Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Νίκος Νικολόπουλος: Ρίξτε «σωσίβιο» να σωθούν τα διαγνωστικά κέντρα!
Ερώτηση προς τον Υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό
Τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα κινδυνεύουν με κατάρρευση και ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος, διερμηνεύοντας την αγωνία των ιδιοκτητών τους, κατέθεσε ερώτηση προς τον Υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό.
Ο Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής επισημαίνει ότι το μέγεθος του προβλήματος οφείλεται στις μειώσεις των τιμών, το rebete και σε μια δαπάνη εκτός ελέγχου.
Ειδικότερα, τα προβλήματα επισημαίνονται λεπτομερώς σε ανακοίνωση του Πανελληνίου Συνδέσμου Ιατρικών Διαγνωστικών Κέντρων, όπου επακριβώς τονίζονται τα εξής:
Α)Παρατηρούνται συνεχείς μειώσεις επί των ονομαστικών τιμών σχεδόν όλων των διαγνωστικών εξετάσεων και πράξεων, τιμές οι οποίες έχουν προσδιοριστεί με απόφαση του Κ.Ε.Σ.Υ. από το μακρινό έτος 1991 και οι οποίες μειώθηκαν ακόμα περισσότερο 2 φορές (2013 και 2015), σε ποσοστό που σε κάποιες από αυτές τις εξετάσεις έφτανε μέχρι και το 65% της αρχικής τους τιμής.
Β) Επιβάλλονται τμηματικές εκπτώσεις (rebate), οι οποίες στην τελευταία κλίμακά τους φτάνουν το 50% επί των ήδη μειωμένων τιμών και οι οποίες μεσοσταθμικά κυμαίνονται στο 25% περίπου.
Γ) Εφαρμόζεται αυτόματη περικοπή υπέρβασης της δαπάνης (claw back), όταν η αξία των διενεργούμενων διαγνωστικών εξετάσεων και πράξεων ξεπεράσει το όριο ενός άκρως ελλειμματικού προϋπολογισμού, περικοπή η οποία στα 5 χρόνια εφαρμογής της (2013-2017) κυμαίνεται μεταξύ 15% και 25% μεσοσταθμικά, κατ’ έτος.
Δ) Απαιτείται επιστροφή μεγάλων χρηματικών ποσών από τους συμψηφισμούς μεταξύ οφειλών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. προς τους παρόχους των ετών 2012-2015, με τις οφειλές των Διαγνωστικών Κέντρων και Εργαστηρίων προς τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. από την επιβολή των μέτρων rebate και claw back των ετών 2013-2015, ποσά που πρέπει να επιστρέψουν οι πάροχοι στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και που φτάνουν το 15% των σημερινών μηνιαίων απαιτήσεων αυτών των εργαστηριακών μονάδων και θα παρακρατούνται μέχρι και για 60 μήνες σε κάποιες περιπτώσεις.
«Τι θα πράξετε, ώστε να μην οδηγηθούν τα διαγνωστικά κέντρα σε κατάρρευση;», είναι το προφανές και αγωνιώδες ερώτημα του Νίκου Νικολόπουλου προς τον Υπουργό Υγείας.
Η «διάγνωση» των πολιτών για τα δημόσια νοσοκομεία
Μεγαλύτερη ευαισθησία στη συμπεριφορά τους αλλά και περισσότερη φροντίδα αιτούνται, εξηγώντας το «γιατί», οι Έλληνες ασθενείς από τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων. Περισσότερες από τις μισές καταγγελίες - παράπονα που γίνονται στα νοσοκομεία από τους ίδιους τους χρήστες των υπηρεσιών αφορούν είτε την ανάρμοστη συμπεριφορά του προσωπικού (ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού) είτε την πλημμελή φροντίδα που λαμβάνουν.
Δείκτες κόστους αποζημιώσεων μακροχρόνιων ασφαλιστικών νοσοκομειακών προγραμμάτων από το ΙΟΒΕ
Μια σειρά νέων δεικτών με σκοπό τον υπολογισμό και την παρακολούθηση του κόστους αποζημιώσεων που κατέβαλαν σε επίπεδο αγοράς οι ασφαλιστικές εταιρίες του κλάδου υγείας για τα μακροχρόνια ατομικά νοσοκομειακά προγράμματα δημιούργησε το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ). Άνοδος παρατηρείται στη συχνότητα εμφάνισης ζημιάς στο σύνολο της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς αυτών των προγραμμάτων την περίοδο 2011-2014, ενώ το μέσο κόστος ζημιάς ενισχύθηκε από το 2014. Ως αποτέλεσμα, το καθαρό κόστος κάλυψης αυξήθηκε κατά 31,8% το διάστημα 2011 – 2017, ενώ ο Ενιαίος Δείκτης Υγείας (ΕΔΥ), ο οποίος λαμβάνει υπόψη και την ηλιακή σύνθεση του χαρτοφυλακίου μακροχρόνιων νοσοκομειακών καλύψεων στην ελληνική αγορά, παρουσιάζει άνοδο 45,2% την ίδια περίοδο.[1]
Τον Απρίλιο του 2017, το ΙΟΒΕ δημοσίευσε μελέτη με αντικείμενο την εξέταση της καταλληλότητας του Δείκτη Τιμών Υγείας (ΔΤΥ) της ΕΛΣΤΑΤ, ως βάσης αναφοράς σχετικά με τις εξελίξεις των ασφαλίστρων και των αποζημιώσεων της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας. Από τη μελέτη προέκυψε ότι ο ΔΤΥ δεν είναι κατάλληλος για να αντιπροσωπεύει την εξέλιξη των δαπανών της ιδιωτικής ασφάλισης, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη τη μεταβλητότητα του όγκου κατανάλωσης των ιατρικών υπηρεσιών και βασίζεται σε ειδική δειγματοληψία προϊόντων και υπηρεσιών που συχνά δεν καλύπτονται από την ιδιωτική ασφάλιση. Ταυτόχρονα, στους δείκτες τιμών της ΕΛΣΤΑΤ δεν γίνεται διάκριση μεταξύ ιδιωτικών και δημόσιων νοσοκομείων, ενώ οι αποζημιώσεις από τα προγράμματα ιδιωτικής ασφάλισης αφορούν κυρίως στα ιδιωτικά νοσοκομεία που διαθέτουν πιο σύγχρονη, αλλά και ακριβότερη ιατρική τεχνολογία.
Στο πλαίσιο αυτό και με στόχο την ενίσχυση της διαφάνειας στην ασφαλιστική συμβατική σχέση, το ΙΟΒΕ ανέπτυξε μεθοδολογία ειδικών δεικτών, οι οποίοι μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία για την ετήσια παρακολούθηση και αποτύπωση της εξέλιξης του κόστους αποζημιώσεων ασφαλιστικών νοσοκομειακών προγραμμάτων σε επίπεδο αγοράς. Για τους σκοπούς της μελέτης συγκεντρώθηκαν στοιχεία από 14 ασφαλιστικές εταιρίες, οι οποίες καλύπτουν σχεδόν το σύνολο της αγοράς νοσοκομειακών ασφαλιστικών προγραμμάτων εγγυημένης ανανεωσιμότητας. Το δείγμα στοιχείων περιλαμβάνει 605.371 εγγραφές αποζημιώσεων και 4.395.328 εγγραφές για τους ασφαλισμένους, σε ανωνυμοποιημένη μορφή, συνολικά για την περίοδο 2011-2017.
Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει ότι η συχνότητα εμφάνισης ζημιάς στο σύνολο του χαρτοφυλακίου κινήθηκε ανοδικά την περίοδο 2011-2014, ενώ έκτοτε παραμένει σταθερή. Από την άλλη, το μέσο κόστος ζημιάς, ενισχύθηκε από το 2014, σημειώνοντας άνοδο της τάξης του 20% τη συγκεκριμένη περίοδο (2014-2017). Αύξηση παρουσίασε και το καθαρό κόστος κάλυψης, κατά 31,8% το διάστημα 2011 – 2017. Ως αποτέλεσμα, ο Ενιαίος Δείκτης Υγείας (ΕΔΥ)[2] διαγράφει την τελευταία 7ετία έντονα ανοδική πορεία (2011-2017: 45,2%). Το 2017 η ετήσια άνοδος του ΕΔΥ άγγιξε το 2%.
Την ίδια περίοδο, ο Δείκτης Τιμών Υγείας της ΕΛ.ΣΤΑΤ. καταγράφει σωρευτική μείωση κατά 2,8%. Συνεπώς, επιβεβαιώνεται και με πραγματικά στοιχεία το γεγονός ότι ο Δείκτης Τιμών Υγείας της ΕΛ.ΣΤΑΤ. δεν προσφέρει την κατάλληλη ένδειξη για την πραγματική εξέλιξη του κόστους κάλυψης των νοσοκομειακών προγραμμάτων εγγυημένης ανανεωσιμότητας που προσφέρονται στην ασφαλιστική αγορά στην Ελλάδα.
Εξέλιξη Ενιαίου Δείκτη Υγείας (ΕΔΥ) και Δείκτη Υγείας ΕΛΣΤΑΤ
Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ, Ανάλυση ΙΟΒΕ
Συνοπτικά αποτελέσματα για το συνολικό χαρτοφυλάκιο
Δείκτης
|
2011
|
2012
|
2013
|
2014
|
2015
|
2016
|
2017
|
Συνολικά μεγέθη
| |||||||
Έκθεση κινδύνου
|
711.387
|
653.985
|
591.021
|
535.895
|
487.367
|
443.740
|
404.273
|
Πλήθος ζημιών
|
101.094
|
96.410
|
94.030
|
89.507
|
79.889
|
74.506
|
66.632
|
Συνολικά ποσά αποζημιώσεων (€ εκατ.)
|
295
|
266
|
260
|
250
|
247
|
241
|
221
|
Διαρθρωτικοί δείκτες συνολικού χαρτοφυλακίου
| |||||||
Μέσο κόστος ζημιάς (€)
|
2.920
|
2.764
|
2.764
|
2.797
|
3.089
|
3.229
|
3.318
|
Μέση συχνότητα εμφάνισης ζημιάς
|
14,2%
|
14,7%
|
15,9%
|
16,7%
|
16,4%
|
16,8%
|
16,5%
|
Μέσο καθαρό κόστος κάλυψης (€)
|
415
|
407
|
440
|
467
|
506
|
542
|
547
|
Δείκτες κόστους υγείας, ετήσια μεταβολή (%)
| |||||||
Ενιαίος Δείκτης Υγείας (ΕΔΥ)
|
0,2%
|
9,8%
|
8,3%
|
10,4%
|
8,4%
|
1,9%
| |
ΕΔΥ’ (χωρίς την επίδραση της ηλικίας)
|
-3,7%
|
5,4%
|
3,8%
|
5,9%
|
3,8%
|
-2,2%
| |
Δείκτης Υγείας ΕΛΣΤΑΤ
|
-0.6%
|
-1.7%
|
-2.8%
|
1.5%
|
-0.7%
|
1.7%
| |
Δείκτες κόστους υγείας, σωρευτική μεταβολή από το 2011 (100=2011)
| |||||||
ΕΔΥ
|
100,0
|
100,2
|
110,0
|
119,1
|
131,4
|
142,4
|
145,2
|
ΕΔΥ’ (χωρίς την επίδραση της ηλικίας)
|
100,0
|
96,3
|
101,5
|
105,4
|
111,6
|
115,9
|
113,3
|
Δείκτης Υγείας ΕΛΣΤΑΤ
|
100,0
|
99,4
|
97,7
|
94,9
|
96,3
|
95,6
|
97,3
|
Γενικός Δείκτης Τιμών Καταναλωτή
|
100,0
|
104,7
|
108,2
|
109,8
|
108,8
|
107,4
|
105,5
|
Πηγή: Ανάλυση ΙΟΒΕ.
[1] Επισημαίνεται ότι οι δείκτες αφορούν στο επίπεδο της ασφαλιστικής αγοράς, ενώ οι αντίστοιχοι δείκτες των μεμονωμένων ασφαλιστικών προγραμμάτων που συνθέτουν το χαρτοφυλάκιο της αγοράς, στη βάση των διαφορετικών χαρακτηριστικών τους (παροχές, όρια παροχών, έκθεση στον κίνδυνο, ύψος αποζημιώσεων κλπ.) είναι αναμενόμενο να διαφέρουν των γενικών δεικτών που προέκυψαν από την παρούσα μελέτη.
[2] Ο Ενιαίος Δείκτης Υγείας που αναπτύχθηκε στη μελέτη του ΙΟΒΕ στηρίζεται στον υπολογισμό του καθαρού κόστους κάλυψης ανά ηλικία, το οποίο σταθμίζεται με βάση την έκθεση στον κίνδυνο ανά ηλικία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)