Η αϋπνία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό

Οι άνθρωποι που πάσχουν από αϋπνία εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό, σύμφωνα με μια νέα κινεζική επιστημονική μελέτη.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Τσιάο Χε του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Κίνας στη Σενγιάνγκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό περιοδικό προληπτικής καρδιολογίας "European Journal of Preventive Cardiology", αξιολόγησαν (μετα-ανάλυση) στοιχεία από 15 δημοσιευμένες έρευνες που αφορούσαν συνολικά σχεδόν 161.000 άτομα σε βάθος 30ετίας.

Διαπιστώθηκε ότι ο κίνδυνος εμφράγματος και εγκεφαλικού είναι κατά μέσο όρο αυξημένος κατά 27% για όσους δυσκολεύονται να αποκοιμηθούν, κατά 11% για όσους δυσκολεύονται να μείνουν συνεχώς κοιμισμένοι για ώρες και κατά 18% για όσους το πρωί αισθάνονται ότι δεν κοιμήθηκαν καλά και δεν ξεκουράστηκαν. Δεν διαπιστώθηκε αυξημένος καρδιαγγειακός κίνδυνος για όσους ξυπνάνε πολύ νωρίς.

Για τις γυναίκες με αϋπνία ο κίνδυνος φαίνεται να είναι ελαφρώς μεγαλύτερος από ό,τι για τους άνδρες. Αν και, όπως είπε η Χε, «δεν μπορούμε ακόμη να συμπεράνουμε ότι η αϋπνία είναι πιο επικίνδυνη για τις γυναίκες, καθώς δεν υπάρχουν επαρκή στατιστικά στοιχεία για τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα». Είναι πάντως γνωστό ότι οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στην αϋπνία για διάφορους λόγους (γενετικούς, ορμονικούς, ψυχολογικούς κ.α.).

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η αϋπνία μπορεί να αλλάξει τον μεταβολισμό και τη λειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος, να αυξήσει την αρτηριακή πίεση, να προκαλέσει ή να επιδεινώσει τη φλεγμονή κ.α.

 ΑΠΕ

Το δηλητήριο αράχνης προστατεύει τον ανθρώπινο εγκέφαλο από τις βλάβες ενός εγκεφαλικού επεισοδίου

Μια ουσία που περιέχεται στο δηλητηριώδη ιστό μιας αράχνης, η οποία είναι από τις πιο θανατηφόρες στον κόσμο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προστατεύσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο από τις βλάβες ενός εγκεφαλικού επεισοδίου, σύμφωνα με Αυστραλούς επιστήμονες.

Η ανακάλυψη αυτή προέκυψε τυχαία, όταν ερευνητές ανέλυαν το DNA του δηλητηρίου της επικίνδυνης αυτής αράχνης. Η εν λόγω ουσία που ανακάλυψαν -η πρωτεΐνη Hi1a- προστατεύει τα εγκεφαλικά κύτταρα ακόμη κι αν εισαχθεί αρκετές ώρες μετά το εγκεφαλικό, όπως έδειξαν τα πειράματα σε αρουραίους. Στις δοκιμές, η χορήγηση της ουσίας δύο ώρες μετά το εγκεφαλικό περιόρισε τη ζημιά του εγκεφάλου κατά 80%. Όταν η χορήγηση έγινε μετά από οκτώ ώρες, η μείωση της εγκεφαλικής βλάβης ήταν της τάξης του 65%.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Κουίνσλαντ και Μόνας (μεταξύ των οποίων ο ελληνικής καταγωγής Άγγελος Κεραμιδάς), με επικεφαλής τον καθηγητή Γκλεν Κινγκ του Ινστιτούτου Μοριακής Βιοεπιστήμης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS). "Πιστεύουμε ότι για πρώτη φορά βρήκαμε ένα τρόπο να ελαχιστοποιήσουμε τις συνέπειες της εγκεφαλικής βλάβης μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο" δήλωσε ο Κινγκ.

Το δηλητήριο της αυστραλιανής αράχνης (Hadronyche ifensa ή Darling Downs) μπορεί να σκοτώσει έναν άνθρωπο μέσα σε 15 λεπτά, όμως η ουσία Hi1a είναι αβλαβής και θα μπορούσε μελλοντικά να φέρει επανάσταση στη θεραπεία των εγκεφαλικών. Προηγουμένως, θα πρέπει να γίνουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, οι οποίες αναμένεται να αρχίσουν μέσα στην επόμενη διετία.

Ένα βασικό ερώτημα προς απάντηση είναι αν η ουσία του δηλητηρίου "δουλεύει" και είναι ασφαλής τόσο στα ισχαιμικά όσο και στα αιμορραγικά εγκεφαλικά. Επίσης, κατά πόσο, εκτός από ενέσιμη μορφή, μπορεί να χορηγηθεί και με ρινικό σπρέι.

Περίπου έξι εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο στον κόσμο λόγω εγκεφαλικού, κυρίως ισχαιμικού τύπου. Πρόκειται για τη δεύτερη αιτία θανάτου μετά τα εμφράγματα, ενώ μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν φάρμακα που να προστατεύουν τον εγκέφαλο μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο.

Πηγή: ΑΠΕ

Η μαριχουάνα αυξάνει τον κίνδυνο για εγκεφαλικό και καρδιακή ανεπάρκεια

Η χρήση μαριχουάνας (κάνναβης) αυξάνει τον κίνδυνο για εγκεφαλικό ή καρδιακή ανεπάρκεια, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Καθώς εξαπλώνεται διεθνώς η τάση για νομιμοποίηση της κάνναβης, είτε για ιατρική είτε για ψυχαγωγική χρήση, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι πρέπει να υπάρξει καλύτερη κατανόηση των πιθανών παρενεργειών και κινδύνων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Αντίτι Κάλα του Ιατρικού Κέντρου Αϊνστάιν της Φιλαδέλφεια, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας στην Ουάσιγκτον, ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 20 εκατομμύρια άτομα ηλικίας 18 έως 55 ετών που είχαν εισαχθεί σε νοσοκομεία, εκ των οποίων περίπου το 1,5% (316.000) είχαν διαγνωσθεί ότι κάνουν χρήση μαριχουάνας.

Συγκρίνοντας τα ποσοστά καρδιαγγειακών περιστατικών μεταξύ των ατόμων που ήσαν χρήστες μαριχουάνας και όσων δεν ήσαν, διαπιστώθηκε ότι η τακτική χρήση μαριχουάνας συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο κατά 26% για εγκεφαλικό και κατά 10% για καρδιακή ανεπάρκεια. Αυξημένος είναι επίσης ο κίνδυνος για στεφαναία νόσο και αιφνίδιο καρδιακό θάνατο.

ΑΠΕ

Σε όσο μεγαλύτερο υψόμετρο ζει κανείς, τόσο λιγότερο κινδυνεύει από μεταβολικό σύνδρομο

Το μεταβολικό σύνδρομο, ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση καρδιοπάθειας, εγκεφαλικού ή διαβήτη, είναι πιο σπάνιο στους ανθρώπους που ζουν σε μεγάλο υψόμετρο. Όσο ψηλότερα ζει κανείς, τόσο λιγότερο κινδυνεύει, σύμφωνα με μια νέα ισπανική επιστημονική έρευνα, και αυτό φαίνεται πως ισχύει ακόμη για όσους έχουν οικογενειακό ιστορικό μεταβολικού συνδρόμου.

Το μεταβολικό σύνδρομο είναι ένας συνδυασμός υψηλής αρτηριακής πίεσης, υψηλής χοληστερίνης και υψηλού ζαχάρου, καθώς επίσης αυξημένου λίπους γύρω από την μέση. Το εν λόγω σύνδρομο είναι ολοένα συχνότερο παγκοσμίως και σε χώρες όπως οι ΗΠΑ περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού πάσχουν από αυτό. Η αύξησή του αποδίδεται στην αυξημένη παχυσαρκία, στο κάπνισμα και στην έλλειψη σωματικής άσκησης. Η νέα μελέτη είναι η πρώτη διεθνώς που το συνδέει επίσης με τον τόπο όπου μένει κανείς και ιδιαίτερα με το υψόμετρο.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ναβάρα, με επικεφαλής την Αμάγια Λόπεζ-Πασκουάλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό φυσιολογίας "Frontiers in Physiology", διαπίστωσαν ότι όσοι ζουν σε υψόμετρο 457 έως 2.297 μέτρων, έχουν μικρότερο κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου σε σχέση με όσους ζουν σε υψόμετρο έως 121 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Όσο μεγαλύτερο είναι το υψόμετρο, τόσο πιο αραιό είναι το οξυγόνο, πράγμα που φαίνεται να βοηθά τη λειτουργία της καρδιάς και των πνευμόνων, την απώλεια βάρους και τη λειτουργία του μεταβολισμού.

ΑΠΕ

Καινοτομία στην καρδιαγγειακή ιατρική στο ετήσιο συνέδριο Heart, Vessels & Stroke, 27-29 Ιανουαρίου στην Αθήνα

Καινοτόμες τεχνικές, υλικά και ιατρικές συσκευές έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, φέρνοντας επανάσταση στην αντιμετώπιση των καρδιαγγειακών παθήσεων, του εμφράγματος και των εγκεφαλικών.

Όλες οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από την «Καινοτομία στην καρδιαγγειακή ιατρική» θα συζητηθούν στο διεθνές, ετήσιο συνέδριο Heart, Vessels & Stroke, το οποίο θα πραγματοποιηθεί 27-29 Ιανουαρίου στην Αθήνα. Ειδικότερα, στο συνέδριο που παίρνουν μέρος διακεκριμένοι ξένοι ομιλητές, θα συζητηθούν θέματα όπως:

• Νέου τύπου στεντ

Τα τελευταία χρόνια, έχει αναπτυχθεί ένας νέος τύπος στεντ, το λεγόμενο βιοαπορροφήσιμο. Τα υπάρχοντα μεταλλικά στεντ, επειδή παραμένουν μόνιμα εμφυτευμένα στο τοίχωμα του αγγείου, περιορίζουν σημαντικά μελλοντικές θεραπευτικές επιλογές, όπως η αορτοστεφανιαία παράκαμψη στην περιοχή εμφύτευσής του. Επίσης, στο τοίχωμα του αγγείου μπορεί να δημιουργηθεί ουλή λόγω φλεγμονώδους αντίδρασης στην παρουσία του μεταλλικού στεντ.

Το νέο βιοαπορροφήσιμο στεντ έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να κρατάει τις αρτηρίες ανοιχτές για 3 χρόνια και στη συνέχεια να διαλύεται με φυσικό τρόπο μέσα στο σώμα, όπως γίνεται και με τα εσωτερικά ράμματα. Είναι φτιαγμένο από πολυγαλακτικό οξύ, παρόμοιο με το υλικό που χρησιμοποιείται στα εσωτερικά ράμματα.

Μετά την εμφύτευσή του απελευθερώνει τοπικά φαρμακευτική ουσία, που εμποδίζει την επαναστένωση. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά του, έχει αποδειχθεί με μεγάλες τυχαιοποιημένες μελέτες. Μεταβολίζεται μετά από 2-3 χρόνια, μέσω της φυσικής διαδικασίας της υδρόλυσης στον οργανισμό.

Ο νέος τύπος στεντ ενδείκνυται για ασθενείς που πάσχουν από επιμήκεις στενώσεις των στεφανιαίων αρτηριών ειδικά στην πρόσθια κεντρική αρτηρία. Αποτελεί ελπιδοφόρα εξέλιξη ειδικά για νέους ανθρώπους, οι οποίοι θα χρειασθούν αρκετές επαναληπτικές επεμβάσεις στα αγγεία, λόγω εξέλιξης της στεφανιαίας νόσου.

Φέτος, συμπληρώνονται 40 χρόνια από την εφαρμογή της πρώτης αγγειοπλαστικής επέμβασης από τον καρδιολόγο Andreas Gruntzig στη Ζυρίχη. Η επέμβαση έχει σώσει εκατ. ζωές σε όλο τον κόσμο και σήμερα η πρωτογενής αγγειοπλαστική αποτελεί την πιο αποτελεσματική θεραπεία του οξέος εμφράγματος.

Η πρωτογενής αγγειοπλαστική βελτιώνει την πρόγνωση και μειώνει τη θνησιμότητα συμβάλλοντας ουσιαστικά και στην ελάττωση του χρόνου νοσηλείας. Η πλήρης και επαρκής αποκατάσταση της αιμάτωσης επιτυγχάνεται στην πρωτογενή αγγειοπλαστική σε ποσοστό πέραν του 90%! Κρίσιμος παράγοντας αποτελεί η ταχύτητα προσέλευσης του ασθενούς σε νοσοκομείο με κατάλληλη υποδομή. Πλέον και στην Ελλάδα σε αρκετά νοσοκομεία προσφέρεται η δυνατότητα πρωτογενούς αγγειοπλαστικής.

Το πρώτο στεντ τοποθετήθηκε σε ανθρώπινη στεφανιαία αρτηρία το 1986, στην Τουλούζη της Γαλλίας, από τους Ζακ Puel και Ulrich Sigwart. Η τεχνολογική εξέλιξη του στεντ τόσο όσον αφορά τα ευγενή μέταλλα κατασκευής, όσο και την επικάλυψή τους από διάφορες φαρμακευτικές ουσίες που απελευθερώνουν στο τοίχωμα του αγγείου, οδήγησαν στην ακόμη μεγαλύτερη μείωση των ποσοστών επαναστένωσης, επιφέροντας επανάσταση στην επεμβατική καρδιολογία.

• Αντιμετώπιση εγκεφαλικών επεισοδίων

Στην Ελλάδα πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες έδειξαν ότι η ετήσια επίπτωσή των αγγειακών, εγκεφαλικών επεισοδίων κυμαίνεται περίπου στους 310/100.000, στις ηλικίες 45-85 ετών. Οι άνδρες προσβάλλονται πιο συχνά (362/100.000) από τις γυναίκες (271/100.000).

Τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια (AEE) αποτελούν διεθνώς την πιο συχνή αιτία μόνιμης αναπηρίας και ταυτόχρονα την τρίτη αιτία θανάτου μετά τις καρδιακές παθήσεις και τον καρκίνο. Σε περιόδους οικονομικής κρίσης αυξάνονται καθώς επιδεινώνεται η ποιότητα διατροφής των ανθρώπων, μεγαλώνει το άγχος, η κατάθλιψη, το κάπνισμα και οι καταχρήσεις.

Στο συνέδριο θα συζητηθούν νέες μέθοδοι αντιμετώπισης του προβλήματος. Ειδικότερα, τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί διάφορα συστήματα μηχανικής θρομβεκτομής, τα οποία προωθούνται στην περιοχή του θρόμβου και τον απομακρύνουν, είτε με αναρρόφηση, είτε με «σύλληψη», σε συνδυασμό ή όχι με ενδοφλέβια θρομβόλυση.

Η θρομβεκτομή θα πρέπει να γίνεται μόνο σε εξειδικευμένα για εγκεφαλικά επεισόδια κέντρα. Γι’ αυτό, οι ειδικοί καλούν τους φορείς χάραξης πολιτικής για την υγεία της Ευρώπης να εξασφαλίσουν την πλήρη κάλυψη με τέτοια κέντρα, ώστε οι ασθενείς με οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο να έχουν έγκαιρη πρόσβαση σε μηχανική θρομβεκτομή όταν χρειάζεται.

Πάντως, σήμερα με τη βοήθεια αυτής της τεχνικής οι γιατροί είναι σε θέση να αποκαταστήσουν τη ροή του αίματος στα αγγεία σε πάνω από το 80% των περιπτώσεων, ποσοστό που θεωρείται αρκετά σημαντικό, καθώς πριν από 6-7 χρόνια αυτή η τεχνική μπορούσε να εφαρμοστεί μόνο στο 30-40% των περιπτώσεων.

Παρά τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της μηχανικής θρομβεκτομής, η ενδοφλέβια θρομβόλυση  εξακολουθεί να αποτελεί βασικό και αξιόπιστο μέσο στην  θεραπεία του εγκεφαλικού επεισοδίου. Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές οι ασθενείς δεν φτάνουν έγκαιρα στο νοσοκομείο για αυτή τη θεραπεία ή έχουν αντενδείξεις για τη χορήγηση αυτού του φαρμάκου.

Το κοινωνικό-οικονομικό κόστος των εγκεφαλικών είναι τεράστιο. Ένα μήνα μετά το εγκεφαλικό, το 26% των ασθενών έχει ήδη πεθάνει. Ένα χρόνο μετά, η θνησιμότητα έχει φθάσει στο 37% και από τους επιζώντες το ένα τρίτο περίπου είναι ανάπηροι και χρειάζονται συνεχή βοήθεια, υποστήριξη και επίβλεψη.

• Νέες τεχνικές αντικατάστασης αορτικών βαλβίδων

Η στένωση της αορτικής βαλβίδας αποτελεί την πιο συχνή επίκτητη πάθηση της καρδιάς. Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, περίπου 4,6% των ενηλίκων μεγαλύτερων των 75 ετών πάσχει από στένωση αορτικής βαλβίδας.

Τα τελευταία χρόνια έχουν επιτελεστεί άλματα στην αντιμετώπιση της νόσου αυτής. Θεραπεία εκλογής για τη σοβαρή συμπτωματική στένωση αορτής είναι η αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας με μεταλλικό ή βιοπροσθετικό μόσχευμα σε ανοικτή χειρουργική επέμβαση.

Η μέθοδος απαιτεί διάνοιξη του στέρνου, σύνδεση με το μηχάνημα εξωσωματικής κυκλοφορίας και στη συνέχεια αφαίρεση της εκφυλισμένης βαλβίδας και αντικατάστασή της με μια καινούρια, βιολογική ή μηχανική. Η μέθοδος είναι ασφαλής, με θνησιμότητες κάτω του 2% σε περιστατικά ρουτίνας.

Ωστόσο, έγκυρες μελέτες έχουν δείξει ότι ένας στους τρεις ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των 75 ετών με σοβαρή συμπτωματική στένωση δεν υποβάλλονται σε χειρουργική αντικατάσταση της βαλβίδας, παρά το γεγονός ότι αυτό αποτελεί την μόνη σωστή θεραπεία. Αιτία είναι ο υψηλός ή απαγορευτικός χειρουργικός κίνδυνος για μία τέτοια επέμβαση, καθώς συνήθως οι ασθενείς πάσχουν και από άλλα νοσήματα, όπως νεφρική ανεπάρκεια, σοβαρή πνευμονοπάθεια κλπ.

Το γεγονός αυτό οδήγησε στην επινόηση νέων διαδερμικών μεθόδων και τεχνικών που να επιτρέπουν την αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας χωρίς τομή του στέρνου στερνοτομής. Προς την κατεύθυνση αυτή έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι προσέγγισης της βαλβίδας (Διαμηριαία, Διακορυφαία, Διαορτική, Διαυποκλείδια). Η διαδερμική αντικατάσταση αποτελεί την καλύτερη επιλογή σε ασθενείς υψηλού κινδύνου ή με αντενδείξεις για χειρουργική επέμβαση.

Μέχρι σήμερα, χιλιάδες ασθενείς έχουν υποβληθεί παγκόσμια, σε διαδερμική εμφύτευση αορτικής βαλβίδας με υψηλά ποσοστά επεμβατικής επιτυχίας (97%). Τα ποσοστά θνητότητας ήταν χαμηλότερα από τα προβλεπόμενα με την περιεγχειρητική θνητότητα να υπολογίζεται στο 1,5% και τη θνητότητα στις 30 ημέρες, στο 8%.

Τελευταία εξελίχθηκε ένα νεότερο «όπλο»: οι βαλβίδες ταχείας έκπτυξης. Αυτές αποτελούν μια τεχνολογία ενδιάμεση μεταξύ της κλασικής αντικατάστασης και της εμφύτευσης μέσω καθετήρα. Οι πρώτες μελέτες από τη χρήση των βαλβίδων αυτών είναι πολύ ενθαρρυντικές. Οι βαλβίδες ταχείας έκπτυξης είναι αποκλειστικά βιολογικές και όχι μηχανικές.

Όλες οι παραπάνω τεχνικές αλληλοσυμπληρώνονται, αφού καθεμία έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Απαιτείται εξατομικευμένη προσέγγιση στις ανάγκες κάθε ασθενή, ώστε να επιλεγεί η καταλληλότερη μέθοδος.

• Νέα τεχνική για την ανεπάρκεια της μιτροειδούς βαλβίδας

Η ανεπάρκεια της μιτροειδούς βαλβίδας της καρδιάς αποτελεί τη συνηθέστερη βαλβιδοπάθεια. Εκτιμάται ότι περίπου το 8% του πληθυσμού ηλικίας άνω των 75 ετών πάσχει από τουλάχιστον μετρίου βαθμού ανεπάρκεια της μιτροειδούς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μέρος του αίματος να παλινδρομεί προς τους πνεύμονες.

Η σοβαρή ανεπάρκεια της μιτροειδούς προκαλεί συμπτώματα όπως εύκολη κόπωση και δύσπνοια, προδιαθέτει στην ανάπτυξη αρρυθμιών, όπως η κολπική μαρμαρυγή, η οποία με τη σειρά της αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου. Η φαρμακευτική αγωγή βελτιώνει προσωρινά την κατάσταση, αλλά δεν επαρκεί αφού η αιτία είναι μηχανική. Η χειρουργική αντιμετώπιση ενδείκνυται στην περίπτωση που ο ασθενής πάσχει από στεφανιαία νόσο και πρέπει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση bypass. Διαφορετικά, το όφελος από την επέμβαση είναι αμφίβολο και ο κίνδυνος της επέμβασης σημαντικός.

Τα τελευταία χρόνια, έχουν αναπτυχθεί διάφορες, χειρουργικές προσεγγίσεις. Η μόνη τεχνική που βρίσκει ευρεία κλινική εφαρμογή είναι η λεγόμενη «Διαδερμική Επιδιόρθωση Ανεπάρκειας Μιτροειδούς Βαλβίδας με το σύστημα Mitra-Clip».

Η επέμβαση χαρακτηρίζεται από χαμηλή περι-εγχειρητική θνητότητα και νοσηρότητα, μικρή διάρκεια νοσηλείας, σημαντική μείωση του βαθμού της ανεπάρκειας, σημαντική λειτουργική βελτίωση και μείωση ανάγκης επανεισαγωγών, ενώ πιθανά συμβάλει στη βελτίωση της επιβίωσης των ασθενών.

Γενικά, η τεχνική δεν λύνει την ανεπάρκεια της μιτροειδούς, αλλά δείχνει να προσφέρει οφέλη σε ασθενείς υψηλού κινδύνου.

• Ψηφιακή Υγεία

Οι ηλεκτρονικές υπηρεσίες υγείας και η χρήση ψηφιακών συσκευών αναμένεται να επιφέρουν μεγάλες αλλαγές στο σύστημα υγείας μέσα στα επόμενα χρόνια. Ήδη ένας μεγάλος αριθμός καταναλωτών στην Αμερική διαθέτει ηλεκτρονικές συσκευές υγείας και αναμένεται ο αριθμός αυτός να διπλασιαστεί έως το 2020 (από το 22% που ήταν το 2015 τουλάχιστον στο 43% το 2020).

Μάλιστα, σύμφωνα με μελέτη της Accenture, το 57% των καταναλωτών στην Αμερική παρακολουθεί online τις προσωπικές τους ιατρικές πληροφορίες, όπως τα αποτελέσματα εξετάσεών του, ενώ το 37% έχει online το ιατρικό του ιστορικό και το 34% παρακολουθεί online τη σωματική του δραστηριότητα μέσω των συσκευών που διαθέτει.

Η ίδια μελέτη εκτιμά ότι το 2014 η εξοικονόμηση πόρων στην περίθαλψη λόγω χρήσης ψηφιακών συσκευών έφτασε στα 6 δισ. δολάρια, το 2015 στα 10 δισ. δολάρια, το 2016 στα 18 δισ. δολάρια, ενώ για το 2017 θα αγγίξει τα 30 δισ. δολάρια και το 2018 έως τα 50 δισ. δολάρια.

Μείζον πρόβλημα ωστόσο είναι ότι πολλές χώρες εμφανίζονται ανέτοιμες τόσο στην αξιολόγηση των νέων, τεχνολογιών υγείας, όσο κυρίως στην αποζημίωσή τους. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι το μέλλον στην υγειονομική περίθαλψη ανήκει σε ηλεκτρονικές υπηρεσίες υγείας και συσκευές.

Οι νεότερες εξελίξεις στη καδιαγγειακή ιατρική στο Διεθνές Συνέδριο Heart Vessels & Stroke

Νέες θεραπείες για καρδιοπάθειες

Για πρώτη φορά, μετά από χρόνια, νέα φάρμακα και τεχνικές ήρθαν να προστεθούν στη φαρέτρα των γιατρών για να αντιμετωπίσουν σοβαρές καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως υψηλή χοληστερόλη, καρδιακή ανεπάρκεια και αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.

Όλες οι νεότερες εξελίξεις στο χώρο της καρδιαγγειακής ιατρικής θα συζητηθούν στο διεθνές συνέδριο Heart Vessels & Stroke, οι εργασίες του οποίου θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα 22-24 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με τον καθηγητή καρδιολογίας και πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας κ. Πάνο Βάρδα, τη χρονιά που μας πέρασε έλαβαν έγκριση νέες φαρμακευτικές θεραπείες σε 4 θεραπευτικά πεδία:

Υψηλή χοληστερόλη. Θεμέλιος λίθος της θεραπείας για δεκαετίες αποτελούν οι στατίνες, με σημαντικά αποτελέσματα στη μείωση της καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνητότητας. Ωστόσο, υπάρχουν ασθενείς που δεν μπορούν να ανεχθούν τις στατίνες ή δεν μπορούν να επιτύχουν το στόχο της υπολιπιδαιμικής αγωγής μόνο με στατίνες. 

Η μελέτη ατόμων με γενετικά αυξημένη ή μειωμένη χοληστερόλη και η ανάλυση του γονοτύπου τους οδήγησε στην ανακάλυψη της πρωτεΐνης proprotein convertase subtilisin/kexintype 9 (PCSK9). Η πρωτεΐνη αυτή βρέθηκε ότι είναι κύριος ρυθμιστής του μεταβολισμού της χοληστερόλης και έγινε στόχος για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων.

Το 2015, εγκρίθηκαν δύο νέα φάρμακα αυτής της κατηγορίας: Η ουσία evolocumab, που αναπτύχθηκε από την Amgen και η alirocumab από την Sanofi. Πρόκειται για μονοκλωνικά αντισώματα, τα οποία δρουν αποτελεσματικά στην PCKS9 και έχουν ως βασικό τους χαρακτηριστικό ότι χορηγούνται μία φορά το μήνα. Από την άλλη, όμως, έχουν υψηλό κόστος.

Αντιπηκτική αγωγή. Τα τελευταία χρόνια, είχαμε επανάσταση στην πρόληψη των εγκεφαλικών επεισοδίων χάρη σε νέα αντιπηκτικά φάρμακα (NOACs), όπως η ετεξιλική δαβιγατράνη. Ωστόσο, ένα από τα σοβαρά μειονεκτήματά τους ήταν ότι δεν υπήρχουν ειδικά αντίδοτα ώστε να χορηγηθούν άμεσα σε περιπτώσεις αιμορραγιών.

Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η ουσία idarucizumab, η οποία είναι αντίδοτο της δαβιγατράνης και ενδείκνυται σε ενήλικες ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με Pradaxa, όταν απαιτείται ταχεία αναστροφή της αντιπηκτικής δράσης της δαβιγατράνης:

Για επείγον χειρουργείο/ επείγουσες επεμβατικές πράξεις.

Σε απειλητική για τη ζωή ή ανεξέλεγκτη αιμορραγία.

Πρόληψη εγκεφαλικού. Η ουσία edoxaban έλαβε έγκριση για τη μείωση του κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου και συστηματικής εμβολής σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή. Η νέα θεραπεία που έχει αναπτυχθεί από την DaiichiSankyo έχει ήδη λάβει έγκριση για τη θεραπεία της εν τω βάθη φλεβικής θρόμβωσης και της πνευμονικής εμβολής σε ασθενείς που έχουν ήδη υποβληθεί σε αγωγή με χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνη για 5 έως 10 ημέρες.

Καρδιακή ανεπάρκεια. Τον Νοέμβριο εγκρίθηκε το φάρμακο lCZ696 (Entresto), για την αντιμετώπιση ασθενών με συμπτωματική χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης (HFrEF).Η καρδιακή ανεπάρκεια αποτελεί μία πάθηση που είναι απειλητική για τη ζωή και προσβάλει σχεδόν 15 εκατομμύρια Ευρωπαίους, από τους οποίους οι μισοί περίπου πάσχουν από τη μορφή του μειωμένου κλάσματος εξώθησης.

Το νέο φάρμακο είναι ένα χάπι που χορηγείται δύο φορές την ημέρα και διαθέτει ένα μοναδικό τρόπο δράσης: συνδυάζει το μηχανισμό δράσης ενός Αναστολέα των Υποδοχέων της Αγγειοτενσίνης και ενός Αναστολέα της Νεπριλυσίνης, που μειώνει το φορτίο της ανεπαρκούσας καρδιάς.

Νέες θεραπείες για εγκεφαλικά επεισόδια

«Το 2015 ήταν μια επιστημονικά παραγωγική χρονιά στο χώρο της καρδιοαγγειακής ιατρικής, με σημαντικές μελέτες που σίγουρα θα επηρεάσουν την κλινική πρακτική μας», σημειώνει ο πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του συνεδρίου, παθολόγος, κ. Κωνσταντίνος Βέμμος. Ειδικότερα, αυτή τη χρονιά υπήρξαν πολλές θετικές μελέτες, οι οποίες αφορούσαν την πρώιμη ενδοαυλική απομάκρυνση του θρόμβου σε σοβαρά ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια – μία μέθοδος που πλέον καθιερώνεται στην κλινική πρακτική. Βέβαια στη χώρα μας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν υπάρχουν οι άμεσες δυνατότητες αντιμετώπισης των περιστατικών αυτών αφού τα νοσοκομεία της χώρας μας δεν διαθέτουν εξειδικευμένες ομάδες αντιμετώπισης εγκεφαλικών επεισοδίων.

Ακόμη, ξεχώρισαν άλλες δύο μελέτες:

Μελέτη SPRINT. Είναι δυνατόν να αποτελέσει μια μελέτη ορόσημο στο χώρο της υπέρτασης και τα δεδομένα της πιθανότατα τελικά θα οδηγήσουν στην αναθεώρηση των κατευθυντήριων οδηγιών για την Υπέρταση. Οι τρέχουσες οδηγίες προτείνουν συστολική ΑΠ (ΣΑΠ) κάτω από 140 mmHg και κάτω από 150mmHg για τους πιο ηλικιωμένους.

Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ (NIH) και περιέλαβε πάνω από 9.300 υπερτασικούς ασθενείς, ηλικίας 50 ετών και άνω με τουλάχιστον έναν ακόμη παράγοντα κινδύνου. Ξεκίνησε το 2009 και επρόκειτο να ολοκληρωθεί το 2017.

Σκοπός της ήταν να εξετάσει εάν η ομάδα των ασθενών στους οποίους η πίεση μειωνόταν κάτω των 120, θα είχε καλύτερη έκβαση συγκριτικά με αυτούς που η πίεση ήταν κάτω του συμβατικού στόχου των 140mmHg. Καθώς η πρώτη ομάδα είχε πολύ λιγότερα καρδιαγγειακά επεισόδια έναντι της δεύτερης, η μελέτη διακόπηκε πρόωρα, παρέχοντας σαφή μηνύματα σχετικά με τη θεραπεία των υπερτασικών ασθενών.

Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η στόχευση σε τόσο χαμηλές τιμές αρτηριακής πίεσης (κάτω από 120 mmHg), ισοδυναμεί συχνά με χορήγηση πολλών φαρμάκων σε ισχυρές δόσεις. Οι παρενέργειες των φαρμάκων είναι πιθανό να ακυρώσουν το όποιο όφελος.

Μελέτη IMPROVE IT. Σε αυτή τη μελέτη συμμετείχαν 18.144 ασθενείς με ένα πολύ πρόσφατο οξύ στεφανιαίο επεισόδιο και χαμηλά αρχικά επίπεδα LDL χοληστερόλης (ως 125 mg/dL). Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν είτε σιμβαστατίνη 40 mg είτε σιμβαστατίνη/εζετιμίμπη 40/10 mg.

Η μελέτη είχε σκοπό να απαντήσει σε δύο βασικά ερωτήματα: 

Αν μειώσουμε την LDL χοληστερόλη χαμηλότερα από τον προτεινόμενο σήμερα στόχο των 70 mg/dL, θα έχουμε περαιτέρω μείωση των καρδιαγγειακών επεισοδίων; Με άλλα λόγια ισχύει το όσο χαμηλότερα τόσο καλύτερα για πολύ χαμηλά επίπεδα LDL χοληστερόλης; 

Αν αυτή η επιπλέον μείωση επιτευχθεί με τη χορήγηση εζετιμίμπης, αυτό θα οδηγήσει σε μείωση των καρδιαγγειακών επεισοδίων; Με άλλα λόγια η εζετιμίμπη μειώνει τα καρδιαγγειακά επεισόδια; Και είναι η μακροχρόνια χορήγησή της ασφαλής;

Η μελέτη IMPROVE-IT έδωσε απαντήσεις και στα δύο πολύ σημαντικά ερωτήματα που είχαν τεθεί. Σε ασθενείς πολύ υψηλού κινδύνου, όπως ήταν οι ασθενείς της μελέτης, η επίτευξη επιπέδων LDL χοληστερόλης κοντά στα 50 mg/dL οδήγησε σε σημαντική επιπλέον μείωση των επεισοδίων σε σύγκριση με τα 70 mg/dL. 

Από την άλλη όμως, η επιπλέον μείωση της LDL χοληστερόλης που προκαλεί η χορήγηση εζετιμίμπης οδηγεί σε σημαντική μείωση των καρδιαγγειακών επεισοδίων μεν, αλλά το ποσοστό της οποίας είναι αυτό που αναμένουμε και με βάση τις μελέτες των στατινών. Έτσι, στις ΗΠΑ, ο οργανισμός FDA μέχρι σήμερα δείχνει να μην έχει πεισθεί ότι για τη σχέση κόστους-οφέλους του συνδυασμού σιμβαστατίνης/εζετιμίμπης. 

medlabnews.gr

Ισχαιμικό Εγκεφαλικό Επεισόδιο από διαχωρισμό (σκίσιμο) αρτηρίας με πονοκέφαλο, ζάλη, πόνο στον αυχένα

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, Μ.D., medlabnews.gr

Ο αρτηριακός διαχωρισμός είναι μία πάθηση κατά την οποία «ξεκολλάνε» μεταξύ τους οι στοιβάδες ιστού που δημιουργούν τα τοιχώματα των αρτηριών και εισέρχεται ανάμεσά τους αίμα (δημιουργείται δηλαδή  ενδοτοιχωματικό αιμάτωμα).

Μπορεί επίσης να προκληθεί όταν υποστεί ρήξη κάποιο αγγείο μέσα στο τοίχωμα των αρτηριών, οπότε δημιουργείται αιμάτωμα και διαχωρίζονται από μέσα.

Το 75% των εγκεφαλικών επεισοδίων είναι ισχαιμικής αιτιολογίας, ενώ τα υπόλοιπα οφείλονται σε ενδοεγκεφαλική αιμορραγία.

Ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ισχαιμικό έμφρακτο) μπορεί να προκαλέσει οποιαδήποτε κατάσταση επιφέρει ελάττωση ή διακοπή της αιματικής ροής σε μια περιοχή του εγκεφάλου. 

Στη χώρα μας υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο συμβαίνουν 30 έως 35 χιλιάδες πρωτοεμφανιζόμενα εγκεφαλικά επεισόδια, ενώ το σύνολο των εισαγωγών στα νοσοκομεία ξεπερνά τις 40 χιλιάδες ετησίως.

Προκαλούν σοβαρές σωματικές, ψυχικές, κοινωνικές αλλά και οικονομικές επιπτώσεις όχι μόνο στους επιζώντες ασθενείς, αλλά και στις οικογένειές τους.

Τα εγκεφαλικά επεισόδια διακρίνονται σε ισχαιμικά, που είναι πιο συχνά και αποτελούν το 85% του συνόλου των εγκεφαλικών και σε αιμορραγικά (15%)

Το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο είναι είτε θρομβωτικό είτε εμβολικό.

Ισχαιμικά εγκεφαλικά έμφρακτα εγκαθίστανται στο 40-60% των α- σθενών, ενώ 20-30% των ασθενών με διαχωρισμό της έσω καρωτίδας παρουσιάζουν παροδικά ισχαιμικά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Υπολογίζεται ότι 5% των ασθενών παραμένουν ασυμπτωματικοί. Τα περισσότερα έμφρακτα είναι εμβολικής αιτιολογίας και φλοιώδους ή υποφλοιώδους εντόπισης. Σπανιότερα τα έμφρακτα μπορεί να οφείλονται σε αιμοδυναμική ανεπάρκεια, λόγω χαμηλής αιματικής ροής μέσω της στενωμένης έσω καρωτίδας. 

Ο διαχωρισμός της σπονδυλικής αρτηρίας είναι σαφώς σπανιότερος του διαχωρισμού της έσω καρωτίδας (αναλογία 1:3). Σε περίπτωση προσβολής της εξωκρανιακής μοίρας της σπονδυλικής αρτηρίας, οι ασθενείς μπορεί να παραμείνουν ασυμπτωματικοί, να παρουσιάσουν μη ειδικά συμπτώματα κι ευρήματα, όπως 

• ζάλη ή ίλιγγο, 
• εμβοές, 
• ναυτία, 
• αμνησία, 
• ημιανοψία (ελάττωση της όρασης από το ένα μάτι), ή τέλος 
• να εγκαταστήσουν έμφρακτα στο πεδίο κατανομής της οπίσθιας κυκλοφορίας 

Σύνδρομο Horner παρατηρείται στο 36% των περιπτώσεων, ενώ προσβολή των κατώτερων συζυγιών καταγράφεται στο 13% των ασθενών. Ο διαχωρισμός της ενδοκράνιας μοίρας της σπονδυλικής αρτηρίας είναι σαφώς σπα- νιότερος, εκδηλώνεται με την εικόνα υπαραχνοειδούς αιμορραγίας και χαρακτηριστικά παρατηρείται σε ηλικιακά νεότερους ασθενείς (μέση ηλικία τα 25 έτη) συνοδευόμενη από πολύ χειρότερη κλινική έκβαση, με θνησιμότητα της τάξης του 75%

Παθολογοανατομικά διαπιστώνεται ο σχηματισμός ενός ενδοτοιχωματικού αιματώματος. Δύο είναι οι πιθανοί μηχανισμοί που μπορούν να προκαλέσουν τέτοιου τύπου βλάβη. Αφενός μπορεί να υπάρξει μερική ρήξη ή σχίσιμο του έσω χιτώνα, με αποτέλεσμα το διαχωρισμό των στοιβάδων του αρτηριακού τοιχώματος και τη συλλογή αίματος μεταξύ τους. Αφετέρου μπορεί να υπάρξει ρήξη και αιμορραγία των τροφοφόρων αγγείων του μέσου χιτώνα (vasa vasorum), με συνέπεια το σχηματισμό του ενδοτοιχωματικού αιματώματος.

Και στις δύο περιπτώσεις το σχηματιζόμενο αιμάτωμα αναπτύσσεται κατά μήκος του μέσου χιτώνα της προσβεβλημένης αρτηρίας. Εφόσον η συλλογή του αίματος εντοπίζεται ακριβώς κάτω από τον έσω χιτώνα, τότε προκαλείται στένωση ή ακόμη και πλήρης απόφραξη του αρτηριακού αυλού. Εάν, όμως, το αιμάτωμα αναπτυχθεί ακριβώς μεταξύ μέσου και έξω χιτώνα, τότε παρατηρείται ο σχηματισμός ψευδοανευρύσματος ή ψευδούς αυλού. Ο ψευδής αυτός αυλός μπορεί στην πορεία να παραμείνει βατός, να υποχωρήσει πλήρως ή όμως και να θρομβωθεί, προκαλώντας στένωση της διαχωρισμένης αρτηρίας. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων πρόκειται για αυτόματο διαχωρισμό των αρτηριών. 

Αιτίες 

Μόλις στο 20% των περιπτώσεων μπορεί η βλάβη να συσχετιστεί με κάποιο τραυματισμό της αυχενικής χώρας π.χ. 

• υπερέκταση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, 
• κάταγμα αυχενικού σπονδύλου, 
• χειροπρακτικές επεμβάσεις κ.λπ.. 

Όμως και σε αρκετές περιπτώσεις αυτόματου αρτηριακού διαχωρισμού αναφέρονται προηγούμενα ήπιας έντασης μηχανικά ερεθίσματα (βήχας, απότομη στροφή της κεφαλής, αύξηση της ενδοθωρακικής πίε- σης κ.λπ.), των οποίων η σημασία παραμένει αδιευκρίνιστη. Δεδομένου ότι ανάλογες κινήσεις και φορτία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας και κατά κανόνα δεν προκαλούν απολύτως καμιά βλάβη, εικάζεται μεταξύ των ασθενών που παρουσιάζουν αρτηριακό διαχωρισμό η ύπαρξη αλλοιώσεων της δομής του συνδετικού ιστού, η οποία πιθανόν να προδιαθέτει για τη ρήξη της συνέχειας του αρτηριακού τοιχώματος. Η υπόθεση αυτή ενισχύεται σοβαρά κι από το γεγονός ότι γνωστά νοσήματα του συνδετικού ιστού, όπως τα σύνδρομα Ehlers-Danlos και Marfan, σχετίζονται με σαφώς αυξημένο κίνδυνο αρτηριακού διαχωρισμού. Αξίζει να επισημανθεί ότι και η ινομυώδης δυσπλασία, η οποία χαρακτηρίζεται από συγγενή διαταραχή της αρχιτεκτονικής του αρτηριακού τοιχώματος, αποτελεί έναν επιπλέον κίνδυνο για την εμφάνιση αρτηριακού διαχωρισμού.

Κλινικά ο αρτηριακός διαχωρισμός εκδηλώνεται στο 60-80% των περιπτώσεων με κεφαλαλγία και αυχεναλγία. Ειδικότερα, σε περιπτώσεις διαχωρισμού της έσω καρωτίδας και της σπονδυλικής αρτηρίας ο πόνος εντοπίζεται στην προσθιοπλάγια τραχηλική και την ινιακή χώρα, αντίστοιχα. Σε τουλάχιστον 30% των περιπτώσεων παρατηρείται αρχικά μερικό ή πλήρες σύνδρομο Horner, προσβολή των κατώτερων εγκεφαλικών συζυγιών ή αναφέρονται εμβοές με σφύζοντα χαρακτήρα. Τα εντοπιστικής σημασίας αυτά ευρήματα και συμπτώματα αποτελούν κατά κανόνα ειδοποιά σημεία, μια και κατά κανόνα κάνουν την εμφάνισή τους αρκετές ημέρες ή ακόμη και εβδομάδες πριν από την εγκατάσταση ισχαιμικής εγκεφαλικής βλάβης. Σε κάθε περίπτωση ο συνδυασμός νεοεμφανιζόμενης κεφαλαλγίας ή αυχεναλγίας και συνδρόμου Horner (“painful Horner”) θα πρέπει να εγείρει την υποψία αρ- τηριακού διαχωρισμού. Πιο συγκεκριμένα έχει περιγραφεί για το διαχωρισμό της έσω καρωτίδας μια χαρακτηριστική τριάδα συμπτωμάτων, απαρτιζόμενη από ομόπλευρη κεφαλαλγία, προσωπαλγία ή αυχεναλγία και μερικό σύνδρομο Horner. Στην πράξη η τριάδα αυτή παρατηρείται σε λιγότερο από το ένα τρίτο των ασθενών. Η παρουσία, όμως, δύο εκ των τριών σημείων είναι σαφώς ενδεικτική διαχωρισμού της έσω καρωτίδας. Πάντως σε περισσότερο από 50% των περιπτώσεων η κλινική εικόνα των ασθενών δεν είναι -σύμφωνα με τα προηγούμενα- ενδεικτική διαχωρισμού 

Η δυνατότητα θεραπευτικής παρέμβασης σε ασθενείς με οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο εξαρτάται άμεσα από το χρονικό διάστημα μεταξύ της εμφάνισης των συμπτωμάτων και της εφαρμογής της θεραπείας.

Διαβάστε επίσης

Συμπτώματα που μπορεί να σημαίνουν εγκεφαλικό και δεν πρέπει να αγνοείτε

Τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση εγκεφαλικού επεισοδίου. Πρώτες βοήθειες για εγκεφαλικό

Παγκόσμια Ημέρα Εγκεφαλικών Επεισοδίων. Αναγνωρίστε το εγκεφαλικό γρήγορα F.A.S.T. (video).

Ισχαιμικά και Αιμορραγικά Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Πώς θα αναγνωρίσετε τα σημάδια;

Μην ξεχνάτε να ελέγχετε το μαγνήσιο. Η έλλειψη του προκαλεί μουδιάσματα, κράμπες, ημικρανίες, κόπωση. Σε ποιες τροφές υπάρχει το μαγνήσιο;

Τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση εγκεφαλικού επεισοδίου. Πρώτες βοήθειες για εγκεφαλικό

Πώς θα προλάβουμε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή ένα νέο εγκεφαλικόΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ και ΟΞΕΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Ξεχνάτε πράγματα, φοβάστε την άνοια, το Αλτσχάιμερ; Μετρήστε την ομοκυστεΐνη (Homocysteine)

από την Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr

Η ομοκυστεΐνη είναι ένα αμινοξύ του οποίου η αυξημένη συγκέντρωση στο αίμα έχει σχετιστεί στο παρελθόν με βλάβη στα αγγεία και στα νευρικά κύτταρα. 

Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως υπερομοκυστεϊναιμία.

12000 άτομα χάνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα από το σύνολο των 35.000 νεων εγκεφαλικών επεισοδίων.

Τεράστια αιμορραγούσα πληγή, σε ανθρώπινο δυναμικό και χρήμα, είναι  για την σύγχρονη κοινωνία  οι θάνατοι και οι αναπηρίες που προκαλούνται από τα Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια!

Κι αυτό γιατί περισσότεροι από 450.000 άνθρωποι πεθαίνουν, ενώ δεκάδες χιλιάδες μένουν ανάπηροι κάθε χρόνο στην Ευρώπη από Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια, κυρίως λόγω έλλειψης Πρότυπων Μονάδων Αντιμετώπισης στα νοσοκομεία!

Στην Ελλάδα από τα περίπου 35.000 νεα εγκεφαλικά χάνονται κάθε χρόνο πάνω από 12.000 άτομα, ενώ το μέσο ετήσιο κόστος  νοσηλείας για κάθε ασθενή  κυμαίνεται από 13.650 μέχρι 34.000€ ανάλογα με την βαρύτητα, καθώς το Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο (ΑΕΕ) αποτελεί σήμερα την 2η αιτία θανάτου και την  1^η αιτία αναπηρίας στους ενήλικες.

 Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές και πολυκεντρικές  μελέτες από διαφορετικές χώρες, το 30% απ αυτούς θα είχαν σωθεί και το 25% θα είχαν αποφύγει την αναπηρία, αν  είχαν νοσηλευτεί άμεσα  σε Πρότυπη Μονάδα Αντιμετώπισης Εγκεφαλικών Επεισοδίων.

Τα στοιχεία αυτά παρουσιάστηκαν σε Επιστημονική Ημερίδα με θέμα «Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια: Το παρόν και το μέλλον» , την οποία διοργάνωσε  το Mediterraneo Hospital  ( Ηλείας 8 -12 Γλυφάδα).

Η Επιστημονική Ημερίδα διοργανώθηκε με αφορμή την λειτουργία στο Mediterraneo Hospital  της πρώτης στην Ελλάδα (σε δημόσιο και ιδιωτικό νοσοκομείο) Πρότυπης Μονάδας Αντιμετώπισης Εγκεφαλικών Επεισοδίων.

«Τα στατιστικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην Ημερίδα και απεικονίζουν τον ακήρυκτο πόλεμο με τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και αναπήρους, επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα δημιουργίας και λειτουργίας στο νοσοκομείο μας της Πρότυπης Μονάδας Αντιμετώπισης Εγκεφαλικών Επεισοδίων» δήλωσε  η κ Γεωργία Ε Δραγίνη αναισθησιολόγος, Γενική Διευθύντρια και αντιπρόεδρος του Δ.Σ Mediterraneo Hospital . και συμπλήρωσε:

«Δεν είναι δυνατόν τη στιγμή που σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες αναπτύσσονται ραγδαία Μονάδες ΑΕΕ (stroke units), στην Ελλάδα  να μην υπάρχει ούτε μία, ενώ απαιτούνται  για τις ανάγκες μας τουλάχιστον 50!

 Πιστεύουμε ότι με την λειτουργία της 1^ης  Πρότυπης Μονάδας Αντιμετώπισης Εγκεφαλικών Επεισοδίων ,η αντιμετώπιση του οξέος εγκεφαλικού επεισοδίου, σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόκολλα, έρχεται να συμπληρώσει την ήδη από χρόνια λειτουργούσα στο νοσοκομείο μας Επεμβατική Μοναδα αντιμετώπιση του οξέος καρδιαγγειακού επεισοδίου.

Μ ’αυτόν τον τρόπο  συμβάλλουμε  από την πλευρά μας στην σωτηρία   συνανθρώπων μας, αλλά αποδεικνύουμε ταυτόχρονα ότι και στην  Ελλάδα της κρίσης νοσοκομειακές δομές είναι εφάμιλλες  με  αντίστοιχα διεθνή κέντρα».

Σύμφωνα με όσα ανέφερε στην ομιλία του ο εξειδικευμένος στην αντιμετώπιση των εγκεφαλικών παθολόγος  κ. Κωνσταντίνος  Βέμμος, Επιστημονικός  Συντονιστής  της Μονάδας Εγκεφαλικών του Μediterraneo, «την επόμενη δεκαετία θα έχουμε αύξηση των νεκρών και των αναπήρων , αν δεν δημιουργηθούν Πρότυπες Μονάδες Αντιμετώπισης κι αυτό γιατί μελέτες  έχουν δείξει ότι οι μονάδες εγκεφαλικών μειώνουν μέχρι και 30% την θνησιμότητα των ασθενών,  25% την αναπηρία αλλά και σημαντικά την ανάγκη για ιδρυματισμό των ασθενών».

Είναι αποδεδειγμένο ότι η νοσηλεία σε Πρότυπη Μονάδα μειώνει σε σημαντικό βαθμό τις κύριες αιτίες θανάτου των ασθενών με ΑΕΕ που είναι:

 η πνευμονία,

οι ουρολοιμώξεις,

 η πνευμονική εμβολή

οι υποτροπές των εγκεφαλικών.

              Η   ΠΡΟΤΥΠΗ ΜΟΝΑΔΑ ΤΟΥ MEDITERRANEO

Σύμφωνα με τον Επιμελητή του Νευρολογικού Τμήματος  κ  Αλκη Ψυχογιό,  «Η Πρότυπη Μονάδα Αντιμετώπισης Αγγειακών Εγκεφαλικών Επεισοδίων  του Mediterraneo Hospital είναι ένα διακριτό τμήμα του νοσοκομείου  με εξειδίκευση στην αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο. Στελεχώνεται από πολυδύναμη ομάδα. Παρέχει ολοκληρωμένη φροντίδα που ξεκινά από την επείγουσα αντιμετώπιση  και διαρκεί καθ όλη την διάρκεια της νοσηλείας του ασθενή».

Στην μονάδα ΑΕΕ του Mediterraneo Hospital νοσηλεύονται όλοι οι ασθενείς με ΑΕΕ ανεξαρτήτως τύπου (ισχαιμικό ή αιμορραγικό), φύλου, ηλικίας ή βαρύτητας (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που χρειάζονται αναπνευστική υποστήριξη-Μονάδα Εντατικής Θεραπείας).

 Στο επίπεδο της στελέχωσης αποτελείται από Νευρολόγο με εξειδίκευση στο ΑΕΕ (stroke specialist) όλο το 24ωρο,  ο οποίος βρίσκεται σε στενή συνεργασία με μια σειρά άλλων ειδικοτήτων (νευροχειρουργούς, νευροεπεμβατικούς, αγγειοχειρουργούς, καρδιολόγους, αιματολόγους ειδικούς στην πήξη-θρόμβωση).

Σε ό, τι αφορά το νοσηλευτικό προσωπικό στελεχώνεται από νοσηλευτές με ειδίκευση στην φροντίδα και την παρακολούθηση ασθενών με ΑΕΕ. Ταυτόχρονα γίνεται πρώιμη έναρξη φυσιοθεραπείας (από το πρώτο 24ωρο αν η κατάσταση του ασθενούς επιτρέπει) και λογοθεραπείας σε συνεργασία με το τμήμα αποκατάστασης του νοσοκομείου. Με την ομάδα συνεργάζεται ο νευροψυχολόγος και ο κλινικός διαιτολόγος του νοσοκομείου.

Η Mονάδα ΑΕΕ του, Mediterraneo Hospital όπως ανέφερε ο διευθυντής του Νευροχειρουργικού τμήματος κ Γιώργος Αθανασίου παρέχει ολοκληρωμένη φροντίδα η οποία ξεκινά από το πρωτόκολλο συναγερμού θρομβόλυσης, σύμφωνα με το οποίο γίνονται οι υπεροξείες παρεμβάσεις (θρομβόλυση, θρομβεκτομή) για την ταχεία αποκατάσταση της φυσιολογικής ροής αίματος στα αποφραγμένα αγγεία.

« Κάτι τέτοιο όμως, θα πρέπει να γίνει σε αυστηρά χρονικά πλαίσια. Όπως είναι γνωστό «ο χρόνος είναι εγκέφαλος», καθώς κάθε λεπτό που καθυστερεί μια τέτοια παρέμβαση χάνονται περίπου δυο εκατομμύρια νευρικά κύτταρα» τόνισε ο κ Αθανασίου.

Σημαντικό σημείο που πρέπει να τονιστεί, όπως ανέφεραν σχεδόν όλοι οι ομιλητές, είναι η γρήγορη αναγνώριση των σημείων του ΑΕΕ:

αδυναμία στο χέρι ή στο πόδι,

 πτώση της γωνίας του στόματος,

αλλαγή της ομιλίας

Αφού το συγγενικό περιβάλλον αναγνωρίσει τα σημάδια του εγκεφαλικού θα πρέπει άμεσα να καλέσει ασθενοφόρο ώστε να κερδηθεί η μάχη με τον χρόνο (όπως ακριβώς στο έμφραγμα και στο τροχαίο ατύχημα).

Στη συνέχεια ο ασθενής, σύμφωνα με το  Διευθυντή του Νευρολογικού Τμήματος κ Κωνσταντίνο Τάκη, παρακολουθείται εντατικά (monitoring νευρολογικής κατάστασης, αρτηριακής πίεσης, ηλεκτροκαρδιογραφήματος, οξυγόνου-αναπνοής, θερμοκρασίας) για τουλάχιστον 48-72 ώρες.

 Ταυτόχρονα προχωρά το διαγνωστικό work up (έλεγχος εξωκράνιων και ενδοκράνιων αγγείων, καρδιάς κλπ.) και οι  αντίστοιχες θεραπευτικές παρεμβάσεις (π.χ. προσαρμογή αντιθρομβωτικής αγωγής, καρωτιδική ενδαρτηρεκτομή κλπ.), ενώ υπάρχει έγκαιρη και ταχεία αντιμετώπιση των πιθανών επιπλοκών.

  ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Η οικονομική επιβάρυνση των συστημάτων υγείας, των ασφαλιστικών συστημάτων και  των οικογενειών των ασθενών είναι τεράστιες, καθώς  το μέσο ετήσιο κόστος για κάθε ασθενή με εγκεφαλικό κυμαίνεται στην Ευρώπη από 13.650 μέχρι 34.000 € ανάλογα με την βαρύτητα!

Στην Ελλάδα την τριετία 2006-2009 στο κόστος νοσηλείας των ασθενών με εγκεφαλικό είχαμε αύξηση κατά 17,3% και από 831.265.000 έφτασε το 1.004.180.000 ευρώ !

 Είναι εντυπωσιακό ότι πάνω από 1 δις € στοιχίζει ετησίως στη μαστιζόμενη από την κρίση χώρα μας  η αντιμετώπιση των ασθενών που προσβλήθηκαν από εγκεφαλικό επεισόδιο, δηλαδή το 10% περίπου του προϋπολογισμού για την Υγεία!

Αν προστεθεί σε αυτό το τεράστιο και μη υπολογισμένο κόστος, ψυχικό και οικονομικό, της κάθε οικογένειας που καλείται να αντιμετωπίσει μέσα στους κόλπους της τον χρόνια πάσχοντα ασθενή με αναπηρίες από το ΑΕΕ, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο σημαντικό είναι να μειωθεί ο αριθμός των ατόμων που πεθαίνουν ή μένουν ανάπηροι.

Στην Ημερίδα μίλησαν επίσης ο  διευθυντής τμήματος Επεμβατικής Νευροακτινολογίας κ Νίκος Τσαμόπουλος με θέμα «Η ενδοαυλική αντιμετώπιση του ΑΕΕ», ο διευθυντής Επεμβατικής καρδιολογίας κ Αθανάσιος Μαγγίνας  με θέμα «Εγκέφαλος- Καρδιά. Συσχέτιση-παραλληλισμοί», ο αιματολόγος κ Γρηγόρης Γεροτζιάφας με θέμα « ο ρόλος του αιματολογικού ελέγχου στο ΑΕΕ» και ο επιστημονικός διευθυντής του Κέντρου Αποκατάστασης «Ιατρική Άσκηση» φυσίατρος κ Ζήκος Κέντρος.