MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Παρκινσον

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παρκινσον. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παρκινσον. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πρωτοποριακή εξέταση για το Πάρκινσον, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από το Αffidea neuraCare

Πρωτοποριακή εξέταση για το Πάρκινσον, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από το Αffidea neuraCare
medlabnews.gr iatrikanea

Ένα εξαιρετικά πολύτιμο διαγνωστικό εργαλείο στη διερεύνηση Παρκινσονικών συνδρόμων, προσφέροντας επίπεδα ακρίβειας και αξιοπιστίας που έως σήμερα δεν ήταν διαθέσιμα στη χώρα, παρουσιάστηκε από την Επικεφαλής Τμήματος Πυρηνικής Ιατρικής του Affidea neuraCare Athens κα Σοφία Χατζηιωάννου στην πρώτη Συνέντευξη Τύπου του Affidea neuraCare Athens. Στην εκδήλωση εκπρόσωποι των ΜΜΕ είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τα κορυφαία ονόματα της Νευρολογίας που στελεχώνουν το εγχείρημα της Affidea, και να ενημερωθούν για μια εξέλιξη που αλλάζει τα δεδομένα στη διάγνωση νευρολογικών παθήσεων.

Πρόκειται για την μοριακή απεικόνιση εγκεφάλου με το ραδιοφάρμακο 18F-φλουρο-L-διυδροξυ-φαινυλαλανίνη (F-18 FDOPA), η οποία πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Affidea neuraCare αξιοποιώντας την πλέον προηγμένη ψηφιακή τεχνολογία PET/CT. Η νέα αυτή εξέταση υψηλής εξειδίκευσης επιτρέπει την ακριβή απεικόνιση της σύνθεσης ντοπαμίνης στον εγκέφαλο και παρέχει κρίσιμες πληροφορίες για τη λειτουργία των προσυναπτικών ντοπανινεργικών νευρώνων.

Η δυνατότητα πραγματοποίησης της εξέτασης F-18 FDOPA PET/CT στην Ελλάδα σηματοδοτεί την εισαγωγή μιας πρωτοποριακής και σπάνιας τεχνολογίας μοριακής απεικόνισης, η οποία επιτρέπει:
  • Ταχύτερη και πιο αξιόπιστη εξέταση
  • Μειωμένη έκθεση σε ακτινοβολία, χάρη στη χρήση PET/CT τελευταίας ψηφιακής γενιάς
  • Βέλτιστο σχεδιασμό θεραπευτικής στρατηγικής, με ουσιαστική συμβολή στη λήψη κλινικών αποφάσεων από τους θεράποντες ιατρούς
Η νέα αυτή δυνατότητα συνιστά ένα ακόμη καθοριστικό βήμα προς μια πιο εξατομικευμένη, σύγχρονη και υψηλής ποιότητας ιατρική φροντίδα, αντανακλώντας το όραμα του Affidea neuraCare για την εισαγωγή καινοτόμων διαγνωστικών λύσεων που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών και της καθημερινότητάς τους.

Με τη συμμετοχή κορυφαίων Ελλήνων επιστημόνων της Νευρολογίας, το Affidea neuraCare ξεκίνησε πρόσφατα τη λειτουργία του, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή στην πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία και έρευνα νευρολογικών παθήσεων, με στόχο να επαναπροσδιορίσει τα διεθνή πρότυπα φροντίδας.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ευρέως καταξιωμένοι επιστήμονες της Νευρολογίας συναντιούνται και συνεργάζονται, ο καθένας στον τομέα της εξειδίκευσής του, δημιουργώντας μια ισχυρή διεπιστημονική συμμαχία. Η βαθιά επιστημονική γνώση, η πολυετής κλινική εμπειρία και η εξειδίκευσή τους τοποθετούν τον Έλληνα ασθενή στο επίκεντρο μιας φροντίδας που συνδυάζει ακρίβεια, καινοτομία και ανθρωποκεντρική προσέγγιση.

Σχετικά με το Affidea neuraCare

​Το neuraCare Athens είναι το πρώτο Κέντρο Αριστείας της Affidea στη Νευρολογία στην Ελλάδα και Ευρώπη, αποτελώντας ορόσημο σε ένα πρωτοποριακό πανευρωπαϊκό δίκτυο που επαναπροσδιορίζει τα πρότυπα νευρολογικής φροντίδας.

Με τεχνολογία αιχμής – PET-CT, SPECT-CT και 3T MRI τελευταίας γενιάς από τη GE HealthCare – και σε συνεργασία με κορυφαίους Έλληνες και διεθνείς επιστήμονες, προσφέρει διάγνωση ακριβείας και εξατομικευμένες θεραπευτικές λύσεις που ανταποκρίνονται στα υψηλότερα διεθνή πρότυπα.

Μια στρατηγική επένδυση του Ομίλου Affidea, που θέτει νέα δεδομένα στη Νευρολογία και αναδεικνύει την Ελλάδα σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης ιατρικής στην Ευρώπη.

Διαβάστε επίσης:

Πάρκινσον: Επείγουσα ανάγκη για τη χάραξη μίας εθνικής στρατηγικής για τη νόσο

Πάρκινσον: Επείγουσα ανάγκη για τη χάραξη μίας εθνικής στρατηγικής για τη νόσο
medlabnews.gr iatrikanea

Κοινή έκκληση για την άμεση υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής για την Νόσο Πάρκινσον απηύθυναν σε εκδήλωση, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ασθενών και Φροντιστών ΠΑΡ.ΚΙΝ.Σ.Ο.Ν. και διακεκριμένοι νευρολόγοι οι οποίοι συμμετέχουν στην επιτροπή εργασίας που έχει συγκροτηθεί σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας για τη θεμελίωση της εν λόγω εθνικής στρατηγικής. Οι ομιλητές σκιαγράφησαν τους λόγους για τους οποίους μια συντονισμένη και ολοκληρωμένη προσέγγιση αντιμετώπισης της νόσου αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα. Παράλληλα, αναφέρθηκαν στην προεργασία και στις προκαταρκτικές προτάσεις που έχουν καταγραφεί στο πλαίσιο της επιτροπής, ώστε να προχωρήσει η πρωτοβουλία στα επόμενα, καθοριστικά, στάδια υλοποίησης.

Την εκδήλωση χαιρέτισε ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, σημειώνοντας ότι: «H νόσος Πάρκινσον είναι μια δύσκολη ασθένεια. Η δημιουργία του Πανελληνίου Συλλόγου ασθενών και φροντιστών ΠΑΡ.ΚΙΝ.Σ.Ο.Ν. καθώς και η δράση του έχει συμβάλει πολύ στη βελτίωση των παροχών υγείας για τους ασθενείς. Από την αρχή της θητείας μου στο Υπουργείο Υγείας, αναγνώρισα το αίτημα του Συλλόγου για την έγκριση νέας θεραπείας με υποδόρια έγχυση που μπορεί να δώσει ποιότητα ζωής στους ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον. Όταν συνειδητοποίησα, μάλιστα, ότι η Ελλάδα είναι μία από τις τελευταίες χώρες που δεν είχε προχωρήσει στην έγκρισή της, θεώρησα ότι ήταν απαράδεκτο για την ελληνική πολιτεία. Η εισαγωγή της νέας αυτής θεραπείας στη θετική λίστα φαρμάκων ώστε οι ασθενείς να αποζημιώνονται από την κοινωνική τους ασφάλιση, δεν ήταν εύκολη υπόθεση, ωστόσο η υλοποίηση της ήταν αναγκαία και εξαιρετικά σημαντική, όχι μόνο διότι προσφέρει ποιότητα ζωής στους ασθενείς και τους κάνεις πιο παραγωγικούς, αλλά επειδή μειώνονται οι επιπτώσεις και οι παρενέργειες που προκαλούσε η προηγούμενη θεραπεία. Είναι σημαντικό να γίνουμε μια χώρα καινοτομίας και αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε μόνο με διάλογο και συνεργασία. Την τρέχουσα περίοδο το Υπουργείο Υγείας έχει θέσει ως προτεραιότητα το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τον Καρκίνο, ωστόσο δεσμεύομαι ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα προχωρήσουμε στο αντίστοιχο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη νόσο Πάρκινσον».

Την εκδήλωση χαιρέτισε, επίσης, με μήνυμά του ο Γεώργιος Τσιβγούλης, Καθηγητής Νευρολογίας ΕΚΠΑ, διευθυντής Β’ Νευρολογικής Κλινικής ΕΚΠΑ, ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ», πρόεδρος Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρείας, επισημαίνοντας τη σημασία της συνεργασίας της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρείας με τον Σύλλογο Ασθενών και την ελληνική Πολιτεία, ώστε οι ασθενείς να έχουν πρόσβαση στις καινοτόμες θεραπείες, με στόχο τη βελτίωση της κλινικής τους εικόνας και της καθημερινής τους αυτονομίας.

Η Φωτεινή Σκόνδρα, Πρόεδρος του Συλλόγου ΠΑΡ.ΚΙΝ.Σ.Ο.Ν., έστειλε ηχηρό μήνυμα διεκδίκησης για τους ασθενείς με Πάρκινσον και τους φροντιστές τους. Υπό το σύνθημα «Μη Μένεις OFF – Δήλωσε ΠαρON», τόνισε ότι «οι ασθενείς δεν είναι πλέον αόρατοι – κι αυτό φάνηκε μέσα από τη διαδικτυακή ημερίδα που ένωσε όλη την Ελλάδα, με τη συμμετοχή ασθενών, επιστημόνων πολιτικών και αυτοδιοικητικών παραγόντων, από κάθε γωνιά της χώρας». Η κα Σκόνδρα αναφέρθηκε με υπερηφάνεια στην έγκριση την νέας θεραπείας στην Ελλάδα για προχωρημένο Πάρκινσον, σημειώνοντας ότι «είναι μια σημαντική νίκη του Συλλόγου και απόδειξη της δύναμης της συλλογικής δράσης. Ένα ιστορικό αποτέλεσμα επιμονής και στρατηγικής συνεργασίας με τον Υπουργό Υγείας και τον Πρωθυπουργό και την υποστήριξη επιστημονικών και πολιτειακών φορέων». Η κα Σκόνδρα στην ομιλία της έθεσε μετ’ επιτάσεως το αίτημα για την Εθνική Στρατηγική για τη Νόσο Πάρκινσον, με επίκεντρο την πρόσβαση, τη φροντίδα, την εκπαίδευση και την καινοτομία. Με ενωτικό λόγο, κάλεσε όλους να στηρίξουν την προσπάθεια για ένα αύριο με αξιοπρέπεια. «Δεν μένουμε OFF. Δηλώνουμε ΠαρON. Δυναμικά, ενωμένοι, ασταμάτητοι».

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει εκτεταμένη συλλογική κινητοποίηση για να αναγνωριστεί η νόσος Πάρκινσον ως προτεραιότητα δημόσιας υγείας, τονίζει η κα Σκόνδρα: «Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστήσει σε αυτή τη σημαντική πρωτοβουλία. Μόνο με τη συνέργεια των επίσημων φορέων και των θεσμικών οργάνων, και την εκπόνηση ενός στρατηγικού σχεδιασμού διαχείρισης μπορεί να αλλάξει το τοπίο, τόσο για τη βελτίωση της υγείας των ασθενών, όσο και για την πολιτεία, η οποία μπορεί να εξασφαλίσει σημαντικά οικονομικά οφέλη, υιοθετώντας μία ολιστική στρατηγική διαχείρισης της νόσου».

Η νόσος Πάρκινσον δεν είναι νόσος των ηλικιωμένων, αλλά μια εξελισσόμενη αιτία σοβαρής αναπηρίας που επηρεάζει ανθρώπους όλων των ηλικιών, καθώς συναντάται συχνά σε ανθρώπους κάτω των 50 ετών. Οι ασθενείς δεν αντιμετωπίζουν μόνο έναν τρόμο στο χέρι, αλλά μια σειρά από εξουθενωτικές σωματικές, συναισθηματικές και οικονομικές επιπτώσεις που επηρεάζουν τις ζωές των πασχόντων και των οικογενειών τους.

Ο Λεωνίδας Στεφανής, Καθηγητής Νευρολογίας, διευθυντής Α’ Νευρολογικής Κλινικής, Αιγινήτειο Νοσοκομείο, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, συνεργαζόμενος ερευνητής, Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών Ακαδημίας Αθηνών, ανέλυσε τον σημαίνοντα ρόλο της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας στις παγκόσμιες εξελίξεις στη νόσο Πάρκινσον. Αναφέρθηκε, δε, σε μελέτες που καταδεικνύουν τη συχνότητα της νόσου στην Ελλάδα, στα ανώτερα παγκόσμια επίπεδα, αναφέροντας ότι: «Η ομάδα μας συμμετέχει για αρκετά χρόνια στο διεθνές πρόγραμμα PPMI και τα τελευταία ευρήματα του προγράμματος καλλιεργούν την ελπίδα στο εγγύς μέλλον να μπορούμε να παρέμβουμε, ώστε να μην αναπτυχθούν βαριά κινητικά συμπτώματα. Στο πρόγραμμα αυτό παρακολουθούνται και Έλληνες ασθενείς, ανάμεσά τους και μέλη του Συλλόγου, αλλά και οικογένειες με σπάνιες γενετικές μορφές της νόσου που έχουν βρεθεί στη χώρα μας». Ο κ. Στεφανής χαρακτήρισε σημαντικό βήμα την έγκριση της νέας αντλίας, προτείνοντας ωστόσο περαιτέρω βελτιώσεις, όπως η πρόσβαση στις χειρουργικές επεμβάσεις νευροδιεγέρτη και η δημιουργία πολυεπιστημονικών κέντρων φροντίδας, υπερθεματίζοντας την ανάγκη για την εκπόνηση Εθνικού Σχεδίου Δράσης με τη συνεργασία των επιστημονικών φορέων και του Συλλόγου.

Όλοι οι ομιλητές σημείωσαν ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό για τους ασθενείς ότι στην Ελλάδα κυκλοφορούν οι περισσότερες θεραπείες για την αντιμετώπιση του Πάρκινσον, ενώ τόνισαν ότι η πρόσφατη έγκριση της καινοτόμου υποδόριας μορφής έγχυσης λεβοντόπα, σε μορφή αντλίας συνεχούς χορήγησης είναι σημαντικό επίτευγμα για τις θεραπευτικές επιλογές της προχωρημένης νόσου. Ωστόσο, επισημάνθηκε ότι παραμένουν άλυτα πολλά ζητήματα για τη φροντίδα των ασθενών.

Ο Σπυρίδων Κονιτσιώτης, Καθηγητής Νευρολογίας, διευθυντής Νευρολογικής Κλινικής ΠΓΝΙ, πρόεδρος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, πρόεδρος της Ακαδημίας Νευροεπιστημών, σημείωσε ότι: «Ευελπιστούμε ότι η πολιτεία θα κινηθεί στην ίδια κατεύθυνση, θα αξιολογήσει και θα εγκρίνει την αποζημίωση χρήσης και άλλων καινοτόμων παρεμβάσεων, όπως των ασύρματων αισθητήρων, που φοράει ο ασθενής, καταγράφοντας με μεγάλη ακρίβεια τα κινητικά συμπτώματα και τις διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας». Παράλληλα, έδωσε έμφαση στην ανάγκη διεπιστημονικής προσέγγισης στη φροντίδα των ασθενών, με τη συμμετοχή νευρολόγων, νοσηλευτών, φυσικοθεραπευτών, εργοθεραπευτών, ψυχολόγων και άλλων εξειδικευμένων επαγγελματιών Υγείας, τονίζοντας ότι: «Πρέπει να γίνει αντιληπτή η επιβάρυνση των φροντιστών, οι οποίοι λόγω των ελλιπών υποστηρικτικών υπηρεσιών από την ελληνική πολιτεία, επωμίζονται ένα μεγάλο φορτίο φροντίδας. Είναι απαραίτητα τα προγράμματα υποστήριξης, όπως η βοήθεια στο σπίτι, η ενίσχυση δομών πρόνοιας και η δημιουργία μιας μονάδας χρόνιας νοσηλείας, η οποία απουσιάζει από την Ελλάδα».

Ο Παντελής Στάθης MD, PhD, Δ/ντης - Επιστημονικός Υπεύθυνος νοσοκομείου MEDITERRANEO, εκπρόσωπος κλάδου Κινητικών Διαταραχών της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρείας, παρουσιάζοντας το όραμα για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης, τόνισε ότι: «Το στρατηγικό σχέδιο πρέπει να καλύπτει κάθε πτυχή της νόσου, την καταγραφή και συλλογή εθνικών και διεθνών δεδομένων, την καταγραφή του νομικού πλαισίου, την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση, την πιθανή επιβράδυνση ή αναστολή της εξέλιξης, την εξατομικευμένη θεραπεία και την υποστήριξη των ασθενών και των οικογενειών τους, την εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας και των φροντιστών, τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις». Ο κ. Στάθης, για την υλοποίηση του στρατηγικού σχεδίου όρισε ως απαραίτητες προϋποθέσεις: τη σύσταση ομάδων έργου και χρονοδιαγράμματος, την εξασφάλιση της συνεργασίας και τη συνεχή στήριξη του υπουργείου Υγείας και των αρμόδιων εγκριτικών φορέων όπως ΚΕΣΥ, ΕΟΠΥΥ, ΕΟΦ, ΙΦΕΤ, τη διακομματική κοινοβουλευτική συναίνεση, τη διασφάλιση χρηματοδότησης, την ανάπτυξη συστήματος παρακολούθησης της προόδου υλοποίησής και απόδοσης του και την κατάθεση προτάσεων με έμφαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα και στην κοινότητα.



Παγκόσμια Ημέρα Πάρκινσον: Διαδικτυακή Ημερίδα «Μη Μένεις OFF - Δήλωσε ΠαρON»

Παγκόσμια Ημέρα Πάρκινσον: Διαδικτυακή Ημερίδα «Μη Μένεις OFF - Δήλωσε ΠαρON»
medlabnews.gr iatrikanea

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ασθενών και Φροντιστών ΠΑΡ.ΚΙΝ.Σ.Ο.Ν. «Παρίσταμαι-Κινητοποιώ-Στηρίζω-Όσους-Νοσούν», στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας αφιερωμένης στη νόσο, διοργανώνει Διαδικτυακή Ημερίδα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης με τίτλο «Μη Μένεις OFF-Δήλωσε ΠαρON».

Την Παρασκευή 11 Απριλίου 2025 στις 12.00 μ.μ., σας προσκαλεί σε ένα οδοιπορικό σε σταθμούς δυνάμεων και δυνατοτήτων υποστήριξης στον καθημερινό αγώνα όσων δοκιμάζονται από τη νόσο στη χώρα μας. Ένα ταξίδι στον ελληνικό χάρτη, με στόχο να αναδειχθεί η ανάγκη εκπόνησης Εθνικού Σχεδίου, που θα εξασφαλίζει τη βέλτιστη διαχείριση της νόσου και την πρόσβαση σε καινοτόμες θεραπείες και ποιοτικές υπηρεσίες για τους ασθενείς και τους φροντιστές τους.

Τις διαδρομές του οδοιπορικού θα συντονίσει η Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Ασθενών και Φροντιστών ΠΑΡ.ΚΙΝ.Σ.Ο.Ν., Φωτεινή Σκόνδρα και στην αφετηρία θα δώσουν το παρΟΝ:

• Ο Υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης.

• Η Πρόεδρος της Πανευρωπαϊκής Οργάνωσης «Parkinson‘s Europe», Josefa Domingos.

Στην Α’ ΔΙΑΔΡΟΜΗ θα παρουσιαστούν οι παράλληλες εκδηλώσεις ευαισθητοποίησης:

• Επιστολή υποστήριξης Υφυπουργού Ανάπτυξης κ. Σταύρου Καλαφάτη, Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης

• Η εβδομαδιαία δωρεάν διαδικτυακή δραστηριότητα του Συλλόγου «Διαχείριση στρες στη νόσο Πάρκινσον», Χρύσα Χρυσοβιτσάνου, Προϊσταμένη Ειδικού Νευρολογικού Κέντρου, Αιγινήτειο Νοσοκομείο.

• Η Εκδήλωση «Ρυθμός-Κίνηση-Ζωή», Ιωάννης Κουτεντάκης, Καθηγητής Εργοφυσιολογίας ΤΕΦΑΑ, Κλαίρη Καρποδίνη, Επιστημονική συνεργάτης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

• Δηλώσεις υποστήριξης Δήμων: Ηλιούπολης, Αθήνα, Αντιδήμαρχος Ιωάννης Πούλος, Χαλκίδας, Δήμαρχος Έλενα Βάκα, Ιστιαίας- Αιδηψού, Δήμαρχος Ιωάννης Κοντζιάς , Καρύστου, Ελευθέριος Ραβιόλος.

• Εκδηλώσεις Δήμου Πύργου: Δήμαρχος Στάθης Καννής, Γεωργία Ηλιοπούλου, ασθενής.

Στη Β’ ΔΙΑΔΡΟΜΗ θα δηλώσουν το παρΟΝ Καθηγητές Νευρολογίας από φορείς και Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Ελληνικού χάρτη:

• Λεωνίδας Στεφανής, Αιγινήτειο Νοσοκομείο

• Γεώργιος Τσιβγούλης, ΠΓΝ ΑΤΤΙΚΟΝ, Ελληνική Νευρολογική Εταιρεία

• Σπυρίδων Κονιτσιώτης, ΠΓΝ Ιωαννίνων, Ακαδημία Νευροεπιστημών

• Κλεάνθη (Κλειώ) Σπανάκη, ΠΓΝ Ηρακλείου

• Μαριάνθη Αρναούτογλου, ΠΓΝ ΑΧΕΠΑ

• Σωκράτης Παπαγεωργίου, Τηλεϊατρική, Αιγινήτειο Νοσοκομείο

• Χρύσα Μαρογιάννη, ΠΓΝ Λάρισας

Στη Γ’ ΔΙΑΔΡΟΜΗ θα συζητηθούν οι διαθέσιμες μέθοδοι αντιμετώπισης, οι καινοτόμες θεραπείες και οι συμπληρωματικές επιλογές από τους:

• Χρήστος Σιδηρόπουλος, Aναπληρωτής Καθηγητής Nευρολογίας Michigan State University

• Παντελής Στάθης, Νευρολόγος,Εκπρόσωπος Κλάδου Κινητικών Διαταραχών της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρείας

• Αθανάσιος Ξωφύλλης, Ειδικός Λογοπαθολόγος

• Κωνσταντίνος Πετράκης, Φυσιοθεραπευτής, MSc sports medicine.

Μη μένεις OFF - Δήλωσε το παρON κι εσύ στο οδοιπορικό, κάνοντας εγγραφή εδώ

Ασθενής με Πάρκινσον, περπάτησε χάρη σε πρωτοποριακό ηλεκτρονικό εμφύτευμα

 medlabnews.gr iatrikanea

Ο Μαρκ Γκοτιέ εργαζόταν ως αρχιτέκτονας και διατέλεσε δήμαρχος της κωμόπολής του κοντά στο Μπορντό της Γαλλίας. Η ζωή του πήρε άσχημη τροπή μετά τη διάγνωσή του με νόσο του Πάρκινσον.

Ο 63χρονος είχε ουσιαστικά περιοριστεί στο σπίτι του λόγω των κινητικών προβλημάτων που χαρακτηρίζουν τη νόσο, μέχρι που ένα πειραματικό ηλεκτρονικό εμφύτευμα που αναπτύχθηκε στην Ελβετία τού επέτρεψε να περπατήσει ξανά χωρίς βοήθεια.

Το σύστημα αποτελείται από μια γεννήτρια ηλεκτρικών παλμών που εμφυτεύεται κάτω από δέρμα στην κοιλιά και στέλνει σήματα σε μια συστοιχία ηλεκτροδίων που ακουμπά τη σπονδυλική στήλη, χαμηλά στην οσφυϊκή μοίρα. Τα ηλεκτρόδια μεσολαβούν στην επικοινωνία ανάμεσα στη σπονδυλική στήλη και τους μύες των ποδιών που συμμετέχουν στη βάδιση.

«Άλλαξε τη ζωή μου επειδή είναι πλέον ανεξάρτητος» δήλωσε ο Γκοτιέ σε συνέντευξη Τύπου που παρακολούθησε το Reuters στη Λωζάννη. «Μπορώ πλέον να βγω από το σπίτι για δουλειές».

Η νόσος του Πάρκινσον οφείλεται σε εκφύλιση των νευρώνων σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει τον συντονισμό των κινήσεων. Όπως οι περισσότεροι ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο, ο Γκοτιέ ένιωθε τα πόδια του να «παγώνουν» και να ακινητοποιούνται απρόβλεπτα ενώ περπατούσε».

«Έπεφτα πέντε με έξι φορές την ημέρα» είπε ο ασθενής σύμφωνα με τον δικτυακό τόπο του Nature.

To εμφύτευμα θα ήταν κατάλληλο για μια μεγάλη μερίδα ασθενών, δήλωσε ο Γκρεγκουάρ Κουρτίν, νευροεπιστήμονας που συμμετείχε στην ανάπτυξη του εμφυτεύματος στο Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Λωζάννης.

Η ομάδα του περιγράφει την τεχνολογία στην επιθεώρηση Nature Medicine.

Εμφυτεύματα ηλεκτρικής διέγερσης της σπονδυλικής στήλης έχουν δοκιμαστεί πειραματικά σε δεκάδες άλλους ασθενείς σε όλο τον κόσμο, όμως η περίπτωση του Γκοτιέ είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή.

Ο Γκοτιέ είχε παλαιότερα υποβληθεί σε επέμβαση τοποθέτησης εμφυτεύματος στον εγκέφαλο, μια τεχνολογία που ήδη εφαρμόζεται σε ορισμένους ασθενείς με Πάρκινσον, όμως τα οφέλη ήταν περιορισμένα.

Η βελτίωσή του ίσως είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού της ηλεκτρικής διέγερσης του εγκεφάλου και του νέου εμφυτεύματος.

Οι ερευνητές σχεδιάζουν τώρα να επιβεβαιώσουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του εμφυτεύματος σε κλινική δοκιμή που θα ξεκινήσει του χρόνου με τη συμμετοχή έξι ασθενών.

Όπως σχολίασε η Τζόσελιν Μπλοκ, η χειρουργός που τοποθέτησε το εμφύτευμα στον Γκοτιέ «με τη θεραπεία αυτή οι ασθενείς αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και μπορούν να βγαίνουν έξω, ένα τεράστιο όφελος για τις καθημερινές δραστηριότητες και την ποιότητα ζωής τους».

Διαβάστε επίσης

Η νόσος του Πάρκινσον τι είναι; Ποια τα συμπτώματα και πώς γίνεται η διάγνωση; Μάθετε να φροντίζετε τον εαυτό σας και πώς να κινήστε χωρίς να πέφτετε.

Νόσος Πάρκινσον. Τρέμουλο στα χέρια, αργείτε να δέσετε τα κορδόνια σας, πρόβλημα στην ισορροπία, την ομιλία


του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η νόσος Πάρκινσον είναι μια χρόνια εγκεφαλική κατάσταση που πρωταρχικά επηρεάζει την κίνηση. Οι κινήσεις γίνονται σιγανότερες και πιο άκαμπτες. Μερικές φορές άτομα με νόσο Πάρκινσον (ΝΠ) αναπτύσσουν ένα τρεμούλιασμα, συνήθως στο ένα χέρι. Παρόλο που δεν υπάρχει θεραπεία για την νόσο Πάρκινσον, η αγωγή μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων. Τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από ΝΠ μπορούν να έχουν μια ενεργητική και ικανοποιητική ζωή για πολλά χρόνια.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ασθένειας του Πάρκινσον καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασθένεια Πάρκινσον (EPDA) και την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Τον ίδιο χρόνο δόθηκε στη δημοσιότητα η «Χάρτα της EPDA», που σκοπό είχε να ενημερώσει τους πάσχοντες από την ασθένεια για τα δικαιώματά τους, αλλά και να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό.

Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης το 1775 του Άγγλου γιατρού Τζέιμς Πάρκινσον. Ο Πάρκινσον το 1817 ανακάλυψε τη συμπτωματολογία της ασθένειας, που πλήττει το νευρικό σύστημα του ανθρώπου και σήμερα είναι γνωστή με το όνομά του.


  • Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια πάθηση του νευρικού συστήματος που προσβάλλει το 1% περίπου των ατόμων ηλικίας άνω των 50 ετών και το 1,6% περίπου των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω.
  • Η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να εκδηλωθεί σε άτομα κάθε ηλικίας, ωστόσο είναι πιο συνηθισμένη σε ηλικιωμένους από ότι σε νεαρούς ενήλικες.
  • Τα άτομα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν νόσο του Πάρκινσον καθώς μεγαλώνουν σε ηλικία. Συμπτώματα της νόσου παρατηρούνται συνήθως σε ασθενείς άνω των 50 ετών, αν και σε πολλούς πάσχοντες τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο μετά την ηλικία των 70 ή 80 ετών.
  • Παρόλο που πολλά συμπτώματα της νόσου ελέγχονται συνήθως καλά με φαρμακευτική αγωγή, οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν μία επιδείνωση με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα να χρειάζεται ρύθμιση του φαρμακευτικού τους σχήματος ή χορήγηση άλλων αγωγών.
  • Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια πάθηση η οποία επιδεινώνεται βαθμιαία. Παρότι δεν θεραπεύεται, πολλά από τα συμπτώματά της μπορούν να υποχωρήσουν χάρη στις σύγχρονες ιατρικές θεραπείες.
  • Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η νόσος του Πάρκινσον επηρεάζει με διαφορετικό τρόπο το κάθε άτομο. Ο ρυθμός προόδου της νόσου ποικίλλει και για κάποιους ασθενείς η πάθηση δεν θα θεωρηθεί ποτέ ως το κύριο πρόβλημα της υγείας τους.
  • Η νόσος του Πάρκινσον αναφέρεται μερικές φορές με τον όρο ιδιοπαθής νόσος του Πάρκινσον (αυτό σημαίνει ότι η αιτία είναι άγνωστη). 
  • Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι έχουμε 15-20 χιλιάδες παρκινσονικούς ασθενείς. Η νόσος μπορεί να εμφανισθεί ακόμα και σε νεαρά άτομα, όμως η συχνότητα αυξάνει με την ηλικία. Έτσι, από νόσο του Πάρκινσον πάσχει το 1% του πληθυσμού πάνω από 60 ετών.
Αν εσείς ή κάποιο άλλο άτομο που γνωρίζετε έχει διαγνωστεί με την νόσο Πάρκινσον, οι ακόλουθες πληροφορίες θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε την κατάσταση.

Ποιά είναι η αιτία για την νόσο Πάρκινσον;

Η νόσο Πάρκινσον οφείλεται σε ζημιά σε μέρος του εγκεφάλου που παράγει ένα χημικό που ονομάζεται ντοπαμίνη. Η στέρηση αυτού του εγκεφαλικού χημικού δημιουργεί συμπτώματα Ασθένειας Πάρκινσον. Όμως δεν είναι σίγουρο ότι είναι η αιτία για τη ζημιά στον εγκέφαλο.
Ποιά είναι τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον;
Η ΝΠ μπορεί να επηρεάσει διαφορετικά άτομα με διαφορετικό τρόπο. Κανένας δεν έχει τα ίδια συμπτώματα. Τα συμπτώματα τείνουν να είναι αρχικά ήπια, αλλά προοδευτικά γίνονται σοβαρότερα για πολλά χρόνια. Επειδή η ΝΠ επηρεάζει την κίνηση, αν χειροτερεύσουν τα συμπτώματα, οι καθημερινές δουλειές μπορούν να γίνουν δύσκολες. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να γίνονται οι καθημερινές δουλειές, όπως όταν τα φάρμακα είναι αποτελεσματικότερα και να επιτρέπουμε περισσότερο χρόνο για να γίνουν τα πράγματα.
Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Αργές κινήσεις
Το κύριο πρόβλημα της νόσου Πάρκινσον είναι η επιβράδυνση των κινήσεων. Οι μικρές κινήσεις όπως το γράψιμο, το κούμπωμα κουμπιών ή το δέσιμο κορδονιών γίνονται με δυσκολία. Απαιτείται περισσότερος χρόνος για να κάνετε πράγματα και αυτό μπορεί να γίνει εκνευριστικό.

Τρεμούλιασμα
Αυτό συνήθως αρχίζει στην παλάμη, στον καρπό ή στο χέρι. Συνήθως είναι χειρότερο από την μια πλευρά του σώματος και είναι πιο προφανές όταν το άτομο δεν κινείται. Το συναισθηματικό στρες και ο ενθουσιασμός μπορούν να κάνουν το τρεμούλιασμα χειρότερο. Παρόλο που το τρεμούλιασμα μπορεί να είναι μόνο ήπιο στα αρχικά στάδια, μπορεί να γίνει σοβαρότερο καθώς προχωρά η ασθένεια. Αυτό μπορεί να δυσκολέψει τη διεξαγωγή απλών κινήσεων, όπως το κράτημα ενός φλιτζανιού ή το βούρτσισμα των δοντιών.

Μυϊκή ακαμψία και δυσκαμψία
Μπορεί να αισθανθείτε τα πόδια και τα χέρια πιο άκαμπτα και να πονάνε. Το κούνημα των χεριών μπορεί να μειωθεί από τη μια πλευρά. Σε μερικά (αλλά όχι όλα τα άτομα) αυτή η ακαμψία μπορεί να επηρεάσει άλλα μέρη του σώματος. Οι δύσκαμπτοι μυώνες του προσώπου, για παράδειγμα, μπορούν να κάνουν το πρόσωπο ενός ατόμου να φαίνεται ανέκφραστο. Οι δύσκαμπτοι μυώνες στα έντερα ή στην ουροδόχο κύστη μπορούν να δημιουργήσουν δυσκοιλιότητα ή αλλαγές στο ουροποιητικό σύστημα.

Προβλήματα με την ισορροπία
Όταν τα άτομα πάσχουν από ΝΠ για μερικά χρόνια μπορεί να επηρεαστεί η ισορροπία τους. Είναι δυσκολότερο να αποκτήσουν πάλι την ισορροπία τους αν αρχίσουν να πέφτουν κάτω.
Υπάρχουν επίσης άλλα συμπτώματα που επηρεάζουν μερικά άτομα, αλλά όχι όλα. Πάλι, αυτά τα συμπτώματα συνήθως μπορούν να διαχειριστούν για πολλά χρόνια. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:


• Κόπωση
• ∆ιαταραγμένο ύπνο
• Κατάθλιψη
• Άγχος
• Προβλήματα με την ομιλία και την κατάποση
• ∆υσκολία με την συγκέντρωση και το σχεδιασμό.


Πως επηρεάζει η νόσο Πάρκινσον την ικανότητα του ατόμου να λειτουργήσει;

Η ΝΠ μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα ενός ατόμου να εργαστεί (παρόλο που πολλά άτομα μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται στα πρώτα στάδια της ασθένειας). Μπορεί επίσης να επηρεάσει τις σχέσεις με το σύντροφο του/της και την οικογένεια.
Επηρεάζει η νόσος Πάρκινσον την νοημοσύνη του ατόμου;
Στα αρχικά στάδια της ΝΠ η νοημοσύνη δεν επηρεάζεται. Αλλά τελικά μερικά άτομα θα αναπτύξουν προβλήματα μνήμης και μπορεί να βρουν ότι σκέφτονται πιο αργά. Αυτό είναι πιο κοινό σε αυτά τα άτομα που αναπτύσσουν ΝΠ σε αργότερο στάδιο της ζωής.

Πως γίνεται η διάγνωση της νόσου Πάρκινσον;

Τη διάγνωση χρειάζεται να την κάνει ένας γιατρός που ειδικεύεται σε εγκεφαλικές ασθένειες (νευρολόγος) με βάση το ιατρικό ιστορικό του ατόμου και με εξέταση. ∆εν υπάρχει μια διαγνωστική εξέταση για ΝΠ, αλλά ίσως χρειαστούν διάφορες εξετάσεις, όπως είναι το σπινθηρογράφημα των βασικών γαγγλίων (DΑT scan) για να αποκλειστούν άλλες αιτίες των συμπτωμάτων.

Ποιά άτομα επηρεάζει η νόσος Πάρκινσον;

Παρόλο που η ΝΠ είναι κοινή σε άτομα ηλικία πάνω των 50 χρόνων, μερικές φορές μπορεί να επηρεάσει άτομα κάτω των 40.

Είναι κληρονομική η νόσος Πάρκινσον;

Αυτό είναι ένα ζήτημα που χρειάζεται περισσότερη έρευνα. Σε λίγα άτομα που πάσχουν από ΝΠ υπάρχει ένα οικογενειακό ιστορικό της ασθένειας. Όμως, για τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από την νόσο Πάρκινσον δεν υπάρχει απόδειξη κληρονομικότητας.

Ποιά είναι η αγωγή για την νόσο Πάρκινσον;

·                Με φάρμακα
Η μείωση της αποτελεσματικότητας στο τέλος της δόσης συμβαίνει συνήθως μέσα σε 2-5 χρόνια από την έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής που περιέχει λεβοντόπα αν και σε πρόσφατες μελέτες υποστηρίζεται ότι συμπτώματα αυτά μπορούν και να εμφανιστούν και από τους 5-6 μήνες. Σε πολλούς παρκινσονικούς ασθενείς εμφανίζεται μείωση της αποτελεσματικότητας στο τέλος της δόσης μέσα σε 2 χρόνια από την έναρξη της λήψης θεραπείας με λεβοντόπα. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι περισσότεροι ασθενείς που λαμβάνουν λεβοντόπα εμφανίζουν τελικά κινητικά συμπτώματα. 
Στις περιπτώσεις που η ανταπόκριση δεν είναι ικανοποιητική, έχουμε στη διάθεση μας πιο προχωρημένες μεθόδους όπως οι αντλίες συνεχούς έγχυσης του φαρμάκου ή η εμφύτευση ηλεκτροδίων στον εγκέφαλο. Επίσης, στο στάδιο των κλινικών δοκιμών βρίσκονται νέα φάρμακα που δρουν με διαφορετικό τρόπο από τα υπάρχοντα και τα οποία αναμένεται να αντιμετωπίσουν προβλήματα που παρουσιάζονται στην προχωρημένη νόσο, όπως είναι οι υπερκινησίες που αναφέρθηκαν πιο πριν. Δοκιμάζονται επίσης νέοι τρόποι χορήγησης γνωστών φαρμάκων, όπως εισπνεόμενη λεβοντόπα. Στις ΗΠΑ έχει κυκλοφορήσει ένα νέο σκεύασμα λεβοντόπα βραδείας αποδέσμευσης καθώς και ένα νέο φάρμακο για τις ψυχικές διαταραχές που παρουσιάζονται σε ορισμένους ασθενείς. Και τα δυο αναμένονται στην Ευρώπη στο άμεσο μέλλον

·                Με εγχείρηση
Μερικά άτομα που πάσχουν από ΝΠ υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση. Οι χειρουργικές τεχνικές βελτιώνονται συνέχεια. Η επέμβαση περιλαμβάνει την τοποθέτηση ηλεκτροδίων, που διεγείρουν τον εγκέφαλο ή κάνουν μια πολύ μικρή τρύπα στον εγκέφαλο. Παρόλο που η επέμβαση δε μπορεί να θεραπεύσει την ΝΠ, μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα για άτομα που πάσχουν σοβαρά. Η πείρα δείχνει ότι η χειρουργική επέμβαση είναι αποτελεσματικότερη σε άτομα κάτω των 60 χρόνων. 

·                Τα φάρμακα που έρχονται
Με τα σημερινά δεδομένα, δεν έχουμε την δυνατότητα να προλάβουμε ή να σταματήσουμε την εκφύλιση των κυττάρων. Όμως στον τομέα αυτό γίνεται εκτεταμένη έρευνα για την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών που οδηγούν στην καταστροφή των κυττάρων και ειδικότερα στη συσσώρευση της α-συνουκλεϊνης, της πρωτεΐνης που αναφέρθηκε πιο πάνω. Εδώ εντάσσεται και η πρόσφατη (πριν ένα χρόνο) ανακοίνωση Ελληνίδας ερευνήτριας από το Cambridge που προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον, και γνώρισε δημοσιότητα στα ΜΜΕ. Αυτή τη στιγμή, περισσότερες από 30 ουσίες που παρεμβαίνουν στον μηχανισμό αυτόν, μελετώνται για την δυνατότητα τους να σταματήσουν η να καθυστερήσουν την εξέλιξη της νόσου. Τουλάχιστον τέσσερις από αυτές βρίσκονται στο στάδιο των κλινικών δοκιμών.
Υπάρχουν επίσης προσπάθειες να διορθωθούν τα ελλείμματα που έχουν ήδη δημιουργηθεί στον εγκέφαλο των ασθενών. Εδώ συναντάμε τις γονιδιακές θεραπείες και την μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων. Οι γονιδιακές θεραπείες, στις οποίες με ειδικές τεχνικές εισάγονται στα κύτταρα του εγκεφάλου γονίδια που παράγουν μια επιθυμητή ουσία βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο στάδιο των κλινικών δοκιμών. Για τις μεταμοσχεύσεις βλαστοκυττάρων που υπόσχονται να υποκαταστήσουν τα κύτταρα που έχουν εκφυλισθεί, οι κλινικές δοκιμές αναμένεται να ξεκινήσουν το 2018

Πως μπορούν να βοηθήσουν τους εαυτούς τους άτομα που πάσχουν από Νόσο Πάρκινσον;

  • Με το να μιλήσουν στον γιατρό τους να βρουν όσο γίνεται περισσότερες πληροφορίες για το φάρμακό τους. Όταν γνωρίζουν πότε είναι αποτελεσματικότερο το φάρμακό τους είναι ευκολότερο να σχεδιάσουν δραστηριότητες. Να μάθουν να μειώνουν το άγχος (πχ με περισυλλογή ή άλλες χαλαρωτικές τεχνικές).
  • Τακτική εξάσκηση και να είναι δραστήρια.
  • Να τρώνε υγιεινή διατροφή́.
  • Να λαμβάνουν υποστήριξη.
  • Με τα να βοηθούν την οικογένεια και τους φίλους τους να κατανοήσουν πως τα επηρεάζει η ασθένεια και μπορούν να τα βοηθήσουν.
Διαβάστε επίσης

Η νόσος του Πάρκινσον τι είναι; Ποια τα συμπτώματα και πώς γίνεται η διάγνωση; Μάθετε να φροντίζετε τον εαυτό σας και πώς να κινήστε χωρίς να πέφτετε.

Η νόσος του Πάρκινσον σε αριθμούς. Παγκόσμια Ημέρα για την Νόσο του Πάρκινσον


του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η Παγκόσμια Ημέρα για την νόσο του Πάρκινσον καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασθένεια Πάρκινσον (EPDA) και την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Το όνομα νόσος του Πάρκινσον προέρχεται από το Βρετανό γιατρό που πρώτος περίγραψε τα συμπτώματα το 1817, τον Δρ. Τζέιμς Πάρκινσον. Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ασθένειας του Πάρκινσον γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης το 1775 του Τζέιμς Πάρκινσον.

Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια πάθηση που επηρεάζει την κίνηση του σώματος. Η Νόσος Πάρκινσον είναι μια εκφυλιστική νόσος (προοδευτική καταστροφή) του εγκεφάλου που εκδηλώνεται σε ηλικίες κύρια άνω των πενήντα χρόνων και εξελίσσεται αργά. Ένα από τα πρώτα συστήματα που επηρεάζονται είναι αυτό που αφορά στην κίνηση. Καθώς όμως η ασθένεια εξελίσσεται, επηρεάζει κι άλλες περιοχές του εγκεφάλου που αφορούν στην ισορροπία, στη λειτουργία άλλων εσωτερικών οργάνων και σε πιο κατοπινά στάδια και στη κίνηση.

Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον έχουν προβλήματα με τον έλεγχο των μυών του σώματος λόγω διακοπής των μηνυμάτων από τον εγκέφαλο. Η νόσος του Parkinson είναι η δεύτερη πιο συνηθισμένη νευροεκφυλιστική νόσος, μετά τη νόσο του Αlzheimer, η οποία χαρακτηρίζεται από μια προοδευτική απώλεια των νευρώνων της ντοπαμίνης στη μέλαινα ουσία (substantia nigra). 
Στην πλειοψηφία του ο κόσμος έχει την εσφαλμένη εντύπωση ότι η νόσος ξεκινάει με τρέμουλο ενώ στην πραγματικότητα ξεκινάει με βραδυκινησία ενός άκρου και πιο συχνά, ενός άνω άκρου. Για να μπει όμως η διάγνωση της νόσου χρειάζονται και άλλα συμπτώματα, όπως ο τρόμος, η δυσκαμψία κάποιου άκρου και η αστάθεια στο βάδισμα. Τα συμπτώματα αυτά ξεκινούν από τη μία πλευρά του σώματος, δεξιά ή αριστερά και μετά γίνονται αμφοτερόπλευρα.
Σημεία με τα οποία μπορεί κάποιος να πονηρευτεί και να ζητήσει την συμβουλή ειδικού ιατρού βρίσκονται μέσα από την καθημερινότητα, π.χ. να μην μπορεί να κουμπώσει το κουμπί στο πουκάμισο, να δυσκολεύεται στο ξύρισμα ή να σκοντάφτει συχνά.
Η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας χωρίς καθυστέρηση βοηθάει την πρόγνωση της νόσου. Ο κάθε ασθενής είναι διαφορετικός και η εξατομικευμένη θεραπεία είναι προϋπόθεση για την καλή ποιότητα ζωής των ασθενών και των οικογενειών τους

Στατιστικά στοιχεία
  • Περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι ζουν με τη νόσο του Πάρκινσον στην Ευρώπη σήμερα και αυτός ο αριθμός αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2030.
  • 25.000 οι πάσχοντες από νόσο Πάρκινσον στην Ελλάδα
  • 7-10 εκατομμύρια οι ασθενείς παγκοσμίως
  • Οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα στα τέλη της πεντηκοστής ηλικίας τους ή στις αρχές της εξηκοστής παρόλο που μπορεί να συμβεί και σε μικρότερη ηλικία.
  • Η νόσος του Πάρκινσον είναι πιο διαδεδομένη στους άνδρες παρά στις γυναίκες, και μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των εθνικοτήτων. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να επηρεάσει τον οποιονδήποτε.
  • Είναι η δεύτερη πιο συχνά εμφανιζόμενη νευροεκφυλιστική νόσος (μετά από τη νόσο του Αλτσχάιμερ) και ο επιπολασμός της θα συνεχίσει να αυξάνεται καθώς αυξάνεται και το ποσοστό των ηλικιωμένων στον συνολικό πληθυσμό.
  • Η οικονομική επίπτωση της νόσου είναι τεράστια – το ετήσιο ευρωπαϊκό κόστος υπολογίζεται σε € 16 δισεκατομμύρια.
  • Ωστόσο, η νόσος του Πάρκινσον είναι απλά μία από τις πολλές νευροεκφυλιστικές διαταραχές, οι οποίες θα ξεπεράσουν τον καρκίνο σε συχνότητα εμφάνισης μέχρι το 2040 (ΠΟΥ)
Η συνεχιζόμενη έρευνα έχει οδηγήσει σε σημαντική αποτελέσματα στον τομέα της αντιμετώπισης της νόσου, αλλά χρειάζεται να γίνουν ακόμα περισσότερα ώστε να μπορούμε να λέμε ότι υπάρχουν μέθοδοι που καθυστερούν αποτελεσματικά ή ακόμα και σταματούν ή εν τέλει αντιστρέφουν την πορεία της ασθένειας.

Οι επιδράσεις της νόσου του Πάρκινσον εντοπίζονται σε σωματικό, νοητικό και ψυχολογικό επίπεδο και αγγίζουν σχεδόν κάθε πολιτιστικό, κοινωνικό και οικονομικό πεδίο

Η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του κοινού για τη νόσο του Πάρκινσον ως πρόκληση πρώτης προτεραιότητας για την υγεία πρέπει να αυξηθεί. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε στη συνέχεια να μειωθεί ο στιγματισμός και οι διακρίσεις

Διαβάστε επίσης

Τρέμουν τα χέρια σας; Που οφείλεται; Σε νόσο Πάρκινσον ή σε ιδιοπαθή τρόμο;


Το κοινό τρέμουλο των χεριών συνήθως είναι ανώδυνο και δεν αποτελεί ένδειξη κάποιου σοβαρού προβλήματος. Θεραπεία γι’ αυτό δεν υπάρχει, αλλά η μείωση της κατανάλωσης καφεΐνης, απ’ όπου κι αν προέρχεται αυτή (π.χ. καφέ, τσάι, προϊόντα με σοκολάτα, ενεργειακά ροφήματα κ.ο.κ.) μπορεί να βοηθήσει, διότι η καφεΐνη είναι διεγερτική.
Το τρέμουλο αυτό συνήθως έχει κληρονομική συνιστώσα και σπανίως είναι τόσο σοβαρό ώστε απαιτεί κάποια ιατρική παρέμβαση, η οποία συνήθως είναι η λήψη φαρμάκων, όπως οι β-αναστολείς, επειδή εμποδίζουν την δράση της αδρεναλίνης.

Τα χέρια που τρέμουν ρυθμικά όταν κάνουμε κάτι, όπως όταν κρατάμε ένα φλιτζάνι ή μια εφημερίδα – και σταματούν όταν τα ξεκουράζουμε, σηματοδοτούν τον ιδιοπαθή τρόμο. Αυτός δεν οφείλεται σε κάποιο πρόβλημα υγείας, αλλά σε ιδιαιτερότητα του οργανισμού που μπορεί να έχει κληρονομική συνιστώσα, δεδομένου ότι στο 50-60% των περιπτώσεων υπάρχει οικογενειακό ιστορικό. 

Συνήθως εκδηλώνεται μετά την ηλικία των 50 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και πολύ νωρίτερα, ακόμα και στην εφηβεία. Υπολογίζεται ότι μεταξύ των ανθρώπων άνω των 40 ετών, 1 στους 20 παρουσιάζει ιδιοπαθή τρόμο. Υπολογίζεται ότι στις ηλικίες άνω των 65 ετών, το 20% των ενηλίκων έχουν ιδιοπαθή τρόμο.
Πρόκειται για μια διαταραχή της κινητικότητας κατά την οποία συνήθως τρέμουν τα χέρια και οι βραχίονες. Μερικά άτομα εκδηλώνουν τρόμο μόνο σε ορισμένες στάσεις (στατικό τρέμουλο) ενώ άλλοι το παρουσιάζουν όταν κάνουν κάτι όπως για παράδειγμα όταν γράφουν ή όταν τρώνε (κινητικό τρέμουλο). Οι περισσότεροι ασθενείς με ιδιοπαθές τρέμουλο, έχουν και τις δύο μορφές.
Σε γενικές γραμμές, το τρέμουλο αυτό προκαλείται από λανθασμένα μηνύματα από τις περιοχές του εγκεφάλου που ρυθμίζουν την κίνηση των μυών στα χέρια και σε άλλα τμήματα του σώματος. Το τρέμουλο αρχίζει συνήθως από το ένα χέρι, αλλά αργότερα εκδηλώνεται και στο άλλο. Αρκετές φορές, εξάλλου, τρέμει και το κεφάλι ή το πιγούνι, ενώ σπανιότερα τα πόδια.
Ο ιδιοπαθής τρόμος συνήθως μειώνεται όταν ο πάσχων είναι ακίνητος, αλλά αυξάνεται όταν πρέπει να κάνει κάτι (αυτό λέγεται τρόμος ενεργείας) ή όταν το χέρι βρίσκεται σε μια ορισμένη θέση (αυτό λέγεται τρόμος θέσεως). Επιπλέον, η μυϊκή κόπωση, η ψυχική ένταση, ο θυμός, το στρες και το άγχος τον εντείνουν.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι πως καταστέλλεται με ένα και μοναδικό οινοπνευματώδες ποτό, επειδή το αλκοόλ δρα ως ηρεμιστικό του νευρικού συστήματος και καταστέλλει τα λανθασμένα νευρικά μηνύματα

Ο ιδιοπαθής τρόμος δεν θεραπεύεται, αλλά αν δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινή ζωή απαιτεί φαρμακευτική αντιμετώπιση.  Τα φάρμακα μπορούν να ελαττώσουν τη σοβαρότητα του τρόμου περίπου 50 έως 60%. Τα φάρμακα αυτά είναι:
Β-αναστολείς, Φάρμακα κατά των σπασμών, Ηρεμιστικά,  Τοξίνη της αλλαντίασης. 
Η εξάλειψη της καφεΐνης και άλλων διεγερτικών ουσιών από την καθημερινή διατροφή μπορεί να βοηθήσει. Το ίδιο η φυσικοθεραπεία και οι μέθοδοι αποκατάστασης.

Η συναισθηματική φόρτιση

Η συχνότερη   αιτία που προκαλεί στους περισσότερους τρέμουλο στα χέρια είναι η συναισθηματική φόρτιση. Οποιοδήποτε δυνατό συναίσθημα, όπως θυμός, φόβος, άγχος, κρίσεις πανικού μπορεί να προκαλέσει τρόμο των χεριών.

Υπερβολική καφεΐνη

Στην περίπτωση που καταναλώνετε υπερβολικές ποσότητες καφεΐνης μπορεί να προκαλέσουν νευρικότητα και τρέμουλο.

Πρόβλημα με το θυρεοειδή

Αν διαπιστώσετε ότι τρέμουν τα χέρια σας καλό θα ήταν να ελέγξετε το θυρεοειδή σας. Τα ύποπτα  συμπτώματα της νόσου είναι η νευρικότητα, ο τρόμος των χεριών, η απώλεια κιλών και οι ταχυκαρδίες.

Έντονο άγχος

Όταν το άγχος σας κυριεύει επηρεάζονται άμεσα τα χέρια, το κεφάλι, τη φωνή και άλλα μέρη του σώματος. Τα συμπτώματα συνήθως απουσιάζουν ή είναι μηδαμινά κατά την ηρεμία, ενώ χειροτερεύουν όταν το άτομο προσπαθήσει να κρατήσει τα χέρια του ή ένα αντικείμενο σταθερό.

Πότε μπορεί να σκεφτούμε την νόσο Parkinson

Όταν τρέμει μόνο το ένα χέρι όταν είναι ακίνητο και ταυτοχρόνως ο πάσχων παρουσιάζει επιβράδυνση στις κινήσεις και στην ομιλία του, μπορεί να υποκρύπτεται νόσος του Πάρκινσον – ιδίως όταν τα τελευταία χρόνια πάσχει κάποιος από δυσκοιλιότητα, απώλεια της όσφρησης και δυσκολίες στον ύπνο, δεδομένου ότι η νόσος προσβάλλει το κέντρο του εγκεφάλου που ρυθμίζει όλες αυτές τις λειτουργίες.
Όταν το χέρι τρέμει έντονα και ανεξέλεγκτα όταν το τεντώνουμε για να πιάσουμε κάτι, μπορεί να αποτελεί ένδειξη αταξίας - μίας διαταραχής που μερικές φορές σχετίζεται με την σκλήρυνση κατά πλάκας. Άλλα συμπτώματα είναι «μπερδεμένη» ομιλία και αστάθεια στη βάδιση.

Τα κινητικά συμπτώματα είναι ο τρόμος στην ηρεμία (τρέμουλο) που είναι συνήθως στα χέρια, η βραδύτητα στις κινήσεις όπως στο περπάτημα, και το ντύσιμο, η δυσκαμψία των μυών και  η αστάθεια ή διαταραχή στην ισορροπία, που μπορεί να προκαλεί συχνά πτώσεις. Χαρακτηριστικό είναι το περπάτημα: στην αρχή ο ασθενής δυσκολεύεται να ξεκινήσει (σαν να είναι κολλημένος στο πάτωμα) και το βάδισμά του είναι με μικρά – συρτά βήματα, σκύβοντας μπροστά σα να κυνηγάει το κέντρο βάρους του. Ο ασθενής δεν μπορεί να εκτελέσει κινήσεις καθημερινές όπως το ανοιγοκλείσιμο των ματιών, το χαμόγελο, οι γκριμάτσες κλπ. Σε προχωρημένα στάδια το πρόσωπο του ασθενούς είναι «σαν μάσκα». Παρουσιάζει δυσκολία στην ομιλία. Ο ασθενής μπορεί να τραυλίζει, να μιλάει μονότονα (χωρίς χρωματισμό στη φωνή), να μη βρίσκει τις λέξεις κ.ο.κ. Ο ασθενής νιώθει τα χέρια και τα πόδια του βαριά και δυσκίνητα. Ορισμένες φορές αυτό σημαίνει και πόνο στα άκρα. Το πρώτο σύμπτωμα που παρατηρεί κανείς στον ασθενή, είναι ότι όταν περπατάει δεν αιωρούνται τα χέρια του, αλλά μένουν κρεμασμένα κάτω.
Τα μη κινητικά συμπτώματα μπορεί να είναι, η υπόταση, η αυξημένη εφίδρωση, οι διαταραχές του ύπνου, η κατάθλιψη, η δυσκοιλιότητα και η εύκολη κόπωση. Σε όψιμα στάδια, διαταράσσεται η μνήμη, η οργανωμένη σκέψη, η λήψη αποφάσεων κλπ. Κάθε ασθενής είναι μοναδικός και δεν εμφανίζει όλα τα συμπτώματα.

Διαβάστε επίσης



Ελίζα Κονοφάγου. H καθηγήτρια από την Νέα Υόρκη, που θεραπεύει με υπερήχους καρκίνο αλλά και νόσο Πάρκινσον.

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Η Εθνική Ακαδημία Ιατρικής των ΗΠΑ (National Academy of Medicine) εξέλεξε ως νέο μέλος της μία διακεκριμένη Ελληνίδα επιστήμονα της διασποράς, την Ελίζα Κονοφάγουκαθηγήτρια Βιοϊατρικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για μια από τις υψηλότερες διακρίσεις που απονέμονται στον τομέα της Ιατρικής.

Η Δρ Ελίζα Κονοφάγου, καθηγήτρια Βιοϊατρικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης επιλέχθηκε για τις καινοτομίες της στο πεδίο των θεραπευτικών υπερήχων και γενικότερα των τεχνολογιών ιατρικής απεικόνισης και των σχετικών κλινικών εφαρμογών τους στις καρδιαγγειακές και νευροεκφυλιστικές παθήσεις, τον καρκίνο κ.ά.

«Η πρωτοποριακή ερευνητική προσπάθεια της Δρ. Κονοφάγου αποτελεί μια αληθινή απόδειξη για τον αντίκτυπο της διεπιστημονικής συνεργασίας μεταξύ μηχανικής και ιατρικής. Το έργο της στον θεραπευτικό υπέρηχο είναι ευρέως αναγνωρισμένο ανοίγοντας νέο έδαφος στην ιατρική πρακτική και θεραπεία. Αυτό είναι μια μεγάλη τιμή για την Ελίζα, για το τμήμα Columbia Engineering αλλά και για το Πανεπιστήμιο» ανέφερε ο Δρ Shih-Fu Chang, προσωρινός κοσμήτορας στο Columbia Engineering.

Η καθηγήτρια Βιοϊατρικής Τεχνολογίας και Ακτινολογίας του Πανεπιστημίου Κολούμπια Ελίζα Κονοφάγου ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο το τηλεφωνικό ραντεβού μας για τη συνομιλία, «τέκνο» της οποίας αποτελεί αυτό το κείμενο, έγινε στις επτά το πρωί, Χειμερινή Ώρα Ειρηνικού (PST), καθώς βρισκόταν στο Σαν Φρανσίσκο για δουλειά. Και ήταν ήδη στις επτά το πρωί έτοιμη και γεμάτη όρεξη για μια ημέρα γεμάτη συνεδριάσεις. Διότι, όπως ο συνομιλητής της καταλαβαίνει ευθύς εξαρχής, είναι μια γυναίκα που λατρεύει αυτό που κάνει, που είχε αποφασίσει τι ακριβώς ήθελε να κάνει από τα 12 έτη της, που δηλώνει ότι «η έρευνα είναι ευλογία». Και ποια είναι η ευλογία στη δική της περίπτωση; Το να «δαμάζει» τους υπερήχους τόσο για διαγνωστικούς όσο και για θεραπευτικούς σκοπούς ενάντια σε άκρως κοινές μορφές καρκίνου, και όχι μόνο.
Ερευνήτρια εξ απαλών ονύχων 
Η δρ Κονοφάγου γεννήθηκε στο Παρίσι αλλά τελείωσε το λύκειο στην Ελλάδα – αποφοίτησε από τη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή το 1989. Οπως η ίδια λέει «η επιστήμη μπήκε στη ζωή μου από μικρή ηλικία. Σε αυτό συνετέλεσε το γεγονός ότι και οι δύο γονείς μου είναι διδάκτορες, ο μπαμπάς χημικός μηχανικός και η μαμά οικονομολόγος και από μικρά παιδιά εγώ και ο αδελφός μου αναλύαμε μαζί τους πλήθος επιστημονικών θεμάτων. Καταλυτικής σημασίας ήταν για μένα ένα ταξίδι που έκανα με τη μητέρα μου στις ΗΠΑ όταν ήμουν 12 ετών για δικούς της ερευνητικούς λόγους. Επισκεφθήκαμε το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και το ΜΙΤ όπου εκεί για πρώτη φορά έμαθα την ύπαρξη του πεδίου της Βιοϊατρικής Μηχανικής. Με μάγεψε αμέσως αφού συνταίριαζε τη Μηχανική με την προσφορά στον πληθυσμό μέσω ιατρικών εφαρμογών. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη στιγμή. Στα 12 έτη μου ήξερα τι ήθελα να γίνω όταν θα μεγάλωνα».
Έχοντας λοιπόν ξεκάθαρο τον στόχο στο μυαλό της, ήταν επόμενο το ότι μετά τις Πανελλαδικές Εξετάσεις, παρότι είχε συγκεντρώσει αρκετά μόρια για εισαγωγή στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ, αποφάσισε ότι δεν ήθελε να ακολουθήσει τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ετσι, επέστρεψε στη γενέτειρά της, το Παρίσι, όπου αρχικώς σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Paris VI Βιοφυσική και Φυσικοχημεία – έλαβε το δίπλωμά της το 1992. Ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιοϊατρική Τεχνολογία στο Imperial College του Λονδίνου και διδακτορικό στη Βιοϊατρική Τεχνολογία στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον στο Τέξας, το οποίο και ολοκλήρωσε το 1999. Από το 1999 ως το 2003 η δρ Κονοφάγου ακολούθησε μεταδιδακτορικές σπουδές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, όπου και έλαβε θέση λέκτορα. Το 2003 εξελέγη επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Βιοϊατρικής Τεχνολογίας της Σχολής Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών, όπως και στο Τμήμα Ακτινολογίας του Κολούμπια, και από το 2014 είναι τακτική και επίτιμη καθηγήτρια στο Κολούμπια, όπου διευθύνει το Εργαστήριο Υπερήχων και Ελαστικής Απεικόνισης.
Μια πορεία συνεχώς ανοδική με περισσότερες από 210 δημοσιεύσεις και 450 παρουσιάσεις σε διεθνή συνέδρια ως σήμερα, καθώς και με πλήθος βραβεύσεων, όπως από το Εθνικό Ιδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ, τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ιατρικών Υπερήχων και την Ακτινολογική Εταιρεία Βόρειας Αμερικής.
Υπέρηχοι και για θεραπεία
Αυτό που κάνουν η καθηγήτρια και η ομάδα της, η οποία αριθμεί περί τα 30 άτομα, είναι να αναπτύσσουν νέες τεχνικές υπερήχων για ελαστική απεικόνιση – η ελαστογραφία, όπως ονομάζεται η εξέταση, ουσιαστικώς αποτυπώνει το πώς αλλάζει η ελαστικότητα διαφορετικών ιστών όταν υπάρχει όγκος – αλλά και για θεραπευτική παρέμβαση σε πλήθος νόσων, από τον καρκίνο ως τη νόσο του Πάρκινσον. «Η ελαστογραφία μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη σε περίπτωση κάποιων όγκων που δεν αποτυπώνονται στον «κλασικό» υπέρηχο. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα είναι το διηθητικό πορογενές καρκίνωμα του μαστού στο οποίο η ελαστογραφία μπορεί να αυξήσει την ακρίβεια των υπερήχων από 70% σε πάνω από 90%. Αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, όπως στον καρκίνο του προστάτη, του θυρεοειδούς ή του ήπατος, η ελαστογραφία έχει πολύ μεγάλη διαγνωστική αξία».
Οι υπέρηχοι όμως μπορούν και να θεραπεύσουν, σύμφωνα με τη δρα Κονοφάγου. «Η λογική είναι αντί να αφαιρείται ένας όγκος, να καυτηριάζεται και να καταστρέφεται με χρήση υπερήχων. Στις ΗΠΑ οι θεραπευτικοί υπέρηχοι εφαρμόζονται ήδη σε περιπτώσεις καρκίνων του προστάτη και τα μέχρι στιγμής συγκριτικά αποτελέσματα δείχνουν ότι είναι ανώτεροι της κλασικής χειρουργικής επέμβασης. Το ζήτημα είναι ότι η προσέγγιση δεν καλύπτεται – κοστίζει περί τις 10.000 δολάρια -, και γι’ αυτό δεν έχει ακόμη μεγάλη διάδοση. Ωστόσο, πιστεύω ότι διαθέτει τεράστια δυναμική σε πλήθος πεδίων, ακόμη και στα νευροεκφυλιστικά νοσήματα όπως η νόσος του Πάρκινσον, στην οποία καυτηριάζονται με υπερήχους συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου ώστε να σταματά το τρέμουλο των ασθενών».
Η Ελληνίδα ερευνήτρια εργάζεται εντατικά προκειμένου να «παντρέψει» την ελαστογραφία με τους θεραπευτικούς υπερήχους. «Πιστεύω ότι μπορούμε να επιτύχουμε απεικόνιση των όγκων με τους υπερήχους και στη συνέχεια καταστροφή τους και πάλι μέσω υπερήχων. Επιθυμώ κάποια μέρα να εφαρμοστούν ευρέως οι προσεγγίσεις αυτές και στην Ελλάδα και για τον λόγο αυτόν έχω αρκετές συνεργασίες με συναδέλφους ελληνικών πανεπιστημίων».
Η Ελλάδα βρίσκεται άλλωστε πάντα μέσα στην καρδιά της – ως εκ τούτου, δέχθηκε και την πρόταση να αποτελέσει ένα από τα μέλη του νέου Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας (ΕΣΕΤΕΚ) με άλλους έγκριτους συναδέλφους της. «Θεωρώ ότι η Ελλάδα δίνει πολύ καλές θεωρητικές βάσεις στους επιστήμονες, αλλά σε εκείνο που υστερεί είναι οι υποδομές σε ό,τι αφορά κυρίως την εφαρμοσμένη έρευνα. Και αυτό θα προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε κατά το δυνατόν μέσα από το έργο του ΕΣΕΤΕΚ».
Κλείνοντας, έχει μια συμβουλή – ως μαμά δύο παιδιών, του 10χρονου Φίλιππου και του οκτάχρονου Αρη -, συγκεκριμένα προς τις γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν με την έρευνα. «Μπορεί σε μια γυναίκα να φαίνεται δύσκολο να ισορροπήσει την ακαδημαϊκή καριέρα με την οικογένεια, ωστόσο η ακαδημαϊκή καριέρα μπορεί να προσφέρει ευελιξία στην καθημερινότητα. Γι’ αυτό έχω να πω σε όλες τις γυναίκες που αγαπούν την έρευνα να μη διστάσουν. Μπορούν να χωρέσουν δύο αγάπες μέσα στη ζωή μας, αρκεί να το θέλουμε πραγματικά!».
Δείτε τη συνέντευξη της Ελίζας Κονοφάγου:


Elisa Konofagou, is going beyond ultrasounds traditional application as a diagnostic tool, using it to treat diseases like cancer, Alzheimers, and Parkinsons. In the area of oncology, Konofagou has found that ultrasound can distinguish benign from cancerous tumors and that its beam can be aimed with extreme precision to detect and ablate, or destroy, the abnormality. In the area of neurology, she is deploying ultrasound to temporarily open the blood-brain barrier to help treat patients with diseases like Alzheimers, Parkinsons, and ALS.

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων