Δεν είμαι επιρρεπής στην πραγματοποίηση εκκλήσεων μέσα από τις στήλες του Τύπου όπως η συγκεκριμένη ή στη χρήση κεφαλαίων γραμμάτων στις αναρτήσεις μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αντί να λέω στους ανθρώπους τι να σκέφτονται, προτιμώ πολύ περισσότερο να προσπαθώ να βοηθώ τους αναγνώστες να φθάνουν στα δικά τους συμπεράσματα, παρέχοντάς τους αναλύσεις και ιδέες.
Τις τελευταίες εβδομάδες, ωστόσο, έκανα δύο αξιοσημείωτες εξαιρέσεις: πρώτον, ζητώντας επανειλημμένα από τους υπεύθυνους για τη χάραξη πολιτικής, εταιρείες και πρόσωπα να συνειδητοποιήσουν ότι το σοκ του κορονοϊού ήταν θεμελιωδώς διαφορετικό, διότι θα προκαλούσε πρωτοφανή και αιφνίδια οικονομικά "εμφράγματα", φαινόμενο το οποίο είναι εξαιρετικά άγνωστο εκτός ευάλωτων ή πλήρως αποτυχημένων κρατών ή κοινοτήτων που πλήττονται από μεγάλες φυσικές καταστροφές.
Δεύτερον, καθώς ανέμενα μια πολύ μεγαλύτερη και γενικευμένη "διόρθωση" στις αγορές, προτρέποντας τους επενδυτές να μην συνεχίσουν να αγοράζουν εκμεταλλευόμενοι την χρηματιστηριακή "βουτιά", μια επενδυτική στρατηγική που υπό άλλες συνθήκες είχε αποδώσει εξαιρετικά αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια.
Η "κρίσιμη μάζα"
Κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου, χρησιμοποίησα και πάλι κεφαλαία γράμματα σε ανάρτησή μου στα social media - αυτή τη φορά για να προειδοποιήσω ότι τα οικονομικά "εμφράγματα" αρχίζουν να συγκροτούν μια ΚΡΙΣΙΜΗ ΜΑΖΑ. Κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα μέσω πολλαπλών διαβουλεύσεων εδώ και πολλές εβδομάδες με γιατρούς, οικονομολόγους και επιστήμονες συμπεριφορικής, καθώς και με βάση την εμπειρία μου, όταν εργάστηκα προ δεκαετιών στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με αντικείμενο τις κρίσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες, συμπεριλαμβανομένων και αποτυχημένων κρατών.
Σκεφτείτε αυτό που λαμβάνει χώρα ως μια τεράστια αλλαγή υποδείγματος για τις οικονομίες, τα θεσμικά όργανα, για κοινωνικά πρότυπα και πρακτικές που, δυστυχώς, δεν είχαν καμία προετοιμασία για την περίπτωση που βρεθούν αντιμέτωπα με ένα τέτοιο φαινόμενο. Απαιτείται από εμάς να κατανοήσουμε τη δυναμική των πραγμάτων, όχι μόνο να διαπλεύσουμε επιτυχώς την τρέχουσα "τρικυμία", αλλά και για να αποφύγουμε συμπεριφορές που θα κάνουν την κατάσταση χειρότερη.
Η ουσία είναι ότι οι επερχόμενες οικονομικές διαταραχές θα είναι πολύ πιο σοβαρές και διαδεδομένες από εκείνες που έχει βιώσει στη ζωή του το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στις προηγμένες χώρες.
Ζούμε σε μια παγκόσμια οικονομία η οποία έχει πάρει τον μονόδρομο της όλο και μεγαλύτερης διασυνδεσιμότητας όλου του πλανήτη, ενώ ζούμε σε μια περίοδο κατά την οποία η τρέχουσα φάση της υγειονομικής πολιτικής - με έμφαση την τήρηση αποστάσεων μεταξύ των μελών της κοινωνίας, τον διαχωρισμό ή και την απομόνωσή τους - αντιβαίνει σε όσα αποτελούν τους κινητήριους μοχλούς για την οικονομική ανάπτυξη, την ευημερία και τη χρηματοοικονομική σταθερότητα. Οι συνέπειες αυτών των δύο βασικών παραγόντων θα ενισχυθούν από την "οικονομολογία του φόβου" και την αβεβαιότητα που δελεάζει τον καθένα όχι μόνο να αδειάζει με μανία τα ράφια των σούπερ μάρκετ, αλλά δυστυχώς και να επαναφέρει τις χειρότερες συνειδητές και ασυνείδητες προκαταλήψεις.
Δεν υπάρχει εγχειρίδιο
Όλα αυτά θα έχουν ιδιαίτερα επιβαρυντικές και άμεσα αρνητικές επιπτώσεις στους θεσμούς. Πολιτικές θα σχεδιαστούν υπό συνθήκες "πολεμικής ομίχλης", συμπεριλαμβανομένου του χείριστου συνδυασμού μεταξύ της επιτακτικής ανάγκης για άμεση δράση και των ατελών πληροφοριών, καθώς και της απουσίας ενός συνεκτικού εγχειριδίου δράσης.
Του Mohamed A. El-Erian
Πηγή Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου