Σπάει το κεφάλι σας μετά από ποτό που ήπιατε; Μήπως το ποτό ήταν νοθευμένο, μπόμπα; Κίνδυνος τύφλωσης και θανάτου. Τι να κάνετε;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η μεθανόλη ή μεθυλική αλκοόλη, ή ξυλόπνευμα -η απλούστερη αλκανόλη - είναι ένα άχρωμο, εύφλεκτο και τοξικό υγρό με χαρακτηριστική οσμή, που θυμίζει αυτή της αιθανόλης.

Χρησιμοποιείται ως αντιψυκτικό, διαλύτης, καύσιμο, αλλά και ως επικίνδυνο (αν και απαγορευμένο για τρόφιμα και ποτά) υποκατάστατο της αιθανόλης. Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε με διάφορα μείγματα και σαν προωθητικό των βαλλιστικών πυραύλων.

Η μεθανόλη είναι ένα φυσικό και αβλαβές υποπροϊόν πολλών τροφίμων που τρώμε κάθε ημέρα. Η μεθανόλη είναι ουσία που υπάρχει ή μπορεί να απελευθερωθεί από τρόφιμα, όπως είναι τα φρούτα και τα λαχανικά, ενώ επίσης παράγεται με φυσικό τρόπο από τον οργανισμό. Γίνεται τοξική σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα έκθεσης, όπως στην περίπτωση κατανάλωσης ορισμένων αλκοολούχων ποτών που παράγονται οικιακά με μεθόδους απόσταξης.

Η ποσότητα μεθανόλης στην ανθρώπινη διατροφή δεν είναι ποτέ κοντά στα επίπεδα που προκαλούν τοξικότητα. Θα έπρεπε να καταναλώνονται περισσότερα από 100 κουτιά διαιτητικών αναψυκτικών (ή φρουτοποτών) καθημερινά ώστε να σημειωθούν τοξικά επίπεδα.

Η παραγωγή του φθηνού αλκοόλ βασίζεται στη μεθανόλη, η οποία είναι χημικά συγγενής της αιθανόλης, που δημιουργεί το πόσιμο αλκοόλ.

Η μεθανόλη οξειδώνεται στο ήπαρ σε φαρμαλδεΰδη και αυτή σε μυρμηκικό οξύ, το οποίο προκαλεί σοβαρή οξέωση, νευροπάθεια οπτικού νεύρου, που οδηγεί σε τύφλωση ή και θάνατο. Η δηλητηρίαση εκδηλώνεται 12-24 ώρες μετά τη λήψη μεθανόλης. Παρατηρείται βαριά μεταβολική οξέωση με αύξηση του χάσματος ανιόντων και του ωσμωτικού χάσματος παρόμοια με τη δηλητηρίαση από αιθανόλη.  Η οξέωση που παρατηρείται σε δηλητηρίαση από μεθανόλη φαίνεται να οφείλεται άμεσα ή έμμεσα στην παραγωγή μυρμηκικού οξέος. Επιπρόσθετα, έχει αποδειχτεί ότι το μυρμηκικό οξύ αναστέλλει την οξειδάση του κυτοχρώματος και είναι η πρωταρχική αιτία της οφθαλμικής τοξικότητας. 

Συμπτώματα δηλητηρίασης από μπόμπα

Η δηλητηρίαση από την κατάποση μεθανόλης εκδηλώνεται με ναυτία, έμετο, πόνο στην κοιλιά, αταξία, υπνηλία, δυσαρθρία και νυσταγμό εντός 30’, ακολουθούμενη από μια λανθάνουσα περίοδο 12-24 ωρών πριν την εγκατάσταση της μεταβολικής οξέωσης. Σημεία κακής πρόγνωσης αποτελούν οι σπασμοί, το κώμα, το shock, η επίμονη οξέωση, η βραδυκαρδία και η νεφρική ανεπάρκεια. 

• Εκδηλώσεις από το γαστρεντερικό σύστημα: Ναυτία,  έμετος και κοιλιακό άλγος. Είναι επίσης πιθανό να εκδηλωθεί οξεία παγκρεατίτιδα
• Μεταβολικές διαταραχές: Σοβαρή μεταβολική οξέωση με αυξημένο χάσμα ανιόντων
• Συστηματικές εκδηλώσεις από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (Κ.Ν.Σ.): Πονοκέφαλος, σύγχυση και ίλιγγος εμφανίζονται με ήπια έως μέτρια τοξικότητα, ενώ οι σπασμοί και το κώμα εμφανίζονται σε σοβαρού βαθμού τοξικότητα.
• Άλλες εκδηλώσεις: Θολερή όραση με την εμφάνιση του χαρακτηριστικού «πεδίου χιονιού», φωτοφοβία και οίδημα του οπτικού δίσκου και του αμφιβληστροειδούς με μειωμένη ανταπόκριση της κόρης στο φως. Μπορεί να εμφανιστεί υπεργλυκαιμία και ταχύπνοια, ενώ σε σοβαρού βαθμού δηλητηρίαση, εμφανίζεται ακόμα και νεφρική ανεπάρκεια.

Περίπου 10cc μεθανόλης προκαλούν τύφλωση και ένα ποτήρι νερού μεθανόλη εγκεφαλικό θάνατο από δηλητηρίαση. 

Διαγνωστικά τεστ για την επιβεβαίωση δηλητηρίασης με μεθανόλη

• Επίπεδα μεθανόλης στο αίμα 
• Επίπεδα μυρμηκικού στον ορό 
• Υπολογισμός osmolal gap (μετρούμενη ωσμωτικότητα του ορού - υπολογιζόμενη ωσμωτικότητα ορού Υπολογισμός ωσμωτικότητας ορού (παραδοσιακές μονάδες))

Θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενούς με δηλητηρίαση από μεθανόλη 

Πρέπει να πάτε άμεσα στο νοσοκομείο.

Το αντίδοτο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η χορήγηση αιθανόλης, που σκοτώνει τα ένζυμα, που διασπούν την μεθανόλη, αν προλάβει κανείς να την χορηγήσει. Πρόκειται για ένα αποτελεσματικό «αντίδοτο», αλλά υπάρχει ανησυχία σχετικά με επιβλαβείς παρενέργειες της αιθανόλης. Αντί της αιθανόλης μπορεί να χορηγηθεί φομεπιζόλη, η οποία είναι ένας ανταγωνιστικός αναστολέας της αφυδρογονάσης της αλκοόλης. 

Χορηγείται επίσης διττανθρακικό νάτριο προκειμένου να αντιμετωπιστεί η μεταβολική οξέωση και φυλλικό οξύ για να επαυξήσει το μεταβολισμό του μυρμηκικού οξέος. 

Στους ασθενείς με οφθαλμολογικές διαταραχές ή σημαντική οξέωση, θα πρέπει να χορηγείται ενδοφλέβια όξινο ανθρακικό νάτριο-προς διόρθωση της οξέωσης-, και η περαιτέρω παραγωγή τοξικών μεταβολιτών πρέπει να αποκλειστεί από τη χορήγηση φομεπιζόλης ή αιθανόλης. Ο μεταβολισμός μυρμηκικού οξέος θα πρέπει να ενισχυθεί με την χορήγηση φυλλικού οξέος ενδοφλέβια. 

Αιμοκάθαρση εφαρμόζεται όταν η μεθυλική αλκοόλη στο αίμα ξεπεράσει τα 50 mg/dL και υπάρχει βαριά μεταβολική οξέωση ή νεφρική ανεπάρκεια.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Η φομεπιζόλη είναι αποτελεσματική στην πρόληψη του σχηματισμού των τοξικών μεταβολιτών που είναι υπεύθυνοι για τις επιπλοκές δηλητηρίασης από μεθανόλη. Το κύριο μειονέκτημά της έναντι της αιθανόλης είναι το κόστος κτήσης. Αυτή η διαφορά στο κόστος αυξάνει σε ασθενείς με σοβαρή δηλητηρίαση, για τους οποίους απαιτείται αιμοκάθαρση, κατά την οποία η φομεπιζόλη πρέπει να δοσολογείται κάθε 4 αντί κάθε 12 ώρες. Σε αντίθεση με την αιθανόλη, η χορήγηση της φομεπιζόλης δεν έχει συνδεθεί με δυσμενείς επιπτώσεις για τον ανθρώπινο οργανισμό, όπως η καταστολή του ΚΝΣ, η υπογλυκαιμία, η υποθερμία και η ανησυχία. Κατά τη χορήγηση φομεπιζόλης δεν απαιτείται συχνή παρακολούθηση και επακόλουθη προσαρμογή της θεραπείας, όπως συμβαίνει στην περίπτωση χορήγησης αιθανόλης. Παρόλα αυτά, απαιτείται εργαστηριακή παρακολούθηση της μεθανόλης στον ορό. 

Διαβάστε επίσης

• Οδηγίες για το μεθύσι και το hangover
• Κίνδυνος θάνατος από ποτά μπόμπες - Τα νοθεύουν με ασετόν, ακόμη και με καθαριστικά τζαμιών

Μαγνήσιο για κράμπες, ημικρανίες, μουδιάσματα, κόπωση, στρες, αρρυθμίες, οστεοπόρωση, μνήμη. Σε ποιες τροφές βρίσκεται;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Το μαγνήσιο είναι ένα ιχνοστοιχείο το οποίο υπάρχει στα οστά, στους ιστούς και τα όργανα του σώματος.

Είναι ένα ενδοκυττάριο μεταλλικό στοιχείο, το οποίο θα πρέπει να λαμβάνουμε σε συγκεκριμένες ποσότητες.
Στον ανθρώπινο οργανισμό υπάρχουν πολλά βασικά μέταλλα όπως το ασβέστιο, το κάλιο και το νάτριο, προκειμένου όμως αυτά να λειτουργήσουν εξαρτώνται από το μαγνήσιο. Το μαγνήσιο ενεργοποιεί περισσότερες από 300 διαφορετικές βιοχημικές αντιδράσεις στο ανθρώπινο σώμα, όλες το ίδιο απαραίτητες ώστε αυτό να λειτουργήσει σωστά. «Αντίθετα με ό,τι πιστεύει ο πολύς κόσμος, η ανεπάρκεια σε μαγνήσιο είναι πολύ συχνή ακόμα και σ’ εκείνους που το παίρνουν ως συμπλήρωμα τακτικά». 

Μαγνήσιο και ασβέστιο

To μαγνήσιο εμπλέκεται στενά μαζί με το ασβέστιο στο μεταβολισμό. Διανέμεται ευρέως στα μαλακά μόρια και το σκελετό, ο οποίος περιέχει περισσότερο από το 70% της συνολικής του ποσότητας στο σώμα. Εάν η λήψη του μέσω της διατροφής μειωθεί, το σώμα προστατεύεται από την απώλεια μαγνησίου μειώνοντας την ποσότητα αυτού στα ούρα, γεγονός που επιτρέπει τη διατήρηση του εν λόγω μετάλλου για μελλοντική χρήση. Το μαγνήσιο πρέπει να είναι παρόν σε κατάλληλες ποσότητες διότι βοηθά στην αφομοίωση του ασβεστίου. Καθώς το μαγνήσιο τείνει να απορροφάται σε χαμηλά επίπεδα από τη διατροφή, η έλλειψη αυτού είναι ευρέως διαδεδομένη.

Το μαγνήσιο ενεργοποιεί περισσότερα από 300 ένζυμα στο σώμα. Το μαγνήσιο επηρεάζει τα χαρακτηριστικά διαβατότητας και τις ηλεκτρικές ιδιότητες της μεμβράνης. Ελαττωμένα επίπεδα μαγνησίου αυξάνουν τη μεμβρανική αγωγιμότητα ιστών, όπως η καρδιά. Το μαγνήσιο ανταγωνίζεται το ασβέστιο για δεσμευτικές θέσεις σε μεμβράνες και διεγείρει τη συγκέντρωση ασβεστίου από το σαρκοπλασματικό δίκτυο. Υπομαγνησιαιμία μπορεί να επηρεάσει η έκκριση και η δράση της PYN και να οδηγήσει σε υπασβεστιαιμία.

Ο οργανισμός ενός ενήλικα περιέχει γύρω στα 24 γραμμάρια μαγνησίου, εκ των οποίων το 65% βρίσκεται στα οστά. Περισσότερο από το 65% της ποσότητας του μαγνησίου στο σώμα βρίσκεται στα οστά, όπου μαζί με το ασβέστιο και το φώσφορο βοηθά στο σχηματισμό τους και τους παρέχει ανθεκτικότητα. Το 39% στον ιστό και τα όργανα και μόλις 1% στο πλάσμα του αίματος. Το μαγνήσιο παίζει καίριο ρόλο στην απελευθέρωση ενέργειας, καθώς είναι συμπαράγοντας στις αντιδράσεις απελευθέρωσης ενέργειας. Είναι επίσης απαραίτητο για τη σύνθεση του RNA και την αντιγραφή του DNA, π.χ. κατά την παραγωγή κυττάρων. Επιπλέον, το μαγνήσιο είναι σημαντικό για τη λειτουργία των νεύρων και των μυών, συμπεριλαμβανομένου και του καρδιακού μυ. Κάποιες φορές αναφέρεται ως το μέταλλο «κατά του στρες», λόγω του ρόλου του στη μυϊκή χαλάρωση. Επίσης, είναι απαραίτητο για την αποκατάσταση και διατήρηση των σωματικών κυττάρων και ιστών, καθώς αποτελεί συμπαράγοντα στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών.

Σε τι χρησιμεύει το μαγνήσιο

Το μαγνήσιο είναι:
· Αγχολυτικό,
· Αντιφλεγμονώδες,
· Αντιαλλεργικό,
· Ρυθμιστής της θερμοκρασίας του σώματος,
· Απαραίτητο για την οστεοποίηση (βοηθάει το ασβέστιο να εισχωρήσει στα οστά),
· Ρυθμιστής του γλυκιδικού και λιπιδικού μεταβολισμού των μυϊκών, καρδιακών και νευρικών ιστών.

Πλην όμως των παραπάνω καταστάσεων το Μαγνήσιο έχει συνδυασθεί και με άλλες παθήσεις:

Mαγνήσιο Μνήμη και Eγκεφαλικό

Η έλλειψη μαγνησίου στον οργανισμό μας, μπορεί να μειώνει τη μνήμη και τις δυνατότητες μάθησης. Αντίθετα η αφθονία μαγνησίου μπορεί να βελτιώνει τις γνωστικές μας λειτουργίες.

Το μαγνήσιο ρυθμίζει στον εγκέφαλο υποδοχείς που έχουν

καθοριστικό ρόλο στη μνήμη και στη μάθηση. Η διατήρηση κανονικής συγκέντρωσης μαγνησίου στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη λειτουργία των συνάψεων του κεντρικού νευρικού συστήματος στις οποίες βασίζεται η μνήμη μας

Σε περιπτώσεις εγκεφαλικών επεισοδίων παρατηρείται μείωση του μαγνησίου στον ορό του αίματος. Η αυξημένη πρόσληψη του μαγνησίου επιταχύνει την αποκατάσταση. Η επάρκεια μαγνησίου στον οργανισμό είναι ζωτικής σημασίας για τη σωστή λειτουργία του νευρικού συστήματος. Όταν ο οργανισμός έχει ανεπάρκεια μαγνησίου, τα νευρικά κύτταρα μπορεί να μη δίνουν ή να λαμβάνουν μηνύματα, με αποτέλεσμα να γίνονται πολύ ευαίσθητα και άκρως αντιδραστικά. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, το άτομο γίνεται υπερβολικά νευρικό και υπερευαίσθητο, διακατέχεται από έντονη νευρικότητα και ανησυχία, αντιδρά απότομα στους έντονους θορύβους και γενικά έχει την εντύπωση πως οι θόρυβοι είναι πολύ δυνατότεροι. 

Μαγνήσιο και Stress

Σχετικά πρόσφατα αποδείχθηκε ότι σε άτομα που εργάζονται κάτω από δύσκολες περιβαλλοντικές συνθήκες (έντονος θόρυβος) ή μετά από έντονη πνευματική κόπωση το Μαγνήσιο του οργανισμού τους μειώνεται επειδή αυξάνεται η αποβολή του από τα νεφρά στα ούρα. Πράγματι σε αυτά τα άτομα, μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση συμπληρωμάτων διατροφής που περιείχαν Μαγνήσιο βοήθησε σημαντικά την επαναφορά των επιπέδων του στο φυσιολογικό και την θεραπεία των όποιων συμπτωμάτων. Επίσης, η ανεπάρκεια του μαγνησίου μπορεί να φέρει διαταραχές στον ύπνο, με κυριότερες την αϋπνία, τις κράμπες, το ξύπνημα κατά τη διάρκεια της νύχτας από μυικούς σπασμούς και γενικότερα μια δυσάρεστη αίσθηση.

Μαγνήσιο και Ημικρανίες

Μελέτες που έγιναν σε ασθενείς με ημικρανίες απέδειξαν ότι το επίπεδο του Μαγνησίου στο αίμα τους και στα ερυθρά τους αιμοσφαίρια ήταν χαμηλότερο από το φυσιολογικό. Στηριζόμενοι σε αυτά τα ευρήματα πολλοί άλλοι ερευνητές χορήγησαν συστηματικά Μαγνήσιο και κατόρθωσαν να μειώσουν την ένταση και τη διάρκεια των κρίσεων ημικρανίας.

Μαγνήσιο και Οστεοπόρωση.

Το Μαγνήσιο σε ηλικιωμένους, άνδρες και γυναίκες, βοηθά στην αύξηση της οστικής μάζας και σε βελτίωση της αντοχής των οστών. Το Μαγνήσιο βοηθά τα οστά όσο και το Ασβέστιο.

Μαγνήσιο και καρδιακές αρρυθμίες

Είναι γνωστό σε όλους μας πως η καρδιά είναι ο δυνατότερος μυς του σώματός μας, ο οποίος δουλεύει ακατάπαυστα με συστολές για να κυκλοφορεί το αίμα στο σώμα. Ως μυς, λοιπόν, επηρεάζεται αρνητικά από την έλλειψη μαγνησίου, η οποία μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς τις καρδιακές συστολές και μ’ αυτόν τον τρόπο να μεταβάλλει τις φυσιολογικές λειτουργίες που πρέπει να κάνει η καρδιά. Αν το μαγνήσιο είναι ανεπαρκές, δεν επιτρέπεται η χαλάρωση του καρδιακού μυ ώστε αυτός να είναι έτοιμος για την επόμενη συστολή.

Το πρόβλημα των ταχυαρρυθμιών είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο. Στις ΗΠΑ πιστεύεται ότι πάσχουν περισσότερα από 2 εκατομμύρια άτομα ιδιαίτερα άνδρες. Συνήθως οι ταχυαρρυθμίες συνδυάζονται με Υπέρταση, καρδιακή ανεπάρκεια αλλά είναι και ιδιαίτερα συνηθισμένες και μετά καρδιακό bypass.

Μαγνήσιο και Άσθμα

Το Μαγνήσιο έχει βρεθεί ότι αναστέλλει την σύσπαση των λείων μυικών ινών, μειώνει έκκριση Ισταμίνης από τα Μαστοκύτταρα και αναστέλλει την έκκριση Ακετυλχολίνης, επομένως αποτελεί χρήσιμο φάρμακο σε ασθενείς με βρογχική σύσπαση από Ασθμα. Πράγματι μελέτες που έγιναν έδειξαν ότι μπορεί να βοηθήσει σε άτομα ανθεκτικά στην κλασική θεραπεία με β-αγωνιστές, αντιχολινεργικά και κορτικοστεροειδή.

Μαγνήσιο και Καρδιακό Bypass

Παρά την εντυπωσιακή βελτίωση των χειρουργικών μεθόδων για το καρδιακό bypass η θνησιμότητα 1 χρόνο μετά την επέμβαση κυμαίνεται από 3-20 % και εξαρτάται από την προεγχειρητική κατάσταση του ασθενούς και την ηλικία. Από την άλλη πλευρά, η θετική επίδραση του Μαγνησίου στον τόνο των αγγείων, οι αντιαρρυθμικές δυνατότητές του και θετική δράση του σε περιπτώσεις εμφραγμάτων έχουν ήδη περιγραφεί.

Μαγνήσιο και κράμπες των κάτω άκρων

Η κράμπα είναι μια παρατεταμένη και επώδυνη σύσπαση του μυός, που συμβαίνει ως απάντηση σε ελάχιστο νευρικό ερέθισμα. Εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο. Η έλλειψη ενέργειας στο μυ θα έπρεπε κανονικά να οδηγεί σε αδυναμία σύσπασης και όχι σε αδυναμία χαλάρωσης του μυός. Αυτό όμως που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι, ότι στη διαδικασία σύσπασης-χαλάρωσης του μυός η ενέργεια «προπληρώνεται» για τη χαλάρωση του μυός. Έτσι, μετά τη σύσπαση απαιτείται ενέργεια για τη χαλάρωση του μυός και αυτή η ενέργεια είναι που θα χρησιμοποιηθεί για την επόμενη σύσπαση. 

Η επάρκεια μαγνησίου σε αυτή τη διαδικασία μεριμνά για την ύπαρξη ενέργειας για τη χαλάρωση του μυός. Έτσι, όσο συχνά συμβαίνει να πάσχουν από κράμπες, ιδιαίτερα μετά από προπόνηση, αγώνες ή γενικά κούραση και απώλεια υγρών και αλάτων, πρέπει να σκεφτούν ότι πιθανόν πάσχουν από έλλειψη μαγνησίου. Αυτό αφορά κυρίως αθλητές και γενικότερα νέους και υγιείς οργανισμούς. Στους πρεσβύτερους οι κράμπες μπορεί να προέρχονται από σημαντικά προβλήματα υγείας.

Η απορρόφηση του Μαγνησίου επηρεάζεται:

Παράγοντες που είναι γνωστό ότι μειώνουν τα επίπεδα του μαγνησίου είναι οι ακόλουθοι

• Σύνδρομα δυσαπορρόφησης
• Παθολογική απώλεια  γαστρεντερικών υγρών
• Νεφρικές παθήσεις  - Χρόνια πυελονεφρίτιδα - Χρόνια σπειραματονεφρίτιδα - Νεφρική σωληναριακή  οξέωση
• Ασιτία με μεταβολική οξέωση
• Αλκοολισμός
• Υπερπαραθυρεοειδισμός  - υπερασβεστιαιμία
• Υπερανδυστερονισμός
• Οξεία πακγρεατίτιδα
• Χρόνια παγκρεατίτιδα
• Τοξαιμία ή εκλαμψία κύησης

Παράγοντες που είναι γνωστό ότι αυξάνουν τα επίπεδα του μαγνησίου είναι οι ακόλουθοι

• Νεφρική ανεπάρκεια
• Διαβητικό κώμα
• Υποθυρεοειδισμός
• Νόσος του Addison
• Πολλαπλούν μυέλωμα
• Συστηματικός ερυθηματώδης
  λύκος
• Αφυδάτωση
• Θεραπεία με μαγνήσιο

Διατροφή και μαγνήσιο

Το μαγνήσιο λαμβάνεται μέσω της τροφής. Η απορροφητικότητα του μειώνεται με την αύξηση της ηλικίας και τη λήψη συμπληρωμάτων σιδήρου. Το πλεόνασμα μαγνησίου αποβάλλεται μέσω των νεφρών.

Μαγνήσιο μπορούμε να λάβουμε και μέσω των τροφών, αφού απαντάται σε μεγάλη ποικιλία από αυτές, όπως στα φρέσκα πράσινα λαχανικά, όπου το συναντάμε πλούσιο λόγω του ότι είναι βασικό στοιχείο του μορίου της χλωροφύλλης. 

Βασικές πηγές μαγνησίου είναι το κακάο, τα λαχανικά, τα αποξηραμένα φρούτα, οι ξηροί καρποί, καθώς και ορισμένα μεταλλικά νερά.

Παρακάτω, ακολουθούν ανά διατροφική ομάδα, οι πλουσιότερες σε μαγνήσιο τροφές:
•   Κρεατικά ή συναφή: χοιρινό λουκάνικο, συκώτι, καρδιά, αρνίσια νεφρά, κόκκινο κρέας, πιτσούνι, αυγά.
•   Θαλασσινά: σαλιγκάρι της θάλασσας, βούκινο, μύδια, γαρίδες, καλαμάρια, αχιβάδες.
•   Αμυλώδη: καστανό ρύζι, ζυμαρικά ολικής αλέσεως, όσπρια (φακές, φασόλια, ρεβίθια).
•   Λαχανικά: σπανάκι, μπρόκολο, σέσκουλο.
•   Φρούτα: μπανάνα, φρέσκο σύκο, αποξηραμένα φρούτα και ξηροί καρποί.
Δημητριακά: δημητριακά ολικής αλέσεως, ψωμί και μπισκότα ολικής αλέσεως, νιφάδες βρώμης, μούσλι.

Περιεκτικότητα σε μαγνήσιο στα 100γρ. καταναλώσιμης τροφής.

Είδος τροφής (100γρ.)	Μαγνήσιο           (mg)
Γάλα (αγελάδας)	12
Τυρί (κασέρι)	25
Αυγά	12
Κρέας (βοδινό)	151
Κοτόπουλο	20
Πατάτες	24
Λάχανο	17
Πορτοκάλια	13
Φιστίκια(αράπικα)	26
Ψωμί (άσπρο) (πιτυρούχο)	97 230

Αλληλεπιδράσεις

Η λήψη ψευδαργύρου σε μεγάλες ποσότητες από συμπληρώματα και όχι από φυσικές πηγές μπορεί να εμποδίσει την απορρόφηση του μαγνησίου σημαντικά. Επίσης, αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνών στη διατροφή συνδέεται με καλύτερη πρόσληψη μαγνησίου.

Η πρόσληψη φαρμάκων που περιέχουν Σίδηρο, για αναιμία, μαζί με φάρμακα που περιέχουν Μαγνήσιο εμποδίζει την απορρόφηση από το έντερο και του Σιδήρου και του Μαγνησίου, γι αυτό και πρέπει τα δύο αυτά στοιχεία να λαμβάνονται με διαφορά 3 με 4 ωρών το ένα από το άλλο. Το ίδιο συμβαίνει και όταν λαμβάνονται αντιβιοτικά όπως οι τετρακυκλίνες. Μειώνει την απορρόφηση άρα και τη δράση του digoxin (φάρμακο για την καρδιά), του nitrofurantoin (αντιβιοτικό) και μερικών ανθελονοσιακών φαρμάκων. Επίσης, αν κάποιος λαμβάνει διφοσφωνικά για την οστεοπόρωση, πρέπει να τα λαμβάνει δύο ώρες πριν ή μετά από λήψη σκευασμάτων πλούσιων σε μαγνήσιο. Τα περισσότερα διουρητικά εξαντλούν τα αποθέματα μαγνησίου στον οργανισμό. Αν κάποιος λαμβάνει κάποιο από αυτά τα φάρμακα ή λαμβάνει συμπληρώματα πλούσια σε μαγνήσιο, πρέπει πάντα να ενημερώνει τους ιατρούς που τον παρακολουθούν.

Το Μαγνήσιο αυξάνεται με

• Ασπιρίνη
• Βιταμίνη D
  
• Παράγωγα μαγνησίου
• Προγεστερόνη
  
• Τριαμτερένη
  
• Λίθιο

Το Μαγνήσιο ελαττώνεται με

• Αλδοστερόνη
  
• Άλατα ασβεστίου
• Κιτρικά
  
• Διουρητικά
  
• Αντισυλληπτικά
• Φουρεσιμίδη.
  
• Αιθανόλη
  
• Αμινογλυκοζίδες
• Κυκλοσπυρίνη
  
• Φαινοτοίνη

Συνιστώμενες ημερήσιες δόσεις μαγνησίου

Σύμφωνα με το RDA χρειάζονται 6mg μαγνησίου για κάθε κιλό βάρους ανά ημέρα. Έτσι, ένα άτομο 70 κιλών χρειάζεται 420mg μαγνησίου την ημέρα για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού. Επισημαίνουμε, ότι τα άτομα που γυμνάζονται συστηματικά χρειάζονται περισσότερο μαγνήσιο, γιατί η παραγωγή ενέργειας στο σώμα τους είναι μεγαλύτερη και οι απώλειες περισσότερες.

·      Σε mg/ημέρα

• Βρέφη 0-6 μηνών : 30
• Βρέφη 7-12 μηνών : 75
• Παιδιά 1-3 ετών : 80
• Παιδιά 4-8 ετών : 130
• Παιδιά 9-12 ετών : 240
• Άντρες 14-18 ετών : 410
• Άντρες 19-30 ετών : 400
• Άντρες 31+ ετών: 420
• Γυναίκες 14-18 ετών : 360
• Γυναίκες 19-30 ετών : 310
• Γυναίκες 31+ ετών : 320
• Εγκυμοσύνη 14-18 ετών : 400
• Εγκυμοσύνη 19-30 ετών : 350
• Εγκυμοσύνη 31+ ετών : 360
• Θηλάζουσες 14-18 ετών : 360
• Θηλάζουσες 19-30 ετών : 310
• Θηλάζουσες 31+ ετών : 320

Φυσιολογικές τιμές = 1,5 – 2,5 mEq/L

Βιβλιογραφία: 

Itoh K et al. The effects of high oral magnesium supplementation on blood pressure serum lipids and related variables in apparently healthy Japanese subjects. The British J of Nutrition, 78;5:737-750, 1997.

Britton J et al. Dietary magnesium, lung function, wheezing, and airway hyperreactivity in a random adult population sample. The Lancet, 344:357-362, 1994.

MEDLAB ΙΑΤΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ

Διαβάστε επίσης

• Ποιές τροφές περιέχουν μαγνήσιο;

• Κράμπες. Ποια η σωστή διατροφή, για να μην σας πιάσει κράμπα;

• ΠΗΓΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ. ΠΙΝΑΚΑΣ με περιεκτικοτητα τροφών σε ασβέστιο
• Μυϊκές Κράμπες. Ποιες οι αιτίες, πώς προλαμβάνονται και τι πρέπει να κάνετε αν σας πιάσει κράμπα στην θάλασσα;
• Εγκεφαλικό, ημικρανία, οστεοπόρωση, κράμπες, stress έχουν ανάγκη από μαγνήσιο.

Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή
MSc

Πονοκέφαλος στην εμμηνόπαυση. Γιατί συμβαίνει και πώς μπορείτε να τον αντιμετωπίσετε;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Εάν είχατε πονοκεφάλους στο παρελθόν - ειδικά εάν είχατε ημικρανίες - μπορεί να παρατηρήσετε ότι οι ημικρανίες είναι πιο συχνές ή πιο έντονες κατά την εμμηνόπαυση. Αυτό συμβαίνει  λόγω των κυμαινόμενων ορμονικών επιπέδων.

Δεν θα πρέπει όμως να πανικοβληθείτε  καθώς υπάρχουν λύσεις για να αντιμετωπίσετε αυτήν την «απογοητευτική» πτυχή της εμμηνόπαυσης.

Τα πιο κοινά είδη πονοκεφάλων, που μπορούν να σας επηρεάσουν κατά την εμμηνόπαυση είναι οι ημικρανίες και πονοκέφαλοι τάσης  δηλ. οι «κοινοί» πονοκέφαλοι.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι πονοκέφαλοι της εμμηνόπαυσης μπορεί να επηρεάσουν και άλλα συμπτώματα της ίδιας περιόδου, όπως προβλήματα ύπνου, άγχος και κατάθλιψη.

Πόσο πιθανοί είναι οι πονοκέφαλοι κατά την διάρκεια της εμμηνόπαυσης;

Αρκετά πιθανοί.  Μια μελέτη σε περισσότερες από 500 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες διαπίστωσε ότι το 13,7% υπέφερε από πονοκεφάλους. Από αυτές, το 82% είπε ότι οι πονοκέφαλοι τους είχαν ξεκινήσει πριν από την εμμηνόπαυση.

Πως μπορείτε να μειώσετε τους περι-εμμηνοπαυσιακούς πονοκεφάλους;

1. Κρατήστε ημερολόγιο. Προσπαθήστε να κρατάτε ένα ημερολόγιο με τους πονοκεφάλους σας (συμπεριλαμβανομένων των ημερομηνιών, των ωρών, των συμπτωμάτων και των πιθανών αιτίων). Αυτό θα βοηθήσει εσάς και το γιατρό σας να εντοπίσετε τυχόν μοτίβα, ειδικά εάν οι πονοκέφαλοι σας συνδέονται με τον εμμηνορροϊκό σας κύκλο.

2. Υιοθετείστε υγιεινό τρόπο ζωής. Ελαχιστοποιήστε το αλκοόλ, την καφεΐνη και οποιαδήποτε άλλη γνωστή αιτία πονοκεφάλου. Κάντε λίγη αερόβια άσκηση και στοχεύστε να κοιμάστε αρκετά με μια τακτική ρουτίνα.

3. Μιλήστε με τον γιατρό σας. Οι πονοκέφαλοι μπορεί να προκληθούν από μια σειρά από διαφορετικές καταστάσεις, πολλές από τις οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά μόλις διαγνωστούν.

4. Χαλαρώστε. Τα συνιστώμενα μέτρα περιλαμβάνουν γιόγκα, pilates  και βελονισμό.

Θα βοηθούσε  η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης;

Η Θεραπεία Ορμονικής  Υποκατάστασης (ΗRT) δεν είναι θεραπεία για τις ημικρανίες, αν και όσες έχουν ημικρανίες μπορούν να χρησιμοποιήσουν ορισμένους τύπους Ορμονικής Υποκατάστασης για τον έλεγχο άλλων συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης. Οι γυναίκες  με πονοκεφάλους αντιδρούν με διαφορικούς τρόπους  στη θεραπεία Ορμονικής Υποκατάστασης. Γενικά, οι ημικρανίες χειροτερεύουν με την ορμονική θεραπεία.

Εάν παίρνετε θεραπεία Ορμονικής Υποκατάστασης για να ελέγξετε άλλα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης και διαπιστώσετε ότι επιδεινώνει τους πονοκεφάλους σας, μπορείτε να συζητήσετε με τον γυναικολόγο σας ή τον ενδοκρινολόγο σας για  να βρείτε ποιος είναι ο κατάλληλος τύπος για σας  ορμονικής θεραπείας.

Γιατί οι πονοκέφαλοι συμβαίνουν κατά την διάρκεια της εμμηνόπαυσης;

Κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωή τους, περίπου το ½ των γυναικών  διαπιστώνουν ότι οι ημικρανίες ή οι πονοκέφαλοι τάσης  προκαλούνται εξαιτίας του εμμηνορροϊκού κύκλου.. Κατά την προεμμηνοπαυσιακή και εμμηνοπαυσιακή περίοδο, ο εμμηνορροϊκός κύκλος γίνεται πιο ασταθής, εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών.  Αυτές οι ορμονικές αλλαγές μπορούν επίσης να προκαλέσουν ημικρανίες,  γι 'αυτό και είναι δυνατόν να αντιμετωπίσετε πιο συχνές και σοβαρές κρίσεις ημικρανίας κατά την εμμηνόπαυση.

• Μεταξύ των γυναικών, που παρουσιάζουν ημικρανίες κατά την εμμηνόπαυση, το 45% θα δει επιδείνωση, το 30-45% δεν θα δει καμία αλλαγή και το 15% θα δει βελτίωση.

• Όσοι έχουν μπει στην εμμηνόπαυση μετά την αφαίρεση των ωοθηκών τους (γνωστή ως χειρουργική εμμηνόπαυση) τείνουν να έχουν περισσότερες  κρίσεις ημικρανίας.

• Οι ημικρανίες τείνουν να μειώνονται μόλις μπείτε στην περίοδο της μετα-εμμηνόπαυσης, Μια μελέτη διαπίστωσε ότι τα δύο τρίτα των γυναικών θα βιώσουν λιγότερες κρίσεις ημικρανίας την περίοδο αυτή.

• Η μέγιστη βελτίωση  θα εμφανιστεί  δύο έως τρία χρόνια μετά την τελευταία περίοδο, καθώς οι ορμόνες μπορεί να έχουν διακυμάνσεις μέχρι αυτό το χρονικό σημείο.

Τι γίνεται με τους πονοκεφάλους τάσης (κοινοί πονόκεφαλοι);

Οι πονοκέφαλοι τάσης παραμένουν οι ίδιοι ή επιδεινώνονται για το 70% των γυναικών .

Πότε θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας;

Επισκεφθείτε τον  γιατρό σας, εάν έχετε πονοκεφάλους τακτικά, που διαρκούν  περισσότερο από μερικές ημέρες, ή εάν ανησυχείτε για τους πονοκεφάλους σας.

Πότε πρέπει να επισκεφτείτε επειγόντως γιατρό;

Όταν έχετε:

• Ένα σοβαρό πονοκέφαλο, ειδικά όταν μπορεί να σας ξυπνήσει από τον ύπνο ή που εμφανίζεται ξαφνικά σαν κεραυνός.

• Ένα πονοκέφαλο  που χειροτερεύει όταν ξαπλώνετε, βήχετε ή κρατάτε την αναπνοή σας.

• Οποιαδήποτε αύρα ημικρανίας, που διαρκεί περισσότερο από 60 λεπτά.

• Οποιεσδήποτε αλλαγές στην ακοή, την όραση ή την ισορροπία σας, ή τυχόν συμπτώματα,  που δεν αποτελούν μέρος του συνηθισμένου μοτίβου της ημικρανιακής αύρας σας.

• Πυρετό παράλληλα με τον πονοκέφαλό σας.

• Ένα κόκκινο, επώδυνο μάτι, με ή χωρίς αλλαγές στην όρασή σας.

• Ιστορικό καρκίνου ή εάν παίρνετε φάρμακα που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα (ανοσοκατασταλτικά).

• Εάν ανησυχείτε για τον πονοκέφαλό σας για οποιονδήποτε άλλο λόγο.

της Καίτης Αντωνοπούλου, ταμία ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗΣ (ΕΛΕΤΕΜ)

Διαβάστε επίσης:

Ημικρανία. Λύσεις που μπορεί να σας βοηθήσουν να την αντιμετωπίσετε στο σπίτι

Αιτίες που πυροδοτούν Πονοκέφαλο, Κεφαλαλγία, Ημικρανία. Τι να κάνετε για να περιορίσετε τις κρίσεις;

Η λήψη αντισυλληπτικών μαζί με αντιφλεγμονώδη αυξάνουν τον κίνδυνο θρόμβωσης.

 medlabnews.gr iatrikanea

Οι γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια και ταυτοχρόνως αντιφλεγμονώδη αναλγητικά (ΜΣΑΦ), μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο θρομβώσεως, αναφέρουν επιστήμονες από τη Δανία.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ) χρησιμοποιούνται ευρέως για την καταπολέμηση του πόνου και της φλεγμονής. Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στην Βρετανική Ιατρική Επιθεώρηση (BMJ), βασίσθηκε σε στοιχεία από περισσότερα από 2 εκατομμύρια γυναίκες.

Ο κίνδυνος θρομβώσεως ήταν υψηλότερος σε όσες λάμβαναν ορμονούχα αντισυλληπτικά με προγεστερόνη και οιστρογόνα, σε συνδυασμό με ΜΣΑΦ όπως η ιβουπροφαίνη, η δικλοφενάκη και η ναπροξένη.

Ήταν όμως μικρότερος σε όσες λάμβαναν ΜΣΑΦ μαζί με αντισυλληπτικά σκέτης προγεστερόνης. Το ίδιο ίσχυε και σε όσες είχαν εμφυτευόμενα αντισυλληπτικά ή είχαν σπιράλ.

Η νέα μελέτη

Οι γυναίκες είχαν ηλικία 15 έως 49 ετών. Ζούσαν στη Δανία την περίοδο 1996-2017 και δεν είχαν ιστορικό:

Φλεβικής θρομβοεμβολής (θρόμβοι αίματος στις φλέβες κυρίως των ποδιών) Καρκίνου

Υστερεκτομής (είναι η χειρουργική αφαίρεση της μήτρας)

Ορμονικής θεραπείας για υπογονιμότητα

Η ορμονική αντισύλληψη που λάμβαναν ταξινομήθηκε ως υψηλού, μέτριου και χαμηλού κινδύνου, αναλόγως με τον κίνδυνο θρομβώσεως που φέρει βάσει των ευρημάτων προγενέστερων μελετών. Πρακτικά αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τη νέα μελέτη ότι:

Υψηλού κινδύνου θεωρήθηκαν τα συνδυασμένα ορμονούχα αντισυλληπτικά χάπια που περιέχουν είτε 50 mcg οιστρογόνο είτε τρίτης ή τέταρτης γενιάς προγενεστερόνη

Μέτριου κινδύνου όλα τα άλλα συνδυασμένα χάπια

Χαμηλού κινδύνου το μίνι-χάπι, τα εμφυτεύματα και τα σπιράλ

Τα ευρήματα

Οι 529.704 από τις γυναίκες λάμβαναν ορμονούχα αντισυλληπτικά μαζί με ΜΣΑΦ. Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο ΜΣΑΦ ήταν η ιβουπροφαίνη (60% των γυναικών). Ακολουθούσε η δικλοφενάκη (20%) και η ναπροξένη (6%).

Στη διάρκεια 10ετούς παρακολούθησης, καταγράφηκαν 8.710 φλεβικές θρομβώσεις, εκ των οποίων:

Οι 2.715 είχαν ως συνέπεια πνευμονική εμβολή

Οι 5.995 ήταν μη επιπλεγμένες εν τω βάθει φλεβικές θρομβώσεις (ο θρόμβος σχηματίστηκε σε φλέβα βαθιά στα πόδια, αλλά δεν αποκολλήθηκε ώστε να φθάσει έως τους πνεύμονες)

Οι 228 από τις γυναίκες (ποσοστό 2,6%) έχασαν τη ζωή τους εντός 30 ημερών από την διάγνωση. Ανά 100.000 γυναίκες η λήψη των ΜΣΑΦ σχετιζόταν με:

4 πρόσθετα θρομβοεμβολικά επεισόδια την εβδομάδα στις γυναίκες που δεν έπαιρναν ορμονούχα αντισυλληπτικά

11 πρόσθετα θρομβοεμβολικά επεισόδια την εβδομάδα σε όσες χρησιμοποιούσαν μετρίου κινδύνου αντισυλληπτικά

23 πρόσθετα θρομβοεμβολικά επεισόδια την εβδομάδα σε όσες έπαιρναν υψηλού κινδύνου αντισυλληπτικά

Η συσχέτιση ήταν ισχυρότερη με την δικλοφενάκη απ’ ό,τι με την ιβουπροφαίνη και τη ναπροξένη, γράφουν οι ερευνητές.

Επισημαίνουν ωστόσο ότι παρατηρήθηκε μία συσχέτιση και όχι σχέση αιτίας-αποτελέσματος. Επιπλέον, η προαναφερθείσα αύξηση του κινδύνου είναι πολύ χαμηλή, δεδομένου ότι «μόλις το 0,4% των γυναικών που έπαιρναν αντισυλληπτικά οποιασδήποτε κατηγορίες παρουσίασαν θρόμβωση», σχολίασε ο Dr. Ian Musgrave, λέκτορας Μοριακής Φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, στην Αυστραλία.

Πηγη bmj.com

Διαβάστε επίσης

• Αρθρίτιδες. Οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ποδάγρα ή ουρική αρθρίτιδα. Τι να κάνετε για να ζείτε καλά με την αρθρίτιδα. 
• Τι πρέπει να κάνετε για να ανακουφιστείτε από τον πόνο στην μέση;
• Πόνος στην πλάτη. Ποιες οι αιτίες, πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό και τι πρέπει να κάνετε για την πρόληψή του;
• Τα ωμέγα-3 λιπαρά μπορεί να βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής σε ορισμένες μορφές αρθρίτιδας.
• Τι είναι ο ρευματολόγος και για ποιους λόγους πρέπει να τον επισκεφτείτε;

Τι γιατρός είναι ο φυσίατρος; Για ποιους λόγους πρέπει να τον επισκεφτείτε;

Αλέξανδρου Γιατζίδη

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο Φυσίατρος είναι γιατρός εξειδικευμένος στην Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση

Η Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση (ΦΙΑπ) είναι η «Θεραπεία με χρήση φυσικών μέσων» (όπως το νερό η ζέστη, το κρύο ο ηλεκτρισμός) ήταν ο παλιός ορισμός.
Είναι μια κύρια και αυτόνομη Ιατρική ειδικότητα , που δημιουργήθηκε και άρχισε να αναπτύσσεται μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω των επιζώντων στρατιωτών με βαρειες αναπηρίες οι οποίοι έπρεπε να επανενταχτούν στην κοινωνία. Στην Αμερική αναπτύχθηκε ραγδαία μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ. Η ανάγκη ανάπτυξης και κατοχύρωσης της ειδικότητας αυτής προέκυψε μέσα από την εμπειρία της άσκησης της. Έτσι σήμερα το όνομα παρέμεινε και ασκείται στα περισσότερα κράτη του κόσμου όμως δεν είναι πια φυσικά τα μέσα αλλά σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία και εξελίσσεται μέσα από την Ιατρική έρευνα και την ανάπτυξη της τεχνολογίας.

Στην χώρα μας η επιστήμη αυτή αναπτύχθηκε καθυστερημένα.  Από το 1972 γίνεται μια συστηματική προσπάθεια για να μεταφερθεί η διεθνής εμπειρία και εξέλιξη και να εδραιωθεί έτσι στην θέση που της αρμόζει.

Φυσίατροι, Φυσίατροι, σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Φυσικής Ιατρικής Αποκατάστασης ΕΕΦΙΑΠ, είναι Ιατροί που είναι ειδικευμένοι στη Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση, μια ανεξάρτητη ειδικότητα της Ιατρικής η οποία επικεντρώνεται κυρίως στην πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία των ασθενών που οι λειτουργικές τους ικανότητες, δηλαδή οι δυνατότητές τους να ανταποκριθούν στις καθημερινές τους ανάγκες, έχουν προσωρινά ή μόνιμα διαταραχθεί. Αυτή η δυσλειτουργία μπορεί να είναι αποτέλεσμα μυοσκελετικών, νευρομυϊκών, καρδιαγγειακών ή αναπνευστικών παθήσεων.

Οι παθήσεις που συνήθως θεραπεύονται από τη Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση περιλαμβάνουν:

Αθλητικές κακώσεις και μυοσκελετικές παθήσεις

Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις

Κακώσεις Σπονδυλικής Στήλης και Νωτιαίου Μυελού

Ακρωτηριασμοί των άκρων

χρόνιο πόνο 

αυχεναλγία

οσφυαλγία - ισχιαλγία

ινομυαλγία

περιαρθρίτιδα

οστεοαρθρίτιδα

παθήσεις των πετάλων των στροφέων του ώμου

τενοντίτιδα

επικονδυλίτιδα

Παιδιατρικές αναπηρίες

Σύνδρομα Χρόνιου Πόνου

Εμβιομηχανικές παρεκκλίσεις 

Επίσης ο φυσίατρος συμβάλει καθοριστικά στη λειτουργική αποκατάσταση ασθενών με:

αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο

κρανιοεγκεφαλική κάκωση

παραπληγία, τετραπληγία

σκλήρυνση κατά πλάκας

εγκεφαλική παράλυση

οστεοπόρωση

σκολίωση, λόρδωση, κύφωση.

ρευματικές παθήσεις.

Οι διαφορές είναι συχνά σημαντικές. Οι «Ιατροί Αποκατάστασης» (Φυσίατροι) αναλαμβάνουν εκεί που οι άλλοι Ειδικοί Ιατροί «εγκαταλείπουν». Μετά από κάποια πάθηση ή ατύχημα, όταν οι Ιατροί άλλων ειδικοτήτων μπορούν πλέον να τους προσφέρουν λίγα οι ασθενείς προσβλέπουν στο Φυσίατρο και  την «Ομάδα Αποκατάστασης» να τους φροντίσει. Η επαναφορά της λειτουργικότητας που επιτυγχάνεται από τους Φυσιάτρους και την Ομάδα Αποκατάστασης έχει άμεση επίδραση στην ποιότητα ζωής του ασθενή. Ο Φυσίατρος παρεμβαίνει σε όλες τις φάσεις της θεραπευτικής αντιμετώπισης του ασθενή. Ξεκινά με τη θεραπεία της υποκειμένης ασθένειας, που ακολουθείται από σημαντική προσπάθεια μέσω και άλλων κατάλληλων θεραπευτικών παρεμβάσεων (όπως η θεραπευτική άσκηση) ώστε προοδευτικά να ανακτήσει ο ασθενής την βέλτιστη λειτουργικότητα. Τελικά, παρέχονται η απαραίτητη εκπαίδευση και οι θεραπευτικές οδηγίες για την πρόληψη υποτροπών. Οι ασθενείς αυτοί αντιπροσωπεύουν μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για θεραπεία στην Ιατρική Κοινότητα και οι Ιατροί που παρέχουν ολοκληρωμένα θεραπευτικά προγράμματα (Φυσίατροι) συμβάλλουν σημαντικά για την βέλτιστη ανάρρωσή τους.

Γιατί χρειάζεται

Καθώς

α) ο πληθυσμός γερνά,

β) οι άνθρωποι επιβιώνουν καταστάσεων που κάποτε ήταν θανατηφόρες και

γ) η ποιότητα ζωής εξελίσσεται σε σημαντικό θέμα,

η Φυσιατρική έρχεται σε πρώτο πλάνο.

Επικέντρωση της ειδικότητας είναι η ανάκτηση της λειτουργικότητας του ασθενούς.

Η ειδικότητα εξυπηρετεί όλες τις ηλικιακές ομάδες και θεραπεύει ένα μεγάλο εύρος παθήσεων .

Οι Φυσίατροι θεραπεύουν οξύ και χρόνιο πόνο και μυοσκελετικές διαταραχές. Επίσης θεραπεύουν μωρά με γεννητικές παραμορφώσεις, κάποιον που υπέστη τροχαίο ατύχημα ή έναν ηλικιωμένο με σπασμένο ισχίο, ανθρώπους με τραυματισμό νωτιαίου μυελού, εγκεφαλικά, ακρωτηριασμούς, σκλήρυνση κατά πλάκας, διαταραχές ούρησης , οστεοπόρωση και οστεοαρθρίτιδα. Αυτές οι παθήσεις απαιτούν χρόνια Αποκατάσταση.

Οι Φυσίατροι έχουν υψηλή ειδίκευση στην εκτέλεση της κλινικής εξέτασης του Μυοσκελετικού και του Νευρικού Συστήματος. Επιπλέον, είναι εκπαιδευμένοι στην συνταγογράφηση και την ακριβή μελέτη των εργαστηριακών εξετάσεων και των  απεικονιστικών (ακτινολογικών) μελετών για τη διάγνωση παθήσεων του μυοσκελετικού και του νευρικού συστήματος. 

Η Ηλεκτρομυογραφική εξέταση (ΗΜΓ),  οι μελέτες της Ταχύτητας Αγωγής των Νεύρων (ΚΤΑ, ΑΤΑ) και τα σωματοαισθητικά προκλητά δυναμικά αποτελούν επιπλέον  ειδίκευση των Φυσιάτρων και είναι εξαιρετικά χρήσιμες συμπληρωματικές εξετάσεις για την διάγνωση σε πολλές νευρομυϊκές παθήσεις.

Οι Φυσίατροι, επιπλέον των θεραπευτικών μέσων (φάρμακα κλπ) που εφαρμόζουν στα πλαίσια συνηθισμένης άσκησης της ιατρικής πρακτικής, χρησιμοποιούν διάφορες θεραπευτικές τεχνικές αλλά και μηχανικά και φυσικά μέσα (όπως τη θεραπευτική άσκηση, τη θερμότητα, το νερό και τον ηλεκτρισμό). Ειδικά προγράμματα θεραπευτικής άσκησης αλλά και πιο παρεμβατικές τεχνικές όπως διηθήσεις μαλακών μορίων, ενδαρθρικές εγχύσεις φαρμάκων και άλλες προσαρμόζονται ώστε  να εξυπηρετήσουν εξατομικευμένα τις θεραπευτικές ανάγκες κάθε ασθενούς. 

Η συνολική προσέγγιση στη θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση βοηθημάτων και τροποποιήσεων, όπως  βοηθημάτων βάδισης και μετακινήσεων, βοηθημάτων επικοινωνίας, ναρθήκων και προσθετικών μελών.

 Για τον Φυσίατρο, ο τελικός θεραπευτικός στόχος είναι η μεγιστοποίηση της  λειτουργικής ικανότητας του ασθενούς, ανεξάρτητα από την ηλικία ή το πρόβλημα.

Ένας ακόμα βασικός ρόλος του Φυσιάτρου είναι να  προΐσταται και να συντονίζει  την θεραπευτική ομάδα, που λέγεται «Ομάδα Αποκατάστασης». Αυτή περιλαμβάνει, φυσιοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, κλινικούς ψυχολόγους, νοσηλευτικό προσωπικό, κοινωνικούς λειτουργούς, προσθετίστες, ορθωτίστες και εμβιομηχανικούς, για ασθενείς που απαιτούν σύνθετες θεραπευτικές παρεμβάσεις.

Η άσκηση της Ιατρικής από τους Φυσιάτρους γίνεται σε  όλα  τα  επίπεδα των υπαρχόντων Ιατρικών δομών. Σ’ αυτές περιλαμβάνονται τα Ιδιωτικά Ιατρεία, τα Εργαστήρια Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, τις Ελάχιστες Μονάδες Ιατρικής Αποκατάστασης, τα Κέντρα Αποκατάστασης – Αποθεραπείας Ανοικτής και Κλειστής Νοσηλείας και τα μεγάλα Νοσοκομεία (δημόσια και Ιδιωτικά).

Για να λάβει κάποιος/α Ιατρός τον τίτλο του Ειδικού στη Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση, μετά τη λήψη του πτυχίου Ιατρικής Σχολής, απαιτείται εκπαίδευση στην ειδικότητα διάρκειας πέντε (5) ετών (παθολογία (6 μήνες), νευρολογία (6 μήνες), ορθοπαιδική (6 μήνες) και φυσική ιατρική και αποκατάσταση 3,5 χρόνια)

Με ποιους άλλους συνεργάζεται ο Φυσίατρος

Ο Φυσίατρος-Ιατρός Αποκατάστασης προΐσταται μιας  ομάδας θεραπευτών όπου μετέχουν φυσιοθεραπευτές – κινησιοθεραπευτές – εργοθεραπευτές  – κλινικοί ψυχολόγοι – νοσηλευτές Αποκατάστασης – τεχνίτες κατασκευαστές ορθώσεων και προθέσεων κ.α.

Εκτός από αυτήν την βασική στελέχωση , σε παρά πολλές περιπτώσεις απαιτείται μια διαπανεπιστημονική συνεργασία με πολλές άλλες Ιατρικές ειδικότητες, όπως Νευροχειρουργική – Νευρολογική – Ορθοπαιδική – Παθολογική – Καρδιολογική – Ψυχιατρική – Ουρολογική και άλλες, ανάλογα με τα προβλήματα του ασθενούς.

Στην χώρα μας λειτουργούν ολοκληρωμένες μονάδες Αποκατάστασης, δημόσιες και ιδιωτικές, καθώς και ιδιωτικά ιατρεία Φυσιάτρων, που μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά έναν ασθενή με κινητικά και λειτουργικά προβλήματα.

Πηγή: Ελληνική Εταιρεία Φυσικής Ιατρικής Αποκατάστασης

Διαβάστε επίσης

• Τι είναι ο ρευματολόγος και για ποιους λόγους πρέπει να τον επισκεφτείτε;
• Τι είναι η φυσικοθεραπεία; Τι κάνει ο φυσικοθεραπευτής;