Γιώργος Λάνθιμος ο γιος του μπασκετμπολίστα από το Παγκράτι. Πώς κέρδισε τα Όσκαρ η Έμα Στόουν; (video)

 medlabnews.gr

Συνολικά τέσσερα βραβεία Οσκαρ κέρδισε η ταινία «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου, μεταξύ των οποίων στις κατηγορίες «Α’ Γυναικείου Ρόλου» στην Εμα Στόουν για την ερμηνεία της ως Μπέλα Μπάξτερ, «Σκηνογραφίας», «Μακιγιάζ & Κομμώσεων» και «Κοστουμιών». Η Στόουν παρέλαβε το δεύτερό της Οσκαρ ιδιαίτερα συγκινημένη, χωρίς φυσικά να χάσει το χιούμορ της.

Το όνειρο του χαρισματικού μπασκετμπολίστα, που διέπρεψε στο Παγκράτι, αλλά έπαιξε και με τη φανέλα της Εθνικής, ήταν ο μοναχογιός του Γιώργος να ακολουθήσει τα βήματά του στο μπάσκετ -αλλά σε αυτή την περίπτωση το μήλο δεν έπεσε κάτω από τη μηλιά.

«Ο πατέρας του Λάνθιμου σήμερα θα δάκρυζε» «Ο Γιώργος Λάνθιμος έπαιξε μπάσκετ για πολύ μικρό χρονικό διάστημα στο εφηβικό του Παγκρατίου και γρήγορα κατάλαβε ότι το μέλλον του ήταν αλλού», λέει στο iefimerida.gr ο Κώστας Μπογατσιώτης, τότε συμπαίκτης του Αντώνη Λάνθιμου στην εθνική ομάδα μπάσκετ. Οι παλιοί συναθλητές συναντούσαν συχνά τον πατέρα του σκηνοθέτη στο σπίτι του στο Πόρτο Ράφτη και τον άκουγαν να μιλά με υπερηφάνεια για τον γιο του, μέχρι που έφυγε από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2019.

«Ο Αντώνης ήταν σπουδαίος μπασκετμπολίστας, από τους λίγους που έχουν περάσει από αυτή τη χώρα. Σήμερα θα δάκρυζε από χαρά για την επιτυχία του γιου του γιατί ήταν και ευσυγκίνητος», λέει ο κ. Μπογατσιώτης, προσθέτοντας: «Είναι πολύ μεγάλη η επιτυχία γι’ αυτό το παιδί που μεγάλωσε δύσκολα, καθώς έχασε τη μητέρα του στα 19 του χρόνια. Πάλεψε μόνος του, ασχολήθηκε με αυτό που αγαπούσε και τα κατάφερε, έγινε διάσημος σε όλον τον κόσμο. Ωστόσο εγώ πιστεύω ότι έχει ακόμα πιο λαμπρό μέλλον. Ο πατέρας του ήταν περήφανος ήδη από τις πρώτες επιτυχίες του. Μας μιλούσε συνέχεια για τον Γιώργο, παρότι είχαν μια απόσταση και μόνο τα τελευταία 4-5 χρόνια της ζωής του είχαν έρθει πολύ κοντά».

Ο πιο διάσημος κλεφτοκοτάς -Τα σποτ του Γιώργου Λάνθιμου

Μετά το σύντομο πέρασμά του από το μπάσκετ, ο Γιώργος Λάνθιμος σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου και δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους» του Λάκη Λαζόπουλου. Τα επόμενα χρόνια σκηνοθέτησε video clip Ελλήνων καλλιτεχνών αλλά και διαφημίσεις.

Μία από τις διαφημίσεις αυτές με τον κλεφτοκοτά και τον αστυφύλακα που γυρίστηκε για τη Νova το 2006 άφησε εποχή με τη φράση «put the kot down slowly», δείχνοντας ότι ο νεαρός σκηνοθέτης είχε άστρο. Σήμερα, στα 50 του χρόνια, θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους σκηνοθέτες της γενιάς του, με τα συχνά δυστοπικά έργα του να κερδίζουν κοινό και κριτικούς.

Πριν από την τετραπλή επιτυχία του «Poor Things» στα Όσκαρ, η ταινία του «Ευνοούμενη» (The favourite) είχε κερδίσει ένα χρυσό αγαλματίδιο, αυτό του πρώτου γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της Ολίβια Κόλμαν.

Η ταινία αυτή είχε προταθεί για 10 Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας, καλύτερης σκηνοθεσίας, καλύτερου σεναρίου και καλύτερου πρώτου και δεύτερου γυναικείου ρόλου. Στο διεθνές κοινό ο Έλληνας σκηνοθέτης συστήθηκε το 2009 με τον «Κυνόδοντα» που ήταν υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, ενώ στην πρώτη αγγλόφωνη ταινία του «Αστακός» το 2015 ξεκίνησε να συνεργάζεται με βαριά ονόματα της τέχνης, όπως ο Κόλιν Φάρελ και η Ρέιτσελ Βάις. Το 2017 επέστρεψε με την ταινία «Ο θάνατος του ιερού ελαφιού» και το 2018 παρουσίασε την «Ευνοούμενη».

Οι λόγοι της νίκης της Έμα Στόουν

Σύμφωνα με την ανάλυση του Vulture και του Nate Jones, ο πρώτος λόγος που οι κριτικοί προτίμησαν τελικά τη Στόουν, έχει να κάνει με το ίδιο το Killers of the Flower Moon και το πώς στήθηκε σε σχέση με την διεκδίκηση των Όσκαρ. Σύμφωνα λοιπόν με το Vulture, η Gladstone αρχικά προοριζόταν για να διεκδικήσει βραβείο ως πρωταγωνίστρια δεύτερου γυναικείου ρόλου, πριν αποκαλυφθεί πως θα έμπαινε στην “κούρσα” για το πρώτο βραβείο. Αν όμως διαγωνιζόταν για δεύτερο ρόλο, αυτό θα υπονόμευε την όλη προσπάθεια της παραγωγής που ήθελε να αναδείξει μια ισότιμη πρωταγωνιστική σχέση με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Ωστόσο, ο χαρακτήρας που υποδύεται η Gladstone δεν αναπτύσσεται το ίδιο με τον αντίστοιχο του Ντι Κάπριο στην ταινία, κάτι που της στέρησε εν πολλοίς τη δυναμική της υποψηφιότητας για τον πρώτο ρόλο, κάτι που φυσικά δεν είχε να αντιμετωπίσει η Στόουν καθώς όλη σχεδόν η ταινία εστίαζε πάνω της.

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το πώς ψήφισαν οι διεθνείς ψηφοφόροι, μια προσπάθεια των Όσκαρ για να φύγει από το #OscarsSoWhite. Πράγματι, φέτος το πρωτότυπο σενάριο το κέρδισε μια γαλλική ταινία, δύο ιαπωνικές ταινίες βραβεύτηκαν στα κινούμενα σχέδια και τα οπτικά εφέ ενώ φυσικά βραβεύτηκε με δύο Όσκαρ και η Ζώνη Ενδιαφέροντος. Όπως αναφέρει το Vulture, οι διεθνείς ψηφοφόροι έστρεψαν το βλέμμα στην ερμηνεία της Στόουν και κινήθηκαν στη λογική με την οποία ψήφισαν και στα BAFTA όπου “σνόμπαραν” αρκετά το Killers of the Flower Moon. Πρακτικά, όπως αναφέρει το Vulture, το διεθνές σώμα δεν έδειξε την ίδια ευαισθητοποίηση απέναντι στην εξόντωση των ιθαγενών ινδιάνων.

Σημειώνεται πως η Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών έχει κάνει μια συντονισμένη προσπάθεια να διευρύνει τα μέλη της τα τελευταία χρόνια, με την ελπίδα να αντιμετωπίσει κατηγορίες που έχει αντιμετωπίσει για την έλλειψη γυναικών υποψήφιων σκηνοθετών, για τη μη επαρκή φυλετική ποικιλομορφία μεταξύ των κατηγοριών υποκριτικής, αλλά και για τις επιλογές που έγιναν στην κατηγορία των ντοκιμαντέρ ή των ξενόγλωσσων ταινιών. Αυτή τη στιγμή η Ακαδημία αριθμεί 10,817 μέλη με 9,375 εξ αυτών να μπορούν να ψηφίσουν. Πέρυσι κάλεσε 398 νέα μέλη, με το 40% από αυτά να είναι γυναίκες και το 34% να προέρχεται από ποικίλες εθνοτικές ομάδες που υποεκπροσωπούνται. Το 2021 μπήκαν 395 νέα μέλη, με το 39% να είναι “μη λευκοί”.

Το 2014 το σώμα ήταν κατά 76% ανδρικό και κατά 94% “λευκό” στο σύνολό του.

Τρίτος και τελευταίος λόγος, είναι η “κληρονομιά” που έχει χτίσει ο κάθε ηθοποιός και η συμπάθεια προς το πρόσωπό του. Η Στόουν είχε βραβευτεί και για το La La Land το 2017, ενώ η “αντίπαλός” της θα γινόταν όπως είπαμε η πρώτη ιθαγενής που θα έπαιρνε το χρυσό αγαλματίδιο. Στη φετινή περίπτωση, το σώμα των ψηφοφόρων έκρινε πως η Στόουν έδωσε την καλύτερη ερμηνεία της ως τώρα καριέρας της, και την επιβράβευσαν για αυτό, μιας και είχε ήδη “χτίσει” την αφηγηματική κληρονομιά της με τις προηγούμενες ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούσε. “Από το φεστιβάλ της Βενετίας ακόμη, η ερμηνεία της Στόουν στο Poor Things εκτιμήθηκε ως το καλύτερο επίτευγμα της καριέρας της. Τελικά, αυτό αποδείχθηκε ότι είχε μεγαλύτερη σημασία από οτιδήποτε άλλο”, τονίζει ο Nate Jones του Vulture.

Η ίδια η Στόουν πάντως κατά τη βράβευσή της, ανέφερε πως το βραβείο θα ήθελε να το μοιραστεί με τις συνυποψήφιές της, αναφέροντας ενδεικτικά, στέλνοντας το μήνυμά της υπέρ της αλληλεγγύης των γυναικών σε έναν κόσμο ακόμη ανδροκρατούμενο, πράγμα που πραγματεύεται άλλωστε και το Poor Things: “Οι γυναίκες στη σκηνή, είστε όλες απίστευτες, και οι γυναίκες σε αυτή την κατηγορία: Sandra [Hüller], Annette [Bening], Carey [Mulligan], Lily [Gladstone], το μοιράζομαι μαζί σας. Σας θαυμάζω, και ήταν μεγάλη τιμή να τα κάνουμε όλα αυτά μαζί”.