Ο πατέρας του μοναδικού επιζώντος του πρώτου βαγονιού της μοιραίας επιβατικής αμαξοστοιχίας 56 στα Τέμπη, μιλώντας για την τραγωδία στα Τέμπη είπε:
«Εννέα λεπτά πριν από την αναχώρηση του τρένου ο Γεράσιμος έπαιζε στο πιάνο ένα τραγούδι και εκείνη την ώρα έλεγα να βάλω ρούχα να τον πάω Θεσσαλονίκη ή να βάλω μία φόρμα και να τον πάω στο τρένο. Νομίζοντας ότι τον στέλνω με ένα ασφαλές μέσο στον προορισμό του επέλεξα το δεύτερο. Δεν θα το ξεπεράσω ποτέ αυτό», ανέφερε ο Διονύσης Γεωργιάδης
«Αν γνωρίζαμε ότι ήταν επικίνδυνα…»
«Λάθος μου που τον άφησα να πάει με το τρένο. Το τρένο το προλάβαμε για δέκα δευτερόλεπτα. Αν γνωρίζαμε ότι τα τραίνα ήταν επικίνδυνα, τα παιδιά μας δεν θα ταξίδευαν», πρόσθεσε.
Υπενθυμίζεται ότι ο 20χρονος Γεράσιμος δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή ακόμη.
Ο πολυτραυματίας συνεχίζει να δίνει μάχες. Από εκείνο το εφιαλτικό βράδυ στα Τέμπη έχουν περάσει σχεδόν 14 μήνες. Βγήκε ζωντανός από το σιδηροδρομικό δυστύχημα, αλλά ακόμα δεν έχει καταφέρει να σταθεί στα πόδια του. Ο Γολγοθάς που ανεβαίνει δείχνει ατελείωτος, αλλά οι ελπίδες δεν έχουν εξανεμιστεί. Ο νεαρός είναι ζωντανός και υπάρχει αισιοδοξία ότι με τη βοήθεια των γιατρών, θα καταφέρει στο τέλος να ξεπεράσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Δίπλα του από την πρώτη στιγμή βρίσκονται οι στενοί συγγενείς του, που ευελπιστούν να εισακουστούν οι προσευχές που κάνουν από την πρώτη στιγμή.
Όσα είπε η μάνα του μοναδικού ανθρώπου που επέζησε από το πρώτο βαγόνι και που δίνει μάχη για τη ζωή του: «Ο Γεράσιμος, 14 μήνες μετά είναι ακόμα σε κώμα. Έχει κάνει δύο εγχειρήσεις. Η πρόγνωση είναι φτωχή. Όμως πέρα από την αγάπη μου, μόνο την ελπίδα και την πίστη έχω να του δώσω. Του έχω εμπιστοσύνη, έχει κερδίσει πολλές μάχες».
Παρόλο που κάποιες φορές μας φαίνεται αιώνας, άλλες σαν να σταμάτησε ο χρόνος, και άλλες σαν να παρατείνετε διαρκώς το δικαίωμα στη δικαίωση, συμπληρώνεται 14 μήνες από το δυστύχημα των Τεμπών.
Εισιτήριο χωρίς επιστροφή
Και παρόλο που κάποιοι θέλουν να αφήσουν πίσω τους το πολύνεκρο δυστύχημα, οι περισσότεροι δεν θέλουμε ή και δεν μπορούμε. Στις θέσεις των βαγονιών αυτών θα μπορούσε να είχε καθίσει ο καθένας από εμάς ή κάποιος από τους ανθρώπους που αγαπάμε. Το εισιτήριο χωρίς επιστροφή που αγόρασαν τόσοι νέοι άνθρωποι, κόστισε εξίσου ακριβά και στις οικογένειές τους που ακόμη θρηνούν και ζητούν δικαίωση. Όχι για να επιστρέψουν πίσω τα θύματα του δυστυχήματος, αλλά για να επέλθει ηθική κάθαρση.
Ο ήρωας Γεράσιμος
Το πρώτο εκείνο βαγόνι του τρένου που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα- Θεσσαλονίκη, εκτέλεσε και κάποιες αθώες ψυχές. Για την ακρίβεια, όλες όσες επέβαιναν σε αυτό, εκτός από μία: Εκείνη του 21χρονου Γεράσιμου, ο οποίος και είναι ο μοναδικός επιζών.
Ο νεαρός άνδρας παραμένει εδώ και έναν χρόνο σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση. Σύμφωνα μάλιστα με όσα δήλωσε η μητέρα του, στην εκπομπή «Χαμογέλα και Πάλι», ο άτυχος Γεράσιμος είναι ακόμη σε κώμα. Αφότου ευχαρίστησε όσους ελπίζουν και προσεύχονται μαζί της για το καλό του γιου της, εξήγησε ότι ο ήρωάς της, (ήρωας σε ένα παραμύθι που δεν του άξιζε), δίνει τον δικό του μεγάλο αγώνα μετά από δύο επεμβάσεις.
Η οικογένειά του δεν παύει ωστόσο να ελπίζει σε βελτίωση της κατάστασης της υγείας του.
«Ο Γεράσιμος, 14 μήνες μετά είναι ακόμα σε κώμα. Έχει κάνει δύο εγχειρήσεις. Η πρόγνωση είναι φτωχή. Όμως πέρα από την αγάπη μου, μόνο την ελπίδα και την πίστη έχω να του δώσω. Του έχω εμπιστοσύνη, έχει κερδίσει πολλές μάχες. Μέσα από την καρδιά μου είμαι ευγνώμων για τους ανθρώπους που προσεύχονται για το παιδί μου. Δίνουν και σε μένα δύναμη. Η σημερινή απόλυτη προτεραιότητά μου δεν αφήνει περιθώρια για οτιδήποτε άλλο», ανέφερε, μεταξύ άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου