλωπεκίας (AGA).

Ο αφρός μινοξιδίλης προσφέρει:

· Αυξημένη μεταφορά της δραστικής ουσίας στο σημείο-στόχο και εύκολη διείσδυση λόγω τοπικής εφαρμογής.

· Πρακτικότητα στη χρήση, καθώς στεγνώνει ταχύτερα και περιορίζει τη διάχυση σε παρακείμενες περιοχές.

· Καλύτερη αισθητική αποδοχή καθώς δεν λαδώνει τα μαλλιά και η εφαρμογή του μπορεί να συνδυαστεί με τη χρήση προϊόντων styling.

· Καλύτερη ανεκτικότητα, με λιγότερο ερεθισμό, γεγονός που ενισχύει τη συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία.

O μηχανισμός δράσης της μινοξιδίλης Η μινοξιδίλη διεγείρει την έκφυση τριχών και σταθεροποιεί την απώλεια μαλλιών σε άτομα με πρώιμα και μέτρια στάδια κληρονομικής τριχόπτωσης (ανδρογενετική αλωπεκία). Εμφανίζεται στους άνδρες ως υποχώρηση της γραμμής των μαλλιών και εμφάνιση φαλάκρας στην περιοχή της κορυφής. Η μινοξιδίλη μπορεί να σταματήσει τη διαδικασία τριχόπτωσης και να διεγείρει την έκφυση τριχών στην ανδρογενετική αλωπεκία με τα ακόλουθα μέσα:

1. Αύξηση της διαμέτρου του στελέχους της τρίχας- έτσι η τρίχα δείχνει οπτικά πιο γερή, αποκτά καλύτερη ανθεκτικότητα και προσφέρει συνολικά την αίσθηση μεγαλύτερης πυκνότητας.

2. Παράταση της αναγενούς φάσης – επιμηκύνει τη διάρκεια ανάπτυξης των τριχών, κάνοντάς τις πιο πυκνές και ισχυρές.

3. Διέγερση κυττάρων – ενεργοποιεί τα κύτταρα των τριχοθυλακίων, επανεκκινώντας την ανάπτυξη ακόμη και αδρανών τριχών.

Σημειώνεται πως το Benevril προορίζεται αποκλειστικά για εφαρμογή στο τριχωτό της

κεφαλής.

· Ενδείκνυται για άνδρες 18 ετών και άνω με κοινή κληρονομική τριχόπτωση.

· Δρα με την αναζωογόνηση των τριχοθυλακίων, ενισχύοντας την τριχοφυΐα και σταθεροποιώντας την τριχόπτωση.

· Το τριχωτό πρέπει να είναι στεγνό πριν από την εφαρμογή.

* οι πληροφορίες προέρχονται από το εγκεκριμένο spc.

Το Benevril είναι προϊόν έρευνας και ανάπτυξης της InterMed με το κύρος και την αξιοπιστία του Ομίλου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Τσέτη. Οι δημιουργοί της InterMed είναι φαρμακοποιοί. Γνωρίζοντας σε βάθος, επιστημονικά και τεκμηριωμένα τις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου, δημιουργούν ασφαλή, αξιόπιστα και απόλυτα στοχευμένα σκευάσματα για κάθε ανάγκη.

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ: ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ-ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ Ή ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟ ΣΑΣ.

Πριν τη χρήση, συμβουλευτείτε τον γιατρό εάν πάσχετε από καρδιακή νόσο. Μην χρησιμοποιηθεί εάν το τριχωτό της κεφαλής είναι ερυθρό, ερεθισμένο ή επώδυνο ή παρουσιάζει φλεγμονή.

UNI_PHARMA #InterMed
www.uni-pharma.gr
www.intermed.com.gr

Η ψωρίαση ΔΕΝ είναι μεταδοτική. Πόσοι τύποι ψωρίασης υπάρχουν; ΔΕΝ κολλάει. Τι πρέπει να προσέχει ο ασθενής;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η 29η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης» το 2004, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψωρίασης, που συσπειρώνει στους κόλπους της γιατρούς και ασθενείς. Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι να ενημερώσει ασθενείς, ιατρούς και κοινό και να αυξήσει την επίγνωση για την ασθένεια, ώστε να δώσει στους ασθενείς που πάσχουν από Ψωρίαση την προσοχή και την κατανόηση που τους αξίζει. 


Ακόμα και στην πιο στενή επαφή δεν αφήνει κατάλοιπα, ούτε δημιουργεί προβλήματα σε τρίτους. Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτικό νόσημα, δεν μεταδίδεται, δηλαδή, αγγίζοντας το δέρμα ή τα ρούχα του πάσχοντος, ούτε είναι αποτέλεσμα κακής προσωπικής υγιεινής, όπως συχνά πιστεύεται. Η ψωρίαση, όπως πολλές παθήσεις όχι μόνο του δέρματος αλλά και άλλων οργάνων, είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού γενετικής προδιάθεσης και διαταραχής της λειτουργίας του ανοσολογικού συστήματος του οργανισμού.
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει το δέρμα και τις αρθρώσεις. Μπορεί να νοσήσει οποιοσδήποτε ενήλικας συνήθως από 25-45 ετών και εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα σε άντρες και γυναίκες. Προσβάλει άνδρες και γυναίκες σε 
ποσοστό 1,5%-3% του πληθυσμού.

Η επιδερμίδα ανανεώνεται συνεχώς ανά 45 περίπου ημέρες, δηλαδή ένα κύτταρο της βασικής στοιβάδας μεταμορφώνεται και φθάνει τελικά στην κεράτινη στοιβάδα, απ' όπου αποβάλλεται στο περιβάλλον, εντός του χρονικού αυτού διαστήματος. Στην ψωρίαση ο χρόνος αυτός ζωής του κυττάρου της επιδερμίδας μειώνεται δραματικά και φθάνει τις 4 ημέρες, δηλαδή τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται και διαφοροποιούνται με πολύ εντονότερο από τον φυσιολογικό ρυθμό.
Αυτό γίνεται εξαιτίας των Τ-κυττάρων του αμυντικού μας συστήματος τα οποία ενεργοποιούνται από κάποιο λάθος και έχει σαν αποτέλεσμα να πυροδοτήσει μια αντίδραση στα κύτταρα του δέρματος .

Πόσοι τύποι ψωρίασης υπάρχουν;

  • Ψωρίαση σε πλάκες ή Η «κοινή» ψωρίαση, υπεύθυνη για το 80%. Βγαίνει και στο κεφάλι καθώς και στα νύχια χεριών και ποδιών. 
  • Η σταγονοειδής ψωρίαση, 
Η σταγονοειδής ψωρίαση είναι η δεύτερη συχνότερη μορφή , υπολογιζόμενη στο 18% των περιπτώσεων της νόσου. Προσβάλλει, συχνότερα, παιδιά και νέους ενήλικες και χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες μικρές, ερυθρές, μεμονωμένες σταγονοειδείς πλάκες στο δέρμα.
  • Η ανάστροφη ψωρίαση, Η ανάστροφη ψωρίαση εμφανίζεται κυρίως στις μηρογεννητικές πτυχές και στις μασχαλιαίες κοιλότητες, ενώ η φλυκταινώδης και η ερυθροδερμική ψωρίαση μπορεί να προσβάλουν εκτεταμένες περιοχές του δέρματος και να συνοδεύονται από γενικά συμπτώματα, όπως υψηλό πυρετό.
  • Η φλυκταινώδης ψωρίαση,

  • Η ερυθροδερμική ψωρίαση, και η

  • Η ψωριασική αρθρίτιδα (αρθροπαθητική ψωρίαση) Η ψωριασική αρθρίτιδα αποτελεί μια ξεχωριστή μορφή ψωρίασης, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη κλινικών εκδηλώσεων αρθρίτιδας και προ­ σβάλλει περίπου 1/1000 ανθρώπους του γενικού πληθυσμού. Στη χώρα μας το αντίστοιχο ποσοστό φαίνεται να είναι 0,17% των ενηλίκων. Η έναρξη, πολύ συχνά, παρουσιάζεται μεταξύ των ηλικιών 20 και 50 ετών, με μέση ηλικία έναρξης τα 38 έτη. To 10-30% των ασθενών με ψωρίαση, ανεξάρτητα από το μέγεθος της προσβεβλημένης επιφάνειας, αναπτύσσουν ψωριασική αρθρίτιδα σε διάστημα 1-10 ετών μετά την εμφάνιση της δερματικής βλάβης.

Σε ποια σημεία βγαίνει η ψωρίαση;

Στους αγκώνες και στα γόνατα
στο πίσω μέρος του σώματος -χαμηλά στην πλάτη στο κεφάλι και στο πρόσωπο στις παλάμες, στις πατούσες και στα νύχια στα γεννητικά όργανα και στο στόμα

Ποια είναι τα συμπτώματα της ψωρίασης;

  • Κόκκινες παχιές πλάκες με ασημένιες ή λευκές στρώσεις 
  • Ξηρό ,πρησμένο ,σκασμένο δέρμα που πολλές φορές ματώνει 
  • Μικρά διάστικτα σημάδια
  • Φαγούρα , κάψιμο ,ερεθισμός
  • Παχιά νύχια χεριών και ποδιών σηκωμένα με εξογκώματα
  • Πρησμένες αρθρώσεις
  • Τα συμπτώματα της ψωρίασης έχουν οξύνσεις και υφέσεις.
Εκλυτικοί παραγοντες
Η ψυχική υπερένταση δεν αποτελεί αιτιολογικό αλλά εκλυτικό παράγοντα, δηλαδή μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση της νόσου μόνο σε ένα γενετικά προδιατεθειμένο άτομο. Άλλοι εκλυτικοί παράγοντες πιθανόν να είναι:
Από λοιμώξεις (στρεπτόκοκκο) , πληγές ,κοψίματα, δείγματα , εγκαύματα, ξηροδερμία με το stress ,το κρύο , το κάπνισμα , τα οινοπνευματώδη, ορισμένα φάρμακα όπως οι ενώσεις λιθίου, οι β- αναστολείς και τα ανθελονοσιακά .
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
  • Οικογενειακό ιστορικό

  • Παθήσεις που εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα
  • Stress
  • Παχυσαρκία

  • Κάπνισμα
Η διάγνωση είναι εύκολη;
Επειδή κάποιος που έχει ψωρίαση δεν σημαίνει ότι έχει όλα τα συμπτώματα που αναφέρουμε παραπάνω , γι’αυτό η διάγνωση δεν είναι τόσο εύκολη καμιά φορά. Ενδεχομένως να χρειασθεί να ληφθούν ξύσματα κυττάρων για μικροσκοπική εξέταση, ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο άλλων παθήσεων.
Πώς θεραπεύεται;
Το ιδανικό θεραπευτικό σχήμα εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, την ταχεία έναρξη δράσης, την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάρ­κεια ύφεσης της νόσου που επιτυγχάνεται με τη χορήγηση της αγωγής, καθώς και την ασφάλεια και ανεκτικότητα της θεραπείας.
Η ψωρίαση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ειδική δίαιτα. Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη ότι κάποιες συγκεκριμένες τροφές Βελτιώνουν, ή επιδεινώνουν την ψωρίαση. Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι η ισορροπημένη διατροφή μπορεί να Βοηθήσει, γενικά, οποιοδήποτε ασθενή, επομένως και τον ασθενή με ψωρίαση.
Οι θεραπευτικές μέθοδοι που εφαρμόζονται στην ψωρίαση περιλαμβάνουν τοπικές θεραπείες (εφαρμογή φαρμάκων στο δέρμα), φωτοθεραπείες (χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας με ή χωρίς φάρμακα από το στόμα), συστηματικές θεραπείες (φάρμακα από το στόμα) και, τα τελευταία χρόνια, τα φάρμακα βιο­ τεχνολογίας, οι Βιολογικοί παράγοντες (φάρμακα σε ενέσιμη μορφή).
Η θεραπεία της ψωρίασης είναι εξατομικευμένη, αφού οι ασθενείς διαφέρουν στον τύπο, στη σοβαρότητα και στην ανταπόκριση στη θεραπεία. Αυτό οφείλεται στη φύση της νόσου, η οποία χαρακτηρίζεται από μια απρόβλεπτη πορεία και αντιμετωπίζεται μόνον εφόσον χορηγείται κάποιο φάρμακο σε κάποια δόση ή εφαρμόζεται κάποια άλλη θεραπευτική μέθοδος, όπως η φωτο- χημειοθεραπεία.
Γενικά ισχύει ότι όσο σοβαρότερη είναι η μορφή της ψωρίασης, τόσο πτωχότερη είναι η συμμόρφωση του ασθενή με την τοπική θεραπεία, και ότι ο 1 στους 3 ασθενείς με ψωρίαση θεωρούν ότι οι θεραπευτικές μέθοδοι δεν είναι όσο επιθετικές θα έπρεπε. Επομένως, η θεραπευτική επιλογή και η ικανότητα του ιατρού θα πρέπει να εκτιμάται περισσότερο σε σχέση με τις προσδοκίες του ασθενή για το θεραπευτικό αποτέλεσμα, παρά με τη δική του κρίση για τη βελτίωση και τον έλεγχο της νόσου.
Η τοπική θεραπεία περιλαμβάνει κερατολυτικές και ενυδατωτικές ουσίες κορτικοστεροειδή ποικίλης ισχύος, την καλσιποτριόλη, την καλσιποτριόλη σε συνδυασμό με βηταμεθαζόνη, την καλσιτριόλη, την ταζαροτένη και τους αναστολείς της καλσινευρίνης pimecrolimus, και tacrolimus.
Σε αρχικές και μέτριες περιπτώσεις ακολουθείται εξωτερική (τοπική)θεραπεία . Συστήνονται μπάνια με κολλοειδές βρώμιο ,απλές μαλακτικές αλοιφές με κάλυψη, αλοιφές με βάση την πίσσα , την κορτιζόνη και παράγωγα της βιταμίνης–D. Σε μέτριες και σοβαρές περιπτώσεις συστήνεται φωτοθεραπεία που γίνεται με αυστηρή επίβλεψη του δερματολόγου. 

Σε σοβαρότερες περιπτώσεις ακολουθείται εσωτερική (συστηματική) θεραπεία. Εδώ χρησιμοποιούνται ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. 



Η έρευνα των τελευταίων ετών οδήγησε στη δημιουργία των βιολογικών θεραπειών για τη μορφή της ψωρίασης κατά πλάκας.

Υπάρχουν 2 κατηγορίες βιολογικών φαρμάκων:

1. Αυτές που στοχεύουν στα Τ-λεμφοκύτταρα και

2. Αυτές που στοχεύουν στις πρωτεΐνες (κυτοκίνες) που απελευθερώνονται από τα Τ-λεμφοκύτταρα.

Αυτό που διαφοροποιεί τα βιολογικά φάρμακα από τις υπόλοιπες θεραπείες είναι ότι είναι πιο επιλεκτικά στη δράση τους. Έτσι, ενώ είναι αποτελεσματικά δεν προκαλούν τοξικότητα σε ζωτικά όργανα( ήπαρ/νεφροί) όπως συμβαίνει με άλλες συστηματικές θεραπείες.

Τι πρέπει να προσέχει ο ασθενής με ψωρίαση:

  • Όχι στο κάπνισμα και στα οινοπνευματώδη.
  • Προσοχή στις μολύνσεις , στις πληγές και στο πολύ ήλιο.
  • Προσπάθεια ελέγχου του stress
  • Έκθεση στον ήλιο για λίγο κάθε μέρα.
Έχει καταγραφεί ως αρνητικό, η έλλειψη στη διατροφική μας αλυσίδα σημαντικών λιπαρών αρωματικών οξέων και φυτικών ινών, το άγχος, ορμονικές διαταραχές και ενδεχόμενο ηλιακό ερύθημα

Τέλος να αναφέρουμε ότι ένα 50% όσων έχουν ψωρίαση έχουν αλλαγές στα νύχια. Επίσης από όξυνση σε όξυνση μπορούν να αλλάξουν οι τύποι της ψωρίασης . Ένα παιδί μετά από διάστικτη ψωρίαση μπορεί να μην την ξαναεμφανίσει . Ένα άτομο με κοινή ψωρίαση μπορεί στην επόμενη όξυνση να εμφανίσει γύρω από την κοινή και φλυκταινώδη ψωρίαση ή από κοινή να κάνει διάστικτη ή ερυθηματώδη ειδικά μετά από απότομο σταμάτημα της κορτιζόνης ή της κυκλοσπορίνης . Κλείνοντας να ξεκαθαρίσουμε ότι άλλο πράγμα η ψωρίαση και άλλο η ψώρα . Η ψώρα οφείλεται σε παράσιτο που εναποθέτει τα αυγά του κάτω από το δέρμα και προκαλεί έντονη φαγούρα (το μόνο κοινό στοιχείο με την ψωρίαση ) ιδίως τα βράδια.

Διαβάστε επίσης:

Η ψωρίαση δεν σταματά στο δέρμα: Ντόμινο οι επιπτώσεις σε σώμα και ψυχή

Η ψωρίαση δεν σταματά στο δέρμα: Ντόμινο οι επιπτώσεις σε σώμα και ψυχή
medlabnews.gr iatrikanea

Η ψωρίαση δεν είναι απλώς ένα δερματικό πρόβλημα, είναι μια συστηματική, φλεγμονώδης πάθηση που επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής του ασθενούς – από τη σωματική υγεία έως την ψυχολογία και την κοινωνική του καθημερινότητα.

Με το φετινό μήνυμα «Ψωριασική Νόσος και Συννοσηρότητες – Κατανοώντας το Φαινόμενο Ντόμινο», η Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης (29 Οκτωβρίου) υπενθυμίζει ότι η αντιμετώπιση της νόσου δεν πρέπει να είναι αποσπασματική, αλλά ολιστική και πολυεπιστημονική, με στόχο όχι μόνο την ανακούφιση των δερματικών συμπτωμάτων, αλλά και τη συνολική υγεία και ευεξία του ασθενούς.

Σύμφωνα με τη Global Psoriasis Atlas, περίπου 250.000 άνθρωποι ζουν στην Ελλάδα με ψωρίαση – δηλαδή 1,5% –2% του πληθυσμού. Πολλοί από αυτούς δεν επιτυγχάνουν πλήρη δερματική κάθαρση, παρά τη συστηματική θεραπεία, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν σοβαρές συννοσηρότητες όπως καρδιαγγειακά νοσήματα, σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση, ψωριασική αρθρίτιδα, κατάθλιψη και άγχος.

«Η ψωριασική νόσος δεν σταματά στο δέρμα. Οι συννοσηρότητες δημιουργούν ένα “ντόμινο” επιπτώσεων που επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής του ασθενούς. Είναι απαραίτητο το υγειονομικό σύστημα να αναγνωρίζει την πολυπλοκότητα της νόσου και να προσφέρει ολοκληρωμένη φροντίδα, μέσα από συνεργασία δερματολόγων, ρευματολόγων, ψυχολόγων και άλλων επαγγελματιών υγείας. Ως Σωματείο ΚΑΛΥΨΩ, συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για ισότιμη πρόσβαση στις θεραπείες, ενημέρωση του κοινού και στήριξη των ανθρώπων που ζουν με ψωρίαση, ώστε κανείς να μη νιώθει μόνος απέναντι στη νόσο», δηλώνει ο κ. Κώστας Λούμος, Πρόεδρος του σωματείου.

Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική, όμως συχνά παρεξηγείται, δημιουργώντας ψυχοκοινωνικό βάρος στους ασθενείς . Η έγκαιρη διάγνωση, η πρόσβαση σε σύγχρονες θεραπείες και η ψυχολογική υποστήριξη είναι απαραίτητες για τη συνολική ευεξία του ασθενούς.

«Ο εορτασμός της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης, που φέτος πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη των Φαρμασέρβ – Lilly & Alpha Public Relations, είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε ότι πίσω από κάθε διάγνωση υπάρχει ένας άνθρωπος που χρειάζεται κατανόηση, σεβασμό και υποστήριξη. Η ενημέρωση, σώζει ζωές, ας σπάσουμε το φαινόμενο «ντόμινο» των επιπτώσεων με γνώση, έγκαιρη φροντίδα και ενσυναίσθηση» κατέληξε ο κος Λούμος.

Σχετικά με το Σωματείο Υποστήριξης Ψωριασικών Ασθενών «ΚΑΛΥΨΩ»

Το Σωματείο «ΚΑΛΥΨΩ», είναι πανελλαδικός φορέας ενταγμένος στα εθνικά μητρώα φορέων παροχής υπηρεσιών, κοινωνικής φροντίδας και εθελοντικών ΜΗ.ΚΥ.Ο. Ιδρύθηκε το 2004 με σκοπό τη διαρκή ενημέρωση και τη ψυχολογική υποστήριξη των ασθενών με ψωρίαση, ψωριασική αρθρίτιδα και άλλες δερματικές παθήσεις . Η βελτίωση τους ποιότητας ζωής των ασθενών, η κοινωνική αποστιγματοποίησή τους της νόσου, η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, η προάσπιση των δικαιωμάτων και η προαγωγή των διαπροσωπικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων που τους συνδέει η κοινή νόσος, αποτελούν βασικούς στόχους του Σωματείου «ΚΑΛΥΨΩ».

Τηλέφωνο Ψυχολογικής Υποστήριξης: 6946772690, 2107212002

Τα στοιχεία επικοινωνίας του Σωματείου είναι: Χίου 29, 104 37 Αθήνα, www.kalipso.gr , e-mail: info@kalipso.gr ΄

Διαβάστε επίσης:
Σε έξαρση η ψωρίαση λόγω του άγχους και της κατάθλιψης που έφερε η οικονομική κρίση.

Σε έξαρση η ψωρίαση λόγω του άγχους και της κατάθλιψης που έφερε η οικονομική κρίση.



Η 29η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης» το 2004, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψωρίασης, που συσπειρώνει στους κόλπους της γιατρούς και ασθενείς. Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι να ενημερώσει ασθενείς, ιατρούς και κοινό και να αυξήσει την επίγνωση για την ασθένεια, ώστε να δώσει στους ασθενείς που πάσχουν από Ψωρίαση την προσοχή και την κατανόηση που τους αξίζει.

Η ψωρίαση #psoriasis είναι ένα συχνό, χρόνιο φλεγμονώδες νόσημα που εμφανίζεται σε γενετικώς προδιατεθειμένα άτομα και χαρακτηρίζεται από την υπερπλασία της επιδερμίδας και το γρήγορο πολλαπλασιασμό των επιδερμικών κυττάρων. Φυσιολογικά, κάθε μήνα, τα κύτταρα της επιδερμίδας αποβάλλονται και αντικαθίστανται με νέα. Στους ασθενείς με ψωρίαση η αντικατάσταση των κυττάρων της επιδερμίδας γίνεται πολύ πιο γρήγορα από τον μήνα, συνήθως σε μία εβδομάδα. Έτσι η επιδερμίδα γίνεται παχύτερη και τα κύτταρα που αποβάλλονται καθημερινά, είναι πολύ περισσότερα απ' ότι στο υγιές δέρμα.

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει το δέρμα και τις αρθρώσεις. Είναι μία συστηματική φλεγμονώδης πάθηση που χαρακτηρίζεται από επηρμένες λεπιδώδεις βλάβες στο δέρμα. 


Προσβάλλει περίπου 14 εκατομμύρια άτομα στην Ευρώπη και περίπου 125 εκατομμύρια άτομα σε ολόκληρο τον κόσμο. 
Η ψωρίαση κατά πλάκας είναι η πλέον συνήθης μορφή της νόσου και αντιπροσωπεύει περίπου το 80% των περιστατικών. Επιπροσθέτως, έως και το 30% των ατόμων με ψωρίαση μπορεί να αναπτύξουν ψωριασική αρθρίτιδα.
Μπορεί να νοσήσει οποιοσδήποτε ενήλικας συνήθως από 25-45 ετών και εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα σε άντρες και γυναίκες. 

Προσβάλει άνδρες και γυναίκες σε ποσοστό 1,5%-3% του πληθυσμού.

Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική και δεν δημιουργεί προβλήματα σε τρίτους.



Όπως καταγράφεται σε μελέτη του MEDLAB IATΡΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ, τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί τα περιστατικά με ψωρίαση κατά 32%.
Η σημερινή πίεση και το καθημερινό άγχος έχει επιβαρύνει πάρα πολύ τους ασθενείς με ψωρίαση. 

Σε πολλές περιπτώσεις η ψωρίαση εκδηλώνεται μετά από καταστάσεις έντονου άγχους. Η υπερβολική ψυχολογική πίεση που οφείλεται κατά βάση στην οικονομική πίεση των ημερών μας, έχουν πυροδοτήσει την εκδήλωση ψωρίασης και έχουν αυξήσει τα περιστατικά υποτροπών.

Επιπλέον, η ίδια η παθολογική κατάσταση προκαλεί ψυχολογική πίεση, καθώς το δέρμα παίζει ουσιαστικό ρόλο στις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι ορατές βλάβες, ιδιαίτερα στα χέρια και το πρόσωπο, μπορούν να βλάψουν την εικόνα που έχει ένα άτομο για τον εαυτό του και να το οδηγήσουν στο άγχος και την κατάθλιψη. Τότε ξεκινά ένας φαύλος κύκλος, καθώς η ψυχολογική πίεση μπορεί με τη σειρά της να προκαλέσει εξάρσεις της ασθένειας.
Η πρώτη αναφορά της ψωρίασης γίνεται από τον Ιπποκράτη, που χρησιμοποίησε τον όρο ψώρα και λέπρα, για περιπτώσεις που θεωρούνται και αναγνωρίζονται σαν ψωρίαση.

H συχνότητα στο γενικό πληθυσμό είναι 1-3%. Στην Ελλάδα έχουμε περίπου διακόσιες πενήντα χιλιάδες ανθρώπους, περίπου, που πάσχουν από ψωρίαση και αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα. 
Κυρίαρχο πρόβλημα είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική με αποτέλεσμα οι πάσχοντες να υφίστανται σημαντική ψυχοκοινωνική επιβάρυνση. 
Περισσότερες από 7.000.000 και σε όλο τον κόσμο πάνω από 120.000.000. Η συχνότητά της είναι ίση μεταξύ των δύο φύλων.

Οι διακυμάνσεις αποδίδονται σε φυλετικούς, περιβαλλοντικούς και γεωγραφικούς παράγοντες. Από πλευράς κληρονομικότητας φαίνεται ότι, από τις σχετικές μελέτες, πρέπει να δεχθούμε ότι αυτή υφίσταται και αφορά περισσότερα από ένα γονίδια. 
Περιβαλλοντολογικοί παράγοντες μπορεί να ξυπνούν και διεγείρουν την εμφάνιση ή υποτροπή του νοσήματος στους ψωριασικούς. Σ' αυτούς συγκαταλέγονται: οι λοιμώξεις, το στρες, φάρμακα, κλιματολογικοί παράγοντες, τραυματισμοί. 
Η ψωρίαση, εκτός του δέρματος, μπορεί να προσβάλλει και το αρθριτικό σύστημα. Στην περίπτωση αυτή, εφόσον εκδηλωθεί σε βαριά μορφή, μπορεί να προκαλέσει λειτουργικές και ανατομικές, των πασχουσών αρθρώσεων, όπως και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Πρωτοεμφανίζεται συνήθως μεταξύ 18 έως 25 ετών, αν και μπορεί να παρουσιασθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Στατιστικά, πάντως, η εμφάνιση κάτω από την ηλικία των 10 ετών είναι εξαιρετικά σπάνια.

Η ΨΩΡΙΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΕΡΜΑΤΙΚΗ ΠΑΘΗΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΤΑ ΕΜΦΑΝΗ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΟΠΩΣ ΧΕΡΙΑ, ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΟΠΩΣ ΤΑ ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ.

Είναι μια χρόνια φλεγμονώδης δερματοπάθεια που δεν οφείλεται σε κάποιο μικρόβιο κι επομένως δεν είναι μεταδοτική. Χαρακτηρίζεται κυρίως από ερυθηματώδεις πλάκες που καλύπτονται από αργυρόχροα λέπια. Στις περισσότερες περιπτώσεις η νόσος εξελίσσεται με εναλλαγή εξάρσεων και υφέσεων. Εμφανίζεται όταν τα κύτταρα στην εξωτερική στοιβάδα του δέρματος αναπαράγονται πιο γρήγορα από το κανονικό και συσσωρεύονται στην επιφάνεια του δέρματος. Τα νέα κύτταρα, μη βρίσκοντας χώρο, επικάθονται το ένα στο άλλο, δημιουργώντας κηλίδες στο δέρμα, χρώματος κόκκινου σκεπασμένου από λεπτές πλάκες λεπιδώδους υφής, χρώματος ασημί ή λευκού. Το ερύθημα από μόνο του δεν είναι κνηφώδες, αλλά η πληγείσα περιοχή μπορεί να ματώνει, αν ξύνεται.

Τα περισσότερα περιστατικά, περίπου 80% είναι ήπιας-μέτριας μορφής.

Η ψωρίαση συνοδεύεται τακτικά και από άλλες ασθένειες ύποπτες για το ανοσοποιητικό τους χαρακτήρα όπως διαβήτης, άσθμα, βρογχίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα

Επιδεινώνεται από το έντονο ψυχολογικό στρες, από τις χαμηλές θερμοκρασίες (χειμώνας), από την υψηλή κατανάλωση αλκοόλ και άλλες αιτίες. Αντίθετα, το καλοκαίρι γενικά βελτιώνεται με την ηλιοθεραπεία και την αυξημένη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, αν και το 10% των ασθενών επιδεινώνεται με την ηλιοθεραπεία.  Επίσης κάνει τακτικά «παρέα» με την κατάθλιψη λόγω του ότι η «απωθητική» εμφάνισή της νόσου οδηγεί τους ασθενείς σε κοινωνικό περιορισμό. Πέρα όμως από αυτό είναι δυνατόν η ίδια η διαταραχή της ψωρίασης να φτάσει σε εγκεφαλικές δυσλειτουργίες που έχουν σαν αποτέλεσμα την κατάθλιψη.

Οι κλινικοί τύποι που εμφανίζονται στην ψωρίαση εκφράζονται με την παρακάτω ορολογία:


• Σταγονοειδής

• Γενικευμένη

• Νομισματοειδής

• Γυροειδής

• Γεωγραφική Ανάστροφη

• Γυροειδής

• Ερυθροθερμική

• θυλακική

• Φλυκταινώδης (Παλαμών - πελμάτων)

• Δακτυλοειδής και Γενικευμένη του Vom Zumbuch

Επίσης, αναλόγως με τον εντοπισμό της, διακρίνονται επί μέρους τύποι π.χ. ψωρίαση τριχωτού κεφαλής, ονύχων κ.α. 

Ποια είναι τα συμπτώματα της ψωρίασης;

Τα συμπτώματα της ψωρίασης έχουν οξύνσεις και υφέσεις. 
Τα σημαντικότερα είναι τα εξής:

  • Κόκκινες, παχιές πλάκες με ασημένιες ή λευκές στρώσεις 
  • Ξηρό, πρησμένο, σκασμένο δέρμα που πολλές φορές ματώνει 
  • Μικρά διάστικτα σημάδια
  • Φαγούρα, κάψιμο, ερεθισμός
  • Παχιά νύχια στα χέρια και στα πόδια, επηρμένα (σηκωμένα) και με εξογκώματα
  • Πρησμένες αρθρώσεις

Θεραπεία της Ψωρίασης και της Ψωριασικής Αρθρίτιδας

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ριζική αντιμετώπιση της νόσου, υπάρχουν όμως διάφορες θεραπείες που μπορούν να βελτιώσουν πολύ την κατάσταση. 

Η θεραπεία της ψωρίασης είναι εξατομικευμένη, αφού οι ασθενείς διαφέρουν στον τύπο, στη σοβαρότητα και στην ανταπόκριση στη θεραπεία. Αυτό οφείλεται στη φύση της νόσου, η οποία χαρακτηρίζεται από μια απρόβλεπτη πορεία και αντιμετωπίζεται μόνον εφόσον χορηγείται κάποιο φάρμακο σε κάποια δόση ή εφαρμόζεται κάποια άλλη θεραπευτική μέθοδος, όπως η φωτο- χημειοθεραπεία.

Φωτοδυναμική Θεραπεία
Οι θεραπευτικές μέθοδοι που εφαρμόζονται στην ψωρίαση περιλαμβάνουν τοπικές θεραπείες (εφαρμογή φαρμάκων στο δέρμα- τοπικά κορτικοστεροειδή, καλσιποτριόλη, μαλακτικά), φωτοθεραπείες   ( PUVA,UVA - χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας με ή χωρίς φάρμακα από το στόμα), φωτοδυναμική θεραπεία , συστηματικές θεραπείες (φάρμακα από το στόμα) και, τα τελευταία χρόνια, τα φάρμακα βιοτεχνολογίας, οι βιολογικοί παράγοντες (φάρμακα σε ενέσιμη μορφή).

Η έρευνα των τελευταίων ετών οδήγησε στη δημιουργία των βιολογικών θεραπειών για τη μορφή της ψωρίασης κατά πλάκας.

Υπάρχουν 2 κατηγορίες βιολογικών φαρμάκων:

1. Αυτές που στοχεύουν στα Τ-λεμφοκύτταρα και

2. Αυτές που στοχεύουν στις πρωτείνες (κυτοκίνες) που απελευθερώνονται από τα Τ-λεμφοκύτταρα.

Αυτό που διαφοροποιεί τα βιολογικά φάρμακα από τις υπόλοιπες θεραπείες είναι ότι είναι πιο επιλεκτικά στη δράση τους. Έτσι, ενώ είναι αποτελεσματικά δεν προκαλούν τοξικότητα σε ζωτικά όργανα( ήπαρ/νεφροί) όπως συμβαίνει με άλλες συστηματικές θεραπείες.

Τέλος, έχει καταγραφεί ως αρνητικό, η έλλειψη στη διατροφική μας αλυσίδα σημαντικών λιπαρών αρωματικών οξέων και φυτικών ινών, το άγχος, ορμονικές διαταραχές και ενδεχόμενο ηλιακό ερύθημα.

Πολύ σημαντικό ρόλο, παίζει η διατροφή μας, ώστε να αποβάλουμε τις τοξίνες μέσω των φυσιολογικών οδών και όχι μέσω του δέρματος. Έτσι προτείνονται διατροφικές συνήθειες που έχουν καταγραφεί στα θετικά της αντιμετώπισης, όπως ψάρια πλούσια σε ωμέγα 3 λιπαρά και Εpa π.χ. σκουμπρί, σολομός, σαρδέλα, γαύρος κ.λ.π. καθώς επίσης και πρωτεϊνούχα σκευάσματα όπως φασόλια. Πολλές φορές, άτομα με πρόβλημα ψωρίασης, έχουν δυσκολία στην απορρόφηση πρωτεϊνών και έτσι βάζουν σε δυσκολία τον εντερικό σωλήνα. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι οι φυτικές πρωτεΐνες απορροφώνται πιο εύκολα από τις ζωικές. Πρέπει να προτιμώνται
  • τα φρέσκα φρούτα και
  • τα λαχανικά.
Επίσης πρέπει να αποφεύγονται τρόφιμα όπως
  • τα λευκά σιτηρά
  • το κόκκινο κρέας,
  • τα γαλακτοκομικά προϊόντα
  • τα πουλερικά,
  • τα λιπαρά προϊόντα,
  • τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε ζάχαρη,
  • τα γλυκά,
  • το αλκοόλ,
  • ο καφές.
Βιβλιογραφικές αναφορές:
Schon, N Engl J Med, 2005; Greaves, N Engl J Med, 1995.
Sampogna, Br J dermatol, 2004.
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων