Τη σημασία της άσκησης και της διατροφής για καλή σκελετική Υγεία υπογράμμισε ο Δήμαρχος Αμαρουσίου

Ο Δήμαρχος Αμαρουσίου Γ. Πατούλης, ανάμεσα σε μέλη του συλλόγου «Πεταλούδα» και υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους.

Στις τριήμερες εκδηλώσεις ευαισθητοποίησης των πολιτών για την οστεοπόρωση και προληπτικού ελέγχου που πραγματοποίησε ο Σύλλογος Σκελετικής Υγείας «Πεταλούδα» παραβρέθηκε ο Δήμαρχος Αμαρουσίου και Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Γιώργος Πατούλης.

Στη διάρκεια του τριημέρου, οι πολίτες που βρέθηκαν στο εμπορικό κέντρο Avenue στο Μαρούσι, είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν σε θέματα πρόληψης της σκελετικής Υγείας αλλά και να υποβληθούν σε δωρεάν έλεγχο οστικής πυκνότητας.

Παράλληλα, επιστήμονες διατροφολόγοι πραγματοποιούσαν λιπομετρήσεις και έδιναν διαιτολογικές συμβουλές στους ενδιαφερόμενους.

Στιγμιότυπο από την ενημέρωση των πολιτών από το επιστημονικό προσωπικό του συλλόγου «Πεταλούδα»

Με την ευκαιρία της παρουσίας του στις εκδηλώσεις ο Δήμαρχος Αμαρουσίου κ. Πατούλης, υπογράμμισε τη σημασία της άθλησης και των σωστών διατροφικών συνηθειών στην προστασία των οστών μας και στην πρόληψη από τον εκφυλισμό της οστικής σύστασης και συνεχάρη τους διοργανωτές για την πρωτοβουλία που συμβάλει στην έγκαιρη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών.

Στη διάρκεια του ενημερωτικού τριημέρου παράλληλες εκδηλώσεις προμόταραν τα οφέλη της άθλησης για Υγεία και ευεξία.

Η σημασία της άσκησης για την οστεοπόρωση, την χοληστερίνη, την αρθρίτιδα, την αϋπνία, την δυσκοιλιότητα αλλά πάντα με μέτρο

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Η τακτική άσκηση που αυξάνει την καρδιακή συχνότητα στο 60%-80% της μέγιστης τιμής της, όλες ή τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση των επιπέδων της HDL χοληστερόλης έως και 30% και να συμβάλλει στην πρόληψη ή τη βελτίωση της υπέρτασης, της αντίστασης στην ινσουλίνη και του σακχαρώδη διαβήτη, της παχυσαρκίας, του άγχους και της κατάθλιψης. Η τακτική άσκηση μπορεί, επίσης, να βοηθήσει τους καπνιστές να διακόψουν και να μειώσουν τον κίνδυνο εμφράγματος ή αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου κατά 50% ή περισσότερο, να ελαττώσει τον κίνδυνο μετεμφραγματικής θνητότητας κατά 25% και να βελτιώσει τα συμπτώματα σε ασθενείς με διαλείπουσα χωλότητα εξαιτίας περιφερικής αρτηριοπάθειας. Στα μη καρδιακά οφέλη περιλαμβάνονται η μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου (παχέος εντέρου, προστάτη, μαστού) και η ευεργετικά επίδραση στην οστεοπόρωση, την αρθρίτιδα, τη δυσκοιλιότητα, την αϋπνία και τα μετεμμηνοπαυσιακά συμπτώματα.

Ποσότητα της άσκησης

Παραδοσιακά τα προγράμματα άσκησης εστιάζονται αποκλειστικά αερόβιες δραστηριότητες, όπως το βάδισμα, το τρέξιμο, η ποδηλασία και η κολύμβηση. Πρόσφατα δεδομένα δείχνουν ότι ένα πρόγραμμα δυναμικής προπόνησης (με βάρη) είναι σημαντικό συμπλήρωμα της αερόβιας άσκησης, αυξάνει τη μυϊκή μάζα (με συνοδό αύξηση του ρυθμού του μεταβολισμού), βελτιώνει την ευαισθησία των περιφερικών ιστών στη δράση της ινσουλίνης και βοηθά στην διατήρηση της οστικής μάζας και της μυϊκής ισχύος, ώστε να προλαμβάνονται κακώσεις ή αναπηρίες. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η σωματική άσκηση δεν χρειάζεται να γίνεται με ένα παραδοσιακά δομημένο πρόγραμμα, και ότι η ενσωμάτωση της σωματικής δραστηριότητας στην καθημερινή ζωή βελτιώνει αποτελεσματικά τους παράγοντες κινδύνου, το βάρος και τη μακροχρόνια πρόγνωση της καρδιαγγειακής νόσου. Αυτό μπορεί να γίνει με την ενθάρρυνση των ασθενών να χρησιμοποιούν τις σκάλες, να περπατούν όταν έχουν τη δυνατότητα, να ασχολούνται με την κηπουρική, να παίζουν με τα παιδιά κ.τ.λ.

Παραδείγματα μέτριας σωματικής δραστηριότητας:

•   Το πλύσιμο και το κέρωμα του αυτοκινήτου ή το πλύσιμο των παραθύρων ή του πατώματος για 45 λεπτά

•   Την κηπουρική, το χορό (σε κοινωνικές εκδηλώσεις), τη χρήση φτυαριού στον κήπο για 30 λεπτά

•   Το βάδισμα 2,5 χλμ. για 35 λεπτά

•   Το σπρώξιμο στο καροτσάκι του μωρού για 2,5 χλμ. ή η την ποδηλασία για 8 χλμ. για 30 λεπτά

•   Τη χρησιμοποίηση της σκάλας, το φτυάρισμα του χιονιού ή το σχοινάκι για 15 λεπτά

Η άσκηση δεν πρέπει να είναι εξαντλητική αλλά αναζωογονητική και να αυξάνει την καρδιακή συχνότητα. Τα άτομα γυμνάζονται στο σωστό επίπεδο έντασης για να μπορούν να μιλήσουν χωρίς να λαχανιάζουν αλλά η αναπνοή τους δεν επαρκή για να τραγουδήσουν (ζωηρό βάδισμα για 4-5 χλμ./ώρα, όπως όταν προσπαθούμε να προλάβουμε το λεωφορείο). Για τους ασθενείς που μπορούν και είναι πρόθυμοι να παίρνουν το σφυγμό τους, ένας λογικός στόχος είναι να ασκούνται μέχρι να φτάσουν στο 60-80% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας (220-ηλικία σε χρόνια). Επιπρόσθετα, η άσκηση δεν χρειάζεται να γίνεται όλη μια φορά κατά τη διάρκεια της ημέρας για να αποκομίσουμε οφέλη για την υγεία. Είναι σημαντικό η σωματική δραστηριότητα να γίνεται σε μέτρια επίπεδα για 30 λεπτά την ημέρα, όλες ή τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας (και μπορεί σε 3 δεκάλεπτα). Τα οφέλη νια την υγεία μεγιστοποιούνται με την κατανάλωση 3500 Kcal/εβδομάδα, που είναι το ισοδύναμο μέτριας έντασης τρεξίματος ή ποδηλασίας για 1 ώρα την ημέρα.

Πρακτικά βήματα για να γίνουμε περισσότερο δραστήριοι

Είναι σημαντικό, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, να δημιουργείται το κατάλληλο περιβάλλον, που θα ενθαρρύνει τη σωματική δραστηριότητα και σε ατομικό, όμως, επίπεδο είναι αναγκαίο να ληφθεί η απαραίτητη δράση. 

Για εκείνους που δεν έχουν συνηθίσει έως τώρα να είναι σωματικά δραστήριοι, το βασικό μήνυμα είναι να κάνουν σταδιακά βήματα μέχρι να φτάσουν σε ένα κατάλληλο επίπεδο, το οποίο θα μπορεί να διατηρηθεί σε μακροχρόνια βάση.

Ένας εργαζόμενος μπορεί να αρχίσει με κάτι τόσο απλό όσο είναι το να αποβιβάζεται από το λεωφορείο μία στάση νωρίτερα από την καθιερωμένη και να περπατά την πρόσθετη αυτή απόσταση. Σταδιακά μπορεί να αυξάνει την απόσταση και να χρησιμοποιεί έναν βηματομετρητή για να ελέγχει την πρόοδο που επιτυγχάνει. 

Μια νοικοκυρά θα μπορούσε να επιλέξει να παρκάρει το αυτοκίνητό της μακριά από το μπακάλικο που θα ψωνίσει και να μεταφέρει τις σακούλες στην απόσταση αυτή. 

Για όλους τους ανθρώπους, ο καθορισμός στόχων, ίσως με τη βοήθεια ενός επαγγελματία υγείας που μπορεί να παρέχει συμβουλές σχετικά με το τι είναι κατάλληλο για τον ίδιο, είναι ένα χρήσιμο πρώτο βήμα.

Πίνακας 1. Αμερικάνικες και ευρωπαϊκές συστάσεις για τη σωματική δραστηριότητα για ενήλικες

Αμερικάνικες συστάσεις	Ευρωπαϊκές συστάσεις (βασισμένες στις συστάσεις του WHO3)
Τουλάχιστον 150 λεπτά/εβδομάδα σωματικής δραστηριότητας μέτριας έντασης ή 75 λεπτά/εβδομάδα έντονης αερόβιας δραστηριότητας	30 λεπτά, κατ’ελάχιστον, σωματικής δραστηριότητας μετρίας έντασης 5 ημέρες την εβδομάδα ή τουλάχιστον 20 λεπτά έντονης αερόβιας δραστηριότητα 3 ημέρες την εβδομάδα
Η δραστηριότητα θα πρέπει να γίνεται σε διαστήματα διάρκειας 10 λεπτών, τουλάχιστον, και να είναι μοιρασμένη κατά μήκος ολόκληρης της εβδομάδας	Η συνολικά επιθυμητή διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας μπορεί να επιτυγχάνεται και από διαστήματα σωματικής δραστηριότητας διάρκειας τουλάχιστον 10 λεπτών
Για να έχουν πρόσθετο όφελος οι ενήλικες θα πρέπει να αυξήσουν την αερόβια σωματική δραστηριότητα σε 300 λεπτά/εβδομάδα μέτριας έντασης ή σε 150 λεπτά/εβδομάδα έντονης δραστηριότητας Οι ενήλικες θα πρέπει ακόμα να εφαρμόζουν δραστηριότητες μυϊκής ενδυνάμωσης, μέτριας ή υψηλής έντασης, στις οποίες θα συμμετέχουν όλες οι κύριες μυϊκές ομάδες, 2 ή περισσότερες μέρες της εβδομάδας	Δραστηριότητες που αυξάνουν τη μυϊκή δύναμη και αντοχή θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στις παραπάνω συστάσεις 2 έως 3 ημέρες την εβδομάδα

Δοκιμασία Κόπωσης

Στους ασθενείς με καρδιαγγειακά ή αναπνευστικά προβλήματα ή ασθενείς που διάγουν έναν καθιστικό τρόπο ζωής με πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου και που ενδιαφέρονται να συμμετέχουν σε ένα πρόγραμμα έντονης άσκησης πρέπει να διενεργείται δοκιμασία κόπωσης.

Η απότομη έντονη σωματική δραστηριότητα, ίσως αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφράγματος ή άλλου μοιραίου καρδιακού επεισοδίου, ιδίως για τους ανθρώπους που κάνουν καθιστική ζωή και δεν ασκούνται τακτικά. 
Διαβάστε επίσης

Το περπάτημα, η καλύτερη άσκηση για τους έντονους και στρεσογόνους ρυθμούς που ζούμε

Η ευεργετική άσκηση της κολύμβησης

Την πρόληψη ως Νο.1 παράγοντα για καρδιαγγειακή και σκελετική Υγεία υπέδειξαν ο Δήμαρχος Αμαρουσίου και Πρόεδρος του Ι.Σ.Α Γ. Πατούλης, και ο Καθηγητής Καρδιολογίας Στ. Φούσας, μιλώντας σε εκδήλωση στον Δήμο Πεύκης - Λυκόβρυσης

Τα μέτρα πρόληψης κόντρα στην εκδήλωση εμφράγματος και οστεοπόρωσης παρουσίασαν ο Δήμαρχος Αμαρουσίου και Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Γιώργος Πατούλης, και ο Καθηγητής Καρδιολογίας και Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρίας Στέφανος Φούσας, σε ιατρική διάλεξη που πραγματοποιήθηκε από τον Δήμο Πεύκης – Λυκόβρυσης και τον Σύλλογο Ηπειρωτών Βορείων Προαστίων Αττικής.

Ο Δήμαρχος Αμαρουσίου και Πρόεδρος του Ι.Σ.Α Γ. Πατούλης, παρουσίασε τις ανησυχητικές διαστάσεις που λαμβάνει στη χώρα μας η εκδήλωση οστεοπόρωσης ιδιαίτερα για τον γυναικείο πληθυσμό, αλλά και τη σημασία της πρόληψης ευρύτερα για την σκελετική Υγεία. «Η σωστή ενημέρωση εν αντιθέσει με την άγνοια μπορεί να σώσει ζωές. Είναι ιδιαίτερα ανησυχητική η εξάπλωση της οστεοπόρωσης λαμβάνοντας τη μορφή μίας σιωπηλής επιδημίας. Περισσότερες από 300.000 Ελληνίδες υποφέρουν σήμερα από οστεοπόρωση, από τις οποίες το 75% δεν το γνωρίζει. Για αυτό γνωρίζοντας ποια μέσα πρόληψης μπορούν να αποτελέσουν ασπίδες προστασίας απέναντι στην «ύπουλη» αυτή νόσο, μπορούμε να προλάβουμε την εκδήλωση των συμπτωμάτων μας και να διατηρήσουμε καλή ποιότητα διαβίωσης».

Προσδιορίζοντας τη μέτρηση οστικής πυκνότητας ως μία εξέταση που μπορεί να δώσει μία σαφή κλινική εικόνα, ο κ. Πατούλης, σημείωσε τη συμβολή των Δήμων στην έγκαιρη διάγνωση των συμπτωμάτων της νόσου μέσω της υλοποίησης προγραμμάτων πρόληψης για την οστική Υγεία. «Ο Δήμος Αμαρουσίου εφαρμόζει μία σειρά από προγράμματα πρόληψης μεταξύ των οποίων και μετρήσεις οστικής πυκνότητας στο πλαίσιο της προστασίας της Υγείας του πληθυσμού, όπως αντίστοιχα προγράμματα υλοποιούνται και σε όλους τους Δήμους μέλη του Εθνικού Διαδημοτικού Δικτύου Υγιών Πόλεων Προαγωγής Υγείας».

Από την πλευρά του ο Καθηγητής Καρδιολογίας και Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρίας Στέφανος Φούσας, μίλησε για τα μέτρα πρόληψης ενάντια στην εκδήλωση εμφράγματος του μυοκαρδίου. «Εστιάζοντας ιδιαίτερα στην υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών, τηρώντας τον έλεγχο του βάρους μας και ακολουθώντας μία ήπια φυσική δραστηριότητα, μπορούμε εν πολλοίς να αποτρέψουμε την εκδήλωση οξέως εμφράγματος του μυοκαρδίου. Ωστόσο, στην περίπτωση που το έμφραγμα δεν αποτραπεί και εκδηλωθεί, η αναζήτηση άμεσα εξειδικευμένης ιατρικής φροντίδας είναι ο καθοριστικός παράγοντας για τη μετέπειτα εξέλιξη της πορείας της Υγείας του ασθενούς» σημείωσε με έμφαση ο Καθηγητής.

Παρόντες στη διάλεξη ήταν εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, του ιατρικού χώρου, συλλόγων καθώς και πλήθος πολιτών.

Οι απαραίτητες προληπτικές εξετάσεις που πρέπει να κάνει κάθε γυναίκα. Αφιερωμένο στην Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μορ. βιολόγος, medlabnews.gr

Η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου και αρχικά ονομαζόταν «Διεθνής Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας». Ο εορτασμός ποικίλει από χώρα σε χώρα, από την έκφραση σεβασμού, εκτίμησης και αγάπης προς τις γυναίκες, μέχρι τον εορτασμό των οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών επιτευγμάτων της γυναίκας.

Η καθιέρωση της Ημέρας της Γυναίκας έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου. Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών.

Το medlabnews.gr αφιερώνει την ημέρα αυτή στην υγεία της γυναίκας και σας ενημερώνει για τα απαραίτητα διαγνωστικά τεστ που κάθε γυναίκα πρέπει να κάνει και για τις συχνότερες ασθένειες που απειλούν τις γυναίκες.

Γιατί η πρόληψη είναι σημαντική;

Είναι ευρέως γνωστή η φράση «η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία». Η πρόληψη μας βοηθά να ανιχνεύσουμε ασθένειες όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος και η οστεοπόρωση σε αρχικά στάδια οπότε και είναι ευκολότερη η αντιμετώπισή τους. Τα διαγνωστικά τεστ μπορούν να ανιχνεύσουν το πρόβλημα πριν καν εμφανιστούν τα συμπτώματα. Υπάρχουν ασθένειες που είναι «γυναικείο προνόμιο» όπως ο καρκίνος του μαστού και του τραχήλου. Άλλες πάλι επηρεάζουν περισσότερο της γυναίκες λόγω της φύσης τους, όπως η οστεοπόρωση και η σιδηροπενική αναιμία.

Καρκίνος του μαστού

Όσο νωρίτερα διαγνωστεί ο καρκίνος του μαστού, τόσο υψηλότερα είναι τα ποσοστά επιτυχούς θεραπείας. Εάν βρεθεί σε αρχικό στάδιο είναι μικρότερες οι πιθανότητες ο καρκίνος να έχει επεκταθεί στους λεμφαδένες και σε ζωτικά όργανα όπως οι πνεύμονες και ο εγκέφαλος. Στις ηλικίες των 20 και των 30 ετών, ο έλεγχος των μαστών  πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στο τακτικό σας check up, κάθε 1-3 χρόνια, ή και συχνότερα εάν υπάρχουν άλλοι παράγοντες όπως το βεβαρημένο ιστορικό που το απαιτούν. Ο Υπέρηχος Μαστού είναι μία διαγνωστική μέθοδος ανώδυνη και ακίνδυνη (δεν υπάρχει κανενός είδους ακτινοβολία) και μπορεί να επαναλαμβάνεται όσο συχνά χρειάζεται άφοβα. Αφορά τη χρήση υπερήχων για τον πλήρη έλεγχο του μαστού και της μασχαλιαίας χώρας (έλεγχος λεμφαδένων αυτής). Σε ηλικίες άνω των 40 ετών κάθε χρόνο απαιτείται μαστογραφία. Βέβαια την συχνότητα με την οποία θα πρέπει να ελέγχονται οι μαστοί σας θα την καθορίσει ο γιατρός σας ανάλογα με το ιστορικό σας.

Καρκίνος του τραχήλου

Ο τράχηλος είναι ένα στενό πέρασμα ανάμεσα στην μήτρα και τον κόλπο. Το γνωστό σε όλους ΤΕΣΤ ΠΑΠ μπορεί να ανιχνεύσει μη φυσιολογικά κύτταρα στον τράχηλο τα οποία μπορούν να αφαιρεθούν πριν μεταλλαχθούν σε καρκινικά. Η βασική αιτία ανάπτυξης καρκίνου του τραχήλου είναι ο ιός HPV. Κατά το ΤΕΣΤ ΠΑΠ λαμβάνονται κύτταρα από τον τράχηλο τα οποία και αναλύονται εργαστηριακά. Το ΤΕΣΤ ΠΑΠ συστήνεται να γίνεται σε ετήσια βάση σε γυναίκες που έχουν ξεκινήσει να έχουν σεξουαλικές επαφές. Επίσης εκτός από το ΤΕΣΤ ΠΑΠ υπάρχουν μοριακά τεστ που ανιχνεύουν τον ιό HPV και προτείνονται κυρίως σε γυναίκες άνω των 30 ετών.

Οστεοπόρωση

Η οστεοπόρωση είναι μία ασθένεια που χαρακτηρίζεται από κακή ποιότητα οστού και αυξημένο κίνδυνο πρόκλησης κατάγματος. Χαρακτηρίζεται ως η «σιωπηλή επιδημία» της εποχής μας καθώς αναπτύσσεται χωρίς πόνους και συμπτώματα μέχρι να εμφανιστεί το πρώτο κάταγμα. Επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες και μπορεί να προληφθεί πλήρως εάν η οστεοπενία (χαμηλότερη οστική πυκνότητα από το φυσιολογικό) ανιχνευθεί σε νεαρή ηλικία. Η εξέταση Μέτρησης Οστικής Πυκνότητας μετρά την αντοχή του οστού και προτείνεται να γίνεται από νεαρή ηλικία ώστε να υπάρξει πραγματική πρόληψη της νόσου, και όχι απλά πρόληψη των καταγμάτων.

Πρόληψη του καρκίνου του δέρματος

Υπάρχουν αρκετοί τύποι καρκίνου του δέρματος και όλοι μπορούν να θεραπευτούν εάν ανιχνευθούν εγκαίρως. Ο πιο επικίνδυνος είναι το μελάνωμα, που επηρεάζει τα μελανοκύτταρα και μπορεί να μεταφερθεί σε άλλα όργανα του σώματος επιφέροντας τον θάνατο. Η πρόληψη του καρκίνου του δέρματος γίνεται με τη σωστή προστασία από τον ήλιο και την τακτική παρακολούθηση των σπίλων (ελιών). Οποιαδήποτε αλλαγή σε προϋπάρχουσα ελιά (όπως στο χρώμα, το μέγεθος, το σχήμα, ή την αίσθησή της – ματώνει, φαγουρίζει, πονάει κλπ) πρέπει να εξετάζεται, όπως και η εμφάνιση μίας καινούριας ελιάς σε καθαρό δέρμα. Η ολοκληρωμένη πρόληψη περιλαμβάνει την χαρτογράφηση σπίλων με ψηφιακή δερματοσκόπηση μία φορά τον χρόνο (ή και συχνότερα ανάλογα με το ιστορικό) όπου όλες οι ελιές του σώματος ελέγχονται, φωτογραφίζονται με το ειδικό μηχάνημα και αρχειοθετούνται για να υπάρχει σωστή παρακολούθηση.

Υψηλή πίεση

Όσο μεγαλώνουμε ο κίνδυνος εμφάνισης υψηλής  πίεσης αυξάνεται, ειδικά σε γυναίκες με μεγαλύτερο βάρος ή με κακή διατροφή και ανθυγιεινές συνήθειες. Η υψηλή πίεση μπορεί να απειλήσει τη ζωή προκαλώντας καρδιακή ανακοπή ή εγκεφαλικό χωρίς καμία προειδοποίηση. Έτσι ο σωστός χειρισμός της πίεσης μαζί με τον γιατρό σας μπορεί να σώσει τη ζωή σας, ενώ επίσης μπορεί να αποτρέψει κινδύνους όπως οι καρδιακές παθήσεις και η ανεπάρκεια νεφρών.

Η καταγραφή της πίεσης περιλαμβάνει δύο αριθμούς. Η συστολική πίεση ή συχνά αναφερόμενη ως «μεγάλη» είναι η πίεση που προκαλεί το αίμα στα τοιχώματα των αγγείων κατά τη στιγμή της συστολής της καρδιάς. Η διαστολική πίεση ή συχνά αναφερόμενη ως «μικρή» είναι η πίεση κατά τη στιγμή διαστολής της καρδιάς, όταν δηλαδή ετοιμάζεται για το επόμενο κτύπημα. Η φυσιολογική πίεση για τους ενήλικες είναι μικρότερη από 120/80. Υψηλή πίεση ή «υπέρταση» θεωρείται η πίεση 140/90 ή μεγαλύτερη. Οι ανάμεσες τιμές θεωρούνται «προϋπέρταση» ένα πρώιμο προειδοποιητικό στάδιο που πρέπει να παρακολουθηθεί. Συζητήστε με τον γιατρό σας για το πόσο συχνά πρέπει να ελέγχετε την πίεσή σας.

Επίπεδα χοληστερίνης

Η υψηλή χοληστερόλη μπορεί να δημιουργήσει πλάκα που συσσωρεύεται στις αρτηρίες (όπως φαίνεται και με πορτοκαλί χρώμα στην εικόνα). Η πλάκα μπορεί να συσσωρεύεται για πολλά χρόνια χωρίς συμπτώματα, προκαλώντας τελικά καρδιακή ανακοπή ή εγκεφαλικό. Η υψηλή πίεση, ο διαβήτης και το κάπνισμα μπορούν να προκαλέσουν επίσης συσσώρευση πλάκας στις αρτηρίες. Είναι μία κατάσταση που ονομάζεται αρτηριοσκλήρωση. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και η σωστή φαρμακευτική αντιμετώπιση μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο. Ο έλεγχος της χοληστερόλης γίνεται με λήψη αίματος, μετά από νηστεία 12 ωρών. Μετράται η ολική χοληστερόλη, η LDL (γνωστή ως «κακή χοληστερόλη») η HDL (γνωστή ως «καλή χοληστερόλη») και τα τριγλυκερίδια.

Διαβήτης τύπου 2

Ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει καρδιακά και νεφρικά προβλήματα, εγκεφαλικό, τύφλωση από τη βλάβη των αγγείων στον αμφιβληστροειδή (όπως φαίνεται και στην εικόνα) και άλλα σοβαρά προβλήματα. Ο διαβήτης μπορεί να ελεγχθεί με τη διατροφή, την άσκηση, την απώλεια βάρους και τη φαρμακευτική αντιμετώπιση, ειδικά εάν ανιχνευθεί νωρίς.

Σιδηροπενική αναιμία

Η σιδηροπενική αναιμία οφείλεται συνήθως σε κατανάλωση τροφών που έχουν μικρή περιεκτικότητα σε σίδηρο, καθώς και σε τακτικές απώλειες μικρών ποσοτήτων αίματος, όπως συμβαίνει στις γυναίκες κατά την έμμηνο ρύση. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί κατά την εγκυμοσύνη, επειδή αυξάνονται οι ανάγκες του οργανισμού σε σίδηρο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν: αίσθηση κόπωσης, ωχρότητα δέρματος, δύσπνοια μετά από κόπωση, ζάλη, κεφαλαλγία, ανορεξία, αδυναμία πνευματικής συγκέντρωσης, αίσθημα παλμών. Η διάγνωση γίνεται με μία απλή εξέταση αίματος, που περιλαμβάνει την γενική αίματος, την μέτρηση του σιδήρου και της φερριτίνης.

Διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα

Ο θυρεοειδής είναι ένας πολύ σημαντικός αδένας του σώματος. Διαχειρίζεται με ακρίβεια σημαντικές λειτουργίες του οργανισμού, ρυθμίζοντας τις  καύσεις, την ανάπτυξη, τον μεταβολισμό και έμμεσα την ψυχική μας υγεία και ισορροπία. Επιτελεί τις βασικές βιολογικές δράσεις μέσω των ορμονών που παράγει. Οι πιο συχνές παθήσεις του θυρεοειδούς είναι ο υποθυρεοειδισμός, ο υπερθυρεοειδισμός και η βρογχοκήλη. Η διάγνωση των διαταραχών γίνεται με μία απλή αιματολογική εξέταση που περιλαμβάνει την μέτρηση των θυρεοειδικών ορμονών και των αντισωμάτων, καθώς και με τον υπέρηχο θυρεοειδούς.

Συζητήστε με τον γιατρό σας

Είναι σημαντικό να συζητάμε με τον γιατρό μας για τα απαραίτητα για εμάς διαγνωστικά τεστ. Κάποια από αυτά, όπως το ΤΕΣΤ ΠΑΠ και ο έλεγχος των μαστών πρέπει να είναι μέρος της ρουτίνας κάθε γυναίκας όσον αφορά την φροντίδα της υγείας της, ενώ κάποια άλλα είναι απαραίτητα με βάση και το ιατρικό ιστορικό. Η σωστή πρόληψη δεν μπορεί να αποτρέψει πάντα την εμφάνιση μίας ασθένειας αλλά βοηθά στην έγκαιρη ανίχνευση που αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχούς αντιμετώπισης. 

Παθολογικές καταστάσεις και άλλες αιτίες, συμπτώματα και διάγνωση οστεοπόρωσης σε παιδιά και εφήβους

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, Μ.D., medlabnews.gr

Τα οστά από την γέννησή μας συνεχώς μεταβάλλονται. Η παιδική και εφηβική ηλικία είναι πολύ σημαντική στιγμή για τον σκελετό μας, καθώς κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου συμβαίνει ραγδαία ανάπτυξη των οστών και παρατηρείται τόσο αύξηση στο μέγεθος όσο και στην αντοχή τους.

Η οστεοπόρωση σε παιδιά ή εφήβους είναι μια ασυνήθιστη κατάσταση. Συμβαίνει είτε ως αποτέλεσμα κάποιων παθήσεων είτε από φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την θεραπεία τους όπως τα κορτικοστεροειδή. Ωστόσο σε σπάνιες περιπτώσεις όταν δεν υπάρχει υποκείμενη ασθένεια ή δεν εντοπίζεται ασθένεια, η διάγνωση είναι η ιδιοπαθής νεανική οστεοπόρωση.

Η οστεοπόρωση που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα μιας άλλης ασθένειας ονομάζεται δευτεροπαθής οστεοπόρωση. 

Μερικές καταστάσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε χαμηλή οστική μάζα ή σε παθολογικά κατάγματα αναφέρονται παρακάτω: 

• Φλεγμονώδεις παθήσεις (όπως η νεανική αρθρίτιδα ή νόσο του Crohn). 
• Η νευρογενής ανορεξία. 
• Μακροπρόθεσμα, υψηλές δόσεις από του στόματος θεραπεία με κορτικοστεροειδή (χρησιμοποιούνται συχνά για παθήσεις όπως το άσθμα ή η αρθρίτιδα). 
• Ατελής Οστεογένεση  (Σύνδρομο Lobstein) - μια γενετική διαταραχή που επηρεάζει το κολλαγόνο, σημαντικό στοιχείο των οστών. 
• Παθήσεις που προκαλούν ακινησία (όπως εγκεφαλική παράλυση ή βλάβη του νωτιαίου μυελού). 
• Ιδιοπαθής νεανική οστεοπόρωση. Παρατηρείται απώλεια οστικής πυκνότητας σε κατά τα άλλα υγιές παιδί ή έφηβο που φαίνεται να έχει συμβεί για μη εμφανή λόγο. Ιδιοπαθής νεανική οστεοπόρωση τείνει να εμφανιστεί σε παιδιά ηλικίας επτά ως δέκα ετών και είναι εξαιρετικά σπάνια.

Ποια είναι τα συμπτώματα; 

Τα συμπτώματα που βιώνουν τα παιδιά με οστεοπόρωση διαφέρουν από παιδί σε παιδί, αλλά τα κοινά συμπτώματα είναι:

• Πόνο των οστών συχνά στα ισχία, πλάτη, πόδια.
• Δυσκολία στο περπάτημα. 
• Κατάγματα (σπασμένα οστά), στα μακρά οστά του σκελετού και στη σπονδυλική στήλη. 
• Κυρτότητα της σπονδυλικής στήλης, ή μια απώλεια ύψους, όπου τα οστά της σπονδυλικής στήλης έχουν γίνει συμπιεστεί ή παραμορφωθεί εξαιτίας μικροκαταγμάτων. 

Πώς γίνεται η διάγνωση; Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πιθανό να διαγνωστεί αρχικά διερευνώντας τα προβλήματα που  αναφέρει το παιδί και το κάνουν να υποφέρει. Για παράδειγμα μπορεί να βρεθεί οστεοπόρωση από τις ακτινογραφίες που συνέστησε ο γιατρός για να ερευνήσει τον πόνο ή ένα κάταγμα που έχει συμβεί αναίτια (και όχι ως αποτέλεσμα τραυματισμού), ή εξετάζοντας τους λόγους για τους οποίους ένα παιδί έχει δυσκολία στο περπάτημα.

Μόλις σε ένα παιδί έχει διαγνωστεί με οστεοπόρωση, θα πρέπει να γίνουν πιο εξειδικευμένες εξετάσεις που περιλαμβάνουν:

-Aκτινογραφίες για την εξέταση του σκελετού για κατάγματα. 

-Οστική πυκνότητα, μερικές φορές ολόκληρου του σώματος ή μιας συγκεκριμένης περιοχής, όπως η σπονδυλική στήλη, για να εκτιμηθεί ο βαθμός της οστικής απώλειας. Eίναι πολύ σημαντικό να επισημανθεί ότι για να προσδιοριστεί αν ένα παιδί έχει οστεοπενία ή ακόμα και να παρακολουθηθεί η ανάπτυξή του, πρέπει να κάνει μια μέτρηση οστικής πυκνότητος. Η ερμηνεία των μετρήσεων της οστικής πυκνότητας και των δεικτών οστικού μεταβολισμού παρουσιάζει αρκετές δυσκολίες στην παιδική και εφηβική ηλικία καθώς οι «φυσιολογικές» τιμές αλλάζουν συνεχώς με την ηλικία και εξαρτώνται από το φύλο, τα σωματομετρικά στοιχεία, το στάδιο της εφηβείας και την εθνότητα του παιδιού ή του εφήβου. Για  να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα από το 1990, ξεκίνησε μια μεγάλη μελέτη στο MEDLAB IAΤΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ, σε συνεργασία Εργαστήριο Έρευνας Μυοσκελετικών Παθήσεων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού. Σε αυτήν την μελέτη εξετάστηκαν παιδιά αρχικά ηλικίας 15-20 ετών με σκοπό την συμπλήρωση των πινάκων των φυσιολογικών ελληνικών τιμών της οστικής πυκνότητος. Στην πορεία διευρύνθηκε ηλικιακά ο παιδικός πληθυσμός συμπεριλαμβάνοντας τιμές από 5 ετών μέχρι 30 ετών. Έτσι έγινε δυνατή η εξέταση οστικής πυκνότητος παιδιών από 5 ετών και άνω με δυνατότητα διάγνωσης της οστεοπενίας ή ακόμα και της οστεοπόρωσης, σε παιδιά που είχαν ιδιοπαθή ή δευτεροπαθή οστεοπόρωση. Έκτοτε έχουν εξεταστεί χιλιάδες παιδιά με την χρήση των Ελληνικών φυσιολογικών τιμών. 

-Μερικές φορές οι άλλοι τύποι σάρωσης που χρησιμοποιούνται, όπως η ποσοτική αξονική τομογραφία (QCT ή CT). 

-Επίσης μπορεί να γίνει Οστική βιοψία, για να εξεταστεί η εσωτερική δομή του οστού με περισσότερες λεπτομέρειες. 

Ποια θα είναι η θεραπεία; Η θεραπεία της οστεοπόρωσης στην παιδική ηλικία εξαρτάται από την σοβαρότητα της κάθε περίπτωσης και από την ανταπόκριση στην θεραπευτική αγωγή. Τα παιδιά με οστεοπόρωση θα πρέπει να εξασφαλίζουν μια ισορροπημένη, πλούσια σε ασβέστιο διατροφή και να μάθουν να κάνουν ασκήσεις φόρτισης.

Κάποια παιδιά μπορεί να χρειάζονται ειδικό φάρμακο για να αποτραπεί η επιδείνωσή τους.

Τέλος χρειάζονται επανειλημμένες εξετάσεις οστικής πυκνότητας για να παρακολουθείται η έκβαση της θεραπείας και της οστικής ανάπτυξης και αντοχής.

Η σωστή και έγκαιρη αντιμετώπιση της παιδικής οστεοπόρωσης μπορεί να βοηθήσει στην σκελετική ανάπτυξη του παιδιού χωρίς προβλήματα, στο ύψος και την ποιότητα του οστού.  

Έχει παρατηρηθεί σε ότι σε παιδιά με ιδιοπαθή οστεοπόρωση όπου δεν υπάρχει άλλη υποκείμενη αιτία, η προοπτική είναι αρκετά ενθαρρυντική. Φαίνεται ότι καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν επανακτά το παιδί την φυσιολογική οστική πυκνότητα μετά από μερικά χρόνια.

ΠΗΓΗ: ΜΕDLAB IATΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ.

Διαβάστε επίσης:

Το παιδί σας μπορεί να έχει οστεοπενία; Πώς μπορεί να το καταλάβετε; Μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Η σωστή διατροφή για την πρόληψη της οστεοπόρωσης. Πόσο ασβέστιο και ποιες βιταμίνες είναι απαραίτητες για παιδιά και ηλικιωμένους;

Επιμέλεια Αγγελική Μήλιου, βιολόγος, medlabnews.gr

Η οστεοπόρωση μπορεί να προληφθεί με την υιοθέτηση κατάλληλων υγιεινών διαιτητικών συνηθειών αλλά και με συστηματική σωματική δραστηριότητα. Χαρακτηριστική σε αυτό το σημείο είναι η παρατήρηση πως στους ασθενείς δε δίνεται απαραίτητη πληροφόρηση σε σχέση με το πώς μπορεί να προληφθεί η ασθένεια. Επίσης, σύμφωνα με το πόρισμα των κατευθυντήριων οδηγιών, πολλοί ασθενείς δεν έχουν και την τύχη να τους γίνει εκτίμηση του οστεοπορωτικού κινδύνου που διατρέχουν πριν ακόμα εκδηλωθεί το οστεοπορωτικό κάταγμα. 

Η πρόληψη της οστεοπόρωσης ξεκινά από την παιδική ηλικία. Τουλάχιστον το μισό από το ασβέστιο του ενήλικου ατόμου καθορίζεται κατά την διάρκεια της εφηβείας με μεγαλύτερους ρυθμούς προσαύξησης κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων της παιδικής ηλικίας και των πρώτων χρόνων της εφηβικής. Οι κρίσιμες ηλικίες στις οποίες η οστική μάζα προσεγγίζει τις μέγιστες τιμές είναι αυτές των 11 – 14 ετών στα κορίτσια και 13 – 17 ετών στα αγόρια. Πλούσια διατροφή λοιπόν σε ασβέστιο, φρούτα και λαχανικά και όχι αντικατάσταση του γάλακτος από αναψυκτικά και αλκοολούχα ποτά πρέπει να αποτελεί τον οδηγό των γονέων και των παιδιών. 

Πόσο όμως ασβέστιο είναι αρκετό; 

Οι συστάσεις ανά χώρα και ηλικιακή ομάδα ποικίλουν και κυμαίνονται από τα 500 mgr ηνερησίως στο Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι και τα 1300 mgr ημερησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για επαρκείς ποσότητες βιταμίνης D επιβάλλεται έκθεση στον ήλιο ιδιαίτερα σε μια μεσογειακή χώρα σαν τη δική μας. Τα παιδιά πρέπει να βγαίνουν στις γειτονιές να παίζουν και όχι να εγκλωβίζονται συνέχεια σε επιτραπέζιους και ηλεκτρονικούς τρόπους ψυχαγωγίας. Το σχολείο και η πολιτεία επίσης μπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλία για να ωθήσουν τους νέους σε ψυχαγωγικές εκδηλώσεις που εμπεριέχουν έντονη σωματική δραστηριότητα. Με το παιχνίδι στη γειτονιά ή σε άλλους εξωτερικούς χώρους τα παιδιά θα εξασφαλίσουν έκθεση στο ηλιακό φως, σωματική δραστηριότητα ( απαραίτητος παράγοντας για αύξηση της οστικής μάζας ) και καλύτερη ψυχολογία.

Από την άλλη πλευρά, οι ηλικιωμένοι είναι αυτοί που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για ένα οστεοπορωτικό κάταγμα. Χαρακτηριστικό επίσης είναι πως τα άτομα με χαμηλό βάρος και δείκτη μάζας σώματος (BMI) διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για οστεοπορωτικό κάταγμα. Για παράδειγμα, ένα άτομο με BMI 20 έχει διπλάσιο κίνδυνο οστεοπορωτικού κατάγματος από ένα άλλο με BMI 25. Η παρατήρηση αυτή δε θα πρέπει να παρερμηνευθεί και να θεωρήσει κάποιος πως με το να είναι παχύσαρκος είναι προστατευμένος έναντι των οστεοπορωτικών καταγμάτων σε σχέση με κάποιον που έχει φυσιολογικό βάρος.

Μετά την ηλικία των 65 ετών λοιπόν παρατηρείται έλλειψη ασβεστίου, πρωτεΐνης και βιταμίνης D. Μια διατροφή πλούσια σε ασβέστιο και βιταμίνη D με την κατάλληλη συμπληρωματική χορήγηση ασβεστίου και βιταμίνης D έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να μειώσει και τον κίνδυνο πτώσης εφόσον η ημερήσια δόση βιταμίνης D ξεπερνά τις 700 διεθνείς μονάδες (IU) και του ασβεστίου τα 1000 mgr/ημέρα. Παρ’ολ’αυτά η χορήγηση συμπληρωμάτων ασβεστίου θα πρέπει να σχεδιάζεται προσεκτικά και αν οι ανάγκες καλύπτονται μόνο από τη διατροφή θα πρέπει να αποφεύγεται. 

Οι ασθενείς με οστεοπόρωση θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν από τη διατροφή τους 1 γραμμάριο πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους ημερησίως. Η επαρκής πρόσληψη πρωτεΐνης μπορεί να μειώσει τις συνέπειες ενός οστεοπορωτικού κατάγματος όπως για παράδειγμα την αναιμία που πολλές φορές παρατηρείται. Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται επιπρόσθετα ο χρόνος νοσηλείας των ασθενών αυτών.

Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ επίσης έχει συνδεθεί με κίνδυνο για οστεοπορωτικό κάταγμα και η σχέση μάλιστα φαίνεται να είναι δοσοεξαρτώμενη. Όταν η κατανάλωση είναι περίπου 2 μονάδες αλκοόλ ημερησίως, ο κίνδυνος δεν είναι αυξημένος. Αντίθετα, πολλές μελέτες δείχνουν πως ο κίνδυνος μειώνεται σε αυτά τα επίπεδα κατανάλωσης. Ποσότητες όμως μεγαλύτερες των 3 μονάδων αυξάνουν τον κίνδυνο κατάγματος με δοσοεξαρτώμενο τρόπο. Οι ασθενείς μπορούν να συμβουλεύονται το διαιτολόγο τους ή το γιατρό τους για το πώς μπορούν να πετύχουν τους προαναφερθέντες διατροφικούς στόχους.

Ανακεφαλαιώνοντας θα πρέπει να επισημανθεί πως κοιτώντας μέσα από το διατροφική θεώρησης της νόσου, θα πρέπει να καλλιεργηθεί αρχικά στα παιδιά η έννοια της σωστής διατροφής. Αυτό μπορεί να γίνει τόσο από το οικογενειακό όσο και από το σχολικό περιβάλλον. Τόσο στα παιδιά όσο και σε αυτούς που διατρέχουν κίνδυνο ή στους ήδη ασθενείς να δίνεται η συμβουλή για επαρκή πρόσληψη διαιτητικής ποσότητας ασβεστίου, βιταμίνης D, πρωτεΐνης, φρούτων και λαχανικών τα οποία είναι πλούσια σε βιταμίνη K. Αν όλα αυτά συνδυαστούν και με επαρκή επίπεδα σωματικής δραστηριότητας τότε μπορούμε να αναμένουμε μειωμένους ρυθμούς εμφάνισης οστεοπορωτικών καταγμάτων.

Διαβάστε επίσης

Ασκήσεις που μπορείτε να κάνετε στο σπίτι για την Οστεοπόρωση (video)

ΠΗΓΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ. ΠΙΝΑΚΑΣ με περιεκτικοτητα τροφών σε ασβέστιο

Οστεοπόρωση. Τι είναι, ποια τα συμπτώματά της; Ποιες οι αιτίες και πόσο σημαντική είναι η πρόληψη στα παιδιά; Υπάρχει θεραπεία;

Κούραση, υπέρταση, δυσκοιλιότητα, κατάθλιψη κάνει το πολύ ασβέστιο όταν τρώτε πολλά γαλακτοκομικά μαζί με φάρμακα (υπερασβεστιαιμία)

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Πολλοί άνθρωποι φροντίζουν να λαμβάνουν καθημερινά ασβέστιο, θεωρώντας ότι αντιμετωπίζουν τις διατροφικές ανάγκες του οργανισμού. Έτσι είτε μέσω των τροφών, που καταναλώνουν πχ γαλακτοκομικά, είτε με συμπληρώματα ασβεστίου, λαμβάνουν το ασβέστιο που έχει ανάγκη ο οργανισμός. 

Το ασβέστιο είναι ιόν που παίζει βασικό ρόλο σε πολλές λειτουργίες όπως η διέγερση των νεύρων, η μυική σύσπαση, η πήξη του αίματος κ.ά. Τα επίπεδά του διατηρούνται γενικά σε στενά όρια με τη δράση διαφόρων ορμονών όπως η παραθορμόνη και η βιταμίνη D, στον εντερικό σωλήνα, τα οστά, τους νεφρούς και τους παραθυρεοειδείς αδένες. Το 98% βρίσκεται στα οστά και το υπόλοιπο 2% υπάρχει στην κυκλοφορία. Το ασβέστιο του πλάσματος διακρίνεται σε ιονισμένο που είναι και η δραστική μορφή και αποτελεί το 50%, σε συνδεδεμένο με πρωτεΐνες (κυρίως με αλβουμίνη) που είναι το 45% και το υπόλοιπο 5% που είναι συνδεδεμένο μα φωσφορικά και κιτρικά.

Η κύρια διαιτητική πηγή ασβεστίου για τον άνθρωπο είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα (δηλαδή το γάλα, το γιαούρτι, το παγωτό, το τυρί) καθώς και ορισμένα ψάρια, οστρακοειδή και πράσινα φυλλώδη λαχανικά. Για το λόγο αυτό και η ενσωμάτωση τέτοιων τροφίμων στο καθημερινό διαιτολόγιο αποτελεί έναν άριστο τρόπο πρόσληψης του

Οι συστάσεις για το ασβέστιο ποικίλουν ανάλογα με την κατάσταση, την ηλικία και το φύλο. Η συνιστώμενη ημερήσια διαιτητική πρόσληψη για ενήλικές άντρες και γυναίκες είναι 1000mg ημερησίως. Στα συμπληρώματα συνήθως συναντάμε δόσεις ασβεστίου από 200mg μέχρι 1000mg. Μεγάλες δόσεις ασβεστίου μπορεί να προκαλέσουν υπερασβεστιαιμία (πάνω από 3000mg ημερησίως) ενώ ποσότητες μέχρι 2500mg ημερησίως μπορεί να θεωρηθούν ασφαλείς για τους περισσότερους ανθρώπους

 Η υπερασβεστιαιμία διακρίνεται ανάλογα με τα επίπεδα του ασβεστίου σε

•   Ήπια: Ασβέστιο=10.5-11.9mg/dl

•   Μέτρια: Ασβέστιο=12-13.9mg/dl

•   Yπερασβεστιαιμική κρίση: Ασβέστιο=14-16mg/dl

Τα συμπληρώματα ασβεστίου συνήθως διατίθενται με τη μορφή δισκίου ή κάψουλας, ενώ αυτά τα σκευάσματα συνήθως περιέχουν και βιταμίνη D. Η μορφές του ασβεστίου στα συμπληρώματα είναι ποίκιλες (γαλακτικό ασβέστιο, γλυκονικό ασβέστιο, ανθρακικό ασβέστιο κ.τ.λ.)

Μεγάλες δόσεις βιταμίνης D (50.000 IU ημερησίως) μπορεί να προκαλέσουν υπερασβεστιαιμία αυξάνοντας την απέκκριση ασβεστίου στο έντερο και την οστική απορρόφηση. Η δηλητηρίαση με βιταμίνη D προκαλείται μετά από μεγάλες δόσεις βιταμίνης D (50.000-200.000 IU ημερησίως) και μπορεί να προκαλέσει υπερασβεστιαιμία με αύξηση της οστεοκλαστικής οστικής απορρόφησης. Επίσης η λήψη μεγάλων ποσοτήτων ασβεστίου μαζί με ένα απορροφήσιμο αλκάλι μπορεί να προκαλέσει υπερασβεστιαιμία με αλκάλωση και να αναστείλει τη νεφρική λειτουργία. Η υπερασβεστιαιμία προκαλείται από αυξημένη απορρόφηση του ασβεστίου μέσα στο βλεννογόνο του εντέρου και από ελάττωση της απέκκρισης ασβεστίου από τους νεφρούς. Αυτό το αίτιο της υπερασβεστιαιμίας παρατηρείται όταν μεγάλες ποσότητες απορροφήσιμων αντιόξινων που περιέχουν ασβέστιο χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του πεπτικού έλκους σε ασθενείς με νεφρική νόσο. Τέλος υπερασβεστιαιμία μπορεί να παρουσιαστεί όταν λαμβάνονται φάρμακα με λίθιο. Αυξάνουν τη νεφρική απέκκριση του ασβεστίου ή μετατοπίζοντας την ευαισθησία των παραθυρεοειδών αδένων για αναστολή από το ασβέστιο προκαλώντας αυξημένα επίπεδα PTH.

Οι ήπιες μορφές υπερασβεστιαιμίας μπορεί να είναι ασυμπτωματικές αλλά θα πρέπει να διερευνώνται με το δεδομένο ότι κάτω από φυσιολογικές συνθήκες τα επίπεδα του ασβεστίου παραμένουν σταθερά μέσα σε στενά πλαίσια.

Στη μέτρια υπερασβεστιαιμία βασικό σύμπτωμα είναι η αδυναμία και η κόπωση.

Όταν οι τιμές γίνουν ψηλότερες, τα συμπτώματα γίνονται σοβαρότερα.

Η βαρύτητα των συμπτωμάτων εξαρτάται τόσο από τις τιμές του ασβεστίου όσο και από την ταχύτητα εγκατάστασης της υπερασβεστιαιμίας. Και  οι δύο αυτές παράμετροι σχετίζονται με την υποκείμενη πάθηση που προκαλεί την υπερασβεστιαιμία. Έτσι στον υπερπαραθυρεοειδισμό η κατάσταση είναι ηπιότερη ενώ όταν αιτία είναι κάποια κακοήθεια τα πράγματα είναι συνήθως σοβαρότερα.

Συμπτώματα και σημεία της υπερασβεστιαιμίας

Από το κεντρικό νευρικό σύστημα

• λήθαργος

• υπνηλία


• κατάθλιψη

• κώμα

Από τις νευρομυϊκές συνάψεις

• καταβολή

•   αδυναμία

•   κεντρική μυοπάθεια

•   υποτονία 


Από το καρδιαγγειακό σύστημα 


• υπέρταση

•   βραδυκαρδία

•   ελάττωση του διαστήματος Q-T

•   ενίσχυση της τοξικής δράσης της δακτυλίτιδας 


Από τους νεφρούς 


• πολυουρία

•   νεφροπάθεια ασβεστίου - νεφρασβέστωση

•   αζωθαιμία

•   νεφρολιθιασική διάθεση (10% των περιπτώσεων) 


Από τον γαστρεντερικό σωλήνα

•   δίψα

•   ανορεξία

•   ναυτία

•   έμετοι

•   δυσκοιλιότητα

•   δυσπεψία

•   απώλεια βάρους

•   αύξηση της συχνότητας του πεπτικού έλκους με απόφραξη και αιμορραγία

•   αναιμία

•   υποτροπιάζουσα παγκρεατίτιδα 


Αποτιτάνωση ιστών (συνήθως απαιτείται και αύξηση του φωσφόρου)

•   νύχια άνω και κάτω άκρων χοντρά και δυνατά

•   ζωνοειδής κερατοειδοπάθεια

•   κνησμός

Όταν η υπερασβεστιαιμία παραμένει ήπια και για μεγάλα χρονικά διαστήματα υποψιαζόμαστε σαν αιτία τον υπερπαραθυρεοειδισμό. Αν είναι άγνωστη ή καινούργια η έναρξή της, τότε ο ασθενής θα πρέπει να εκτιμηθεί για κακοήθεια. Ο καρκίνος του μαστού, του πνεύμονα και του νεφρού δημιουργούν συνηθέστερα προβλήματα, ενώ από τα αιματολογικά νοσήματα το πολλαπλούν μυέλωμα, τα λεμφώματα και οι λευχαιμίες.

Διαβάστε επίσης

Η χαμηλή τιμή του ασβεστίου του ορού (υπασβεστιαιμία) σε τι μπορεί οφείλεται και πώς αντιμετωπίζεται;

ΠΗΓΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ. ΠΙΝΑΚΑΣ με περιεκτικοτητα τροφών σε ασβέστιο