Μύθοι και Αλήθειες για τα Αντιβιοτικά, ομιλία της Ε. Γιαμαρέλλου στον Δήμο Αμαρουσίου

επιμέλεια  Aλέξανδρος Γιατζίδης, Μ.D., medlabnews.gr

Σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Δημαρχείο Αμαρουσίου δόθηκε διάλεξη με θέμα: «Μύθοι και Αλήθειες για τα Αντιβιοτικά» και με ομιλήτρια την Καθηγήτρια Παθολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κα. Ελένη Γιαμαρέλλου. 

Προσφωνώντας την Καθηγήτρια Ε. Γιαμαρέλλου, ο Δήμαρχος κ. Πατούλης, αναφέρθηκε στη σημασία των αντιβιοτικών για την Υγεία μας, εστιάζοντας στη λαθεμένη στάση που ακολουθεί η πλειονότητα των Ελλήνων απέναντι στη χρήση τους. «Η κατάχρηση των αντιβιοτικών έχει οδηγήσει τη χώρα μας πανευρωπαϊκά στα υψηλότερα επίπεδα ανθεκτικότητας με τα νέα αντιβιοτικά συνεχώς να μειώνονται και τα μικρόβια να αναπτύσσουν μηχανισμούς αντοχής, και αυτό αποτελεί το σημαντικότερο πρόβλημα για τη δημόσια Υγεία όπως πιστοποιείται και από τα επίσημα στοιχεία. Για αυτό και είναι σημαντικό να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη με στόχο τόσο την προστασία της δημόσιας Υγείας όσο και τη βιωσιμότητα των αντιβιοτικών».

Σε αυτό το πνεύμα της αφύπνισης και της διαπαιδαγώγησης σε θέματα ορθής χρήσης των αντιβιοτικών εντάσσονται και οι εκπαιδευτικές εκδηλώσεις για γονείς, όπως ενημέρωσε ο κ. Πατούλης, που προγραμματίζει ο Δήμος σε συνεργασία με την καθηγήτρια Ελένη Γιαμαρέλλου, προκειμένου να ενημερωθούν για όσα πρέπει να γνωρίζουν για τα αντιβιοτικά, τη φύση, τη χρησιμότητα και την αποτελεσματική χρήση τους. Το φθινόπωρο θα ξεκινήσει ο Δήμος, επίσης, εκστρατεία για την ανάγκη εμβολιαστικής κάλυψης για τη γρίπη, ενώ θα δρομολογηθούν και ενέργειες για την προώθηση της χρήσης του Strep Test από τους γιατρούς του Αμαρουσίου που ασκούν πρωτοβάθμια περίθαλψη.

Στην ομιλία της η κα Γιαμαρέλλου ανέφερε:

Η σημασία των αντιβιοτικών στην υγεία μας

Απο την ανακάλυψη της πενικιλίνης ως την “εκρηκτική” παραγωγή νέων αντιμικροβιακών ουσιών μεταξύ 1950-1990, η ζωή της ανθρωπότητας άλλαξε σημαντικά. Με τα αντιβιοτικά κατέστη δυνατή η αντιμετώπιση θανατηφόρων, μέχρι τότε, μικροβιακών λοιμώξεων. Η ουσιαστική διαφορά τους απο τα άλλα φάρμακα είναι ότι διακόπτονται με την ολοκλήρωση της θεραπείας της λοίμωξης, ώστε να επιτευχθεί εκρίζωση της και όχι με την ύφεση των συμπτωμάτων,όπως γίνεται με τα παυσίπονα.

Πότε ενδείκνυται η λήψη τους

Αποκλειστικά για τη θεραπεία λοιμώξεων που προκαλούνται απο μικρόβια και όχι από ιούς. Ο γιατρός συμπεραίνει τη μικροβιακή φύση μιας λοίμωξης κυρίως απο την κλινική εικόνα, αλλά κάποιες φορές χρειάζεται να καταφύγει και σε εργαστηριακές εξετάσεις. Υπάρχουν περισσότερα απο 250 είδη ιών που προκαλούν τα ίδια συμπτώματα, δηλαδή καταρροή, βήχα, συνάχι, πονόλαιμο, δακρύρροια και χαμηλό πυρετό – κάτω από 38 βαθμούς.  Σε τέτοιες περιπτώσεις, το κεντρικό σύνθημα είναι “βήχας – πονόλαιμος – συνάχι, ιός είναι θα περάσει”. Ο πυρετός, ο οποίος γίνεται υψηλός κατά τη διαδρομή μιας ίωσης, χαρακτηρίζει τις μικροβιακές λοιμώξεις και τότε ο πάσχων πρέπει να απευθυνθεί στο γιατρό του ή στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων.

Μύθοι	Αλήθειες
Η κατανάλωση των αντιβιοτικών στα ελληνικά νοσοκομεία είναι η διεθνώς αναμενόμενη: 30-40% των νοσηλευομένων ασθενών	Δυστυχώς κυμαίνεται από 60-90% στις διάφορες καταγραφές, χωρίς να υπολογιστεί η χορήγηση >2 έως και 6 αντιβιοτικών συγχρόνως!
Η Γαλλία και η Κύπρος είναι οι ευρωπαϊκές χώρες με την υψηλότερη κατανάλωση αντιβιοτικών στην Ευρώπη	Λάθος, διότι η χώρα μας από το 2003 κατέχει σταθερά την πρώτη θέση στην κατανάλωση αντιβιοτικών συγκριτικά με όλες τις χώρες της Ευρώπης και με μεγάλες διαφορές στη σύγκριση των ποσοστών, η οποία μπορεί να υπερβαίνει και το 100%. H Γαλλία έχει πετύχει ιδιαίτερα μέγαλη μείωση στην κατανάλωση από την στιγμή που εφάρμοσε το Strept Test.
Η αντοχή των μικροβίων είναι σταθερή και η μείωση της κατανάλωσής τους δε μειώνει την αντοχή	Υπάρχουν πολλές καλά τεκμηριωμένες μελέτες στη βιβλιογραφία, μεταξύ των οποίων και Ελληνικές που αποδεικνύουν ότι η μείωση της κατανάλωσης μειώνει θεαματικά την αντοχή, εφόσον διακόπτεται η «πίεση επιλογής» που ασκούν στις φυσιολογικές χλωρίδες τα αντιβιοτικά, ώστε το «οικολογικό κενό» που δημιουργείται να το καλύπτουν ανθεκτικά μικρόβια. Εν τούτοις ο περιορισμός απαιτεί και σύγχρονη μείωση της διασποράς των ανθεκτικών βακτηρίων από τους αποικισμένους ασθενείς με αυστηρή εφαρμογή των μέτρων ελέγχου της διασποράς και της «υγιεινής των χεριών» με τη χρήση αλκοολούχου αντισηπτικού πριν και μετά κάθε επαφή μας με οποιονδήποτε νοσηλευόμενο ασθενή όπως και το άψυχο περιβάλλον του.
Η αποκλιμάκωση της θεραπείας με αντιβιοτικά αφορά στη σταδιακή διακοπή τους μόνο και εφόσον βελτιωθεί κλινικά ο ασθενής	Η αποκλιμάκωση αφορά στην τροποποίηση (ή ακόμα και στη διακοπή) της αντιμικροβιακής θεραπείας, η οποία έχει χορηγηθεί εμπειρικά, ενώ αναμένονται τα αποτελέσματα των καλλιεργειών. Αμέσως μετά τη λήψη του αποτελέσματος γίνεται η αποκλιμάκωση που αποσκοπεί: Στη διακοπή των ευρύτερου φάσματος αντιβιοτικών και στην αντικατάστασή τους με στενότερου φάσματος (σύμφωνα με το αντιβιόγραμμα) Στη μείωση του αριθμού των χορηγουμένων αντιβιοτικών που έχουν τον ίδιο στόχο Στη διακοπή των αντισταφυλοκοκκικών, αντιμυκητιασικών και αντιψευδομοναδικών φαρμάκων, εφόσον δεν έχουν απομονωθεί οι αντίστοιχοι παθογόνοι μικροοργανισμοί. Η αποκλιμάκωση έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στην VAP, στην HAP και στις βακτηριαιμίες. Συνδέεται με μείωση της αντοχής, μείωση της θνητότητας, βραχύτερη διάρκεια θεραπείας, μείωση των επιλοιμώξεων και μείωση της παραμονής στη ΜΕΘ.
Για την πρόληψη των νοσοκομειακών λοιμώξεων του εγχειρητικού πεδίου είναι σκόπιμο να χορηγούνται τα ευρύτερου φάσματος αντιβιοτικά, πχ οι καρβαπενέμες και οι κεφαλοσπορίνες της γ’ γενεάς	Η πρόληψη των λοιμώξεων του εγχειρητικού πεδίου αφορά προγραμματισμένες επεμβάσεις ασθενών (πχ χολοκυστεκτομή, εντερεκτομή) που εισάγονται στο νοσοκομείο από το σπίτι τους, οι οποίοι στις φυσιολογικές τους χλωρίδες φιλοξενούν ευαίσθητα στα αντιβιοτικά μικρόβια. Επομένως, η προφύλαξη πρέπει να γίνεται με μια μόνο δόση κεφαλοσπορίνης β’ γενεάς ± μετρονιδαζόλη με την είσοδο στην αναισθησία εφόσον διανοίγεται ο αυλός του γαστρεντερικού.
Οι καλλιέργειες επιτήρησης (Surveillance cultures) αφορούν τις καλλιέργειες του άψυχου περιβάλλοντος στο νοσοκομείο	Γενικά το άψυχο περιβάλλον δεν καλλιεργείται (με εξαίρεση την διερεύνηση μιας επιδημίας). Οι καλλιέργειες επιτήρησης αφορούν καλλιέργειες πτυέλων, βρογχικών εκκρίσεων (ή ρινοφάρυγγα) και ούρων, που γίνονται δύο φορές την εβδομάδα, και κοπράνων (μια φορά την εβδομάδα) ασθενών υψηλού κινδύνου για να εμφανίσουν νοσοκομειακή λοίμωξη προκειμένου να γίνεται γνωστό το είδος των μικροβίων που τους αποικίζουν. Γίνονται κυρίως στους ασθενείς των ΜΕΘ και στους ασθενείς με αιμοτολογικές κακοήθειες, ώστε με ευαισθησία και ειδικότητα που υπερβαίνει το 85% να προβλέπεται με ακρίβεια το παθογόνο και να χορηγούνται τα κατάλληλα αντιβιοτικά. Επιπλέον, σε ασθενείς που ανευρίσκονται αποικισμένοι με πολυανθεκτικά βακτήρια είναι δυνατή η ταχεία απομόνωσή τους ή η νοσηλεία τους σε «κοινό θάλαμο αποικισμένων ασθενών» (cohorting), ώστε να προληφθεί η διασπορά στο περιβάλλον και σε άλλους ασθενείς.
Η δυνατότητα νοσηλείας των ασθενών με νοσοκομειακές λοιμώξεις σε μονόκλινα δωμάτια αποτελεί τη μοναδική λύση της καταπολέμησης της διασποράς των ανθεκτικών μικροβίων στο νοσοκομείο	Σε μονόκλινα πρέπει να νοσηλεύονται ασθενείς με πολυανθεκτικά βακτήρια, ενώ όταν δεν υπάρχουν πρέπει να συγκεντρώνονται όλοι σε ειδικό θάλαμο ή θαλάμους (cohorting). Τους ασθενείς αυτούς πρέπει να φροντίζει νοσηλευτικό προσωπικό που θα ασχολείται μόνον με αυτούς, ώστε να μη γίνεται διασπορά στην υπόλοιπη κλινική και το νοσοκομείο.
Η πρόσφατη σύνθεση νεώτερων αντιβιοτικών δραστικών στα πολυανθεκτικά βακτήρια θα λύσει σύντομα το πρόβλημα της μικροβιακής αντοχής στη χώρα μας	Ήδη από το 1994 έχει επισήμως δημοσιευτεί ότι έχουμε φθάσει στο «Τέλος των Αντιβιοτικών» ή αλλιώς στην «Προ του Fleming Εποχή», αφού η φαρμακοβιομηχανία «λιμνάζει». Μόνο πρόσφατα άρχισαν κλινικές δοκιμές με καινούργιους αναστολείς των καρβαπενεμασών για τους οποίους είναι προς το παρόν γνωστή μόνον η δραστικότητά τους in vitro. Εφόσον αποδειχθούν δραστικοί στις πρώτες κλινικές εφαρμογές, απαιτείται περισσότερο από μια οκταετία για να κυκλοφορήσουν, με την προϋπόθεση ότι όλες οι φάσεις ελέγχου θα αποβούν επιτυχείς.

ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΠΑΝΤΑ:

• Να ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες του γιατρού και να μην τροποποιείτε από μόνοι σας τη δόση, ούτε να διακόπτετε την αγωγή μόλις αισθανθείτε καλά.
• Να λαμβάνετε την επόμενη δόση στην ώρα της, γιατί η σημαντική καθυστέρηση στη λήψη της βοηθάει τα μικρόβια να αναπτύσσουν μηχανισμούς αντοχής.
• Να ενημερώνετε το γιατρό για άλλα σκευάσματα που λαμβάνετε, φάρμακα, βότανα, “βιταμίνες”, συμπληρώματα διατροφής κ.α διότι πολλά από αυτά περιέχουν δραστικά συστατικά που αλληλεπιδρούν με κάποια αντιβιοτικά.

Τρία χρόνια μετά την πυρηνική καταστροφή στην Φουκουσίμα, ποιες είναι οι συνέπειες στην υγεία;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Τρία χρόνια μετά το σεισμό, το φονικό τσουνάμι και το τραγικό πυρηνικό δυστύχημα που ακολούθησε στη Φουκουσίμα, η Ιαπωνία φαίνεται να δυσκολεύεται να επιστρέψει στους κανονικούς της ρυθμούς.

Στο Τόκιο και σε άλλες πόλεις οι διαδηλώσεις κατά των πυρηνικών συνεχίζονται. Να δοθεί τέλος στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας ζήτησαν οι διαδηλωτές που πήραν μέρος στις συγκεντρώσεις για την μαύρη επέτειο από την Φουκοσίμα.
 Μια πυρηνική καταστροφή που θεωρείται η χειρότερη μετά το Τσέρνομπιλ.
 Να σημειώσουμε ότι το τραγικό περιστατικό σημειώθηκε στις 11 Μαρτίου του 2011 όταν σεισμική δόνηση των 9 βαθμών προκάλεσε τσουνάμι ακολουθώντας η πυρηνική καταστροφή.


Περίπου 18.000 άνθρωποι εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους ή αγνοούνται στη Φουκουσίμα μετά το τσουνάμι. Η ραδιενεργή ακτινοβολία προκάλεσε την αναγκαστική εκκένωση σπιτιών με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν τις εστίες τους πάνω από 154.000 ατόμα, σύμφωνα με την Ιαπωνική Υπηρεσία Ανασυγκρότησης.

Μετά την καταστροφή στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Πολλοί από αυτούς δεν έχουν επιστρέψει ακόμα σ' αυτά, τρία χρόνια μετά.

Τα μεγαλύτερα ζητήματα που αντιμετωπίζει η τοπική διοίκηση σήμερα, μετά τη μεταστέγαση των κατοίκων σε προσωρινά καταλύματα, είναι η κατεδάφιση των σπιτιών που θεωρήθηκαν ακατάλληλα για στέγαση, η αντικατάσταση των υποδομών και των υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των δρόμων και των σχολικών παιδότοπων, η απολύμανση και η αφαλάτωση των γηπέδων και των κτιρίων.

«Για να απολυμανθεί ένα σπίτι και ένας κήπος χρειάζεται 10 έως 14 ημέρες», δήλωσε ο Murata. «Πρέπει να αφαιρέσουμε την επιφάνεια του εδάφους, να κόψουμε τα δέντρα, να πλύνουμε τις στέγες, και να καθαρίσουμε τις υδρορροές. Οι ιδιοκτήτες των σπιτιών είναι υπεύθυνοι για τον καθαρισμό του εσωτερικού τους. Οι υπεύθυνοι της πόλης και της κυβέρνησης θα αναλάβουν τα υπόλοιπα».

Χιλιάδες  παιδιά  ζουν με τον φόβο της ακτινοβολίας και ζουν συνεχώς μέσα στα σπίτια τους. Πριν φάνε κάτι ζητούν άδεια, μήπως έχει ακτινοβολία και είναι χαρακτηριστικό ότι πολλά από αυτά δεν μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και ένα ποδήλατο. Σε σύγκριση με πριν από την καταστροφή, μπορείτε να δείτε σίγουρα μια μείωση στα αποτελέσματα της σωματικής δύναμης και στα τεστ ικανοτήτων όπως το τρέξιμο και το πέταγμα της μπάλας. Η ετήσια έρευνα διαπίστωσε ότι τα παιδιά στη Φουκουσίμα ζύγιζαν περισσότερο από τον εθνικό μέσο όρο, σχεδόν σε κάθε ηλικιακή ομάδα.

Με βάση τα επίσημα στοιχεία, σημειώθηκαν και αυτοκτονίες που συνδέονται με την καταστροφή.

Οι συνέπειες όμως του πυρηνικού ατυχήματος εξακολουθούν να είναι αισθητές στη χώρα.

Ποιες θα είναι οι συνέπειες της πυρηνικής καταστροφής στη Φουκουσίμα Daiichi;

Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε ακριβώς αυτήν την στιγμή. Όμως, λαμβάνοντας υπόψη το γιγάντιο ποσό των ραδιενεργών δηλητηρίων που έχουν απελευθερωθεί και που θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν, οι επιπτώσεις θα είναι αναπόφευκτα μεγάλες.

Ο ισχυρισμός του ότι δεν υπήρχαν συνέπειες για τη ζωή από την καταστροφή στη Φουκουσίμα και η πρόβλεψη ότι δεν θα υπάρξουν στο μέλλον είναι ένα εξωφρενικό ψεύδος.

Τρία χρόνια μετά την καταστροφή, κυκλοφόρησαν τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας στην ατμόσφαιρα. Οι ιατρικές αρχές στο νομό Fukushima αναφέρουν σημαντική αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων καρκίνου του θυρεοειδούς μεταξύ των παιδιών της περιοχής και τους εφήβους. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι τα παιδιά στη Φουκουσίμα μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του θυρεοειδούς .

Κανένα ποσό της ραδιενέργειας δεν είναι «ασφαλές»

Αυτό συμβαίνει γιατί είναι πλέον ευρέως κατανοητό ότι δεν υπάρχει «ασφαλές» επίπεδο της ραδιενέργειας. Κάθε ποσότητα μπορεί να σκοτώσει. Όσο περισσότερη η ραδιενέργεια, τόσο μεγαλύτερες είναι οι επιπτώσεις. Δεδομένου ότι το Εθνικό Συμβούλιο για την Προστασία από την Ακτινοβολία έχει δηλώσει: «Κάθε αύξηση της έκθεσης σε ακτινοβολία παράγει μια σταδιακή αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου.»

Κάποτε υπήρχε η αντίληψη ότι υπάρχει μια «δόση κατωφλίου» της ραδιενέργειας κάτω από το οποίο δεν θα υπήρχε καμία ζημιά. Αυτό συνέβαινε γιατί όταν ξεκίνησε η πυρηνική τεχνολογία και οι άνθρωποι άρχισαν να εκτίθενται στην ραδιενέργεια, δεν έπεφταν αμέσως κάτω νεκροί.

Αλλά καθώς τα χρόνια περνούσαν, διαπιστώθηκε ότι τα χαμηλότερα επίπεδα της ραδιενέργειας χρειάζονται χρόνο για να οδηγήσουν σε καρκίνο και άλλες ασθένειες – ότι υπάρχει μια «περίοδος επώασης» από 5 έως 40 χρόνια .

Ο Δρ Chris Busby, επιστημονικός γραμματέας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κινδύνου από την Ακτινοβολία που έχει διατελέσει καθηγητής σε διάφορα πανεπιστήμια προβάλλει τον αριθμό των νεκρών από τη ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε από την Φουκουσίμα σε περισσότερο από ένα εκατομμύριο.

Πράγματι, μια έκθεση από το Ινστιτούτο για την Επιστήμη στην Κοινωνία , που εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα: «Η πιο-εξελιγμένη-ανάλυση-αιχμής με βάση τα πιο περιεκτικά σύνολα δεδομένων που διατίθενται αποκαλύπτει ότι το ραδιενεργό νέφος από την κατάρρευση της Fukushima είναι τουλάχιστον τόσο μεγάλο όσο του Τσερνομπίλ και με μεγαλύτερη παγκόσμια εμβέλεια.»

Ο πιθανότερος φόρος θανάτου από την Φουκουσίμα – 600.000 πρόωροι θάνατοι

Ένας αριθμός θανάτων έως 600.000 εκτιμάται σε μελέτη που πραγματοποιήθηκε για την Ομάδα Πιθανολογικής Αξιολόγησης της Ασφάλειας των Βορείων Χωρών η οποία διοικείται από τις πυρηνικές επιχειρήσεις κοινής ωφελείας της Φινλανδίας και της Σουηδίας.

Η Δρ Helen Caldicott, ιδρυτής των Ιατρών για την Κοινωνική Ευθύνη, δήλωσε σε συνέδριο με θέμα « Οι Ιατρικές Επιπτώσεις της Φουκουσίμα », που πραγματοποιήθηκε πέρυσι στην Ιαπωνία:

«Το ατύχημα είναι τεράστιο σε ιατρικές επιπτώσεις. Θα προκαλέσει μια επιδημία καρκίνου καθώς οι άνθρωποι εισπνέουν τα ραδιενεργά στοιχεία, τρώνε ραδιενεργά λαχανικά, ρύζι και κρέας, και πίνουν ραδιενεργό γάλα και τσάι.

«Καθώς η ακτινοβολία από τη μόλυνση των ωκεανών βιοσυσσωρεύεται στην τροφική αλυσίδα … ραδιενεργά ψάρια θα πιαστούν χιλιάδες μίλια από τις ιαπωνικές ακτές. Δεδομένου ότι θα καταναλωθούν, θα συνεχίσουν τον κύκλο της μόλυνσης, που αποδεικνύει ότι δεν έχει σημασία που βρίσκεστε, όλα τα μεγάλα πυρηνικά ατυχήματα γίνονται τοπικά ».

Η Δρ Caldicott, της οποίας τα βιβλία για την πυρηνική ενέργεια περιλαμβάνουν την Πυρηνική Τρέλα, δήλωσε επίσης: «Η καταστροφή της Fukushima δεν έχει τελειώσει και δεν θα τελειώσει ποτέ. Το ραδιενεργό νέφος που παραμένει τοξικό για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια καλύπτει μεγάλα τμήματα της Ιαπωνίας, δεν πρόκειται ποτέ να « καθαριστεί » και θα μολύνει τα τρόφιμα, τους ανθρώπους και τα ζώα – πρακτικά σχεδόν για πάντα.»

Ο Arnie Gundersen, πρώην ανώτερος αντιπρόεδρος σε πυρηνική βιομηχανία , είπε: «Οι επιπτώσεις στην υγεία για τους Ιάπωνες θα αρχίσουν να γίνονται αισθητές σε πολλά χρόνια και μέχρι 30 ή 40 χρόνια για τον καρκίνο. Και πιστεύω ότι θα φτάσουμε να δούμε μέχρι και ένα εκατομμύριο καρκίνους τα επόμενα 30 χρόνια, λόγω του περιστατικού της Fukushima στην Ιαπωνία. «

Στη Φουκουσίμα, «Έχουμε ανοίξει μια πόρτα για την κόλαση που δεν μπορεί εύκολα να κλείσει – αν μπορέσει ποτέ» δήλωσε ο Paul Gunter, διευθυντής του Προγράμματος Εποπτείας Αντιδραστήρων στις Η.Π.Α. – με βάση την ομάδα Beyond Nuclear ,πέρυσι.

Ακτινοβολία σε κίνηση

Ήδη ένας υπερβολικός αριθμός περιπτώσεων καρκίνων του θυρεοειδούς έχει εμφανιστεί στην Ιαπωνία, ένα πρώιμο σημάδι των επιπτώσεων της ραδιενέργειας. Μια μελέτη πέρυσι από τον Joseph Mangano και την Δρ Janette Sherman του Προγράμματος Ακτινοβολία και Δημόσια Υγεία, και του Δρ Chris Busby , κατέληξε ότι ραδιενεργό ιώδιο από την έκρηξη της Φουκουσίμα καταστρέφει το θυρεοειδή αδένα παιδιών στην Καλιφόρνια.

Και το μεγαλύτερο κύμα της ραδιενέργειας στον Ειρηνικό Ωκεανό από τη Φουκουσίμα αναμένεται να χτυπήσει τη δυτική ακτή της Βόρειας Αμερικής κατά τους επόμενους και για αρκετούς μήνες.

Εν τω μεταξύ, σε μια μελέτη του πανεπιστημίου του Στάνφορντ, κάθε τόνος που αλιεύεται στα ύδατα ανοικτά της Καλιφόρνια βρέθηκε να είναι μολυσμένος με καίσιο-137, ένα ραδιενεργό δηλητήριο που εκπέμπεται σε μεγάλη κλίμακα από την Φουκουσίμα. Οι τόνοι μεταναστεύουν από τα ανοικτά της Ιαπωνίας στα νερά της Καλιφόρνιας. Ο Daniel Madigan, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης, δήλωσε:

«Ο τόνος "πακετάρει" την ακτινοβολία και την φέρνει σε όλους τους μεγάλους ωκεανούς του κόσμου. Ήταν σίγουρα έκπληξη το να το διαπιστώσουμε και ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη το να την βρίσκουμε σε κάθε ένα ψάρι που μετρήσαμε.»

Και σήμερα τρία χρόνια μετά:

H κυβέρνηση ετοιμάζεται να θέσει ξανά σε λειτουργία μερικούς από τους 48 πυρηνικούς αντιδραστήρες στη χώρα.

Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός επισκέφθηκε περιοχές κοντά στη Φουκουσίμα και δεν δίστασε να καταναλώσει τοπικά προϊόντα. Με αυτόν τον τρόπο θέλησε να δείξει ότι ο κίνδυνος έχει πλέον ξεπεραστεί.

Η Ιαπωνία βρίσκεται χωρίς πυρηνικά ηλεκτροπαραγωγικά εργοστάσια εν λειτουργία για τρίτη φορά τα τελευταία 40 χρόνια. Ο οικονομικός αντίκτυπος της απομάκρυνσης από την πυρηνική ενέργεια είναι τεράστιος, εξαιτίας των μαζικών εισαγωγών ορυκτών καυσίμων για να καλυφθεί η ζήτηση.

Πηγή 
Fukushima update

Counterpunch

Διαβάστε επίσης

Ραδιενέργεια: Λίγα λόγια για να καταλαβαίνουμε τι ακούμε. Η μονάδα μέτρησης sievert (ζίβερτ)

Η ραδιενέργεια από την Ιαπωνία στην Ευρώπη. Πόσο επικίνδυνη είναι για εμάς;

Φουκουσίμα: δύο χρόνια μετά. Ποια τα προβλήματα από την ραδιενέργεια, στους κατοίκους και στον κόσμo;

Το κορυφαίο περιοδικό Lancet για τις περικοπές στην Ελλάδα: Υπάρχεισοβαρός κίνδυνος στην Υγεία, οι πολίτες δεν έχουν περίθαλψη

Σκληρή κριτική κατά των περικοπών στον τομέα της Υγείας εξαπολύει το κορυφαίο ιατρικό περιοδικό Lancet- Υποστηρίζει ότι λόγω κρίσης οι Ελληνες πολίτες είναι εκτεθειμένοι σε σοβαρές ασθένειες

Η οικονομική κρίση και οι περικοπές στο Δημόσιο έχουν τρομακτικές επιπτώσεις στον τομέα της Υγείας στην Ελλάδα, ανάφέρει σε μελέτη που δημοσιεύει το κορυφαίο ιατρικό περιοδικό «Lancet», ρίχνοντας ένα ηχηρό «χαστούκι» στις εξαγγελίες για αναδιάρθωση στην Υγεία.

Το Lancet προειδοποιεί πως η οικονομική κρίση έχει ως αποτέλεσμα η υγεία των Ελλήνων πολιτών να έχει μείνει χωρίς ουσιαστική προστασία λόγω των περικοπών και να έχει επιδεινωθεί, ενώ παράλληλα τα κρούσματα θανατηφόρων ασθενειών έχουν υπερδιπλασιαστεί. Ενδεικτικό είναι το στοιχείο που δημοσιεύει η έρευνα ότι επανεμφανίστηκε μετά από 40 χρόνια η ελονοσία στην Ελλάδα.

Οι επιστήμονες επικρίνουν τους διεθνείς οργανισμούς και γενικότερα τη διεθνή κοινότητα ότι σιωπά πάνω σε αυτό το ζήτημα, με εξαίρεση το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών που έχει εδώ και καιρό εκφράσει την ανησυχία του για τις επιπτώσεις της κρίσης στην υγεία των Ελλήνων πολιτών. Οι ερευνητές καλούν επίσης την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει σοβαρά υπόψη της τις επιπτώσεις των πολιτικών της τρόικας σε θέματα υγείας, καθώς και την ελληνική πολιτεία να αναγνωρίσει το πρόβλημα και να δράσει ανάλογα

Οι επιστήμονες των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ, καθώς και της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, αναφέρουν ως χαρακτηριστικές συνέπειες της κρίσης την εντεινόμενη αδυναμία των ασθενών να αποκτήσουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και στα αναγκαία φάρμακα, τη μεγάλη αύξηση στα περιστατικά λοιμωδών νόσων και τη γενικότερη επιδείνωση της ψυχικής-νοητικής υγείας του ελληνικού λαού.

Η μελέτη, αναφέρει ότι σε μια περίοδο μείωσης των εισοδημάτων στην Ελλάδα, η συμφωνία της χώρας με τους πιστωτές της έχει ως συνέπεια να μετακυλίεται πλέον ένα μέρος του κόστους της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους ασθενείς, με συνέπεια σύμφωνα με τις στατιστικές της ΕΕ, σχεδόν οι μισοί Έλληνες -συγκεκριμένα το 47%- να θεωρούν πως δεν λαμβάνουν την αναγκαία περίθαλψη.

Οι ερευνητές στοιχειοθετούν τα συμπεράσματά τους παραπέμποντας ενδεικτικά στα παρακάτω στατιστικά στοιχεία:

• Τα περιστατικά AIDS μεταξύ των χρηστών ναρκωτικών υπερδιπλασιάστηκαν κατά την περίοδο 2009-2012 (από 15 σε 484).
• Τα περιστατικά φυματίωσης μεταξύ των χρηστών ναρκωτικών υπερδιπλασιάστηκαν το 2013 σε σχέση με το 2012 (με βάση προκαταρκτικά στοιχεία).
• Η κρατική χρηματοδότηση για την ψυχική υγεία μειώθηκε κατά 55%, μεταξύ 2011 και 2012.
• Η κατάθλιψη αυξήθηκε περίπου δυόμιση φορές μεταξύ 2008-2011 (από 3,3% του πληθυσμού το 2008 σε 8,2% το 2011).
• Οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 45% μεταξύ 2007-2011.
• Η βρεφική θνησιμότητα, που προηγουμένως εμφάνιζε πτωτική τάση, αυξήθηκε κατά 43% μεταξύ 2008-2010, ενώ κατά 19% αυξήθηκαν την ίδια περίοδο οι γεννήσεις παιδιών χαμηλού βάρους.
• Επανεμφανίστηκε η ελονοσία μετά από 40 χρόνια.

Οι συγγραφείς της μελέτης υπογραμμίζουν πως οι εμπειρίες άλλων χωρών που πέρασαν από παλαιότερες οικονομικές κρίσεις, όπως η Ισλανδία και η Φιλανδία, δείχνουν ότι, χάρη στην προστασία του τομέα υγείας και των σχετικών κοινωνικών παροχών, οι κυβερνήσεις μπορούν να αποφύγουν σε ένα βαθμό τις επιζήμιες επιπτώσεις της κρίσης πάνω στην υγεία του πληθυσμού.

Η μελέτη καταλήγει με το συμπέρασμα ότι το ελληνικό σύστημα υγείας είχε όντως σοβαρή ανάγκη μεταρρύθμισης ήδη πριν την κρίση, λόγω διαφθοράς, αναποτελεσματικότητας κλπ, όμως το μέγεθος και η ταχύτητα των αναγκαστικών αλλαγών που έχουν επιβληθεί, έχουν περιορίσει την ικανότητά του να ανταποκρίνεται στις αυξημένες ανάγκες υγείας του πληθυσμού.

«Τα στοιχεία δείχνουν ότι το ελληνικό κράτος πρόνοιας έχει αποτύχει να προστατεύσει τους ανθρώπους σε μια εποχή που χρειάζονται κατ' εξοχήν αυτή την υποστήριξη. Ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός Ελλήνων χάνει την πρόσβασή του στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη λόγω των περικοπών του προϋπολογισμού και της ανεργίας», δήλωσε ένας από τους ερευνητές,σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του «Lancet».

Πηγή thetoc.gr
Κατεβάστε την μελέτη απο εδω

Τιμή και αναγνώριση σε κάθε γυναίκα, για την προσφορά της στην οικογένεια και την κοινωνία.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Η 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μας προτρέπει να αποδώσουμε με μεγαλύτερη ένταση και έμφαση την τιμή και την αναγνώριση που αρμόζει και πρέπει στην κάθε γυναίκα, για την αναμφίβολη προσφορά της στην οικογένεια και την κοινωνία.

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο την 8η ημέρα του Μάρτη, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας, που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη την 8η Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας, οι οποίες ζητούσαν τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στα εργοστάσια που δούλευαν.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής οριοθετεί εκ νέου την 8η Μαρτίου ως Ημέρα της Γυναίκας το 1909, με ένα λαμπρό εορτασμό και δυο χρόνια αργότερα, η ημέρα αυτή υιοθετείται επίσημα και από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Ακόμα και στη Ρωσία του Lenin, η 8η Μαρτίου καθιερώνεται ως επίσημη αργία.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του ’60, σε συνδυασμό με την απαίτηση για ισότητα των δύο φύλλων, έχει τεράστια απήχηση και μοιραία ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αναγνωρίζει την 8η Μαρτίου ως Ημέρα της Γυναίκας το 1975, εστιάζοντας στην ανάδειξη και επίλυση των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων. Δυστυχώς  σήμερα -με ελάχιστες εξαιρέσεις- η ημέρα αυτή έχει χάσει το πολιτικό της υπόβαθρο, με αποτέλεσμα να εορτάζεται ως έκφραση συμπάθειας των αντρών προς το γυναικείο φύλο, η οποία εξαντλείται σε χειρονομίες προσφοράς λουλουδιών, γλυκών και δώρων.

Στην εποχή μας, αν και αρκετά από τα αιτήματα των γυναικών έχουν ικανοποιηθεί στις ανεπτυγμένες χώρες, ο εορτασμός της ημέρας αυτής παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος επειδή σε πολλά μέρη του κόσμου καταπατούνται ακόμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών, ενώ το αίτημα για πλήρη ισότητα των δύο φύλων σε κάθε γωνιά του πλανήτη παραμένει ανικανοποίητο.

Σήμερα, οι άνισες συνθήκες ζωής και εργασίας των ανδρών και των γυναικών επιδεινώνονται εξαιτίας της σοβαρής οικονομικής κρίσης σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο. Σε περιόδους κρίσης η αρχή της ισότητας των φύλων αποτελεί πολυτέλεια, αλλά βασική συνιστώσα της αναπτυξιακής, κοινωνικής και πολιτιστικής πολιτικής με την οποία θα επιχειρηθεί το ξεπέρασμα της κρίσης.

Σε τέτοιες περιόδους πλήττονται πάντοτε περισσότερο οι αδύναμες ομάδες του πληθυσμού, στις οποίες οι γυναίκες εκπροσωπούνται σε μεγάλο βαθμό. Πολλές κατηγορίες γυναικών αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, όταν οι διακρίσεις λόγω φύλου διαπλέκονται και ισχυροποιούνται από διακρίσεις που οφείλονται σε μορφές κοινωνικής ανισότητας όπως η κοινωνική τάξη, η εθνική καταγωγή, η αναπηρία, η ηλικία, οι σεξουαλικές προτιμήσεις, ο απομακρυσμένος τόπος διαμονής κ.α. Οι άνεργες, οι μετανάστριες, οι νέες, οι διαζευγμένες, οι γυναίκες με αναπηρίες, οι γυναίκες των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, και οι γυναίκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών αποτελούν ομάδες γυναικών, οι οποίες είναι περισσότερο ευάλωτες, όχι μόνο στις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, αλλά και στην άσκηση ανδρικής βίας σε όλες τις μορφές της.

Είναι χρέος όλων μας να παρέχουμε αδιάκοπα την στήριξή μας σε κάθε προσπάθεια που έχει ως στόχο να κάνει πράξη στην καθημερινή μας ζωή, την ισότιμη συμμετοχή, τις ισότιμες ευκαιρίες ανδρών και γυναικών, την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων.

Διότι παρά τις μακροχρόνιες προσπάθειες και τους πολύχρονους αγώνες τους και παρά τα σημαντικά επιτεύγματα, οι γυναίκες εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να σημειώνουν υψηλά ποσοστά στην ανεργία, στις απολύσεις, στις άτυπες μορφές απασχόλησης, στην ανασφάλιστη εργασία, στην εκμετάλλευση και στη βία.

Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει η οικονομική κρίση που βιώνουμε ως χώρα να αποτελέσει αιτία περαιτέρω υποβάθμισης της θέσης της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνίας μας.

Πρέπει η πολιτεία και όλοι μας να κάνουμε ότι μπορούμε για να στηρίξουμε τη γυναίκα ώστε κι εκείνη με τη σειρά της να αποτελέσει στη συνέχεια  υγιές στήριγμα και πρότυπο για την οικογένεια της

Διαβάστε επίσης

Οι απαραίτητες προληπτικές εξετάσεις που πρέπει να κάνει κάθε γυναίκα. Αφιερωμένο στην Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας