Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης. Oκτώ στους δέκα ενηλίκους θα πονέσουν κάποια στιγμή της ζωής τους στη μέση. Ποια τα αίτια; Aπλοί τρόποι αντιμετώπισης

Επιμέλεια, Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Η Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης εορτάζεται στο πλαίσιο της «Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις».

•   ·      Η αρθρίτιδα και οι μυοσκελετικοί νόσοι είναι από τις βασικές αιτίες για αναπηρίες, απουσίες από την εργασία και νοσοκομειακή περίθαλψη.

·      Oκτώ στους δέκα ενηλίκους θα πονέσουν κάποια στιγμή της ζωής τους στη μέση, θα εκδηλώσουν δηλαδή οσφυαλγία. Πιο ευάλωτοι είναι οι παχύσαρκοι και όσοι κάνουν βαριές εργασίες, αλλά η οσφυαλγία παρουσιάζεται ακόμη και σε λεπτούς ή γυμνασμένους ανθρώπους. Συνήθως ο πόνος στη μέση εμφανίζεται απροειδοποίητα, π.χ. την ώρα που ανοίγετε το παράθυρο, μεταφέρετε τα ψώνια, σηκώνεστε από το κρεβάτι ή δένετε τα κορδόνια σας.

·      Οι πόνοι και τα προβλήματα στην πλάτη είναι ο δεύτερος λόγος απουσίας από την εργασία.

Οι διαταραχές της σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνουν ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, των μεσοσπονδύλιων δίσκων, των νευρικών ριζών, του νωτιαίου μυελού και των παρακείμενων δομών. Αντιπροσωπεύουν τα συνηθέστερα προβλήματα που αντιμετωπίζονται στη γενική νευροχειρουργική και συχνά σχετίζονται με εκφυλιστική δισκοπάθεια και συμπίεση των νεύρων που απαιτεί ειδική διάγνωση και θεραπεία. Λιγότερο συνήθεις διαταραχές της σπονδυλικής στήλης είναι οι αγγειακές, νεοπλασματικές και συγγενείς ανωμαλίες, και συριγγομυελία, που απαιτούν μια πολύ εξειδικευμένη προσέγγιση, με ακριβή διάγνωση και θεραπεία, για βέλτιστη έκβαση. Οι ταχείες εξελίξεις στην διαγνωστική αξιολόγηση των διαταραχών της σπονδυλικής στήλης και του νωτιαίου μυελού παρέχουν νέα κατανόηση της υποκείμενης παθοφυσιολογίας, που έχει ενισχύσει τη χειρουργική και τη μη χειρουργική θεραπεία των διαταραχών της σπονδυλικής στήλης. Πολλές νέες αναπτύξεις στις χειρουργικές τεχνικές της σπονδυλικής στήλης με μικροχειρουργική, όργανα και ελάχιστα αιματηρές διαδικασίες, έχουν βελτιώσει την έκβαση των σύνθετων διαταραχών της σπονδυλικής στήλης.

 

 

 

 

 

 

ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ



Αίτια – Κλινική εικόνα – Αντιμετώπιση
 

Ο όρος οσφυαλγία σημαίνει άλγος στην οσφύ, πόνος δηλαδή στη μέση, και δεν είναι πάθηση αλλά σύμπτωμα που υποδηλώνει λειτουργικές διαταραχές που οφείλονται σε κάποια αίτια.

 Χαρακτηρίζεται από επώδυνο αίσθημα στην περιοχή της μέσης, που ποικίλλει σε διάρκεια (οξεία ή χρόνια) και σε ένταση (βύθιος έως αφόρητος πόνος). Μπορεί να οφείλεται σε παθήσεις της σπονδυλικής στήλης και των παρακείμενων μυών (σπονδυλαρθρίτιδα, οστεοπόρωση, κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, διάστρεμμα ή στένωση) ή να αποτελεί εκδήλωση πάθησης κάποιου ενδοκοιλιακού οργάνου (νεφροί, έσω γεννητικά όργανα).

Είναι δυνατό να αποτελεί τη μοναδική εκδήλωση της υποκείμενης διαταραχής ή να συνδυάζεται με άλλα συμπτώματα (περιορισμός της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης, εκδηλώσεις από την πίεση κάποιας νευρικής ρίζας κ.λ.π) 



Κλινική εικόνα 

Η τυπική εικόνα είναι χαρακτηριστική : Πόνος στη μέση, συνήθως ισχυρός, που αρχίζει συνήθως μετά από μία απότομη κίνηση ή άρση κάποιου βάρους. Ο πόνος μπορεί να είναι τοπικός ή να αντανακλά στα πόδια. Συχνά επίσης ο πόνος ξεκινά «χωρίς αιτία» και χωρίς ιστορικό τραυματισμού. Άλλοτε πάλι ξεκινά από τη γάμπα ή το μηρό ή τους γοφούς κι επεκτείνεται στη μέση. Κατά την ιατρική εξέταση παρατηρείται συνήθως εξάλειψη της φυσιολογικής λόρδωσης της σπονδυλικής στήλης και αντιαλγική σκολίωση (κλίση σώματος προς τη μία πλευρά λόγω του πόνου που νιώθουμε στην άλλη).

 Οι κινήσεις είναι περιορισμένες κι ο πάσχοντας δυσκολεύεται να σκύψει προς τα μπρος και προς τα πλάγια. Οι στροφικές κινήσεις της μέσης δεν προκαλούν, συνήθως, κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα πόνου. Παρατηρείται αυξημένη ευαισθησία στη μέση (προς τους γοφούς), πόνος αν πιεστούν οι γλουτοί και, συνηθέστατα, πόνος κι ευαισθησία στο ένα πόδι. 

Σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει μείωση της δύναμης και αδυναμία πραγματοποίησης συγκεκριμένων κινήσεων χωρίς πόνο. Ο πόνος επιδεινώνεται με τον βήχα ή το φτάρνισμα. 

Θεραπευτικά μέσα – Αντιμετώπιση

: Η θεραπεία οποιουδήποτε προβλήματος στη μέση, προϋποθέτει τον εντοπισμό των αιτιών. Αφού εξακριβωθούν τα αίτια, η θεραπεία πρέπει να είναι απόλυτα εξατομικευμένη, ανάλογα με τα αίτια που προκάλεσαν το πρόβλημα, την ηλικία, την προδιάθεση, τον αριθμό των προηγηθέντων παρόμοιων προβλημάτων, το επάγγελμα και τις καθημερινές δραστηριότητες. Η θεραπεία διακρίνεται σε συντηρητική και σε χειρουργική (στις βαρύτερες περιπτώσεις ή όπου η συντηρητική θεραπεία έχει αποτύχει).
 .

Συντηρητική θεραπεία: 

Η συντηρητική θεραπεία συνίσταται στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Το βασικότερο πρόβλημά της είναι ότι πολλές φορές η κατάσταση υποτροπιάζει και, ίσως, στο τέλος, χρειαστεί και χειρουργική επέμβαση. Η συντηρητική θεραπεία γίνεται με συνδυαστικό τρόπο και μέσα, παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση μετά από χειρουργική επέμβαση.

 Συνήθως περιλαμβάνει :



Φάρμακα : Για ορισμένες ημέρες ο ασθενής λαμβάνει αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη σε συνδυασμό με τοπικές αλοιφές ή θερμοφόρες που μειώνουν τον τοπικό σπασμό. Τα φάρμακα αυτά (απολύτως αναγκαία στις περισσότερες περιπτώσεις) μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στο γαστρεντερικό σύστημα. Η χρήση τους θα πρέπει να συνδυάζεται με την κατάλληλη διατροφή.

Κατάκλιση : Η ανάπαυση παίζει σημαντικό ρόλο. Η παρατεταμένη όμως ανάπαυση μπορεί να δημιουργήσει μυϊκή ατροφία, φοβίες και ψυχολογικά προβλήματα που, τελικά, δυσκολεύουν τη σωστή αποθεραπεία κι αυξάνουν το χρονικό διάστημα που απαιτείται για ανάρρωση. Η κατάκλιση πρέπει να γίνεται μόνον όταν ο πόνος είναι οξύς και πάλι σε συνδυασμό με μεθόδους ανακούφισης από τον πόνο . Όταν ο πόνος είναι ελαφρύς συνίσταται οι αναπνευστικές ασκήσεις και το ελαφρύ περπάτημα αλλά όχι η ορθοστασία, ή η άσκοπη και υπερβολική κούραση.

 

 

Φυσικοθεραπεία – Κινησιοθεραπεία : Είναι χρήσιμα σε κάθε περίπτωση. Βοηθούν στη μείωση του πόνου, στη βελτίωση της κινητικότητας και της δύναμης και στην σωστή αντίληψη της μηχανικής συμπεριφοράς της σπονδυλικής στήλης στις διάφορες στάσεις και κινήσεις. Περιλαμβάνει τη χρησιμοποίηση φυσικών μέσων (LASER, αναλγητικά ρεύματα, υπερήχους, διαθερμίες, μαλάξεις) καθώς και ένα πρόγραμμα κινησιοθεραπείας με οδηγό σημείο τον πόνο.

Το πρόγραμμα της κινησιοθεραπείας περιλαμβάνει ασκήσεις προοδευτικής δυσκολίας, οι οποίες στοχεύουν στην αύξηση της ελαστικότητας, της δύναμης και της αντοχής των κοιλιακών, των ραχιαίων και των γλουτιαίων μυών γεγονός που οδηγεί στην ανάπτυξη μυϊκής ζώνης στην περιοχή της οσφύος η οποία καλείται ν’ αντεπεξέλθει σε μεγάλα φορτία.

Οι ασθενείς πρέπει ν’ αποφεύγουν να σηκώνουν βαριά αντικείμενα ενώ κρίνεται απαραίτητη η εκπαίδευσή τους στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής.

 

Λειτουργική επανεκπαίδευση : Η ειδική αυτή «εκπαίδευση» περιλαμβάνει την εκμάθηση ασφαλών στάσεων και τεχνικών (σωστού τρόπου στάσης, καθίσματος, κίνησης κι άρσης αντικειμένων στην καθημερινή ζωή) και αποβλέπει στο να συμβάλει στην αυτογνωσία της κατάστασης, να περιορίσει τους πόνους και να μειώσει τις πιθανότητες υποτροπής.
 

Ελάττωση βάρους – Δίαιτα : Στα υπέρβαρα άτομα η μείωση του σωματικού βάρους προκαλεί άμεση ανακούφιση των πόνων. Με τη μείωση του σωματικού βάρους ελαττώνεται η πίεση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και η παραμόρφωση (λόγω του αυξημένου βάρους) των δομών της σπονδυλικής στήλης, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο μηχανικός ερεθισμός των σπονδύλων και ο πάσχοντας να ανακουφίζεται από τους πόνους. Ακόμα και μόνον η ελάττωση του σωματικού βάρους, επιφέρει γρήγορα και θεαματικά αποτελέσματα στο 50% των περιπτώσεων. 

Ελάττωση βάρους – Δίαιτα : Στα υπέρβαρα άτομα η μείωση του σωματικού βάρους προκαλεί άμεση ανακούφιση των πόνων. Με τη μείωση του σωματικού βάρους ελαττώνεται η πίεση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και η παραμόρφωση (λόγω του αυξημένου βάρους) των δομών της σπονδυλικής στήλης, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο μηχανικός ερεθισμός των σπονδύλων και ο πάσχοντας να ανακουφίζεται από τους πόνους. Ακόμα και μόνον η ελάττωση του σωματικού βάρους, επιφέρει γρήγορα και θεαματικά αποτελέσματα στο 50% των περιπτώσεων.

Αποφυγή άρσεως βαρών : Η άρση βαρών (όχι μόνον των γυμναστικών αλλά και των διαφόρων αντικειμένων που «σηκώνουμε» κατά την καθημερινή μας ζωή) απαγορεύεται μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος υποτροπής. Μετά την ενδυνάμωση κοιλιακών και ραχιαίων υπάρχουν ειδικοί τρόποι κι ειδικές ασκήσεις με βάρη που όχι μόνον δεν βλάπτουν, αλλά ισχυροποιούν ακόμα περισσότερο το σώμα κι ειδικά τη μέση. Όταν πρέπει να σηκωθούν αντικείμενα από το έδαφος, καλό είναι να χρησιμοποιηθεί ζώνη για τη μέση, να λυγίζουν τα πόδια, η πλάτη να διατηρείται ευθειασμένη και το βάρος να σηκώνετε κοντά κι όχι μακριά από το σώμα. Το οποιοδήποτε βάρος πρέπει να σηκώνεται με κάμψη των γονάτων κι όχι της μέσης.

Ιαματικά λουτρά - Γυμναστική στην πισίνα : Και τα δύο συστήνονται ανεπιφύλακτα. Ειδικά η γυμναστική στην πισίνα και το κολύμπι είναι πολύ ασφαλή γιατί το σωματικό βάρος στο νερό «μειώνεται» λόγω της άνωσης.

Ειδική γυμναστική : Η ειδική γυμναστική έχει ως στόχο την ισχυροποίηση του μυϊκού συστήματος και τη βελτίωση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης. Απαιτείται τακτική και συστηματική άσκηση αποφεύγοντας τις υπερβολές. Η άσκηση θα πρέπει να είναι ελαφριά, με μέτρο, κάτω από συνθήκες ασφαλείας, και το πρόγραμμά της να εκπονηθεί μετά από συνεργασία του γυμναστή με ιατρό Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης.

 
Αποφυγή περιττών επιβαρύνσεων κι άσκοπης κούρασης : Να αποφεύγονται τα πολύωρα ταξίδια χωρίς ενδιάμεσες στάσεις, το περπάτημα σε ανώμαλο δρόμο ή ανηφόρα, το τζόκινγκ σε τσιμέντο ή άσφαλτο ή ανώμαλο δρόμο, τα έντονα σπορ, τα σπορ με βίαιες επαφές και το ανεβοκατέβασμα σκάλας. Κατά τη διάρκεια παρατεταμένων σωματικών δραστηριοτήτων, πρέπει να χρησιμοποιούνται ίσια παπούτσια, να αποφύγετε η υγρασία και τα ρεύματα αέρος και τα ρούχα να είναι πάντα στεγνά.
  

Χειρουργική θεραπεία

 Η χειρουργική επέμβαση είναι αναπόφευκτη σε ορισμένες βαριές περιπτώσεις. Χειρουργική θεραπεία χρειάζονται όσοι:

•   Ακολούθησαν συντηρητική θεραπεία για δύο μήνες που δεν απέδωσε.

•   Οι ασθενείς που έχουν επανειλημμένες υποτροπές.

•   Σε κεντρική μαζική πρόπτωση που συνοδεύεται από ορθοκυστικές διαταραχές (σύνδρομο ιππούριδας).

•   Όταν η οξεία φάση του προβλήματος συνοδεύεται από σοβαρά νευρολογικά φαινόμενα (π.χ. αδυναμία άσκησης ελέγχου στα πόδια και κυρίως στα πέλματα).

Συνήθως με την εγχείρηση αφαιρείται ο πηκτοειδής πυρήνας που προβάλλει κι έτσι αποσυμπιέζεται η αντίστοιχη ρίζα. Η εγχείρηση έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα εφόσον γίνει σωστά και με την προϋπόθεση ότι ο ασθενής θα ακολουθήσει «ευλαβικά» το ειδικό πρόγραμμα μετεγχειρητικής αποκατάστασης (φυσιοθεραπεία, κινησιοθεραπεία, ειδική γυμναστική, αποφυγή βλαπτικών στάσεων και συνηθειών).

ΠΗΓΗ:

Πόνος στην μέση. Χρήσιμες συμβουλές.

Tρόποι αύξησης της καλής χοληστερίνης, για καλύτερα αγγεία και πιο γερή καρδιά

Συντάκτης: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Η "καλή" χοληστερόλη HDL έχει πολλές ευεργετικές δράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα. Τα ψηλά επίπεδα της χοληστερόλης HDL στο αίμα ωφελούν. Δεν πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για τη μείωση της αλλά αντίθετα να καταβάλλονται προσπάθειες για άνοδο της.

Η αύξηση των επιπέδων της HDL στο αίμα μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο για στηθάγχη, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικά επεισόδια, νεφρικά προβλήματα και άλλες αγγειακές παθήσεις και την εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου.

Για πολλά χρόνια είναι γνωστό ότι άτομα με χαμηλά επίπεδα «καλής» χοληστερίνης (HDL) έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν στεφανιαία νόσο και έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ένα πλήθος παραγόντων έχουν ενοχοποιηθεί για τα χαμηλά επίπεδα «καλής» χοληστερίνης, όπως η γενετική προδιάθεση, το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, τα υψηλά τριγλυκερίδια, η έλλειψη φυσικής άσκησης και διάφορα φάρμακα. 
Μέχρι πρόσφατα οι προσπάθειες του ιατρικού κόσμου έτειναν κυρίως στη μείωση της λεγόμενης «κακής» χοληστερίνης (LDL). Αυτό επιτεύχθηκε κυρίως με τη χρήση φαρμάκων που ονομάζονται στατίνες και μειώνουν σημαντικά την «κακή» χοληστερίνη, ενώ παράλληλα μειώνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο κατά 25-30%.

Η αύξηση των επιπέδων της HDL μπορεί να επιτευχθεί με αλλαγές στον τρόπο ζωής και διατροφής και με φάρμακα. Η αύξηση των επιπέδων αυτών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται μακροχρόνιες συνεχείς προσπάθειες.

Γιατί όμως η καλή HDL χοληστερόλη προστατεύει;

Ο βασικότερος λόγος είναι διότι η λιποπρωτεϊνη HDL απομακρύνει τη χοληστερόλη που εναποτίθεται στα αγγεία και τη μεταφέρει στο συκώτι. Στο συκώτι η χοληστερόλη μεταβολίζεται και αποβάλλεται δια μέσου του πεπτικού σωλήνα.

Επιπρόσθετα η λιποπρωτεϊνη HDL χοληστερόλη έχει αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις δράσεις που μειώνουν τις βλάβες στις αρτηρίες. Η ίδια η φλεγμονή μπορεί να αποτελέσει σημαντική αιτία εκδήλωσης πολλών ασθενειών, όπως ο διαβήτης και ο καρκίνος

Κατά γενικό κανόνα, όσο πιο ψηλή είναι η καλή HDL χοληστερόλη, τόσο μεγαλύτερη είναι η δυνατότητα του οργανισμού να απομακρύνει τη χοληστερόλη από τα αγγεία και να αποτρέπει τη δημιουργία ή επιδείνωση της αθηρωμάτωσης.

Ποια είναι τα επίπεδα της HDL που θεωρούνται χαμηλά;

•   H HDL θεωρείται χαμηλή όταν είναι κάτω από 40 mg/dL

•   Για τις γυναίκες θεωρείται ότι επίπεδα HDL κάτω των 50 mg/dL είναι χαμηλά

•   Για άνδρες διαβητικούς συστήνεται όπως η HDL χοληστερόλη να είναι άνω των 40 mg/dL ενώ για τις γυναίκες με διαβήτη να είναι άνω των 50 mg/dL

Δυστυχώς ο αριθμός των ανθρώπων με χαμηλά επίπεδα HDL είναι μεγάλος. Η επιδημία παχυσαρκίας και διαβήτη που μαστίζει σήμερα την ανθρωπότητα, ευθύνεται για τα χαμηλά επίπεδα HDL με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι το βασικότερο μέτρο που πρέπει να εφαρμοστεί για την άνοδο της HDLχοληστερόλης. 

·      Η απώλεια περιττού βάρους,

·      η αποφυγή της παχυσαρκίας,

·      η διακοπή του καπνίσματος, Tο κάπνισμα μειώνει τα επίπεδα της HDL στον οργανισμό.

·      η μείωση της περιμέτρου της μέσης,

·      η τακτική σωματική άσκηση Έρευνες δείχνουν ότι, εάν ενός γεύματος υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά προηγηθεί μέτρια άσκηση, παρατηρείται αύξηση της HDL

αυξάνουν την HDL στο αίμα, καλύτερα από τα φάρμακα.

·      Η κατανάλωση ψαριών,

·      η Μεσογειακή δίαιτα,

·      το κόκκινο κρασί (1 έως 2 ποτήρια την ημέρα μόνο και όχι κατάχρηση αλκοόλ),

·      η μείωση των υδατανθράκων στη διατροφή, αυξάνουν την HDL στο αίμα. Άτομα που κάνουν διατροφή πλούσια σε υδατάνθρακες (ζυμαρικά, ψωμί, ζάχαρη) -ακόμα και αν ασκούνται τακτικά- τείνουν να έχουν χαμηλότερα επίπεδα HDL από αυτούς που τρώνε πολλές πρωτεΐνες σε συνδυασμό με λαχανικά.

Παρά το γεγονός ότι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και διατροφής είναι η καλύτερη μέθοδος για την αύξηση της HDL, εντούτοις σε μερικούς ασθενείς αυτό δεν είναι αρκετό. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι όπως η κληρονομικότητα που συμβάλλουν σε δυσκολίες ανόδου της καλής χοληστερόλης.

Φως θεραπεύει τις πανάδες. Νέα μέθοδος αντιμετώπισης του μελάσματος. Προσωπική εμπειρία

Επιμέλεια, Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Πριν από μερικά χρόνια ήρθα αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα που το αντιμετωπίζει όλο και περισσότερος κόσμος μετά το καλοκαίρι. Την υπερμελάχρωση ή μέλασμα. Μετά από τις διακοπές μου επιστρέφοντας στο ιατρείο, έβλεπα στον καθρέπτη στο μέτωπό μου να σχηματίζονται μεγάλα σκούρα σχήματα σαν γεωγραφικός χάρτης. Τρελάθηκα!!. Δεν πίστευα, αυτό που έβλεπα στους ασθενείς μου, ότι μπορεί να συμβαίνει σε μένα. Γιατί έγινε; Πολύ πιθανό από κακή χρήση του αντηλιακού και μεγάλη έκθεση στον ήλιο. Γιατί σας κάνει εντύπωση; Είπε κανείς ότι οι γιατροί πρέπει να είναι αλάνθαστοι ή οι γιατροί δεν αρρωσταίνουν; Μετά από την πρώτη έκπληξη, άρχισα να ψάχνω λύσεις.

H θεραπεία έγινε με πέντε συνεδρίες φωτοδυναμικής θεραπείας.  Πέρα από την αντιμετώπιση της μελάγχρωσης αναζωογονήθηκε πλήρως το δέρμα.

Tην λύση την βρήκα στον χώρο μου. Χρησιμοποίησα την μέθοδο της φωτοδυναμικής θεραπείας. Την συσκευή αυτήν την χρησιμοποιούμε από το 2003 για την θεραπεία καρκινικών βλαβών του δέρματος. Συγκεκριμένα με μια συνεδρία και με την βοήθεια φαρμάκου εφαρμόζουμε την φωτοδυναμική θεραπεία για καρκινικές βλάβες σε σημεία του σώματος που δύσκολα μπαίνει νυστέρι, όπως στο κεφάλι, το πρόσωπο κλπ.

Βλέπουμε μάλιστα η μέθοδος να αποδίδει θεαματικά αφού επουλώνει την βλάβη, αναπλάθει τον ιστό, τόσο αποτελεσματικά που δεν μπορεί κανείς να το διακρίνει μετά από λίγο διάστημα.

Για την μελάγχρωση έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερο άρθρο
«Πανάδες ή μέλασμα. Τι είναι; Πώς δημιουργούνται; Ποια τα αίτια;»  Η μελάγχρωση έχει ελαφρά ή έντονα καφέ χρώμα εξαρτώμενη από την πρόσφατη έκθεση στον ήλιο. Τα όριά της είναι ασαφή και παρουσιάζει συμμετρικότητα συνήθως. Εντοπίζεται στις παρειές, το μέτωπο, τη μύτη, το άνω χείλος, το σαγόνι, τον λαιμό με την μορφή μεγάλων κηλίδων.

Το μέλασμα είναι πάθηση αγνώστου αιτιολογίας.

Τα αίτια των δυσχρωμιών του δέρματος περιλαμβάνουν  την αλόγιστη έκθεση μας στην ηλιακή ακτινοβολία αλλά και με ορμονικούς παράγοντες. Οι πανάδες παρατηρούνται κυρίως στο πρόσωπο πιο συχνά και λιγότερο στον λαιμό, στα χέρια ή άλλα μέρη του σώματος.
 Άλλες αιτίες είναι η έλλειψη σιδήρου από τον οργανισμό, ή έλλειψη μαγνησίου και η έλλειψη βιταμίνης C.  Άλλη αιτία είναι όταν μετά από ένα χημικό πίλινγκ δεν γίνεται συστηματική αντηλιακή προστασία. Η αφυδάτωση του δέρματος είναι επίσης μια αιτία, όπως και οι κληρονομικοί λόγοι.  Η λήψη ορισμένων φαρμάκων όπως τα αντισυλληπτικά, τα αντιεπιληπτικά, η κορτιζόνη και ορισμένα αντιβιοτικά ενοχοποιούνται ,όπως και η  ακμή που δεν αντιμετωπίζεται έγκαιρα και σωστά μπορεί να οδηγήσει σε δυσχρωμίες.

Πως λειτουργεί η νέα μέθοδος;

Το φως δεν είναι μια ενιαία ακτινοβολία αλλά ένα φάσμα ακτινοβολιών, μερικές μάλιστα από αυτές δεν είναι ορατές με γυμνό μάτι. Την ακτινοβολία πέραν του ιώδους (βιολετί) την ονομάζουμε υπεριώδη ακτινοβολία (ultraviolet) και την ακτινοβολία πέραν του ερυθρού (κόκκινο) υπέρυθρη (infrared). Την υπεριώδη δεν την βλέπουμε αλλά και δεν την αισθανόμαστε άμεσα παρά μόνο όταν τα εγκαύματα στο δέρμα έχουν αρχίσει να μας ενοχλούν. Μια μέρα στον ήλιο χωρίς αντηλιακό θα σας πείσει για του λόγου το ασφαλές - μην το δοκιμάσετε! Την υπέρυθρη δεν την βλέπουμε επίσης αλλά η θερμότητα που εκλύει την κάνει άμεσα αντιληπτή.

Οι ινοβλάστες έχουν χρόνο ζωής 90 περίπου ημερών

Κάποιες όμως συχνότητες του φάσματος είναι απαραίτητες και ευεργετικές για τη σωστή λειτουργία του δέρματος. Το δέρμα “τρέφεται” από το σωστό φως. Χρησιμοποιεί τη δύναμή του για να συνθέτει βιταμίνη D. Επίσης κάποιες συχνότητες, όπως θα δούμε παρακάτω, διεγείρουν κύτταρα της επιδερμίδας, τους ινοβλάστες, με αποτέλεσμα την αύξηση παραγωγής κολλαγόνου και ελαστίνης καθώς και άλλων πρωτεϊνών που χρησιμεύουν ως δομικά στοιχεία του δέρματος. Το φως λοιπόν κάνει καλό αν είναι στη σωστή συχνότητα, στη σωστή δόση και, επίσης σημαντικό, χωρίς άλλες φασματικές προσμίξεις.

Πώς όμως εξασφαλίζουμε τις τρεις αυτές παραμέτρους; Σωστή συχνότητα, σωστή δόση και φασματική καθαρότητα; Και πώς ξέρουμε ποια είναι η σωστή συχνότητα, ποια η σωστή δόση; Η απάντηση ήρθε στη δεκαετία του '80 με την έρευνα για τη χρήση φωτός στη θεραπεία ορισμένων μορφών καρκίνου του δέρματος. Μετά από μια δεκαετία ερευνών διαπιστώθηκε ότι τα 633 νανόμετρα ήταν η βέλτιστη συχνότητα για τη διέγερση των ινοβλαστών χωρίς να διεγείρεται παράλληλα ο περιβάλλον ιστός. Η δόση τυποποιήθηκε στην εξέλιξη των συστημάτων ώστε τώρα να θεωρούμε ως βέλτιστη τα 126 Joules/cm2 σε διάστημα 20 λεπτών της ώρας.

Το φως στα 630 με 670 nm επιδρά στους ινοβλάστες.

Στις συνθήκες αυτές οι ινοβλάστες παράγουν κολλαγόνο και ελαστίνη και η λειτουργία τους αυτή εξασφαλίζει υγιές δέρμα με νεανική φρεσκάδα στην όψη αλλά και στην αίσθηση. Εκτός από τη διέγερση των ινοβλαστών με φασματικά καθαρό φως δεν έχουμε καμία ανεπιθύμητη ενέργεια.

Ο ρόλος των νουκλεϊκών οξέων και των πρωτεϊνών

Τα νουκλεϊκά οξέα και οι πρωτεΐνες όπως η τρυπτοφάνη και η τυροσίνη είναι τα κύρια χρωμοφόρα στα κύτταρα που απορροφούν ακτινοβολία UVB (285-315nm). Μέσα από μια σειρά βιοχημικών αντιδράσεων καταλήγουμε στην παραγωγή ελεύθερων ατόμων οξυγόνου, με άλλα λόγια ελεύθερων ριζών που είναι η κύρια αιτία όχι μόνο της φωτογήρανσης του δέρματος, αλλά του φαινόμενου της γήρανσης γενικότερα. Το φως που παράγεται από τα συστήματα φωτοανάπλασης και αντιγήρανσης παράγει ελεύθερες ρίζες οξυγόνου. Ας δούμε όμως τη διαδικασία από την αρχή. Όταν όλα είναι εντάξει στο δέρμα τα κύτταρα χρειάζονται τη σύνθεση μικρής ποσότητας ελεύθερου οξυγόνου για τη διακυτταρική επικοινωνία μέσω των ιόντων ασβεστίου (Ca2+).

Με άλλα λόγια η παραγωγή ελεύθερων ριζών οξυγόνου δεν είναι απαραίτητα βλαβερή. Μόνο όταν η παραγωγή ελεύθερων ριζών οξυγόνου ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο όριο έχουμε καταστροφή των κυττάρων και μάλιστα όσο μεγαλύτερη η υπέρβαση του ορίου τόσο μεγαλύτερη και η έκταση της βλάβης.

ΦΩΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΑΔΩΝ.

Η φωτοδυναμική θεραπεία είναι μια επαναστατική μέθοδος αισθητικής δερματολογικής θεραπείας με απόλυτα καθαρό φως, χωρίς UVA ή UVB, για την φυσική αναζωογόνηση του δέρματος. Είναι η καθαρότερη φασματικά πηγή φωτός στον κόσμο που όμως δεν είναι λέιζερ, και αναζωογονεί φυσικά το δέρμα έχοντας τα εξής αποτελέσματα:

•   Αύξηση της παραγωγής ινοβλαστών

•   Αύξηση της παραγωγής κολλαγόνου και ελαστίνης που εκκρίνεται από τους ινοβλάστες

•   Ενίσχυση αγγειοδιαστολής, κυκλοφορίας του αίματος και οξυγόνωσης των ιστών

•   Μείωση της ροής σμήγματος

•   Εξόντωση των βακτηριδίων που προκαλούν μολύνσεις σε  περιπτώσεις ακμής

Ο τρόπος που γίνεται η φωτοδυναμική θεραπεία


Η φωτοδυναμική θεραπεία αποτελεί μια τελείως φυσική μέθοδο αναζωογόνησης του δέρματος με φυσικές λειτουργίες που εξουδετερώνουν το φαινόμενο της γήρανσης. Η ευεργετική επίδραση του φωτός στο σώμα και στη ψυχή έχουν αναγνωριστεί από την ιατρική, και τώρα αποτελεί πρωτοπορία στην αισθητική. Τα αποτελέσματα από την φωτοδυναμική θεραπεία είναι πολλαπλά. Γενική σύσφιξη του δέρματος, ενυδάτωση, ελαστικότητα,  βελτίωση της υφής του δέρματος, εξομάλυνση των δυσχρωμιών και των ουλών, λείανση σε βάθος και σε μάκρος των ρυτίδων σε  30 λεπτά μόνο. Με απλά λόγια ενεργοποιεί τον φυσικό μηχανισμό παραγωγής κολλαγόνου και ελαστίνης που υπάρχει στο δέρμα,  το οποίο απλά έχει αδρανήσει, σβήνοντας τα σημάδια που παρουσιάζονται στο δέρμα με το πέρασμα του χρόνου
Διαβάστε επίσης

Αντιγήρανση με την μέθοδο φωτοδυναμικής θεραπείας. Μέθοδος ανάπλασης και αναζωογόνησης που γίνεται χωρίς περιορισμούς εποχής.

ΠΗΓΗ:  Medlab Ιατρικο Ινστιτουτο

MEDISPA

The Skin Cancer Foundation

Πρωτοποριακή μελέτη του ΜΕDLAB ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ, στο 19ο Πανελλήνιο Συνέδριο της ΕΕΜΜΟ, δείχνει ότι άτομα με καρκίνο του δέρματος κινδυνεύουν από οστεοπόρωση

Επιμέλεια Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, medlabnews.gr

Επιστημονική εργασία με τίτλο «Αξιολόγηση του κινδύνου ανάπτυξης οστεοπόρωσης σε άτομα με Σύνδρομο Βασικοκυτταρικών Σπίλων» παρουσιάστηκε στο 19^ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Μεταβολισμού των Οστών, που έγινε στα Γιάννενα 7 με 9 Οκτωβρίου 2011. Tην εργασία παρουσίασαν οι γιατροί του ΜΕDLAB IATΡΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ Α. Γιατζίδης, Ξ. Τσούκαλης, και Κ. Ζουμπουρλή

Αποσπάσματα της παρουσίασης:

Η εξειδίκευσή μας πάνω στην οστεοπόρωση και στον καρκίνο του δέρματος μας έδωσε το κίνητρο να ξεκινήσουμε μία έρευνα για την εξακρίβωση της πιθανής σύνδεσης αυτών των δύο ασθενειών.

ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της μελέτης μας ήταν η διερεύνηση της συχνότητας εμφάνισης οστεοπόρωσης σε άτομα με Σύνδρομο Βασικοκυτταρικών Σπίλων τα οποία λόγω της προδιάθεσης για ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος αποφεύγουν την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, και η πιθανότητα έμμεσης συσχέτισης των δύο αυτών παθήσεων. Το ΣΒΣ είναι μία γενετική κατάσταση που δημιουργεί αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του δέρματος και τα άτομα με την προδιάθεση πρέπει να εξασκούν φωτοπροστασία αποφεύγοντας την έκθεση στον ήλιο και χρησιμοποιώντας μονίμως αντηλιακό με υψηλό δείκτη προστασίας.

ΥΛΙΚΟ – ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη έλαβαν μέρος 50 άτομα με Σύνδρομο Βασικοκυτταρικών Σπίλων (Ομάδα ΣΒΣ), τα οποία λόγω γενετικής προδιάθεσης για ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος αποφεύγουν την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. Αντίστοιχα ως Ομάδα Ελέγχου έλαβαν μέρος στη μελέτη 50 άτομα χωρίς Σύνδρομο Βασικοκυτταρικών Σπίλων τα οποία ανήκοντας στο φυσιολογικό πληθυσμό δεν εφαρμόζουν ιδιαίτερες μεθόδους φωτοπροστασίας. Και στις δύο ομάδες έγινε χαρτογράφηση σπίλων με τη μέθοδο της ψηφιακής δερματοσκόπησης ώστε να επικυρωθεί η ύπαρξη ή όχι Συνδρόμου Βασικοκυτταρικών Σπίλων. Στη συνέχεια μετρήθηκε η οστική πυκνότητα του κάθε ατόμου με τη μέθοδο της οστικής πυκνομετρίας και παράλληλα πραγματοποιήθηκε αιμοληψία για τον έλεγχο των επιπέδων της Βιταμίνης D στο αίμα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από την επεξεργασία των αποτελεσμάτων προέκυψε ότι στατιστικά σημαντικός αριθμός ατόμων από την Ομάδα ΣΒΣ εμφάνιζε χαμηλότερη οστική πυκνότητα συγκριτικά με τα άτομα της Ομάδας Ελέγχου. Αντίστοιχα παρατηρήθηκαν χαμηλότερα επίπεδα Βιταμίνης D στο αίμα των ατόμων της Ομάδας ΣΒΣ σε σύγκριση με τα επίπεδα Βιταμίνης D στο αίμα των ατόμων της Ομάδας Ελέγχου.

Στο διάγραμμα φαίνεται ότι η σχέση καρκίνου του δέρματος και οστεοπόρωσης είναι αντιστρόφως ανάλογη. Περισσότερος ήλιος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του δέρματος, όμως λιγότερος ήλιος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης οστεοπόρωσης.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Σύμφωνα με τη στατιστική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων τα άτομα με Σύνδρομο Βασικοκυτταρικών Σπίλων που μελετήθηκαν παρουσίασαν χαμηλότερη οστική πυκνότητα και χαμηλότερα επίπεδα Βιταμίνης D στο αίμα σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Αυτό σημαίνει ότι η αποφυγή της έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία που εφαρμόζουν τα άτομα με γενετική προδιάθεση για ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος πιθανόν οδηγεί σε ανεπάρκεια Βιταμίνης D στο αίμα. Η ανεπάρκεια της Βιταμίνης D στο αίμα προφανώς οδηγεί στην απώλεια οστικής πυκνότητας και κατ’ επέκταση σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης οστεοπόρωσης. Από τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής συμπεραίνουμε ότι υπάρχει έμμεση συσχέτιση της γενετικής προδιάθεσης εμφάνισης καρκίνου του δέρματος με την ανάπτυξη οστεοπόρωσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις διαφαίνεται ότι είναι αναγκαία η πρόσληψη της Βιταμίνης D με συμπληρωματικούς τρόπους. Θεωρούμε επίσης σημαντική την εξακρίβωση της βέλτιστης ποσότητας Βιταμίνης D που πρέπει να λαμβάνεται συμπληρωματικά ώστε να αποτραπεί η ανάπτυξη οστεοπόρωσης σε άτομα που αποφεύγουν την ηλιακή ακτινοβολία λόγω προδιάθεσης για ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος.

 ΠΗΓΗ MEDLAB, www.medlab.gr

EEMMO