ΣΥΡΙΖΑ: Ο κ. Μητσοτάκης να δώσει πειστικές απαντήσεις για την ανάρμοστη σχέση του με τον κ. Φρουζή

Γραπτή ανακοίνωση εξέδωσε το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στην οποία ζητεί πειστικές απαντήσεις από τον πρόεδρο της ΝΔ για τις ανάρμοστες, όπως τις χαρακτηρίζει, σχέσεις του με τον κ. Φρουζή της εταιρείας Νοβάρτις.

Αφορμή για την ανακοίνωση αποτέλεσε το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Documento, σύμφωνα με το οποίο ο κ. Φρουζής στήριξε την εκστρατεία του κ. Μητσοτάκη για την εκλογή του στην ηγεσία του κόμματος.

Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, «η εφημερίδα Documento αποκαλύπτει ηλεκτρονική αλληλογραφία ανάμεσα στον κ. Μητσοτάκη, και στον κ. Φρουζή της Νοβάρτις, που δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι: Πρώτον, οι δυο τους είχαν στενές, φιλικές σχέσεις, πράγμα που έχει αποκρύψει επιμελώς ο κ. Μητσοτάκης.

Δεύτερον, ο κ. Φρουζής στήριξε την εκστρατεία του κ. Μητσοτάκη για την εκλογή του στην αρχηγία της ΝΔ τόσο απροκάλυπτα, ώστε να παραθέτει πολυτελή δείπνα στο σπίτι του, με τη συμμετοχή πολλών στελεχών μεγάλων επιχειρήσεων και, βέβαια, του ίδιου του κ. Μητσοτάκη.

Τρίτον, η σχέση τους αποκαλύπτεται αμοιβαία επωφελής. Ο κ. Φρουζής από τη μια παραθέτει δείπνα στήριξης του κ. Μητσοτάκη, και από την άλλη του στέλνει το βιογραφικό του, και σειρά υμνητικών δημοσιευμάτων για το πρόσωπό του, προφανώς για να προωθήσει ο αρχηγός της ΝΔ την επαγγελματική του καριέρα».

Το κυβερνών κόμμα προσθέτει στην ανακοίνωσή του πως «μετά και από αυτή την αποκάλυψη, ο κ. Μητσοτάκης καλείται να απαντήσει: Γιατί απέκρυψε τη στενή σχέση του με τον Φρουζή;

Πού οφείλεται η μετά σαμπάνιας στήριξη του Φρουζή στο πρόσωπό του;

Ποια συναλλαγή κρύβουν οι αμοιβαίες "εξυπηρετήσεις" τους;».

Καταλήγοντας σημειώνει: «τέλος, καθώς ο αρχηγός της ΝΔ είναι υπότροπος, γιατί παρόμοιες σχέσεις είχε με τον Χριστοφοράκο της Siemens, είναι καιρός να αφήσει τις υπεκφυγές περί "σκευωρίας" και να δώσει πειστικές εξηγήσεις για την ανάρμοστη σχέση του με τον πρωταγωνιστή του σκανδάλου που συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία».

ΑΠΕ

Κορακάκη: Τελικά πωλούνται. Ή μάλλον προσφέρονται. Απλόχερα.

Με ανάρτησή της στον λογαριασμό της στο Facebook, η χρυσή ολυμπιονίκης στη σκοποβολή Άννα Κορακάκη, σχολίασε με καυστικό τρόπο την υπογραφή της συμφωνίας για το ονοματολογικό με την πΓΔΜ. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: "τελικά πωλούνται. Ή μάλλον προσφέρονται". Εκφράζει δε την πικρία της για "όσους με ασέβεια στην ιστορία, τους αγώνες, τους νεκρούς του τόπου", ενώ ζητά από αυτούς να μη φωτογραφηθούν δίπλα της σε ενδεχόμενες μεγάλες αθλητικές της επιτυχίες στο μέλλον.

Αναλυτικά η ανάρτηση της Άννας Κορακάκη αναφέρει:

"Τελικά πωλούνται. Ή μάλλον προσφέρονται. Απλόχερα. Εκλεπτυσμένα. Και καθόλου δημοκρατικά. Χωρίς λαϊκή εντολή… Αλλά ακόμη κι αν αυτή δινόταν, θα αγνοούνταν ξανά επιδεικτικά. Αντισυνταγματικά. Σαν Ελληνίδα, Μακεδόνισσα από καταγωγή και με ιδιότητα Ολυμπιονίκη, λυπάμαι που ενώ για χρόνια προσπαθούσα με τις οργανωτικές επιτροπές στις διεθνείς διοργανώσεις -με καθαρά προσωπική πρωτοβουλία- να προσδώσω οποιαδήποτε άλλη ονομασία αρμόζει, πέραν όποιας εμπεριείχε τη λέξη Μακεδονία, επίσημα πια, δεν μπορώ να το κάνω.

Αγωνίζομαι αποκλειστικά και μόνο για τη χώρα μας και όλους τους Έλληνες που τη νοιάζονται και την πονάνε. Όσοι δρουν με ασέβεια στην ιστορία, τους αγώνες, τους νεκρούς του τόπου και ενάντια στη λαϊκή επιθυμία, όπως συνέβη σήμερα, ζητώ ευγενικά να μη φωτογραφηθούν δίπλα μου σε ενδεχόμενες μεγάλες αθλητικές επιτυχίες στο μέλλον. Εκπροσωπώ τα ελληνικά χρώματα και οι επιτυχίες ανήκουν σε όσους αγαπούν την πατρίδα, έμπρακτα. Ελπίζω η δημοκρατία να μου δώσει τουλάχιστον αυτό το δικαίωμα…".

Τα θεμέλια για πολύ μεγάλες γεωπολιτικές αλλαγές μπήκαν. Τα επόμενα 100 χρόνια....

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, διευθυντή σύνταξης, medlabnews.gr

«Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος είναι να διαγράψεις τη μνήμη του. Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του. Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία. Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν. Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».
Μίλαν Κούντερα
"Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης"

Δυστυχώς θα τρίζουν τα κόκαλα των προγόνων μας, με αυτά που γίνονται σήμερα ή με αυτά που ακούστηκαν αυτές τις μέρες στην Βουλή. Ανιστόρητοι, βολεψάκηδες, που αν θα καλούνταν να πάρουν όπλο για να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη, είναι με ερωτηματικό αν θα το έκαναν. Και δεν εννοούμε τους ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ αλλά λέμε και για τους 300 της Βουλής. Απλά ο καθένας έχει τις δικές του ευθύνες. Οι 153 που ψήφισαν όλα αυτά που κάποτε χύθηκε πολύ αίμα για να τα κερδίσουμε και να τα κρατήσουμε, και τώρα για το καλό των Βαλκανίων και των χωρών τους τα ξέχασαν και είπαν να κοιτάξουν μόνο μπροστά, έχουν σίγουρα την μεγαλύτερη ευθύνη για όλους. Έχει ενδιαφέρον ότι ακόμα και βουλευτής τέως στρατηγός του Ελληνικού στρατού, από του βήματος της Βουλής των Ελλήνων δέχθηκε και υπερασπίστηκε την παράδοση της Μακεδονίας στους γείτονες μας!!! Όμως ευθύνες έχουν και όλοι οι υπόλοιποι. Γιατί με τους χειρισμούς τους είτε άφησαν έδαφος για να προκύψουν τα σημερινά είτε δεν έκαναν πιο αποτελεσματικά πράγματα για να αποτρέψουν τα σημερινά. Ευθύνες έχει ακόμα και ο Μακεδόνας πρώην πρωθυπουργός που δεν τόλμησε να πάρει θέση επίσημα, καθώς και ο Προέδρος της Δημοκρατίας που με τον τρόπο του υποστήριξε την σημερινή υπογραφή. 


Σίγουρα τις συνέπειες αυτής της συμφωνίας δεν θα τις δούμε σήμερα. Θα τις δούμε πολλά πολλά χρόνια μετά όταν δεν θα υπάρχουμε εμείς, αλλά τα παιδιά μας ή τα παιδιά των παιδιών μας. Άλλωστε 50 ή 100 χρόνια ιστορίας δεν είναι απολύτως τίποτα για την ιστορία. Απλά σήμερα μπήκαν τα θεμέλια για πολύ σοβαρές γεωπολιτικές εξελίξεις, που θα συμβούν στα επόμενα χρόνια. Και μάλλον αυτές οι εξελίξεις περιλαμβάνουν αλλαγές συνόρων και μεγάλων ανακατατάξεων στην ευρύτερη Βαλκανική και στο Αιγαίο. Τα κράτη γύρω μας έχουν πλάνα 10ετιών και δεν αποκλίνουν από αυτά τους τα σχέδια ακόμα και αν έχουν αλλάξει κυβερνήσεις. Σε εμάς μόνο υπάρχει ένα μπάχαλο και κανένα σχέδιο, και επικρατεί το "δε βαριέσαι", θα ενεργήσουμε όταν συμβεί κάτι.

Με πολύ κόσμο που μιλήσαμε Μακεδόνες και μη, κάτι νιώθουν σήμερα. Ένα βάρος γιατί δεν μπορούν να αντιδράσουν όταν ακούν τους Σκοπιανούς να αποκαλούνται από τώρα Μακεδόνες και σε λίγο θα αποκαλούνται έτσι με την σύμφωνη άποψη του κράτους μας και του πρωθυπουργού μας και των 153 βουλευτών που υπερασπίστηκαν την υπογραφή της συμφωνίας.

Απορίας άξιον είναι, τι θα νιώσουν όλοι αυτοί όταν θα αρχίσουν να αλλάζουν τα σχολικά βιβλία με τις σχετικές ιστορικές αναφορές για την Μακεδονία, όπως προβλέπεται στην συμφωνία ή όταν σε λίγο καιρό θα αρχίσουν οι "Μακεδόνες" γείτονές μας να έχουν και άλλες αξιώσεις.

Αλλαγές σε βιβλία Ιστορίας και χάρτες προβλέπει η συμφωνία με την πΓΔΜ

Η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ για την ονομασία της πΓΔΜ, όπως έχει δημοσιοποιηθεί, φαίνεται ότι φέρνει σημαντικές αλλαγές και στην Ελλάδα, σύμφωνα με ιστορικούς, επηρεάζοντας τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας αλλά και τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, καθώς και τους γεωγραφικούς χάρτες της χώρας.

Συγκεκριμένα, όπως σημειώνει ο "Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής", ολόκληρα άρθρα προμηνύουν νέους γύρους διαπραγματεύσεων με την άλλη πλευρά που θα επηρεάσουν ακόμα και τη διδασκαλία στα σχολεία. Μάλιστα, η ταχύτητα με την οποία καλούνται τα δύο μέρη να κλείσουν τις συμφωνίες πολύ πιθανόν να φέρει νέα δεδομένα στα σχολικά βιβλία ακόμη και σε ένα χρόνο από τώρα.

Διεπιστημονικές Επιτροπές

Το επίμαχο άρθρο 8, παρ. 5 προβλέπει ότι: "Εντός ενός μηνός από τη θέση σε ισχύ της παρούσης Συμφωνίας, τα Μέρη θα συγκροτήσουν με ανταλλαγή διπλωματικών διακοινώσεων, στη βάση της ισότητας, μια Κοινή Διεπιστημονική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων σε ιστορικά, αρχαιολογικά και εκπαιδευτικά θέματα, για να εξετάσει την αντικειμενική επιστημονική ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων βασισμένη σε αυθεντικές, στοιχειοθετημένες και επιστημονικά στέρεες ιστορικές πηγές και αρχαιολογικά ευρήματα. Οι εργασίες της Επιτροπής θα τελούν υπό την επίβλεψη των Υπουργείων Εξωτερικών των Μερών σε συνεργασία με άλλες αρμόδιες εθνικές αρχές. Η Επιτροπή θα εξετάσει και, εφόσον θεωρήσει κατάλληλο, θα αναθεωρήσει οιαδήποτε σχολικά εγχειρίδια και βοηθητικό σχολικό υλικό, όπως χάρτες, ιστορικούς άτλαντες, οδηγούς διδασκαλίας που χρησιμοποιούνται σε έκαστο από τα Μέρη, σύμφωνα με τις αρχές και τους σκοπούς της ΟΥΝΕΣΚΟ και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Για το σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα θέσει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, ώστε να διασφαλισθεί ότι σε έκαστο από τα Μέρη κανένα σχολικό εγχειρίδιο ή βοηθητικό σχολικό υλικό σε χρήση τη χρονιά μετά την υπογραφή της παρούσης Συμφωνίας δεν περιέχει αλυτρωτικές/αναθεωρητικές αναφορές. Η Επιτροπή επίσης θα εξετάσει οιασδήποτε νέες εκδόσεις σχολικών εγχειριδίων και βοηθητικού σχολικού υλικού όπως προβλέπεται σε αυτό το άρθρο. Η Επιτροπή θα συνεδριάζει τακτικά, τουλάχιστον δύο φορές ετησίως, και θα υποβάλει μια Ετήσια Εκθεση για τις δραστηριότητες και τις συστάσεις της προκειμένου να εγκριθούν από το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, όπως αυτό θα συσταθεί κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 12".

Οι Διεπιστημονικές Επιτροπές όσον αφορά στα σχολικά εγχειρίδια δεν είναι κάτι άγνωστο για τη χώρα μας. Πρόσφατα συνεδρίασε στο υπουργείο Παιδείας η σχετική Επιτροπή μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, ενώ σχετικές συζητήσεις και διαπραγματεύσεις γίνονται και με τη Βουλγαρία. Ενδιαφέρον, πάντως, θα έχει ποια θα είναι η στάση της άλλης πλευράς όσον αφορά στα ελληνικά σχολικά εγχειρίδια και ποιες αλλαγές θα έρθουν.

Γκρίζες ζώνες…

Άλλο ένα σημείο που δημιουργεί προβληματισμό είναι αυτό που αναφέρεται στην παρ. 4 του άρθρου 8, αφού εκλαμβάνεται περισσότερο ως ευχολόγιο παρά ως δέσμευση, ενώ δεν αφορά μόνο χάρτες ή βιβλία αλλά και προϊόντα:

"Εκαστο Μέρος δεσμεύεται από τις συστάσεις της Συνδιάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων σε σχέση με τη χρήση των επίσημων γεωγραφικών ονομάτων και τοπωνυμιών στην επικράτεια του άλλου Μέρους δίδοντας με αυτόν τον τρόπο προτεραιότητα στη χρήση των ενδωνύμων έναντι των εξωνύμων". Σημειώνεται ότι ένα μεγάλο μέρος των συζητήσεων στις σχετικές Επιτροπές είναι η παρουσία χαρτών εντός των βιβλίων και πώς αυτοί αποτυπώνουν τα σύνορα και τις ονομασίες.

Τι επιφυλάσσει στην Ελλάδα το επινοημένο όνομα της «Βόρειας Μακεδονίας»

Η προς υπογραφή συμφωνία της Κυβέρνησης της Ελλάδος με την Κυβέρνηση των Σκοπίων δημιουργεί πολλά περισσότερα ζητήματα από αυτά που προσπαθεί να επιλύσει.

Θα δημιουργεί συνεχείς κρίσεις, εντάσεις μεταξύ των δύο κρατών, οι οποίες θα είναι ισχυρότερες από τις σημερινές. Πέρα από τον τρόπο που έγινε αυτή η συμφωνία, τα δίνουμε όλα στους Σκοπιανούς, παίρνοντας  από αυτούς ελάχιστα. Η συμφωνία δεσμεύει και εγκλωβίζει τη χώρα σε ένα τετελεσμένο.

Αποτελεί υποχρέωση και δέσμευση των επομένων κυβερνήσεων για την κύρωση της συμφωνίας,  μιας  και το διεθνές περιβάλλον που θα έχει δημιουργηθεί με την υπογραφή θα έχει εγκρίνει και θα έχει αποδεχθεί αυτή, χωρίς να μπορεί να βελτιωθεί έστω και μερικώς.

Ο μεταφρασμένος από όλους, όρος «Severna Makedonija», σε «Βόρεια Μακεδονία», αυτόματα θα ορίσει  για μας  το ρόλο του Άλλου, το ρόλο της Άλλης Μακεδονίας, το ρόλο της Νότιας Μακεδονίας. Ένας ρόλος που θα καλλιεργείται συνεχώς από τους Σκοπιανούς και ο οποίος σε βάθος χρόνου θα σημαίνει πολλά και διαφορετικά από ότι σήμερα.

Θα σημαίνει ότι  η Μακεδονία είναι μία και αδιαίρετη, τα δύο τμήματα της ενιαίας και αδιαίρετης Μακεδονίας αποτελούν μέρη-τμήματα ενός ενιαίου όλου που  πρέπει να ενωθούν σε μια. Και η μεν Βόρεια Μακεδονία (Σκόπια) είναι κράτος-χώρα, το δε νότιο τμήμα (Ελλάς)  είναι περιοχή. Θα δημιουργηθεί ένα συγκριτικό πλεονέκτημα για το κράτος-χώρα σε σχέση με την περιοχή. Ειδικά που αυτό το κράτος έχει αναγνωρισθεί από εμάς. Εάν παρέμενε μόνο ο γεωγραφικός προσδιορισμός του κράτους των Σκοπίων θα είχε κάποια οφέλη για την Ελλάδα, με την αναγνώριση επιπλέον όμως της Μακεδονικής εθνικότητας και της Μακεδονικής γλώσσας, ο γεωγραφικός προσδιορισμός όχι μόνο αδυνατίζει αλλά γίνεται τελείως αρνητικός και εντελώς επικίνδυνος για μας και στο παρόν και στο μέλλον.

Έτσι με τις αλλαγές των συνθηκών στο παγκόσμιο γίγνεσθαι και με τα προηγούμενα της Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας, του Βορείου και Νοτίου Βιετνάμ  και αλλού ωριμάζουν  πλέον εύκολα, αφού καλλιεργηθούν οι συνθήκες, για ενιαία Μακεδονία.

Βάσει της συμφωνίας και της ερμηνείας που θα κάνουν οι Σκοπιανοί θα έχουν δικαίωμα επέκτασης του όρου της εθνικότητος πέραν των συνόρων τους για να συμπεριλάβουν και περιοχές, πού κατά τη γνώμη τους, κατοικούν Μακεδόνες, οι οποίοι, κατά τη γνώμη τους, μοιράζονται την ίδια αναγνωρισμένη από εμάς ταυτότητα με αυτούς. Κίνδυνος υπαρκτός που αποτελεί και τη ρίζα του Σκοπιανού αλυτρωτισμού και την ύπαρξη μειονοτήτων.

Στην πράξη ο επινοημένος όρος «Βόρεια Μακεδονία» θα  γλιστρήσει και θα καταλήξει τελικά με την "αναγνώριση" μας, σε «Μακεδονία». Έτσι τα οφέλη που θα προκύψουν για αυτούς θα είναι τεράστια, καθόσον, ανεξάρτητα το τι θα έχει γραφτεί στη συμφωνία, θα τους έχουμε μεταμοσχεύσει την  Ιστορία μας, θα γίνουν φορείς του Μακεδονικού-Ελληνικού πολιτισμού και θα προβάλλονται ως γνήσιοι εκπρόσωποι του, παραποιώντας την αλήθεια και με τη βοήθεια τη Σκοπιανής  έρευνας θα τους μεταφέρει πιο πίσω στην αρχαία εποχή, έστω και αν τώρα πανηγυρίζουμε ότι η αρχαία εποχή αναγνωρίζεται ως δική μας, όπως δηλώνουμε  ότι το πετύχαμε με τη συμφωνία.

Έτσι η αβασάνιστη αποδοχή του ιστορικού νεολογισμού «Βόρειας Μακεδονίας», σε συνδυασμό με τη Μακεδονική εθνικότητα και Μακεδονική γλώσσα έχει ως αποτέλεσμα, είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε το αντιλαμβανόμεθα τώρα είτε όχι, εθνικές και πολιτισμικές διεκδικήσεις από τη μεριά των Σκοπίων.

Η αναγνώριση του Μακεδονικού έθνους είναι ιδιαίτερα εγκληματική και θα είναι απαρχή δεινών για τη χώρα μας. Θα δώσει την ευκαιρία και στους άλλους "φίλους" μας, στο ΝΑΤΟ  να διατυπώσουν απόψεις και να θέσουν απρόβλεπτους όρους ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, διαφορετικούς από αυτούς που έχει θέσει η Ελλάδα στη συμφωνία και επεκτείνοντας τις απόψεις τους και για άλλες περιοχές.

Όσο για τους φίλους μας Ευρωπαίους πρέπει να μη ξεχνούν ότι αυτός  ο τόπος μας, ο ελληνικός τόπος  της ξακουστής Μακεδονίας, δεν κρατήθηκε μετά από συμφωνίες των Μεγάλων Δυνάμεων, απεναντίας ποτίσθηκε από το αίμα χιλιάδων αγωνιστών και του ελληνικού  λαού που πολέμησε τους Τούρκους, τους ναζιστές Γερμανούς, τους Βούλγαρους κομιτατζήδες, τους κομμουνιστές της Βαλκανικής Ομοσπονδίας, είχε το μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων και κράτησε τη Δύση ελεύθερη.

Και τώρα καλούμεθα εμείς και το προτείνει με απύθμενη ελαφρότητα η ελληνική κυβέρνηση, η οποία δεν νομιμοποιείται να ισοπεδώσουμε δυστυχώς  τις θέσεις μας. Να προικίσουμε τη διπλανή χώρα με λαθραίο όνομα, με λαθραία ιστορία,  συνειδητή κλοπή της δικιάς μας,  να αναγνωρίσουμε την ανύπαρκτη εθνότητα τους και την πλαστή ιστορική συνέχεια τους.  Μία χώρα που δεν πρόσφερε τίποτε ιστορικά για την Ελευθερία της περιοχής.

Και να αναφέρουμε τον πολωνό  κ. Τούσκ  για τον τρόπο με τον οποίο  θυμίζει στους σημερινούς Γερμανούς, τις καταστροφές και εγκλήματα που υπέστη η χώρα του η Πολωνία από τη ναζιστική Γερμανία, και  πόσο αξιοποιεί και χρησιμοποιεί αυτές τις καταστροφές ο ίδιος για να εκμαιεύσει περισσότερα οφέλη για την πατρίδα του. Αναζητούνται για την Ελλάδα αντίστοιχες  εθνικές συμπεριφορές  από τους σημερινούς κρατούντες.         

Θα μπορούσαν να λεχθούν πολλά ακόμα για τις ελλείψεις, τα κενά, τις γκρίζες ζώνες που παρουσιάζει η συμφωνία. Ένα είναι σίγουρο, ότι είναι μια κακή συμφωνία, η οποία θα μπορούσε να γίνει επωφελής και για τα δύο κράτη, εάν η Ελληνική Κυβέρνηση είχε συμπεριφερθεί τουλάχιστον με υπευθυνότητα, γνώση, εργατικότητα, επιμονή και διέθετε επαρκή χρόνο, χαρακτηριστικά τα οποία διαθέτει μια εμπορική εταιρία όταν στρέφεται κατά άλλης για σφετερισμό και παραποίηση εμπορικού σήματος και προϊόντων, χαρακτηριστικά που λείπουν από την Ελληνική Κυβέρνηση. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για το ιστορικό Έθνος των Ελλήνων, για την Ελληνική Μακεδονία.

Δρ. Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Εντεταλμένος Σύμβουλος Πελοποννήσου

Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.

Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.

enosimakedonon.blogspot.com

Επιστολή του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου σε Παυλόπουλο και Καμμένο για το Σκοπιανό

Στο ύψος των περιστάσεων ζητά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και τον πρόεδρο της ΑΝΕΛ Πάνο Καμμένο να σταθούν στο εθνικό θέμα του Σκοπιανού το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο. Με επιστολή του στους δύο πολιτικούς, αλλά και σε επιλεγμένους πολιτικούς παράγοντες, επισημαίνει πως η κυβέρνηση είναι μειοψηφίας και δεν έχει νομιμοποίηση να υπογράψει μια τέτοια συμφωνία με την πΓΔΜ.

Ζητά την διεξαγωγή δημοψηφίσματος, προκειμένου να πάρει θέση ο ελληνικός λαός σε ένα τέτοιο καίριο εθνικό ζήτημα.

Το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο θεωρεί επιτακτικό να αποχωρήσει η Ελλάδα από τις διαπραγματεύσεις για το ονοματολογικό, αλλιώς ζητά είτε την παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, είτε την απόσυρση της ψήφου εμπιστοσύνης από τους ΑΝΕΛ. Η επιστολή καταλήγει πως ο πατριωτισμός του Προκόπη Παυλόπουλου και του Πάνου Καμμένου δεν αμφισβητούνται, ωστόσο είναι η τελευταία τους ευκαιρία να πράξουν βάσει αυτού.

Διαβάστε ΕΔΩ το πλήρες κείμενο της επιστολής.

ΤΟ ΆΡΘΡΟ 13 ΠΑΡΑΧΩΡΕΙ ΚΑΙ ΑΟΖ ΣΤΟΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟ

Η Θεσσαλονίκη θα είναι το λιμάνι των Σκοπίων βάσει της συμφωνίας Τσίπρας-Ζάεφ για την νέα «ονομασία» της FYROM, και την πρακτική εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου για την Θάλασσα για το «περίκλειστο» κράτος της Βόρειας Μακεδονίας, το οποίο στερείται ακτών και θάλασσας. Η συμφωνία δηλαδή κατοχυρώνει δικαιώματα της «Βόρειας Μακεδονίας» ως «περίκλειστο» κράτος για ελεύθερη πρόσβαση στο Αιγαίο, εκμετάλλευση της ελληνικής ΑΟΖ, διεξαγωγή αλιείας στις ελληνικές θάλασσες, χρήση των ελληνικών λιμένων και απόκτηση ναυτικού εμπορικού Στόλου και ναυτικής σημαίας. Βάσει του άρθρου 69 της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας και της Σύμβασης του ΟΗΕ (1982) για ένα περίκλειστο κράτος (όπως η «Βόρεια Μακεδονία» κατά τον Α.Τσίπρα), με βασικό δικαίωμα του την πρόσβαση του προς την πλησιέστερη θάλασσα (Αιγαίο) μέσω του παράκτιου κράτους διέλευσης έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί τα λιμάνια των χωρών που έχουν πρόσβαση στην θάλασσα, όπως είναι η Θεσσαλονίκη, η οποία θα γίνει και έδρα του εμπορικού στόλου των Σκοπίων με ναυτική σημαία για τα πλοία τους (Μακεδονική) και δικαίωμα ακόμα και χρήσης της ΑΟΖ της παράκτιας χώρας (Ελλάδα) για έρευνες!

Ιδού τι προβλέπει η σχετική Σύμβαση του ΟΗΕ (1982) για το Δίκαιο της Θάλασσας στο συγκεκριμένο άρθρο 69 για τα δικαιώματα των «περίκλειστων» κρατών, δηλαδή των κρατών άνευ ακτών. Άρθρο 69 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Δικαίωμα κρατών άνευ ακτών. 1. Τα κράτη άνευ ακτών (Βόρεια Μακεδονία) έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν, σε ισότιμη βάση, στην εκμετάλλευση προσήκοντος μέρους του πλεονάσματος των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων κρατών της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής (Ελλάδα), λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές οικονομικές και γεωγραφικές συνθήκες όλων των ενδιαφερομένων κρατών και σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και των άρθρων 61 και 62. 2. Οι όροι και οι τρόποι της συμμετοχής αυτής καθορίζονται από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέσω διμερών ( Συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ), υποπεριφερειακών ή περιφερειακών συμφωνιών λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων: α) την ανάγκη αποφυγής συνεπειών επιβλαβών για τις αλιευτικές κοινότητες ή τις ιχθυοβιομηχανίες του παράκτιου κράτους (Ελλάδα) . β) την έκταση κατά την οποία το άνευ ακτών κράτος (Βόρεια Μακεδονία) , σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου συμμετέχει ή έχει το δικαίωμα να συμμετέχει, σύμφωνα με υφιστάμενες διμερείς υποπεριφερειακές ή περιφερειακές συμφωνίες, στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών άλλων παράκτιων κρατών (Ελλάδα). γ) την έκταση κατά την οποία άλλα κράτη άνευ ακτών συμμετέχουν ήδη στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) του παράκτιου κράτους (Ελλάδα) και την συνακόλουθη ανάγκη αποφυγής συγκεκριμένης επιβάρυνσης ενός οποιουδήποτε παράκτιου κράτους ή μέρους αυτού. δ) τις ανάγκες διατροφής των πληθυσμών των αντίστοιχων κρατών («Βόρεια Μακεδονία» και Ελλάδα) . 3. Όταν η αλιευτική ικανότητα του παράκτιου κράτους (Ελλάδα) φθάσει σε σημείο που να του επιτρέπει να αλιεύει ολόκληρο τον επιτρεπτό όγκο αλιεύματος των ζωντανών πόρων στην αποκλειστική οικονομική του ζώνη, το παράκτιο κράτος και άλλα ενδιαφερόμενα κράτη συνεργάζονται στην διαμόρφωση δίκαιων διευθετήσεων σε διμερή, υποπεριφερειακή ή περιφερειακή βάση προκειμένου να επιτρέψουν την συμμετοχή αναπτυσσομένων κρατών άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία«) της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων κρατών της υποπεριοχής ή περιοχής, όπως κρίνεται σκόπιμο, από τις συγκεκριμένες περιστάσεις, και υπό όρους ικανοποιητικούς για όλα τα μέρη. Κατά την εφαρμογή της παρούσας διάταξης λαμβάνονται υπόψη οι παράγοντες που αναφέρονται στην παράγραφο 2. 4. Τα ανεπτυγμένα κράτη άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία») έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, μόνον στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες των ανεπτυγμένων παράκτιων κρατών (Ελλάδα) της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής, με λαμβάνοντας υπόψη την έκταση κατά την οποία το παράκτιο κράτος, κατά την παραχώρηση σε άλλα κράτη πρόσβασης στους φυσικούς πόρους της αποκλειστικής οικονομικής του ζώνης, έχει λάβει υπόψη του την ανάγκη περιορισμού στο ελάχιστο των επιζήμιων συνεπειών στις αλιευτικές κοινότητες και την οικονομική αποδιάρθρωση κρατών των οποίων οι υπήκοοι αλιεύουν κατά συνήθεια στη ζώνη. 5. Οι παραπάνω διατάξεις δεν θίγουν τις διευθετήσεις που συμφωνήθηκαν σε υποπεριοχές ή περιοχές όπου τα παράκτια κράτη (Ελλάδα) δύνανται να παραχωρήσουν σε κράτη άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία») της ίδιας υπο-περιοχής ή περιοχής ίσα ή προνομιακά δικαιώματα για την εκμετάλλευση των ζώντων πόρων στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες. Ετσι τα Σκόπια όντως αποκτούν από το πουθενά πρόσβαση στην ελληνική ΑΟΖ διαμέσου της συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ.
ixnos.blogspot

"Χάνουν" την ταυτότητά τους τα ελληνικά προϊόντα

Οι πωλήσεις των προϊόντων με γεωγραφική ένδειξη, -προστατεύονται εντός της ΕΕ και σε τρίτες χώρες με τις οποίες υπάρχουν σχετικές συμφωνίες- ξεπερνούν τα 60 δισ. ευρώ και αντιπροσωπεύουν πάνω από το 6% του τομέα των γεωργικών προϊόντων διατροφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια στιγμή πάνω από το 15% του συνόλου των τροφίμων και ποτών που εξάγει η ΕΕ σε τρίτες χώρες είναι προϊόντα με γεωγραφική ένδειξη.

Τέτοια προϊόντα είναι το Τσίπουρο Μακεδονίας (σ.σ. από το 2001 αναγνωρισμένο προϊόν ΠΓΕ) το "Ούζο Μακεδονίας" ή Μακεδονικό (σ.σ. προϊόν ΠΓΕ από το 2011) και δεκάδες ελληνικοί οίνοι, και όχι μόνο, που φέρουν το τοπωνύμιο Μακεδονία ή παράγωγά του. Κι όμως ακόμη και αυτά τα προϊόντα, τα οποία προστατεύονται, κινδυνεύουν να χάσουν την ταυτότητά τους. Αφού η συμφωνία της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ για το όνομα της τελευταίας, περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα σε ότι αφορά τις εμπορικές διεθνείς συναλλαγές της Ελλάδας.

Και λέμε ακόμη περισσότερο διότι η οικειοποίηση, από την πλευρά των επιχειρήσεων της ΠΓΔΜ, του brand και της φήμης που έχουν αρκετά Μακεδονικά προϊόντα στις διεθνείς αγορές, όπως το κρασί, οι ελιές και ο χαλβάς, δεν είναι κάτι καινούργιο.

Ήδη αρκετοί εξαγωγείς έχουν έρθει αντιμέτωποι με το συγκεκριμένο πρόβλημα στις διεθνείς τους συναλλαγές. "Στην Αυστραλία, στον Καναδά αλλά και αλλού οι εκεί συνεργάτες μας, μας παροτρύνουν να χρησιμοποιήσουμε τον όρο Ελληνικός, αντικαθιστώντας τις τοπικές ενδείξεις Μακεδονικός, Μακεδονία, καθώς οι πελάτες τους όταν βλέπουν το όνομα Μακεδονία θεωρούν ότι είναι προϊόντα Σκοπίων", λέει στο Capital.gr γνωστός οινοποιός.

Η σύγχυση στο διεθνές καταναλωτικό κοινό δεν περιορίζεται μόνο στο κρασί. Στο καλάθι των προϊόντων περιλαμβάνονται επίσης οι πιπεριές Φλωρίνης, που στο εξωτερικό είναι γνωστές ως "μακεδονικές πιπεριές", το πράσινο μακεδονικό πιπεράκι, ο μακεδονικός χαλβάς, κ.ά.

Ήδη αρκετοί εκπρόσωποι φορέων έχουν εκφράσει την έντονη ανησυχία τους για την επίδραση που ενδέχεται να έχει στα εμπορικά σήματα των ελληνικών προϊόντων, ιδίως των αγροδιατροφικών, η συμφωνία Ελλάδας-πΓΔΜ για το όνομα της γειτονικής χώρας. Μεταξύ αυτών ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ), Γεώργιος Κωνσταντόπουλος, αλλά και ο πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ), Αναστάσιος Καπνοπώλης, ο οποίος σημείωσε πως "η λύση, στην τελική της μορφή, θα πρέπει να περιλαμβάνει την προστασία των ελληνικών επενδύσεων και όλων των ζητημάτων που αφορούν τις εμπορικές χρήσεις των ελληνικών προϊόντων και των επωνυμιών τους, και γενικότερα τις ομαλές οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών που δεν θα δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό".

Για κάποιους δε η σύσταση Επιτροπής, η οποία θα προσπαθήσει να λύσει σε βάθος τριετίας το πρόβλημα που δημιουργείται σε σχέση με τις εμπορικές επωνυμίες και σήματα, είναι ήδη χαμένη υπόθεση. Γιατί τέτοιες μάχες, όπως έχει δείξει η ιστορία κερδίζονται μέσω marketing αλλά και στα δικαστήρια. Μόνο που αυτό το "sport” είναι ιδιαίτερα ακριβό για τις περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις οι οποίες δεν έχουν τους πόρους. Ακόμη όμως και αυτές που έχουν καταφέρει να κερδίσουν αντίστοιχες δικαστικές μάχες (βλπ. ΦΑΓΕ στο Ηνωμένο Βασίλειο), και οι νίκες τους θα μπορούσαν να κεφαλαιοποιηθούν από τους ανταγωνιστές και την Πολιτεία προς όφελος του κλάδου, κάτι τέτοιο, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει γίνει.

της Αλεξάνδρας Γκίτση
capital.gr

Κίνδυνος για τη Δημοκρατία τα παιχνίδια με τον Πρόεδρο

Του Γρηγόρη Σαμπάνη*

Αντίθετη στο πνεύμα του Συντάγματος και επιζήμια για το θεσμό η πρόταση για παραίτηση, προκειμένου να επιτευχθεί πολιτική σταθερότητα.

Είναι η παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας η μοναδική λύση για να διασφαλισθεί η πολιτική σταθερότητα;

Ορισμένοι, με πρώτο τον Στέφανο Μάνο, εισηγούνται ακριβώς αυτό: να «θυσιασθεί» ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά τρόπο πρωτοφανή στη νεότερη πολιτική ιστορία, για να αποφευχθεί η είσοδος της χώρας σε ένα κύκλο διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων, που θα προκαλούσαν πολιτική παράλυση, ακριβώς τη στιγμή που θα είναι αναγκαία η αποτελεσματική λειτουργία της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος, ώστε να μπει οριστικά η Ελλάδα σε αναπτυξιακή τροχιά.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας βετεράνος της πολιτικής, όπως ο Στέφανος Μάνος, που με ειλικρίνεια εξέφραζε πάντα τις ιδέες του, ακόμη και όταν δεν ήταν δημοφιλείς, εκφράζει και πάλι ειλικρινώς την αγωνία του για ένα υπαρκτό και σοβαρό πρόβλημα.

Ας παρακολουθήσουμε τους συλλογισμούς του, όπως τους διατύπωσε σε πρόσφατο άρθρο του**:

■ Οι επόμενες εκλογές, που πρέπει να διεξαχθούν μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2019, θα γίνουν όποτε κρίνει ο πρωθυπουργός ότι οι συνθήκες τον ευνοούν. Στις εκλογές θα ισχύσει το εκλογικό σύστημα με το οποίο έγιναν οι τελευταίες εκλογές το 2015 (μπόνους 50 εδρών για το πρώτο κόμμα). Είναι όμως πολύ πιθανό να ξαναγίνουν εκλογές την άνοιξη του 2020 λόγω αδυναμίας ανάδειξης Προέδρου της Δημοκρατίας. Οι εκλογές του 2020 θα γίνουν με απλή αναλογική. Έτσι αποφάσισε η σημερινή Βουλή. Προϋπόθεση λειτουργικότητας της απλής αναλογικής είναι η ικανότητα των κομμάτων να σέβονται το ένα τη γνώμη του άλλου και να εμπιστεύονται το ένα το άλλο. Ούτε η μία προϋπόθεση ισχύει στην Ελλάδα ούτε η άλλη – ούτε μεταξύ των κομμάτων ούτε μεταξύ των πολιτών. (…) Ο σχηματισμός κυβέρνησης από μια Βουλή που θα είναι προϊόν απλής αναλογικής θα είναι μια δύσκολη και χρονοβόρος υπόθεση. (…) Η Ελλάδα δυστυχώς δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου, ούτε την οικονομική άνεση, ούτε την εθνική ασφάλεια για να παραμένει ακυβέρνητη. Η Ελλάδα πρέπει να κυβερνηθεί. Σταθερά και αποφασιστικά. Χρειάζεται ορίζοντα σταθερότητας. Όπως είναι τα πράγματα σήμερα, αυτό αποκλείεται. Ο λόγος είναι ότι η τωρινή κυβέρνηση, αντί να κυβερνάει, σκέπτεται πώς θα περιορίσει τις ζημιές που υπέστη από τα μνημόνια. Η επόμενη, από την πλευρά της, αυτή που θα εκλεγεί το 2019, θα ενεργεί κάτω από την πίεση των επερχόμενων εκλογών με απλή αναλογική του 2020. Και η κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές του 2020 με απλή αναλογική, όταν καταφέρει να συγκροτηθεί, θα είναι χαοτική. Το μέλλον της Ελλάδας έχει κυριολεκτικά υπονομευτεί από τον συνδυασμό υποχρεωτικών εκλογών και απλής αναλογικής. (…) Υπάρχει μια λύση που προϋποθέτει μία θυσία. Να παραιτηθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Βουλή να μην αναδείξει Πρόεδρο και να προκληθούν εκλογές. Οι εκλογές θα γίνουν με το μπόνους των 50 εδρών και η κυβέρνηση που θα προκύψει δεν θα έχει τον κίνδυνο νέων εκλογών, αλλά ορίζοντα τετραετίας. Η αβεβαιότητα θα περιοριστεί».
Οι σκέψεις αυτές ίσως δεν στερούνται λογικής. Ίσως, αν εφαρμοζόταν το προτεινόμενο σχέδιο να ενισχυόταν η πολιτική σταθερότητα. Όμως, δεν χρειάζεται κανείς να έχει περγαμηνές συνταγματολόγου για να αντιληφθεί ότι τέτοια πολιτικά σχέδια ξεφεύγουν εντελώς από το πνεύμα του Συντάγματος, στο βαθμό που εμπλέκουν το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας ευθέως στο πολιτικό παιχνίδι, κατά τρόπο που θα πλήξει, αναπόφευκτα, το κύρος του και θα δημιουργήσει, στην πορεία, πολλά και σοβαρά θεσμικά και πολιτικά προβλήματα, ίσως σοβαρότερα από αυτά που θα προοριζόταν να λύσει μια παραίτηση του Προέδρου.

Το Σύνταγμα δίνει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, καλώς ή κακώς, ένα τυπικό ρόλο ρυθμιστή του πολιτεύματος, όχι την εξουσία να παρεμβαίνει στις πολιτικές εξελίξεις κατά το δοκούν. Η αναθεώρηση του 1986 κατήργησε τη δυνατότητα να διαλύει ο Πρόεδρος τη Βουλή, εάν έκρινε ότι βρίσκεται σε «προφανή δυσαρμονία» με το λαϊκό αίσθημα, ή αν δεν εξασφάλιζε την κυβερνητική σταθερότητα.

Ουσιαστικά, όσοι προτείνουν να προσφύγει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην ακραία και πρωτοφανή κίνηση της παραίτησης εισηγούνται, χωρίς ίσως να το αντιλαμβάνονται, να παρέμβει ευθέως ο ΠτΔ στις πολιτικές διαδικασίες, με τρόπο που παραπέμπει στις καταργημένες προεδρικές υπερεξουσίες του Συντάγματος του 1975. Αντί, όμως, να προκαλέσει εκλογές, διαλύοντας τη Βουλή, σε αυτή την περίπτωση ο Πρόεδρος θα προκαλούσε εκλογές δια της παραίτησής του.

Σε μια χώρα ιστορικά ευαίσθητη σε τέτοιες παρεμβάσεις Ανώτατων Αρχόντων στο πολιτικό παιχνίδι, με θεσμούς ασθενείς και αμφισβητούμενους, τέτοια παρέμβαση, στο όνομα της πολιτικής σταθερότητας, δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να καταλάβουμε ότι θα οδηγούσε σε ένα νέο διχασμό των πολιτικών δυνάμεων και του λαού. Αναπόφευκτα, ο ΠτΔ, ως πολιτικό πρόσωπο και ως θεσμός, θα συγκέντρωναν σκληρή κριτική από όσους θα καταδίκαζαν την παρέμβασή του ως μια κίνηση καταστρατήγησης των κανόνων του πολιτεύματος. Οι εχθροί της Δημοκρατίας, που δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι πλέον δεν είναι λίγοι και περιθωριακοί, αλλά αρκετοί και εν δυνάμει επικίνδυνοι, θα έβρισκαν μια θαυμάσια ευκαιρία για να απαξιώσουν τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της.

Ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι συμβολίζει την ενότητα του έθνους, γι’ αυτό και δεν πρέπει να εμπλέκεται σε πολιτικά παιχνίδια, ακόμη και στο όνομα αγαθών σκοπών, όπως η εξασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας.

Σήμερα μπορούμε να αντιληφθούμε με πόση σοφία ενήργησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, το καλοκαίρι του 2015. Αγνόησε όσους τον καλούσαν, στο όνομα της αποφυγής μιας άτακτης εξόδου από την ευρωζώνη, να αντισταθεί στην κυβέρνηση και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δια της άρνησής του να υπογράψει το νόμο για το δημοψήφισμα. Πώς, με άλλα λόγια, αρνήθηκε να εμπλακεί με εξωθεσμικό τρόπο στο πολιτικό παιχνίδι, επιτυγχάνοντας να διατηρήσει το κύρος του και να διαδραματίσει καίριο ρόλο στη λήψη των αποφάσεων των πολιτικών αρχηγών, μετά το δημοψήφισμα, οι οποίες κράτησαν την Ελλάδα στην ευρωζώνη.

Αν είχε ακούσει ο Προκόπης Παυλόπουλος όσους τον καλούσαν να προσπαθήσει να μπλοκάρει τις πρωτοβουλίες μιας εκλεγμένης κυβέρνησης, θα είχε προκαλέσει μια πρωτοφανή πολιτειακή κρίση και ένα νέο διχασμό, που ίσως, στις συνθήκες εκείνου του καλοκαιριού, να άνοιγαν έναν άλλο δρόμο άτακτης εξόδου από την ευρωζώνη.

Η πολιτική σταθερότητα είναι, πράγματι, ένα σπουδαίο αγαθό. Αλλά θα άνοιγαν πολύ επικίνδυνοι δρόμοι για τη Δημοκρατία, αν γινόταν μια προσπάθεια να την εξασφαλίσουμε με ακατάλληλα πολιτικά εργαλεία, που θα προκαλούσαν νέους κλυδωνισμούς στο ήδη ασταθές θεσμικό οικοδόμημα του πολιτεύματος μας και θα απαξίωναν στη συνείδηση των πολιτών το θεσμό που αποτελεί έσχατο καταφύγιο της Δημοκρατίας σε δύσκολες συνθήκες. Ας διαφυλάξουμε το κύρος του Προέδρου της Δημοκρατίας και ας αναζητήσουμε άλλες λύσεις για να εξασφαλισθεί η πολιτική σταθερότητα. Όσοι υποστηρίζουν την παραίτηση του Προέδρου, όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις τους, βλάπτουν το θεσμό και τη Δημοκρατία.





**«Μία παραίτηση για το καλό της Ελλάδας»: Στ. Μάνος, «Καθημερινή της Κυριακής», 12/3/2018