Εξαφανίζουν τα φάρμακα οι εξαγωγές

Στην αναζήτηση φαρμακευτικών σκευασμάτων βρίσκονται καθημερινά οι φαρμακοποιοί της Αχαΐας καθώς οι ελλείψεις με βασικά σκευάσματα συνεχώς αυξάνονται. Οι φαρμακευτικές εταιρείες επιλέγουν τις εξαγωγές λόγω του χαμηλού ελληνικού κοστολογίου και αφήνουν ακάλυπτη την εγχώρια αγορά. Αδύναμος εμφανίζεται ο εσωτερικός μηχανισμός να ελέγξει την κατάσταση.

«Οι ελλείψεις είναι μόνιμες. Εχουμε σοβαρότατα προβλήματα λόγω της ακολουθούμενης πλέον πολιτικής των μεγάλων εταιρειών να εξάγουν τα σκευάσματά τους» μας είπε ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αχαΐας ΚΑΙ β' αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου Ανδρέας Σοφιανόπουλος.

Οι πολίτες - ασθενείς έρχονται συχνά αντιμέτωποι με την αρνητική απάντηση του φαρμακοποιού τους στο αίτημά τους για χορήγηση κάποιου φαρμάκου που έχουν ανάγκη. «Υπάρχουν σκευάσματα που δεν μπορούμε να τα βρούμε σε κανένα φαρμακείο. Ειδικά οι μεγάλες εταιρείες μας αφήνουν ακάλυπτους για μέρες. Είναι κυρίως σκευάσματα καθημερινής χρήσης» σημειώνει ο κ. Σοφιανόπουλος αναφέροντας ενδεικτικά τα εξής: «Για παράδειγμα οι ενέσιμες ηπαρίνες τα αντιθρομβωτικά τα οποία είναι αναγκαία για την αποκατάσταση μετά από χειρουργεία μπορεί να μας λείπουν και 15 μέρες. Επίσης, σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και με τις ινσουλίνες. Κάθε μέρα δηλαδή δεν γνωρίζουμε τι έλλειψη θα μας προκύψει».

Στο ερώτημα πώς αντιμετωπίζουν τις ελλείψεις αυτές οι φαρμακοποιοί της πόλης και κυρίως πώς καλύπτουν τους πελάτες τους ο κ. Σοφιανόπουλος μας απάντησε:

«Απευθυνόμαστε σε συναδέλφους ''συνάδελφε μήπως έχεις να με καλύψεις μ' ένα κουτί…'' αν δεν έχει, καλείς τον επόμενο, και τον επόμενο κι αν δεν βρεις πουθενά, ζητάς από τον πελάτη σου να κάνει υπομονή μέχρι να βρεθεί. Δυστυχώς, δεν έχουμε πολλά περιθώρια διαχείρισης της κατάστασης αυτής».

Ο κ. Σοφιανόπουλος εκτιμά ότι «όσο η χώρα μας έχει την φθηνότερη τιμή πώλησης των φαρμάκων στην Ευρώπη και όσο οι εξαγωγές αποτελούν πρόσθετη μονάδα στο ΑΕΠ το πρόβλημα δεν θα λύνεται».

Εν τω μεταξύ το πρόβλημα δεν φαίνεται να αντιμετωπίζεται κεντρικά από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες. «Ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλο. Για να μπορέσουμε να βγάλουμε άκρη θα πρέπει να γίνουν δύο πράγματα» υπογραμμίζει ο κ. Σοφιανόπουλος κι εξηγεί:

« Το πρώτο είναι ο ΕΟΦ (Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων) να έχει το κατάλληλο προσωπικό για ελέγχους και φυσικά να έχει και την πολιτική στήριξη να μπορέσει να επιτελέσει το έργο του. Το δεύτερο είναι ότι πρέπει η χώρα μας να έχει αυτοτελή πολιτική. Όταν τις επιβάλλεται η συνεχής μείωση της δαπάνης αυτό επιτυγχάνεται μόνον με μείωση της τιμής. Σε αντίθετη περίπτωση το κράτος θα πρέπει να υποβάλλει τον πολίτη να πληρώνει τα φάρμακα τις μετρητοίς από την τσέπη του ή να ξεκάνει τους ασθενείς. Αντιλαμβάνεστε ότι τίποτε από τα δύο δεν μπορεί να κάνει επομένως προχωράει στη μείωση των τιμών και κατά συνέπεια δεν θα έχουμε φάρμακα».

ΜΑΡΙΝΑ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ

pelop.gr