Καρκίνος του ήπατος με πόνο πάνω δεξιά στην κοιλιά, ίκτερο, απώλεια βάρους, κόπωση

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο καρκίνος του ήπατος είναι μία πολύ επιθετική μορφή καρκίνου. Ο καρκίνος του ήπατος είναι ο πέμπτος πιο συχνός καρκίνος στους άντρες και ο έβδομος κατά σειρά στις γυναίκες.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας προκαλεί περίπου 600.000 θανάτους ετησίως αποτελώντας την τρίτη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως.  Αύξηση παρουσιάζει την τελευταία δεκαετία παγκόσμια αλλά και στη χώρα μας. Ο καρκίνος του ήπατος από άποψη συχνότητας παρουσιάζει σημαντικές διαφορές στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές του κόσμου. Συναντάται σε υψηλή συχνότητα, π.χ. στην Κίνα, το Χονγκ Κονγκ κλπ. Στην Ελλάδα παρουσιάζει μέτρια συχνότητα αλλά αυτή φαίνεται να είναι μεγαλύτερη, συγκρινόμενη με εκείνη της Δυτικής και της Βόρειας Ευρώπης.

Σημαντικό μερίδιο της αύξησης, που παρατηρείται στην Ελλάδα, έχουν οι μετανάστες που προέρχονται από χώρες με υψηλά ποσοστά ηπατίτιδας. Ο καρκίνος του ήπατος απειλεί να λάβει τεράστιες διαστάσεις την επόμενη δεκαετία, αν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα να αντιμετωπιστεί η επιδημία του ιού της ηπατίτιδας.

Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι καρκίνου του ήπατος. Ο πρωτοπαθής που αρχίζει από το ήπαρ, και ο δευτεροπαθής  που εμφανίζεται σε άλλο μέρος του σώματος και εξαπλώνεται (κάνει μετάσταση) και στο ήπαρ. Είτε είναι πρωτοπαθής, είτε μεταστατικός, έχει συνήθως πολύ κακή πρόγνωση. 

Όταν ο αρχικός κακοήθης όγκος αναπτύσσεται σε κάποιο μέρος του ήπατος, ονομάζεται ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα ή κακόηθες ηπάτωμα ή πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος και αν ο όγκος στο ήπαρ προέρχεται από μεταστάσεις καρκίνου από άλλα όργανα, όπως από το παχύ έντερο, στομάχι κλπ., ονομάζεται μεταστατικός καρκίνος του ήπατος. Στα παιδιά παρουσιάζεται ένας άλλος τύπος καρκίνου του ήπατος, το ηπατοβλάστωμα. 

Η ακριβής αιτία του πρωτοπαθούς καρκίνου του ήπατος δεν είναι γνωστή, αλλά μερικοί παράγοντες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο, όπως είναι η μόλυνση από ηπατίτιδα Β ή C, η κατανάλωση αλκοόλ για μεγάλο χρονικό διάστημα, η κίρρωση του ήπατος.

Το ήπαρ είναι το πρώτο μείζον όργανο του σώματος, που μέσω της πυλαίας φλέβας δέχεται μεγάλη ποσότητα φλεβικού αίματος ανά λεπτό, ίσως δε αυτός είναι ο λόγος που αποτελεί την πιο συχνή εστία ανεύρεσης ηπατικών μεταστάσεων από κάθε όργανο της κοιλίας και ειδικά από ορθοκολικό καρκίνο.

Ο μεταστατικός καρκίνος του ήπατος είναι ο περισσότερο συχνός. Πρωτοπαθείς εστίες μπορεί να είναι τα έντερα, το στομάχι, ο μαστός, το πάγκρεας και οι πνεύμονες.

Από όλα τα μεταστατικά καρκινώματα του ήπατος, εκείνο που ενδιαφέρει περισσότερο είναι αυτό εκ του παχέος εντέρου για πολλούς λόγους, ειδικά δε λόγω της πιθανότητας θεραπείας και ακόμα και ίασης μετά από ηπατεκτομή. 

Παράγοντες κινδύνου

Ο πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος, αυτός δηλαδή που εμφανίζεται απευθείας στο ήπαρ, μπορεί να είναι αποτέλεσμα κυρίως:

- κίρρωσης του ήπατος λόγω μακροχρόνιας κατανάλωσης αλκοόλ

- κίρρωσης του ήπατος λόγω ηπατίτιδας Β ή C

- έκθεσης σε καρκινογόνες ή τοξικές ουσίες

Σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου, θα πρέπει να τονιστεί ότι βρίσκεται σε στενή σχέση με τη λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV) και της ηπατίτιδας C (HCV), δοθέντος ότι περίπου το 80% των περιπτώσεων καρκίνου του ήπατος σχετίζεται με HBV και το 10% με HCV. Υπολογίζεται ακόμη ότι το 10-20% των ασθενών με λοίμωξη από HBV θα αναπτύξουν στη ζωή τους καρκίνο του ήπατος. Η ακριβής σχέση μεταξύ HCV λοίμωξης και καρκίνου του ήπατος σήμερα ακόμη μελετάται.

Έχει επίσης διαπιστωθεί ότι ορισμένες παθήσεις του ήπατος, όπως η κίρρωση (προοδευτικά εξελισσόμενη χρόνια νόσος του ήπατος), παρουσιάζουν συχνότερα ανάπτυξη καρκίνου του ήπατος. Τούτο μάλιστα φαίνεται ότι ισχύει για την κίρρωση οποιασδήποτε αιτιολογίας, όπως όταν αυτή αποτελεί επακόλουθο του αλκοολισμού, αιμοχρωμάτωσης, κακής θρέψης κ.λπ. Ακόμη, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι αφλατοξίνες, μία ομάδα χημικών ενώσεων, οι οποίες είναι καρκινογόνες και υπάρχουν σε ορισμένες τροφές, όπως οι σπόροι, καλαμπόκι κλπ., μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη καρκίνου του ήπατος.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Ο πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος συνήθως δεν έχει συμπτώματα στα αρχικά στάδια.  Σε πρώιμο στάδιο, ο καρκίνος του ήπατος δεν προκαλεί ενοχλήσεις και, όταν υπάρχουν κάποια συμπτώματα, αυτά είναι ήπια και όχι χαρακτηριστικά της πάθησης αυτής. Όπως σε όλες τις μορφές καρκίνου, μπορεί να υπάρχει αίσθημα αδυναμίας, έκπτωση των δυνάμεων, ανορεξία, απώλεια βάρους και δεκατική πυρετική κίνηση.

Τα συμπτώματα στον πρωτοπαθή και στον δευτεροπαθή καρκίνο συνήθως εμφανίζονται όταν ο καρκίνος έχει προχωρήσει και μπορεί να περιλαμβάνουν αδυναμία και κούραση, πόνο στην άνω δεξιά πλευρά της κοιλιάς, απώλεια βάρους, απώλεια της όρεξης, κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών (γνωστό ως ίκτερος), αδιαθεσία, πρήξιμο της κοιλιάς, πυρετό

Όταν ο καρκίνος προχωρήσει και αυξηθεί σε μέγεθος, μπορεί να παρουσιαστεί πόνος ή βάρος στην περιοχή του ήπατος (στο πάνω δεξιό μέρος της κοιλίας), αίσθημα μάζας ή διάτασης (φούσκωμα) στην ίδια περιοχή, ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος και του λευκού μέρους των ματιών) και υπέρχρωση των ούρων (που γίνονται σαν κονιάκ). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, ανάλογα και με κάποιες παραλλαγές, τα παραπάνω σημεία και συμπτώματα είναι δυνατόν να παρατηρηθούν και σε άλλες μη κακοήθεις παθήσεις του ήπατος.

Τα συμπτώματα:

• κιτρίνισμα του δέρματος και του βλεννογόνου των ματιών (ίκτερος)
• πόνος στο πάνω δεξί μέρος της κοιλιάς κάτω από τα πλευρά
• απώλεια βάρους
• μειωμένη όρεξη
• πυρετός
• ναυτία και έμετος
• γενική αδυναμία και κόπωση
• διόγκωση του ήπατος και πρήξιμο της κοιλιάς (ασκίτης)

Διάγνωση

Οι εξετάσεις για τη διάγνωσή του περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία, βιοψία, ΡΕΤ scan.

Καταρχήν λαμβάνεται από το γιατρό ένα λεπτομερές ιστορικό, στο οποίο αναζητούνται ενδεικτικά στοιχεία οικογενειακής προδιάθεσης στον καρκίνο γενικά και ειδικότερα στον καρκίνο του ήπατος. Επίσης αξιολογούνται εάν υπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες και συμπτώματα ύποπτα για τη νόσο. Ακολουθεί προσεκτική εξέταση του ασθενούς και παραγγέλλονται ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις προς συγκεκριμένη κατεύθυνση για την επικύρωση ή όχι της διάγνωσης του καρκίνου.

Από τις εξετάσεις αίματος, οι πιο απαραίτητες είναι οι λειτουργικές δοκιμασίες ήπατος (δείχνουν πόσο καλά λειτουργεί το ήπαρ), οι δείκτες ηπατίτιδας (αποκαλύπτουν εάν ο ασθενής πάσχει ή έχει περάσει κατά το παρελθόν και είναι φορέας ηπατίτιδας Β ή C) και οι καρκινικοί δείκτες που συχνά είναι ενδεικτικοί της παρουσίας καρκίνου του ήπατος. Από τους τελευταίους, ο πιο σημαντικός είναι ο προσδιορισμός της α-εμβρυϊκής σφαιρίνης (AFP), η οποία είναι σημαντικά αυξημένη στο 50-70% των περιπτώσεων πρωτοπαθούς καρκίνου του ήπατος.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο δείκτης αυτός μπορεί να είναι σχετικά αυξημένος και σε άλλες μορφές καρκίνου, όπως στον καρκίνο των όρχεων, του παγκρέατος, του στομάχου κλπ. Από τις απεικονιστικές εξετάσεις (που φωτογραφίζουν το ήπαρ), οι πιο χρήσιμες για τη διάγνωση είναι η υπερηχοτομογραφία, η αξονική τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία, η αγγειογραφία και το σπινθηρογράφημα του ήπατος. Καθεμία από αυτές μπορεί να αποκαλύψει μη φυσιολογικές περιοχές στο ήπαρ που είναι ενδεικτικές της παρουσίας όγκου.

Η επικύρωση της παρουσίας καρκίνου, όμως, πραγματοποιείται μόνο με τη βιοψία ήπατος που μπορεί να γίνει με τη λήψη μικρού τμήματος του όγκου, είτε κατά την εγχείρηση ή με ειδική βελόνα (χωρίς εγχείρηση) ή ακόμη λαπαροσκοπικά, όταν ο όγκος βρίσκεται στην επιφάνεια του ήπατος. Το δείγμα αυτό από τον όγκο εξετάζεται στο μικροσκόπιο για την παρουσία καρκινικών κυττάρων.

Η σταδιοποίηση δείχνει στον γιατρό πόσο έχει εξαπλωθεί ο καρκίνος . Αυτό βοηθά την θεραπευτική ομάδα που σας παρακολουθεί να αποφασίσει ποιά θεραπεία είναι καλύτερη για εσάς.

Η σταδιοποίηση ενός όγκου συνδέεται με το μέγεθος του, εάν έχει εισβάλλει στα αιμοφόρα αγγεία ή έχει εξαπλωθεί στα όργανα γύρω από το συκώτι, μέσα στην κοιλιακή κοιλότητα ή σε πιο μακρινά όργανα.

Η σταδιοποίηση στον πρωτοπαθή καρκίνο του ήπατος μπορεί επίσης να περιλαμβάνει αξιολόγηση της υποκείμενης ηπατικής λειτουργίας.

Ποια η θεραπεία

Η θεραπευτική τακτική εξαρτάται από το στάδιο της νόσου (δηλαδή την έκτασή της), τη βιολογική ηλικία (όχι την πραγματική αλλά την ποιότητα της υγείας για τη δεδομένη ηλικία), την κατάσταση του ήπατος (πόσο καλά λειτουργεί) και τη γενική κατάσταση του ασθενούς. 

Πρόγνωση είναι η αναμενόμενη έκβαση μιας νόσου. Θα πρέπει να συζητήσετε με το γιατρό σας την πρόγνωση της πορείας της ασθένειάς σας, αλλά δεν είναι δυνατόν ένας γιατρός να κάνει 100% ακριβή πρόβλεψη.

Η χειρουργική επέμβαση στον καρκίνο του ήπατος ονομάζεται εκτομή του ήπατος. Είναι η κύρια θεραπεία για πρωτοπαθή καρκίνο. Η χειρουργική αφαίρεση ενός όγκου (εκτομή του ήπατος) στοχεύει στην αφαίρεση του όγκου και του περιβάλλοντα ιστού του ήπατος χωρίς να αφήνει πίσω της οποιαδήποτε περιοχή με καρκίνο. Δεδομένου ότι αυτή η επιλογή συνήθως περιορίζεται σε εκείνους τους ασθενείς με άριστη λειτουργία του ήπατος, ιδανικά χωρίς κίρρωση, υπάρχουν πολύ λίγα άτομα που είναι επιλέξιμα για αυτό.

Στον δευτεροπαθή, η χειρουργική επέμβαση γίνεται μόνο αν ο καρκίνος δεν είναι διαδεδομένος σε όλο το ήπαρ, ή όταν δεν έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος.

Άλλες θεραπείες περιλαμβάνουν την καυτηρίαση με ραδιοσυχνότητες (RFA), την ένεση αλκοόλ, την κρυοθεραπεία, τη χημειοθεραπεία και τον χημειοεμβολισμό, την ακτινοθεραπεία, την ενδοσκοπική συντηρητική θεραπεία. 

Πολύ πρόσφατα για τους χωρίς πραγματική ελπίδα αυτούς ασθενείς έχει αναπτυχθεί μία καινούργια μέθοδος. Είναι η «Θερμοπηξία με Ραδιοκύματα», δηλαδή η καταστροφή-νέκρωση των καρκινικών εστιών χωρίς αφαίρεση των όγκων. Αυτό επιτυγχάνεται με εφαρμογή ενός πολύ λεπτού μεταλλικού ελάσματος στο κέντρο του όγκου το οποίο είναι συνδεδεμένο με ενεργειακή πηγή εκπομπής ραδιοκυμάτων που τελικώς θερμαίνουν τον όγκο μέχρι και 95 βαθμούς Κελσίου με αποτέλεσμα την πλήρη νέκρωση των κυττάρων του και την καταστροφή του. Η Θερμοπηξία με Ραδιοκύματα είναι μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδος που τις περισσότερες φορές γίνεται χωρίς εγχείρηση. 

Ο γιατρός μπορεί να συστήσει επίσης το συνδυασμό δύο ή περισσότερων από τις παραπάνω θεραπευτικές δυνατότητες. Γενικώς, ο καρκίνος του ήπατος αντιμετωπίζεται δύσκολα εκτός και εάν ο όγκος είναι σχετικά μικρός και εντοπίζεται στον ένα λοβό του ήπατος αλλά, στις πιο πολλές περιπτώσεις, η διάγνωση της νόσου γίνεται σε προχωρημένο στάδιο, όταν ο καρκίνος είναι ανεγχείρητος. Η χειρουργική θεραπεία, όταν ενδείκνυται, αποτελεί τη μόνη και πιο αποτελεσματική θεραπευτική αγωγή που μπορεί να προσφέρει και μόνιμη θεραπεία.

Η μεταμόσχευση του ήπατος εφαρμόστηκε κατά το παρελθόν αλλά αποδείχθηκε ότι συνήθως ο καρκίνος εμφανίζεται πάλι (υποτροπή) και σήμερα δεν συνιστάται. Στους ασθενείς που έχουν κίρρωση και ΗΚΚ, μια πρώιμη μεταμόσχευση ήπατος μπορεί να είναι αποτελεσματική. Αν η μεταμόσχευση είναι διαθέσιμη, τότε είναι ίσως η καλύτερη επιλογή. Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθές για ασθενείς με όγκους μικρότερους από 4 εκατοστά σε μέγεθος που επίσης εμφανίζουν σημάδια ηπατικής ανεπάρκειας. Όταν, η χειρουργική θεραπεία, όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν έχει θέση στην αντιμετώπιση της νόσου, εφαρμόζοντας τις άλλες μορφές θεραπείας που είναι παρηγορικού τύπου (όχι θεραπευτικές), ο ασθενής μπορεί να ανακουφιστεί από τα συμπτώματά του και να του προσφερθεί καλύτερη ποιότητα ζωής ή και ακόμη να επιμηκυνθεί ο χρόνος επιβίωσής του.

Πώς μπορεί να βελτιωθεί η πρόγνωση στον καρκίνο του ήπατος;

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, εάν ασθενείς αυξημένου κινδύνου (φορείς ηπατίτιδας Β ή C, κιρρωτικοί οποιασδήποτε αιτιολογίας) ελέγχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα ώστε η νόσος να διαγνωστεί σε σχετικά πρώιμο στάδιο, δοθέντος ότι τότε μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική θεραπεία. Αυτό όμως που θα συμβάλει στη βελτίωση της δημόσιας υγείας και τη μείωση της συχνότητας του καρκίνου του ήπατος είναι ο συστηματικός εμβολιασμός για την πρόληψη της λοίμωξης από ηπατίτιδα Β και, ακόμη, η προφύλαξη από ηπατίτιδα C και η ενημέρωση για τις συνέπειες του αλκοολισμού που οδηγεί σε αλκοολική κίρρωση.

Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η κατανάλωση καφέ μπορεί να μειώσει πραγματικά τις πιθανότητες ενός ατόμου για καρκίνο του ήπατος.

Διαβάστε επίσης

•  Οι καλοήθεις όγκοι του ήπατος επηρεάζουν κυρίως τις γυναίκες. Πόσο επικίνδυνοι είναι και πώς αντιμετωπίζονται;
•  Καρκίνος του παγκρέατος, Ποια τα συμπτώματα και ποιοι κινδυνεύουν;
• Τι είναι οι καρκινικοί δείκτες, που χρησιμεύουν και πως μπορούν να βοηθήσουν στην διάγνωση και παρακολούθηση; Ποιοί είναι οι κυριότεροι καρκινικοί δείκτες;
• Οι αυξημένες τιμές τρανσαμινασών, στις εξετάσεις αίματος, τι μπορεί να σημαίνει; Τι πρέπει να κάνουμε;

Δύσπνοια, σφίξιμο στο στήθος, βήχας, οφείλονται σε Άσθμα ή σε Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια ΧΑΠ

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Το Άσθμα και η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) ταλαιπωρούν εκατομμύρια ασθενείς σε όλο τον κόσμο. Κοστίζουν ανθρώπινες ζωές, επηρεάζουν δραματικά την ποιότητα ζωής των ασθενών και αποτελούν παράλληλα μια σημαντική «πληγή» για τις δαπάνες Υγείας.

Το άσθμα αποτελεί κοινή, χρόνια πάθηση που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή και στένωση των αεραγωγών, προκαλώντας επαναλαμβανόμενες περιόδους συριγμού, σφίξιμου στο στήθος, δύσπνοια και βήχα, συνήθως το βράδυ ή νωρίς το πρωί.

Η στένωση δεν παρουσιάζεται συνεχώς στο ήπιο άσθμα, αλλά συμβαίνει πιο συχνά όσο το άσθμα επιδεινώνεται. Μπορεί επίσης να ποικίλλει κατά μικρά χρονικά διαστήματα, από μόνη της ή ως αποτέλεσμα κάποιας θεραπείας.

Κατά την κανονική αναπνοή, ο αέρας ρέει ελεύθερα μέσα και έξω από τους πνεύμονες. Αλλά όταν το άσθμα δεν είναι υπό έλεγχο, οι αεραγωγοί των πνευμόνων είναι παχιοί, πρησμένοι και παρουσιάζουν χρόνιες φλεγμονές. Οι αεραγωγοί γίνονται υπερβολικά ευαίσθητοι στις μεταβολές του περιβάλλοντος και μια κρίση άσθματος καραδοκεί. Κατά τη διάρκεια της κρίσης, το επιθήλιο των αεραγωγών διογκώνεται, οι μύες γύρω από τους αεραγωγούς σφίγγουν, έκκριση βλέννας βουλώνει τους αεραγωγούς στους πνεύμονες και η αναπνοή γίνεται δύσκολη. Μία κρίση άσθματος – ή παρόξυνση – είναι μία αιφνίδια επιδείνωση των συμπτωμάτων και μπορεί να είναι απρόβλεπτη.

-Το  άσθμα  επηρεάζει  παιδιά  και  ενήλικες  και  μπορεί  να  εμφανιστεί  σε  οποιαδήποτε  ηλικία.

-Το  άσθμα  είναι  η  πιο  συχνή  χρόνια  πάθηση  της  παιδικής  ηλικίας.

Τα αίτια του Άσθματος δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως, αλλά οι κύριοι παράγοντες κινδύνου είναι διάφορες εισπνεόμενες ουσίες που προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις ή δρουν ερεθιστικά στους αεραγωγούς. Σε αυτές τις ουσίες περιλαμβάνονται ο καπνός και αλλεργιογόνα όπως τα ακάρεα της οικιακής σκόνης αλλά και τα κατοικίδια ζώα.

Το άσθμα επηρεάζει ανθρώπους όλων των ηλικιών, και συνήθως πρωτοεμφανίζεται στην παιδική ηλικία

ΧΑΠ: η «σιωπηλή νόσος»

Αποκαλείται «νόσος των καπνιστών» ή «σιωπηλή νόσος». Κι αυτό γιατί κάνει την εμφάνισή της ξαφνικά, συνήθως μετά τα 40, παρόλο που η καταστροφή στους πνεύμονες έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια νωρίτερα.

Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια είναι ένας όρος που αναφέρεται σε δύο πνευμονικές παθήσεις, τη χρόνια βρογχίτιδα και το εμφύσημα, με χαρακτηριστικό την απόφραξη της ροής του αέρα που επηρεάζει αρνητικά τη φυσιολογική αναπνοή. Στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι το 10% των ενηλίκων άνω των 40 ετών, δηλαδή περίπου 500.000 ασθενείς, πάσχουν από ΧΑΠ.

Η  Χρόνια  Αποφρακτική  Πνευμονοπάθεια  (ΧΑΠ)  αναφέρεται  σε  μια  κατάσταση  που  παλαιότερα  περιγραφόταν  σαν  χρόνια  βρογχίτις  (φλεγμονή  και  στένωση  των  αεραγωγών)  και  εμφύσημα  (εξασθένηση  της  δομής  των  πνευμόνων).  Έχει  σαν  αποτέλεσμα  τον  προοδευτικό  περιορισμό  της  ροής  του  αέρα  και  επακόλουθη  δυσκολία  στην  αναπνοή.

-Δύσπνοια,  βήχας  και  πτύελα  είναι  συνήθη  συμπτώματα  της  ΧΑΠ.

-Η  εξασθένηση  της  δομής  των  πνευμόνων  που  προκαλείται  από  την  ΧΑΠ  δεν  είναι  πλήρως  αναστρέψιμη.

Η μακροχρόνια έκθεση σε ερεθιστικές για τους πνεύμονες ουσίες, που προκαλεί βλάβες στους αεραγωγούς και το ίδιο το πνευμονικό παρέγχυμα, αποτελεί συνήθως την αιτία της ΧΑΠ.

Τόσο η ΧΑΠ όσο και το άσθμα αποτελούν καταστάσεις που σχετίζονται με στένωση των αεραγωγών και μείωση της ροής του αέρα. Στο άσθμα, η στένωση ποικίλει από μέρα σε μέρα και εντός της ίδιας μέρας, ενώ στη ΧΑΠ η στένωση είναι σχετικά σταθερή και δεν μεταβάλλεται σε σημαντικό βαθμό. Με­λέτες έχουν δείξει ότι το είδος της φλεγμονής που παρατηρείται στους πνεύμονες εμπλέκει διαφορετικούς κυτταρικούς τύπους στο άσθμα και στη ΧΑΠ.

                Άσθµα ΧΑΠ

Συµπτώµατα Ποικίλλουν Επίµονα

           Συριγµός ∆ύσπνοια στην κόπωση

Έναρξη Συνήθως παιδική ηλικία Συνήθως >45 ετών 

Πορεία Ποικίλλει, υφέσεις Προοδευτική 

σπάνια προοδευτική 

Κάπνισµα Ορισµένες φορές Σύνηθες

Αλλεργίες/Ατοπία Συχνή Ασυνήθης 

Ανταπόκριση στη β/δ Καλή Φτωχή 

Ανταπόκριση στα στεροειδή Καλή Φτωχή

Κλινικά η διάκριση μεταξύ άσθματος και ΧΑΠ είναι πιο εμφανής σε ακραίες ηλικίες: οι νέοι ασθενείς τείνουν να έχουν περισσότερα συμπτώματα και διάγνωση άσθματος ενώ οι γηραιότεροι ασθενείς (>60 ετών) περισσότερα συμπτώματα και διάγνωση ΧΑΠ 

Στην πραγματικότητα συνυπάρχουν παράγοντες που δυσκολεύουν την κατάταξη ενός ασθενή σε μία από τις δύο νόσους 

• ΧΑΠ με σημαντική ανταπόκριση στη βρογχοδιαστολή 

• ΧΑΠ σε μη καπνιστές 

• Άσθμα σε καπνιστές 


• Σοβαρό άσθμα – Άσθμα με μόνιμη απόφραξη 


Η ταξινόμηση των ασθενών ως ασθενείς με άσθμα ή ΧΑΠ μπορεί να διαφέρει από μέρα σε μέρα - αν βασίζεται μόνο στο διαγνωστικό κριτήριο της ανταπόκρισης στη βρογχοδιαστολή 

Η ταυτόχρονη παρουσία άσθματος με ΧΑΠ στον ίδιο ασθενή (σύνδρομο αλληλοεπικάλυψης) υπάρχει σε σημαντικό ποσοστό ασθενών, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερες ηλικίες 

Κοροναϊός και ΧΑΠ 

Οι άνθρωποι που καπνίζουν ή έχουν Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές και θάνατο μετά από λοίμωξη Covid-19, η οποία προκαλείται από τον κοροναϊό SARS-CoV-2, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη.

Οι ασθενείς με ΧΑΠ έχουν 63% μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρή Covid-19 και 60% μεγαλύτερη πιθανότητα θανάτου, ενώ ασθενείς χωρίς ΧΑΠ έχουν αντίστοιχα μεγαλύτερο κίνδυνο κατά 33% και 55%.

Στην επικαιροποίηση των οδηγιών για ασθενείς με άσθμα και Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) σχετικά με τον νέο κοροναϊό (Covid -19), προχώρησε η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία (ΕΠΕ). Δείτε εδώ

Διαβάστε επίσης

• Δεν σας φτάνει ο αέρας και έχετε δύσπνοια; Ποιες οι αιτίες που την προκαλούν και πότε πρέπει να σας δει γιατρός;
• Τι είναι η οξεία και η χρόνια βρογχίτιδα; Σε τι οφείλεται και πώς αντιμετωπίζεται; Ροφήματα που κάνουν καλό

Τι προκαλεί η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια ΧΑΠ στο αναπνευστικό σύστημα; (video)

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Με τον όρο ΧΑΠ περιγράφουμε μία ομάδα χρόνιων πνευμονικών παθήσεων (την χρόνια βρογχίτιδα και το πνευμονικό εμφύσημα) οι οποίες έχουν κοινό παρανομαστή τον προοδευτικό περιορισμό της ροής του αέρα στους βρόγχους και επακόλουθη δυσκολία στην αναπνοή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια ως τέταρτη αιτία θανάτου διεθνώς, μετά δηλαδή τη στεφανιαία νόσο, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και τις οξείες λοιμώξεις του αναπνευστικού. Η δραματική αύξηση της συχνότητας της ΧΑΠ δείχνει ότι η πάθηση είναι τρίτη αιτία θανάτου. 

Μπορεί να ελεγχθεί πλήρως με τη διακοπή του καπνίσματος.

Σε «εξολοθρευτή» του ανθρωπίνου γένους, με «φονικό όπλο» το τσιγάρο, εξελίσσεται χρόνο με χρόνο η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Σε ετήσια βάση η πάθηση στερεί τη ζωή σε περισσότερους από 3.000.000 συνανθρώπους μας παγκοσμίως, ενώ το πλέον ανησυχητικό είναι ότι η επίπτωση της έχει σταθερά αυξητική πορεία.

Ο χρόνιος βήχας και η παραγωγή πτυέλων αποτελούν τα συνηθέστερα συμπτώματα της ΧΑΠ. Πολύ συχνά ξεκινούν νωρίς και διαρκούν για μακρύ χρονικό διάστημα, μέχρι ο ασθενής να εμφανίσει κλινικά έκδηλα την εικόνα της ΧΑΠ, με μείωση των αναπνευστικών δοκιμασιών. Ωστόσο όποιος παρουσιάζει χρόνιο βήχα και παραγωγή

πτυέλων δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξει οπωσδήποτε ΧΑΠ, όπως και όποιος πάσχει από ΧΑΠ δεν είναι υποχρεωτικό να εμφανίζει χρόνιο βήχα.

Η βαρύτητα της συμπτωματολογίας εξαρτάται από το μέγεθος της καταστροφής των πνευμόνων και των αεραγωγών τους. Σε ένα ασθενή που συνεχίζει να καπνίζει ή να εκτίθεται σε ερεθιστικούς παράγοντες και μόλυνση του περιβάλλοντος, η συμπτωματολογία θα είναι εντονότερη και θα εξελίσσεται ταχύτερα απ’ ότι σε άλλους που προφυλάσσονται από τους παραπάνω παράγοντες.

Πώς η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.) επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα;

Στην ΧΑΠ οι παθήσεις των πνευμόνων (χρόνια βρογχίτιδα και εμφύσημα), προκαλούν πνευμονικές βλάβες που εμποδίζουν την φυσιολογική αναπνοή. Ουσιαστικά πρόκειται για βλάβες των αεραγωγών των πνευμόνων, δηλαδή μικρών σωλήνων που μεταφέρουν αέρα πλούσιο σε οξυγόνο και απομακρύνουν το διοξείδιο του άνθρακα από τους πνεύμονες. Οι αεραγωγοί αποφράσσονται από τη φλεγμονή και τις εκκρίσεις με αποτέλεσμα να μην μπορούν να απομακρύνουν τον παγιδευμένο αέρα. Το κάπνισμα είναι η συχνότερη αιτία ΧΑΠ. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι ενεργοί ή πρώην καπνιστές. Έκθεση σε άλλους ερεθιστικούς παράγοντες όπως, χημικά, σκόνη, ατμοσφαιρική ρύπανση, μπορεί να προκαλέσουν ή να συνεισφέρουν στην εκδήλωση της ΧΑΠ.

Οι αεραγωγοί του αναπνευστικού συστήματος των πνευμόνων έχουν την εικόνα ενός αναποδογυρισμένου δένδρου, που αποτελείται από μικρούς σωληνίσκους και σάκους, τις κυψελίδες (στις οποίες πραγματοποιείται η ανταλλαγή του οξυγόνου με το διοξείδιο του άνθρακα). Στους υγιείς οι σωληνίσκοι είναι ελεύθεροι και ανοικτοί, ενώ οι κυψελίδες είναι ελαστικές και λειτουργικές. Κατά την εισπνοή ο αέρας εισέρχεται με μεγάλη ευκολία και διατείνει τις κυψελίδες, ενώ κατά την εκπνοή ο αέρας εξέρχεται και οι κυψελίδες αποκτούν τον μέγεθος που είχαν πριν.

Στην ΧΑΠ οι αεραγωγοί χάνουν την ελαστικότητά τους και παραμορφώνονται. Ο ιστός μεταξύ των κυψελίδων που είναι πλούσιος σε αιμοφόρα αγγεία καταστρέφεται. Εξαιτίας της φλεγμονής το τοίχωμα των βρόγχων διογκώνεται από το οίδημα και αποφράσσεται. Οι βρόγχοι συγχρόνως γεμίζουν από εκκρίσεις παχύρευστες σαν την βλέννη. Έτσι οι κυψελίδες δεν μπορούν να αποβάλλουν το παγιδευμένο αέρα και διατείνονται συνεχώς, μέχρι να καταστραφούν.

 ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΧΑΠ

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΠ

KAΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΧΑΠ

Πηγή: MEDLAB Ιατρικό Ινστιτούτο

•   COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease)(National Heart, Lung, and Blood Institute)

•   COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease)(Patient Education Institute)

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Τι είναι; Χρήσιμες Οδηγίες. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΧΑΠ

Περιφερική αγγειακή αρτηριακή νόσος, αποφρακτική αρτηριοπάθεια. Προκαλεί πόνο, κράμπες, μούδιασμα στα πόδια, χωλότητα, πληγές

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η Περιφερική Αρτηριακή νόσος (ΠΑΝ) είναι η νόσος που χαρακτηρίζεται από μειωμένη αιμάτωση των κάτω άκρων, λόγω στένωσης ή απόφραξης των αρτηριών των κάτω άκρων. Η κύρια αιτία της ΠΑΝ των κάτω άκρων είναι η αθηροσκλήρωση, που σημαίνει σκλήρυνση των αρτηριών.
Φυσιολογικά, το εσωτερικό τοίχωμα των αρτηριών σας (ενδοθήλιο) είναι ομαλό και απρόσκοπτο, με τα χρόνια όμως μπορεί να σχηματίσει μια ανώμαλη προβολή που ονομάζεται αθηρωματική πλάκα. Η πλάκα αυτή αποτελείται από χοληστερόλη, ασβέστιο και ινώδη ιστό. Στην αθηροσκλήρωση οι αρτηρίες στενεύουν ή αποφράσσουν καθώς η αθηρωματική πλάκα των τοιχωμάτων τους αυξάνεται.

Οι αρτηρίες των κάτω άκρων παρέχουν στους μύες των ποδιών οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά μέσω του αίματος. Εάν η ροή του αίματος διακοπεί, εξαιτίας της απόφραξης μίας αρτηρίας, τότε η έλλειψη οξυγόνου στην περιοχή, προκαλεί μυαλγία, ιδίως κατά την άσκηση, το περπάτημα ή όταν ο ασθενής επιχειρεί να ανέβει σκάλες. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ασθενής σταματάει την άσκηση ή το περπάτημα και συνεχίζει ξανά μετά από λίγα λεπτά ξεκούρασης. Τα αιμοφόρα αγγεία με την πάροδο του χρόνου συνεχίζουν να στενεύουν και κάποια στιγμή αποφράσσονται εντελώς. Όταν συμβεί απόφραξη μίας ή περισσότερων αρτηριών του κάτω άκρου, τότε η ροή του αίματος στο πόδι μειώνεται σημαντικά και η έλλειψη οξυγόνου απειλεί μύες και ιστούς. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται "κρίσιμη ισχαιμία".

Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της αθηρωματικής νόσου είναι:

• η ηλικία,
• η οικογενειακή προδιάθεση,
• η αυξημένη χοληστερίνη,
• ο σακχαρώδης διαβήτης,
• η υπέρταση,
• Στεφανιαία νόσος
• Εγκεφαλικό επεισόδιο
• η παχυσαρκία και
• το κάπνισμα
• Υψηλά επίπεδα της ομοκυστεΐνης στο αίμα

Ποια είναι τα συμπτώματα της περιφερικής αρτηριακής νόσου;

Το πιο σύνηθες αρχικό σύμπτωμα είναι η διαλείπουσα χωλότητα (ΔΧ), που είναι δυσφορία ή πόνος στα πόδια σας (μπορεί να εντοπίζεται στους γλουτούς, μηρούς, γάμπες) τη στιγμή που περπατάτε και περνάει όταν σταματάτε. Με την επιδείνωση της νόσου ο πόνος εμφανίζετε σε όλο και μικρότερες αποστάσεις.

Οι άνδρες μπορεί να εμφανίσουν διαταραχές στύσεως. Σε πολύ προχωρημένα στάδια της αποφρακτικής νόσου ο ασθενής εμφανίζει πόνο το βράδυ όταν ξαπλώνει (άλγος αναπαύσεως), πληγές των κάτω άκρων που δεν κλείνουν ή και νέκρωση ιστών (γάγγραινα).

• Χωλότητα, πόνος, κόπωση,
• κράμπες ή τσούξιμο στο πόδι σας
• Μούδιασμα και πόνο στο πόδι ή τα πόδια
• Κρύα χέρια, πόδια
• Τριχόπτωση στα πόδια
• Χλωμά ή μπλε πόδια
• Αδύναμη ή απουσία παλμού στα πόδια
• Πληγές, έλκη στα πόδια και κνήμες και αργή επούλωση
• Στυτική δυσλειτουργία
• Οίδημα των κάτω άκρων

Ποιες εξετάσεις χρειάζονται για τη διάγνωση της περιφερικής αρτηριακής νόσου;

Το πιο σημαντικό τεστ για τη διάγνωση της νόσου είναι ο Δείκτης του λόγου της Αρτηριακής πιέσεως στους αστραγάλους του ασθενούς προς την Αρτηριακή πίεση στο βραχιόνιο του ασθενούς. Είναι μία ανώδυνη εξέταση κατά την οποία με την βοήθεια ενός καθετήρα υπερηχογραφικού Doppler συγκρίνεται η διαφορά της αρτηριακής πιέσεως στα πόδια και στα χέρια του ασθενούς. Σύμφωνα με τον δείκτη που προκύπτει, καθώς και με βάση την συμπτωματολογία του ασθενούς και τους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη αυτής της νόσου, ο ιατρός αποφασίζει εάν θα προχωρήσει σε περαιτέρω εξετάσεις.

Άλλη διαγνωστική εξέταση είναι το triplex κοιλιακής αορτής, λαγονίων και αρτηριών κάτω άκρων. Σε πολλές περιπτώσεις απαιτείται αξονική ή μαγνητική αγγειογραφία ή ψηφιακή αγγειογραφία κοιλιακής αορτής, λαγονίων και αρτηριών κάτω άκρων. Με την Μαγνητική Αγγειογραφία ο ασθενής πρέπει να ξαπλώσει για περίπου 20 λεπτά στον Αγγειογράφο. Γίνεται μία σύντομη ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικής ουσίας και με αυτόν τον τρόπο γίνεται η απεικόνιση των αρτηριών των κάτω άκρων. Στην εικόνα απεικονίζεται με την βοήθεια του βέλους στην αριστερή πυελική αρτηρία.

Θεραπεία της περιφερικής αρτηριακής νόσου.

H πρόγνωση της νόσου είναι καλή αν αντιμετωπισθούν οι επιβαρυντικοί παράγοντες και τεθεί μία θεραπεία.

Η θεραπεία της ΠΑΝ εξαρτάται από τα συμπτώματα του ασθενούς και το βαθμό στένωσης των αρτηριών.

Φαρμακευτική Αγωγή Οι ασθενείς αυτοί συχνά παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα, γεγονός που συμβάλλει στην επιδείνωση της νόσου. Μία διατροφή χαμηλή σε λιπαρά και σκευάσματα μείωσης των λιπιδίων στο αίμα, αποτελούν συχνά μέρος της θεραπείας. Επίσης μπορεί να συνταγογραφηθούν και σκευάσματα για τον έλεγχο της Υπέρτασης. Πολλές μελέτες σε ασθενείς με τη νόσο αυτή, απέδειξαν ότι η χορήγηση χαμηλής δόσεως ασπιρίνης μπορεί να παρεμποδίσει την δημιουργία θρόμβων. Συνεπώς συστήνεται και η λήψη της από συμπτωματικούς ασθενείς με Αποφρακτική Νόσο Περιφερικών Αρτηριών.

Αγγειοπλαστική

Εκτός της φαρμακευτικής αγωγής υπάρχει και η επεμβατική θεραπεία, όπου ενδείκνυται, που γίνεται με δύο μεθόδους (ενδαγγειακή και ανοικτή μέθοδος).

Κατά την ενδαγγειακή μέθοδο γίνεται παρακέντηση μιας αρτηρίας του ποδιού (συνήθως της μηριαίας) ή του χεριού (βραχιόνιος) και η αποκατάσταση της στένωσης γίνεται από το εσωτερικό του αγγείου. 
Αγγειοπλαστική με μπαλόνι
Η αγγειοπλαστική με μπαλόνι είναι η πιο κοινή μέθοδος για το άνοιγμα μιας αποφραγμένης αρτηρίας. Πρώτον περνάει ένα σύρμα μέσα από την στενωμένη αρτηρίας. Ένα ξεφούσκωτο μπαλονάκι συνδεδεμένο σε έναν καθετήρα περνάει μέσα από το σύρμα μέσα στο αγγείο έως το σημείο της στενώσεως. Το μπαλονάκι φουσκώνεται και ξεφουσκώνεται επανειλημμένως σε ένα ή περισσότερα σημεία του αγγείου.
Αυτή η μέθοδος ισοπεδώνει την πλάκα επάνω στο τοίχωμα του αγγείου, αυξάνοντας το μέγεθος του ανοίγματος στο αγγείο.
Ενδοαυλικές προθέσεις ή Stents
Εάν μία αρτηρία που έχει ανοιχθεί προηγουμένως αποφράξει ή στενέψει στην διάρκεια ή μετά την επέμβαση τοποθετείται ένας εσωτερικός νάρθηκας που ονομάζεται και διατηρεί το αγγείο ανοικτό.
Άλλες παρόμοιες τεχνικές είναι η αγγειοπλαστική με Laser και η αθηρεκτομή που γίνονται με ειδικούς καθετήρες.
Μηροιγνυακό By Pass (παράκαμψη)
Ένα στενωμένο ή αποφραγμένο σημείο μιας αρτηρίας μπορεί να παρακαμφθεί με μοσχεύματα. Το μόσχευμα μπορεί να είναι συνθετικό ή να είναι μία γνήσια φλέβα που αφαιρέθηκε από άλλο σημείο του σώματος , πιο συχνά το πόδι. Η μία άκρη του μοσχεύματος εφαρμόζεται στην αρτηρία κάτω από την απόφραξη. Το αίμα κυκλοφορεί στην επάνω αρτηρία μέσω του μοσχεύματος και στην αρτηρία κάτω της αποφράξεως όπου κυκλοφορεί το αίμα στα κάτω

Αλλαγές στον τρόπο ζωής
Στην πλειοψηφία των ασθενών αυτών, στα πλαίσια της θεραπείας τους συμπεριλαμβάνεται και ο τρόπος ζωής τους. Η διακοπή του καπνίσματος και ένα καλά οργανωμένο πρόγραμμα καθημερινής φυσικής άσκησης, είναι όλα όσα χρειάζονται για την μείωση και την ανακούφιση από την συμπτωματολογία της νόσου καθώς και για την παρεμπόδιση επιδείνωσή της.

• Διακοπή του καπνίσματος
• Θεραπεία του διαβήτη
• Έλεγχος της πίεσης του αίματος
• Αυξημένη φυσική δραστηριότητα (για παράδειγμα, σπορ)
• Μείωση του βάρους, αν είστε υπέρβαρος
• Χαμηλή κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών, χαμηλή διατροφή χοληστερόλης;
• Φροντίδα των ποδιών (Είναι σημαντικό για τα άτομα με διαβήτη);
• Φορώντας άνετα παπούτσια;
• Κατάλληλη φροντίδα τραυματισμοί ποδιών.

Διαβάστε επίσης

• Μέτρα πρόληψης καρδιαγγειακών παθήσεων (στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλικού επεισοδίου, περιφερικής αγγειοπάθειας)
• Περιφερική νευροπάθεια - Διαβητική νευροπάθεια

Μουσικός έπαιζε μπουζούκι, ενώ βρισκόταν στο χειρουργείο για αφαίρεση εγκεφαλικού όγκου στο ΑΧΕΠΑ (video)

 επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Ο Δημήτρης είναι μουσικός και έπρεπε να κάνει επέμβαση στον εγκέφαλο- Έπαιξε μπουζούκι την ώρα του χειρουργείου ως απόδειξη πως όλα πήγαιναν καλά.

Το 2021, ο Δημήτρης Κύρτσος, μουσικός από τη Βέροια, υπεβλήθη σε επέμβαση στον εγκέφαλο. Ήταν το δεύτερο χειρουργείο, σε σύνολο τριών, μετά τη διάγνωσή του με όγκο στο κεφάλι το 2018.

Έχοντας δει σχετικές επεμβάσεις στο εξωτερικό αποφάσισε να ακολουθήσει την ίδια διαδικασία: να τον ξυπνήσει ο γιατρός του κατά τη διάρκεια της επέμβασης και να παίξει μπουζούκι, το αγαπημένο του μουσικό όργανο. Βλέποντας οι γιατροί ότι έπαιζε γνώριμα μουσικά κομμάτια με απόλυτη ακρίβεια, λάμβαναν την απόδειξη πως όλα πήγαιναν καλά.

«Βλέποντας βίντεο στο youtube αντίστοιχων επεμβάσεων, είδα έναν άνδρα να χειρουργείται παίζοντας κιθάρα και κάποιον άλλον να παίζει βιολί την ώρα της εγχείρησης. Σκέφτηκα "γιατί όχι κι εγώ;". Το πρότεινα στον γιατρό μου, αλλά δεν ήταν δυνατόν εκείνη τη χρονική στιγμή» εξηγεί ο κ. Κύρτσος.

Λίγο καιρό αργότερα, ωστόσο, και ενώ η επανεμφάνιση του όγκου τον οδήγησε και πάλι στο χειρουργείο του ίδιου νοσοκομείου, έγιναν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες και συνεννοήσεις ώστε αυτήν τη φορά να μην μπει στο χειρουργείο μόνος, αλλά με την παρέα του αγαπημένου του μουσικού οργάνου.

Οι έμπειροι και καταξιωμένοι γιατροί του ΑΧΕΠΑ έκαναν το χειρουργείο μετά... μουσικής. Όπως εξηγεί ο νεαρός ασθενής, δεν ήταν σε ολική νάρκωση, πράγμα που σημαίνει ότι είχε τις αισθήσεις του και μάλιστα το πρώτο τραγούδι που έπαιξε ήταν το «Μαυρομάτα μου», το οποίο αφιέρωσε στη σύζυγό του.

Τι δήλωσε για το μπουζούκι ο νευροχειρούργος που έκανε την επέμβαση στον μουσικό

Στο βίντεο που κατέγραψε κάμερα που ήταν στημένη στο χώρο, φαίνεται ο Δημήτρης Κύρτσος να παίζει μπουζούκι ξαπλωμένος στο χειρουργικό κρεβάτι, την ώρα που στο μόνιτορ πίσω του, προβάλλονταν όλες οι λεπτομέρειες της απαιτητικής και πολύωρης επέμβασης.

«Το να χειρουργείται κάποιος ασθενής με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή να έχει επικοινωνία και να συνομιλεί με τους γιατρούς την ώρα εκείνη, είναι κάτι το οποίο γίνεται εδώ και τουλάχιστον 14 χρόνια στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ» δήλωσε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο νευροχειρουργός, αναπληρωτής Καθηγητής Νευροχειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ Νικόλαος Φόρογλου, που ήταν ο χειρουργός του ασθενή - μουσικού.

«Πρόκειται για μια τεχνική που εξασφαλίζει τη μέγιστη εξεύρεση των όγκων του εγκεφάλου, με την ταυτόχρονη διατήρηση των απαραίτητων λειτουργιών του» συμπλήρωσε, δηλώνοντας παράλληλα πολύ ικανοποιημένος που, παρά τους αυξημένους περιορισμούς της παροχής υπηρεσιών λόγω της Covid-19, παρέχονται υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στους νευροογκολογικούς ασθενείς.

Στην περίπτωση του 37χρονου μουσικού, οι γιατροί είχαν τη δυνατότητα να αντλούν πληροφορίες για τη λειτουργία του εγκεφάλου του, εκτός από την απόκρισή του στις ερωτήσεις που γίνονται σε τέτοιου είδους χειρουργεία, και από τον τρόπο που εκτελούσε τα μουσικά κομμάτια που είχε συμπεριλάβει στο πρόγραμμά του. Βλέποντας οι γιατροί ότι τα έπαιζε με απόλυτη ακρίβεια και ακούγοντας τις επιδέξιες πενιές, λάμβαναν την καλύτερη απόδειξη πως όλα πήγαιναν καλά.

«Ελπίζω να άρεσε στους γιατρούς που ήταν μέσα στο χειρουργείο η μουσική μου... Τους οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ. Εκτός από τον νευροχειρουργό κ. Φόρογλου και την ομάδα του, ευχαριστώ επίσης την επίκουρη Καθηγήτρια Κλινικής Αναισθησιολογίας και Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ Γεωργία Τσαούση» προσθέτει με συγκίνηση ο 37χρονος, που ανυπομονεί να δώσει ένα ρεσιτάλ μπουζουκιού με καλεσμένους τους γιατρούς του, όχι στο χειρουργείο, όπως λέει, «αλλά σε κέντρο διασκέδασης όταν με το καλό ξαναπιάσει δουλειά».

Το βίντεο, που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, έγινε viral και στόχος του Δημήτρη, όπως αποτυπώνεται στο σχετικό ρεπορτάζ του «Όπου Υπάρχει Ελλάδα» στον ΣΚΑΪ ήταν να στείλει ένα μήνυμα δύναμης και αισιοδοξίας.

Δημήτρης Κύρτσος - Ποιος είναι ο μουσικός που έπαιξε μπουζούκι την ώρα της επέμβασής του στο χειρουργείο

Ο Δημήτρης Κύρτσος άρχισε να παίζει μπουζούκι στα 8 του χρόνια και δεν το αποχωρίστηκε ούτε στιγμή. Στα 15 του άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά, συμμετέχοντας σε μουσικά σχήματα, σε διάφορες πίστες της Βόρειας Ελλάδας. Επίσης, συμπαρουσίαζε, πάντα με το μπουζούκι στα χέρια, για αρκετό χρονικό διάστημα τηλεοπτική μουσική εκπομπή σε τοπικό κανάλι της Θεσσαλονίκης και δεν αποκλείεται σύντομα να αναλάβει και πάλι δράση στους τηλεοπτικούς δέκτες.

Την τελευταία περίοδο, ωστόσο, απέχει από τις ζωντανές εμφανίσεις, τόσο λόγω του κλεισίματος των νυχτερινών κέντρων, όσο και εξαιτίας της περιπέτειας της υγείας του. Την ενέργειά του και την αγάπη του για το μπουζούκι την εκφράζει, παραδίδοντας μαθήματα μουσικής σε μικρούς και μεγάλους μαθητές.

«Οι μαθητές μου με ρωτούν πώς ένιωθα στο χειρουργείο και αν με βοήθησε το μπουζούκι μου. Η απάντηση είναι πως όλα έγιναν πιο εύκολα και πιο ήρεμα» λέει χαρακτηριστικά. Ο κ. Κύρτσος από την αρχή της καραντίνας «συναντά» τους μαθητές του διαδικτυακά.

«Παραδίδω μαθήματα με βιντεοκλήση, αλλά παρατηρώ ότι το ενδιαφέρον των παιδιών δεν έχει μειωθεί καθόλου. Βέβαια δεν είναι όλοι τους παιδιά, αφού ένας από αυτούς αποφάσισε να μάθει μπουζούκι, αφού βγήκε στη σύνταξη» καταλήγει ο καλλιτέχνης που χειρουργήθηκε στο ΑΧΕΠΑ, παίζοντας μουσική την ώρα της επέμβασης.