MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Γαστρεντερολογία

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γαστρεντερολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γαστρεντερολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Νόσος του Κρον, Crohn. Συμπτώματα, επιπλοκές. Τι να τρώτε και τι να αποφεύγετε; Η σημασία της ψυχολογικής υποστήριξης


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea


Η νόσος του Crohείναι ένα χρόνιο φλεγμονώδες νόσημα που μπορεί να αφορά σε οποιοδήποτε τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα. Προσβάλλει συνήθως τις εντερικές έλικες, αν και μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιοδήποτε μοίρα του πεπτικού σωλήνα, από το στόμα μέχρι τον ορθό (πρωκτό). 

Άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Crohn, παρουσιάζουν μια χρόνια διαδρομή φλεγμονής του γαστρεντερικού συστήματος. Η νόσος προσβάλλει οποιαδήποτε μοίρα του πεπτικού σωλήνα. Πιθανό εύρημα είναι, να μεταβάλλονται σε προσβεβλημένα τμήματα εντερικού ιστού, τμήματα υγιούς ιστού. Η χρόνια διαδρομή της φλεγμονής οδηγεί σε πάχυνση του εντερικού βλεννογόνου και υποβλεννογόνου χιτώνα. Η ένταση των συμπτωμάτων ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή. Άλλοι έχουν πολύ έντονα και συχνά συμπτώματα και άλλοι σχεδόν μηδαμινά. Ορισμένοι ασθενείς έχουν μεγάλες περιόδους χωρίς καθόλου συμπτώματα ακόμη και χωρίς θεραπεία. Άλλοι έχουν πιο βαρειά νόσο και χρειάζονται συνεχή θεραπεία ή ακόμη και εγχείρηση. 

Πήρε το όνομά της από τον Αμερικανό γαστρεντερολόγο Burrill Crohn, ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε τη νόσο το 1932 μαζί με τους συνεργάτες του Leon Ginzburg και Gordon Oppenheimer.

Η νόσος του Crohn παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με μια άλλη πάθηση του παχέος εντέρου που ονομάζεται ελκώδης κολίτιδα και παλαιότερα πιστευόταν ότι πρόκειται για την ίδια ασθένεια. Η βασική διαφορά με την ελκώδη κολίτιδα  είναι ότι η ελκώδης κολίτιδα προσβάλλει την εσωτερική επιφάνεια του παχέος εντέρου (κόλον και ορθό) ενώ η νόσος του Crohn είναι δυνατόν να προσβάλλει οποιοδήποτε τμήμα του πεπτικού σωλήνα από το στόμα μέχρι τον πρωκτό
Η νόσος Crohn είναι άγνωστης αιτιολογίας νόσημα. Μας είναι γνωστός ο αυτοάνοσος μηχανισμός πρόκλησης του νοσήματος, όχι όμως και η αιτία ή οι αιτίες που πυροδοτούν αυτή την αντίδραση. Σε φυσιολογικές συνθήκες, το ανοσοποιητικό σύστημα συντελεί στην προστασία του οργανισμού. Στη νόσο του Crolin ωστόσο, ο ιστός του πεπτικού συστήματος καθίσταται αντιγονικός (διαταράσσεται η ικανότητα αναγνώρισης του φυσιολογικού ιστού), με αποτέλεσμα τη δημιουργία υπερδραστικής αυτοάνοσης παθογενετικής αντίδρασης και την πρόκληση χρόνιας φλεγμονής. Η κατάσταση αυτή αποκαλείται αυτοάνοση διαταραχή.


Συνήθως, οι βλάβες αφορούν σε όλο το πάχος του τοιχώματος του πεπτικού σωλήνα και όχι μόνο στα επιφανειακά του τμήματα. Επίσης μπορεί να εντοπίζονται σε οποιοδήποτε τμήμα του, στο παχύ ή το λεπτό έντερο, στο στόμαχο ή το στόμα ή σε ένα τμήμα του λεπτού και ένα τμήμα του παχέος εντέρου.Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου;

Τα κύρια συμπτώματα της νόσου Crohn περιλαμβάνουν:

  • Πόνο στην κοιλιά
  • Διάρροια
  • Αρθρίτιδα
  • Άφθες
  • Κόπωση
  • Εμετό
  • Απώλεια βάρους
  • Αναιμία με έλλειμμα βιταμίνης B12
  • Υποθρεψία
Τα συμπτώματα που προαναφέρουμε δεν είναι ειδικά και μπορεί να μοιάζουν και με τα συμπτώματα άλλων νοσημάτων. Δεν είναι σπάνιο να οδηγούμαστε στη διάγνωση της νόσου ύστερα από μία επέμβαση σκωληκοειδεκτομής. Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι προκαλεί πολλές φορές συρίγγια και έτσι δεν είναι περίεργο ο γιατρός να ζητήσει έλεγχο με κολονοσκόπηση σε έναν ασθενή με περιεδρικά συρίγγια ή με επίμονο μη ειδικό πόνο στην κοιλιά ή επειδή έχει μια πολύ αυξημένη ταχύτητα καθιζήσεως ερυθρών.
Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
  • Δυσκοιλιότητα
  • Φλεγμονή των οφθαλμών
  • Συρίγγια (συνήθως της ορθικής χώρας, με εκκρίσεις πύου, βλέννης ή κοπράνων
  • Αρθραλγία
  • Φλεγμονή του ήπατος
  • Έλκη της στοματικής κοιλότητας
  • Αιμορραγία εκ του ορθού κι αιματηρά κόπρανα
  • Δερματικό εξάνθημα
  • Οίδημα των ούλων

Πότε εμφανίζεται η Νόσος του Κρον;

Η συνηθέστερη ηλικία έναρξης της νόσου, οπότε εμφανίζονται τα πρώτα νοσήματα, είναι οι δεκαετίες από 15 έως 35 ετών. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών. Πολλές φορές η νόσος αφορά σε μια οικογένεια, αλλά δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να στηριχτεί η κληρονομικότητά της. Πάντως αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η νόσος οφείλεται σε γονιδιακή βλάβη που επιτρέπει αυτούς που την έχουν να αναπτύξουν άτοπες αντιδράσεις του αμυντικού τους συστήματος σε έναν παράγοντα, όπως είναι μία ίωση ή μία μικροβιακή μόλυνση. Έτσι, ενώ κάποιος που δεν έχει βλάβη του γεννητικού του υλικού θα εκδηλώσει μια απλή γαστρεντερίτιδα, σε αυτόν που έχει αυτήν τη βλάβη, η επαφή με τον παθογόνο παράγοντα (μικρόβιο ή ιό) θα πυροδοτήσει μία τέτοια αντίδραση του αμυντικού του συστήματος που θα τον οδηγήσει στην εκδήλωση της νόσου του Crohn. Η νόσος είναι συχνότερη στους κατοίκους των πόλεων από ό,τι στους κατοίκους της επαρχίας, όπως και σε αυτούς που έχουν τελειώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση από ό,τι σε εκείνους που έχουν τελειώσει μόνο την πρωτοβάθμια. Όλα αυτά βέβαια είναι στατιστικές επισημάνσεις και μέχρι στιγμής δεν έχουν οδηγήσει σε κανένα συμπέρασμα σε σχέση με τις αιτίες της νόσου. Πάντως φαίνεται ότι και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο, εφόσον η νόσος είναι πιο συχνή στις βιομηχανοποιημένες από τις υπό ανάπτυξη χώρες.

Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου του Κρον;

Ο γιατρός θα υποπτευθεί τη νόσο από τα συμπτώματα που θα του αναφερθούν. Αμέσως μετά θα κάνει εξετάσεις για επιβεβαίωσή της. 

Διαγνωστικές εξετάσεις της νόσου Crohn είναι:

  • Βαριούχος υποκλυσμός
  • Κολονοσκόπηση
  • Υπολογιστική τομογραφία της κοιλίας
  • Ενδοσκόπηση, συμπεριλαμβανομένου της ενδοσκόπησης με κάψουλα
  • Μαγνητική τομογραφική απεικόνιση της κοιλίας
  • Σιγμοειδοσκόπηση
  • Εντεροσκόπηση
  • Απεικόνιση του ανωτέρου γαστρεντερικού σωλήνα
Η καλλιέργεια κοπράνων ίσως αποβεί χρήσιμη στη διαφοροδιάγνωση άλλων πιθανών αιτιών πρόκλησης των συμπτωμάτων.

Η πάθηση μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα και των παρακάτω εξετάσεων:
  • Αλβουμίνης
  • C- αντιδρώσας πρωτεΐνης
  • Ρυθμό ιζηματογένεσης ερυθροκυττάρων
  • Λιπώδους σύστασης των κοπράνων
  • Αιμοσφαιρίνης
  • Δοκιμασίες ηπατικής λειτουργίας
  • Την τιμή των λευκών αιμοσφαιρίων
Οι εξετάσεις αυτές είναι εξετάσεις αίματος, κοπράνων και άλλες εργαστηριακές, όπως η κολονοσκόπηση ή ο βαριούχος υποκλυσμός (ακτινολογική εξέταση του παχέος εντέρου), η εντερόκληση (ακτινολογική εξέταση του λεπτού εντέρου) και η βιοψία εντέρου. Την τελική διάγνωση θα θέσει η βιοψία του εντέρου. Η κολονοσκόπηση και οι αιματολογικές εξετάσεις, όπως η γενική αίματος, η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών και η CRP, είναι οι συνήθεις εξετάσεις με τις οποίες ο γιατρός θα παρακολουθεί την πορεία της νόσου.
Δεν είναι μεταδοτική.

Ποιες είναι οι επιπλοκές της νόσου του Κρον;

Η νόσος εκδηλώνεται με κρίσεις, μεταξύ των οποίων υπάρχουν περίοδοι κατά τις οποίες δεν εμφανίζονται καθόλου συμπτώματα. Η συνηθέστερη επιπλοκή είναι τα συρίγγια. Συρίγγιο είναι ένα κανάλι που δημιουργείται και μέσω του οποίου επικοινωνούν δύο περιοχές. Έτσι, ανάλογα με τις περιοχές αυτές δίνουμε και τα ανάλογα ονόματα όπως, εντεροεντερικά συρίγγια, όταν επικοινωνεί ένα τμήμα του εντέρου με ένα άλλο, ή περιεδρικά συρίγγια, όταν επικοινωνεί το ορθό έντερο με το δέρμα γύρω από τον πρωκτό κ.λπ. Τα συρίγγια αποτελούν κύρια αιτία υποθρεψίας, διότι δημιουργούν 'βραχυκυκλώματα' στη διαδρομή της τροφής μέσα στο έντερο. Μερικές φορές οι ασθενείς παρουσιάζουν κάποιο επώδυνο εξάνθημα, ιδίως στο μπροστινό μέρος της γάμπας, που ονομάζεται οζώδες ερύθημα. Αυτό όμως θεωρείται εκδήλωση της νόσου και όχι επιπλοκή. Τέτοιες εκδηλώσεις είναι επίσης οι αρθρίτιδες και οι μολύνσεις του οφθαλμού που ονομάζονται ιριδοκυκλίτιδες.

Θεραπεία
Η θεραπεία εξαρτάται από τη βαρύτητα και την εντόπιση της νόσου. Η φαρμακευτική αγωγή έχει τρεις άξονες: να επιτυγχάνονται μεγάλες υφέσεις της νόσου, να αντιμετωπίζονται οι κρίσεις και, τέλος, να αντικαθίστανται θρεπτικές απώλειες λόγω της νόσου. Εάν η νόσος είναι ήπια (ελαφρά) τότε μπορεί να είναι αρκετά ορισμένα φάρμακα που ονομάζονται σαλικυλικά. Η σουλφασαλαζίνη και η μεσαλαμίνη είναι οι πιο συχνοί εκπρόσωποι αυτών των φαρμάκων. Ορισμένα αντιβιοτικά επίσης, όπως η μετρονιδαζόλη και η σιπροφλοξασίνη, χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της νόσου.
Η κορτιζόνη χορηγείται στους ασθενείς που έχουν πιο βαριά μορφή της νόσου. Σε ακόμη βαρύτερες περιπτώσεις η κορτιζόνη συνδυάζεται με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή με ένα νεότερο φάρμακο που ονομάζεται ινφλιξιμάμπη (Remicade). Μερικές φορές είναι επιτακτική η ανάγκη της παραμονής του ασθενούς στο νοσοκομείο. Ακόμη, μπορεί να χρειασθεί εγχείρηση, η οποία όμως δεν θεραπεύει τη νόσο αλλά βοηθά σε ορισμένες επιπλοκές της (π.χ. στένωση εντέρου).
Άλλο φάρμακο που χορηγείται με τον ίδιο σκοπό είναι η αζαθειοπρίνη, που είναι ανοσοκατασταλτικό φάρμακο και συνήθως χορηγείται σε ασθενείς με ανθεκτική νόσο στις συνήθεις θεραπείες. Το μειονέκτημα της αζαθειοπρίνης είναι ότι χρειάζεται περίπου δεκαεπτά εβδομάδες για να αρχίσει να δρα. Σε αυτή την κατηγορία υπάρχουν και άλλα φάρμακα που δοκιμάζονται, όπως οι κυκλοσπορίνες (που χρησιμοποιούνται στις μεταμοσχεύσεις) και η μεθοτρεξάτη (που είναι χημειοθεραπευτικό) 
Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούμε με μεγάλη επιτυχία τους παράγοντες αντί -TNF (Tumor Necrosis Factor). Πρόκειται για αντίσωμα της γενετικής μηχανικής, που σκοπό έχει να εμποδίσει την ανάπτυξη της φλεγμονής στο έντερο, διακόπτοντας την άτοπη αντίδραση του αμυντικού συστήματος. Μέχρι στιγμής, επιτρέπεται η χορήγησή του σε βαριές περιπτώσεις της νόσου σε ασθενείς με συρίγγια και σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στη συνήθη φαρμακευτική αγωγή. Το φάρμακο χορηγείται ενδοφλέβια σε τρεις δόσεις. Στην ίδια κατηγορία φαρμάκων ανήκει και η θαλιδομίδη, ένα γνωστό φάρμακο από χρόνια αλλά τερατογόνο για τις εγκύους. Υπάρχουν και πειραματικά φάρμακα που ακόμη μελετούνται, όπως τα λιπαρά οξέα, τα ιχθυέλαια, η νικοτίνη και οι παράγοντες anti- ICAM1 (θεραπεία απευαισθητοποίησης).
Τέλος, στον άξονα των θρεπτικών συμπληρωμάτων, ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει βιταμίνη B12, φυλλικό οξύ ή σίδηρο.
Όπως προαναφέραμε η νόσος είναι χρόνια και δεν επιδέχεται χειρουργική αντιμετώπιση. Στη νόσο του Crohn χειρουργούνται μόνο οι επιπλοκές, π.χ., τα συρίγγια. 
Ασθενείς της νόσου Crohn με αρνητική ανταπόκριση στη φαρμακευτική αγωγή, χρήζουν πιθανότατα χειρουργικής αντιμετώπισης, ιδιαίτερα στην περίπτωση εμφάνισης επιπλοκών όπως:
  • Αιμορραγία
  • Συρίγγια (παθολογικές επικοινωνίες του εντερικού αυλού με άλλα τμήματα ή περιοχές του σώματος)
  • Λοιμώξεις (αποστήματα)
  • Στενώσεις
Σε κάποιους ασθενείς απαιτείται η ολική χειρουργική αφαίρεση του παχέους εντέρου (κόλου) με ή χωρίς τον ορθό.

Πρόγνωση
Δεν υφίστανται ουσιαστική ίαση της νόσου Crohn. Η κατάσταση χαρακτηρίζεται από περιόδους εναλλαγής υφέσεων κι εξάρσεων.

Αποτελεί κύριας σημασίας ωστόσο, η μακροχρόνια παραμονή υπό φαρμακευτική αγωγή, προκειμένου να αποτραπεί η σύντομη επανεμφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου. Σε περίπτωση που ο ασθενής διακόψει ή αλλάξει για οποιοδήποτε λόγο τα φαρμακευτικά σκευάσματα που λαμβάνει, οφείλει να επικοινωνήσει άμεσα με τον ιατρό του.

Άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Crohn, διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του λεπτού και του παχέους εντέρου.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΘΡΕΨΗ

Καμία συγκεκριμένη δίαιτα δεν έχει αποφέρει βελτίωση ή επιδείνωση της εντερικής φλεγμονής στη νόσο του Crohn. Ωστόσο, μια διατροφή πλούσια σε θερμίδες, βιταμίνες και πρωτεΐνες, είναι ζωτικής σημασίας για την αποφυγή του υποσιτισμού και της απώλειας βάρους. Οι διαταραχές που προκαλούν κάποιες ειδικές τροφές, ποικίλουν από άτομο σε άτομο.

Μια ισορροπημένη δίαιτα πρέπει να περιέχει τροφές από όλες τις ομάδες τροφίμων για να διασφαλιστεί με αυτόν τον τρόπο ο επαρκής εφοδιασμός του οργανισμού με υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπος. 
Οι υδατάνθρακες αποτελούν την κύρια πηγή ενέργειας του οργανισμού. Υπάρχουν δύο κατηγορίες υδατανθράκων: τα απλά σάκχαρα και οι σύνθετοι υδατάνθρακες (άμυλο και φυτικές ίνες). 
Τα απλά σάκχαρα μπορεί να προέρχονται από τη ζάχαρη, το μέλι, τη μαρμελάδα, τις καραμέλες, τα γλυκά, τα κουλουράκια και τα φυσικά σάκχαρα που προέρχονται από το γάλα και τα φρούτα ή τους χυμούς. 
Τα απλά σάκχαρα μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στα ασθενείς, καθώς η μεγάλη κατανάλωσή τους μπορεί να προκαλέσει (ή να αυξήσει) τη διάρροια. Η διάρροια μπορεί να ελεγχθεί σε κάποιο βαθμό με τη μείωση της κατανάλωσης γλυκών, πλήρων αναψυκτικών και συμπυκνωμένων φρουτοχυμών. 
Οι πρωτεΐνες αποτελούν το δομικό υλικό των κυττάρων του ανθρώπινου σώματος, ενώ βοηθούν στην ανάπλαση των ιστών και συμβάλλουν στην παραγωγή ενζύμων απαραίτητων για την πέψη και την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών. 
Τροφές πλούσιες σε υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνη είναι το κρέας, το κοτόπουλο, το ψάρι, τα αυγά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα όσπρια. 
Πολύ πρόσφατα, ερευνητές από τη Δανία μελέτησαν τα επίπεδα της βιταμίνης D σε ασθενείς με νόσο Crohn και διαπίστωσαν ότι ασθενείς σε έξαρση είχαν χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D σε σχέση με τους ασθενείς σε ύφεση και μάλιστα τα επίπεδα ήταν χαμηλότερα σε εκείνους με την υψηλότερη ενεργότητα της νόσου. Η διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων βιταμίνης D μπορεί να έχει περισσότερες ευεργετικές δράσεις για τους ασθενείς.Επιπρόσθετα, η επίτευξη φυσιολογικών επιπέδων βιταμίνης D φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο της χειρουργικής αντιμετώπισης της νόσου Crohn.
Συγκεκριμένα είδη τροφών, ίσως επιδεινώσουν τα συμπτώματα της διάρροιας και των αερίων, ιδιαίτερα σε οξείες φάσεις της νόσου. Διατροφικές συστάσεις που δίδονται σε χρονικές περιόδους έντονης συμπτωματολογίας, περιλαμβάνουν:
  • Κατανάλωση μικρών ποσοτήτων τροφής, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας
  • Κατανάλωση αρκετής ποσότητας νερού (συχνή κατανάλωση μικρών ποσοτήτων καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας)
  • Αποφυγή τροφών πλούσιες σε φυτικές ίνες (bran, φασόλια, καρύδια, σπόρια και ποπ κορν)
  • Αποφυγή λιπαρών ή τηγανιτών τροφών και σάλτσες (βούτυρο, μαργαρίνη και βαριές κρέμες)
  • Εάν ο οργανισμός σας δυσκολεύεται στην πέψη γαλακτοκομικών προϊόντων, περιορίστε τα.
  • Αποφυγή ή περιορισμός κατανάλωσης αλκοόλ και καφεΐνης
Άτομα με απόφραξη του εντερικού αυλού, οφείλουν να αποφεύγουν τα ωμά φρούτα και τα λαχανικά. Εκείνοι πάλι που παρουσιάζουν δυσχέρεια στην πέψη της λακτόζης (τύπος λακτόζης που περιέχεται στο γάλα), οφείλουν να αποφεύγουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Η σπιρουλίνα

Ένα κοινό σύμπτωμα της νόσου του Crohn, συχνή και εξουθενωτική διάρροια, μπορεί να προκαλέσει υποσιτισμό και απώλεια βάρους.  Επειδή η Σπιρουλίνα είναι ιδιαίτερα θρεπτική, η κατανάλωση της μπορεί να βελτιώσει τη διατροφική κατάσταση ας και να μειώσει την απώλεια βάρους και την κούραση.  Επιπλέον, η Σπιρουλίνα είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθά στην καταστολή της φλεγμονής, όπως φαίνεται από πολλές εργαστηριακές μελέτες που συνοψίστηκαν στο ‘’Journal of the American Association Neutraceutical ‘’ το 2002. Η έρευνα δείχνει ότι η Σπιρουλίνα καταστέλλει τη φλεγμονή αναστέλλοντας την παραγωγή των φλεγμονωδών χημικών ουσιών, και μπορεί επίσης να καταπολεμήσει τους ανθυγιεινούς μικροοργανισμούς που μπορεί να βρεθούν στον εντερικό σωλήνα μετά από μια περίοδο διάρροιας, τόσο μέσω της επίδρασής της στο ανοσοποιητικό σύστημα και την άμεση αντι – παθογόνο δράση του.

Ψυχολογική Υποστήριξη
Για πολλά χρόνια υπήρχε η θεωρία ότι η νόσος αυτή οφειλόταν, σε ένα μεγάλο ποσοστό, σε ψυχολογικούς παράγοντες και ειδικότερα σε αυξημένα ποσοστά στρες και άγχους στο άτομο. Στην πραγματικότητα, η εμφάνιση της νόσου του Crohn δεν οφείλεται σε ψυχολογικούς παράγοντες αλλά επηρεάζεται από αυτούς .
Η παρουσία ψυχολογικής αναταραχής στην νόσο crohn συμβάλλει στην κακή ποιότητα της ζωής σε σχέση με την υγεία. Η ανίχνευση και η θεραπεία της ψυχολογικής αναταραχής στην νόσο φέρνουν τη δυνατότητα να βελτιωθεί η σχετική με την υγεία ποιότητα της ζωής για αυτούς τους ασθενείς. 

Σε μια μελέτη ασθενών - μαρτύρων φάνηκε ότι οι ασθενείς έχουν ένα μικρότερο δίκτυο κοινωνικών επαφών αλλά περισσότερες σχέσεις με κάποια πιο στενά μέλη της οικογένειας. Από την μελέτη φάνηκε ότι τα πιο στενά μέλη της οικογένειας είναι συνήθως αρμόδια για την κοινωνική υποστήριξη του ασθενή. Η Ψυχολογική υποστήριξη θα μπορούσε να εστιάσει την προσοχή στο να μειώσει την πίεση και να προκαλέσει βαθιά χαλάρωση, να μειώσει τα συμπτώματα της ασθένειας, να μειώσει την κατάθλιψη και την ανησυχία, να αυξήσει την αίσθηση της ευημερίας, της συνειδητοποίησης και της δημιουργικότητας, να αυξήσει τη δυνατότητα του σώματος να ελέγξει τον πόνο και να ισορροπήσει την ενέργεια του σώματος ώστε να μειώσει το συναισθηματικό τραύμα, να βελτιώσει τη δύναμη της θέλησης, να τονώσει την αυτοεικόνα, να ανορθώσει την αυτοεκτίμηση.


Η ύπαρξη ενός υποστηρικτικού δικτύου γύρω απο το άτομο (οικογένεια , φίλοι , σύνδεσμοι, ομάδες υποστήριξης και ενημέρωσης) όπως και η αναζήτηση ενός ειδικού της ψυχικής υγείας μπορούν να συμβάλλουν θετικά στην διαχείριση των ψυχολογικών ζητημάτων που σχετίζονται με μια χρόνια ασθένεια όπως η νόσος του Crohn

Παγκόσμια Ημέρα για τις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσοι του Εντέρου (νόσο του Crohn και ελκώδη κολίτιδα)

Η Παγκόσμια Ημέρα ΙΦΝΕ “εορτάζεται” τη 19η Μαΐου κάθε έτους από οργανώσεις ασθενών από όλο τον κόσμο με κύριο στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για τα ΙΦΝΕ. 
Πέντε εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με τη νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα, παθήσεις που είναι γνωστές ως Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσοι του Εντέρου (ΙΦΝΕ).

Διαβάστε επίσης




Παγκόσμια Ημέρα για τις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις, Νόσοι του Εντέρου. Nόσος του Crohn. Ελκώδης κολίτιδα


Πέντε εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με τη νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα, παθήσεις που είναι γνωστές ως Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσοι του Εντέρου (ΙΦΝΕ).
Η Παγκόσμια Ημέρα ΙΦΝΕ “εορτάζεται” τη 19η Μαΐου κάθε έτους από οργανώσεις ασθενών από όλο τον κόσμο με κύριο στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για τα ΙΦΝΕ. 

Η ελκώδης κολίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD), που προκαλεί χρόνια φλεγμονή του παχέος εντέρου, χαρακτηρίζεται από κοιλιακό άλγος και διάρροια. Όπως στη νόσο νόσο του Crohn, που είναι μια άλλη κοινή φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, η ελκώδης κολίτιδα μπορεί να είναι εξουθενωτική και μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές.

Η ελκώδης κολίτιδα συνήθως επηρεάζει μόνο την εσωτερική επιφανειακή στοιβάδα του παχέος εντέρου και του ορθού. Επεκτείνεται κατα συνέχεια ιστού από ένα μέρος μέχρι όλο το παχύ έντερο σε αντίθεση με τη νόσο του Crohn, η οποία εκδηλώνεται τμηματικά σε διάφορα τμήματα του πεπτικού σωλήνα και συχνά εξαπλώνεται σε βάθος στα στρώματα των ιστών που προσβάλλονται.

Διαβάστε την συνέχεια εδώ


Η νόσος του Crohn είναι ένα χρόνιο φλεγμονώδες νόσημα που μπορεί να αφορά σε οποιοδήποτε τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα. Προσβάλλει συνήθως τις εντερικές έλικες, αν και μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιοδήποτε μοίρα του πεπτικού σωλήνα, από το στόμα μέχρι τον ορθό (πρωκτό). Άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Crohn, παρουσιάζουν μια χρόνια διαδρομή φλεγμονής του γαστρεντερικού συστήματος. Η νόσος προσβάλλει οποιαδήποτε μοίρα του πεπτικού σωλήνα. Πιθανό εύρημα είναι, να μεταβάλλονται σε προσβεβλημένα τμήματα εντερικού ιστού, τμήματα υγιούς ιστού. Η χρόνια διαδρομή της φλεγμονής οδηγεί σε πάχυνση του εντερικού βλεννογόνου και υποβλεννογόνου χιτώνα. Η ένταση των συμπτωμάτων ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή. Άλλοι έχουν πολύ έντονα και συχνά συμπτώματα και άλλοι σχεδόν μηδαμινά. Ορισμένοι ασθενείς έχουν μεγάλες περιόδους χωρίς καθόλου συμπτώματα ακόμη και χωρίς θεραπεία. Άλλοι έχουν πιό βαρειά νόσο και χρειάζονται συνεχή θεραπεία ή ακόμη και εγχείρηση.
Πήρε το όνομά της από τον Αμερικανό γαστρεντερολόγο Burrill Crohn, ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε τη νόσο το 1932 μαζί με τους συνεργάτες του Leon Ginzburg και Gordon Oppenheimer.

Διαβάστε την συνέχεια εδώ

Ελκώδης κολίτιδα. Διατροφή και άσκηση. Η σημασία του άγχους, του στρες


Η  ελκώδης κολίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD), που προκαλεί χρόνια φλεγμονή του παχέος εντέρου, χαρακτηρίζεται από κοιλιακό άλγος και διάρροια. Όπως στη νόσο νόσο του Crohn, που είναι μια άλλη κοινή φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, η ελκώδης κολίτιδα μπορεί να είναι εξουθενωτική και μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές. 
Η ελκώδης κολίτιδα συνήθως επηρεάζει μόνο την εσωτερική επιφανειακή στοιβάδα του παχέος εντέρου  και του ορθού. Επεκτείνεται κατα συνέχεια ιστού από ένα μέρος μέχρι όλο το παχύ έντερο  σε αντίθεση με τη νόσο του Crohn, η οποία εκδηλώνεται τμηματικά σε διάφορα τμήματα του πεπτικού σωλήνα και συχνά εξαπλώνεται σε βάθος στα στρώματα των ιστών που προσβάλλονται. 

Δεν υπάρχει καμία γνωστή οριστική θεραπεία για την ελκώδη κολίτιδα, αλλά οι διαθέσιμες θεραπείες  μπορούν να μειώσουν δραματικά τα σημεία και τα συμπτώματα της ελκώδους κολίτιδας και ακόμη  να επιφέρουν μακροχρόνια  ύφεση

Aν πάσχετε από ελκώδη κολίτιδα, μπορείτε να ακολουθήσετε την παρακάτω διατροφή

Η ελκώδης κολίτιδα στη φάση της έξαρσης μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμένη απορρόφηση βιταμινών, ιχνοστοιχείων και θρεπτικών συστατικών, πράγμα που σημαίνει πως μια ισορροπημένη διατροφή που παρέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά κρίνεται απαραίτητη για τον ασθενή. Θα πρέπει δηλαδή να καταναλώνονται επαρκείς ποσότητες πρωτεϊνών, βιταμινών, ιχνοστοιχείων, ασβεστίου και σιδήρου διότι λόγω της δυσαπορρόφησης γρήγορα υπάρχουν διατροφικά ελλείμματα και είναι γεγονός πως όσο καλύτερη είναι η θρεπτική κατάσταση του ασθενούς τόσο καλύτερη είναι και η ανταπόκρισή του στη φαρμακευτική αγωγή.

Η διατροφή στην ελκώδη κολίτιδα πρέπει να περιέχει όλες τις ομάδες τροφίμων ώστε να υπάρχει επαρκής εφοδιασμός του οργανισμού με υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπος.

Πίνετε πολλά υγρά για να αποφεύγεται η αφυδάτωση
Να τρώτε πολλά και μικρά γεύματα τα οποία πρέπει να περιέχουν οπωσδήποτε πρωτεΐνες και κυρίως αυτές που είναι υψηλής βιολογικής αξίας
Όταν η νόσος σας βρίσκεται σε ύφεση, να καταναλώνετε τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες. 
Αν  υπάρχει στένωση εντέρου, να αποφεύγετε τα ωμά φρούτα και λαχανικά. Περιορίστε τις φυτικές ίνες (όσπρια, φρούτα, λαχανικά όχι όμως τις πατάτες χωρίς φλούδα, δημητριακά και σιτηρά ολικής αλέσεως, πίτουρο και τα γαλακτοκομικά προϊόντα), ιδιαίτερα τις εποχές έξαρσης, όταν δηλαδή έχετε πόνο ή διάρροια. 
Αποφύγετε τροφές που φαίνεται να χειροτερεύουν τα συμπτώματα σας. Αυτές μπορεί να είναι "αεριούχες" τροφές, όπως τα φασόλια, το λάχανο , το μπρόκολο, τα άγουρα φρούτα και καρπούς, το ποπ κορν, το αλκοόλ, την καφεΐνη, και τα ανθρακούχων ποτά. 
Αυξήστε την πρόσληψη σιδήρου (καταναλώστε τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C σε συνδυασμό με τροφές πλούσιες σε σίδηρο για να αυξηθεί η απορρόφηση του σιδήρου). Είναι σημαντική η κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες A και D. 
Αποφύγετε την προσθήκη πίτουρου σε οτιδήποτε μαγειρεύετε μόνοι σας. 
Δοκιμάστε την εξάλειψη ψαριών, λουκάνικων, λάχανου σε άλμη, και προϊόντα μαγιάς από τη διατροφή σας, και να δείτε αν τα συμπτώματα υποχωρούν. 
Τρώτε λιγότερες παρασκευασμένες τροφές πλούσιες σε πίτουρο, γαλακτοκομικά προϊόντα, απλούς υδατάνθρακες και αλκοόλ. 
Να περιορίσετε τον καφές και το αλκοόλ. Το αλκοόλ και  τα ποτά που περιέχουν καφεΐνη διεγείρουν το έντερο σας και έτσι μπορεί να χειροτερέψει τη διάρροια.
Αν υποψιάζεστε ότι μπορεί να έχετε δυσανεξία στη λακτόζη, μπορείτε να διαπιστώσετε ότι η διάρροια, ο κοιλιακός πόνος και  το  φούσκωμα μειώνεται όταν περιορίζετε ή σταματάτε τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Μπορεί να έχετε δυσανεξία στη λακτόζη - δηλαδή, το σώμα σας δεν μπορεί να χωνέψει το σάκχαρο του γάλακτος (λακτόζη) που βρίσκεται σε γαλακτοκομικά τρόφιμα. Αν ναι, προσπαθήστε να γάλατα που είναι ενισχυμένα με το ένζυμο της  λακτάσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ίσως χρειαστεί να σταματήσετε τελείως τα γαλακτοκομικά τρόφιμα.  Με με τον περιορισμό πρόσληψης γαλακτοκομικών προϊόντων , θα πρέπει  να  βρείτε άλλες πηγές ασβεστίου, όπως τα συμπληρώματα ασβεστίου. 
Αποφύγετε τροφές πλούσιες σε οξαλικό, ειδικά αν έχετε ήδη πέτρες στα νεφρά. Τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε οξαλικό περιλαμβάνουν φασόλια (όλες οι ποικιλίες: ξερά, ψημένα, πράσινα), βαρελίσια μπίρα, σοκολάτα, κακάο, κέικ φρούτων), φρούτα (βατόμουρα, κορινθιακή σταφίδα, γκρέιπφρουτ, σταφύλια, βατόμουρα, ραβέντι, φράουλες, μανταρίνια), τσάι, φύτρα σιταριού, λαχανικά (παντζάρια, σέλινο, σχοινόπρασο, χόρτα collards, μελιτζάνες, πράσινες πιπεριές, λάχανο, πράσα, μπάμιες, μαϊντανός, σπανάκι, κολοκύθι, γλυκοπατάτες). 
Να περιορίσετε την κατανάλωση πολύ λιπαρών τροφών
Να μην τρώτε γλυκά light, τα οποία περιέχουν μια ουσία που ονομάζεται σερβιτόλη, η οποία προκαλεί διάρροιες
Αποφύγετε παυσίπονα, όπως η ασπιρίνη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Αν χρειάζεστε οπωσδήποτε παυσίπονο, μπορείτε να λάβετε παρακεταμόλη πχ Depon, Panadol.


Η σημασία του άγχους, στρες

Το στρες μπορεί να προκαλέσει έξαρση (κρίση) της νόσου. Να αποφύγετε τις έντονες συγκινήσεις, να ξεκουράζεστε καλά και να αθλείστε τακτικά. Αν και  το στρες δεν προκαλεί φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, μπορεί να σας χειροτερέψει τα σημεία και τα συμπτώματα σας και να  προκαλέσει εξάρσεις της νόσου. Αγχωτικά γεγονότα μπορεί να ποικίλουν  από από απλές ενοχλήσεις μέχρι μια μετακόμιση, μια  απώλεια θέσης εργασίας ή το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου. 

Όταν είστε σε κατάσταση στρες, η κανονική διαδικασία της πέψης επηρεάζεται με αποτέλεσμα  το στομάχι σας να αδειάζει πιο αργά και να εκκρίνει περισσότερα οξέα. Το στρες μπορεί επίσης να επιταχύνει ή να επιβραδύνει τη δίοδο από τον εντερικό σωλήνα. Μπορεί επίσης να προκαλέσει αλλαγές στο ίδιο τον εντερικό ιστό . 

Άσκηση

Ακόμη και ήπια άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του στρες, να ανακουφίσει την κατάθλιψη και να  ομαλοποιήσει την εντερική λειτουργία . Συζητήστε με το γιατρό σας  όσο αφορά  ένα πρόγραμμα άσκησης που  να είναι κατάλληλο για σας. 

Διαβάστε επίσης



Επανάσταση στην Πρώιμη Διάγνωση του Καρκίνου. Ήδη διαθέσιμες και στην Ελλάδα για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και του παγκρέατος.

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Νέες μοριακές εξετάσεις εντοπίζουν τους όγκους σε αρχικό στάδιο, σώζοντας ζωές. Είναι ήδη διαθέσιμες και στην Ελλάδα για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και του παγκρέατος.

Οι εξελίξεις στον τομέα της πρώιμης διάγνωσης πολλών μορφών καρκίνου είναι ραγδαίες. Πρωτοποριακές μοριακές εξετάσεις, που αξιοποιούν την Τεχνητή Νοημοσύνη, είναι πλέον διαθέσιμες και στη χώρα μας, αλλάζοντας το τοπίο της έγκαιρης διάγνωσης.

Στο 8ο ετήσιο Health Innovation Conference, συζητήθηκαν οι τελευταίες εξελίξεις στην Τεχνητή Νοημοσύνη στην Υγεία. Ανακοινώθηκε ότι ο FDA ενέκρινε πρόσφατα ένα μοριακό τεστ αίματος που ανιχνεύει 15 τύπους καρκίνου, όπως τον καρκίνο του πνεύμονα, με ακρίβεια έως και 99%.

Για τον καρκίνο του παχέος εντέρου, η εξέταση Colon AiQ είναι πλέον διαθέσιμη και στην Ελλάδα. Αυτή η μοριακή εξέταση, που χρησιμοποιεί Τεχνητή Νοημοσύνη, ανιχνεύει με μεγάλη ακρίβεια τον καρκίνο του παχέος εντέρου σε πολύ πρώιμα στάδια μέσω μιας απλής αιμοληψίας.

«Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι από τους πιο θανατηφόρους καρκίνους στην Αμερική και την Ευρώπη λόγω του μειωμένου προληπτικού ελέγχου, καθώς πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν την κολονοσκόπηση. Οι νέες μέθοδοι έγκαιρης ανίχνευσης μπορούν να αλλάξουν τα ποσοστά προληπτικών εξετάσεων και, συνεπώς, τα ποσοστά πρώιμης διάγνωσης», ανέφερε ο μοριακός βιολόγος Νίκος Τσούλος, διευθύνων σύμβουλος της Genekor Medical SA.

Αν ο καρκίνος του παχέος εντέρου διαγνωστεί σε αρχικό στάδιο, το ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών είναι έως και 90%. Αν διαγνωστεί σε προχωρημένο στάδιο, το ποσοστό επιβίωσης είναι μόλις 10%.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η έγκαιρη διάγνωση φέρνει σημαντικά οφέλη στους ασθενείς και 2-4 φορές μεγαλύτερη εξοικονόμηση για τα συστήματα υγείας. Στόχος είναι να αυξηθούν τα ποσοστά των ανθρώπων που κάνουν προληπτικές εξετάσεις για τον καρκίνο, προσφέροντας μη επεμβατικές και αξιόπιστες εξετάσεις.

Ο καρκίνος του παγκρέατος, με ποσοστό θνησιμότητας άνω του 95%, μέχρι σήμερα δεν είχε προληπτικό έλεγχο και η διάγνωση γίνεται συνήθως σε πολύ προχωρημένα στάδια. Η μοριακή εξέταση αίματος Avantect ανιχνεύει τον καρκίνο του παγκρέατος με μεγάλη ακρίβεια και συνιστάται σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό ή διαβήτη τύπου 2 και άνω των 50 ετών, που έχουν 6-8 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης του συγκεκριμένου καρκίνου.

«Οι μοριακές εξετάσεις για τους καρκίνους με τα μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας είναι μη επεμβατικές και προσβάσιμες, αλλά μπορούν να αλλάξουν ουσιαστικά το τοπίο της έγκαιρης διάγνωσης», κατέληξε ο κ. Τσούλος. «Ωστόσο, το πρόβλημα στην Ελλάδα αφορά την αποζημίωση των νέων εξετάσεων από το Κράτος και τον ΕΟΠΥΥ».

Διαβάστε επίσης

Το επεξεργασμένο κρέας αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του εντέρου.

 επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Ακόμη και μικρές ποσότητες κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος--όπως μια λεπτή φέτα μπέικον καθημερινά--είναι ικανές να αυξήσουν τον κίνδυνο για καρκίνο του εντέρου, σύμφωνα με μια έρευνα.

Η τελευταία έρευνα που διεξήγαγε το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με την χρηματοδότηση της ΜΚΟ Cancer Research UK έρχεται να ενισχύσει κάποια επιστημονικά συμπεράσματα, όπως εκείνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), σύμφωνα με τα οποία η κατανάλωση κόκκινου κρέατος μπορεί να είναι βλαβερή.

Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από σχεδόν μισό εκατομμύριο ανθρώπους που συμμετείχαν εθελοντικά στην έρευνα UK Biobank.


Στο διάστημα της έρευνάς τους, που διήρκεσε πάνω από έξι χρόνια, διαπίστωσαν ότι 2.609 άνθρωποι εμφάνισαν καρκίνο του εντέρου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν κάποιος καταναλώνει καθημερινά τρεις φέτες μπέικον, αντί μόνο μίας, αυξάνεται ο κίνδυνος κατά 20% να εμφανίσει καρκίνο του εντέρου.

Για κάθε 10.000 ανθρώπους που συμμετείχαν στην έρευνα και κατανάλωναν καθημερινά 21 γραμμάρια κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος, 40 διαγνώστηκαν με καρκίνο του εντέρου, ενώ για όσους κατανάλωναν 76 γραμμάρια καθημερινά, 48 ήταν ο αριθμός των διαγνωσθέντων με καρκίνο του εντέρου.

Η ΜΚΟ Cancer Research UK υποστηρίζει ότι 5.400 από τα 41.804 κρούσματα καρκίνων του εντέρου που διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αν οι άνθρωποι δεν κατανάλωναν καθόλου επεξεργασμένο κρέας.

Ενδεικτικό είναι ότι το βρετανικό υπουργείο Υγείας συμβουλεύει όσους καταναλώνουν πάνω από 90 γραμμάρια κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος καθημερινά να το περιορίσουν στα 70 γραμμάρια.

Η οδηγία του NHS αναφέρει ότι υπάρχουν κάποια οφέλη από την κατανάλωση κόκκινου κρέατος--για παράδειγμα η περιεκτικότητα σε σίδηρο και πρωτεϊνες--που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σε σχέση με τους πιθανούς κινδύνους.

Το επεξεργασμένο κρέας (μπέικον, λουκάνικα, χοτ ντογκ, σαλάμι) είναι τροποποιημένο ώστε είτε να παρατείνει τον χρόνο ζωής του είτε να ενισχύει την γεύση του. Οι κυριότερες μέθοδοι επεξεργασίας είναι το κάπνισμα και η επεξεργασία με αλάτι, μπαχαρικά ή συντηρητικά.

Θεωρείται ότι τα χημικά που εμπλέκονται στη διαδικασία επεξεργασίας του πιθανόν να αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο. Το ψήσιμο σε υψηλές θερμοκρασίες, όπως στο μπάρμπεκιου, επίσης μπορεί να δημιουργήσει καρκινογόνα χημικά.

Επιπλέον, σε ό,τι αφορά κόκκινο κρέας όπως το βόειο, το χοιρινό και το κρέας του αρνιού υπάρχουν ενδείξεις ότι μια από τις πρωτεΐνες (που του χαρίζει το κόκκινο χρώμα του) μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο έντερο όταν διασπάται.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη έρευνα που πραγματοποιείται στη χώρα αναφορικά με την σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος και την εμφάνιση καρκίνου του εντέρου.

H εξέταση CRP, C αντιδρώσα πρωτεΐνη για διάγνωση φλεγμονής και πρόληψη καρδιακής προσβολής


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea


Μια υψηλή ή αυξανόμενη τιμή της CRP στο αίμα σημαίνει ότι έχετε οξεία λοίμωξη ή φλεγμονή. Αν τα επίπεδα της CRP στο αίμα μειωθούν, αυτό σημαίνει ότι αναρρώνετε και ότι η φλεγμονή μειώνεται.

Άτομα με αυξημένα επίπεδα CRP αντιμετωπίζουν τριπλάσιο κίνδυνο καρδιακής προσβολής σε σχέση με εκείνους που έχουν χαμηλά επίπεδα.
Η Αντιδρώσα Πρωτεΐνη  (C-Reactive Protein ή CRP) είναι μια από τις κυριότερες πρωτεΐνες οξείας φάσης που συνθέτει ο οργανισμός μας όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με μια φλεγμονώδη κατάσταση. Πρόκειται δηλαδή για μια σημαντική συνιστώσα του ανοσολογικού συστήματος του οργανισμού μας. Για τον λόγο αυτό χαρακτηρίζεται ως πρωτεΐνη οξείας φάσης, όρος που χαρακτηρίζει εκείνες τις πρωτεΐνες που η συγκέντρωση τους αυξάνει κατά τουλάχιστον 25% κατά την διάρκεια της φλεγμονής.

Ονομάζεται έτσι επειδή διαπιστώθηκε το 1930 από τους Tillet και Francis ότι στο αίμα ασθενούς με οξεία πνευμονία σχηματιζόταν ίζημα παρουσία του πολυσακχαρίτη C της μεμβράνης του πνευμονόκοκκου και των ιόντων ασβεστίου.

Η CRP συντίθεται στο ήπαρ κατά την εξέλιξη οξέων επεισοδίων, όπως λοιμώξεις, κακοήθειες, αρθρίτιδα και άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις και τα επίπεδά της αντανακλούν τον βαθμό της ιστικής βλάβης ή το μέγεθος της φλεγμονώδους κατάστασης. Η CRP απελευθερώνεται συνήθως μέσα σε 6 ώρες από το ερέθισμα, το οποίο αν σταματήσει να επιδρά τότε οι τιμές της επανέρχονται στα φυσιολογικά επίπεδα εντός περίπου 4 ημερών.

Ο προσδιορισμός της CRP χρησιμεύει στη διάγνωση μολυσματικών και φλεγμονωδών καταστάσεων. Οι γρήγορες χαρακτηριστικές αυξήσεις της CRP συμβαίνουν μετά από φλεγμονή, μόλυνση, τραύμα, νέκρωση ιστού, κακοήθειες και αυτοάνοσες διαταραχές.
Λόγω της ευαισθησίας της, η CRP έχει καθιερωθεί σαν ένας δείκτης ύπαρξης φλεγμονώδους κατάστασης στους ιστούς του σώματος.
Λόγω του μεγάλου αριθμού των συνθηκών που μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα της CRP η αύξηση της CRP δεν υποδεικνύει μια συγκεκριμένη ασθένεια. Π.χ. αυξάνει στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στη ρευματική πολυμυαλγία ή στη γιγαντοκυτταρική αρτηρίτιδα.

Ο κατάλογος των νοσημάτων, που προκαλούν αυξημένη CRP είναι μακρύς.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

1. Αποστήματα οδόντων και φλεγμονές στόματος
2. Συστηματικές λοιμώξεις
3. Εστιακές φλεγμονές
4. Ρευματολογικά νοσήματα
5. Φλεγμονώδη νοσήματα εντέρου
6. Καρκινώματα
7. Αυτοάνοσα νοσήματα
8. Νοσήματα αίματος
9. Κοκκιωματώδεις νόσοι
10. Τραύματα

Ορισμένα άτομα έχουν φυσιολογικώς αυξημένα επίπεδα CRP.
Παρόλο που η εξέταση CRP δεν είναι ειδική αρκετά ώστε να διαγνώσει κάποια συγκεκριμένη ασθένεια, εξυπηρετεί σαν ένας γενικός δείκτης για λοίμωξη και φλεγμονή, έτσι ώστε να θέτει σε επαγρύπνηση τους ιατρούς για περαιτέρω εξετάσεις και θεραπεία οι οποίες μπορεί να είναι απαραίτητες.

Τα επίπεδα της CRP μπορούν να αυξηθούν στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης καθώς και με την χρήση χαπιών ελέγχου της κύησης ή με την θεραπεία ορμονικής αποκατάστασης (πχ. Οιστρογόνα). Υψηλότερα επίπεδα της CRP έχουν επίσης παρατηρηθεί και σε παχύσαρκους.
Υψηλότερες τιμές CRP σχετίζονται με αυξημένο δείκτη σωματικής μάζας, με την ινσουλινοαντοχή και με το μεταβολικό σύνδρομο. Η τιμή της CRP είναι προγνωστική, ως ανεξάρτητος παράγοντας, για την ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, ενώ μειώνεται με την βελτίωση της ινσουλινοαντοχής, την απώλεια βάρους και την σωματική άσκηση. Οι στατίνες ελαττώνουν την τιμή της CRP, ανεξαρτήτως της επίδρασης τους στο λιπιδαιμικό προφίλ, γεγονός που πιθανώς να εξηγεί την καδιοπροστατευτική δράση τους σε άτομα με φυσιολογικές τιμές LDL αλλά υψηλές τιμές CRP.
Μία άλλη εξέταση για την παρακολούθηση της φλεγμονής ονομάζεται  ταχύτητα καθίζησης των ερυθρών (ESR). Και στις δύο εξετάσεις η CRP είναι αυξημένη παρουσία φλεγμονής. Ωστόσο, η μεταβολή των επιπέδων της CRP μπορεί να γίνεται πιο σύντομα σε σχέση την μεταβολή στην ESR. Έτσι, η CRP ίσως πέσει σε φυσιολογικά επίπεδα αν γίνει η θεραπεία επιτυχώς, όπως σε μία αρθρίτιδα, αλλά η ESR μπορεί να παραμένει μη φυσιολογική για περισσότερο χρόνο.

Μεγάλη η σημασία που διαδραματίζει η CRP και στα καρδιαγγειακά νοσήματα, αναδεικνύοντας τον ρόλο της στις διεργασίες αθηροσκλήρωσης και αθηροθρομβογένεσης, με αποτέλεσμα την αύξηση των πιθανοτήτων ανάπτυξης καταστροφικών καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Σχεδόν 50% των καρδιακών προσβολών και των εγκεφαλικών επεισοδίων, συμβαίνουν σε άτομα που είναι φαινομενικά υγιή και έχουν κανονικά ή ακόμη και χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης.

Άτομα με αυξημένα επίπεδα CRP αντιμετωπίζουν τριπλάσιο κίνδυνο καρδιακής προσβολής σε σχέση με εκείνους που έχουν χαμηλά επίπεδα.

Τα επίπεδα της CRP έχουν αποδειχθεί σε πολλές έρευνες ότι έχουν προγνωστική αξία για μελλοντικό κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου, ξαφνικού καρδιακού θανάτου και αρτηριακών προβλημάτων. Επίσης, τα επίπεδα της έχουν προγνωστική αξία σε ασθενείς με επαναλαμβανόμενα επεισόδια στεφανιαίας νόσου και για αυτούς στην οξεία φάση εμφράγματος του μυοκαρδίου.
Πρόσφατα, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) των Ηνωμένων Πολιτειών και η Αμερικανική Εταιρεία Καρδιολογίας (AHA) εξέδωσαν οδηγίες για τη μέτρηση της Υψηλής Ευαισθησίας CRP (hs-CRP) ως μέρος της πρόληψης σφαιρικού κινδύνου για μελλοντικά καρδιαγγειακά προβλήματα.

Τα κριτήρια που τοποθετήθηκαν για τη μέτρηση της hs-CRP είναι τα ακόλουθα:

   Επίπεδα χαμηλότερα από 1 mg/dl ο κίνδυνος για μελλοντικό καρδιαγγειακό επεισόδιο είναι χαμηλός.
   Επίπεδα από 1-3 mg/dl ο κίνδυνος είναι μέτριος.
   Επίπεδα μεγαλύτερα από 3 mg/dl ο κίνδυνος είναι ψηλός.

Ως εκ τούτου, οι ειδικοί θεωρούν ότι η μέτρηση της «υψηλής ευαισθησίας» CRP (hs-CRP) μπορεί να χρησιμοποιηθεί πλέον ως ένας πρώιμος διαγνωστικός δείκτης κινδύνου εμφάνισης στεφανιαίας νόσου, παράλληλα με τον έλεγχο και των άλλων παραγόντων κινδύνου (σακχάρου, χοληστερίνης, ομοκυστεΐνης, κάπνισμα, υψηλή πίεση κλπ.)

Η πιο σημαντική όμως χρήση της CRP είναι η ανίχνευση του ψηλού κινδύνου σε άτομα που δεν έχουν άλλο παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακό πρόβλημα.

Διαβάστε επίσης


Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων