MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κολοκυθάκια. Κατάλληλα για μάτια, οστά, προστάτη, μειώνουν τη χοληστερίνη, κατά του καρκίνου. Τι περιέχουν;


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Τα κολοκυθάκια αποτελούν πολύτιμο σύμμαχο της καθημερινής μας διατροφής. Μπορεί να μην έχουν πληθώρα θρεπτικών συστατικών όπως άλλα λαχανικά, ωστόσο είναι εξαιρετικά χαμηλά σε θερμίδες ενώ πλούσια σε βιταμίνες.

Οι κολοκυθιές είναι ένα από τα πιο εύκολα στην καλλιέργεια φυτά. Τα κολοκυθάκια έρχονται σε ποικιλία μεγεθών, χρωμάτων και σχημάτων. Κατά κανόνα κάθε κολοκυθιά παράγει μεγάλο αριθμό από κολοκυθάκια. Τα πράσινα κολοκυθάκια ανήκουν στην οικογένεια Cucurbitaceae και αποτελούν ένα συγγενές είδος με τα αγγούρια και το πεπόνι. Ένα από τα περισσότερο μελετημένα οφέλη τους στην υγεία είναι η ικανότητα τους να εφοδιάζουν τον οργανισμό μας με αντιοξειδωτικά συστατικά χάρη στην πλούσια περιεκτικότητά τους σε αυτά.


Αποτελούν εξαιρετική πηγή χαλκού, μαγνησίου, φωσφόρου, καλίου, ενώ περιέχουν βιταμίνες C, Α, Κ, φυλλικό (ή φολικό) οξύ και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Επίσης περιέχουν αντιοξειδωτικά συστατικά όπως η β-καρωτίνη. Πέρα από την υψηλή περιεκτικότητά τους σε γνωστά αντιοξειδωτικά συστατικά περιέχουν και μια ποικιλία ασυνήθιστων αντιοξειδωτικών συστατικών, μεταξύ των οποίων τα καροτενοειδή λουτεΐνη και ζεοξανθίνη. Αυτά τα συστατικά είναι γνωστά για τα οφέλη τους στην όραση και ιδιαίτερα στην προστασία που παρέχουν έναντι της σχετιζόμενης με την ηλικία εκφύλισης της ωχράς κηλίδας και του καταρράκτη. Αποτελούν εξαιρετική πηγή χαλκού, μαγνησίου, φωσφόρου, καλίου, ενώ περιέχουν βιταμίνες C, Α, Κ, φυλλικό (ή φολικό) οξύ και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Επίσης περιέχουν αντιοξειδωτικά συστατικά όπως η β-καρωτίνη.

Η κατανάλωση των κολοκυθιών ενισχύει επίσης την πρόσληψη του μαγγανίου, ενός βασικού μετάλλου. Οπως η βιταμίνη C, έτσι και το μαγγάνιο προστατεύει τους ιστούς από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες. Υποστηρίζει τη λειτουργία των γλυκοζυλοτρανσφερασών, μίας οικογένειας πρωτεϊνών που προάγουν την υγιή ανάπτυξη οστίτη ιστού (του ιστού που βρίσκεται στα οστά). Το μαγγάνιο βοηθά, επίσης, το σώμα να παράγει κολλαγόνο απαραίτητο για την αποτελεσματική επούλωση των πληγών. Κάθε φλιτζάνι ψιλοκομμένο κολοκύθι μπορεί να υπερηφανεύεται ότι διαθέτει 0,22 mg μαγγανίου, πράγμα που σημαίνει ότι παρέχει το 12% και το 10% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης για γυναίκες και άνδρες αντίστοιχα.



Οι φυτικές ίνες στο κολοκύθι, βοηθούν επίσης στη διατήρηση της χαμηλής χοληστερίνης. Οι ίνες, προσκολλώνται στα οξέα της χολής, που εκκρίνονται από το συκώτι με τη διαδικασία της χώνεψης, με αποτέλεσμα να «εμποδίζουν» τα οξέα να κάνουν «σωστά» τη δουλειά τους, ωθώντας το συκώτι να παράγει ακόμα περισσότερα και άρα να συμβάλλουν στην πτώση των επιπέδων της χοληστερόλης.

Η υψηλή περιεκτικότητα του κολοκυθιού σε ίνες, εμποδίζει τις καρκινογόνες τοξίνες να εγκατασταθούν στην περιοχή του μεγάλου εντέρου. Ακόμη, οι βιταμίνες C και Α, μαζί με το φυλλικό οξύ, που επίσης συναντάται στο κολοκύθι, λειτουργούν σαν ισχυρά αντιοξειδωτικά ενάντια στο οξειδωτικό stress, που είναι ικανό να προκαλέσει ποικίλες μορφές καρκίνου.

Μεταξύ άλλων τα πράσινα κολοκυθάκια φαίνεται να έχουν αντιφλεγμονώδεις και αντιμικροβιακές ιδιότητες, οι οποίες με τη σειρά τους συμβάλλουν στην αντικαρκινική προστασία που αυτά παρέχουν. Επίσης, φαίνεται να συμβάλλουν στον καλύτερο έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.


Σύμφωνα με σχετικές μελέτες, τα φυτοθρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στο κολοκύθι, βοηθούν στη μείωση των συμπτωμάτων που οδηγούν στην καλοήθη υπερτροφία του προστάτη, μια κατάσταση κατά την οποία ο προστατικός αδένας μεγεθύνεται, προκαλώντας προβλήματα στην ούρηση και τη σεξουαλική λειτουργία των ανδρών.


Το κολοκυθάκι ως αλκαλική τροφή εξισορροπεί το επίπεδα των οξέων στη διατροφή και ενισχύει τον μεταβολισμό.


Τα κολοκυθάκια περιέχουν νερό κατά 90% και σε 100 γραμμάρια αντιστοιχούν μόλις 15 θερμίδες. Είναι επιπλέον διουρητικά και αντιοξειδωτικά.

Τα κολοκυθάκια περιέχουν:

  • Φυτικές ίνες
  • Κάλιο – αντίστοιχο με τη μπανάνα
  • Ασβέστιο
  • Φυλλικό οξύ
  • Σίδηρο
  • Ψευδάργυρο
  • Μαγγάνιο
  • Φώσφορο
  • Βιταμίνη C
  • Νιασίνη (Β3)
  • Καροτονοειδή

Ερευνητικά δεδομένα επιβεβαίωσαν τη διατήρηση ενός μεγάλου μέρους του αντιοξειδωτικού περιεχομένου τους μετά από το μαγείρεμά τους στον ατμό ή ακόμα και μετά τη διατήρησή τους στην κατάψυξη. Αυτά τα ευρήματα επισημαίνουν ότι τα αντιοξειδωτικά οφέλη των πράσινων κολοκυθιών είναι στη διάθεσή μας ακόμα και όταν αυτά δεν είναι διαθέσιμα στην αγορά.

Τα κολοκυθάκια είναι νόστιμα και μπορείτε να τα απολαύσετε με πολλούς τρόπους. Μπορείτε να τα απολαύσετε στον ατμό ή βραστά καθώς και ωμά σε σαλάτες ή ψητά στη σχάρα.
Επίσης σε πολλές περιοχές, χρησιμοποιούν και μαγειρεύουν τα άνθη της κολοκυθιάς. 

Απολαύστε τα στην εποχή τους βοηθώντας σας στην δίαιτα ή την αποτοξίνωση.

Διαβάστε επίσης

Έρευνα δείχνει τι να κάνετε για να πηγαίνετε λιγότερo στην τουαλέτα το βράδυ. Σχέση υπνικής άπνοιας και νυκτουρίας

 

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea
Αν κανείς θέλει να πηγαίνει λιγότερες φορές στην τουαλέτα για να ουρήσει μέσα στη νύχτα, καλά θα κάνει να περιορίσει το αλάτι που βάζει στο φαγητό του, σύμφωνα με μια νέα ιαπωνική επιστημονική έρευνα. 
Η νυκτουρία επηρεάζει πάνω από το 50% των ανδρών και γυναικών άνω των 50 ετών, ενώ εμφανίζεται στους περισσότερους ανθρώπους άνω των 60 ετών. 
Για μερικούς αποτελεί σκέτο βάσανο, καθώς διαταράσσει σοβαρά τον ύπνο τους. Ένα όχι αμελητέο ποσοστό ανθρώπων κάτω των 50 ετών επίσης ξυπνάνε μία ή περισσότερες φορές για να ουρήσουν.
Η συσσωρευόμενη διαταραχή του ύπνου μπορεί να οδηγήσει σε άλλα προβλήματα, όπως χρόνιο στρες, ευερέθιστη διάθεση, μόνιμη κόπωση τη μέρα κ.α., επηρεάζοντας αρνητικά την ποιότητα της ζωής. Η νυκτουρία μπορεί να έχει διάφορες αιτίες και, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, η μείωση στην κατανάλωση αλατιού μπορεί να μειώσει σημαντικά το υπερβολικό κατούρημα, όχι μόνο τα βράδια, αλλά και τις μέρες.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ναγκασάκι, με επικεφαλής τον δρα Ματσούο Τομοχίρο, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ουρολογίας στο Λονδίνο, μελέτησαν 321 άνδρες και γυναίκες που έβαζαν αρκετό αλάτι στα φαγητά τους (οι Ιάπωνες γενικά τείνουν να τρώνε πιο αλατισμένα φαγητά από τους Δυτικούς). Ο περιορισμός του αλατιού κράτησε επί 12 εβδομάδες και η ποσότητά του στον οργανισμό των συμμετεχόντων παρακολουθείτο συνεχώς με βιοχημικές αναλύσεις.
Όσοι μείωσαν τη μέση ημερήσια κατανάλωση αλατιού από 10,7 γραμμάρια σε 8 γραμμάρια, μείωσαν τις νυχτερινές επισκέψεις στο μπάνιο από 2,3 φορές ανά βράδυ κατά μέσο όρο σε 1,4 φορές. Όσοι -η ομάδα ελέγχου για λόγους σύγκρισης- αντίθετα αύξησαν τη μέση κατανάλωση αλατιού από 9,6 σε 11 γραμμάρια, αύξησαν επίσης τη νυχτερινή ούρησή τους από 2,3 σε 2,7 φορές ανά βραδιά.
«Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει πόσο η κατανάλωση αλατιού επηρεάζει τη συχνότητα της νυχτερινής ούρησης, συνεπώς πρέπει να επιβεβαιωθεί από μεγαλύτερες μελέτες. Όμως διαφαίνεται η πιθανότητα ότι, με μια απλή τροποποίηση στη διατροφή, είναι δυνατό να βελτιωθεί σημαντικά η ποιότητα ζωής πολλών ανθρώπων, καθώς η νυκτουρία συνιστά πραγματικό πρόβλημα για πολλούς, ιδίως όσο γερνάνε», δήλωσε ο Τομοχίρο.

Υπνική άπνοια και νυκτουρία

Μια άλλη εξάλλου έρευνα, που παρουσιάσθηκε στο ίδιο διεθνές συνέδριο, δείχνει ότι η μείωση της αποφρακτικής υπνικής άπνοιας μπορεί να μειώσει τη νυκτουρία. Η έρευνα επιβεβαιώνει τη σχέση άπνοιας στον ύπνο και ούρησης τα βράδια. Από υπνική άπνοια πάσχει το 2% έως 4% των ανθιρώπων άνω των 50 ετών. Σε σοβαρές περιπτρώσεις, οι ασθενείς πρέπει να φοράνε μια ειδική μάσκα στον ύπνο τους, που αυξάνει την εσωτερική πίεση του αέρα στο λαιμό τους.
Ολλανδοί ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ, μελέτησαν 256 ασθενείς που κάποια στιγμή άρχισαν να φορούν τέτοια μάσκα. Η μελέτη έδειξε ότι μετά τη χρήση της μάσκας και τη βελτίωση της αναπνοής τους τα βράδια, μειώθηκε η συχνότητα της νυκτουρίας στα δύο τρίτα των ασθενών (65%).
Ενδεικτικά, από τα 77 άτομα που κατά μέσο όρο πήγαιναν στο μπάνιο δύο φορές μέσα στο βράδυ, μετά την χρήση της μάσκας οι 32 δεν ουρούσαν πλέον ούτε μια φορά μέσα στη νύχτα.

Διαβάστε επίσης

Παράγοντες που δεν φαντάζεστε και φέρνουν καρκίνο του προστάτη. Τροφές που εμποδίζουν την ασθένεια


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D,  medlabnews.gr iatrikanea


Η Ευρωπαϊκή Ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Σεπτεμβρίου για να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τον ανδρικό πληθυσμό της Γηραιάς Ηπείρου σχετικά με τους κινδύνους που αντιμετωπίζει από τον καρκίνο του προστάτη. 


Ο προστάτης είναι ένας αδένας που έχει μέγεθος όσο ένα κάστανο και βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ανδρική ουροδόχο κύστη. Περιβάλλει την ουρήθρα, δια μέσου της οποίας αποβάλλονται τα ούρα. Η κύρια λειτουργία του προστάτη είναι να εκκρίνει ένα ειδικό υγρό, το προστατικό υγρό που μαζί με τα σπερματοζωάρια και το υγρό των σπερματοδόχων κύστεων εξέρχεται διαμέσου της ουρήθρας σαν σπέρμα, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.

Οι παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη είναι: 


  • Ηλικία: ο καρκίνος του προστάτη αυξάνεται δραματικά με την πρόοδο της ηλικίας. Άτομα ηλικίας άνω των 80 ετών κινδυνεύουν να αναπτύξουν τη νόσο χίλιες φορές περισσότερο από άτομα κάτω των 40 ετών. Το 70% των ατόμων ηλικίας άνω των 90 ετών πάσχει από καρκίνο του προστάτη.
  • Κληρονομικότητα: τα άτομα που έχουν στενή συγγενική σχέση με καρκινοπαθείς από προστάτη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τον υπόλοιπο πληθυσμό.
  • Διατροφή: στους πληθυσμούς που καταναλώνουν τροφή με μεγάλη περιεκτικότητα λίπους, εμφανίζεται συχνότερα η μορφή του καρκίνου αυτού.
  • Οικογενειακή κατάσταση: οι έγγαμοι άνδρες και μάλιστα οι πολύτεκνοι παρουσιάζουν πιο συχνά καρκίνο του προστάτη, συγκριτικά με τους άγαμους ή τους έγγαμους χωρίς παιδιά.
  • Εργασία: άτομα που η εργασία τους έχει άμεση σχέση με καουτσούκ ή με κάδμιο, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο.
  • Παθολογικές καταστάσεις: άτομα που πάσχουν από ηπατική κίρρωση αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση του προστατικού καρκίνου.



Συμπτώματα
Τα τοπικά συμπτώματα είναι πόνος προς τα πίσω, επώδυνη ούρηση και εκσπερμάτιση, καθώς και δυσκολία στη συγκράτηση των ούρων ή στην έναρξη της ούρησης. Όταν ο προστάτης διογκώνεται και αρχίζει να πιέζει την ουρήθρα, τότε τα ούρα βγαίνουν σε σταγόνες αντί να ρέουν ελεύθερα και είναι πιθανόν να περιέχουν και αίμα. Δυστυχώς όμως, πολλές φορές τα πρώτα συμπτώματα του καρκίνου του προστάτη προέρχονται από τις μεταστάσεις σε διάφορα απομακρυσμένα όργανα, κυρίως στα οστά. Περίπου το 20 έως 40% των πασχόντων από καρκίνο του προστάτη παρουσιάζεται στον ορθοπεδικό για οσφυαλγία ή παράλυση ή επισκέπτεται τον παθολόγο με γενικά συμπτώματα, όπως καταβολή δυνάμεων ή απώλεια βάρους, χωρίς όμως να εμφανίζει τοπικά συμπτώματα της νόσου.

Διάγνωση
Η διάγνωση της νόσου συνήθως γίνεται με απλή κλινική εξέταση. 
  • Η δακτυλική εξέταση του ορθού και η ψηλάφηση του προστάτη μπορούν να μας δώσουν μια πρώτη εικόνα για την ύπαρξη του προβλήματος. 
  • Ο αιματολογικός έλεγχος, συμπεριλαμβανομένης κάποιας ειδικής εξέτασης, όπως η όξινη φωσφατάση, ή ο ειδικός καρκινικός δείκτης του προστάτη ΡSA, δίνουν σοβαρές ενδείξεις της νόσου.
  • Το διορθικό υπερηχογράφημα προστάτη είναι πολύ αξιόπιστη εξέταση.
  • Η αξονική τομογραφία μπορεί να ορίσει την έκταση του προβλήματος.
  • Η βιοψία του προστάτη δίνει πληροφορίες για τον τύπο του καρκίνου.
Εφόσον η διάγνωση τεθεί, πρέπει να γίνει ευρύτερος έλεγχος του σώματος, συμπεριλαμβανομένου ολόσωμου σπινθηρογραφήματος οστών, καθώς και έλεγχος των πνευμόνων για ανεύρεση τυχόν μεταστάσεων.
Επιστήμονες στη Βρετανία ανέπτυξαν ένα νέο τεστ αίματος που πιστεύουν ότι μπορεί να φέρει μεγάλη βελτίωση στη φαρμακευτική θεραπεία των ανδρών με προχωρημένο καρκίνο του προστάτη.
Το τεστ αποκαλύπτει ποιοι ασθενείς είναι κατάλληλοι και ποιοι όχι για θεραπεία με το νέο αντικαρκινικό φάρμακο ολαπαρίμπη, το πρώτο που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «αναστολέων PARP». Τα εν λόγω φάρμακα μπλοκάρουν ορισμένα ένζυμα, τα οποία εμπλέκονται στην επιδιόρθωση των καρκινικών κυττάρων, βοηθώντας έτσι στην καταστροφή τους.

Θεραπεία του καρκίνου του προστάτου

Η επιλογή της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη εξαρτάται από την σταδιοποίηση του όγκου, την ηλικία και το προσδόκιμο επιβίωσης του ασθενούς. Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την ριζική προστατεκτομή και την διουρηθρική προστατεκτομή.

Ριζική Προστατεκτομή. Αφαιρείται ολόκληρος ο προστάτης αδένας προτείνεται στην περίπτωση που ο καρκίνος δεν έχει επεκταθεί εντός των ορίων του προστάτη, σε ασθενείς που βρίσκονται σε καλή γενική κατάσταση.
Διουρηθρική Προστατεκτομή. Αφαιρείται μέρος του προστάτη αδένα που περιβάλλει την ουρήθρα, προτείνεται στην περίπτωση που ο ασθενής δεν μπορεί ή δεν θέλει να υποβληθεί σε ριζική προστατεκτομή. Ανακουφίζει τον ασθενή από τα αποφρακτικά φαινόμενα που μπορεί να προκαλέσει ο προστατικός καρκίνος. Δεν αποτελεί ριζική θεραπεία της νόσου συνήθως ακολουθεί κάποια άλλη μορφή θεραπείας.

Οι εναλλακτικές μη χειρουργικές θεραπευτικές λύσεις περιλαμβάνουν:

Τοπική ακτινοβολία: αποτελεί εναλλακτική λύση για αυτούς που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να χειρουργηθούν. Έχει θέση στον καρκίνου του προστάτη που είναι περιορισμένος μέσα στον αδένα ή έχει επεκταθεί σε παρακείμενους ιστούς.
Ορμονική θεραπεία: χρησιμοποιείται σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο προστάτη. Σκοπός της ορμονικής θεραπείας είναι να καταστείλει την παραγωγή των ανδρικών ορμονών, των ανδρογόνων, με σημαντικότερη την τεστοστερόνη. Τα ανδρογόνα παράγονται κυρίως στους όρχεις και προκαλούν την ανάπτυξη των καρκινικών προστατικών κυττάρων. Η ορμονική θεραπεία δεν θεραπεύει τον καρκίνο του προστάτη, προκαλεί όμως ελάττωση του καρκινικού όγκου και καθυστερεί την ανάπτυξή του.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι η ορχεκτομή, τα LHRH ανάλογα, τα αντιανδρογόνα και τα οιστρογόνα.
Απλή παρακολούθηση: σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που είναι προχωρημένης ηλικίας ή έχουν άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Αποτελείται από απλή παρακολούθηση της τιμής του P.S.A. και δακτυλική εξέταση κάθε 6 μήνες. Συστήνεται όταν ο καρκίνος είναι ενδοπροστατικός αναμένεται να έχει αργή εξέλιξη στον χρόνο και δεν προκαλεί συμπτώματα.

Σε μεγάλο επιστημονικό συνέδριο επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά η ευεργετική δράση που έχουν κατά του καρκίνου του προστάτη διάφορες τροφές. 


Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Surrey μελέτησε τροφές, διαιτολόγια και τρόπους μαγειρέματος που βοηθούν στην καθυστέρηση ή και στην παρεμπόδιση της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη. Μια σαλάτα που θα αποτελείται από ωμό μπρόκολο, χυμό ντομάτας και καρύδια Βραζιλίας αποτελεί, σύμφωνα με τους ερευνητές, γεύμα- ασπίδα κατά του καρκίνου του προστάτη, αφού αυτές οι τροφές περιέχουν αντικαρκινικές ουσίες, οι οποίες εμποδίζουν την εμφάνιση της ασθένειας.
Άλλες τροφές που έχουν ανάλογη δράση εναντίον του καρκίνου του προστάτη είναι σύμφωνα με τους ερευνητές 
  • το κουνουπίδι, 
  • τα λαχανάκια Βρυξελλών, 
  • το ρόδι, 
  • τα φασόλια σόγιας, 
  • τα κρεμμύδια και 
  • το σκόρδο
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι για να έχει θετικά αποτελέσματα η κατανάλωση αυτών των τροφών θα πρέπει να μαγειρεύονται με τρόπο τέτοιο ώστε να μην καταστρέφονται οι αντικαρκινικές ουσίες που περιέχουν.
Για παράδειγμα, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα θα πρέπει αφού κοπούν να παραμένουν για διάστημα δέκα λεπτών στον μαγειρικό πάγκο πριν μπουν στην κατσαρόλα, στο τηγάνι ή στον φούρνο. Υποστηρίζουν επίσης ότι στο μαγείρεμα θα πρέπει να χρησιμοποιείται κραμβέλαιο, το οποίο έχει διαπιστωθεί ότι είναι πλούσιο στα ευεργετικά για τον οργανισμό ω-3 λιπαρά οξέα. «Εχουμε πλέον στη διάθεσή μας αποδείξεις ότι η κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών, σε συγκεκριμένες ποσότητες και με συγκεκριμένους τρόπους μαγειρέματος, μπορεί να καθυστερήσει ή και να εμποδίσει την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη. Αυτά τα διαιτολόγια είναι ιδανικά για όσους έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του προστάτη ή έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα στο παρελθόν και τώρα είναι καλά» δηλώνει η Μάργκαρετ Ρέιμαν, καθηγήτρια Διατροφικής Ιατρικής και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, η οποία μάλιστα εξέδωσε και ένα βιβλίο με συνταγές κατά του καρκίνου του προστάτη. 
 ΠΗΓΗ:

H σημαντική εξέταση που δείχνει καρκίνο του προστάτη. PSA το ειδικό προστατικό αντιγόνο


Μια από τις πιο σημαντικές προόδους στην διάγνωση και αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη (Κ.Π.) είναι η ανακάλυψη του PSA. Το PSA ανακαλύφθηκε στον προστατικό ιστό το 1970 (Ablin et al) , στο προστατικό υγρό το 1971 (Hara et al ) και μετρήθηκε στο πλάσμα το 1980 ( Kuriyama et al 1980). Από το 1988 χρησιμοποιείται ευρέως σαν δείκτης του καρκίνου του προστάτη (Stamey et al 1987, Oesterling et al 1988).

Το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA,  Prostate-Specific Antigen) 

είναι μια γλυκοπρωτείνη, που ανευρίσκεται αποκλειστικά στα επιθηλιακά κύτταρα του προστάτη και σε μικρές ποσότητες στις σπερματοδόχες κύστεις, στους αδένες του Skene στη γυναίκα και στην ουρήθρα.
Μια μικρή ποσότητα εισέρχεται στην κυκλοφορία και κυκλοφορεί σαν ελεύθερο(free) ή σαν συνδεδεμένο(comlexed). Το σύνολο αυτών των δύο αποτελεί το συνολικό (total) PSA.
Η κύρια λειτουργία του είναι η υγροποίηση του σπέρματος κατά την εκσπερμάτιση. 
Το PSA παράγεται από τα κύτταρα του προστάτη και εκκρίνεται φυσιολογικά δια των προστατικών πόρων στο σπερματικό υγρό όπου βρίσκεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις. Ελάχιστη ποσότητα του PSA εισβάλλει και στην κυκλοφορία του αίματος, σε παθολογικές συνθήκες τα επίπεδα του PSA αυξάνουν με αποτέλεσμα μεγαλύτερες ποσότητες να εισβάλουν στο αίμα και έτσι να ανιχνεύεται η αύξηση αυτή στο αίμα.
Το PSA στο αίμα είναι ελεύθερο ή συνδεδεμένο με άλλες πρωτεΐνες. Έτσι με την εξέταση αίματος μπορούμε να υπολογίσουμε και την τιμή του ελεύθερου  PSA (FREE PSA) στο αίμα και την τιμή του ολικού  PSA.

Οι δύο αυτές μορφές του PSA δηλαδή το ελεύθερο και το ολικό PSA είναι και αυτές που χρησιμοποιούνται   συχνότερα σήμερα για την εκτίμηση των πιθανών παθήσεων του προστάτη , εκτιμώντας τις τιμές αυτές ανεξάρτητα και σε συνδυασμό .
Το PSA χρησιμοποιείται κυρίως για την πιθανή ανίχνευση του καρκίνου του προστάτη σε πρώιμα στάδια ,έτσι ώστε, να πετύχουμε την καλύτερη θεραπεία για τον ασθενή .
Το PSA όμως δεν αυξάνει μόνο στον καρκίνο του προστάτη αλλά και σε άλλες παθολογικές και μη καταστάσεις . Επίσης χρησιμοποιείται από τους ουρολόγους για την παρακολούθηση της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη .
Η τιμή του PSA μπορεί να αυξηθεί εκτός από τον καρκίνο και στην υπερτροφία του προστάτη, τιμή η οποία είναι συχνά εξαρτώμενη και με την ηλικία του ασθενούς. Έτσι έχουν μελετηθεί και αναφερθεί διάφορες τιμές αναφοράς των τιμών του PSA σε σχέση με την ηλικία, ώστε να μπορεί να γίνει μία καλύτερη αξιολόγηση των πιθανοτήτων εμφάνισης καρκίνου του προστάτη από την μία και για την αποφυγή άσκοπων βιοψιών του προστάτη στα πλαίσια διερεύνησης πιθανού καρκινώματος σε αυτόν από την άλλη.

Ο χρόνος ημίσειας ζωής του PSA είναι 2-3 ημέρες.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ
ΦΥΣ.ΤΙΜΗ: 0-4 ng\ml.

AΥΞΗΣΗ ΣΕ: 
Παρουσία νόσου στον προστάτη, βιοψία, διορθικό υπερηχογράφημα. Η δακτυλική μπορεί να αυξήσει την τιμή του PSA αλλά δεν είναι κλινικά σημαντική

ΜΕΙΩΣΗ ΣΕ: 
Εκσπερμάτιση, φιναστερίδη, προστατεκτομή.

O Oesterling το 1993 μελέτησε ένα μεγάλο αριθμό ατόμων χωρίς καρκίνο του προστάτη και καθόρισε τις φυσιολογικές τιμές ανάλογα με την ηλικία.
Γενικά τα επίπεδα του PSA αυξάνουν κατά 0,04ng\ml το χρόνο ή κατά 3,2% το χρόνο για ένα άτομο ηλικίας 60 ετών.
40-50 = 0- 2,5
50-60 = ως 3,5
60-70 = ως 4,5
70-80 = ως 6,5

ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ PSA ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΣΕ :


•   ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
•   ΚΑΛΟΗΘΗΣ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ
•   ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ
•   ΕΜΦΡΑΚΤΟ
•   ΒΙΟΨΙΑΠΡΟΣΤΑΤΗ                                             
•   ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΡΕΘΙΣΜΟΙ 

Μία τιμή μεγαλύτερη του 4 ng/ml φαίνεται να είναι το κατώφλι πάνω από το οποίο θα ζητηθεί να γίνει βιοψία αν και η ειδικότητα της εξέτασης είναι αρκετά χαμηλή για τιμές μικρότερες των 10 ng/ml.Το γεγονός ότι ένα ποσοστό 25%-40% ανδρών με τιμές PSA 4-10 ng/ml θα έχουν καρκίνο του προστάτη σημαίνει αυτόματα ότι το 60%-70% των ανδρών με τιμές PSA 4-10 ng/ml θα υποβληθούν σε βιοψία που δεν είναι απαραίτητη. Επίπεδα του PSA πάνω από 10ng/ml θέτουν μόνο την υποψία για καρκίνο του προστάτη , με ένα ποσοστό ανίχνευσης πάνω από 30%. Αν υπάρχει και μια μη φυσιολογική δακτυλική εξέταση, η υποψία γίνεται ακόμη ισχυρότερη. Τονίζεται ότι μια φυσιολογική τιμή PSA δεν πρέπει να εφησυχάζει τον εξεταζόμενο.
Σύμφωνα με τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι το PSA δεν είναι ένας απόλυτος καρκινικός δείκτης και η αξιολόγηση του ως τέτοιου είναι συνδυασμός των διάφορων μορφών του , του ιστορικού και της κλινικής εξέτασης του ασθενούς .
Το PSA δεν μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική εξέταση για την εκτίμηση της παθολογίας του προστάτη , πρέπει πάντα να γίνεται δακτυλική εξέταση  και διορθικό υπερηχογράφημα του προστάτη για να εκτιμηθεί η πιθανότητα ύπαρξης καρκινώματος ή όχι  .
Έτσι ο λόγος του ελεύθερου προς το  ολικό PSA σήμερα είναι ένας δείκτης αν και όχι απόλυτος ,ο οποίος σε συνδυασμό με την τιμή του ολικού PSA μπορεί να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για την πιθανότητα καρκινώματος ή μη στον προστάτη και την αποφυγή άσκοπων βιοψιών .  
Επίσης έχει σημαντικό ρόλο στην  πρώιμη διάγνωση περιπτώσεων καρκίνου ως και μια  δεκαετία πριν από την κλινική διάγνωση. Για παράδειγμα 8-10 χρόνια πριν την διάγνωση, τα επίπεδα του PSA δεν διαφέρουν μεταξύ καλοήθειας και καρκίνου, ο λόγος όμως  fPSA / fPSA μειώνεται σημαντικά στις περιπτώσεις κακοήθειας.

Σύμφωνα με τα παραπάνω έχουν καθοριστεί διάφορες τιμές του ολικού και του της % λόγου του ελεύθερου προς το ολικό PSA που μας δίνουν την δυνατότητα να αξιολογήσουμε καλύτερα ασθενείς οι οποίοι έχουν αυξημένο κυρίως ολικό PSA .
•   Σε τιμές PSA 4-10 ng/ml το όριο του λόγου fPSA/ fPSA πρέπει να είναι υψηλό γύρω στο 0,24 για να αποφευχθούν αρνητικές
•   Σε τιμές fPSA 3-4 ng/ml το όριο του λόγου fPSA/ fPSA πρέπει να μεγαλύτερο του 0,19 .
Εκτός του ολικό και το ελεύθερο PSA σημαντικό ρόλο έχουν και άλλοι παράμετροι του PSA όπως ο ρυθμός αύξησης του PSA και ο λόγος του ολικού PSA προς το μέγεθος του προστάτη έπειτα από διορθικό υπέρηχο για την εκτίμηση της πιθανότητας κακοήθειας του προστάτη και για την παρακολούθηση μετά από θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη .
Όλα τα παραπάνω δείχνουν την αξία που έχει το PSA μέχρι σήμερα για την εκτίμηση του προστάτη , για τον λόγο αυτό συστήνεται στην Αμερική να γίνεται εξέταση του PSA από την ηλικία των 40 ετών και κάθε χρόνο και στην Ευρώπη από την ηλικία των 49 ετών και κάθε χρόνο μαζί με κλινική και υπερηχογραφική εξέταση του προστάτη.

Διαβάστε επίσης:

Πρόληψη του Καρκίνου του Προστάτη με εξετάσεις, άσκηση και σωστή διατροφή με Ω-3 λιπαρά

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Στην Ελλάδα ο καρκίνος του προστάτη προκαλεί τον θάνατο σε 1700 άτομα το χρόνο, ενώ τα άτομα που επιβιώνουν με αυτή τη διάγνωση μπορεί να είναι ακόμα και δεκαπλάσια. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπολογίζεται ότι στην χώρα μας, σε ετήσια βάση, διαγιγνώσκονται με καρκίνο προστάτη περισσότεροι από 3.200 άνδρες. 

Η εξέλιξη των θεραπειών και η σχετικά βραδεία πορεία εξέλιξης του καρκίνου τον κάνουν να διαγιγνώσκεται συχνά έγκαιρα ώστε οι πάσχοντες να μπορούν να ζήσουν πολλά χρόνια μετά την διάγνωση.


Έγκαιρη διάγνωση του Καρκίνου του Προστάτη.



Ο καρκίνος του προστάτη είναι μια νόσος σοβαρή αλλά όχι πάντοτε θανατηφόρος. Έχει αργή εξέλιξη και όσο πρωιμότερη είναι η διάγνωσή τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες ριζικής θεραπείας. Όταν ο καρκίνος του προστάτη είναι αρχικός/εντοπισμένος, το ποσοστό των ασθενών που θα ιαθούν είναι πάνω από 95%. Όταν όμως γίνει η διάγνωση σε προχωρημένα μεταστατικά στάδια, το αντίστοιχο ποσοστό μειώνεται στο 20%. Επομένως, έχει ζωτική σημασία οι άνδρες άνω των 50 ετών να κάνουν προληπτικές εξετάσεις για τον προστάτη τους.

Ο καρκίνος του προστάτη δεν έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά συμπτώματα, μια και η συχνοουρία, δυσουρία και η νυκτουρία που μπορεί να προκαλέσει είναι συμπτώματα και άλλων ουρολογικών παθήσεων. Η έγκαιρη διάγνωση επιτυγχάνεται με τη μέτρηση του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) παράλληλα με ψηλάφηση (δακτυλική εξέταση). 

Η πρώτη είναι η εξέταση αίματος για τη διερεύνηση του Ειδικού Προστατικού Αντιγόνου (Prostate Specific Antigen – PSA), το οποίο απελευθερώνεται στο αίμα σε μικρές ποσότητες. Η μέτρηση υψηλών τιμών PSA εγείρει την υποψία καρκίνου του προστάτη.

Η δεύτερη είναι η δακτυλική εξέταση δια του ορθού, η οποία επιτρέπει την αξιολόγηση ορισμένων διαταραχών του σχήματος, της υφής ή του μεγέθους του προστάτη, που ενδέχεται να υποδηλώνουν την παρουσία όγκου.


Ο συνδυασμός αυτών των δύο εξετάσεων αρκεί για την κλινική διάγνωση, η οποία πρέπει να επιβεβαιώνεται με βιοψία του προστάτη.

Η αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη στο πολύ αρχικό στάδιο μπορεί να μη χρειαστεί άμεση θεραπεία, αλλά να καθυστερήσει μετά από ενεργό επιτήρηση (μέτρηση του PSA, ψηλάφηση του προστάτη και επανάληψη βιοψίας) ανά τακτά διαστήματα. Διαφορετικά, στην εντοπισμένη νόσο προτείνεται η ριζική προστατεκτομή ενώ σε προχωρημένη νόσο η προτεινόμενη θεραπεία εξαρτάται από την ηλικία και γενικότερη κατάσταση του ασθενούς, καθώς και την επιθετικότητα του καρκίνου.



Πρόληψη του Καρκίνου του Προστάτη


Κατάλληλη ηλικία για να αρχίζει ο προληπτικός έλεγχος είναι τα 50 χρόνια εκτός αν υπάρχει επιβάρυνση με καρκίνο προστάτη στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, οπότε ο έλεγχος πρέπει να ξεκινά από την ηλικία των 40 ετών.

Η πρόληψη του καρκίνου του προστάτη έχει γίνει αντικείμενο εκτεταμένης έρευνας η οποία στηρίζεται είτε σε στατιστικά και επιδημιολογικά δεδομένα, είτε σε εργαστηριακές ή κλινικές μελέτες χωρίς να υπάρχουν ακόμη οριστικά στατιστικά συμπεράσματα.

Πρόληψη 
Έχουν μελετηθεί πολλές παρεμβάσεις που μπορεί να μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου. Αυτές είναι:

Άσκηση:
 Αν και δεν έχει αποδειχθεί σε μεγάλες μελέτες ότι μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη, υπάρχουν μελέτες που προτείνουν ότι μπορεί να μειώνει την επίπτωση του επιθετικού καρκίνου (βαρύτερης μορφής). Παρόλα αυτά, ελλείψει «παρενεργειών» και συνυπολογίζοντας τα υπόλοιπα οφέλη, πρέπει να προτείνεται πάντα.

Διαιτητικά λίπη
 Η αυξημένη κατανάλωση λιπαρών, ειδικά κορεσμένων και trans-λιπαρών οξέων έχει άρρηκτα συνδεθεί με την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη. Επιβάλλεται σημαντική μείωση της πρόσληψής τους, δηλαδή των λιπαρών ζωικής προέλευσης και των υδρογονωμένων λιπαρών οξέων όπως φυτίνες και μαργαρίνες, ακόμα και αυτών που θεωρούνται «καλά». Προστασία από τον καρκίνο του προστάτη προσφέρει η αυξημένη κατανάλωση ω-3 λιπαρών, ειδικά από ψάρια.

Σόγια
 Ο καρκίνος του προστάτη είναι σπάνιος στην Κίνα (28 φορές πιο συχνός στην Νορβηγία, 18 στην Αγγλία και 16 στην Αμερική) και στην Ιαπωνία. Αυτή η μειωμένη εμφάνιση οφείλεται κατά ένα μέρος τουλάχιστον στην αυξημένη κατανάλωση σόγιας. Η σόγια περιέχει ισοφλαβόνες που δεν είναι βιο ενεργές, αλλά ενεργοποιούνται στο παχύ έντερο από τα καλά βακτήρια, γνωστά ως και προβιοτικά. Τα προϊόντα σόγια με «ζυμωμένη» σόγια παρέχουν μεγαλύτερη ποσότητα βιο ενεργών ισοφλαβονών.

Κάπνισμα: Το κάπνισμα είναι μία πολύ επιβλαβής συνήθεια. Η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να έχει πολλά οφέλη για τον οργανισμό, ένα από τα οποία είναι και η μείωση της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη.

Λυκοπένιο: 
Το λυκοπένιο είναι ένας ισχυρός αντιοξειδωτικός και αντικαρκινικός παράγοντας. Επίσης είναι θερμοανθεκτικό συστατικό, άρα αντέχει στο μαγείρεμα ( δείτε εδώ για τον τρόπο που το μαγείρεμα επηρεάζει τα θρεπτικά συστατικά ). Βρίσκεται στις ντομάτες και σε κόκκινα φρούτα και λαχανικά (όπως το καρπούζι και το βερύκοκο). Η κόκκινη σάλτσα περιέχει πιο βιοδιαθέσιμο λυκοπένιο απ’ ότι η φρέσκια ντομάτα. Συστήνεται η πρόσληψη 2 μερίδων ½ κούπας κόκκινης σάλτσας από ντομάτες την εβδομάδα για την μείωση της πιθανότητας εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.

Ρόδι: 
Καθώς υπάρχουν σημαντικά προκλινικά δεδομένα (δηλαδή, όχι σε ανθρώπους), συστήνεται να περιέχεται ως μέρος μίας πλούσιας και ισορροπημένης διατροφής με στόχο την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη.

Πράσινο τσάι:
 Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε κατεχίνες και πολυφενόλες που είναι ισχυροί αντιοξειδωτικοί και αντικαρκινικοί παράγοντες. Η αντιοξειδωτική δράση 2 φλιτζανιών πράσινου τσαγιού είναι ανάλογη με αυτή από 4 μήλα, 7 ποτηριών χυμό πορτοκάλι και 20 ποτηριών χυμού μήλου. Συστήνεται η μέτρια (2-4 φλιτζάνια) κατανάλωση πράσινου τσαγιού την ημέρα, ειδικά σε άτομα σε κίνδυνο (ιστορικό, ηλικία κτλ) για ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη.

Φάρμακα:
 Έχουν δοκιμαστεί και αρκετά φάρμακα για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη. Από αυτά δύο έχουν ενδιαφέρον:


Φιναστερίδη: κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, αλλά δεν μπορούν ακόμα να γίνουν ειδικές συστάσεις για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη


Στατίνες: φαίνεται ότι μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου, αλλά ακόμα δεν μπορούν να γίνουν συστάσεις

ΠΗΓΗ:
European Association of Urology

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων