Γνωρίζετε που βρίσκονται οι νεφροί; Πώς ξέρετε αν ο πόνος στην πλάτη είναι ο πόνος των νεφρών;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Αν η πλάτη σας πονάει, υπάρχει περίπτωση, ο πόνος να οφείλεται στους νεφρούς. Που όμως μπορεί να είναι οι νεφροί; Πολλοί άνθρωποι εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι τα νεφρά τους βρίσκονται σχετικά ψηλά στην πλάτη, ακριβώς κάτω από τα πλευρά (στον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο).

Οι νεφροί είναι δύο, ένας αριστερός και ένας δεξιός. Έχουν σχήμα κυαμοειδές(σαν φασόλι), βρίσκονται στα πλάγια της σπονδυλικής στήλης, στο ύψος των Θ12 – O3 σπονδύλων και στηρίζονται στους μεγάλους ψοΐτες μύες, στο οπίσθιο κοιλιακό τοίχωμα. Δεν είναι τελείως κατακόρυφοι αλλά οι επιμήκεις άξονές τους συγκλίνουν προς τα επάνω. Έχουν μήκος 11–12 cm, πλάτος 6–7 cm και πάχος 3–4 cm. Το βάρος τους είναι περίπου 150 γρ.

O δεξιός νεφρός βρίσκεται λίγο χαμηλότερα από τον αριστερό γιατί πιέζεται από το ήπαρ το οποίο βρίσκεται ακριβώς από επάνω του.

Πώς ξέρετε αν ο πόνος στην πλάτη στην πραγματικότητα είναι ο πόνος των νεφρών; 

Δεν υπάρχει κανένας σίγουρος τρόπος, αλλά η πιθανότητα να έχει άμεση σχέση με τα νεφρά σας αυξάνει με την παρουσία άλλων συμπτωμάτων και με τα αποτελέσματα κατάλληλων εξετάσεων.

Πόνος στο πάνω μέρος της πλάτης, ιδιαίτερα αν συνοδεύεται από υψηλό πυρετό και συμπτώματα του ουροποιητικού μπορεί να είναι πραγματικός πόνος των νεφρών. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη των νεφρών (πυελονεφρίτιδα).

Οι πέτρες στα νεφρά προκαλούν πόνο κατά την μετακίνησή τους. Ενώ οι πέτρες για όσο διάστημα παραμένουν στο νεφρό δεν προκαλούν πόνο, η μετακίνηση τους έξω από το νεφρό προκαλούν πόνο. Όταν μια πέτρα στα νεφρά αρχίζει να ταξιδεύει μέσω του ουρητήρα, στην πορεία της προς την κύστη προκαλεί έντονο πόνο, τον οποίο οι γιατροί ονομάζουν κολικό νεφρού ή του ουρητήρα.

Διαβάστε επίσης

• Ποια τα σημάδια ότι οι νεφροί δεν λειτουργούν φυσιολογικά; Ποιοι οι παράγοντες κινδύνου και πως μπορείτε να προλάβετε την νεφροπάθεια; 
• Πόνος στην πλάτη. Ποιες οι αιτίες, πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό και τι πρέπει να κάνετε για την πρόληψή του;
• Πέτρες στα νεφρά (νεφρολιθίαση). Τι είναι και πώς δημιουργούνται; Τι πρέπει να κάνετε για να την προλάβετε; Ποια η κατάλληλη διατροφή και ποια βότανα μπορούν βοηθήσουν στην αντιμετώπιση;
• Πώς θα αποφύγετε τις πέτρες στα νεφρά και τι διατροφή πρέπει να ακολουθήσετε για να αντιμετωπίσετε την νεφρολιθίαση; 
• Τι είναι η κρεατινίνη. Πότε αυξάνεται και πότε πρέπει να γίνεται η εξέταση της. Τι είναι η κάθαρση της κρεατινίνης;

Περιφερική αγγειακή αρτηριακή νόσος, αποφρακτική αρτηριοπάθεια. Κάνει πόνο, κράμπες, μούδιασμα στα πόδια, χωλότητα, πληγές

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η Περιφερική Αρτηριακή νόσος (ΠΑΝ) είναι η νόσος που χαρακτηρίζεται από μειωμένη αιμάτωση των κάτω άκρων, λόγω στένωσης ή απόφραξης των αρτηριών των κάτω άκρων. Η κύρια αιτία της ΠΑΝ των κάτω άκρων είναι η αθηροσκλήρωση, που σημαίνει σκλήρυνση των αρτηριών.
Φυσιολογικά, το εσωτερικό τοίχωμα των αρτηριών σας (ενδοθήλιο) είναι ομαλό και απρόσκοπτο, με τα χρόνια όμως μπορεί να σχηματίσει μια ανώμαλη προβολή που ονομάζεται αθηρωματική πλάκα. Η πλάκα αυτή αποτελείται από χοληστερόλη, ασβέστιο και ινώδη ιστό. Στην αθηροσκλήρωση οι αρτηρίες στενεύουν ή αποφράσσουν καθώς η αθηρωματική πλάκα των τοιχωμάτων τους αυξάνεται.

Οι αρτηρίες των κάτω άκρων παρέχουν στους μύες των ποδιών οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά μέσω του αίματος. Εάν η ροή του αίματος διακοπεί, εξαιτίας της απόφραξης μίας αρτηρίας, τότε η έλλειψη οξυγόνου στην περιοχή, προκαλεί μυαλγία, ιδίως κατά την άσκηση, το περπάτημα ή όταν ο ασθενής επιχειρεί να ανέβει σκάλες. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ασθενής σταματάει την άσκηση ή το περπάτημα και συνεχίζει ξανά μετά από λίγα λεπτά ξεκούρασης. Τα αιμοφόρα αγγεία με την πάροδο του χρόνου συνεχίζουν να στενεύουν και κάποια στιγμή αποφράσσονται εντελώς. Όταν συμβεί απόφραξη μίας ή περισσότερων αρτηριών του κάτω άκρου, τότε η ροή του αίματος στο πόδι μειώνεται σημαντικά και η έλλειψη οξυγόνου απειλεί μύες και ιστούς. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται "κρίσιμη ισχαιμία".

Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της αθηρωματικής νόσου είναι:

• η ηλικία,
• η οικογενειακή προδιάθεση,
• η αυξημένη χοληστερίνη,
• ο σακχαρώδης διαβήτης,
• η υπέρταση,
• Στεφανιαία νόσος
• Εγκεφαλικό επεισόδιο
• η παχυσαρκία και
• το κάπνισμα
• Υψηλά επίπεδα της ομοκυστεΐνης στο αίμα

Ποια είναι τα συμπτώματα της περιφερικής αρτηριακής νόσου;

Το πιο σύνηθες αρχικό σύμπτωμα είναι η διαλείπουσα χωλότητα (ΔΧ), που είναι δυσφορία ή πόνος στα πόδια σας (μπορεί να εντοπίζεται στους γλουτούς, μηρούς, γάμπες) τη στιγμή που περπατάτε και περνάει όταν σταματάτε. Με την επιδείνωση της νόσου ο πόνος εμφανίζετε σε όλο και μικρότερες αποστάσεις.

Οι άνδρες μπορεί να εμφανίσουν διαταραχές στύσεως. Σε πολύ προχωρημένα στάδια της αποφρακτικής νόσου ο ασθενής εμφανίζει πόνο το βράδυ όταν ξαπλώνει (άλγος αναπαύσεως), πληγές των κάτω άκρων που δεν κλείνουν ή και νέκρωση ιστών (γάγγραινα).

• Χωλότητα, πόνος, κόπωση,
• κράμπες ή τσούξιμο στο πόδι σας
• Μούδιασμα και πόνο στο πόδι ή τα πόδια
• Κρύα χέρια, πόδια
• Τριχόπτωση στα πόδια
• Χλωμά ή μπλε πόδια
• Αδύναμη ή απουσία παλμού στα πόδια
• Πληγές, έλκη στα πόδια και κνήμες και αργή επούλωση
• Στυτική δυσλειτουργία
• Οίδημα των κάτω άκρων

Ποιες εξετάσεις χρειάζονται για τη διάγνωση της περιφερικής αρτηριακής νόσου;

Το πιο σημαντικό τεστ για τη διάγνωση της νόσου είναι ο Δείκτης του λόγου της Αρτηριακής πιέσεως στους αστραγάλους του ασθενούς προς την Αρτηριακή πίεση στο βραχιόνιο του ασθενούς. Είναι μία ανώδυνη εξέταση κατά την οποία με την βοήθεια ενός καθετήρα υπερηχογραφικού Doppler συγκρίνεται η διαφορά της αρτηριακής πιέσεως στα πόδια και στα χέρια του ασθενούς. Σύμφωνα με τον δείκτη που προκύπτει, καθώς και με βάση την συμπτωματολογία του ασθενούς και τους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη αυτής της νόσου, ο ιατρός αποφασίζει εάν θα προχωρήσει σε περαιτέρω εξετάσεις.

Άλλη διαγνωστική εξέταση είναι το triplex κοιλιακής αορτής, λαγονίων και αρτηριών κάτω άκρων. Σε πολλές περιπτώσεις απαιτείται αξονική ή μαγνητική αγγειογραφία ή ψηφιακή αγγειογραφία κοιλιακής αορτής, λαγονίων και αρτηριών κάτω άκρων. Με την Μαγνητική Αγγειογραφία ο ασθενής πρέπει να ξαπλώσει για περίπου 20 λεπτά στον Αγγειογράφο. Γίνεται μία σύντομη ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικής ουσίας και με αυτόν τον τρόπο γίνεται η απεικόνιση των αρτηριών των κάτω άκρων. Στην εικόνα απεικονίζεται με την βοήθεια του βέλους στην αριστερή πυελική αρτηρία.

Θεραπεία της περιφερικής αρτηριακής νόσου.

H πρόγνωση της νόσου είναι καλή αν αντιμετωπισθούν οι επιβαρυντικοί παράγοντες και τεθεί μία θεραπεία.

Η θεραπεία της ΠΑΝ εξαρτάται από τα συμπτώματα του ασθενούς και το βαθμό στένωσης των αρτηριών.

Φαρμακευτική Αγωγή Οι ασθενείς αυτοί συχνά παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα, γεγονός που συμβάλλει στην επιδείνωση της νόσου. Μία διατροφή χαμηλή σε λιπαρά και σκευάσματα μείωσης των λιπιδίων στο αίμα, αποτελούν συχνά μέρος της θεραπείας. Επίσης μπορεί να συνταγογραφηθούν και σκευάσματα για τον έλεγχο της Υπέρτασης. Πολλές μελέτες σε ασθενείς με τη νόσο αυτή, απέδειξαν ότι η χορήγηση χαμηλής δόσεως ασπιρίνης μπορεί να παρεμποδίσει την δημιουργία θρόμβων. Συνεπώς συστήνεται και η λήψη της από συμπτωματικούς ασθενείς με Αποφρακτική Νόσο Περιφερικών Αρτηριών.

Αγγειοπλαστική

Εκτός της φαρμακευτικής αγωγής υπάρχει και η επεμβατική θεραπεία, όπου ενδείκνυται, που γίνεται με δύο μεθόδους (ενδαγγειακή και ανοικτή μέθοδος).

Κατά την ενδαγγειακή μέθοδο γίνεται παρακέντηση μιας αρτηρίας του ποδιού (συνήθως της μηριαίας) ή του χεριού (βραχιόνιος) και η αποκατάσταση της στένωσης γίνεται από το εσωτερικό του αγγείου. 
Αγγειοπλαστική με μπαλόνι
Η αγγειοπλαστική με μπαλόνι είναι η πιο κοινή μέθοδος για το άνοιγμα μιας αποφραγμένης αρτηρίας. Πρώτον περνάει ένα σύρμα μέσα από την στενωμένη αρτηρίας. Ένα ξεφούσκωτο μπαλονάκι συνδεδεμένο σε έναν καθετήρα περνάει μέσα από το σύρμα μέσα στο αγγείο έως το σημείο της στενώσεως. Το μπαλονάκι φουσκώνεται και ξεφουσκώνεται επανειλημμένως σε ένα ή περισσότερα σημεία του αγγείου.
Αυτή η μέθοδος ισοπεδώνει την πλάκα επάνω στο τοίχωμα του αγγείου, αυξάνοντας το μέγεθος του ανοίγματος στο αγγείο.
Ενδοαυλικές προθέσεις ή Stents
Εάν μία αρτηρία που έχει ανοιχθεί προηγουμένως αποφράξει ή στενέψει στην διάρκεια ή μετά την επέμβαση τοποθετείται ένας εσωτερικός νάρθηκας που ονομάζεται και διατηρεί το αγγείο ανοικτό.
Άλλες παρόμοιες τεχνικές είναι η αγγειοπλαστική με Laser και η αθηρεκτομή που γίνονται με ειδικούς καθετήρες.
Μηροιγνυακό By Pass (παράκαμψη)
Ένα στενωμένο ή αποφραγμένο σημείο μιας αρτηρίας μπορεί να παρακαμφθεί με μοσχεύματα. Το μόσχευμα μπορεί να είναι συνθετικό ή να είναι μία γνήσια φλέβα που αφαιρέθηκε από άλλο σημείο του σώματος , πιο συχνά το πόδι. Η μία άκρη του μοσχεύματος εφαρμόζεται στην αρτηρία κάτω από την απόφραξη. Το αίμα κυκλοφορεί στην επάνω αρτηρία μέσω του μοσχεύματος και στην αρτηρία κάτω της αποφράξεως όπου κυκλοφορεί το αίμα στα κάτω

Αλλαγές στον τρόπο ζωής
Στην πλειοψηφία των ασθενών αυτών, στα πλαίσια της θεραπείας τους συμπεριλαμβάνεται και ο τρόπος ζωής τους. Η διακοπή του καπνίσματος και ένα καλά οργανωμένο πρόγραμμα καθημερινής φυσικής άσκησης, είναι όλα όσα χρειάζονται για την μείωση και την ανακούφιση από την συμπτωματολογία της νόσου καθώς και για την παρεμπόδιση επιδείνωσή της.

• Διακοπή του καπνίσματος
• Θεραπεία του διαβήτη
• Έλεγχος της πίεσης του αίματος
• Αυξημένη φυσική δραστηριότητα (για παράδειγμα, σπορ)
• Μείωση του βάρους, αν είστε υπέρβαρος
• Χαμηλή κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών, χαμηλή διατροφή χοληστερόλης;
• Φροντίδα των ποδιών (Είναι σημαντικό για τα άτομα με διαβήτη);
• Φορώντας άνετα παπούτσια;
• Κατάλληλη φροντίδα τραυματισμοί ποδιών.

Διαβάστε επίσης

• Μέτρα πρόληψης καρδιαγγειακών παθήσεων (στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλικού επεισοδίου, περιφερικής αγγειοπάθειας)
• Περιφερική νευροπάθεια - Διαβητική νευροπάθεια

Κύστη κόκκυγα. Τι να κάνετε για να περιορίσετε τον πόνο; Ποιες οι αιτίες; Πώς προλαμβάνεται;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η κύστη κόκκυγα ή δερμοειδής κύστη ή τριχοφωλεακό συρίγγιο ή κοκκυγικό συρίγγιο είναι μία πάθηση που αφορά σε μεγάλο ποσοστό του εφηβικού, νεανικού πληθυσμού. Πρόκειται για μια χρόνια φλεγμονή στην περιοχή του κόκκυγα.

Για πρώτη φορά περιγράφηκε το 1880 από τον Hodges . Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα μεταξύ 15-30 ετών. Η πάθηση της κύστης κόκκυγα έγινε επίσης γνωστή και ως "νόσος Jeep" διότι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1941-1945) πολλοί Αμερικανοί στρατιώτες (περί τους 80.000) υπέφεραν από την νόσο αυτή διότι είτε οδηγούσαν επί ώρες στους ανώμαλους κατεστραμμένους από τον πόλεμο δρόμους τα στρατιωτικά εκείνα οχήματα τζιπ, φορτηγά και βυτία καυσίμων είτε καθόντουσαν σε αυτά για παρατεταμένες χρονικές περιόδους με αποτέλεσμα να υποβληθούν σε επεμβατικές (χειρουργικές) θεραπείες κύστης κόκκυγα σε στρατιωτικά νοσοκομεία των Η.Π.Α..

Σπάνια εμφανίζεται πριν την εφηβεία ή μετά τα 40. Η συχνότητα εμφάνισης της κύστης κόκκυγα είναι περίπου 0,7%. Οι άνδρες επηρεάζονται 2,2 με 4 φορές συχνότερα από τις γυναίκες. Η έναρξη της νόσου είναι νωρίτερα στις γυναίκες, η οποία μπορεί να οφείλεται στην έναρξη της εφηβείας στις γυναίκες γρηγορότερα.

Τα αίτια της κύστης κόκκυγα δεν είναι ακόμα απόλυτα επιβεβαιωμένα.

Σαν κύριες αιτίες περιγράφονται:

•   Οι ορμόνες

•   Η τριχοφυΐα

•   Η τριβή

•   Η φλεγμονή

Επιβαρυντικοί παράγοντες:

•   Η ασχολία

•   Το οικογενειακό περιβάλλον

•   Η παχυσαρκία

Ο τοπικός ερεθισμός ή τραύμα πριν την φλεγμονή

Πώς εκδηλώνεται η Κύστη κόκκυγα;

Η παλιά θεωρία ότι η αιτία της κύστης κόκκυγα ήταν οι τρίχες στην κοκκυγική περιοχή έχει λοιπόν αλλάξει. Η μηχανική τριβή, το παρατεταμένο κάθισμα και άλλοι παράγοντες μαζί με τις ορμόνες, έχουν σαν αποτέλεσμα την διαστολή και ρήξη των διευρυμένων θυλακίων, την φλεγμονή και την δημιουργία της κύστης κόκκυγα.

Η παρουσία τριχών στην κύστη κόκκυγα γίνεται μετά την διεύρυνση των θυλακίων και υπάρχει μόνο στις μισές περιπτώσεις.

Η κύστη μπορεί να παραμένει για πολλά χρονιά χωρίς ιδιαιτέρα ενοχλήματα (λίγος πόνος στην περιοχή όταν ο ασθενής κάθεται σε σκληρό κάθισμα).

Έντονα ενοχλήματα εμφανίζονται συνήθως όταν μολυνθεί :

Στην οξεία φάση η κύστη μετατρέπεται σε απόστημα (συλλογή από πύον) και ο ασθενής νιώθει –πόνο, Πρήξιμο, ερυθρότητα και πυρετό.

Στην χρόνια φράση, το απόστημα μετατρέπεται σε συρίγγιο (ένα καναλάκι που ξεκινά από την κύστη και τελειώνει σε μια μικρή τρύπα στο δέρμα πάνω η κοντά στην κύστη), όσο είναι ανοιχτό το συρίγγιο, η κύστη αδειάζει και ο ασθενής νιώθει ελάχιστα ενοχλήματα (φαγούρα και λερώνεται από το πύον που βγαίνει από την κύστη μέσω συριγγίου). Αν φράξει το συρίγγιο, τότε το πύον μαζεύεται στην κύστη και μετατρέπεται ξανά σε απόστημα.

Πώς αντιμετωπίζεται η Κύστη κόκκυγα;

Η θεραπευτική προσέγγιση της νόσου επιτυγχάνεται με βάση την κλινική εκδήλωσή της. Ασφαλώς οριστική θεραπεία επιτυγχάνεται μόνο χειρουργικά.

Συνηθέστερα παρατηρούνται τρεις μορφές της νόσου:

• Απλή παρουσία ψηλαφητού ογκιδίου με ή χωρίς στόμιο. Θεωρείται ιδανική η στιγμή για χειρουργική εξαίρεση. Εάν αφεθεί αθεράπευτη μπορεί να μεταπέσει στην επόμενη μορφή.
• Παρουσία αποστήματος με γενικά σημεία και συμπτώματα, όπως πυρετό, λευκοκυττάρωση, ανορεξία. Στην περίπτωση αυτή προτείνεται σε πρώτη φάση η χειρουργική διάνοιξη και παροχέτευση του αποστήματος κι ακολούθως η εκτομή της βλάβης σε δεύτερο χρόνο μετά την υποχώρηση των οξέων φαινομένων.
• Τοπικός πόνος κι ερυθρότητα χωρίς ψηλαφητό εύρημα. Ίσως είναι η πρωϊμότερη μορφή, αντιμετωπίζεται με αντιβιοτική αγωγή και θερμά λουτρά. Ενδεχομένως η θεραπεία να είναι οριστική. Άλλοτε υποτροπιάζει κι επανεμφανίζεται με τη μια ή την άλλη μορφή.                                                                                                  

Στην οξεία φάση (απόστημα) απαιτείται άμεση χειρουργική διάνοιξη και χειρουργικός καθαρισμός.

Αν χειρουργικά αφαιρεθεί και η κύστη μαζί με το πύον, τότε η κύστη αφήνεται ανοιχτή και γίνονται τακτικές αλλαγές μέχρι να κλείσει. Για να κλείσει οριστικά μπορεί να χρειαστούν αλλαγές για τουλάχιστον δυο μήνες.

Αν δεν αφαιρεθεί με την διάνοιξη, μετατρέπεται στην χρόνια φάση (συρίγγιο) τότε αφαιρείται σε δεύτερο χρόνο, και μπορεί να κλειστεί με ράμματα από τον χειρουργό, τα ράμματα αφαιρούνται μετά από 10 ημέρες και η κύστη έχει θεραπευθεί οριστικά.

Η αφαίρεση της κύστης γίνεται με νυστέρι η με το LASER (προτιμάται) και το χειρουργικό τραύμα μπορεί :

1. Να μείνει ανοιχτό (ανοιχτή μέθοδο), όπου ο ασθενής θα χρειαστεί να κάνει αρκετές αλλαγές (ενάμισι έως δυο μήνες) μέχρι να κλείσει το τραύμα.

2. Να κλειστεί με ράμματα από τον χειρουργό (κλειστή μέθοδο), όπου ο ασθενής θα χρειαστεί να κάνει δυο αλλαγές και στην δέκατη ημέρα αφαιρούνται τα ράμματα και η κύστη έχει θεραπευθεί οριστικά.

Πλεονέκτημα: Μικρή σχετικά όχληση του αρρώστου και γρήγορη επάνοδο στην δουλεία και στις κοινωνικές εκδηλώσεις

Σήμερα με την χρήση RF και Laser η ενδεδειγμένη τεχνική, εκτός ειδικών περιπτώσεων, είναι η κλειστή μέθοδος. Ο άρρωστος παρουσιάζει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο με ταχεία επούλωση τραύματος και το βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα.

Η αποτυχία της επέμβασης (να εμφανιστεί ξανά η κύστη) οφείλεται κυρίως στην ατελή αφαίρεση της κύστης και όχι στην μέθοδο που χρησιμοποιεί ο χειρουργός.

Τι να κάνετε για να περιορίσετε τον πόνο στην Κύστη κόκκυγα;

- Καθαριότητα της περιοχής.

- Μην κάθεστε για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί θα επιδεινώσετε τα φλεγμονή

- Ξαπλώνετε για να αποσυμφορείτε την περιοχή από την πίεση του σώματος

- Χρησιμοποιείστε μαξιλάρι όταν κάθεστε, για να περιορίσετε την πίεση

- Χρησιμοποιείστε για μικρό χρονικό διάστημα, τοπικά, πάγο, τυλιγμένο σε ένα πανί, για να περιορίσετε τη φλεγμονή

- Χάστε βάρος

Διαβάστε επίσης

• Καλοήθεις παθήσεις και όγκοι του δέρματος. Σπίλοι, Λιπώματα, κύστεις, ιδρωταδενίτιδα, ξανθελάσματα. 
• Απόστημα της μασχάλης (ιδραδενίτις). Πότε συμβαίνει, που οφείλεται και τι πρέπει να κάνουμε;
• Πρώτη αιτία θανάτου το σηπτικό σύνδρομο. Τι είναι η σήψη, ποιοι κινδυνεύουν και πώς μπορεί να προληφθεί; Μύθοι και αλήθειες (video)
• Απόστημα της μασχάλης (ιδραδενίτις - ιδρωταδενίτιδα). Πότε συμβαίνει, που οφείλεται και τι πρέπει να κάνουμε;

Πέτρες, λίθοι στα νεφρά, νεφρολιθίαση πώς δημιουργούνται; Ποιες τροφές και βότανα κάνουν καλό;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Τουλάχιστον το 5% του πληθυσμού παγκοσμίως πάσχει από νεφρολιθίαση. Βασικότερη αιτία για τη δημιουργία πέτρας στα νεφρά είναι η υψηλή συγκέντρωση στα ούρα μεταλλικών στοιχείων, όπως το ασβέστιο.

Το καλοκαίρι είναι η εποχή που αυξάνονται τα κρούσματα κολικού από πέτρα στο νεφρό, με τον Αύγουστο να είναι ο μήνας της κορύφωσής τους.

Η λιθίαση του ουροποιητικού είναι η δημιουργία λίθου ή λίθων μέσα στην αποχετευτική μοίρα του ουροποιητικού συστήματος. Ανάλογα λοιπόν με την εντόπιση, έχουμε λιθίαση των νεφρών (νεφρολιθίαση), λιθίαση των ουρητήρων (των σωλήνων που μεταφέρουν τα ούρα από τα νεφρά στην ουροδόχο κύστη), λιθίαση της ουροδόχου κύστης και τέλος λιθίαση της ουρήθρας (του σωλήνα που βγάζει τα ούρα από την κύστη προς τα έξω).

Πώς δημιουργούνται οι λίθοι στα νεφρά;

Τα ούρα, ως γνωστόν, περιέχουν άχρηστες ουσίες και άλατα που πρέπει να αποβληθούν από τον οργανισμό. Αυτά συνήθως είναι σε διαλυμένη μορφή και έτσι αποβάλλονται με τα ούρα χωρίς πρόβλημα. Μερικές φορές όμως, κάτω από ορισμένες συνθήκες, αυτά τα άλατα σχηματίζουν κρυστάλλους που ενώνονται μεταξύ τους και δημιουργούν πέτρες στα νεφρά. Οι κρύσταλλοι αυτοί αποτελούνται συνήθως από άλατα ασβεστίου (κυρίως οξαλικού ασβεστίου), σε κάποιες περιπτώσεις ωστόσο αποτελούνται από άλατα ουρικού οξέως.

Προϋποθέσεις δημιουργίας λίθων 

Θα πρέπει να πούμε εδώ ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες, παρ' όλον ότι τα ούρα περιέχουν άλατα σε πολύ πυκνή διάλυση, η κρυστάλλωση των αλάτων εμποδίζεται από κάποιες ουσίες που έχουν τα ούρα, που λέγονται αναστολείς κρυσταλλώσεως. Για να δημιουργηθούν λοιπόν λίθοι θα πρέπει να υπάρξουν κάποιες από τις παρακάτω προϋποθέσεις.

Πολύ πυκνά ούρα. Ούρα δηλαδή με υπερκεκορεσμένα διαλύματα αλάτων, που μπορούν να προέλθουν είτε από αυξημένη αποβολή αλάτων από διάφορες παθολογικές αιτίες, είτε από στέρηση υγρών (αφυδάτωση).
Λίμναση των ούρων σε κάποιο σημείο του αποχετευτικού συστήματος, λόγω αποχετευτικού προβλήματος, με αποτέλεσμα την καθίζηση των αλάτων των ούρων και τη δημιουργία λίθων. Μόλυνση των ούρων (ουρολοίμωξη) από διάφορα μικρόβια που διασπούν την ουρία και δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες καθιζήσεως και σχηματισμού λίθων από εναμμώνιο φωσφορικό μαγνήσιο (φλεγμονώδεις λίθοι).

Ενδογενείς (γονιδιακοί) παράγοντες. Έχει παρατηρηθεί ότι παρόλο σε πολλούς ανθρώπους δημιουργούνται κατά καιρούς συνθήκες ευνοϊκές για τη δημιουργία ουρολίθων, εν τούτοις δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι λίθους με την ίδια ευκολία. Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει και γονιδιακή λιθογενετική προδιάθεση, που τη φέρνει κανείς από τη γέννηση του και έχει να κάνει και με τους αναστολείς της κρυσταλλώσεως των ούρων.

Παράγοντες κινδύνου.

 Έλλειψη υγρών. Εάν δεν πίνουμε αρκετά υγρά κυρίως νερό τότε τα ούρα είναι πυκνά και τα συγκεντρωμένα άλατα μπορεί να σχηματιστούν σε λίθο. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε ζεστά, ξηρά κλίματα η σε ανθρώπους που έχουν έντονη φυσική δραστηριότητα χωρίς επαρκή αναπλήρωση υγρών.
Οικογενειακό ιστορικό. Αν κάποιος στην οικογένεια του έχει άτομο με νεφρολιθίαση τότε είναι πιθανότερο να κάνει και αυτός.
Δίαιτα.  Διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνη, νάτριο(αλάτι), και φτωχή σε ασβέστιο αυξάνει τον κίνδυνο νεφρολιθίασης.
Παχυσαρκία. Τα άτομα με αυξημένο ΒΜΙ και περίμετρο μέσης και ιδιαίτερα οι γυναίκες εμφανίζουν περισσότερο λίθους.

Είδη ουρολίθων

Ανάλογα με τη χημική τους σύσταση, διακρίνουμε τους ουρόλιθους στα παρακάτω είδη, με τη συχνότητα που τους συναντάμε. Είδη Λίθων:
 

Λίθοι ασβεστίου. Περίπου τέσσερις στους πέντε λίθους είναι από ασβέστιο, συνήθως με την μορφή του οξαλικού ασβεστίου. Το οξαλικό οξύ βρίσκεται σε μερικά φρούτα και λαχανικά ωστόσο το περισσότερο παράγεται στο συκώτι. Διαιτητικοί παράγοντες υψηλές δόσεις βιταμίνης D, επέμβαση εντερικής παράκαμψης, και αρκετές άλλες μεταβολικές διαταραχές αυξάνουν τη συγκέντρωση ασβεστίου ή οξαλικού στα ούρα.

Φλεγμονώδεις λίθοι. Είναι συχνότερες σε γυναίκες και είναι σχεδόν πάντοτε το αποτέλεσμα ουρολοιμώξεων. Μπορεί να είναι τόσο μεγάλοι ώστε να καταλαμβάνουν όλη την αποχετευτική μοίρα του νεφρού, διαμορφώνοντας το χαρακτηριστικό σχήμα του κοραλλειοειδή λίθου.
 
Λίθοι ουρικού οξέος. Οι πέτρες αυτές σχηματίζονται από ουρικό οξύ, ένα υποπροϊόν του μεταβολισμού των πρωτεϊνών. Όπως είναι αναμενόμενο σχετίζονται με την υπερβολική κατανάλωση κρέατος

Λίθοι κυστίνης. Αφορούν μόνο ένα μικρό ποσοστό των λιθιασικών ασθενών. Είναι μια κληρονομική μεταβολική διαταραχή που προκαλεί απέκκριση υπερβολικών ποσοτήτων κάποιων αμινοξέων στα ούρα.(κυστινουρία).

Η γνώση της χημικής σύστασης των ουρολίθων έχει μεγάλη σημασία για τη θεραπευτική αντιμετώπιση, αλλά και για την πρόληψη της κάθε περίπτωσης, όπως θα δούμε παρακάτω.

Συμπτώματα Λιθίασης 

Η λιθίαση του ουροποιητικού εμφανίζεται κλινικά σαν οξύς πόνος, ο γνωστός μας κολικός, δηλαδή πόνος στην οσφυϊκή χώρα με αντανάκλαση στο πλάγιο κοιλιακό τοίχωμα και στα έξω γεννητικά όργανα. Ο ασθενής που πονά κινείται χαρακτηριστικά συνεχώς μη μπορώντας να βρει ανακούφιση σε καμία θέση.

Γενικά ένας ασθενής με πέτρα στο ουροποιητικό μπορεί να εμφανίσει τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Πόνο στην πλάτη και στα πλάγια της κοιλιάς που επεκτείνεται μπροστά και χαμηλά στις βουβωνικές χώρες και τα γεννητικά όργανα και έρχεται κατά κύματα

• Ναυτία, έμετο

• Τσούξιμο στην ούρηση

• Αιματουρία

• Συχνουρία

• Πυρετό με ρίγος, αν συνυπάρχει ουρολοίμωξη

Οι περισσότεροι λίθοι περνούν απαρατήρητοι μέχρι να προκαλέσουν έντονη συμπτωματολογία. Άλλες φορές ανακαλύπτονται τυχαία στα πλαίσια απεικονιστικού ελέγχου για αιματουρία ή κάποια άλλη πάθηση.

Διάγνωση της Λιθίασης

Η διάγνωση της λιθίασης σε μεγάλο ποσοστό τίθεται από τα συμπτώματα του ασθενούς και τεκμηριώνεται από τις απεικονιστικές και εργαστηριακές εξετάσεις. Οι συνήθεις απεικονιστικές εξετάσεις που γίνονται για τη διάγνωση της λιθίασης είναι :

-Απλή ακτινογραφία (Ν.Ο.Κ.): Αναδεικνύει την πλειονότητα των λίθων των νεφρών και κλασικά γίνεται σε κάθε ασθενή. Ωστόσο 2 στις 10 πέτρες δεν είναι εμφανείς στην απλή ακτινογραφία (ακτινοδιαπερατοί λίθοι) και γι’ αυτό συνδυάζεται και με άλλες εξετάσεις.

-Υπερηχογράφημα νεφρών – κύστεως: Είναι εύκολη και απλή εξέταση. Δίνει πληροφορίες για την κατάσταση των νεφρών, την παρουσία λίθων και κυρίως αν υπάρχει εμπόδιο στην ροή των ούρων (απόφραξη). Δεν απεικονίζει όμως τους μικρούς λίθους του νεφρού ή λίθους του ουρητήρα.

-Αξονική τομογραφία: Η απεικονιστική αυτή μέθοδος μας παρέχει μια λεπτομερή απεικόνιση του ουροποιητικού συστήματος. Ανακαλύπτει κάθε είδους λίθου, ακόμη και αυτούς που λόγω σύστασης δεν φαίνονται στην απλή ακτινογραφία.

-Ενδοφλέβια πυελογραφία: Αποτελεί παλιότερη μέθοδο απεικόνισης του ουροποιητικού και δε χρησιμοποιείται συχνά. Ο έλεγχος συμπληρώνεται με εξετάσεις αίματος και ούρων.

Θεραπεία 
Οι λίθοι που έχουν μέγεθος μικρότερο από 5mm έχουν μεγάλη πιθανότητα να αποβληθούν μόνοι τους, ενώ οι μεγαλύτεροι είναι λιγότερο πιθανό. 
Η θεραπεία του ασθενούς με νεφρολιθίαση έχει δύο άξονες.
 Ο ένας είναι η εξάλειψη των ήδη υπαρχόντων λίθων ή των επιπλοκών τους. Ο άλλος είναι η αποτροπή επανεμφάνισης λίθου.
 Προέχει  πάντα η αντιμετώπιση της τυχούσας λοίμωξης των στάσιμων ούρων και το «ξεβούλωμα» του νεφρού σε περίπτωση σφηνωμένου στον ουρητήρα λίθου. Αυτό γίνεται στο νοσοκομείο με ταυτόχρονη χορήγηση αντιβιοτικών και άρση του κολλήματος μέσω τοποθέτησης ενός λεπτού σωλήνα ( JJ Stent) μέσα στον ουρητήρα για παροχέτευση των ούρων και ανακούφιση του νεφρού.
Σε ύστερο χρόνο μπορεί να γίνει αντιμετώπιση αυτού καθεαυτού του λίθου. 
Ευτυχώς τα τελευταία 20 χρόνια ανακαλύφθηκε και τελειοποιήθηκε η μέθοδος της Εξωσωματικής Λιθοτριψίας. Χρησιμοποιούνται κρουστικά κύματα που σπάνε τον λίθο σε μικρότερα κομματάκια τόσο μικρά ώστε να μπορούν να περάσουν από το νεφρό, στον ουρητήρα, στην κύστη και να αποβληθούν.  Είναι  μια διαδικασία που κρατά περίπου 1 ώρα και ο ασθενής πάει σπίτι του αμέσως μετά με οδηγίες για άφθονα υγρά και παυσίπονα αν χρειάζονται. 
Με την μέθοδο αυτή αντιμετωπίζονται οι περισσότερες πέτρες του νεφρού και του ουρητήρα χωρίς ο ασθενής να υποβληθεί σε κάποιου είδους επέμβαση. Μπορεί όμως να χρειαστούν περισσότερες από μία συνεδρίες λιθοτριψίας για να σπάσει και να αποβληθεί εντελώς μια πέτρα, συνήθως όμως 2 με 3 αρκούν.
 Κάποιες φορές  η πέτρα είναι πολύ σκληρή για να σπάσει με την εξωσωματική λιθοτριψία  ή όπως συχνότερα συμβαίνει υπάρχει στένωμα ουρητήρα. Τότε θέση έχει η χειρουργική επέμβαση  που θα σπάσει την πέτρα και θα διορθώσει το τυχόν στένωμα του ουρητήρα. Αυτή είναι η Ουρητηρολιθοτριψία  όπου γίνεται το εξής. Υπό αναισθησία εισάγεται ένα λεπτό ενδοσκόπιο δια της ουρήθρας εντός του ουρητήρα έως την πέτρα που διαλύεται με την χρήση ειδικού Laser. Τα σύγχρονα εύκαμπτα ενδοσκόπια σε συνδυασμό με τον πεπειραμένο χρήστη μπορούν να προσεγγίσουν οποιαδήποτε πέτρα εντός του ουρητήρα ή ακόμα και του νεφρού. Το εξιτήριο γίνεται το επόμενο πρωί καθώς η επέμβαση αυτή είναι πολύ καλά ανεκτή ακόμη και σε άτομα με βεβαρυμένο ιατρικό ιστορικό.
 Σε μεγαλύτερες πέτρες (κοραλειοειδείς) του νεφρού γίνεται Διαδερμική Νεφρολιθοτριψία. Σε αυτή γίνεται μια μικρή τομή/οπή στην πλάτη και εισάγεται στο νεφρό ένα νεφροσκόπιο. Ακολουθεί θραύση του λίθου με υπερήχους ή Laser. Εξιτήριο δίνεται μετά από 3 συνήθως μέρες. Σε πολύ μεγάλους λίθους που καταλαμβάνουν όλα τα διαμερίσματα του νεφρού μπορεί να μείνουν υπολείμματα που αντιμετωπίζονται με εξωσωματική λιθοτριψία. 
Η ανοικτή χειρουργική με τομή, έπαψε να έχει ρόλο στην θεραπεία της λιθίασης και των επιπλοκών της με την  της ανάπτυξη της υποειδικότητας της ενδοουρολογίας τα τελευταία 15 χρόνια.

Πρόληψη

Υπάρχουν κάποιοι γενικοί κανόνες και μέτρα που μπορούν και πρέπει να εφαρμόζονται για την πρόληψη όλων των λιθιάσεων ανεξαρτήτως αιτιολογίας. Το βασικότερο η λήψη άφθονων υγρών, κυρίως νερού, που να εξασφαλίζουν αποβολή ούρων πάνω από 2 λίτρα ημερησίως.
 Προσπαθήστε να καταναλώνετε 2,5-3 λίτρα υγρών την ημέρα. Νερό με ανθρακικό προστατεύει μάλλον περισσότερο από το σκέτο νερό. Πολύ καλοί θεωρούνται οι χυμοί πορτοκαλιού, λεμονιού και γκρέιπφρουτ. Αποφύγετε το τσάι και την κόκα κόλα. Καφέ μπορείτε να πίνετε άφοβα μέχρι 500ml την ημέρα, πάντα όμως με άφθονη συνοδεία νερού. Εάν είναι δυνατό, προσπαθήστε να πίνετε το βράδυ λίγο πριν κοιμηθείτε 300- 500ml υγρών, διότι το βράδυ και κατά τον ύπνο η διαδικασία δημιουργίας λίθων από το σώμα βρίσκεται στο αποκορύφωμά της.

Διατηρείστε φυσιολογικό σωματικό βάρος

Μείνετε υγιής κάνοντας γυμναστική και ακολουθώντας μια ισορροπημένη, καλή δίαιτα. Μειώστε το σωματικό σας βάρος ή προσπαθήστε τουλάχιστον να μην παχύνετε. Οι παχύσαρκοι ασθενείς βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν πέτρες στα νεφρά. Επίσης η θεραπεία ασθενών με πέτρα στα νεφρά είναι πολύ πιο δύσκολη και τα αποτελέσματά της υποδεέστερα από την θεραπεία των ασθενών με φυσιολογικό σωματικό βάρος.

Υγιεινή Διατροφή

Καταναλώνετε πολλά φρούτα και λαχανικά. Αποφύγετε τρόφιμα που περιέχουν οξαλικό οξύ. Μερικά χαρακτηριστικά είναι τα σπαράγγια, οι φράουλες, το τσάι, η μαύρη σοκολάτα και το σπανάκι. Αποφύγετε την αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνών (αυγά, κρέας, αλλαντικά). Κατανάλωση πρωτεϊνών πάνω από 50gr την ημέρα αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης πέτρας στα νεφρά. Παρόλο που πολλές πέτρες είναι από ασβέστιο είναι λάθος να αποφεύγετε τροφές με ασβέστιο όπως γάλα ή γιαούρτι. Έχει αποδειχθεί ότι εάν δεν καταναλώνετε καθόλου ασβέστιο ο κίνδυνος να εμφανιστούνε πέτρες ασβεστίου είναι ο ίδιος με μια διατροφή πλούσια σε ασβέστιο και πολύ μεγαλύτερος από μια διατροφή με ισορροπημένη πρόσληψη ασβεστίου. Να αποφεύγετε τα συμπληρώματα βιταμίνης D, διότι ενδέχεται να αυξήσουν το ποσοστό οξαλικού ασβεστίου στον οργανισμό.

Βότανα

Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κίνας, το πράσινο τσάι βοηθά στη διάσπαση των ενώσεων του οξαλικού ασβεστίου, με αποτέλεσμα οι κρύσταλλοι που σχηματίζονται να έχουν διαφορετικό σχήμα. Ως εκ τούτου, μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες να ενωθούν οι κρύσταλλοι σχηματίζοντας πέτρες στα νεφρά. Κατά τη διάρκεια της έρευνας οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν εξελιγμένα ηλεκτρονικά μέσα και τεχνικές για να εξετάσουν την επίδραση του πράσινου τσαγιού στους κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου. 
Το κιτρικό οξύ του χυμού του λεμονιού βοηθά στη διάλυση της πέτρας στα νεφρά και των εναποθέσεων ασβεστίου.

Βότανα όπως το Ευπατόριο το πορφυρό, η Υδράγγεια, ο Αφανής, η Παριετάρια, η Κολισόνια και το Άγριο καρότο εμπίπτουν στην κατηγορία των αντιλιθικών και διουρητικών
 Τα ουρικά μαλακτικά όπως τα γένια του Καλαμποκιού, η Αγριάδα και τα φύλλα Αλθαίας θα ανακουφίσουν τις βλεννογόνους μεμβράνες και θα τις προφυλάξουν από τον ερεθισμό που προκαλείται από την τριβή.
 Αν υπάρχουν ενδείξεις λοίμωξης ή έστω και τάση για εμφάνιση της, πρέπει να χρησιμοποιηθούν αντιμικροβιακά όπως ο Αρκτοοτάφι/λος, η Εχινάκια ή η Αχιλλέα.

Ελέγξτε την παραθορμόνη σας

Εάν έχετε επανειλημμένως πέτρες ασβεστίου, ζητήστε από τον ιατρό σας να ελέγξει την λειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων σας. Αυτό μπορεί να γίνει με την μέτρηση της παραθορμόνης στο αίμα. Εάν κάποια διαταραχή της λειτουργίας των παραθυρεοειδών γίνει αντιληπτή, θα πρέπει να θεραπευθεί ανάλογα. Παρόλο που έχετε μια ισορροπημένη δίαιτα και πίνετε πολλά υγρά μπορεί να εμφανίζονται πέτρες κυστίνης. Σε αυτή την περίπτωση χρειάζεστε ειδικές εξετάσεις που αφορούν τον μεταβολισμό σας. Πάντως αυτές οι πέτρες συναντώνται σπάνια.

Συνεχείς Έλεγχοι

Ακόμα και εάν δεν έχετε καθόλου ενοχλήματα από τα νεφρά, καλό είναι να κάνετε έναν υπερηχοτομογραφικό έλεγχο των νεφρών σας μια φορά τον χρόνο. Εάν έχετε ενοχλήματα, ή εάν στον υπέρηχο προκύψει κάποιο ύποπτο εύρημα, θα πρέπει να υποβληθείτε σε ακτινογραφία. Εάν τελικά διαγνωστείτε με πέτρα στα νεφρά, ακόμα και εάν αρχικά δεν έχετε ενοχλήματα, επισκεφτείτε τον ουρολόγο σας όσο το δυνατόν συντομότερο.

Η νεφρολιθίαση αποτελεί μια πολυπαραγοντική διαταραχή αλλά στη σημερινή εποχή υπάρχει η δυνατότητα αντιμετώπισης της λιθίασης με διάφορες μεθόδους και με υψηλά ποσοστά επιτυχίας. Τα μέτρα και η θεραπευτική αγωγή είναι διαφορετικά για την κάθε περίπτωση και θα πρέπει να εφαρμοστούν με τις οδηγίες του θεράποντα γιατρού.

Διαβάστε επίσης

• Πώς θα αποφύγετε τις πέτρες στα νεφρά και τι διατροφή πρέπει να ακολουθήσετε για να αντιμετωπίσετε την νεφρολιθίαση;
• Τι είναι η οξεία νεφρική βλάβη και ποιοι οι παράγοντες που την προκαλούν; Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού.
• Μαϊντανός για διουρητικό, για τονωτικό και για μελανιές, αλλά με προσοχή

Για πρησμένα και βαριά πόδια διατροφή και ασκήσεις (φωτο)

της Θάλειας Γούτου, αισθητικός, κοσμετολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Ύστερα από μια δύσκολη και κουραστική ημέρα, τα πόδια μας μπορεί να είναι πρησμένα και βαριά και αυτό συμβαίνει γιατί διαταράσσεται η ισορροπία των υγρών, τα οποία «λιμνάζουν» και προκαλούν το πρήξιμο.

H ακινησία, η ορθοστασία, η ζέστη, αλλά και ορισμένα φάρμακα, όπως λ.χ. η κορτιζόνη ή το πολύ αλάτι στο φαγητό, μπορεί επίσης να ευθύνονται για τα πρησμένα πόδια σας. 

Eμπλουτίστε το διαιτολόγιό σας με τροφές πλούσιες σε νερό, όπως φρούτα και λαχανικά. Tρόφιμα που μπορούν να σας βοηθήσουν είναι το καρπούζι, το αγγούρι, τα πορτοκάλια και τα σταφύλια. Aκόμη, μπορείτε να τρώτε φράουλες, κεράσια, μπρόκολα και παντζάρια. Όλα αυτά τα τρόφιμα, εκτός του ότι είναι αντιοξειδωτικά, εμποδίζουν τα οιδήματα και την κατακράτηση υγρών.

Ακολουθήστε μια διατροφή που θα τα βοηθήσει να ξαναβρούν τη φόρμα τους. Ποια είναι αυτή;

Φρούτα και λαχανικά: 

Είναι γνωστό ότι εκτός από πολύτιμες βιταμίνες έχουν αποτοξινωτικές, διουρητικές και άλλες ιδιότητες, που εμποδίζουν την κατακράτηση των υγρών στους ιστούς (η οποία κάνει συχνά τις γάμπες να πρήζονται και να πονάνε). Επιπλέον, τα φρούτα και τα λαχανικά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά, που βοηθούν ιδιαίτερα το φλεβικό σύστημα.

Ψάρια και άπαχο κρέας: Θεωρούνται ευεργετικές τροφές για την τόνωση του φλεβικού συστήματος. Αυτό, γιατί είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, φτωχά σε λίπη και επιπλέον διαθέτουν τα ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Καλό λοιπόν είναι η διατροφή σας να περιλαμβάνει 200-300 γρ. ψάρια την εβδομάδα, καθώς και άσπρο άπαχο κρέας (από κοτόπουλο, γαλοπούλα).

Μασάζ και ασκήσεις στα κάτω άκρα

Οι ειδικοί που ασχολούνται με τα προβλήματα των ποδιών έχουν να πουν πολλά και για τις ευεργετικές ιδιότητες του μασάζ και των ασκήσεων στα κάτω άκρα. Γιατί σε αυτά καταλήγουν όλα τα κανάλια και οι αντανακλαστικές ζώνες του σώματος.

Για να γυμνάσετε και να δυναμώσετε το φλεβικό σύστημα, αλλά και για να έχετε άμεση ανακούφιση των ποδιών σας από τις καθημερινές καταπονήσεις, δοκιμάστε τις παρακάτω ασκήσεις:

Κάντε για 5 λεπτά, μασάζ στα πέλματα των ποδιών σας, χρησιμοποιώντας ένα μπαλάκι του τένις, που θα τοποθετήσετε πρώτα κάτω από το ένα και έπειτα κάτω από το άλλο πόδι. Κατά τη διάρκεια του μασάζ, φροντίστε να κινείτε το πέλμα σας παράλληλα με το δάπεδο και πάνω στο μπαλάκι.

Ακουμπήστε το πέλμα σας καλά στο πάτωμα και πιέστε το κουντεπιέ και τα δάκτυλα των ποδιών σας, με την παλάμη και με φορά προς τα εμπρός. Επαναλάβετε για 7-10 φορές.

Καθίστε άνετα με την πλάτη καλά ακουμπισμένη. Διπλώστε το αριστερό πόδι πάνω στο δεξί γόνατο, για να πιάνετε καλά το πέλμα. Κάντε εναλλάξ δεξιόστροφες και αριστερόστροφες περιστροφές των αστραγάλων.

Στη συνέχεια, βάλτε λίγο λάδι στο χέρι σας και κάντε μαλάξεις στο πέλμα. Πιέστε τη φτέρνα με τον αντίχειρα και στη μέση της καμάρας (για να βοηθήσετε την ενέργεια να κυκλοφορήσει ). Έπειτα πιέστε στη βάση των δακτύλων, πριν αρχίσετε να τους κάνετε μασάζ ένα προς ένα. Επαναλάβετε τη διαδικασία στο άλλο πόδι.

Για να βοηθήσετε τα πόδια σας να ξεκουραστούν και να ξεπρηστούν, κάντε ένα ελαφρύ μασάζ στα πέλματα με ένα ρόλερ για 1-2 λεπτά, με κινήσεις εμπρός-πίσω. Aν δεν έχετε ρόλερ, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα μπουκάλι από εμφιαλωμένο νερό με ραβδώσεις ή ένα μπαλάκι του τένις. Kαθίστε στην καρέκλα ή στον καναπέ σας και αφήστε το πόδι σας να κυλάει πάνω στο μπουκάλι κάνοντας πάλι κινήσεις εμπρός-πίσω. Aν χρησιμοποιήσετε μπαλάκι του τένις, οι κινήσεις του ποδιού σας μπορούν να είναι και κυκλικές. 

Kάντε ένα ελαφρύ μασάζ στα πόδια σας με κυκλικές κινήσεις στα σημεία μεταξύ των τενόντων στη ράχη του ποδιού, από τη ρίζα των δαχτύλων μέχρι τον ταρσό. Eκεί βρίσκονται τα σημεία που ενεργοποιούν το λεμφικό σύστημα. Aσκήστε κυκλικές κινήσεις στο κάθε σημείο για μισό λεπτό. Aκόμη, κάντε ένα μασάζ κινώντας τα δάxτυλά σας κυκλικά στις περιοχές γύρω από τους αστραγάλους, από μπροστά έως και πλάγια, επιμένοντας στο αυλάκι που βρίσκεται κάτω από τους αστραγάλους

Kάντε σκοτσέζικο ντους στα πόδια σας! Bάλτε τα πόδια σας στην μπανιέρα και ρίξτε εναλλάξ δροσερό και χλιαρό νερό. Kάθε εναλλαγή σας πρέπει να κρατάει τουλάχιστον 10 δευτερόλεπτα. H εναλλαγή ζεστού και κρύου νερού «εκγυμνάζει» τα αγγεία των ποδιών, καθώς συστέλλονται και διαστέλλονται και έτσι βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος. 

Ένας ακόμη τρόπος να ξεπρηστούν τα πόδια σας και να τα νιώσετε και πάλι ανάλαφρα είναι το ποδόλουτρo. Σε μια λεκάνη με χλιαρό νερό, ρίξτε μία χούφτα χοντρό βιολογικό αλάτι. Tο αλάτι βελτιώνει το κυκλοφορικό σύστημα και απομακρύνει το γαλακτικό οξύ, που αποτελεί το προϊόν καύσης των μυών, με αποτέλεσμα να νιώθουμε τα πόδια μας ξεκούραστα. Eπιπλέον, το ιώδιο που περιέχει βοηθάει στην καλή κυκλοφορία του αίματος, ενώ το κάλιο και το νάτριο συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του μυϊκού συστήματος και στην ισορροπία των υγρών του σώματος. Eκτός από αλάτι, μπορείτε να κάνετε ποδόλουτρο με χαμομήλι, το οποίο διαθέτει αντιφλεγμονώδη δράση. Σε ένα λίτρο βραστό νερό, προσθέστε μία κουταλιά χαμομήλι και αφήστε το για μερικά λεπτά. Στη συνέχεια, βάλτε το νερό (αφού το σουρώσετε) σε μια λεκάνη, συμπληρώστε με χλιαρό νερό και αφήστε μέσα σε αυτήν τα πόδια σας για 10 λεπτά.

Tα αιθέρια έλαια 

Eναλλακτικά, μπορείτε να κάνετε ποδόλουτρο με αιθέρια έλαια. Σε μια λεκάνη με νερό, προσθέστε τις παρακάτω ποσότητες αιθέριων ελαίων και αφήστε μέσα τα πόδια σας για 15 λεπτά.

• 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντα

• 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο αμαμελίδα 

Aν θέλετε να βελτιώσετε την κυκλοφορία του αίματος, όταν το πρήξιμο οφείλεται σε μειωμένη κυκλοφορία, και να απομακρυνθούν οι τοξίνες από το σώμα, προτιμήστε τον παρακάτω συνδυασμό:

• 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο αμαμελίδα

• 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμόνι

• 4 σταγόνες αιθέριο έλαιο πορτοκάλι

Πρόληψη

• Αποφύγετε τα στενά παπούτσια και τις πολύ σφιχτές κάλτσες.

• Όταν βρίσκεστε για πολλή ώρα όρθιοι, κάντε διακριτικές κινήσεις των ποδιών για να αποφύγετε το πρήξιμο που προκαλείται από τα συσσωρευμένα υγρά. 

• Περιορίστε το πολύ αλάτι, επειδή ευνοεί την κατακράτηση υγρών. 

• Αποφεύγετε τη ζέστη και την ηλιοθεραπεία, επειδή ευνοεί το πρήξιμο των ποδιών.

• Όταν ξεκουράζεστε, τοποθετήστε τα πόδια σας μερικά εκατοστά πάνω από το υπόλοιπο σώμα, λ.χ. πάνω σε ένα μαξιλάρι ή στο μπράτσο του καναπέ, για να διευκολύνετε την κυκλοφορία του αίματος.

Διαβάστε επίσης

• Τι να προσέξετε στην φλεβική θρόμβωση. Πώς σχηματίζεται ο θρόμβος;
• Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.
• 18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία;
• Κρυοθεραπεία, μια πρωτοποριακή θεραπεία για την Ανακούφιση των Πρησμένων Ποδιών
• Τι πρέπει να κάνετε για τα πρησμένα πόδια το καλοκαίρι