Τεράστια επιστημονική πρόοδος στην οφθαλμολογία. Τυφλός βρήκε το φως του

medlabnews.gr iatrikanea

Τεράστια επιστημονική πρόοδος καταγράφηκε στο Τορίνο της Ιταλίας, στον τομέα της οφθαλμολογίας, αναφέρουν σημερινά δημοσιεύματα του ιταλικού Τύπου.

Χάρη σε αυτομεταμόσχευση του συνόλου της επιφάνειας του ματιού (συμπεριλαμβανομένου του κερατοειδούς, μέρους του σκληρού χιτώνα και του επιπεφυκότα) τυφλός ασθενής μπόρεσε να ξαναποκτήσει μερικώς την όρασή του.

Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε στο νοσοκομείο Λε Μολινέτε του Τορίνο. Ο ασθενής είναι 83 ετών και είχε χάσει την όραση από το αριστερό μάτι πριν από 30 χρόνια, λόγω προβλήματος στον αμφιβληστροειδή. Πριν δέκα χρόνια είχε επίσης τυφλωθεί από το δεξί μάτι εξαιτίας σπάνιας ασθένειας. 

Η αυτομεταμόσχευση κατέστη δυνατή χάρη στην χρήση υλικού από το αριστερό μάτι, «το οποίο παρουσίαζε λειτουργικά προβλήματα, αλλά είχε διατηρήσει υγιή επιφάνεια», όπως εξήγησαν οι ειδικοί. Πριν δέκα χρόνια είχε επίσης τυφλωθεί από το δεξί μάτι εξαιτίας σπάνιας ασθένειας. Η αυτομεταμόσχευση κατέστη δυνατή χάρη στην χρήση υλικού από το αριστερό μάτι, «το οποίο παρουσίαζε λειτουργικά προβλήματα, αλλά είχε διατηρήσει υγιή επιφάνεια», όπως εξήγησαν οι ειδικοί.

 «Αποφασίσαμε να συνεργαστούμε με τον καθηγητή Σαρνίκολα επειδή είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο για το γεγονός ότι έχει προτείνει και εφαρμόσει εναλλακτικές τεχνικές έναντι των παραδοσιακών μεταμοσχεύσεων», συμπλήρωσε. 

 Ο ίδιος ο Σαρνίκολα υπογράμμισε από την πλευρά του ότι «η πραγματική καινοτομία συνίσταται στην επέκταση της μεταμόσχευσης κερατοειδούς σε ολόκληρη την οφθαλμική επιφάνεια, στους συζευκτικούς-σκληροειδείς ιστούς, οι οποίοι παίζουν θεμελιώδη ρόλο για την επιτυχία της μεταμόσχευσης σε συγκεκριμένες συνθήκες, όπως στην περίπτωση του ασθενούς μας. Ταυτόχρονα, ο αριστερός οφθαλμός ανακατασκευάστηκε με ιστό δότη μόνο για αισθητικούς σκοπούς». 

 Οι δύο γιατροί κατέληξαν λέγοντας ότι, «η επέμβαση ήταν εξαιρετική και ο ασθενής, σήμερα μετά από δύο εβδομάδες, έχει ανακτήσει την όρασή του και κινείται με αυτονομία. Είμαστε ενθουσιασμένοι και αναμένουμε η επιτυχία της μεταμόσχευσης να διαρκέσει στο δεξιό μάτι, επειδή έχει ανακατασκευαστεί με ιστό του ίδιου του ασθενούς και επομένως είναι δυνητικά προστατευμένο από τα προβλήματα απόρριψης που έχουν επηρεάσει προηγούμενες μεταμοσχεύσεις». 

 «Λόγω προβλημάτων του αμφιβληστροειδούς, ο ασθενής είχε χάσει ανεπανόρθωτα τη λειτουργικότητα του αριστερού του ματιού, ενώ το δεξί μάτι διατηρούσε δυνατότητες αποκατάστασης, οι οποίες όμως είχαν αποδειχθεί μάταιες με τις παραδοσιακές μεταμοσχεύσεις» δήλωσε ο καθηγητής Μικέλε Ρειμπάλντι.

Η επέμβαση διήρκεσε τέσσερις ώρες και, μετά την πάροδο δυο εβδομάδων, ο ασθενής αναγνωρίζει πρόσωπα και αντικείμενα και κινείται με αυτονομία, αναφέρει ο ιταλικός Τύπος.

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τρεις Πατρινοί και ένας Κερκυραίος κέρδισαν αργυρό μετάλλιο στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής

medlabnews.gr iatrikanea

Τρεις Πατρινοί και ένας Κερκυραίος κατέκτησαν τη δεύτερη θέση στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής, που πραγματοποιήθηκε στο Dortmund, της Γερμανίας στις 17-19 Νοεμβρίου.

Πιο συγκεκριμένα, οι Robocores, δηλαδή η Αλίκη Ράγκου, ο Κωνσταντίνος Μαζαράκης, ο Γιάννης Ράγκος και ο προπονητής τους, Σπύρος Τσουκαλάς, ανέβασαν την ελληνική σημαία στο βάθρο, κατακτώντας το μοναδικό μετάλλιο για τη χώρα μας στη διοργάνωση.

Η Ελλάδα αναδείχθηκε 1η δύναμη στη ρομποτική πανευρωπαϊκά και 4η παγκοσμίως ανάμεσα σε 73 χώρες, με αρκετές ελληνικές ομάδες να βρίσκονται εντός της πρώτης οκτάδας.

Όπως σημείωσε ο Κωνσταντίνος, ο μηχανικός της ομάδας: «Ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος. Αντιμετωπίσαμε αρκετές δυσκολίες και δυσλειτουργίες, ακόμα και της τελευταίας στιγμής, αλλά καταφέραμε να βρούμε λύσεις και τελικά να πετύχουμε το στόχο μας.

Η πιο έντονη στιγμή μας εκεί, ήταν πριν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Η αγωνία είχε φτάσει στα ύψη! Με το που ακούσαμε το όνομα της ομάδας μας, είδαμε μήνες δουλειάς να μετατρέπονται σε συναισθήματα. Η χαρά, η ανακούφιση και η περηφάνια μας δεν κρύβονταν».

Το project που έφερε στους Robocores το αργυρό μετάλλιο

Η ομάδα παρουσίασε στο διαγωνισμό το Pop2See, ένα σύστημα συσκευών που διευκολύνει την ένταξη των τυφλών μαθητών στα γενικά σχολεία και πανεπιστήμια, αναβαθμίζει την αλληλεπίδραση μεταξύ του εκπαιδευτικού και του τυφλού μαθητή και προσφέρει αυτονομία και ανεξαρτητοποίηση.

Όπως δηλώνει η Αλίκη, το επιχειρηματικό μυαλό της ομάδας: «Αναγνωρίσαμε ένα σοβαρό πρόβλημα και αποφασίσαμε να το λύσουμε! Ο διαγωνισμός αυτός ήταν μόνο η αρχή, στόχος μας είναι να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για να αλλάξουμε τις ζωές των τυφλών μαθητών».

Ανεκτίμητη ήταν και η συνεισφορά της Μαρίνας Τριανταφυλλίδη, εκπροσώπου της Περιφερειακής Ένωσης Τυφλών Δυτικής Ελλάδος, η οποία συνόδευσε την ομάδα στη Γερμανία, δοκιμάζοντας τις συσκευές τους και μιλώντας με τους κριτές για την εμπειρία της ως μαθήτρια με απώλεια όρασης.

Σε όλη αυτή την προσπάθεια συνέβαλαν και οι μέντορες της ομάδας, Ιωάννης Ε. Κοσμαδάκης, co-founder της startup Fisea, Δημήτρης Τσαπλαρής, μέλος της startup Kytion Robotics, καθώς και η Τζίλντα Μαζαράκη, Social Media Manager και η Ambassador της ομάδας, Άννα Μπαλάν, Tik Tok influencer.

Να υπενθυμίσουμε ότι η ομάδα είχε διακριθεί και στον Εθνικό Διαγωνισμό Νέων Επιστημόνων που διεξήχθη από το Υπουργείο Παιδείας και ταξίδεψε στην Ολλανδία για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον 33ο Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό των Νέων Επιστημόνων (EUCYS) μαζί με άλλες δύο ελληνικές ομάδες.

Οι Robocores πήγαν στο 45ο δημοτικό σχολείο Πατρών 

Η Αλίκη Ράγκου από την ομάδα των πατρινών παιδιών με το όνομα "Robocores" επισκέφθηκε το 45ο δημοτικό σχολείο Πατρών, μετά από πρόσκληση της εκπαιδευτικού Τασιοπούλου Γεωργίας, για να παρουσιάσει τη βραβευμένη τους κατασκευή ρομποτικής με τίτλο pop2see".

H Αλίκη Ράγκου δημιούργησε το Pop2See Smart Class, για τυφλούς μαθητές και σπουδαστές

Η Αλίκη Ράγκου είναι φοιτήτρια στην Πάτρα και βρίσκεται πίσω από τη δημιουργία ενός καινοτόμου συστήματος συσκευών, το Pop2See Smart Class, που στόχο έχει να διευκολύνει τυφλούς μαθητές και σπουδαστές.

Ασχολείται με τη ρομποτική και «αφετηρία του Pop2See η μέρα που έσπασε τα γυαλιά της και τις επόμενες λίγες μέρες πήγαινε στο σχολείο χωρίς αυτά. Ήταν μία έντονη εμπειρία για εκείνη καθώς για τις 2-3 μέρες που έμεινε χωρίς γυαλιά, ένιωθε "τυφλή"».

Μαζί με την ομάδα της ξεχώρισε στα «Πρόσωπα της Χρονιάς ‘22» ενώ η συμμετοχή στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Στα πιο πρόσφατα επιτεύγματα είναι η κατάκτηση της 2ης θέσης στη Διεθνή Ολυμπιάδα Ρομποτικής ενώ σύντομα περιμένουμε να δούμε το όραμα της Αλίκης να βγαίνει αληθινό: τη δημιουργία ενός πιο συμπεριληπτικού σχολείου, χωρίς αποκλεισμούς.  

update 13.5.24

Δεκάδες διαβητικοί τυφλώθηκαν στο Πακινστάν, από δύο πολύ γνωστά μολυσμένα φάρμακα

 medlabnews.gr iatrikanea

Απώλεια όρασης υπέστησαν δεκάδες ασθενείς με διαβήτη στο Πακιστάν αφού τους χορηγήθηκε μολυσμένο φάρμακο, δήλωσε την Τρίτη ένας επαρχιακός υγειονομικός αξιωματούχος.

Δύο προμηθευτές του φαρμάκου Avastin συνελήφθησαν και 12 κυβερνητικοί επιθεωρητές τέθηκαν σε διαθεσιμότητα μετά από έρευνα που διαπίστωσε ότι κατά τη συσκευασία του φαρμάκου δεν τηρήθηκαν οι κανόνες υγιεινής, σύμφωνα με την αστυνομία και τις υγειονομικές αρχές.

«Ως τώρα, η ένεση έχει επηρεάσει σοβαρά την όραση 68 ασθενών στο Παντζάμπ», δήλωσε εκπρόσωπος του τμήματος υγείας της επαρχίας, ο οποίος αρνήθηκε να κατονομαστεί. Τουλάχιστον 12 άτομα έχουν αναφέρει πλήρη τύφλωση. «Θα είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε την πραγματική έκταση της βλάβης που προκαλείται από την ένεση μόνο όταν οι λοιμώξεις αντιμετωπιστούν πλήρως», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος.

Το Avastin της ελβετικής φαρμακευτικής εταιρείας Roche, συνταγογραφείται κυρίως για τη θεραπεία του καρκίνου, ωστόσο στο Πακιστάν χορηγείται χωρίς έγκριση σε διαβητικούς ασθενείς για να εμποδίσει την ανάπτυξη μη φυσιολογικών αγγείων στο μάτι. Διατίθεται σε δόσεις των 100 mg, αλλά χωρίζεται και επανασυσκευάζεται τοπικά σε μικρότερες δόσεις ως επιλογή χαμηλού κόστους για τη θεραπεία ορισμένων οφθαλμικών παθήσεων.

Η Karsten Kleine, εκπρόσωπος της Roche στην Ελβετία, δήλωσε ότι το φάρμακο δεν έχει εγκριθεί για οποιαδήποτε χρήση στα μάτια. «Η Roche καταδικάζει σθεναρά αυτήν την εγκληματική πράξη και κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να συνεργαστεί με τις αρχές ώστε να προστατεύσει τους ασθενείς από τις απομιμήσεις», ανέφερε η Kleine. Το επαρχιακό υπουργείο Υγείας έχει πλέον απαγορεύσει τη χρήση του φαρμάκου για τη θεραπεία των ματιών.

Ένας στους τέσσερις ενήλικες στο Πακιστάν έχει διαβήτη – ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στον κόσμο – που οφείλεται στην έλλειψη άσκησης και στη διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη.

Τυφλοί βλέπουν ξανά με πρωτοποριακό πειραματικό εμφύτευμα κερατοειδούς.

 επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Επιστήμονες στη Σουηδία ανέπτυξαν ένα εμφύτευμα, φτιαγμένο από κολλαγόνο από δέρμα χοίρου, το οποίο μοιάζει με τον ανθρώπινο κερατοειδή χιτώνα του ματιού.

Το πειραματικό εμφύτευμα βελτίωσε σημαντικά ή αποκατέστησε την όραση σε 20 ανθρώπους με ελαττωματικό κερατοειδή χιτώνα, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν προηγουμένως τυφλοί. Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις ασθενών η αποκατάσταση της όρασής τους ήταν πλήρης (βαθμοί 20/20).

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Λινκέπινγκ και της εταιρείας LinkoCare Life Sciences AB, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιοτεχνολογίας «Nature Biotechnology», ευελπιστούν ότι το επίτευγμά τους θα δώσει ελπίδα σε όσους πάσχουν από ελαττωμένη όραση ή τύφλωση λόγω κερατοειδούς, προσφέροντας τους ένα εμβιομηχανικό εμφύτευμα ως εναλλακτική λύση στην μεταμόσχευση ανθρώπινου κερατοειδούς από δότη. Τέτοια μοσχεύματα συχνά είναι σπάνια.

«Τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι είναι δυνατό να αναπτυχθεί ένα βιολογικό υλικό που καλύπτει όλα τα κριτήρια χρήσης ως ανθρώπινα εμφυτεύματα, το οποίο μπορεί να παραχθεί μαζικά και να αποθηκευθεί για έως δύο χρόνια, συνεπώς θα είναι διαθέσιμο σε ακόμη περισσότερους ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Αυτό μας επιτρέπει να ξεπεράσουμε το πρόβλημα της έλλειψης ιστού κερατοειδούς από δωρητές», δήλωσε ο καθηγητής Νιλ Λαγκάλι του Τμήματος Βιοϊατρικών και Κλινικών Επιστημών του Λινκέπινγκ.

Εκτιμάται ότι περίπου 12,7 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο είναι τυφλοί λόγω προβλήματος στον κερατοειδή χιτώνα τους, του εξωτερικού διαφανούς στρώματος του ματιού, το οποίο μπορεί να υποστεί ζημιά λόγω ασθένειας ή τραυματισμού. Μέχρι στιγμής ο μοναδικός τρόπος αποκατάστασης της όρασης είναι η μεταμόσχευση, κάτι που όμως συμβαίνει μόλις στον ένα στους 70 ασθενείς. Επιπροσθέτως, οι περισσότεροι άνθρωποι που χρειάζονται τέτοιο μόσχευμα, ζουν σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, όπου εκ των πραγμάτων η πρόσβαση σε μοσχεύματα είναι πολύ περιορισμένη.

«Η ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των εμφυτευμάτων βιοτεχνολογίας αποτελούν τον πυρήνα της εργασίας μας. Έχουμε κάνει σημαντικές προσπάθειες να διασφαλίσουμε ότι η εφεύρεσή μας θα καταστεί ευρέως διαθέσιμη και φθηνή για όλους και όχι μόνο για τους πλούσιους. Γι' αυτό αυτή η τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα μέρη του κόσμου», ανέφερε ο αναπληρωτής καθηγητής Μεχράντ Ραφάτ του Τμήματος Βιοϊατρικής Μηχανικής του Λινκέπινγκ, σχεδιαστής των εμφυτευμάτων, καθώς επίσης ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας LinkoCare Life Sciences AB που τα παράγει.

Ο ανθρώπινος κερατοειδής συνίσταται κυρίως από την πρωτεΐνη κολλαγόνο. Για τη δημιουργία του εργαστηριακού κερατοειδούς οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μόρια κολλαγόνου από δέρμα χοίρου (ένα υποπροϊόν της βιομηχανίας τροφίμων που είναι ευρέως διαθέσιμο και φθηνό), τα οποία καθαρίστηκαν και παρήχθησαν μαζικά για ανθρώπινη χρήση. Τελικά παράγεται ένα ανθεκτικό και διαφανές υλικό που μπορεί να μεταμοσχευθεί στο μάτι. Ενώ οι κερατοειδείς χιτώνες από δότες πρέπει να μεταμοσχευθούν εντός μόνο δύο εβδομάδων, οι εργαστηριακοί έχουν περιθώριο έως δύο έτη μετά τη δημιουργία τους.

Οι ερευνητές ανέπτυξαν επίσης μια νέα ελάχιστα επεμβατική μέθοδο για τη θεραπεία του κερατόκωνου, μιας πάθησης στην οποία ο κερατοειδής γίνεται τόσο λεπτός που μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση. Μέχρι σήμερα ένας κερατόκωνος ασθενούς σε προχωρημένο στάδιο πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά και να αντικατασταθεί με μόσχευμα δωρητή, μέσω μιας διαδικασίας που είναι επεμβατική και γίνεται μόνο σε εξειδικευμένα ιατρικά κέντρα.

«Μια λιγότερο επεμβατική μέθοδος θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περισσότερα νοσοκομεία, κάτι που θα βοηθήσει συνεπώς περισσότερους ανθρώπους. Με τη μέθοδό μας, ένας χειρουργός δεν χρειάζεται να αφαιρέσει τον ιστό του ασθενούς. Αντίθετα, μέσω μιας μικρής τομής που γίνεται με λέιζερ ή με το χέρι, το εμφύτευμα εισάγεται στον υπάρχοντα κερατοειδή», ανέφερε ο δρ Λαγκάλι.

Η τεχνική είχε δοκιμαστεί με επιτυχία αρχικά σε χοίρους και στη συνέχεια έγινε πιλοτική μελέτη σε 20 ανθρώπους στο Ιράν και στην Ινδία (δύο χώρες με μεγάλο αριθμό ασθενών με τύφλωση λόγω κερατοειδούς), όπου αποδείχτηκε απλούστερη και ασφαλέστερη από μια συμβατική μεταμόσχευση κερατοειδούς. Οι επεμβάσεις εισαγωγής του εργαστηριακού εμφυτεύματος δεν εμφάνισαν επιπλοκές και μια θεραπεία μόνο οκτώ εβδομάδων με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα (σταγόνες) - και όχι ετών όπως στην περίπτωση της συμβατικής μεταμόσχευσης - ήταν αρκετή για να αποτραπεί η απόρριψη του εμφυτεύματος. Το πάχος και η καμπυλότητα του αποκαταστάθηκε σε φυσιολογικά επίπεδα.

Πριν την επέμβαση οι 14 από τους 20 ασθενείς ήταν τυφλοί, ενώ μετά από δύο χρόνια κανένας δεν ήταν τυφλός πια. Μάλιστα οι τρεις από όσους ήταν τυφλοί πριν, είχαν μετά την επέμβαση τέλεια όραση (20/20).

Οι ερευνητές δεν είναι ακόμη σίγουροι ποιό θα είναι το τελικό κόστος της νέας μεθόδου, αλλά εκτιμούν ότι θα είναι πιο χαμηλό από ό,τι μιας κανονικής μεταμόσχευσης. Μια μεγαλύτερη κλινική μελέτη χρειάζεται πάντως να διενεργηθεί, προτού δοθεί άδεια από τις ρυθμιστικές αρχές για τη χρήση της νέας μεθόδου. Επίσης προς διερεύνηση είναι κατά πόσο η νέα τεχνολογία μπορεί να αξιοποιηθεί και σε άλλες οφθαλμολογικές παθήσεις, καθώς επίσης κατά πόσο το εμφύτευμα είναι δυνατό να καταστεί πιο αποτελεσματικό μέσω εξατομικευμένης προσαρμογής σε κάθε ασθενή.

Διαβάστε επίσης

• Καταρράκτης, η συχνότερη αιτία μείωσης της όρασης σε όλο τον κόσμο
• Δεν βλέπετε καλά κοντά, έχετε πονοκεφάλους, ζάλη τότε μπορεί να έχετε πρεσβυωπία. Σε τι οφείλεται και πως αντιμετωπίζεται;
• Τι ανάγκες από βιταμίνες έχουν τα μάτια μας; Κατάλληλες τροφές για τα μάτια
• Πονοκέφαλος, ξηροφθαλμία, θολή όραση, κουρασμένα μάτια, πόνος στον αυχένα οφείλονται στο Computer Vision Syndrome. Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται;
• Τι συμβαίνει και βλέπουμε μυγάκια, κηλίδες ή τριχίτσες στα μάτια μας; Πόσο σοβαρό μπορεί να είναι; (floaters)
• Τι είναι το χαλάζιο στο μάτι; Σε τι διαφέρει από το κριθαράκι; Από τι προκαλείται και πώς αντιμετωπίζεται; Πώς προλαμβάνεται η υποτροπή;
• Τσίμπλα, δάκρυα, κόκκινα ερεθισμένα μάτια οφείλονται σε επιπεφυκίτιδα

Ο Γιώργος Καπουτζίδης και η ΑΜΚΕ «Με Άλλα Μάτια» δείχνουν τεχνικές συνοδείας τυφλών από βλέποντες (βίντεο)

medlabnews.gr iatrikanea

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού των τυφλών που εορτάζεται στις 15 Οκτωβρίου, ο Γιώργος Καπουτζίδης συνεργάζεται με τον τυφλό δικηγόρο και Πρόεδρο της ΑΜΚΕ «Με Άλλα Μάτια», Βαγγέλη Αυγουλά, δείχνοντας σε ένα μικρό video, τεχνικές συνοδείας τυφλών από βλέποντες.

Το video κλείνει με tips επικοινωνίας, ώστε να σπάει ο πάγος όταν ανάπηρα και μη ανάπηρα άτομα συμπράττουν μαζί!

Δείτε το βίντεο:

 

*Η ΑΜΚΕ «Με άλλα Μάτια»  ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 2018 από τον τυφλό δικηγόρο Βαγγέλη Αυγουλά και μία αυτοοργανωμένη ομάδα αναπήρων, με σκοπό την ενεργό δράση για διεκδίκηση συμπερίληψης. Όραμά μας η εξάλειψη της υποεκπροσώπησης των αναπήρων στον δημόσιο λόγο.

Βασικοί Σκοποί:

Παροχή υπηρεσιών κοινωνικής μέριμνας και συμβουλευτικής υποστήριξης σε μέλη ευπαθών κοινωνικά ομάδων και στις οικογένειες αυτών

Υλοποίηση εκπαιδευτικών, εταιρικών και πολιτισμικών προγραμμάτων

Κοινωνική και επαγγελματική ένταξη ή επανένταξη ευπαθών κοινωνικά ομάδων

Εξοικείωση της κοινωνίας με την αναπηρία

Παγκόσμια Ημέρα Braille γραφής και ανάγνωσης τυφλών (video)

medlabnews.gr iatrikanea

Η Παγκόσμια Ημέρα Μπράιγ διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 4 Ιανουαρίου από την Παγκόσμια Ένωση Τυφλών (WBU), για να τιμηθούν τα γενέθλια του Λουί Μπράιγ (1809-1852) και να αναγνωρισθούν οι προσπάθειές του για την καλυτέρευση της ζωής των τυφλών ανθρώπων.

Μία εκπληκτική ιστορία: Μια Αιγύπτια με ολοκληρωτικό πρόβλημα όρασης πήρε Πτυχίο ελληνομάθειας

Η ίδια δεν μπόρεσε να δει τη συγκίνηση που προκάλεσε σε όλους τους παρισταμένους στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καΐρου, κατά τον χθεσινό εορτασμό για την Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας, στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα.

Ακουστική περιγραφή για άτομα με περιορισμό όρασης, από τον Δρ.Τζόελ Σνάιντερ

Τουλάχιστον 2,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι εκτιμάται σε παγκόσμιο επίπεδο ότι έχουν μειωμένη όραση ή τύφλωση σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Zήσαμε μια 'τρομακτική' εμπειρία, στο απόλυτο σκοτάδι. Δείπνο στο σκοτάδι Με άλλα Μάτια

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, διευθυντή σύνταξης, medlabnews.gr iatrikanea

Δημοσιογράφοι υγείας κλήθηκαν να ζήσουν μια βιωματική εμπειρία διαφορετική. Η πρόσκληση έλεγε Dine in the Dark κάτι που θα γινόταν για πρώτη φορά σε Εκπροσώπους ΜΜΕ στην Ελλάδα.

Η ιστορία του τυφλού φοιτητή που πήρε το πτυχίο του με άριστα

Ο Αργύρης Κουμτζής αποτελεί μία ξεχωριστή περίπτωση για την ανώτατη εκπαίδευση. Όχι γιατί είναι τυφλός, ούτε επειδή πήρε το πτυχίο του με άριστα.

Παραδόθηκε ο Najak στον Χρήστο που έχασε την όραση του, από το κέντρο «Σκύλοι Οδηγοί Ελλάδος»

Ο Χρήστος Tσιούρης είναι 28 ετών. Σε ηλικία 10 ετών διαγνώστηκε με μελαγχρωνική αμφιβληστροειδοπάθεια, μια γονιδιακή ασθένεια εξαιτίας της οποίας έχασε σταδιακά την όρασή του. Ιδιαίτερα δραστήριος και αισιόδοξος, ωστόσο, ο Χρήστος συνέχισε τη ζωή του, όπως την ονειρευόταν, υπερνικώντας κάθε εμπόδιο.

Ο Κρητικός που δίνει «όραση» σε τυφλούς φιλάθλους με πρωτοποριακή μέθοδο

Ο Μανόλης Μαραβελάκης είναι ο άνθρωπος που δημιούργησε την πρωτοποριακή μέθοδο παρακολούθησης αγώνων από τυφλά άτομα

Ο μεγάλος Έλληνας που μάθαινε γράμματα τους τυφλούς της Αμερικής και άλλαξε τη μοίρα της Έλεν Κέλερ

Ο γνωστότερος Έλληνας των ΗΠΑ, Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος, που μετατράπηκε σε εκπαιδευτικό φάρο της ειδικής αγωγής και ευεργέτη του τόπου του
«Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος … καταγόταν από ένα ελληνικό χωριό / και όραμά του ήταν πάντα / το καλύτερο και το ανώτερο», γράφει το λατινικό επίγραμμα στην αναθηματική στήλη του Μάικλ Ανάγνος, όπως ήταν γνωστός στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στο κεντρικό κτίριο του κορυφαίου σχολείου για τυφλούς των ΗΠΑ, του περιβόητου Perkins. Ο Ανάγνος ανήκει στην Ελλάδα, η φήμη του ωστόσο ήταν αποκλειστικά
αμερικανική υπόθεση, αν και το έργο του είναι πια κτήμα όλης της ανθρωπότητας. Αυτή θα ήταν με δυο λέξεις η ιστορία του μεγάλου παιδαγωγού και ευεργέτη στον τόπο του Μιχαήλ Αναγνωστόπουλου από το Πάπιγκο. Ενός ανθρώπου που προσέφερε πολλά αλλά παρέμεινε άγνωστος στην πατρίδα του, παρά τις τιμές που απόλαυσε και συνεχίζει να απολαμβάνει στην Αμερική. Και όχι μόνο γιατί ήταν αυτός που δέχτηκε να βοηθήσει ένα τυφλό κοριτσάκι που θα μεγάλωνε και θα γινόταν η ηρωίδα της ζωής Έλεν Κέλερ, η γυναίκας που θα έκανε το προσωπικό δράμα θρίαμβο της θέλησης και της αποφασιστικότητας. Ο μεγάλος εκπαιδευτής της σχολής τυφλών Perkins γεννήθηκε στο τουρκοκρατούμενο Πάπιγκο Ζαγορίου το 1837 και τον τράβηξαν αμέσως τα γράμματα. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αναγορεύτηκε διδάκτορας σε ηλικία 24 ετών, πριν δουλέψει ως δημοσιογράφος και γνωριστεί τελικά με τον μεγάλο φιλλέληνα Σάμιουελ Χάου, ο οποίος είχε κατέβει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις αρχές του 1825 για να συμμετάσχει στην Επανάσταση του 1821. Ο ντελικάτος Βοστονέζος επέστρεψε στη χώρα μας το 1866 για να συνδράμει για άλλη μια φορά τον ελληνικό αγώνα για ανεξαρτησία, τώρα στις περιπέτειες της Κρητικής Επανάστασης. Στην Κρήτη θα γνωρίσει τον δημοσιογράφο Μιχαήλ Αναγνωστόπουλο, με τον θα συνεργαστεί στη νέα του απόπειρα να βοηθήσει το ελληνικό ζήτημα με χρήμα και προσωπικό ιδρώτα. Πριν φύγει από την Ελλάδα, ο Χάου προτείνει στον Αναγνωστόπουλο να τον πάρει στην Αμερική, καθώς το πνεύμα του ακαδημαϊκού είναι ανήσυχο και πολυσχιδές. Ο Αναγνωστόπουλος καταφτάνει στις ΗΠΑ στα τέλη του 1867, διασχίζοντας τον αφιλόξενο ωκεανό με την οικογένεια Χάου, την κόρη του οποίου σύντομα θα ερωτευόταν. Ο Χάου ήταν ιδρυτής και πρόεδρος του ινστιτούτου τυφλών της Βοστόνης, Perkins, και αφήνει διάδοχό του τον φωτισμένο έλληνα γαμπρό του, τον οποίο θα εκλέξει αργότερα διευθυντή της σχολής το διοικητικό συμβούλιο.
Ήταν ώρα για τις μεγάλες συνεισφορές του Ανάγνος στην ειδική αγωγή αλλά και στο θαύμα που άκουγε στο όνομα Έλεν Κέλερ, ένα θαύμα που τον είχε φύλακα-άγγελο. Ο Αναγνωστόπουλος βοήθησε τα μέγιστα ώστε να γίνει η μικρή τυφλή και κωφάλαλη Κέλερ διδάκτωρ φιλοσοφίας και επιστήμονας της ειδικής αγωγής! Ο οραματιστής δάσκαλος που άφησε μεγάλη συνεισφορά στην εκπαίδευση των τυφλών δεν ξέχασε ποτέ τον τόπο του, για τον οποίο υπήρξε άλλωστε μεγάλος ευεργέτης. Έχτισε σχολεία στο Πάπιγκο («Καλίνεια Σχολεία»), τα Γιάννενα και την Κόνιτσα και μερίμνησε ιδιαίτερα για τη μόρφωση των ηπειρωτών συμπατριωτών του. Στην Αμερική εγκωμίασαν το έργο του και τίμησαν τη μνήμη του εκτεταμένα, περιλαμβάνοντας το όνομά του ακόμα και στο μνημείο του Αγάλματος της Ελευθερίας. Ο δάσκαλος του αγαθού και μεγάλος οδηγός των τυφλών θεμελίωσε νέες τεχνικές γραφής και ανάγνωσης στο πεδίο της ειδικής αγωγής, κάνοντας τον κόσμο σαφώς καλύτερο μετά το πέρασμά του… Πρώτα χρόνια
Ο Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος γεννιέται στις 7 Νοεμβρίου 1837 στο ορεινό χωριό Πάπιγκο του ιστορικού Ζαγορίου της Ηπείρου. Φτωχή η κοινότητα και υπό τουρκική μάλιστα κατοχή, ο μικρός Μιχάλης μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ του σχολείου και των προβάτων, βοηθώντας από την πρώτη στιγμή τον βοσκό πατέρα του Δημήτρη, τον οποίο θα έχανε ωστόσο σύντομα, μένοντας προστάτης της οικογένειας. Είναι όμως γερός στα γράμματα και είναι κρίμα να χαθεί τέτοιο πνεύμα, συμφωνούν οι προύχοντες του χωριού και του δίνουν μια υποτροφία για να μπορέσει να φοιτήσει στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων και να βγάλει το σχολείο. Εκείνος δικαιώνει την εμπιστοσύνη των Παπιγκιωτών τελειώνοντας τη σχολή με άριστα και το 1856 γίνεται δεκτός στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μοναστηριακό πια βοήθημα, από την οποία θα αναγορευτεί διδάκτορας φιλοσοφίας το 1861. Μέχρι τότε οι αρχαίοι έλληνες φιλόσοφοι θα έχουν κατακτήσει και την καρδιά και το πνεύμα του. Τώρα θέλει να κάνει καριέρα στη δημοσιογραφία και αρχίζει να αρθρογραφεί στην αθηναϊκή εφημερίδα «Εθνοφύλαξ», της οποίας σύντομα θα είναι αρχισυντάκτης. Και είναι μόλις 24 ετών! Από τις στήλες της εφημερίδας θα φανεί ο άδολος πατριωτισμός του, ξεσηκώνοντας άρχοντες και λαό για την ενίσχυση της Κρητικής Επανάστασης που ξεσπά. Τα καυστικά σχόλιά του κατά του Όθωνα όμως θα προκαλέσουν όχι μόνο την απόλυσή του, αλλά και την εξάμηνη φυλάκισή του. Βγαίνοντας, μεταβαίνει στην Κρήτη και το 1867 πιάνει δουλειά ως γραμματέας στον περιβόητο Αμερικανό φιλέλληνα Σάμιουελ Χάου, γνωστό στον τόπο μας ήδη από την Επανάσταση του 1821, όταν είχε περάσει έξι χρόνια ως γιατρός στο πεδίο της μάχης περιθάλποντας τους τραυματισμένους αγωνιστές.
Ο Χάου επέστρεψε στις ΗΠΑ αλλά δεν ξέχασε ποτέ τον αγώνα των απελπισμένων Ελλήνων. Έστελνε συχνά οικονομικά βοηθήματα, τρόφιμα και ρούχα στον τόπο μας μέσω φιλελληνικών εράνων που διοργάνωνε στις ΗΠΑ και κατέβαινε συχνά-πυκνά στην Ελλάδα για να οργανώσει προσφυγικούς καταυλισμούς και δομές υγείας. Το 1831, όταν επέστρεψε στη Βοστόνη έπειτα από έξι χρόνια στην μπαρουτοκαπνισμένη ελληνική επικράτεια, ίδρυσε το πρώτο σχολείο για τυφλούς στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Perkins, του οποίου διετέλεσε και πρώτος διευθυντής. Το 1848 ίδρυσε ένα ανάλογο σχολείο ειδικής αγωγής για άτομα με νοητικές διαταραχές. Τώρα, το 1866, γηραιός πλέον, βρίσκεται για μια ακόμα φορά στην Ελλάδα, κι αυτό για να συνδράμει τους επαναστατημένους Κρητικούς! Ο μεγάλος αυτός ευεργέτης των σκλαβωμένων Ελλήνων άφησε και πάλι τη σφραγίδα του στον ελληνισμό, αυτή τη φορά ερχόμενος μάλιστα στην Αθήνα οικογενειακώς. Εκεί θα γνωρίσει ο Αναγνωστόπουλος την κόρη του Χάου, Τζούλια Ρομάνα, με την οποία θα ερωτευτούν κεραυνοβόλα.
Ο Χάου τον προσκαλεί να τον πάρει μαζί του στις ΗΠΑ, έχοντας εκτιμήσει το πνεύμα και το άδολο του χαρακτήρα του. Ο μέντορας του Αναγνωστόπουλου σύντομα ωστόσο θα γινόταν και πεθερός του! O δάσκαλος Αναγνωστόπουλος
Τέλη του 1867 λοιπόν ο Μιχάλης Αναγνωστόπουλος αποβιβάζεται στον Νέο Κόσμο και σύντομα θα γεννηθεί ο Μάικλ Ανάγνος, ο φωτισμένος διευθυντής του Perkins! To 1970 θα παντρευτεί την εκλεκτή της καρδιάς του, μία από τις δύο κόρες του Χάου, κάτι που θα τον δέσει με συγγενικούς δεσμούς τόσο με τον φιλέλληνα Χάου όσο και με το τρομερό του σχολείο. Ο Αναγνωστόπουλος θα περάσει δέκα χρόνια ως αναπληρωτής διευθυντής και βοηθός ουσιαστικά του πεθερού του στο Perkins, το διασημότερο πλέον ίδρυμα τυφλών παγκοσμίως. Πέρα από τα διοικητικά καθήκοντα, ασκεί επί σειρά ετών και διδακτικό έργο, θέλοντας να γνωρίσει καλύτερα το λειτούργημα που συντελούνταν στη σχολή της Βοστόνης. Αλλά και να μάθει στα τυφλά παιδάκια ελληνικά και λατινικά! Ο Χάου έφυγε από τον κόσμο το 1876 και τη διεύθυνση
της σχολής εμπιστεύτηκε τώρα πανηγυρικά το διοικητικό συμβούλιο στον 39χρονο Ανάγνος. Άριστος γνώστης των κλασικών του πνεύματος και με πρότυπό του τον Σωκράτη, ο οραματιστής Αναγνωστόπουλος καθιέρωσε πλήθος παιδαγωγικών καινοτομιών στην εκπαίδευση ειδικής αγωγής, αντιμετωπίζοντας πρωτίστως τα τυφλά παιδιά ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας. Ο δικός του αγώνας ήταν να πείσει όλους, από δασκάλους και συνεργάτες μέχρι και την κοινωνία την ίδια τελικά, πως τα τυφλά παιδιά είχαν τις δικές τους ικανότητες θέτοντας ως στόχο ζωής να τα βοηθήσει να αναδείξουν τις αρετές τους και να διεκδικήσουν έτσι μια καλύτερη θέση στον κόσμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Έλεν Κέλερ, η οποία στην αυτοβιογραφία της το 1966 εκφράζει τη βαθιά της ευγνωμοσύνη στον Μιχαήλ Αναγνωστόπουλο.
Μέχρι το 1886, όταν θα χάσει τελικά την αγαπημένη του σύζυγο και παντοτινή αρωγό στην εκπαιδευτική του μεταρρύθμιση, ήταν μακράν ο γνωστότερος Έλληνας της ομογένειας και ένας από τους διασημότερους
εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής του κόσμου. Στα 30 χρόνια που θα περάσει στο τιμόνι του Perkins, ο Αναγνωστόπουλος ίδρυσε ακόμα και ειδικό τυπογραφείο, την ίδια ώρα που εκπροσωπούσε τόσο την αμερικανική εκπαίδευση όσο και την κυβέρνηση των ΗΠΑ σε συνέδρια και παγκόσμιους φορείς ειδικής αγωγής (όπως το 1900 στο Παρίσι, όταν παρακολούθησε ως επίσημος εκπρόσωπος της Αμερικής το διεθνές συνέδριο διδασκάλων ειδικής αγωγής). Στη δουλειά του ήταν πραγματικά ασίγαστος, καθώς το έργο του ήταν ιερό. Έχοντας τη συνολική εποπτεία της σχολής, μελέτησε ενδελεχώς ό,τι αφορούσε στην εκπαίδευση των τυφλών και κωφάλαλων παιδιών και αναζήτησε συμπληρωματικά μέτρα και περισσότερη ενισχυτική διδασκαλία. Ο στόχος του ήταν να βελτιωθούν οι εκπαιδευτικές υπηρεσίες του ιδρύματος και η προσφορά του στα παιδιά. Πέρα από τα γενναία κονδύλια που κατάφερε να αποσπάσει από φορείς και κράτος, ίδρυσε νηπιαγωγείο για τυφλά παιδιά (1887) και έφτιαξε την πληρέστερη βιβλιοθήκη ειδικής αγωγής του κόσμου. Ιδιαίτερη μέριμνα έλαβε και για τη μουσική παιδεία των μαθητών του, εξοπλίζοντας τις μουσικές αίθουσες με όλων των λογιών τα καλούδια. Κι αυτό γιατί θεωρούσε πως η μουσική θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο επαγγελματικής αποκατάστασης για τους τυφλούς, διδάσκοντάς τη μάλιστα ως μάθημα τεχνικής κατάρτισης! Το καινοτόμο πρόγραμμα του Αναγνωστόπουλου υιοθέτησε μαθήματα αλλά και παιδαγωγικές τεχνικές για τη βέλτιστη σωματική και πνευματική εξέλιξη των τυφλών μαθητών, καθιερώνοντας όπως είπαμε τον θεσμό της επαγγελματικής απασχόλησης των τυφλών ως μέρος του αμερικανικού εκπαιδευτικού συστήματος. Λειτούργησε ακόμα και προγράμματα απασχόλησης τυφλών στη βιομηχανία, με στόχο να κάνει τους τυφλούς συμπολίτες του αυτάρκεις ως ενήλικες.
Ταυτοχρόνως, όργωσε την Ευρώπη για να επισκεφτεί τα εκεί σχολεία ειδικής αγωγής, ανταλλάσσοντας τεχνογνωσία και εξοπλισμό. Τέτοιος ήταν ο αντίκτυπός του στην ειδική αγωγή που το 1892 τιμήθηκε από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ με τιμητικό μεταπτυχιακό τίτλο. Μέχρι τότε, ο διευθυντής του Perkins είχε κάνει τη σχολή ειδικής αγωγής τη σπουδαιότερη και πληρέστερη εκπαιδευτική δομή του κόσμου για τα τυφλά και κωφάλαλα παιδιά. Τα δύο επιστημονικά συγγράμματά του για την ειδική αγωγή (το «Εκπαίδευση των τυφλών: Ιστορικό σχεδίασμα, αφετηρία, ανάπτυξη και πρόγραμμα» του 1882 και το «Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο για τους τυφλούς» του 1886) θεωρήθηκαν τομές στον ακαδημαϊκό χώρο και εν πολλοίς αξεπέραστα στην κατηγορία τους… Ο ευεργέτης Αναγνωστόπουλος
Μεγάλος πατριώτης καθώς ήταν, ο Ανάγνος δεν ξέχασε ποτέ τον τόπο του και σήμερα φαντάζει ως ο μεγαλύτερος από τους εβδομήντα περίπου εθνικούς ευεργέτες που έβγαλε το Πάπιγκο! Αφού ίδρυσε και κράτησε για χρόνια το τιμόνι της Τοπικής Ένωσης Ελλήνων Αμερικής (παράρτημα Βοστόνης), μέσω της οποίας προωθούσε τα ελληνικά ζητήματα στην αμερικανική κυβέρνηση και έχτισε την ορθόδοξη εκκλησία της Βοστόνης, στράφηκε κατόπιν οικονομικά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ήπειρο. Τα μεγάλα εθνικά θέματα τον συγκινούν διαχρονικά και βαθύτατα, γι’ αυτό και ιδρύει στη Βοστόνη την «Εθνική Ένωση» για την ενίσχυση του Μακεδονικού Αγώνα. Το κάλεσμα που απευθύνει στον απόδημο ελληνισμό θα βρει απάντηση και τα κονδύλια που στέλνονται στην Ελλάδα από την ομογένεια θα κατευθυνθούν τελικά στη δημιουργία του ελληνικού πολεμικού στόλου. Οι χρηματικές δωρεές του γενναίες και εκτεταμένες, καθώς στράφηκαν προς νομικά πρόσωπα, εκπαιδευτικά σωματεία κ.λπ. Ταυτοχρόνως, ιδρύει δημοτικά σχολεία τον Μάιο του 1906 στη γενέθλια γη, τα «Καλλίνεια» του Παπίγκου (στη μνήμη της μητέρας του Καλλίνας), χτίζει και λειτουργεί τη Γεωργική Σχολή της Κόνιτσας, ανοίγει δημοτικά
σχολεία στα Γιάννενα κ.ά.
Διορίζει την τετραμελή «Διαχειριστική Επιτροπή των Καλλινείων Σχολείων Παπίγκου», την οποία αναγκάζει να λειτουργεί βάσει του κανονισμού που συντάσσει ο ίδιος, ώστε να εγγυηθεί τη μακροημέρευση των σχολείων του αλλά και του κληροδοτήματός του, από το οποίο πληρώνονται εξάλλου όλοι οι δάσκαλοι των δημοτικών που ευεργετεί. Αγοράζει και ένα μεγάλο κτήμα 7,5 στρεμμάτων μέσα στα Γιάννενα, «γνωστόν με την ονομασίαν ‘‘Παπιγκιώτικη Μάνδρα’’», όπως μας βεβαιώνει ο παραπάνω κανονισμός, το οποίο εμπιστεύεται στη Μητρόπολη Ιωαννίνων για να στεγαστούν δυο νέα δημοτικά σχολεία. Στην Πολυχρόνειο Σχολή στο Πάπιγκο, που ανεγέρθηκε το 1897, έσπευσαν να στήσουν στον προαύλιο χώρο την προτομή του Αναγνωστόπουλου, καθώς χωρίς την οικονομική συνδρομή του δεν θα είχε αποπερατωθεί το έργο. Η φράση που χαράκτηκε στην προτομή συμπυκνώνει ίσως τη ζωή του: «Ζήσας επί μακρόν χρόνον εν τη αλλοδαπή ούτε εν ταις λύπαις, ούτε εν ταις ευτυχίαις ελησμόνησα την αγαπητήν μου πατρίδα, διετέλεσα δε ενθαρρύνων αείποτε». Ανάγνος και Έλεν Κέλερ
Ο Μάικλ Άναγνος λαμβάνει μια επιστολή το 1886 από την ανήσυχη οικογένεια Κέλερ, η οποία ζει σε μια μικρή πόλη της Αλαμπάμα και μεγαλώνει ένα εξάχρονο κορίτσι χωρίς όραση και ακοή. Τη σχολή Perkins τη συστήνει στον βετεράνο λοχαγό του αμερικανικού εμφυλίου Άρθουρ Κέλερ ο ίδιος ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, καθώς ξέρει πως η ευκατάστατη οικογένεια βρίσκεται σε απόγνωση μεγαλώνοντας ένα μικρό «αγρίμι», όπως λένε, που δεν μπορεί να επικοινωνήσει ουσιαστικά με κανέναν. Ο Αναγνωστόπουλος συγκινείται από το γράμμα και αναλαμβάνει την ευθύνη αλλά και το παιδαγωγικό ρίσκο να στείλει στο σπίτι των Κέλερ μια εικοσάχρονη μαθήτριά του, την Άνι Σάλιβαν. Η Σάλιβαν, με προβλήματα όρασης κι αυτή, είναι ένα επίσης βασανισμένο κορίτσι που θέλει να ξεφύγει από τα ιδρύματα, διαθέτοντας πάθος για διδασκαλία αλλά και γνώσεις στην ειδική αγωγή.
Η Σάλιβαν θα καταφέρει σταδιακά, με απαράμιλλο πείσμα και υπομονή, να μάθει στην Έλεν τις πρώτες της λέξεις παρέχοντάς της συνεχή ερεθίσματα για εξέλιξη. Κέλερ και Σάλιβαν έμειναν αχώριστες μέχρι το τέλος και η δασκάλα πρόλαβε να καμαρώσει την πρωτόγνωρη εξέλιξη της μαθήτριάς της. Αμφότερες είχαν να χρωστούν πολλά στον Αναγνωστόπουλο, που ήταν πάντα εκεί να συνδράμει οικονομικά, εκπαιδευτικά αλλά και ηθικά, όταν η Σάλιβαν ένιωθε πως δεν σημείωνε καμία πρόοδο.
Οι επιστολές του Αναγνωστόπουλου τόσο με την Έλεν Κέλερ και τη Σάλιβαν όσο και με τους γονείς του κοριτσιού επιβίωσαν ως τις μέρες μας και φυλάσσονται στο Perkins. Όταν η Κέλερ επισκέφθηκε εξάλλου την Ελλάδα το 1946 για μια διάλεξη, δεν παρέλειψε να αναφέρει τον μέντορα όλων των τυφλών της Αμερικής, Μάικλ Ανάγνος… Τελευταία χρόνια
Ο Αναγνωστόπουλος ξεκίνησε στις 17 Μαρτίου 1906 από τις ΗΠΑ για αυτό που έμελλε να γίνει το στερνό επαγγελματικό του ταξίδι στα Βαλκάνια. Έπειτα από άλλη μια περιοδεία του στην Ελλάδα, την Τουρκία, τη Σερβία και τη Βουλγαρία, όπου επισκέφτηκε τις ελληνικές κοινότητες και έδωσε μια σειρά από διαλέξεις, βρέθηκε στο πλαίσιο των επαγγελματικών αναγκών του στη Ρουμανία και μετέβη στην πόλη Ντρομπέτα-Τούρνου Σεβερίν, όπου όχι μόνο υπήρχε ισχυρή ηπειρώτικη παροικία αλλά εκεί ζούσε και ο θείος του, Κωνσταντίνος Παναγιωτέσκο. Εκεί θα αφήσει την τελευταία του πνοή ο Μιχάλης Αναγνωστόπουλος στις 29 Ιουνίου 1906 κάτω από αδιευκρίνιστες και μυστηριώδεις συνθήκες. Οι αναφορές έκαναν λόγο για υποτροπή κάποιου σοβαρού προβλήματος υγείας που τον ταλαιπωρούσε εδώ και χρόνια, αν και στις τόσες εκδοχές για τον αιφνίδιο θάνατό του έχει υποστηριχθεί ακόμα και το ενδεχόμενο της δολοφονίας. Ενταφιάστηκε στο ορθόδοξο κοιμητήριο της πόλης και χρόνια αργότερα τα απομεινάρια του μεταφέρθηκαν στην Κόνιτσα, όπου βρίσκεται πλέον ο τάφος του.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, έσπευσαν να γράψουν το όνομά του στο Άγαλμα της Ελευθερίας και ο κυβερνήτης της Μασαχουσέτης τον αποχαιρέτισε ως εξής: «Το όνομα του Μάικλ Ανάγνος ανήκει στην Ελλάδα, η φήμη του στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά το έργο του στην ανθρωπότητα». Το επίγραμμα στην αναθηματική στήλη του Αναγνωστόπουλου που υπάρχει στο κεντρικό κτίριο του ινστιτούτου Perkins γράφει «Michael Anagnos – November 7, 1837 – June 29, 1906 – Vico Ortus Graeco – Tendebat sember – Ad Meliora – Atque Exelsiora». Ο κήρυκας των ελληνικών αξιών ενσάρκωνε πια το πανανθρώπινο πρότυπο του ηθικού κάλλους και της άδολης φιλανθρωπίας. Εκείνος θα περιοριζόταν στα σίγουρα στον επικήδειο που έγραψε γι’ αυτόν μεγάλη αμερικανική εφημερίδα: «Έκανε τους τυφλούς να βλέπουν»

Πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης για βρέφη και παιδιά με τύφλωση ή χαμηλή όραση

Πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης για βρέφη και παιδιά με διαταραχές όρασης υλοποιείται στην Βόρεια Ελλάδα από τον Σύλλογο "ΣΥΖΩΗ". Η πρώιμη παρέμβαση είναι μια σύνθεση υπηρεσιών και παροχών για βρέφη και παιδιά προσχολικής ηλικίας (0-6 ετών) και τις οικογένειές τους και ήδη στο πλαίσιο του Προγράμματος, μέχρι σήμερα έχουν υποστηριχθεί 35 παιδιά και οι οικογένειές τους. 

Εγώ θα σου πω ποιος είναι σίχαμα, Παύλο Πολάκη. Έκανα ένα λάθος κι είχα το θάρρος να ζητήσω συγνώμη

του Δημήτρη Καμπουράκη,

Άνοιξες πάλι τον βόθρο σου Παυλή. Συγχαρητήρια. Και μάλιστα, αυτή τη φορά ανοίγοντας το καπάκι με αναβάθμισες. Με είχες πει «κακορίζικο», τώρα με βάφτισες «σίχαμα». Και μάλιστα, σίχαμα που έπεσε στον απόπατο του μίσους και του ρατσισμού. Σου είχα γράψει να μην τα βάζεις μαζί μου γιατί δεν σε παίρνει, αλλά εσύ το βιολί σου. Προφανώς, όπως όλοι οι φανατικοί, έχεις άγνοια κινδύνου. 

Πρωτοποριακή εφεύρεση μαθητών από την Σάμο για τυφλούς

Ένα μπαστούνι – ηλεκτρονικό βοήθημα για τυφλούς, το Ultimate Stick 2019, κατασκεύασαν μαθητές του 2ου Γυμνασίου Σάμου. 

Διαδικτυακή πλατφόρμα μπράιγ θα εγκαινιάσουν οι κινεζικές αρχές

Η Κίνα θα εγκαινιάσει μια διαδικτυακή πλατφόρμα  με λειτουργία μεταγραφής σε κώδικα μπράιγ προκειμένου όσοι έχουν προβλήματα όρασης να μπορούν να διαβάσουν ό,τι θέλουν, όπως ανακοίνωσαν σήμερα οι κινέζικες αρχές. 

Ηλεκτρονικά παιχνίδια για τυφλά παιδιά, μία καινοτόμα εφαρμογή για όλους

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν υπάρχει η δυνατότητα ο καθένας να μπορεί να δημιουργήσει το δικό του ηλεκτρονικό παιχνίδι και μάλιστα αυτό να είναι κατάλληλο για παιδιά με προβλήματα όρασης καθώς και για ανθρώπους με άνοια;

Σκύλος drone για τυφλούς και άλλες ...made in Greece ιστορίες καινοτομίας

Ηλεκτρονικοί σκύλοι καθοδηγούν τους τυφλούς, ειδικά γάντια απτικής ανάδρασης τους επιτρέπουν να ψηλαφίσουν την Ακρόπολη και τον Λευκό Πύργο, απτικο-ακουστικοί χάρτες τους ξεναγούν με ασφάλεια στις γειτονιές της πόλης. Είναι ενδεικτικά κάποια από τα βοηθήματα για άτομα με τύφλωση, που έχει υλοποιήσει ή αναπτύσσει αυτή την περίοδο το Εργαστήριο Προσβασιμότητας και Υποστήριξης Ατόμων με Αναπηρία του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Το «Μονόγραμμα» του Ελύτη σε γραφή Μπράιγ μετέγραψε μεταπτυχιακός φοιτητής του Δ.Π.Θ.

Η μεγάλη αγάπη του για τα άτομα με προβλήματα όρασης τον οδήγησε στην εκμάθηση της γραφής Braille (Μπράιγ). Η γνώση της, σε όλες τις γλώσσες πλην αυτών με χαρακτήρες-λέξεις όπως τα κινεζικά, τού γέννησαν την επιθυμία να νιώσει τη δύναμη αυτού του κώδικα. «Μόλις έκλεισα τα μάτια μου μ’ ένα πανί, προσπάθησα να περάσω ένα ολόκληρο 24ωρο σαν άτομο με πρόβλημα όρασης. Ο χρόνος με κλειστά μάτια πέρασε πολύ εύκολα, σχετικά, καθώς με τη Braille μπορούσα να χειριστώ την τηλεόραση, τον υπολογιστή, αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι το οποίο ήταν ζωτικής σημασίας για εμένα: να διαβάσω μόνος μου λογοτεχνία. Ούτε να μου διαβάσει κάποιος υπολογιστής, αλλά ούτε και να μου το διαβάσουν άλλοι».