Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, 4 Οκτωβρίου (video).

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος. 

Η 4η Οκτωβρίου θεσπίστηκε ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων το 1931, μετά από μία συνδιάσκεψη οικολόγων στη Φλωρεντία, με σκοπό να τονίσει την δεινή θέση των ειδών υπό εξαφάνιση. Από τότε και μετά, στη μέριμνα του οργανισμού της Ημέρας συμπεριλήφθησαν όλα τα είδη ζώων, ενώ μέλη και «φίλοι» του έχουν γίνει πλέον όλες σχεδόν οι χώρες παγκοσμίως.

Σκοπός της Ημέρας είναι ο εορτασμός όλων των ζωόφιλων του κόσμου, ασχέτως εθνικών, θρησκευτικών, πολιτικών και ιδεολογικών πλαισίων. Με τα γεγονότα και τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα επιτυγχάνεται χρόνο με τον χρόνο όλο και μεγαλύτερη ανταπόκριση του κόσμου στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των ζώων, ενώ τονίζεται η σημασία τους στον πλανήτη μας. 

Στην Ελλάδα του σήμερα και της κρίσης, τα ζώα, είναι αυτά που πλήττονται πρώτα, από όλα τα άλλα. Η ανέχεια, η ψυχολογική επιβάρυνση, η κατήφεια, τα προβλήματα έχουν αποδέκτες τα κακόμοιρα αυτά πλάσματα που είναι ανήμπορα στο να κάνουν κάτι και περιμένουν από τον άνθρωπο. Και όμως θα έπρεπε να τα δούμε σαν στήριγμα τώρα στους δύσκολους καιρούς και όχι ως μη αναγκαία, που θα πέσουν πρώτα στην θυσία της καθημερινότητάς μας. 



Το χειρότερο είναι πως "άρρωστοι" βγάζουν τα απωθημένα τους, τον τελευταίο καιρό, στα ανήμπορα και ανυπεράσπιστα αυτά πλάσματα. Ευτυχώς, που οι αντιδράσεις σε τέτοιες καταστάσεις, της κοινωνίας μας, είναι άμεσες και δυναμικές έτσι ώστε να βοηθήσει στον περιορισμό τέτοιων πράξεων.

Επίσης σύμφωνα με τις φιλοζωικές οργανώσεις, ο πληθυσμός των αδέσποτων ζώων στην Ελλάδα έχει πολλαπλασιαστεί δραματικά τα τελευταία πέντε χρόνια φτάνοντας τα τρία εκατομμύρια, αριθμός που σηματοδοτεί 50% αύξηση σε σχέση με το 2011. Στην πλειονότητά τους είναι κατοικίδια που βρέθηκαν στον δρόμο, σε παραλίες ή σε δάση εγκαταλελειμμένα από τους ιδιοκτήτες τους όταν αυτοί δεν μπορούσαν πλέον να τα συντηρήσουν. Οι άνθρωποι δεν στειρώνουν τα ζώα τους, δεν τα πάνε στον κτηνίατρο, δεν φλιτάρουν. Μόλις αντιμετωπίσουν δυσκολία ή βαρεθούν το ζώο, δεν σκέφτονται ότι πρόκειται για μέλος της οικογένειας, το πετούν στον δρόμο. Η αστυνομία δεν ελέγχει αν τα κατοικίδια φέρουν το υποχρεωτικό τσιπάκι -ώστε να τιμωρείται με πρόστιμο όποιος τα εγκαταλείπει- και οι δήμοι δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.

«Το μεγαλείο ενός έθνους και η ηθική του πρόοδος μπορεί να κριθεί από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα»
Μαχάτμα Γκάντι

Διαβάστε επίσης 
Πώς τα ζώα επιδρούν στην υγεία, την μοναξιά, την κατάθλιψη;

Ο Έλληνας ηλικιωμένος, ο στυλοβάτης της Ελληνικής οικογένειας, έχει ανάγκη στήριξης.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, διευθυντή σύνταξης medlabnews.gr iatrikanea

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία» εορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν.

Σύμφωνα με τα κριτήρια του Ο.Η.Ε., όταν το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 χρόνων μιας χώρας είναι άνω του 7%, χαρακτηρίζεται ως γερασμένη. Η Ελλάδα γερνάει, με το ποσοστό των ηλικιωμένων στη χώρα μας να είναι σήμερα άνω του 19% και να αναμένεται να φτάσει το 24% το 2020. Η δημογραφική γήρανση του πληθυσμού, καθώς και η πρόοδος της ιατρικής επιστήμης έχουν οδηγήσει στην αύξηση των ηλικιωμένων ατόμων που πάσχουν από χρόνιες νόσους. Το μεγάλο στοίχημα για όλους μας είναι τα επιπλέον χρόνια ζωής να είναι χρόνια με ποιότητα και όχι χρόνια αναπηρίας.

• Στην Ελλάδα οι υπερήλικες αποτελούν το 19% του γενικού πληθυσμού.
• Κάθε πέντε χρόνια προστίθενται στην προχωρημένη ηλικία πάνω από 100.000 άτομα.
• Τα άτομα άνω των 70 ετών, ενώ αποτελούν το 10% του πληθυσμού, απασχολούν το 50% των νοσοκομειακών κλινών και ειδικότερα το 25% των κλινών για οξέα περιστατικά. Οι υπερήλικες καλύπτουν το 25% των συνολικών ημερών νοσηλείας στα νοσοκομεία. Το 70% των υπερηλίκων έχουν περισσότερες της μιας συνοδούς νόσους.
• Το 25% των υπερηλίκων παίρνει περισσότερα από πέντε φάρμακα.
• Από άνοια πάσχουν 150.000-200.000 ασθενείς στη χώρα μας. Ο αντίστοιχος αριθμός για την Ευρώπη ανέρχεται σε 10.000.000, ενώ παγκοσμίως καταγράφονται 44.000.000 ασθενείς.
• Το 52% όλων των καρκίνων στις γυναίκες και το 59% στους άνδρες διαγιγνώσκεται σε άτομα άνω των 65 ετών.
• Πάνω από το 66% των θανάτων από καρκίνο συμβαίνει σε ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών. Οι καρκίνοι είναι υπεύθυνοι σαν πρώτη αιτία θανάτου στο φάσμα ηλικίας μεταξύ 65 και 74 ετών και η δεύτερη αιτία θανάτου μετά τα 75 χρόνια.

Στη σύγχρονη εποχή, οι ηλικιωμένοι παίζουν σημαντικότατο ρόλο,  όχι μόνο με τη  μετάδοση των εμπειριών και των γνώσεων τους, αλλά και με τη βοήθεια που δίνουν στα παιδιά τους, βοηθώντας τα οικονομικά και αναλαμβάνοντας την φροντίδα των εγγονών τους. Σύμφωνα με μελέτες, ο μέσος  χρόνος  που διαθέτουν οι ηλικιωμένοι  ημερησίως, για να φροντίσουν οικείους τους που έχουν ανάγκη, κυμαίνεται από 200 έως 315 λεπτά.  Αντιθέτως, οι νεώτεροι άνθρωποι, αφιερώνουν μόλις 50 λεπτά, για να φροντίσουν κάποιον που τους έχει ανάγκη, καθώς δεν μπορούν να διαθέσουν περισσότερο χρόνο.

Μια θηλιά στο λαιμό του κάθε Έλληνα ηλικιωμένου.

Δυστυχώς τα πράγματα όπως διαμορφώνονται στην χώρα μας αναμένονται να είναι δραματικά για τους ηλικιωμένους της. Και αυτό γιατί οι Έλληνες ηλικιωμένοι είναι οι άμεσα ανήμποροι, που επλήγησαν όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης από την μείωση των συντάξεων, τις περικοπές των ασφαλιστικών παροχών των κρατικών ταμείων,  τις περικοπές στα φάρμακα, αλλά και στις κοινωνικές υπηρεσίες.

Και δεν έφταναν αυτά προστέθηκε και η πανδημία που έπληξε κυρίως τους ηλικιωμένους, όπου πολλοί ασθένησαν και αρκετοί πέθαναν ενώ πολλοί ταλαιπωρούνται με τα long covid συμπτώματα.

Κάθε μέρα που περνά με την ακρίβεια, με την δυστυχία που μεταφέρεται από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και με τις καθημερινές αντιξοότητες, μια θηλιά στο λαιμό του κάθε Έλληνα ηλικιωμένου.

Και το κακό δεν τελειώνει εκεί, γιατί ο ηλικιωμένος στην σημερινή Ελλάδα βρίσκεται να υποφέρει από την εγκληματικότητα, μια και είναι τα πρώτα εύκολα θύματα των πολλών πια εγκληματιών που μαστίζουν την Ελληνική επικράτεια.

Ο Έλληνας ηλικιωμένος ήταν ο στυλοβάτης της Ελληνικής οικογένειας, πολλές δεκαετίες. Ήταν αυτός που με το περίσσευμα της σύνταξής του  στήριζε σε πολλά σπίτια το ελληνικό εισόδημα. Ήταν αυτός που με την συνταξούλα του βοηθούσε τα άνεργα μικρά παιδιά της οικογενείας και ήταν αυτός που συμπλήρωνε για το δάνειο του σπιτιού ή των σπουδών.

Είναι ανάγκη να γίνει κοινή συνείδηση όλων ότι τα άτομα της Τρίτης Ηλικίας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της κοινωνίας και ενεργό μέρος του κοινωνικού συνόλου. Η βασική προσπάθεια για τον ηλικιωμένο είναι η διατήρηση της αυτονομίας του, της αυτάρκειάς του και της ποιότητας της ζωής του. Οι ηλικιωμένοι πρέπει να αισθάνονται, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε πως η κοινωνία δεν τους παραμελεί.

Ας ελπίσουμε στην ευαισθησία της ελληνικής κοινωνίας, στο να μην αφήσει τον Έλληνα ηλικιωμένο στην τύχη του και ο καθένας να φροντίσει τώρα περισσότερο από ποτέ να σταθούμε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη μας, γιατί στο τέλος πρέπει να σκεφτόμαστε ότι «εκεί που είναι θα πάμε». Και βέβαια δεν έχουμε καμιά διάθεση να μείνει η Ελληνική κοινωνία χωρίς την δυναμική, των ηλικιωμένων της.

Διαβάστε επίσης

Η ψυχική υγεία των ηλικιωμένων στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας

Το βρόμικο κόλπο. Σου παίρνουν το σπίτι και συνεχίζεις να χρωστάς. Αυτό της συνέβη και έπαθε εγκεφαλικό

 επιμέλεια από τρεις ειδικούς στους πλειστηριασμούς δικηγόρους για το medlabnews.gr

Πίστεψε ότι τελείωσε όταν το σπίτι της κατακυρώθηκε σε πλειστηριασμό. Νομίζοντας ότι «ξεμπέρδεψε», περίμενε να κλείσει ο φάκελος και να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Αντί γι’ αυτό, πήγε στο σπίτι το χαρτί που έλεγε πως το δάνειο δεν εξοφλήθηκε και πως μια νέα εταιρεία — άλλο fund — απαιτεί ακόμα χρήματα. Το σοκ ήταν τόσο μεγάλο που κατέρρευσε με εγκεφαλικό.

Αυτό που περιγράφουμε δεν είναι απλώς άδικο — μπορεί να είναι παράνομο. Και όμως, συχνά δεν υπάρχει πρακτικός έλεγχος: (1) ο δανειολήπτης δεν ξέρει τι του γίνεται, και (2) το κράτος δεν επεμβαίνει όπως θα έπρεπε. Εξηγώ με απλά λόγια τι κάνουν, γιατί είναι παράνομο και γιατί το σύστημα επιτρέπει να συνεχίζεται.

Τι ακριβώς κάνουν — απλά και σκληρά

1. Ο πλειστηριασμός γίνεται και το ακίνητο μεταβιβάζεται ή κατακυρώνεται σε εταιρεία.
2. Το προϊόν της πώλησης δεν χρησιμοποιείται για να «σβηστεί» το κύριο στεγαστικό δάνειο όπως θα περίμενε ο πολίτης, αλλά καταλογίζεται σε μικροχρεώσεις, έξοδα διαχείρισης, τόκους, ή «άλλες οφειλές».
3. Το υπόλοιπο του κύριου δανείου εμφανίζεται ως «μη καλυφθέν». Αυτό το υπόλοιπο πωλείται/μεταβιβάζεται σε νέο fund.
4. Το νέο fund συνεχίζει τις απαιτήσεις — τηλεφωνικές πιέσεις, επιστολές, επιβαρύνσεις. Παράλληλα, με τη δήλωση ότι «παραμένει ανεξόφλητο», ενεργοποιούνται και κρατικές εγγυήσεις (π.χ. προγράμματα εγγύησης), με αποτέλεσμα το δημόσιο να πληρώνει ένα μέρος της ζημιάς.

Με απλά λόγια: το σπίτι χάνεται — αλλά το χρέος «ζωντανεύει» και ξαναπωλείται, δημιουργώντας πολλαπλά κέρδη για τους διαχειριστές και πιθανή επιβάρυνση για το Δημόσιο.

Γιατί αυτό μπορεί να είναι παράνομο

• Κατάχρηση του προϊόντος του πλειστηριασμού: αν το τίμημα του πλειστηριασμού δεν έχει χρησιμοποιηθεί για να εξοφληθεί το επιβαλλόμενο δάνειο, τότε αμφισβητείται η νομιμότητα της εκκαθάρισης των απαιτήσεων.
• Λογιστικές / ληξιπρόθεσμες μεταχειρίσεις: μετατροπή του τιμήματος σε «άλλες οφειλές» ώστε να εμφανίζεται ανεξόφλητο το βασικό κεφάλαιο μπορεί να συνιστά ψευδή υπολογισμό απαιτήσεων.
• Απάτη ή πλασματικές απαιτήσεις: αν καταχωρούνται χρεώσεις που δεν υφίστανται ή καταλογίζονται υπέρμετρα έξοδα, ενδέχεται να υπάρχει ποινική διάσταση (απάτη, πλαστογραφία).
• Παραβιάσεις δικαιωμάτων των δανειοληπτών: έλλειψη διαφάνειας, μη έγκαιρη/σωστή κοινοποίηση, παραβίαση διαδικασιών συμβιβασμού και δικαιώματος προσφυγής.
• Μη νόμιμη διεκδίκηση κρατικών εγγυήσεων: όταν χρησιμοποιούνται δημόσιες εγγυήσεις για απαιτήσεις που έχουν χειριστεί με αδιαφανή ή παράνομο τρόπο, μπορεί να υπάρχει οικονομική ζημία στο Δημόσιο.

Σημείωση: κάθε περίπτωση θέλει νομικό έλεγχο — δεν είναι όλες οι πρακτικές αυτομάτως ποινικά κολάσιμες, αλλά αρκετές δημιουργούν σοβαρές ενδείξεις για νομικές παραβιάσεις.

Γιατί όμως δεν τους ελέγχει κανείς;

Ο δανειολήπτης δεν ξέρει

• Οι διαδικασίες είναι πολύπλοκες, οι όροι συμβολαίων δυσνόητοι και οι έγγραφες κινήσεις συχνά φτάνουν αργά ή με «ελλιπή» πληροφόρηση.
• Πολλοί δεν έχουν δικηγόρο ή χρήματα για επίσπευση νομικής αντίδρασης.

Το κράτος / εποπτεία συχνά αδυνατεί ή δεν θελει

• Ρυθμιστικές αρχές και δικαστήρια αντιμετωπίζουν τεράστιο όγκο υποθέσεων — η έγκαιρη, ουσιαστική έρευνα κοστίζει χρόνο και πόρους.
• Διοικητικές ρυθμίσεις και νομοθετικά κενά αφήνουν ανοχές: περίπλοκες μεταβιβάσεις απαιτήσεων, θυγατρικές εταιρίες και cross-selling δυσκολεύουν τον έλεγχο.
• Υπάρχει και το πολιτικό/οικονομικό βάρος των funds και servicers — μεγάλοι παίκτες με δίκτυα που περιπλέκουν τη διαφάνεια.

Το αποτέλεσμα: ένα σύστημα που επιτρέπει σε μεσάζοντες και funds να επαναλαμβάνουν πρακτικές που σπάνε το ηθικό και, σε πολλές περιπτώσεις, το νομικό πλαίσιο.

Τι μπορεί να κάνει ο κόσμος — πρακτικό πλάνο δράσης

• Κράτα όλα τα έγγραφα: πράξη πλειστηριασμού, αποδεικτικά είσπραξης τίμηματος, τις επιστολές του servicer/fund.
• Αίτηση σε αρμόδιο δικηγόρο (εκτελεστικών μέτρων) για έλεγχο τιμής πλειστηριασμού και κατανομής εσόδων.
• Καταγγελία στην Τράπεζα της Ελλάδος, στον Συνήγορο του Καταναλωτή, και — αν υπάρχουν στοιχεία για απάτη — στην Οικονομική Αστυνομία/Εισαγγελία.
• Δημόσια έκθεση (media, ΜΚΟ) — η δημοσιότητα πιέζει για έλεγχο και συχνά αποδίδει άμεσα αποτελέσματα.

Τελική σκέψη

Δεν είναι απλώς «κακή τύχη». Είναι ένας σχεδιασμός που αξιοποιεί τη μη ενημέρωση, τις νομικές ασάφειες και την ανεπαρκή εποπτεία. Όσο οι πολίτες δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και όσο το κράτος δεν απαιτεί πλήρη διάφανη λογοδοσία από όσους διαχειρίζονται τα κόκκινα δάνεια, τέτοιες ιστορίες — με θύματα ανθρώπους που χάνουν σπίτι, υγεία και αξιοπρέπεια — θα συνεχίσουν να επαναλαμβάνονται.

Aρρώστησε ο μικρός τους γιος, πιέστηκαν οικονομικά. Δεν υπάρχει τίποτα πιο άδικο από το να ξεριζώνεις μια οικογένεια από το σπίτι της

επιμέλεια νομικός σύμβουλος για το medlabnews.gr 

Δεν υπάρχει τίποτα πιο άδικο από το να ξεριζώνεις μια οικογένεια από το σπίτι της. Κι όμως, σε μια γειτονιά γεμάτη ήλιο και παιδικά γέλια, ένα σπίτι σφράγισε βουβά την ιστορία του, μαζί με τα όνειρα αυτών που το είχαν χτίσει με αγάπη, ιδρώτα και πίστη ότι η ζωή μπορεί να τους ανήκει.

Ο Γιάννης και η Μαρία μεγάλωσαν εκεί τα δυο τους παιδιά. Ήταν εργάτες της καθημερινότητας — εκείνος υδραυλικός, εκείνη φροντίστρια ηλικιωμένων. Δούλευαν από το χάραμα ως το βράδυ. Δεν ζήτησαν ποτέ ελεημοσύνη. Μόνο αξιοπρέπεια. Το σπίτι τους δεν ήταν βίλα. Ήταν όμως γεμάτο φωτογραφίες, μυρωδιές από φρεσκοψημένο ψωμί, χειροποίητες ζωγραφιές στους τοίχους και μια αυλή όπου κάθε καλοκαίρι έστηναν αυτοσχέδιες γιορτές.

Όταν αρρώστησε ο μικρός τους γιος και χρειάστηκε να σταματήσουν προσωρινά τη δουλειά, τα δάνεια φούσκωσαν σαν καρκίνωμα. Η τράπεζα, στην αρχή ευγενική, μετά απρόσωπη, στο τέλος αμείλικτη. Χωρίς προειδοποίηση, χωρίς έλεος. Ο πλειστηριασμός έγινε μέσα σε λίγα λεπτά. Το όνομά τους διαγράφηκε από το Κτηματολόγιο πιο εύκολα απ’ ό,τι γράφτηκε.

Στις 6 το πρωί, ένα φορτηγό και δυο δικαστικοί επιμελητές χτύπησαν την πόρτα. Ο μεγάλος γιος προσπάθησε να κρατήσει τον πατέρα του να μην ξεσπάσει. Η Μαρία, σφιγμένη σαν να κρατούσε όλο το σπίτι στην αγκαλιά της, ψιθύρισε: «Μη μας πετάτε σαν σκουπίδια. Εδώ είναι η ζωή μας».

Αλλά η ζωή τους δεν είχε καμία σημασία εκείνο το πρωί. Ούτε τα χρόνια που πλήρωναν, ούτε τα φάρμακα του παιδιού, ούτε το γεγονός ότι η οφειλή ήταν μικρότερη από την αντικειμενική αξία του σπιτιού. Το νέο «ιδιοκτησιακό καθεστώς» είχε ήδη αποφασίσει.

Περπατούσαν στους δρόμους με μια τσάντα κι ένα κουτί φωτογραφίες. Πίσω τους, το σπίτι έμενε όρθιο αλλά έρημο. Έκλαιγε μαζί τους.

Γιατί τελικά, δεν είναι τα τούβλα που κάνουν ένα σπίτι. Είναι οι άνθρωποι που το γεμίζουν φως. Κι όταν αυτοί ξεριζώνονται, το σπίτι πεθαίνει.

Μην αφήνουμε άλλα σπίτια να πεθαίνουν σιωπηλά.

Χρόνια δρά το κύκλωμα των Ρομά στην Πέτρου Ράλλη με το κόλπο των υαλοκαθαριστήρων και κανείς δεν κάνει τίποτα. Εκατοντάδες τα θύματα

επιμέλεια medlabnews.gr

Τουλάχιστον τρια χρόνια στην Πέτρου Ράλλη και στην γέφυρα Ροσινιολ δρα το κύκλωμα των Ρομά που κατακλεύουν οδηγούς με το κόλπο των υαλοκαθαριστήρων. Εκατοντάδες τα θύματά τους

Τα μέλη του τη «στήνουν» κάτω από τη γέφυρα και περιμένουν να ανάψει το φανάρι και να ακινητοποιηθούν τα αυτοκίνητα.

Το κύκλωμα που δραστηριοποιείται στην Πέτρου Ράλλη, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αποτελείται από έξι μέλη. Ο ένας από τους έξι προσεγγίζει ένα αυτοκίνητο και προσποιείται ότι οι υαλοκαθαριστήρες του έχουν σπάσει. Στην πραγματικότητα σπάει τον υαλοκαθαριστήρα εκείνη τη στιγμή. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, προθυμοποιείται τότε να βοηθήσει λέγοντας ότι έχει δικό του άνθρωπο που μπορεί να φτιάξει τη ζημιά, αρκεί να δώσουν 20-80 ευρώ.

Κάποιοι οδηγοί πείθονται και δίνουν τα χρήματα, κάποιοι όμως όχι μόνο δεν τα δίνουν αλλά κατεβαίνουν θυμωμένοι από το αυτοκίνητο για να τσακωθούν. Τότε ένα άλλο μέλος του κυκλώματος προσεγγίζει τη θέση του συνοδηγού και αφαιρεί τσάντες, πορτοφόλια, κινητά. Οι Αρχές έχουν δεχτεί εκατοντάδες καταγγελίες, καθώς το κύκλωμα βρίσκεται στο συγκεκριμένο σημείο και ξαφρίζει τους οδηγούς εδώ και 3 χρόνια.

Έρευνα του Λιμενικού με εντολή Κικίλια για κόλπο με υαλοκαθαριστήρες από Ρομά στο λιμάνι της Αρκίτσας

Και ενώ αυτό γίνεται όπως είπαμε χρόνια στην Πετρου Ράλλη και κανείς δεν εχει κάνει τίποτα έρχεται μια ανάρτηση στα social να κάνει τον Κικίλια να διατάξει έρευνα.

Με απόφαση του υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Βασίλη Κικίλια και κατόπιν εντολής του διοικητή της 2ης Περιφέρειας του Λιμενικού Σώματος διατάχθηκε η άμεση διενέργεια διοικητικής διερεύνησης από τη Λιμενική Αρχή Στυλίδας αναφορικά με ενέργειες από Ρομά που προσεγγίζουν οδηγούς στο λιμάνι της Αρκίτσας και τους λένε ότι δήθεν έχουν πρόβλημα στους υαλοκαθαριστήρες.

Η έρευνα αφορά και την αντιπαράθεση μεταξύ πολίτη και λιμενικού.

Η υπόθεση ήρθε στη δημοσιότητα έπειτα από ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

View this post on Instagram

A post shared by Destothetika (@destothetika)

Τι σημαίνουν οι «ιατρικοί» όροι clawback και rebate, που χρησιμοποιεί ο ΕΟΠΥΥ σε βάρος των ιατρών και παρόχων και Εργαστηριακών γιατρών

της Μαρίας Χιόνη, εκπαιδευτικού, MSc φυσιολογίας Ιατρικής Σχολής Αθηνών, καθηγήτρια ιατρικής ορολογίας,  medlabnews.gr iatrikanea

Τα τελευταία χρόνια (των μνημονίων) δύο νέοι όροι έχουν ακουστεί στον ιατρικό κόσμο της χώρας μας και αυτοί είναι ο όρος clawback και rebate. Τι άραγε σημαίνουν αυτοί οι όροι; Από που προέρχονται και για ποιο λόγο χρησιμοποιούνται;

Ο πρώτος όρος τo clawback ή επανάκτηση, είναι μια ειδική συμβατική ρήτρα που συνήθως περιλαμβάνεται στις συμβάσεις απασχόλησης των χρηματοπιστωτικών εταιρειών. Ο σκοπός της ρήτρας είναι να εξασφαλίσει μια επιλογή για έναν εργοδότη να περιορίσει τα μπόνους σε περίπτωση καταστροφικής αλλαγής σε μια εταιρεία, όπως σε αυτήν της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε το 2007.

Ο όρος clawback μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να αναφερθεί σε οποιαδήποτε χρήματα ή παροχές που έχουν δοθεί παραπάνω από το συνηθισμένο, αλλά πρέπει να επιστραφούν λόγω ειδικών συνθηκών, οι οποίες αναφέρονται στη σύμβαση.

Σε ένα σύστημα ανακτήσεως, τα επιδόματα των εργαζομένων συνδέονται με την υπεραπόδοση ή την μείωση απόδοσης, που μπορεί να έχει ένα χρηματοπιστωτικό προϊόν.  Αν το προϊόν αποδίδει για μεγάλο χρονικό διάστημα και μονίμως βελτιώνει την πορεία της θέσης του, τότε η επιχείρηση καταβάλει το μπόνους.

Ωστόσο, αν το προϊόν αποτυγχάνει και γράφει ζημιές οπότε κινδυνεύει η επιχείρηση, τότε η επιχείρηση έχει το εγγενές δικαίωμα να ανακαλέσει και να διεκδικήσει ή αλλιώς να πάρει πίσω μέρος ή το σύνολο του ποσού του μπόνους.

Ιδιαίτερη σημασία απέκτησε ο όρος clawback όταν εταιρίες που διασώθηκαν από την καταστροφή, με τεράστια ποσά φορολογουμένων, πλήρωσαν μεγάλα ποσά με μορφή επιδομάτων ή συντάξεων σε διαχειριστές και σε διευθυντικά τους στελέχη, με αποτέλεσμα να προκαλούν την δημόσια οργή. Παραδείγματα στις ΗΠΑ της AIG η οποία προκάλεσε κατακραυγή από την καταβολή μπόνους αξίας 218 εκατομμυρίων δολαρίων για τα στελέχη της το Μάρτιο του 2009 παρόλο που είχε πάρει 170 δισεκατομμύρια δολάρια ως πακέτο διάσωσης από την κυβέρνηση. Στο Ηνωμένο Βασίλειο , ο πρώην επικεφαλής της Royal Bank of Scotland έλαβε σύνταξη ύψους £ 16.900.000 παρόλο που η τράπεζα έπρεπε να διασωθεί από πτώχευση, από το κράτος. Και στις δύο περιπτώσεις, το κράτος έχει προσπαθήσει να ανακτήσει κάποια από τα χρήματα είτε άμεσα (στην περίπτωση των μπόνους, τα οποία ενδέχεται να πρέπει να επιστραφούν) ή έμμεσα (στην περίπτωση της σύνταξης).

Γενικά το clawback χρησιμοποιείται ως ρήτρα ή ως ποινή για κάτι που επέφερε ζημιές οπότε εφόσον έχουν δοθεί παραπάνω χρήματα μπορούν να επιστραφούν από τους παραλήπτες εφόσον περιλαμβάνεται στην σύμβαση. Γνωρίζοντας κάτι τέτοιο τα στελέχη επιχειρήσεων που υπογράφουν μια σύμβαση clawback ζητούν και λαμβάνουν μεγαλύτερες του συνηθισμένου αποδοχές.

Έχει παρατηρηθεί ότι το clawback βοηθά να αποτραπεί η απάτη με την αλλοίωση των στοιχείων και βιβλίων της επιχείρησης προκειμένου να εμφανίσουν μια άλλη εικόνα από την πραγματική, όπως έκαναν πολλές εταιρείες από αυτές που πτώχευσαν στην Αμερική. 

Clawback και ΕΟΠΥΥ.

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η ιδέα του clawback βασίστηκε στα κέρδη των επιχειρήσεων. Αν μια εταιρεία έχει ένα προϊόν που πάει καλά τότε η καταβολή των μπόνους θα συνεχίσει να είναι όπως ορίζεται στη σύμβαση. Αν όμως το προϊόν δεν πάει καλά τότε υπόκειται σε clawback το bonus. Έτσι λειτουργεί ως δίχτυ ασφαλείας για τις επιχειρήσεις.

Ο ΕΟΠΥΥ εφάρμοσε το clawback με επιταγή των μνημονίων σε βάρος όλων των παρόχων του (από φαρμακευτικές εταιρείες μέχρι απλών φυσικών προσώπων γιατρών κλπ).

Ο ΕΟΠΥΥ στην προκειμένη περίπτωση δεν είχε ενημερώσει ποτέ τους συμβασιούχους γιατρούς για την περίπτωση  του clawback όταν το πρωτοεπέβαλε. Έχοντας κλειστό προϋπολογισμό  ουσιαστικά βρήκε ένα εργαλείο για να μειώσει πολύ περισσότερο τις τιμές φαρμάκων, εξετάσεων και ιατρικών υπηρεσιών. Δεν λειτουργεί όπως στις εταιρείες που εφαρμόστηκε κάποτε το clawback, να κόβει μπόνους και αμοιβές πέρα του κανονικού, αλλά ο ΕΟΠΥΥ βρήκε να κόψει από τα βασικά που πλήρωνε. Το χειρότερο είναι ότι πληρώνει ό,τι πληρώνει με μεγάλες καθυστερήσεις και με τιμές που έχουν υποκοστολογηθεί 

Μη γνωρίζοντας ο κάθε πάροχος για αυτήν την πιθανότητα φρόντισε και έκανε το κουμάντο του για να αντεπεξέλθει στις συμβατικές του υποχρεώσεις. Πλήρωσε το προσωπικό του, τα αναλώσιμα του, τα μηχανήματά του και όλα υπολογίζοντας τα χρήματα που έστω, με αυτές τις χαμηλές τιμές του αναλογούν. Και φυσικά δεν υπολόγιζε κανείς ότι θα είναι κατά 70% πετσοκομμένα, τα χρήματα που θα εισπράξει τελικά, αν συνυπολογιστούν το rebate και το 10% των ελεγκτικών εταιρειών, που ανακοίνωσε ο ΕΟΠΥΥ. Επίσης ο κάθε πάροχος ειδικά οι εργαστηριακοί εκτελούσαν εντολές του ΕΟΠΥΥ, που έχουν συμβατική υποχρέωση να εκτελέσουν. Δεν έπαιρναν καμία απόφαση αυθαίρετη που είχε ως αποτέλεσμα την ζημίωση του Οργανισμού. Επίσης δεν έλαβαν καμία επιπλέον αμοιβή ή μπόνους που ο ΕΟΠΥΥ τους το ζητά πίσω. Επίσης αντιμετωπίζει όλους του παρόχους ως κλέφτες που ζημίωσαν τον οργανισμό αφού επιβάλει σε όλους οριζόντιες περικοπές, ασχέτως αν κάποιοι κερδοσκόπησαν και άλλοι απλά συνέχισαν να λειτουργούν όπως θα έπρεπε. 

Τέλος, όπως προβλέπεται στο εξωτερικό, θα περίμενε κανείς ο ΕΟΠΥΥ να κάνει clawback στις αμοιβές των στελεχών του, πρώτα και μετά όλων των άλλων. 

Ο όρος rebate είναι ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε λάθος από τον ΕΟΠΥΥ. 

Είναι συνδεδεμένος με την επιβράβευση. Συνήθως χρησιμοποιείται αντί του όρου έκπτωση στις εμπορικές συναλλαγές. Ενας κατασκευαστής λέει ότι η πώληση των πραγμάτων που φτιάχνει κάνει ένα Χ ποσό αλλά εφόσον ο πωλητής- αντιπρόσωπος του, πωλήσει πάνω από το όριο που θεσπίζει, τότε παίρνει επιστροφή χρημάτων πίσω σαν επιβράβευση για την καλύτερη εικόνα των πωλήσεων που είχε. Το rebate επίσης χρησιμοποιείται για την επιστροφή χρημάτων από την εφορία, πάλι ως επιβράβευση.

Στην περίπτωση του ΕΟΠΥΥ δεν υπάρχει επιβράβευση στους παρόχους αλλά υπάρχει η επιβολή, έκπτωσης. Δεν έχω σου λέει τα χρήματα οπότε σε κουρεύω πάροχε σε αυτά που σου χρωστάω.

Σε αυτήν την περίπτωση ο δόκιμος όρος είναι ο όρος deduction, ένας όρος που εννοεί την επιβολή έκπτωσης, την αφαίρεση, άρα αυτό που στην ουσία κάνει ο ΕΟΠΥΥ στους παρόχους. Ο όρος deduction έχει την έννοια της επιβολής. Έτσι το Φιλανδικό κράτος επέβαλε μείωση στην έκπτωση φόρου πολυτελείας στους πολίτες του, δηλαδή αύξησε τον φόρο κάνοντας deduction.

Κάνοντας έρευνα, στο που έχει επιβληθεί rebate και που έχει clawback στον χώρο της υγείας διεθνώς, διαπιστώνει κανείς ότι δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά σε ιατρικές αμοιβές και μάλιστα εργαστηριακές, αλλά μόνο στον χώρο του φαρμάκου.

Τέλος στον Καναδά η κυβέρνηση πήγε να κάνει clawback σε δημοσίους υπαλλήλους, κόβοντας από τα επιδόματά τους, τους πρώτους μήνες του 2014. Ξεσήκωσε τόσο μεγάλες αντιδράσεις που η κυβέρνηση αναγκάστηκε να το πάρει πίσω το μέτρο.

Τελικά το σίγουρο είναι ότι με τον τρόπο αυτό που επιβάλει ο ΕΟΠΥΥ έκπτωση 70% στους γιατρούς σε χρήματα που τους χρωστάει τους εξαναγκάζει να κλείσουν τα ιατρεία τους που έτσι και αλλιώς δεν έβγαιναν, ιδιαίτερα οι εργαστηριακοί και να έχουν προβλήματα με τις τράπεζες που τους έχουν δανείσει τα χρήματα αυτά για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Τιμές που πολλές δεν έχουν αυξηθεί από το 1991 αλλά έχουν μειωθεί ακόμα, είναι μοναδικό φαινόμενο και αντί να συζητηθεί κάποια αύξηση, επιβάλλεται μείωση της τάξης του 70%!!!. Έτσι ένας υπέρηχος θα πληρωθεί στον γιατρό 2,4 Ευρώ, δηλαδή ούτε για το χαρτί και το gel που θα χρησιμοποιηθεί για την εξέταση δεν φτάνουν. Ή ακόμα χειρότερα μια Μαγερ κοπράνων θα πληρωθεί 0,6 λεπτά και μια γενική αίματος 0,8 λεπτά!!! Με αυτά τι θα πρέπει να πληρωθεί; To κόστος του μηχανήματος; o γιατρός; τα υλικά; η ΔΕΗ; Το νοίκι; Τι;

Τα σχόλια του αναγνώστη.

Ο ΙΣΑ προσφεύγει στο ΣτΕ, για την κατάργηση του clawback 

9/2022

 Γ. Πατούλης: «Θα δώσουμε μάχη για να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα, των ιατρείων της γειτονιάς» 

 Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, με εντολή του Προέδρου του Γ. Πατούλη, πρόκειται να προσφύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας, για την κατάργηση του clawback, των εργαστηριακών, κλινικοεργαστηριακών ιατρών και πολυιατρείων. «Είναι σαφές ότι το clawback είναι ένα δυσβάσταχτο μέτρο που έχει εδώ και χρόνια επιβληθεί και οδηγεί στην οικονομική εξαθλίωση τους γιατρούς και απειλεί με λουκέτο τα ιατρεία της γειτονιάς. Σε ένα σύγχρονο και βιώσιμο σύστημα ΠΦΥ, ο ρόλος των ιατρείων της γειτονιάς είναι καθοριστικός και η πολιτεία οφείλει να διαθέσει τα απαραίτητα κονδύλια, για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά τους. Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών θα εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες για να καταργηθεί το άδικο αυτό μέτρο», τονίζει ο Πρόεδρος του ΙΣΑ.

(Το κείμενο αρχικά δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 2013. Προσαρμόστηκε σε ορισμένα σημεία με τον καιρό προκειμένου να γίνεται κατανοητό και για όσους το διαβάζουν αρκετά χρόνια μετά). 

Φτάσαμε 2022 2025 και ακόμα το clawback και το rebate εφαρμόζεται ενώ υποτίθεται έπρεπε να έχει καταργηθεί. Όχι μόνο ΔΕΝ καταργήθηκε αλλά με κλειστό προϋπολογισμό, το Υπουργείο Υγείας κάνει έξοδα σε βάρος των παρόχων. Και φυσικά κανείς από τους ιατρούς δεν έχει υπογράψει σύμβαση όπου λέει ότι δέχεται το καταχρηστικό μνημονιακό clawback. Οι δε τιμές που αναφέρονται πιο πάνω παραμένουν οι ίδιες παρά την μεγάλη ακρίβεια στα πάντα (στα αναλώσιμα, στο ρεύμα, στα νοίκια κλπ). Ακόμα και ο βασικός μισθός αυξήθηκε αλλά οι τιμές στον ΕΟΠΥΥ είναι ίδιες. Και το χειρότερο υπάρχουν Ταμεία που ακόμα και σήμερα δεν έχουν πληρώσει εξέταστρα του 2008 - 2011!!! (επιφυλασσόμαστε να επανέλθουμε σε αυτό).

Διαβάστε επίσης

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την κατάργηση του clawback που οδηγεί στο λουκέτο κλινικοεργαστηριακούς ιατρούς και πολυϊατρεία

Η αναδρομική είσπραξη που δεν είχε εισπραχθεί, σε συνδυασμό με το claw back του τρέχοντος έτους απειλεί ευθέως τη βιωσιμότητα των εργαστηρίων

Έχασε τον άντρα της από καρκίνο – Την ξεγέλασαν με ρύθμιση και της άρπαξαν το σπίτι.

  του ειδικού νομικού συμβούλου του medlabnews.gr

Η ζωή της κατέρρευσε σε μια στιγμή. Μια γυναίκα, μητέρα μονογονεϊκής οικογένειας, έχασε τον σύντροφό της από καρκίνο και έμεινε μόνη να μεγαλώνει το παιδί της. Παρά τον πόνο και τις δυσκολίες, πάλευε καθημερινά να σταθεί όρθια και να βρει λύση για το δάνειο του σπιτιού της, το μοναδικό καταφύγιο που της είχε απομείνει. Είχε μπει σε διαπραγματεύσεις με την εταιρεία διαχείρισης, πίστευε ότι όλα προχωρούσαν ομαλά, και ήλπιζε πως η ρύθμιση ήταν θέμα χρόνου.

Όμως η πραγματικότητα ήταν πολύ πιο σκληρή. Ενώ εκείνη θεωρούσε ότι είχε βρεθεί μια διέξοδος, χωρίς καμία ενημέρωση, μέσα στον Ιούλιο πραγματοποιήθηκε ο πλειστηριασμός του σπιτιού της. Το έμαθε όταν ήταν πλέον αργά – όταν η περιουσία της είχε ήδη περάσει σε άλλα χέρια.

Σήμερα βρίσκεται σε απόγνωση. Δεν έχασε μόνο τα θεμέλια της οικογένειάς της, αλλά και την εμπιστοσύνη της σε μια διαδικασία που πίστευε ότι την προστάτευε. Οι διαχειριστές την άφησαν να νομίζει ότι η ρύθμιση προχωρά, ενώ την ίδια στιγμή κινήθηκαν αθόρυβα για να της αρπάξουν το σπίτι.

Το μήνυμα είναι σκληρό αλλά ξεκάθαρο: μην θεωρείτε ποτέ ότι όλα έχουν τακτοποιηθεί, αν δεν έχετε στα χέρια σας επίσημα έγγραφα. Παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις, πρέπει να κινείτε και όλες τις άλλες νομικές διαδικασίες. Μόνο όταν είστε πλήρως εξασφαλισμένοι μπορείτε να αισθάνεστε ασφαλείς.

Γιατί, όπως απέδειξε αυτή η τραγική ιστορία, εκείνοι που πιέζονται να πετύχουν τους στόχους τους δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο – ακόμα κι αν πρόκειται να αφήσουν μια γυναίκα και το παιδί της χωρίς στέγη, την ώρα που εκείνη νόμιζε ότι βρισκόταν σε καλό δρόμο.

 Τι πρέπει να προσέχετε με τους servicers

• Να ζητάτε πάντα επίσημα έγγραφα για κάθε συμφωνία ή ρύθμιση.
• Μην βασίζεστε μόνο σε προφορικές υποσχέσεις.
• Να παρακολουθείτε τακτικά την πορεία της υπόθεσής σας στο ηλεκτρονικό σύστημα πλειστηριασμών.
• Συμβουλευτείτε άμεσα δικηγόρο για κάθε βήμα – οι προθεσμίες είναι ασφυκτικές.
• Μην αφήνετε καμία ενέργεια να "τρέχει" χωρίς εσάς· μόνο έτσι θα αποφύγετε δυσάρεστες εκπλήξεις.

Παλεύει για τη ζωή του στην αιμοκάθαρση – κι έχασε το σπίτι του στον πλειστηριασμό.

 επιμέλεια ειδικός νομικός για το medlabnews.gr 

Κάθε τρεις μέρες δίνει τη δική του μάχη συνδεδεμένος σε ένα μηχάνημα αιμοκάθαρσης για να κρατηθεί στη ζωή. Ένας άνθρωπος που η μοίρα τον δοκίμασε σκληρά με την αρρώστια, βρέθηκε τώρα αντιμέτωπος με έναν ακόμη εφιάλτη: την απώλεια του σπιτιού του.

Το σπίτι που με κόπο και αγώνα έφτιαξε για να στεγάσει την οικογένειά του, το μέρος όπου κρατούσε τις μνήμες, τις φωτογραφίες και τις μικρές του χαρές, βγήκε στο σφυρί για μια οφειλή που δεν αντανακλά την πραγματική αξία της περιουσίας του. Σε μια στιγμή βρέθηκε άστεγος, ενώ η αρρώστια του απαιτεί σταθερότητα, φροντίδα και ηρεμία.

«Δεν ζητάω πολυτέλειες, μόνο να μπορώ να γυρίζω σπίτι μου μετά την αιμοκάθαρση και να ξαπλώνω στο δικό μου κρεβάτι», ψελλίζει με δάκρυα στα μάτια. Η φωνή του σπάει, κουβαλώντας τον πόνο όχι μόνο της ασθένειας αλλά και της αδικίας που βιώνει.

Σήμερα, βρίσκεται αντιμέτωπος με τον πιο σκληρό συνδυασμό: το βάρος της αρρώστιας και το βάρος της απώλειας της στέγης του. Μια ιστορία που δείχνει πόσο εύκολα μπορεί να χαθεί η αξιοπρέπεια, όταν η κοινωνία και οι θεσμοί γυρίζουν την πλάτη στους πιο αδύναμους.

Η υπόθεση του θα μπορούσε να είναι του καθενός μας. Γιατί πίσω από τους αριθμούς και τα νομικά έγγραφα κρύβεται ένας άνθρωπος που αγωνίζεται να ζήσει. Κι όταν η ζωή σου εξαρτάται από ένα μηχάνημα, το μόνο που ζητάς είναι να έχεις έναν τόπο να σε περιμένει.

Υπάρχουν άκαυστα σπίτια; Πόσο δύσκολο είναι να φτιάξουμε σπίτια ανθεκτικά στις πυρκαγιές;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, διευθυντή του Ινστιτούτου Ενημέρωσης και Επικοινωνίας -ΙΕΚΕΤΥ, medlabnews.gr 

Κάθε καλοκαίρι, οι πυρκαγιές στην Ελλάδα αφήνουν πίσω τους καμένη γη και κατεστραμμένα σπίτια. Κι όμως, ακόμη και κατοικίες από τσιμέντο ή με κεραμίδια δεν γλιτώνουν πάντα. Ο λόγος; Η φωτιά δεν “βλέπει” μόνο το υλικό, αλλά και τις αδυναμίες της κατασκευής, τις λεπτομέρειες που αφήνουν τις καύτρες να εισχωρήσουν, και τον περιβάλλοντα χώρο που λειτουργεί σαν προσάναμμα.

Στο εξωτερικό, η απάντηση ονομάζεται “Home Hardening” — ολική θωράκιση του σπιτιού απέναντι στη φωτιά. Δεν είναι μόνο τα πυρίμαχα υλικά, αλλά ο συνδυασμός τους με τον κατάλληλο σχεδιασμό και τη σωστή διαχείριση του περιβάλλοντος. Μεταλλικές ή τσιμεντένιες εξωτερικές επιφάνειες, σφραγισμένες στέγες χωρίς κενά, παράθυρα διπλά ή τριπλά από tempered glass, κλειστά αεραγωγά με μεταλλικό πλέγμα, απλός γεωμετρικός όγκος χωρίς γωνίες που παγιδεύουν φλόγες — όλα αυτά κάνουν τη διαφορά.

Σημαντικό ρόλο παίζει και η ζώνη γύρω από το σπίτι: απόσταση 0–5 μέτρων χωρίς βλάστηση, μόνο με αδρανή υλικά όπως χαλίκι ή πέτρα· απομάκρυνση ξύλινων deck, κλάδεμα δέντρων και καθαρισμός υδρορροών. Σε πυρκαγιές στο Λος Άντζελες, σπίτια που είχαν εφαρμόσει αυτά τα μέτρα σώθηκαν, ενώ διπλανά, πολυτελή αλλά απροστάτευτα, καταστράφηκαν ολοσχερώς.

Aκολουθεί συγκριτικός πίνακας, βασισμένος σε στοιχεία από The Guardian και AP News:

Παράμετρος	Σπίτια που ΣΩΘΗΚΑΝ	Σπίτια που ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ
Υλικά εξωτερικών τοίχων	Μεταλλικές/τσιμεντένιες επενδύσεις, σοβάς χωρίς ρωγμές	Ξύλινα πάνελ, ξύλινες επενδύσεις, σοβάς με ρωγμές
Στέγη	Μεταλλική ή τσιμεντένια, σφραγισμένες ενώσεις, χωρίς κενά	Κεραμίδια με κενά, ξύλινα υποστρώματα εκτεθειμένα
Αεραγωγοί/Μαρκίζες	Κλειστά, με μεταλλικό πλέγμα ≤ 3 mm	Ανοιχτοί ή με μεγάλο πλέγμα, επιτρέποντας είσοδο καύτρας
Παράθυρα/Πόρτες	Διπλά ή τριπλά τζάμια, tempered glass, μεταλλικά πλαίσια	Μονά τζάμια, ξύλινα πλαίσια
Περιβάλλων χώρος (0–5 μ.)	Χωρίς βλάστηση, πέτρες ή αδρανή υλικά, καθαρά υδρορροές	Διακοσμητικά φυτά, ξύλινα deck, αποξηραμένα φύλλα
Σχήμα κτιρίου	Απλός γεωμετρικός όγκος χωρίς κρυφές γωνίες	Πολύπλοκη αρχιτεκτονική με γωνίες/προεξοχές
Σύστημα πυρόσβεσης	Εξωτερικοί ψεκαστήρες ή δεξαμενή νερού	Καμία μόνιμη εγκατάσταση
Συντήρηση	Τακτικός έλεγχος και αφαίρεση εύφλεκτων υλικών	Σπάνια ή καθόλου συντήρηση

📌 Κύρια διαφορά: Τα σωσμένα σπίτια συνδύαζαν πυρίμαχα υλικά + απλό σχεδιασμό + καθαρή ζώνη γύρω τους. Τα κατεστραμμένα είχαν ένα ή περισσότερα από τα «κρίσιμα κενά» που άφησαν χώρο στη φωτιά να εισχωρήσει.

Στην Ελλάδα, η προσαρμογή της διεθνούς εμπειρίας για ανθεκτικά σπίτια σε πυρκαγιές μπορεί να γίνει σε τρία επίπεδα — με διαφορετικό κόστος και δυσκολία:

---

1. Σχεδιασμός & Υλικά Νέας Κατασκευής

(Εφαρμόζεται σε καινούργια σπίτια ή πλήρη ανακαίνιση)

• Εξωτερικοί τοίχοι: Τσιμεντοσανίδες, σοβάς με οπλισμένο πλέγμα, πέτρα, μεταλλικές επενδύσεις.

• Στέγη: Μεταλλική ή τσιμεντένια, σφραγισμένες ενώσεις, πυρίμαχα υποστρώματα.

• Παράθυρα: Διπλά/τριπλά με tempered glass και μεταλλικά πλαίσια.

• Αεραγωγοί/Μαρκίζες: Κλειστά, με μεταλλικό πλέγμα ≤ 3 mm.

• Σχήμα κτιρίου: Απλός όγκος χωρίς κρυφές γωνίες ή προεξοχές που παγιδεύουν καύτρες.

💰 Εκτίμηση κόστους: +5–10% σε σχέση με συμβατική κατασκευή.

---

2. Αναβάθμιση Υφιστάμενων Κατοικιών (Retrofitting)

(Για σπίτια σε περιοχές υψηλού κινδύνου)

• Αντικατάσταση εύφλεκτων επενδύσεων με σοβά ή τσιμεντοσανίδα.

• Σφράγισμα ενώσεων σε στέγη και τοίχους.

• Αντικατάσταση παραθύρων/πορτών με πυρίμαχα.

• Κλείσιμο αεραγωγών και μαρκιζών με πυρίμαχο πλέγμα.

• Τοποθέτηση εξωτερικού συστήματος ψεκασμού (sprinklers) με δεξαμενή.

💰 Εκτίμηση κόστους: 2.000–15.000 €, ανάλογα την έκταση των παρεμβάσεων.

---

3. Διαχείριση Περιβάλλοντος Χώρου (Defensible Space)

(Μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα και οικονομικά)

• Ζώνη 0–5 μέτρα γύρω από το σπίτι χωρίς βλάστηση, με πέτρα ή χαλίκι.

• Κλάδεμα δέντρων/θάμνων ώστε να μην αγγίζουν το κτίριο.

• Καθαρισμός υδρορροών και απομάκρυνση ξερών φύλλων.

• Απομάκρυνση ξύλινων deck και εύφλεκτων αντικειμένων από το άμεσο περιβάλλον.

💰 Εκτίμηση κόστους: 500–3.000 €, κυρίως για εργασία και υλικά.

Η επένδυση σε ένα “ακαύστο σπίτι” δεν είναι πολυτέλεια· είναι ασφάλεια ζωής και περιουσίας. Με σωστό σχεδιασμό, τα μέτρα αυτά μπορούν να ενταχθούν σε κρατικά προγράμματα επιδότησης, όπως έγινε στο “Εξοικονομώ”, και να γίνουν υποχρεωτικά για περιοχές υψηλού κινδύνου.

Ελλάδα προς πλειστηριασμό: Τα funds, οι τράπεζες και το μεγάλο κόλπο με τη λαϊκή περιουσία

 του Αλέξανδρου Γιατζίδη, Γενικού Γραμματέα Ινστιτούτου Ενημέρωσης και Επικοινωνίας της Υγείας, medlabnews.gr iatrikanea 

Η ελληνική κοινωνία, κουρασμένη από μια δεκαετία μνημονίων και οικονομικής ανασφάλειας, βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με έναν αόρατο εχθρό. Αυτή τη φορά, ο εχθρός δεν είναι η τρόικα ούτε οι περικοπές· είναι οι ίδιες οι τράπεζες και οι εταιρείες που διαχειρίζονται τα δάνειά μας. Είναι τα funds που αγοράζουν μαζικά την ελληνική γη και τα σπίτια μας για ένα κομμάτι ψωμί, χρησιμοποιώντας εργαλεία όπως οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, οι παραθυράκιδες της Δικαιοσύνης και οι θολές νομικές διαδικασίες. Κι όλα αυτά, με την ευγενική χορηγία ενός κράτους που παρακολουθεί σιωπηλό — ή, ακόμα χειρότερα, συνενοχικά.

Καθημερινά πλέον, χιλιάδες ακίνητα εκπλειστηριάζονται χωρίς καν να ειδοποιούνται οι ιδιοκτήτες τους. Ειδοποιήσεις στέλνονται ελλιπώς ή αποστέλλονται σε λάθος διευθύνσεις, ενώ δικαστικές αποφάσεις που αφορούν ανακοπές, αναστολές ή αιτήσεις ακύρωσης βγαίνουν... το 2034. Έως τότε, όμως, οι κατοικίες έχουν ήδη αλλάξει χέρια. Το πιο εξοργιστικό: σε πολλές περιπτώσεις, οι ίδιες οι τράπεζες – μέσω θυγατρικών τους όπως οι τραπεζικές Real Estate – είναι αυτές που αποκτούν τα ακίνητα στους πλειστηριασμούς που εκείνες προκαλούν. Δηλαδή, πρώτα σε καταγγέλλουν, μετά σε διώχνουν και στο τέλος… αγοράζουν το σπίτι σου, χωρίς να πληρώσουν πραγματικά.

Κι αν νομίζετε ότι πρόκειται για τυπικές νομικές διαδικασίες, ξανασκεφτείτε το. Όλο και περισσότερες υποθέσεις έρχονται στο φως, με κοινά χαρακτηριστικά: δικηγόροι που τελικά δεν είναι δικηγόροι, συμβολαιογράφοι που δεν κάνουν επαρκή έλεγχο τίτλων, «αγοραστές» που εμφανίζονται ως υποψήφιοι δήθεν σωτήρες και καταλήγουν να λειτουργούν ως Δούρειοι Ίπποι, μόνο και μόνο για να δώσουν νομιμοφάνεια σε μία διαδικασία ήδη νοθευμένη. Οι καταγγελίες πολλαπλασιάζονται, αλλά σπανίως διερευνώνται.

Το αποτέλεσμα είναι σαρωτικό: σπίτια που χτίστηκαν με θυσίες μιας ζωής καταλήγουν στα χέρια άγνωστων εταιρειών με έδρα σε φορολογικούς παραδείσους. Ακίνητα αξίας 250.000 ευρώ "χτυπιούνται" σε τιμές κάτω των 90.000. Επαγγελματικοί χώροι, τουριστικά καταλύματα και ακόμα και οικόπεδα οικογενειακής κληρονομιάς εξαφανίζονται από το χάρτη της μικροϊδιοκτησίας και μπαίνουν στο παγκόσμιο real estate «καλάθι των αγορών».

Αυτό που βιώνουμε σήμερα δεν είναι απλώς μια οικονομική αδικία. Είναι μια βαθιά κοινωνική μεταβολή, μια αλλαγή ιδιοκτησιακού μοντέλου στην Ελλάδα. Είναι η μετατροπή της χώρας σε φθηνή αγορά real estate για διεθνείς «επενδυτές», την ώρα που οι Έλληνες πολίτες χάνουν όχι μόνο την περιουσία αλλά και την αξιοπρέπειά τους.

Αν το 2010 μιλούσαμε για «χάσιμο εθνικής κυριαρχίας», το 2025 χάνουμε πλέον και την ατομική κυριότητα. Και δεν είναι θεωρία: είναι πράξη. Είναι η στιγμή που ο ταχυδρόμος φέρνει την απόφαση αποβολής. Είναι η στιγμή που το Κτηματολόγιο αρνείται να μεταγράψει μια κατακυρωτική έκθεση επειδή είναι… νομικά προβληματική. Είναι η στιγμή που κάποιος σου τηλεφωνεί προσποιούμενος ότι θέλει να αγοράσει το σπίτι σου, αλλά στην πραγματικότητα δουλεύει για την απέναντι πλευρά.

Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, οι αρμόδιοι φορείς τηρούν σιγή ιχθύος. Η Δικαιοσύνη αργεί, το Υπουργείο Οικονομικών σφυρίζει αδιάφορα, οι τράπεζες επικαλούνται «αυτοματοποιημένες διαδικασίες» και η Βουλή... ετοιμάζει ημερίδες.

Η κοινωνία όμως δεν μένει αμέτοχη. Ήδη στα social media αναδύονται κινήματα, ομάδες αλληλεγγύης, hashtags όπως #ΔενΠουλάωΤοΣπίτιΜου, #Πλειστηριασμοί2025 και #FundsGoHome. Πολίτες μιλούν πλέον ανοιχτά, καταθέτουν στοιχεία, ονοματίζουν εμπλεκόμενους. Η αγανάκτηση σιγοβράζει και ίσως αυτή τη φορά γίνει κάτι περισσότερο από ένα post.

Το ερώτημα είναι απλό: Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε σιωπηλά την απογύμνωση της Ελλάδας; Ή θα διεκδικήσουμε ξανά το θεμελιώδες δικαίωμα στην ιδιοκτησία, την ασφάλεια και την προστασία από ένα σύστημα που – αντί να μας υπηρετεί – μας εκμεταλλεύεται;

Γιατί, στο τέλος της ημέρας, ένα σπίτι δεν είναι απλά ένα ακίνητο. Είναι η ζωή μας, το παρελθόν μας και – κυρίως – το μέλλον μας.