του Ιωάννη Καραφύλλη, Ph.D *, medlabnews.gr
Η σύσταση του ΕΚΑΠΥ με το Ν 4472/2017 είχε δημιουργήσει από νωρίς αρνητικά σχόλια όχι τόσο ως προς την ανάγκη διενέργειας , υλοποίησης κεντρικών διαγωνισμών και συλλογής πληροφοριών από τα αποτελέσματα αυτών όσο ως προς την δυνατότητα λειτουργίας και αποτελεσματικότητας του.
Επίσης προβλέπεται να έχει μια σειρά αρμοδιοτήτων που περιγράφονται στο άρθρο 2 του νόμου. Δυστυχώς όμως αυτός είναι μια συρραφή αρμοδιοτήτων των φορέων που αντικαθιστά το ΕΚΑΠΥ χωρίς καμία άλλη αξιολόγηση.
Ενώ έχουν περάσει 4 μήνες από την ψήφιση του νόμου μέχρι σήμερα δεν έχει ορισθεί η νέα διοίκηση με τη δικαιολογία ότι δεν βρίσκονται στην αγορά στελέχη που θα το στελεχώσουν λόγω της πρόβλεψης στο νόμο αυτά να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.
Αν αυτή δεν είναι μια αιτιολόγηση για την καθυστέρηση της λειτουργίας του τότε αυτό καθίσταται άκρως επικίνδυνο και οδηγεί προς μια κατεύθυνση καθόλου νόμιμη. Δεν μπορεί να είναι κάποιος πρόεδρος-αντιπρόεδρος του ΕΚΑΠΥ και ταυτόχρονα να είναι νομικός με υποθέσεις εναντίον του οργανισμού του (μέχρι σήμερα ή να είναι στο μέλλον αφού θα εργάζεται σε ανάλογο γραφείο) ή να είναι προμηθευτής του συστήματος υγείας. Στην Ελλάδα αυτό συμβαίνει συχνά και καλό είναι να αποφεύγεται για να μην δημιουργούνται ούτε υπόνοιες για διαφθορά ούτε να οδηγούμεθα νομοτελειακά σε αυτή. Επίσης, το ΕΚΑΠΥ αντικαθιστά 2 νομικά πρόσωπα που είχαν σχεδόν διπλάσιο αριθμό μελών στο Διοικητικό Συμβούλιο, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Παρ’ όλα αυτά τ’ αποτελέσματα που είχαν ήταν ελάχιστα, εως μηδενικά, σε σχέση με αυτά που προέβλεπε ο νόμος που διέπονταν και πολύ λιγότερα σε σχέση με τις απαιτήσεις της οικονομίας, της κοινωνίας και του συστήματος υγείας.