Το μέγα λάθος του Καλλιάνου και το μέγα λάθος του αγγειοχειρουργού

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, διευθυντή σύνταξης medlabnews.gr iatrikanea

Δύο 24ωρα μετά την κορύφωση του προσωπικού τους δράματος στην κηδεία του πατέρα τους, ο Γιάννης Καλλιάνος κι ο αδερφός του δηλώνουν αποφασισμένοι να μην κάνουν ούτε βήμα πίσω.

Επαναλαμβάνουν πως θα κινήσουν τις διαδικασίες που προβλέπονται, ώστε όλοι όσοι αδιαφόρησαν και έκαναν εγκληματικά λάθη στο Αττικό νοσοκομείο, να έρθουν αντιμέτωποι με τις πράξεις τους.

Δύο 24ωρα μετά την κορύφωση του προσωπικού τους δράματος στην κηδεία του πατέρα τους, ο Γιάννης Καλλιάνος κι ο αδερφός του δηλώνουν αποφασισμένοι να μην κάνουν ούτε βήμα πίσω.

Επαναλαμβάνουν πως θα κινήσουν τις διαδικασίες που προβλέπονται, ώστε όλοι όσοι αδιαφόρησαν και έκαναν εγκληματικά λάθη στο Αττικό νοσοκομείο, να έρθουν αντιμέτωποι με τις πράξεις τους.

Ο μετεωρολόγος και βουλευτής ΝΔ επιμένει πως ο πατέρας του έπρεπε να μπει σε ΜΑΦ λόγω της επιβαρυμένης υγείας του και πως δεν θα έπρεπε να γίνει ο ακρωτηριασμός του σε απλή κλίνη του νοσοκομείου.

«Όλοι αυτοί που βγάζουν τις ανακοινώσεις, κανείς δεν βρέθηκε στο δωμάτιο του πατέρα μου. Ήρθε κάποιος από αυτούς; Όχι. Θέλω να πω ότι δεν ζήτησα καμία ιδιαίτερη μεταχείριση από το νοσοκομείο».

«Ο πατέρας μου πήγε στα επείγοντα και περίμενε 5 ώρες σε ένα ράντζο. Όταν ο πατέρας μου έσβηνε και κατέρρεε ο οργανισμός του ζήτησα μόνο αν του παρασχεθεί η υποστήριξη που χρειάζεται για να επιβιώσει. ΜΑΦ ή ΜΕΘ χωρίς διασωλήνωση. Δεν ζήτησα διασωλήνωση», είπε.

Τι λέει το πρωτόκολλο;

Η Ελληνική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας (ΕΕΕΘ) αναφέρει συγκεκριμένα

Προτεραιότητα εισαγωγής στη ΜΕΘ

Σύμφωνα με ένα γενικό περίγραμμα, ιδανικός στόχος είναι να εισέρχονται στη ΜΕΘ ασθενείς για τους οποίους θεωρείται ότι έχουν πιθανότητες να ωφεληθούν, ενώ μικρότερες πιθανότητες εισαγωγής θα πρέπει να έχουν οι ασθενείς με πτωχό λειτουργικό status και αυτοί οι οποίοι, σε προγενέστερο χρόνο είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους σε ενδεχόμενη συνολική, ή συγκεκριμένη κλιμάκωση της ιατρικής τους φροντίδας.

Με βάση τα ανωτέρω προτείνεται η ιεράρχηση των εισαγωγών στις ΜΕΘ να γίνεται ως εξής :

1η (Άμεση) προτεραιότητα αποτελούν οι : Βαριά πάσχοντες ασθενείς που παρουσιάζουν οξεία ανεπάρκεια οργάνων / συστημάτων και χρειάζονται υποστήριξη της ζωής με θεραπευτικές παρεμβάσεις που γίνονται μόνο σε περιβάλλον ΜΕΘ ( πχ Επεμβατικός Μηχανικός Αερισμός , Συνεχής θεραπεία Υποκατάστασης της Νεφρικής Λειτουργίας , χορήγηση αγγειοσυσπαστικών /ινοτρόπων φαρμάκων, επεμβατικό αιμοδυναμικό monitoring και πλήρη διαγνωστική υποστήριξη (εργαστηριακή/απεικονιστική) .

2η προτεραιότητα αποτελούν οι :

Ασθενείς ως οι ανωτέρω, με σημαντικά όμως μικρότερη πιθανότητα αποκατάστασης ή/και προσδόκιμο επιβίωσης (πχ οι ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο), με την προϋπόθεση ότι πάσχουν από δυνητικά αναστρέψιμες οξείες παθολογικές καταστάσεις, όπως σηπτικό shock που χρήζει χορήγησης αγγειοσυσπαστικών, οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια λόγω πνευμονίας, κλπ .

3η προτεραιότητα αποτελούν οι :

Ασθενείς με δυσλειτουργία οργάνων που χρήζουν εντατικού monitoring και/ή ειδική θεραπευτική παρέμβαση. Τέτοιοι είναι οι μετεγχειρητικοί ασθενείς οι οποίοι, χρειάζονται εντατική μετεγχειρητική φροντίδα, ή παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο επιδείνωσης, οι ασθενείς με αναπνευστική ανεπάρκεια ελεγχόμενη με Μη Επεμβατικό Μηχανικό Αερισμό (ΜΕΜΑ), κλπ. 4η προτεραιότητα αποτελούν οι : Ασθενείς ως οι ανωτέρω, με σημαντικά όμως μικρότερη πιθανότητα αποκατάστασης ή/και προσδόκιμο επιβίωσης (πχ ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο που δεν επιθυμούν κλιμάκωση της αντιμετώπισής τους, ή κατακεκλιμμένοι ασθενείς με άνοια τελικού σταδίου) πάντα υπό την προϋπόθεση ότι παρουσιάζουν δυνητικά αναστρέψιμες παθολογικές καταστάσεις.

Εάν το νοσοκομείο διαθέτει ΜΑΦ ή ΜΜΑΦ, οι ασθενείς των περιπτώσεων 3 και 4 θα πρέπει να νοσηλεύονται εκεί.

5η προτεραιότητα : ασθενείς σε τελικό στάδιο της νόσου

Οπως προαναφέρθηκε, για τους ασθενείς οι οποίοι βρίσκονται στο τελικό στάδιο της νόσου τους, ή τελούν σε προθανάτια κατάσταση και για τους οποίους δεν υπάρχει προοπτική ανάρρωσης, η εισαγωγή στη ΜΕΘ δεν θεωρείται δόκιμη επιλογή. Ειδικότερα, για τους υπερήλικες ασθενείς με σοβαρή εγκεφαλική βλάβη ή για ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο καρκίνου (πχ μεταστάσεις) και χωρίς προοπτική εναλλακτικής θεραπευτικής αντιμετώπισης, πρέπει να συναποφασίζεται μετά από συζήτηση των ιατρών της ΜΕΘ με τους θεράποντες κλινικούς γιατρούς, τον ασθενή και /ή τους συγγενείς / νόμιμο εκπρόσωπο του ασθενούς εάν έχει νόημα να διασωληνωθεί και να υποστηριχθεί μηχανικά ο ασθενής. Εάν τελικά, αφού διευκρινισθούν σε όλα τα μέρη οι ρεαλιστικές προοπτικές και προσδοκίες μιας τέτοιας υποστήριξης σε σχέση με την εναλλακτική της παρηγορητικής φροντίδας στο τμήμα, αποφασισθεί οι ασθενείς αυτοί να διασωληνωθούν, θα πρέπει να νοσηλευθούν ει δυνατό σε ειδικές μονάδες ανακουφιστικής θεραπείας ή ΜΑΦ χρονίως πασχόντων.

Με βάση την ανακοίνωση του νοσοκομείου ο ασθενής έπασχε μεταξύ άλλων από τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια υπό αιμοκάθαρση, σακχαρώδη διαβήτη, αρτηριακή υπέρταση, βαριά στεφανιαία νόσο και καρδιακή ανεπάρκεια (οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου και επανειλημμένες διαδερμικές αγγειοπλαστικές στεφανιαίων, κολπική μαρμαρυγή, ανεπάρκεια τριγλώχινας, τοποθέτηση απινιδωτή), πνευμονική ίνωση με κατ' οίκον οξυγονοθεραπεία και καρκίνο γεννητικών οργάνων. Η εισαγωγή του έγινε στις 6/4 και κατά τη διάρκεια της 23/4 παρουσίασε σημεία ήπιας, αλλά επιδεινούμενης ιστικής υποξίας (καλή επικοινωνία και ανταλλαγή αερίων, αλλά ήπια αύξηση του γαλακτικού που την προηγούμενη ημέρα ήταν απόλυτα φυσιολογικό), αξιολογήθηκε από τη ΜΕΘ και αποφασίστηκε η εισαγωγή του στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στις 18:30.

Δηλαδή 17 ημέρες τον ασθενή τον είχαν σε απλό θάλαμο χωρίς monitor. Ομως με βάση τα παραπάνω των εντατικολόγων και όσα λέει το νοσοκομείο έπρεπε να είχε μπεί σε ΜΕΘ χωρίς διασωλήνωση. Το ζήτημα είναι είχε MEΘ διαθέσιμη το νοσοκομείο; Γιατί ο εντατικολόγος του Αττικός ανέφερε ότι το νοσοκομείο δεν διαθέτει τον απαραίτητο αριθμό κλινών MEΘ. 

Το μεγάλο λάθος του βουλευτή Καλλιάνου.

Από το νοσοκομείο της Βούλας διακομίστηκε ο ασθενής για να γίνει ο ακρωτηριασμός του δακτύλου στο Αττικόν. Αυτό θα γινόταν από αγγειοχειρουργό. Όμως ο ασθενής είχε πάρα πολύ σοβαρά υποκείμενα νοσήματα που θα έπρεπε να να τον παρακολουθεί καρδιολόγος ή παθολόγος ή πνευμονολόγος και οι οποίοι θα είχαν την δυνατότητα άμεσα να τον ρυθμίσουν. Άρα ήταν λάθος που μπήκε στην αγγειοχειρουργική κλινική. Οι αγγειοχειρουργοί δεν έχουν γνώσεις καρδιολογίας, παθολογίας ή πνευμονολογίας. Αρα δε μπορούν να επέμβουν σε ένα ασταθή ασθενή. Είναι υποχρεωμένοι να καλέσουν ειδικούς από τις άλλες κλινικές του νοσοκομείου. Σε ένα μεγάλο νοσοκομείο που στις εφημερίες του δεν επαρκεί και βγάζει ράντζα έχει πολλά περιστατικά που ο παθολόγος ή ο καρδιολόγος καλείται να καλύψει στην κλινική του. Το να πάει και να δεί ασθενή σε άλλη κλινική που δεν έχει την ευθύνη του ασθενούς είναι ολόκληρη διαδικασία και η οποία θα γίνει αφού έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του στους ασθενείς στην δική του κλινική. Θα ήταν τελείως διαφορετικά αν ο ασθενής πατέρας του Καλλιάνου ήταν σε κρεβάτι της καρδιολογικής ή της παθολογικής κλινικής. Την ευθύνη για την εισαγωγή σε MEΘ ενός ασθενή την έχουν οι ειδικοί καρδιολόγοι, παθολογοι, πνευμονολόγοι και όχι οι αγγειοχειρουργοί.

Το μεγάλο λάθος του αγγειοχειρουργού

Είναι πολύ πιθανό ή σχεδόν σίγουρο ότι μόλις του είπαν ότι ο βουλευτής ψάχνει κρεβάτι για τον πατέρα του στην αγγειοχειρουργική του νοσοκομείου χωρίς καν να σκεφτεί ένα τέτοιο ασθενή αν θα μπορεί να τον καλύψει, πρόσφερε κρεβάτι για να εξυπηρετήσει τον βουλευτή ή ακόμα και τον υπουργό αν χρειάστηκε να παρέμβει. Δυστυχώς την άσχημη εξέλιξη δεν την φαντάστηκε ποτέ.

Ένα ακόμα περίεργο που πρέπει να θίξει κανείς είναι πώς ακόμα και από την δεοντολογία δεν ελήφθη υπόψη ότι ο γιος του ασθενή ήταν γιατρός και μάλιστα ειδικός στα προβλήματα που είχε ο πατέρας του καθώς και η νύφη του. Το ό,τι οι γιατροί συγγενείς ζητούσαν κάποια πράγματα θα έπρεπε να είχαν ακουστεί και πάντως να είναι ενήμεροι για τα πάντα κάτι που φαίνεται από όσα έχουν λεχθεί ότι δεν γινόταν.

Ίσως μετά από όσα έγιναν στον πατέρα του βουλευτή θα ήταν καλύτερα να αναθεωρηθούν κάποια πράγματα στο σύστημα υγείας και να εξαντλήσει ο βουλευτής τις δυνατότητες που έχει για κάτι τέτοιο σώζοντας ασθενείς που δεν θα είναι βουλευτές και δεν θα μπορούν να παρέμβουν στον υπουργό ή στην διοίκηση του νοσοκομείου.