Γιατροί του Κόσμου: Η Κινητή Παιδιατρική και Οδοντιατρική Μονάδα στη Χαλκίδα

Η Κινητή Παιδιατρική και Οδοντιατρική Μονάδα στη Χαλκίδα

Οι Γιατροί του Κόσμου με την υποστήριξη της Vodafone, συνεχίζουν την υλοποίηση του προγράμματος δωρεάν ιατρικής φροντίδας παιδιών που το έχουν ανάγκη. Μέσα από μία σειρά επισκέψεων της Κινητής Παιδιατρικής και Οδοντιατρικής Μονάδας σε ηπειρωτικές και νησιωτικές περιοχές της χώρας, οι Γιατροί θα παρέχουν υπηρεσίες υγείας σε παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολία πρόσβασης σε αυτές για οικονομικούς ή κοινωνικούς λόγους.

Στο πλαίσιο αυτό, η Κινητή Παιδιατρική και Οδοντιατρική Μονάδα το Σάββατο 18 Οκτωβρίου και την Κυριακή 19 Οκτωβρίου  θα βρίσκεται  στο Τμήμα Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας στη Λεωφόρο Χαϊνά 93, από τις 9:00 το πρωί μέχρι τις 14:00 το μεσημέρι.

Η Μονάδα θα παρέχει δωρεάν τις παρακάτω υπηρεσίες:

• παιδιατρική περίθαλψη, διαγνωστικό έλεγχο, οδοντιατρικό έλεγχο και παρακολούθηση
• φαρμακευτική αγωγή με την παροχή βασικών παιδιατρικών φαρμάκων
• προληπτική φροντίδα και αγωγή υγείας
• εμβολιαστική κάλυψη σε ανασφάλιστα παιδιά

H Κινητή Παιδιατρική και Οδοντιατρική Μονάδα που δημιούργησαν οι Γιατροί του Κόσμου με την υποστήριξη της Vodafone, προσφέρει από το 2003 τις επιστημονικές της υπηρεσίες σε όσους την έχουν ανάγκη. Έως σήμερα, περισσότερα από 55.000 παιδιά ηλικίας 4-12 ετών, έχουν δεχτεί τη φροντίδα και την περίθαλψη που χρειάζονταν σε 30 νησιά και 45 Νομούς της Ελλάδας.

Τι είναι η κρυοθεραπεία; Πως αντιμετωπίζει αποτελεσματικά πόνους κακώσεων, μυών, μέσης και αρθρώσεων;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr

Ο πόνος που συνήθως ακολουθεί τους τραυματισμούς ή τις παθήσεις μπορεί να διαταράξει τη  λειτουργικότητα του ατόμου στα επίπεδα: της φυσιολογίας του οργανισμού, σε ψυχολογικό, κοινωνικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο. Συνεπώς η προσέγγιση του πόνου οφείλει να είναι πολυπαραγοντική, δίνοντας σημασία σε όλες τις προαναφερθείσες πτυχές και κυρίως στη λειτουργική ικανότητα του πάσχοντος που μειώνεται λόγω του πόνου.

Ιστορικά η χρήση των φυσικών μέσων για τη θεραπεία του πόνου ήταν εμπειρική. Οι πρόσφατες ανακαλύψεις στη νευροφυσιολογία για την αντίληψη και τη ρύθμιση του πόνου παρέχουν εγκυρότερες πληροφορίες για τη χρήση των φυσικών μέσων και της άσκησης

Το βίωμα του πόνου κάθε ατόμου περιλαμβάνει την αντίληψη της αίσθησης του πόνου και την αντίδραση (απόκριση) σ’ αυτή την αντίληψη. Η αντίληψη του πόνου γίνεται στον φλοιό (γνωστική - αξιολογική λειτουργία). Αυτό το συνθετικό σκέψης –αίσθησης του πόνου είναι υποκειμενικό, εξαιρετικά́ πολύπλοκο και εξατομικευμένο. Επηρεάζεται από παράγοντες που επιδρούν στον ερεθισμό των αλγοϋποδοχέων και στη διαβίβαση της ώσης, καθώς επίσης και τη δεκτικότητα και ερμηνεία του φλοιού.

Κρυοθεραπεία

Τα φυσιολογικά αποτελέσματα του κρύου είναι ως επί το πλείστον αντίθετα από εκείνα της θερμότητας, με κύριο χαρακτηριστικό την τοπική μείωση της θερμοκρασίας. Η εφαρμογή τοπικού ψύχους με οποιαδήποτε μορφή, θεωρείται δικαιολογημένα μία πολύ δημοφιλής και αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπιση των κακώσεων στα μαλακά μόρια. Το τοπικό ψύχος χρησιμοποιείται επίσης με επιτυχία για την ανακούφιση του πόνου και σε τραυματισμούς από καταπόνηση. Ο στόχος είναι άλλωστε να ελαττωθεί η εσωτερική αιμορραγία και το οίδημα και έτσι να διευκολυνθεί η εξέλιξη της επούλωσης. Το ψύχος προκαλεί σπασμό στους μύες του τοιχώματος των αρτηριδίων, γεγονός που οδηγεί σε στένωση του αυλού τους και κατ' επέκταση σε καθυστέρηση της αιματικής κυκλοφορίας.

Η δεύτερη, εξίσου σημαντική συνέπεια, είναι η ελάττωση της ταχύτητας της νευρικής αγωγιμότητας και του πόνου. Έχει τέλος διαπιστωθεί ότι το ψύχος προκαλεί μείωση της ενζυματικής δραστηριότητας του μεταβολισμού στις ψυχόμενες περιοχές, ελαττώνει το μυϊκό σπασμό, ενώ οδηγεί και σε τοπική αντίδραση αγγειοδιαστολής.

Η κρυοθεραπεία στο κεφάλαιο των αθλητικών κακώσεων θεωρείται ιδιαίτερα ευεργετική, γιατί ο ασθενής ανακουφίζεται σύντομα από τα συμπτώματά του και αισθάνεται έτοιμος να επιστρέψει στις δραστηριότητές του.

Επιπλέον εφαρμόζεται εύκολα, γίνεται ανεκτή χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, στερείται αντενδείξεων και είναι ουσιαστικά ανέξοδη. Η αρχική θεραπεία μίας οποιασδήποτε κάκωσης ακολουθεί το ακρωνύμιο ICE το οποίο προέρχεται από τα αρχικά των αγγλόφωνων λέξεων «Ice» (πάγος), «Compression» (συμπίεση) και «Elevation» (ανύψωση). Αυτό σημαίνει ότι η πρώτη φροντίδα ενός τραυματισμένου μέλους είναι να εφαρμοστεί τοπικά ψυχρό επίθεμα, να ασκηθεί συμπίεση -με την εφαρμογή συνήθως ελαστικής περίδεσης- και να ανυψωθεί σε ανάρροπη θέση.

Έρευνες, που έχουν γίνει σε αθλητές, οι οποίοι είχαν μεγάλου βαθμού κάκωση, έδειξαν ότι αν υπάρξει, επιπλέον, επιμέρους επίδεση- και μάλιστα αρκετά πιεστική- τα αποτελέσματα είναι καλύτερα, καθώς ελαττώνεται, σε μεγάλο βαθμό, ο μεταβολισμός. Με την άμεση χρήση στον τραυματισμό προκαλείται τοπική αγγειοσυστολή, προλαμβάνοντας την αιμορραγία και το αποκαλούμενο οίδημα. Η κρυοθεραπεία, στα πρώτα στάδια της κάκωσης, χρησιμοποιείται για να μειώσει τον πόνο και τον αντανακλαστικό μυϊκό σπασμό, έχοντας αναλγητική δράση. Κατά τη διάρκεια της κάκωσης ή χτυπήματος, ο αθλητής οφείλει να βάλει αμέσως πάγο. Αυτός μπορεί να τοποθετηθεί είτε μέσω μιας παγοκύστης, είτε ενός μεγάλου κομματιού πάγου, τυλιγμένου σε μια πετσέτα ή χαρτοπετσέτα. Σε καμία περίπτωση δεν συνίσταται ο πάγος να έρχεται σε επαφή με το δέρμα, καθώς υπάρχει κίνδυνος εγκαύματος. Για το λόγο αυτό, καθώς και για καλύτερα – ταχύτερα αποτελέσματα αλλά και ευκολία χρήσης, προτείνονται ειδικά προϊόντα Κρυοθεραπείας που κυκλοφορούν στα φαρμακεία.

Η χρήση της κρυοθεραπείας είναι επιτακτική για τα πρώτα στάδια του τραυματισμού και κυρίως για τις πρώτες 48 ώρες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις έχει εφαρμοστεί η κρυοθεραπεία και για 72 ώρες. Η επανάληψη εστιάζεται ανά 2-3 ώρες, αν και η χρήση κάθε μισή ώρα, που ορισμένοι αναφέρουν, όχι μόνο θεωρείται υπερβολική, αλλά μάλλον είναι και αναποτελεσματική. Καλό είναι, η τραυματισμένη περιοχή να τοποθετείται ψηλότερα από το υπόλοιπο σώμα. Επίσης, ο αθλητής που υπέστη κάκωση πρέπει να ξεκουράζεται για να αποφύγει την επιπλέον φόρτιση και την επέκταση της βλάβης σε περισσότερους ιστούς, ενώ παράλληλα θα πρέπει να δοθεί χρόνος στον οργανισμό για να ξεκινήσει τη διαδικασία της επούλωσης.

Επισημαίνεται ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αντικαθιστά τον ορθοπαιδικό, που πρέπει να επιληφθεί αμέσως του θέματος για να κάνει σαφή διάγνωση και σαφές προγραμματισμό, βάζοντας στόχους στην προπόνηση που πρέπει να ακολουθήσει ο αθλητής, ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω επιδείνωση.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η κρυοθεραπεία δεν περιορίζεται μόνο σε επώδυνες τραυματικές καταστάσεις, αλλά δρα και ως μέσο χαλάρωσης και ξεκούρασης, ύστερα από μια προπόνηση. Αρκετά προγράμματα αποβλέπουν σ’ ένα είδος κρυοθεραπείας με παγωμένο νερό, έπειτα από παραμονή σε ζεστό μέρος (σάουνα ή χαμάμ), έχοντας ως στόχο την πλήρη αναζωογόνηση του οργανισμού.

Θα λέγαμε λοιπόν ότι με την κρυοθεραπεία επιτυγχάνουμε:

1)     Μείωση του κυτταρικού μεταβολισμού

2)     Αγγειοσυστολή των τριχοφόρων αγγείων (αρχικά)

3)     Μείωση της ροής του αίματος (αρχικά)

4)     Μείωση στην ταχύτητα της νευρικής αγωγιμότητας

5)     Μείωση στην μεταφορά λευκοκυττάρων και κυρίως φαγοκυττάρων

6)     Μείωση της φλεβικής και λεμφικής παροχέτευσης

7)     Μείωση της εκπόλωσης της μυϊκής ίνας

8)     Μείωση της μυϊκής αντίδρασης (σπασμός).

Οι διάφορες θεραπείες με εφαρμογή ψύξης σπάνια χρησιμοποιούνται μόνες τους. Συνήθως συνδυάζονται με κατάλληλες ασκήσεις όπως διάταση για αύξηση του βαθμού κινητικότητας και ενδυνάμωση. Οι θεραπείες αυτές δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με επηρεασμένο επίπεδο συνείδησης, σε περιοχές του σώματος που είναι αναισθητοποιημένες ή η αιματική κυκλοφορία είναι μειωμένη.

Αποτελέσματα κρυοθεραπείας:

• αγγειοσύσπαση
• μείωση αιματικής παροχής
• ελάττωση μεταβολισμού
• ελάττωση του πόνου και της ταχύτητας νευρικής αγωγιμότητας
• ελάττωση μυϊκού σπασμού
• σκληρότητα αρθρώσεων

Ενδείξεις κρυοθεραπείας:

• σε οξείες φλεγμονές, οποιασδήποτε αιτιολογίας
• σε επώδυνους οξείς ή χρόνιους μυϊκούς σπασμούς
• σε εγκαύματα
• σε μετεγχειρητικό οίδημα ή πόνο
• σε σπαστικότητα από βλάβη του ΚΝΣ

Εφαρμογές Κρυοθεραπείας

• Μυαλγίες
• Πόνοι αρθρώσεων
• Πόνοι μέσης, πλάτης, ώμου, αυχένα, γόνατος, ισχίου, αγκώνα & αστράγαλου.
• Πόνοι αρθρίτιδας & τενοντίτιδας
• Επώδυνοι μύες & σύνδεσμοι
• Πόνοι από τραυματισμούς κατά τη διάρκεια σπορ και άθλησης
• Κακώσεις, διαστρέμματα, τραβήγματα & θλάσεις

Αντενδείξεις:

• περιφερική αγγειοπάθεια και γενικότερα κυκλοφορική ανεπάρκεια
• δυσκαμψία αρθρώσεων (πριν την ακινητοποίησή τους)
• δυσανεξία ασθενή στο κρύο και με προσοχή σε περιπτώσεις καρδιαγγειακών και αναπνευστικών προβλημάτων
• σε ανοιχτό τραύμα

Μέσα κρυοθεραπείας

Ψυχρά επιθέματα: θήκες κατασκευασμένες, συνήθως, από πλαστικό και μεσολαβεί ανάμεσα σε αυτές και το δέρμα κάποιο μονωτικό υλικό (πετσέτα ή χαρτοβάμβακας) για την πρόληψη εγκαύματος. Διάρκεια εφαρμογής 10-15 λεπτά.

Μάλαξη με πάγο: με τη χρήση μικρών τεμαχίων πάγου γίνεται μάλαξη στην πάσχουσα περιοχή με μικρές, συνεχείς, κυκλικές κινήσεις. Διάρκεια εφαρμογής 5-10 λεπτά.

Εμβύθιση του μέλους σε κρύο νερό: με τη βοήθεια πάγου, ψύχεται νερό και βυθίζεται σε αυτό το πάσχον μέλος για 10-15 περίπου λεπτά.

Ψυκτικά σπρέι: γίνεται ψεκασμός με σπρέι ή εφαρμογή προϊόντος κρυοθεραπείας σε μορφή τζελ, σε περιπτώσεις οξέων τραυματισμών. 

Διαβάστε επίσης

Κρυοθεραπεία, μια πρωτοποριακή θεραπεία για την Ανακούφιση των Πρησμένων Ποδιών

Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.

18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία;

Πλατυποδία, για μικρούς και μεγάλους, αιτία για προβλήματα στο γόνατο και εκφυλιστική αρθροπάθεια.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Πλατυποδία είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για την περιγραφή μιας πάθησης του ποδιού, όπου η «καμάρα» είναι τόσο ελαττωμένη, ώστε όταν στεκόμαστε να είναι κοντά ή να εφάπτεται στο έδαφος (πρηνισμός). Η ποδική καμάρα αναπτύσσεται μετά την ηλικία των 12-18 μηνών αφού δηλαδή το βρέφος αρχίσει να περπατάει και ολοκληρώνεται γύρω στα 5-6 χρόνια.

Όλα τα παιδιά γεννιούνται πλατύποδα, η ποδική καμάρα, τα οστά, οι σύνδεσμοι και οι τένοντες που την στηρίζουν αναπτύσσονται σταδιακά μέχρι την ηλικία των 4-5 ετών.

Συνεπώς μέχρι την ηλικία αυτή δεν χρειάζεται κανενός είδους θεραπεία αφού η καμάρα δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί. Υπάρχει βέβαια και η πραγματική πλατυποδία που αφορά μικρό ποσοστό στον γενικό παιδικό πληθυσμό. Εδώ στη στήριξη το πέλμα είναι τελείως επίπεδο και η πτέρνα προς τα έξω, ενώ στη βάδιση στα δάκτυλα δεν υπάρχει αλλαγή στη μορφή του πέλματος. Επίσης και χωρίς στήριξη όταν το παιδί είναι ξαπλωμένο δεν υπάρχει καμάρα. Αυτά και μόνο τα παιδιά πρέπει να αντιμετωπισθούν θεραπευτικά με τη χρήση ειδικών υποδημάτων που κατασκευάζονται για το λόγο αυτό και διαθέτουν ειδικό ενσωματωμένο πέλμα και ανύψωση του έσω χείλους τόσο του τακουνιού όσο και της σόλας ώστε κατά την στήριξη να επικρατούν συνθήκες διόρθωσης των ανατομικών ανωμαλιών του πέλματος και της πτέρνας.

Τις περισσότερες φορές είναι κληρονομικής αιτιολογίας, αλλά μπορεί και να οφείλεται σε αδυναμία ή σύσπαση κάποιων μυών, ή σε λανθασμένη στάση ύπνου, ή σε αντιστάθμιση κάποιου μυοσκελετικού προβλήματος.

* To 85% των καυκάσιων πληθυσμών παρουσιάζουν πλατυποδία.

* Η πλατυποδία επηρεάζει την ανατομική ευθυγράμμιση των κάτω άκρων & κατ' επέκταση επηρεάζει την άρθροιση των φορτίων & των μυοσκελετικών προσαρμογών στον άνθρωπο.

Πλατυποδία μπορεί να έχει το ένα από τα δύο μας πόδια ή και τα δύο. 

Η πλατυποδία αναπτύσσεται σε μικρή ηλικία και οφείλεται :

•   Στην ύπαρξη χαλαρών συνδέσμων ανάμεσα στις αρθρώσεις και

•   Στο λίπος που έχουν τα παιδιά μεταξύ των οστών του ποδιού.

Όλα τα μωρά αρχικά φαίνεται να έχουν πλατυποδία διότι η καμάρα στο πόδι διαμορφώνεται στην ηλικία των δύο με τριών ετών ενώ οι σημαντικότερες αλλαγές στην φυσιολογία του ποδιού συμβαίνουν στην ηλικία των 1,5-5 ετών.

Σε μία μελέτη 1900 ενηλίκων ηλικίας πάνω από 50 ετών παρατηρήθηκε ότι όσοι παρουσίαζαν πλατυποδία είχαν κατά 43% μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν εκφυλιστική αρθροπάθεια στο σύστοιχο γόνατο. Σύμφωνα με τους συγγραφείς αυτό είναι λογικό διότι η αλλαγή του άξονα του άκρου ποδός, λόγω της πλατυποδίας, επηρεάζει και τον άξονα του γόνατος τόσο ώστε η μία πλευρά του αρθρικού χόνδρου να υφίσταται συνεχή και έντονη πίεση συγκριτικά με την άλλη πλευρά. Αυτό και μόνο το γεγονός μπορεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για μια χρόνια εκφύλιση του. Οι λόγοι που αναπτύσσεται η εκφυλιστική αρθροπάθεια του γόνατος στους ηλικιωμένους είναι πολλοί, η μελέτη αυτή έρχεται να προσθέσει έναν ακόμη, την πλατυποδία, που φαίνεται ότι στα άτομα πάνω από 65 ετών η συχνότητά της ανέρχεται σε ποσοστό 19% με τάση αύξησης λόγω της προοδευτικής χαλάρωσης των μυών που συγκρατούν τον άκρο πόδα αλλά και λόγω της συνήθους αύξησης του βάρους του σώματος σε αυτή την ηλικία.

Η πλατυποδία μπορεί να προκαλεί λίγα ή καθόλου προβλήματα στους ανθρώπους που την εμφανίζουν. Ωστόσο, σε άλλους, η πλατυποδία μπορεί να προκαλέσει πόνο που καθιστά την κίνηση ή την ορθοστασία δύσκολη.

Η Αμερικανική Ακαδημία Χειρούργων Ορθοπεδικών σημειώνει ότι θα πρέπει να απευθυνθείτε σε ειδικό αν η πλατυποδία σας προκαλεί οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα:

•   Πέλματα που κουράζονται εύκολα ή πονάνε μετά από πολύωρη ορθοστασία

•   Δυσκολία στο να στέκεστε στα δάχτυλα του ποδιού, στην κίνηση της φτέρνας ή στη μέση του πέλματος

•   Πόνο στη φτέρνα ή στην καμάρα ή οίδημα κατά μήκος του εσωτερικού του πέλματος

•   Ανικανότητα στην άσκηση ή στα αθλήματα λόγω πόνου στο πέλμα

Πόνο στο πέλμα και ρευματοειδή αρθρίτιδα. Περίπου μισοί από τους ανθρώπους με ρευματοειδή αρθρίτιδα εμφανίζουν παραμόρφωση στο πέλμα που πάσχει από πλατυποδία, η οπόια χειροτερεύει.

Η κλινική εξέταση του παιδιού με πλατυποδία περιλαμβάνει:

• Επισκόπηση του άκρου πόδα στην καθιστική αλλά και στην όρθια θέση
• Tip-toe test
• Έλεγχος χαλαρότητας συνδέσμων.
• Έλεγχος αχιλλείου τένοντος
• Σωματομετρική μελέτη (Β.Μ.Ι)
• Έλεγχος σπονδυλικής στήλης
• Έλεγχος ανατομικού και μηχανικού άξονα των κάτω άκρων
• Επισκόπηση των υποδημάτων του παιδιού

Στόχος της κλινικής εξέτασης είναι να διαγνώσουμε έγκαιρα τον τύπο της πλατυποδίας και να δώσουμε τις κατάλληλες οδηγίες στο παιδί και στους γονείς.

Σε μεγαλύτερα παιδιά άνω των 10 ετών που ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες είναι απαραίτητο η κλινική εξέταση να συμπληρώνεται με στατικό αλλά κυρίως με δυναμικό πελματογράφημα. Πρόκειται για μια ειδική αναίμακτη, ανώδυνη και χωρίς ακτινοβολία εξέταση κατά την οποία το παιδί στέκεται και κατόπιν βαδίζει σε ένα δυναμοδάπεδο με αισθητήρες πίεσης. (Eικόνα 5). Σκοπός αυτής της εξέτασης είναι ανάλυση της βάδισης, η καταγραφή των δυνάμεων και των πιέσεων στο πόδι κατά την βάδιση, και η κατασκευή ορθοτικών εξατομικευμένων πελμάτων όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.

Η πλατυποδία διακρίνεται σε χαλαρή και δύσκαμπτη.

 Η χαλαρή ή εύκαμπτη πλατυποδία , κατά την οποία η εξάλειψη της ποδικής καμάρας είναι εμφανής μόνο κατά την όρθια στάση και κατά την βάδιση. Φαίνεται να είναι η αντανάκλαση μιας γενικεύμένης συνδεσμικής χαλαρότητας.

Η εύκαμπτη (χαλαρή) πλατυποδία είναι πολύ συχνή. Περίπου το 90% των παιδιών έχει κάποιας μορφής πλατυποδία, που διορθώνεται καθώς μεγαλώνουν, έτσι ώστε, στην ηλικία των 10 ετών μόνο το 4% να έχει ακόμα πλατυποδία. Η λειτουργία των μυών αλλά και των αρθρώσεων στην περιοχή είναι άριστη. Επομένως, η χαλαρή πλατυποδία είναι μια φυσιολογική παραλλαγή στον άκρο πόδα, και όχι μια παραμόρφωση. Συνήθως είναι ασυπτωματική. Ωστόσο μερικές φορές, σπάνια, τα άτομα με χαλαρή, εύκαμπτη πλατυποδία αναφέρουν:

•          Πόνο στη φτέρνα, στη ποδική καμάρα, στον αστράγαλο και στο έξω τμήμα του ποδιού (5ο μετατάρσιο)
•          Στροφή του αστραγάλου προς τα μέσα
•          Εύκολη κόπωση κατά της αθλητικές δραστηριότητες.

Η χαλαρή πλατυποδία οφείλεται σε χαλαρότητα των συνδέσμων του άκρος ποδός. Περιπτώσεις πλατυποδίας ελαφρού μέχρι μέτριου βαθμού είναι ανώδυνες και δεν χρειάζονται θεραπεία.

Η χρήση των εξατομικευμένων πελμάτων ειδικής κατασκευής, ωστόσο έχει θέση σε παιδιά που παρουσιάζουν πόνο, σε παιδιά υπέρβαρα, και τέλος σε αυτά που έχουν έντονη αθλητική δραστηριότητα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ κ.τ.λ) ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα τραυματισμού.
Η φυσικοθεραπεία με διατατικές ασκήσεις έχει ένδειξη στις περιπτώσεις που η πλατυποδία οφείλεται σε βραχύ αχίλλειο τένοντα (το παιδί δεν μπορεί να βαδίσει πατώντας μόνο στις φτέρνες).

Τέλος, σε περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα δεν υποχωρούν με την συντηρητική αντιμετώπιση έχει ένδειξη η χειρουργική θεραπεία.

Η δύσκαμπτη ή σκληρή πλατυποδία, κατά την οποία η εξάλειψη της ποδικής καμάρας παραμένει σταθερή χωρίς να μεταβάλλεται ανάλογα με τον αν φορτίζεται ή όχι το σκέλος. Οφείλεται συνήθως σε ανωμαλίες ή παθήσεις των οστών του ταρσού (συνοστέωση των οστών του ταρσού, συγγενής κάθετος αστράγαλος κ.τ.λ).

Στην δύσκαμπτη πλατυποδία ο ασθενής είναι έφηβος ή άτομο μεγαλύτερης ηλικίας και έχουν πόνο και δυσκαμψία στα πόδια.

Τα αίτια της διακρίνονται σε συγγενή και επίκτητα.

Στα συγγενή ανήκουν:

• οστική ή χόνδρινη γέφυρα που συνδέει την πτέρνα με το σκαφοειδές ή τον αστράγαλο και
• κάθετος αστράγαλος

Στα επίκτητα ανήκουν

• κατάγματα ενδαρθρικά της πτέρνας ή του αστραγάλου και
• φλεγμονές της αστραγαλοπτερνικής άρθρωσης

Στην βιβλιογραφία αναφέρεται επίσης και η αντισταθμιστική πλατυποδία. Πρόκειται για δευτεροπαθή παραμόρφωση, οφείλεται δηλαδή σε κάποια άλλη διαταραχή, όπως βράχυνση Αχίλλειου τένοντα, ήπια δύσκαμπτη ιπποποδία, κάτω άκρα σε εξωτερική στροφή (the Charlie Chaplin look) ή ακόμα στην παρουσία επικουρικού σκαφοειδούς (επιπλέον οστάριο στον ταρσό).


ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΥΠΟΔΙΑ ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΙΜΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ
Ενδιαφέρον είναι επίσης, εάν η πλατυποδία είναι εύκαμπτη ή δύσκαμπτη», επισημαίνουμε πως η πλατυποδία, διορθώνεται είτε με συντηρητικές μεθόδους σε κάποιες περιπτώσεις, με ειδικά πέλματα που γίνονται μετά από πελματογράφημα και σε συνδυασμό ή μη με σωστά υποδήματα, είτε χειρουργικά με μία καινούρια μέθοδο πολύ μικρής επεμβατικότητας με τομή μόλις 2εκ που το παιδί μπορεί να βαδίσει αμέσως σε χωρίς να χρειασθεί να παραμείνει στο νοσοκομείο (βγαίνει την ίδια ημέρα) έχει ένδειξη σε παιδιά άνω των 10 ετών και σε ενήλικες.

Διαβάστε επίσης

Πόνος στο γόνατο από ιγνυακή κύστη ή κύστεις του baker.

Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.

Που οφείλεται ο πόνος στα πέλματα; Απλές συμβουλές για να τα προστατεύσεις

18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία;

Νέα μη τραυματική μέθοδος, αρθροπλαστικής ισχίου. Στέκονται και περπατούν λίγες ώρες μετά το χειρουργείο, αλλά και οδηγούν δύο εβδομάδες μετά την επέμβαση

Στέκονται  και  περπατούν  λίγες ώρες μετά το χειρουργείο, αλλά και  οδηγούν  δύο εβδομάδες μετά την επέμβαση,  όσοι χειρουργούνται  με τη νέα μη τραυματική, ανώδυνη χειρουργική τεχνική αντικατάστασης του ισχίου !

 «Άφωνοι» έμεινα πολλοί από τους συνέδρους , του London Hip Meeting,  βλέποντας την παρουσίαση των θεαματικών  αποτελεσμάτων, που έχει η εφαρμογή της ανώδυνης, ελάχιστα παρεμβατικής, χειρουργικής τεχνικής αντικατάστασης του ισχίου, σε ασθενείς που πάσχουν από τελευταίου σταδίου αρθρίτιδας.

       Σύμφωνα με  στοιχεία ,που παρουσιάστηκαν πριν από περίπου δέκα ημέρες στο London Hip Meeting, οι περισσότεροι από τους ασθενείς που χειρουργούνται με την νέα τεχνική,  περπατούν (με πατερίτσες) λίγες ώρες μετά το χειρουργείο, βγαίνουν σε δυο ημέρες  από το νοσοκομείο, αλλά και οδηγούν μόλις δύο εβδομάδες μετά την  επέμβαση!

      Ορθοπεδικοί Χειρουργοί από την Ευρώπη και την Αμερική που συμμετείχαν στο συνέδριο, συμφώνησαν πως η νέα μη τραυματική, ανώδυνη χειρουργική τεχνική αποτελεί «επανάσταση» στον τομέα της Ολικής Αρθροπλαστικής Ισχίου, που έχει χειρουργική ιστορία 70 χρόνων, άσχετα με το "όνομα" (AMIS, ALMIS, ASIMIS) που δίνουν οι  εταιρείες προθετικών υλικών  στη δική τους τεχνική.

     «Τα θεαματικά αποτελέσματα της νέας μεθόδου οφείλονται κυρίως στον τρόπο προσπέλασης του ισχίου,» αναφέρει ο Δρ. Σταύρος Αλευρογιάννης, Ορθοπαιδικός Χειρουργός,  εξειδικευμένος στις προηγμένες  ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές των κάτω άκρων.

     «Εκτός από το δέρμα, συμπληρώνει ο κ Αλευρογιάννης, κατά τη διάρκεια της επέμβασης ουσιαστικά δεν κόβουμε ούτε τραυματίζουμε μυς,  αιμοφόρα αγγεία και νεύρα  μέχρι να φτάσουμε στην άρθρωση του ισχίου. Απλά  τα παραμερίζουμε , χωρίς να τα τραυματίζουμε».

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ  ΝΕΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ

Η νέα,  κατά του ορθοπαιδικούς χειρουργούς, επαναστατική τεχνική προσφέρει πολλά και ποικίλα  πλεονεκτήματα  σε όσους υποβάλλονται σε ολική αρθοπλαστική ισχίου. Τα κυριότερα είναι:

• Άμεση  κινητοποίηση,  με πατερίτσες,   λίγες μόνο ώρες μετά το χειρουργείο,
• Φυσιολογικός μετεγχειρητικός πόνος σε σύγκριση με “συμβατικές” επεμβάσεις,
• Μικρή ουλή στο δέρμα, καθώς η τομή  είναι 4 με 5 cm, σε αντιδιαστολή  με τα 15-20cm  της «συμβατικής» επέμβασης,
• Ελάχιστη απώλεια αίματος, λόγω της μικρής τομής, της διατήρησης των μυϊκών ομάδων και της προσεκτικής αιμόστασης,
• Μικρή παραμονή στο νοσοκομείο. Η νοσηλεία περιορίζεται στις δυο ημέρες και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί να πάρει εξιτήριο, την ίδια ημέρα,
• Ταχύτερη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες. Μετά από περίπου μία εβδομάδα οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στη δουλειά τους,
• Μετά από δυο εβδομάδες μπορούν να οδηγήσουν,
• Μειωμένο κόστος. Η μείωση των ημερών νοσηλείας και της φαρμακευτικής αναλγητικής αγωγής οδηγούν σε μείωση του κόστους νοσηλείας,
• Ελαχιστοποίηση των συνεδριών φυσιοθεραπείας μετεγχειρητικά και
• Ελαχιστοποίηση πιθανότητα εξάρθρωσης. Η διατήρηση των μυών και η επανασυρραφή του θυλάκου βοηθά στην μείωση του κινδύνου εξάρθρωσης

        Η τεχνική διατηρεί τη φυσιολογική ανατομία της περιοχής του ισχίου, διευκολύνει μελλοντικές επεμβάσεις  και μπορεί να  εφαρμοσθεί επίσης με την ίδια επιτυχία σε  κατάγματα  και αναθεωρητικές επεμβάσεις  με τα ίδια πλεονεκτήματα.

        Η εφαρμογή της μη τραυματικής, ανώδυνης χειρουργικής τεχνικής απαιτεί την   εξειδίκευση του χειρουργού και καμπύλη εκμάθησης της τεχνικής, αλλά και τη συνεργασία εξειδικευμένης χειρουργικής ομάδας,  ως απαραίτητες προϋποθέσεις για το βέλτιστο κλινικό και λειτουργικό αποτέλεσμα του ασθενούς.

            ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ

      Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου αποτελεί στατιστικά την κύρια αιτία που οι ασθενείς οδηγούνται στην ολική αρθροπλαστική . Ο χρόνιος πόνος αποτελεί την κύρια αιτία αποχής από την καθημερινή εργασία και μόνο στις ΗΠΑ, πάνω από 61.2 δισεκατομμύρια δολάρια χάνονται κάθε χρόνο, λόγω μείωσης της παραγωγικότητας από εργατική ανικανότητα.

      Σύμφωνα με μελέτες, το 2015 ο αριθμός των αρθροπλαστικών του ισχίου στην Αμερική θα ξεπεράσει τις 600.000, ενώ το 2030 θα πλησιάσει τις 1.85 εκατομμύρια, λόγω αύξησης του μέσου όρου ηλικίας και καθυστέρησης συνταξιοδότησης του πληθυσμού. Ο αριθμός των αρθροπλαστικών ισχίου στη χώρα μας ανέρχεται περίπου στις 12 με 13.000 το χρόνο.

            Η επιλογή  απ όλο και περισσότερο ασθενείς, της ελάχιστα παρεμβατικής ολικής αρθροπλαστικής ισχίου, αναμένεται στο μέλλον να μειώσει αισθητά το κόστος νοσηλείας, τις μετεγχειρητικές επιπλοκές και να μειώσει μεσο-μακροπρόθεσμα τις αναθεωρητικές επεμβάσεις.

www. bioorthopediki.gr 

Τηλ: 210 778 6868, 6945215691

Ενδοσκοπική χειρουργική και σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα

Ενδοσκοπικά  και  μέσα από οπή μόλις 1-2 εκατοστών αντιμετωπίζουν χειρουργικά πλέον  οι ορθοπαιδικοί το σύνδρομο  του καρπιαίου σωλήνα, που ταλαιπωρεί εκατομμύρια γυναίκες και άνδρες σε ολόκληρο τον κόσμο!

Η ενδοσκοπική χειρουργική μέθοδος  δεν αφήνει σημάδια, η ανάρρωση και η επούλωση είναι ταχύτατη(3 με 4 ημέρες) , ενώ η  επάνοδος στην εργασία γίνεται μέσα σε μια  εβδομάδα.

Αποτελέσματα της μεθόδου παρουσιάστηκαν την περασμένη εβδομάδα, από διάσημους ορθοπαιδικούς χειρουργούς  στο  5^th  Vienna Symposium on Surgery of Peripheral Nerves και αξιολογήθηκαν  ως άριστα σε σχέση με παλαιών χειρουργικών μεθόδων.

« Η ενδοσκοπική χειρουργική μέθοδος προσφέρει σημαντικά οφέλη για τον ασθενή και πραγματοποιείται  μέσα από οπή 1-2 εκατοστών, με χρήση ενδοσκοπικού εργαλείου, το οποίο φέρει αυτόματο μικρό-μαχαιρίδιο με μικροκάμερα, για να έχει ο χειρουργός άμεση και καθαρή εικόνα» αναφέρει ο   Χειρουργός  Ορθοπαιδικός- Μικροχειρουργός Χεριού και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού -Aνω Aκρου, κ Ιωάννης Α. Ιγνατιάδης.

Σύμφωνα με τον κ. Ιγνατιάδη στο εξωτερικό και κυρίως στη Γαλλία  οι επεμβάσεις για την αντιμετώπιση του συνδρόμου του καρπιαίου σωλήνα γίνονται κατά 90% με την ενδοσκοπική μέθοδο, ενώ με την παλαιά μέθοδο ( ανοιχτό χειρουργείο με μεγάλη τομή) αντιμετωπίζονται ελάχιστες πολύ βαρειές περιπτώσεις με συγκεκριμένες επιπλοκές.

Η επέμβαση πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο ορθοπεδικό χειρουργό, πραγματοποιείται με τοπική ή γενική νάρκωση, διαρκεί περίπου 45 λεπτά και ο ασθενής επιστρέφει σπίτι του αυθημερόν. 

          ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα,  είναι η πλέον συχνή περιφερική πιεστική νευροπάθεια που ταλαιπωρεί εκατομμύρια άτομα σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει ιδιαίτερη «αδυναμία» στις μεσήλικες γυναίκες  αφού τις χτυπά 5 με 6 φορές συχνότερα  απ’ ότι τούς άνδρες. Ταλαιπωρεί πολλές νοικοκυρές αλλά και χειρώνακτες κυρίως μετά από υπερβολική επιβάρυνση των χεριών στη διάρκεια της ημέρας. Το σύνδρομο εμφανίζεται συχνότερα , στις εγκύους, τούς διαβητικούς, τους ρευματοπαθείς και τούς νεφροπαθείς.

Εκδηλώνεται με μουδιάσματα και υπαισθησία στα πρώτα 3 με4 δάκτυλα-κυρίως τη νύκτα (πρώτες πρωινές ώρες).

Στα τελευταία στάδια με μυϊκή αδυναμία παλάμης και κυρίως ατροφίας των μυών της βάσης του αντίχειρα, ενώ ο ασθενής δεν μπορεί να πιάσει αντικείμενα (πτώση αντικειμένων απ το χέρι).

«Η διάγνωση του συνδρόμου γίνεται  κατ’ αρχήν με κλινική εξέταση» προσθέτει ο κ. Ιγνατιάδης και καταλήγει «Υπάρχουν κλινικές δοκιμασίες που βοηθούν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης όπως η επίταση των συμπτωμάτων με το σπάσιμο των καρπών στις 90 μοίρες και η δοκιμασία σφιξίματος με περιχειρίδα. Τελικά πάντα  επιβεβαιώνεται και εργαστηριακά με το ηλεκτρομυογράφημα και έλεγχο κινητικής και αισθητικής αγωγής, μια δοκιμασία  σε νευροφυσιολογικό εργαστήριο».

                      ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ  ΤΟΥ  ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ

Η ακινητοποίηση με νάρθηκες, η ένεση τοπικά με κορτιζόνες, τα αντιφλεγμονώδη τελικά  δεν προσφέρουν μόνιμη απαλλαγή. Η ριζική θεραπεία είναι  η χειρουργική με τοπική η γενική νάρκωση. Μέχρι πριν από 15 χρόνια το σύνδρομο αντιμετωπιζόταν με ανοιχτό χειρουργείο και μεγάλη παλαμιαία τομή 7-8 εκατοστών, ενώ η διατομή (κόψιμο) του συνδέσμου με νυστέρι. Αργότερα εμφανίσθηκε η ελάχιστα επεμβατική(mini-open)  ανοικτή μέθοδος με μικρότερη τομή 3-5 εκατοστών και τελικά σήμερα επικρατεί στο δυτικό κόσμο η ενδοσκοπική διάνοιξη (τομή 1-2 εκατ.).

Η ανοικτή μέθοδος είναι η κλασική μέθοδος με τομή επιμήκη η οποία γίνεται στό μέσον της παλάμης και δη επί της μέσης χειρομαντικής γραμμής, δέν χρειάζεται ειδικά εργαλεία για να πραγματοποιηθεί και μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία. Έχει το μειονέκτημα ότι πρέπει να κοπούν όλα τα ανατομικά στρώματα τής παλάμης από το δέρμα,υποδόριο, μύες μέχρι και τον πλαμιαίο σύνδεσμο ενώ στήν ενδοσκοπική μέθοδο κόβουμε μόνο τον σύνδεσμο.

 Επίσης ο χρόνος αποκατάστασης του χεριού είναι περίπου  τέσσερις εβδομάδες (στις δυο εβδομάδες κόβουμε τα ράμματα) ενώ στην ενδοσκοπική μέθοδο ο χρόνος ανάρρωσης είναι  μια  εβδομάδα.

Οι περιπτώσεις που το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι παραμελημένο πλέον των πέντε χρόνων, με ατροφία μυών , περιστατικά με ρευματοειδή αρθρίτιδα ή νεφροπάθεια ή αμυλοείδωση όπου χρειάζεται να γίνει υμενεκτομή ή νευρόλυση δέν προσφέρονται πάντα για ενδοσκοπική διάνοιξη και πολλές φορές είναι αναγκαία η ευρεία διάνοιξη με μεγάλη τομή.

                          ΑΛΛΕΣ  ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ  ΜΕΘΟΔΟΙ

Ø Ενδοσκοπική μέθοδος με δυο οπές: θεωρείται πεπαλαιωμένη δεν εμφανίζει πλεονεκτήματα  και τείνει να εγκαταλειφθεί.

Ø Ημιανοικτή μέθοδος (minimal invasive): Γίνεται μία τομή περιορισμένη 3-4 εκατοστών και με ειδικό προστατευτικό εργαλείο ανυψώνεται το δέρμα και εισάγεται ένα ειδικό κοπτικό σαν δρέπανο και κόπτει συρόμενο τον σύνδεσμο με ημι-τυφλή μέθοδο. Πλεονεκτεί έναντι της ανοικτής μεθόδου ως πρός την τομή αλλά στην ανοικτή ο χειρουργός έχει μεγαλύτερο χειρουργικό πεδίο. Δεν έχει κανένα πλεονέκτημα έναντι των ενδοσκοπικών μεθόδων.

www.ignatiadismicrohand.eu,

τηλ. 210 6974278-80,  κιν. 6944251529