Οι καρκινοπαθείς κινδυνεύουν από θρόμβωση ενώ ασθενείς με θρόμβωση έχουν μεγάλο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου

επιμέλεια Κική Τσεκούρα, medlabnews.gr

Σήμερα, γνωρίζουμε ότι ο καρκίνος συνδέεται με μια κατάσταση υπερπηκτικότητας. Οι νεοπλασίες και η υπερπηκτικότητα αποτελούν δύο από τις συχνότερες αιτίες νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκόσμια.Τα μονοπάτια της ογκογένεσης, της μετάστασης και της θρόμβωσης διασταυρώνονται. 
Ο κίνδυνος θρόμβωσης στους καρκινοπαθείς είναι γενικά 4−6 φορές μεγαλύτερος απ’ ό,τι στο λοιπό πληθυσμό και εξαρτάται από παράγοντες σχετιζόμενους με τον ασθενή, τη νόσο και τη θεραπεία της. 

Ο μηχανισμός:
Η ύπαρξη νεοπλασίας επιδρά και στις τρεις παραμέτρους της τριάδας του Virchow: Ροή αίματος, αιμοστατικό μηχανισμό και ενδοθήλιο. Το καρκινικό κύτταρο επάγει την υπερπηκτικότητα μέσω παραγωγής προπηκτικών, αντι-ινωδολυτικών και προσυσσωρευτικών παραγόντων, αλλά και μέσω έκλυσης προφλεγμονωδών κυτταροκινών, ενώ ουσίες όπως ο ιστικός παράγοντας δημιουργούν μέσω μηχανισμών πηκτικο-εξαρτώμενων και πηκτικο-ανε-ξάρτητων ένα φαύλο κύκλο, όπου η ανάπτυξη του όγκου προάγει τη θρόμβωση, η θρόμβωση ευοδώνει τη μετανάστευση σε απομακρυσμένες θέσεις και αυτή με τη σειρά της επιτείνει τη θρομβοφιλική διάθεση.

Η συσχέτιση ΦΘΕ και καρκίνου καταγράφηκε πρώτη φορά από τον Armand Trousseau το 1865 και επιβεβαιώθηκε έκτοτε από πλήθος ερευνών. Δυστυχώς, και ο ίδιος ο Armand Trousseau κατέληξε από θρόμβωση που σχετιζόταν με την κακοήθη νόσο από την οποία έπασχε!

Υπολογίζεται ότι στο 20% των περιστατικών ΦΘΕ της κοινότητας συνυπάρχει νεοπλασία, ενώ υπάρχει ομοφωνία ότι οι ασθενείς με ιδιοπαθή θρόμβωση παρουσιάζουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. 

Σήμερα, θεωρείται ότι η θρόμβωση μπορεί να είναι η πρώτη κλινική εκδήλωση κακοήθειας  στο 10% των ασθενών. Δηλαδή, στον 1 στους 10 ασθενείς που καταφεύγουν στο γιατρό και τους διαγιγνώσκεται ιδιοπαθής θρόμβωση μπορεί να συνυπάρχει και καρκίνος!

Οι ογκολογικοί ασθενείς έχουν από 2 έως 28 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν θρόμβωση, σε σύγκριση με τους μη καρκινοπαθείς. 

Η Φλεβική Θρομβοεμβολική Νόσος (ΦΘΕ) αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αιτίες νοσηρότητας και θνησιμότητας στους ογκολογικούς ασθενείς. Επιβαρύνει σημαντικά την ήδη δύσκολη καθημερινότητα τους, την ποιότητα ζωής τους, και έχει σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις σε ασθενείς και σύστημα υγείας κυρίως λόγω της παρατεταμένης διάρκειας νοσηλείας που επιφέρει.

Κάποιοι από τους παράγοντες που σχετίζονται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης ΦΘΕ σε αυτούς τους ασθενείς είναι:

• Παραμονή στο νοσοκομείο και χειρουργική επέμβαση 

• Παραμονή στο νοσοκομείο ακόμη και χωρίς χειρουργική επέμβαση 

• Ενεργός καρκίνος 

Αυτή η αύξηση του κινδύνου στους ογκολογικούς ασθενείς συνδέεται επίσης:

• με το είδος της κακοήθειας:  Ορισμένες μορφές καρκίνου συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο ΦΘΕ σε σχέση με άλλες. 

• Η πιο προφανής συνολική αύξηση του κινδύνου εμφάνισης ΦΘΕ παρατηρείται σε ασθενείς με:

• Αιματολογική κακοήθεια (28-φορές αύξηση κινδύνου)

• Καρκίνο πνεύμονα (22-φορές)

• Καρκίνο γαστρεντερικού (20-φορές)

• Καρκίνο με μακρινές μεταστάσεις (20-φορές) Οι ασθενείς με μεταστατική νόσο έχουν 2-7 φορές  μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν θρόμβωση μέσα σε 2 χρόνια από τη διάγνωση σε σχέση με αυτούς με εντοπισμένο καρκίνο, ενώ ο κίνδυνος αυτός είναι μεγαλύτερος τους πρώτους μήνες μετά τη διάγνωση του καρκίνου.

• με τη θεραπευτική αγωγή που ακολουθείται: ο κίνδυνος για ΦΘΕ διπλασιάζεται στους καρκινοπαθείς όταν λαμβάνουν ερυθροποιητικούς παράγοντες (παράγοντες που βελτιώνουν την αναιμία) και ιδιαίτερα σε συνδυασμό με μετάγγιση. 

• Επίσης, ο κίνδυνος αυξάνεται κατά πολύ  όταν στη χημειοθεραπευτική αγωγή προστίθεται ορμονοθεραπεία. Παρόλα αυτά, η θρόμβωση μετά τη χημειοθεραπεία μπορεί να μην γίνει αντιληπτή μιας και μπορεί να μην εκδηλώσει συμπτώματα και να μην εντοπιστεί. 

• η ασυμπτωματική θρόμβωση είναι 2-3 φορές πιο συχνή από τη συμπτωματική, ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου

• με διάφορα χαρακτηριστικά του ασθενούς, όπως η αυξημένη ηλικία, η φυλή, το ιστορικό θρομβώσεων, ο αυξημένος αριθμός αιμοπεταλίων και η ταυτόχρονη παρουσία άλλων νοσημάτων.

Η ΦΘΕ θεωρείται πλέον ότι είναι μια χρόνια ασθένεια σε ασθενείς με καρκίνο, επειδή ο κίνδυνος υποτροπής της διαρκεί για πολλά χρόνια μετά την αρχική εκδήλωση. Αθροιστικά, το ποσοστό των επαναλαμβανόμενων επεισοδίων ΦΘΕ είναι 3-φορές υψηλότερο σε ασθενείς με καρκίνο σε σχέση με εκείνους που δεν έχουν καρκίνο.

Αν εμφανίσει δηλαδή κάποιος ένα επεισόδιο θρόμβωσης η πιθανότητα να εμφανίσει και  δεύτερο ή ακόμη και τρίτο επεισόδιο είναι πολύ μεγάλη!

Η ΦΘΕ έχει επιπλοκές που επιβαρύνουν δραματικά την ποιότητα ζωής αυτών των ασθενών. Η πιο συνηθισμένη από αυτές είναι το Μετα-Θρομβωτικό Σύνδρομο (ΜΘΣ).

Μέσα σε 5 χρόνια μετά από ένα επεισόδιο φλεβικής θρόμβωσης, περίπου το 30% των ασθενών αναπτύσσουν ΜΘΣ.

Τα συμπτώματα του ΜΘΣ περιλαμβάνουν άλγος στα κάτω άκρα, οίδημα, ίνωση, καθώς και σοβαρές εκδηλώσεις όπως άτονα έλκη, περιορισμό της κινητικότητας, καθώς και την ανάγκη για μακροπρόθεσμη νοσηλευτική φροντίδα.

Η εμφάνιση ΦΘΕ αυξάνει την πιθανότητα θανάτου στους ογκολογικούς ασθενείς κατά 2-6 φορές. Δυστυχώς, η ΦΘΕ είναι η δεύτερη αιτία θανάτου στους ογκολογικούς ασθενείς μετά τον ίδιο τον καρκίνο!

Είναι προφανές ότι η ΦΘΕ έχει σοβαρές κλινικές επιπτώσεις και επίδραση στην κλινική πορεία της νόσου, αυξάνοντας και τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα. Μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην ποιότητα ζωής των ασθενών, και προσθέτει τεράστια επιβάρυνση σε μια ήδη σοβαρή κατάσταση. 

Στο επίπεδο της οικονομίας της υγείας, σε μια μελέτη του 2013 υπολογίζεται ότι η εμφάνιση θρόμβωσης αυξάνει το κόστος θεραπείας κατά 39%, ενώ σε παλαιότερη μελέτη αναφέρεται ότι οι υποτροπές της θρόμβωσης και το λεγόμενο Μετα-Θρομβωτικό Σύνδρομο αυξάνουν συνολικά το κόστος διαχείρισης αυτών των ασθενών κατά 21% και 30% αντίστοιχα. 

Σε μια Γαλλική μελέτη σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού και του προστάτη, που μόλις δημοσιεύθηκε, παρατηρήθηκε σχεδόν διπλασιασμός του κόστους νοσηλείας λόγω υποτροπής της θρόμβωσης!

Τα παραπάνω στοιχεία ανακοινώθηκαν στο 14ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Αγγειολογικής Εταιρείας που διεξήχθη στην Αθήνα στις 6 και 7 Μαρτίου 2015.

Η Γεωργία Κουρλαμπά, Επιστημονικός Συνεργάτης- Βιοστατιστικός, στο Κέντρο Κλινικής Επιδημιολογίας & Έκβασης Νοσημάτων του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», που εισηγήθηκε του θέματος, επισημαίνει ότι «η θρόμβωση επηρεάζει αρνητικά την πρόγνωση και την ήδη επιβαρυμένη ποιότητα ζωής των καρκινοπαθών και η αύξηση της συχνότητάς της αυξάνει αντίστοιχα και σημαντικά το κόστος για το σύστημα υγείας.»

Ο καθηγητής Nίκος Μανιαδάκης BSc, MSc, PhD, FESC, αναπληρωτής Κοσμήτορας και διευθυντής του Τομέα, Οργάνωση και Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας συμπληρώνει ότι «μιας και η ΦΘΕ έχει σοβαρές ανθρωπιστικές και οικονομικές επιπτώσεις είναι απαραίτητο να υιοθετηθούν evidence based πρωτόκολλα για την πρόληψη και την θεραπεία της ΦΘΕ στους ασθενείς με κακοήθεια – είναι σημαντικό τόσο για τους ασθενείς όσο και για τα συστήματα υγείας αλλά και την κοινωνία γενικότερα.»

Το FDA ενέκρινε την βοραπαξάρη, φάρμακο για την μείωση των θρομβωτικών καρδιαγγειακών επεισοδίων

Η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) εγκρίνει τη βοραπαξάρη, για τη μείωση των θρομβωτικών καρδιαγγειακών επεισοδίων σε ασθενείς με ιστορικό καρδιακής προσβολής ή πάσχοντες από περιφερική αρτηριακή νόσο

Έγκριση από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) έλαβε η βοραπαξάρη, το αντιαιμοπεταλιακό φάρμακο της MSD - γνωστής ως Merck στις ΗΠΑ και τον Καναδά- για τη μείωση των θρομβωτικών καρδιαγγειακών επεισοδίων σε ασθενείς με ιστορικό καρδιακής προσβολής (έμφραγμα του μυοκαρδίου) ή ασθενείς που πάσχουν από στένωση των αρτηριών του κάτω άκρου, γνωστή ως περιφερική αρτηριακή νόσος.

Η βοραπαξάρη είναι η πρώτη και μοναδική στην κατηγορία της εγκεκριμένη θεραπεία, η οποία έχει αποδειχθεί ότι αναστέλλει τον κύριο υποδοχέα – 1 για τη θρομβίνη (PAR – 1). Ο εν λόγω υποδοχέας συμβάλλει στον σχηματισμό θρόμβων στο αίμα, μέσω της ενεργοποίησης και της συγκόλλησης των αιμοπεταλίων. Η βοραπαξάρη στοχεύει στην πρόσθετη αυτή διαδικασία, η οποία δεν αποτελεί στόχο της ασπιρίνης ή των αναστολέων P2Y12, όπως η κλοπιδογρέλη.

Μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 26.449 ασθενείς από τις ΗΠΑ, έδειξε ότι η προσθήκη της βοραπαξάρης μπορεί να μειώσει από 17% έως 33% τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακού επεισοδίου σε ασθενείς με ιστορικό εμφράγματος ή περιφερικής αρτηριακής νόσου. Παρακολουθήθηκαν για διάστημα έως τέσσερα έτη και τους χορηγήθηκε η βοραπαξάρη σε συνδυασμό με την καθιερωμένη τους θεραπεία (ασπιρίνη και θειενοπυριδίνη, κυρίως κλοπιδογρέλη).  Σε διάστημα τριών ετών, μειώθηκε από 17% έως 20% ο σχετικός κίνδυνος για νέο επεισόδιο και αιφνίδιο θάνατο. Από την περαιτέρω ανάλυση των δεδομένων, προέκυψε μείωση της τάξης του 18% στον σχετικό κίνδυνο για έμφραγμα του μυοκαρδίου και μείωση κατά 33% του σχετικού κινδύνου για πρώτο εγκεφαλικό επεισόδιο. Στους ασθενείς υψηλού κινδύνου περιλαμβάνονταν και διαβητικοί (24%) και υπερτασικοί (65%).

Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας των Αμερικανών επιστημόνων κ. Eugene Braunwald σχολίασε ότι: «Σημαντικός αριθμός ασθενών που επιβίωσαν μετά από καρδιακή προσβολή ή πάσχουν από περιφερική αρτηριακή νόσο παραμένουν σε κίνδυνο εμφάνισης μείζονος καρδιαγγειακού επεισοδίου, παρά τη χρήση υφιστάμενων θεραπειών. Μια νέα θεραπευτική επιλογή όπως η βοραπαξάρη, αποτελεί σημαντική εξέλιξη και μπορεί να συμβάλει στη μείωση αυτού του κινδύνου για κατάλληλους ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν ασπιρίνη, κλοπιδογρέλη ή και τα δύο».

Η ανακοίνωση της μελέτης δίνει σημαντικές ελπίδες σε χιλιάδες Έλληνες ασθενείς. Στη χώρα μας υπάρχει μεγάλη ανάγκη πρόληψης των ισχαιμικών αγγειακών και εγκεφαλικών επεισοδίων, δεδομένου ότι σε ετήσια βάση, 20.000 Έλληνες υφίστανται έμφραγμα και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για νέο επεισόδιο.

Ενδεικτικό της σχέσης πρωτογενούς και δευτερογενούς επεισοδίου, είναι το αποτέλεσμα πρόσφατης μελέτης TARGET σε καρδιοπαθείς, η οποία πραγματοποιήθηκε σε 17 κέντρα σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Η μελέτη έδειξε ότι το 17% των ασθενών που νοσηλεύτηκαν με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, είχαν ήδη ιστορικό εμφράγματος και μάλιστα το 1,9% κατέληξαν κατά τη νοσηλεία τους. Η παλαιότερη μελέτη HELIOS είχε δείξει ότι το 18% των ασθενών που εισήχθησαν στο νοσοκομείο με οξύ έμφραγμα, είχαν ήδη ιστορικό εμφράγματος.

Χρήσιμες απαντήσεις για τις Παθήσεις των Φλεβών των Κάτω Άκρων

επιμέλεια Κική Τσεκούρα, medlabnews.gr

Το Εθνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων – Προαγωγής Υγείας (ΕΔΔΥΠΠΥ) και ο Δήμος Ηρακλείου Αττικής, στα πλαίσια της συνεργασίας τους για την έγκυρη ενημέρωση των πολιτών σε θέματα Υγείας και Πρόληψης, διοργάνωσαν με την υποστήριξη της Φαρμακευτικής Εταιρείας Leo Ελλάς και τη συνεργασία της εξειδικευμένης εταιρείας New Event Generation, Ενημερωτική Εκδήλωση για τους Δημότες, με θέμα: «Παθήσεις των Φλεβών των Κάτω Άκρων: Διάγνωση και Θεραπεία».

Οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον τις ομιλίες και έθεσαν πλήθος ερωτήσεων προς τους ομιλητές, λαμβάνοντας έτσι σημαντικές πληροφορίες και συμβουλές προστασίας από τις σοβαρές αυτές παθήσεις.

Οι γιατροί ομιλητές κος Χρήστος Δ. Γκέκας, Αγγειοχειρουργός, MD, PhD, MSc, FEBVS, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Ευάγγελος Σ. Νικολόπουλος, Αγγειοχειρουργός, MD, MSc Ενδαγγειακές Τεχνικές απάντησαν αυτές τις ερωτήσεις και σας τις παραθέτουμε.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ και ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:

1. Τι είναι η σαφηνεκτομή; Επηρεάζει το υπόλοιπο φλεβικό δίκτυο; Σε περίπτωση υποτροπής η σαφηνεκτομή επαναλαμβάνεται;

- Η σαφηνεκτομή είναι η αφαίρεση μιας ή και των δύο κύριων επιφανειακών φλεβών του σκέλους που ευθύνονται για τη δημιουργία κιρσών. Ακόμη εάν αφαιρεθούν και οι δύο σαφηνείς φλέβες το υπόλοιπο φλεβικό δίκτυο δεν επηρεάζεται αρνητικά. Αντιθέτως μάλιστα διευκολύνεται η κυκλοφορία του αίματος στις υπόλοιπες φλέβες του σκέλους, η οποία πια γίνεται ποιοτικά με τον σωστό τρόπο. Επειδή η σαφηνεκτομή, είτε χειρουργικά, είτε με χρήση laser υπονοεί ως ιατρικός όρος ότι η σαφηνής φλέβα έχει αφαιρεθεί δε μπορεί να επαναληφθεί. Σε περίπτωση υποτροπής γίνονται άλλες επεμβάσεις, παρόμοιας φιλοσοφίας, ανάλογα πάντα με την αιτία της υποτροπής.

2. Εάν κάποιος βρίσκεται υπό αντιπηκτική αγωγή, πρέπει να κάνει περιοδικές εξετάσεις για αναπροσαρμογή της δoσολογίας;

- Εξαρτάται από το είδος της αντιπηκτικής αγωγής. Στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται υποδόριες ενέσεις με ηπαρίνες μικρού μοριακού βάρους δεν απαιτείται έλεγχος για αναπροσαρμογή της δοσολογίας. Αντίθετα έλεγχος και αναπροσαρμογή απαιτείται όταν κάποιος λαμβάνει τα κλασσικά αντιπηκτικά από του στόματος. Σήμερα όμως έχουν κάνει την εμφάνισή τους νεώτερα από του στόματος αντιπηκτικά που δεν απαιτούν τέτοιο έλεγχο. Το ίδιο ισχύει και για τα αντιαιμοπεταλιακά, όπως η ασπιρίνη και η κλοπιδογρέλη, που επίσης δεν απαιτούν έλεγχο. Επομένως μια απλή συζήτηση με τον ιατρό σας θα σας καθοδηγήσει στον σωστό τρόπο χρήσης του φαρμάκου σας.

3. Η κατακράτηση υγρών στα κάτω άκρα σχετίζεται με τη Φλεβική Ανεπάρκεια;

- Η κατακράτηση υγρών δεν σχετίζεται συνήθως με την χρόνια φλεβική ανεπάρκεια αλλά με άλλα αίτια όπως καρδιακή ή νεφρική ανεπάρκεια μικρού ή μεγαλύτερου βαθμού ή με διαιτητικές συνήθειες όπως λήψη άλατος.

4. Ποια είναι η ορθή χρήση των ελαστικών καλτσών; Πρέπει να φοριέται σε υγιές πόδι ελαστική κάλτσα;

- Οι ελαστικές κάλτσες είναι σωστό να εφαρμόζονται όταν το πόδι είναι όσο το δυνατόν λιγότερο πρησμένο - ιδανικά για παράδειγμα το πρωί μόλις ξυπνήσετε. Όσο πιο συχνή είναι η χρήση τους τόσο πιο καλά αποτελέσματα έχουν. Επίσης, στην περίπτωση που πάσχει το ένα μόνο σκέλος είναι καλό να φοράμε κάλτσα και στο άλλο. Με τον τρόπο αυτό βοηθάμε στη μακροχρόνια προφύλαξη και του έως τώρα υγιούς σκέλους.

5. Υπάρχει κληρονομικότητα στους κιρσούς και στη φλεβική ανεπάρκεια;

- Ναι. Βέβαια τονίζουμε ότι η κληρονομικότητα στη συγκεκριμένη πάθηση έχει να κάνει με μια αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης κιρσών και φλεβικής ανεπάρκεια στους απογόνους. Δεν είναι δηλαδή υποχρεωτικό ότι η νόσος θα περάσει και στους απογόνους.

6.Τι μπορούμε να κάνουμε για τις νυχτερινές κράμπες; Ποια μπορεί να είναι η αιτία;

- Στην περίπτωση που οι νυκτερινές κράμπες οφείλονται σε χρόνια φλεβική ανεπάρκεια θα πρέπει πρώτα να ελέγξουμε εάν η συγκεκριμένη μορφή ανεπάρκειας που έχουμε διορθώνεται χειρουργικά ή με laser. Στην περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν γίνεται μπορούμε να δοκιμάσουμε σε συνεργασία με τον ιατρό μας κάποια φαρμακευτική αγωγή καθώς και να εφαρμόσουμε τα συντηρητικά μέτρα προφύλαξης κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ο τρόπος με τον οποίο η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια οδηγεί ενίοτε στην εμφάνιση αυτού του συμπτώματος δεν είναι σαφώς καθορισμένος.

7. Τι κινδύνους εμπεριέχει μια χειρουργική επέμβαση στο φλεβοδίκτυο;

- Ανάλογα με το είδος της επέμβασης οι κίνδυνοι είναι γενικά λίγοι και δε διαφοροποιούνται από αυτούς μιας οποιασδήποτε επέμβασης γενικής χειρουργικής. Βέβαια όσο κάποιος αφήνει την πάθηση αθεράπευτη για χρόνια με συνέπεια να επιδεινώνεται και η ίδια η πάθηση αλλά και να προστίθενται και άλλα προβλήματα υγείας είναι σαφές ότι οι κίνδυνοι, αν και λίγοι, αυξάνονται. Πάντως στη σύγχρονη εποχή και με την ανάπτυξη της ενδαγγειακής τεχνολογίας και των laser, οι όποιοι κίνδυνοι είναι ελάχιστοι και αποτελεί μια από τις ασφαλέστερες επεμβάσεις, που συχνά μπορεί να περατωθεί μόνο με τοπική αναισθησία.

8. Η Φλεβική Ανεπάρκεια θεραπεύεται μόνο με χειρουργική επέμβαση;

- Οι περισσότερες μορφές της φλεβική ανεπάρκεια θεραπεύονται μόνο με χειρουργική επέμβαση (ή laser). Αυτό γιατί αποτελεί μια ανατομική πάθηση - κάποιες φλέβες έχουν πλέον χαλάσει και δεν επιτελούν το έργο τους. Αυτό δεν μπορεί να διορθωθεί με φαρμακευτική αγωγή. Βέβαια, πιο ήπιες μορφές της νόσου δεν οδηγούν πάντα σε επέμβαση, αν και κάτι τέτοιο δεν είναι συχνό. Είναι σαφές ότι η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια και οι κιρσοί των κάτω άκρων σήμερα θεραπεύονται και πρέπει να αντιμετωπίζονται σε συνεργασία με τον αγγειοχειρουργό.

9. Τι πιθανότητες αποτυχίας έχει μια επέμβαση με laser?

- Οι πιθανότητες αποτυχίας μια επέμβασης με laser για κιρσούς είναι μικρότερη του 1% στη σύγχρονη βιβλιογραφία και δε διαφέρει από αυτή ενός κλασσικού χειρουργείου.

10. Τι πιθανότητα υποτροπής υπάρχει για τους κιρσούς μετά από μια χειρουργική επέμβαση;

- Οι πιθανότητες υποτροπής μετά από χειρουργική επέμβαση για κιρσούς στη σύγχρονη εποχή και βιβλιογραφία και όταν η επέμβαση εκτελείται από εξειδικευμένο ιατρό (αγγειοχειρουργό) είναι γενικά κάτω από 10% μέσα στα επόμενα 10 χρόνια.

Η ζέστη επηρεάζει την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων

Eπιμέλεια: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Η δοσολογία ορισμένων φαρμάκων μπορεί να διαφοροποιηθεί τους μήνες του καλοκαιριού. Όπως, για παράδειγμα, τα αντιπηκτικά –κουμαρινικά φάρμακα που με την ζέστη και την αφυδάτωση παρατηρείται παράταση της αντιπηκτικής δράσης (ανεβαίνει το INR), και τα διουρητικά φάρμακα που χορηγούνται στους υπερτασικούς, τα οποία πρέπει να λαμβάνονται σε μικρότερες δόσεις, λόγω της εφίδρωσης από τη ζέστη και της απώλειας υγρών από τη λήψη του φαρμάκου.

Την ελάττωση της δόσης ενός φαρμάκου δεν πρέπει να την κάνετε μόνη σας, αλλά μετά από σύσταση του γιατρού σας.

Φάρμακα και αλκοόλ: Το καλοκαίρι αυξάνεται αρκετά η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών και κυρίως της μπίρας. Πρέπει να προσέχετε ιδιαίτερα, λοιπόν, όσοι παίρνετε φάρμακα καθώς ο συνδυασμός αλκοόλ και φαρμάκων αντενδείκνυται σε όλες τις περιπτώσεις, γιατί ενισχύει τη δράση του φαρμάκου. Τα ποτά που περιέχουν αλκοόλη θα πρέπει να αποφεύγονται εάν είναι δυνατόν καθώς αυτά προάγουν την αφυδάτωση. Αποτέλεσμα; Υπνηλία ή μειωμένα αντανακλαστικά ή και χειρότερες συνέπειες για την υγεία. Όσοι, μάλιστα, παίρνετε αγχολυτικά, ηρεμιστικά ή αντιβιοτικά πρέπει να προσέχετε ιδιαίτερα, γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να θέσετε σε κίνδυνο ακόμη και τη ζωή σας.

Κορτικοειδή: Μια άλλη κατηγορία φαρμάκων με τα οποία πρέπει να είμαστε προσεκτικοί το καλοκαίρι. Λόγω των αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων τους, τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις ρευματικών, άσθματος, δερματικών παθήσεων ή σε διάφορες μορφές καρκίνου και μόνο με συνταγή γιατρού. Παρουσιάζουν σοβαρές παρενέργειες, όπως κατακράτηση νερού και άλατος στου ιστούς και ιδιαίτερα στην περιοχή του προσώπου. Αν κάποιος τα παίρνει για καιρό μπορεί να παρουσιάσει οιδήματα και έντονα πρηξίματα. Για να αντιμετωπιστούν οι παρενέργειες αυτές καλό είναι να περιοριστεί η δοσολογία τους, αν βέβαια το επιτρέπει η κατάσταση της υγείας του αρρώστου. Σε αντίθετη περίπτωση, η κατακράτηση νερού περιορίζεται, αν αφαιρεθεί το αλάτι από τη διατροφή. Επίσης και η γυμναστική ωφελεί, εφόσον με αυτή καταναλώνεται περισσότερη ενέργεια κι έτσι περιορίζεται και η αύξηση του βάρους. Για κάθε αλλαγή της δόσης και αυτών των φαρμάκων αρμόδιος είναι ο γιατρός.

Διαβάστε επίσης

ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΑ; XΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ. ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ.

Αλκοόλ, χόρτα, λαχανικά, επηρεάζουν την αντιπηκτική αγωγή.

Πώς θα προλάβουμε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή ένα νέο εγκεφαλικό

Συντάκτης: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι η δεύτερη αιτία θανάτου στην ώριμη ηλικία. Αλλά και όσοι επιβιώνουν μπορεί να παρουσιάζουν σοβαρότατες αναπηρίες με καταρράκωση της προσωπικής και οικογενειακής ζωής τους και σημαντικό κοινωνικό κόστος. Υπολογίζεται ότι καθημερινά εκατό Έλληνες παθαίνουν εγκεφαλικό επεισόδιο.

Τι είναι το εγκεφαλικό επεισόδιο;

Το εγκεφαλικό επεισόδιο συμβαίνει όταν η ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο μέσα από τις αρτηρίες διαταράσσεται ή διακόπτεται αιφνίδια. Το αίμα μπορεί να σταματήσει να ρέει σε μια αρτηρία επειδή εμποδίζεται από κάποιο θρόμβο αίματος ή πλάκα (αυτό ονομάζεται ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο) ή επειδή η αρτηρία έχει σπάσει ή

υποστεί ρήξη (αυτό ονομάζεται αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο).

Συμπτώματα και προειδοποιητικές ενδείξεις ενός εγκεφαλικού επεισοδίου ή ΠΙΕ:

• Οπτικές Διαταραχές

- Βραχυπρόθεσμη τύφλωση ενός οφθαλμού

- Διπλή όραση

- Θαμπή όραση

• Εξασθένιση Ισορροπίας

- Ζάλη με αστάθεια βαδίσματος

- Εξασθένιση ακοής

• Νευρικές Διαταραχές

- Αιφνίδια εξασθένιση μυών στο μισό του σώματος ή το χέρι

- Μούδιασμα προσώπου, χεριών ή ποδιών

• Διαταραχές Ομιλίας και Επικοινωνίας

- Αιφνίδια αδυναμία ομιλίας

- Ακατάλληλη εκφορά λόγου

- Αδυναμία κατανόησης

Αυτά τα προειδοποιητικά συμπτώματα δεν είναι πάντοτε έντονα και μπορεί να εξαφανιστούν μετά από σύντομο χρονικό διάστημα (στην περίπτωση ενός παροδικού επεισοδίου). Εύκολα θα μπορούσε να τα εκλάβει κανείς ως προσωρινή αδυναμία. Κρύβουν όμως μια πραγματική απειλή εγκεφαλικού επεισοδίου.

Πώς μπορώ να προλάβω ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή το να πάθω ακόμα ένα εγκεφαλικό επεισόδιο;

Μπορείτε να προλάβετε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο με το να γνωρίσετε και να ελέγξετε τους παράγοντες κινδύνου:

Υπάρχει κάποιος αριθμός παραγόντων που αυξάνουν τον κίνδυνο να πάθετε εγκεφαλικό επεισόδιο. Κάποιοι από τους παράγοντες κινδύνου για εγκεφαλικό επεισόδιο δεν μπορούν να ελεγχθούν. Σ΄ αυτούς περιλαμβάνονται η ηλικία, το φύλο και το οικογενειακό ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου.

Υπάρχει κάποιος αριθμός παραγόντων κινδύνου που μπορείτε να ελέγξετε ώστε να μειώσετε τις πιθανότητες να πάθετε εγκεφαλικό επεισόδιο:

• Η υψηλή πίεση

• Το κάπνισμα

• Η υψηλή χοληστερόλη

• Το υπερβολικό βάρος

• Η ανθυγιεινή διατροφή

• Το άγχος

• Η έλλειψη άσκησης

• Ο διαβήτης

• Οι καρδιακές νόσοι

• Η υπερβολική κατανάλωση οινοπνευματωδών

• Τα αντισυλληπτικά χάπια

Οι γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά και είναι υπέρβαρες ή υποφέρουν από ημικρανίες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου.

Στα φάρμακα για τη μείωση του κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου περιλαμβάνονται:

Τα φάρμακα που ρίχνουν την πίεση του αίματος (Αντιυπερτασικά) – πρέπει να τα παίρνουν όλα τα άτομα που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο ή ΠΙΕ εκτός εάν υπάρχει ιατρικός λόγος να μην τα πάρουν.

Τα αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα - αραιώνουν το αίμα και βοηθούν στην πρόληψη του σχηματισμού θρόμβων αίματος. Όλοι οι άνθρωποι με ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο πρέπει να παίρνουν αντιαιμοπεταλιακά εκτός εάν υπάρχει ιατρικός λόγος να μην τα πάρουν.

Τα αντιπηκτικά – βοηθούν στην αποφυγή μεγαλύτερης ανάπτυξης των υφιστάμενων θρόμβων αίματος στα αιμοφόρα αγγεία και προλαμβάνουν το σχηματισμό νέων θρόμβων.

Φάρμακα που μειώνουν τη χοληστερόλη: πρέπει να τα παίρνουν όλα τα άτομα που έχουν υποστεί ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο ή έχουν διαγνωστεί με ΠΙΕ εκτός εάν υπάρχει ιατρικός λόγος να μην τα πάρουν. 

Πως θα μειώσετε τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου

• Να μην καπνίζετε

• Να κάνετε υγιεινή διατροφή

• Να γυμνάζεστε τακτικά

• Να διατηρείτε το βάρος σας σε κανονικά επίπεδα

• Να αποφεύγετε το άγχος

• Να διατηρείτε χαμηλή τη χοληστερόλη σας

• Να διατηρείτε χαμηλή την πίεσή σας

• Να αποφεύγετε την υπερβολική κατανάλωση οινοπνευματωδών

Οι ασθενείς με διαβήτη είναι πολύ σημαντικό να ακολουθούν τις παραπάνω συμβουλές και να παρακολουθούν τη γλυκόζη του αίματός τους τακτικά για τη μείωση του κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου.

Οι γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια πρέπει να μιλήσουν με τον ιατρό ή το γυναικολόγο τους για να διαπιστώσουν αν διατρέχουν κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου.

H συμβολή της μεσογειακής διατροφής στην υγεία μας.

Τα Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, που βρίσκονται σε αφθονία στη μεσογειακή διατροφή, προσφέρουν σημαντικά οφέλη για την υγεία. Τα λιπαρά οξέα έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν την εμφάνιση καρδιακών προσβολών, τους θρόμβους αίματος, υπέρταση, και εγκεφαλικά επεισόδια και μπορεί να προλάβουν ορισμένες μορφές καρκίνου και τη μείωση του κινδύνου των νευρολογικών παθήσεων όπως η νόσος Alzheimer, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, διαβήτη τύπου ΙΙ, η παχυσαρκία και ορισμένοι τύποι του καρκίνου.

Φάρμακα που είναι απαραίτητα σε ένα ταξίδι;

Συντάκτης: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr


Πριν από κάθε ταξίδι, πολυήμερη εκδρομή μακρυά από το σπίτι πρέπει να προσέξουμε να έχουμε μαζί μας ορισμένα απαραίτητα φάρμακα που λόγο των αργιών ή πολύ περισσότερο αν βρισκόμαστε μακρυά από φαρμακείο μπορεί να τα έχουμε ανάγκη και να μην τα βρίσκουμε. Τα πιο πολλά φάρμακα από αυτά είναι γνωστά σε όλους. Για ευνόητους λόγους δεν τα κατονομάζω. Στην ανάγκη μπορεί να σας βοηθήσει ο οικογενειακός γιατρός σας ή ο φαρμακοποιός, αφού τα πιο πολλά δεν είναι συνταγογραφούμενα.


Πρωτίστως αν παίρνουμε ήδη καθημερινά φάρμακα είτε γιατί ακολουθούμε κάποια θεραπεία, ή πάσχουμε και πρέπει να παίρνουμε καθημερινά την αγωγή μας (πχ αντιπηκτικά φάρμακα) πρέπει να θυμηθούμε να τα πάρουμε μαζί μας. 


Επίσης καλό είναι να θυμηθούν οι γυναίκες να έχουν μαζί τους, έστω προληπτικά, τα παυσίπονα που παίρνουν για κοιλιακά άλγη κατά την διάρκεια της έμμηνου ρήσεως και ότι άλλο είναι απαραίτητο.


Φαρμακείο πρώτης ανάγκης : Για κάθε ταξίδι μας, ένα μικρό χρήσιμο φαρμακείο με σκευάσματα πρώτης ανάγκης  είναι απόλυτα αναγκαίο. Το απαραίτητο μικρό φαρμακείο πρέπει να περιέχει τα εξής φάρμακα : 

• Τοπικά δρώντα φάρμακα. Είναι φάρμακα για τοπική χρήση (όπως πληγές, εγκαύματα, τσιμπήματα και μικροτραυματισμοί). Απαραίτητα εδώ είναι 
• γάζες, 
• αντιβιοτικές και ειδικές αλοιφές, 
• επίδεσμοι, 
• κάποια πούδρα.
• Αντιεμετικά :Κυρίως αυτοί που ταξιδεύουν  με πλοίο ή αυτοκίνητο και έχουν ευαισθησία, μια ώρα πριν το ταξίδι τους πρέπει να πάρουν ένα απλό αντιεμετικό.

Αντιόξινα : Και για τα ταξίδια του εξωτερικού αλλά και του εσωτερικού, όσοι πάσχουν από παθήσεις του ανωτέρου πεπτικού, πρέπει να έχουν μαζί τους κάποιο αντιόξινο.
Προφύλαξη από διαρροϊκές καταστάσεις. Επειδή οι συνθήκες διαβίωσης αλλά κυρίως οι συνήθειες διατροφής μας τα ταξίδια μας γενικώς αλλάζουν, καλό θα είναι να εφοδιασθεί ο ταξιδιώτης και με κάποιο αντιδιαρροϊκό φάρμακο.
Μια άλλη χρήσιμη ομάδα φαρμάκων  είναι τα αναλγητικά, τα οποία δρουν και σαν αντιπυρετικά φάρμακα.
Διάφορα αντισταμινικά σκευάσματα σε δισκία ή σε αλοιφές, για τσιμπήματα και αλλεργικές καταστάσεις.
Αμιγώς αντιαλλεργικά, κορτιζονούχα φάρμακα, ιδιαίτερα για όσους έχουν προδιάθεση σε αλλεργίες.
Αντιβίωση. Εάν κάποιος πάσχει συχνά από, αναπνευστικές λοιμώξεις ή λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, θα πρέπει να έχει μαζί του κάποια γνωστή σε αυτόν αντιβίωση για το χρονικό διάστημα του ταξιδιού του.


Τέλος καλό είναι να έχετε μαζί σας υγρά μαντηλακια