Αυξητική τάση κρουσμάτων άσθματος λόγω οικονομικής κρίσης και αλλαγής κλίματος. (video)

Συντάκτης Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

H Παγκόσμια Ημέρα Άσθματος έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται την πρώτη Τρίτη του Μαΐου. Το άσθμα ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, επηρεάζοντας την ποιότητα της καθημερινότητάς τους και θέτοντας σε κίνδυνο μερικές φορές ακόμη και τη ζωή τους. Το βρογχικό άσθμα είναι μία από τις πιο συχνές χρόνιες παθήσεις του αναπνευστικού. Παγκοσμίως 300 εκατομμύρια άτομα πάσχουν και η συχνότητά του έχει αυξηθεί τα τελευταία 20 χρόνια, ιδιαίτερα στα παιδιά.

Το άσθμα χαρακτηρίζεται ως σύγχρονη επιδημία, αφού η συχνότητά του έχει σχεδόν τριπλασιαστεί την τελευταία 20ετία ιδιαίτερα στο δυτικό κόσμο και κυρίως στις αστικές και βιομηχανικά ανεπτυγμένες περιοχές του πλανήτη.

Η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη και η αλλαγή του κλίματος, αυξάνει τα περιστατικά άσθματος, επηρεάζοντας κυρίως τα βρέφη, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και άλλες ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες.

Τα συμπτώματα του άσθματος επηρεάζουν την υγεία του ασθενούς αλλά και την ποιότητα της ζωής του. Οι ασθενείς, -πολύ συχνά παιδιά ή νεαροί ενήλικες -δεν μπορούν να παίξουν ή να αθληθούν, να συμμετάσχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες ή χάνουν μέρες από την δουλεία τους ή το σχολείο τους.

Σε μελέτη που έγινε στην Ελλάδα φάνηκε ότι το 43% των ασθενών θεωρούν ότι το άσθμα τους δεν ελέγχεται καλά, πάνω από το 50% δηλώνουν περιορισμούς στη φυσική τους δραστηριότητα.

Πληθώρα μελετών έχουν βρεί ότι υπάρχει σχέση της αναπνευστικής υγείας με την επαγγελματική σχέση αλλά και με την ανεργία. Έχει βρεθεί δε αύξηση του άσθματος στους ανέργους σε σχέση με τους 
εργαζόμενους.

Με την κατάλληλη όμως φαρμακευτική αγωγή και παρακολούθηση, το βρογχικό άσθμα μπορεί να ελεγχθεί, έτσι ώστε ο ασθενής να ζει μια φυσιολογική ζωή χωρίς συμπτώματα και χωρίς περιορισμό των δραστηριοτήτων του.

Το άσθμα είναι χρόνια φλεγμονώδης πάθηση του αναπνευστικού συστήματος η οποία προκαλεί παροδική στένωση των βρόγχων με αποτέλεσμα να εμφανίζεται δύσπνοια. Η στένωση των βρόγχων, που μπορεί να εμφανισθεί μετά από έκθεση σε πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα, οφείλεται τόσο σε βρογχόσπασμο (σπασμό των λείων μυών που περιβάλλουν τους βρόγχους), όσο και σε φλεγμονώδη διήθηση του βρογχικού τοιχώματος, με αποτέλεσμα αφ’ενός πάχυνση του τοιχώματος από οίδημα και διήθηση από φλεγμονώδη κύτταρα, και αφ’ετέρου απόφραξη του αυλού από βύσματα βλέννης.

Συμπτώματα

Εκδηλώνεται με χρόνια φλεγμονή των αεραγωγών και οξύ βρογχόσπασμο και τα συμπτώματα είναι: η δύσπνοια, ο βήχας και ο συριγμός. Τα συμπτώματα μπορούν να είναι ήπιας μορφής έως έντονα. Το άσθμα δεν είναι ένα στατικό νόσημα αλλά χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις και η βαρύτητά του ποικίλει τόσο στο χρόνο όσο και από ασθενή σε ασθενή.

Κατηγορίες άσθματος

Διακρίνεται σε δυο κύριες κατηγορίες.

α. Το εξωγενές άσθμα. Εμφανίζεται στην παιδική ηλικία και έχει σαν αιτία εξωγενείς αλλεργιογόνους παράγοντες, όπως η σκόνη, η γύρη, το τρίχωμα γάτας και τα οικιακά ακάρεα. Ακόμα μπορεί να εμφανιστεί και από τον κρύο αέρα ή τον καπνό του τσιγάρου.

β. Το ενδογενές άσθμα. Η αιτία του είναι άγνωστη και έχει καλύτερη εξέλιξη από το εξωγενές. Το μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών που πάσχουν από το ενδογενές άσθμα θεραπεύονται σταδιακά ή ακόμα και ζουν χωρίς να χρειάζονται ιατρική βοήθεια.

Έλεγχος του άσθματος

Οι ασθενείς πρέπει να έχουν μαζί τους ένα ανακουφιστικό βρογχοδιασταλτικό φάρμακο, το οποίο δίνει ανακούφιση στους βρόγχους χαλαρώνοντας τους μυς γύρω από τους αεραγωγούς διευκολύνοντας έτσι την αναπνοή.

Αλλά τα φάρμακα αυτά δεν θεραπεύουν την αιτία, που είναι η φλεγμονή των αεραγωγών από ουσίες όπως τα αλλεργιογόνα. Ο γιατρός μπορεί την συστηματική χρήση ενός εισπνεόμενου φαρμάκου που ελέγχει το άσθμα, όπως ένα εισπνεόμενο στεροειδές, μειώνοντας τη φλεγμονή στους αεραγωγούς. Η θεραπεία θα πρέπει να χρησιμοποιείται καθημερινά ακόμα και όταν πιστεύουν οι ασθενείς ότι δεν υπάρχει λόγος, ή αισθάνονται καλά, διαφορετικά η φλεγμονή μπορεί να εμφανιστεί ξανά και να υπάρξει κίνδυνος εμφάνισης κρίσης άσθματος.

Η οριστική και ριζική θεραπεία του αιτίου του αλλεργικού άσθατος είναι η αλλεργική απευσθητοποίηση ή ανοσοθεραπεία. Δημιουργούνται έτσι προστατευτικά αντισώματα που προσφέρουν φυσική ανοσία και μπλοκάρουν έτσι τα συμπτώματα, αφού εξαλείφουν το αίτιο του αλλεργικού άσθματος.

Παράλληλα με την φαρμακευτική αγωγή, θα πρέπει να επιχειρείται αποφυγή των παραγόντων που πυροδοτούν το άσθμα (αλλεργιογόνα, ιογενείς λοιμώξεις, έντονες μυρωδιές, υγρασία αλλά και έντονα συναισθήματα, ορμονικές αλλαγές, ορισμένα φάρμακα και τροφές). 

Hitech ψηφιακό δερματοσκόπιο για χαρτογράφηση των ελιών του δέρματος με τρείς κινήσεις (video).

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Μέχρι τώρα τα ψηφιακά δερματοσκόπια διέθεταν ένα υπολογιστή, μια κάμερα και ένα πρόγραμμα που αποθήκευε τα δεδομένα στον υπολογιστή. Τώρα πια με την βοήθεια της πιο σύγχρονης τεχνολογίας ο γιατρός μπορεί να δεί τους σπίλους (ελιές) που υπάρχουν διάσπαρτα στο δέρμα και να τις φωτογραφίσει με ειδικές κάμερες.  Η διαδικασία αυτή λέγεται ψηφιακή χαρτογράφηση.

Όμως το η εταιρία Visiomed, εξόπλισε τα δερματοσκόπια που κατασκευάζει, microfinder και microDERM D120 με ένα πολύ δυνατό πρόγραμμα υπολογιστή που δίνει στον γιατρό πραγματική ευελιξία. Το νέο πρόγραμμα έχει την καλύτερη ανάλυση και ευκρίνεια εικόνας από οποιοδήποτε άλλο δερματοσκόπιο μέχρι σήμερα (με μεταβλητή μεγέθυνση που φτάνει στο x120-την μεγαλύτερη που υπάρχει μέχρι σήμερα). Αυτό επιτυγχάνεται με την βοήθεια ενσωματωμένων μικροεπεξεργαστών που διαθέτει η κάμερα και αυτόματα προσαρμόζει την ένταση του φωτός και την σύνθεση του χρώματος ώστε να παραμένει η ίδια, κάτι που επιτρέπει την άριστη και σταθερή ποιότητα σε κάθε στάδιο μεγέθυνσης. Παράλληλα παρέχει ένα σύστημα διάγνωσης βασισμένο σε πάνω από 40 παράγοντες που έχουν να κάνουν με την ηλικία, το φύλο, τον τύπο δέρματος, τον κανόνα ABCD κ.α. Επιπρόσθετα το microDERM περιέχει και ένα δεύτερο εξειδικευμένο σύστημα που παρέχει παραπάνω στήριξη στην ήδη υπάρχουσα διάγνωση. Το σύστημα αυτό είναι αποτέλεσμα του Ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος  DANAOS. Στο πρόγραμμα αυτό συμμετείχε και η Ελλάδα. Με την βοήθεια των νευρωνικών δικτύων το πρόγραμμα μαθαίνει κάθε φορά που γίνεται διάγνωση μιας ελιάς και σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που έχει ήδη από τους υπόλοιπους παράγοντες, το micoDERM δίνει την πιο πλήρη και ακριβής διάγνωση για την κάθε αλλοίωση του δέρματος.

Το πρόγραμμα δεν μπερδεύεται από τις τρίχες τις οποίες τις αφαιρεί αυτόματα και που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ψευδώς θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα.

Στην συνέχεια κάνει αυτόματη διάγνωση στην εξέταση της κάθε ελιάς και εξάγει τον βαθμό επικινδυνότητας.

Παρακολουθήστε live πώς γίνεται η δερματοσκόπηση (μεγαλώστε την εικόνα σε πλήρη οθόνη)

Δείτε πώς με τρία κλικ γίνεται η ψηφιακή δερματοσκόπηση.

1.    Καταχώρηση των στοιχείων του ασθενούς.

2.    Μακροσκοπική λήψη

3.    Δερματοσκοπική λήψη και εξαγωγή αποτελέσματος.

Και η επανεξέταση γίνεται ακόμα πιο εύκολα, από ποτέ άλλοτε.

Ο γιατρός βρίσκει τον φάκελλο του ασθενή και εντοπίζει την ελιά που θέλει να επαναεξετάσει.

Βάζει την κάμερα στην ελιά και πατάει το μπουτόν. Αυτό είναι όλο. Το πρόγραμμα τoυ microDERM αναλαμβάνει τα υπόλοιπα. 

Με πλήρη αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας ο γιατρός γνωρίζει τον βαθμό αλλαγής της κάθε ελιάς και φυσικά τον βαθμό επικινδυνότητας της κάθε αλλαγής. 
Με αυτόν τον ανώδυνο και γρήγορο τρόπο δίνεται η ευκαιρία σε όλο τον κόσμο από την παιδική ηλικία μέχρι τα βαθιά γεράματα να κάνει προληπτική εξέταση όλων των σπίλων του δέρματος, κτυπώντας τον καρκίνο του δέρματος όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ψηφιακή δερματοσκόπηση

Οι φοβίες, η καταστροφολογία και η οικονομική κρίση.

Συντάκτης: Aλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Οι φοβίες σχετίζονται με ένα παράλογο φόβο π.χ. έντομα ή ζώα, αίμα, ασανσέρ, αεροπλάνο, τούνελ, κεραυνοί κ.ά . Τα άτομα αντιλαμβάνονται ότι ο φόβος τους είναι υπερβολικός αλλά δεν μπορούν να τον διαχειριστούν. Συνήθως αυτό που κάνουν είναι να αποφεύγουν ό,τι τους προκαλεί αυτό τον παράλογο φόβο. Οι φοβίες εμφανίζονται σε διάφορες ηλικίες ανάλογα με το είδος τους.

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες όσον αφορά τις φοβίες: αγοραφοβία, κοινωνικές φοβίες και ειδικές φοβίες. Η αγοραφοβία είναι ο φόβος ότι δεν μπορούμε να βγούμε εύκολα από ένα χώρο, μέρος, πάρτι κ.ο.κ. και συνήθως όσοι πάσχουν από αυτή αποφεύγουν τα ανοιχτά μέρη με πολύ κόσμο. Οι κοινωνικές φοβίες εντοπίζονται σε όσους δεν μπορούν να βρίσκονται ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους και να παρευρίσκονται σε κοινωνικές εκδηλώσεις και καταστάσεις και οι ειδικές φοβίες είναι φόβοι ορισμένων ανθρώπων για ένα συγκεκριμένο μέρος, αντικείμενο, κατάσταση κ.ά. Οι φοβίες αυτές αναπτύσσονται στην παιδική μας ηλικία και προκαλούνται συνήθως από κάποια τραυματική κατάσταση, από τη χημεία του εγκεφάλου μας ή από συμπεριφορές που μάθαμε από τους γονείς μας.

Τα συμπτώματα της κοινωνικής φοβίας αφορούν τα άτομα με έντονο άγχος, τα οποία νιώθουν υπερβολικό φόβο όταν συνευρίσκονται με άλλους ανθρώπους, ντροπή ότι θα εκτεθούν, και χάνουν εύκολα την αυτοπεποίθησή τους όταν νιώσουν ότι κάποιος τους κριτικάρει. 
Φαίνεται ότι η γονεϊκή απόρριψη και η αποδοκιμασία στην παιδική ηλικία, οι αυστηροί «υπερ-εγωτικοί» γονείς που ενδιαφέρονται υπερβολικά για τη γνώμη των τρίτων εις βάρος των αναγκών των παιδιών τους ή που υποφέρουν οι ίδιοι από κοινωνικό άγχος, οι άκαμπτες επιταγές στο παιδί (όπως «να μην παρεκκλίνεις από τα κοινωνικούς κανόνες», «οι άλλοι είναι έτοιμοι να σε κρίνουν και να σε κατακρίνουν») σε συνδυασμό με ορισμένα ορόσημα ζωής, μπορεί να συμβάλλουν στην εκδήλωση της κοινωνικής φοβίας. 

Οι αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό («δεν αξίζω», «μόλις μιλήσω θα τα κάνω θάλασσα», «θα καταλάβουν ότι κοκκίνισα») οδηγούν σε συστηματικές αποφυγές, παραλύουν τη συμπεριφορά του ατόμου και το καθιστούν ανήμπορο να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της ζωής του. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η κοινωνική απομόνωση καραδοκούν. 


Η οικονομική κρίση επηρεάζει ζωτικούς τομείς της καθημερινής ζωής. Προκαλεί ποικίλες ψυχολογικές αντιδράσεις. Κυκλοφορούν φοβίες για μια μεγάλη επερχόμενη καταστροφή. Η μετατροπή των πάντων σε χρηματική αξία ενώ από τη μια προκάλεσε ανάπτυξη της οικονομίας και παραγωγή περισσότερου πλούτου συνολικά, αύξησε το άγχος των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων περισσότερο στην Ελλάδα που διαθέτει αμφιλεγόμενες κοινωνικές υπηρεσίες. Σε μια εποχή που η οικονομική κρίση συνδυάζεται με την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους το άγχος και ο φόβος της ανέχειας και της πείνας με ή χωρίς εισαγωγικά φθάνει στο κατακόρυφο. Ο φόβος οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και σαν συναίσθημα που δεν είναι οριοθετημένο τροφοδοτεί φαντασιώσεις ολικής καταστροφής, κλίμα πανικού, αναζήτηση προσωπικών λύσεων, μείωση του φυσιολογικού εγωισμού και της αξιοπρέπειας, άρα, και σε μείωση των απαιτήσεων. Το σφυροκόπημα του κοινού με αντιφατικές δηλώσεις για την οικονομία και σενάρια καταστροφής για την οικονομία αυξάνει το φόβο. Ο φόβος, σε αυτήν την περίπτωση, είναι μια κατάσταση απ’ όπου μπορεί να προκύψουν οι πλέον αντιφατικές θετικές ή αρνητικές συμπεριφορές. Στις θετικές μπορεί να είναι η εναλλακτική οικονομία, η κοινωνική αλληλεγγύη, η προσπάθεια ένταξης των ξένων στον κοινωνικό ιστό, η μείωση του καταναλωτισμού και της μετατροπής των πάντων σε χρηματική αξία. Η κοινωνία κάτω από την πίεση της κρίσης παλινδρομεί, αισθάνεται ανασφάλεια. Ομαδοποιείται ταχύτατα σε νέα βάση.

Η οικονομική κρίση δεν κάνει διακρίσεις επηρεάζοντας την ψυχολογία όλων μας. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά βλέπουν την καθημερινότητά τους να αλλάζει και το μέλλον τους μοιάζει να είναι αβέβαιο, αν όχι απειλητικό. Η κρίση φέρνει στα διάβα της άγχος, φοβίες, καταθλιπτική διάθεση, απαισιόδοξη σκέψη. Κάποιοι πιστεύουν πως η κρίση επιδρά περισσότερο αρνητικά στους άνδρες και κάποιοι άλλοι στις γυναίκες. Όπως και να’ χει η αλήθεια είναι πως η οικονομική κρίση έχει συνδεθεί και στα δύο φύλα με αγχώδεις διαταραχές, νευρώσεις, κατάθλιψη, μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, εξάρτηση από αλκοόλ. Για τον άνδρα που κοινωνικά θεωρείται ο «κουβαλητής» είναι δύσκολο να δεχτεί πως δεν τα καταφέρνει, πως δεν είναι αρκετός. Επιπλέον, ο άνδρας πιο δύσκολα μιλά για τα συναισθήματά του, μοιράζεται τη δυσκολία του, καθώς την ταυτίζει με αδυναμία. Έτσι, λοιπόν, είναι πιθανό να κλείνεται στον εαυτό του και να απομονώνεται. Από την άλλη, οι γυναίκες φαίνεται να πλήττονται περισσότερο συναισθηματικά από τους άνδρες. Η πολυπλοκότητα των ρόλων στους οποίους καλούνται να αντεπεξέλθουν δημιουργεί όπως φαίνεται όχι μόνο σωματική αλλά και ψυχική κούραση. Μελέτες σε διεθνές επίπεδο κάνουν λόγο για αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης στο γυναικείο πληθυσμό σε σχέση με τον ανδρικό.  


Τα συμπτώματα αυτών των φοβιών εκδηλώνονται σωματικά, συμπεριφορικά και γνωστικά. Τα σωματικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ταχυκαρδία, αδυναμία, ναυτία, εφίδρωση, ζάλη, γρήγορη αναπνοή. Τα συμπεριφορικά συμπτώματα περιλαμβάνουν αποφυγή της κατάστασης ή καμία αντίδραση. Τα γνωστικά συμπτώματα περιλαμβάνουν διαστρεβλωμένες σκέψεις.


Όλες οι φοβίες που αναφέρθηκαν πιο πάνω διατηρούνται καθώς τα άτομα αποφεύγουν την κατάσταση που τους προκαλεί φόβο, χωρίς να δοκιμάσουν να την αντιμετωπίσουν, έτσι ώστε να ελέγξουν αν οι σκέψεις τους αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Έτσι το άγχος παραμένει και τα άτομα διατηρούν την αντίληψη ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το φόβο τους ενισχύοντας τη συμπεριφορά αποφυγής.

Αυτό που, όμως, είναι σημαντικό να ξέρουμε είναι ότι ο φόβος είναι απαραίτητος για την επιβίωσή μας και αποτελεί μια αυτόματη φυσιολογική διαδικασία, ενώ οι φοβίες αποτελούν διαταραχές άγχους, είναι επίμονες και τα συμπτώματά τους μπορεί να ποικίλλουν από ιδρωμένες παλάμες μέχρι αύξηση καρδιακών παλμών, κρίσεις πανικού και κοινωνική απομόνωση.

Γι’ αυτό καλό είναι σε κάθε περίπτωση να συμβουλευτείτε ένα γιατρό που μπορεί να κάνει εκτίμηση της κατάστασης και να σας βοηθήσει να την απαλύνετε ή ακόμη και να την αφήσετε πίσω σας.

Ο κίνδυνος επανεμφάνισης και μετάδοσης της ελονοσίας, είναι υπαρκτός. Πώς αντιμετωπίζεται;

25 Απριλίου - Παγκόσμια ημερά κατα της Ελονοσίας

Επιμέλεια: Αγγελική Μήλιου, βιολόγος,  medlabnews.gr

Η ελονοσία σκοτώνει περισσότερους από 1,2 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο στον κόσμο, πολύ περισσότερους από ό,τι θα πίστευε κανείς και ο αριθμός των νεκρών ανάμεσα στους ενήλικες είναι αυξημένος, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται την Παρασκευή στο επιστημονικό έντυπο The Lancet.

Όμως υπάρχουν και καλά νέα: τα στοιχεία δείχνουν με σαφήνεια μείωση της θνησιμότητας χάρη στις προσπάθειες των τελευταίων δέκα ετών (δραστικά εντομοκτόνα, βελτίωση των θεραπειών). Από το 2004 ως σήμερα ο αριθμός των θανάτων από ελονοσία έχει πέσει κατά ένα τρίτο.. Την τελευταία δεκαετία θεραπεύθηκαν 230 εκατομμύρια περιπτώσεις ελονοσίας με χρήση φαρμάκων. Επίσης διανεμήθηκαν ισάριθμες ειδικά εμποτισμένες κουνουπιέρες με αποτέλεσμα η νόσος να τεθεί υπό σημαντικό έλεγχο.

Η Ελλάδα ήταν ενδημική για την ελονοσία χώρα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘60. Από το 1946 έως το 1960 εφαρμόστηκε εντατικό Εθνικό Πρόγραμμα Εκρίζωσης της νόσου. Η Ελλάδα θεωρείται «χώρα ελεύθερη ελονοσίας» από το 1974. Από το 1975 έως το 2008 δηλώνονταν στο ΚΕΕΛΠΝΟ περίπου 30-50 «εισαγόμενα» περιστατικά ετησίως. Το 2009 και 2011, όμως, εμφανίστηκαν συρροές περιστατικών ελονοσίας από P.vivax με ενδείξεις «εγχώριας μετάδοσης» (δηλαδή κρούσματα που δεν ανέφεραν ιστορικό μετακίνησης σε ενδημικές για την ελονοσία χώρες) στην περιοχή του Ευρώτα Λακωνίας, ενώ σποραδικά περιστατικά με P.vivax εμφανίστηκαν το 2011 και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας (Εύβοια, Ανατολική Αττική, Λάρισα και Βοιωτία).

Σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ, πέρσι το καλοκαίρι του 2011 καταγράφηκαν 8 θάνατοι και 101 κρούσματα του ιού του Δ. Νείλου σε 5 περιφέρειες της χώρας, ενώ την αντίστοιχη περίοδο του 2010 τα κρούσματα ξεπέρασαν τα 260 και οι θάνατοι άγγιξαν τους 34. Οι ψεκασμοί αποτελούν το βασικό τρόπο αποφυγής ενδεχόμενης εξάπλωσης κρουσμάτων νόσων όπως του Δυτικού Νείλου, του Δάγκειου πυρετού και της ελονοσίας, που μεταδίδονται με το τσίμπημα του κουνουπιού.

Η αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών των τελευταίων χρόνων ευνοεί την ανάπτυξη των συγκεκριμένων πληθυσμών εντόμων σε διάφορες περιοχές της χώρας μας. Το φαινόμενο αυτό, σε συνάρτηση με την εισαγωγή των πλασμωδίων από ενδιάμεσους ξενιστές (σημ. άτομα προερχόμενα από ενδημικές για την ελονοσία χώρες) καταδεικνύει ότι ο κίνδυνος επανεμφάνισης και μετάδοσης της ελονοσίας σε διάφορες περιοχές της χώρας μας είναι υπαρκτός.

Η ελονοσία είναι μία σοβαρή νόσος που οφείλεται στο πλασμώδιο (Plasmodium), ένα μικροοργανισμό (παράσιτο) που προσβάλλει τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα.
Tα γνωστά και πιο συνήθη είδη του παρασίτου που προκαλούν την νόσο είναι τα ακόλουθα: Plasmodium falciparum, Plasmodium vivax, Plasmodium ovale και Plasmodium malariae. Απ’ αυτά το Plasmodium falciparum είναι πιο πιθανό να προκαλέσει σοβαρή λοίμωξη, και εάν δεν αντιμετωπιστεί με κατάλληλη θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο.

Πως μεταδίδεται η ελονοσία;

• Με τσίμπημα από θηλυκό μολυσμένο κουνούπι που ανήκει στο γένος Anopheles (Ανωφελής). Μόνο κουνούπια του γένους αυτού μπορούν να μεταδώσουν την ελονοσία και πρέπει προηγουμένως να έχουν τσιμπήσει άτομο που είναι μολυσμένο με το παράσιτο που προκαλεί την ελονοσία.

• Με μετάγγιση αίματος, μεταμόσχευση οργάνων και χρήση μολυσμένων βελονών ή συριγγών. Σπανιότερα η μετάδοση μπορεί να γίνει και από την μητέρα στο έμβρυο.

• Το παράσιτο δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. ∆εν μεταδίδεται μέσω της συνήθους κοινωνικής (π.χ. άγγιγμα, φιλί), σεξουαλικής ή άλλης επαφής.

Κλινικά συμπτώματα και σημεία ήπιας- μη επιπλεγμένης ελονοσίας

Τα συμπτώματα της λοίμωξης, ειδικά στην έναρξη της, είναι μη ειδικά και μπορεί να περιλαμβάνουν:

•            Πυρετό ή δεκατική πυρετική κίνηση
•            Φρίκια
•            Κεφαλαλγία
•            Αρθραλγίες / Μυαλγίες
•            Καταβολή/κακουχία
•            Εφίδρωση
•            Ναυτία/εμέτους
•            Κοιλιακό άλγος ή/και διάρροιες 
Αν και περιγράφεται ότι τα συμπτώματα αυτά (πυρετός, εφιδρώσεις, ρίγη) μπορεί να εμφανίζονται περιοδικά («τριταίος ή τεταρταίος πυρετός»), συνήθως δεν εμφανίζονται με τυπική περιοδικότητα. 
Προσοχή! Η κλινική εικόνα της ελονοσίας δεν είναι καθόλου ειδική και η νόσος μπορεί να εκδηλωθεί με την συμπτωματολογία κοινών λοιμώξεων (γριπώδης συνδρομή, ξηρός βήχας, διάρροια κ.α) 
Κατά την κλινικοεργαστηριακή εκτίμηση του ασθενούς ενδεχομένως να ανευρίσκονται:
•            Ηπατομεγαλία
•            Σπληνομεγαλία
•            Υπικτερική χροιά επιπεφυκότων
•            Ήπια αναιμία ή/και θρομβοπενία
•            Ήπιες διαταραχές της πήξης, αυξημένες τρανσαμινάσες και μικρή αύξηση ουρίας/κρεατινίνης
•            Χαμηλού βαθμού παρασιταιμία (<5.000 παράσιτα/μl αίματος ή προσβεβλημένα <0.1% των 
ερυθρών αιμοσφαιρίων κατά τη μικροσκοπική εξέταση )

Εργαστηριακά ευρήματα σε σοβαρή νόσο

•                                           Θρομβοπενία , αναιμία , ήπια λευκοπενία
•                                           Αύξηση δεικτών φλεγμονής (ΤΚΕ, CRP)
•                                           Τρανσαμινασαιμία
•                                           Αύξηση LDH/ χολερυθρίνης (λόγω αιμόλυσης)
•                                           Υπερπαρασιταιμία, κατά την οποία >5% των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι προσβεβλημένα από 
παράσιτα στη δοκιμασία Laveran 
Αξίζει να υπενθυμίσουμε το γεγονός ότι σε ενδημικές για την ελονοσία περιοχές οι ενήλικες είναι πιθανό να αναπτύξουν μερική ανοσία μετά από τη χρόνια έκθεσή τους στο πλασμώδιο, η οποία μειώνει τον κίνδυνο σοβαρής νόσησης. 
•              Θεραπευτική αντιμετώπιση
• Προσοχή!: Η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση είναι απαραίτητες για τη διακοπή της αλυσίδας μετάδοσης της ελονοσίας.
  Η θεραπεία της ελονοσίας (είδος φαρμάκου και διάρκεια της θεραπείας) εξαρτάται από το πλασμώδιο που προκαλεί τη λοίμωξη και την περιοχή στην οποία συνέβη η μόλυνση, λόγω της εμφάνισης αντοχής σε μερικά από τα ανθελονοσιακά. Η θεραπεία εξαρτάται επίσης από την ηλικία του ασθενούς, από το πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση του ασθενούς και από το αν βρίσκεται σε εξέλιξη ή αναμένεται εγκυμοσύνη. Υπάρχουν διάφορα αποτελεσματικά ανθελονοσιακά φάρμακα. Η θεραπεία καλό είναι να ξεκινήσει έγκαιρα στα πρώτα στάδια της νόσου πριν αυτή γίνει χρόνια ή εξελιχθεί σε σοβαρή μορφή.
  
  Μέτρα πρόληψης στο σπίτι
   Πολλά από τα κουνούπια γεννιούνται και ζουν στο μπαλκόνι, στις αυλές ή στα χωράφια.
  Μπορούμε να μειώσουμε τον πληθυσμό των κουνουπιών, μειώνοντας τα σημεία εκείνα όπου μπορεί να ζήσει και να μεγαλώσει η προνύμφη τους
  Σίτες σε πόρτες, παράθυρα, φεγγίτες και αεραγωγούς τζακιού
  Χρήση ανεμιστήρων ή κλιματιστικών
  Χρήση εντομοκτόνων στον αέρα (φιδάκια, ταμπλέτες, αεροζόλ κλπ) Απομάκρυνση των στάσιμων νερών (π.χ. λεκάνες, βάζα, πιατάκια γλαστρών)
  Απομάκρυνση των λυμάτων, νερών αποχέτευσης, αποβλήτων
  
  
  
  

• 
  

Πρόληψη του καρκίνου του προστάτη, με έλεγχο του ειδικού προστατικού αντιγόνου PSA

Συντάκτης: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Ο καρκίνος του προστάτη εμφανίζεται στις μεγαλύτερες ηλικίες, είναι ο πρώτος σε συχνότητα καρκίνος στους άνδρες των δυτικών κοινωνιών και αποτελεί τη δεύτερη, μετά τον καρκίνο του πνεύμονα, αιτία θανάτου από νεοπλασματική νόσο.

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που θεωρούνται επιβαρυντικοί για την ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη. Οι σημαντικότεροι είναι η ηλικία, ειδικά από τα 50 και άνω,η κληρονομικότητα, ειδικά η ύπαρξη συγγενή πρώτου βαθμού με καρκίνο του προστάτη,η παχυσαρκία, η διατροφή που είναι πλούσια σε ζωικά λίπη και πτωχή σε φυτικές ίνες.

Οι περισσότεροι ασθενείς με πρώιμου σταδίου καρκίνο του προστάτη, είναι ασυμπτωματικοί. Η παρουσία συμπτωμάτων συχνά σημαίνει, είτε τοπικά προχωρημένη νόσο, είτε μεταστατική νόσο. Συνεπώς μπορεί να εμφανιστούν αποφρακτικά (π.χ. δυσκολία στην ούρηση), ή ερεθιστικά συμπτώματα (π.χ. συχνουρία) λόγω της τοπικής ανάπτυξης του όγκου μέσα στην ουρήθρα ή στην κύστη. Οι μεταστάσεις στα οστά προκαλούν οστικό πόνο.

Μια από τις πιο σημαντικές προόδους στην διάγνωση και αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη (Κ.Π.) είναι η ανακάλυψη του PSA. Το PSA ανακαλύφθηκε στον προστατικό ιστό το 1970 (Ablin et al) , στο προστατικό υγρό το 1971 (Hara et al ) και μετρήθηκε στο πλάσμα το 1980 ( Kuriyama et al 1980). Από το 1988 χρησιμοποιείται ευρέως σαν δείκτης του καρκίνου του προστάτη (Stamey et al 1987, Oesterling et al 1988).

Το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA,  Prostate-Specific Antigen) είναι μια γλυκοπρωτείνη, που ανευρίσκεται αποκλειστικά στα επιθηλιακά κύτταρα του προστάτη και σε μικρές ποσότητες στις σπερματοδόχες κύστεις, στους αδένες του Skene στη γυναίκα και στην ουρήθρα.

Μια μικρή ποσότητα εισέρχεται στην κυκλοφορία και κυκλοφορεί σαν ελεύθερο(free) ή σαν συνδεδεμένο(comlexed). Το σύνολο αυτών των δύο αποτελεί το συνολικό (total) PSA.

Ανιχνεύεται στο αίμα και αύξηση της τιμής του περά των φυσιολογικών ορίων μπορεί να σημαίνει πάθηση του προστάτη. Η πάθηση που μπορεί να προκαλεί την αύξηση αυτή, δεν είναι απαραίτητα ο καρκίνος καθώς τόσο η φυσιολογική διόγκωση του οργάνου λόγω ηλικίας(καλοήθης υπερπλασία προστάτη) όσο και η λοίμωξη (προστατίτιδα) μπορεί να αυξήσουν την τιμή του PSA.

Ο χρόνος ημίσειας ζωής του PSA είναι 2-3 ημέρες.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ

ΦΥΣ.ΤΙΜΗ: 0-4 ng\ml.

AΥΞΗΣΗ ΣΕ: Παρουσία νόσου στον προστάτη, βιοψία, διορθικό υπερηχογράφημα. Η δακτυλική μπορεί να αυξήσει την τιμή του PSA αλλά δεν είναι κλινικά σημαντική

ΜΕΙΩΣΗ ΣΕ: Εκσπερμάτιση, φιναστερίδη, προστατεκτομή.

O Oesterling το 1993 μελέτησε ένα μεγάλο αριθμό ατόμων χωρίς καρκίνο του προστάτη και καθόρισε τις φυσιολογικές τιμές ανάλογα με την ηλικία.

Γενικά τα επίπεδα του PSA αυξάνουν κατά 0,04ng\ml το χρόνο ή κατά 3,2% το χρόνο για ένα άτομο ηλικίας 60 ετών.

40-50 = 0- 2,5

50-60 = ως 3,5

60-70 = ως 4,5

70-80 = ως 6,5

ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ PSA ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΣΕ :

• ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
• ΚΑΛΟΗΘΗΣ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ
• ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ
• ΕΜΦΡΑΚΤΟ
• ΒΙΟΨΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΗ                                                                            
• ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΡΕΘΙΣΜΟΙ 

Μία τιμή μεγαλύτερη του 4 ng/ml φαίνεται να είναι το κατώφλι πάνω από το οποίο θα ζητηθεί να γίνει βιοψία αν και η ειδικότητα της εξέτασης είναι αρκετά χαμηλή για τιμές μικρότερες των 10 ng/ml.Το γεγονός ότι ένα ποσοστό 25%-40% ανδρών με τιμές PSA 4-10 ng/ml θα έχουν καρκίνο του προστάτη σημαίνει αυτόματα ότι το 60%-70% των ανδρών με τιμές PSA 4-10 ng/ml θα υποβληθούν σε βιοψία που δεν είναι απαραίτητη. Από την άλλη όμως, όταν συγκρίθηκαν άνδρες με τιμές PSA <1ng/ml με άλλους που έχουν τιμές μεταξύ των 2-3 ng/ml, βρέθηκε ότι οι δεύτεροι έχουν περίπου 7 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν καρκίνο του προστάτη σε διάρκεια 10 ετών έναντι των πρώτων. Επίπεδα του PSA πάνω από 10ng/ml θέτουν μόνο την υποψία για καρκίνο του προστάτη , με ένα ποσοστό ανίχνευσης πάνω από 30%. Αν υπάρχει και μια μη φυσιολογική δακτυλική εξέταση, η υποψία γίνεται ακόμη ισχυρότερη. Τονίζεται ότι μια φυσιολογική τιμή PSA δεν πρέπει να εφησυχάζει τον εξεταζόμενο. Για το λόγο αυτό σε πολλές μελέτες προτείνεται το κατώφλι των 2,5-3ng/ml, ώστε να ζητηθεί βιοψία.

Για να βελτιωθεί η ειδικότητα της εξέτασης, όταν οι τιμές βρίσκονται μεταξύ των 2-10 ng/ml,έχει προταθεί πλήθος παραμέτρων που σχετίζονται με το PSA, όπως το ελεύθερο PSA (fPSA), που είναι η ενζυμικά ενεργή μορφή(~30%) και το complex PSA (cPSA), που είναι το PSA το οποίο είναι συνδεδεμένο με την α₁-αντιχυμοθρθψίνη(~70%). Επιπρόσθετα, σε πολλές μελέτες συνιστάται το πηλίκο Ελεύθερο προς Ολικό PSA ( fPSA / t PSA) ως ο πιο αξιόπιστος τρόπος βελτίωσης της ειδικότητας της εξέτασης του PSA σε περιοχές τιμών 2-10 ng/ml, δηλαδή ως ο πιο αξιόπιστος τρόπος διαχωρισμού περιστατικών καρκίνου του προστάτη από περιστατικά με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.

Συγκεκριμένα ασθενείς με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη εμφανίζουν στον ορό ψηλότερα επίπεδα ελεύθερου PSA (f PSA) σε σχέση με εκείνους που έχουν καρκίνο του προστάτη.

Έτσι ο λόγος fPSA/tPSA παρουσιάζει χαμηλότερες τιμές στους ασθενείς με καρκίνο του προστάτη έναντι εκείνων που έχουν καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.

Διαβάστε επίσης:

Ο καρκίνος του προστάτη είναι η αιτία για τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων μετά του πνεύμονα. Ευρωπαϊκή ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη

Αιματουρία. Ποιες οι αιτίες που την προκαλούν, πώς γίνεται η διάγνωση και πόσο σοβαρό μπορεί να είναι το αίμα στα ούρα;

Εντυπωσιακή αύξηση των κρουσμάτων μελανώματος σε άτομα κάτω των 40 ετών

Επιμέλεια: Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μορ. βιολόγος, medlabnews.gr

Η πιθανότητα εμφάνισης μελανώματος σε νέους ανθρώπους κάτω των 40 ετών (ο σοβαρότερος τύπος δερματικού καρκίνου) είναι σήμερα 6 φορές μεγαλύτερος από ότι πριν 40 χρόνια, με τις γυναίκες να κινδυνεύουν περισσότερο.

Μία νέα έρευνα δείχνει ότι η εμφάνιση μελανώματος στις γυναίκες κάτω των 40 ετών έχει οκταπλασιαστεί τις τελευταίες 4 δεκαετίες (1970-2010). Στους άνδρες αντίστοιχα ο κίνδυνος έχει τετραπλασιαστεί.

«Αναμέναμε ότι θα βρίσκαμε αυξημένα ποσοστά, καθώς αυτό υποδεικνύεται και από άλλες έρευνες, αλλά βρήκαμε αύξηση ακόμα και σε σχέση με την αντίστοιχη αναφορά του Εθνικού Ιδρύματος Καρκίνου, και πιο συγκεκριμένα, μία δραματική αύξηση στα κρούσματα μελανώματος στις γυναίκες που διανύουν την 20^η και την 30^η δεκαετία της ζωής τους», αναφέρει σε δελτίο τύπου ο Jerry Brewer, MD, δερματολόγος της Mayo Clinic.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι ίσως οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κινδύνου για την εμφάνιση μελανώματος καθώς συμμετέχουν σε δραστηριότητες που αυξάνουν τον κίνδυνο, όπως η ηλιοθεραπεία και το τεχνητό μαύρισμα (solarium). Συμπληρώνουν ότι τα ευρήματα αυτά πρέπει να αφυπνίσουν το κοινό καθώς τα ποσοστά εμφάνισης άλλων τύπων καρκίνου εμφανίζουν μειωτική τάση.

Στην έρευνα αυτή, που δημοσιεύτηκε στο Mayo Clinic Proceedings, οι ερευνητές μελέτησαν τον αριθμό κρουσμάτων μελανώματος που διαγνώστηκαν για πρώτη φορά σε ανθρώπους ηλικίας 18-39 ετών από το 1970 έως το 2009, στο Olmsted της Minnesota. Τα συνολικά αποτελέσματα έδειξαν ότι η εμφάνιση μελανώματος αυξήθηκε κατά τουλάχιστον 6 φορές την περίοδο που μελετήθηκε.

Οι ερευνητές δηλώνουν ότι αυτή η δραματική αύξηση είναι πολύ πιθανό να οφείλεται στην αύξηση των τεχνητών μεθόδων μαυρίσματος όπως το solarium σε σχέση με τη δεκαετία του 70, καθώς και στην αλόγιστη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία χωρίς προστασία, που οδηγεί σε σοβαρά εγκαύματα κατά την παιδική ηλικία.

Ενώ η έρευνα υποδεικνύει την αύξηση των κρουσμάτων, αντίστοιχα αναφέρει ότι οι θάνατοι που οφείλονται στο μελάνωμα δείχνουν να έχουν μειωθεί. «Πλέον το κοινό είναι πιο ενημερωμένο σχετικά με το δέρμα και η παρατήρηση αλλαγών οδηγεί στον γιατρό», δηλώνει ο Brewer. «Έτσι πολλά περιστατικά διαγιγνώσκονται πριν το μελάνωμα προχωρήσει βαθιά και είναι δυσκολότερη η αντιμετώπισή του».

Το ψηφιακό δερματοσκόπιο microDERM D120

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙΤΕ

Οι ερευνητές συστήνουν ότι ο καλύτερος τρόπος να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης μελανώματος είναι η αποφυγή της υπεριώδους ακτινοβολίας από τον ήλιο αλλά και τα solarium. «Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι τα άτομα που χρησιμοποιούν σε τακτική βάση solarium έχουν κατά 74% μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν μελάνωμα», υποστηρίζει ο Brewer.

Άλλοι τρόποι προστασίας είναι οι εξής:

·        Αποφυγή του ήλιου κατά τις ώρες της έντονης ηλιοφάνειας (10.00-16.00)

· Χρήση προστατευτικών ρούχων με πυκνή πλέξη, συμπεριλαμβανομένου του καπέλου που προσφέρει σκίαση στα αυτιά και το λαιμό, μπλούζας με μανίκια για την προστασία των χεριών και μακρύ παντελόνι

·      Χρήση αντηλιακού σε καθημερινή βάση, που προστατεύει έναντι στη UVA και στη UVB ακτινοβολία, με δείκτη προστασίας ανάλογο του τύπου δέρματος.

·      Τακτική αυτοεξέταση για αλλαγές στο δέρμα, όπως αλλαγές σε μία προϋπάρχουσα ελιά ή εμφάνιση μίας καινούριας. Χαρτογράφηση σπίλων με τη μέθοδο της ψηφιακής δερματοσκόπησης ώστε να καταγραφούν οι υπάρχουσες ελιές και να μπορεί να παρακολουθηθεί οποιαδήποτε εξέλιξη. 

Τι σημαίνει ένα παθολογικό - μη φυσιολογικό, ΠΑΠ ΤΕΣΤ

Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Ένα παθολογικό αποτέλεσμα σημαίνει απλώς ότι στο τεστ Παπανικολάου βρέθηκαν μερικά αλλοιωμένα κύτταρα στον τράχηλο της μήτρας. Συνήθως αυτές οι αλλοιώσεις είναι ελαφρού βαθμού και δεν σημαίνουν ότι έχετε καρκίνο στον τράχηλο. Πράγματι, πολλές γυναίκες με παθολογικό τεστ Παπανικολάου δεν χρειάζονται καν θεραπεία. Ωστόσο, κάποιες χρειάζονται και γι’ αυτό όλες οι γυναίκες με παθολογικό τεστ Παπανικολάου πρέπει να παρακολουθούνται στενά με στόχο να προληφθεί η ανάπτυξη καρκίνου στον τράχηλο.

Τα αποτελέσματα του τεστ Παπ ταξινομούνται σε τέσσερις κατηγορίες:

•   Τύπος Ι: Αρνητικό για κακοήθεια.

•   Τύπος ΙΙ: Άτυπο με σημεία φλεγμονής ή παρουσία κυττάρων ενδομητρίου.

•   Τύπος ΙΙΙ: Παρουσία δυσπλασίας ήπιας, μέτριας ή σοβαρής.

•   Τύπος ΙV: Ενδοεπιθηλιακό καρκίνωμα (in situ).

•   Τύπος V: Ύποπτο για διηθητικό καρκίνο.


Εάν το ΠΑΠ ΤΕΣΤ δείξει κακοήθεις ή προκαρκινικές αλλοιώσεις, θα χρειαστεί να επαναλάβετε την εξέταση προκειμένου να διασταυρωθεί το αποτέλεσμα.

Τι σημαίνει το μη φυσιολογικό αποτέλεσμα; Ότι τα κύτταρα της επιφανείας του τραχήλου της μήτρας δεν είναι φυσιολογικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καρκίνος. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι το μη φυσιολογικό αποτέλεσμα συνήθως σημαίνει ότι αν δεν θεραπευθεί σωστά και έγκαιρα, τότε ίσως στο μέλλον οδηγήσει σε καρκίνο. Σε κάθε περίπτωση ο Γυναικολόγος θα σας εξηγήσει τι ακριβώς σημαίνει το αποτέλεσμα του τεστ Παπανικολάου. Υπάρχουν διάφοροι όροι που χρησιμοποιούνται για να περιγραφεί ένα μη φυσιολογικό αποτέλεσμα:

Δυσπλασία: δεν είναι καρκίνος, αλλά μπορεί να γίνει αν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Ταξινομείται σε ελαφριά, μέτρια, βαριά και καρκίνωμα in situ. Η ταξινόμηση εξαρτάται από το πόσο έντονες κυτταρικές αλλαγές εμφανίζονται στο μικροσκόπιο.

Πλακώδης ενδοεπιθηλιακή βλάβη (SIL): δεν είναι καρκίνος, αλλά μπορεί να γίνει αν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Ταξινομείται σε χαμηλού βαθμού (LGSIL) που σημαίνει πολύ αρχικές βλάβες, και υψηλού βαθμού (HGSIL) που σημαίνει σοβαρότερες βλάβες – προκαρκινικές.

Τραχηλική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία (CIN): δεν είναι καρκίνος. Συνοδεύεται από ένα αριθμό από 1 έως 3 ανάλογα τη βαρύτητα. Το CIN1 συνήθως είναι πολύ ελαφριά βλάβη που συνήθως επανέρχεται μόνη της, ενώ το CIN3 θεωρείται προκαρκινική βλάβη.

Άτυπα κύτταρα: είναι ένα μη φυσιολογικό εύρημα στο ΠΑΠ ΤΕΣΤ, που σίγουρα δεν είναι καρκίνος, αλλά χρειάζεται διερεύνηση.

Τραχηλικός καρκίνος ή διηθητικός καρκίνος: Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα που δηλώνει σαφή κακοήθη βλάβη. Ακόμα και τότε η διάγνωση γίνεται όχι από το τεστ Παπανικολάου αλλά με βιοψία.

Πώς αντιμετωπίζεται ένα μη φυσιολογικό αποτέλεσμα; Ανάλογα με το αποτέλεσμα ο Γυναικολόγος θα προτείνει κάποιες περαιτέρω ενέργειες.

Πιθανό να δοθεί κάποια τοπική θεραπεία και μετά να γίνει έλεγχος με κολποσκόπηση (περιπτώσεις με HPV, ASC-US, ASC-H, LGSIL, HGSIL, CIN1, CIN2, CIN3). Αν συνυπάρχει κάποια φλεγμονή, είναι πιθανό να ζητηθεί μικροβιολογικός έλεγχος και θεραπεία, πριν επανελεγχθεί ο τράχηλος σας. Αν είστε σε εμμηνόπαυση, και η ατροφία είναι έντονη, πιθανό να χρειαστεί να πάρετε για λίγο καιρό τοπικά οιστρογόνα και μετά να ξαναεξεταστείτε.

Ακατάλληλο δείγμα

Κάποιες γυναίκες ενημερώνονται ότι έχουν ένα ‘ακατάλληλο αποτέλεσμα’. Αυτό σημαίνει ότι στο εργαστήριο δεν μπόρεσαν να εξετάσουν τα κύτταρα που έλαβαν. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό: θα μπορούσε να είναι ότι λίγο αίμα επισκίαζε τα κύτταρα ή γιατί τα δείγματα κυττάρων ήταν πολύ χοντρά ή πολύ λεπτά στο δείγμα. Στην περίπτωση αυτή, πιθανόν να σας συστήνουν να κάνετε ένα επαναληπτικό τεστ Παπανικολάου.