Φυματίωση. Θεραπεύεται πλήρως φτάνει να διαγνωστεί. Το εμβόλιο BCG. Ποια τα πιο συχνά συμπτώματα; (video).

https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η παγκόσμια μέρα της φυματίωσης πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 24 Μαρτίου, σηματοδοτώντας τη μέρα του 1822 όταν ο Δρ. Robert Koch ανακοίνωσε την ανακάλυψη του βακτηρίου που προκαλεί τη φυματίωση. 

Το πρόβλημα της φυματίωσης είναι παγκόσμιο.

Η φυματίωση είναι νόσος που θεραπεύεται πλήρως φτάνει να αναγνωρίσουμε τα συμπτώματα. 

Η κλιματική αλλαγή και η άνοδος της θερμοκρασίας σε πολλές περιοχές πέρα από τις τροπικές, έχει οδηγήσει να περνά ο χειμώνας με θερμοκρασίες άνω των 15οC με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται τα έντομα και κυρίως τα κουνούπια με ταχύτατους ρυθμούς.

Αυτό συμβαίνει πια και σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας. Έτσι ασθένειες άγνωστες ή που είχαν εκλείψει βρίσκονται σε αύξηση.

Οι δώδεκα θανατηφόρες ασθένειες και επιδημίες που ευνοούνται από την κλιματική αλλαγή είναι: Η Γρίπη των Πτηνών, η ασθένεια Babesiosis, που μεταδίδεται από τα τσιμπούρια, ο ιός Έμπολα, τα εσωτερικά και εξωτερικά παράσιτα, η Μπορρελίωση, η πανούκλα, η φυματίωση, η ασθένεια του ύπνου, που μεταδίδεται από τη μύγα τσε τσε, ο υπερτροφισμός από τα φύκια, ο πυρετός Rift Valley, ο κίτρινος πυρετός και η χολέρα.

Για το σοβαρό ενδεχόμενο αναζωπύρωσης της φυματίωσης στη χώρα μας, λόγω του προσφυγικού και μεταναστευτικού κύματος, προειδοποιούν οι Έλληνες λοιμωξιολόγοι. Όπως εξηγούν, η φυματίωση ενδημούσε και ενδημεί σε πολλές από τις χώρες προέλευσης των προσφυγικών ροών, μεταδίδεται πάρα πολύ εύκολα, λόγω της φύσης του μικροβίου, και είναι ανθεκτική στα συνήθη αντιφυματικά φάρμακα. Η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα εξαιρετικά επικίνδυνο πρόβλημα για τη δημόσια υγεία. 

Η φυματίωση είναι μια λοιμώδης νόσος η οποία συνήθως προσβάλλει τους πνεύμονες, αν και μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε όργανο του σώματος. Ο όρος φυματίωση αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα κλινικών ασθενειών που προκαλούνται από το Μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (Mycobacterium tuberculosis)- ή σπανιότερα από το Mycobacterium bovis. Το μυκοβακτηρίδιο αποτελεί την  δεύτερη αιτία θανάτου από λοιμώδη αίτια παγκοσμίως, μετά τον ιό HIV. Το 1993 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) συμπεριέλαβε την  φυματίωση στα νοσήματα που αποτελούν παγκόσμια απειλή για την υγεία. Η φυματίωση μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε όργανο, κυρίως όμως τους πνεύμονες, και τυπικά σχετίζεται με το σχηματισμό κοκκιωμάτων. Ανάλογα με το όργανο που προσβάλλει η νόσος διακρίνεται σε πνευμονική και εξωπνευμονική. Με τον όρο πνευμονική φυματίωση αναφερόμαστε στα περιστατικά φυματίωσης που αφορούν το πνευμονικό παρέγχυμα. Η κεγχροειδής φυματίωση συμπεριλαμβάνεται μια και υπάρχουν βλάβες και στους πνεύμονες.

Πριν από περίπου 150 χρόνια, η φυματίωση ήταν η αιτία για έναν στους οκτώ από όλους τους θανάτους στο ΕΒ, αλλά από το 1980 κι έπειτα, με τις καλύτερες συνθήκες στέγασης και διατροφής και τις αποτελεσματικές θεραπείες, η φυματίωση είχε πλέον γίνει ασυνήθιστη ασθένεια στο ΕΒ, με 5745 περιστατικά το 1987. Ωστόσο, η φυματίωση δεν είχε εξαφανιστεί τελείως.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), κάθε μέρα σχεδόν 4.500 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από φυματίωση και περίπου 30.000 άνθρωποι αρρωσταίνουν από αυτή την ασθένεια, η οποία μπορεί και να προληφθεί αλλά και να θεραπευθεί. Από το 2000 μέχρι σήμερα, συνολικά 54 εκατομμύρια ζωές έχουν σωθεί χάρις στις παγκόσμιες προσπάθειες για την καταπολέμηση της φυματίωσης και η θνητότητα της νόσου έχει μειωθεί κατά 42%.

Ο ΠΟΥ έχει θέσει ως παγκόσμιο στόχο δημόσιας υγείας την εξάλειψη της  φυματίωσης ως το 2030. Ωστόσο, το 2020 παρατηρήθηκε, στο πλαίσιο της  πανδημίας COVID-19 και για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, αύξηση των θανάτων  από φυματίωση παγκοσμίως, κυρίως λόγω του περιορισμού πρόσβασης των  πασχόντων σε υπηρεσίες υγείας.

Δυσοίωνες είναι οι εκτιμήσεις της και για την  Ελλάδα: «Σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες του δυτικού κόσμου, η φυματίωση παρουσίασε αύξηση το 2020 και το 2021, δεδομένου ότι η πρόσβαση στο σύστημα υγείας είχε διαταραχθεί λόγω της πανδημίας».

Στην Ελλάδα, με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας ΕΟΔΥ, δηλώνονται κατά μέσο όρο 580 περιπτώσεις φυματίωσης κάθε χρόνο.

Ο ΠΟΥ έχει επισημάνει τον κίνδυνο εκ νέου ανάδυσης της φυματίωσης στην  μετα-COVID περίοδο. Στο πλαίσιο αυτό, ο ΕΟΔΥ σχεδιάζει την επανεκκίνηση  στρατηγικών δράσεων, ώστε να μεταστραφεί η αρνητική επίδραση της πανδημίας  στην αντιμετώπιση της φυματίωσης και να περιοριστούν οι επιπτώσεις της σοβαρής  αυτής νόσου στην Ελλάδα.

Η φυματίωση δεν κολλά εύκολα – πρέπει να είστε σε στενή και μακρόχρονη επαφή με κάποιον που πάσχει από φυματίωση (για παράδειγμα, να ζείτε στο ίδιο σπίτι) – αλλά πρέπει να γνωρίζουμε όλοι τα συμπτώματα της ασθένειας ώστε να είμαστε σε θέση να ζητήσουμε θεραπεία όσο το δυνατό γρηγορότερα. 

Η φυματίωση θεραπεύεται με τη χορήγηση ειδικών αντιβιοτικών. 

Πώς μεταδίδεται η φυματίωση και τι πιθανότητες υπάρχουν να μολυνθεί κανείς;

Ο μόνος τρόπος μετάδοσης της φυματίωσης είναι άμεσα από κάποιον που έχει λοιμώδη φυματίωση στους πνεύμονες ή τον λαιμό. Αν και η φυματίωση μεταδίδεται μέσω του αέρα όταν τα άτομα που έχουν την ασθένεια βήχουν ή φτερνίζονται, θα πρέπει να έχετε στενή και μακρόχρονη επαφή με μολυσμένο άτομο για να κολλήσετε την ασθένεια. Επομένως η πιθανότητα να κολλήσετε φυματίωση στο λεωφορείο ή στο μετρό, για παράδειγμα, είναι πολύ μικρή. 

Υπάρχουν άτομα που έχουν φυματίωση των πνευμόνων αλλά δεν μεταδίδουν την νόσο, και, εφόσον λαμβάνουν την σωστή θεραπεία, τα περισσότερα άτομα με λοιμώδη φυματίωση σταματούν να μεταδίδουν την ασθένεια πολύ γρήγορα – γενικά μετά από περίπου δύο εβδομάδες – με την προϋπόθεση ότι λαμβάνουν την σωστή θεραπεία. 

Αν και ο καθένας μπορεί να κολλήσει φυματίωση, μερικές ομάδες ατόμων διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από άλλες. Σε αυτές τις ομάδες περιλαμβάνονται άτομα τα οποία: 

• Έχουν ζήσει μέσα στο ίδιο σπίτι - ή είχαν μακρόχρονη και στενή επαφή – με κάποιον που υπέφερε από την ενεργό μορφή (την κολλητική μορφή) της νόσου. 

• Ζουν σε ανθυγιεινές συνθήκες ή σε συνθήκες συνωστισμού, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων των αστέγων και όσων κοιμούνται στο δρόμο 

• Έχουν ζήσει, δουλέψει ή μείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κάποια χώρα με υψηλό ποσοστό φυματίωσης, όπως η νοτιοανατολική Ασία, το τμήµα της Αφρικής κάτω από την Σαχάρα και μερικές χώρες στην Ανατολική Ευρώπη 

• Έχουν ίσως εκτεθεί στη φυματίωση όταν ήταν νέοι όταν η νόσος ήταν συχνότερη σε αυτή τη χώρα 

• Είναι παιδιά γονέων των οποίων η χώρα καταγωγής έχει υψηλό ποσοστό φυματίωσης 

• Έχουν πάει φυλακή 

• Είναι ανίκανοι να αντισταθούν στις μολύνσεις (ανοσοκαταστολή) λόγω ασθένειας (π.χ. HIV) ή λόγω θεραπείας 

• Είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά ή κάνουν κατάχρηση αλκοόλ 

• Δεν τρώνε αρκετά ώστε να παραμείνουν υγιείς. 

Πώς θα ξέρω εάν έχω φυματίωση; Στα πιο συχνά συμπτώματα της φυματίωσης περιλαμβάνονται: 

• Έντονη αδυναμία,
• Καταβολή,
• Απώλεια βάρους ,
• Πυρετό ή δεκατική πυρετική κίνηση
• Νυκτερινοί ιδρώτες.
• Σε εντόπιση της νόσου στους πνεύμονες τα επιπλέον συμπτώματα είναι βήχας που διαρκεί περισσότερο από 15 μέρες , πόνος στο θώρακα και αιμόπτυση.

Υπάρχουν ενδείξεις που θα πρέπει, χωρίς να μας ανησυχήσουν, να μας προτρέψουν να συμβουλευθούμε ειδικό:

• Βήχας που διαρκεί> 3 εβδομάδες.
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους
• Πυρετός και έντονη εφίδρωση τη νύχτα
• Γενική και ασυνήθιστη αίσθηση κούρασης και αδιαθεσίας.
• Έλλειψη διάθεσης για φαγητό.
• Αιμόπτυση.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που εισπνέουν τα μυκοβακτηρίδια μολύνονται αλλά δεν νοσούν επειδή ο οργανισμός τους έχει την ικανότητα να αμυνθεί και να σταματήσει την ανάπτυξή τους. Τα μυκοβακτηρίδια της φυματίωσης γίνονται ενεργά αν το αμυντικό σύστημα δεν μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξή τους. Έτσι αυτά πολλαπλασιάζονται μέσα στον οργανισμό και προκαλούν νόσο. Περισσότερο ευαίσθητα είναι τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, καρκίνο, λευχαιμία, λεμφώματα, αλκοολικοί, τοξικομανείς.

Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι ενδείξεις κι άλλων προβλημάτων, αλλά εάν τα έχετε και ανησυχείτε, μιλήστε με τον ιατρό σας. 

Η δερμοαντίδραση mantoux είναι ο μόνος τρόπος να δούμε αν κάποιος έχει μολυνθεί από το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης. Πρόκειται για εξέταση που βασίζεται στην ενδοδερμική έγχυση μικρής ποσότητας φυματινικής πρωτεΐνης και το αποτέλεσμα ελέγχεται μετά 48-72 ώρες.

Νόμιζα ότι υπήρχε εμβόλιο κατά της φυματίωσης; 

Υπάρχει ένα εμβόλιο (BCG) το οποίο χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια για την προστασία εναντίον της φυματίωσης. Το εμβόλιο αυτό συντελεί καλύτερα στην πρόληψη των πιο σοβαρών μορφών φυματίωσης στα παιδιά. Ωστόσο το BCG δεν προστατεύει από την φυματίωση σε όλες τις περιπτώσεις κι επομένως χρειάζεται να γνωρίζετε τα σημεία και τα συμπτώματα της ασθένειας. 

Σε ποιους παρέχεται το εμβόλιο BCG; 

Το εμβόλιο BCG παρέχεται: 

• Σε όλα τα βρέφη/νήπια που γεννιούνται ή ζουν σε περιοχές όπου η συχνότητα εμφάνισης της φυματίωσης είναι 40/100.000 του πληθυσμού ή μεγαλύτερη

• Στα βρέφη/νήπια των οποίων οι γονείς ή οι παππούδες και οι γιαγιάδες έχουν ζήσει σε χώρες όπου η συχνότητα εμφάνισης της φυματίωσης είναι 40/100.000 του πληθυσμού ή μεγαλύτερη 

• Σε νέους πρόσφυγες οι οποίοι δεν έχουν κάνει το εμβόλιο εναντίον της νόσου αυτής και οι οποίοι προέρχονται από χώρες όπου η φυματίωση εμφανίζεται συχνά 

Θεραπεία Πνευμονικής Φυματίωσης                                     

Η θεραπεία της πνευμονικής φυματίωσης μπορεί να διακριθεί σε δύο φάσεις: α) Φάση έναρξης και β) Φάση συνέχισης. Η αρχική φάση πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε 4 κύρια αντιφυματικά φάρμακα. Υπάρχουν διαφορετικά θεραπευτικά σχήματα στα οποία η αρχική φάση έχει διάρκεια 2 μήνες και η φάση συνέχισης κυμαίνεται από 4 έως και 7 μήνες. Η επιλογή της αρχικής θεραπευτικής αγωγής είναι πάντα εμπειρική μιας και κατά την έναρξη της θεραπείας δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν στοιχεία για την ευαισθησία του μυκοβακτηριδίου. Τα δεδομένα  ευαισθησίας είναι διαθέσιμα μετά το δίμηνο και χρησιμοποιούνται για να κατευθύνουν την θεραπεία εφόσον υπάρχουν αντοχές.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΓΩΓΗ 2-3 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΔΕΝ ΜΕΤΑΔΙΔΕΙ ΤΗ ΝΟΣΟ.

ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ ΚΑΙ HIV ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΝΑ<< ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΔΙΔΥΜΟ >> ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΟΤΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.

ΤΟ 1/3 ΤΩΝ HIV(+) ΕΧΟΥΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΟΛΥΝΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ.

Πώς αλλιώς είναι δυνατή η αποφυγή της φυματίωσης; 

Ο σπουδαιότερος και αποτελεσματικότερος τρόπος αποφυγής της εξάπλωσης της φυματίωσης σε αυτή τη χώρα είναι η όσο το δυνατόν γρηγορότερη διάγνωση της ασθένειας και η παροχή πλήρους κύκλου σωστής θεραπείας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό να γνωρίζουμε τα σχετικά με την νόσο. 

Για να μην μεταδίδει ο ασθενή την νόσο θα πρέπει να γίνεται:

• Κανονική λήψη φαρμάκων
• Νοσηλεία σε ιδιαίτερο δωμάτιο
• Κάλυψη του στόματος όταν ο πάσχων βήχει, φταρνίζεται, γελά ή μιλά έντονα.
• Αποχή από σχολείο, εργασία για όσο χρόνο υπάρχει μεταδοτικότης.
• Καλός αερισμός χώρου διαμονής.

Διαβάστε επίσης

• Η φυματίωση είναι εδώ, στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Μύθοι και αλήθειες για την φυματίωση. (video)
• Ωρολογιακή βόμβα η φυματίωση στην Ελλάδα – Κάθε χρόνο 50 κρούσματα
• Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία - Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης 2016
• H Κλιματική αλλαγή φέρνει στην χώρα μας επιδημίες από σοβαρές ασθένειες που είτε είχαμε ξεχάσει, είτε δεν είχαμε ποτέ παλαιότερα.

Υπογράφηκε προγραμματική συμφωνία μεταξύ Ε.Κ.Π.Α. και Υπουργείου Υγείας για τον HIV

medlabnews.gr iatrikanea

Υπογράφηκε την Πέμπτη 13 Μαρτίου 2024 προγραμματική συμφωνία μεταξύ του Εθνικού Κέντρου Αναφοράς Ρετροϊών (Ε.Κ.Α.Ρ.) του Εργαστηρίου Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής, της Ιατρικής Σχολής, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.) και του Υπουργείου Υγείας με σκοπό την σύνταξη του «Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τον HIV» παρουσία του πρύτανη του Ε.Κ.Π.Α. καθηγητή κ. Γ. Σιάσου, της Αναπληρώτριας Υπουργού Υγείας κ. Ε. Αγαπηδάκη, της Διευθύντριας του Εργαστηρίου καθηγήτριας κ. Π. Λάγιου και του Επιστημονικά Υπεύθυνου του Ε.Κ.Α.Ρ. Αναπληρωτή Καθηγητή κ. Γ. Μαγιορκίνη.

Σκοπός της προγραμματικής συμφωνίας είναι η σύνταξη του «Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τον HIV» μέσω του οποίου θα μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματική η αντιμετώπιση της πανδημίας του AIDS στην Ελλάδα. Η κατάρτιση του Εθνικού Σχεδίου θα μπορέσει να αναγνωρίσει στόχους για τη Δημόσια Υγεία και το Σύστημα Υγείας που θα καταφέρουν μέσω βελτίωσης της διάγνωσης, της παρακολούθησης και της αντιμετώπισης της να βρεθεί η Ελλάδα πιο κοντά στους στόχους που θέτει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για την επιδημία του AIDS. Η υπογραφή της προγραμματικής συμφωνίας σηματοδοτεί την προσήλωση του Υπουργείου Υγείας και του Ε.Κ.Π.Α. στην προστασία της Δημόσιας Υγείας από νοσήματα που μπορούν να προληφθούν και να ελεγχθούν.

Από την αρχή της επιδημίας του HIV/AIDS, 84 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV και περίπου 40 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει από τον ιό HIV/AIDS. Σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου 38 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν με HIV το 2021. Υπολογίζεται ότι επί του παρόντος το 85% των ανθρώπων που ζουν με HIV γνωρίζουν την κατάστασή τους. Για να επιτευχθεί ο παγκόσμιος στόχος του 95%, επιπλέον 4,0 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν με HIV πρέπει να γνωρίζουν την κατάστασή τους HIV. Μέχρι το τέλος του 2021, 28,7 εκατομμύρια άνθρωποι που ζούσαν με HIV λάμβαναν αντιρετροϊκή θεραπεία (ART) παγκοσμίως.

Διαβάστε επίσης:

Με ποιους τρόπους μεταδίδεται η HIV λοίμωξη και πώς μεταδίδεται κάνοντας σεξ χωρίς προφυλάξεις;

Τι να κάνετε, αν σπάσει το προφυλακτικό; Tι να κάνετε για να ΜΗΝ σπάσει;

Prof
του Γιώργου Μονεμβασίτη *, M.D, medlabnews.gr iatrikanea

Η Διεθνής Ημέρα Προφυλακτικού γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Φεβρουαρίου, την παραμονή της Ημέρας των Ερωτευμένων, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εκστρατείας για την πρόληψη των σεξουαλικώς μεταδιδομένων νοσημάτων και του ιού HIV/AIDS. Η πρωτοβουλία ανήκει στο ίδρυμα AHF (AIDS Healthcare Foundation).

Τα προφυλακτικά προστατεύουν από τις ασθένειες που μεταδίδονται με το σεξ και αποτελούν μια πολύ καλή αντισυλληπτική μέθοδο. Εκατομμύρια ανθρώπων παγκοσμίως επιλέγουν να χρησιμοποιούν προφυλακτικά για την προστασία των ιδίων αλλά και των σεξουαλικών τους συντρόφων από επικίνδυνες ασθένειες που απειλούν τη ζωή τους όπως το AIDS.

Προστατεύονται παράλληλα από άλλες σοβαρές σεξουαλικώς μεταδιδόμενες νόσους όπως η σύφιλης, η γονόρροια, τα θηλώματα από τον ιό HPV που είναι η αιτία του καρκίνου του τραχήλου, της μήτρας, τον έρπητα τύπου 2 των γεννητικών οργάνων και τα χλαμύδια που μπορούν να προκαλέσουν στειρότητα.

Το 50% των τακτικών χρηστών των προφυλακτικών είχαν ατυχήματα κατά τη χρήση τους όπως σπάσιμο ή γλίστρημα.

Το συχνότερο πρόβλημα που εντοπίσθηκε ήταν το σπάσιμο του προφυλακτικού. 
Το δεύτερο συχνότερο ήταν το γλίστρημα από το πέος, του προφυλακτικού. 
Το τρίτο συχνότερο πρόβλημα ήταν η μη τοποθέτηση του προφυλακτικού πριν από την έναρξη της συνουσίας. Άλλα προβλήματα ήταν οι διαρροές και η ανάποδη τοποθέτηση του προφυλακτικού

Αν συμβεί το ατύχημα

• Κατ' αρχάς ΜΗΝ πανικοβάλλεσαι!
• 
Aν το ατύχημα ήταν ολοκληρωμένο, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να σφιχτείς για να αποβάλεις το σπέρμα από μέσα σου.
• Στη συνέχεια πλύνε καλά τον κόλπο σου με νερό, σαπούνι ή αντισηπτικό. ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην χρησιμοποιείτε ποτέ επιθετικές χημικές ουσίες (π.χ. χλωρίνη, ξίδι, οξέα). Νερό, σαπούνι ή αντισηπτικό είναι υπεραρκετά!
• ΠΡΕΠΕΙ επειγόντως να πλύνετε την περιοχή με άφθονο νερό. Μείνετε ακόμα και μισή ώρα μέσα στο μπάνιο προκειμένου να γίνει σωστή πλύση. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, τα υπολείμματα σπέρματος να απομακρυνθούν με το νερό κι εσείς τελικά να μην αποφύγετε μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη!
• Το καλό πλύσιμο του κόλπου και η ούρηση μετά το... ατύχημα μπορεί να μειώσουν την πιθανότητα μετάδοσης κάποιου ιού. Αν έχετε υποψία για HIV η προφύλαξη που μπορείτε να πάρετε για να μην μολυνθείτε από τον ιό είναι αποτελεσματική αν αρχίσει το συντομότερο, το αργότερο μέσα σε 72 ώρες. Απευθυνθείτε σε νοσοκομείο με Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων νωρίς!
• Ωστόσο, μία εξέταση στους δύο μήνες και μία επαναληπτική στους έξι μήνες για την αναζήτηση ιών είναι απαραίτητη.
• Αν το προφυλακτικό παραμείνει στον κόλπο σου, βάλε τα δύο δάχτυλά σου και προσπάθησε να το βγάλεις. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και ότι καλύτερο να μείνουν υπολείμματα μέσα στον κόλπο! Αν δεν τα καταφέρεις, πρέπει να απευθυνθείς σε γυναικολόγο εντός 24 ωρών.

Ο κίνδυνος ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης μετά από επαφή χωρίς προστασία κυμαίνεται γενικά μεταξύ 2-4%. Το συγκεκριμένο ποσοστό αυξάνεται σημαντικά όταν η χωρίς προφύλαξη σεξουαλική επαφή πραγματοποιηθεί στις λεγόμενες «επικίνδυνες» ημέρες. Η συστηματική αντισύλληψη αποτελεί την πρώτη επιλογή των γυναικών που επιδιώκουν προστασία έναντι μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. 

Ωστόσο, επειδή και στον έρωτα υπάρχουν άτυχες στιγμές, η επείγουσα αντισύλληψη είναι η μοναδική αξιόπιστη λύση.  

Το Χάπι της επόμενης μέρας (Χ.Ε.Μ.) είναι από του στόματος αντισυλληπτικό που περιέχει μόνο προγεσταγόνο και προορίζεται για χρήση στις περιπτώσεις που υπήρξε σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη ή όταν σπάσει το προφυλακτικό. 

Το χάπι δεν χορηγείται με συνταγή γιατρού και είναι πιο αποτελεσματικό εάν ληφθεί λίγες ώρες μετά τη σεξουαλική επαφή. Όσο περνούν οι ώρες, η αποτελεσματικότητά του μειώνεται. Το χάπι της επόμενης ημέρας πρέπει να λαμβάνεται μόνο σε επείγουσες καταστάσεις και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί μέθοδο συστηματικής αντισύλληψης. Πριν αποφασιστεί η λήψη του χαπιού, θα πρέπει πρώτα το ζευγάρι να βεβαιωθεί ότι υπήρχε πράγματι διαρροή στο προφυλακτικό κατά την εκσπερμάτιση (π.χ. έλεγχος κάτω από βρύση). Ακόμη κι αν ληφθεί το χάπι της επόμενης ημέρας, καλό θα είναι η κοπέλα να παρακολουθεί τον κύκλο της ώστε να διαπιστώσει έγκαιρα εάν εκδηλωθεί κάποιο τυπικό σύμπτωμα εγκυμοσύνης.

Τι να κάνετε για να μην σπάσει το προφυλακτικό 

• Για να ελαττώσετε την πιθανότητα να σπάσει το προφυλακτικό, χρησιμοποιείτε καινούργια προφυλακτικά και αρκετό υδατοδιαλυτό λιπαντικό (ζελέ τύπου ΚΥ). Ποτέ βαζελίνη, λάδι, κρέμα!
• Μην εκθέτετε τα προφυλακτικά στον ήλιο, σε έντονη ζέστη (π.χ. εσωτερικό αυτοκινήτου το καλοκαίρι), μην τα φυλάτε στην κωλότσεπη.
• Για να το φορέσετε σωστά ξετυλίξτε το από την κατάλληλη πλευρά και κρατήστε την κορυφή του, ώστε να αφαιρεθεί ο αέρας και να αποφύγετε πιθανό σπάσιμο του προφυλακτικού. Ανοίξτε το με τα χέρια και όχι με το στόμα γιατί πιθανόν να του προκαλέσετε κάποια ζημιά που δε θα καταλάβετε.
• Επειδή το προφυλακτικό, αν σπάσει, συνήθως σπάζει στην πρώτη είσοδο, καλό είναι, αφού μπείτε, λίγο αργότερα να βγείτε τελείως έξω και να το ελέγξετε στα γρήγορα.
• Διαβάζετε την ημερομηνία λήξεως

* Ο Γιώργος Μονεμβασίτης είναι Μαιευτήρας-Γυναικολόγος.

Επ. Καθηγητής Παν/μίου Cornell, H.Π.Α., 
Εξειδικευτής στην Ουρογυναικολογία και Χειρουργική Χαλάρωσης Πυέλου.

Τηλ. 210 8053176 Μαρούσι, τηλ 210 7777787 Δορυλαίου 10-12 Αθήνα

Διαβάστε επίσης

• Με ποιους τρόπους μεταδίδεται η HIV λοίμωξη και πώς μεταδίδεται κάνοντας σεξ χωρίς προφυλάξεις;
• Human Papillomaviruses (HPV). Kονδυλώματα - μυρμηκιες
• Οι κύριες κατηγορίες αντισυλληπτικών μεθόδων. Φυσικές, ορμονικές, χειρουργικές, το χάπι της επόμενης μέρας

Γιώργου Μονεμβασίτη

Dr.

Prof

Αυξήθηκαν φέτος τα κρούσματα από Aids, στην χώρα μας. Ποια είναι τα πρώιμα συμπτώματα;

 

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Η 1η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί εδώ και πολλά χρόνια ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS. Βασικός σκοπός είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με τον ιό HIV, ο οποίος προκαλεί το AIDS, καθώς και με τρόπους πρόληψης και μεθόδους θεραπείας.

Είναι πολύ σημαντικό να λαμβάνουμε όλοι ανεξαιρέτως τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης ενάντια στο AIDS. Ο ιός HIV μεταδίδεται με εισαγωγή αίματος από οροθετικό άτομο απευθείας στο κυκλοφορικό σύστημα ενός άλλου ατόμου (και όχι με την απλή επαφή του αίματος στο δέρμα) καθώς και με το σεξ. Ακόμα και τότε (μέσω σεξουαλικής επαφής δηλαδή) η μετάδοση του ιού HIV δεν είναι τόσο άμεση όσο πολλοί άνθρωποι πιστεύουν.

Σε κάθε περίπτωση, η χρήση προφυλακτικού στο σεξ αποτελεί την καλύτερη “ασπίδα” ενάντια στο AIDS, όσον αφορά τη διείσδυση του πέους στον κόλπο, ή στον πρωκτό. Όσον αφορά το στοματικό σεξ, ο κίνδυνος μειώνεται σημαντικά αν το οροθετικό άτομο εκσπερματίσει έξω από το στόμα του/της συντρόφου του (πεολειξία), ή αν μια οροθετική γυναίκα, που λαμβάνει στοματικό σεξ από τον/την σύντροφό της (αιδοιολειξία), δεν είναι σε περίοδο εμμηνόρροιας.

Aύξηση στα περιστατικά HIV/AIDS καταγράφεται στη χώρα μας κατά τον τελευταίο χρόνο.

Στις αρμόδιες υγειονομικές αρχές έφτασαν κατά τους πρώτους 10 μήνες του τρέχοντος έτους 531 άνθρωποι θετικοί HIV/AIDS, αριθμός που μεταφράζεται σε 5,1 άτομα ανά 100.000 πληθυσμού.

Πρόκειται για ρεκόρ τετραετίας, όπως προκύπτει από τα συγκριτικά στοιχεία που αναμένεται να δωθούν στη δημοσιοτητα σήμερα Πέμπτη (30/11) στο 35ο Πανελλήνιο Συνέδριο AIDS, που διοργανώνει η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης και Αντιμετώπισης του AIDS (ΕΕΜΑΑ) στην Αθήνα.

Τα παραπάνω στοιχεία προβληματίζουν τους επιστήμονες που παρακολουθούν την επιδημιολογική πορεία της λοίμωξης HIV/AIDS στη χώρα, καθώς όπως λένε, οι νέες διαγνώσεις βρίσκονται σε λίγο υψηλότερα επίπεδα, συγκριτικά με εκείνες που δηλώθηκαν τα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα των 4 προηγούμενων ετών.

Να σημειωθεί πως τα τελευταία χρόνια είχε καταγραφεί σχετικά πτωτική πορεία των νέων διαγνώσεων ετησίως και κυρίως στους άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες (ΑΣΑ), και “τα αίτια αυτής της ανόδου θα πρέπει να διερευνηθούν περισσότερο”, σχολιάζουν οι ειδικοί.

Προεξάρχουσα ηλικιακή ομάδα κατά τη διάγνωση, είναι αυτή των 30-39 ετών.

Οι επιστήμονες επισημαίνουν πως προς το παρόν δεν μπορούν να εντοπίσουν την αιτία της αύξησης αυτής και πως τα συμπεράσματα είναι προϊόν ανάλυσης δεδομένων στην πορεία του χρόνου.

ΕΟΔΥ: 20.493 περιστατικά από την εμφάνιση του HIV/AIDS έως σήμερα

Σύμφωνα με τα δεδομένα του ΕΟΔΥ, από την εμφάνιση της νόσου έως σήμερα, έχουν καταγραφεί στη χώρα μας περίπου 20.493 περιστατικά, με κυριότερο τρόπο μετάδοσης την απροφύλακτη σεξουαλική επαφή μεταξύ ανδρών.

Ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα που καταγράφεται είναι η καθυστέρηση στη διάγνωση.

Από τις νέες διαγνώσεις του 2022 το 10,6% των ατόμων που αναζήτησαν ιατρική βοήθεια είχαν ήδη εμφανίσει ή ανέπτυξαν AIDS.

Αρνητικό ρεκόρ στις καθυστερημένες διαγνώσεις καταγράφεται:

στις γυναίκες (σχεδόν οι 7 στις 10) με HIV/AIDS

στα άτομα που μολύνθηκαν μέσω ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής (πάνω από 7 στους 10),

στα άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών κατά τη διάγνωση (λίγο λιγότεροι από 7 στους 10)

στα άτομα αλλοδαπής εθνικότητας (πάνω από 6 στους 10).

Μόνο το 1 στα 2 (48,1%) περιστατικά HIV που διαγνώστηκαν το 2022 ξεκίνησε αντιρετροϊκή θεραπεία εντός 30 ημερών από τη στιγμή της διάγνωσης, ενώ οι 7 στους 10 (70,1%) άρχισαν να λαμβάνουν αγωγή εντός των 90 ημερών από τη διάγνωση.

AIDS: Ποια είναι τα πρώιμα συμπτώματα

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα γρίπης μέσα σε 2-4 εβδομάδες μετά την μόλυνση με τον ιό HIV. Άλλοι μπορεί να μην αισθάνονται άρρωστοι κατά το στάδιο αυτό.

Τα γριππώδη συμπτώματα μπορεί να είναι:

• Πυρετός
• Κρυάδες
• Εξάνθημα
• Νυχτερινές εφιδρώσεις
• Μυϊκοί πόνοι
• Πονόλαιμος
• Κούραση
• Λεμφαδενοπάθεια
• Στοματικά έλκη (άφθες)

Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από μερικές ημέρες έως μερικές εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η λοίμωξη από τον HIV μπορεί να μην εμφανιστεί σε ένα τεστ για AIDS, αλλά οι άνθρωποι που το έχουν να είναι ήδη ιδιαίτερα μεταδοτικοί.

Κάντε εξετάσεις, μην ντρέπεστε! Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου!

Δεν θα πρέπει να υποθέσετε ότι έχετε τον ιό HIV μόνο και μόνο επειδή έχετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα. Κάθε ένα από αυτά τα συμπτώματα μπορούν να προκληθούν από άλλες ασθένειες. Και μερικοί άνθρωποι που έχουν τον ιό HIV δεν εμφανίζουν καθόλου συμπτώματα για 10 χρόνια, ή περισσότερο.

Αν νομίζετε ότι μπορεί να έχετε εκτεθεί στον ιό HIV, επιβάλλεται να κάνετε το σχετικό τεστ για AIDS. Τα περισσότερα τεστ ανιχνεύουν αντισώματα (πρωτεΐνες που παράγει το σώμα ως τρόπο αντίδρασης ενάντια στην παρουσία του ιού), όχι το ίδιο τον ιό. Αλλά χρειάζεται να περάσουν μερικές εβδομάδες για να παράξει το σώμα αυτά τα αντισώματα, οπότε αν κάνετε το τεστ πολύ νωρίς, ίσως να μην πάρετε ακριβή αποτελέσματα. Μπορεί δηλαδή το τεστ να βγει αρνητικό, αλλά αυτό να συμβεί επειδή απλά δεν υπάρχουν αρκετά αντισώματα ακόμα στον οργανισμό σας, προκειμένου να ανιχνευθούν. Γι’ αυτό οι ειδικοί εφιστούν προσοχή: πρέπει να επαναλάβετε το τεστ για AIDS μετά από περίπου 3 μήνες, για να είστε σίγουροι!

Είστε σε υψηλό κίνδυνο μετάδοσης του ιού HIV σε άλλους κατά τη διάρκεια του πρώιμου στάδιο της λοίμωξης, ακόμα και αν δεν έχετε συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, είναι πολύ σημαντικό να ληφθούν μέτρα για να μειωθεί αυτός ο κίνδυνος μετάδοσης.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μιλήστε με το γιατρό σας για ΟΛΑ αυτά τα θέματα. Εκείνος είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να σας βοηθήσει και ΟΧΙ κάποιες ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες από γνωστούς, ή φίλους, ή από κάποιο αφερέγγυο ιστότοπο στο διαδίκτυο!

Διαβάστε επίσης

Πώς μεταδίδεται το AIDS και πώς ΔΕΝ μεταδίδεται η HIV λοίμωξη;

• Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το AIDS σήμερα. Επιδημιολογικά στοιχεία. Video με τρισδιάστατη απεικόνιση του ιού
• Τι πρέπει να κάνεις αν τρυπηθείς - τραυματιστείς από βελόνα;

Ακολουθήστε το medlabnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις

Πώς μεταδίδεται το AIDS; Πώς ΔΕΝ μεταδίδεται η HIV λοίμωξη;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Πώς μεταδίδεται η HIV λοίμωξη;

Ο HIV είναι ένας ιός. Mερικοί ιοί, όπως αυτοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα ή την γρίπη, παραμένουν στο σώμα μόνο για μερικές μέρες. Μερικοί ιοί, όπως ο HIV, δεν φεύγουν ποτέ. Ο ιός του AIDS είναι ένας ρετροϊός· έχει δηλαδή γενετικό υλικό το RNA, το οποίο με τη δράση ενός ενζύμου που λέγεται αντίστροφη μεταγραφάση μετατρέπεται σε DNA για να ενσωματωθεί στο γονιδίωμα του ανθρώπου.

Ένα χαρακτηριστικό του ιού HIV, είναι η πολύ μεγάλη μεταλλακτικότητά του· κάπου δύο εκατομμύρια υψηλότερη από εκείνη που παρατηρείται στα γονίδια του πυρήνα. Και αυτό οφείλεται στο ότι η αντίστροφη μεταγραφάση που μετατρέπει το RNA σε DNA είναι πολύ επιρρεπής στα λάθη κατά την αντιγραφή· της ξεφεύγουν δηλαδή αντιγραφικά λάθη όταν προστίθενται τα νουκλεοτίδια στη σειρά για να γίνει το DNA και προκύπτουν μεταλλάξεις. Όταν κάποιος μολύνεται με τον HIV, γίνεται "HIV οροθετικός" και θα είναι για πάντα HIV οροθετικός. Με την πάροδο του χρόνου, η HIV νόσος μολύνει και εξοντώνει τα λευκά αιμοσφαίρια που λέγονται CD4 λεμφοκύτταρα (ή "Τ κύτταρα") και μπορεί να αφήσουν το σώμα ανίκανο να καταπολεμήσει κάποιες μολύνσεις και καρκινογενέσεις.

Ο ιός HIV έχει απομονωθεί από το αίμα, το σπέρμα, τα κολπικά υγρά, το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και το μητρικό γάλα. Έχει απομονωθεί επίσης από το σάλιο, τα δάκρυα, τα ούρα, τον ιδρώτα και τα βρογχικά εκκρίματα, χωρίς όμως να έχει αναφερθεί μέχρι σήμερα περίπτωση μετάδοσης μέσω επαφής με τα συγκεκριμένα βιολογικά υγρά. Προς την κατεύθυνση αυτή συμβάλλει, αφενός η περιεχόμενη σ’ αυτά ποσότητα του ιού που είναι τόσο μικρή, ώστε καθίσταται αδύνατη η μετάδοσή του σε άλλους ανθρώπους, που ζουν μαζί με τους φορείς στο ίδιο σπίτι ή έχουν απλή κοινωνική ή εργασιακή σχέση και αφετέρου η μεγάλη ευπάθεια του HIV στο εξωτερικό περιβάλλον. Με τον τρόπο αυτό και παρά το γεγονός ότι είναι δυνατή η επιβίωση ελάχιστων ιικών σωματίων στο εξωτερικό περιβάλλον για διάστημα πολλών ωρών, δεν είναι εφικτή η έμμεση μετάδοση του HIV από επαφή με μολυσμένα αντικείμενα.

Οι τρόποι μετάδοσης του HIV είναι οι εξής:

Α. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί τόσο κατά την ανδρική ομοφυλοφιλική σεξουαλική επαφή, όσο και κατά την ετεροφυλοφιλική. Πρέπει μάλιστα να επισημανθεί, ότι ενώ αρχικά η λοίμωξη ήταν ιδιαίτερα συχνή, κατά κύριο λόγο, ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους, η ετεροφυλοφιλική οδός αποτελεί πλέον σημαντικό τρόπο μετάδοσης, αφού τα μεγαλύτερα ποσοστά αύξησης της επίπτωσης της λοίμωξης αφορούν σε γυναίκες.

Η σεξουαλική πρακτική, που εγκυμονεί τον υψηλότερο κίνδυνο μετάδοσης του HIV, είναι η επαφή από το ορθό. Η αυξημένη διασπορά του ιού στους ομοφυλόφιλους βρίσκεται σε συνάρτηση με τη συχνή εναλλαγή των ερωτικών συντρόφων, τις παθητικές σεξουαλικές επαφές και τις ευκαιρίες τραυματισμού, που υποβοηθούν τον ενοφθαλμισμό του ιού. Επιπλέον, οι συνεχείς επαναλοιμώξεις με νέους αντιγονικά τύπους του ιού, οι δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης και πιθανώς άλλοι άγνωστοι παράγοντες του περιβάλλοντός τους, συμβάλλουν στην εκδήλωση του AIDS. Αντίθετα, η μετάδοση του ιού HIV με γυναικεία ομοφυλοφιλική επαφή φαίνεται ότι είναι σπάνια, όπως επίσης σπάνια είναι και η μετάδοση με το στοματικό έρωτα.

Η μετάδοση του ιού κατά την ετεροφυλοφιλική επαφή είναι ευκολότερη από τον άνδρα στη γυναίκα παρά αντιστρόφως. Ο κίνδυνος μάλιστα είναι μεγαλύτερος κατά το αρχικό στάδιο της λοίμωξης και κατά τα τελευταία στάδια της νόσου, όταν υπάρχουν φλεγμονές ή τραυματισμοί των βλεννογόνων των γεννητικών οργάνων της γυναίκας και ιδιαίτερα του κόλπου και επιπρόσθετα, όταν συνυπάρχουν άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα που προκαλούν εξελκώσεις, όπως είναι ο έρπης, το μαλακό έλκος και η σύφιλη, καθώς και όταν υπάρχει συχνή πρωκτική επαφή. Αντίστοιχα, η μετάδοση από τη γυναίκα στον άνδρα είναι πιθανότερη, όταν η γυναίκα βρίσκεται στο αρχικό ή στο τελικό στάδιο της νόσου και όταν υπάρχει σεξουαλική επαφή κατά την έμμηνο ρύση.

Στη γυναίκα ο ιός δεν ανευρίσκεται στις ωοθήκες, αλλά σε όλη τη διαδρομή του υπόλοιπου γεννητικού συστήματος, σε αυξημένη μάλιστα συχνότητα στην εξωτερική επιφάνεια του τραχήλου της μήτρας και πολύ συχνότερα στο βλεννογόνο του κόλπου. Αντίστοιχα στον άνδρα, ο ιός δεν ανιχνεύεται στους όρχεις αλλά σε όλη τη λοιπή διαδρομή του σπέρματος.

Β. ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ ΑΙΜΑ

Ο τρόπος αυτός αφορά στους χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών, που μοιράζονται μολυσμένες σύριγγες και βελόνες, στους μεταγγιζόμενους με μολυσμένο αίμα ή παράγωγά του και στο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό σε περίπτωση εκτεταμένης επαφής με μολυσμένο αίμα ή τραυματισμό με μολυσμένες βελόνες και άλλα αιχμηρά αντικείμενα, που αφορούν κυρίως σε νυστέρια και βελόνες συρραφής τραυμάτων.

Στους τοξικομανείς η μετάδοση του ιού οφείλεται στη μεταφορά μικρών ποσοτήτων αίματος κατά την κοινή χρήση βελονών και συριγγών, ενώ η πιθανότητα μετάδοσης του HIV με μεταγγίσεις αίματος έχει πλέον σχεδόν εκμηδενιστεί, γιατί το μεταγγιζόμενο αίμα ελέγχεται σχολαστικά και για HIV αντισώματα.

Η πιθανότητα, τέλος, μετάδοσης του HIV στο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό μετά από τρύπημα με μολυσμένη βελόνα είναι της τάξης του 0,001-0,01, ενώ η αντίστοιχη πιθανότητα για την ηπατίτιδα Β κυμαίνεται από 0,2-0,3. Γενικά, το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό εκτίθεται σχετικά συχνά κατά την άσκηση των καθηκόντων του στον HIV. Έχει διαπιστωθεί όμως, ότι η συχνότητα μετάδοσης είναι ιδιαίτερα χαμηλή και εξαρτάται από τον τύπο της έκθεσης και από τον κίνδυνο μετάδοσης με τη συγκεκριμένη έκθεση. Συχνότερα αναφέρεται η άμεση επαφή αίματος ασθενών με ανοικτή πληγή ή βλεννογόνους των εκτεθέντων και η παρεντερική έκθεση.

Γ. ΠΕΡΙΓΕΝΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Είναι δυνατό να συμβεί μέσω του πλακούντα ενδομητρίως, κατά τη διάρκεια του τοκετού από το αίμα και τα κολπικά υγρά ή μετά τον τοκετό κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το 15-30% των νεογνών, που γεννιούνται από HIV θετικές μητέρες, μολύνονται από τον ιό, ενώ πρέπει να επισημανθεί, ότι οι μητέρες φορείς HIV που μεταδίδουν στο κύημα ή στο νεογνό τους τον ιό, είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών ή είχαν ερωτικό σύντροφο φορέα.

Η πιθανότητα κάθετης μετάδοσης του HIV εξαρτάται από το ύψος της ιαιμίας και αυξάνει όταν η μόλυνση της εγκύου γίνει κατά τους πρώτους μήνες της κύησης και όταν η έγκυος δεν είναι απλά ασυμπτωματικός φορέας, αλλά νοσεί. Η μετάδοση μπορεί να γίνει, όταν υπάρχει εμβρυοπλακουντική διαρροή αίματος, ιδίως σε περιπτώσεις ύπαρξης εμφραγμάτων και άλλων παθολογικών καταστάσεων του πλακούντα, ενώ εκτός της ενδομητρίου, συχνή θεωρείται η μετάδοση του HIV κατά τον τοκετό από κατάποση αίματος.

Δυσμενείς προγνωστικοί παράγοντες θεωρούνται οι τραυματισμοί και οι επιπλοκές κατά τον τοκετό, καθώς και η δίδυμη κύηση. Η λοίμωξη είναι συχνότερη σε πρόωρα και ελλιποβαρή νεογνά και επίσης όταν αναφέρεται ιστορικό ενδομητρίου λοιμώξεως κατά την εγκυμοσύνη.

Με ποιους τρόπους ΔΕΝ μεταδίδεται ο HIV;

•   Από τις κοινωνικές επαφές όπως είναι η χειραψία, το φιλί στο μάγουλο, το άγγιγμα ή το αγκάλιασμα.

•   Από τη θάλασσα ή την πισίνα.

•   Από τον ιδρώτα και το σάλιο.

•   Από τις τουαλέτες.

•   Από ρούχα, πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπίρουνα, συσκευές τηλεφώνου.

•   Από κουνούπια ή άλλα έντομα. 
Γενικά, απαιτείται πραγματικός «εμβολιασμός» μεγάλης ποσότητας ιού άμεσα από τον φορέα προς τον ευπαθή άνθρωπο, όπως ακριβώς συμβαίνει στα σεξουαλικώς και στα αιματογενώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

 

Πώς μεταδίδεται ο HIV κάνοντας σεξ χωρίς προφυλάξεις

Ο HIV εκτός από το αίμα, περιέχεται στο σπέρμα, τα προσπερματικά υγρά (τα υγρά που βγαίνουν πριν από την εκσπερμάτωση), στην βλέννη του ορθού και στα κολπικά υγρά. Περιέχεται επίσης στο σάλιο, αλλά σε ποσότητες που δεν επαρκούν για τη μετάδοσή του.

Εάν κάποιος βλεννογόνος, αμυχή ή πληγή στο δέρμα μας έρθει σε επαφή με μολυσμένο αίμα, σπέρμα, βλέννη ή κολπικά υγρά είναι δυνατόν να μολυνθούμε με τον HIV.

Από τις σεξουαλικές πράξεις, οι πιο επικίνδυνες για τη μετάδοση του HIV είναι ο κολπικός και ο πρωκτικός έρωτας ΚΑΙ για τους δύο συντρόφους.

Για εκείνον που δέχεται τη διείσδυση (αν αυτός είναι υγιής, αλλά ο σύντροφός του είναι οροθετικός): Οι βλεννογόνοι του κόλπου και του πρωκτού είναι πολύ ευαίσθητοι και εύκολα τραυματίζονται κατά το σεξ, οπότε δημιουργούνται μικρές, ανεπαίσθητες αμυχές. Αν αυτές έρθουν σε επαφή με μολυσμένο σπέρμα, γίνονται «πύλες εισόδου» για τον ιό στο σώμα. Επιπλέον από αυτούς τους μικροτραυματισμούς μπορεί να υπάρξει και μικροαιμορραγία. Αυτό είναι σημαντικό για εκείνον που διεισδύει.

Για εκείνον που διεισδύει (αν αυτός είναι υγιής, αλλά ο σύντροφός του είναι οροθετικός): Τόσο σε πρωκτική όσο σε κολπική διείσδυση υπάρχει κίνδυνος να κολλήσει κάποιος γιατί από το τρίψιμο του πέους μπορούν να προκληθούν μικροτραυματισμοί στην επιφάνειά του (στο κεφάλι, στο πετσάκι ή στην ουρήθρα) και έτσι να ανοίξουν «πύλες εισόδου» για την είσοδο του ιού στον οργανισμό. Τα μολυσμένα κολπικά υγρά, η βλέννη του ορθού ή το αίμα από τις μικροαιμορραγίες του κόλπου ή του πρωκτού περιέχουν μεγάλες ποσότητες ιού.

Για αυτόν που διεισδύει, το αν θα εκσπερματώσει ή όχι δεν έχει καμία διαφορά. Ο κίνδυνος να κολλήσει παραμένει ο ίδιος. Η εκσπερμάτωση έχει σημασία μόνον για αυτόν που θα δεχτεί το σπέρμα μέσα του/της.

Το στοματικό σεξ δεν θεωρείται σεξουαλική συμπεριφορά υψηλού κινδύνου. Για εκείνον που δίνει το πέος του δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος είτε εκσπερματώσει είτε όχι. Για εκείνον/η που δέχεται το πέος υπάρχει κίνδυνος εάν υπάρχουν πληγές στο στόμα του (άφθες, ουλίτιδα, πρόσφατο βούρτσισμα ή οδοντικό νήμα 2 ώρες πριν και μετά, επίσκεψη στον οδοντίατρο πριν λίγες ώρες, εξαγωγή δοντιού, τραυματισμός γλώσσας) και ο άλλος εκσπερματώσει μέσα στο στόμα του. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις μετάδοσης του HIV σε αυτόν που δέχτηκε σπέρμα στο στόμα του.

Επίσης τα κολπικά υγρά και το αίμα της περιόδου περιέχουν τον HIV και έχουν αναφερθεί περιστατικά μετάδοσης του HIV σε άνδρες από τις συντρόφους τους μέσω στοματικού σεξ.

Με λίγα λόγια:

•   Η σωστή χρήση προφυλακτικού σε ομοφυλόφιλες ή ετεροφυλόφιλες επαφές (πρωκτικές και κολπικές) ελαχιστοποιεί την πιθανότητα μετάδοσης του HIV.

•   Στο στοματικό σεξ πρέπει να αποφεύγουμε να εκσπερματώνει κάποιος στο στόμα μας.

Βιβλιογραφία

http://www.who.int/features/qa/71/en/index.html

http://www.avert.org/faq1.htm#q2

http://www.cdc.gov/hiv/resources/qa/qa22.html

http://www.hiv.gr

Διαβάστε επίσης

• Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το AIDS σήμερα. Επιδημιολογικά στοιχεία. Video με τρισδιάστατη απεικόνιση του ιού
• Τι πρέπει να κάνεις αν τρυπηθείς - τραυματιστείς από βελόνα;

Ακολουθήστε το medlabnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις