Τι αναφέρει η έκθεση του ΔΝΤ για την υγεία. «Μια σειρά από προκλήσεις πρέπει να ξεπεραστούν»

Μια σειρά από προκλήσεις που πρέπει να ξεπεραστούν και στον χώρο της υγείας διαπιστώνει η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο ενέκρινε την εκταμίευση 3,41 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα. Ειδικότερα, στην έκθεση του ΔΝΤ, στο πλαίσιο της 5ης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος, καταγράφονται τα εξής: «Η Κυβέρνηση συνεχίζει και το 2014 να υλοποιεί τη συνολική μεταρρύθμιση του τομέα της υγείας με στόχο τη σταθεροποίηση των δημόσιων δαπανών για την υγεία στο 6% του ΑΕΠ ή και πιο κάτω από αυτό.

Τα μέτρα του προγράμματος αποσκοπούν στην επίτευξη εξοικονόμησης στην αγορά φαρμακευτικών προϊόντων για την επίτευξη του περιορισμού των δαπανών για φαρμακευτικά προϊόντα στα εξωτερικά ιατρεία σε 1% του ΑΕΠ ή περίπου 2 δισεκατομμύρια ευρώ το 2014. Το σύνολο των δημοσίων δαπανών για τα φαρμακευτικά προϊόντα (σε εξωτερικά ιατρεία και κατά τη νοσηλεία) θα πρέπει να μην ξεπερνά το 1,3% του ΑΕΠ το 2014. Για την ενίσχυση της διακυβέρνησης του συστήματος υγείας, τη βελτίωση της συνοχής της πολιτικής για την υγεία, τη μείωση του κατακερματισμού της αγοράς υπηρεσιών υγείας και τη μείωση του διοικητικού κόστους, η κυβέρνηση θα εξασφαλίσει την αποτελεσματική συγκέντρωση όλων των ασφαλιστικών ταμείων υγείας, χωρίς εξαίρεση, στον ΕΟΠΥΥ, καθώς και την παρακολούθηση της μεταφοράς του προσωπικού και των περιουσιακών στοιχείων.

Όσον αφορά τον έλεγχο των φαρμακευτικών δαπανών, προκειμένου να επιτευχθεί το 1% του ΑΕΠ το 2014, η κυβέρνηση πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της, και να αναπτύξει περαιτέρω το σύνολο των κινήτρων και υποχρεώσεων για όλους τους συμμετέχοντες στην αλυσίδα εφοδιασμού φαρμάκων (συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών, χονδρεμπόρων, φαρμακείων, των γιατρών και των ασθενών). Επίσης, προωθεί την αύξηση της χρήσης των γενοσήμων φάρμακα και την αποδοτική χρήση των φαρμάκων γενικότερα. Ως μέτρα έκτακτης ανάγκης για την επίτευξη των συνολικών στόχων, η κυβέρνηση εφαρμόζει ένα μηχανισμό αυτόματης ανάκτησης (κάθε έξι μήνες) επί των παραγωγών φαρμακευτικών προϊόντων, που εγγυάται ότι η εξωνοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη (προϋπολογισμού ΕΟΠΥΥ) δεν θα υπερβαίνει τους παραπάνω στόχους (Τα μέτρα αυτά θα είναι συνεχή και μέσα στο 2015). Το ανώτατο όριο clawback έχει οριστεί σε 2 δισ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων και άλλων φαρμάκων για τους ανασφάλιστους (Απρίλιος 2014).

Η κυβέρνηση θα πρέπει να ενημερώσει τον Αύγουστο του 2014 σχετικά με την είσπραξη του clawback για το πρώτο εξάμηνο του 2014. Θα πρέπει να ενεργοποιήσει τα μέτρα έκτακτης ανάγκης, εάν, για οποιονδήποτε λόγο, το claw-back δεν θα επιτύχει το στόχο. Στα έκτακτα μέτρα περιλαμβάνονται μέτρα όπως across-the-board περικοπή των τιμών των φαρμάκων ή εφαρμογή τέλους εισόδου στη θετική λίστα φαρμάκων. Τέτοια μέτρα εκτιμάται ότι θα παράγουν ένα ισοδύναμο ποσό αποταμίευσης. Ο ΕΟΠΥΥ θα εισάγει πρόσθετα κίνητρα και μηχανισμούς, συμπεριλαμβανομένου ενός συστήματος ποσοστώσεων 

συνταγογράφησης για τους γιατρούς (με ελάχιστο στόχο συνταγογράφησης για γενόσημα φάρμακα, σε ποσοστό που θα ρυθμίζεται με βάση την ειδικότητα), ώστε να εξασφαλιστεί η γενική υποκατάσταση».
HEALTH DAILY

Φωτοδυναμική Θεραπεία για αναίμακτη και ανώδυνη αντιγήρανση, ανάπλαση, αναζωογόνηση του δέρματος και γίνεται όλες τις εποχές

Γυναίκα 65 ετών. Aποτέλεσμα μετά από 8 συνεδρίες.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Το φως ως σύμμαχος αλλά και εχθρός της επιδερμίδας

Η θεραπευτική δύναμη το φωτός είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Γνωστή είναι επίσης και η ζημιογόνος δράση του φωτός επίσης από τnν αρχαιότητα. Πως είναι δυνατό αυτές οι δύο διαπιστώσεις να είναι ταυτόχρονα σωστές και αντίθετες; Η απάντηση είναι απλή αλλά χρειάστηκε να περάσουν χιλιάδες χρόνια για να είμαστε σε θέση να την δώσουμε απλά και καθαρά. Με την ανάπτυξη τόσο της επιστημονικής γνώσης για τις ιδιότητες του φωτός αλλά και της τεχνολογίας για τη χαλιναγώγηση του το μυστήριο γύρω από το φως διαλευκάνθηκε και τώρα έχουμε στη διάθεσή μας πηγές φωτός που προσφέρουν χωρίς να καταστρέφουν.

Το φως έχει θεραπευτικές ιδιότητες και παράλληλα η έκθεση στο φως μπορεί να προκαλέσει βλάβες στο δέρμα. Το φως είναι κάτι που το χρειαζόμαστε. Η φωτοθεραπεία δεν είναι κάτι νέο. Το φως όμως πρέπει και να το αποφεύγουμε. Τα ηλιακά εγκαύματα επίσης δεν είναι κάτι νέο. Η απάντηση βρίσκεται κάπου στη μέση.

Το φως δεν είναι μια ενιαία ακτινοβολία αλλά ένα φάσμα ακτινοβολιών, μερικές μάλιστα από αυτές δεν είναι ορατές με γυμνό μάτι. Την ακτινοβολία πέραν του ιώδους (βιολετί) την ονομάζουμε υπεριώδη ακτινοβολία (ultraviolet) και την ακτινοβολία πέραν του ερυθρού (κόκκινο) υπέρυθρη (infrared). Την υπεριώδη δεν την βλέπουμε αλλά και δεν την αισθανόμαστε άμεσα παρά μόνο όταν τα εγκαύματα στο δέρμα έχουν αρχίσει να μας ενοχλούν. Μια μέρα στον ήλιο χωρίς αντηλιακό θα σας πείσει για του λόγου το ασφαλές - μην το δοκιμάσετε! Την υπέρυθρη δεν την βλέπουμε επίσης αλλά η θερμότητα που εκλύει την κάνει άμεσα αντιληπτή.

Κάποιες όμως συχνότητες του φάσματος είναι απαραίτητες και ευεργετικές για τη σωστή λειτουργία του δέρματος. Το δέρμα “τρέφεται” από το σωστό φως. Χρησιμοποιεί τη δύναμή του για να συνθέτει βιταμίνη D. Επίσης κάποιες συχνότητες, όπως θα δούμε παρακάτω, διεγείρουν κύτταρα της επιδερμίδας, τους ινοβλάστες, με αποτέλεσμα την αύξηση παραγωγής κολλαγόνου και ελαστίνης καθώς και άλλων πρωτεϊνών που χρησιμεύουν ως δομικά στοιχεία του δέρματος. Το φως λοιπόν κάνει καλό αν είναι στη σωστή συχνότητα, στη σωστή δόση και, επίσης σημαντικό, χωρίς άλλες φασματικές προσμίξεις.

Πώς όμως εξασφαλίζουμε τις τρεις αυτές παραμέτρους; Σωστή συχνότητα, σωστή δόση και φασματική καθαρότητα; Και πώς ξέρουμε ποια είναι η σωστή συχνότητα, ποια η σωστή δόση; Η απάντηση ήρθε στη δεκαετία του '80 με την έρευνα για τη χρήση φωτός στη θεραπεία ορισμένων μορφών καρκίνου του δέρματος. Μετά από μια δεκαετία ερευνών διαπιστώθηκε ότι τα 633 νανόμετρα ήταν η βέλτιστη συχνότητα για τη διέγερση των ινοβλαστών χωρίς να διεγείρεται παράλληλα ο περιβάλλον ιστός. Η δόση τυποποιήθηκε στην εξέλιξη των συστημάτων ώστε τώρα να θεωρούμε ως βέλτιστη τα 126 Joules/cm2 σε διάστημα 20 λεπτών της ώρας.

Στις συνθήκες αυτές οι ινοβλάστες παράγουν κολλαγόνο και ελαστίνη και η λειτουργία τους αυτή εξασφαλίζει υγιές δέρμα με νεανική φρεσκάδα στην όψη αλλά και στην αίσθηση. Εκτός από τη διέγερση των ινοβλαστών με φασματικά καθαρό φως δεν έχουμε καμία ανεπιθύμητη ενέργεια.

Το φαινόμενο της γήρανσης και της φωτογήρανσης

Η ηλικία είναι ο κύριος παράγοντας της αδρανοποίησης της λειτουργίας των ινοβλαστών. Το φαινόμενο το ονομάζουμε γήρανση και επηρεάζει όλες τις λειτουργίες του σώματός μας. Παράλληλα, η έκθεσή μας σε κάθε είδους ακτινοβολία έχει ως αποτέλεσμα τη φωτογήρανση.

Γήρανση που οφείλεται στη βλαβερή επίδραση φωτός ονομάζεται φωτογήρανση και αποτελεί πρόσθετη επιβάρυνση στο γερασμένο δέρμα. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε την πορεία του χρόνου. Όπως δεν μπορούμε να αποφύγουμε τελείως τη βλαβερή ακτινοβολία. Μπορούμε όμως να βοηθήσουμε το δέρμα να αντισταθεί στο χρόνο - αντιγήρανση - και στη φωτογήρανση ενισχύοντας τις φυσικές του λειτουργίες με την παροχή βοήθειας εκεί που τη χρειάζεται. Μέχρι πρότινος αυτό γινόταν αποκλειστικά σχεδόν με καλλυντικά προϊόντα. Πρόσφατα η τεχνολογία έφερε στο προσκήνιο τα laser που, ως πηγές φασματικά καθαρού φωτός, είχαν να προσφέρουν στον αγώνα κατά της γήρανσης.

Τα laser όμως είχαν περιορισμένη εφαρμογή, όπως και αργότερα το παλμικό φως, τόσο λόγω κόστους αλλά και δυσκολίας στην καθημερινή πρακτική. Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι μηχανισμοί φωτογήρανσης μέσω της κυτταρικής αλληλεπίδρασης με τις ακτίνες UVA και UVB.

Η φωτογήρανση δημιουργείται από την απορρόφηση φωτός και ειδικότερα υπεριώδους φωτός από τα χρωμοφόρα στο δέρμα. Υπάρχουν ειδικά χρωμοφόρα στο δέρμα που είναι άμεσα συνδεδεμένα με τη διαδικασία φωτογήρανσης.

Το φως, όταν ξεκινά το ταξίδι του προς τα κατώτερα στρώματα της επιδερμίδας πρέπει να περάσει το δύσκολο εμπόδιο της κεράτινης στιβάδας. Το laser αλλά και το παλμικό φως “σκοντάφτουν” στην κεράτινη στιβάδα και γι' αυτό απαιτείται το ειδικό ζελέ εφαρμογής καθώς και η όλη προετοιμασία του δέρματος πριν την εφαρμογή τους. Άλλωστε, για τους γνώστες της φυσικής του φωτός η πόλωση παύει να υφίσταται μετά την είσοδο του φωτός στην κεράτινη στιβάδα και, κατά συνέπεια, το πολωμένο φως δεν είναι πλέον πολωμένο.

Μεταγενέστερες λυχνίες, που αναπτύχθηκαν πρωταρχικά για τη θεραπεία μορφών καρκίνου του δέρματος έδειξαν το δρόμο και στη συνέχεια άνοιξαν νέους ορίζοντες, παίρνοντας την τελική και πλέον σύγχρονη μορφή τους, στη μάχη κατά της γήρανσης του δέρματος. 

Aποτέλεσμα μετά από πέντε συνεδρίες

Ο ρόλος των νουκλεϊκών οξέων και των πρωτεϊνών

Τα νουκλεϊκά οξέα και οι πρωτεΐνες όπως η τρυπτοφάνη και η τυροσίνη είναι τα κύρια χρωμοφόρα στα κύτταρα που απορροφούν ακτινοβολία UVB (285-315nm). Μέσα από μια σειρά βιοχημικών αντιδράσεων καταλήγουμε στην παραγωγή ελεύθερων ατόμων οξυγόνου, με άλλα λόγια ελεύθερων ριζών που είναι η κύρια αιτία όχι μόνο της φωτογήρανσης του δέρματος, αλλά του φαινόμενου της γήρανσης γενικότερα. Το φως που παράγεται από τα συστήματα φωτοανάπλασης και αντιγήρανσης παράγει ελεύθερες ρίζες οξυγόνου.

Το ερώτημα λοιπόν είναι πως ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να αναπλάθει τον ιστό και να προωθεί την αντιγήρανση ενώ λογικά θα περιμέναμε το αντίθετο αποτέλεσμα. Η απάντηση δεν είναι απλή αλλά σύνθετη. Ορισμένα συστήματα φωτοανάπλασης και αντιγήρανσης που περιέχουν στο φάσμα τους και ακτινοβολία UVB τελικά δεν είναι τόσο “αθώα” όσο νομίζουμε. Το φαινομενικό παράδοξο όμως παραμένει για τα νεότερα συστήματα με φασματικά καθαρό φως στην περιοχή των 633 νανομέτρων όπου έχουμε και τη μέγιστη απόδοση στον τομέα της αντιγήρανσης. Ας δούμε όμως τη διαδικασία από την αρχή. Όταν όλα είναι εντάξει στο δέρμα τα κύτταρα χρειάζονται τη σύνθεση μικρής ποσότητας ελεύθερου οξυγόνου για τη διακυτταρική επικοινωνία μέσω των ιόντων ασβεστίου (Ca2+).

Με άλλα λόγια η παραγωγή ελεύθερων ριζών οξυγόνου δεν είναι απαραίτητα βλαβερή. Μόνο όταν η παραγωγή ελεύθερων ριζών οξυγόνου ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο όριο έχουμε καταστροφή των κυττάρων και μάλιστα όσο μεγαλύτερη η υπέρβαση του ορίου τόσο μεγαλύτερη και η έκταση της βλάβης. Η σωστή δόση φωτοενέργειας, κατά συνέπεια, είναι πρωταρχικής σημασίας, για ένα σύστημα αντιγήρανσης που βασίζεται στη φωτοδυναμική θεραπεία. 

ΦΩΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

Η φωτοδυναμική θεραπεία είναι μια επαναστατική μέθοδος αισθητικής δερματολογικής θεραπείας με απόλυτα καθαρό φως, χωρίς UVA ή UVB, για την φυσική αναζωογόνηση του δέρματος. Είναι η καθαρότερη φασματικά πηγή φωτός στον κόσμο που όμως δεν είναι λέιζερ, και αναζωογονεί φυσικά το δέρμα έχοντας τα εξής αποτελέσματα:

•   Αύξηση της παραγωγής ινοβλαστών

•   Αύξηση της παραγωγής κολλαγόνου και ελαστίνης που εκκρίνεται από τους ινοβλάστες

•   Ενίσχυση αγγειοδιαστολής, κυκλοφορίας του αίματος και οξυγόνωσης των ιστών

•   Μείωση της ροής σμήγματος

•   Εξόντωση των βακτηριδίων που προκαλούν μολύνσεις σε  περιπτώσεις ακμής

Η φωτοδυναμική θεραπεία αποτελεί μια τελείως φυσική μέθοδο αναζωογόνησης του δέρματος με φυσικές λειτουργίες που εξουδετερώνουν το φαινόμενο της γήρανσης. Η ευεργετική επίδραση του φωτός στο σώμα και στη ψυχή έχουν αναγνωριστεί από την ιατρική, και τώρα αποτελεί πρωτοπορία στην αισθητική. Τα αποτελέσματα από την φωτοδυναμική θεραπεία είναι πολλαπλά. Γενική σύσφιξη του δέρματος, ενυδάτωση, ελαστικότητα,  βελτίωση της υφής του δέρματος, εξομάλυνση των δυσχρωμιών και των ουλών, λείανση σε βάθος και σε μάκρος των ρυτίδων σε  30 λεπτά μόνο. Με απλά λόγια ενεργοποιεί τον φυσικό μηχανισμό παραγωγής κολλαγόνου και ελαστίνης που υπάρχει στο δέρμα,  το οποίο απλά έχει αδρανήσει, σβήνοντας τα σημάδια που παρουσιάζονται στο δέρμα με το πέρασμα του χρόνου

Από την πρώτη κιόλας συνεδρία αναφέρονται:

•   Αίσθημα ευεξίας

•   Λάμψη

•   Αύξηση στην ελαστικότητα του δέρματος

•   Ενυδάτωση

•   Ανακούφιση από το στρες

Θεαματικά Αποτελέσματα σε δερματικά προβλήματα  όπως:

•   Ακμή και Λιπαρότητα

•   Πανάδες και Δυσχρωμίες

•   Ρυτίδες και Λεπτές Γραμμές

•   Ουλές από Εγκαύματα ή Παλιά Ακμή

•   Δερματική Χαλάρωση

•   Δερματική Ξηρότητα

Η φασματική καθαρότητα του φωτός που χρησιμοποιείται για της εφαρμογές της φωτοδυναμικής θεραπείας είναι πρωταρχικής σημασίας για την επιτυχία της. Η παρασκευάστρια εταιρία του μηχανήματος φωτοδυναμικής θεραπείας, βρίσκεται σε συνεχή και άμεση συνεργασία με το  UMIST που είναι το Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ της Αγγλίας και την Βρετανική Εταιρία Έρευνας για τον καρκίνο. Η συνεργασία αυτή εξασφαλίζει την απόλυτη προφύλαξη από επικίνδυνες ακτινοβολίες με την παραγωγή φασματικά καθαρού φωτός παρέχοντας πάντα μέγιστη αποτελεσματικότητα στη μέθοδο της φωτοδυναμικής θεραπείας.

Tα παραδείγματα στις φωτογραφίες είναι πραγματικά και είναι από το ιατρείο φωτοδυναμικής θεραπείας του ΜΕDLAB-ΜΕDISPA

ΠΗΓΗ: MEDLAB - MEDISPA

Ρυτίδες Έκφρασης: Σύγχρονη μέθοδος καταπολέμησης με μη ενέσιμο τρόπο;

Χρήσιμες πληροφορίες για τα αντηλιακά. Πώς και πότε τα χρησιμοποιούμε;

Οι θετικές επιπτώσεις της διακοπής του καπνίσματος από τα πρώτα λεπτά μέχρι δέκα χρόνια μετά.

Τροφές που αναζωογονούν το δέρμα, παρατείνουν την νεότητα, ενισχύουν το ανοσοποιητικό και προσφέρουν ευεξία

Πόσο επικίνδυνο είναι το solarium; Ποιοί πρέπει να αποφεύγουν το τεχνητό μαύρισμα; Πόσο κινδυνεύουν όσοι έχουν κάνει έστω και μία φορά σολάριουμ;

Καταρράκωση της Κοινωνικής Ασφάλισης με πρόσχημα την Κρίση

Η ομάδα επικοινωνίας του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού προχώρησε στη μετάφραση των κυριότερων σημείων της Έκθεσης της ILO (Διεθνής Οργάνωση Εργασίας του ΟΗΕ) του 2014 για τις Πολιτικές Κοινωνικής Προστασίας Παγκοσμίως, που μπορείτε να την διαβάσετε εδώ http://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/—dgreports/—dcomm/documents/publication/wcms_245201.pdf και παρουσιάζουμε τα συγκλονιστικά στοιχεία παρακάτω.

Είναι πλέον προφανές ότι ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης όπως αυτή που διανύουμε, τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σε δεινή κατάσταση.  Σύμφωνα με την Έκθεση της ILO (Διεθνής Οργάνωση Εργασίας του ΟΗΕ), οι πολιτικές κοινωνικής προστασίας και ασφάλισης, που παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην υγεία, στην παιδεία, στη μείωση της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας και στην υποστήριξη της ανάπτυξης, αντί να ενισχύονται, όλο και υποχωρούν.

Πράγματι, ενώ η ανεργία αναγνωρίζεται από την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ως ένα από τα ενδεχόμενα που οφείλουν να καλύπτονται από τα εθνικά συστήματα κοινωνικής προστασίας (άρθρο 25), και ενώ τα στοιχεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση καταδεικνύουν ότι οι άνεργοι που λαμβάνουν επίδομα ανεργίας είναι πιο πιθανό να επιστρέψουν στην εργασία από όσους δεν λαμβάνουν (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 2014b, σ. 163), το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση σε περίπτωση ανεργίας συρρικνώνεται, ακριβώς την περίοδο που είναι πιο αναγκαίο. Το 2010-2011 το ποσοστό του ΑΕΠ των δημόσιων δαπανών για τηνκοινωνική προστασία των ατόμων σε ηλικία εργασίας στην Ελλάδα (εξαιρώντας την Υγεία) έφτανε μόλις το 2% (ποσοστό μικρότερο από τα αντίστοιχα της Αλβανίας και της Βουλγαρίας) ενώ σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Ιρλανδία, ακόμα και στην Ισπανία που έχει χτυπηθεί από την κρίση, ξεπερνά το 6% και στις Σκανδιναβικές το 8%.

Ως άμεση συνέπεια, από το 2007 ως το 2012, η παιδική φτώχεια αυξήθηκε σε 19 από τα 28 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ περισσότερα από το ένα τέταρτο των παιδιών στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία και στην Ισπανία ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (7.178 ευρώ τον χρόνο σε ατομικό επίπεδο και 15.073 ευρώ για τετραμελή οικογένεια).  Η αύξηση αυτή της παιδικής φτώχειας έχει προκαλέσει ανησυχία για τις αρνητικές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις σε σχέση με τη μελλοντική προοπτική απασχόλησης των παιδιών του σήμερα, αλλά και για το μέλλον της παραγωγικότητας των ευρωπαϊκών οικονομιών (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 2014A).

Όσον αφορά τις συντάξεις, η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες χώρες σε παγκόσμιο επίπεδο (με μόνες άλλες ευρωπαϊκές χώρες την Ισπανία και την Αλβανία) όπου παρατηρείται μείωση των καλύψεων, κατά την περίοδο 2010-2012.  Μάταια οΝομπελίστας οικονομολόγος Joseph Stiglitz κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: “Όταν η οικονομία γίνεται πιο αδύναμη, οι δαπάνες για τα συστήματα κοινωνικής προστασίας πρέπει αυτομάτως να ανεβαίνουν, αφού συμβάλλουν στη σταθεροποίηση της οικονομίας. Ωστόσο, ένα από τα θλιβερά γεγονότα των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων των τελευταίων δεκαετιών, είναι η αποδυνάμωση ακριβώς αυτών των σημαντικών σταθεροποιητών.” (Stiglitz, 2009, σ. 4–5)

Δυστυχώς, τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης λαμβάνουν τη μορφή σημαντικών περικοπών στον προϋπολογισμό ακόμα και στον τομέα της Υγείας.  Έτσι, οι κατά κεφαλήν δαπάνες για την Υγεία μειώθηκαν στην Ελλάδα κατά 11,1 τοις εκατό μεταξύ του 2009 και του 2011 (ΟΟΣΑ, 2013c), ενώ ο προϋπολογισμός για την Υγεία για το 2011 μειώθηκε κατά €1,4 δισ. Αυτές οι περικοπές έχουν οδηγήσει σε μειωμένη παροχή υγειονομικής περίθαλψης και σε προβλήματα σε ένα ευρύ φάσμα τομέων, από την προληπτική φροντίδα ως τη διαθεσιμότητα και το προσιτό κόστος των υπηρεσιών Υγείας και βασικών φάρμακων όπως τα αντιβιοτικά, αλλά και στη δημιουργία και συντήρηση των υποδομών.  Η μετατόπιση του βάρους για την πληρωμή της υγειονομικής περίθαλψης από το δημόσιο ταμείο στα άτομα και τα νοικοκυριά, έχει ιδιαίτερα σοβαρές επιπτώσεις για ομάδες χαμηλού εισοδήματος, ενώ κατά το ίδιο ακριβώς χρονικό διάστημα που τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση του αριθμού των εργαζομένων στον τομέα της Υγείας αλλά και των μισθών τους, η αυξημένη ζήτηση για υπηρεσίες δημόσιας υγείας ήταν εμφανής.

Είναι φανερό πως η προσπάθεια ανάκαμψης του χρηματοπιστωτικού τομέα γίνεται εις βάρος της κοινωνικής προστασίας, σαν να ήταν αυτή η αιτία της κρίσης.  Ωστόσο, τα ελλείμματα εξακολουθούν αυξάνονται, από τα πακέτα διάσωσης τραπεζών από τη χρεωκοπία και από τη μείωση των εσόδων λόγω της επιβράδυνσης της οικονομικής δραστηριότητας.  Ο επικεφαλής Οικονομολόγος του ΔΝΤ Olivier Blanchard έχει παραδεχθεί σοβαρά λάθη σε σχέση με τον σχεδιασμό των πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης (Blanchard και Leigh, 2013).  Η αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας σε τέτοια κλίμακα σε τόσες πολλές ευρωπαϊκές χώρες, θα έπρεπε να είχε επιφέρει μέτρα για την περαιτέρω ενίσχυση των δαπανών για την κοινωνική προστασία και όχι περικοπές.

Για παράδειγμα, στην Ελλάδα, οι μισθοί μειώθηκαν κατά σχεδόν 35% και η ανεργία αυξήθηκε στο 28% ανάμεσα στο 2008 και το τέλος του 2013.  Κι όμως, οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας μειώθηκαν περισσότερο από 12% από το 2008.  Αναπόφευκτα, η φτώχεια στην Ελλάδα σκαρφάλωσε σε ένα ιστορικά υψηλό επίπεδο, που υπερβαίνει το 35% του πληθυσμού το 2013, προκαλώντας έντονη ανθρώπινη δυστυχία καθώς πολλές οικογένειες δεν μπορούν να καλύψουν βασικές βιοτικές ανάγκες.

Πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ξεκίνησε μια έρευνα για τη δημοκρατική νομιμότητα των μεταρρυθμίσεων αυτών, στην Ιρλανδία, στην Κύπρο, στην Ισπανία, στη Σλοβενία, στην Πορτογαλία, στην Ιταλία και στην Ελλάδα… (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, 2014b), τα αποτελέσματα της οποίας μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ (Δελτίο τύπου μας με τίτλο «Ψήφισμα κόλαφος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ελλάδα και την Τρόικα»)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
(ΔΕΥΤΕΡΑ-ΠΕΜΠΤΗ 10:00-20:00, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00-19:00) και (ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00)
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210 9631950
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΑΤΡΕΙΟΥ: εντός της πρώην Αμερικανικής βάσης
(δίπλα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού, 200 μέτρα από την Τροχαία Ελληνικού)
Ιστοσελίδα http://www.mkiellinikou.org Email mkiellinikou@gmail.com

Έκθεση φωτογραφίας των Γιατρών του Κόσμου με τίτλο «100 tear drops for racism»

Έκθεση φωτογραφίας των ΓτΚ με τίτλο

«100 tear drops for racism»

100 δάκρυα από τα χιλιάδες που χύνονται για τα θύματα

όλων των μορφών ρατσισμού…

100 γυναίκες από τις χιλιάδες που κλαίνε για όσους

αποκλείονται από την κοινωνία ως «διαφορετικοί»…

Σας καλούμε να τα δείτε στην υπαίθρια φωτογραφική έκθεση των Γιατρών του Κόσμου με το φωτογραφικό υλικό του φωτογράφου Dimitris the Athens.

Οι Γιατροί του Κόσμου στηρίζουν τον ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΙΧΩΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ.

Πληροφορίες

Οι φωτογραφίες θα βρίσκονται στον πεζόδρομο της οδού Τρώων στα Άνω Πετράλωνα, τη Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014 από τις 13.00 έως τις 23.00.

Στις 19.00 θα υπάρξει δρώμενο από ομάδα εθελοντών το οποίο θα δραματοποιήσει  το θέμα της έκθεσης. (Ευχαριστούμε τις Φανή Παλιούρα και Δέσποινα Γιαννούλη για την έμπνευση , το σχεδιασμό και την προετοιμασία).

*Η έκθεση θα παρουσιαστεί επίσης στις 4-16 Σεπτέμβριου στον εκθεσιακό χώρο του METApolis, Αιόλου 48-50 & Κολοκοτρώνη, Μετρό Μοναστηράκι. Πληροφορίες: www.metapolis.gr*

Οι ΓτΚ ευχαριστούν την εταιρεία Photo lab για τη πολύ σημαντική έκπτωση στην εκτύπωση των φωτογραφιών.

Τι είναι ο πόνος; Πώς διακρίνεται, πώς μετριέται και πώς αντιμετωπίζεται;

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr
Ως πόνο αντιλαμβανόμαστε κάθε δυσάρεστη αίσθηση, αλλά και συναισθηματική εμπειρία, που προκύπτει όταν οπουδήποτε στο σώμα υφίσταται κάποιου είδους βλάβη.
Σύμφωνα με τον ορισμό που καθιέρωσε η IASP (International Association for the Study of Pain) το 1979, πόνος είναι μία δυσάρεστη αισθητική και συγκινησιακή εμπειρία που έχει σχέση με πραγματική ή δυνητική καταστροφή ιστών ή που περιγράφεται σαν τέτοια. Ανάλογα με το μέγεθος του ερεθίσματος προκαλείται ήπιος, μέτριος, σοβαρός ή πολύ σοβαρός πόνος.
Ο πόνος μπορεί να είναι:

• · ταχύς ή βραδύς
• · οξύς ή χρόνιος
• · καλοήθους ή κακοήθους αιτιολογίας

Το μέγεθος του ερεθίσματος, η αντίληψή του σαν πόνος και η απάντηση που προκαλείται αποτελούν μέρη μιας εξίσωσης στην οποία ουσιαστικό ρόλο παίζει η προσωπικότητα του ατόμου και η φιλοσοφική του τοποθέτηση απέναντι στο φαινόμενο της ζωής.
Ο πόνος μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή σας, εμποδίζοντας σας να απασχοληθείτε με πράγματα που σας ευχαριστούν ή χρειάζεται να κάνετε. Επίσης, είναι λογικό για κάποιον να εκνευρίζεται, να στενοχωριέται και να θυμώνει όταν πονάει. Η οικογένεια και οι φίλοι, ωστόσο, ίσως δεν μπορούν πάντα να καταλάβουν πώς αισθάνεστε με αποτέλεσμα να νιώθετε ακόμη και απομονωμένος από το περιβάλλον σας.
Όταν νιώθετε πόνο, το πιο σημαντικό από όλα είναι να ανακουφιστείτε από αυτόν. Κανένας άλλος δε μπορεί να γνωρίζει πόσο πολύ πονάτε, για αυτό είναι σημαντικό να είστε ειλικρινείς τόσο με τον εαυτό σας όσο και με το γιατρό σας για να λάβετε την καλύτερη δυνατή θεραπεία για τον πόνο σας. Κάθε είδος πόνου μπορεί να αντιμετωπιστεί, να ελεγχθεί και να ανακουφιστεί.
Είναι δικαίωμά και βασική ανάγκη να αναζητά κανείς βοήθεια για την αντιμετώπιση του πόνου και σε καμία περίπτωση αυτό δε δείχνει προσωπική αδυναμία ή ανικανότητα να διαχειριστεί τον πόνο.
Ο πόνος διακρίνεται ως:

• νευροπαθητικός, πόνος που οφείλεται σε οργανική βλάβη του νευρικού συστήματος και
• νευρογενής ή πόνος αισθητικών υποδοχέων (nociceptive) που εμφανίζεται μετά από ερεθισμό των ειδικών αισθητικών υποδοχέων (nociceptors).

Νευροπαθητικοί πόνοι

• Συνέπεια άμεσης νευρικής βλάβης π.χ. τραύμα, εγχείρηση, όγκος, βλάβη από ακτινοθεραπεία, εκρίζωση/εξέλκωση νεύρου, κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου
• Συνέπεια έμμεσης νευρική βλάβης π.χ. λοίμωξη, φλεγμονή, μεταβολική / τοξική βλάβη
• Ιδιοπαθής πόνος π.χ. νευραλγία τριδύμου, νευραλγία γλωσσοφαρυγγικού, κ.α.

Ο νευροπαθητικός πόνος μπορεί να διαχωριστεί σε περιφερικό και κεντρικό νευροπαθητικό πόνο. Ο περιφερικός νευροπαθητικός πόνος ενεργοποιείται ή προκαλείται από πρωτογενή βλάβη ή δυσλειτουργία του περιφερικού νευρικού συστήματος ενώ ο κεντρικός νευροπαθητικός πόνος προέρχεται από το κεντρικό νευρικό σύστημα. Στα αίτια του περιφερικού νευροπαθητικού πόνου περιλαμβάνονται ενδεικτικά η διαβητική περιφερική νευροπάθεια (επώδυνη ΔΠΝ), η λοίμωξη έρπητα ζωστήρα (ΜΕΝ - μεθερπητική νευραλγία), η ριζοπάθεια (οσφυαλγία), ο τραυματισμός με χειρουργική επέμβαση (μετατραυματικός και μετεγχειρητικός πόνος) και ο καρκίνος (καρκινικός πόνος). Στα αίτια του κεντρικού νευροπαθητικού πόνου περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, η βλάβη του νωτιαίου μυελού και η σκλήρυνση κατά πλάκας.

Ο νευροπαθητικός πόνος είναι ένα κλινικό σύμπτωμα και όχι διάγνωση, το οποίο απαιτεί την παρουσία μιας σαφούς βλάβης ή νόσου που να ικανοποιεί καθιερωμένα νευρολογικά διαγνωστικά κριτήρια. Ο όρος βλάβη χρησιμοποιείται είτε όταν οι διαγνωστικές εργαστηριακές εξετάσεις πιστοποιούν μια σαφή δυσλειτουργία είτε όταν υπάρχει εμφανές τραύμα. Ο όρος νόσος χρησιμοποιείται όταν το αίτιο της βλάβης είναι γνωστό (π.χ. εγκεφαλικό επεισόδιο, σακχαρώδης διαβήτης κλπ). Πολλές φορές ο όρος νευροπαθητικός πόνος χρησιμοποιείται και σε περιπτώσεις όπου είτε το ιστορικό (μεθερπητική νευραλγία) είτε η χαρακτηριστική κλινική εμφάνιση (νευραλγία τριδύμου) καλύπτουν τη διάγνωση (IASP).

Πώς διαχειρίζομαι τον πόνο;
Τα συμπτώματα του πόνου ποικίλλουν σε ένταση και διάρκεια. Καθώς ο πόνος κάθε ατόμου αποτελεί μια μοναδική περίπτωση, η αντιμετώπιση που χρειάζεται κάθε φορά είναι εξατομικευμένη. Για την καλύτερη αντιμετώπιση του πόνου, ο γιατρός σας είναι σημαντικό να γνωρίζει τον τύπο καρκίνου από τον οποίο πάσχετε, τη θεραπεία που ακολουθείτε ή ακολουθήσατε στο παρελθόν καθώς και λίγα πράγματα για εσάς γενικότερα. Όσο πιο ειλικρινείς είστε για την ένταση του πόνου και για το πώς επηρεάζει τη ζωή σας τόσο περισσότερο βοηθάτε το γιατρό σας να βρει την καταλληλότερη θεραπεία για τον πόνο που νιώθετε.
Πώς περιγράφω τον πόνο μου;
Βαθμολόγηση της έντασης του πόνου σε κλίμακα 0-10. Όσο μεγαλύτερο βαθμό αποδίδετε στον πόνο σας τόσο πιο έντονος σημαίνει ότι είναι.
Χρήσιμες ερωτήσεις που μπορείτε να απαντήσετε βάσει της κλίμακας:

- πόσο έντονος είναι ο πόνος όταν βρίσκεται στην αποκορύφωσή του,

- πόσο έντονος είναι ο πόνος συνήθως,

- πόσο αλλάζει ο πόνος κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Χρήσιμες ερωτήσεις για την περιγραφή του πόνου:

·  πού πονάω,

·   πώς είναι η αίσθηση του πόνου, π.χ., οξεία, διάχυτη, σα σφυροκόπημα,

ροκάνισμα, σταθερή,

·   πόσο διαρκεί,

·   τι τον ανακουφίζει,

·   τι τον κάνει πιο έντονο,

·   πώς επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες,

·   τι φάρμακα παίρνω για τον πόνο και πόσο με ανακουφίζουν από αυτόν.

∆εδομένα για την αντιμετώπιση του πόνου
- Ο πόνος μπορεί πάντα να αντιμετωπιστεί ή να μειωθεί.
Το προσωπικό υγείας μπορεί να συνεργαστεί μαζί σας προκειμένου να βρείτε ποια μορφή αντιμετώπισης είναι αποτελεσματικότερη για την περίπτωσή σας. Εάν ακόμη νιώθετε έντονο πόνο μπορείτε να συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό για την αντιμετώπιση του πόνου.
- Η αντιμετώπιση του πόνου σας αποτελεί μέρος της θεραπείας σας. Το να μιλήσετε με το γιατρό σας για τον πόνο δε θα τον αποπροσανατολίσει από τη θεραπεία της κυρίας πάθησης. Χρειάζεται πληροφορίες για το τι σας ανακουφίζει και τι όχι. Μαθαίνοντας για τον πόνο σας, ο γιατρός σας γνωρίζει καλύτερα τον τρόπο που η θεραπεία που ακολουθείτε επηρεάζει το σώμα σας.
- Εμποδίζοντας τον πόνο να εμφανιστεί και να επιδεινωθεί, τον αντιμετωπίζετε καλύτερα.

Ο πόνος αντιμετωπίζεται καλύτερα όταν αντιμετωπίζεται νωρίς. Κάποιοι άνθρωποι στοχεύουν περισσότερο σε αυτό που λέμε συνήθως «μην αφήνεις τον πόνο σου να σε βάλει κάτω». Είναι καλύτερο για εσάς να μην προσπαθείτε να ελέγξετε τον πόνο σας χωρίς κάποια αποτελεσματική μέθοδο θεραπείας. Ο πόνος μπορεί να ενταθεί στο διάστημα αυτό και έπειτα να είναι δυσκολότερο να τον αντιμετωπίσετε.
- Έχετε το δικαίωμα να ζητήσετε βοήθεια για την αντιμετώπιση του πόνου σας.
Το να μοιράζεστε αυτό που νιώθετε δεν είναι ένδειξη αδυναμίας. ∆ε νιώθουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο τον πόνο. 
- Οι ασθενείς που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή για τον πόνο, που έχει συνταγογραφηθεί από το γιατρό τους, σπάνια εθίζονται σε αυτή.
Ο εθισμός αποτελεί συχνό φόβο των ανθρώπων που λαμβάνουν φάρμακα για την αντιμετώπιση του πόνου, γεγονός που μπορεί να σας αποτρέψει από το να ζητήσετε βοήθεια. Κάποια παυσίπονα μπορεί, πράγματι, να προκαλέσουν υπνηλία στις πρώτες δόσεις, αν και το αίσθημα αυτό υποχωρεί μετά από μερικές μέρες. Εάν συνεχίζετε να νιώθετε νυσταγμένοι ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι τώρα που μειώθηκε ο πόνος, ο οργανισμός σας έχει την ανάγκη να αναπληρώσει τις χαμένες δυνάμεις μέσω του ύπνου. Σε περίπτωση, όμως, που νιώσετε ζαλάδα ή σύγχυση – όπως και οποιαδήποτε άλλη παρενέργεια- μετά τη λήψη του αναλγητικού, χρειάζεται να ενημερώσετε το γιατρό σας για να αλλάξει το φάρμακο ή τη δόση που λαμβάνετε.
- Το σώμα σας δεν αποκτά ανοσία έναντι των αναλγητικών φαρμάκων.

Ο πόνος πρέπει να αντιμετωπίζεται νωρίς.

∆ιαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης του πόνου
Χρόνιος πόνος: Τα φάρμακα που λαμβάνετε για το χρόνιο πόνο διαρκούν περισσότερο. Λαμβάνοντάς τα σε συστηματικές δόσεις συνήθως καταφέρνετε να διατηρείτε την ένταση του πόνου σε χαμηλότερα επίπεδα.
∆ιαπεραστικός/ Οξύς πόνος: Για την αντιμετώπιση αυτού του πόνου συνήθως συστήνονται φάρμακα που δρουν ταχύτερα και η δράση τους είναι περιορισμένης διάρκειας. Συνήθως, λαμβάνονται αμέσως μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων του πόνου.

Μη φαρμακευτικές μέθοδοι αντιμετώπισης του πόνου

·       -  Χαλάρωση: βοηθά στην ανακούφιση του πόνου ή στη σταθερή μείωση της έντασής του. Συνήθως συμβάλλει στη βελτίωση του ύπνου, τη μείωση του άγχους και την αποτελεσματικότερη δράση των αναλγητικών φαρμάκων.

·       -  Απόσπαση προσοχής: αναφέρεται στην επικέντρωση της προσοχής σας σε κάτι άλλο από τον πόνο που αισθάνεστε. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη όταν περιμένετε να δράσει το αναλγητικό που μόλις πήρατε και συχνά μπορεί να ανακουφίσει για μικρό χρόνο ακόμη και τον πολύ ισχυρό πόνο.

·       -  Τόνωση του δέρματος (μασάζ, άσκηση πίεσης, μικροδονήσεις, κρύο ή ζεστό επίθεμα): η μέθοδος εφαρμόζεται στο δέρμα σύμφωνα και με τις οδηγίες του γιατρού σας– πάνω ή γύρω από την περιοχή που νιώθετε πόνο. Βοηθά στην αντιμετώπιση του πόνου όχι μόνο κατά τη διάρκεια της εφαρμογής αλλά και για ώρες μετά.

·       -  Συναισθηματική υποστήριξη: Συναισθήματα, όπως ο φόβος, το άγχος και η κατάθλιψη μπορεί να εντείνουν τον πόνο. Αν αποφασίσετε να μοιραστείτε αυτά τα συναισθήματα το πιθανότερο είναι να νιώσετε καλύτερα.

Διαβάστε επίσης

Υποφέρετε από πόνους στον αυχένα; Ξυπνάτε πιασμένοι; Ποιες οι αιτίες της αυχεναλγίας – του αυχενικού συνδρόμου, πως προλαμβάνεται;

Πόνος στο στήθος. Ποιες είναι οι αιτίες που προκαλούν θωρακικό πόνο; Πώς θα καταλάβετε αν οφείλεται στην καρδιά;

Θωρακικός Πόνος. Τι μπορεί να είναι; Τι άλλο προκαλεί πόνο εκτός από την καρδιά; Ποια τα συμπτώματα της καρδιακής προσβολής;