H βιοτεχνολογία προσφέρει στη μη χειρουργική ανόρθωση στήθους

Eπιμέλεια: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D, Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, βιολόγος, medlabnews.gr


Η ηλικία, η εγκυμοσύνη, η μεγάλη απώλεια βάρους, η αύξηση βάρους ή απλώς η βαρύτητα, είναι κάποιοι από τους παράγοντες που μπορούν να συντελέσουν σε αυτό που κοινώς αποκαλούμε «πεσμένο» στήθος.

Η ηλικία, η εγκυμοσύνη, η απώλεια ή η αύξηση βάρους και η γενετική προδιάθεση, όλα ευθύνονται για τις μεταβολές στο στήθος. Όταν το στήθος κρεμάει ή γίνεται επίπεδο, αποκτώντας επίμηκες σχήμα και πρόβλημα στην θηλαία άλω η οποία τείνει προς τα κάτω, έχουμε το αποτέλεσμα μιας κατάστασης που ονομάζεται πτώση. Με βάση τα σχεδιαγράμματα πιο έντονων περιπτώσεων πτώσης, η προβληματική θηλαία άλως ενός ανυποστήρικτου μαστού, κρέμεται αρκετά κάτω από την πτυχή του στήθους. Γι’ αυτές τις γυναίκες, η χρήση ενός υποστηρικτικού στηθόδεσμου, είναι μια αναγκαιότητα ώστε να διατηρήσουν μια πιο φυσιολογική εμφάνιση. 

Η συνήθης αντιμετώπιση είναι η επέμβαση της ανόρθωσης του στήθους, ή αλλιώς μαστοπηξία, που έχει σκοπό τη βελτίωση του σχήματος, του μεγέθους και της σύστασης του γυναικείου στήθους. Πολλές φορές μπορεί να γίνει μεμονωμένα, ενώ άλλες φορές συνδυάζεται με τη χρήση ενθεμάτων σιλικόνης, δίνοντας μεγαλύτερο όγκο και συντελώντας στην καλύτερη διατήρηση του αποτελέσματος. Συχνά επίσης η ανόρθωση του στήθους μπορεί να συνδυαστεί με την μείωση του μεγέθους της περιοχής γύρω από τη θηλή εάν αυτή είναι υπερβολικά μεγάλη. Σε περιπτώσεις μικρών πτωτικών μαστών γίνεται ανόρθωση και ταυτόχρονη αποκατάσταση του όγκου με ενθέματα σιλικόνης. Εάν όμως πρόκειται για ένα πιο μεγάλους πτωτικούς μαστούς τότε δεν απαιτείται η χρήση ενθεμάτων.

Η κρίση αλλά και πολλές φορές οι παρενέργειες οδήγησαν τα ερευνητικά εργαστήρια στο να δώσουν αναίμακτες οικονομικές λύσεις, στο πρόβλημα αυτό. Έτσι πρόσφατα η γαλλική εταιρεία με παραϊατρικά προϊόντα βιοτεχνολογίας Ericson Laboratoire παρουσίασε μια ολοκληρωμένη θεραπεία που παρέχεται μόνο από ειδικούς γιατρούς και εκπαιδευμένους αισθητικούς, για την ανόρθωση του στήθους.

Η ERICSON LABORATOIRE φροντίζει να προσφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα στις γυναίκες που επιθυμούν να αποκτήσουν ένα τέλειο στήθος αλλά θέλουν να αποφύγουν την επώδυνη διαδικασία μίας χειρουργικής επέμβασης.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΖΩΟΓΟΝΟ ΣΗΜΕΙΟ 


ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ

Σε επιφανειακό επίπεδο το στήθος καλύπτεται από δέρμα που εκτείνεται μέχρι την περιοχή της θηλής. Το δέρμα στην άλω (περιοχή γύρω από τη θηλή) έχει μία κοκκώδη υφή καθώς αποτελείται από δερματικούς και λιπώδεις αδένες που υπερτροφούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η θηλή είναι εξοπλισμένη με λείες μυικές ίνες, περιθηλείς μυϊκούς  σφιγκτήρες που ελέγχουν τη λειτουργία της έκκρισης κατά τη διάρκεια του θηλασμού.
Η θηλή είναι το κεντρικό υπερυψωμένο σημείο στην άλω. Εκεί καταλήγουν οι γαλακτοφόροι αγωγοί οι οποίοι εκρέουν τις γαλακτικές εκκρίσεις.
Εσωτερικά το στήθος αποτελείται κυρίως από λιπώδη συνδετικό ιστό και κρεμαστήριους συνδέσμους που ονομάζονται σύνδεσμοι Cooper. Είναι επίσης πλούσιο σε αγγεία. Σε βαθύτερο επίπεδο μπορούμε να διακρίνουμε 3 μυς: τον μείζονα θωρακικό, τον μικρό θωρακικό και τον υποκλείδιο.

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ

Από την παιδική ηλικία μέχρι την εφηβεία δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στο στήθος αγοριών και κοριτσιών. Ο συνδυασμός όμως των οιστρογόνων και της προγεστερόνης στα νεαρά κορίτσια οδηγεί στη διαφοροποίηση του στήθους που ολοκληρώνεται σε ένα 3 – 4 χρονών.
Τα ινο-κοκκώδη λοβία αντιδρούν στις ορμόνες και αναπτύσσονται στο υποδόριο λιπώδες επίπεδο. Με αυτόν τον τρόπο ο μαστικός αδένας οργανώνεται σε λοβία τα οποία διαχωρίζονται από λιπώδη ιστό και όλη η δομή υποστηρίζεται από το δερματικό κάλυμμα. Το μέγεθος και το σχήμα των μαστών καθορίζεται από την ποσότητα του κοκκώδους ιστού  και του λιπώδους ιστού που περιέχουν. Γενικά το στήθος αποτελείται κατά το ήμισυ από λιπώδη ιστό και κατά το ήμισυ από κοκκώδη ιστό.
Το διάστημα ανάμεσα από το δέρμα και το μαστικό σώμα καταλαμβάνεται από μία ομοιογενή λιπώδη περιοχή που διακόπτεται από γραμμές οι οποίες ενώνουν το δέρμα με τον αδένα. Το υποδόριο λίπος στο εξωτερικό των λοβίων είναι αρκετά παχύ.
Αυτό το υποδόριο λίπος που σχηματίζει έναν εξωτερικό φλοιό πάνω από το μαστικό μέρος του στήθους είναι ένας πιθανός στόχος για την αύξηση της πυκνότητας και την επαναδιαμόρφωση του στήθους.


Έτσι η ERICSON LABORATOIRE πάνω σε αυτή τη λογική ανέπτυξε τη θεραπεία MORPHO-BUST που προσφέρει ένα πιο γεμάτο και καλοσχηματισμένο στήθος με σεβασμό στη φυσιολογία του μαστικού αδένα. Μια ολοκληρωμένη αναζωογονητική  θεραπεία για την ευαίσθητη περιοχή του στήθους και του ντεκολτέ που προσφέρει σφριγηλότητα και τόνωση στον ιστό.
 Μετά από μια ολοκληρωμένη θεραπεία χάρις στα δυνατά ενεργά συστατικά βιολογικής και βιοτεχνολογικής προέλευσης επιτυγχάνουμε τα εξής αποτελέσματα:

·      Ανόρθωση του στήθους μέχρι και 70%. Χάρις στα δραστικά ενεργά συστατικά που χρησιμοποιούνται παρατηρείται από την πρώτη κιόλας συνεδρία ορατή σύσφιξη του στήθους.

·      Ανύψωση της θηλής του μαστού

·      Ο ιστός τονώνεται με αποτέλεσμα να συγκρατεί πολύ καλύτερα το βάρος των μαστών και με αυτό τον τρόπο το στήθος «ξαναγεμίζει», είναι εμφανώς πιο στητό και στρογγυλό.

·      Έντονη ελαστικότητα της περιοχής, όπου και οι μικρές ρυτίδες εξαφανίζονται.

·      Βελτίωση των ραγάδων και των ευρυαγγειών στην περιοχή.

Συνδυάζει την αποτελεσματικότητα πολλών ενεργών συστατικών με πολύ συγκεκριμένες δράσεις. Η χρήση ενός μοναδικού φυτικού συμπλόκου δημιουργεί ένα τονωτικό δίκτυο, δυναμώνει τον ιστό και διασφαλίζει μία φυσική στήριξη. Το ενεργό συστατικό Firmiderm προσφέρει τόνωση και σφριγηλότητα δυναμώνοντας σε βάθος τον στηρικτικό ιστό. Η προσθήκη ενός παραγώγου σιλικόνης και οξέων λουλουδιών παρέχει αντιγήρανση, αναζωογόνηση και ενυδάτωση στην περιοχή.

Η χρήση ενός μοναδικού φυτικού συμπλόκου δημιουργεί ένα τονωτικό δίκτυο, δυναμώνει τον ιστό και διασφαλίζει μία φυσική στήριξη. Το έλαιο τριαντάφυλλου χαρίζει τόνωση και σφριγηλότητα ενδυναμώνοντας σε βάθος τον ιστό. Η προσθήκη τριών γαλακτωμάτων από λουλούδια – γιασεμί, μολόχα και ρίζα ίριδας – προσφέρουν αναπλαστική, ενυδατική και απαλυντική δράση.

• TΑ ΒΑΣΙΚΑ ΕΝΕΡΓΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ:

• VOLUFILINE: Προέρχεται από το φυτό Anemarrhena που φυτρώνει στην Ασία. Είναι μία φυτοστερόλη που έχει την ιδιότητα να διεγείρει τον λιπώδη ιστό με αποτέλεσμα την αύξηση του όγκου.

• DERMOCHLORELLA: Εκχύλισμα από πράσινα μικρο-φύκη πλούσιο σε αμινοξέα και ολιγοπεπτίδια. Το συστατικό αυτό ενεργοποιεί τους ινοβλάστες αντιμετωπίζοντας τις ραγάδες και τις ευρυαγγείες. ΡΑΦΕΡΜΙΝΗ: εκχύλισμα φυτών με συσφικτικές και αναπλαστικές ιδιότητες που παράλληλα βελτιώνει τη μικρο-κυκλοφορία του δέρματος.

• BIO-BUSTYL: ενεργοποιεί τη σύνθεση κολλαγόνου και ελαστίνης.

• KIGELINE: εκχύλισμα που τονώνει και βελτιώνει την υφή του δέρματος

ΠΗΓΗ: ΜEDISPA-ERICSON LABORATOIRE

Πόνος στην μέση. Χρήσιμες συμβουλές.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D, medlabnews.gr


Oκτώ στους δέκα ενηλίκους θα πονέσουν κάποια στιγμή της ζωής τους στη μέση, θα εκδηλώσουν δηλαδή οσφυαλγία. Πιο ευάλωτοι είναι οι παχύσαρκοι και όσοι κάνουν βαριές εργασίες, αλλά η οσφυαλγία παρουσιάζεται ακόμη και σε λεπτούς ή γυμνασμένους ανθρώπους. Συνήθως ο πόνος στη μέση εμφανίζεται απροειδοποίητα, π.χ. την ώρα που ανοίγετε το παράθυρο, μεταφέρετε τα ψώνια, σηκώνεστε από το κρεβάτι ή δένετε τα κορδόνια σας.

O πόνος στη μέση συνήθως οφείλεται σε μυϊκό πιάσιμο (μυϊκό σπασμό) εξαιτίας της κακής στάσης του σώματος ή μιας απότομης κίνησης. Ωστόσο, η οσφυαλγία μπορεί να οφείλεται και σε σοβαρότερα αίτια, όπως είναι 

• η καταπόνηση των σπονδυλικών αρθρώσεων και 
• η εκφύλιση των μεσοσπονδύλιων δίσκων (δισκοκήλη), 
• καθώς και σε πολλούς άλλους λόγους (σπονδυλοαρθρίτιδα, μεταβολικά νοσήματα κλπ.),
• Οστεοπόρωση, 
• κατάγματα, 
• μυϊκή θλάση, 
• οστεόφυτα, 
• ρευματικές παθήσεις, 
• όγκοι, πολλαπλό μυέλωμα, 
• μεταστάσεις και άλλες κακοήθεις νόσοι του μυελού των οστών.

Ο πονοκέφαλος που σας ταλαιπωρεί, μπορεί να οφείλεται σε ιγμορίτιδα.

Eπιμέλεια:Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D, medlabnews.gr
Είχαμε γράψει τον περασμένο Ιούνιο για την ιγμορίτιδα του κολυμβητή. 
Διαπιστώνουμε από τα πολλά ερωτήματα σας ότι όλο και πιο πολλοί τελικά έχετε πονοκεφάλους και πιθανολογείτε ότι οφείλονται σε ιγμορίτιδα. 


 Όταν κολυμπάτε, το νερό εισχωρεί από τη μύτη σας και φτάνοντας στα ιγμόρεια δημιουργεί φλεγμονή. Το αποτέλεσμα είναι να πονάτε στην περιοχή εκείνη ή και σε ολόκληρο το κεφάλι, να νιώθετε μπούκωμα και δυσφορία. Υπάρχουν κάποιες καταστάσεις που κάνουν πιο εύκολη την εμφάνιση ιγμορίτιδας. Το «στραβό» διάφραγμα, οι πολύποδες και οι όγκοι της μύτης, οι αλλεργίες, η κακή διατροφή, ο σακχαρώδης διαβήτης, η λήψη για μακρό χρονικό διάστημα κορτιζόνης και άλλων φαρμάκων που μειώνουν την άμυνα του οργανισμού, και άλλες σοβαρές ασθένειες.


Πώς γίνεται η διάγνωση της οξείας ιγμορίτιδας;
Ο ωτορινολαρυγγολόγος θα πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό και μετά θα ακολουθήσει η κλινική εξέταση, που σήμερα περιλαμβάνει τη χρήση ενδοσκοπίων (λεπτών οπτικών σωλήνων με φακούς που επιτρέπουν να δούμε βαθιά τη μύτη με ελάχιστη ενόχληση για τον άρρωστο). Τα συμπτώματα, το ιστορικό, και το πύον στο μέσο ρινικό πόρο (το σημείο της μύτης που παροχετεύει το ιγμόριο) συμπράττουν με σχετική ασφάλεια στη διάγνωση της οξείας ιγμορίτιδας. 


Η απλή ακτινογραφία, παρά τη συχνή χρήση της, έχει πολύ μικρή αξία στη χρόνια ιγμορίτιδα και συζητήσιμη αξία ακόμη και στην οξεία. Ο Βρετανικός Σύλλογος Ακτινολόγων έχει από καιρό δημοσιεύσει οδηγίες κατά της ευρείας χρήσης της απλής ακτινογραφίας ιγμορείων. Η αξονική τομογραφία, σε σοβαρές και χρονίζουσες καταστάσεις, μπορεί να βοηθήσει στην επιλογή της σωστής αντιμετώπισης.


Με την σύγχρονη τεχνολογία πια μπορεί να γίνει υπέρηχος για ιγμορίτιδα, όπου γλιτώνουμε την έκθεση σε ακτινοβολία, και με τον οποίο φαίνεται σε οθόνη το υγρό των κόλπων, η πάχυνση των βλεννογόνων, κάποια κύστη και η χρόνια ιγμορίτιδα. Αυτή η εξέταση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για παιδιά και εγκύους και φυσικά για όλους όσους συχνά ταλαιπωρούνται με αυτό το πρόβλημα (οδηγοί μηχανής, κολυμβητές, δύτες, κλπ).

Τα κυριότερα συμπτώματα είναι πόνος που εντοπίζεται στο μάγουλο και στο κεφάλι, απόφραξη της μύτης και συνήθως κιτρινοπράσινες εκκρίσεις από το ένα ή και τα δύο ρουθούνια. Σε προχωρημένες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε και πυρετό, αίσθημα κούρασης και έντονη ζάλη. Πολλοί όμως ασθενείς έχουν λανθασμένα αποδώσει πολλά προβλήματα σε χρόνια ιγμορίτιδα και ακολουθούν ένα φαύλο κύκλο άσκοπων αντιβιώσεων χωρίς να έχει γίνει ποτέ η σωστή διάγνωση. Παραδείγματος χάριν, πονοκέφαλοι και ζάλη που αποδίδονται σε χρόνια ιγμορίτιδα μπορεί να κρύβουν από μια απλή ημικρανία μέχρι κάποια νευρολογική πάθηση ή ακόμη και όγκο. Γι αυτό κρίνεται επιτακτική η λεπτομερής εξέταση από ωτορινολαρυγγολόγο και αν χρειαστεί και από άλλους ειδικούς. 

Εφ' όσον γίνει σωστή διάγνωση, αν την προλάβουμε στο στάδιο του κοινού κρυολογήματος, αποσυμφορητικά, βλεννολυτικά τοπικά στη μύτη ή και αντιισταμινικά, ιδίως όταν συνυπάρχει αλλεργική ρινίτιδα, καθώς και πλύσεις με φυσιολογικό ορό μπορεί να είναι αρκετά ώστε να αποφύγουμε την αντιβίωση. Αν όμως έχει ήδη εγκατασταθεί η οξεία πυώδης ιγμορίτιδα, τότε επιπλέον χρειάζεται η κατάλληλη αντιβιοτική αγωγή.

ΠΗΓΗ: MEDLAB

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΟΣ ΜΕ ΥΠΕΡΗΧΟΥΣ. ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΚΙΝΔΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΩΔΥΝΗ

ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΑ ΑΙΤΙΑ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΩΝ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΚΟΠΩΣΗΣ

H ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗ

Κολπίτιδες, οι ευκαιριακές λοιμώξεις του καλοκαιριού. Ποιες είναι και πώς αντιμετωπίζονται

Επιμέλεια: Γιώργος Μονεμβασίτης, Γυναικολόγος, medlabnews.gr

Είναι γεγονός ότι τους καλοκαιρινούς μήνες, οι γυναίκες ταλαιπωρούνται συχνά από κολπίτιδες, οι οποίες εκδηλώνονται με ενοχλητικά συμπτώματα, που επηρεάζουν την ποιότητα της καθημερινής τους ζωής.

Το καλοκαίρι δεν μας αφήνει μόνο μαύρισμα και αναμνήσεις αλλά και ευκαιριακές λοιμώξεις. Οι περισσότερες γυναίκες κάνουν τον ετήσιο γυναικολογικό τους έλεγχο το Σεπτέμβρη προκειμένου να διαγνωστούν τυχόν προβλήματα που δεν έχουν εμφανίσει ιδιαίτερα συμπτώματα.

Oι κολπικές διαταραχές (κολπίτιδες) αποτελούν σήμερα το συχνότερο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και είναι η συνηθέστερη αιτία που μια γυναίκα θα επισκεφθεί τον γυναικολόγο της. Με τον όρο κολπίτιδα εννοούμε τη φλεγμονή του κόλπου. Η κολπίτιδα συνήθως εκδηλώνεται με την ύπαρξη κνησμού και αυξημένων υγρών από τον κόλπο, τα οποία ορισμένες φορές είναι δύσοσμα.

Αν θέλαμε να κατατάξουμε τις παθολογικές καταστάσεις που προεξάρχουν την περίοδο του καλοκαιριού, θα τις χωρίζαμε σε:

·      Μυκητιάσεις

·      Μικροβιακές κολπίτιδες (κοινά παθογόνα μικρόβια, αιμόφιλος, τριχομονάδες, χλαμύδια)

·      Ιογενείς λοιμώξεις (HPV, έρπης γεννητικών οργάνων)

·      Λοιμώξεις του ουροποιογεννητικού συστήματος, με κυρίαρχες τις κυστίτιδες

·      Διαταραχές του γυναικείου γεννητικού κύκλου

·      Πυελικές φλεγμονές.

Ο κόλπος υπό κανονικές συνθήκες αποικίζεται από ένα μεγάλο αριθμό μικροοργανισμών, οι οποίοι είναι γνωστοί ως γαλακτοβάκιλλοι και αποτελούν την φυσιολογική χλωρίδα. Η παρουσία αυτών των μικροοργανισμών είναι επιθυμητή γιατί χάρη σε ουσίες που παράγουν διατηρούν το pH του κόλπου σε επιθυμητές τιμές και  εμποδίζουν την ανάπτυξη κάποιων άλλων μικροοργανισμών, οι οποίοι δεν πρέπει να βρίσκονται στον κόλπο (παθογόνοι μικροοργανισμοί). Στην περίπτωση της κολπίτιδας λοιπόν αναπτύσσονται κάποιοι παθογόνοι μικροοργανισμοί σε βάρος της φυσιολογικής χλωρίδας, διαταράσσοντας έτσι την ισορροπία του pH  και αυτό κλινικά εκδηλώνεται με τη μορφή κνησμού και υγρών στο κόλπο.

Αίτια, λοιπόν κολπίτιδας μπορεί να είναι:

• ·      Μικρόβια, που συνήθως μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή, όπως είναι οι τριχομονάδες, ο αιμόφιλος του κόλπου κ.ά.
• ·      Βακτήρια της ήδη υπάρχουσας φυσιολογικής χλωρίδας, που υπό ορισμένες συνθήκες υπεραναπτύσσονται, όπως στρεπτόκοκκοι, σταφυλόκοκκοι, μύκητες κ.ά.

Γενικά συμπτώματα

o   Κνησμός

o   Αυξημένη έκκριση κολπικών υγρών (δύσοσμες σε ορισμένες περιπτώσεις)

o   Τσούξιμο

o   Ερυθρότητα

o   Οίδημα

o   Πόνος κυρίως κατά τη σεξουαλική επαφή (δυσπαρευνία)

Λόγοι που αυξάνεται η πιθανότητα κολπίτιδας.

§  Κακή γενική κατάσταση του οργανισμού (έλλειψη ύπνου, περιορισμένη αντοχή λόγω ανθυγιεινής ή φτωχής διατροφής, στρες, κάπνισμα).

§  Λάθος ή ελλιπής τοπική υγιεινή (κολπικές πλύσεις, συνεχή χρήση ταμπόν).

§  Πολυάριθμες εκτρώσεις.

§  Χρήση αποσμητικών σπρέι στην ευαίσθητη περιοχή.

§  Σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό.

§  Εγκυμοσύνη αλλά και εμμηνόπαυση.

§  Συγκεκριμένες ενδυματολογικές συνήθειες όπως πολύ εφαρμοστά παντελόνια ή σορτς.

Διάγνωση

Οι περισσότερες κολπίτιδες και ανεξάρτητα από το αίτιο που τις προκαλεί παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα, γι΄ αυτό δεν μπορούν να διαγνωστούν με ακρίβεια αποκλειστικά βάσει των συμπτωμάτων τους. Έτσι, η διάγνωση επιτυγχάνεται με την καλλιέργεια κολποτραχηλικού υγρού. Αυτή η εξέταση είναι απαραίτητη προκειμένου να εντοπιστεί ποιο ακριβώς μικρόβιο είναι υπεύθυνο και στη συνέχεια να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία.

Θεραπεία

Η θεραπεία αφορά συνήθως τη λήψη κάποιου συνδυασμού αντιβιοτικών από το στόμα με κολπικά υπόθετα ή κρέμες. Ωστόσο, ακόμη και μετά τη θεραπεία οι κολπίτιδες σε ένα σεβαστό ποσοστό των ασθενών υποτροπιάζουν, κάτι που μπορεί να οφείλεται σε ανθεκτικότητα στελέχη απέναντι στα φάρμακα ή σε επανεμφάνιση του αίτιου της μόλυνσης. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η σωστή πρόληψη και η έγκαιρη επίσκεψη στον γυναικολόγο μόλις εντοπίσετε τα πρώτα συμπτώματα βοηθούν σημαντικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος.


ΠΗΓΗ ΜΕDLAB