Τα σύννεφα mammatus: Το σπάνιο φαινόμενο που καθηλώνει στην Θράκη

medlabnews.gr 

Τα mammatus εμφανίζονται και όταν μια καταιγίδα ή ένα σύννεφο cumulonimbus δημιουργεί ένα μοτίβο από δομές που μοιάζουν με σακούλες και κρέμονται κάτω από τη βάση του σύννεφου. Συχνά περιγράφονται ως μια σειρά από κρεμασμένες, ανεστραμμένες φυσαλίδες και συνδέονται με ανεμοστρόβιλους και άλλους τύπους ατμοσφαιρικής αστάθειας.

Πήρε το όνομά mammatus. από τη λατινική λέξη mamma που σημαίνει στήθος.

Συχνά, δε, παρατηρούνται, μετά το πέρασμα ενός μετώπου καταιγίδας καθώς ο καιρός βελτιώνεται ή κατά τη φάση ψύξης μιας καταιγίδας.

Πάντως, παρά τη συσχέτισή τους με έντονα καιρικά φαινόμενα, τα ίδια τα σύννεφα mammatus δεν είναι επικίνδυνα. Στην πραγματικότητα, συχνά αποτελούν την ένδειξη ότι τα χειρότερα της καταιγίδας έχουν περάσει.

Οι επιστήμονες εξακολουθούν να μελετούν τα ακριβή αίτια δημιουργίας των νεφών mammatus. Ο ακριβής μηχανισμός πίσω από τον σχηματισμό τους δεν είναι πλήρως κατανοητός, αλλά πιστεύεται ότι μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού ανοδικών και βυθιζόμενων ρευμάτων αέρα μέσα στο σύννεφο.

Τα σύννεφα mammatus δεν είναι φαινόμενο που εκδηλώνεται μόνο στη Γη. Αντίστοιχοι σχηματισμοί έχουν παρατηρηθεί και σε άλλους πλανήτες, όπως ο Δίας και ο Κρόνος.

Κάτοικοι σε Σαμοθράκη και Αλεξανδρούπολη αντίκρισαν έναν εντυπωσιακό συννεφιασμένο ουρανό.

Φωτογραφίες από τους σπάνιους αυτούς σχηματισμούς νεφών αναρτήθηκαν στο Facebook, στην ομάδα «Καιρικά Νέα Θράκης».

Φόβος, φοβία. Συνηθισμένες και ασυνήθιστες φοβίες, που δυσκολεύουν τη ζωή μας. Αγοραφοβία, Κλειστοφοβία

Επιμέλεια της Βικτωρίας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Μήπως όταν ήσασταν παιδιά κρυβόσασταν κάτω από το κρεβάτι στη σκέψη του μπαμπούλα; Τρομάζατε όταν ακούγατε κεραυνούς ή όταν βλέπατε αράχνες; Ο φόβος πολλές φορές μας ακολουθεί και στην ενήλικη ζωή μας με τη μορφή διάφορων ειδών φοβίας που δυσκολεύουν την καθημερινότητά μας.

Φόβος ή Φοβία

Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα που μας προστατεύει από τον κίνδυνο. Η φοβία όμως δεν έχει μεγάλη σχέση με τον κίνδυνο. Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από φοβίες εκδηλώνοντας έντονο, παράλογο φόβο όταν αντιμετωπίζουν μία συγκεκριμένη κατάσταση ή όταν έρχονται σε επαφή με κάποιο αντικείμενο. Τα φοβικά άτομα πολλές φορές γνωρίζουν ότι ο φόβος τους δεν είναι δικαιολογημένος αλλά δεν μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους. Τα συναισθήματα αυτά μπορεί να είναι τόσο έντονα που το άτομο να παραλύει.

Οι 3 βασικές κατηγορίες φοβίας

Εκατοντάδες φοβίες έχουν αναγνωριστεί και ανάμεσα σε αυτές περιλαμβάνεται και η φοβοφοβία, ο φόβος δηλαδή για τις φοβίες! Οι φοβίες χωρίζονται σε 3 κατηγορίες από τους ειδικούς: 

Αγοραφοβία: έντονο άγχος σε δημόσια μέρη

Κοινωνική φοβία: φόβος και αποφυγή κοινωνικών περιστάσεων

Ειδική φοβία: παράλογος φόβος για συγκεκριμένα αντικείμενα ή καταστάσεις

ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ: 

Φόβος για τα Δημόσια Μέρη

Το άτομο που υποφέρει από αγοραφοβία φοβάται ότι θα παγιδευτεί σε ένα δημόσιο μέρος με πολύ κόσμο ή σε μέρη όπως οι γέφυρες ή η ουρά στην τράπεζα. Ο πραγματικός φόβος του είναι ότι δεν θα μπορεί να ξεφύγει εάν η αγωνία του γίνει πολύ έντονη. Η αγοραφοβία επηρεάζει κατά δύο φορές περισσότερο τις γυναίκες. Εάν δεν θεραπευτεί με τη βοήθεια κάποιου ειδικού μπορεί το άτομο να καταλήξει μα μη βγαίνει καθόλου από το σπίτι.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ: 

Κάτι περισσότερο από απλή ντροπή

Το άτομο που υποφέρει από κοινωνική φοβία δεν είναι απλά ντροπαλό καθώς αισθάνεται ακραίο άγχος και φόβο όταν πρέπει να παραβρεθεί σε κάποια κοινωνική περίσταση. Σκέψεις όπως: «Θα γίνει η συμπεριφορά μου αποδεκτή από τους άλλους; Θα καταφέρω να βρω τις σωστές λέξεις όταν χρειαστεί να μιλήσω; Θα καταλάβουν οι άλλοι ότι έχω άγχος;» βασανίζουν το άτομο που πάσχει από κοινωνική φοβία. Εάν το άτομο δεν ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπεία για το πρόβλημα μπορεί να καταλήξει να αποφεύγει εντελώς κάθε κοινωνική επαφή, έχοντας έτσι αρνητικό αντίκτυπο στις σχέσεις και στην επαγγελματική του ζωή.

ΚΛΕΙΣΤΟΦΟΒΙΑ

Η κλειστοφοβία είναι μία συνηθισμένη ειδική φοβία που αφορά τον φόβο του ατόμου για κλειστούς χώρους. Τα άτομα με κλειστοφοβία δεν μπορούν να μπουν σε ασανσέρ ή να περάσουν μέσα από τούνελ χωρίς να βιώσουν έντονη αγωνία. Λόγω του έντονου φόβου ότι θα πάθει ασφυξία ή θα παγιδευτεί, αποφεύγει τα κλειστά μέρη και συνηθίζει να ανοίγει τα παράθυρα σε κλειστούς χώρους ή να κάθεται δίπλα σε εξόδους. Με αυτούς τους τρόπους το άτομο κάνει πιο ανεκτή την παραμονή του σε κλειστούς χώρους αλλά ακόμα και έτσι δεν μπορεί να απαλλαγεί πλήρως από τον φόβο.

ΖΩΟΦΟΒΙΑ

Ο πιο συνηθισμένος τύπος ειδικής φοβίας είναι η ζωοφοβία. Πρόκειται για έναν γενικό όρο που περιλαμβάνει μία ομάδα φοβιών που σχετίζονται με συγκεκριμένα ζώα. Σε αυτά περιλαμβάνονται οι αράχνες (Αραχνοφοβία), τα φίδια (Οφιοφοβία), τα πτηνά (Ορνιθοφοβία) κ.α. Τέτοιου είδους φοβίες συνήθως εμφανίζονται κατά την παιδική ηλικία και εξαφανίζονται στη συνέχεια αλλά πολλές φορές μπορούν να ακολουθήσουν το άτομο και στην ενήλικη ζωή του. 

ΒΡΟΝΤΟΦΟΒΙΑ: Φόβος για τους κεραυνούς

Αν και οι άνθρωποι με βροντοφοβία συνήθως κατανοούν ότι δεν κινδυνεύουν από τους κεραυνούς, συχνά αρνούνται να βγουν έξω κατά τη διάρκεια της καταιγίδας. Είναι πιθανό ακόμα και να κρύβονται μέσα στο σπίτι, πίσω από τον καναπέ ή μέσα στην ντουλάπα μέχρι να περάσει η καταιγίδα. Ένας άλλος παρόμοιος τύπος φοβίας είναι η αστραποφοβία, που περιλαμβάνει τους κεραυνούς αλλά και τις αστραπές και εμφανίζεται σε ανθρώπους και σε ζώα.

ΑΚΡΟΦΟΒΙΑ – ΥΨΟΦΟΒΙΑ

Η ακροφοβία ή υψοφοβία εκδηλώνεται με έντονο φόβο και αγωνία όταν το άτομο βρεθεί σε μεγάλο ύψος. Μπορεί να εκδηλωθεί ακόμα και αν το άτομο χρειαστεί να ανέβει μία σκάλα. Ο φόβος είναι τόσο έντονος κάποιες φορές που το άτομο παραλύει και δεν μπορεί να κινηθεί. Μπορεί να εμπλέξει το άτομο σε επικίνδυνες καταστάσεις καθώς κάνει δύσκολη την ασφαλή κατάβαση από ψηλά σημεία. ΑΕΡΟΦΟΒΙΑ

Κάποιος με αεροφοβία φοβάται να πετάξει. Συνήθως εμφανίζεται μετά από κάποια τραυματική εμπειρία με αεροπλάνο όπως είναι οι έντονες αναταράξεις ή η κρίση πανικού κάποιου συνεπιβάτη. Ακόμα και αν το περιστατικό ξεχαστεί ο φόβος παραμένει και μπορεί να πυροδοτηθεί και σε άλλες περιστάσεις, όπως παρακολουθώντας μία ταινία ή μία συντριβή αεροπλάνου στην τηλεόραση. Η υπνοθεραπεία είναι μία από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση του τραύματος και την αντιμετώπιση αυτού του τύπου φοβίας.

ΦΟΒΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ

Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα φοβιών σχετικών με το αίμα, τις ενέσεις και τα τραύματα. Σε αυτές περιλαμβάνεται η αιμοφοβία και η τρυπανοφοβία (φόβος για τις ενέσεις). Πολλοί άνθρωποι εκδηλώνουν φοβίες σχετικές με τα τραύματα ή τις ιατρικές επεμβάσεις. Όταν τα άτομα αυτά έρχονται αντιμέτωπα με τέτοιου είδους διαδικασίες συχνά λιποθυμούν.

ΦΟΒΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΦΥΣΙΚΟ

Κάποιες φοβίες μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από τη ζώνη του λυκόφωτος. Η τρισκαιδεκαφοβία είναι ο φόβος για οτιδήποτε σχετίζεται με τον αριθμό 13. Υπάρχει επίσης αναγνωρισμένη φοβία για τα φαντάσματα, καθώς και φοβία για τις νυχτερίδες.

ΕΜΕΤΟΦΟΒΙΑ

Η εμετοφοβία εκδηλώνεται με παράλογο φόβο για τον εμετό και συνήθως ξεκινά να εμφανίζεται σε νεαρές ηλικίες και μετά από κάποιο τραυματικό επεισόδιο. Για παράδειγμα, το παιδί κάνει εμετό δημόσια ή βλέπει κάποιον συμμαθητή του σε αυτή την κατάσταση. Η αγωνία μπορεί να πυροδοτηθεί με την σκέψη του εμετού ή ακόμα και του νοσοκομείου όπου ο εμετός είναι κοινό φαινόμενο. Όπως και στην περίπτωση της αεροφοβίας, η υπνοθεραπεία χρησιμοποιείται συχνά σαν μέρος της θεραπείας. 

ΚΑΡΚΙΝΟΦΟΒΙΑ

Οι άνθρωποι με καρκινοφοβία ζουν με τον έντονο φόβο ότι θα νοσήσουν από καρκίνο. Κάθε μικρή ενόχληση είναι και ένα σημάδι ότι μία κακοήθεια έχει ξεκινήσει. Για παράδειγμα, ένας απλός πονοκέφαλος μπορεί να μεταφραστεί από ένα άτομο με καρκινοφοβία ως όγκος στον εγκέφαλο. Η γνωστική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει το άτομο που υποφέρει από καρκινοφοβία να επανακτήσει τον έλεγχο στη ζωή του.

ΝΕΟΦΟΒΙΑ - ΓΕΡΟΝΤΟΦΟΒΙΑ

Κάποιος που φοβάται οτιδήποτε νέο υποφέρει από νεοφοβία. Και κάποιος που φοβάται τι διαδικασία του γήρατος ή τους ηλικιωμένους ανθρώπους έχει γεροντοφοβία. Κάπου ανάμεσα μπορεί να βρείτε κάποιον που φοβάται ότι θα αεριστεί σε δημόσιο χώρο κάποιον που φοβάται υπερβολικά τον οδοντίατρο (οδοντιατρική φοβία) ή κάποιον που πανικοβάλλεται μπροστά σε ένα πιάτο με σπαράγγια.

Οι φοβίες αλλάζουν τη ζωή μας

Οι φοβίες οδηγούν στην αλλαγή του τρόπου ζωής του ατόμου με σκοπό την αποφυγή του αντικειμένου ή της κατάστασης που προκαλεί τον φόβο. Η ζωή του επίσης αλλάζει με την προσπάθεια να συγκαλύψει τη φοβία από τους γύρω του. Κάποιοι άνθρωποι αναπτύσσουν προβλήματα με τους φίλους και την οικογένειά τους, αποτυγχάνουν στο σχολείο ή στην επαγγελματική τους ζωή. 

ΦΟΒΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΚΟΟΛ

Οι αλκοολικοί έχουν 10 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν κάποιου είδους φοβία. Αντίστροφα, τα φοβικά άτομα έχουν τις διπλάσιες πιθανότητες να εθιστούν στο αλκοόλ στην προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τις φοβίες τους.

ΜΙΑ «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ» ΥΠΟΘΕΣΗ

Αν και οι φοβίες μπορούν να επηρεαστούν από την κουλτούρα και να πυροδοτηθούν από διάφορα γεγονότα στη ζωή του ατόμου, είναι συχνό το φαινόμενο να βλέπουμε να αναπτύσσονται φοβίες μέσα στην οικογένεια. Οι άνθρωποι που έχουν στενή συγγένεια με κάποιο φοβικό άτομο έχουν 3 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν φοβία από κάποιον χωρίς οικογενειακό ιστορικό.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η συστηματική απευαισθητοποίηση είναι μία διαδικασία που καλεί το άτομο να αντιμετωπίσει τον φόβο του ερχόμενο σταδιακά και ελεγχόμενα (πάντα σε συνεργασία με τον ειδικό) σε επαφή με καταστάσεις που ομοιάζουν με το αντικείμενο του φόβου. Με τον καιρό, και όσο το άτομο αναπτύσσει την αυτοπεποίθησή του, ο φόβος φθίνει. Η διαδικασία αυτή συνήθως συνοδεύεται με ψυχοθεραπεία με σκοπό την αλλαγή του τρόπου σκέψης και την ανάπτυξη νέων μοντέλων αντίδρασης στα ερεθίσματα που προκαλούν τον φόβο.

ΠΗΓΗ: webmd

Διαβάστε επίσης

• Φοβίες, άγχος, κρίσεις πανικού. Ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα, η σημασία της άσκησης και της διατροφής
• Το παρατεταμένο και οξύ άγχος που βιώνουμε οδηγεί σε "απόσυρση" και τέλος σε μελαγχολία και κατάθλιψη
• Οι φοβίες, η καταστροφολογία και η οικονομική κρίση.

Ο φόβος απέναντι στον οδοντίατρο και πώς να τον αντιμετωπίσετε; Οι συχνότερες αιτίες του φόβου

Συντάκτης Γιώργος Κουτσικάκης Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc., medlabnews.griatrikanea

Παρ’ όλο που η σύγχρονη οδοντιατρική έχει εξελιχθεί πάρα πολύ σε γνώσεις και τεχνικές και δεν έχει καμία σχέση με το παρελθόν, εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται ακόμα τον οδοντίατρο. Οι λόγοι είναι πολλοί. Αντιμετωπίζοντας τους φόβους σας θα εκπλαγείτε για το πόσο ευχάριστη μπορεί να γίνει η οδοντιατρική εμπειρία.

Εδώ θα αναφέρουμε τις συχνότερες αιτίες του φόβου και πώς να τις αντιμετωπίσετε. 

1. Πόνος

Η σκέψη ότι μπορεί να πονέσουμε  σίγουρα προκαλεί φόβο στον καθένα από μας. Να είστε σίγουροι πως με τις νέες μεθόδους και τεχνικές θα νιώθετε πολύ καλύτερα απ’ ότι μπορείτε να φανταστείτε κατά τη διάρκεια και μετά την οδοντιατρική θεραπεία. Ένα είναι σίγουρο, όσο πιο έγκαιρα αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα τόσο πιο άνετη η θεραπεία.

Αν είχατε στο παρελθόν μία δυσάρεστη εμπειρία έχετε κάθε λόγο να είστε ανήσυχοι. Μιλήστε για την εμπειρία σας αυτή στον οδοντίατρο σας. Θα σας ακούσει. Ξέρει τι πρέπει να κάνει. Εμπιστευτείτε τον.

2. Ο φόβος του αγνώστου

Είναι λογικό να ανησυχείτε για το τι έχετε να αντιμετωπίσετε. Κατ’ αρχήν αναζητήστε πληροφορίες για τον οδοντίατρο από το διαδίκτυο ,τους φίλους σας, συναδέλφους σας κ.λ.π .  Μπορεί το πρόβλημα να είναι σύνθετο και αυτό να σας δημιουργεί πρόσθετη ανησυχία. Ζητήστε από τον οδοντίατρο  σας να σας εξηγήσει τη διάγνωση και τις εναλλακτικές λύσεις. Συζητήστε για τη συχνότητα, τη διάρκεια και το συνολικό χρόνο των επισκέψεων. Ρωτήστε ότι θέλετε να ξέρετε. Σε κάθε περίπτωση αντιμετωπίστε τους φόβους σας όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα. Ασφαλώς και δεν είναι εύκολο, αλλά αν αναβάλλετε θα είναι δυσκολότερο αν  στο μεταξύ η στοματική σας υγεία χειροτερέψει.

3. Έλλειψη ελέγχου

Ξαπλωμένοι στην οδοντιατρική πολυθρόνα, με το στόμα ανοικτό, ακίνητοι  και τον οδοντίατρο σας να πλησιάζει με το οδοντιατρικό καθρεφτάκι στα χέρια μπορεί να νοιώθετε εκτός ελέγχου. Ζητήστε από τον οδοντίατρό σας, που ασφαλώς θα δεχτεί, να σας δώσει τη δυνατότητα με ένα σήμα των χεριών σας να σταματά την εργασία. Ακόμα κι αν θέλετε να σηκωθείτε. Έτσι ο έλεγχος περνάει σε σας και με συνεργασία η εργασία προχωράει ομαλά.

4. Περιορισμένος χώρος

Αν αισθάνεστε κλειστοφοβικά εκτός απ’ ότι αναφέραμε παραπάνω ένα ήπιο ηρεμιστικό θα σας χαλαρώσει.

5. Οδοντιατρικά εργαλεία 

Αν η θέα των εργαλείων σας δημιουργεί ανησυχία ζητήστε από τον οδοντίατρό σας να τα κρύβει κάπως ειδικά πριν το ξεκίνημα της εργασίας. Εσείς ξέρετε αν θέλετε λεπτομερειακές εξηγήσεις για το τι κάνει ο οδοντίατρός σας ή όχι. Ενημερώστε τον.

6. Ο ήχος του τροχού

Ακόμα κι αν στο ιατρείο υπάρχει ευχάριστη μουσική, ο ήχος του τροχού την υπερκαλύπτει. Αν ενοχλείστε χρησιμοποιήστε ακουστικά για να ακούτε τη μουσική σας. 

7. Αίσθημα πνιγμονής και έντονο αντανακλαστικό του εμέτου

Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να ανεχτούν τίποτα κοντά στον ουρανίσκο τους, καμιά φορά ούτε την οδοντόβουρτσά τους. Αν ανήκετε σ΄αυτήν την κατηγορία ενημερώστε τον οδοντίατρό σας για να το αντιμετωπίσει. Για παράδειγμα το αντανακλαστικό αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο το πρωί, οπότε θα σας κλείνει ραντεβού το απόγευμα. Αν δεν μπορείτε να αντέξετε τη μικρή ενδοστοματική ακτινογραφία, θα σας συστήσει πανοραμική που λαμβάνεται εξωστοματικά. Υπάρχουν τεχνικές χαλάρωσης, αναπνοής και μετάθεσης του ενδιαφέροντος σε άλλα πράγματα. Υπάρχουν βέβαια και εξειδικευμένες οδοντιατρικές τεχνικές που εφαρμόζονται αποτελεσματικά. Με λίγη καλή διάθεση θα τα καταφέρετε.

8. Κόστος

Δυστυχώς το κόστος της οδοντιατρικής είναι υψηλό και για τον ίδιο τον οδοντίατρο, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό. Ένα μικρό μέρος του συνολικού κόστους είναι η προσωπική του αμοιβή.

Από την άλλη πλευρά η οδοντιατρική δεν καλύπτεται από τον ενιαίο τώρα ασφαλιστικό φορέα.

 Επί πλέον στη σημερινή δημοσιονομική συγκυρία τα εισοδήματα είναι μειωμένα. Οι οδοντιατρικές ανάγκες όμως εξακολουθούν να υπάρχουν και έχετε κάθε λόγο να είστε ανήσυχοι για το πώς θα τις χρηματοδοτήσετε.

Συζητήστε με τον οδοντίατρό σας τις οικονομικές δυνατότητες που έχετε. Ζητήστε του διευκολύνσεις, αλλά ποτέ με ζητήσετε φθηνότερη ποιοτικά εργασία κάτι που κανένας ευσυνείδητος οδοντίατρος δεν θα δεχθεί. Συζητήστε για εναλλακτικά σχέδια θεραπείας.

Ιεραρχήστε από κοινού τα προβλήματα σας, σ’ αυτά που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα, σ’ αυτά που η καθυστέρηση θα δημιουργήσει χειροτέρευση και σ΄ αυτά που μπορούν να μετατεθούν για λίγο αργότερα. Κάνετε προληπτική αγωγή για να είστε καλά και να μην έχετε μελλοντικά προβλήματα. Ρωτήστε τον οδοντίατρό σας αν μπορεί να κάνει άτοκες δόσεις με πιστωτική κάρτα.

Με καλή διάθεση θα βρεθεί οπωσδήποτε η κατάλληλη λύση.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε τα εξής: Αναγνωρίστε τις ανησυχίες σας και μιλήστε ανοικτά και με ειλικρίνεια στον οδοντίατρό σας. Είναι εκεί για να σας ακούσει και να σας βοηθήσει. Ναι,  μία άνετη και αποτελεσματική οδοντιατρική  εμπειρία πάντοτε βασίζεται σε μία καλή επικοινωνία. Ναι, είναι εφικτό, γίνεται!!!

Γιώργος Κουτσικάκης, Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.

 τηλ 210-8056112

http://www.dentistpefki.gr

E-mail: gkoutsikakis@hotmail.com

Διεύθυνση Οδοντιατρείου :  Υψηλάντου 11, Πεύκη

Διαβάστε επίσης

• Μικροβιακή Οδοντική Πλάκα -ΜΟΠ, Τερηδόνα, Ουλίτιδα. Πώς γίνεται ο σωστός καθαρισμός των δοντιών (video).
• Γνωρίζω το Στόμα μου και το Φροντίζω. Τι μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε γερά δόντια και ούλα

Οι φοβίες μιας επερχόμενης καταστροφής, φέρνουν αύξηση καρδιακών παλμών, κρίσεις πανικού, κοινωνική απομόνωση. Οδηγίες επιβίωσης.

της Βικτωρίας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr  iatrikanea
H οικονομική κρίση επηρεάζουν ζωτικούς τομείς της καθημερινής ζωής. Η οικονομική κρίση πλήττει σοβαρά την ψυχική υγεία, είχε προειδοποιήσει από το 2008 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Τότε αδιαφορούσαμε διότι είχαμε ακόμη ελπίδες, αλλά σήμερα βιώνουμε επώδυνα αυτή την προειδοποίηση.

Ο φόβος για μια επερχόμενη καταστροφή προκαλεί ποικίλες ψυχολογικές αντιδράσεις.

Ο φόβος οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και σαν συναίσθημα που δεν είναι οριοθετημένο τροφοδοτεί φαντασιώσεις ολικής καταστροφής, κλίμα πανικού, αναζήτηση προσωπικών λύσεων, μείωση του φυσιολογικού εγωισμού και της αξιοπρέπειας, άρα, και σε μείωση των απαιτήσεων. Το σφυροκόπημα του κοινού με αντιφατικές δηλώσεις για την οικονομία και σενάρια καταστροφής για την οικονομία αυξάνει το φόβο. 

Ο φόβος, σε αυτήν την περίπτωση, είναι μια κατάσταση απ’ όπου μπορεί να προκύψουν οι πλέον αντιφατικές θετικές ή αρνητικές συμπεριφορές. Στις θετικές μπορεί να είναι η εναλλακτική οικονομία, η κοινωνική αλληλεγγύη, η προσπάθεια ένταξης των ξένων στον κοινωνικό ιστό, η μείωση του καταναλωτισμού και της μετατροπής των πάντων σε χρηματική αξία. Η κοινωνία κάτω από την πίεση της κρίσης παλινδρομεί, αισθάνεται ανασφάλεια. Ομαδοποιείται ταχύτατα σε νέα βάση.
Η οικονομική κρίση δεν κάνει διακρίσεις επηρεάζοντας την ψυχολογία όλων μας. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά βλέπουν την καθημερινότητά τους να αλλάζει και το μέλλον τους μοιάζει να είναι αβέβαιο, αν όχι απειλητικό. Η κρίση φέρνει στα διάβα της άγχος, φοβίες, καταθλιπτική διάθεση, απαισιόδοξη σκέψη. Κάποιοι πιστεύουν πως η κρίση επιδρά περισσότερο αρνητικά στους άνδρες και κάποιοι άλλοι στις γυναίκες. Όπως και να’ χει η αλήθεια είναι πως η οικονομική κρίση έχει συνδεθεί και στα δύο φύλα με αγχώδεις διαταραχές, νευρώσεις, κατάθλιψη, μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, εξάρτηση από αλκοόλ. Για τον άνδρα που κοινωνικά θεωρείται ο «κουβαλητής» είναι δύσκολο να δεχτεί πως δεν τα καταφέρνει, πως δεν είναι αρκετός. Επιπλέον, ο άνδρας πιο δύσκολα μιλά για τα συναισθήματά του, μοιράζεται τη δυσκολία του, καθώς την ταυτίζει με αδυναμία. Έτσι, λοιπόν, είναι πιθανό να κλείνεται στον εαυτό του και να απομονώνεται. Από την άλλη, οι γυναίκες φαίνεται να πλήττονται περισσότερο συναισθηματικά από τους άνδρες. Η πολυπλοκότητα των ρόλων στους οποίους καλούνται να αντεπεξέλθουν δημιουργεί όπως φαίνεται όχι μόνο σωματική αλλά και ψυχική κούραση. Μελέτες σε διεθνές επίπεδο κάνουν λόγο για αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης στο γυναικείο πληθυσμό σε σχέση με τον ανδρικό. 

Τα συμπτώματα αυτών των φοβιών εκδηλώνονται σωματικά, συμπεριφορικά και γνωστικά. Τα σωματικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ταχυκαρδία, αδυναμία, ναυτία, εφίδρωση, ζάλη, γρήγορη αναπνοή. Εκδηλώνονται  νευρώσεις, καταθλίψεις, κρίσεις πανικού, φοβίες και φυσικά έχουμε σωματοποιήσεις στο πεπτικό, το αναπνευστικό κλπ. 
Τα συμπεριφορικά συμπτώματα περιλαμβάνουν αποφυγή της κατάστασης ή καμία αντίδραση. Τα γνωστικά συμπτώματα περιλαμβάνουν διαστρεβλωμένες σκέψεις. 

Παράλληλα, παρατηρούμε μια αύξηση των καρδιαγγειακών προβλημάτων περίπου κατά 20%, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που καταφεύγουν σε ουσίες, όπως το αλκοόλ,  λόγω της δυσκολίας τους να αντιμετωπίσουν τα πολλαπλά οικονομικά τους προβλήματα.

Όλες οι φοβίες που αναφέρθηκαν πιο πάνω διατηρούνται καθώς τα άτομα αποφεύγουν την κατάσταση που τους προκαλεί φόβο, χωρίς να δοκιμάσουν να την αντιμετωπίσουν, έτσι ώστε να ελέγξουν αν οι σκέψεις τους αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Έτσι το άγχος παραμένει και τα άτομα διατηρούν την αντίληψη ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το φόβο τους ενισχύοντας τη συμπεριφορά αποφυγής.

Αυτό που, όμως, είναι σημαντικό να ξέρουμε είναι ότι ο φόβος είναι απαραίτητος για την επιβίωσή μας και αποτελεί μια αυτόματη φυσιολογική διαδικασία, ενώ οι φοβίες αποτελούν διαταραχές άγχους, είναι επίμονες και τα συμπτώματά τους μπορεί να ποικίλλουν από ιδρωμένες παλάμες μέχρι αύξηση καρδιακών παλμών, κρίσεις πανικού και κοινωνική απομόνωση.

Εφόσον κάποιες συνθήκες δεν αλλάζουν, πρέπει να βρούμε τους τρόπους να είμαστε καλά, υγιείς και ισορροπημένοι μέσα σε αυτές.

 Υπάρχει διέξοδος, υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης; 

Είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας για να καθορίσουμε το πρόβλημα στη σωστή του διάσταση,  απαγορεύοντας στα κατακλυσμιαία αρνητικά συναισθήματα να μας παρασύρουν. Η επιβολή της λογικής σκέψης πάνω στην συναισθηματική αντίδραση του άγχους επανεξετάζοντας με τη λογική τους πραγματικούς κινδύνους  που θεωρεί  το άτομο πως θα αντιμετωπίσει λόγω της κρίσης, που και με ποιόν τρόπο θα τον επηρεάσουν και αν πραγματικά οι κίνδυνοι αυτοί είναι τόσο άμεσοι, είναι μια βασική επανεξέταση που θα τον βοηθήσει στη λήψη αποφάσεων με καθαρό νου και στο να αποκτήσει μια πιο ψύχραιμη ματιά προς το μέλλον.

Φυσικά αν απλά αποφεύγεις κάποιο συναίσθημα αυτή τη στιγμή και μερικά λεπτά αργότερα, όταν έχεις ηρεμία, το ανακαλείς για να το αντιμετωπίσεις, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα.
 Η διαχείριση των συναισθημάτων μπορεί να σε βοηθήσει να τα αντιμετωπίσεις και να τα απελευθερώσεις τη στιγμή που εμφανίζονται, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, χωρίς απαραίτητα να τα εκφράσεις και να προκαλέσεις διαμάχες, ή να τα συμπιέσεις και να προκαλέσεις αποστάσεις και ενοχές.

Προκειμένου να χαλαρώσουμε από το άγχος και την πίεση χρειάζεται καλή διατροφή, άσκηση, επαρκής ύπνος και καθημερινός χρόνος για ξεκούραση και χαλάρωση. Είναι απαραίτητο, να φροντίσουμε το σώμα μας και να σεβαστούμε τα όρια και τις αντοχές μας. Δεχόμενοι ότι «δεν εξαρτώνται όλα από μένα» πετυχαίνουμε να αναγνωρίσουμε τις δυνατότητές μας.
Παράλληλα, είναι πολύ σημαντικό να συμμετέχουμε σε ευχάριστες δραστηριότητες, μέσα από μια γενικότερη προσπάθεια να ενισχύσουμε τις κοινωνικές μας επαφές και να δομήσουμε ένα υποστηρικτικό δίκτυο.
Εστιαστείτε σε αυτά που πραγματικά αξίζουν στη ζωή σας. Μπορεί να είναι η οικογένειά σας, ο σύντροφος σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι, κάποιο hobby, κάποια ενδιαφέροντα που μπορεί να είχατε παραμελήσει. Δώστε χρόνο σε όλα αυτά.

Το κακό είναι ότι δεν προλαβαίνουμε να διαχειριστούμε τα τρέχοντα, σημερινά προβλήματα αφού έρχονται νέα θέματα, νέα προβλήματα, νέα συναισθήματα και αρχίζουμε ξανά την ίδια διαχείριση. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσουμε να βγούμε από αυτόν το φαύλο κύκλο συμπίεσης συναισθημάτων, διαχείρισης άγχους - κατάθλιψης και να αντέξουμε να σταθούμε επιτέλους στα πόδια μας.

Τέλος, είναι σημαντικό να τονίσουμε πως δε διστάζουμε να αναζητήσουμε βοήθεια όταν νιώσουμε ότι βρισκόμαστε σε αδιέξοδο και πρώτα από όλα, ζητούμε τη στήριξη από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον και αν δε βρούμε ανακούφιση εκεί, από κάποιον ειδικό ψυχίατρο ή ψυχολόγο. Ακόμα και μία συνεδρία στον ψυχολόγο μπορεί να είναι χρήσιμη και ανακουφιστική.

Διαβάστε επίσης

Φοβίες, άγχος, κρίσεις πανικού. Συμπτώματα, η σημασία της άσκησης και της διατροφής (panic Attacks

Κατάθλιψη, άγχος μπορεί να οφείλονται σε Hashimoto, υποθυρεοειδισμό, υπερθυρεοειδισμό και άλλες διαταραχές του θυρεοειδή

Φόβος ή Φοβία; Συνηθισμένες και ασυνήθιστες φοβίες που δυσκολεύουν τη ζωή μας.Το παρατεταμένο και οξύ άγχος που βιώνουμε οδηγεί σε "απόσυρση" και τέλος σε μελαγχολία και κατάθλιψη

Φοβίες, άγχος, κρίσεις πανικού με ταχυκαρδία, αδυναμία, ναυτία, εφίδρωση, ζάλη, γρήγορη αναπνοή

της Βικτωρίας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Ο φόβος και το άγχος είναι έμφυτα συναισθήματα. Άλλοι είναι πιο ευαίσθητοι σ'αυτά, και άλλοι ίσως να έχουν μάθει να τα ελέγχουν. Ο φόβος για το άγνωστο, δίχως κάποια λογική ή συγκεκριμένη αφορμή, για το μέλλον μας, για την υγεία μας και για όλα αυτά θα μείνουν μαζί μας ως το υπόλοιπο της ζωής μας.

Απίστευτο. Τον ενημέρωσαν ένα χρόνο μετά ότι έχει καρκίνο. «Παλεύω για τη ζωή μου», δήλωσε χαρακτηριστικά

 medlabnews.gr iatrikanea

Μηνυτήρια αναφορά κατά γιατρών νοσοκομείου κατέθεσε 55χρονος αστυνομικός, που υποβλήθηκε τον Δεκέμβριο του 2022 σε χειρουργική επέμβαση για οξεία σκωληκοειδίτιδα κι έναν χρόνο αργότερα τον ενημέρωσαν, με βάση τα αποτελέσματα της βιοψίας, ότι επρόκειτο για καρκίνο.

Την αλληλουχία των τραγικών γεγονότων και τις παραλείψεις των γιατρών που μετέτρεψαν τη ζωή του σε εφιάλτη περιγράφει στη μήνυση που κατέθεσε σήμερα ο 55χρονος αστυνομικός που μπήκε για μία επέμβαση σκωληκοειδίτιδας και ενημερώθηκε έναν χρόνο μετά ότι πάσχει από καρκίνο σε τελικό στάδιο.

Με τη μηνυτήρια αναφορά στρέφεται εναντίον δύο γιατρών, ζητώντας να διωχθούν ποινικά για το αδίκημα της έκθεσης που είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη.

Όπως αναφέρει ο ίδιος, μετά τη διάγνωση του καρκίνου έχει υποβληθεί σε άλλα δύο χειρουργεία για την αντιμετώπιση της κατάστασης και ακολουθεί θεραπείες.

«Παλεύω για τη ζωή μου», δήλωσε χαρακτηριστικά, προσερχόμενος στο αρμόδιο Δικαστήριο για την υποβολή της μηνυτήριας αναφοράς.

Το χρονικό

Περιγράφει συγκεκριμένα ο αστυνομικός: «Το Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2022 στη διάρκεια της υπηρεσίας μου ένιωσα έντονο πόνο κάτω δεξιά στην κοιλιακή χώρα. Όταν σχόλασα από την υπηρεσία, πήγα σπίτι και ο πόνος συνεχιζόταν και μάλιστα ήταν πιο έντονος. Πήρα ένα παυσίπονο (Depon) και ξάπλωσα. Το απόγευμα οι πόνοι ήταν πολύ δυνατοί και έτσι τα δυο μου παιδιά, ο Νίκος και ο Αντώνης, με πήρανε και με πήγανε στα επείγοντα στρατιωτικού νοσοκομείου. Εκεί, στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του στρατιωτικού νοσοκομείου, ήρθε ένας γιατρός, από την Α΄ Χειρουργική Κλινική ο οποίος, αφού με εξέτασε ψηλαφίζοντας την περιοχή, είπε ότι πιθανόν να είναι σκωληκοειδίτιδα, αν και το θεώρησε σπάνιο για αυτή την ηλικία μου, καθώς ήμουν 53 ετών τότε. Έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις και βγήκε το πόρισμα ότι επρόκειτο για σκωληκοειδίτιδα. Από τις εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκα προέκυψε ως διάγνωση η «Οξεία Σκωληκοειδίτιδα». Έχοντας ως δεδομένη την ανωτέρω διάγνωση κρίθηκε από τον προαναφερθέντα ιατρό ότι έπρεπε εσπευσμένα να χειρουργηθώ».

Έτσι και έγινε. Ο 55χρονος σήμερα αστυνομικός υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση με τον γιατρό να τον ενημερώνει πως όλα πήγαν καλά και πως λήφθηκε δείγμα προκειμένου να γίνει βιοψία, όπως, άλλωστε, συμβαίνει σε κάθε επέμβαση σκωληκοειδεκτομής. Ο εφιάλτης όμως, χωρίς να το ξέρει ακόμα ο άνδρας, είχε ήδη ξεκινήσει.

Όπως αναφέρει στη συνέχεια: «Την επόμενη ημέρα, ήτοι την 12.12.2022, έλαβα «Εξιτήριο» από το νοσοκομείο. Σε αυτό, κάτω από την επικεφαλίδα «ΚΕΝ», η οποία σημαίνει Κλειστό Ενοποιημένο Νοσήλιο, αναγράφεται στο εν λόγω δημόσιο έγγραφο «Σκωληκοειδεκτομή χωρίς κακοήθεια ή περιτονίτιδα χωρίς καταστροφικές συστηματικές ή συνυπάρχουσες», ενώ ως τελική διάγνωση αναγράφεται αυτή της “Οξείας Σκωληκοειδίτιδας”. Μετά από ένα έτος και συγκεκριμένα στις 19 Δεκεμβρίου 2023 το πρωί, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από το διευθυντή της Α΄ Χειρουργικής Κλινικής του Στρατιωτικού Νοσοκομείου ο οποίος μάλιστα με κάλεσε από αριθμό κινητού τηλεφώνου και μου είπε να κλείσουμε ένα ραντεβού στο γραφείο του. Δεδομένου του μεγάλου χρονικού διαστήματος που είχε περάσει από το χειρουργείο μου, τον Δεκέμβρη του προηγούμενου έτους, δεν πήγε το μυαλό μου σε αυτό και τον ρώτησα για ποιο θέμα ήθελε να πραγματοποιηθεί το ραντεβού. Η απάντηση του ιατρού ήταν ότι έλαβαν το αποτέλεσμα της βιοψίας από το χειρουργείο που έκανα στην σκωληκοειδή απόφυση προ έτους. Όταν τον ρώτησα αν ήταν κάτι ανησυχητικό, η απάντησή του ήταν “δυστυχώς είναι, διαφορετικά δεν θα σας έπαιρνα τηλέφωνο”. Αφού ολοκληρώθηκε η κουβέντα μας, μου είπε να τον καλέσω ξανά λίγο αργότερα στον ίδιο αριθμό κινητού τηλεφώνου, ώστε να ελέγξει το πρόγραμμά του και να μου κλείσει ένα ραντεβού για να με ενημερώσει πλήρως για το όλο θέμα, όπως και έγινε.

Το ραντεβού κανονίσθηκε για την επόμενη μέρα. Όντως την επομένη μεταβήκαμε με την αδερφή μου και άλλα μέλη της οικογένειάς μου στο νοσοκομείο για το προκαθορισμένο ραντεβού. (...) Τη συζήτηση ξεκίνησε ο γιατρός και είπε ότι «μέρες που έρχονται (πλησίαζαν τα Χριστούγεννα) είναι δυσάρεστο και για εμάς να ανακοινώνουμε τέτοια περιστατικά». Συνέχισε λέγοντας «Αλλά δυστυχώς πρέπει να σας πω ότι στο δείγμα της βιοψίας διαγνώστηκε ένα αδενοκαρκίνωμα (κακοήθεια) και πρέπει να γίνουν κάποιες περαιτέρω εξετάσεις, για να δούμε πως θα το αντιμετωπίσουμε, όπως αξονική τομογραφία άνω κάτω κοιλίας και κολονοσκόπηση».

Σε ερώτηση που τους έκανε η αδερφή μου για ποιον λόγο άργησαν τόσο πολύ τα αποτελέσματα της βιοψίας, η απάντηση του γιατρού ήταν ότι: «Την περίμενα αυτή την ερώτηση. Συνήθως αργούνε, αλλά στον αδερφό σας η αλήθεια είναι ότι άργησε λίγο περισσότερο, γιατί είναι από τα περιστατικά που δεν θεωρούνται τόσο επικίνδυνα». Η αδερφή μου του απάντησε ότι είναι τραγικό μετά από ένα χρόνο να μας καλείται για να μας ανακοινώσετε ότι έχει καρκίνο» περιγράφει ο αστυνομικός στη μήνυσή του.

Από εκεί και πέρα ξεκίνησε να ανεβαίνει τον Γολγοθά του καθώς, όπως ενημερώθηκε, το διάστημα αυτό ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση σε άλλα όργανα και ουσιαστικά είχε καταστεί μη ιάσιμος.

Όπως υπογραμμίζει καταληκτικά ο αστυνομικός στη μήνυση που υπέβαλε «ο καρκίνος που είχα ήταν της οξείας σκωληκοειδίτιδας, στην επέμβαση της οποίας είχα υποβληθεί προ έτους! Δηλαδή είχα μέσα μου για έναν ολόκληρο χρόνο τον καρκίνο χωρίς να με έχει ενημερώσει κανείς από τους υπεύθυνους και θεράποντες ιατρούς μου, χωρίς να υποβληθώ σε καμία προφυλακτική επέμβαση, χωρίς να λάβω καμία προφυλακτική φαρμακευτική αγωγή, όπως χημειοθεραπεία, χωρίς να έχω κάνει τίποτα για να σώσω τη ζωή μου!

Στη συνέχεια απευθύνθηκα σε ιδιώτες γιατρούς και διαγνωστικά κέντρα και αφού πήραμε τα αποτελέσματα της δεύτερης βιοψίας προέκυψε ότι η ρύπανση είναι πλέον προχωρημένη και αποφάσισα να επισκεφθώ ιδιώτη ογκολόγο και να μην συνεχίσω στο στρατιωτικό νοσοκομείο δεδομένου ότι πλέον η κατάσταση της υγείας μου είχε επιδεινωθεί σε σημείο μη αναστρέψιμο. Τελικά στο χειρουργείο δεν μπόρεσαν να αφαιρεθούν όλοι οι όγκοι γιατί ο καρκίνος ήταν πλέον ολικός δηλαδή και σε άλλα όργανα και σε προχωρημένο στάδιο.

Στο δε πρακτικό χειρουργείου ο χειρουργός αναγράφει “Η κατάσταση κρίνεται ως μην επιδεχόμενη χειρουργικής αντιμετωπίσεως”, φράση που προδίδει το προχωρημένο στάδιο του καρκίνου».

Πήγε για γαστρικό δακτύλιο στην Τουρκία και δύο χρόνια μετά ζει έναν εφιάλτη

 medlabnews.gr iatrikanea

Συνεχώς μαθαίνουμε για ιατρικά λάθη που γίνονται σε ασθενείς που καταφεύγουν στην Τουρκία για θεραπείες και επεμβάσεις επειδή είναι χαμηλού κόστους. Έναν «ζωντανό εφιάλτη» έζησε μία μητέρα από την Αγγλία, η οποία αποφάσισε να κάνει χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους στην Τουρκία, η οποία όμως δεν πήγε καθόλου καλά.

Η 36χρονη Ντόνα Γουόρθινγκτον από το Μπέρμιγχαμ πάλευε με το βάρος της για χρόνια. Είχε δοκιμάσει άπειρες δίαιτες, είχε προσλάβει μέχρι και personal trainer, ωστόσο είτε δεν έβλεπε καθόλου αποτελέσματα, είτε μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα έπαιρνε ξανά βάρος.

Όταν όμως έφτασε να ζυγίζει 125 κιλά και άρχισε να δυσκολεύεται να περπατήσει, να νιώθει δύσπνοια καθώς και έντονο πόνο ακόμη και σε μια απλή διαδρομή από το σπίτι μέχρι το σχολείο των παιδιών της, κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει κάτι.

Κάποια μέρα συνάντησε τυχαία μια φίλη της, την Μπέκι, η οποία είχε επίσης παλέψει στο παρελθόν με το βάρος της. Η Ντόνα θυμήθηκε ότι είχε να την δει αρκετό καιρό και σοκαρίστηκε από την απώλεια βάρους της.

«Ήταν σαν άλλος άνθρωπος. Θαύμαζα την καλλίγραμμη σιλουέτα της με το σορτσάκι της. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν αυτή» λέει. «Και τότε μου είπε ότι είχε πάει στην Τουρκία για αισθητική επέμβαση και, καθώς δεν είχε εκείνη επιπλοκές, άρχισα να το σκέφτομαι κι εγώ»

Ζήτησε λοιπόν τα στοιχεία της κλινικής και έκλεισε αμέσως ραντεβού. Ωστόσο, ο 49χρονος σύζυγός της «τρομοκρατήθηκε» με την απόφασή της και προσπάθησε να την προειδοποιήσει. Το ίδιο και άλλοι συγγενείς τους. «Όλοι μου έλεγαν: ''Κι αν σου συμβεί κάτι; Σκέψου τα παιδιά σου''».

Η Ντόνα, όμως, αποφάσισε να προχωρήσει με την επέμβαση ούτως ή άλλως, πεπεισμένη πως το έκανε για την οικογένειά της, παρά τους δισταγμούς τους.

«Επέλεξα την επέμβαση για να γίνω καλύτερη μητέρα και να απολαμβάνω περισσότερο τη ζωή μαζί τους» επέμεινε. «Ήθελα να γίνω πιο υγιής. Όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζα -υψηλή χοληστερόλη, πονοκέφαλοι και πόνοι στις αρθρώσεις- οφείλονταν στο υπερβολικό βάρος. Και είχα βαρεθεί».

Η Ντόνα υποβλήθηκε τελικά σε επέμβαση γαστρικού μανικιού, που κόστισε 2.900 λίρες, τον Ιούλιο του 2022.

Όπως λέει: «Η κλινική στο φυλλάδιό της περιέγραφε ότι ήταν πολυτελής, αλλά ο χώρος βρωμούσε σαν σάπια αυγά. Έπρεπε να υπογράψω πολλά έντυπα, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγαν, καθώς ήταν όλα στα τουρκικά. Τους έδωσα τα χρήματα και ετοιμαστήκαμε για το χειρουργείο. Ο Άντριαν είπε ότι θα με έβλεπε σε δύο ώρες, καθώς τόσο του είχαν πει ότι θα διαρκούσε η επέμβαση, αλλά εγώ βγήκα από το χειρουργείο μετά από 4 ώρες».

«Όταν ξύπνησα από το χειρουργείο, είχα αφόρητους πόνους και δυσκολευόμουν να αναπνεύσω και τα έκανα πάνω μου από τον πόνο. Έκλαιγα, προσπαθώντας να τραβήξω την προσοχή των νοσηλευτών, αλλά μου έλεγαν να μη φωνάζω. Ήταν σαν να ήμουν σε μια ζωντανή κόλαση. Και λυπάμαι πραγματικά γι’ αυτό».

«Όταν ξύπνησα από το χειρουργείο, είχα αφόρητους πόνους και δυσκολευόμουν να αναπνεύσω και τα έκανα πάνω μου από τον πόνο. Έκλαιγα, προσπαθώντας να τραβήξω την προσοχή των νοσηλευτών, αλλά μου έλεγαν να μη φωνάζω. Ήταν σαν να ήμουν σε μια ζωντανή κόλαση. Και λυπάμαι πραγματικά γι’ αυτό».

Το 2024 υποβλήθηκε σε νέα επτάωρη επέμβαση για να επαναφέρει το στομάχι της, με την προσθήκη ιατρικού πλέγματος.

«Τους παρακαλούσα να με φτιάξουν. Πέρασα τρεις εβδομάδες στο νοσοκομείο, όπου ήλπιζα ότι το στομάχι μου θα μπορούσε να γίνει μεγαλύτερο, αλλά δεν υπήρξε καμία τύχη» δήλωσε.

Μετά από αυτή τη δοκιμασία, η Ντόνα εξακολουθεί να μην μπορεί να καταπιεί, παρά μόνο μερικές μικρές μπουκιές. Έχει επίσης εισαχθεί δύο φορές με σηψαιμία και πνευμονία, καθώς η κατάσταση του σώματός της συνεχίζει να επιδεινώνεται.

Η Ντόνα νοσταλγεί, πλέον, την παλιά της ζωή: «Έχω χάσει τόσα πολλά με την οικογένειά μου. Μου λείπουν οι μέρες που το μόνο χειρότερο πράγμα που έπρεπε να αντιμετωπίσω ήταν να μην μπορώ να πάω στην πισίνα με τα παιδιά μου. Τώρα, όμως, δεν μπορώ να περάσω καθόλου χρόνο με τα παιδιά μου. Μεγαλώνουν μπροστά στα μάτια μου και δεν συμμετέχω σε τίποτα από αυτά. Είναι σπαρακτικό».

«Ο Αντριάν δεν κοιμάται πια, καθώς τσεκάρει συνεχώς για να βεβαιωθεί ότι αναπνέω. Τα παιδιά μου αρχίζουν να χτυπούν την πόρτα, αν δεν απαντήσω αμέσως. Αν είχα διαβάσει μία ιστορία σαν τη δική μου, δεν θα είχα κάνει ποτέ την εγχείρηση. Αν όμως επιλέξετε να κάνετε την εγχείρηση στην Τουρκία, κάντε την έρευνά σας, μη βασίζεστε στην εμπειρία ενός ατόμου. Θα προτιμούσα να είμαι χοντρή και να παλεύω, παρά να περνάω κάθε μέρα αναρωτώμενη αν θα είναι η τελευταία μου» επισήμανε.