Ιατρικό Θαύμα. Γεννήθηκε το πρώτο παιδί από μεταμοσχευμένη μήτρα

medlabnews.gr iatrikanea 

Η πρώτη γέννηση παιδιού στο Ηνωμένο Βασίλειο από μεταμόσχευση μήτρας είναι πλέον γεγονός. Η Γκρέις Ντέιβιντσον, 36 ετών, από το βόρειο Λονδίνο, έφερε στον κόσμο την κόρη της Έιμι Ιζαμπέλ, σε μια εξέλιξη που χαρακτηρίζεται ορόσημο για την αναπαραγωγική ιατρική και προσφέρει ελπίδα σε χιλιάδες γυναίκες που γεννήθηκαν χωρίς μήτρα ή των οποίων η μήτρα δεν λειτουργεί.

Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε το 2023, με τη μήτρα να δωρίζεται από την αδερφή της Γκρέις, Έιμι Πέρντι, 42 ετών, μητέρα δύο παιδιών. Η μικρή Έιμι Ιζαμπέλ γεννήθηκε με προγραμματισμένη καισαρική στις 27 Φεβρουαρίου 2025 στο νοσοκομείο Queen Charlotte’s and Chelsea Hospital του Λονδίνου.

Η Γκρέις Ντέιβιντσον, η οποία εργάζεται ως διατροφολόγος στο NHS, διαγνώστηκε με το σπάνιο σύνδρομο Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser (MRKH), το οποίο προσβάλλει περίπου μία στις 5.000 γυναίκες και συνεπάγεται την απουσία ή δυσλειτουργία της μήτρας – αν και οι ωοθήκες παραμένουν λειτουργικές.

«Όταν κράτησα για πρώτη φορά την κόρη μου, ένιωσα σοκ», δήλωσε. «Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι ήταν αληθινή. Είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσαμε ποτέ να ζητήσουμε».

Ο σύζυγός της, Άνγκους Ντέιβιντσον, 37 ετών, τόνισε: «Ήταν μια διαδρομή που ξεκίνησε από τον γάμο μας. Μόλις την είδαμε, ξεσπάσαμε σε δάκρυα – ήταν καθαρτική ευτυχία».

Η διαδικασία της μεταμόσχευσης μήτρας είναι πολύπλοκη και περιλαμβάνει τουλάχιστον τρεις χειρουργικές επεμβάσεις:

Τη μεταμόσχευση της μήτρας από ζωντανή δότρια, την καισαρική τομή για τη γέννηση του παιδιού, και μια υστερεκτομή (αφαίρεση της μήτρας) μετά τη γέννα, καθώς η μεταμόσχευση θεωρείται προσωρινή και όχι σωτήρια επέμβαση – για λόγους βιοηθικής.

Πριν από τη μεταμόσχευση, το ζευγάρι δημιούργησε επτά έμβρυα μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης, τα οποία καταψύχθηκαν. Μερικούς μήνες μετά τη μεταμόσχευση, ένα από τα έμβρυα μεταφέρθηκε επιτυχώς και εξελίχθηκε σε εγκυμοσύνη.

Η Έιμι Ιζαμπέλ γεννήθηκε λίγες εβδομάδες νωρίτερα από την αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού και ζύγιζε 2 κιλά, εξασφαλίζοντας ένα ασφαλές περιβάλλον γέννας εντός νοσοκομείου.

Η επέμβαση μεταμόσχευσης πραγματοποιήθηκε από την ομάδα της Womb Transplant UK, υπό την καθοδήγηση των χειρουργών Ισαμπέλ Κιρόγα και Ρίτσαρντ Σμιθ, οι οποίοι βρέθηκαν επίσης στην αίθουσα τοκετού.

Ο καθηγητής Σμιθ, επικεφαλής της οργάνωσης και γυναικολόγος χειρουργός στο Imperial College Healthcare NHS Trust, δήλωσε: «Έχουμε περιμένει πάρα πολλά χρόνια γι’ αυτό. Το πιο αγχωτικό κομμάτι της ημέρας ήταν όταν οι γονείς με παρακάλεσαν να κρατήσω την κόρη τους».

Η Δρ Κιρόγα, από το Oxford Transplant Centre, ανέφερε: «Ήταν μια εξαιρετικά σύνθετη επέμβαση, αλλά άξιζε απολύτως κάθε λεπτό».

Η Isabel Quiroga, η χειρουργός που ήταν επικεφαλής της ομάδας μεταμόσχευσης στο νοσοκομείο Churchill της Οξφόρδης, λέει ότι παρόλο που η διαδικασία περιείχε κινδύνους και για τις δύο αδελφές, τελικά αποδείχθηκε «ζωογόνα».

Η Amy λέει ότι δεν αισθάνθηκε την αίσθηση απώλειας που βιώνουν ορισμένες γυναίκες μετά από μια υστερεκτομή, λόγω του μεγάλου οφέλους που θα είχε η αδελφή της.

Η Grace είχε την πρώτη της περίοδο μέσα σε δύο εβδομάδες από τη μεταμόσχευση και έμεινε έγκυος με την πρώτη προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ήταν «απίστευτο» όταν ένιωσε την πρώτη κλωτσιά του μωρού της, ανέφερε, προσθέτοντας ότι ολόκληρη η εγκυμοσύνη της ήταν «πραγματικά ξεχωριστή».

Η μικρή Amy γεννήθηκε με καισαρική τομή στο νοσοκομείο Queen Charlotte's στο δυτικό Λονδίνο στις 27 Φεβρουαρίου. Η Grace και ο Angus λένε ότι ελπίζουν να αποκτήσουν και δεύτερο παιδί - μόλις η ιατρική ομάδα πει ότι είναι η κατάλληλη στιγμή.

Η υγιής μήτρα θα αφαιρεθεί από την Grace μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού τους Η υγιής μήτρα που έχει τώρα θα αφαιρεθεί μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού τους. Αυτό θα επιτρέψει στην Grace να σταματήσει να παίρνει καθημερινά τα ανοσοκατασταλτικά που λαμβάνει σήμερα για να διασφαλίσει ότι ο οργανισμός της δεν θα απορρίψει τη μήτρα της αδελφής της.

Η λήψη αυτών των φαρμάκων μπορεί να αυξήσει τους κινδύνους εμφάνισης ορισμένων καρκίνων, ιδίως αν λαμβάνονται για πολλά χρόνια, αλλά η χειρουργός Isabel Quiroga λέει ότι οι κίνδυνοι αυτοί θα επανέλθουν στα βασικά επίπεδα μόλις αφαιρεθεί η μήτρα.

Ο καθηγητής Richard Smith, γυναικολόγος χειρουργός στο Imperial College του Λονδίνου, ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας ανάκτησης οργάνων, ερευνά τη μεταμόσχευση μήτρας για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Λέει ότι η ομάδα του είναι ενθουσιασμένη με τη γέννηση της μικρής Amy και ότι θα δώσει ελπίδα σε πολλές από τις 15.000 γυναίκες στο Ηνωμένο Βασίλειο σε αναπαραγωγική ηλικία που δεν έχουν λειτουργική μήτρα, εκ των οποίων περίπου 5.000 γεννήθηκαν χωρίς μήτρα.

Ο κ. Smith είναι επικεφαλής μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που ονομάζεται Womb Transplant UK, η οποία πλήρωσε τα έξοδα του NHS για την επέμβαση μεταμόσχευσης της Grace. Όλο το ιατρικό προσωπικό εργάστηκε αφιλοκερδώς. Κάθε μεταμόσχευση κοστίζει περίπου 30.000 λίρες, λέει, και το φιλανθρωπικό ίδρυμα έχει επαρκή κεφάλαια για να κάνει ακόμη δύο.

Τα μωρά που έχουν γεννηθεί από μητέρες με μεταμοσχευμένη μήτρα

Το 2014 γεννήθηκε στη Σουηδία το πρώτο μωρό μετά από μεταμόσχευση μήτρας. Έκτοτε έχουν πραγματοποιηθεί περίπου 135 τέτοιες μεταμοσχεύσεις σε περισσότερες από δώδεκα χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Κίνας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ινδίας και της Τουρκίας. Έχουν γεννηθεί περίπου 65 μωρά.

Η εγχείρηση μεταμόσχευσης των αδελφών είχε αρχικά προγραμματιστεί να γίνει στα τέλη του 2019, αλλά χάλασε και στη συνέχεια φαινόταν αμφίβολη για αρκετά χρόνια λόγω της πανδημίας του κόβιντ. Όταν τελικά πραγματοποιήθηκε, τον Φεβρουάριο του 2023, η ομάδα, αποτελούμενη από τουλάχιστον 30 γιατρούς, χρειάστηκε περίπου 17 ώρες για να αφαιρέσει τη μήτρα της Έιμι και να τη μεταμοσχεύσει στην Γκρέις.

Μέχρι σήμερα, έχουν γεννηθεί περίπου 50 παιδιά παγκοσμίως μέσω μεταμόσχευσης μήτρας. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχουν γίνει τρεις επεμβάσεις από το 2023, με την περίπτωση της Γκρέις Ντέιβιντσον να αποτελεί την πρώτη που καταλήγει σε επιτυχή τοκετό.

Παρά την επιτυχία, οι ειδικοί σημειώνουν ότι η μεταμόσχευση μήτρας δεν αναμένεται να γίνει «ρουτίνα», καθώς προϋποθέτει υψηλό ιατρικό ρίσκο, πολλαπλές επεμβάσεις, και χρήση ισχυρών ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.

Ορισμένοι βιοηθικολόγοι εξακολουθούν να εκφράζουν επιφυλάξεις για τη σκοπιμότητα της μεθόδου, ιδίως όταν προκύπτουν πρόωροι τοκετοί ή χαμηλό βάρος γέννησης.

Ωστόσο, η σταδιακή αύξηση επιτυχημένων περιστατικών και η δυνατότητα τεκνοποίησης για γυναίκες που δεν είχαν καμία ελπίδα, δίνουν νέα διάσταση στη μέθοδο.