Το κέντρο αποκατάστασης ΑΝΑΠΛΑΣΗ επιβεβαιώνεται ως Κέντρο Αριστείας στην Ελλάδα

medlabnews.gr iatrikanea

Την ανώτατη βαθμολογία 100/100 έλαβε το Κέντρο Αποκατάστασης ΑΝΑΠΛΑΣΗ στην αξιολόγησή του, με βάση τα κριτήρια ποιότητας του Υπουργείου Υγείας. Με τη βαθμολογία αυτή η ΑΝΑΠΛΑΣΗ επιβεβαιώνεται και τυπικά ως Κέντρο Αριστείας της Πατρίδας μας!

Ειδικότερα, η ΑΝΑΠΛΑΣΗ επιβραβεύθηκε για τα Πιστοποιημένα Συστήματα Ποιότητας που εφαρμόζει, για το πολλαπλάσιο, του εκ του νόμου προβλεπομένου, ιατρικό και θεραπευτικό προσωπικό της, για τις υποδομές της, για τις αυστηρές προδιαγραφές υγιεινής και ασφάλειας που τηρεί, για τις ειδικές υπηρεσίες νευρολογικής και μυοσκελετικής αποκατάστασης που παρέχει και για την πλέον προηγμένη ρομποτική τεχνολογία που διαθέτει προς όφελος των ασθενών.

Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ, διεθνώς καταξιωμένος νευροχειρουργός Δρ Χρήστος Γεωργόπουλος, «από της ιδρύσεώς μας, δεσμευθήκαμε ενώπιον των ασθενών μας ότι θα παρέχουμε σε αυτούς και στις οικογένειές τους υπηρεσίες Αποκατάστασης κορυφαίας ποιότητας. Γι’ αυτό, εδώ και 30 χρόνια, ανεβάζουμε διαρκώς τον πήχη της ποιότητας, χωρίς να φειδόμαστε χρόνου και πόρων, επιλέγοντας και εφαρμόζοντας αυστηρά κριτήρια ποιότητας, που εστιάζουν στον πυρήνα της παροχής υπηρεσιών Αποκατάστασης».

Σχετικά με τα Συστήματα Ποιότητας που διαθέτει η ΑΝΑΠΛΑΣΗ, ο Δρ Γεωργόπουλος τόνισε: «Πρώτοι εμείς, όχι μόνον στη χώρα μας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, πιστοποιηθήκαμε κατά ISO 9001 για το σύνολο των υπηρεσιών μας αποκατάστασης, σε μια εποχή που τα Συστήματα Διασφάλισης Ποιότητας αποτελούσαν «άγνωστες λέξεις» για τη χώρα μας. Στη συνέχεια πιστοποιηθήκαμε με το πρότυπο ΕΝ 15224, πολλά χρόνια πριν αυτό καταστεί απαίτηση της υπουργικής απόφασης.

Στο πλαίσιο αυτό, ορίσαμε ως Υγεία την κατάσταση πλήρους φυσικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας, σε αρμονική ισορροπία –ατομικά και συλλογικά– με το Περιβάλλον. Ορίσαμε ως Ποιότητα παρεχομένων Υπηρεσιών Υγείας και Αποκατάστασης το σύνολο των χαρακτηριστικών που ανταποκρίνονται στις ανάγκες και ικανοποιούν στο έπακρο τις προσδοκίες του πλήρως και αντικειμενικά ενημερωμένου Ασθενούς – Πολίτη με κατοχυρωμένα νομικά, συνταγματικά και Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ορίσαμε ως Ποιότητα Ζωής την υποκειμενική αίσθηση πληρότητας και ασφάλειας, την ικανοποίηση και την απόλαυση που δημιουργεί στον άνθρωπο η συμμετοχή σε όλες τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, δηλαδή συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες παραγωγής των υλικών συνθηκών διαβίωσης, αναπαραγωγής και πολιτισμού».

Σύμφωνα με το Δρα Γεωργόπουλο οι στόχοι της Αποκατάστασης στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ είναι οι εξής:

«Οι στόχοι της Υπερτομεακής Ομάδας Αποκατάστασης στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ δεν περιορίζονται στη βελτίωση της κίνησης, ή/και του λόγου, ή/και ψυχονοητικών ελλειμμάτων που προέρχονται από νόσο ή ατύχημα. Οι απώτεροι στόχοι είναι:

· Η διασφάλιση Ποιότητας Ζωής για τον ασθενή και την οικογένειά του.

· Η εξασφάλιση αυτόνομης διαβίωσης για τον ασθενή.

· Η προσωπική, οικογενειακή, κοινωνική και επαγγελματική επανένταξη του πάσχοντος.

· Η αποτελεσματική παρέμβαση στην ευρύτερη Κοινωνία, με την ανάπτυξη και προαγωγή του Ιατρο – Κοινωνικού Προτύπου στις Υπηρεσίες Υγείας και Αποκατάστασης.

Στο μέτρο αυτό, τα κριτήρια ποιότητας όπως αυτά προωθούνται από τους θεσμικούς φορείς, θα πρέπει να αποτυπώνουν τις πλέον σύγχρονες επιστημονικές απαιτήσεις και να συμβαδίζουν με τις πραγματικές ανάγκες των ασθενών, έτσι ώστε η μέτρηση της ποιότητας να συμπορεύεται με την ουσία της αποκατάστασης».

Και ο κ. Γεωργόπουλος κατέληξε: «Στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ κάνουμε ό,τι είναι αναγκαίο και όχι ό,τι θεωρείται εφικτό, παρέχοντας αδιάλειπτα στον ασθενή τη δέουσα, αποτελεσματική, αμερόληπτη και ασφαλή φροντίδα, βασισμένη στις πραγματικές του ανάγκες, χωρίς κοινωνικές ή άλλου τύπου διακρίσεις! Κάνουμε για τους ασθενείς μας ό,τι θα κάναμε για την οικογένειά μας!».

Πόνος στον αγκώνα. Έξω και έσω επικονδυλίτιδα. Αγκώνας τενιστών και αγκώνας γκόλφερ

Αλέξανδρου Γιατζίδη

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr  iatrikanea

H επικονδυλίτιδα του αγκώνα συνιστά μια πάθηση κατά την οποία αναπτύσσεται έντονος πόνος στην έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα (στους επικόνδυλους) και οφείλεται σε έντονη και παρατεταμένη χρήση του αγκώνα (σύνδρομο υπέρχρησης). Συμβαίνει συνήθως σε ασθενείς που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες και η συμπτωματολογία της μπορεί να είναι έντονη και χρόνια. Η επικονδυλίτιδα μπορεί να αφορά την έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα. Και στις δύο περιπτώσεις η συχνή σύσπαση των μυών που καταφύονται στην έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα προκαλεί υπέρμετρη φόρτιση και τραυματισμό των τενόντων της περιοχής μ’ αποτέλεσμα πόνο και ευαισθησία. Παρόμοια συμπτώματα βέβαια μπορούν ν’ αναπτυχθούν και με άμεσο τραυματισμό (λχ πτώση, σύγκρουση).

Η έξω επικονδυλίτιδα ονομάζεται και tennis elbow καθώς παρατηρείται συχνά στους τενίστες. Σχετίζεται με τη τενοντίτιδα των μυών που εκτείνουν τον καρπό και το χέρι καθώς αυτοί καταφύονται στον έξω επικόνδυλο του αγκώνα.

Η έσω επικονδυλίτιδα ονομάζεται και golfer elbow καθώς παρατηρείται συχνά στους γκολφερ. Σχετίζεται με τη τενοντίτιδα των μυών που κάμπτουν τον καρπό και το χέρι καθώς αυτοί καταφύονται στον έσω επικόνδυλο του αγκώνα.

Ο πόνος μπορεί να εντοπίζεται στο σημείο όπου οι τένοντες προσφύονται στον έξω επικόνδυλο ή και κατά μήκος των μυών στο αντιβράχιο. Ο πόνος εμφανίζεται ή/και επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια ή μετά από βαρειά χειρονακτική εργασία.

Σε σοβαρές περιπτώσεις εμφανίζεται ακόμα και κατά την προσπάθεια να σηκώσει κανείς ένα ελαφρύ αντικείμενο ή να σφίξει κάτι με τη γροθιά του (πχ να ξεβιδώσει ένα καπάκι).

Στοιχεία ανατομικής: 

Ο αγκώνας επιτρέπει τις κινήσεις κάμψης και έκτασης του βραχίονα, καθώς και τις στροφικές κινήσεις του χεριού. Είναι μια άρθρωση που τα οστά συνδέονται μεταξύ τους για να επιτρέπεται η κίνηση τους προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι τένοντες λειτουργούν ως προσφύσεις των μυών στα οστά. Όταν σηκώνετε το άκρο χέρι προς τα πάνω, οι εκτείνοντες μύες συστέλλονται και βραχύνονται. Τραβούν τους τένοντες, οι οποίοι με τη σειρά τους τραβούν τα οστά και ο καρπός λυγίζει.

Οι μύες, πού επιτελούν την έκταση του καρπού (εκτείνοντες) προσφύονται στην έξω επιφάνεια του αγκώνα και αποτελούνται από ένα κοινό τένοντα. Οι τένοντες αποτελούνται από ίνες, που σαν κύριο συστατικό τους είναι το κολλαγόνο.

Οι επιμήκεις αυτές ίνες του κολλαγόνου προσδίδουν στους τένοντες την αντοχή στις διατατικές δυνάμεις.

Κατά τη διάρκεια μιας κίνησης (άρση βάρους, χτύπημα της ρακέτας, προσπάθεια να βιδώσουμε με κατσαβίδι) οι μύες συσπώνται, η δύναμη αυτή μεταφέρεται στον κοινό τένοντα και στο σημείο της πρόσφυσής του στον επικόνδυλο.


Αιτιολογία: 

Η υπερχρήση των μυών και τενόντων του αντιβραχίου είναι η πιο συχνή αιτία. Πολλές φορές η επανάληψη κινήσεων απλών προκαλεί την φλεγμονή του κοινού τένοντα και την μερική ρήξη των ινών του. Το κάρφωμα, βίδωμα, άρση βαρέων αντικειμένων μπορεί να προκαλέσει την επικονδυλίτιδα. 

Ο οργανισμός κινητοποιεί μηχανισμούς για την επούλωση αυτών των μικρών ρήξεων. Η συνεχιζόμενη χρήση όμως του χεριού, και η επανάληψη των ίδιων κινήσεων, προκαλούν νέες ρήξεις. Ετσι εμφανίζεται ουλώδης ιστός μέσα στη μάζα του τένοντα, με αποτέλεσμα ελάττωση της αντοχής και πόνο.

Συμπτώματα

• Πόνος στην έξω ή έσω πλευρά του αγκώνα.
• Ευαισθησία εντοπισμένη στον έξω κόνδυλο του βραχιονίου (οστική προεξοχή στην έξω επιφάνεια του αγκώνα) ή στην έσω επικονδυλίτιδα στην μέσα πλευρά του αγκώνα 
• Επώδυνες κινήσεις – κυρίως η έκταση του καρπού και η άρση αντικειμένων – και ο δραγμός (γροθιά). Δραστηριότητες που απαιτούν χρήση των μυών που εκτείνουν τον αγκώνα ( ένα μπουκάλι νερό) είναι χαρακτηριστικά επώδυνες.
• Πρωινή δυσκαμψία

Διάγνωση: 

Η διαδικασία της διάγνωσης περιλαμβάνει ένα λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς, για τα συμπτώματα, τον τρόπο και την διάρκεια που εμφανίζονται, καθώς και πιθανές αιτίες που ο ασθενής μπορεί να ενοχοποιήσει.

Ο γιατρός πιέζει το σημείο του επικονδύλου, για να διαπιστώσει αν πονάτε. Στη συνέχεια, σας ζητάει να σηκώσετε τα δάχτυλά σας, ενώ την ίδια στιγμή τα πιέζει προς την αντίθετη κατεύθυνση, ασκώντας αντίσταση. Η κίνηση αυτή ενεργοποιεί τους εκτείνοντες μυς. Εάν κατά την εξέταση αυτή νιώθετε πόνο, συμπεραίνουμε, συνήθως, ότι το πρόβλημα είναι επικονδυλίτιδα.

Οι ακτινογραφίες δεν παρέχουν κάποια πληροφορία, εκτός αν συνυπάρχει οστικό υπόστρωμα (ρευματοειδής αρθρίτιδα).

Ο έλεγχος με μαγνητική τομογραφία μπορεί να αναδείξει πρώιμες ρήξεις του τένοντα. 



Θεραπεία:

Χωρίς θεραπεία, ο αγκώνας γίνεται συνεχώς πιο επώδυνος. Ο πόνος γίνεται τόσο έντονος, σε σημείο να εμποδίζει την εργασία σας, ιδιαίτερα αν ασκείτε χειρωνακτικό επάγγελμα.

Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει:

Χρειάζεται ανάπαυση και παύση των κινήσεων που προκαλούν πόνο.

• ακινητοποίηση του αγκώνα και του αντιβραχίου για 2 – 3 εβδομάδες.
• φαρμακευτική αγωγή με αναλγητικά και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.
• εφαρμογή πάγου ή θερμότητας
• Μερικές φορές, ένας κινησιοθεραπευτής συμβάλλει στη θεραπεία, πιέζοντας τον τένοντα (εγκάρσια μάλαξη σε βάθος), για να «δια- λύσει» του κόμπους που έχουν δημιουργηθεί στο επίπεδο των μυών ή των οστών (συμφύσεις). Αυτή η μέθοδος μπορεί στιγμιαία να προκαλεί πόνο, είναι όμως αποτελεσματική για τη μείωση των καθημερινών πόνων.
• Η θεραπεία με ειδικούς υπερήχους βοηθά αποτελεσματικά. Αυτά τα ηχητικά κύματα δημιουργούν μικροτραύματα που προωθούν τις φυσικές διεργασίες επούλωσης.

Η θεραπεία της έξω ή έσω επικονδυλίτιδας του αγκώνα είναι κατ’ αρχάς συντηρητική και συνίσταται σε μια σειρά μέτρων όπως παγοθεραπεία, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη-αναλγητικά, αποφυγή χρήσης των μυών που εμπλέκονται και κατάλληλη φυσικοθεραπεία. Οι τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης μπορούν να έχουν άμεσο θεραπευτικό αποτέλεσμα, πρέπει ωστόσο να γίνονται με σωστή τεχνική και να αποφεύγεται η κατάχρησή τους.

Σε περιπτώσεις χρόνιας και υποτροπιάζουσας φλεγμονής προτιμάται η λύση της χειρουργικής επέμβασης. Αυτή συνίσταται σε μια μικρή τομή (διατομές ολίσθησης) στο σημείο έκφυσης των εκτεινόντων ή καμπτήρων μυών στην περιοχή του έξω ή έσω επικόνδυλου με αποτέλεσμα τοπική αποσυμπίεση που συνήθως μειώνει αισθητά τον πόνο και την ευαισθησία.

Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει:

• αφαίρεση του ουλώδους ιστού από την μάζα του τένοντα των εκτεινόντων
• απελευθέρωση της έκφυσης του τένοντα των εκτεινόντων

Η επέμβαση γίνεται συνήθως με περιοχική αναισθησία, στο τμήμα ημερήσιας νοσηλείας του νοσοκομείου.

Διαβάστε επίσης

Κάταγμα στο κάτω άκρο της κερκίδας, στο χέρι ή κάταγμα τύπου Colles

Πόνοι στον Αυχένα. Ασκήσεις για την αντιμετώπιση τους και οδηγίες για την πρόληψη τους

Πόνος χαμηλά στο χέρι από τενοντίτιδα στον καρπό. Αιτίες που συμβαίνει, τρόποι αντιμετώπισης και πρόληψης

Αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, με πόνο στην μέση, πρωινή δυσκαμψία. Πώς γίνεται η διάγνωση, ποια η θεραπεία, υπάρχει πρόληψη;

Τι είναι η κρυοθεραπεία; Πως αντιμετωπίζει αποτελεσματικά πόνους κακώσεων, μυών, μέσης και αρθρώσεων;

Κράμπα. Ποιοι μύες συνήθως παθαίνουν κράμπες; Τι πρέπει να τρώτε για να ΜΗΝ σας πιάνουν;

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Κράμπα είναι η κατάσταση εκείνη κατά την οποία οι μύες βρίσκονται σε συνεχή και επώδυνη σύσπαση. Μπορεί να αφορά έναν μυ, αλλά μερικές φορές και ολόκληρη ομάδα συναγωνιστών μυών.

Οι κράμπες συνήθως επηρεάζουν τις γάμπες, τους μηρούς, την κοιλιά. 

Η έντονη άσκηση, ο αθλητισμός, η γυμναστική αλλά και οι καθημερινές δουλειές που συχνά απαιτούν αυξημένη μυϊκή δραστηριότητα είναι οι αιτίες που προκαλούν τις επώδυνες μυϊκές κράμπες. Οι κράμπες συμβαίνουν ξαφνικά και απροειδοποίητα. Εκτός από τον έντονο πόνο που προκαλούν, δεν επιτρέπουν στους μυς που έχουν προσβληθεί να λειτουργήσουν κανονικά.

Οι μύες που είναι συνήθως επιρρεπείς στην κράμπα είναι:

• Οι οπίσθιοι κνημιαίοι (γαστροκνήμιος- υποκνημίδιος).
• Οι οπίσθιοι μηριαίοι (δικέφαλος - ημιτενοντώδης - ημιυμενώδης).
• Οι καμπτήρες των δακτύλων του άκρου ποδιού και χεριού.
• Οι ορθοί κοιλιακοί.
• Οι μύες στην περιοχή του λαιμού (στερνοκλειδομαστοειδής).
• Οι μύες στην περιοχή της πλάτης (τραπεζοειδήδρομβοειδής - ανελκυστήρας της ωμοπλάτης).
• Γενικά οι μύες που σηκώνουν βάρη (ραχιαίοι).

Διατροφικά μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να αντιμετωπίσετε τις κράμπες είναι:

Πίνετε αρκετό νερό, ώστε ο οργανισμός σας να έχει επάρκεια σε ηλεκτρολύτες και μεταλλικά στοιχεία.  Μην εκτίθεστε πολλές ώρες στη ζέστη και στον ήλιο ή στο πολύ κρύο.

Μπανάνα ή Φρέσκα φρούτα: Αν οι κράμπες εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του ύπνου, φάτε λίγο πριν κοιμηθείτε μία μπανάνα ή κάτι αλμυρό και πιείτε νερό. Μια μεσαίου μεγέθους μπανάνα περιέχει 450 mg κάλιο που καταπολεμά τις κράμπες. Επίσης προτιμήστε τα φρέσκα λαχανικά, όπως το λάχανο, τον αρακά, τις πιπεριές αλλά και τα φρέσκα φρούτα, τα μήλα, τα πορτοκάλια και τα βερίκοκα που περιέχουν σημαντικές ποσότητες καλίου.

Το αλάτι επίσης βοηθά στην αποκατάσταση του νατρίου στο σώμα. Εάν το αποφεύγετε λόγω υψηλής πίεσης ή άλλης πάθησης και παράλληλα ιδρώνετε πολύ, τότε ίσως χρειάζεται να συμβουλευτείτε το γιατρό σας για να αυξήσετε κατά λίγο την επιτρεπόμενη ημερήσια ποσότητα αλατιού στο φαγητό.

Χυμός καρότου: Ο χυμός δύο καρότων το πρωί θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από το πρόβλημα. Το καρότο περιέχει 20 φορές περισσότερα α και β-καροτένια από τα άλλα φρούτα και λαχανικά, αλλά διαθέτει άφθονα και μεταλλικά άλατα (κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο) που χρειάζεται ο οργανισμός για να καταπολεμήσει τις κράμπες.

Το ασβέστιο βοηθά στη συστολή και το μαγνήσιο στη διαστολή των μυών. Βάλτε στη διατροφή σας τρόφιμα πλούσια σε μαγνήσιο και ασβέστιο, όπως είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, οι ξηροί καρποί, η σόγια, τα δημητριακά ολικής αλέσεως (μαγνήσιο), τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το μπρόκολο, το σουσάμι και και τα μικρά ψάρια που τρώγονται με τα κόκαλα (για το ασβέστιο).

Ίσως στους υδατάνθρακες να κρύβεται το κλειδί για την πρόληψη των μυϊκών σπασμών. Οι μύες χρειάζονται ενέργεια για να λειτουργήσουν, και σύμφωνα μάλιστα με τις τελευταίες θεωρίες για τα αίτια της κράμπας, εάν οι συσπάσεις των μυών δεν πραγματοποιούνται ρυθμικά τότε προκύπτει ο ενοχλητικός πόνος και η ακινησία. Οι υδατάνθρακες ολικής άλεσης εκτός του ότι τροφοδοτούν τους μύες με ενέργεια, καλύπτουν σημαντικό κομμάτι των αναγκών στα θρεπτικά συστατικά που έχουμε ήδη τονίσει.

Τα ισοτονικά ποτά αποτελούν μία καλή εναλλακτική για τους αθλητές που ιδρώνουν και χάνουν ηλεκτρολύτες.

Διαβάστε επίσης

• Μυϊκές Κράμπες. Ποιες οι αιτίες, πώς προλαμβάνονται και τι πρέπει να κάνετε αν σας πιάσει κράμπα στην θάλασσα;
• Μην ξεχνάτε να ελέγχετε το μαγνήσιο. Η έλλειψη του προκαλεί μουδιάσματα, κράμπες, ημικρανίες, κόπωση. Σε ποιες τροφές υπάρχει το μαγνήσιο; 

Αλγοδυστροφία, αντανακλαστική Συμπαθητική Δυστροφία, σύνδρομο σύμπλοκου περιοχικού πόνου με έντονο πόνο, αίσθηση καψίματος σε πόδια ή χέρια

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Αντανακλαστική Συμπαθητική Δυστροφία (Αλγοδυστροφία) ή σύνδρομο σύμπλοκου περιοχικού πόνου COMPLEX REGIONAL PAIN SYNDROME (CRPS) είναι μια κατάσταση που συχνά η διάγνωση της γίνεται πολύ δύσκολα. Βασικό στοιχείο είναι ο πόνος που είναι συχνά καυσαλγικός. Συχνότερα  επηρεάζονται τα άκρα (χέρια, καρπός , γόνατα, κλπ). Μπορεί να προσβληθούν μία ή περισσότερες περιοχές.

Πρωτοεμφανίστηκε το 1864 στον Αμερικάνικο εμφύλιο πόλεμο σε στρατιώτες που τραυματίζονταν στα χέρια και στα πόδια από σφαίρες. Όσοι από αυτούς το είχαν γέμιζαν τις μπότες τους με νερό και τύλιγαν τα χέρια τους με κουρέλια για να σταματήσουν το αίσθημα του καψίματος στα μέλη τους. Το ονόμασαν καυσαλγία (causalgia) από τα Ελληνικά "Καύσος" και " Άλγος".

Επίσης ονομάζεται και ατροφία Suddeck, Raynaud, σύνδρομο ώμου-χειρός, οξεία οστική ατροφία, τραυματικός αγγειόσπασμος, συμπαθητικά διατηρούμενος πόνος. Στον όρο αντανακλαστική συμπαθητική δυστροφία (Reflex Sympathetic Dystrophy; RSD) ή σύνδρομο σύμπλοκου περιοχικού πόνου τύπου Ι (Complex Regional Pain Syndrome; CRPS-1) υπάγεται σύνολο συμπτωμάτων και εκδηλώσεων χαρακτηριζόμενων από πόνο, αισθητικές διαταραχές, αλλοδυνία, μεταβολές της θερμοκρασίας, διαταραχές της παραγωγής του ιδρώτα, οίδημα και μεταβολές της χροιάς του δέρματος σε μια περιοχή του σώματος μετά από βλαπτικό ερέθισμα.

 Συμπτώματα

• Πόνος
• Αλλοδυνία
• Υπερπάθεια
• Ευαισθησία στην αφή
• Αλλαγή στο χρώμα του δέρματος
• Αλλαγή στη θερμοκρασία της περιοχής
• Αλλαγή στο δέρμα
• Υπεριδρωσία
• Οίδημα
• Ελάττωση τριχοφυΐας. Είναι συχνή στην προσβληθείσα περιοχή, ενώ άλλοτε παρατηρείται υπερτρίχωση, η οποία και αυτή θεωρείται σημείο δυσλειτουργίας του συμπαθητικού.
• Εύκολη κόπωση, στα όψιμα στάδια της νόσου
• Ουρολογικές διαταραχές : Υπερρεφλεξία ή αρεφλεξία του εξωστήρα και ασυνέργεια εξωστήρα – εξωτερικού σφιγκτήρα, η οποία οδηγεί σε έπειξη για ούρηση, συχνουρία, ακράτεια ή κατακράτηση των ούρων

Το αρχικό σύμπτωμα είναι συνήθως αιφνίδιος ή προοδευτικά επιδεινούμενος πόνος σε μια αρθρική περιοχή, μετά από κάκωση ή χωρίς εμφανή αίτια. Ο πόνος μπορεί να είναι μέτριος και καλά ανεκτός που υποχωρεί με την ανάπαυση, έως πολύ έντονος ή ανυπόφορος με έντονη την παρουσία του και στην παραμικρή κίνηση ή σε επαφή με τα κλινοσκεπάσματα. Συχνά καταλαμβάνει όλο το μέλος. Ο πάσχων συνήθως τυλίγει το μέλος του με μια βρεγμένη πετσέτα ή επιθέματα, για να περιορίσει τον πόνο και να απαλύνει την αίσθηση καψίματος που διακατέχει το μέλος. Άλλοτε ο πόνος είναι "μηχανικού τύπου" και εκλύεται ή επιδεινώνεται με την πίεση, την κινητοποίηση, ή τη φόρτιση της πάσχουσας περιοχής. Κάποιες μπορεί να έχει "ψευδοφλεγμονώδη" χαρακτήρα, δηλαδή να εκλύεται αυτόματα και να επιδεινώνεται τη νύχτα, συνήθως δεν υποχωρεί με κοινά αναλγητικά, ανταποκρίνεται καλύτερα στα ΜΣΑΦ.

Επιδημιολογία

• Άτομα κάθε ηλικίας και φύλου μπορεί να προσβληθούν. 
• Η RSD είναι συχνότερη στα κορίτσια (67-84%), παρά τα αγόρια (αναλογία 2:1). 
• Η RSD παρατηρείται συνήθως σε άτομα ηλικίας 40-49 ετών. 
• Η CRPS-1 είναι πολύ λιγότερο συχνή στα παιδιά απ΄ ό,τι στους ενήλικες. Η μέση ηλικία προσβολής ανέρχεται σε 12.4-13.4 χρόνια (εύρος 7-17 χρόνια). Το χρονικό διάστημα από της έναρξης των συμπτωμάτων μέχρι την διάγνωση της RSD κυμαίνεται από 4-12 μήνες  (εύρος 1-60 μήνες) αν και ενίοτε δεν υπερβαίνει τις 12 ημέρες. Σε αντίθεση με τους ενήλικες, στα παιδιά η RSD προσβάλλει συχνότερα τα κάτω άκρα και, λιγότερο συχνά, προηγείται εκλυτικό γεγονός.

Είναι άγνωστη η αιτία που το προκαλεί, πολλοί παράγοντες εμπλέκονται. Μπορεί να εμφανιστεί μετά από τραυματισμό ή κάταγμα ενώ άλλοτε εμφανίζεται χωρίς προφανή αιτία.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΥΝΔΕΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΑΛΓΟΔΥΣΤΡΟΦΙΑ

•   Κακώσεις (ήπιες-σοβαρές) •   Κατάγματα (ιδιαίτερα Colles) •   Διαστρέμματα-εξαρθρήματα •   Πρωτοπαθή νοσήματα ΚΝΣ •   Μυοσκελετικές χειρουργικές επεμβάσεις •   Βλάβες νωτιαίου μυελού •   Νοσήματα αυχένα (αρθρίτιδα, δισκοπάθεια) •   Περιφερική νευροπάθεια •   Ερπητας ζωστήρας με μεθερπητική νευραλγία •   Πνευμονική φυματίωση •   Κύηση •   Φάρμακα (αντιφυματικά, βαρβιτουρικά άλλα αντισπασμωδικά) •   Προδιάθεση •   Υστερική προσωπικότητα •   Νοσήματα εκδηλούμενα με σπασμούς

Πιστεύεται  ότι εμπλέκεται μια ομάδα νευρικών ινών που καλείται Συμπαθητικό Νευρικό Σύστημα (Σ.Ν.Σ.).  Ανωμαλίες του Σ.Ν.Σ. επηρεάζουν  την αιματική ροή ή την θερμοκρασία του δέρματος.

Η αλγοδυστροφία οφείλεται σε δυσλειτουργία του συμπαθητικού νευρικού συστήματος.

Παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί αλγοδυστροφίας

΄Αλγος--->	Ευαισθητοποίηση μεγάλου μεγέθους μυελινοποιημένων νευρικών ινών	Ενεργοποίηση και δυσλειτουργία νευρικών ινών τύπου C (υπεραλγησία, διαταραχές αισθητικότητας )
Οίδημα --->	Απελευθέρωση νευροπεπτιδιών από νευρικές ίνες τύπου C	Ερεθισμός συμπαθητικού
Οστική βλάβη --->	Απελευθέρωση νευpοπεπτιδίων και υπεραιμία	Ερεθισμός συμπαθητικού
Υμενίτιδα--->	Απελευθέρωση νευροπεπτιδίων
Δυστροφία--->	Μηχανικές επιδράσεις, άγνωστοι μηχανισμοί

Διάγνωση

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

• Μικρή αύξηση ΤΚΕ (σε βαριές και εκτεταμένες περιπτώσεις)
• Ηπια υπερασβεστιουρία
• Μικρή αύξηση αλκαλικής φωσφατάσης
• Μικρή αύξηση υδροξυπρολίνης ούρων (ιδίως στο στάδιο Ι)
• Υπερτριγλυκεριδαιμία (στο 61% των ασθενών κυρίως με RSD των κάτω άκρων)
• Μικρή αύξηση κυττάρων στο αρθρικό υγρό
• Θετικό BW15 (σε διπλάσια συχνότητα)

ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ


Ακτινολογικά παρουσιάζεται με μείωση της οστικής πυκνότητας στην περιοχή του τραυματισμού και η θεραπεία συνίσταται σε μακροχρόνια φυσικοθεραπεία, χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών ή και διήθηση στελεχών του συμπαθητικού νευρικού συστήματος.

Σε παιδιά με ευρήματα συμβατά με RSD, οι απλές ακτινογραφίες και το σπινθηρογράφημα των οστών βοηθούν σημαντικά στον αποκλεισμό άλλων καταστάσεων (π.χ. κατάγματα κόπωσης, οστεομυελίτιδα, οστεοειδές οστέωμα ή νεοπλάσματα) Τις 4-6 πρώτες εβδομάδες της νόσου οι ακτινογραφίες είναι φυσιολογικές. Μετά τον 1^ο-2^ο μήνα εμφανίζονται οι, σχεδόν παθογνωμονικές, ακτινολογικές αλλοιώσεις. Οι απλές ακτινογραφίες έχουν ευαισθησία και ειδικότητα 69% και 71%, αντίστοιχα.

Οι ακτινογραφίες μπορεί να δείξουν οστεοπόρωση στην περιοχή.

Μέτρηση οστικής πυκνότητας της προσβεβλημένης οστικής περιοχής.

Το Σπινθηρογράφημα Οστών μπορεί να βοηθήσει διαγνωστικά. Σπινθηρογράφημα 3 φάσεων. Είναι η εξέταση εκλογής, γιατί δίνει πληροφορίες για την διάχυση (φάση Ι) ή την σχετική αγγείωση (φάση ΙΙ) του πάσχοντος μέλους, χρήσιμες για την διάκριση της RSD από λοιμώξεις ή άλλες αλλοιώσεις

Θεραπεία

Η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό και συνδυάζει φυσικά μέσα, αναλγητικά φάρμακα, αγωγή για τον νευροπαθητικό πόνο, ενέσεις , κλπ. 
Η θεραπεία αφορά κινησιοθεραπεία, δια δερματικά ηλεκτρικά ρεύματα, αναλγητικά - αντιφλεγμονώδη φάρμακα, καλσιτονίνη, κορτικοστεροειδή και χειρουργική συμπαθεκτομή ή συμπαθητική περιοχική γαγγλιοπληγική αγωγή. 

Βιβλιογραφία: Rheumatology Secrets, Arthritis Research Campaign

Wordliczek J et al, 2000.
Bernstein BH et al, 1978; Wilder RT et al, 1992; Kesler RW et al, 1988; Hassenbusch SJ et al, 1996

Murray CS et al, 2000

Jastaniah WA et al, 2003


Διαβάστε επίσης

• Πόνος στον αγκώνα. Εξω και έσω επικονδυλίτιδα. Αγκώνας τενιστών και αγκώνας γκόλφερ
• Πόνοι στον Αυχένα. Ασκήσεις για την αντιμετώπιση τους και οδηγίες για την πρόληψη τους
• Πόνος χαμηλά στο χέρι από τενοντίτιδα στον καρπό.
• Αιτίες που συμβαίνει, τρόποι αντιμετώπισης και πρόληψης
• Αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, με πόνο στην μέση, πρωινή δυσκαμψία. Πώς γίνεται η διάγνωση, ποια η θεραπεία, υπάρχει πρόληψη;
• Πόνος στη φτέρνα από φλεγμονή (Αποφυσίτιδα πτέρνας - νόσος Sever)

Dr.
PhD