Ημερίδα Μητρικού Θηλασμού, 4 Νοεμβρίου, Αμφιθέατρο Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου

25η Παγκόσμια Εβδομάδα 

      Μητρικού Θηλασμού

Ημερίδα Μητρικού Θηλασμού 2017

4 Νοεμβρίου 2017

Αμφιθέατρο Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου – Ώρα: 1000 π.μ.

           

Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α

 

900-930: Εγγραφές 

930 Έναρξη -Χαιρετισμοί  

1η Συνεδρία: Εορτασμός εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού 2017  

      Προεδρείο:  Σαράντη Ε., Μπίλη Ε., Παπακώστα Μ.

1000 Στηρίζουμε το μητρικό Θηλασμό ΜΑΖΙ      

         Βοζίκη Ευαγγελία  

1030 International breastfeeding week in Switzerlad

        Christa B. Müller-Aregger

 2η Συνεδρία: Δράσεις για το Μητρικό θηλασμό στην Ελλάδα   

       Προεδρείο:   Βοζίκη Ε., Καλλία Θ., Καρακατσάνη Σ.                                                  

1100 Εθνικό  πρόγραμμα  προαγωγής Μητρικού Θηλασμού: Επιτεύγματα και στόχοι         

         Αντωνιάδου Κουμάτου Ιωάννα   

1130 Ο θηλασμός είναι δικαίωμα του παιδιού: Δράσεις της Unicef 

         Τζιτζίκου Σοφία   

1200 Μητρικός θηλασμός και προσφυγική κρίση, η εμπειρία των τελευταίων δύο  χρόνων στην Βόρεια Ελλάδα

Δ Ι Α Λ Λ Ε Ι Μ Α    1200-1300

         Κοσματοπούλου Αγγελική  

3η Συνεδρία: Σύγχρονη υποστήριξη  μητρικού θηλασμού

       Προεδρείο: Γκόλας Ν., Θεοδωρίδου Α., Γκέρη Ε.

1300 Υποστηρίζοντας το μητρικό θηλασμό από τις δομές υγείας           

Ηλιάσκου Στυλιανή   ​

1315 Υποστηρίζοντας το μητρικό θηλασμό από την εκπαίδευση

         Μπουρουτζόγλου Μαρία   

1330 Υποστηρίζοντας το μητρικό θηλασμό στην προωρότητα

       Καραγιάννη Παρασκευή  

1345 Φιλική καισαρική τομή και οφέλη  μητρικού θηλασμού

        Βελικούδη Θεολογία Μαρία 

1400  ¨Εμπειρίες θηλάζουσας μητέρας¨                                                                                     Αιβάζη Δήμητρα

Λ ή ξ η   -   Σ υ μ π ε ρ ά σ μ α τ α

 

Π Ρ Ο Ε Δ Ρ Ο Ι   -   Ο Μ Ι Λ Η Τ Ε Σ

 

Αιβάζη Δήμητρα, MD,PhD, Μαιευτήρας-Γυναικολόγος,                                                                           Επιστημονική Συνεργάτης Α’ Μ/Γ Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου

Aντωνιάδου-Κουμάτου Ιωάννα, Αναπτυξιακή Παιδίατρος,                                                     Διευθύντρια Κοινωνικής και Αναπτυξιακής Παιδιατρικής,Ινστιτούτο Υγείας Παιδιού, Διευθύντρια ΑναπτυξιολόγοςΕυρωκλινικής Παίδων  

Βελικούδη Θεολογία Μαρία, Μαία, Ιατρικό Διαβαλκανικό

Βοζίκη Ευαγγελία, Προϊσταμένη, Μαία, MSc, Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου,                               Εργαστηριακή Συνεργάτης Τμήματος Μαιευτικής ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης

Γκόλας Νικόλαος, Μαιευτής,  Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου

Γκέρη Ελισσάβετ,  Μαία, Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου

Ηλιάσκου Στυλιανή, Μαία, Αναπληρώτρια Προϊσταμένη, Α’ Μ/Γ  Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου  

Θεοδωρίδου Ανατολή, MSc, PhD, Καθηγήτρια Εφαρμογών ΑΤΕΙΘ

Κοσματοπούλου Αγγελική, Public Health Associate    UNHCR  office of the United Nations High Commissioner for Refugees)

Καλλία Θωμάη, Καθηγήτρια Εφαρμογών, τμήμα Μαιευτικής ΑΤΕΙΘ

Καραγιάννη Παρασκευή, Παιδίατρος,  Αν. Καθηγήτρια Νεογνολογίας ΑΠΘ

Καρακατσάνη Στυλιανή, Μαία, Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου 

Μπίλη Ελένη, MD, PhD, Αν. Καθηγήτρια Μαιευτικής & Γυναικολογίας ΑΠΘ, Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου

Μπουρουτζόγλου Μαρία, RM, MSc, Καθηγήτρια Εφαρμογών ΑΤΕΙΘ

Παπακώστα Μαριάνθη, Μαία, Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου

Σαράντη Ευαγγελία, Προϊσταμένη, Μαία, MSc, Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου

Τζιτζίκου Σοφία, Πρόεδρος Eλληνικής Εθνικής Επιτροπής Unicef Αθήνα, Φαρμακοποιός

Christa B. Müller-Aregger,  Lactation Consultant IBCLC  Adult educator  Int. Education Manager  Medela AG

HPV και Καρκινογένεση: Πρωτογενής Πρόληψη με το anti-HPV Εμβόλιο

Ευθύμιος Δεληγεώρογλου, MD, PhD, Καθηγητής Μαιευτικής & Γυναικολογίας Ιατρικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Β’ Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, «Αρεταίειον» Νοσοκομείο

Ο HPV ανήκει στην οικογένεια των Ιών των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων και έχουν αναγνωρισθεί πάνω από 200 γενότυποί του. Ο επιπολασμός της HPV λοίμωξης παγκοσμίως προσεγγίζει τις 630 εκατομμύρια γυναίκες, ενώ τουλάχιστον 80% των γυναικών θα έχει μολυνθεί με τον ιό HPV μέχρι την ηλικία των 50 ετών. Μάλιστα, σε μια αντιπροσωπευτική μελέτη του πληθυσμού που έγινε στις Η.Π.Α., 25% των εφήβων ηλικίας μεταξύ 14 και 19 ετών και 45% του πληθυσμού ηλικίας μεταξύ 20 και 24 ετών ήταν HPV-οροθετικοί.

Η HPV λοίμωξη μεταδίδεται κυρίως μέσω της διεισδυτικής ή μη σεξουαλικής επαφής, ενώ πάνω από 30 από τους 200 οροτύπους του ιού είναι δυνατόν να μεταδοθούν σεξουαλικά. Διακρίνονται δε, σε χαμηλού κινδύνου, που μπορεί να προκαλέσουν οξυτενή κονδυλώματα, και υψηλού κινδύνου, που μπορεί να προκαλέσουν προ-καρκινικές αλλοιώσεις, οι οποίες αργότερα μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο, με τον ιό να ανιχνεύεται στο 99.7% των καρκίνων του τραχήλου της μήτρας.

Η πρωτογενής πρόληψη αφορά τον εμβολιασμό έναντι του ιού HPV και είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας που ένα εμβόλιο μπορεί να προσφέρει προστασία από τον καρκίνο. Το 2002 ξεκίνησε η μελέτη για το εμβόλιο έναντι του HPV και συμμετείχαν συνολικά 23 κέντρα από όλο τον κόσμο (ένα εξ’ αυτών ήταν το Τμήμα Παιδικής-Εφηβικής Γυναικολογίας της Β’ Μαιευτικής και Γυναικολογικής κλινικής του «Αρεταιείου» Νοσοκομείου), όπου συμπεριελήφθησαν συνολικά 20.541 νεαρές γυναίκες, ηλικίας μεταξύ 16 και 23 ετών. Σύμφωνα με το νέο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού (ΕΠΕ), ο εμβολιασμός συστήνεται ανεξάρτητα από τη έναρξη ή όχι των σεξουαλικών επαφών σε γυναίκες ηλικίας 11-26 ετών, ενώ το νέο ΕΠΕ συστήνει ότι 2 δόσεις με μεσοδιάστημα 6 μηνών αρκούν στις ηλικίες 11-15 ετών, ενώ για τις ηλικίες μετά τα 15 έτη χορηγούνται 3 δόσεις σε διάστημα 6 μηνών, με τη δεύτερη δόση να πραγματοποιείται 1 ή 2 μήνες μετά την πρώτη δόση.

Υπάρχουν τρία εμβόλια, το διδύναμο, το τετραδύναμο και το εννεαδύναμο. Το διδύναμο και το τετραδύναμο εμβόλιο έχουν 100% αποτελεσματικότητα στην πρόληψη των ογκογόνων τύπων 16 και 18 (70% των καρκίνων τραχήλου της μήτρας), ενώ το τετραδύναμο εμβόλιο έχει 100% αποτελεσματικότητα και στην πρόληψη των οροτύπων 6 και 11 (90% των περιπτώσεων γεννητικών κονδυλωμάτων). Παράλληλα, το διδύναμο και το τετραδύναμο εμβόλιο έχουν 68,4% και 32,5% αντίστοιχα διασταυρούμενη αποτελεσματικότητα, για άλλους 10 ογκογόνους τύπους του HPV. Το νέο εννεαδύναμο εμβόλιο έχει 100% αποτελεσματικότητα έναντι των οροτύπων 6, 11, 16 18, 31, 33, 45, 52 και 58 του HPV (89% των καρκίνων και 82% των προκαρκινικών αλλοιώσεων σχετιζομένων με τον HPV). Το εννεαδύναμο εμβόλιο συστήνεται (στις Η.Π.Α.) σε κορίτσια ηλικίας 9 έως 26 ετών και σε αγόρια 9 έως 15 ετών, εκτιμάται δε, πως η εφαρμογή του σε κορίτσια ηλικίας 12 ετών θα μείωνε μελλοντικά τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του τραχήλου μήτρας κατά 85%. Τέλος, η ασφάλεια και των τριών εμβολίων έχει πιστοποιηθεί τόσο μέσω των οργανωμένων παγκοσμίων δικτύων φαρμακο-επαγρύπνισης, όσο και μέσω του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων στην Ελλάδα και έχει καταδειχθεί πως καμία σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια δεν συσχετίστηκε με το HPV εμβολιασμό, ενώ το ποσοστό των ανεπιθυμήτων ενεργειών ήταν μικρότερο από τοn μέσο όρο που εμφανίζουν τα άλλα εμβόλια.

Συμπερασματικά, τα anti-HPV εμβόλια αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της πρωτογενούς πρόληψης έναντι του HPV, ενώ η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά τους έχει καταδειχθεί από πλήθος μακροχρόνιων και έγκυρων μελετών. Εν κατακλείδι, «κάλλιο το προλαμβάνειν, παρά το θεραπεύειν».

Οι κύριες κατηγορίες αντισυλληπτικών μεθόδων. Φυσικές, ορμονικές, χειρουργικές, το χάπι της επόμενης μέρας

της Θάλειας Γούτου, medlabnews.gr

Η Παγκόσμια Ημέρα Αντισύλληψης είναι μία παγκόσμια καμπάνια με όραμα έναν κόσμο όπου κάθε εγκυμοσύνη είναι επιθυμητή. Η αποστολή της είναι να βελτιώσει την ενημέρωση σχετικά με την αντισύλληψη για να βοηθήσει τους νέους να παίρνουν υπεύθυνες αποφάσεις για τη σεξουαλική και αναπαραγωγική τους υγεία. Η Παγκόσμια Ημέρα Αντισύλληψης είναι μια σειρά εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα στις 26 Σεπτεμβρίου.

Ως αντισύλληψη ορίζεται κάθε μέθοδος που χρησιμοποιείται για την αποφυγή μιας εγκυμοσύνης. Ο όρος αντισύλληψη μπορεί να αναφέρεται ειδικά στους μηχανισμούς που στοχεύουν στην μείωση της πιθανότητας γονιμοποίησης ωαρίου από ένα σπερματοζωάριο. Οι μέθοδοι αντισύλληψης χρησιμοποιούνται συχνά ως μέρος του αποκαλούμενου οικογενειακού προγραμματισμού και έχουν ποικίλα χαρακτηριστικά. Τα προφυλακτικά, για παράδειγμα, είναι η μόνη μέθοδος που προσφέρει σημαντική προστασία από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Η στάση των κοινωνιών και των θρησκειών απέναντι στις μεθόδους αντισύλληψης ποικίλουν σημαντικά.

Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών. Μύθοι και αλήθειες για τις πολυκυστικές ωοθήκες

Το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών είναι μία ορμονική διαταραχή που εκδηλώνεται σε μία στις δέκα, περίπου, γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας και μπορεί να πλήξει την γονιμότητα και μακροπρόθεσμα την υγεία τους.

Τι είναι όμως ακριβώς αυτό το σύνδρομο και τι σχέση έχει με τις κύστεις στις ωοθήκες; Ποια είναι τα συμπτώματά του και πόσο σοβαρό είναι; Ο χειρουργός γυναικολόγος Δρ. Δημήτρης Μπιλάλης, ειδικός στην Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή και Ενδοσκοπική Χειρουργική, «ξεδιαλύνει» τους μύθους από τις αλήθειες.

Κάθε γυναίκα με κύστεις στις ωοθήκες έχει σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Μύθος. Άλλο είναι το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών και άλλο οι πολυκυστικής μορφολογίας ωοθήκες. Αν και το 25-30% των γυναικών έχουν πολλαπλές κύστεις στις ωοθήκες τους, λιγότερες από τις μισές πάσχουν από το σύνδρομο, αφού για να διαγνωστεί αυτό οι γυναίκες πρέπει να έχουν δύο από τρία πιθανά συμπτώματα.

Τα συμπτώματα αυτά είναι:

1. Χρόνιες διαταραχές του έμμηνου κύκλου (δηλαδή διαταραχές της ωορρηξίας). Πχ η γυναίκα μπορεί να έχει εμμηνόρροια κάθε 35 μέρες ή σπανιότερα, να μην έχει καθόλου έμμηνο ρύση για μερικούς μήνες ή να έχει παρατεταμένη περίοδο με πολύ μικρή ή πολύ μεγάλη απώλεια αίματος.

2. Χρόνια υπερανδρογοναιμία (υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης στο αίμα).

3. Χαρακτηριστική πολυκυστική μορφολογία ωοθηκών. 

Επομένως, αν μία γυναίκα έχει μεν κύστεις στις ωοθήκες της, αλλά ο έμμηνος κύκλος της είναι ομαλός και τα επίπεδα των ανδρογόνων της φυσιολογικά, δεν πάσχει από Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών.

Κατ' αντίστοιχο τρόπο, όλες οι γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών δεν είναι παχύσαρκες ούτε έχουν όλες δασυτριχία (παθολογική τριχοφυΐα). Ουσιαστικά, υπάρχουν τουλάχιστον 10 διαφορετικοί φαινότυποι που σχετίζονται με το σύνδρομο (δηλαδή δέκα διαφορετικές μορφές με τα δικά τους χαρακτηριστικά γνωρίσματα και συνδυασμούς συμπτωμάτων).

Το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών δεν είναι κάτι σοβαρό.

Μύθος. Είναι πολύ σοβαρό και μπορεί να δημιουργήσει επιπλοκές όχι μόνο στην καθημερινότητα της γυναίκας και τη γονιμότητά της, αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να υπονομεύσει και την υγεία της.

Η γυναίκα με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών μπορεί να είναι υπέρβαρη ή παχύσαρκη, να έχει αυξημένη τριχοφυΐα στο πρόσωπο και στο σώμα, αυξημένη λιπαρότητα, ακμή, αραιά μαλλιά ή/και ανδρικού τύπου αλωπεκία (τριχόπτωση), δηλαδή μια σειρά συμπτωμάτων που μοιραία δυσκολεύουν την καθημερινότητά της.

Το σύνδρομο αποτελεί επίσης ένα από τα κύρια αίτια γυναικείας υπογονιμότητας, ενώ ακόμα κι αν η γυναίκα μείνει έγκυος έχει αυξημένη πιθανότητα αποβολής και πρόωρης γέννησης του μωρού, καθώς και εκδήλωσης διαβήτη ή υπέρτασης κυήσεως.

Επιπρόσθετα, πολλές ασθενείς έχουν επίσης μειωμένη βιταμίνη D, η οποία είναι απαραίτητη για τη γονιμότητα αλλά και για καλή υγεία, ενώ μία στις δέκα έχουν και αντίσταση στην ινσουλίνη ή διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη, οπότε διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν τύπου 2 διαβήτη.

Η παχυσαρκία, τέλος, αποτελεί γνωστό παράγοντα κινδύνου για άλλα μεταβολικά προβλήματα, όπως η υπέρταση και η αυξημένη χοληστερίνη, και μακροπρόθεσμα η καρδιοπάθεια.

Πρακτικά όλα αυτά σημαίνουν ότι η γυναίκα πρέπει να είναι υποψιασμένη για τα ύποπτα συμπτώματα του συνδρόμου, ώστε να απευθύνεται νωρίς σε έναν γιατρό και να κάνει άμεσα την απαιτούμενη θεραπεία για το σύνδρομο, αλλά και τις απαραίτητες προσαρμογές στον τρόπο ζωής της, οι οποίες θα βελτιώσουν τα συμπτώματά της και θα περιορίσουν τις μακροπρόθεσμες επιπλοκές.

Οι γυναίκες με το σύνδρομο δεν μπορούν να κάνουν παιδιά.

Μύθος. Αρκετές γυναίκες κατορθώνουν να μείνουν έγκυοι δίχως ιατρική υποβοήθηση, ενώ πολλές άλλες καταφέρνουν να αποκτήσουν παιδί με ορμονική υποβοήθηση ή με εξωσωματική γονιμοποίηση. Το αν θα γίνει μια ασθενής, μητέρα ή όχι, εξαρτάται από τη σοβαρότητα του συνδρόμου της και το αν άρχισε εγκαίρως θεραπευτική αγωγή γι΄ αυτό ή όχι.

Δεν θέλω να κάνω παιδιά, οπότε δεν έχει σημασία αν θα έχω περίοδο ή όχι.

Μύθος. Η ωορρηξία είναι πολύ σημαντική για την υγεία της γυναίκας, καθώς μετά την απελευθέρωση του ωαρίου αυξάνονται τα επίπεδα της ορμόνης προγεστερόνη στο αίμα, για να εξασφαλιστεί η εμφύτευση του εμβρύου στη μήτρα σε περίπτωση που επιτευχθεί γονιμοποίηση.

Χωρίς ωορρηξία, ο οργανισμός στερείται αυτή τη βασική ορμόνη, χάνεται η ορμονική ισορροπία και τελικά τα οιστρογόνα γίνονται η κυρίαρχη ορμόνη του φύλου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πλήθος συμπτωμάτων και ασθενειών, όπως αύξηση του σωματικού βάρους, μειωμένη ερωτική επιθυμία, διακυμάνσεις στην ψυχική διάθεση, κατάθλιψη, προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, ευαισθησία των μαστών, ινοκυστικοί μαστοί, ινομυώματα μήτρας, ενδομητρίωση, προβλήματα με τη χοληδόχο κύστη, δυσλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα κ.λπ.

Η εγκυμοσύνη θεραπεύει το σύνδρομο.

Μύθος. Δεν το θεραπεύει, απλώς τα συμπτώματά του είναι ηπιότερα στη διάρκειά της. Επειδή, όμως, το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών συχνά συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο αποβολής, πρόωρου τοκετού, διαβήτη κύησης και υπέρτασης κύησης, οι γυναίκες χρειάζονται προσεκτική παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ώστε όλα να πάνε καλά.

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών δεν μπορεί να θεραπευτεί.

Μύθος και αλήθεια. Αν και δεν υπάρχει τρόπος ίασης, υπάρχουν θεραπευτικές επιλογές οι οποίες συνδυάζουν φαρμακευτική αγωγή με υγιεινοδιαιτητικά μέτρα (προσεγμένη διατροφή, συστηματική γυμναστική, λήψη διατροφικών συμπληρωμάτων) για να προστατεύσουν την υγεία και την γονιμότητα της γυναίκας.

Γονόρροια - βλεννόρροια: Προσοχή τώρα το καλοκαίρι

Η γονόρροια (γνωστή και ως βλεννόρροια) γίνεται όλο και πιο ανθεκτική στα αντιβιοτικά, με συνέπεια η θεραπεία της να καθίσταται ολοένα πιο δύσκολη και σε μερικές περιπτώσεις αδύνατη. Σχετική προειδοποίηση απηύθυναν οι επιστήμονες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), που ανέλυσαν στοιχεία από 77 χώρες και έκαναν λόγο για "πολύ σοβαρή κατάσταση".

Το καλοκαίρι παρατηρείται έξαρση στα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Λάβετε τα μέτρα σας καθώς πολλά από αυτά αργούν να δώσουν συμπτώματα και η αντιμετώπισή τους δεν είναι πάντα εύκολη.

Η γονόρροια είναι μία κοινή σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσος, που οφείλεται σε ένα βακτήριο (Neisseria gonorrhoea). Κάθε χρόνο εκτιμάται ότι περίπου 78 εκατομμύρια άνθρωποι μολύνονται από αυτήν στα γεννητικά όργανά τους, στον πρωκτό ή στο στόμα (η νόσος μεταδίδεται και μέσω του στοματικού σεξ). Στις γυναίκες, η νόσος μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αναπαραγωγικές επιπλοκές, όπως έκτοπη κύηση, υπογονιμότητα, αυξημένο κίνδυνο για AIDS κ.α. Η μείωση στη χρήση προφυλακτικών διεθνώς, η αυξανόμενη αστυφιλία, τα περισσότερα ταξίδια και οι ανεπάρκειες στη θεραπεία συμβάλλουν στην εξάπλωση της νόσου. Εξάλλου, πολλοί άνθρωποι που έχουν μολυνθεί από τη νόσο, δεν εμφανίζουν συμπτώματα, με συνέπεια να κυκλοφορούν χωρίς διάγνωση και θεραπεία, μολύνοντας και άλλους. Εκτιμάται ότι περίπου το ένα δέκατο των ετεροφυλόφιλων ανδρών και πάνω από τα τρία τέταρτα των γυναικών και των ομοφυλόφιλων ανδρών με γονόρροια, δεν έχουν εύκολα αναγνωρίσιμα συμπτώματα.

"Τα βακτήρια που προκαλούν τη γονόρροια, είναι ιδιαίτερα έξυπνα. Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε μια νέα κατηγορία αντιβιοτικών, τα βακτήρια εξελίσσονται για να αναπτύξουν ανθεκτικότητα", δήλωσε η υπεύθυνη του τομέα ανθρώπινης αναπαραγωγής του ΠΟΥ δρ Τεοντόρα Γι. Όσο παλαιότερο και φθηνότερο είναι το αντιβιοτικό, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανθεκτικότητα των βακτηρίων της γονόρροιας σε αυτό. Ήδη σε ανεπτυγμένες χώρες (Ιαπωνία, Γαλλία, Ισπανία) έχουν βρεθεί τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις ασθενών, που η θεραπεία της λοίμωξής τους είναι αδύνατη με οποιοδήποτε από τα υφιστάμενα αντιβιοτικά.

"Αυτά τα περιστατικά μπορεί να είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου, καθώς τα αναγκαία συστήματα διάγνωσης και αναφοράς μη θεραπεύσιμων λοιμώξεων απουσιάζουν στις χώρες χαμηλού εισοδήματος, όπου μάλιστα η γονόρροια είναι πιο συχνή", επεσήμανε η δρ Γι. Η μελέτη του ΠΟΥ δείχνει πολύ εκτεταμένη πλέον ανθεκτικότητα στην σιπροφλοξασίνη (στο 97% των χωρών βρέθηκαν στελέχη βακτηρίων ανθεκτικά σε αυτό το αντιβιοτικό), συνεχώς αυξανόμενη ανθεκτικότητα στην αζιθρομυκίνη (στο 81% των χωρών) και αναδυόμενη αντοχή στην υπάρχουσα θεραπεία τελευταίας καταφυγής, τις κεφαλοσπορίνες ευρέος φάσματος (66%).

Στις περισσότερες χώρες οι κεφαλοσπορίνες αυτές είναι το μόνο πια αντιβιοτικό που παραμένει αποτελεσματικό για τη θεραπεία της γονόρροιας. Αλλά για πόσο ακόμη; Το 2016 ο ΠΟΥ συνέστησε στους γιατρούς να δίνουν από κοινού δύο αντιβιοτικά (κεφαλοσπορίνες και αζιθρομυκίνη). Στο στάδιο της έρευνας και ανάπτυξης βρίσκονται αυτή τη στιγμή μόνο τρία υποψήφια νέα φάρμακα κατά της γονόρροιας (solithromycin, zoliflodacin και gepotidacin), με πιο προχωρημένο κλινικά το πρώτο, για το οποίο πρόσφατα ολοκληρώθηκε η κλινική δοκιμή φάσης 3, ενώ τα άλλα δύο έχουν φθάσει στο τέλος της φάσης 2.

Η ανάπτυξη νέων αντιβιοτικών για τη γονόρροια δεν προσελκύει ιδιαίτερα τις φαρμακευτικές εταιρείες, επειδή η θεραπεία λαμβάνεται μόνο για μικρό χρονικό διάστημα (αντίθετα με τα φάρμακα για χρόνιες παθήσεις). "Κλειδί" για την πρόληψη της γονόρροιας αποτελεί η ασφαλέστερη σεξουαλική συμπεριφορά, ιδίως η συστηματική χρήση προφυλακτικού, κάτι για το οποίο, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια ενημέρωσης του κοινού. Από την άλλη, δεν υπάρχουν ακόμη φθηνά και γρήγορα διαγνωστικά τεστ για τη γονόρροια. Ο ΠΟΥ θεωρεί ότι χρειάζονται πλέον εμβόλια για να σταματήσει η εξάπλωση της νόσου.

Πηγή: ΑΠΕ