Ο Γιώργος Μαυρίδης περιγράφει την περιπέτεια του με τον κοροναϊό. Τα συμπτώματα και την πνευμονία

medlabnews.gr iatrikanea  

Συγκλονίζουν τα λόγια του Γιώργου Μαυρίδη για την περιπέτεια που είχε εξαιτίας του κορoναϊού, η οποία τον ανάγκασε να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο και μάλιστα δύο φορές.

Ο γνωστός παρουσιαστής προσπαθεί να επανέλθει στην κανονικότητα μετά από σχεδόν ένα μήνα ταλαιπωρίας και αναφέρθηκε στους «κριτές» των social media, οι οποίοι τον χαρακτήρισαν «αρνητή» και τον κατηγόρησαν ότι πήρε χρήματα για να πει ότι αρρώστησε.

«Έχω πνευμονία και στους δύο πνεύμονες. Θα μου πάρει καιρό για να το ξεπεράσω. Το τελευταίο που έπαθα ήταν γαστρεντερίτιδα που με έστειλε για δεύτερη φορά στο νοσοκομείο», είπε αρχικά στον Alpha και συνέχισε:

«Έκατσα 5 μέρες στο νοσοκομείο, από την 8η μέχρι την 13η μέρα. Μετά βγήκα και κάπου την 20η μέρα παρότι έκανα το τεστ και ήταν αρνητικό, είχα συμπτώματα διάρροιας γιατί είχε εξασθενήσει ο οργανισμός μου. Συνέχισα να έχω διάρροια, δεν τον έλεγξα, λιποθύμησα και λόγω του ότι είχα την πνευμονία μπήκα για δεύτερη φορά στο νοσοκομείο για τρεις μέρες.

Δυνατός αυτή τη στιγμή δεν είμαι, αλλά είμαι σε καλή κατάσταση. Είδαν τα μάτια μου πολύ άσχημα πράγματα. Θα επανέλθω, θα ξαναγυρίσω και ελπίζω να μην μου αφήσει κουσούρι».

Ο Γιώργος Μαυρίδης δεν ήταν αρνητής: «Τα τηρούσα τα μέτρα. Δεν είμαι απ΄τους ανθρώπους που δεν το πίστευα. Είχα κάνει και βίντεο με τι θα έπρεπε να κάνει ο κόσμος. Υπήρχε και μια περίπτωση που μετά από 26 ώρες ταξίδι βγήκα από το αεροπλάνο και είχα τη μάσκα κάτω από τη μύτη. Έκανα λάθος. Αλλά από εκεί και πέρα στην καραντίνα τι έκανα; Πήγα σούπερ μάρκετ, φαρμακείο pet shop. Δεν μπορώ να ξέρω ποιος με κόλλησε, ήταν πολύ συγκεκριμένες οι διαδρομές που έκανα».

Οι πρώτες μέρες ασθένειας και η αιμόπτυση

Ο Γιώργος Μαυρίδης δεν πίστεψε στην αρχή ότι έχει κολλήσει, όμως την 4η μέρα τα πράγματα έγιναν πολύ δύσκολα.

«Είχα ξανακάνει δέκατα, θεώρησα ότι έχω κρυολόγημα. Τη 3η μέρα ξυπνάει η γυναίκα μου μου λέει έχω δέκατα, οπότε δεν χρειάστηκε να σκεφτώ κάτι. Πήρα τηλέφωνο και ήρθαν και μου έκαναν τεστ στο σπίτι. Τις πρώτες 2-3 μέρες είχα δέκατα και αδυναμία. Την 3η και 4η μέρα είχα υψηλό πυρετό, τότε στεναχωρήθηκα που κόλλησα και τη γυναίκα μου. Δεν αγχώθηκα, δεν φοβήθηκα, όχι εκείνη τη στιγμή. Δεν είχα έρθει και με κανέναν σε επαφή λέω θα το περάσω. Μετά την 4η μέρα είχα πολύ πυρετό ο οποίος ήταν ασταμάτητος. Αυτό δεν το έχω ξαναζήσει. Μιλάμε για 39 – 39,5 και το είχαν 24 ώρες εκτός από 1-2 ώρες που ήταν 12 με 2 τη νύχτα. Αυτή η ασθένεια έρχεται και το λέω επειδή χιλιάδες το έχουν περάσει έτσι, μπαίνει μέσα σου σε ακτινογραφεί, κάθεται στα πνευμόνια σου και έχεις έλλειψη οξυγόνου, από το οποίο τρέφεται ο οργανισμός σου. Οτιδήποτε πρόβλημα έχεις ξεθάβεται. Ο πόνος ήταν αφόρητος και επειδή είχα αρρωστήσει στα Ιμαλάια τον συγκρίνω με εκείνον που κόντεψα να πεθάνω», δήλωσε αρχικά και συνέχισε:

«Την 3η -4η μέρα δεν μπορούσα να φάω. Το έκανα με το ζόρι, δεν έπινα νερό και την 7η-8η είχα τάση για εμετό. Εκεί συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι πραγματικά καλά.

Ό,τι κατάφερνα να φάω το έβγαζα και κάποια στιγμή άρχισα α βήχω και έβγαλα αίμα. Την πρώτη φορά είπαμε ότι είναι από τον χυμό ρόδι που είχα πιει, όμως το απόγευμα έγινε το ίδιο. Πήρα το 166, είχα πόνο, δύσπνοια, το οξυγόνο που ήταν στο 90-91. Στη διαδρομή δεν αγχώθηκα, την πρώτη φορά.

Αυτό που με άγχωνε είναι αν υπάρχει κρεβάτι. Μπήκα την κατάλληλη στιγμή γιατί την επόμενη μέρα ήμουν πολύ σοβαρά. Δεν μπορούσα ούτε να μιλήσω, το οξυγόνο μου είχε πέσει στο 89. Οι γιατροί μου έλεγαν ότι είναι 24 με 48 ώρες, να κάνω κουράγιο, να βοηθήσω, οπότε όλα εξαρτιόνταν στο αν εγώ ήμουν δυνατός. Από τη στιγμή που πέρασε το 24ωρο και δεν διασωληνώθηκα ήταν εντάξει. Μόλις το πέρασα και έμεινε η πνευμονία».

«Είπα “πάρτε το κρεβάτι για έναν άλλον άνθρωπο”»

Ο γνωστός παρουσιαστής πήρε εξιτήριο με δική του ευθύνη από το νοσοκομείο για να αδειάσει το κρεβάτι του και να δοθεί σε άλλον ασθενή που το είχε ανάγκη.

«Ήμουν με άλλους 3 κυρίους από 60 μέχρι 65 ετών. Ένας άνθρωπός στην ηλικία μου με το κινητό του και δυο πράγματα είναι κομπλέ, οι άνθρωποι αυτοί πέρναγαν πιο δύσκολα από μέσα. Όταν ένιωθα καλά σηκωνόμουν και τους ρώταγα αν ήθελαν κάτι να τους φέρω. Εγώ δεν είπα κάπου ότι βγαίνω για να πάρει άλλος το κρεβάτι μου. Από κάπου μαθεύτηκε. Δεν σήκωνα τηλέφωνα. Είπα ότι από τη στιγμή που έκατσα πέντε μέρες και γινόταν πόλεμος έξω για ένα κρεβάτι και τα έβλεπα στους διαδρόμους, εγώ το 48ωρο το δύσκολο το πέρασα, οπότε είπα πάρτε το κρεβάτι. Αυτό θα έκανε κάθε λογικός άνθρωπος».

«Είπαν ότι χρηματίστηκα για να πω ψέματα»

Ο Γιώργος Μαυρίδης έζησε τον «πόλεμο» των social media.

«Έχεις τον πόνο σου και βλέπεις και τον κόσμο που βγάζει χολή. Άνθρωποι που δεν γνωρίζω και δεν τους έχω κάνει κάτι. Να μιλάνε τόσο άσχημα είναι εξωπραγματικό. Διάβασα ότι ήμουν αρνητής, ότι πήρα λεφτά για να πω ότι είμαι άρρωστος. Πώς το έχουν στο μυαλό τους αυτοί οι άνθρωποι; Άποψή μου είναι ότι εγώ ότι και να πώς αυτός θα πιστέψει αυτό που θέλει να πιστέψει. Εγώ δεν θα αλλάξω τη γνώμη κανενός».

«Αυτό που κάνουν οι νοσηλευτές δεν πληρώνεται με μισθό»

«Τα δελτία δεν τρομοκρατούν. Τα μισά λένε. Ξέρουν τα μισά και βάζουν λίγο σάλτσα. Ούτε τα μισά δεν καταλαβαίνετε», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε:

«Οι άνθρωποι που κάνουν αυτή τη δουλειά δεν πληρώνεται. Παίρνουν έναν βασικό μισθό, αλλά αυτό που κάνουν δεν πληρώνεται. Το τι περνάνε αυτοί οι άνθρωποι δεν περιγράφεται. Με διπλές και τριπλές μάσκες και σακούλες στα παπούτσια. Είναι τόσο προσεκτικοί γιατί μετά θα γυρίσουν στις οικογένειές τους με τον φόβο να μην μεταφέρουν κάτι. Αυτό δεν πληρώνεται με μισθό».

«Όταν πάρεις μια απόφαση να κάνεις μια δουλειά είσαι υπεύθυνος γι αυτήν. Εκείνοι κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες και δεν έχουν και τα κατάλληλα όπλα. Υπεράνθρωπες και όχι στα πλαίσια της λογικής του επαγγέλματός τους», επεσήμανε και συνέχισε:

«Έχω κουραστεί να ακούω ότι όλοι είναι υπεύθυνοι και όταν έρχεται η ώρα να μην λαμβάνει κανείς την ευθύνη. Καίγονται δάση, πλημμυρίζουν πόλεις, σκοτώνονται άνθρωποι και δεν αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη.Για ποιον λόγο από τη στιγμή που οι επιστήμονες έλεγαν να προσέχουμε τους γονείς μας και πάνω από όλα η δημόσια υγεία, καταλήξαμε να τη θυσιάσουμε στην οικονομία ανοίγοντας τα σύνορα και τον τουρισμό; Θα μπορούσαμε να τα κρατήσουμε κλειστά και να είχαμε εσωτερικό τουρισμό.

Να βοηθήσει η κυβέρνηση τον τουρισμό παρά να ανοίξουμε και να μπει μέσα ο κόσμος που έφερε την πανδημία στα σπίτια μας. Έχουμε μόνιμα ένα κακό πράγμα, λέμε κάτι χειρότερο για να φανούμε εμείς καλύτεροι. Γιατί συγκρινόμαστε με χώρες που έχουν κάνει τα ίδια λάθη; »