Θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης. Πότε είναι ακίνδυνη;

Μπορεί τις δεκαετίες του '70 και του '80 η εξωγενής χορήγηση οιστρογόνου και προγεστερόνης (γνωστή ως θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης- ΘΟΥ) να θεωρείτο πανάκεια για την ανακούφιση των γυναικών από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, ωστόσο από το 2000 και εντεύθεν η επιστημονική κοινότητα απεφάνθη ότι η εν λόγω μέθοδος ελλοχεύει κινδύνους για καρδιαγγειακά προβλήματα και γυναικολογικούς καρκίνους. Παρόλα αυτά ακόμα και σήμερα χρησιμοποιείται υπό προϋποθέσεις, με την ευθύνη πάντα, και τον τελευταίο λόγο να ανήκει στην ίδια τη γυναίκα που αποφασίζει να προβεί σε αυτή τη θεραπεία. Ποια είναι όμως τα υπέρ και τα κατά; Και σε ποιες περιπτώσεις θεωρείται ακίνδυνη η ΘΟΥ; Απαντήσεις για το θέμα δίνει στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή 104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ, της Τάνιας Μαντουβάλου, ο μαιευτήρας - χειρουργός γυναικολόγος, μέλος του Βασιλικού Κολλεγίου Μαιευτήρων - Γυναικολόγων Ην. Βασιλείου, Δημήτρης Κολέσκας, ο οποίος μεταξύ άλλων τονίζει χαρακτηριστικά ότι οι γυναίκες μέχρι τα 50 τους οφείλουν να έχουν τα οιστρογόνα και τις ορμόνες τους, έστω και τεχνηέντως, ωστόσο μετά από αυτή την ηλικία δεν δικαιούνται κάτι τέτοιο από τη φύση. Παράλληλα δίνει χρήσιμες οδηγίες για τη «δεύτερη εφηβεία» που διανύουν οι κυρίες στην πέμπτη δεκαετία της ζωής τους.

Τα οφέλη της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης. Ναι μεν αλλά...

Η γονιμότητα σίγουρα δεν διατηρείται ή δεν βελτιώνεται με την θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης τονίζει ο κ Κολέσκας. «Η νεότητα όμως, ναι, διατηρείται. Και μία γυναίκα που θα χρησιμοποιήσει την εν λόγω θεραπεία, συνεχώς μετά την εμμηνόπαυση της, θα ευεργετηθεί σε όλα τα επίπεδα εκείνα, που η εμμηνόπαυση φθείρει το σώμα και την ψυχολογία. Δηλαδή στην οστεοπόρωση που επέρχεται, στη διαταραχή του μεταβολισμού (ξαφνική αύξηση βάρους ή δυσκολία απώλειας κιλών), στις εξάψεις και τις εφιδρώσεις, τη λίμπιντο, την ποιότητα του δέρματος, των δοντιών, των μαλλιών, και γενικότερα στη διάθεση για κοινωνική δραστηριοποίηση και επαγγελματική καταξίωση.

Όλα αυτά που σε αυτή την φάση ζωής της γυναίκας παθαίνουν «μία κρίση», θα βελτιωθούν, θα συντηρηθούν και θα είναι εσαεί καλά όταν ακολουθείται η ΘΟΥ. Όλα αυτά τα πίστευαν με φανατισμό τις δεκαετίες του '70 και του '80. Ήρθαν όμως οι μεγάλες μελέτες εκεί γύρω στο 2000-2001 να μας πουν ότι η ΘΟΥ ναι μεν είναι ευεργετική σε κάποια πεδία, ωστόσο θέτει σε κίνδυνο της ζωή της γυναίκας.

Αυξημένος κίνδυνος για καρδιαγγειακά και γυναικολογικούς καρκίνους

Συγκεκριμένα βρέθηκε σε αυτές τις μελέτες, ότι γυναίκες άνω των 48-50 ετών που ακολουθούν την επίσημη ΘΟΥ (δηλαδή την εξωγενή χορήγηση οιστρογόνου και προγεστερόνης) ή κάποιων ανάλογων ορμονών, παρουσιάζουν πιο συχνά καρκίνο μαστού και ωοθηκών, καθώς επίσης αυξάνονται τα περιστατικά εμφραγμάτων και αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Και βέβαια εννοείται ότι η παρουσία οικογενειακού ιστορικού αυξάνει περισσότερο τον κίνδυνο για τους γυναικολογικούς καρκίνους».

Σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυται η ΘΟΥ

«ΘΟΥ πλέον δίνουμε σε γυναίκες που έχουν πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια, ή πρόωρη εμμηνόπαυση και όταν μιλάμε για πρόωρη εμμηνόπαυση, εννοούμε πριν τα 45. Αυτές οι γυναίκες δικαιούνται να έχουν οιστρογόνα. Δικαιούνται να έχουν τις ορμόνες τους έως την ηλικία των 50 και δεν έχει βρεθεί καμία μελέτη που να λέει ότι υπάρχει ρίσκο σε αυτή τη χρήση. Ωστόσο σε γυναίκες μετά τα 50 θα δίναμε ΘΟΥ για ένα μάλλον μικρό χρονικό διάστημα, μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις ψυχολογικές, ψυχιατρικές μερικές φορές διαταραχές που προκαλεί η εμμηνόπαυση. Αυτές οι γυναίκες περνάνε πολύ άσχημα, μπορεί να κλειστούν στον εαυτό τους, να γίνουν καταθλιπτικές, επιθετικές, αντικοινωνικές μερικές φορές, και αν αυτό διαγνωστεί ότι σχετίζεται με την εμμηνόπαυση, δεν υπάρχει άλλη θεραπεία παρά να πάρουν ΘΟΥ, με τους κινδύνους όμως που αναφέραμε. Εκεί μπαίνουν στη ζυγαριά τα υπέρ και τα κατά και αποφασίζει η γυναίκα».

Σε ερώτηση αν οι ψυχολογικές διαταραχές μπορούν να καταπολεμηθούν με αντικαταθλιπτικά ο κύριος Κολέσκας απαντά:«Όχι γιατί είναι θέμα ορμονών. Και γνωρίζουμε ότι τα αντικαταθλιπτικά χάπια, δεν έχουν πάντα το όφελος που περιμένουμε. Επίσης έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες όπως π.χ αυξάνουν την αυτοκτονική διάθεση για ένα διάστημα, σε κάποιες γυναίκες. Το βλέπουμε πάντως ξεκάθαρα. Δίνουμε ΘΟΥ και αυτές οι γυναίκες μεταλλάσσονται, και γίνονται όπως ήταν πριν την εμμηνόπαυση τους».

Αντενδείξεις για χορήγηση ΘΟΥ πριν τα 45

Όπως αναφέρει ο κ. Κολέσκας σε γενικές γραμμές η ΘΟΥ αντενδείκνυται, σε γυναίκες που έχει επέλθει η φυσιολογική εμμηνόπαυση γύρω στα 50 (τα 50-52 έτη είναι ο μέσος όρος για τις Ευρωπαίες). Τονίζει ωστόσο ότι υπάρχουν παθήσεις που αποτελούν αντενδείξεις για ΘΟΥ ακόμα και σε γυναίκες που έχουν πρόωρη εμμηνόπαυση πριν τα 45. «Αυτές είναι: το προσωπικό ιστορικό καρκίνου μαστού, (όπως και το να φέρει το γονίδιο σε περίπτωση που έχει γίνει γονιδιακός έλεγχος) και σοβαρές περιπτώσεις θρομβοφιλίας».

Οδηγίες προς «ναυτιλομένες»

Τι θα πρέπει όμως τελικά να κάνουν οι γυναίκες όταν μπαίνουν στη «δεύτερη εφηβεία» όπως πολλοί περιγράφουν την εμμηνόπαυση; «Έρχεται η κλιμακτήριος με τα πρώτα της συμπτώματα, επέρχεται στη συνέχεια η εμμηνόπαυση που σημαίνει ένα έτος χωρίς περιόδους, και σε εκείνη τη φάση που η γυναίκα είναι γύρω στα 50 θα πρέπει να κάνει τα εξής: Να αλλάξει την καθημερινότητα της, βάζοντας γυμναστική στο πρόγραμμα της, αν δεν την έχει ήδη. Να προσέξει το βάρος της, να μην είναι ούτε πολύ αδύνατη, ούτε υπέρβαρη, γιατί το πρώτο έχει να κάνει με την οστεοπόρωση και το δεύτερο με τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Η διατροφή θέλει ιδιαίτερη προσοχή, γιατί ο μεταβολισμός της αλλάζει, και δύσκολα μπορεί να διαχειριστεί τις θερμίδες που παίρνει. Επίσης καλό είναι να παίρνει συμπληρώματα διατροφής με κυρίαρχα τα φυτοοιστρογόνα που είναι ασφαλή για χρήση. Δεν είναι τόσο αποτελεσματικά όσο τα οιστρογόνα, αλλά σίγουρα βοηθάνε στα συμπτώματα. Θα ξεκινήσει μάλλον να παίρνει συμπληρώματα ασβεστίου και βιταμίνης D, καθώς επίσης θα πρέπει να ελαττώσει ή να κόψει το κάπνισμα, την κατάχρηση αλκοόλ, τα γλυκά και τους πολλούς καφέδες, που επιτείνουν εξάψεις και οστεοπόρωση. Γενικότερα θα πρέπει να προσπαθήσει να ανεβάσει την αυτοεκτίμηση της σε αυτή τη νέα φάση ζωής που διανύει και να αντεπεξέλθει σε όλα τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, που ούτως ή άλλως υφίστανται, με αλλαγή στάσης ζωής απέναντι στο στρες που αντιμετωπίζει καθημερινά. Μία γυναίκα οφείλει να έχει εμμηνόπαυση, μετά τα 48-50 έτη, δεν δικαιούται από τη φύση να έχει οιστρογόνα».

ΑΠΕ

O ετήσιος αριθμός εκτρώσεων κυμαίνεται μεταξύ 100.000-150.000, στην Ελλάδα

Τα υψηλά ποσοστά των ανεπιθύμητων κυήσεων και εκτρώσεων στην εφηβεία, παγκοσμίως, παρά την ευρεία διάδοση και χρήση, εδώ και πολλά χρόνια, τόσο του αντισυλληπτικού χαπιού, όσο και του ανδρικού προφυλακτικού, προβληματίζουν την επιστημονική κοινότητα, θέτοντας το θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των εφήβων στις άμεσες προτεραιότητες της.

Τις τελευταίες δεκαετίες, είναι χαρακτηριστική η μείωση του μέσου όρου ηλικίας έναρξης των σεξουαλικών δραστηριοτήτων παγκοσμίως και μολονότι οι μελέτες είναι λίγες, φαίνεται πως περίπου οι μισές έφηβες ξεκινούν τη σεξουαλική τους ζωή πριν τα 17 έτη, ενώ υπάρχουν μελέτες που δείχνουν πως το 73% των εφήβων 14 έως 16 ετών, είχαν μιας κάποιας μορφής σεξουαλική δραστηριότητα.

"Σε αυτό το ηλικιακό φάσμα, η νεαρή γυναίκα είναι ιδιαίτερα ευάλωτη και η έλλειψη εμπειρίας και συμβουλευτικής, γιγαντώνουν τον κίνδυνο τόσο των ανεπιθύμητων κυήσεων, όσο και αυτόν των Σεξουαλικώς Μεταδιδομένων Νοσημάτων (ΣΜΝ)", ανέφεραν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο καθηγητής Μαιευτικής - Γυναικολογίας/ Παιδικής και Εφηβικής Γυναικολογίας, Ευθύμιος Δεληγεώρογλου και ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Οικογενειακού Προγραμματισμού, Νικόλαος Σαλάκος, επισημαίνοντας την ανάγκη της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των εφήβων.

Σύμφωνα με στοιχεία για τις ανεπιθύμητες κυήσεις και εκτρώσεις στις ΗΠΑ, περίπου 615.000 έφηβες κάθε χρόνο έχουν τουλάχιστον μια ανεπιθύμητη κύηση (συνολικά το 6% όλων των εφήβων), με το 26% αυτών να καταφεύγει στη μέθοδο της τεχνητής έκτρωσης. Στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα για τις τεχνητές εκτρώσεις, ωστόσο υπάρχουν αναφορές πως ο ετήσιος αριθμός τους κυμαίνεται μεταξύ 100.000-150.000, με το 20-25% αυτών, να αφορά νεαρά κορίτσια μικρότερα των 16 ετών.

Η διαπίστωση των επιστημόνων είναι ότι οι έφηβοι αγνοούν σε μεγάλο ποσοστό τις μεθόδους αντισύλληψης, ενώ οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί αδυνατούν να προσεγγίσουν τα παιδιά, τα οποία αντλούν ενημέρωση από τον "κολλητό" τους.

Η ενημέρωση των παιδιών πρέπει να ξεκινάει από την οικογένεια και το σχολείο επισημαίνουν οι εδικοί, υπογραμμίζοντας την ανάγκη "εκπαίδευσης" γονέων και εκπαιδευτικών, ώστε να μπορούν να πλησιάσουν τα παιδιά και να τα ενημερώσουν σωστά. Επιπλέον υπογραμμίζουν την ανάγκη εισαγωγής μαθήματος αγωγής υγείας στα σχολεία. 

Μέθοδοι αντισύλληψης

Η συχνότερα χρησιμοποιούμενη αντισυλληπτική μέθοδος από τους έφηβους στην Ελλάδα, είναι η διακοπτόμενη συνουσία, μετά ακολουθεί το ανδρικό προφυλακτικό, ενώ τα ποσοστά χρήσης του αντισυλληπτικού δισκίου αγγίζουν μόλις το 4%, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, όπου το ποσοστό αυτό φτάνει στο 45%.

Η χρήση της διακοπτόμενης συνουσίας, κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των εφήβων στην Ελλάδα, με ποσοστό κοντά στο 40%. Μάλιστα, το ποσοστό μιας ανεπιθύμητης κύησης με τη χρήση αυτής της μεθόδου αγγίζει το 20% ανά έτος, ενώ δεν παρέχεται καμία προστασία από τα ΣΜΝ. Το ανδρικό προφυλακτικό, που αποτελεί τη δεύτερη χρησιμοποιούμενη μέθοδο μεταξύ των εφήβων στη χώρα μας, πλεονεκτεί στην προστασία έναντι των ΣΜΝ, ενώ αγοράζεται εύκολα από τους έφηβους χωρίς να απαιτείται ιατρική συνταγή. Το ποσοστό αποτυχίας του, όταν χρησιμοποιείται ιδανικά, είναι 2%, ενώ με την τυπική χρήση φτάνει το 18%, ποσοστό που μπορεί να είναι ακόμα υψηλότερο στους εφήβους. Όπως είπε ο κ. Δεληγεώρογλου, σημαντικό είναι το στοιχείο ότι λιγότεροι από τους μισούς εφήβους που το χρησιμοποίησαν αρχικά στις σεξουαλικές επαφές τους, συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν μετά από ένα χρόνο.

Άλλες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ευρέως σε άλλες χώρες, όπως το διαδερμικό αυτοκόλλητο, η ενέσιμη αντισύλληψη (DMPA), ο κολπικός δακτύλιος, το κολπικό διάφραγμα και το τραχηλικό κάλυμμα, έχουν μικρή έως μηδαμινή χρήση στη χώρα μας.

H Ελληνική Εταιρεία Οικογενειακού Προγραμματισμού, Αντισύλληψης και Αναπαραγωγικής Υγείας, ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις και τις ανάγκες της κοινωνίας για ενημέρωση, προχώρησε στη δημιουργία επικεντρωμένης ιστοσελίδας (Prosexo.gr), με θεματολογία για την αντισύλληψη.

O σακχαρώδης διαβήτης εξαπλώνεται και αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες νοσηρότητας και θνητότητας

Ακάθεκτος συνεχίζει να εξαπλώνεται σήμερα στον παγκόσμιο πληθυσμό ο σακχαρώδης διαβήτης (Σ.Δ.), καθώς 1 στους 11 ενήλικες σε όλο τον κόσμο πάσχει από αυτόν, ενώ το 2040 αναμένεται να πάσχει 1 στους 10!

Ιδιαίτερα ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, που αποτελεί το 95% του συνόλου των ατόμων με διαβήτη, χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς ως «ύπουλος», καθώς τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής του υφίσταται χωρίς να εκδηλώνει συμπτώματα. Αποτελεί τη βασική αιτία θανάτου για περίπου 7.000.000 άτομα ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο και συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων, νεφρικής ανεπάρκειας, νευροπάθειας, μονίμων βλαβών του αμφιβληστροειδούς και άλλων σοβαρών επιπλοκών.

Όπως προκύπτει από τα πλέον πρόσφατα διεθνή στατιστικά στοιχεία, ο αριθμός των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη διεθνώς ανέρχεται στις μέρες μας σε 415 εκατομμύρια, ενώ έως το 2040 αναμένεται να φτάσει τα 642 εκατομμύρια. Από αυτά, υπολογίζεται ότι ποσοστό περίπου 87%-91% πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, 7%-12% από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και ποσοστό 1%-3% από άλλους τύπους διαβήτη. Ιδιαίτερη εντύπωση, μάλιστα, προκαλεί το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (International Diabetes Federation – I.D.F.), 1 στους 2 ενήλικες με διαβήτη παραμένει αδιάγνωστος.

Το γεγονός αυτό κρίνεται ως υψίστης σημασίας, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες νοσηρότητας και θνητότητας σε ολόκληρο τον κόσμο. Υπολογίζεται ότι κατά το έτος 2015 από διαβήτη απεβίωσαν 5 εκατομμύρια άτομα, αριθμός που αντιστοιχεί σε 1 θάνατο κάθε 6 δευτερόλεπτα, σε σύγκριση με 1,5 εκατομμύρια θανάτους από HIV/AIDS, 1,5 εκατομμύρια από φυματίωση και 0,6  εκατομμύρια από ελονοσία. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, τα στοιχεία της I.D.F. δείχνουν ότι ο επιπολασμός του διαβήτη υπολογίζεται σε ποσοστό 7,5% του γενικού πληθυσμού, ενώ οι θάνατοι που σχετίζονται με αυτόν για το έτος 2015 ανήλθαν σε 4.963.

Παράλληλα, και η συχνότητα του διαβήτη τύπου 1, της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, εξακολουθεί να αυξάνει παγκοσμίως. Η αύξηση αυτή αφορά και τις πολύ μικρές ηλικίες, ακόμη και τα νήπια. Ως εκ τούτου, ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην ενημέρωση του ιατρικού κόσμου και του ευρύτερου κοινού γύρω από τη νόσο και την πιθανότητα αυτή να ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία, προκειμένου να υπάρχει εγρήγορση για την έγκαιρη διάγνωσή της.

Την ίδια ώρα, η σύγχρονη επιστημονική έρευνα είναι σε θέση να παρέχει σήμερα νέα πολύτιμα «εργαλεία» για την περαιτέρω κατανόηση, την πρόγνωση, αλλά και τη στενή παρακολούθηση της νόσου σε κάθε πάσχοντα από τον εξειδικευμένο θεράποντα ιατρό του. Χαρακτηριστικό τέτοιο «εργαλείο» αποτελεί η «Έξυπνη Κάρτα», ένα υπερσύγχρονο πληροφοριακό σύστημα που περιλαμβάνει ηλεκτρονικά όλα τα ιατρικά δεδομένα του διαβητικού, στην οποία μπορεί να έχει πρόσβαση μόνο ο εξουσιοδοτημένος ειδικός που τον παρακολουθεί.

Η Κάρτα συνιστά έναν από τους βασικούς στόχους του Ερευνητικού Προγράμματος ARETAEUS, το οποίο ολοκλήρωσε πρόσφατα το Ε.ΚΕ.ΔΙ., σε συνεργασία με το Εργαστήριο Βιοχημείας του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με τη χρηματοδότηση της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων.      

Τα παραπάνω τόνισαν σήμερα σε συνέντευξη τύπου, στο πλαίσιο του εφετινού εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη (14 Νοεμβρίου), ο Πρόεδρος Δ.Σ. του Ε.ΚΕ.ΔΙ., Καθηγητής Παθολογίας, Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Σακχαρώδη Διαβήτη των Πανεπιστημίων Αθηνών και Ουλμ Γερμανίας, Ακαδημαϊκός και Μέλος της Συγκλήτου της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών (EASA, Σάλτσμπουργκ - Αυστρία) κύριος Σωτήριος Α. Ράπτης, η Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Βέρνης, Ελβετίας, Καθηγήτρια Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας – Νεανικού Διαβήτη, Α’ Παιδιατρική Κλινική Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Αγ. Σοφία» κ. Χριστίνα Κανακά – Gantenbein, η Ειδική Παθολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Ερευνήτρια Ε.ΚΕ.ΔΙ. κ. Παναγιώτα Μήτρου και ο Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Β’ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική – Μονάδα Έρευνας και Διαβητολογικό Κέντρο, Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟΝ», Μέλος Δ.Σ. Π.Γ.Ν. «ΑΤΤΙΚΟΝ», Μέλος Ανώτατου Πειθαρχικού Συμβουλίου Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (Π.Ι.Σ.) και Γενικός Γραμματέας Ινστιτούτου Μελετών Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (Π.Ι.Σ.) κ. Παναγιώτης Χαλβατσιώτης.

Όπως υπογράμμισε ο Καθηγητής κ. Σ. Α. Ράπτης, ο μήνας Νοέμβριος είναι αφιερωμένος στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την πρόληψη και αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη. Στο πλαίσιο αυτό, κορυφαίο γεγονός αποτελεί ο εορτασμός της 14^ης Νοεμβρίου, η οποία έχει οριστεί από τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη (International Diabetes Federation – I.D.F.) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organization – W.H.O.) ως η επίσημη ημερομηνία της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη από το 1991. Επιπλέον, με την υπ’ αριθμόν 61/225 Διακήρυξη τα Ηνωμένα Έθνη επικύρωσαν τον εορτασμό αυτόν το 2006.

Η 14^η Νοεμβρίου επελέγη με κριτήριο το γεγονός ότι αποτελεί την ημέρα των γενεθλίων του Sir Frederic Banting, που, μαζί με τον Charles Best, ανακάλυψε την ινσουλίνη το 1922, επίτευγμα για το οποίο τιμήθηκαν και οι δύο με το βραβείο Nobel. Περί την ημερομηνία αυτή κάθε χρόνο σε όλες τις χώρες της υφηλίου πραγματοποιούνται με εντατικούς ρυθμούς ενημερωτικές εκδηλώσεις, με στόχο την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού γύρω από την αποτελεσματική πρόληψη του διαβήτη. Γιατί η νόσος δεν αφορά μόνο τα άτομα με διαβήτη και το σύστημα υγείας, αφορά όλη την κοινωνία και η ευθύνη για την αντιμετώπισή της πρέπει να είναι παγκόσμια και συλλογική.

Όπως είναι γνωστό, ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια μεταβολική κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη. Οι κύριοι τύποι σακχαρώδους διαβήτη είναι ο διαβήτης τύπου 1 και ο διαβήτης τύπου 2.

Επί του παρόντος, ο διαβήτης τύπου 1 δε μπορεί να προληφθεί. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες που θεωρείται ότι πυροδοτούν την έναρξη της διαδικασίας που οδηγεί στην καταστροφή των κυττάρων τα οποία παράγουν την ινσουλίνη ακόμα ερευνώνται. Ωστόσο, ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να αναχαιτισθεί σε πολλές περιπτώσεις με τη σωματική άσκηση και τη διατήρηση κανονικού βάρους, γεγονός που έχει επιβεβαιωθεί από σημαντικές κλινικές μελέτες που διεξήχθησαν στην Ελλάδα και σε μεγάλα διεθνή Κέντρα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο διαβήτης έχει πάρει διαστάσεις «πανδημίας» την τελευταία δεκαπενταετία, καθώς ο αριθμός των ατόμων με διαβήτη σε ολόκληρο τον κόσμο έχει, πλέον, σχεδόν διπλασιαστεί. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της I.D.F., ενώ το 2000 τα άτομα με διαβήτη διεθνώς έφταναν τα 151 εκατομμύρια, σήμερα ξεπερνούν τα 400. Το πλέον απογοητευτικό, όμως, είναι ότι η «έκρηξη» αυτή αναμένεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, καθώς έως το 2040 ο συνολικός αριθμός των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη υπολογίζεται ότι θα έχει ξεπεράσει τα 600 εκατομμύρια.

Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 και 2 ανέρχονται σήμερα σε περίπου 1.200.000, δηλαδή ποσοστό περίπου 12% του γενικού πληθυσμού, ενώ η υψηλότερη συχνότητα εμφάνισής του καταγράφεται στο δυτικό κόσμο. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια σαφή ένδειξη για τη συσχέτισή του με το σύγχρονο τρόπο ζωής, τις κακές διατροφικές συνήθειες, το κάπνισμα, την παχυσαρκία και την έλλειψη σωματικής άσκησης.

Στο πλαίσιο αυτό, το Εθνικό Κέντρο Έρευνας, Πρόληψης και Θεραπείας του Σακχαρώδη Διαβήτη και των Επιπλοκών του (Ε.ΚΕ.ΔΙ.), το οποίο αποτελεί Κοινωφελές Ίδρυμα με νομική μορφή ιδιωτικού δικαίου εποπτευόμενο από το Υπουργείο Υγείας (Π.Δ. υπ’ αριθμ. 339/1, Φ.Ε.Κ. 145, τ.Α’/1993, σε εφαρμογή του άρθρου 25 του Ν. 2071/92 τ.Α’/123/92), αναλαμβάνει από το 1993 καίριες δράσεις, με σκοπό να συμβάλλει αποφασιστικά στην αντιμετώπιση του διαβήτη σε όλα τα επίπεδα, δίνοντας, παράλληλα, νέα ώθηση στην επιστημονική γνώση γύρω από αυτόν.

Για το έτος 2016, το Κέντρο διοργάνωσε ήδη με ιδιαίτερη επιτυχία Ενημερωτικές Εκδηλώσεις για τους ιατρούς, τους επαγγελματίες υγείας και το κοινό, με τον γενικό τίτλο «Η Ζωή με τον σακχαρώδη διαβήτη», στα Καμένα Βούρλα τον Απρίλιο και την Καλαμάτα τον Μάιο.

Επιπλέον, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας 2016, από τις 5 Νοεμβρίου έως τις 5 Δεκεμβρίου 2016 θα προβάλλεται από τους μεγαλύτερους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς της χώρας ειδικό ενημερωτικό μήνυμα (spot) για την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού στον σακχαρώδη διαβήτη, ενώ έχει δημιουργηθεί και ένα νέο ενημερωτικό έντυπο του Ε.ΚΕ.ΔΙ. με σημαντικές πληροφορίες για τη νόσο και την πρόληψή της.

Το έντυπο θα διανέμεται στο κοινό της Αθήνας από τον πεζόδρομο της Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε’ την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Νοεμβρίου (ώρες 10:00 – 14:00), με τη συνεργασία του Δήμου Αθηναίων, καθώς και στην Πλατεία Κασταλίας του Αμαρουσίου το Σάββατο 12 και την Κυριακή 13 Νοεμβρίου (ώρες 10:00 – 14:00), με τη συνεργασία του Δήμου Αμαρουσίου, ενώ θα τοποθετηθεί, επίσης, στις Λέσχες Φιλίας (Κ.ΑΠ.Η.) και τα Δημοτικά Ιατρεία του Δήμου Αθηναίων, καθώς και στο Κ.ΑΠ.Η. και το Πολυιατρείο του Δήμου Αμαρουσίου.  

Καταλήγοντας, ο Πρόεδρος του Ε.ΚΕ.ΔΙ. τόνισε ότι τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη πρέπει να ελέγχουν το σάκχαρό τους, να παίρνουν φάρμακα, να ασκούνται σωματικά σε τακτική βάση και να ρυθμίζουν τις διατροφικές τους συνήθειες ανάλογα με την κατάστασή τους και σύμφωνα με τις οδηγίες του εξειδικευμένου ιατρού τους. Πάντοτε με τη στενή παρακολούθηση του ιατρού τους και τη δική τους συνεργασία, πρέπει να παρακολουθούν τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη τους κάθε 8-10 εβδομάδες και να αποφεύγουν, όσο είναι δυνατόν, τις υπογλυκαιμίες.

Με δεδομένο το γεγονός ότι η υγεία τους εξαρτάται κατά μεγάλο μέρος από τις αποφάσεις που θα πάρουν οι ίδιοι την κατάλληλη στιγμή, η εκπαίδευσή τους είναι υψίστης σημασίας για τη σωστή διαχείριση της νόσου τους και την πρόληψη των επιπλοκών της. Η εκπαίδευση θα πρέπει να είναι συνεχής και εξατομικευμένη σύμφωνα με τις ξεχωριστές ανάγκες του καθενός, ενώ θα πρέπει να παρέχεται από ικανούς και έμπειρους επαγγελματίες υγείας στην αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη.

Τέλος, είναι ευνόητο ότι και ο γενικός πληθυσμός θα πρέπει να προσανατολιστεί σε  αλλαγή του τρόπου ζωής του, με τη ριζική καταπολέμηση των κυριοτέρων παραγόντων κινδύνου εμφάνισης της νόσου, όπως είναι η παχυσαρκία, η υπέρταση, το κάπνισμα κ.α. Θα πρέπει να ασκείται κατά το δυνατόν σωματικά, π.χ. με κολύμπι, ποδήλατο ή περπάτημα, καθώς έχει αποδειχθεί ότι το κανονικό περπάτημα για 30 λεπτά ημερησίως μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 κατά 35-40%, αλλά και οδηγεί σε καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου του αίματος και στις δύο μορφές του διαβήτη, 1 και 2.

Αναφερόμενη στον νεανικό διαβήτη, η Καθηγήτρια κ. Χ. Κανακά – Gantenbein επεσήμανε ότι ο σακχαρώδης διαβήτης που προσβάλλει παιδιά και εφήβους είναι συνήθως ο τύπου 1, δηλαδή μια αυτοάνοση πάθηση που προοδευτικά οδηγεί στην καταστροφή των β κυττάρων του παγκρέατος, τα οποία παράγουν την ινσουλίνη, μια ορμόνη απαραίτητη στη διαχείριση της γλυκόζης, δηλαδή του σακχάρου του αίματος.

Όταν δεν εκκρίνεται επαρκής ποσότητα ινσουλίνης, τότε η γλυκόζη που λαμβάνεται με την τροφή δεν μπορεί να εισέλθει στα κύτταρα του οργανισμού και να οδηγήσει σε παραγωγή ενέργειας. Αντίθετα, παραμένει στο αίμα, όπου φθάνει σε πολύ ψηλά επίπεδα, που θα οδηγήσουν με τη σειρά τους σε πολυουρία, δηλαδή απώλεια μεγάλης ποσότητας ούρων, σε πολυδιψία, δηλαδή σε έντονη δίψα, και πολυφαγία, εφόσον η γλυκόζη της τροφής δεν χρησιμοποιείται, αλλά χάνεται μέσω των ούρων.

Αν το παιδί δεν διαγνωστεί έγκαιρα, υπάρχει κίνδυνος να χάσει βάρος, να εμφανίσει κοιλιακά άλγη και σιγά-σιγά να επηρεαστεί το επίπεδο συνείδησής του φτάνοντας σε κώμα, με κίνδυνο ακόμη και της ζωής του. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται διαβητική κετοξέωση και στόχος διεθνώς είναι να τίθεται η διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη στα παιδιά και τους εφήβους έγκαιρα, ώστε να αποφευχθούν περιστατικά διαβητικής κετοξέωσης.

Δυστυχώς η χώρα μας έχει ακόμη ένα από τα υψηλότερα ποσοστά διαβητικής κετοξέωσης παγκοσμίως, και ίσως το υψηλότερο στην Ευρώπη. Διάφορες προσπάθειες προτείνονται σε όλα τα κράτη, ώστε να ευαισθητοποιηθεί τόσο ο ιατρικός κόσμος, όσο και το ευρύτερο κοινό να υποπτευτεί την πιθανότητα σακχαρώδη διαβήτη σε ένα παιδί που παρουσιάζει πολυουρία, πολυδιψία και απώλεια βάρους και να αρχίσει έγκαιρα η θεραπεία, με αντιμετώπιση τόσο της αφυδάτωσης που προκαλείται, όσο, κυρίως, της έναρξης χορήγησης της απαραίτητης ινσουλίνης, ώστε να αποκατασταθεί η μεταβολική διαταραχή.

Η σύγχρονη μακροχρόνια αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 στηρίζεται στην εντατική εκπαίδευση του παιδιού και εφήβου, καθώς και όλης του της οικογένειας, και αποσκοπεί στην προοδευτική αυτονομία και δράση του παιδιού και της οικογένειάς του στη χορήγηση της σωστής δόσης ινσουλίνης, σύμφωνα με την ποσότητα των προσλαμβανομένων υδατανθράκων, καθώς και στην εξασφάλιση ισορροπημένης υγιεινής διατροφής για σωστή σωματική και ψυχολογική ανάπτυξη. Η μακροχρόνια επιτυχία στη γλυκαιμική ρύθμιση απαιτεί επαναλαμβανόμενη εκπαίδευση και συνεχή ενθάρρυνση, καθώς και ενδυνάμωση για μια ισορροπημένη και ευτυχισμένη ζωή.

Συνοψίζοντας, υπογράμμισε η κ. Κανακά – Gantenbein, η σωστή ενημέρωση για έγκαιρη διάγνωση, η βέλτιστη γλυκαιμική ρύθμιση και η συνεχής εκπαίδευση αποτελούν τους κυριότερους στόχους στη σύγχρονη αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.

Από την πλευρά της, η κ. Π. Μήτρου τόνισε ότι ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια από τις πιο κοινές χρόνιες ασθένειες και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα υγείας στον παγκόσμιο πληθυσμό, τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Σήμερα εκτιμάται ότι η πλειονότητα των χωρών δαπανούν μεταξύ 5% και 20% των συνολικών ετήσιων δαπανών τους για την υγεία και τον διαβήτη.

Σύμφωνα, μάλιστα, με τα στοιχεία της I.D.F. για την Ελλάδα, για το 2015 το μέσο ετήσιο κόστος σχετιζόμενο με τον σακχαρώδη διαβήτη ανά πάσχοντα ανήλθε σε 2.562 Ευρώ. Με τόσο υψηλό κόστος σε χρήμα, αλλά και ανθρώπινες ζωές, ο διαβήτης αποτελεί μια σημαντική πρόκληση για τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και ένα εμπόδιο για τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη.

Το Εθνικό Κέντρο Διαβήτη (Ε.ΚΕ.ΔΙ.), σε συνεργασία με το Εργαστήριο Βιοχημείας του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, και με τη χρηματοδότηση της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ολοκλήρωσε πρόσφατα το Ερευνητικό Πρόγραμμα “ARETAEUS”. Βασικό αντικείμενο του έργου ήταν η αξιοποίηση των εξελίξεων στη βιοπληροφορική και την τεχνολογία της ανάλυσης έκφρασης γονιδίων για την καλύτερη και, κυρίως, την εξατομικευμένη αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 στον Ελληνικό πληθυσμό.

Οι κύριοι στόχοι του προγράμματος ήταν δύο. Αφενός, δημιουργήθηκε η “έξυπνη ηλεκτρονική κάρτα” που συνιστά τον προσωπικό φάκελο του ασθενούς, αλλά και ένα φιλικό πληροφοριακό σύστημα με το οποίο ο εξουσιοδοτημένος ιατρός μπορεί να έχει άμεση πρόσβαση στα ατομικά ιατρικά δεδομένα (κατόπιν συγκατάθεσης του ασθενούς) οποιαδήποτε στιγμή κρίνεται αναγκαίο.

Το πρόγραμμα επιτρέπει την καταγραφή πληθώρας στοιχείων που είναι απαραίτητα για την παρακολούθηση των ασθενών με διαβήτη (πλήρες ιατρικό ιστορικό, συνοδά νοσήματα, εμβολιασμοί, αλλεργίες, τροποποιήσεις στη φαρμακευτική αγωγή, αποτελέσματα εργαστηριακών εξετάσεων, ανταπόκριση στη θεραπεία, επιπλοκές κτλ). Με τον τρόπο αυτόν, διευκολύνεται η συνεχής και εις βάθος παρακολούθηση της πορείας της νόσου, ανεξάρτητα από το πλήθος των ιατρών ή των Διαβητολογικών Κέντρων/Ιατρείων που μπορεί να επισκεφτεί ο ασθενής.

Επιπλέον, με κέντρο το Ε.ΚΕ.ΔΙ., η επέκταση του μοντέλου αυτού παρακολούθησης στο σύνολο των Διαβητολογικών Κέντρων και Ιατρείων σε ολόκληρη την επικράτεια δύναται να αποτελέσει δεξαμενή επιδημιολογικών δεδομένων, τα οποία μπορούν να συμβάλλουν στην ανάδειξη ομάδων ασθενών που χρήζουν ιδιαίτερης ιατρικής αντιμετώπισης, αλλά και στη χάραξη των κατάλληλων πολιτικών για την αντιμετώπιση της νόσου στον ελληνικό πληθυσμό.

Αφετέρου, με την εφαρμογή δύο υπερσύγχρονων και υπερευαίσθητων μοριακών τεχνικών ανάλυσης του ανθρώπινου γονιδιώματος (next-generation sequencing) και των μικροσυστοιχιών (micro-arrays), προσδιορίστηκε ένα σύνολο γονιδίων (μερικά εκ των οποίων είχαν ήδη συνδεθεί με την παθογένεια της νόσου, αλλά και επιπλέον γονίδια, τα οποία έως τώρα δεν είχαν συνδεθεί με τη νόσο), τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πιθανοί βιοδείκτες για το διαβήτη.

Το γονιδιακό προφίλ του ασθενούς μπορεί να αποτελέσει υψηλής αξίας δεδομένο για τον κλινικό ιατρό, καθώς μπορεί να δώσει σημαντικές πληροφορίες που, ενδεχομένως, μπορούν να συμβάλλουν στην εκτίμηση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου, της πορείας της, της ανταπόκρισης στη θεραπεία, αλλά και της πιθανότητας εμφάνισης επιπλοκών σε ένα νόσημα για το οποίο τα έως σήμερα εργαλεία έχουν περιορισμένες δυνατότητες.

Τα νέα αυτά γονιδιακά δεδομένα, σε συνδυασμό με την “έξυπνη κάρτα”,  αναμένεται να συμβάλουν στη διαμόρφωση ενός πλήρους μοντέλου πρόληψης, διαχείρισης και εξατομικευμένης ιατρικής αντιμετώπισης του σακχαρώδη διαβήτη στη χώρα μας.

Στην Παγκόσμια Ημέρα για τον Διαβήτη αναφέρθηκε και ο κ. Π. Χαλβατσιώτης, επισημαίνοντας ότι ξεκίνησε να εορτάζεται το 1991 μετά από κοινή προσπάθεια, τόσο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), όσο και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (International Diabetes Federation –IDF). Ο λόγος που ώθησε τους Οργανισμούς αυτούς στην καθιέρωση της 14^ης Νοεμβρίου κάθε χρόνο ως ημέρα αφιερωμένη στον διαβήτη ήταν η ραγδαία αύξηση της συχνότητας του διαβήτη παγκόσμια, καθώς και η βαρύτητα των χρόνιων επιπλοκών του, που οδηγούν σε αυξημένη θνητότητα αλλά και σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής των διαβητικών.

Κάθε χρόνο το σύνθημα για την ημέρα του διαβήτη αλλάζει και άλλοτε επικεντρώνεται, για παράδειγμα, στην ενημέρωση του κοινού για το πρόβλημα του διαβήτη, άλλοτε στην αναγκαιότητα της εκπαίδευσης του διαβητικού, στα δικαιώματα του διαβητικού, στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας, που αποτελεί την γενεσιουργό αιτία των περισσοτέρων κρουσμάτων διαβήτη, ή στη διεκδίκηση καλύτερων υγιεινοδιαιτητικών συνθηκών και περίθαλψης διαβητικών εφήβων ή παιδιών.

Στόχος των δράσεων είναι η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης μέσω των μέσων πληροφόρησης, με διαλέξεις, με αθλητικές δραστηριότητες και ενημερωτικές καμπάνιες. Πολλά σημαντικού ενδιαφέροντος κτίρια παγκοσμίως είθισται να φωτίζονται με μπλε χρώμα το βράδυ της ίδιας εορταστικής μέρας. Η παγκόσμια ημέρα του διαβήτη αναγνωρίστηκε επισήμως και από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) το 2006, όταν στην Ολομέλεια της Γενικής Συνελεύσεως στη Σύνοδο Κορυφής ψηφίστηκε απόφαση (United Nation Resolution 61/225) που ζητούσε από όλα τα κράτη να λάβουν μέτρα, τόσο της πρόληψης, όσο και των επιπλοκών του, γιατί αποτελεί σημαντικό αίτιο θνητότητας και νοσηρότητας, αλλά και δυνητικό απορρυθμιστικό παράγοντα της οικονομίας, λόγω του υψηλού υγειονομικού κόστους αντιμετώπισης  που υποκρύπτει. Σημειώνεται ότι ανάλογη απόφαση δεν έχει ληφθεί για κανένα άλλο νόσημα.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι η κοινή ονομασία για ένα μεγάλο εύρος διαταραχών που, παρόλο ότι τις περισσότερες φορές είναι διαφορετικής αιτιολογίας, εντούτοις η συχνότητά τους αυξάνεται παγκόσμια σε όλους τους τύπους. Πιο συχνός, στο 90-95% των περιπτώσεων, είναι ο τύπου 2 διαβήτης, που παλιότερα αναφερόταν ως μη ινσουλινοεξαρτώμενος ή διαβήτης των ενηλίκων. Σήμερα απασχολεί γιατί έχει επεκταθεί ηλικιακά μέχρι την παιδική ηλικία και πολλές φορές απαιτεί ινσουλινοθεραπεία.

Η εμφάνισή του έχει συσχετισθεί με την «κακή», πλούσια σε λιπαρά διατροφή, τη μείωση της φυσικής δραστηριότητας και την εμφάνιση της παχυσαρκίας. Επόμενο είναι ότι η υιοθέτηση και πάλι των προτύπων της μεσογειακής διατροφής και η συμμετοχή όλων μας σε προγράμματα άσκησης θα μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης αυτού του τύπου διαβήτη. Ζοφερό φαίνεται να είναι το μέλλον για τη χώρα μας, επειδή καταφέραμε να κατακτήσουμε την πρώτη θέση πανευρωπαϊκά στην παιδική παχυσαρκία και, για το λόγο αυτόν, απαιτούνται επειγόντως άμεσα μέτρα.

Οι άλλοι τύποι είναι ο διαβήτης τύπου 1, που παλαιότερα ονομαζόταν νεανικός ή ινσουλινοεξαρτώμενος. Και για αυτόν, αν και δεν συνδέεται με την παχυσαρκία και την κατανάλωση γλυκών που χαρακτηρίζει την εποχή μας, αυξάνονται τα ποσοστά παγκοσμίως. Ο τρίτος πιο συχνός είναι ο διαβήτης της κύησης, που πρωτοεμφανίζεται στην εγκυμοσύνη και, συνήθως, «εξαφανίζεται» μετά τον τοκετό. Η αυξημένη σήμερα συχνότητά του φαίνεται να ακολουθεί τα ποσοστά παχυσαρκίας των υποψήφιων μητέρων και το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών. Ο διαβήτης εμφανίζει τόσο άμεσες και επικίνδυνες επιπλοκές (υπογλυκαιμία – διαβητικό κώμα), όσο και απώτερες, όπως τύφλωση, νεφρική ανεπάρκεια, διαβητικό πόδι, ακρωτηριασμούς, εμφράγματα, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και, γενικότερα, σοβαρά καρδιαγγειακά προβλήματα, που αποτελούν την κύρια αιτία θνητότητας των διαβητικών.

Το εφετινό σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας είναι «Eyes on Diabetes», το οποίο, παραφράζοντάς το στα Ελληνικά, τονίζει ότι πρέπει να δώσουμε όλη την προσοχή μας στην πρώιμη διάγνωση του διαβήτη και, κατ΄ επέκταση, της εύκαιρης θεραπευτικής του αντιμετώπισης για τη μείωση του κινδύνου επέλευσης των τόσο ανεπιθύμητων χρόνιων επιπλοκών. Έχει προσμετρηθεί ότι για κάθε διαγνωσμένο διαβητικό αντιστοιχεί και ένας συνάνθρωπός μας που έχει διαβήτη και δεν το γνωρίζει, με αποτέλεσμα να αφήνεται χωρίς προστασία.

Είναι συχνό, για παράδειγμα, φαινόμενο να ανακαλύπτεται ο διαβήτης κατά την εγκατάσταση οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, γεγονός το οποίο εάν γνώριζε νωρίτερα και έπαιρνε τα κατάλληλα μέτρα ο διαβητικός δεν θα έφτανε στο έμφραγμα. Επίσης, η πρώιμη διάγνωση-αντιμετώπιση ενός άτονου έλκους στο πόδι μπορεί να γλυτώσει τον διαβητικό από τον ακρωτηριασμό.

Επιγραμματικά, το εφετινό σύνθημα θα πρέπει να το υιοθετήσουμε και στη χώρα μας, λόγω του δυνητικά αυξημένου κινδύνου που φέρει εξαιτίας των αυξημένων ποσοστών της παιδικής παχυσαρκίας, της κακής, πλέον, υγειονομικής περίθαλψης και της αύξησης των οικονομικά αδυνάτων συμπολιτών μας στην εποχή της κρίσης, καθώς και γιατί πρέπει να κάνουμε πράξη ως Έλληνες τη ρήση του πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη ότι «είναι καλύτερο να προλαμβάνεις ένα νόσημα από το να το θεραπεύεις».

Διαβήτης. Τι δεν λειτουργεί σωστά; (video)

των Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D. και Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο νόσημα, πολλοί λένε ότι είναι ένας άλλος τρόπος ζωής, ενώ άλλοι λένε ότι είναι ένας απρόσκλητος επισκέπτης, με τον οποίο πρέπει να μάθουμε να ζούμε.

Οι πάσχοντες από διαβήτη παρουσιάζουν αύξηση των τιμών του σακχάρου, είτε διότι δεν παράγουν καθόλου ινσουλίνη, είτε διότι η ινσουλίνη που παράγουν δεν είναι αποτελεσματική.

Το σώμα μας χρησιμοποιεί τις θρεπτικές ουσίες που προσλαμβάνουμε με την τροφή για να παράγει γλυκόζη που χρησιμεύει σαν καύσιμο στον οργανισμό.

Η ινσουλίνη, μια ορμόνη που παράγει το πάγκρεας, βοηθά τα διάφορα κύτταρα του οργανισμού αρχικά να προσλάβουν την γλυκόζη που κυκλοφορεί στο αίμα και στη συνέχεια να την χρησιμοποιήσουν για να παραχθεί ενέργεια. Όταν η λειτουργία αυτή γίνεται φυσιολογικά αφενός το σάκχαρο του αίματος, δηλαδή η γλυκόζη, μειώνεται παραμένοντας σε φυσιολογικά επίπεδα και αφετέρου ο οργανισμός εξασφαλίζει την ενέργεια που χρειάζεται για τις καθημερινές μας ανάγκες.

Τι ακριβώς δεν λειτουργεί σωστά;

•   Ο οργανισμός χρειάζεται, ως κύρια πηγή καυσίμου ή ενέργειας, ένα ειδικό ζάχαρο που ονομάζεται γλυκόζη. Ο οργανισμός παράγει γλυκόζη από τρόφιμα που περιέχουν υδατάνθρακες όπως τα ψωμιά, δημητριακά πρωινού, ρύζι, ζυμαρικά, πατάτες, γάλα, γιαούρτι και φρούτα.

•   Η γλυκόζη μεταφέρεται σε όλο το σώμα μέσω του αίματος – το επίπεδο δεν θα πρέπει να είναι πολύ υψηλό ή πολύ χαμηλό. Όταν η γλυκόζη υπερβαίνει ένα ορισμένο επίπεδο, ένα μέρος της πρέπει να βγει από το αίμα και να εισέλθει στους ιστούς του σώματος για να παρέχει την ενέργεια που χρειάζονται τα κύτταρα προκειμένου να διασφαλιστεί η σωστή λειτουργία του οργανισμού σας. Ένα μέρος της γλυκόζης αποθηκεύεται επίσης στο συκώτι (όπως π.χ. θα αποθηκεύατε είδη διατροφής στο ντουλάπι της κουζίνας) έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί αργότερα αν χρειαστεί. Όταν το επίπεδο γλυκόζης πέσει πολύ χαμηλά, ένα μέρος της γλυκόζης που είναι αποθηκευμένη στο συκώτι απελευθερώνεται στο αίμα για να το επαναφέρει σε υψηλότερο επίπεδο.

•   Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας, έναν αδένα που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το στομάχι. Η ινσουλίνη είναι σαν ένα κλειδί που ανοίγει τις «πόρτες» των κυττάρων του σώματος (δίοδοι γλυκόζης) και επιτρέπει στη γλυκόζη να περνά από το αίμα στα κύτταρα όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ενέργεια. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται μεταβολισμός της γλυκόζης.

•   Στον διαβήτη, το πάγκρεας είτε δεν μπορεί να παράγει ινσουλίνη είτε η ινσουλίνη που παράγει δεν μπορεί να λειτουργεί σωστά.

•   Χωρίς την επενέργεια της ινσουλίνης, οι δίοδοι της γλυκόζης είναι κλειστές. Η γλυκόζη συσσωρεύεται στο αίμα οδηγώντας σε υψηλά επίπεδα γλυκόζης του αίματος που προκαλούν προβλήματα υγείας τα οποία συνδέονται με τον διαβήτη.

Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς. 'Ολο και περισσότεροι πάσχουν από τον θυρεοειδή και πολλά παιδιά. Δωρεάν εξετάσεις

Σε μείζον πρόβλημα υγείας σε διεθνές επίπεδο αναδεικνύονται στις μέρες μας οι παθήσεις του θυρεοειδούς, καθώς αποτελούν συχνή αιτία νοσηρότητας με συνεχή αύξηση σε ολόκληρο τον αναπτυγμένο κόσμο, ενώ ανιχνεύονται, πλέον, συχνότερα και στον παιδικό πληθυσμό!

Η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Ηashimoto είναι σήμερα η πιο συχνή νόσος του θυρεοειδούς και αποτελεί την κύρια αιτία υποθυρεοειδισμού, ιδιαίτερα στο γυναικείο πληθυσμό, στον οποίο παρουσιάζει τουλάχιστον πέντε φορές μεγαλύτερη συχνότητα από ό,τι στους άνδρες. Την ίδια στιγμή, σε πολλές χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα, σημειώνεται σημαντική άνοδος των ποσοστών της αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας και στα παιδιά. Για το λόγο αυτόν, εφέτος η διεθνής εβδομάδα υποστήριξης των ασθενών με νόσους του θυρεοειδούς είναι αφιερωμένη στα παιδιά.

Την ίδια ανοδική πορεία καταγράφει παγκοσμίως και η επίπτωση του καρκίνου του θυρεοειδούς, ο οποίος υπολογίζεται ότι το 2019 θα αποτελεί τον πιο συχνό καρκίνο στις γυναίκες, με παράλληλο ετήσιο κόστος διαχείρισης τα 2 δισ. δολάρια. Ταυτόχρονα, τα θυρεοειδικά νοσήματα αποτελούν τη δεύτερη πιο συχνή διαταραχή στην εγκυμοσύνη, κατά τη διάρκεια της οποίας εκτιμάται ότι θα εμφανιστεί έκδηλος υποθυρεοειδισμός σε ποσοστό 0.3 – 0.5%, υποκλινικός θυρεοειδισμός σε ποσοστό 2 – 3% και υπερθυρεοειδισμός σε ποσοστό 0.1 – 0.4%.  

Επιπλέον, αυτοάνοσες δυσλειτουργίες του θυρεοειδούς είναι κοινή αιτία τόσο του υπερθυρεοειδισμού, όσο και του υποθυρεοειδισμού στις έγκυες γυναίκες, ενώ η νόσος Graves αποτελεί το 85% των περιπτώσεων υπερθυρεοειδισμού και η θυρεοειδίτιδα Hashimoto την πιο κοινή αιτία υποθυρεοειδισμού μεταξύ τους.    

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις Η.Π.Α. οι ασθενείς με νόσους του θυρεοειδούς ανέρχονται σε 30 εκατομμύρια, ενώ άλλα 20 – 30 εκατομμύρια δε γνωρίζουν ότι πάσχουν και θα εκδηλώσουν την πάθησή τους μέσα στα επόμενα χρόνια. Ανάλογοι αριθμοί ισχύουν και στη χώρα μας, με τους πάσχοντες από θυρεοειδικά νοσήματα να ανέρχονται περίπου σε ένα εκατομμύριο.

Τα παραπάνω τόνισαν σήμερα σε συνέντευξη τύπου, με την ευκαιρία του εφετινού εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Θυρεοειδούς (World Thyroid Day, 25 Μαΐου), οι Υπεύθυνοι του Τμήματος Θυρεοειδούς (ΤΘ) της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας (Ε.Ε.Ε.) – Πανελλήνιας Ένωσης Ενδοκρινολόγων (Π.Ε.Ε.), o Καθηγητής Ενδοκρινολογίας του Πανεπιστημίου της Ουλμ Γερμανίας, Ενδοκρινολογική Μονάδα Ευγενιδείου Θεραπευτηρίου, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Λεωνίδας Ντούντας, η Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μαρία Αλεβιζάκη και η Καθηγήτρια Παιδικής Ενδοκρινολογίας – Νεανικού Διαβήτη, Α΄ Παιδιατρική Κλινική Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων "Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ" κ. Χριστίνα Κανακά – Gantenbein.

Όπως υπογράμμισαν οι ειδικοί, οι διαταραχές στη λειτουργία του θυρεοειδούς μπορούν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις σε πολλά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού. Ο αδένας, που είναι υπεύθυνος για τη ρύθμιση του μεταβολισμού, είναι ιδιαίτερα σημαντικός, καθώς παράγει δύο ζωτικής σημασίας ορμόνες, τη θυροξίνη (Τ4) και την τριιωδοθυρονίνη (Τ3), οι οποίες, με τη σειρά τους, ρυθμίζουν απαραίτητες κυτταρικές λειτουργίες για την κατανάλωση ενέργειας στους ιστούς.

Τα συμπτώματα των θυρεοειδικών παθήσεων είναι, πολλές φορές, ήπια, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους, και συχνά γίνονται αντιληπτά μόνο μετά από προσεκτική κλινική εξέταση.  Παράλληλα, το κοινωνικό κόστος των νοσημάτων αυτών είναι σημαντικό, καθώς πρόσφατα σε μια ανάλυση από τη Δανία αναφέρθηκε ότι ασθενείς με θυρεοειδοπάθειες απέχουν από τη δουλειά τους περίπου τρεις φορές περισσότερο από τους υγιείς, ιδιαίτερα τον πρώτο χρόνο μετά τη διάγνωση της νόσου τους.  

Σε ό,τι αφορά τη θεραπευτική αντιμετώπιση των νοσημάτων του θυρεοειδούς, αυτή πραγματοποιείται, κατά κύριο λόγο με φαρμακευτική αγωγή. Ιδιαίτερα για τον υποθυρεοειδισμό, η θυροξίνη είναι, σύμφωνα και με όλες τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες, η πρώτη επιλογή στη θεραπεία του. Στην χώρα μας έχουμε αρκετά σκευάσματα θυροξίνης, σε διάφορες δοσολογίες και έκδοχα σταθερά και αξιόπιστα, έτσι ώστε να παρέχεται στον θεράποντα ιατρό η δυνατότητα εξατομίκευσης της αγωγής. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και θυροξίνη σε υγρή μορφή σε μαλακή κάψουλα, η οποία μπορεί να αποτελεί μια καλή επιλογή σε ασθενείς με γαστρεντερικές διαταραχές και σύνδρομο δυσαπορρόφησης.  

Στο πλαίσιο αυτό, και με στόχο τη συνεχή ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας για τη σημασία της πρόληψης των θυρεοειδικών νοσημάτων, η Ευρωπαϊκή Θυρεοειδική Εταιρία (Ε.Τ.Α.) έχει καθιερώσει, από το 2008, την 25^η Μαΐου ως Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς κάθε χρόνο. Η ημέρα αυτή έχει υιοθετηθεί από όλες τις «αδελφές» Θυρεοειδικές Εταιρείες (Αμερικανική, Λατινοαμερικανική και Ασιατική) και εορτάζεται ενθουσιωδώς σε όλο τον κόσμο.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα 2016, το Τμήμα Θυρεοειδούς (ΤΘ) της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας (Ε.Ε.Ε.) – Πανελλήνιας Ένωσης Ενδοκρινολόγων (Π.Ε.Ε.) διοργανώνει μια σειρά εκδηλώσεων, με στόχο την ευαισθητοποίηση του ευρύτερου Ελληνικού κοινού πάνω σε θέματα που αφορούν τις παθήσεις του θυρεοειδούς και τις σοβαρές επιπτώσεις τους στη σωματική, αλλά και, συχνά, στην ψυχική υγεία των ασθενών. Κυρίως, όμως, μεριμνά για την ορθή ενημέρωση των πολιτών στην πρόληψη, μέσω ενός τακτικού ελέγχου του θυρεοειδούς.  

Δωρεάν κλινική εξέταση

Οι εφετινές δράσεις, που διοργανώνονται σε συνεργασία με το Δήμο Αθηναίων και το Τμήμα Δημοτικών Ιατρείων και Δημόσιας Υγείας του Δήμου, αφορούν ενημέρωση των πολιτών και δωρεάν κλινική εξέταση και θα διεξαχθούν την Τρίτη 24 Μαΐου 2016, στις 10:00 – 15:00, στο Δημοτικό Ιατρείο του Δήμου (Καλφοπούλειο Ίδρυμα, Σόλωνος 78).

Επιπλέον, στο πλαίσιο της ενημέρωσης του κοινού, θα διανεμηθούν ενημερωτικά φυλλάδια για τις παθήσεις του θυρεοειδούς την Τετάρτη 25 Μαΐου 2016 το πρωί, στην έξοδο του Μετρό στο Σύνταγμα.

Οι ορμόνες του έρωτα. Πώς ο έρωτας περνά από το στομάχι;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr

Η ερωτική έλξη είναι καθαρά θέμα βιοχημικών μεταβολών στο σώμα μας. Η φάση της Έλξης χαρακτηρίζεται από παραγωγή φαινυλεθυλαμίνης που απελευθερώνει ντοπαμίνη και σεροτονίνη, νευροδιαβιβαστές που ευθύνονται για τη ρύθμιση συναισθημάτων χαράς, ευτυχίας και ενθουσιασμού. Το αποτέλεσμα είναι ένα αίσθημα ευδαιμονίας. Τα προβλήματα προσωρινά εξαφανίζονται, το ίδιο και αισθήματα άγχους ή στρες, και κάποιες φορές παρατηρείται και αναλγητική δράση. Αξίζει επίσης να σημειωθεί εδώ πως, χημικά, τα αποτελέσματά της σεροτονίνης στην ερωτική τρέλα, είναι παρόμοια με τα συμπτώματα ανθρώπων με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, πράγμα που μπορεί να εξηγήσει γιατί οι ερωτευμένοι δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτε άλλο. Το ερωτικό πάθος, το «κουμαντάρει» η ορμόνη ντοπαμίνη. Είναι ο νευροδιαβιβαστής που έχει άμεση πρόσβαση στο κέντρο «επιβράβευσης – ικανοποίησης» του εγκεφάλου. Ανάλογα με την ποσότητα της ντοπαμίνης έχουμε και την μεγαλύτερη ή μικρότερη αίσθηση της ηδονής.

Οι εταιρίες καλλυντικών δημιουργούν αρώματα και κολόνιες που είναι πραγματικά ακαταμάχητα. Όχι επειδή απλώς  μυρίζουν ωραία αλλά επειδή περιέχουν παράγωγα φερομονών όπως η ανδροστενόνη, η γαλακτολίνη και εξαλτονίνη. Αυτού του τύπου οι κολόνιες  μας κάνουν να νιώθουμε μια ευχάριστη έλξη για τους ανθρώπους που τα φορούν μόνο και μόνο γιατί μας άγγιξε το άρωμά τους!

O συντονισμός όλων αυτών των ορμονών γίνεται από τον εγκέφαλο με βάση την μνήμη και καθοδήγηση από διάφορα γονίδια.

Όπως αποδεικνύεται, η ερωτική αγάπη και οι ερωτικοί δεσμοί είναι προϊόν νευροχημικών διαδικασιών. Αντίθετα με ό,τι πιστεύουμε και μας κάνει πολύ συχνά να απογοητευόμαστε και να εγκαταλείπουμε, φαίνεται πως η αντίληψη ότι όταν ο έρωτας σβήνει, δεν ξανανάβει, δεν είναι και τόσο σωστή. Το ερωτικό πάθος, αν και λιγότερο έντονο από ό,τι στην αρχή, μπορεί να αναβιώσει ξανά και ξανά σε μια σχέση στην οποία έχει αναπτυχθεί εμπιστοσύνη και οικειότητα. Διότι, επίσης αντίθετα με αυτό που πιστεύεται, δεν είναι η σεξουαλική επιθυμία που τροφοδοτεί το ερωτικό συναίσθημα, αλλά τα τρυφερά συναισθήματα που ξυπνούν την επιθυμία για τον άλλον.

Ο έρωτας κάνει καλό στην υγεία

Οι συχνές ερωτικές επαφές έχουν δείξει ότι συνδέονται ακόμα και με μακροημέρευση. Πρωτότυπες μελέτες έχουν δείξει πως ο κίνδυνος θνησιμότητας ήταν 50% χαμηλότερος στα άτομα εκείνα που είχαν αυξημένη συχνότητα σεξουαλικής ευχαρίστησης, συγκριτικά με τα άτομα που είχαν μικρή συχνότητα σεξουαλικών επαφών και κυρίως οργασμού. Το θέμα της αιτιολογίας είναι σύνθετο, όπως συμβαίνει σε όλες τις επιδημιολογικές μελέτες παρατήρησης, αλλά τα στοιχεία για την αιτιολογία του είναι πραγματικά πειστικά. Στις ίδιες μελέτες βρέθηκε πως η σχέση μεταξύ της συχνότητας του οργασμού και της θνησιμότητας μάλιστα είναι τόσο δυνατή ώστε ακόμη και παράγοντες όπως πχ το κάπνισμα δεν ήταν δυνατόν να την επηρεάσουν σημαντικά!

Εντυπωσιακό είναι πως αν και ασθένειες όπως η ισχαιμία και το έμφραγμα του μυοκαρδίου μπορούν να προκληθούν από τη σεξουαλική δραστηριότητα, στην περίπτωση που δεν αντέξει ο οργανισμός την άσκηση στην οποία υποβάλλεται, οι μελέτες τελικά δείξανε πως υπάρχει μια αντίστροφη συσχέτισή τους: Όσο μεγαλύτερη είναι η συχνότητα του οργασμού, τόσο μικρότερες είναι οι πιθανότητες να επέλθει θάνατος κάποια στιγμή από κάποια στεφανιαία καρδιακή πάθηση!

Η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία

Η χαμηλή σεξουαλική λίμπιντο ή διαταραχή μειωμένης σεξουαλικής επιθυμίας, όπως είναι ιατρικά γνωστή, είναι αντικείμενο μελέτης εδώ και δεκαετίες.

Οι αιτίες της μειωμένης λίμπιντο είναι πολλές και ποικίλες και κυμαίνονται από βιολογικές και παθολογικές έως συναισθηματικές. Το στρες, η διατροφή, οι αυξομειώσεις βάρους ενοχοποιούνται για την μειωμένη διάθεση για σεξ τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες. Από την άλλη η δραστήρια ερωτική ζωή είναι ευεργετική για την καρδιά, τη μνήμη, το ανοσοποιητικό σύστημα και βέβαια και για τη φυσική κατάσταση.

Η γενικότερη διάθεσή μας, το περιβάλλον, ακόμη και… το φαγητό, μπορουν να ανεβάσουν –υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις- τη λίμπιντό μας ή αντίθετα, να την περιορίσουν.

Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β ενισχύουν την δράση των νευροδιαβιβαστών και σε συνδυασμό με την βιταμίνη C (ακτινίδια, πορτοκάλια, φράουλες), το μαγνήσιο (ξηροί καρποί, σοκολάτα- κακάο, δημητριακά ολικής αλέσεως) και το σελήνιο (μαγιά, σπόροι ολικής αλέσεως), αποτελούν απαραίτητα συστατικά για μια υγιή σεξουαλική ζωή. Ακόμη βιταμίνη Ε η οποία συμβάλλει στην προστασία των κυττάρων και τη γονιμότητα (ελαιόλαδο, ξηροί καρποί)

Η ιστορία, μας δίδαξε πως από την αρχαιότητα ακόμη οι πρόγονοι μας  χρησιμοποιούσαν διάφορες τροφές ως αφροδισιακές, προκειμένου να αυξήσουν την ερωτική τους διάθεση.

Διαβάστε επίσης

Γνωρίζετε ότι υπάρχουν τροφές που αυξάνουν τη λίμπιντο και λειτουργούν αφροδισιακά;

• Οι ορμόνες του έρωτα και η ερωτική συμπεριφορά στις φάσεις της λαγνείας, της έλξης και της προσκόλλησης
• Σύκα, φρέσκα ή αποξηραμένα, για το έντερο, την αναιμία, την οστεοπόρωση, την πίεση, τον διαβήτη και την λίμπιντο.
• Καρπούζι, για την καρδιά, τον καρκίνο, την δίαιτα αλλά και τη λίμπιντο
• Αβοκάντο, για την χοληστερίνη, την πίεση, την καρδιά, τα μάτια, την γήρανση, κατά του καρκίνου και δεν παχαίνει.

Γυναικείες ορμόνες και τι θα πρέπει να ξέρετε για αυτές; Τι προκαλεί η μεταβολή τους;

της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος, medlabnews.gr

Οι γυναικείες ορμόνες παίζουν ρόλο σε πολλές λειτουργίες σ' όλη τη διάρκεια της ζωής της γυναίκας. Οι κυριότερες σχετίζονται με την ανάπτυξη των οργάνων αναπαραγωγής, τη ρύθμιση του κύκλου και της εμμήνου ρύσεως, τη γονιμότητα και αναπαραγωγή, ενώ σημαντική είναι η επίδραση των ορμονών αυτών στα οστά (πρόληψη οστεοπόρωσης) και στην καρδιά (πρόληψη καρδιαγγειακών επεισοδίων). 

Αναφορικά με το θέμα του σωματικού βάρους οι γεννητικές ορμόνες ασκούν έντονη επίδραση, και θετική και αρνητική. Η επίδραση αυτή είναι πιο εμφανής σε ορισμένες ευαίσθητες περιόδους της ζωής της γυναίκας όπως είναι η εφηβεία, η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση. 

Η συνέχεια
Οι ορμόνες Προγεστερόνη, Οιστραδιόλη, Τεστοστερόνη, FSH, LH. Πώς επιδρούν στην περίοδο, στα οστά, στην καρδιά, στο βάρος;

Read more: http://medlabgr.blogspot.com/2016/05/hormones.html

Διαβάστε επίσης

Ο αναπαραγωγικός κύκλος της γυναίκας. Σε ποιές καταστάσεις γίνεται ορμονολογικός έλεγχος;

Πολυκυστικές Ωοθήκες. Τι είναι; Ποια τα συμπτώματα τους; Πώς αντιμετωπίζονται;

ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ: Ποιες απαραίτητες εξετάσεις περιλαμβάνει και ποια η σημασία τους για την ασφάλεια της μητέρας και του παιδιού;

1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Διαβήτη, Μεταβολικού Συνδρόμου & Παχυσαρκίας (ESODiMESO)

Αγαπητοί φίλοι,

Το να σας μιλάει κάποιος στο χώρο των ιατρικών συνεδρίων με την επισήμανση «για πρώτη φορά» θέλει πολύ κουράγιο. Κι αυτό το έχουμε.

Έτσι λοιπόν σας απευθύνω την πρόσκληση της συμμετοχής σας στο 1ο πανελλήνιο συνέδριο της ESODiMESO (European Society Of Diabetes Metabolic Syndrome & Obesity). Και σας γνωρίζω ότι για πρώτη φορά θα δείτε ελεύθερη συμμετοχή κοινού σε τόσο υψηλού επιπέδου ευρωπαϊκή διοργάνωση σε τομείς που κυριολεκτικά απασχολούν τα media καθημερινά. Για πρώτη φορά θα αγκαλιάσει η ιατρική κοινότητα τόσο ευρείες κοινωνικές ομάδες σε θέματα που διαδικτυακά ¨καίνε¨ τις μηχανές αναζήτησης.

Προϊόντα καθημερινής χρήσης που στόχο έχουν να βοηθήσουν τον υπέρβαρο ή παχύσαρκο ή διαβητικό ή υπερτασικό ασθενή, καινοτόμες διαιτητικές προτάσεις, σύγχρονη θεραπευτική αντιμετώπιση με νέες φαρμακευτικές ουσίες που απλουστεύουν τη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη, ελαχιστοποιούν τις επιπλοκές και μειώνουν τις πιθανότητες εισόδου στον προθάλαμο του μεταβολικού συνδρόμου θα βρίσκονται στη διάθεση ιατρών, φαρμακοποιών, διαιτολόγων, φοιτητών και κοινού για πρώτη φορά.

Θα μιλήσουμε για :

• Anti –VEGF factors στη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
• SGLT2 inhibitors, testosterone gel σε μεταβολικό σύνδρομο, νέα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας
• Nέες θεραπείες σε παχύσαρκους ασθενείς με νεφρική προσβολή η διαβητική νεφροπάθεια
• αλλά θα υπάρχει και OPEN DAY SESSION για το κοινό με ελεύθερη πρόσβαση

Η εκμετάλλευση της τεχνολογίας που θα δώσει τη δική της συνδρομή στη συνεδριακή θεματολογία θα δέσει αρμονικά με την «εκμετάλλευση» της ψυχολογικής συμβολής στα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν το συνέδριο μας.

Μεγάλος αριθμός διακεκριμένων ομιλητών θα πλαισιώσουν τα sessions, με ξεχωριστό το SAN FRANCISCO SESSION, που πήρε το όνομά του από τη συμμετοχή των ομιλητών στο τελευταίο συνέδριο της AMERICAN DIABETES ASSOCIATION (JUNE 14) με πολύ ιδιαίτερο συμβολισμό για τη μεταφορά όχι μόνο των πιο πρόσφατων εξελίξεων αλλά και του ανθρώπινου και συναδελφικού κλίματος που εκεί μας έκανε να χαρούμε το συνέδριο ξεχωριστά.

Ο ρόλος των media , με το ήδη εκδηλωμένο έντονο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον για το συνέδριο μας, θα έχουμε την ευκαιρία να προσεγγισθεί με όρους συμπληρωματικής – συναγωνιστικής προοπτικής, με κοινό στόχο τη βελτίωση
των πολιτικών πρόληψης.

Νέες τεχνολογικές προσεγγίσεις στον τομέα των επιπλοκών των μεταβολικών νοσημάτων από νέους έλληνες συναδέλφους θα έρθουν για πρώτη φορά στο φώς και αυτό μας κάνει ιδιαίτερα υπερήφανους. Διακεκριμένοι συνάδελφοι από μεγάλα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Αμερικής και της Ευρώπης θα μοιραστούν μαζί σας τις δικές τους κατακτήσεις στα θέματα που κυριολεκτικά «κλέβουν» την παράσταση σε θέματα επικαιρότητας.

Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους ανθρώπους του χώρου του φαρμάκου, της διατροφής και των τεχνολογικών καινοτομιών. Αυτές οι εποχές έχουν παρέλθει. Τους θέλουμε συμμάχους στην προσπάθεια μας να σταθούμε στο πλευρό των πασχόντων μέσα στα πλαίσια της υγιούς αλληλεγγύης. Λέμε ναι στην ανάπτυξη και ζητάμε και μέσα από το δικό μας συνέδριο που θα τιμήσει ο υπουργός υγείας αλλά και άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τα θέματα της υγείας, να αποτελέσει παρελθόν η λιτότητα και οι δικές της επιπλοκές στην πολιτική της πρόληψης.

Σας καλωσορίζω στο Πρώτο Πανελλήνιο Συνέδριο της ESODiMESO , που με τόση αγάπη έχετε ήδη αγκαλιάσει και στηρίξει. Και αυτή η στήριξη δεν θα μείνει χωρίς καρπούς, να είστε βέβαιοι! Για την κοινωνία, εσάς τους ανθρώπους του υγιούς ανταγωνισμού, για την δική μας προσπάθεια μέσα από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία για το Διαβήτη, την παχυσαρκία και το μεταβολικό σύνδρομο.

Αλλάζουμε καθημερινότητα. Ενισχύουμε την ποιότητα της ζωής μας

Αγαπητοί Κύριοι Συνάδελφοι,

Η ESODiMESO είναι μια νεοσύστατη εταιρεία που σκοπό έχει να προωθήσει τη γνώση μεταξύ επιστημόνων και να ενισχύσει τη γνώση στο ευρύ κοινό. Ελπίζουμε να συμβάλλετε κι εσείς ενεργά στη δημιουργία ισχυρών δεσμών μεταξύ Ιατρών και κοινού, με την αποστολή επιστημονικών άρθρων προς δημοσίευση στην επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας καθώς και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που καθημερινά αποκτούν περισσότερους ακόλουθους και αναγνώστες. Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας, είτε για αποστολή άρθρων, είτε για περαιτέρω πληροφορίες και διευκρινίσεις, στο s.st@zita-congress.gr.

Με την πεποίθηση ότι η νέα αυτή προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διαβήτη, Μεταβολικού Συνδρόμου και Παχυσαρκίας, θα τύχει αποδοχής από τα Μέλη της, αναμένουμε τα σχόλια και τις επισημάνσεις σας, αλλά κυρίως την ενεργό συμμετοχή σας.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,
Ο πρόεδρος, κ. Σωτήρης Αδαμίδης

Με μεγάλη μας χαρά σας καλωσορίζουμε στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Διαβήτη, Μεταβολικού Συνδρόμου & Παχυσαρκίας.

METABOLIC SYNDROME, DIABETES AND OBESITY: AN ALTERNATIVE VIEW

1. ● Ομιλίες από διακεκριμένους επιστήμονες
2. ● Public Day

Ενδεικτική θεματολογία:

● Diabetes

a. Diabetes Medication and Body Composition b. Metformin found to decrease fat
c. Medication adherence and weight loss. Does Medication type make the difference?

● Metabolic Syndrome, Nutrition and Medication

Drug treatment of dyslipidemia: When statines are not enough!

● Obesity: Revolutionary facts

Abdominal Fat Accumulation Prevented by Unsaturated Fat

Venue: Royal Olympic Hotel – Timings: 10-12 Οκτωβρίου 2014
Contact: Zita Medical Management
1ο Χλμ Λεωφ. Παιανίας – Μαρκοπούλου, 19002 Παιανία, Αττική
n.an@zita-congress.gr

Η θεματολογία του συνεδρίου επισυνάπτεται προς την ενημέρωση σας. Ακολουθήστε μας στο Facebook/ esodimeso και στο twitter/esodimeso Και επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.esodimeso.com για να μάθετε πρώτοι κάθε εξέλιξη στον χώρο της υγείας.

Εδώ είναι τα links της σελίδας στο facebook και η επίσημη ιστοσελίδα της ESODiMESO, θα χαρούμε πολύ αν μας ακολουθήσετε.

http://esodimeso.com/index.php/en/

το medlabnews.gr είναι από τους χορηγούς επικοινωνίας