Στο διπλάσιο πληρώνει τα φάρμακα της ηπατίτιδας ο ΕΟΠΥΥ από 1η Σεπτεμβρίου

Από 1η Σεπτεμβρίου ο ΕΟΠΥΥ πληρώνει τα φάρμακα της ηπατίτιδας στο διπλάσιο και πλέον από την εκπτωτική τιμή που είχε πετύχει η Επιτροπή Διαπραγμάτευσης φαρμάκων επισημαίνουν με ερώτησή τους προς τον Υπουργό Υγείας ο Αν. Τομεάρχης Υγείας της Νέας Δημοκρατίας Ιάσονας Φωτήλας και ο Τομεάρχης Υγείας Βασίλης Οικονόμου.
Η επιτυχής σύμβαση που είχε υπογραφεί από τον ΕΟΠΥΥ για την αποζημίωση των φαρμάκων της ηπατίτιδας έληξε στις 31 Αυγούστου 2018. Θα έπρεπε λοιπόν το Υπουργείο Υγείας να συντονίσει τις ενέργειές του προκειμένου να δραστηριοποιηθεί και η Επιτροπή Αξιολόγησης HTA και η νέα Επιτροπή Διαπραγμάτευσης φαρμάκων - που σημειωτέον έχει μεταφερθεί με απόφαση του Υπουργού στο Υπουργείο Υγείας από τον ΕΟΠΥΥ που ήταν. Για το λόγο αυτό ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός για ποιους λόγους άφησε να παρέλθει αρκετός χρόνος και δε μερίμνησε ώστε να δραστηριοποιηθεί εγκαίρως η Επιτροπή Αξιολόγησης HTA και η νέα Επιτροπή Διαπραγμάτευσης φαρμάκων ώστε να διατηρηθεί η έκπτωση στα φάρμακα της ηπατίτιδας και εάν θα προβεί σε άμεσες ενέργειες ώστε να υπάρξει νέα σύμβαση.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Ερώτησης:
Προς τον Υπουργό Υγείας
Θέμα: Στο διπλάσιο πληρώνει τα φάρμακα της ηπατίτιδας ο ΕΟΠΥΥ από 1η Σεπτεμβρίου!

Με τη λήξη των συμβάσεων για τα φάρμακα της ηπατίτιδας τις οποίες η πρώην Επιτροπή Διαπραγμάτευσης τιμών των φαρμάκων του ΕΟΠΥΥ είχε συνάψει, η σημαντική έκπτωση που είχε πετύχει θα χανόταν. Θα έπρεπε λοιπόν το Υπουργείο Υγείας να συντονίσει τις ενέργειές του προκειμένου να δραστηριοποιηθεί και η Επιτροπή Αξιολόγησης HTA και η νέα Επιτροπή Διαπραγμάτευσης φαρμάκων - που σημειωτέον έχει μεταφερθεί με απόφαση του Υπουργού στο Υπουργείο Υγείας από τον ΕΟΠΥΥ που ήταν.
Αντί αυτού, το Υπουργείο δεν έκανε τις δέουσες ενέργειες, και έτσι η επιτυχής σύμβαση που είχε υπογραφεί από τον ΕΟΠΥΥ έληξε 31 Αυγούστου 2018. Ως συνέπεια, ο νέος κανονισμός λειτουργίας της επιτροπής που εκδόθηκε πριν από λίγες ημέρες προβλέπει ότι από 1ης Σεπτεμβρίου ο ΕΟΠΥΥ πληρώνει τα φάρμακα της ηπατίτιδας στις παλαιές τιμές τους, δηλαδή στο διπλάσιο και πλέον από την εκπτωτική τιμή που είχε πετύχει η Επιτροπή Διαπραγματευτής φαρμάκων του ΕΟΠΥΥ!
Βάσει των ανωτέρω ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1. Για ποιους λόγους το Υπουργείο Υγείας άφησε να παρέλθει αρκετός χρόνος και δεν μερίμνησε ώστε να δραστηριοποιηθεί εγκαίρως η Επιτροπή Αξιολόγησης HTA και η νέα Επιτροπή Διαπραγμάτευσης φαρμάκων ώστε να διατηρηθεί η έκπτωση στα φάρμακα της ηπατίτιδας;
2. Θα προβεί σε άμεσες ενέργειες ώστε να υπάρξει νέα σύμβαση για τα φάρμακα της ηπατίτιδας και ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα των σχετικών ενεργειών;
Οι ερωτώντες βουλευτές

Ιάσονας Φωτήλας​Αχαΐας

Βασίλης Οικονόμου​Επικρατείας

Οικογενειακοί γιατροί και δαπάνες υγείας στο "μάτι" των Θεσμών

Η πορεία της λειτουργίας των τοπικών μονάδων, στο πλαίσιο των αλλαγών στην πρωτοβάθμια φροντίδα και της τοποθέτησης οικογενειακών γιατρών, το ζήτημα των προμηθειών στα νοσοκομεία και τέλος το "αγκάθι” του clawback, ειδικά για την αγορά του φαρμάκου, δηλαδή της αναγκαστικής επιστροφής από τον ιδιωτικό τομέα των υπερβάσεων στους προϋπολογισμούς του ΕΟΠΥΥ, ήταν τα τρία θέματα που μπήκαν στο τραπέζι των χθεσινών επαφών ανάμεσα σε υπουργείο Υγείας και εκπροσώπους των θεσμών. Η συνάντηση έγινε σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων.

Οι θεσμοί έχουν θέσει ως προαπαιτούμενο για τις επόμενες αξιολογήσεις τον περαιτέρω εξορθολογισμό των δαπανών για την υγεία. Έχουν ζητήσει επίσης της λήψη μέτρων για τη βελτίωση της δημοσιονομικής διαχείρισης και της οικονομικής αποδοτικότητας των νοσοκομείων, τη μείωση των χρόνων αναμονής στο ΕΣΥ (συμπεριλαμβανομένης αυτών για χειρουργική επέμβαση), αλλά και την είσπραξη των επιστροφών, θέτοντας ως ανώτατο όριο clawback του ΕΟΠΥΥ στα 1,407 δισ. ευρώ φέτος, από 1,525 δισ. το 2017.

Σημειώνεται πως το "χαράτσι” του clawback, όπως έχει συμφωνηθεί από το υπουργείο Υγείας με τους Θεσμούς, θα ισχύει έως το 2022. Το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουν οι φαρμακευτικές, που μόνο φέτος, σύμφωνα με εκτιμήσεις στελεχών του χώρου, θα βρεθούν αντιμέτωπες με μια υπέρβαση άνω των 600 εκατ. ευρώ.

Όμως σε όλες τις κατηγορίες δαπανών, όπως σε διαγνωστικές εξετάσεις, νοσήλια κλινικών, ιατρικές επισκέψεις κ.ά., οι αντίστοιχοι προϋπολογισμοί δεν μένουν ποτέ εντός των κλειστών ορίων.

Όσον αφορά τις τοπικές μονάδες υγείας (ΤΟΜΥ), σύμφωνα με τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό, λειτουργούν 94, ενώ στόχος είναι ο αριθμός αυτός να προσεγγίσει τις 120 μέχρι το τέλος του έτους. Εντούτοις, η πορεία υλοποίησης της μεταρρύθμισης βρίσκεται ακόμη μακριά σε σχέση τις συνολικά 239 μονάδες που προβλέπονται κατά την πλήρη ανάπτυξη του συστήματος.

Και εδώ όμως τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας είναι πολλά. Στις προκηρύξεις για τη στελέχωση των μονάδων η ανταπόκριση των γιατρών ήταν χαμηλή και θεωρείται πως προς το παρόν θα μπορέσει να καλυφθεί μόλις το 40% των αναγκών. Έτσι πολλές από τις ΤΟΜΥ στεγάζονται σε Κέντρα Υγείας, με "δανεικούς” γιατρούς από αυτά.

Το κλίμα άλλωστε στους κόλπους των γιατρών κατά του υπουργείου Υγείας είναι τεταμένο. Ενώσεις γιατρών και ιατρικοί σύλλογοι κάνουν λόγο για υποστελέχωση των τοπικών μονάδων και αντιδρούν στους όρους με τους οποίους θα πραγματοποιούνται οι επισκέψεις στους ελευθεροεπαγγελματίες οικογενειακούς του ΕΟΠΥΥ.

Βασιλική Κουρλιμπίνη
capital.gr

Guardian: Στο "έλεος του Θεού" οι τουρίστες στην Ελλάδα

Την απελπιστική κατάσταση των ιατρικών υποδομών στα ελληνικά νησιά, επισημαίνει σε άρθρο του ο Guardian με αφορμή τον θάνατο Βρετανίδας τουρίστριας στην Κάλυμνο. 

Η βρετανική εφημερίδα κάνει λόγο για μεγάλο κίνδυνο με τον οποίο έρχονται αντιμέτωποι οι τουρίστες εάν τους προκύψει κάποια ιατρική ανάγκη κυρίως σε περιοχές εκτός των μεγαλουπόλεων. 

Μάλιστα ο Guardian φιλοξενεί δηλώσεις του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλη Γιαννάκου ο οποίος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για σημαντικές ελλείψεις στα ελληνικά νοσοκομεία με αφορμή τον θάνατο της 74χρονης Vivienne Taylor, που αποδόθηκε σε έλλειψη ασθενοφόρου με εξειδικευμένο προσωπικό την μοιραία νύχτα. 

"Αυτή η περίπτωση του άδικου θανάτου μίας Βρετανίδας τουρίστριας είναι αποτέλεσμα της απελπιστικής κατάστασης των ιατρικών υποδομών στα ελληνικά νησιά", δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Γιαννάκος, ενώ πρόσθεσε  "Οι ελλείψεις γιατρών, βασικού εξοπλισμού, ασθενοφόρων και αναλώσιμων υλικών συνιστούν τεράστια απειλή για χιλιάδες τουρίστες και φυσικά τους πολίτες μας".

Οι τουρίστες που αντιμετωπίζουν ιατρικά προβλήματα σε περιοχές εκτός των μεγάλων πόλεων, όπως για παράδειγμα σε νησιά ή σε ορεινές περιοχές, βρίσκονται "στο έλεος του Θεού", σημείωσε χαρακτηριστικά ο ίδιος. 

Όπως επισημαίνει ο Guardian, πάνω από 3 εκατομμύρια Βρετανοί τουρίστες επισκέπτονται την Ελλάδα κάθε χρόνο. Ελάχιστες δημόσιες υπηρεσίες έχουν δεχθεί τόσο μεγάλο πλήγμα από τις περικοπές δαπανών της Ελλάδας στα χρόνια της κρίσης όσο το σύστημα Υγείας, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα. 

Εσύ ποια μέρα θα αρρωστήσεις; Τις ζυγές ή τις μονές;

Σκάνδαλα, σκάνδαλα, σκάνδαλα. Η κυβέρνηση και τα όργανα προπαγάνδας ανακαλύπτουν και κατασκευάζουν ευφάνταστα πράγματα κάθε μέρα για να σπιλώσουν αντιπάλους και ανεπιθύμητους. 

Όμως τι μπορεί να αποτελέσει μεγαλύτερο σκάνδαλο από έναν άνθρωπο που έχει πρόβλημα υγείας και σπεύδει στην κοντινότερη δημόσια δομή (κέντρο υγείας) και την βρίσκει κλειστή γιατί εφημερεύει μόνο τις ζυγές μέρες; Αποτέλεσμα; Ο ασθενής χάνει τη ζωή του μόνος, αβοήθητος, χωρίς ελπίδα. Άτιμη τύχη τον καταδίκασε να αρρωστήσει μονή ημέρα του μήνα και όχι ζυγή! Αυτό βέβαια για την ηγεσία του υπουργείου υγείας και τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης δεν είναι σκάνδαλο. Είναι απλά η κακιά ώρα, ή μήπως μια στραβή όπως θα έλεγε και η αξιότιμη Περιφερειάρχης κα Δούρου; Πεθαίνει ένας άνθρωπος υπό αυτές τις συνθήκες και ευθύνη δεν αναλαμβάνει κανείς! Αναμενόμενο βέβαια, όταν σε μια απώλεια 98 ανθρώπων όλα έγιναν με τρόπο αλάνθαστο, και εσύ μένεις στήλη άλατος να αναρωτιέσαι πόσοι θα έπρεπε να χαθούν για να καταλάβουν οι κυβερνώντες και να ομολογήσουν με απόλυτο τρόπο ότι κάπου, κάπως, κάποιο λάθος έγινε;

Στην Ελλάς του 2018 οι φωστήρες του Υγείας έχοντας ήδη δυο ανάπηρες και ελλιπείς δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (ΠΕΔΥ και ΚΕΝΤΡΑ ΥΓΕΙΑΣ), αντί να βελτιώσουν και να βοηθήσουν με ουσιαστικές παρεμβάσεις τις υπάρχουσες δομές, βρήκαν ότι χρειάζονται άλλη μια που αυτή θα λύσει το πρόβλημα! Και εγένετο... ΤΟ.Μ.Υ (τοπικές μονάδες υγείας)! Προσλήψεις ημετέρων, χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, σχεδιασμός στο πόδι και κατάργηση των συμβασιούχων ιατρών του ΕΟΠΥΥ (των 200 δωρεάν επισκέψεων). Κατάργηση δηλαδή της μόνης ουσιαστικά δομής που κρατούσε μαζί με τον ΕΟΠΥΥ το σύστημα όρθιο και υποτυπωδώς κατάφερνε κάποιος να έχει κάποια ελάχιστη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες της ΠΦΥ. Και έτσι εξοικονόμησαν 120 εκ € για να φτιάξουν μια δομή που μαζί με τον ήδη αποτυχημένο οικογενειακό ιατρό στοιχίζει ετησίως περίπου τα διπλάσια. 

Έτσι και προσλήψεις έγιναν και πουλήσαμε δημόσιο χαρακτήρα στην υγεία, στην πραγματικότητα όμως οι ασθενείς πηγαίνουν στους γιατρούς τους, όπου πήγαιναν και πριν, πληρώνοντας από την τσέπη τους γιατί διαφορετικά δεν ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝΤΑΙ. Στην συντριπτική πλειοψηφία τους, οι ασθενείς με ένα χαμηλό αντίτιμο επίσκεψης πηγαίνουν στον γιατρό τους, αυτόν που ήξεραν και τους κουράριζε, γιατί αυτόν ήξεραν και εμπιστεύονται, ενώ τώρα δεν ξέρουν καν που πρέπει ή αν έχουν κάπου να απευθυνθούν. Άλλο ένα κόστος που μετακυλίσθηκε έντεχνα στους ασφαλισμένους, την ίδια στιγμή που ο προϋπολογισμός επιβαρύνεται με άχρηστες και ανεπαρκείς δομές. 

Σε ποιο φοβερό και τόσο πλούσιο κράτος έχουν την πολυτέλεια να συντηρούν τρεις και τέσσερις δομές μόνο για την Πρωτοβάθμια Υγεία και πάλι υπηρεσίες να μην έχουν; Ουάου όπως έλεγε και ο Γιάνης! Στην μεταμνημονιακή και ακόμη καταρρέουσα Ελλάς!

Στην περιφέρεια η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη. Τα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας υποστελεχωμένα και ελλιπή φυτοζωούν. Υπολειτουργούν, εφημερεύουν χωρίς βασικές ειδικότητες, δεν έχουν νοσηλευτές και γιατρούς, αν και από τα διοικητικά γραφεία ξεχειλίζει το κομματικό κράτος και εκεί! Ένα από τα βασικότερα ζητήματα των περιφερειακών νοσοκομείων είναι και οι ειδικευόμενοι γιατροί που αποτελούν πλέον είδος προς εξαφάνιση (κενές θέσεις άνω του 30%). Τα τμήματα τα κρατάνε ουσιαστικά οι λιγοστοί επιμελητές και οι διευθυντές οι οποίοι είναι περισσότεροι από τους επιμελητές Α, Β και τους ειδικευόμενους. Άλλο ένα παράδοξο του ελληνικού συστήματος. Πολλοί στρατηγοί αλλά κανένας στρατιώτης. Οι κουτσουρεμένες προσλήψεις επιμελητών Β και οι επικουρικοί προς το παρόν φιλότιμα κρατάνε όπως όπως όρθιο το ΕΣΥ, διότι οι γιατροί αυτοί κάνουν και τον ειδικευόμενο όταν χρειαστεί, αλλά είναι σαφές ότι το σύστημα αυτό δεν είναι βιώσιμο σε βάθος χρόνου. Αν δεν αλλάξει κάτι ριζικά, πρώτα θα καταρρεύσει η επαρχία και όταν λέω επαρχία δεν εννοώ μόνο τα πολύ ορεινά μέρη και νησιά, αλλά τα μεγάλα νομαρχιακά νοσοκομεία τα οποία εφημερεύουν σε καθημερινή βάση. Οι νέοι γιατροί προφανώς και θα συνεχίσουν να προτιμούν το εξωτερικό για να κάνουν την ειδικότητα τους, γιατί εκεί και εκπαιδεύονται καλά και αμείβονται καλά, και διαβιούν μέσα σε ανθρώπινες συνθήκες και ωράρια. Η υποβάθμιση των δημόσιων νοσοκομείων είναι ίσως η χειρότερη πτυχή της οικονομικής κρίσης. Ουδείς όμως από αυτούς που κούναγαν το δάκτυλο για τις αυτοκτονίες και τις ελλείψεις στο ΕΣΥ δεν δείχνουν σήμερα να τους απασχολεί κάτι από όλα αυτά. Έχουν σοβαρότερα πράγματα να κάνουν στο Υγείας. Το Facebook δε μπορεί να περιμένει. Η διαχείριση της επικοινωνίας και τα ψηφαλάκια είναι σημαντικότερα από τη δημόσια υγεία. 

Το θέμα παραμένει και είναι το μόνο σοβαρό εντέλει: σε ποια Ελλάδα θέλουμε να ζούμε; Στην Ελλάδα που το κέντρο υγείας εφημερεύει τις μισές ημέρες, ή σε μια Ελλάδα που με ορθολογισμό και πρόγραμμα θα ξαναγίνει το κράτος μας στιβαρό και αντάξιο των φόρων που πληρώνουμε κάθε μέρα;

Μιχάλης Ι. Λιβανός - Insider.gr

Ανοιχτή επιστολή των μελών του Δ.Σ. του Συνδέσμου Ιδιωτών Εργαστηριακών Ιατρών Δυτικής Ελλάδος - ΣΙΔΕΙΔΕΛ

Πάτρα, 11/09/2018

Δελτίο τύπου-

Προς

Τον Αξιότιμο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ.Προκόπη Παυλόπουλο
Τον Πρωθυπουργό κ.Αλέξη Τσίπρα
Τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ.Κυριάκο Μητσοτάκη
Τα κόμματα της Βουλής των Ελλήνων

Αξιότιμοι Κύριοι και Κυρίες

Η επιβολή των τριών μνημονίων και η εφαρμογή των μνημονιακών υποχρεώσεων στον οικονομικό προϋπολογισμό για την Υγεία από το 2013 μέχρι και σήμερα υπήρξε δραματική.

Με έναρξη την αναδρομικότητα στην ισχύ του clawback και rebate το 2013 και τα δυσθεώρητα ποσά δεδουλευμένων εξετάσεων που το ελληνικό κράτος εν ονόματι του ΕΟΠΥΥ παρακράτησε από τον ιδιώτη εργαστηριακό ιατρό,την επιβολή πλαφόν ανά ιατρείο στην μηνιαία παροχή ιατρικών υπηρεσιών στους ασθενείς μας ,την σύναψη σύμβασης με ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρείες για ολοκλήρωση λογιστικού ελέγχου με ιδία οικονομική επιβάρυνση ενώ θα έπρεπε να γίνει από κρατικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, την τραγική υποκοστολόγηση στις εργαστηριακές εξετάσεις που αποτελούν την ραχοκοκκαλιά των βιοπαθολογικών αναλύσεων που επιβλήθηκε τον Ιανουάριο του 2016, την επιβολή ISO και εξωτερικού ποιοτικού ελέγχου που αύξησε τα λειτουργικά κόστη των εργαστηρίων μέσα στην κρίση έως την εξακολουθητική ισχύ του clawback και rebate όλα αυτά τα χρόνια από το 2013, μέχρι και την τελευταία γνωστοποίηση του clawback 2017 που παρακρατείται σε δόσεις από την αρχή του 2018, μαζί με την μηνιαία παρακράτηση από τον συμψηφισμό ανοικτής περίθαλψης 2012-2015 με βεβαιωμένες οφειλές του ΕΟΠΥΥ , ο ιδιώτης εργαστηριακός γιατρός έχει απογοητευτεί, έχει απελπιστεί , έχει ματώσει και έχει στεγνώσει από οικονομικά και ψυχικά αποθέματα.

Η λειτουργία των ιδιωτικών εργαστηρίων όλων των εργαστηριακών ειδικοτήτων που έχουν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ είναι ένας καθημερινός αγώνας επιβίωσης και δημιουργεί σε όλους τους συναδέλφους κλίμα δυσφορίας ,αβεβαιότητας και κατάφωρης αδικίας .Όλα αυτά τα χρόνια της ληστρικής επιβολής μέτρων πολλοί συνάδελφοι έκλεισαν τα ιατρεία τους , ενώ πολλοί άλλοι μετανάστευσαν στο εξωτερικό όπου η οικονομική αντιμετώπισή τους από τα αντίστοιχα συστήματα υγείας είναι τουλάχιστον ρεαλιστική και αξιοπρεπής στην επαγγελματική τους ιδιότητα και προσφορά. Όσοι όμως έμειναν στην Ελλάδα και κράτησαν τα εργαστήρια τους ανοιχτά με χίλιους κόπους και δύσκολες αποφάσεις όπως δυστυχώς η απόλυση υπαλλήλων που οδήγησε σε αύξηση του ποσοστού ανεργίας στην χώρα, προστρέχουν τώρα σε εσάς υψώνοντας για άλλη μία φορά φωνή διαμαρτυρίας και κάνοντας έκκληση επιτέλους για δικαίωση.

Ο Σύνδεσμος Ιδιωτών Εργαστηριακών Ιατρών Δυτικής Ελλάδος ( ΣΙΔΕΙΔΕΛ) σας καλεί να πάρετε θέση τώρα ,μετά την έξοδο από τα μνημόνια που η χώρα μας έχει πλέον τη δυνατότητα εφαρμογής κατά το δυνατόν δικής της πολιτικής βούλησης .

Καταργήστε την εφαρμογή clawback και rebate,είναι ένα ληστρικό όπλο εξόντωσης,

είναι δίκαιη απαίτησή μας να πληρωνόμαστε για κάθε εξέταση που εκτελούμε,

επαναφέρετε την κοστολόγηση των εξετάσεων τουλάχιστον στα επίπεδα του ΦΕΚ 1991.

Ευτελίζετε τους ιδιώτες βιοπαθολόγους όταν ζητάτε να εκτελέσουν μία γενική ούρων ή μια γενική αίματος με τιμή αποζημίωσης από το κράτος σχεδόν ένα ευρώ και απαξιώνετε τους ιδιώτες ακτινολόγους όταν αποζημιώνεται ο υπέρηχος μαστού ή μαλακών μορίων με τιμή μόλις επτά ευρώ για επιστημονική εργασία έως και μίας ώρας.

Στην χώρα που γέννησε την ιατρική ,στην χώρα που δίνει στους γιατρούς όλου του κόσμου τον Όρκο του Ιπποκράτη ,στην χώρα που τροφοδοτεί την Υφήλιο με λαμπρούς επιστήμονες ιατρούς όλων των ειδικοτήτων ,είναι έγκλημα η εξευτελιστική και απαξιωτική αντιμετώπιση των ιδιωτών εργαστηριακών επιστημόνων που με το αίμα της ψυχής τους έχουν στηρίξει την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας από την αρχή της κρίσης έως και σήμερα. Είναι αυτοί στους οποίους ο ασθενής θα απευθυνθεί πολλές φορές πρώτος όταν π.χ.πονά και ο καρδιολόγος του ζητά επείγουσα τροπονίνη ,όταν το παιδί του έχει πυρετό και περιμένει ο παιδίατρος όσο πιο γρήγορα γίνεται το αιμοδιάγραμμα, την γενική ούρων ή τον υπέρηχο, είναι αυτοί που θα ανοίξουν τα ιατρεία τους ανήμερα Εορτών ή κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου για να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς τους σε επείγουσες καταστάσεις με υψηλό αίσθημα ευθύνης, αμεσότητα και αξιοπιστία .

Είναι αυτοί οι ιδιώτες εργαστηριακοί γιατροί , οι συμβεβλημμένοι με τον ΕΟΠΥΥ , ο πυλώνας της ΠΦΥ που απεγκλωβίζει τις αίθουσες των επειγόντων των νοσοκομείων από περιστατικά που διεκπεραιώνονται με υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες για τις οποίες έχει πληρώσει ο φορολογούμενος αλλά το κράτος δεν αποζημιώνει γιατί έχει κλειστό προϋπολογισμό για την Υγεία ,διατηρώντας όμως ανοικτό και ανεξέλεγκτο αριθμό συνταγογραφούμενων εξετάσεων.(εξετάσεις που ο εργαστηριακός είναι υποχρεωμένος να εκτελέσει ως εντολοδόχος ιατρός .)

Οι ιδιώτες εργαστηριακοί ιατροί αποτελούν ένα δυναμικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας με υψηλό αίσθημα επαγγελματισμού ,προσφοράς και αξιοπρέπειας .Εμείς ως μέλη του Δ.Σ. του ΣΙΔΕΙΔΕΛ σας καλούμε, αξιότιμοι κύριοι και κυρίες ,να πάρετε θέση δίπλα μας και όχι απέναντί μας ,να ακούσετε τη δίκαιη φωνή μας και επιτέλους να δώσετε τέλος στην Θυσία –σφαγιασμό μας ως σύγχρονης Ιφιγένειας .

Μετά τιμής

Για τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΙΔΕΙΔΕΛ

Η Πρόεδρος Η Γ.Γραμματέας

Κώτσα Κυριακή Ράλλη Ιωάννα

Τεράστια καθυστέρηση στη θεσμική οργάνωση του Ιατρικού Τουρισμού

Εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχει προχωρήσει στον καθορισμό των όρων και προϋποθέσεων για την άσκηση της δραστηριότητας του Ιατρικού Τουρισμού με αποτέλεσμα να μη «μπαίνει» δυναμικά στο χώρο αυτό η Ελλάδα αναφέρουν με ερώτησή τους προς τον Υπουργό Υγείας ο Αν. Τομεάρχης Υγείας της Νέας Δημοκρατίας Ιάσονας Φωτήλας και ο Τομεάρχης Υγείας Βασίλης Οικονόμου. 

Η Ελλάδα, αν και έχει όλες τις προϋποθέσεις, για να αποσπάσει ένα πολύ σημαντικό μερίδιο της παγκόσμιας αγοράς που εκτιμάται ότι θα της απέδιδε άμεσα έσοδα της τάξης των 400 εκατομμυρίων ευρώ περίπου, δεν περιλαμβάνεται στις 40 πρώτες χώρες του Ιατρικού Τουρισμού. Για το λόγο αυτό ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός για ποιους λόγους έχει καθυστερήσει να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες και εάν θα προχωρήσει στην έκδοση των απαραίτητων εφαρμοστικών εγκυκλίων ώστε να δημιουργηθεί το Μητρώο Παρόχων Ιατρικού Τουρισμού που είναι απαραίτητο βήμα για την θεσμική οργάνωση του εν θέματι κλάδου του τουρισμού. 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Ερώτησης: 

Προς τον Υπουργό Υγείας 

Θέμα: Τεράστια καθυστέρηση στη θεσμική οργάνωση του Ιατρικού Τουρισμού

Ένας από τους ανερχόμενους διεθνώς τομείς τουριστικής ανάπτυξης είναι ο Ιατρικός Τουρισμός. Πρόκειται για μια δυναμική αγορά παροχής υπηρεσιών, με παγκόσμιο κύκλο εργασιών, που υπολογίζεται (στοιχεία 2015) σε 130 δισεκατομμύρια. δολάρια και ετήσιο ρυθμό αύξησης που εκτιμάται ότι υπερβαίνει το 20%.

Η Ελλάδα, αν και έχει όλες τις προϋποθέσεις, για να αποσπάσει ένα πολύ σημαντικό μερίδιο της παγκόσμιας αγοράς που εκτιμάται ότι θα της απέδιδε άμεσα έσοδα της τάξης των 400 εκατομμυρίων ευρώ περίπου, δεν περιλαμβάνεται στις 40 πρώτες χώρες του Ιατρικού Τουρισμού. Αναφέρεται μόνο ως μία από τις χώρες που ετοιμάζουν την είσοδό τους στην παγκόσμια αγορά, μαζί με την Κούβα.

Οι μεμονωμένες προσπάθειες - παρότι αρκετά αξιέπαινες - δεν αρκούν αν η διεθνής προώθηση του Ιατρικού Τουρισμού δεν ρυθμισθεί και οργανωθεί θεσμικά από τα Υπουργεία Υγείας και Τουρισμού. Το Υπουργείο Υγείας οφείλει να δημιουργήσει ένα υγιές θεσμικό πλαίσιο οργάνωσης - πρωτίστως με τη δημιουργία αξιόπιστου Μητρώου Παρόχων Υπηρεσιών Ιατρικού Τουρισμού. Όμως, η Κοινή Υπουργική Απόφαση (με αριθμό 27217/26.11.2013) για τον καθορισμό των όρων και προϋποθέσεων για την άσκηση της δραστηριότητας του Ιατρικού Τουρισμού, που προβλέπει και τη δημιουργία Μητρώου Παρόχων Ιατρικού Τουρισμού, παραμένει σχεδόν πέντε χρόνια τώρα ανεφάρμοστη, επειδή δεν έχουν εκδοθεί οι απαραίτητες εφαρμοστικές εγκύκλιοι!

Με βάση την Οδηγία 2011/24 της Ε.Ε, έχουν οριστεί οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες ο ασθενής μπορεί να ταξιδέψει σε άλλη χώρα της ΕΕ για να λάβει ιατρική περίθαλψη και να του επιστραφούν τα σχετικά έξοδα. Η Οδηγία δημιούργησε ένα δίκτυο Εθνικών Σημείων Επαφής (ΕΣΕ) και ως Εθνικό Σημείο Επαφής για την Ελλάδα έχει οριστεί ο ΕΟΠΥΥ.

Βάσει των ανωτέρω ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός: 

1. Για ποιους λόγους το Υπουργείο, 5 (!) χρόνια μετά την έκδοση της Υπουργικής Απόφασης 27217/26.11.2013, δεν έχει προβεί στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις του θεσμικού πλαισίου που θα «ξεκλειδώσουν» την αναπτυξιακή δυναμικήτου Ιατρικού Τουρισμού στη χώρα μας;

2. Θα προβεί στην έκδοση των απαραίτητων εφαρμοστικών εγκυκλίων ώστε να δημιουργηθεί το Μητρώο Παρόχων Ιατρικού Τουρισμού που είναι απαραίτητο βήμα για την θεσμική οργάνωση του εν θέματι κλάδου του τουρισμού; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα των σχετικών ενεργειών;

Ενας στoυς τρεις πληρώνει από την τσέπη του την ιατρική επίσκεψη

Βασικές αιτίες οι καθυστερήσεις και η απουσία επιλογής γιατρού από τους ασθενείς

Πέφτει απειλητικά η στάθμη της δεξαμενής των συμβεβλημένων ιδιωτών γιατρών, παρότι σύμφωνα με νέα έρευνα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της πολύπαθης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Μοιραία, η κατά τα άλλα δημόσια υγεία γίνεται ακόμη πιο ακριβή εν μέσω κρίσης, καθώς αυξάνεται το ποσοστό των ασφαλισμένων που πληρώνουν από την τσέπη τους την ιατρική επίσκεψη, αποφεύγοντας (κατ’ επιλογήν ή κατ’ ανάγκην) τις δημόσιες… ουρές.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Παρατηρητηρίου Μεταρρυθμίσεων στην Υγεία, το συγκεκριμένο εύρημα φαίνεται να «σχετίζεται με την περιορισμένη προσφορά υπηρεσιών υπό ασφαλιστική κάλυψη, η οποία αναγκάζει τους πολίτες να επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου με το κόστος της σχετικής υπηρεσίας».

Σε ιδιώτες

Ειδικότερα, το πρώτο εξάμηνο του 2017 το 29,6% των συμμετεχόντων στη μελέτη αποκάλυψαν ότι απευθύνονται κυρίως σε ιδιώτη, μη συμβεβλημένο με το Ταμείο τους γιατρό, για την κάλυψη των αναγκών της υγείας τους.
Μάλιστα, το δεύτερο εξάμηνο, το αντίστοιχο ποσοστό αυξήθηκε σημαντικά αγγίζοντας το 35,5% των ασφαλισμένων. Από τους υπολοίπους, ένας στους τρεις ασθενείς απευθύνονται σε γιατρούς του ΕΟΠΥΥ και το υπόλοιπο 28,9% σε δομές του ΕΣΥ ή του Ταμείου.

Σύμφωνα με τις απαντήσεις των πολιτών, μόνιμες «πληγές» του συστήματος είναι η «καθυστέρηση στο κλείσιμο του ραντεβού» (64,1% και 62,2% αντίστοιχα) που παρατηρείται κατά κανόνα στις δημόσιες δομές αλλά και η «δυσκολία κλεισίματος ραντεβού σε συμβεβλημένο ιδιώτη γιατρό εντός του μηνιαίου πλαφόν των επισκέψεων» (41,4% και 23,6%).

Για τη διεξαγωγή της μελέτης, που αφορά το πρώτο και το δεύτερο εξάμηνο του 2017, διεξήχθησαν 2 διαφορετικά κύματα τηλεφωνικών συνεντεύξεων σε τυχαίο και αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.000 ατόμων, σε όλη την επικράτεια.

Πειραματισμοί

Από αυτούς δήλωσαν ότι έκαναν χρήση υπηρεσιών Υγείας 74,2% και 65,4% του πληθυσμού αντίστοιχα, με το συντριπτικό ποσοστό να αφορά πρωτοβάθμιες υπηρεσίες.

Και παρά τις συνεχείς αποδείξεις ότι ο τομέας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας χρειάζεται ενίσχυση, αντιμετωπίζεται τα τελευταία χρόνια ως πεδίο πειραματισμών. Αποτέλεσμα της τελευταίας μεταρρύθμισης είναι να βρίσκεται εκτός δωρεάν παροχής φροντίδας η πλειονότητα των ασφαλισμένων.
Πιο συγκεκριμένα, το σύστημα του οικογενειακού γιατρού, που προσφάτως τέθηκε σε εφαρμογή, έχει επιφέρει επιπλέον συρρίκνωση στη δεξαμενή των ιδιωτών συμβεβλημένων ιατρών. Τον Αύγουστο έληξαν οι συμβάσεις των περίπου 1.950 γενικών γιατρών, παθολόγων και παιδιάτρων με τον ΕΟΠΥΥ, δημιουργώντας μια «μαύρη τρύπα» στην ιατρική περίθαλψη των πολιτών.

Το χάος

Το κενό αυτό σε ειδικότητες «πρώτης γραμμής» επιχειρείται να καλυφθεί με τους οικογενειακούς γιατρούς που υπηρετούν στις περίπου 100 Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ) και στον ΕΟΠΥΥ. Παρά ταύτα, και μετά τις επανειλημμένες προκηρύξεις, δεν ξεπερνούν τους 1.000 στον συνολικό αριθμό.
Εάν συνεπώς αναλογιστεί κανείς ότι ο κυβερνητικός σχεδιασμός προβλέπει ότι το 70% του πληθυσμού των αστικών περιοχών είναι προγραμματισμένο να καλύπτεται από ιδιώτες συμβεβλημένους – o ΕΟΠΥΥ θα έπρεπε να είχε συμβληθεί με 2.800 οικογενειακούς γιατρούς, παρά το γεγονός ότι οι συμβάσεις δεν ξεπερνούν τις 500 – αντιλαμβάνεται το χάος που προκύπτει για τους ασφαλισμένους.

Συντάκτρια : Καϊτανίδη Μάρθα
Πηγή tovima.gr

Τα προβλήματα στις δομές υγείας της Θεσσαλονίκης που δεν θα ακουστούν στη ΔΕΘ

Το πολύ σημαντικό ζήτημα της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας στη Βόρεια Ελλάδα και ειδικότερα στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, λόγω δυσλειτουργιών από ελλείψεις σε προσωπικό και προβλήματα σε ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, αναδεικνύει ο βουλευτής Αττικής και Γραμματέας Κοινοβουλευτικού Έργου με το Ποτάμι, Γιώργος Μαυρωτάς, με ερώτησή του προς τον Υπουργό Υγείας, κ. Ανδρέα Ξανθό.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και αφορά την αξιολόγηση της ποιότητας των δημόσιων παρεχομένων υπηρεσιών υγείας, παρουσιάζεται η δεινή κατάσταση των υγειονομικών μονάδων της περιοχής. Περισσότεροι από 6 στους 10 Θεσσαλονικείς, δηλώνουν δυσαρεστημένοι από την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας από δημόσιες δομές, ενώ δηλώνουν ότι η κατάσταση χειροτέρευσε κατά την τελευταία 2ετία. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής είναι δικαιολογημένα αν λάβει κανείς υπόψη του την πραγματική εικόνα των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας της Θεσσαλονίκης, η οποία παρουσιάζεται λεπτομερώς σε έκθεση της ΠΟΕΔΗΝ που αφορά τις ελλείψεις των υγειονομικών μονάδων της πόλης.
Ο βουλευτής με το Ποτάμι, ζητά ενημέρωση από τον αρμόδιο Υπουργό κ. Ξανθό για τα κενά σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας Θεσσαλονίκης, τις ελλείψεις σε διασώστες του ΕΚΑΒ στο Παράρτημα Θεσσαλονίκης, καθώς επίσης και για τα προβλήματα του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού των υγειονομικών μονάδων. Επιπροσθέτως, ζητά στοιχεία για την πορεία σύστασης των ΤΟΜΥ στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης και πότε αναμένεται να λειτουργήσουν όλες οι ΤΟΜΥ οι οποίες έχουν προβλεφθεί.

Μπορείτε να βρείτε επίσης το ΔΤ και την ερώτηση στο επισυναπτόμενο και στο παρακάτω link:

http://topotami.gr/ta-provlimata-stis-domes-igias-tis-thessalonikis-pou-den-tha-akoustoun-sti-deth/

Προς εύρεση οικογενειακού ιατρού!!

Στην ατέρμονη προσπάθεια του Υπουργείου να προχωρήσει σε μια επιστημονικά παραδεκτή αντιστοίχιση πληθυσμού με οικογενειακούς ιατρούς αναφέρονται με ερώτησή τους προς τον Υπουργό Υγείας εννέα βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ανάμεσα στους οποίους ο Αν. Τομεάρχης Υγείας Ιάσονας Φωτήλας και ο Τομεάρχης Υγείας Βασίλης Οικονόμου.

Ο κυβερνητικός σχεδιασμός για τις ΤΟΜΥ δεν προχωρά και ταυτόχρονα στις 30 Ιουλίου - μετά από παράταση που δόθηκε από το Υπουργείο λόγω μη ανταπόκρισης - έληξαν οι συμβάσεις περίπου 2.000 γενικών ιατρών, παθολόγων και παιδιάτρων με τον ΕΟΠΥΥ που διενεργούσαν περίπου 5 εκ. επισκέψεις σε ασφαλισμένους ετησίως και δε σκοπεύουν να υπογράψουν τις νέες εξοντωτικές συμβάσεις που προτείνει το Υπουργείο. Επίσης, η πρώτη προκήρυξη για τις ΤΟΜΥ απέδωσε 280 ιατρούς, ενώ η δεύτερη του Ιουνίου 220 ιατρούς – δηλαδή περίπου 500 ιατρούς. Επομένως, το σύνολο των οικογενειακών ιατρών είναι κάτι λιγότερο από 1.000 ιατροί για 11 εκ. Έλληνες. Για το λόγο αυτό οι υπεύθυνοι της ΠΦΥ έχουν βαφτίσει ως «οικογενειακούς» τους ιατρούς από Κέντρα Υγείας, Περιφερειακά Ιατρεία και Μονάδες του πρώην ΙΚΑ - γεγονός ασυμβίβαστο με τα υπάρχοντα υπηρεσιακά τους καθήκοντα (καθημερινή λειτουργία, εφημερίες, κλπ). Αλλά και πάλι οι ιατροί δεν επαρκούν. Το αποτέλεσμα της πολιτικής του Υπουργείου Υγείας θα είναι να «τιναχτεί στον αέρα» όλο το σύστημα δημόσιας υγείας. Πρόκειται περί πρωτοφανούς μαζικής από-ασφάλισης του πληθυσμού. Για το λόγο αυτό ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός εάν προτίθεται να επανεξετάσει τις συμβάσεις των ιατρών με τον ΕΟΠΥΥ και για ποιους λόγους επιμένει να δημιουργήσει νέες αχρείαστες δομές χωρίς επαρκή στελέχωση τη στιγμή που μπορεί να αξιοποιήσει και να ενισχύσει τις υπάρχουσες.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Ερώτησης:
Προς τον Υπουργό Υγείας
Θέμα: Προς εύρεση οικογενειακού ιατρού!!

Ένα έτος συμπλήρωσε η πολυδιαφημιζόμενη από το Υπουργείο μεταρρύθμιση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και τα αποτελέσματα είναι το λιγότερο απογοητευτικά. Σύμφωνα με το Νόμο 4486/2017 (ΦΕΚ 115/Α’/07.08.2017), σε κάθε οικογενειακό ιατρό (γενικό ιατρό ή παθολόγο) αντιστοιχούν 2.250 ασθενείς και σε κάθε παιδίατρο έως 1.500 παιδιά. Όμως, το ελάχιστο ενδιαφέρον από τους ιατρούς έχει μετατρέψει τις αναλογίες αυτές. Για παράδειγμα στην Πάτρα η υπολογιζόμενη σημερινή αναλογία είναι 1 οικογενειακός ιατρός ανά 11.000 πολίτες, με συνέπεια να είναι επιστημονικά απαράδεκτη και πρακτικά αδύνατη η μαζική εξυπηρέτηση και εγγραφή του πληθυσμού ευθύνης.
Στην 1η Αυγούστου έληξαν οι περίπου 2.000 συμβάσεις γενικών ιατρών, παθολόγων και παιδιάτρων με τον ΕΟΠΥΥ που διενεργούσαν περίπου 5 εκ. επισκέψεις σε ασφαλισμένους ετησίως και αντικαταστάθηκαν – σύμφωνα με την ΕΝΙ ΕΟΠΥΥ – «με 465 νέες συμβάσεις ΕΟΠΥΥ (αρνητική μεταβολή κατά 77%).» Επίσης, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν στις Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟ.Μ.Υ) 161 ήταν οι ενδιαφερόμενοι για τις 809 θέσεις γενικών ιατρών και παθολόγων (ποσοστό 19,9%) και περίπου 60 για τις 144 θέσεις παιδιάτρων (ποσοστό 41,7%). Ουσιαστικά η πρώτη προκήρυξη για τις ΤΟΜΥ απέδωσε 280 ιατρούς, ενώ η δεύτερη του Ιουνίου 220 ιατρούς. Γεγονός που σημαίνει ότι συνολικά οι ΤΟΜΥ διαθέτουν περίπου 500 ιατρούς.
Επομένως, το σύνολο των οικογενειακών ιατρών είναι κάτι λιγότερο από 1.000 ιατροί για 11 εκ. Έλληνες. Για το λόγο αυτό οι υπεύθυνοι της ΠΦΥ έχουν βαφτίσει ως «οικογενειακούς» τους ιατρούς από Κέντρα Υγείας, Περιφερειακά Ιατρεία και Μονάδες του πρώην ΙΚΑ - γεγονός ασυμβίβαστο με τα υπάρχοντα υπηρεσιακά τους καθήκοντα (καθημερινή λειτουργία, εφημερίες, κλπ).
Το αποτέλεσμα της πολιτικής του Υπουργείου Υγείας θα είναι να «τιναχτεί στον αέρα» όλο το σύστημα δημόσιας υγείας. Πρόκειται περί πρωτοφανούς μαζικής από-ασφάλισης του πληθυσμού.
Βάσει των προεκτεθέντων ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1. Προτίθεστε να επανεξετάσετε τις συμβάσεις των ιατρών με τον ΕΟΠΥΥ και να διαμορφώσετε ένα πλαίσιο που θα εξασφαλίζει την αξιοπρέπεια στον ασθενή – πολίτη και συγχρόνως αξιοπρεπείς όρους απασχόλησης στους ιατρούς;
2. Για ποιους λόγους δημιουργήσατε νέες αχρείαστες δομές (λειτουργούν μόλις 100 ΤΟ.Μ.Υ από τις πάνω από 200 που υποσχεθήκατε και χωρίς επαρκή στελέχωση), τη στιγμή που θα μπορούσατε να αξιοποιήσετε και να ενισχύσετε τις υπάρχουσες; Θα προβείτε σε σχετικές ενέργειες αναβάθμισής των και ποιο το σχετικό χρονοδιάγραμμα;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Τη "μαγική εικόνα" της υγείας απομυθοποίησε με στοιχεία ο ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΙΣΘ)

Τη "μαγική εικόνα" της υγείας -που παρουσίασε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη η ηγεσία του υπουργείου- απομυθοποίησε με στοιχεία ο ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΙΣΘ)

 

Συνέντευξη τύπου παραχώρησαν ο πρόεδρος του ΙΣΘ Αθανάσιος Εξαδάκτυλος και ο γενικός γραμματέας του ΙΣΘ Νίκος Νίτσας απαντώντας σε όσα υποστήριξαν για το έργο τους πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη ο υπουργός υγείας Ανδρέας Ξανθός και ο αν. υπουργός υγείας Παύλος Πολάκης. "Η εικόνα που παρουσίασε η ηγεσία του υπουργείου αν την προβάλλουμε στο μέλλον θα δούμε ένα σύστημα υγείας πολύ χειρότερο κι ακριβότερο! Θα το πληρώσουμε δε όλοι με χρήμα που -όπως μάθαμε τα τελευταία χρόνια- δεν πέφτει από τον ουρανό και μάλιστα από τις 21 Αυγούστου κοστίζει και... 4,5%, γιατί τόσο κοστίζει αν χρειαστούμε και πάλι δανεικά" είπε χαρακτηριστικά ο κ Εξαδάκτυλος. 

 

"Οι υπουργοί... δεν συζητούν μαζί μας!"

 

"Στην εκδήλωση του υπουργού υγείας Ανδρέα Ξανθού και του αν. υπουργού υγείας Παύλου Πολάκη παραβρέθηκα από υποχρέωση του θεσμικού μου ρόλου, αυτή του προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, διότι τα συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη είναι τα μόνα που δεν έχουν συνομιλήσει με τον σύλλογο από την ώρα που ανέλαβαν τα χαρτοφυλάκια τους! Δεν έχουν δεχθεί να μας συναντήσουν και να ανταλλάξουν απόψεις μαζί μας, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι μαζί μας η κουβέντα δεν μπορεί να είναι ούτε... μονόλογος, ούτε επιδοκιμασίες και χειροκροτήματα" πρόσθεσε ο πρόεδρος του ΙΣΘ επισημαίνοντας "Η διαδικασία της εκδήλωσης φαινόταν να είναι υπουργείου, λαϊκής συνέλευσης, με κομματικά και προπαγανδιστικά στοιχεία και απείχε από την πραγματικότητα σε πολλά σημεία. Ο κ. υπουργός διαχώρισε τους λειτουργούς της υγείας σε έντιμους και ανέντιμους και είπε ότι θα προχωρήσει με τους έντιμους και συνεπώς θα περιμένουμε όποιον διαφωνεί μαζί του -από δω και πέρα μέχρι τις εκλογές- να τον χαρακτηρίζει ανέντιμο! Επίσης πολύ προσεκτικά και με πλάγιο τρόπο ανακοίνωσε συγχωνεύσεις κλινικών και νοσοκομείων!"

 

"Δημόσιο σύστημα, με ιδιωτικούς πόρους;"

 

Ο κ Εξαδάκτυλος είπε ότι "ο κ. Ξανθός δήλωσε επανειλημμένα εραστής του δημοσίου συστήματος όμως οφείλω να τον ενημερώσω ότι δημόσιο σύστημα δεν κτίζει, διότι το δημόσιο σύστημα χτίζεται από όποιον διαθέτει δημόσιο χρήμα και δημόσιο χρήμα δεν υπάρχει! Το ΕΣΠΑ, οι δωρεές ιδρυμάτων και οργανισμών, τα ανταποδοτικά από τον ΤΑP, τα προγράμματα και τα αποθεματικά του ΟΑΕΔ κλπ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ! Είναι χρήμα περιορισμένης διάρκειας και για δράσεις επίσης περιορισμένης διάρκειας. 

 

"Άλλα δείχνουν οι έρευνες..."

 

"Η εικόνα που παρουσιάστηκε από τους κυρίους Ξανθό και Πολάκη δεν αντανακλά στην πραγματικότητα όπως αποδεικνύει έρευνα του Πανεπιστημίου των Αθηνών και στην οποία σημειώνεται ότι το 20% των μη εχόντων και κατεχόντων τα δύο τελευταία χρονιά "απολαμβάνει" χειρότερες υπηρεσίες υγείας απ’ ότι πριν! Παρόμοια στοιχεία αναδεικνύονται και από την πρόσφατη ετήσια δημοσκόπηση του ΙΣΘ! Όπως ακούσαμε στον απολογισμό κομματικού και προπαγανδιστικού χαρακτήρα ξοδεύονται πολλά χρήματα κι όμως αυτά τα χρήματα των φορολογουμένων δεν έχουν βελτιώσει την κατάσταση. Αυτό συμβαίνει γιατί ξοδεύονται σε μπαλώματα ενός κουρελιασμένου κουστουμιού όπως είναι αυτό του εθνικού συστήματος υγείας. Δεν επιδέχεται πλέον επιδιορθώσεις. Το σύστημα είναι κουρασμένο και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πολιτών. Πρέπει να αλλάξει άρδην. Να ξαναραφτεί από πιο γερό ύφασμα για να αντέξει περισσότερο για τους πολίτες, για τους λειτουργούς υγείας που κι αυτοί καλύπτουν κενά, λάθη και παραλείψεις των κυβερνώντων και για τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας σήμερα..."

 

"Να κλείσει το ΚΕΕΛΠΝΟ..."

 

Τέλος ο πρόεδρος του ΙΣΘ είπε ότι "πέρα από τις αντιπολιτευτικές κραυγές για το ΚΕΕΛΠΝΟ, εμείς καλούμε τον κ Πολάκη και τον κ. Ξανθό, να υλοποιήσει την πρόταση του ΙΣΘ από το... 2012 και να το κλείσουν! Όχι να αλλάξει τη στελέχωση του, διορίζοντας τους δικούς τους, αλλά επαναλαμβάνω να κλείσουν το ΚΕΕΛΠΝΟ. Τις αρμοδιότητες που έχει και το έργο που επιτελεί μπορούν να τις αναλάβουν οι επτά ιατρικές σχολές της χώρας και μάλιστα χωρίς οικονομική επιβάρυνση! Όσο για τις προμήθειες, οφείλω να παραδεχθώ ότι η κατάσταση είναι λίγο καλύτερη απ ότι παλιότερα. Ωστόσο, πάλι από το 2012 ζητάμε να αναγράφεται σε όλες τις προμήθειες η εργοστασιακή τιμή αλλά δεν εισακούγεται. Να ξέρουμε με πόσα χρήματα βγήκαν από τον τόπο παραγωγής τους ώστε να υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία. Όσο για τα φάρμακα από το 2012 λέμε ότι πρέπει να εφαρμοστεί το σύστημα της Σουηδίας που εξοικονομεί πόρους για άλλες ανάγκες! Το δε επιμύθιο της εκδήλωσης Ξανθού-Πολάκη ήταν όταν ο κ. γενικός γραμματέας του υπουργείου υγείας αναρωτήθηκε αν μετά από όσα κατόρθωσαν (;) δεν αξίζουν τη ψήφο των παρευρισκομένων όπου πήγαμε να παρακολουθήσουμε όχι μια κομματική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά έναν απολογισμό υπουργείου" 

 

"Γιατί στήνουν ένα σύστημα πάνω σε γενικούς -οικογενειακούς- γιατρούς τη στιγμή που δεν τους διαθέτει;"

 

Ο γενικός γραμματέας του ΙΣΘ Νίκος Νίτσας αναρωτήθηκε "γιατί δεν αξιοποιούν τις δυνατότητες των γιατρών και γιατί τους οδηγούν στη μετανάστευση... Η Ελλάδα έχει πολλούς ειδικούς συναδέλφους εν αντιθέσει με άλλες χώρες. Γιατί στήνουν ένα σύστημα πάνω σε γενικούς -οικογενειακούς- γιατρούς τη στιγμή που δεν τους διαθέτει; Προχωρούν σε εξαγγελίες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και στις διαχρονικές και μόνιμες ανάγκες" είπε ο κ Νίτσας στηλιτεύοντας τον αναγκαστικό τρόπο συμμετοχής στα ΤΟΜΥ, δηλαδή την... επίταξη των γιατρών των κέντρων υγείας στο θεσμό του οικογενειακού γιατρού που ωστόσο είναι κάτι παραπάνω από βέβαιον ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των εκατομμυρίων Ελλήνων. "Δηλαδή με 1000 γιατρούς σκοπεύουν να διαχειριστούν τα προβλήματα... 11.000.000 Ελλήνων κι άλλων τόσων και περισσοτέρων τους καλοκαιρινούς μήνες;" είπε ο κ Νίτσας "Αυτό θα το πετύχει η ηγεσία του υπουργείου στην ΠΦΥ μόνο με... κλωνοποίηση γιατρών, διαφορετικά είναι ανθρωπίνως αδύνατο"

 

"Ούτε στα μισά του δρόμου"

 

Ο κ. Νίτσας σημείωσε επίσης "δείτε τι συμβαίνει με τη δημιουργία και λειτουργία των ΤΟΜΥ... Το υπουργείο έχει εγκαινιάσει ΟΧΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ μερικές μόνο νέες δομές -όπου απαιτούνται 4 γιατροί - και ξοδεύοντας τον ένα περίπου από τα δύο χρόνια του προγράμματος ΕΣΠΑ που τα χρηματοδοτεί, παραδίδοντας ελάχιστα σε σχέση με το αρχικό σχέδιο τους, το οποίο αλλάζει ανάλογα με τις επικοινωνιακές τους ανάγκες. Και όταν κοπεί η χρηματοδότηση σε αυτά τα δύο χρόνια, τι θα γίνει μετά; Θα αυτοσχεδιάσουν πάλι; Αυτό το κρατάνε για τον εαυτό τους και δεν το λένε πουθενά... Στο μεταξύ δημιουργεί συνεχώς νέες προσδοκίες και ψευδαισθήσεις σε πολίτες και επιστήμονες..."

Η κατάσταση χειροτερεύει στην υγεία…

Για την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της υγείας και ιδιαίτερα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με τις τελευταίες εξελίξεις, τις οποίες χαρακτήρισε αρνητικές για τις ασφαλισμένες-ασφαλισμένους και ανασφάλιστους διαμαρτυρήθηκε χθες το Εργατικό Κέντρο με μικρής κλίμακας κινητοποίηση στα γραφεία του Κέντρου Υγείας Λάρισας.

Σε αντίθεση με όσα διατυμπανίζει η κυβέρνηση, ότι βελτιώνεται η κατάσταση στο δημόσιο σύστημα υγείας-πρόνοιας, τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου για την κινητοποίηση διαμαρτυρίας, η κατάσταση χειροτερεύει για τους ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, λόγω της μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης, των μεγάλων ελλείψεων σε προσωπικό, σε ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και αναλώσιμα, που οδηγεί σε περαιτέρω υποβάθμιση, της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησής της, οδηγώντας όλο και περισσότερους ασφαλισμένους στον επιχειρηματικό τομέα, πληρώνοντας περισσότερα για εξετάσεις, φάρμακα και νοσηλεία.

Αναφερόμενος στον νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση πριν έναν χρόνο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ. Τάσος Τσιαπλές σε σύντομη ομιλία του έκανε λόγο για ακρωτηριασμό της Π.Φ.Υ. καθώς οι ΤΟ.Μ.Υ, «είναι ένα κατακερματισμένο συνοθύλευμα μονάδων χαμηλών προδιαγραφών, οι οποίες ούτε στελεχωμένες επαρκώς είναι με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, ούτε το απαραίτητο υγειονομικό προσωπικό και ιατρικό εξοπλισμό διαθέτουν προκειμένου να καλύπτουν τις ανάγκες του λαού για πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση».

Ενώ εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή του και με τη θέσπιση του οικογενειακού γιατρού γιατί «αυτός θα λειτουργεί σαν «κόφτης», αφού αυτό που ουσιαστικά καλείται να διασφαλίσει είναι ότι ο ασφαλισμένος θα στοιχίσει όσο το δυνατόν λιγότερο στα ασφαλιστικά ταμεία και δεν θα υπερβαίνει το όριο των «πετσοκομμένων» προϋπολογισμών. Μάλιστα, σε περίπτωση που ξεπεράσει τα «όρια», προβλέπεται ποινή, καθώς από την ...«καλή διαγωγή» του θα κρίνεται η ανανέωση της σύμβασής του! Επίσης ως «κόφτες» θα λειτουργούν και διάφορα πρωτόκολλα που προβλέπονται - θεραπευτικά, διαγνωστικά, φαρμακευτικά - όσον αφορά σε εργαστηριακές εξετάσεις, προληπτικές, παροχή φαρμάκων».

Σε άλλο σημείο της διαμαρτυρίας οι ασφαλισμένοι ανέδειξαν τα τεράστια προβλήματα στο ΠΕΔΥ, στα ιατρεία του οποίου όπως επισημάνθηκε σε όλους του τόνους για πάνω από 200.000 ασφαλισμένους-ασφαλισμένες, δεν υπάρχει Οφθαλμίατρος, Οδοντίατρος, Πνευμονολόγος, Δερματολόγος, Γαστρεντερολόγος, Ρευματολόγος, Ακτινολόγος, Ψυχίατρος, ενώ σε άλλες ειδικότητες, υπάρχει μόνο 1 Καρδιολόγος, Γυναικολόγος, Ορθοπεδικός, Παιδίατρος, Μικροβιολόγος που πάει μία φορά την εβδομάδα.

Τις απόψεις τους κατέθεσαν παράλληλα σε συνάντηση αντιπροσωπίας των διαμαρτυρομένων με τον υπεύθυνο του ΠΕΔΥ κ. Βαγγέλη Γραντζή στον οποίο ανέλυσαν το διεκδικητικό τους πλαίσιο, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

* Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό πλήρους απασχόλησης (γιατρούς, παραϊατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό) και εξοπλισμό στα ιατρεία του ΠΕΔΥ Λάρισας όπως και στα Κέντρα Υγείας. Συγκεκριμένα, να προσληφθούν στα ιατρεία του ΠΕΔΥ, άμεσα στις ειδικότητες που δεν υπάρχει κανένας γιατρός (2 Οφθαλμίατροι, 2 Οδοντίατροι, 2 Πνευμονολόγοι, 2 Δερματολόγοι, 2 Γαστρεντερολόγοι, 2 Ρευματολόγοι, 2 Ακτινολόγοι, 2 Ψυχίατροι), καθώς και δεύτερος γιατρός στις ειδικότητες που υπάρχει μόνο 1 γιατρός (Καρδιολόγος, Γυναικολόγος, Ορθοπεδικός, Παιδίατρος, Μικροβιολόγος που πάει μια φορά τη βδομάδα).

* Να εξοπλιστούν με αξονικό και μαγνητικό τομογράφο τα ιατρεία του ΠΕΔΥ.

* Να εξασφαλισθεί η κάλυψη όλων των αναγκών σε αντιδραστήρια στο μικροβιολογικό-αιματολογικό του ΠΕΔΥ και να γίνονται όλες οι εξετάσεις εκεί.

* Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με δημιουργία νέων Κέντρων Υγείας, πλήρως στελεχωμένων και εξοπλισμένων. Στο πλαίσιο αυτό να γίνουν δημόσια Κέντρα Υγείας σε συνοικίες της Λάρισας (π.χ. Φιλιππούπολη, Ν. Σμύρνη, Γιάννουλη, Αβέρωφ και κινητές μονάδες στη ΒΙΠΕ και στα ΤΕΙ), τα οποία θα αποτελούν ενιαίο σύστημα μαζί με τα δημόσια νοσοκομεία και το ΕΚΑΒ. Με πλήρη στελέχωση και εξοπλισμό, με 24ωρη λειτουργία και βασικό προσανατολισμό την πρόληψη. Με κρατική χρηματοδότηση, κατάργηση των εισφορών στον κλάδο υγείας, με σύγχρονες, πλήρεις και απολύτως δωρεάν παροχές υπηρεσιών σε όλες και όλους.

* Κατάργηση των περικοπών και των πλαφόν στις διαγνωστικές εξετάσεις, στα φάρμακα, στα εμβόλια, στις φυσικοθεραπείες, και στις ιατρικές επισκέψεις. Καμία περικοπή σε φάρμακα και δαπάνες. Δωρεάν φάρμακα. Να καταργηθούν οι λίστες.

* Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλες οι παροχές των ασφαλιστικών ταμείων να περάσουν στην ευθύνη του κράτους, με χρηματοδότηση 100%.

* Στο πλαίσιο της πρόληψης, υποχρεωτικό και δωρεάν εμβολιασμό όλων των παιδιών καθώς και υποχρεωτική δωρεάν εξέταση (τεστ-ΠΑΠ, μαστογραφία, έλεγχος οστεοπόρωσης). Λειτουργία γυναικολογικών και παιδιατρικών ιατρείων.

ΔΗΜ. ΚΑΤΣΑΝΑΚΗΣ
eleftheria.gr

Βγαίνει ξανά από το συρτάρι η κατάργηση του 1 ευρώ ανά συνταγή στα φαρμακεία

Η άμεση απαλλαγή από την καταβολή του ενός ευρώ υπέρ ΕΟΠΥΥ για κάθε ιατρική συνταγή που εκτελείται στα φαρμακεία, μαζί με την κατάργηση του εισιτηρίου των πέντε ευρώ για επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων, ήταν δύο από τις βασικές εξαγγελίες της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, ήδη από το 2015 και την ανάληψη της εξουσίας από την παρούσα κυβέρνηση. Και μπορεί η κατάργηση του εισιτηρίου να προχώρησε, δεν έγινε όμως το ίδιο με την επιβάρυνση στις συνταγές, που έμεινε τελικά στα χαρτιά.

Πληροφορίες θέλουν την ηγεσία της Αριστοτέλους να εξετάζει τώρα το εάν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για την κατάργηση της πληρωμής του ενός ευρώ από το 2019, χωρίς εντούτοις να έχουν ληφθεί οι τελικές αποφάσεις. Σημειώνεται πως το θέμα έχει επανέλθει και άλλες φορές στο προσκήνιο, όπως στα τέλη του 2017, με τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό να λέει πως δεν υπήρχαν περιθώρια.

Με τη συμμετοχή εντούτοις των ασφαλισμένων πλέον να ξεπερνά μεσοσταθμικά το 30% (στις περιπτώσεις που επιλέγεται φάρμακο με λιανική τιμή υψηλότερη από την τιμή αποζημίωσης, ο ασθενής καλύπτει εκτός από την προβλεπόμενη θεσμοθετημένη συμμετοχή, το σύνολο της διαφοράς μεταξύ της τιμής αποζημίωσης και της λιανικής τιμής του φαρμάκου), αλλά και της ευρύτερης παροχολογίας από το υπουργείο Υγείας (προσλήψεις ιατρικού προσωπικού), η εξαγγελία βγαίνει ξανά από το συρτάρι. Τους τελευταίους μήνες εξάλλου εξετάζεται η περίπτωση εφαρμογής εισοδηματικών κριτηρίων για τη συμμετοχή στο φάρμακο, ώστε να μειωθεί η επιβάρυνση για τους οικονομικά ασθενέστερους, με ορίζοντα υλοποίησης το 2019, χωρίς και πάλι να έχουν υπάρξει συγκεκριμένες δεσμεύσεις.

Η καταβολή του ενός ευρώ στα φαρμακεία για κάθε συνταγή ισχύει από το 2014. Σημειώνεται από την καταβολή του εξαιρούνται ασθενείς με χρόνια και σοβαρά νοσήματα, όπως νεοπλάσματα όλων των συστημάτων και λευχαιμιών, σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι, μεσογειακή αναιμία, αιμορροφιλία, κυστική ίνωση, χρόνια ηπατίτιδα Β και C, χρόνια νεφρική νόσο, σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλα.

Κατά καιρούς από το υπουργείο Υγείας φέρεται να έχουν προταθεί ισοδύναμα μέτρα προς τους Θεσμούς, ώστε να καταργηθεί το ένα ευρώ, χωρίς αποτέλεσμα. Μεταξύ αυτών ήταν να θεσπιστούν εισοδηματικά κριτήρια στα ποσοστά συμμετοχής των ασφαλισμένων στα φάρμακα, μια πρόταση που τότε δεν προχώρησε. Στον αντίποδα τελικά το υπουργείο προχώρησε στην κατάργηση της καταβολής μόνο για τους κατόχους βιβλιαρίου πρόνοιας, τους ανασφάλιστους που πληρούν τα εισοδηματικά κριτήρια και όσους ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Της Βασιλικής Κουρλιμπίνη
capital.gr

Ιατρικά Συνέδρια: Η Σιωπή των Γιατρών

του Καρδιολόγου Χρήστου Ντέλλου

Χρόνο με το χρόνο, η φωνή των γιατρών χάνεται στα ιατρικά συνέδρια, καθώς μετατρέπονται σε παθητικούς, σιωπηλούς ακροατές των «ειδικών» και των «opinion leaders». 

Αυτό σε μια εποχή που δέχονται έτσι και αλλιώς, έναν καταιγισμό από πληροφορίες από ιατρικά περιοδικά, από το διαδίκτυο, αλλά και από πλήθος εντύπων και επισκέψεων αντιπροσώπων της ιατρικής βιομηχανίας. Και όμως, ο κύριος σκοπός των συνεδρίων θα έπρεπε να ήταν η ζωντανή, ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων και εμπειρίας, με την ενεργό συμμετοχή όλων των γιατρών. Αυτό θα βοηθούσε στην αξιοποίηση του τεράστιου όγκου των ιατρικών πληροφοριών και της νέας τεχνολογίας, που μαζί με την προσωπική εμπειρία του κάθε γιατρού θα οδηγούσε σε πραγματική γνώση. Αυτή η παγκόσμια μετάλλαξη των ιατρικών συνεδρίων, τις τελευταίες δεκαετίες, από εργαστήρια επιστημονικής γνώσης, σε χώρους εντατικής πλύσης εγκεφάλου,  είναι κατά τη γνώμη μου η μεγαλύτερη απειλή σήμερα για την υγεία. Και αυτό, γιατί αποτελεί την πηγή της νοσογόνου ιατρικής, της χειραγώγησης και αλλοτρίωσης των γιατρών, της διαφθοράς και της έκρηξης των δαπανών. Η ριζική αλλαγή του τρόπου διοργάνωσης και λειτουργίας των συνεδρίων, σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο, πρέπει να γίνει προτεραιότητα για τους άμεσα υπεύθυνους για την παρούσα κατάσταση: την ιατρική ελίτ, την ιατρική βιομηχανία και το κράτος. Όμως, και εμείς, ο κάθε γιατρός χωριστά και όλοι μαζί, πρέπει να αναλάβουμε τις μεγάλες ευθύνες μας. Τα συνέδρια βλάπτουν σοβαρά την ιατρική μας σκέψη και συνείδηση.

Τα Μεγάλα Διεθνή Συνέδρια 

Είμαστε σε ένα μεγάλο, διεθνές ιατρικό συνέδριο. Δέκα, είκοσι ή και τριάντα χιλιάδες γιατροί έχουν έρθει από όλο τον κόσμο. Δέκα, είκοσι, τριάντα αίθουσες λειτουργούν ταυτόχρονα. Σε μια κατάμεστη αίθουσα γίνεται μια τυπική συνεδρίαση, με το γνωστό στυλ. Η φωνή του ομιλητή, μονότονη και άχρωμη, σβήνει και σβήνει, καθώς διαβάζει μαζί με το ακροατήριο τις διαφάνειες με τους πίνακες και τα διαγράμματα. Φτάνει στα συμπεράσματα, που συνήθως προτείνουν μια νέα φαρμακευτική ή επεμβατική θεραπεία, ή μια νέα διαγνωστική τεχνική. Το ακροατήριο χειροκροτεί χλιαρά και ο πρόεδρος λέει το τυπικό «ευχαριστούμε για την εξαιρετική παρουσίαση» και στρέφεται στο ακροατήριο: «υπάρχει χρόνος για μια μόνο σύντομη ερώτηση και μια σύντομη απάντηση». Ή ακόμα χειρότερα: «δεν υπάρχει χρόνος για συζήτηση, προχωρούμε στην επόμενη παρουσίαση». Ή και ακόμα χειρότερα, ο πρόεδρος λέει, «η παρουσίαση είναι ανοιχτή προς συζήτηση» και ψάχνει υπομονετικά με το βλέμμα για υψωμένα χέρια. Κανείς! Νεκρική σιγή, παγωμένα πρόσωπα, ακόμα και αν το θέμα ήταν πολύ σημαντικό, όπως οι νέες οδηγίες (guidelines). Οι συνεδριάσεις στις οποίες μετά από μια μεστή ομιλία θα γίνει μια γόνιμη και ουσιαστική συζήτηση είναι λίγες και κάθε χρόνο γίνονται λιγότερες. Σκοπός των συνεδρίων δεν είναι οι γιατροί που τα παρακολουθούν να σκέφτονται και να συμμετέχουν, αλλά φεύγοντας να έχουν πάρει τα προδιαγεγραμμένα «take home messages».

Το πλήθος των συνέδρων πλημμυρίζει τους μεγάλους διαδρόμους καθώς ψάχνουν διασχίζοντας μεγάλες αποστάσεις τις αίθουσες που τους ενδιαφέρουν, θυμίζοντας το απρόσωπο, βουβό πλήθος στο μετρό, που αλλάζει βιαστικά γραμμές, μόνο που αυτό το πλήθος είναι πιο καλοντυμένο, με γραβάτες, κουστούμια και ωραία συνολάκια. Οι περισσότεροι θα καταλήξουν στους τεράστιους εκθεσιακούς χώρους της ιατρικής βιομηχανίας και θα  ξεχυθούν στις πάμφωτες εκθέσεις των φαρμακευτικών προϊόντων, των ιατρικών επεμβατικών συσκευών και των διαγνωστικών μηχανημάτων, που σε πολυτέλεια και λάμψη μπορούν να συγκριθούν μόνο με εκθέσεις ακριβών αυτοκινήτων ή αίθουσες καζίνο του Las Vegas. Κάθε περίπτερο έχει το δικό του στυλ, δημιουργώντας μια μικρή όαση για τον παραζαλισμένο από το jet lag του ταξιδιού και το χαοτικό περιβάλλον του συνεδρίου γιατρό. Εδώ θα μπορέσει να ξεκουραστεί, θα του προσφέρουν αναψυκτικό και κάποιο σνακ και θα τον καλέσουν για μια ευχάριστη ενημέρωση από χαμογελαστούς, νέους και νέες, όμορφους και όμορφες αντιπροσώπους. Αν θέλει, μετά από ένα σύντομο φροντιστήριο, ατομικό ή ομαδικό, για το θέμα που ενδιαφέρει την εταιρεία, θα συμμετάσχει σε ένα μικρό διαγώνισμα με δωράκια. Όλοι κερδίζουν, ακόμα και αυτοί που δε θα βρουν τις «σωστές» για την εταιρεία απαντήσεις. Ο «εξεταστής» θα τους δείξει ευγενικά  τις σωστές απαντήσεις και θα τις διορθώσουνε μαζί. Άλλωστε όλοι μαθαίνουμε από τα λάθη μας… Αυτός ο εύκολος και ανταποδοτικός τρόπος παρακολούθησης του συνεδρίου είναι εκείνος που θα ακολουθήσουν οι περισσότεροι σύνεδροι, πριν περιηγηθούν στα αξιοθέατα της πόλης. Ότι συζητείται στις 10, 20 ή 30 καταθλιπτικές αίθουσες, που έτσι κι αλλιώς δε μπορείς να τις παρακολουθείς ταυτόχρονα, στο εξηγούν και το μαθαίνεις στην έκθεση, απλά, εύκολα, ευχάριστα. Απαραίτητος εξοπλισμός… μια μεγάλη τσάντα, που θα μπουν από δωρεάν έντυπα και βιβλία, μέχρι ομπρέλες και αρκουδάκια. Το πείραμα με τα εξαρτημένα αντανακλαστικά μάθησης του Παυλώφ σε μαζική εφαρμογή, όχι σε σκύλους, αλλά σε γιατρούς. 

Η εκπαιδευτική όμως συνεισφορά της βιομηχανίας δεν περιορίζεται μόνο στον εκθεσιακό χώρο. Οι εταιρείες διοργανώνουν και τα λεγόμενα δορυφορικά συμπόσια. Αυτά γίνονται τις καλύτερες από άποψη μαζικής συμμετοχής ώρες του συνεδρίου και σκοπό έχουν την προβολή των νέων προϊόντων. Οι ομιλητές δεν είναι υπάλληλοι των εταιρειών, όπως θα περίμενε κάποιος έξω από τον ιατρικό χώρο. Είναι συνήθως μεγάλα ονόματα της ιατρικής ελίτ, οι λεγόμενοι «opinion leaders» ή «καθοδηγητές γνώμης», που αμείβονται κατά πράξη και περίπτωση για κάθε τέτοια παρουσίαση. Αυτό είναι νόμιμο, (το ηθικό δεν ενδιαφέρει), αρκεί να δηλωθεί, και συχνά βλέπεις τον πρόεδρο κάποιων guidelines να είναι και πρόεδρος ή ομιλητής στο δορυφορικό για την προώθηση του αντίστοιχου προϊόντος, που αυτά συστήνουν. Οι τόσο σημαντικοί μάλιστα καθοδηγητές γνώμης, που εννοείται συμμετέχουν δραστήρια σε όλο το πρόγραμμα του συνεδρίου, συνήθως καθηγητές μεγάλων πανεπιστημίων, κύριοι ερευνητές μεγάλων πολυκεντρικών μελετών, πρόεδροι κατευθυντήριων οδηγιών (guidelines), λέγονται «key opinion leaders», καθοδηγητές κλειδιά δηλαδή, που θα ξεκλειδώσουν εύκολα με το κύρος και την πείρα τους, τον εγκέφαλο των εύπιστων συνέδρων για να περάσουν τα «μηνύματα» που πρέπει.1 Εδώ η συνεδρίαση θυμίζει διδακτική παράσταση. Οι ομιλητές είναι εγκάρδιοι, έχουν μεταδοτικότητα, μιλούν αργά και κατανοητά, δείχνοντας εύπεπτες διαφάνειες που έχει επιμεληθεί η εταιρεία. Έχουν υπομονή και είναι ανοιχτοί σε συζήτηση και διευκρινήσεις. Το ακροατήριο ανταποκρίνεται με την ανάλογη ευγένεια και διακριτικότητα, υποβάλλοντας λίγες ανώδυνες ερωτήσεις. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία παρουσίαση το θέμα συγκλείνει σιγά, σιγά στον τελικό στόχο. Στη δικαίωση και προβολή του νέου φαρμάκου, τεχνικής ή συσκευής. Μετά ακολουθεί γεύμα, ευγενική προσφορά της εταιρείας, εντός ή εκτός συνεδρίου. Αυτό θα βοηθήσει στην αφομοίωση των γνώσεων και απόψεων που μεταλαμπάδευσαν οι καθοδηγητές γνώμης στο ιατρικό ακροατήριο. Τελικά, εκτός από τον έρωτα και η μάθηση περνάει από το στομάχι. 

Γενικά οι εταιρείες φροντίζουν για τα πάντα στο συνέδριο. Έχουν πληρώσει την εγγραφή, το ξενοδοχείο και τα αεροπορικά εισιτήρια του γιατρού, που αν τα πλήρωνε μόνος του θα ξόδευε δυο νοσοκομειακούς μισθούς. Έχουν φροντίσει για τις μετακινήσεις του, την ξενάγηση και τις βραδινές του εξόδους, τον έχουν εφοδιάσει με τσάντες, περιλαίμια, γραφική ύλη και ενημερωτικό υλικό, όλα με εμφανή τα ονόματα των εταιρειών και των προϊόντων τους, έτσι που ο σύνεδρος να μοιάζει με κινούμενο διαφημιστικό χώρο. Είναι δίπλα του, φύλακας άγγελος σε ότι του συμβεί εντός ή εκτός συνεδρίου. Ο μόνος χώρος που δεν επεμβαίνουν εμφανώς οι εταιρείες είναι οι αίθουσες των αναρτημένων ανακοινώσεων ή posters. Εδώ αναρτώνται εκατοντάδες, συνήθως ξαναζεσταμένες και πολυταξιδεμένες μικρές εργασίες, που σκοπό έχουν τη δόξα των κλινικών από τις οποίες προέρχονται και την ενίσχυση του βιογραφικού των αγχωμένων νέων γιατρών, που τις κουβαλούν στον ώμο μέσα σε κυλίνδρους, σαν μπαζούκας για μια μόνο απελπισμένη ρίψη. Μερικές φορές  βέβαια είναι προϊόν σημαντικής δουλειάς, αλλά ελάχιστοι θα σταθούν να τις δουν και γρήγορα θα κατέβουν μετά την αναμνηστική φωτογραφία του πρώτου συγγραφέα, για να ανέβουν οι επόμενες. Γενικά, αυτές οι αίθουσες είναι οι πιο αραιοκατοικημένοι και μονότονοι χώροι του συνεδρίου, που από μακριά θυμίζουν απλωμένη πολύχρωμη μπουγάδα με σεντόνια προς στέγνωμα. Η πλύση εγκεφάλου πάντως δεν γίνεται εδώ. Τα πλυντήρια είναι στους άλλους χώρους του συνεδρίου. 

Τα Ελληνικά Ιατρικά Συνέδρια

Τα μεγάλα, επίσημα ελληνικά ιατρικά συνέδρια, όλων των ειδικοτήτων, γίνονται σε πολυτελή ξενοδοχεία. Με μια πρώτη ματιά, μοιάζουν σε μικρογραφία με τα τερατώδη αντίστοιχα διεθνή. Υπάρχουν όμως και αξιόλογες διαφορές…προς το χειρότερο. Στις αίθουσες και πάλι εντυπωσιάζει ο ξύλινος, άχρωμος, άοσμος και άγευστος λόγος των περισσότερων ομιλητών. Γενικά επικρατεί «ησυχία, τάξη και ασφάλεια». Οι πρόεδροι συνήθως είναι εντός τόπου αλλά εκτός χρόνου, καθώς συχνά δεν αφήνουν χρόνο για συζήτηση, που είναι βασική τους υποχρέωση. Άμα τους το θυμίσεις μπορεί να θυμώσουν κιόλας, γιατί εδώ είναι Βαλκάνια και η περισσή ευγένεια και κολακεία περιορίζεται μόνο προς αυτούς με τους λαμπερούς τίτλους και αξιώματα. Επίσης ο πρόεδρος μπορεί να πει βλοσυρά: «διάλογο θα κάνουμε τώρα;», απαξιώνοντας τον διάλογο στη χώρα του Πλάτωνα, ή μπορεί να πει  δίνοντας το λόγο σε συνάδελφο γιατρό, εκείνο το φοβερό, «όχι σχόλια, μόνο ερωτήσεις»! Η μεταπολίτευση φαίνεται δεν ήρθε ακόμα στα ιατρικά συνέδρια και ο πρόεδρος αισθάνεται μερικές φορές σαν πρόεδρος στρατοδικείου. Αν βέβαια το πει ο δάσκαλος αυτό σε ένα παιδάκι θα τον απολύσουν! Το λέει όμως γιατρός σε γιατρό στις επιστημονικές συναντήσεις και το ακροατήριο, εκτός εξαιρέσεων, δεν αντιδρά! Το έχουν πάρει απόφαση πως είναι εκεί καθηλωμένοι μόνο για να ακούν, χωρίς να μιλούν, τον έναν ομιλητή πίσω από τον άλλο, χωρίς διάλλειμα επί πολλές ώρες, με κίνδυνο για την υγεία τους από θρομβοφλεβίτιδα, ουρολοίμωξη και αβάσταχτη βαρεμάρα. Άλλωστε, οι «οργανωτικές επιτροπές» έχουν κάνει τόσο πυκνό το πρόγραμμα, για λόγους «δημοσίων σχέσεων» και αύξησης του ακροατηρίου από τους ίδιους τους ομιλητές και από όσους κουβαλήσει ο καθένας μαζί του, που η διαχείριση του χρόνου είναι εξαιρετικά δύσκολη ακόμα και από πολύ ικανούς προέδρους. Τα διαλλείματα είναι σπάνια ή δεν τηρούνται, καθώς ακούγεται το «μη φύγετε, ακολουθεί η επόμενη συνεδρίαση».  Έτσι, οι επιμελείς σύνεδροι, όταν επιτέλους βγουν από την αίθουσα, μετά από τέσσερεις, πέντε ή έξι ώρες αδυσώπητο, μονότονο, αμείλικτο σφυροκόπημα, χωρίς συζήτηση,  παραπατούν θολωμένοι, με έντονα συμπτώματα επιστημονικής δηλητηρίασης, που αποτελεί ειδική μορφή πνευματικής δηλητηρίασης των συνεδρίων.

Οι διαλέξεις δεν έχουν συζήτηση! Έτσι τουλάχιστον δηλώνεται από τους διοργανωτές των περισσότερων ελληνικών ιατρικών συνεδρίων. Άλλη μια νεοελληνική ιδιαιτερότητα, καθώς ο ομιλητής που δίνει διάλεξη θεωρείται αυθεντία που αξίζει μόνο σεβασμό, κολακείες και χειροκρότημα. Θα έρθει και θα φύγει μεγαλοπρεπώς και με αυτοκρατορικές τιμές. Θα μπορούσαν βέβαια να μας  στείλουν τη διάλεξη με ένα e-mail να τη μελετήσουμε με την ησυχία μας, αφού δεν θα γίνει συζήτηση, να μην ταλαιπωρούμαστε και εμείς και οι ομιλητές  στις μετακινήσεις. Προσωπικά, εκείνο που φωνάζω στην αίθουσα όταν ακούω ότι «οι διαλέξεις δεν έχουν συζήτηση» είναι: Οι διαλέξεις έχουν συζήτηση, τα διαγγέλματα δεν έχουν! Πολλοί βέβαια ομιλητές, που δεν έχουν τίποτα να κρύψουν και δεν έχουν καβαλήσει το καλάμι, θέλουν συζήτηση με το ακροατήριο και αιφνιδιάζονται και απορούν, ιδίως οι ξένοι, όταν αντί για ερωτήσεις, στο τέλος τους ενημερώνουν πως «οι διαλέξεις δεν έχουν συζήτηση!». Να σημειώσουμε πως οι διαλέξεις είναι πολύ της μόδας τελευταία και κάποια συνέδρια έχουν καμιά τριανταριά, ίσως για να ευχαριστήσουν και να υποχρεώσουν όσο γίνεται περισσότερους. Αυτά είναι επιστημονικά δανεικά. Διάλεξη έδωσες, διάλεξη θα πάρεις! Και όμως, επειδή αυτός που δίνει διάλεξη  θεωρείται πολύ ειδικός σε ένα θέμα και συχνά έρχεται από πολύ μακριά για να το φωτίσει, πρέπει το ακροατήριο να έχει περισσότερο χρόνο για να εκμεταλλευτεί τη φυσική του παρουσία για ερωτήσεις. Οι καλύτεροι μάλιστα ομιλητές διαλέξεων είναι εκείνοι που και στη διάρκεια της ομιλίας τους, αντί για συνεχή μονόλογο, κατά διαστήματα ανοίγουν διάλογο με το ακροατήριο, διεγείρουν και ξυπνάν το ακροατήριο, προσπαθούν και εκείνοι να μάθουν από το ακροατήριο! Ο καλύτερος δάσκαλος όλων των εποχών, ο Σωκράτης, δίδασκε ρωτώντας αυτός τους μαθητές του, κάνοντας διάλογο, και ποτέ δεν έδινε διάλεξη! 

Η "δορυφορική" επιστημονική ενημέρωση

Τα «δορυφορικά συμπόσια» κατέχουν περίοπτη θέση στα ελληνικά συνέδρια. Μερικά μάλιστα έχουν τόσα πολλά, που το κυρίως συνέδριο είναι δορυφορικό των δορυφορικών του! Οι δικοί μας «καθοδηγητές γνώμης» κατέχουν διάφορες θέσεις στο επιστημονικό στερέωμα. Οι «key opinion leaders» μας έχουν συνήθως συγκεκριμένη εξειδίκευση σε ένα τομέα της ειδικότητάς τους. Έχουν υψηλές θέσεις, εντυπωσιακούς τίτλους και πλήθος εργασιών και δημοσιεύσεων, με τη βοήθεια βέβαια ενός στρατού από ικανότατους «εργασιολόγους» συνεργάτες. Εξασκούν το έργο της διάπλασης της γνώμης των συναδέλφων τους κατά τακτά διαστήματα, με το ανάλογο ύφος που ταιριάζει στο επιστημονικό τους ειδικό βάρος. Οι σκέτοι «opinion leaders» μας, με λιγότερα ακαδημαϊκά προσόντα, έχουν πλούσιο ρεπερτόριο, εμπειρία παρουσιάσεων, μεταδοτικότητα «μηνυμάτων» και κοινωνική και ηθική προσέγγιση του θέματος. Μιλούν τόσο γλυκά, σιγανά και πράα, που  μερικές  φορές νομίζεις πως ακούς «ιατροκήρυκα». Κατά βάθος είναι ντροπαλοί και δεν δείχνουν, όπως και οι «key» βέβαια, στη δεύτερη διαφάνεια της ομιλίας τους τις οικονομικές τους σχέσεις με τις εταιρείες. Αυτό όμως το κάνουν συνήθως και οι ομιλητές του κανονικού προγράμματος του συνεδρίου, ή περνούν τόσο αστραπιαία τη διαφάνεια με τη «δήλωση οικονομικών συμφερόντων» που κανένα ανθρώπινο μάτι δεν προλαβαίνει να διαβάσει.Εκείνο πάλι που χαρακτηρίζει γενικά τους «καθοδηγητές γνώμης» είναι ότι οι ίδιοι δεν παρακολουθούν τα συνέδρια. Η αποστολή τους είναι να διαμορφώσουν τη γνώμη των κουρασμένων από την καθημερινή ιατρική ρουτίνα συναδέλφων τους. Εμφανίζονται σαν διάττοντες αστέρες στο δορυφορικό στερέωμα του συνεδρίου για να «φωτίσουν» ένα θέμα και μετά εξαφανίζονται. Τη δική τους γνώμη τη διαμορφώνουν με τη βοήθεια της χορηγού εταιρείας, που συνήθως τους προμηθεύει και τις διαφάνειες της παρουσίασης. Έχουν όμως τόσες δορυφορικές εμφανίσεις, που θα μπορούσαν να προσληφθούν στη NASA. Και στα ελληνικά δορυφορικά συμπόσια φυσικά ακολουθεί γεύμα, που «για να μη κρυώσει», η συνεδρίαση μπορεί να λήξει όπως, όπως, χωρίς συζήτηση και οι ερωτήσεις να αναβληθούν για «μετά το γεύμα», όπως αρμόζει άλλωστε σε ένα κανονικό «συμπόσιο».

Στα «δορυφορικά συμπόσια» ο γιατρός θα πάει συνήθως υποψιασμένος πως αυτά που θα ακούσει θα έχουν σημαντική δόση μεροληψίας υπέρ του προβαλλόμενου προϊόντος. Οι ομιλητές κάνουν πως τον ενημερώνουν και αυτός κάνει πως τους πιστεύει, αν και στο τέλος κάτι θα του μείνει, που θα καλλιεργηθεί σε δεύτερη φάση με άλλες «ενημερώσεις». Πηγαίνει κυρίως από υποχρέωση στην εταιρεία που τον έστειλε στο συνέδριο ή μπορεί να τον στείλει στο επόμενο και για να πάει στο γεύμα, όπου θα συναντήσει φίλους και γνωστούς και γενικά θα κάνει «δημόσιες σχέσεις». Εκεί που ο γιατρός κινδυνεύει περισσότερο από παραπληροφόρηση, είναι σε αυτά που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «κρυφο-δορυφορικά», με τους ίδιους ή άλλους ομιλητές  και δυστυχώς είναι πάρα πολλά. Συνεδριάσεις δηλαδή του κανονικού προγράμματος, που οι ομιλητές λειτουργούν σαν συνήγοροι νέων ιατρικών προϊόντων και θεραπειών, αλλά το ακροατήριο δεν το ξέρει και έχει τη ψευδαίσθηση ότι ακούει αντικειμενικές απόψεις πολύ ειδικών στο θέμα. Όχι ότι τους λένε ψέματα. Ποτέ! Απλώς δεν τους λένε όλες τις αλήθειες για να μην μπερδευτούν. Τους λένε για το σχετικό όφελος μιας θεραπείας, που μπορεί να είναι 36%, αλλά δεν τους λένε για το απόλυτο όφελος που είναι 1%, τους λένε για τον καρδιαγγειακό κίνδυνο που μειώνεται, αλλά δεν τους λένε για την ολική θνητότητα που δεν μειώνεται, τους λένε ότι  το φάρμακο κατεβάζει τη χοληστερίνη, αλλά  δεν τους λένε ότι αυτό δεν έχει κανένα κλινικό όφελος, τους λένε πως μια μελέτη έχει «beautiful» αποτελέσματα, επειδή λέγεται BEAUTIFUL, αλλά δεν τους λένε πως στο σύνολό της ήταν αρνητική, τους λένε για την εργασία που έδειξε μείωση της νοσοκομειακής νοσηλείας, αλλά δεν τους λένε ή υποτιμούν την άλλη που έδειξε αύξηση της θνητότητας, τους λένε πόσοι ωφελήθηκαν από μια πανάκριβη συσκευή στο τέλος της ζωής τους, αλλά δεν τους λένε πως το όφελος ήταν μερικοί βασανιστικοί μήνες ή μέρες και βέβαια ποτέ δεν λένε για τη θύελλα κριτικής που έχουν ξεσηκώσει κάποιες νέες μελέτες και θεραπείες. Έτσι, το ιατρικό ακροατήριο, μέσα από μια σειρά από αλήθειες, οδηγείται να πιστέψει ένα μεγάλο ψέμα.

Η "νοσογόνος" ιατρική

Η αποστολή των διεθνών και ελληνικών συνεδρίων δεν είναι μόνο η ενημέρωση για νέες θεραπείες και η προώθηση νέων φαρμάκων και συσκευών, αλλά και η κατασκευή νέων νόσων, η επέκταση των παλαιών και η ανακάλυψη νέων πληθυσμών «ασθενών». Όποιος δεν έχει υπέρταση θα έχει προ-υπέρταση, όποιος δεν έχει διαβήτη θα έχει προ-διαβήτη, όποιος δεν έχει οστεοπόρωση θα έχει αρχόμενη οστεοπόρωση, όποιος είναι στεναχωρημένος θα έχει κατάθλιψη και όποιος δεν έχει καρκίνο θα πρέπει να κάνει συνέχεια εξετάσεις μέχρι να αποκτήσει! Ειδικά τα παιδιά και οι νέοι αποτελούν ένα νέο «στόχο», ένα «φυτώριο ασθενών» για άμεση ή μελλοντική θεραπεία, σε όλες τις ιατρικές ειδικότητες. Χωρίς προοπτικές μελέτες, χωρίς στοιχεία, χωρίς εμπειρία, τα παιδιά βαπτίζονται υπερτασικά, υπερχοληστεριναιμικά, καρδιοπαθή, προβληματικά, υπερκινητικά, ψυχικά διαταραγμένα και ότι άλλο, σπέρνοντας πανικό και δυστυχία στις οικογένειές τους.Γενικά στις ιατρογενείς νόσους, οι  «opinion leaders» συχνά σε πρώτη φάση και για μεγάλο διάστημα, λειτουργούν σαν βαρύ πυροβολικό, που προετοιμάζει το έδαφος για την κατάκτηση των ανεξερεύνητων «ασθενειών» ή των «νέων ηλικιακών ομάδων», και ανοίγει το δρόμο για την επέλαση του πεζικού,  δηλαδή, των νέων θεραπειών, των νέων φαρμάκων και συσκευών. Η νέα εποχή της «νοσογόνου ιατρικής» έχει προ πολλού ανατείλει! 

Το ενοχλητικό "οικονομικό κόστος"   

Το οικονομικό κόστος μέχρι την έλευση της κρίσης ήταν ταμπού για τα συνέδρια. Αν τολμούσες να αναφερθείς στο κόστος, έβλεπες στα πρόσωπα της ιατρικής ελίτ μια έκφραση αποστροφής, αποδοκιμασίας, ειρωνείας, ενόχλησης και περιφρόνησης, για να πάρεις τη θυμωμένη απάντηση, «εμείς είμαστε γιατροί και δεν μας ενδιαφέρει το κόστος», με την επωδό, «το κόστος αφορά το κράτος». Την ίδια απάντηση πήρα πριν μερικά χρόνια και από πρόεδρο ευρωπαϊκών guidelines, που σύστηναν ανεπιφύλαχτα νέο πανάκριβο φάρμακο πολύ αμφίβολης αποτελεσματικότητας και ασφάλειας. Αλήθεια, οι πανεπιστημιακοί καθηγητές και λέκτορες και οι γιατροί διευθυντές και επιμελητές του ΕΣΥ δεν είμαστε «δημόσιοι λειτουργοί» και άρα «κράτος»;  Όλοι οι γιατροί όμως γενικά, δεν είχαν καμιά όρεξη να ασχοληθούν με το κόστος. Άλλωστε «πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία». Εμείς σαν γιατροί δεν χρειαζόταν να ξέρουμε τι στοιχίζει το κάθε φάρμακο που γράφαμε, η κάθε εξέταση που ζητούσαμε και η κάθε θεραπεία που προτείναμε. Πάνω από όλα "το καλό του αρρώστου", όσο και αν στοιχίζει. Άλλωστε εκείνη την ανέμελη εποχή «λεφτά υπήρχαν», έστω και δανεικά. 

Η κρίση ανέτρεψε δραματικά αυτή την αντίληψη. Μια από τις κύριες αιτίες της οικονομικής καταστροφής της χώρας φάνηκε πως ήταν η σπατάλη και η λεηλασία στο χώρο της υγείας. Τώρα είμαστε υποχρεωμένοι για πολλούς λόγους να μιλάμε και για το ενοχλητικό κόστος στα συνέδρια. Άλλωστε  έχουμε για βοήθεια και τους οικονομολόγους υγείας, που οι περισσότεροι γιατροί αγνοούσαν την ύπαρξή τους. Ίσως γιατί μέχρι τώρα ήταν πολύ διακριτικοί και δεν μας ενοχλούσαν όλο το διάστημα που κράτησε το «πάρτι» στην υγεία. Μάλιστα, ίσως γιατί μας θαύμαζαν, έκαναν και εκείνοι την ίδια περίοδο συνέδρια πολυτελείας σε ακριβά ξενοδοχεία, με τη χορηγία των ίδιων πολυεθνικών εταιρειών, κάτι σαν μετεκπαίδευση, μιας και συνήθως προερχόντουσαν από «εθνική σχολή». Θαυμαστές της προόδου και της καινοτομίας στην ιατρική, μετά από επισταμένη περίπλοκη μελέτη, βγάζουν ακόμα και σήμερα, εν μέσω οικονομικής καταστροφής, όλα τα νέα πανάκριβα φάρμακα και συσκευές «cost-effective», δηλαδή ότι αξίζουν το κόστος. Εξίσου σεμνοί στις ομιλίες τους στα ιατρικά συνέδρια με τους γιατρούς «καθοδηγητές γνώμης», αν και οικονομολόγοι, δε δείχνουν τις οικονομικές τους σχέσεις με την ιατρική βιομηχανία.  

Το ελληνικό συνεδριακό φαινόμενο             

Στην Ελλάδα θα πρέπει να έχουμε σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ των ιατρικών συνεδρίων. Χιλιάδες συνέδρια κάθε χρόνο όλων των ειδικοτήτων, σε κάθε μέγεθος και για κάθε γούστο. Συνέδρια με χιλιάδες σύνεδρους και συνέδρια χωρίς ακροατήριο. Συνέδρια των πόλεων και συνέδρια της επαρχίας. Συνέδρια του βουνού και του κάμπου και συνέδρια της θάλασσας. Συνέδρια σε καζίνο και συνέδρια εν πλω. Συνέδρια με 30 γιατρούς στην αίθουσα και 300 στην κοντινή παραλία ή βουνοκορφή, άλλωστε στα συγκεκριμένα δε χωράνε όλοι μέσα. Όλα τα συνέδρια έτσι κι αλλιώς πληρώνει η ιατρική βιομηχανία, μιας και έχει αναλάβει πρόθυμα το καθήκον της «συνεχιζόμενης ιατρικής εκπαίδευσης» και προσπαθεί να ικανοποιήσει τις πιεστικές απαιτήσεις εκτός των επίσημων ιατρικών εταιρειών, των ιατρικών σχολών και γνωστών ιδρυμάτων, και τους φιλόδοξους εκπαιδευτικούς στόχους κάθε κλινικής και κάθε εταιρείας μελέτης διαφόρων παθήσεων. Οι τελευταίες ξεφυτρώνουν σε απίστευτη συχνότητα, από διάφορες ομάδες γιατρών όλων των ειδικοτήτων, με στόχο να εκπαιδεύσουν και να διαφωτίσουν τους συναδέλφους τους σε νέες και παλιές ασθένειες, προτείνοντας όμως πάντα νέες ακριβές θεραπείες. Γενικά, όλοι όσοι διοργανώνουν συνέδρια, ξεπερνούν σε ζήλο τις εταιρείες και συχνά τις πιέζουν για πιο πολλά συνέδρια!  Είναι τέτοιο το πάθος, που ακόμα και για τις σπάνιες ασθένειες με τα «ορφανά», αλλά με πλούσια προίκα φάρμακα, να διοργανώνονται σε ένα χρόνο περισσότερες «συνεδρίες», από τον αντίστοιχο μικρό αριθμό των ασθενών για κάθε μια. Όσο για τους «ειδικούς», θα πρέπει να αντιστοιχεί στον καθένα το πολύ μισός ασθενής με την αντίστοιχη «σπάνια και ορφανή» νόσο.   

Ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ), όλα αυτά τα χρόνια του συνεδριακού οργασμού, έδειχνε απόλυτη κατανόηση και πνεύμα συνεργασίας προς την ιατρική βιομηχανία και την ιατρική ελίτ πανεπιστημιακών και μη, στην κοινή τους προσπάθεια, για τη μέχρι πνευματικής, σωματικής και ταξιδιωτικής εξάντλησης, επιμόρφωση των ελλήνων ιατρών. Με απόλυτη κατανόηση και διακριτικότητα, ενέκρινε όλες τις αιτήσεις συνεδρίων για το εσωτερικό και εξωτερικό, για τις πόλεις και τα χωριά, για τα βουνά και τις θάλασσες. Το 2011, που η κρίση ανάγκασε τις μεγάλες εταιρείες να μειώσουν τις αιτήσεις για συνέδρια σε μόνο(!) 1835, ο ΕΟΦ, αποφάσισε να γίνει αυστηρός και απέρριψε 13 αιτήσεις «για τυπικούς λόγους». Επίσης έγινε αυστηρός και προς τους περιπλανώμενους ανά την υφήλιο διψασμένους για μάθηση έλληνες γιατρούς, με έξοδα φυσικά των χορηγών εταιρειών. Στο εξής κάθε γιατρός δικαιούται κάθε χρόνο μόνο(!) τρία ταξίδια στο εξωτερικό και πέντε στο εσωτερικό! Επιπλέον απεριόριστα ταξίδια δικαιούνται εκείνοι που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα των συνεδρίων και έχουν κάτι να πουν ή κάτι να δείξουν. Για δεκαετίες λοιπόν, ο ΕΟΦ στάθηκε και στέκεται  αρωγός και πιστός σύμμαχος του ΕΟΤ. Το υπουργείο Υγείας στο πλευρό του υπουργείου Τουρισμού, για τον κοινό ιερό σκοπό της «συνεχιζόμενης ιατρικής εκπαίδευσης» εκτός έδρας! 

Ποιος πληρώνει τα ιατρικά συνέδρια; 

Ποιος όμως πληρώνει τελικά τα συνέδρια και τα πολυτελή γεύματα και δεξιώσεις; Μα οι φαρμακευτικές και οι άλλες εταιρείες θα πείτε, τι ερώτηση είναι αυτή. Για αυτό και πάντα μνημονεύεται από τους διοργανωτές η συμβολή τους, «χωρίς την οποία το συνέδριο δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί». Η συμβολή όμως των ασθενών ποτέ δεν μνημονεύεται! Τι δουλειά έχουν οι ασθενείς στα έξοδα των συνεδρίων; Έχουν, γιατί σε αυτούς πάει τελικά ο λογαριασμός ή τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος. Το άλλο θα πάει στο κράτος «που δεν κάνει τίποτα για τα συνέδριά μας», αλλά και στον κάθε πολίτη της χώρας. Οι φαρμακευτικές και λοιπές εταιρείες της ιατρικής βιομηχανίας δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα και δεν περιμένει κανείς να είναι. Όχι μόνο δε χάνουν από την «ευθύνη στη μετεκπαίδευση των γιατρών», που τόσο εύκολα τους ανέθεσε η διεθνής ιατρική ελίτ και το κράτος, αλλά αυτή η «ευθύνη» ήταν η κύρια αιτία της εκπληκτικής αύξησης της κερδοφορίας τους και της αστρονομικής εκτίναξης των δαπανών για την υγεία σε όλο τον κόσμο. Η ιατρική βιομηχανία είναι σήμερα η ισχυρότερη βιομηχανία στον κόσμο, μακράν πάσης άλλης, χάρις στην καλύτερη επένδυση που έκανε ποτέ: στα ιατρικά συνέδρια! Τα τεράστια ποσά που δαπανά για τα ιατρικά συνέδρια τα παίρνει πίσω στο πολλαπλάσιο, γιατί α) έχουν τεράστιες φοροαπαλλαγές, β) προβάλλονται με όλους τους τρόπους τα νέα πανάκριβα φάρμακα, συσκευές και άλλα προϊόντα, γ) επιβάλλονται νέες θεραπείες μέσω των κατευθυντήριων οδηγιών (guidelines), που προβάλλονται κατά κόρον, δ) δημιουργούν υποχρεώσεις και συναλλαγές με τους γιατρούς, ιδιαίτερα τους πολυταξιδεμένους, που αυξάνουν ραγδαία τη συνταγογράφηση και τη χρήση της «νέας τεχνολογίας».

Τα κράτη, αφήνοντας την μετεκπαίδευση των γιατρών στην ιατρική  βιομηχανία, βρήκαν το χειρότερο τρόπο να κάνουν οικονομία. Οι δαπάνες υγείας όπως είπαμε απογειώθηκαν και τα ασφαλιστικά ταμεία κατέρρευσαν. Οικονομικοί πόροι στερήθηκαν από άλλες πηγές, συντάξεις και κοινωνικές παροχές μειώθηκαν. Το μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα σήμερα των δυτικών χωρών είναι το κόστος υγείας, που απειλεί να καταπιεί τους κρατικούς προϋπολογισμούς.  Οι ίδιοι οι ασθενείς, που οι οικονομολόγοι υγείας αποκαλούν «καταναλωτές υγείας», επιβαρύνονται όλο και περισσότερο, πληρώνοντας από την τσέπη τους μεγάλα ποσά, ακόμα και όταν έχουν καλή ασφαλιστική κάλυψη. Η πρώτη αιτία χρεοκοπίας των νοικοκυριών στις ΗΠΑ εδώ και χρόνια είναι οι ιατρικές δαπάνες. «Η εγχείρηση επέτυχε, αλλά ο ασθενής απέθανε», γιατί του πήραν το σπίτι και έμεινε άστεγος.  Αντί τουλάχιστον αυτή η σπατάλη στις ιατρικές δαπάνες να οδηγήσει σε καλύτερη υγεία, οδήγησε σε χειρότερη! Οι ΗΠΑ και πάλι, με τις μεγαλύτερες μακράν πάσης άλλης χώρας, δαπάνες στην υγεία, είναι στη χειρότερη θέση σε δείκτες υγείας στις χώρες του ΟΟΣΑ και σε μια από τις χειρότερες στον κόσμο. Όταν οι άνθρωποι στερούνται βασικές ανάγκες διαβίωσης, όπως καλή τροφή, θέρμανση και υγιεινή κατοικία, για να αντιμετωπίσουν αναίτια υψηλά έξοδα περίθαλψης, τότε η υγεία τους, όχι μόνο δεν ωφελείται, αλλά επιδεινώνεται δραματικά.

Γίναμε τουλάχιστον καλύτεροι γιατροί με τόσο εντατική «συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση» στα χιλιάδες συνέδρια; Σίγουρα όχι. Καλός γιατρός γίνεται εκείνος που με τα χρόνια κάνει τις πληροφορίες γνώση και τη γνώση σοφία. Εκείνος που μέσα και πάνω από ιατρικές εξετάσεις, φάρμακα, τεχνικές, συσκευές, νούμερα και στατιστικές, βλέπει τον άνθρωπο με τη ψυχή και τις ανάγκες του. Τα ιατρικά συνέδρια που στέλνουν το γιατρό σε τόσα ταξίδια, δεν τον βοηθούν σε αυτό το ταξίδι ζωής στην πραγματική βαθειά γνώση. Η ανθρώπινη προσέγγιση του αρρώστου, η κατανόηση των αισθημάτων και αναγκών του, η κοινωνική και οικονομική του θέση, η δυνατότητα που έχουμε να κινητοποιήσουμε τις φυσικές και ψυχικές του δυνάμεις για να αντιμετωπίσει την αρρώστια, οι τρόποι που μπορούμε να αποφύγουμε τον φόβο και  τα έξοδα που δημιουργούν η αμυντική ιατρική και οι υπερδιαγνώσεις, οι κίνδυνοι της πολυφαρμακίας, καθώς και  η ιατρική δεοντολογία, δε συζητούνται στα συνέδρια, γιατί δεν έχουν σπόνσορα. Αυτό που πετυχαίνουν σίγουρα τα συνέδρια είναι να μετατρέπουν, σιγά σιγά, το γιατρό, από ανθρωπιστή επιστήμονα, σε παραγωγικό συνταγογράφο φαρμάκων και ευθυνόφοβο συντάκτη παραπεπτικών για εργαστηριακές εξετάσεις και επεμβάσεις. Ο αλλοτριωμένος γιατρός των συνεδρίων θεραπεύει εργαστηριακές εξετάσεις και όχι αρρώστους.   

Ποιός ευθύνεται για τον "εκφυλισμό" των ιατρικών συνεδρίων;

Έχουμε ευθύνη σαν ιατρική κοινότητα για αυτή την κατάσταση; Κατά τη γνώμη μου ναι, και μάλιστα τη μεγαλύτερη. Η ιατρική μας ελίτ, η ακαδημαϊκή κοινότητα, τα πανεπιστήμια, δεν προχώρησαν απλώς μια θεμιτή και χρήσιμη συνεργασία που υπήρχε και πρέπει να υπάρχει με την ιατρική βιομηχανία, αλλά παρέδωσαν τα ιερά και τα όσια της ιατρικής και τα έκαναν εμπορεύσιμα. Η μεγάλη στρατιά των μαχόμενων γιατρών σε όλο τον κόσμο ακολούθησε. Το φαινόμενο της «διάχυσης της ευθύνης» μας έκανε να βλέπουμε μια κατάσταση σαν φυσιολογική, αφού συμμετείχαν όλοι, ακολουθώντας επιστημονικές ηγεσίες και «opinion leaders». Οι μαζικές όμως συμπεριφορές, πίσω από διάφορους «καθοδηγητές», οδηγούν συχνά και σε μαζικές καταστροφές, πολεμικές ή οικονομικές και ηθικές. Η ίδια η παγκόσμια ιατρική ελίτ, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, είναι και σύμβουλοι των κυβερνήσεων και έχουν ευθύνη στις κυβερνητικές επιλογές. Παρότι συνηθίζουν για όλα να ρίχνουν τις ευθύνες στο «κράτος», είναι και οι ίδιοι κράτος και μάλιστα «κράτος εν κράτει», καθώς έχουν και τη δική τους ακαδημαϊκή αυτονομία. Γιατί η ιατρική βιομηχανία να επενδύσει σε πραγματικά καλύτερες νέες θεραπείες, όπως έκανε παλιά, όταν βρίσκει πρόθυμους, ένθερμους καθοδηγητές γιατρών για την προώθηση κάθε νέου φαρμάκου ή συσκευής αμφίβολης αξίας; Τα δύο τρίτα τουλάχιστον του κόστους δημιουργίας ενός νέου φαρμάκου θα πάνε στην «προώθηση». Αρκεί μια θεραπεία να δείξει όφελος 1% περισσότερο από μια παλιά και το φάρμακο θα κυκλοφορήσει 50 ή 100 φορές ακριβότερα από το παλιό, σε αντίθεση με οποιοδήποτε άλλο νέο εμπορικό προϊόν, ας πούμε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, που ενώ είναι πολύ καλύτερο από το προηγούμενο, μπορεί να είναι και φθηνότερο. Έτσι, όταν δεν διαφθείρει η βιομηχανία τον γιατρό, διαφθείρει ο γιατρός την βιομηχανία.  

Η ιατρική ελίτ σε όλο τον κόσμο  διαθέτει φωνές, αν και σε μειοψηφία, που εκφράζοντας την ιατρική συνείδηση,  αντιδρούν στον εκφυλισμό των ιατρικών συνεδρίων. Σε αυτούς, την πιο σημαντική δουλειά φαίνεται πως κάνει στο διεθνή χώρο, ο πατριώτης μας Ιωάννης Ιωαννίδης, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Stanford των ΗΠΑ και πρώην καθηγητής στο πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων. Σε όλο τον κόσμο δίνεται μεγάλη δημοσιότητα στα άρθρα του, με θέμα την ιατρική έρευνα και την ιατρική εκπαίδευση. Πρόσφατα δημοσιεύθηκε στο JAMA άρθρο του με τίτλο: «Είναι τα ιατρικά συνέδρια χρήσιμα; Και για ποιόν;». Τα συμπεράσματά του είναι πως τα αμέτρητα, πολυέξοδα ιατρικά συνέδρια ανά τον κόσμο χρησιμεύουν κυρίως για την αύξηση των πωλήσεων των φαρμακευτικών και άλλων εταιρειών του ιατρικού χώρου, με τον επηρεασμό του ακροατηρίου, που συνήθως «ακούει παθητικά» από «opinion leaders». Τα συνέδρια, συνεχίζει, είναι επίσης χρήσιμα στην ανέλιξη στην ιεραρχία των νέων γιατρών, με την προβολή ενός τεράστιου όγκου  αμφίβολης αξίας «εργασιών», που αντικαθιστούν την πραγματική αξία, την αυθεντικότητα και την σκληρή δουλειά δίπλα στον άρρωστο. Τα συνέδρια λοιπόν, προβάλλοντας λάθος αξίες,  «είναι επιζήμια για την ιατρική και την φροντίδα υγείας».2  Ο κ. Ιωαννίδης επίσης πιστεύει πως  τα τερατώδη διεθνή συνέδρια ήρθε η ώρα να εξαφανισθούν, όπως οι δεινόσαυροι και προτείνει μια προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη, για να δείξει επιτέλους τι αυτά προσφέρουν στην εκπαίδευση των γιατρών. Φαντάζεστε τι θα έδειχνε; Άλλοι συγγραφείς έχουν τονίσει, εκτός από τα τεράστια έξοδα «της πολυτέλειας των ξεπερασμένων συνεδρίων» και την περιβαλλοντική επιβάρυνση από χιλιάδες τόνους διοξειδίου του άνθρακα από τις αθρόες αεροπορικές μεταναστεύσεις των γιατρών ανά την υφήλιο για την παρακολούθησή τους.3 Η μόλυνση του περιβάλλοντος έρχεται να συνοδεύσει τη μόλυνση της ιατρικής σκέψης και συνείδησης. 

Ο σεβαστός καθηγητής Ευτύχιος Βορίδης, έχει πει από χρόνια πολλές αλήθειες για τον κακό δρόμο της σύγχρονης ιατρικής, που έχει ιδιαίτερη αξία να τις θυμόμαστε. Για τα ιατρικά συνέδρια λέει πως, «τα συνέδρια δημιουργούν στους γιατρούς, πρώτον μια εξάρτηση και, δεύτερον, είναι μια μορφή πλύσεως εγκεφάλου». Διερωτάται, «είναι δυνατόν κάθε εβδομάδα να δημιουργούνται νέα δεδομένα ώστε οι γιατροί να είναι σε κάποιο συνέδριο;». Διαπιστώνει επίσης, πως τα εκπαιδευτικά ταξίδια των συνεδρίων είναι μια μορφή διαφθοράς.4 Ο καθηγητής και πρώην υπουργός Υγείας Δημήτρης Κρεμαστινός, πρόσφατα έχει δηλώσει: «Σήμερα ο γιατρός κυρίως μετεκπαιδεύεται μέσω των λεγόμενων ιατρικών συνεδρίων, τα οποία σε αριθμό ίσως είναι περισσότερα και από όσα γίνονται σε όλη την Ευρώπη. Ο ιδιόμορφος αυτός τρόπος «μετεκπαίδευσης», προάγει ουσιαστικά την παραοικονομία της Υγείας. Η φαρμακευτική δαπάνη από το 2004 και μέσα σε πέντε χρόνια τετραπλασιάστηκε και από 4.5 δισ. ευρώ έφθασε τα 17 δισ. Τα προτεινόμενα μέτρα περικοπών από την τρόικα στους μισθούς και τις συντάξεις είναι της τάξης των 6 δισ. ευρώ. Οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους».5  Καλό βέβαια θα ήταν όλοι οι γιατροί  πολιτικοί, από όλα χωρίς εξαίρεση τα κόμματα, να είχαν κάνει αυτές τις διαπιστώσεις πριν πολλά χρόνια και να είχαν δράσει αποφασιστικά για αλλαγή πορείας.

Υπάρχει ελπίδα;

Τι γίνεται όμως τώρα; Σε όλο τον κόσμο είναι επείγουσα ανάγκη η ριζική αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής των ιατρικών συνεδρίων. Σε εμάς είναι κατεπείγουσα! Τα συνέδριά μας δεν θέλουν εξωραϊσμό, αλλά ριζική κατεδάφιση και ανοικοδόμηση! Αυτά που προτείνει ο καθηγητής Ι. Ιωαννίδης για όλο τον κόσμο, για μας, σε μια χώρα σε οικονομική καταστροφή, έχουν ιδιαίτερη αξία: Η έμφαση στα συνέδρια πρέπει να δοθεί στον τρόπο που θα γίνουμε ικανοί να επιλέγουμε φαρμακευτικές και επεμβατικές θεραπείες, που ενώ δεν είναι δαπανηρές, θα είναι καλά τεκμηριωμένες και ασφαλείς. «Αυτά τα επαναπροσδιοριζόμενα συνέδρια θα στόχευαν επίσης, στο πως θα χρησιμοποιούσαμε λιγότερες επεμβατικές πράξεις και λιγότερες διαγνωστικές εξετάσεις, ή και καθόλου διαγνωστικές εξετάσεις και καθόλου επεμβατικές πράξεις, όταν δεν είναι εμφανές ότι χρειάζονται». Εδώ θα είχαν θέση και κάποιοι οικονομολόγοι υγείας, εκείνοι τουλάχιστον που δεν έχουν σχέσεις με την ιατρική βιομηχανία και θα πρότειναν πράγματα που θα μας φαίνονταν λογικά.

O ΕΟΦ και κατ΄επέκταση το Υπουργείο Υγείας, θα πρέπει να βάλουν επιτέλους πραγματικά φραγμό στον αριθμό των συνεδρίων και στις συμμετοχές των γιατρών σε αυτά. Γιατί χρειαζόμαστε δύο χιλιάδες συνέδρια το χρόνο; Γιατί ένας γιατρός χρειάζεται να πάει 5 φορές το χρόνο στην τουριστική Ελλάδα και 3 στο εξωτερικό για «επιμόρφωση», όταν έχει τόσα συνέδρια στην πόλη του; Γιατί ένας περιοδεύων θίασος ομιλητών στην επαρχία πρέπει να κουβαλάει μαζί του εκατοντάδες θεατές από την πόλη; Οι ομιλητές πρέπει να ταξιδεύουν, όχι οι σύνεδροι! Πως γίνεται να ξεφυτρώνουν τόσες «εταιρείες μελέτης» διαφόρων παθήσεων και μη παθήσεων και να απαιτούν με το ζόρι να εκπαιδεύσουν τους κορεσμένους από «εκπαίδευση» μέχρι επιστημονικής δηλητηρίασης γιατρούς, και ο ΕΟΦ να δίνει άδειες; Η όποια προσπάθεια περιστολής των δαπανών θα τιναχθεί στον αέρα, γιατί από τη μια θα έχουμε αύξηση στην κατανάλωση γενοσήμων (καλώς), αλλά από την άλλη θα έχουμε αύξηση αχρείαστων ακριβών φαρμακευτικών και επεμβατικών θεραπειών!  Επίσης,ο έλεγχος της τήρησης του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας στα συνέδρια, εκτός από υποχρέωση των διοργανωτών, είναι και υποχρέωση του ΕΟΦ. Οι σχέσεις επίσης του ΕΟΦ με τις φαρμακευτικές  εταιρείες και εκείνες της ιατρικής τεχνολογίας πρέπει να είναι διαφανείς.

Οι Ιατρικές Εταιρείες, όλων των ειδικοτήτων, δεν είναι Ιατρικές Εφορίες, με κύριο σκοπό τη συλλογή χρημάτων από τα συνέδρια. Όποιοι και να είναι οι σκοποί που τα μαζεύουν, δεν μπορούν να κάνουν ανεπίτρεπτες δεοντολογικά παραχωρήσεις στην εμπορική διαφήμιση και προβολή φαρμακευτικών και άλλων προϊόντων. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, ιδιαίτερα στην Ιατρική. Τι να το κάνουμε να δώσουμε «περισσότερες υποτροφίες» σε νέους γιατρούς, αν η «η συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση» που παίρνουν είναι σε μεγάλο βαθμό συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση στη διαφθορά και τα «μόρια» που μαζεύουν στα συνέδρια είναι στην συνεχιζόμενη ιατρική πλύση εγκεφάλου; Οι νέοι γιατροί μας μιμούνται! Την αποτελεσματικότερη «εκπαίδευση» την παίρνουν από την συμπεριφορά μας, εντός και εκτός συνεδρίων! Τελευταία είδαμε σε αίθουσες συνεδρίων και γιγαντοαφίσες πάνω από τους ομιλητές και πάνω από το προεδρείο (!) με πανάκριβα νέα φάρμακα, ίσως για να θυμόμαστε να μην τα δίνουμε στους φτωχούς κατά κανόνα ασθενείς μας και τους στείλουμε μια ώρα αρχύτερα, μιας και κόβουν από το φαγητό και από την θέρμανση για να τα πάρουν ή μειώνουν τη δόση του φαρμάκου στο μισό για οικονομία!

Το πρόγραμμα των συνεδρίων θα πρέπει να έχει λιγότερες συνεδρίες, λιγότερους ομιλητές, λιγότερες διαλέξεις με περισσότερο χρόνο ώστε να χωρέσει μια γόνιμη συζήτηση, περισσότερα διαλλείματα. Η γνώση δεν μπουκώνεται! Πάνω από όλα πρέπει να έχει χρόνο για περισσότερη συζήτηση! Οι ομιλητές οφείλουν να δείχνουν καθαρά και να εξηγούν τη διαφάνεια με τις οικονομικές τους σχέσεις! Τα δορυφορικά συμπόσια θα ήταν πιστεύω πολύ καλύτερα και πραγματικά χρήσιμα, αν οι ομιλητές ήταν κανονικοί έμμισθοι εργαζόμενοι των εταιρειών, γιατροί, φαρμακοποιοί και άλλοι επιστήμονες. Γενικά, οι εργαζόμενοι στην ιατρική βιομηχανία αξίζουν σεβασμό και ανάλογη μεταχείριση. Συνήθως, όταν μας ενημερώνουν οι ίδιοι, είναι πιο αντικειμενικοί από τους «opinion leaders», υπάρχει περισσότερη διαφάνεια και σωστή κατανομή ρόλων. Ο ρόλος του γιατρού στα συνέδρια, του κάθε γιατρού, με οποιοδήποτε τίτλο, είναι να κρίνει αυστηρά αυτά που προτείνει η βιομηχανία και όχι να τα διαφημίζει και να τα προωθεί. Όταν κρατάμε τις αποστάσεις, η συνεργασία με τις φαρμακευτικές και άλλες εταιρείες είναι και θεμιτή και απαραίτητη. Σήμερα όμως οι αποστάσεις έχουν εξαφανισθεί, και ο γιατρός χορεύει παθητικό ταγκό με τη βιομηχανία, μαζί με το κράτος, σχηματίζοντας ένα καταστροφικό τρίο που πρέπει να σπάσει. 

Όσο για τα διεθνή συνέδρια, έχει αξία να παρακολουθήσει κανείς μόνο κάποια  μικρά και εξειδικευμένα,εφ΄όσον έχει κάποιο ειδικό ενδιαφέρον και ενασχόληση. Τα μεγάλα και τερατώδη δεν ενδείκνυνται για όσους τους ενδιαφέρει το εκπαιδευτικό μέρος του συνεδρίου. Σήμερα, η διαδικτυακή ενημέρωση, όπου δεν είναι και εκείνη διαβρωμένη από "opinion leaders", μπορεί να δώσει πολύ καλήτερη ενημέρωση.  Αν πάλι επιμένετε, ο καλύτερος τρόπος να παρακολουθήσεις ένα μεγάλο, τύπου πανευρωπαϊκού, συνέδριο, είναι να μην πάς! Κάθεσαι στον υπολογιστή σου και παρακολουθείς πολύ περισσότερο και πολύ πιο άνετα από το να ήσουν εκεί, και το κυριότερο, έχεις τον χρόνο και τον τρόπο να επεξεργαστείς, να διασταυρώσεις και να σκεφτείς «τα μηνύματα» που παίρνεις. Τα «take home messages», όπως τα «take away» τρόφιμα, είναι συνήθως ανθυγιεινά. Μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας τα δικά μας «home made» μηνύματα, με λίγες, υποτοξικές δόσεις υλικών και από το συνέδριο.

Επίλογος

Τα ιατρικά συνέδρια, τις τελευταίες τρείς δεκαετίες, έχουν βλάψει σοβαρά την υγεία και την οικονομία. Τώρα που η κρίση χτυπάει και τη δική μας πόρτα, τώρα που οι νέοι κυρίως γιατροί είναι άνεργοι, κακοπληρωμένοι και μετανάστες, είναι ο καιρός να ξεκινήσουμε το ταξίδι της επιστροφής, αντίθετα στο ρεύμα της αλλοτρίωσης, προς τις ρίζες της ιατρικής συνείδησης. Αυτής της μαγικής αίσθησης επικοινωνίας και προσφοράς προς τον άρρωστο και την κοινωνία, που καμιά οικονομική παροχή, κανένας τίτλος, κανένα αξίωμα δεν μπορεί να αναπληρώσει. Να εγκαταλείψουμε τα πολυτελή ξενοδοχεία και να επιστρέψουμε στο σπίτι μας, στα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων και των νοσοκομείων. Να αρνηθούμε τα δωρεάν γεύματα των εταιρειών και να φάμε στις ταβέρνες ρεφενέ, όπως παλιά, να γελάσουμε με την καρδιά μας και να γνωριστούμε πραγματικά. Δωρεάν γεύματα δεν υπάρχουν. Ούτε δωρεάν ταξίδια. Τα πλήρωσαν αυτοί που σήμερα τρώνε στα συσσίτια των δήμων και της εκκλησίας.  Από την οικονομία που θα γίνει περιορίζοντας την σπατάλη των συνεδρίων, ας διεκδικήσουμε και καλύτερες ιατρικές αμοιβές με αξιοπρέπεια.   

Τα ιατρικά συνέδρια πρέπει να ξαναγίνουν η φωνή των γιατρών! Η σιωπή των γιατρών πρέπει να σπάσει, γιατί η σιωπή είναι συνενοχή! Εδώ και πολλά χρόνια, μέσα στα συνέδρια, δίνω σκληρές μάχες γι΄αυτό. Έχω καταρρίψει πολλά δορυφορικά και κρυφο-δορυφορικά και έχω δεχτεί πολλές δορυφορικές επιθέσεις από το διάστημα των πεντάστερων ξενοδοχείων. Κατηγορήθηκα πως, παρ΄ότι έλεγα αλήθειες και δικαιωνόμουν , στα συνέδρια η διαγωγή μου δεν ήταν «κοσμιοτάτη», γιατί «φώναζα». Φώναζα γιατί έβλεπα το τρένο που ερχόταν να μας πατήσει και τελικά μας πάτησε! Πριν πολλά χρόνια, γινόντουσαν ζωηρές συζητήσεις και αυθόρμητα «debate» στα συνέδρια. Αυτή η ανοχή σήμερα στους «ειδικούς», αυτός ο φόβος να πει ο γιατρός τη γνώμη του, για να μην ενοχλήσει συμφέροντα, αυτή η ψεύτικη ευγένεια και κολακεία πρέπει να σταματήσoυν. Όλα όσα ακούγονται πρέπει να  κρίνονται, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται αυτός που τα λέει.Οι γιατροί δεν είμαστε μέλη κάποιας δογματικής θρησκείας ή οπαδοί κάποιας ολοκληρωτικής ιδεολογίας για να χρειαζόμαστε  «καθοδηγητές γνώμης» και "κατευθυντήριες οδηγίες" οικονομικών συμφερόντων. Στα συνέδρια ακούμε με πολύ προσοχή όλους, αλλά είμαστε αυστηροί κριτές, που ρωτούν σκληρές ερωτήσεις, ψάχνοντας την αλήθεια! 

Έτσι, όταν στο τέλος, γυρίσουμε και κοιτάξουμε πίσω τη ζωή που ζήσαμε σαν γιατροί, δεν θα ταιριάζουν σε μας οι στίχοι του T.S. Elliot:

Ο ατέλειωτος κύκλος της ιδέας και της δράσης

Αμέτρητες εφευρέσεις, αμέτρητα πειράματα 

Φέρουν γνώσεις της κίνησης, αλλά όχι της ακινησίας 

Γνώση του λόγου, αλλά όχι της σιωπής

Γνώση των λέξεων, αλλά όχι της Λέξης

Όλη μας η γνώση μας φέρνει πιο κοντά στην άγνοιά μας

Όλη μας η άγνοια μας φέρνει πιο κοντά στο θάνατο

Που είναι η ζωή που χάσαμε καθώς ζούμε;

Που είναι η Σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση;

Που είναι η Γνώση που χάσαμε μέσα στην πληροφορία;

Σημείωση 

Η φωτογραφία στην αρχή του κειμένου δεν έχει σκοπό να θίξει τη συγκεκριμένη φαρμακευτική εταιρεία ή γενικά την ιατρική βιομηχανία, μιας και στην ίδια θέση θα μπορούσε να ήταν το όνομα οποιασδήποτε άλλης εταιρείας, φαρμακευτικής ή όχι, αλλά να εκφράσει το κλίμα των συνεδρίων. Άλλωστε, τα περιλαίμια με ονοματεπώνυμο εταιρειών μόνοι μας τα φορέσαμε. Μόνοι μας θα πρέπει να τα βγάλουμε όσο γίνεται συντομότερα.

Αναφορές 

1. Moynihan R. Key opinion leaders: independent experts or drug representatives in disguise? BMJ, 2008;336(7658):1402-1403 

2. John P. A. Ioannidis. Are Medical Conferences Useful? And for whom? JAMA, 2012 – Vol 307, No. 12  

3. Green M. Are international medical conferences an outdated luxury the planet can't afford? Yes. BMJ, 2008; 336(7659):1466

4. Ευτύχιος Βορίδης. «Στον γιατρό να πηγαίνεις μόνο με φορείο». Συνέντευξη στην εφημερίδα «Καθημερινή», στις 21/05/2006

5. Δημήτρης Κρεμαστινός. «Περιορισμός σπατάλης χωρίς έκπτωση ποιότητας». Συνέντευξη στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», στις 23/09/2012  

Πηγή https://www.ntellos.gr