Mobbing (όχι bulling) ψυχολογική παρενόχληση, βία στην εργασία. Τρόποι συμβουλευτικής παρέμβασης

της Αυρηλίας Βούρου,  medlabnews.gr iatrikanea

Τα τελευταία χρόνια στους εργασιακούς χώρους αναπτύχθηκε ένα νέο απειλητικό φαινόμενο, το οποίο συνεπάγεται μείζονες προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές και κοινωνικές  επιπτώσεις. 

Το φαινόμενο είναι γνωστό ως «σύνδρομο Mobbing» και περιγράφει την κατ' επανάληψη υβριστική συμπεριφορά εντός ή εκτός της επιχείρησης, η οποία εκδηλώνεται με εκφοβιστικές ενέργειες, λόγια ή τρόπους οργάνωσης της εργασίας και στοχεύει στη διαμόρφωση ενός εχθρικού, ταπεινωτικού περιβάλλοντος που προσβάλει την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια ή τη σωματική-ψυχική ακεραιότητα του εργαζομένου, προκειμένου να προκαλέσει την παραίτησή του (Σάκουλα, Μπελαλή & Σταθαρού, 2014). 

Παρόλη τη σοβαρότητα του φαινομένου, το mobbing αντιμετωπίζεται με δυσπιστία από τα «θύματα» καθώς, υπό το βάρος των σύγχρονων οικονομικών συνθηκών, η ανάγκη επιβίωσης τίθεται σε προτεραιότητα, παραμερίζοντας τις ψυχολογικές διεκδικήσεις και αυξάνοντας την ανεκτικότητα στις εκδηλώσεις βίας. Στον αντίποδα υποστηρίζεται πως ειδικά σήμερα, υπό το πρίσμα των έντονων κοινωνικών πιέσεων, πρέπει να προστατεύονται και να προασπίζονται οι ασφαλείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης (Κωνσταντινίδης, 2011). Η εργασιακή ικανοποίηση άλλωστε είναι στενά συνδεδεμένη με την προσωπική ανάπτυξη, δεδομένου ότι η κοινωνική υποστήριξη που λαμβάνεται από το πλαίσιο απασχόλησης, συμβάλλει στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης (Khoo, 2010).

Η ηθική εργασιακή παρενόχληση -αν και προγενέστερης χρονολόγησης-  έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης της επιστημονικής κοινότητας από τις αρχές του 1990, καθώς αξιολογήθηκε ως φαινόμενο που καταστρέφει το εργασιακό κλίµα και μειώνει την παραγωγικότητα, λόγω των ψυχολογικών προβλημάτων που επιφέρει (Κοΐνης & Σαρίδη, 2013). Στη διεθνή βιβλιογραφία συναντάται με ποικίλους ορισμούς (αλλά με την ίδια περίπου έννοια) όπως: Αποκλίνουσα εργασιακή συμπεριφορά, Εργασιακή παρενόχληση, Εργασιακή επιθετικότητα, Εργασιακή παραβίαση, Εργασιακή κακοποίηση, Συναισθηματική εργασιακή κακοποίηση κ.α. (Keashly & Jagatic, 2003).  Χώρες όπως Γερμανία, Σουηδία και Ιταλία αναγνωρίζουν την εργασιακή παρενόχληση ως επαγγελματική ασθένεια (Κωνσταντινίδης, 2011). 

Στην Ελλάδα το φαινόμενο εξαπλώνεται µε γρήγορους ρυθµούς, αφού οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι ένας στους δέκα Έλληνες παραδέχεται συνθήκες εκφοβισµού, ενώ το 5% των εργαζομένων αναφέρουν περιστατικά σωµατικής βίας στη δουλειά τους (Κοΐνης & Σαρίδη, 2013). 

Οι ειδικοί πλέον, μέσω της κατανόησης των αιτιών και των μηχανισμών, είναι σε θέση να αναγνωρίσουν αυτήν την κοινωνική νόσο και κατά συνέπεια να υποστηρίξουν τους ασθενείς, ώστε να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες με πρακτικούς χειρισμούς, προλαμβάνοντας περεταίρω επιβλαβείς σωματικές ή ψυχολογικές επιδράσεις. Άλλωστε όπως υποστηρίζεται, η έγκαιρη διάγνωση του mobbing αποτελεί καταλυτικό εμπόδιο για την εξέλιξή του (Khoo, 2010). Σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση του συνδρόμου εργασιακής παρενόχλησης, αλλά και των τρόπων συμβουλευτικής παρέμβασης, που συμβάλλουν στην ολιστική αντιμετώπισή του.

Γονείς, πώς θα καταλάβετε ότι ένα παιδί είναι θύμα bullying, σχολικής βίας και σχολικού εκφοβισμού;

της Βικτωρίας Πολύζου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, σύμβουλος σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού medlabnews.gr iatrikanea

Η πρώτη Πέμπτη του Νοεμβρίου έχει ανακηρυχτεί ως Διεθνής Ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνοεκφοβισμού (International day against violence and bullying at school including cyberbullying) με απόφαση της γενικής συνέλευσης της UNESCO.  

Ο εκφοβισμός είναι μακροχρόνια σωματική ή ψυχολογική βία που ασκείται από ένα άτομο ή ομάδα ατόμων εναντίον ενός ατόμου που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του στη συγκεκριμένη κατάσταση.

Ο σωματικός εκφοβισμός μπορεί να περιλαμβάνει κλοτσιές, σπρωξίματα ή ξύλο ενώ οι πιο συνηθισμένοι τρόποι ψυχολογικού εκβιασμού είναι τα πειράγματα και ο αποκλεισμός

Θα πρέπει να διακρίνουμε τις εκφοβιστικές πράξεις από τις απλές εκφράσεις επιθετικότητας μεταξύ των μαθητών, επισημαίνοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκφοβισμού, διότι, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω, οι εμπλεκόμενοι στην εκπαιδευτική διαδικασία, παρά τους ορισμούς των ειδικών, συχνά δυσκολεύονται να καθορίσουν ποιες συμπεριφορές είναι εκφοβιστικές. Για να χαρακτηριστεί, λοιπόν, μια επιθετική πράξη εκφοβισμός θα πρέπει να υπάρχει διαφορά δύναμης μεταξύ δράστη και θύματος, που καθιστά το θύμα αδύναμο να αμυνθεί και το τοποθετεί σε μειονεκτική θέση έναντι του δράστη.  Η διαφορά δύναμης μπορεί να είναι είτε σωματική είτε ψυχολογική. Οι δράστες είναι πολύ ικανοί στο να αναγνωρίζουν τους μαθητές που δεν διαθέτουν τις δεξιότητες, τις ικανότητες ή τα προσωπικά χαρακτηριστικά για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Η διαφορά δύναμης μπορεί να αφορά από τη μεριά του δράστη ή των δραστών σε μεγαλύτερη σωματική ή αριθμητική δύναμη, περισσότερη αυτοπεποίθηση, σιγουριά, διεκδικητικότατα, μεγαλύτερη γλωσσική επιδεξιότητα, που δίνει τη δυνατότητα στο δράστη να πληγώσει ή να απειλήσει το θύμα με την επιλογή των λέξεων που κάνει ή τον τρόπο ομιλίας, ανώτερες κοινωνικές ή χειριστικές δεξιότητες (π.χ. ικανότητα να στρέψει κάποια άτομα εναντίον κάποιου ή να αποκλείσει κάποιον από μια ομάδα), υψηλότερη κοινωνική θέση και αντίστοιχη ικανότητα επιβολής. O εκφοβισμός διαφοροποιείται από άλλα είδη επιθετικότητας, όπως η αντιδραστική επιθετικότητα, η οποία προκαλείται ως αντίδραση σε κάτι ή η προμελετημένη επιθετικότητα, η οποία έχει ένα συγκεκριμένο στόχο, από το γεγονός ότι δεν υπάρχει άλλος προφανής στόχος πέρα από την απόκτηση κυριαρχίας. 

Μπορούμε να διακρίνουμε δύο είδη εκφοβισμού: τον άμεσο που εκφράζεται με ευθείες σωματικές ή λεκτικές επιθέσεις προς το θύμα και τον έμμεσο, που περιλαμβάνει τη συκοφαντία, τη χειραγώγηση των φιλικών σχέσεων και τον σκόπιμο αποκλεισμό από μια ομάδα. 

Το cyber bullying, δηλ. ο εκφοβισμός που πραγματοποιείται μέσω ηλεκτρονικών μέσων, όπως είναι τα κινητά τηλέφωνα, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, οι δικτυακοί τόποι και τα chat rooms, αποτελεί ένα πρόσφατο και ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο. Ως «ρατσιστικός εκφοβισμός» ή «φυλετική παρενόχληση» χαρακτηρίζεται η επιθετική πράξη που κατευθύνεται προς ένα άτομο που ανήκει σε διαφορετική φυλή ή εθνικότητα, εφόσον αποδειχθεί ότι ο εκφοβισμός προέκυψε ακριβώς λόγω της διαφοράς εθνικότητας μεταξύ του δράστη και του θύματος.

Ο «σεξουαλικός εκφοβισμός» αναφέρεται στη χρήση λεκτικών εκφράσεων με σεξουαλικά υπονοούμενα. Μια άλλη μορφή εκφοβισμού λαμβάνει χώρα όταν μια ομάδα σε ένα πλαίσιο προβαίνει σε πράξεις επιβολής στα νεοφερμένα άτομα, σαν ένα είδος τελετών μύησης ή καψονιών. Σ’ αυτή την περίπτωση, οι δράστες φαίνεται να απαλλάσσονται από το αίσθημα προσωπικής ευθύνης καθώς η πρακτική του εκφοβισμού βασίζεται σε μια παράδοση.

Το ποσοστό των αγοριών που συμμετέχουν σε εκφοβιστικά περιστατικά, κυρίως άμεσου τύπου, είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό των κοριτσιών. Αγόρια και κορίτσια είναι θύματα του έμμεσου ή σχεσιακού εκφοβισμού σε παρόμοιο ποσοστό.

Στην χώρα μας περιστατικά βίας μένουν στην αφάνεια είτε γιατί θεωρείται ότι η δημοσιοποίησή τους θα στιγματίσει τους θύτες ή/και τα θύματα είτε γιατί θα μειώσει το κύρος του σχολείου. Έχει βρεθεί, επίσης, ότι συμπεριφορές του τύπου «δράση συμμοριών» βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα στη χώρα μας, ενώ πιο συχνά είναι τα περιστατικά επιθέσεων και ξυλοδαρμών μεταξύ μαθητών, με μεγαλύτερη συχνότητα στο Γυμνάσιο απ’ ό, τι στο Λύκειο. Βρέθηκε, επίσης, ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό παιδιών δεν ζητούν βοήθεια από τους εκπαιδευτικούς για προβλήματα που αντιμετωπίζουν στο χώρο του σχολείου.

Έχει υποστηριχθεί ότι και το ίδιο το σχολείο ως θεσμός ασκεί βία, μέσω της χειραγώγησης, της συναίνεσης, του προσεταιρισμού και της εσωτερίκευσης των κανόνων και προτύπων συμπεριφοράς, συμμετέχοντας σ’ έναν ευρύτερο κοινωνικό έλεγχο της εκπαίδευσης.

Μπορούμε να υποψιαστούμε ότι ένα παιδί εκφοβίζεται με βάση κάποια δευτερεύοντα σημάδια θυματοποίησης:

         -  ένα ασυνήθιστα ήσυχο παιδί γίνεται όλο και πιο απόμακρο 

         -  ένα παιδί, που, συνήθως, είναι συγκρατημένο, γίνεται επιθετικό (ως αποτέλεσμα της 
απογοήτευσης και της ανικανότητας να αντιμετωπίσει τη θυματοποίηση με άλλο 
τρόπο) 

         -  πτώση της σχολικής επίδοσης χωρίς προφανή λόγο 

         -  απροθυμία συμμετοχής σε εξωσχολικές δραστηριότητες 

         -  ασθένεια πριν από ομαδικές δραστηριότητες 

         -  στις ομαδικές σχολικές δραστηριότητες κανείς δεν θέλει να σχηματίσει ζευγάρι μ’ 
αυτό το παιδί 

         -  απουσίες από το σχολείο χωρίς πειστικές εξηγήσεις 

         -  τα προσωπικά αντικείμενα του παιδιού είναι μονίμως κατεστραμμένα ή έχουν χαθεί. 

Συμβουλευτικές τηλεφωνικές υπηρεσίες της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.) στις οποίες απαντούν ειδικοί Ψυχικής Υγείας. Για γονείς, εκπαιδευτικούς,  ειδικούς ψυχικής υγείας: 801-801-1177.

Ευρωπαϊκή Γραμμή υποστήριξης Παιδιών 
Για παιδιά και εφήβους: 116-111

Διαβάστε επίσης

• Παραπονιέται το παιδί σας για πονοκεφάλους; Πόσο σοβαρό μπορεί να είναι και πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό;
• Τι φταίει και κάνει ένα παιδί να παίρνει όπλο και σκοτώνει; Ο ρόλος της οικογένειας και των ΜΜΕ. Υπάρχει πρόληψη; 

• Τι είναι ο αυτισμός. Πώς γίνεται η διάγνωση; Υπάρχει θεραπεία; (video)
• Ψείρες και κόνιδα. Τι είναι, πώς προλαμβάνονται και πώς αντιμετωπίζονται;
• Το σύνδρομο Άσπεργκερ και οι διαφορές του με τον αυτισμό. Πώς γίνεται η διάγνωση; Υπάρχει θεραπεία

MSc
PhD

ΠΙΣ: Άδικο και ανήθικο μέτρο το claw back, υπερχρεωμένα τα εργαστήρια

medlabnews.gr iatrikanea

Το 2012 νομοθετήθηκε, για έξι χρόνια αρχικά αλλά παρατείνεται μέχρι σήμερα, η εφαρμογή ενός μέτρου άδικου και ανήθικου. Το claw back που επιβλήθηκε στις χαμηλές αμοιβές των εργαστηριακών ιατρών ήταν η απάντηση της πολιτείας στην ανάγκη για κλειστούς προϋπολογισμούς του ΕΟΠΥΥ.

Αντί η κατανάλωση να περιοριστεί στα διαθέσιμα, με τον πιο αυταρχικό τρόπο υιοθετήθηκε το αναγκαστικό κούρεμα της αποζημίωσης. Η απίθανη αυτή έμπνευση, αδιανόητη για οποιαδήποτε καθημερινή δοσοληψία, νομοθετήθηκε σε ξένη γλώσσα, καθώς η μετάφραση της στα ελληνικά αντιστοιχεί στην αποκαλυπτική έννοια της ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ δεδουλευμένων.

Σήμερα τα εργαστήρια, όσα καταφέρνουν ακόμα να επιβιώνουν, είναι υπερχρεωμένα, η δε ειδικότητα της βιοπαθολογίας είναι «ερημικά» άγονη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον.

Ρυθμιστικού τύπου παρεμβάσεις (ήσσονος πολιτικής σημασίας) αλλά ουσιώδεις, όπως η ανακατανομή ανά νομό, η πίστωση μη-καταναλωθέντων πόρων κλπ δεν εφαρμόζονται από το Υπουργείο Υγείας. Επιπλέον η εφαρμογή OTP στην έκδοση και τη συνταγογράφηση που θα μείωνε απευθείας τη δαπάνη κατά 20%, ούτε καν συζητείται από το Υπουργείο Υγείας, το οποίο όμως επιτυχώς -και ορθώς- την εφαρμόζει αλλού, όπως στις φυσικοθεραπείες, στα γυαλιά οράσεως κλπ.

Επιπρόσθετα, η απαλλαγή από τις συσσωρευμένες πληρωμές ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ (claw back) προηγουμένων ετών αποκλείεται, καθώς ταυτίζεται από την πολιτεία το προϊόν μιας ανήθικης πρακτικής με την έννοια του χρέους. Είναι όμως απόλυτα θεμιτό και δίκαιο το αίτημα της απαλλαγής από τις επιπτώσεις της χρόνιας κρατικής αυθαιρεσίας, καθώς η χρέωση αυτή δεν προήλθε από αμέλεια ή ενέργεια όσων καλούνται να την πληρώσουν.

Από πλευράς πολιτείας ο δρόμος αυτός είναι αδιέξοδος και ας θεωρούν οι εμπνευστές του ότι βολεύει αφού αναγκαστικά αποδίδει.

Ο ΠΙΣ από ετών πρότεινε την χρηματοδότηση της υγείας και από την φορολογία των επιβλαβών καπνικών προϊόντων, καθώς κάθε λεπτό ευρώ επί αυτών αποδίδει πολλά εκατομμύρια ετησίως. Τώρα, που η χώρα μας υποχρεώνεται από την ΕΕ σε αναπροσαρμογή των τιμών των καπνικών προϊόντων, είναι ο κατάλληλος χρόνος υλοποίησης αυτής της πρότασης, ώστε να ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ να ενισχυθεί με ένα δίκαιο και ηθικό μέσο και να καταργηθεί η ΥΦΑΡΠΑΓΗ (CLAW BACK).

Ο ΠΙΣ έχει τεθεί εξαρχής και παραμένει σταθερά στο πλευρό των εργαστηριακών ιατρών υποστηρίζοντας τα αιτήματα τους. Καλούμε την πολιτεία να προχωρήσει σε λύση του προβλήματος σύμφωνα με τις αρχές της δημοκρατικής λειτουργίας και την ηθική του πολιτικού πολιτισμού, προκειμένου να υπάρξει προοπτική ενός βιώσιμου και αποτελεσματικού συστήματος υγείας στη χώρα μας.

Διαβάστε επίσης:

Τι σημαίνουν οι «ιατρικοί» όροι clawback και rebate, που χρησιμοποιεί ο ΕΟΠΥΥ σε βάρος των ιατρών και παρόχων και Εργαστηριακών γιατρών

Δυναμικό παρών έδωσε η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία στη Διεθνή Έκθεση CPHI 2025 στη Φρανκφούρτη

medlabnews.gr iatrikanea

Η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία έδωσε, και τη φετινή χρονιά, δυναμικό «παρών» στη Διεθνή Έκθεση CPHI 2025, η οποία πραγματοποιήθηκε, από τις 28 έως τις 30 Οκτωβρίου 2025, στη Φρανκφούρτη. Στην Έκθεση συμμετείχαν 28 εταιρείες–μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), γεγονός που επιβεβαιώνει την ισχυρή θέση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας στον ευρωπαϊκό και διεθνή χάρτη, αλλά και την προσήλωσή των εγχώριων εταιρειών στη στρατηγική ενίσχυσης της παραγωγής, της καινοτομίας και της διεθνούς συνεργασίας.

Η CPHI αποτελεί τη μεγαλύτερη διεθνή συνάντηση του φαρμακευτικού κλάδου, στην οποία συγκεντρώνονται χιλιάδες επαγγελματίες και επισκέπτες από όλο τον κόσμο, καλύπτοντας όλους τους κλάδους της φαρμακευτικής εφοδιαστικής αλυσίδας, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων υλών (APIs), της παραγωγής, της συσκευασίας και της παράδοσης φαρμάκων. Η φετινή διοργάνωση συγκέντρωσε πάνω από 62.000 επαγγελματίες και επισκέπτες και περίπου 2.400 εκθέτες από περισσότερες από 145 χώρες.

Ο κ. Θεόδωρος Τρύφων, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας, δήλωσε: «Η ισχυρή παρουσία της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας στη φετινή CPHI 2025 αποτυπώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τον στρατηγικό της ρόλο ως έναν από τους κορυφαίους εξαγωγείς φαρμάκων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιβεβαιώνει την τεχνολογική πρόοδο, την εξωστρέφεια και τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών, που με σταθερά βήματα ενισχύουν την παραγωγική βάση της χώρας και αποτελούν κινητήρια δύναμη ανάπτυξης και καινοτομίας για την ελληνική οικονομία. Σήμερα, η ΠΕΦ και τα μέλη της αποτελούν αξιόπιστο εταίρο της ευρωπαϊκής φαρμακευτικής βιομηχανίας, συμβάλλοντας στην κάλυψη των αναγκών άνω των 40 εκατομμυρίων Ευρωπαίων ασθενών, με φάρμακα υψηλής ποιότητας και προστιθέμενης αξίας. Η παρουσία μας στη Φρανκφούρτη ανέδειξε όχι μόνο τον δυναμισμό του κλάδου, αλλά και το όραμά μας για ένα βιώσιμο, ανταγωνιστικό και τεχνολογικά προηγμένο φαρμακευτικό οικοσύστημα, με επίκεντρο τον ασθενή και τη συνεχή πρόοδο».

Κατά τη διάρκεια της τριήμερης έκθεσης, οι ελληνικές εταιρείες προσέλκυσαν το ενεργό ενδιαφέρον σημαντικών διεθνών συνεργατών και επενδυτών, καθώς παρουσίασαν το σύγχρονο παραγωγικό και ερευνητικό τους αποτύπωμα, τα εκατοντάδες καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες φαρμακευτικής τεχνολογίας που προσφέρουν, αλλά και τις νέες επενδύσεις που υλοποιούν στη χώρα και θα αυξήσουν ακόμα περισσότερο τις παραγωγικές τους δυνατότητες.

Στη διεθνή έκθεση CPHI συμμετείχαν οι παρακάτω εταιρείες της ΠΕΦ (σε αλφαβητική σειρά): Adelco, Anfarm, Βιανέξ, Bennett, Demo, Elpen, Famar, Frezyderm, Gallenica, Gap, Genepharm, Gerolymatos, Iasis Pharmaceuticals, Intermed, Koper, Lamda Laboratories (Adragos Pharma), Lavipharm, Medicair, Medochemie, Petsiavas, Pharmapath, Pharmaplot, Pharmathen, Pharmazac, Rafarm, Rontis, Uni-Pharma, Vioser.

Δωδεκάχρονη που έχει διαγνωστεί με αυτισμό έχει μεγαλύτερο IQ του Αϊνστάιν και πτυχίο πανεπιστημίου

 

 medlabnews.gr iatrikanea

Τον θαυμασμό της επιστημονικής κοινότητας έχει κερδίσει μία 12χρονη από το Μεξικό, καθώς έχει διαγνωστεί με αυτισμό, αλλά έχει IQ μεγαλύτερο από του Άλμπερτ Αϊνστάιν, ενώ είναι ήδη πτυχιούχος μηχανικής. H Adhara Perez Scanchez έχει διαγνωστεί με σύνδρομο Άσπεγκερ, μία μορφή αυτισμού, ωστόσο αυτό δεν αποτέλεσε εμπόδιο για την ίδια, που επιθυμεί να γίνει αστροναύτης.

Η ζωή της δεν ήταν πολύ εύκολη για εκείνη. Δεν είχε φίλους… Όταντα άλλα παιδιά της ηλικίας της έπαιζαν στο δρόμο, εκείνη προτιμούσε να μένει σπίτι και να μελετά τον περιοδικό πίνακα των χημικών στοιχείων.

Οι συμμαθητές της στο σχολείο την κορόιδευαν και την φώναζαν φρικιό ενώ οι δάσκαλοι απορούσαν με την απροθυμία της να μετέχει στο μάθημα.

Λόγω του bullying που δεχόταν από τους συμμαθητές της, αναγκάστηκε να αλλάξει σχολείο τρεις φορές κι έτσι άρχισε να απομονώνεται, όπως είπε η οικογένειά της στο Marie Claire Mexico.

Για να βοηθήσει την κόρη της με την κατάθλιψη, η μητέρα της την πήγε σε έναν ψυχολόγο. «Οι δάσκαλοι δεν ήταν πολύ συμπονετικοί, μου έλεγαν ότι η κόρη μου έκανε δέκα χρόνια να τελειώσει μια εργασία», έχει πει η μητέρα της σε συνέντευξή της στο ίδιο περιοδικό. «Άρχισε να απομονώνεται, δεν ήθελε να παίζει με τους συμμαθητές της, ένιωθε περίεργα, διαφορετικά».

Σύντομα, οι ειδικοί ανακάλυψαν πως ο δείκτης ευφυΐας της ήταν πολύ υψηλός. Συγκεκριμένα, ήταν 162, υψηλότερος και από του Άλμπερτ Αϊνστάιν αλλά και του Στίβεν Χόκινγκ, που και οι δύο είχαν δείκτη νοημοσύνης 160.

Τότε πρότειναν στους γονείς να στείλουν την Αντχάρα σε ένα ειδικό σχολείο για χαρισματικά παιδιά. Η εγγραφή της εκεί ανέδειξε το λαμπρό μυαλό της και την ικανότητά της να μαθαίνει τα πάντα ταχύτητα.

Για να βοηθήσει την κόρη της με την κατάθλιψη, η μητέρα της την πήγε σε έναν ψυχολόγο. «Οι δάσκαλοι δεν ήταν πολύ συμπονετικοί, μου έλεγαν ότι η κόρη μου έκανε δέκα χρόνια να τελειώσει μια εργασία», έχει πει η μητέρα της σε συνέντευξή της στο ίδιο περιοδικό. «Άρχισε να απομονώνεται, δεν ήθελε να παίζει με τους συμμαθητές της, ένιωθε περίεργα, διαφορετικά».

Σύντομα, οι ειδικοί ανακάλυψαν πως ο δείκτης ευφυΐας της ήταν πολύ υψηλός. Συγκεκριμένα, ήταν 162, υψηλότερος και από του Άλμπερτ Αϊνστάιν αλλά και του Στίβεν Χόκινγκ, που και οι δύο είχαν δείκτη νοημοσύνης 160.

Τότε πρότειναν στους γονείς να στείλουν την Αντχάρα σε ένα ειδικό σχολείο για χαρισματικά παιδιά. Η εγγραφή της εκεί ανέδειξε το λαμπρό μυαλό της και την ικανότητά της να μαθαίνει τα πάντα ταχύτητα.

Νευρώσεις αγχώδεις διαταραχές. Συμπτώματα. Αιτίες. Πώς αντιμετωπίζονται;.

της Βικτωρίας Πολύζου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Οι νευρώσεις συνίστανται σε ήπιας μορφής διαταραχές και αποτελούν μία από τις τρεις γενικές κατηγορίες των διαταραχών αυτών. Οι άλλες δύο όπως αυτές προσδιορίζονται από τη γενικότερη ψυχιατρική προσέγγιση είναι οι διαταραχές προσωπικότητας και οι αγχώσεις. 

Θεωρητικά με τον όρο νεύρωση μπορεί να νοηθεί μια ελαφριάς μορφής διαταραχή που διαφοροποιείται από τη δυσλειτουργικότητα της ψύχωσης τόσο από την παθολογία της έκφρασης της όσο και από την ευκολία πρόγνωσής της. Ένα άλλο στοιχείο της νεύρωσης είναι η επαφή του ατόμου με την πραγματικότητα. 

H νεύρωση είναι μια πάθηση με ψυχογενετικά αίτια, όπου τα συμπτώματα εκφράζουν συμβολικά μια ψυχική σύγκρουση, που έχει τις ρίζες της στην ιστορία των παιδικών χρόνων του ατόμου.

Συμπτώματα όπως ένταση, φοβίες, ανησυχία, πανικός ή φόβος που πηγάζουν από άσχημες σκέψεις και δυσκολία συγκέντρωσης έχουν οι άνθρωποι που νοσούν από τις Αγχώδεις Διαταραχές.

Πολλοί άνθρωποι είναι νευρωτικοί, αν και δείχνουν ότι αντιμετωπίζουν ομαλά τα προβλήματα της ζωής τους. Ομως, βαθιά μέσα τους κρατούν τις εκκρεμότητες, την οργή και τον θυμό τους για ό,τι τους έχει συμβεί και τον εκφράζουν με παράξενους τρόπους:

• Άγχος και ένταση που διαρκεί, υποφέρουν διαρκώς, χωρίς να το συνειδητοποιούν.
• Απόλυτη σκέψη- μαύρο άσπρο- ανελαστικότητα συμπεριφοράς.
• Αδικαιολόγητη καχυποψία, με την παραμικρή αφορμή.
• Αυθαίρετες ερμηνείες της συμπεριφοράς των άλλων
• Αδικαιολόγητη, με την παραμικρή αφορμή οργή ή θυμός
• Αδυναμία να απολαύσει τη ζωή, βάζει συνεχώς εμπόδια στον δρόμο της χαράς και κόλλημα σε ένα πρόβλημα.

Οι περισσότερες νευρώσεις έχουν προέλευση συγκρουσιακή, κάτω από την πίεση μιας και μόνο «κατάστασης», του άγχους, σύμφωνα με τις ψυχοδυναμικές απόψεις. Στις νευρώσεις οι μηχανισμοί άμυνας που κινητοποιούνται από τον άνθρωπο με σκοπό να το προστατέψουν από τις εντάσεις και τα άγχη, που τον κάνουν να υποφέρει, μεταβάλλονται σε διεργασίες αυτόματες αφού δεχτούν επιδράσεις διαφόρων παραγόντων εσωτερικών ή εξωτερικών σε σχέση με το περιβάλλον. Όταν, λοιπόν, το άτομο δεν έχει την ικανότητα ν’ αφομοιώνει φαινομενικά αντίθετες παρορμήσεις μ’ έναν τρόπο οργανικά υγιή, έτσι ώστε να προσαρμόζεται ομαλά στο περιβάλλον, γίνεται η αιτία της ύπαρξης μιας νεύρωσης.

Το νευρωτικό άτομο ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα της διαταραχής και τις επιπτώσεις αυτής στην ψυχική του υγεία δεν χάνει ποτέ την επαφή του με την πραγματικότητα, εμφανίζει σαφή επίγνωση της θέσης στην οποία βρίσκεται, καθώς και σχετικά επαρκή ικανότητα προσαρμογής στο περιβάλλον σε τέτοιο βαθμό, που πολλές φορές η νεύρωση δεν γίνεται καν αντιληπτή από το περιβάλλον μέσα στο οποία ζει και αλληλεπιδρά το άτομο.

Από την άλλη πλευρά δε λείπουν και οι περιπτώσεις, όπου μια νεύρωση δύναται να ξεφύγει από τον έλεγχο του ατόμου και να του δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα προσαρμογής αν και τέτοιες περιπτώσεις χαρακτηρίζονται εξαιρετικά σπάνιες. Eπιδημιολογικές έρευνες αναφέρουν ότι οι νευρωτικές διαταραχές και ιδιαίτερα οι αγχώδεις διαταραχές απαντώνται σε ένα υψηλό ποσοστό του πληθυσμού με μεγαλύτερη συχνότητα αυτού των δυτικών κοινωνιών. Επίσης αναφορικά με τη συχνότητα εκδήλωσης των νευρώσεων έχει σημειωθεί ότι το γυναικείο φύλο εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά. Κύριο χαρακτηριστικό και ίσως συνδετικό των νευρώσεων είναι το άγχος και πως αυτό εσωτερικεύεται και εκδηλώνεται στη συμπεριφορά του ατόμου. 

Το άγχος σε αντίθεση με το συναίσθημα του φόβου που συνδέεται με την αντίδραση απέναντι σε ένα κίνδυνο πραγματικό και συγκεκριμένο και αποτελεί υγιή εκδήλωση συμπεριφοράς είναι μια φοβική αντίδραση που αναφέρεται σε κάποιο κίνδυνο πραγματικό ή φανταστικό που είναι όμως ασαφής, αόριστος, υποτιθέμενος. Η φύση του άγχους της νεύρωσης οφείλεται σε μια εσωτερική διαμάχη, απωθημένες επιθυμίες ή ανάγκες έρχονται σε σύγκρουση με τη συνείδηση, που έρχεται να απαγορεύσει την ικανοποίησή τους.

Για αυτό το λόγο οι επιθυμίες, οι σκέψεις ή οι ανάγκες αυτές που παραμένουν απόκρυφες και ασυνείδητες, εξωτερικεύονται ως αδικαιολόγητο άγχος ή υπερβολικός φόβος δυσανάλογος προς τον πραγματικό. Έχει σημειωθεί ότι το νευρωτικό άγχος έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία σε μία παιδική νεύρωση δηλαδή που δεν αντιμετωπίστηκε κατάλληλα στην ώρα της. Άμεσος τρόπος εξωτερίκευσης ή αντίθετα απόκρυψης του βιωμένου και αδικαιολόγητου άγχους είναι η εκδήλωση ανάλογων συμπτωμάτων. 

Τα νευρωτικά συμπτώματα ουσιαστικά δεν είναι παρά μία άμυνα του οργανισμού μια προσπάθεια του ατόμου να αντιμετωπίσει και να αντεπεξέλθει στην απειλή του άγχους. Το νευρωτικό σύμπτωμα αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ένα συμβιβαστικό μηχανισμό, που αφενός επιτρέπει στο άτομο να ικανοποιήσει μια απαγορευμένη επιθυμία που του προκαλεί άγχος και αφετέρου απαγορεύει στην επιθυμία αυτή να γίνει συνειδητή κάτι που θα σήμαινε αυτόματα και την αποδιοργάνωση του ατόμου.

 Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων ποικίλλει ανάλογα με το είδος της διαταραχής καθώς και με την ποσότητα και τη διάρκεια με την οποία εκδηλώνονται τα συμπτώματα αυτά. Από την άλλη πλευρά η αποκρυπτογράφηση και κατηγοριοποίηση των νευρώσεων συντελεί στη διάκριση και τον προσδιορισμό των διαφόρων ειδών νεύρωσης.

Τα νευρωτικά άτομα τείνουν να εμφανίζουν προβλήματα με τη συναισθηματική τους ισορροπία και να είναι αγχώδη, αν όμως γίνουν πιο εξωστρεφή βιώνουν θετικότερα συναισθήματα και γίνονται περισσότερο κοινωνικά.  H νεύρωση είναι μια διαταραχή που κατά κανόνα θεραπεύεται. Η ψυχολογία μας έχει δώσει και συνεχίζει να δίνει σημαντικά στοιχεία και εντυπωσιακές θεωρίες πάνω σε ψυχοθεραπευτικές μεθόδους, οι οποίες έχουν άπειρες παραλλαγές.

Η νεύρωση συνήθως προϋπάρχει του γεγονότος που έκανε ορατή την ύπαρξή της και η θεραπεία της στοχεύει όχι μόνο στην εξαφάνιση των συμπτωμάτων αλλά στην επεξεργασία των δομικών στοιχείων της προσωπικότητας, συνήθως βαθιά κρυμμένα και ξεχασμένα από τον χρόνο.

Διαβάστε επίσης

• Οι φοβίες, μιας επερχόμενης καταστροφής, φέρνουν αύξηση καρδιακών παλμών, κρίσεις πανικού, κοινωνική απομόνωση. Οδηγίες επιβίωσης
• Φοβίες, άγχος, κρίσεις πανικού. Συμπτώματα, η σημασία της άσκησης και της διατροφής (panic Attacks)
• Το παρατεταμένο και οξύ άγχος που βιώνουμε οδηγεί σε "απόσυρση" και τέλος σε μελαγχολία και κατάθλιψη
• Οι φοβίες, η καταστροφολογία και η οικονομική κρίση.

«Ο Κύκλος της Βίας»: Επιστημονική Ημερίδα για την πρόληψη και αντιμετώπιση της κακοποίησης από το ΑΠΘ

medlabnews.gr iatrikanea

Με στόχο την ανάδειξη των πολλαπλών εκφάνσεων της βίας και των τρόπων πρόληψης και αντιμετώπισής της, το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Ιατροδικαστική-Ψυχιατροδικαστική» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης, διοργανώνει επιστημονική Ημερίδα, με τίτλο «Ο Κύκλος της Βίας (Ενδοοικογενειακή Βία, Κακοποίηση Ζώων και Βία κατά Ανηλίκων)», την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2025 και ώρες 9.30 με 15.00, στο Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης (Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου).

Η Ημερίδα αποσκοπεί στην ανάδειξη του φαινομένου της βίας σε όλες του τις μορφές και στην ενίσχυση της διατομεακής συνεργασίας μεταξύ επιστημόνων, θεσμικών φορέων και κοινωνικών δομών, με στόχο την πρόληψη, την έγκαιρη παρέμβαση και την απονομή δικαιοσύνης. Όπως επισημαίνεται, η πολυπλοκότητα και οι επιπτώσεις της βίας την καθιστούν μείζον κοινωνικό ζήτημα που αντανακλά το πολιτισμικό επίπεδο κάθε κοινωνίας, απαιτώντας συντονισμένη και διεπιστημονική αντιμετώπιση.

Η Ημερίδα θα αναπτυχθεί μέσα από τρεις βασικές θεματικές ενότητες: την κακοποίηση ζώων, την κακοποίηση ανηλίκων και την ενδοοικογενειακή βία. Στην πρώτη ενότητα θα παρουσιαστούν εισηγήσεις για τη διερεύνηση περιστατικών κακοποίησης ζώων, τον ρόλο του κτηνιάτρου και τη συμβολή της Εισαγγελίας στην προστασία των ζώων, από τον Αξιωματικό της Ελληνικής Αστυνομίας Γεώργιο Παπαδόπουλο, την Διευθύντρια του Εργαστηρίου Παθολογικής-Ανατομικής του Τμήματος Κτηνιατρικής του Αριστοτελείου Δήμητρα Ψάλλα και την Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης Αικατερίνη Καραγιαννακίδου.

Η δεύτερη ενότητα επικεντρώνεται στην κακοποίηση ανηλίκων και περιλαμβάνει εισηγήσεις για την προανακριτική διαδικασία και την εισαγγελική παρέμβαση, καθώς και ψυχολογική προσέγγιση του φαινομένου. Ομιλητές θα είναι ο Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. Κωνσταντίνος Χαντζίδης, ο Εισαγγελέας Εφετών Ευάγγελος Μάστακας και η ψυχολόγος Μαρία Αραμπατζή, η οποία θα αναλύσει τη διάρρηξη της συνέχειας στη ζωή του παιδιού-θύματος και τον ρόλο του ως φορέα μνήμης.

Η ενότητα για την ενδοοικογενειακή βία θα επικεντρωθεί τόσο στις ψυχολογικές όσο και στις ιατροδικαστικές και νομικές διαστάσεις του φαινομένου. Μεταξύ των εισηγητών θα είναι ο ψυχολόγος της ΕΛ.ΑΣ. Αθανάσιος Κανάκης, οι ιατροδικαστές Φώτιος Χατζηνικολάου και Δημήτριος Κουτσούκης, η Εφέτης Ιωάννα Κοσίνα, η ψυχίατρος Σταυρούλα Ρεντούμη και η νομικός Μαρία Μπαλτά.

Η εκδήλωση είναι ανοιχτή για το κοινό και απευθύνεται σε ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, ιατρούς και νομικούς. Σε όλους τους συμμετέχοντες θα δοθεί βεβαίωση παρακολούθησης.

Περισσότερες πληροφορίες