MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Έχει το παιδί σας πονοκεφάλους; Πόσο σοβαρό είναι; Πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό;


Ο πονοκέφαλος δεν αφορά μόνο στους μεγάλους. Ταλαιπωρεί και τους μικρούς και μάλιστα περισσότερο απ' ότι πιστεύουμε. Μην νομίζετε λοιπόν ότι το παιδί σας λέει ψέματα όταν ισχυρίζεται πως πονάει το κεφάλι του.

Περίπου το 80% των παιδιών έως την ηλικία των 14 χρόνων έχουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο πονοκεφάλου, ενώ το 20%, έχει πονοκέφαλο μια φορά το μήνα.
Μπορεί να είναι αλήθεια και να οφείλεται σε διάφορες αιτίες.
Το 40% των παιδιών ηλικίας 7 χρονών έχουν ήδη την εμπειρία περισσότερο από μίας κεφαλαλγίας και σε ηλικία 12-15 χρονών το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 75%. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι σχεδόν 1 στα 2 παιδιά κάποια στιγμή έχει πονοκέφαλο.
Τα κορίτσια προσβάλλονται συχνότερα από τα αγόρια. Τα αγόρια προσβάλλονται από ημικρανία όταν είναι μεταξύ 10 και 12 ετών.

Ο γονέας θα πρέπει ίσως να ξεκινήσει να ανησυχεί ή να το ψάχνει περισσότερο, όταν αντιληφθεί ότι το παιδί έχει έντονους και συχνούς πονοκεφάλους, όταν ξυπνάει και διαμαρτύρεται ότι πονάει το κεφάλι του και όταν η κεφαλαλγία, που παρουσιάζει, ακολουθείται και από άλλα συμπτώματα, όπως εμετοί, πυρετό ή ατονία
Ο οξύς και ξαφνικός πονοκέφαλος είναι ένα σύμπτωμα που χαρακτηρίζει πολλές αρρώστιες. Ο πυρετός για παράδειγμα σχεδόν πάντοτε συνοδεύεται από πόνο στους κροτάφους ή πίσω από τα μάτια.

Πονοκέφαλος παρατηρείται και στα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό και επιδιώκουν τις πρωτιές.
Κατά τη διάρκεια αγώνων δρόμου, ποδοσφαίρου ή άρσης βαρών ο πονοκέφαλος μπορεί να είναι αιτία διακοπής του αγωνίσματος.
Οι τραυματισμοί του κεφαλιού μπορεί να προκαλέσουν πονοκέφαλο διάρκειας αρκετών ημερών λόγω εγκεφαλικής διάσεισης και μπορεί να είναι απαραίτητο να υποβάλλουμε το παιδί σε αξονική τομογραφία η υπερηχογράφημα.
Ανάλογα με τους χαρακτήρες και τον τρόπο εμφάνισης χωρίζονται σε οξείες και χρόνιες κεφαλαλγίες.

Οξείς Πονοκέφαλοι

Οξύς είναι ο πονοκέφαλος που έρχεται ξαφνικά, είναι έντονος, έχει διάρκεια και συχνά συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα. Τα αίτια για τέτοιους πονοκεφάλους όταν εμφανίζονται για πρώτη φορά, είναι πολλά και μπορεί να μην αφορούν αποκλειστικά τον εγκέφαλο αλλά να οφείλονται σε άλλες συστηματικές παθήσεις όπως αρτηριακή υπέρταση, λοιμώξεις κ.α.
  • 5-17% σοβαρό πρόβλημα υγείας
  • Ιογενείς λοιμώξεις 39%.
  • Ημικρανία 15.6%
Σε περίπτωση που τέτοια επεισόδια επαναλαμβάνονται, μιλάμε για οξείες επαναλαμβανόμενες (υποτροπιάζουσες) κεφαλαλγίες. Η συχνότητα ποικίλει από μια φορά την εβδομάδα ή το χρόνο και στα μεσοδιαστήματα των κρίσεων το παιδί είναι απόλυτα υγιές.

Όταν με την πάροδο του χρόνου τα επεισόδια αυτά επιδεινώνονται σε ένταση, σε διάρκεια ή σε συχνότητα, πιθανόν να υποκρύπτεται κάποια σοβαρή εγκεφαλική βλάβη. Στην περίπτωση που παραμένουν αμετάβλητες πρόκειται συνήθως για ημικρανίες. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει δομική βλάβη του εγκεφάλου αλλά προδιάθεση και 'ευαισθησία' στην εύκολη πρόκληση πονοκεφάλων.

Η ημικρανία στην παιδική ηλικία υπολογίζεται σε ποσοστό 8-12% περίπου έως την ηλικία των 16 ετών. Η ηλικία έναρξης μπορεί να είναι και κάτω από 5 ετών, ακόμη και στην βρεφική ή και νεογνική ηλικία, ενώ η κληρονομικότητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο.

Οι κρίσεις ημικρανίας στα παιδιά παρουσιάζουν αρκετές διαφορές με εκείνες των ενηλίκων. Στις ηλικίες κάτω των 12 ετών, η ημικρανία είναι συχνότερη στα αγόρια (60%), ενώ σε μεγαλύτερες ηλικίες γίνεται συχνότερη στο γυναικείο φύλο για να φτάσει η αναλογία στους ενήλικες γυναίκες - άνδρες 3:1.

Η διάρκεια των κρίσεων στα παιδιά είναι μικρότερη και κυμαίνεται από μερικά λεπτά έως μερικές ώρες, που σπάνια ξεπερνούν τις 12. Η ναυτία, οι έμετοι και άλλα συνοδά συμπτώματα εμφανίζονται συχνότερα στα παιδιά από τους ενήλικες. Τα παιδιά που παρουσιάζουν ημικρανίες έχουν 50% πιθανότητες να συνεχίσουν στην ενήλικη ζωή και 30-40% πιθανότητες να έχουν και τα παιδιά τους ημικρανίες.

Χρόνιοι Πονοκέφαλοι

Το παιδί παραπονιέται καθημερινά για πονοκέφαλο για μέρες ή και για εβδομάδες. Προοδευτική αύξηση της έντασης του πονοκεφάλου ή εμφάνιση και άλλων συμπτωμάτων, όπως απώλεια της όρασης, προβλήματα ομιλίας, ή μυϊκή αδυναμία, μπορεί να είναι σημάδι ενός πιο σοβαρού προβλήματος, όπως:
  • τραύμα κεφαλής ή/και αυχένος
  • μη αγγειακή ενδοκράνια διαταραχή
  • λοίμωξη
  • Μηνιγγίτιδα
  • Εγκεφαλίτιδα (φλεγμονή του εγκεφάλου)
  • Ογκος
  • Απόστημα
  • χρήση ουσίας ή διακοπή της
  • διαταραχή της αιμόστασης
  • διαταραχή οφθαλμών, ώτων, ρινός, οδόντων, στόματος ή άλλων ανατομικών δομών του κρανίου ή του προσώπου
  • ψυχιατρική διαταραχή
Οι πονοκέφαλοι με ήπια ένταση, που περιγράφονται σαν 'βάρος' ή σαν 'τράβηγμα', παραμένουν αμετάβλητοι και δεν συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα χαρακτηρίζονται ως 'κεφαλαλγίες τάσεως'. Απαντώνται συχνότερα στη εφηβική ηλικία, δεν υπάρχει οργανική βλάβη και τα συχνότερα αίτια είναι το οικογενειακό ή το σχολικό stress, το άγχος, η καταθλιπτική διαταραχή και η έντονη σωματική κόπωση.


ΠΟΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ

Για τον γιατρό συχνά αρκεί η περιγραφή των επεισοδίων και η κλινική εξέταση για να τεθεί η διάγνωση και συχνά δεν απαιτείται καμία εργαστηριακή εξέταση.

Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, αξονική, μαγνητική τομογραφία ή άλλες εξετάσεις, πρέπει να γίνονται μόνον όταν κριθεί απαραίτητο από τον γιατρό και ποτέ με πρωτοβουλία των γονιών, γιατί το παιδί επιβαρύνεται με περιττές και συχνά επώδυνες εξετάσεις, χωρίς να δίδεται λύση στο πρόβλημα.

ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ Ο ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ;

Στις περιπτώσεις που ο πονοκέφαλος οφείλεται σε οργανικά αίτια η αντιμετώπιση του είναι αιτιολογική, θεραπεύεται δηλαδή η νόσος που τον προκαλεί.

Στις 'λειτουργικές κεφαλαλγίες', συνηθέστερες στα παιδιά η ημικρανία και η κεφαλαλγία τάσεως, πριν καταφύγει κανείς σε φάρμακα θα πρέπει να αποφύγει τους παράγοντες που ευθύνονται για την πρόκληση τους.

Η πίεση στο σχολείο και οι οικογενειακές συγκρούσεις είναι ο συνηθέστερος αιτιολογικός παράγων πρόκλησης πονοκεφάλων. Πνευματική αλλά και σωματική κόπωση, πολλές ώρες παρακολούθησης τηλεόρασης, μικροτραυματισμοί στο κεφάλι και ορισμένες τροφές προκαλούν κεφαλαλγίες σε παιδιά με προδιάθεση. Η έλλειψη ύπνου στα μικρότερα παιδιά, αλλά και ο υπερβολικός ή ακατάστατος ύπνος που παρατηρείται κυρίως στους εφήβους, μπορεί να προκαλέσουν επεισόδια ημικρανίας.

Παιδιά με προδιάθεση για ημικρανίες έχουν έναν ακόμη λόγο να ακολουθούν σωστή διατροφή και να εφαρμόζουν σωστούς κανόνες διαβίωσης.

Η ύπαρξη ελεύθερου χρόνου είναι απαραίτητη για κάθε παιδί και το παιχνίδι είναι απαραίτητο για την ψυχική του ισορροπία. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες θα πρέπει να επιλέγονται προσεκτικά και με την σύμφωνη γνώμη του παιδιού για να αποφεύγεται υπερβολικό φόρτωμα.

Να μην ξεχνάμε ότι απασχολήσεις όπως η μουσική, η άθληση ακόμη και οι ξένες γλώσσες πρέπει να είναι ξεκούραση και διασκέδαση για το παιδί και όχι ένας επιπλέον βραχνάς.

Σημαντικός επίσης παράγων είναι οι σχέσεις με τους γονείς, τους δασκάλους και γενικότερα οι διαπροσωπικές σχέσεις κυρίως στην εφηβική ηλικία.

Φάρμακα υπάρχουν τόσο για την αντιμετώπιση της οξείας κρίσης, όσο και για προληπτική χρήση. Πριν όμως από οτιδήποτε άλλο θα πρέπει να εφαρμοστούν κανόνες για την ομαλοποίηση της διαβίωσης του παιδιού και την αποφυγή των εκλυτικών παραγόντων.

Τελικά η κεφαλαλγία στο παιδί μπορεί να είναι απλά εκδήλωση έντασης ή κόπωσης που σχετίζεται με την καθημερινή ζωή ή να αποτελεί σύμπτωμα σοβαρής πάθησης. Αυτή η διττή σημασία της, η καλοήθης και η δυνητικά κακοήθης είναι που κρατάει άγρυπνο το ενδιαφέρον μας και επιβάλει προσεκτική και μεθοδική προσέγγιση του συμπτώματος. 

Διαβάστε επίσης

Η ιγμορίτιδα ταλαιπωρεί όλους και κυρίως τα παιδιά. Πώς γίνεται η διάγνωση με υπερήχους; Ποια η θεραπεία;

Ξίδι, ξύδι, φάρμακο για πόνο, αρθρίτιδα, στομάχι, αποτοξίνωση, δίαιτα, ημικρανία, τσιμπήματα, διαβήτη

Ξίδι, ξύδι, φάρμακο για πόνο, αρθρίτιδα, στομάχι, αποτοξίνωση, δίαιτα, ημικρανία, τσιμπήματα, διαβήτη.
της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Το ξίδι ή ξύδι δεν είναι μόνο για να νοστιμίζεις φαγητά. Ξέρετε πως έχετε ένα φάρμακο στην κουζίνα σας; Το ξίδι είναι φθηνό και είναι αυτό που θα το βάλετε στη σαλάτα σας, για να της δώσει μια ωραία γεύση, ταυτόχρονα όμως μπορεί να σας προστατεύει από τις καρδιακές παθήσεις και τον καρκίνο, ακόμη και να σας βοηθήσει να διατηρήσετε λαμπερή την επιδερμίδα σας και να λειτουργήσει ως αντιγηραντικό.

Το ξίδι είναι όξινο υγρό που προέρχεται από τη ζύμωση της αιθανόλης του κρασιού σε αιθανικό οξύ, μετά από χρόνια, χωρίς την προσθήκη ζάχαρης και με τη βοήθεια κάποιων χρήσιμων βακτηρίων.
Υπάρχουν διάφορα είδη ξιδιού, όπως το βαλσάμικο, το κόκκινο και το άσπρο. Το ξίδι φτιάχνεται κυρίως από κρασί, αλλά μπορεί και να φτιαχτεί και από φρούτα όπως μήλα, ντομάτα και καρύδα, από όσπρια όπως ρύζι και από μπίρα. Τα ξίδια που προέρχονται από χυμούς σταφυλιών και μήλων είναι τα πιο εύγευστα. Το μηλόξιδο είναι το πιο πολύτιμο. 




Και ετοιμολογία «ΞΙΔΙ» ἢ «ΞΥΔΙ»; η λέξη βγαίνει από το οξίδιον υποκοριστικό της λέξης όξος (δὲν παράγεται ἀπὸ τὸ «ὀξύς»)

Το ξίδι δεν έχει μόνο αυτήν την υπέροχη γεύση μαζί με μια σαλάτα και δεν δίνει μόνο λάμψη στα υαλικά σας, αλλά είναι επίσης μια αποθήκη σημαντικών βιταμινών, ανόργανων ουσιών, απαραίτητων αμινοξέων και ενζύμων και έχει μια σειρά από εκπληκτικές θεραπευτικές δυνατότητες .

Η χρήση του ξιδιού για την αποτοξίνωση του οργανισμού χρονολογείται από την εποχή του Ιπποκράτη, ο οποίος συνέστησε μηλόξιδο για τη θεραπεία των πόνων στις αρθρώσεις, στα πεπτικά προβλήματα και τις αιματολογικές διαταραχές. Το μηλόξιδο καταστρέφει τα επιβλαβή για το πεπτικό σύστημα βακτήρια, δημιουργώντας πιο αποτελεσματική πέψη και εξάλειψη των αποβλήτων. Επίσης, βοηθά στη διάλυση του λίπους γεγονός που βελτιώνει τη λειτουργία του ήπατος και των νεφρών που έχουν ως κύρια αποστολή να αποτοξινώνουν το σώμα

Το ξίδι συνιστά μια αποτελεσματική θεραπεία για μια σειρά από ασθένειες που προκαλούν χρόνιο πόνο. Εκείνοι που χρησιμοποιούν συχνά ξίδι ή μηλόξιδο στη διατροφή τους, έχουν αναφέρει ανακούφιση από ημικρανίες, ουρική αρθρίτιδα, χρόνια κόπωση και ρευματοειδή αρθρίτιδα.


Οι 18 πιο θεραπευτικές χρήσεις του ξιδιού είναι:               

1. Επούλωση εγκαυμάτων. Για την ελαχιστοποίηση της φλεγμονής και του οιδήματος, εφαρμόζουμε μηλόξιδο κατ 'ευθείαν από το μπουκάλι στα εγκαύματα. Ανακουφίζει τον πόνο και το τσούξιμο και προλαμβάνει τις φουσκάλες.
2. Απελευθερώνει την αναπνοή.  Αν έχει βουλώσει η μύτη, βράσε νερό με ξίδι και κάνε εισπνοές των υδρατμών. Βράστε σε μια κατσαρόλα με νερό αρκετές κουταλιές της σούπας μηλόξιδο και  εισπνεύστε τον ατμό.
3. Διώχνει τον πονοκέφαλο. Βρέξτε ένα πανί με ξίδι, και τοποθετήστε το σαν κομπρέσα στο μέτωπό σας και ξαπλώστε. Για την ημικρανία, αναμείξτε ίσα μέρη ξίδι και νερό σε μια κατσαρόλα και αφήστε να πάρει μία βράση. Γείρετε το κεφάλι σας πάνω από τη λεκάνη και εισπνεύστε 75 αναπνοές.
4. Απαλύνει τον πονόλαιμο. Κάντε γαργάρες με ένα διάλυμα από ζεστό νερό και ξίδι 50-50.
5. Ανακουφίζει από τα ηλιακά εγκαύματα: Εφαρμόστε κρύο ξίδι στο δέρμα για να ανακουφιστείτε από τον πόνο και να προλάβετε τις φουσκάλες, έχει αντισηπτικές ιδιότητες. (Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να το αποφύγουν.)
6. Σταματά τον λόξιγκα. Πιείτε ένα ποτήρι ζεστό νερό, με ένα κουταλάκι του γλυκού ξίδι.
7. Επουλώνει τα τσιμπήματα εντόμων: Κάντε μια πάστα από ξίδι και καλαμποκάλευρο και να την εφαρμόσετε άμεσα σε τσιμπήματα εντόμων ή τσιμπήματα σφήκας, ΟΧΙ όμως σε τσιμπήματα μέλισσας. Στο τσίμπημα της σφήκας το δηλητήριο είναι αλκαλικό και με το ξίδι (όξινο) εξουδετερώνεται.
8. Ανακουφίζει τα πόδια. Ξεπλύνετε καλά τα πόδια αρκετές φορές την ημέρα με ξίδι μήλου μηλίτη. Το οξύ περιεχόμενο του ξιδιού βοηθά να σταματήσει η ανάπτυξη μυκήτων και ανακουφίζει από τον κνησμό.
9. Καταπολεμά τις νυχτερινές εφιδρώσεις. Για νυχτερινές εφιδρώσεις κατά την εμμηνόπαυση, ή για εφίδρωση που προκαλείται από τη γρίπη, σφουγγίστε την επιδερμίδα σας με ξίδι μήλου μηλίτη πριν πάτε για ύπνο.
10. Καταπολεμά την πρωινή αδιαθεσία. Πίνοντας ένα ποτήρι νερό που περιέχει ένα κουταλάκι του γλυκού ξίδι μήλου μηλίτη, το πρωί, θα ανακουφιστείτε από την  πρώιμη ναυτία της εγκυμοσύνης, και είναι ασφαλές για το μωρό.
11. Κάνει καλό στους μυϊκούς πόνους. Μια κουταλιά της σούπας ξίδι κι ένα ποτήρι νερό μειώνει τους μυϊκούς πόνους και την κόπωση, χάρη στα αμινοξέα και τα οξέα του καλίου.
12. Βοηθά στις κράμπες. Οι άνθρωποι που είναι επιρρεπείς στις μυϊκές κράμπες, μπορεί να θεραπεύσουν εύκολα τον πόνο τους με ξίδι. Λειτουργεί ιδιαίτερα καλά για εκείνους που υποφέρουν από κράμπες στα πόδια. Απλά ανακατέψτε 2 κουταλιές της σούπας μηλόξυδο σε ένα ψηλό ποτήρι νερό και πιείτε το γρήγορα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στις κράμπες και να σας βοηθήσει να αφήσετε πίσω σας τον πόνο. 
13. Κάνει για την δίαιτα. Το ξίδι είναι λιποδιαλυτικό και βοηθάει στην καύση του λίπους στο σώμα. Χρησιμοποιήστε το στα γεύματά σας αν θέλετε να αδυνατίσετε. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2010 στην επιθεώρηση Annals of Nutrition and Metabolism, αναφέρθηκε ότι 2 κουταλάκια του γλυκού ξίδι κατά τη διάρκεια των γευμάτων μειώνουν τη γλυκαιμική ανταπόκριση της προσλαμβανόμενης τροφής κατά περίπου 20% σε σύγκριση με ένα εικονικό φάρμακο. Το ξίδι βοηθά, επίσης, στη δημιουργία αίσθησης κορεσμού και συνεπώς μειωμένης κατανάλωσης τροφής.
14. Βοηθά στον διαβήτη.  Η ικανότητα του ξιδιού να μετριάζει τα επίπεδα ινσουλίνης και γλυκόζης φαίνεται πως το κάνουν ιδιαίτερα ωφέλιμο για τους διαβητικούς. Σε μια σουηδική μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2005 στο περιοδικό European Journal of Clinical Nutrition, όταν οι συμμετέχοντες έτρωγαν ένα απλό γεύμα υδατανθράκων με βάση το λευκό ψωμί, αλλά συμπλήρωναν με ξίδι, βίωναν σε μικρότερο βαθμό μια απότομη αύξηση γλυκόζης στο αίμα. Η κατανάλωση του ξιδιού στα γεύματα έχει χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία στο σπίτι πριν την έλευση της φαρμακευτικής θεραπείας του διαβήτη. 
Σύγχρονες μελέτες δείχνουν όχι το ξίδι μπορεί να μειώσει σημαντικά τα επίπεδα γλυκόζης μετά το φαγητό και να βελτιώσει την αντίσταση στην ινσουλίνη σε διαβητικούς τύπου 2. Η θετική επίδραση του ξιδιού φαίνεται όταν καταναλώνεται με ένα γεύμα υψηλού γλυκαιμικού δείκτη (π.χ. πουρές πατάτας και γάλα χαμηλών λιπαρών) και όχι χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη (π.χ. ολικής άλεσης ψωμί, μαρούλι, τυρί χαμηλών λιπαρών). Φαίνεται πως το οξικό οξύ που περιέχει το ξίδι επιβραδύνει τη γαστρική κένωση (άδειασμα του στομαχιού) και επομένως καθυστερεί την απορρόφηση των σακχάρων ενώ παράλληλα βελτιώνει τον κορεσμό σε υγιή άτομα (την αίσθηση της ικανοποίησης της πείνας). Μετά την προσθήκη 1-2 κουταλιών σούπας ξίδι σε ένα γεύμα που περιέχει υψηλού γλυκαιμικού δείκτη σάκχαρα (π.χ. λευτό ψωμί, ρύζι, μακαρόνια) μειώνονται τα επίπεδα γλυκόζης κατά 25-25% και υπερδιπλασιάζεται ο κορεσμός. Βλέπουμε πως οι δράσεις της προσθήκης του ξιδιού σε ένα γεύμα είναι σημαντικές τόσο λόγω βελτίωσης του οξειδωτικού στρες μέσω της μείωσης της γλυκόζης που απορροφάται όσο και λόγω αύξησης του κορεσμού που μπορεί να οδηγήσει σε μικρότερη κατανάλωση φαγητού για τις επόμενες 2-4 ώρες και κατά συνέπεια καλύτερη διαχείριση του σωματικού βάρους. Επιπλέον, το οξικό οξύ φαίνεται να καταστέλλει τη δράση της δισακχαρίτης, η οποία είναι ένα ειδικό ένζυμο, το οποίο βοηθάει στην καλύτερη απορρόφηση των σακχάρων στο αίμα. Έτσι, μειώνοντας τη λειτουργικότητα του ενζύμου, μειώνεται και η περιττή απορρόφηση γλυκόζης.
Η θετική επίδραση του ξιδιού έχει φανεί και σε διαβητικούς ασθενείς τύπου 1. Με την κατανάλωση 2 κουταλιών της σούπας ξίδι με ανάμεικτο γεύμα παρατηρήθηκε σημαντική μείωση στη γλυκόζη του αίματος μετά τα 30 λεπτά από την κατανάλωση της τροφής. Οι πιθανοί μηχανισμοί δράσεις του ξιδιού που προτάθηκαν παραπάνω ισχύουν και για την περίπτωση του διαβήτη τύπου 1.
14. Περιορίζει την δίψα. Για να μειωθεί η δίψα μπορείς να πιεις ένα ποτήρι νερό στο οποίο έχεις ρίξει μερικές σταγόνες μηλόξιδο.
15. Χρησιμοποίησε μηλόξιδο με μέλι ως τονωτικό γενικής χρήσης που θα σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις παχυσαρκία, αλλεργική ρινίτιδα, άσθμα, εξανθήματα, τροφική δηλητηρίαση, καούρα, πόνο στο λαιμό, κακή όραση, πιτυρίδα, εύθραυστα νύχια και κακή αναπνοή.
16. Κάνει τα δόντια πιο άσπρα. Τα κίτρινα δόντια δεν έχουν καθόλου καλή εμφάνιση γι’ αυτό θα πρέπει να προσθέσετε ξίδι στη ρουτίνα της στοματικής σας υγιεινής. Πριν βουρτσίσετε τα δόντια σας, απλά κάντε γαργάρες με μια μικρή ποσότητα ξιδιού. Μετά τις γαργάρες φτύστε το ξίδι και βουρτσίστε τα δόντια σας όπως συνήθως. 
17. Αντιμετωπίστε τις ψείρες με φυσικό τρόπο. Τα παλιά χρόνια χρησιμοποιούσαν το ξίδι στα παιδιά στο ξέβγαλμα των μαλλιών μετά το λούσιμο για να αποφύγουν τις ψείρες.
18. Αφαιρέστε λεκέδες στα χέρια από μούρα, παντζάρια και κεράσια πλένοντας τα χέρια με ξίδι. Είναι πιο υγιεινό από χημικά καθαριστικά.

Αυτές είναι μόνο κάποιες από τις σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες του ξιδιού, που υπάρχει σε όλες τις κουζίνες. Να θυμόσαστε λοιπόν πως ταυτόχρονα είναι και ένα φάρμακο.

Διαβάστε επίσης

Βότανα και Συνταγές για πυρετό, βήχα, καταρροή, πόνους των αρθρώσεων. Αφέψημα με θυμάρι, μελισσόχορτο.


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής Βιολόγου, medlbabnews.gr iatrikanea

Όλο και πιο πολλοί ταλαιπωρούνται τις τελευταίες μέρες από το κοινό κρυολόγημα και την γρίπη και τα συμπτώματά τους. Τα κυριότερα και πιο ενοχλητικά είναι ο πυρετός, οι μυϊκοί πόνοι και οι πόνοι στις αρθρώσεις και φυσικά η ενοχλητική καταρροή.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση τόσο του κοινού κρυολογήματος όσο και της γρίπης γίνεται συμπτωματικά. Στοχεύει δηλαδή στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων, στο να αυξάνει την άνεση του ασθενούς και στο να αποτρέπει πιθανή επιπλοκή εξαιτίας της νόσου.
Η ανάπαυση τους ασθενούς σε θερμό περιβάλλον, η λήψη πολλών υγρών και ζεστών ροφημάτων κρίνονται απαραίτητα στην αντιμετώπιση των ιογενών λοιμώξεων.  Επιπλέον, η χορήγηση φαρμάκων μπορεί να συμβάλει σε άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Ειδικότερα, συνιστάται η λήψη αντιβηχικών σιροπιών ή σπρέι, αποχρεμπτικών για να διευκολύνουν τη ρευστοποίηση των φλεγμάτων και αποσυμφορητικών έτσι ώστε να μειώνεται η συμφόρηση στις αναπνευστικές διόδους. Δε θα πρέπει να παραλείψουμε τη χορήγηση αναλγητικών και αντιπυρετικών, όπως η παρακεταμόλη και η ιβουπροφένη. Η χρήση ασπιρίνης πρέπει να αποφεύγεται καθώς είναι πιθανόν να προκαλέσει ένα σπάνιο σύνδρομο που αποκαλείται "σύνδρομο Reyes".
Τα αντιβιοτικά ΔΕΝ έχουν θέση στη θεραπεία του κοινού κρυολογήματος και της γρίπης καθώς είναι αναποτελεσματικά έναντι των ιών.

Τα όπλα της φύσης:

ΠΟΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ

Όταν πονάει όλο το κορμί με αιτία το κρυολόγημα, μια φυσική λύση μπορεί να είναι η εξής:


Αλοιφή για μασάζ:
Τι θα χρειαστείτε: 
100 γρ. αμυγδαλέλαιο 
25 σταγ. έλαιο πεύκο (Pinus sylvestris) 
25 στ. έλαιο ευκάλυπτο (Eucalyptus globules) 
25 στ. έλαιο κέδρο (Juniper) 
15 στ. έλαιο δεντρολίβανο 
Η συνταγή: Προσθέστε στο αμυγδαλέλαιο τα αιθέρια έλαια και χρησιμοποιήστε το μείγμα για να κάνετε μασάζ πρωί και βράδυ.
Αφέψημα για ανακούφιση:
Τι θα χρειαστείτε: 
5 γρ. θυμάρι (Thymus vulgaris)  
5 γρ. μελισσόχορτο (Melissa officinalis)  
5 γρ. κουφοξυλιά (Sambucus nigra) 
Η συνταγή: Βάλτε τα βότανα σε ένα σουρωτήρι και τοποθετήστε τα στο φλιτζάνι. Γεμίστε το με 750 ml βραστό νερό. Καλύψτε το για 10'. Αφήστε το να κρυώσει και πίνετε 5 φλιτζάνια.

ΠΥΡΕΤΟΣ

Όταν η θερμοκρασία του σώματός σας ανεβαίνει επικίνδυνα και νιώθετε κρυάδες, αποτελεσματικό μπορεί να είναι το εξής:


Επιθέματα:
Τι θα χρειαστείτε: 1/2 κιλό νερό κρύο, 1 κουταλάκι κονιάκ, 3 σταγόνες ευκάλυπτο, 4 σταγόνες λεμόνι.
Η συνταγή: Διαλύουμε στο κονιάκ τις σταγόνες από τα δύο αιθέρια έλαια και στη συνέχεια το ρίχνουμε στο νερό. Παίρνουμε πετσέτες, τις βρέχουμε με το διάλυμα και τις τοποθετούμε στο μέτωπό μας.

Σιρόπι για ήπιο πυρετό:

Τι θα χρειαστείτε: 
ένα μεγάλο κρεμμύδι (allium cepa)  
μέλι (όσο το μέγεθος του κρεμμυδιού) 
Η συνταγή: Βάλτε το κρεμμύδι στο φούρνο και ψήστε το για 40 λεπτά στους 200°C .  Πολτοποιήστε το και αναμείξτε το με το μέλι. Λαμβάνετε 1-2 κ.γ. ανά ώρα, μέχρι 8 φορές την ημέρα.  


Ρόφημα για υψηλό πυρετό:
Τι θα χρειαστείτε: 
1 κ.γ. χιλιόφυλλο (Achillea millefolium) 
1 κ.γ. ευπατόριο (Eupatorium perfoliatum)  
μία πρέζα τσίλι (Capsicum frutescens) 
Η συνταγή: Φτιάξτε το έγχυμα των βοτάνων σε ένα φλιτζάνι νερό. Πίνετέ το ζεστό, μέχρι και 4 φλιτζάνια την ημέρα. Μπορείτε να προσθέσετε στο μείγμα 2-3 μοσχοκάρφια. 
Σημείωση: Αποφύγετέ το αν είστε έγκυες. 



ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΝΟΛΑΙΜΟ

Γαργάρες:
Τι θα χρειαστείτε: 1/2 ποτήρι νερό, 1 κουταλάκι κονιάκ, 3 σταγόνες λεμόνι, 3 σταγόνες περγαμόντο.
Η συνταγή: Διαλύουμε τις σταγόνες από τα δύο αιθέρια έλαια στο κονιάκ και στη συνέχεια το προσθέτουμε στο ποτήρι με το νερό. Σε περίπτωση που δεν έχουμε λεμόνι και περγαμόντο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε λεβάντα με ευκάλυπτο ή λεμόνι με μέντα.
Μασάζ (τοπικά στα σημεία όπου εμφανίζουμε πόνο): 1 κουταλάκι αμυγδαλέλαιο, 2 σταγόνες περγαμόντο, 1 σταγόνα λεμόνι.
Ρόφημα: Βράζουμε σε νερό τη ρίζα του τζίντζερ. Μόλις πάρει βράση, ρίχνουμε τον χυμό από ένα λεμόνι και προσθέτουμε μία κουταλιά μέλι.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΗΧΑ

Ρόφημα: Βράζουμε σε νερό μαντζουράνα και μόλις πάρει βράση ρίχνουμε είτε 2 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού (διαλυμένες σε 1 κουταλάκι κονιάκ) είτε στύβουμε φυσικό χυμό από ένα λεμόνι.

ΡΙΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Η μύτη σας τρέχει ή είναι βουλωμένη, δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε, ενώ η όσφρηση και η γεύση σας έχουν αλλοιωθεί. Υπάρχουν φυσικές λύσεις που θα σας ανακουφίσουν.
Εισπνοές για την καταρροή:
Τι θα χρειαστείτε: 
15 γρ. ευκαλύπτου ή 5-15 σταγόνες αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου 
Η συνταγή: Εγχύστε το βότανο ή προσθέστε τις σταγόνες από το έλαιό του σε 750 ml νερό. Εισπνεύστε για 10'. 

Έγχυμα για τη συμφόρηση:
Τι θα χρειαστείτε: ½ κ.γ. θυμάρι  
½ κ.γ. ευπατόριο (Eupatorium cannabinum)
Η συνταγή: Φτιάξτε το έγχυμα των βοτάνων σε ένα φλιτζάνι νερό. Πίνετε μέχρι 3-4 φλιτζάνια την ημέρα.

Τι πρέπει να προσέξουμε
Η χρήση αιθέριων ελαίων ευκαλύπτου και μέντας πρέπει να αποφευχθεί από όσους κάνουν ομοιοπαθητική.
Οι καρκινοπαθείς και οι έγκυοι δεν πρέπει να χρησιμοποιούν τα αιθέρια έλαια.
Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι τα αιθέρια έλαια λειτουργούν και ως φάρμακα και για τον λόγο αυτό πρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε λίγες σταγόνες. Οι μεγάλες δόσεις μπορεί να φέρουν αντίθετα αποτελέσματα. Η πιο γνωστή δοσολογία είναι 5 ml αλκοόλη προς 3 σταγόνες αιθέριου ελαίου.

ΙΣΧΥΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΡΙΠΗ ΜΕ ΜΕΛΙ, ΤΖΙΝΤΖΕΡ ΚΑΙ ΛΕΜΟΝΙ!

Όταν το
- Μέλι συναντά το
- τζίντζερ και το
- λεμόνι, έχουμε ένα άριστο συνδυασμό για μια ισχυρή θεραπεία για την γρίπη, το κρυολόγημα, τις ιώσεις.

Η συνταγή είναι απλή: Κόβουμε ένα λεμόνι (βιολογικό) και το συνδυάζουμε με μια μέτρια πιπερόριζα (τριμμένη) σε ένα γυάλινο βάζο. Καλύπτουμε το μείγμα αυτό με μέλι ( βιολογικό) και σφραγίζουμε το βάζο σφιχτά. Βάζουμε το βάζο μας στο ψυγείο και περιμένουμε να σχηματιστεί ένας στερεός ζελές. Και έτοιμο το φάρμακο μας!
Απλό, εύκολο, θεραπευτικό και πολύ νόστιμο.

Την επόμενη φορά που δεν θα αισθάνεστε καλά, βάλτε μια κουταλιά από το μείγμα σε μια κούπα με ζεστό νερό και πιείτε το σιγά σιγά σαν τσάι. Αν επιθυμείτε μπορείτε να παρασκευάσετε αυτό το γλυκό φάρμακο και να το προσφέρετε σαν δώρο σε ένα αγαπημένο άρρωστο φίλο -φίλη που το χρειάζεται! Πιστέψετε με θα σας ευγνωμονεί για πολύ πολύ καιρό!

Να θυμάστε ότι αυτό το μελένιο φάρμακο δεν είναι μόνο για την γρίπη μπορείτε να το χρησιμοποιείτε όποτε αισθάνεστε κουρασμένοι, η εξασθενημένοι. 

Καλή Ανάρρωση!

Διαβάστε επίσης

-Κρυολόγημα ή γρίπη; Τι πρέπει να κάνουμε; Γιατί δεν πρέπει να δίνουμε ασπιρίνη στα παιδιά με γρίπη;-Έχει το παιδί σας πυρετό; Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνετε.-Οι θεραπευτικές ιδιότητες του ευκάλυπτου, από το κρυολόγημα και την ιγμορίτιδα μέχρι την ψωρίαση και την ακμή.

Προσοχή στην υπερδοσολογία παρακεταμόλης. 'Έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία.

της Κασσιανής Τσώνη, medlabnews.gr iatrikanea

Τα μέγιστα μεγέθη συσκευασίας Panadol και άλλων σκευασμάτων παρακεταμόλης θα μειωθούν σε μια προσπάθεια να περιοριστεί το ποσοστό περιπτώσεων υπερδοσολογίας μεταξύ των Αυστραλών. Τα αποτελέσματα έκθεσης σχετικά με τη συχνότητα σοβαρών τραυματισμών ή θανάτων από σκόπιμη κατανάλωση υπερβολικών δόσεων παρακεταμόλης, ανησύχησαν την TGA (Αρχή Θεραπευτικών Προϊόντων) η οποία έλαβε προσωρινή απόφαση για τη μείωση των μεγεθών συσκευασίας.

Διαπιστώθηκε ότι περίπου 225 Αυστραλοί νοσηλεύονται σε νοσοκομεία και 50 άνθρωποι πεθαίνουν από υπερβολική δόση κάθε χρόνο.

Τα ποσοστά σκόπιμης υπερδοσολογίας ήταν υψηλότερα μεταξύ των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων, δήλωσε η TGA.

Η καθημερινή και επί καιρό λήψη ενός κοινού παυσίπονου, της παρακεταμόλης, σε δόση λίγο μεγαλύτερη από τη συνιστώμενη, μπορεί να αποδειχθεί μοιραία, προειδοποιούν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. 

Παρακεταμόλη περιέχουν τα depon, panadol, lonarid, apotel, dolal, protalgon, algine, buscopan

Η επικίνδυνη δόση μπορεί να είναι 1-2 χάπια παρακεταμόλης περισσότερα από τα συνιστώμενα, τα οποία λαμβάνονται καθημερινά επί μέρες, εβδομάδες ή μήνες, προσθέτουν.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η προειδοποίηση αυτή υπενθυμίζει στους ασθενείς κάτι που συχνά ξεχνάνε: τα φάρμακα δεν είναι καραμέλες για να τα παίρνουν όποτε θέλουν και σε όποια δόση θέλουν.

Όπως γράφουν οι ερευνητές στην «Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας» (JCP), στο νοσοκομείο του πανεπιστημίου νοσηλεύονται κάθε χρόνο 10 ασθενείς με «σταδιακή υπερδοσολογία» παρακεταμόλης - εν συνόλω, 161 άνθρωποι τα τελευταία 16 χρόνια.

Οι άνθρωποι αυτοί συνήθως πάσχουν από χρόνιο πόνο και παίρνουν καθημερινά το παυσίπονο σε μορφή δισκίων για να τον αντιμετωπίσουν.

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αντιλαμβάνονται καν ότι παίρνουν περισσότερα χάπια απ’ ό,τι πρέπει, ούτε αναγνωρίζουν εγκαίρως τα συμπτώματα της υπερδοσολογίας και της ηπατικής βλάβης που αυτή επιφέρει. Επιπλέον η απειλητική για τη ζωή κατάσταση μπορεί εύκολα να διαφύγει της προσοχής των γιατρών.

Και αυτό, διότι στις αιματολογικές εξετάσεις δεν φαίνεται ότι υπάρχουν υψηλά επίπεδα παρακεταμόλης στον οργανισμό, όπως θα φαινόταν εάν κάποιος είχε καταπιεί μονομιάς ολόκληρα κουτιά από το φάρμακο.

Δυστυχώς, όμως, οι ασθενείς που παρουσιάζουν τμηματική υπερδοσολογία κατά κανόνα έχουν χειρότερη εξέλιξη απ’ ό,τι όσοι έχουν πάθει οξεία υπερδοσολογία, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Βαθμιαία βλάβη.

Ο δρ Κένεθ Σίμπσον και οι συνεργάτες του, ανέλυσαν τους ιατρικούς φακέλους 663 ασθενών, οι οποίοι είχαν μεταφερθεί με ηπατική βλάβη εξαιτίας υπερδοσολογίας παρακεταμόλης στην Μονάδα Ηπατικών Μεταμοσχεύσεων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Εδιμβούργου.

Οι 161 από αυτούς, οι οποίοι ήσαν θύματα της σταδιακής υπερδοσολογίας, είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν απειλητικά προβλήματα στον εγκέφαλο και στο ήπαρ, νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου ή υποστήριξη της αναπνοής. Είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από τις επιπλοκές αυτές.

«Οι ασθενείς αυτοί δεν είχαν πάρει την μαζική δόση που παίρνει ένας άνθρωπος ο οποίος θέλει να αυτοκτονήσει», δήλωσε ο δρ Σίμπσον.

«Οι ηπατικές βλάβες, όμως, που σταδιακά ανέπτυξαν λόγω της μικρής κατάχρησης που έκαναν στο φάρμακο, αθροίστηκαν με τον καιρό και η κατάληξη ήταν σε αρκετές περιπτώσεις μοιραία».

Η καθημερινή και επί καιρό λήψη ενός κοινού παυσίπονου, της παρακεταμόλης, σε δόση λίγο μεγαλύτερη από τη συνιστώμενη, μπορεί να αποδειχθεί μοιραία, προειδοποιούν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.

Η επικίνδυνη δόση μπορεί να είναι 1-2 χάπια παρακεταμόλης περισσότερα από τα συνιστώμενα, τα οποία λαμβάνονται καθημερινά επί μέρες, εβδομάδες ή μήνες, προσθέτουν.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η προειδοποίηση αυτή υπενθυμίζει στους ασθενείς κάτι που συχνά ξεχνάνε: τα φάρμακα δεν είναι καραμέλες για να τα παίρνουν όποτε θέλουν και σε όποια δόση θέλουν. Όπως γράφουν οι ερευνητές στην «Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας» (JCP), στο νοσοκομείο του πανεπιστημίου νοσηλεύονται κάθε χρόνο 10 ασθενείς με «σταδιακή υπερδοσολογία» παρακεταμόλης - εν συνόλω, 161 άνθρωποι τα τελευταία 16 χρόνια.

Οι άνθρωποι αυτοί συνήθως πάσχουν από χρόνιο πόνο και παίρνουν καθημερινά το παυσίπονο σε μορφή δισκίων για να τον αντιμετωπίσουν.

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αντιλαμβάνονται καν ότι παίρνουν περισσότερα χάπια απ’ ό,τι πρέπει, ούτε αναγνωρίζουν εγκαίρως τα συμπτώματα της υπερδοσολογίας και της ηπατικής βλάβης που αυτή επιφέρει. Επιπλέον η απειλητική για τη ζωή κατάσταση μπορεί εύκολα να διαφύγει της προσοχής των γιατρών.

Και αυτό, διότι στις αιματολογικές εξετάσεις δεν φαίνεται ότι υπάρχουν υψηλά επίπεδα παρακεταμόλης στον οργανισμό, όπως θα φαινόταν εάν κάποιος είχε καταπιεί μονομιάς ολόκληρα κουτιά από το φάρμακο.

Δυστυχώς, όμως, οι ασθενείς που παρουσιάζουν τμηματική υπερδοσολογία κατά κανόνα έχουν χειρότερη εξέλιξη απ’ ό,τι όσοι έχουν πάθει οξεία υπερδοσολογία, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Βαθμιαία βλάβη.

Ο δρ Κένεθ Σίμπσον και οι συνεργάτες του, ανέλυσαν τους ιατρικούς φακέλους 663 ασθενών, οι οποίοι είχαν μεταφερθεί με ηπατική βλάβη εξαιτίας υπερδοσολογίας παρακεταμόλης στην Μονάδα Ηπατικών Μεταμοσχεύσεων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Εδιμβούργου.

Οι 161 από αυτούς, οι οποίοι ήσαν θύματα της σταδιακής υπερδοσολογίας, είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν απειλητικά προβλήματα στον εγκέφαλο και στο ήπαρ, νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου ή υποστήριξη της αναπνοής. Είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από τις επιπλοκές αυτές.

«Οι ασθενείς αυτοί δεν είχαν πάρει την μαζική δόση που παίρνει ένας άνθρωπος ο οποίος θέλει να αυτοκτονήσει», δήλωσε ο δρ Σίμπσον.

«Οι ηπατικές βλάβες, όμως, που σταδιακά ανέπτυξαν λόγω της μικρής κατάχρησης που έκαναν στο φάρμακο, αθροίστηκαν με τον καιρό και η κατάληξη ήταν σε αρκετές περιπτώσεις μοιραία».

Προσοχή και στους συνδυασμούς.

Ο καθηγητής Ρότζερ Ναγκς, από την Βασιλική Φαρμακευτική Εταιρεία (RPS) της Βρετανίας, λέει πως οι ασθενείς πρέπει να λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν την προειδοποίηση των ερευνητών.

«Όταν ένας άνθρωπος πονάει και η παρακεταμόλη που παίρνει δεν τον βοηθάει, αντί να αυξήσει τη δόση πρέπει να πάει στον γιατρό ή στον φαρμακοποιό του και να ζητήσει κάποια εναλλακτική λύση», λέει.

«Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: εάν παίρνει κανείς περισσότερη παρακεταμόλη απ’ όση αναγράφουν οι οδηγίες χρήσεως του φαρμάκου, κινδυνεύει να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στην υγεία του».

Και προσθέτει: «Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είναι και όσοι παίρνουν προϊόντα για τα συμπτώματα της γρίπης και του κρυολογήματος.

Ορισμένα από αυτά περιέχουν στα συστατικά τους παρακεταμόλη, συνεπώς εύκολα μπορεί κανείς να πάρει περισσότερη απ’ όση σκόπευε».

Διαβάστε ακόμα: 

Καρκίνος στον εγκέφαλο. Όγκος με ζαλάδες, πονοκέφαλο, ναυτία, αστάθεια, σπασμούς



Ο καρκίνος του εγκεφάλου εμφανίζεται όταν μέσα στον εγκέφαλο αναπτύσσονται ανώμαλα κύτταρα ανεξέλεγκτα.

Ο εγκέφαλος αποτελεί τμήμα του κεντρικού νευρικού συστήματος στο σώμα μας.
Ουσιαστικά πρόκειται για μάζες που αναπτύσσονται εντός της κρανιακής κοιλότητας και δρουν χωροκατακτητικά, πιέζοντας και παρεκτοπίζοντας τον παρακείμενο εγκέφαλο. Οι μάζες αυτές δημιουργούνται από τον ανεξέλεγκτο και ανώμαλο πολλαπλασιασμό εκείνων των κυττάρων από τα οποία προέρχονται και δρουν πιεστικά σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, ανάλογα με την εντόπισή τους. Οι όγκοι του εγκεφάλου διακρίνονται με βάση τη συμπεριφορά τους σε καλοήθεις και κακοήθεις και ανάλογα με την προέλευσή τους σε πρωτοπαθείς και δευτεροπαθείς ή μεταστατικούς. 
Οι πρωτογενείς εγκεφαλικοί όγκοι στα παιδιά εντοπίζονται συνήθως στο οπίσθιο κρανιακό βόθριο και στους ενήλικες συνήθως εντοπίζονται στα εμπρόσθια εγκεφαλικά ημισφαίρια, παρόλο που μπορούν να αναπτυχθούν σε οποιοδήποτε μέρος του εγκεφάλου. 

Οι όγκοι στον εγκέφαλο μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις. Παίρνουν το όνομά τους από τα κύτταρα στα οποία πρωτοεμφανίζεται ο καρκίνος. Παράδειγμα καλοήθους όγκου στον εγκέφαλο είναι το μηνιγγίωμα.
Οι πιο συνηθισμένοι κακοήθεις όγκοι στον εγκέφαλο λέγονται γλοιώματα. Στους όγκους αυτούς περιλαμβάνονται το αστροκύτωμα, το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα (GBM) και το ολιγοδενδρογλοίωμα.

Τα αίτια των περισσότερων όγκων του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού είναι άγνωστα, αλλά κάποιοι παράγοντες κινδύνου για κακοήθεις όγκους του εγκεφάλου είναι γνωστοί:
Οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία στο κεφάλι ως θεραπεία για άλλον τύπο καρκίνου είναι πιθανόν να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης όγκων. Αυτό συμβαίνει συχνά σε άτομα που έχουν υποστεί ακτινοθεραπεία για παιδική λευχαιμία.
Είναι επίσης δυνατόν να έχουν κάποια γενετική προδιάθεση στην ανάπτυξη ενός όγκου.
Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία που να συνδέουν τη χρήση του κινητού τηλεφώνου με τους εγκεφαλικούς όγκους.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του εγκεφάλου; 

Παράγοντας κινδύνου είναι κάθε παράγοντας που συσχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης κάποιας συγκεκριμένης πάθησης, π.χ. καρκίνου του εγκεφάλου. Υπάρχουν διάφοροι τύποι παραγόντων κινδύνου, ορισμένοι εκ των οποίων μπορούν να τροποποιηθούν ενώ άλλοι όχι.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η ύπαρξη ενός ή περισσότερων παραγόντων κινδύνου δεν σημαίνει ότι κάποιος θα προσβληθεί από καρκίνο του εγκεφάλου. Πολλοί άνθρωποι έχουν τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου αλλά δεν θα προσβληθούν ποτέ από καρκίνο του εγκεφάλου, ενώ άλλοι που ήδη πάσχουν από καρκίνο του εγκεφάλου μπορεί να μην έχουν γνωστούς παράγοντες κινδύνου. Ακόμη και αν κάποιος που πάσχει από καρκίνο του εγκεφάλου έχει έναν παράγοντα κινδύνου, συνήθως είναι δύσκολο να μάθουμε κατά πόσο ο παράγοντας αυτός συντέλεσε στην εμφάνιση της ασθένειας. Αν και οι αιτίες του καρκίνου του εγκεφάλου δεν είναι πλήρως κατανοητές, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που είναι συσχετισμένοι με τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου. 
Στους παράγοντες αυτούς περιλαμβάνονται οι εξής: 
• προχωρημένη ηλικία
οι γενετικοί παράγοντες-οικογενειακό ιστορικό, άτομα με συγγενείς πρώτου βαθμού που πάσχουν από όγκο του εγκεφάλου παρουσιάζουν αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης της νόσου.
περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η έκθεση σε ακτινοβολία, ή χημικά, κυρίως στον εργασιακό χώρο, ή  εφαρμογή ακτινοβολίας, ως θεραπευτικό μέσο

Οι εγκεφαλικοί όγκοι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, σε πρωτογενείς και σε δευτερογενείς. 

Οι πρωτογενείς όγκοι εμφανίζονται από μόνοι τους, χωρίς να έχει γίνει μετάσταση από κάποιο άλλο μέρος του σώματος, ενώ οι δευτερογενείς όγκοι είναι μεταστάσεις καρκίνων από διαφορετικά όργανα του σώματος. 
Πρωτογενείς όγκοι: αναπτύσσονται από τον ανώμαλο πολλαπλασιασμό εγκεφαλικών κυττάρων. 
Όγκοι μπορούν να δημιουργηθούν από τα διάφορα είδη των εγκεφαλικών κυττάρων. Στα παιδιά οι περισσότεροι όγκοι είναι πρωτογενείς. 

Δευτερογενείς όγκοι: αναπτύσσονται από μεταστάσεις καρκίνου που προϋπάρχει σε άλλο σημείο του σώματος. Οι δευτερογενείς αυτοί όγκοι είναι συχνότεροι από ότι οι πρωτογενείς όγκοι του εγκεφάλου. Στους ενήλικες οι περισσότεροι όγκοι είναι μεταστάσεις καρκίνων που εκδηλώθηκαν αλλού στο σώμα. 

Οι εγκεφαλικοί όγκοι ΔΕΝ είναι μεταδοτικοί.

Οι ασθενείς με όγκο του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού έχουν διαφορετικά συμπτώματα, ανάλογα με το σημείο που βρίσκεται ο όγκος. Μερικές φορές, όταν ένας όγκος αναπτύσσεται αργά, τα συμπτώματα εξελίσσονται σταδιακά και είναι ελάχιστα αισθητά. Είναι δυνατόν τα συμπτώματα να είναι παρόμοια με τα συμπτώματα άλλων ασθενειών.
Τα σημεία και συμπτώματα που μπορούν να προκαλούν οι πρωτογενείς ή δευτερογενείς εγκεφαλικοί όγκοι έχουν σχέση με πολλές βασικές λειτουργίες όπως η όραση, η ακοή, η ομιλία, η μνήμη, η κίνηση, η ισορροπία, η συμπεριφορά και η ψυχική κατάσταση. 
Τα κυριότερα είναι: 
Έντονος πονοκέφαλος: Ο πονοκέφαλος αυτός είναι ισχυρότερος από ότι συνήθως, επιδεινώνεται προοδευτικά, εκδηλώνεται το πρωί, εντοπίζεται πάντοτε στην ίδια περιοχή και μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, εμετό και απώλεια όρασης. 

Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου του εγκεφάλου; 

Τα συμπτώματα του καρκίνου του εγκεφάλου εξαρτώνται από το σημείο του εγκεφάλου στο οποίο βρίσκεται ο όγκος, από το μέγεθός του και από το πόσο γρήγορα αναπτύσσεται. Στα συνήθη συμπτώματα του καρκίνου του εγκεφάλου περιλαμβάνονται τα εξής: 
σοβαροί πονοκέφαλοι που μπορεί να συνοδεύονται από ναυτία και έμετο ή μπορεί και όχι
αδυναμία στη μία πλευρά του σώματος (ημιπάρεση)
επιληπτικές κρίσεις/σπασμοί
• αλλαγές στον τρόπο σκέψης ή στην προσωπικότητα
διαταραχές στην όραση ή στην ομιλία
• δυσκολία στον έλεγχο των κινήσεων (αταξία)
• ζάλη. 
Τα συμπτώματα αυτά ενδέχεται να οφείλονται σε αρκετές παθήσεις και όχι μόνο στον καρκίνο του εγκεφάλου. Αν προκύψουν κάποια από τα εν λόγω συμπτώματα, έχει σημασία να αποταθείτε σε γιατρό.

Περισσότεροι από το 50% των ασθενών με εγκεφαλικό όγκο, παρουσιάζουν πονοκέφαλους. Χειροτερεύουν με το βήχα και με την αλλαγή της θέσης του ασθενούς. Με την αύξηση του όγκου γίνονται συχνότεροι, διαρκούν περισσότερο και γίνονται ισχυρότεροι. 
Προβλήματα όρασης: Διπλωπία (ο ασθενής βλέπει διπλά), απώλεια της περιφερικής ή άλλου μέρους της όρασης. Δυσκολίες ομιλίας και ακοής. 
Δυσκολίες ισορροπίας: Ο ασθενής δυσκολεύεται να κρατήσει την ισορροπία του και παρουσιάζει προβλήματα στο συντονισμό των κινήσεων του. 
Εμετοί: Ο ασθενής παρουσιάζει το πρωί όταν ξυπνά αναγούλες, εμετούς που δεν εξηγούνται από άλλους λόγους. Κάποτε οι εμετοί αυτοί μπορεί να είναι έντονοι. Απώλεια αίσθησης και κίνησης: Ο ασθενής χάνει προοδευτικά τη δυνατότητα να κινεί ή να αισθάνεται ένα μέλος του σώματός του, χέρι ή πόδι. 
Μπορεί επίσης να έχει μουδιάσματα ή μυρμηγκιάσματα σε ένα μέλος του. Σύγχυση, δυσκολίες συγκέντρωσης. Αλλαγές στη συμπεριφορά. 
Σπασμοί: Οι αλλαγές στην ηλεκτρική δραστηριότητα των νευρώνων του εγκεφάλου που δημιουργεί ό όγκος, είναι αιτία σπασμών, απώλειας της συνείδησης, απώλειας ούρων ή και κοπράνων. Σπασμοί που εμφανίζονται ξαφνικά σε ένα ενήλικα χωρίς προηγούμενο ιστορικό σπασμών ή ατυχήματος με εμπλοκή του εγκεφάλου ή άλλης ασθένειας που προκαλεί σπασμούς, πρέπει να δημιουργεί την υποψία για εγκεφαλικό όγκο. Κάποτε οι σπασμοί μπορεί να είναι το μόνο σημείο ενός εγκεφαλικού όγκου που αυξάνεται με αργό ρυθμό. 

Παρόλο που δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σύμπτωμα στους εγκεφαλικούς όγκους, η αργή ανάπτυξη νευρολογικών συμπτωμάτων και σημάδια αυξημένης ενδοκρανιακής πίεσης, όσο και η επιληψία σε κάποιον ασθενή με αρνητικό ιατρικό ιστορικό επιληψίας θα πρέπει να δημιουργήσουν την υποψία για εγκεφαλικό όγκο. 

Πώς γίνεται η διάγνωση του καρκίνου του εγκεφάλου; 

Μπορεί να πραγματοποιηθεί μια σειρά εξετάσεων για τη διερεύνηση συμπτωμάτων του καρκίνου του εγκεφάλου και την επιβεβαίωση μιας διάγνωσης. Ορισμένες από τις πιο συνηθισμένες εξετάσεις περιλαμβάνουν τα εξής: 
• φυσική (κλινική) εξέταση
• απεικονιστικές εξετάσεις όπως υπολογιστική τομογραφία (computed tomography (CT)) ή μαγνητική τομογραφία (magnetic resonance imaging (MRI))
• λήψη δείγματος ιστού (βιοψία) από τον εγκέφαλο για εξέταση στο μικροσκόπιο.


Επιλογές θεραπευτικής αγωγής 
Η θεραπευτική αγωγή και η περίθαλψη των καρκινοπαθών συνήθως παρέχονται από ομάδα επαγγελματιών στον τομέα της υγείας που ονομάζεται διεπιστημονική ομάδα. 
Οι κακοήθεις εγκεφαλικοί όγκοι αποτελούν ένα πολύπλοκο και δύσκολο θεραπευτικό πρόβλημα. Παρά την αξιόλογη βελτίωση της αντιμετώπισης και των ποσοστών ίασης για πολλούς άλλους καρκίνους που έχουν επιτευχθεί κατά τα τελευταία 30 χρόνια, για τους καρκίνους του εγκεφάλου δυστυχώς δεν έχει παρατηρηθεί ανάλογη πρόοδος. 

Οι όγκοι του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού αντιμετωπίζονται συνήθως με χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία ή θεραπεία με στεροειδή. Αυτές οι θεραπείες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανεξάρτητα ή σε συνδυασμό.
Ο στόχος της θεραπείας είναι να εξαλειφθεί ο όγκος, ή να επιβραδυνθεί η ανάπτυξή του, και / ή να γίνουν ηπιότερα τα συμπτώματα με τη συρρίκνωση του όγκου και της τυχόν διόγκωσης γύρω από αυτόν.
Υπάρχουν επίσης πολλά είδη νέων και πειραματικών θεραπειών (ή βελτιώσεις των υφιστάμενων) που χρησιμοποιούνται συχνά για την θεραπεία ασθενών με όγκους, όπως είναι η γονιδιακή θεραπεία. Μεγάλη έμφαση τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί στη γονιδιακή θεραπεία των όγκων γενικότερα και κατά επέκταση και των όγκων του εγκεφάλου. Είναι γνωστό ότι γονιδιακές μεταβολές ευθύνονται και παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη ενός όγκου. Στόχος λοιπόν, είναι η καταστολή εκείνων των γονιδίων, δηλαδή των τμημάτων του γενετικού υλικού, που φαίνεται να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ογκογένεση και τα οποία αποκαλούνται ογκογονίδια. Ένα μεγάλο κομμάτι της έρευνας και της επιστήμης ασχολείται με αυτό το εξαιρετικά μεγάλο και δύσβατο κεφάλαιο και όλα υπόσχονται ότι αυτή η θεραπεία ίσως αποτελέσει τη θεραπεία του μέλλοντος στην ογκολογία.
Οι δυσκολίες στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των εγκεφαλικών όγκων οφείλονται σε πολλούς παράγοντες. Αρχικά μέσα στον εγκέφαλο αναπτύσσονται πολλών ειδών όγκοι με διαφορετική ιστολογική μορφή. Ο τρόπος και η ταχύτητα ανάπτυξης είναι διαφορετικός για κάθε μορφή. Η μεγάλη ετερομορφία που χαρακτηρίζει τους εγκεφαλικούς όγκους παρατηρείται ακόμη και μέσα σε οντότητες της ίδιας ιστολογικής κατηγορίας. Το γεγονός αυτό αυξάνει την δυσκολία αξιολόγησής τους και σε αρκετές περιπτώσεις τη δυναμική εξέλιξής τους. 

Πρωτοποριακή συνδυαστική θεραπεία για τον καρκίνο του εγκεφάλου Σημαντική αύξηση του προσδόκιμου ζωής σε ασθενείς με καρκίνο εγκεφάλου (γλοίωμα βαθμού IV) δίνει πρωτοποριακή συνδυαστική θεραπεία!

Αυτό ανακοινώθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Νευροχειρουργικής Εταιρείας, το οποίο πραγματοποιήθηκε τον Μάιο στο Λος Αντζελες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα επιστημονικών μελετών που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο η συνδυαστική θεραπεία για το Γλοιοβλάστωμα (γλοίωμα βαθμού IV) σχεδόν διπλασιάζει το προσδόκιμο ζωής.

Πρόγνωση-Έκβαση
Η πρόγνωση και κατά συνέπεια η έκβαση των ασθενών είναι άμεσα συνυφασμένη με το αποτέλεσμα της βιοψίας. Κατά συνέπεια, καλοήθεις όγκοι μετά από ολική χειρουργική εξαίρεση-καθαρισμό, θεωρούνται πλήρως ιάσιμοι.
Οι πιο συχνοί κακοήθεις όγκοι είναι όπως ήδη έχει προαναφερθεί τα γλοιώματα. Τα γλοιώματα λοιπόν, αδρά διακρίνονται σε χαμηλής και υψηλής κακοήθειας. Τα χαμηλής κακοήθειας, παρουσιάζουν μέσο όρο επιβίωσης περίπου 7-10 χρόνια, ενώ τα υψηλής κακοήθειας μέχρι 2 χρόνια, μετά από πλήρη θεραπεία.
Όσον αφορά στους μεταστατικούς όγκους η πρόγνωση εξαρτάται από την πρωτοπαθή νόσο και την πιθανή διασπορά της νόσου και σε άλλα όργανα ή συστήματα πλην του εγκεφάλου. Σε ένα γενικό πλάνο, ασθενής με μετάσταση στον εγκέφαλο, η οποία προκαλεί νευρολογική σημειολογία, παρουσιάζει μέση επιβίωση περίπου ένα μήνα, αν δεν αντιμετωπιστεί, ενώ η μέση επιβίωση μετά από χειρουργική αφαίρεση μονήρους εγκεφαλικής μετάστασης ανέρχεται περίπου στα 2 χρόνια.

Βιβλιογραφικές παραπομπές 
Australian Cancer Network Adult Brain Tumour Guidelines Working Party. Clinical practice guidelines for the management of adult gliomas: astrocytomas and oligodendrogliomas. Cancer Council Australia, Australian Cancer Network and Clinical Oncological Society of Australia Inc

Διαβάστε επίσης

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων