Εφυγε ο μεγάλος συνθέτης Δήμος Μούτσης σε ηλικία 85 ετών. Τα πολιτικά τραγούδια και η Χούντα (video)

medlabnews.gr 

Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης Δήμος Μούτσης.

Ο Δήμος Μούτσης είχε γεννηθεί στον Πειραιά και άρχισε να σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών από την ηλικία των 7 ετών. Σε ηλικία 20 – 21 ετών τελείωσε τις μουσικές του σπουδές κερδίζοντας και το πρώτο βραβείο ως σολίστ στο βιολί.

Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 60 γνώρισε τον Νίκο Γκάτσο και τον Μάνο Χατζιδάκι, σε ένα καφέ – ζαχαροπλαστείο που ήταν παλιό στέκι καλλιτεχνών της Αθήνας, όπου σύχναζαν και οι δύο.

Όπως αναφέρει το wikipedia, το 1967 άρχισε ο Νίκος Γκάτσος να δίνει στίχους του στον Μούτση και έτσι έγραψε τα πρώτα του τραγούδια. Το πρώτο τραγούδι του Μούτση ήταν το «Βρέχει ο Θεός».

Είχε γράψει πρώτα αυτός την μουσική και ρώτησε ευγενικά τον Γκάτσο αν ήθελε να βάλει τους στίχους, όπως και έγινε. Το τραγούδι αυτό το ερμήνευσε ο Σταμάτης Κόκοτας.

Η συνεργασία Γκάτσου και Μούτση συνεχίστηκε με τραγούδια όπως «Μην μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα», «Πειραιώτισσα» με τον ίδιο ερμηνευτή, «Σ΄ έβλεπα στα μάτια» με την Βίκυ Μοσχολιού. Το 1969 με το «Αύριο πάλι» με ερμηνευτή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, «Με ένα παράπονο» με τον Μπιθικώτση αλλά και τον πρωτοεμφανιζόμενο Μανώλη Μητσιά (η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού ήταν από τον Μητσιά στην ταινία «Ένας μάγκας στα σαλόνια»).

Το 1970 ανέθεσε ο Μάνος Χατζιδάκις στο Μούτση, τη φροντίδα της ενορχηστρώσης και της μουσικής διευθύνσης των τραγουδιών του στον δίσκο «Επιστροφή». Όλα σε στίχους Νίκου Γκάτσου και με ερμηνευτές τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και την πρωτοεμφανιζόμενη τότε Δήμητρα Γαλάνη.

Στον δίσκο αυτό συμπεριλήφθηκαν τα τραγούδια του Χατζιδάκι «Μίλησε μου», «Φιλντισένιο καραβάκι», «Η πίκρα σήμερα», με ενορχηστρώσεις του Μούτση. Την ίδια εποχή ο Μούτσης συνεχίζει να γράφει επιτυχίες όπως το «Αυτά τα χέρια» (στίχοι Λευτέρη Παπαδόπουλου) και το «Στην Ελευσίνα μια φορά» (στίχοι Βασίλη Ανδρεόπουλου) με ερμηνεία απο τον Μητσιά.

Δήμος Μούτσης: Ο αρχιβασανιστής Μάλλιος και οι στίχοι του Παναγούλη – Οι «Μαρτυρίες» και η Χούντα

«Μου κόβανε τραγούδια και τα έβαλα μετά στις «Μαρτυρίες», είχε πει κάποτε ο Δήμος Μούτσης, για την λογοκρισία στη Χούντα.

Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60, ο Μίκης Θεοδωράκης άνοιξε το δρόμο σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε πολιτικό τραγούδι. Οι κατάμεστες συναυλίες του δεν ήταν μονάχα πολιτιστικό γεγονός, αλλά και μια ξεκάθαρη πολιτική πράξη του λαού.

Την περίοδο μετά την πτώση της Χούντας το 1974, το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι επηρέασε βαθύτατα και ευρύτατα τους καλλιτέχνες και δη του συνθέτες.

«Έφυγα από το γραφείο του τέσσερα κιλά πιο αδύνατος, αλλά δεν μου αγγίξανε ούτε τρίχα. Αυτή ήταν η σχέση μου με τη Χούντα»

Το 1974 ο Γιάννης Μαρκόπουλος εισέρχεται στη δισκογραφία με τους «Μετανάστες» και τον «Θεσσαλικό κύκλο», ο Μάνος Λοΐζος με το απαγορευμένο «Καλημέρα ήλιε» ενώ ο Δήμος Μούτσης με τον δίσκο «Μαρτυρίες», ο οποίος περιείχε τραγούδια τα οποία λογοκρίθηκαν επί χούντας.

Το 1975, ο Θάνος Μικρούτσικος εισέρχεται στον κόσμο της δισκογραφίας με τα «Πολιτικά τραγούδια» από τις εκδόσεις Lyra. Στο δίσκο του πρωταγωνιστούν τα μελοποιημένα ποιήματα του αριστερού Ναζίμ Χικμέτ από την Τουρκία και του Γερμανού κομμουνιστή Βολφ Μπίρμαν.

Την ίδια χρονιά εμφανίζονται «Τα αγροτικά» του Θωμά Μπακαλάκου ενώ ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορεί η «Εργατική συμφωνία» του Δήμου Μούτση.

Ο αρχιβασανιστής Μάλλιος και ο Παναγούλης

Οι «Μαρτυρίες» του Δήμου Μούτση, αξιοσημείωτος δίσκος δέκα λογοκριμένων πολιτικών τραγουδιών, ο οποίος ηχογραφήθηκε στο στούντιο της Columbia, δίνει το έναυσμα ώστε να έρθει στο προσκήνιο, η «σχέση» του μουσικοσυνθέτη με τη χούντα.

«Με φωνάζει, λοιπόν, ο διοικητής της Ασφάλειας, που ήταν γαμπρός του Παπαδόπουλου και μου λέει για το κείμενο του Λιάνη: «Να μελοποιήσετε Ρίτσο, εντάξει» «αλλά όχι αυτού του εγκληματία!»

Ο Μούτσης μιλώντας για την καλλιτεχνική παρουσία του την περίοδο της δικτατορίας, είχε πει χαρακτηριστικά στον δημοσιογράφο Σπύρο Αραβανή του Music Paper:

«Την περίοδο της Χούντας δέχτηκα μόνο δυο ενοχλήσεις. Η πρώτη ήταν όταν είχε γράψει ο Λιάνης στα «Νέα» οτι εγώ θα μελοποιούσα και στίχους του Παναγούλη, τον οποίο είχε φέρει ο Λιάνης στο σπίτι μου, όταν βγήκε από την πολυκλινικη, και έμενε με τη Φαλάτσι.

Όντως μου είχε δώσει ο Παναγούλης το βιβλίο του με σημειωμένα τα ποιήματά του που θα ήθελε να μελοποιήσω, δεν το έκανα όμως, όχι για πολιτικούς λόγους, δεν φοβόμουν, αλλά για αισθητικούς, καθώς δεν μου άρεσαν επειδή ήταν πολύ συναισθηματικά. Με φωνάζει, λοιπόν, ο διοικητής της Ασφάλειας, που ήταν γαμπρός του Παπαδόπουλου και μου λέει για το κείμενο του Λιάνη: »Να μελοποιήσετε Ρίτσο, εντάξει» »αλλά όχι αυτού του εγκληματία!»».