Ο πατέρας Αντώνιος τι λέει για την πλαστή επιστολή. Ετοιμάζει μηνύσεις

 medlabnews.gr iatrikanea

Μετά τον σάλο που έχει προκληθεί με την επιστολή της μητέρας της μητέρας του 16χρονου, στην οποία φέρεται να αναιρεί την καταγγελία για ασέλγεια σε βάρος του πατέρα Αντωνίου, την ώρα που η ίδια υποστηρίζει ότι είναι πλαστή, ο ιδρυτής της Κιβωτού του Κόσμου ετοιμάζει μηνύσεις.

Το STAR μετέδωσε γραπτή δήλωση του πατέρα Αντωνίου, ο οποίος τονίζει ότι “υπεύθυνοι για την πλαστογραφία είναι αποκλειστικά οι κομιστές της… Η αλήθεια θα αποδειχτεί πολύ ηχηρά και θα έχει προβλήματα νομικά και η μητέρα, αλλά και εκείνοι οι οποίοι τη συμβουλεύουν να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση”.

Η μητέρα του 16χρονου, ο οποίος κατήγγειλε για ασελγείς τον ιδρυτή της Κιβωτού του Κόσμου, πατέρα Αντώνιο, επιμένει ότι είναι πλαστή η επιστολή που είδε το “φως” της δημοσιότητας, με την εκπομπή “Live News” του Νίκου Ευαγγελάτου να παρουσιάζει χθες (16.11.2023) τα στοιχεία που “μαρτυρούν” την πλαστογραφία.

Στο έγγραφο το επώνυμο της μητέρας ξεκινάει από Κ όπως φαίνεται, ενώ στην πραγματικότητα αρχίζει από ΓΚ, όπως φαίνεται στην αστυνομική της ταυτότητα.

Λάθος είναι και ο αριθμός της αστυνομικής ταυτότητας. Στο έγγραφο αρχίζει από ΑΟ65, ενώ στη γνήσια από ΑΝ κι συνεχίζεται με διαφορετικά νούμερα. Πλαστή σύμφωνα με το αντιδήμαρχο Λάρισας είναι η σφραγίδα του δήμου, αλλά και η διπλανή που παραπέμπει σε ΚΕΠ της πόλης.

«Ουδέποτε πήραμε πίσω τις καταγγελίες», ξεκαθάρισε μέσω του “Live News” η μητέρα του 16χρονου. «Είναι ψευδή όλα αυτά που έχουν βγει και θα κινηθώ νομικά από εκεί και πέρα».

Περίεργες ανατροπές στην υπόθεση της Κιβωτού του Κόσμου. «Ολα είναι πλαστογραφημένα» λέει ο αντιδήμαρχος Λάρισας για 16χρονο

 

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Από ανατροπή σε ανατροπή πηγαίνει η υπόθεση της «Κιβωτού του Κόσμου»

Θύελλα ανατροπών μετά από έγγραφο που διέρρευσε την Τρίτη, που δήλωνε πως ο 16χρονος που είχε καταγγείλει τον πατέρα Αντώνιο, μαζί με τη μητέρα του, ανασκεύασαν μέσω επιστολής.

Η μητέρα του 16χρονου επιμένει ότι η υπογραφή της πλαστογραφήθηκε σε αυτή την επιστολή και οι πρώτες αναλύσεις δείχνουν να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς της.

Παρακάτω θα δείτε το έγγραφο που προκάλεσε σάλο, με την υποτιθέμενη κατάθεση της μητέρας του 16χρονου. Κάτω από το κείμενο στο οποίο γινόταν λόγος για ψέματα του γιου της σε βάρος του πατρός Αντωνίου, η σφραγίδα των ΚΕΠ, η ένδειξη του δήμου Λάρισας και από κάτω το ονοματεπώνυμο της μητέρας και ο αριθμός της αστυνομικής της ταυτότητας.

Τα στοιχεία στο έγγραφο που δείχνουν πλαστογραφία

Όλα όπως αποκαλύπτει στην τηλεόραση του Mega ο αντιδήμαρχος Λάρισας, είναι πλαστογραφημένα και μάλιστα η σύγκριση των στοιχείων είναι αποκαλυπτική. Στο έγγραφο το επώνυμο της μητέρας ξεκινάει από Κ όπως φαίνεται, ενώ στην πραγματικότητα αρχίζει από ΓΚ, όπως φαίνεται στην αστυνομική της ταυτότητα.

Λάθος είναι και ο αριθμός της αστυνομικής ταυτότητας. Στο έγγραφο αρχίζει από ΑΟ65, ενώ στη γνήσια από ΑΝ κι συνεχίζεται με διαφορετικά νούμερα. Πλαστή σύμφωνα με το αντιδήμαρχο Λάρισας είναι η σφραγίδα του δήμου, αλλά και η διπλανή που παραπέμπει σε ΚΕΠ της πόλης.

«Δεν υπάρχει τέτοιος υπάλληλος στα ΚΕΠ Δήμου Λαρισαίων. Ο Δήμος εδώ και πολλά χρόνια δεν λέγεται Λάρισας, αλλά Λαρισαίων», είπε ο αντιδήμαρχος Δήμου Λαρισαίων στο Mega.

Έκπληκτη έμεινε η μητέρα του 16χρονου

Την ώρα που η πρεσβυτέρα και ο πατέρας Αντώνιος ευχαριστούσαν τον 16χρονο και τη μητέρα του, βέβαιοι πως είχαν αλλάξει τις αρχικές καταθέσεις τους, η γυναίκα δήλωνε έκπληκτη καθώς όπως ανέφερε ουδέποτε πήγε στα ΚΕΠ της Λάρισας και ποτέ, όπως είπε, δεν της πέρασε από το μυαλό να πάρει πίσω τις σοβαρότατες καταγγελίες.

Ο 16χρονος είχε καταγγείλει τον πατέρα Αντώνιο για κακοποιητικές συμπεριφορές σε δομές της Κιβωτού, με τον άλλοτε επικεφαλής της οργάνωσης, να κάνει λόγο από την πρώτη στιγμή για ασύστολα ψέματα και μια ενορχηστρωμένη σκευωρία σε βάρος του.

Τη νέα ανατροπή δεδομένων αναλύει με τους δικηγόρους που τον εκπροσωπούν και ο πατέρας Αντώνιος, με τις τελευταίες πληροφορίες να αναφέρουν πως είναι ιδιαίτερα προβληματισμένος τόσο ο ίδιος, όσο και η πρεσβυτέρα του, η κυρία Σταματία Γεωργαντή, που προχθές έσπευσε να δηλώσει δικαιωμένη.

Θέση πήρε και η μητέρα του 19χρονου που είχε κάνει την πρώτη καταγγελία σε βάρος του πατρός Αντωνίου και ουσιαστικά είχε ανοίξει τον Ασκό του Αιόλου στην Κιβωτό.

Πλέον οι δύο μητέρες επιμένουν στις σοβαρότατες καταγγελίες και περιμένουν τη δίκη του άλλοτε επικεφαλής της οργάνωσης.

Οι σφραγίδες πλαστές, τα στοιχεία αναληθή ακόμα και το επίθετο της μητέρας του 16χρονου, με τις Αρχές να έχουν βάλει στο μικροσκόπιο όλα όσα αποκαλύπτονται τις τελευταίες μέρες, για να αποφασίσουν για τις επόμενες κινήσεις τους.

Τα σημάδια της πλαστογραφίας

«Πρόκειται για πλαστό έγγραφο», είπε στο κανάλι ο αντιδήμαρχος Λαρισαίων Δημήτρης Δεληγιάννης, καθώς εδώ και δεκαετίες ο Δήμος ονομάζεται Λαρισαίων και όχι Λάρισας, ενώ ο υπάλληλος που υπογράφει το έγγραφο δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο.

Μιλώντας στο Mega ο δικηγόρος της μητέρας του 16χρονου Ανδρέας Θεοδωρόπουλος έκανε λόγο για απάτη και τόνισε πως ο εισαγγελέας θα πρέπει αυτεπάγγελτα να ασκήσει δίωξη για ηθική αυτουργία και ευθύνη του δικηγόρου, αλλά και του δημοσιογράφου που έφερε στο φως της δημοσιότητας το έγγραφο.

Ο κος Θεοδωρόπουλος ανέφερε πως ο 16χρονος επικοινώνησε με τη μητέρα του και της εκμυστηρεύτηκε πως δέχεται πιέσεις για να αλλάξει την κατάθεσή του, καθώς και απειλές για τη ζωή εκείνου, αλλά και της μητέρας του.

Όργιο παρατυπιών εντόπισε η νέα Διοίκηση – Παιδιά φιλοξενούνταν σε κτίρια χωρίς άδειες

Κτίρια χωρίς νόμιμες άδειες, εργαζόμενους ανασφάλιστους και μη καταρτισμένους και πλήθος παρατυπιών, εντόπισε η νέα προσωρινή διοίκηση της Κιβωτού του Κόσμου, έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου.

«Κιβωτός του Κόσμου»: «Πλαστή η επιστολή, δεν υπάρχει ο υπάλληλος που υπογράφει» λέει ο αντιδήμαρχος Λαρισαίων

Στις 24 Νοεμβρίου, ολοκληρώνεται η θητεία της προσωρινής διοίκησης της Κιβωτού και, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του ΑΝΤ1, το απόγευμα της Πέμπτης (16/11), η αρμόδια Υπουργός Σοφία Ζαχαράκη και η πρόεδρος της διοίκησης του οργανισμού Αθηνά Μαρτίνου, μετέβησαν στο Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να ενημερώσουν τον Υπουργό Επικρατείας Σταύρο Παπασταύρου, για τον ετήσιο απολογισμό των πεπραγμένων της νέας διοίκησης, ενώ ενδιαφέρον έχουν και τα κακώς κείμενα που εντόπισαν τα μέλη του νέου ΔΣ όταν πρωτομπήκαν στις δομές της Κιβωτού.

Έτσι, ένα από τα πρώτα πράγματα που έκαναν τα μέλη της νέας διοίκησης ήταν να κλείσουν δομές στον Άνω Βόλο, στην Άνοιξη αλλά και ένα σπίτι στη Χίο, καθώς τα κτήρια αυτά που φιλοξενούσαν παιδιά ήταν χωρίς νόμιμη άδεια.

Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ του ΑΝΤ1, ένα χρόνο μετά, η νέα διοίκηση ολοκλήρωσε την διαδικασία αδειοδότησης όλων των κτιρίων που διαμένουν παιδιά. Προσέλαβε καταρτισμένο και κατάλληλο προσωπικό για όλες τις δομές, καθώς είδαν ότι πολλοί που εργάζονταν στην Κιβωτό δεν ήταν καταρτισμένοι, ενώ κάποιοι εργάζονταν παράτυπα, ανασφάλιστοι. Ακόμη, επιταχύνθηκαν οι διαδικασίες αναδοχής και υιοθεσίας.

Το μεγάλο ερώτημα είναι: τι γίνεται με τα έσοδα της Κιβωτού; Έχουν περιοριστεί πολύ οι δωρεές, έχουν πια αυξηθεί οι δαπάνες για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού και σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα ταμειακά διαθέσιμα μπορούν να συντηρήσουν την Κιβωτό για περίπου 1μιση με 2 χρόνια ακόμη. Σύμφωνα με πληροφορίες, η αρμόδια υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Σοφία Ζαχαράκη, με υπουργική απόφαση αναμένεται να παρατείνει την θητεία της προσωρινής διοίκησης για έναν χρόνο ακόμη.

Γιατί είναι συχνή η ανάκληση κατάθεσης στη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων

Είναι σύνηθες, την αποκάλυψη της κακοποίησης του θύματος να ακολουθεί η ανάκληση; Πόσο συχνά τα παιδιά θύματα ανακαλούν την πρώτη τους κατάθεση;

Απάντηση: Οι διεθνείς έρευνες επιβεβαιώνουν ότι η ανάκληση αυτής της κατάθεσης είναι πολύ συχνή. Ηδη από τη δεκαετία του 80 έχει αποδεχθεί ότι η ανάκληση αποτελεί το τελικό στάδιο της αποκάλυψης της θυματοποίησης. Σύγχρονες έρευνες επισημαίνουν ότι το θύμα ανακαλεί για μία σειρά από λόγους. Σύμφωνα με τον ειδικό στο πεδίο στη δικανική συνέντευξης (Summit) η ανάκληση αποτελεί το πέμπτο στάδιο της δυναμικής διαδικασίας αποκάλυψης

Γιατί συμβαίνει αυτό; Το βίωμα έντονων συνασθημάτων φόβου για το τι ακολουθήσει, η εκτόξευση απειλών από το θύτη, η ανασφάλεια για τα αντίποινα, το στίγμα, η διαπόμπευση αποτελούν συνήθεις λόγους. Ιδιαίτερα αν η πρώτη κατάθεση δεν έχει παρθεί κάτω από τις συνθήκες που προβλέπουν τα διεθνή πρωτόκολλα, το στρες για το παιδί-θύμα αυξάνεται ακόμα πιο πολύ.

Είναι πολύ φυσιολογικό για ένα παιδί να μην επιθυμεί να υποστούν την οποιαδήποτε συνέπεια άτομα του στενού του οικογενειακού περιβάλλοντος. Η πίεση, δε, που δημιουργείται σε τέτοιου είδους υποθέσεις, πολλές φορές και λόγω της δημοσιότητας είναι συχνά τέτοια που τα παιδιά δεν μπορούν να την διαχειριστούν, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει η απαραίτητη προστασία από τους κρατικούς φορείς.

Εν προκειμένω, στην υπόθεση του 16χρονου, συντρέχουν δύο τουλάχιστον λόγοι ανησυχίας. Η ιδιαίτερη ευαλωτότητα της οικογένειας και ο τεράστιος αντίκτυπος της υπόθεσης στην κοινή γνώμη.

Ερωτηματικά για το timing

Στο νομικό πεδίο, πριν από λίγο καιρό είχε ληφθεί η απόφαση της μη προφυλάκισης και της επιβολής περιοριστικών όρων. Μετά τη θετική εισήγηση του Εισαγγελέα αναμένεται πλέον απόφαση του δικαστικού συμβουλίου. Τέλος, στις 11 Δεκεμβρίου αρχίζει η δίκη για το κομμάτι των σωματικών τιμωριών. Αρα προκύπτουν ερωτήματα και το χρόνο της ανάκλησης των πρώτων καταθέσεων.

Εν τω μεταξύ, από τη στιγμή που η υπόθεση ήρθε στο φως της δημοσιότητας μέχρι και σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές το παιδί (ο 16χρονος που κατέθεσε) παραμένει στη δομή της Κιβωτού σε πόλη της Θεσσαλίας. Η νέα διοίκηση της δομής από την πλευρά της έχει στείλει στη δικαιοσύνη πολλές καταγγελίες στις οποίες οι καταγγέλλοντες είχαν μιλήσει “για πολύ έντονη πίεση”.

Απειλές στα παιδιά-θύματα αλλά και σε άλλα είχαμε καταγράψει ρεπορταζιακά και από το NEWS 24/7 χωρίς ποτέ να διαψευστούμε. Αλλωστε για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ της υπόθεσης τα γεγονότα αυτά παραβίαζαν… ανοιχτές θύρες.

Συμπέρασμα: Η ανάκληση της αρχικής κατάθεσης ενός σεξουαλικά κακοποιημένου παιδιού σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία δεν το καθιστά σε καμία περίπτωση αναξιόπιστο. Αντιθέτως, ισχυροποιεί την αλήθεια των ισχυρισμών του. Ουδείς όμως γνωρίζει αν στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει πράγματι ανάκληση με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

Το ιατρείο στο Πολυτεχνείο του 1973, που έστησαν ένας φοιτητής ιατρικής και μια φοιτήτρια φαρμακευτικής

• medlabnews.gr iatrikanea

Στις 14 Νοεμβρίου του 1973 στο Πολυτεχνείο μπαίνουν φοιτητές και οι πρώτες γραμμές των ιστορικών εκείνων ημερών αρχίζουν να γράφονται. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα οι πόρτες του Πολυτεχνείου κλείνουν.

Δημιουργούνται επιτροπές περιφρούρησης, καθώς οι φοιτητές φοβούνται ότι μπορεί να παρεισφρήσουν στον χώρο προβοκάτορες, συγκροτείται η Συντονιστική Επιτροπή και αρχίζει η προετοιμασία του ραδιοφωνικού σταθμού. Ήδη από το πρώτο βράδυ της κατάληψης οργανώνεται στο χώρο του πρώτου ορόφου της Αρχιτεκτονικής Σχολής, το πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου για να παρέχει βοήθεια σε μικροατυχήματα και μικροαδιαθεσίες. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε. Όπως περιγράφει στον συλλογικό τόμο «Εκ των υστέρων 19+1» με επιμέλεια του Δημήτρη Παπαχρήστου, ο υπεύθυνος του ιατρείου, φοιτητής Ιατρικής τότε, Γιώργος Παυλάκης [...]

«Το πρώτο βράδυ έγιναν και μερικοί τραυματισμοί σε συμπλοκές με τραμπούκους. Δώσαμε τις πρώτες βοήθειες και σκέφτηκα ότι με τόσο κόσμο και τις αναμενόμενες συμπλοκές χρειαζόμασταν ένα οργανωμένο ιατρείο. Πήρα μια μεγάλη αίθουσα στην Αρχιτεκτονική και αρχίσαμε να οργανώνουμε με τον Χαντάτ και τον Καπερώνη ένα στοιχειώδες ιατρείο». Στην πόρτα της αίθουσας που είχε διαμορφωθεί αναγράφεται «Πρώτο Γενικό Λαϊκό Ιατρείο». Όλο και περισσότερα φάρμακα, προμήθειες, τρόφιμα, εφόδια μεγάλης αξίας συγκεντρώνονται στο ιατρείο. Όλο και η ανταπόκριση του κόσμου και η στήριξη αυξάνονται. Μέσα σε αυτό διαμορφώνεται μία αίθουσα αναρρωτηρίου για τις περιπτώσεις των μικροτραυματισμών και αίθουσα αυτοσχέδιου χειρουργείου για τα πιο σοβαρά περιστατικά. Οι φοιτητές που συμμετέχουν στο ιατρείο χρησιμοποιούν τους πάγκους και τα έδρανα ως κλίνες ώστε να ξαπλώνουν οι τραυματίες. 

«Στο κτίριο Αβέρωφ φτιάξαμε τα έδρανα σαν κρεβάτια και απλώσαμε πάνω χαρτοβάμβακα ή σεντόνια που είχαμε φέρει ώστε να είναι καθαρά», διηγείται η φοιτήτρια τότε Φαρμακευτικής, Μέλπω Λεκατσά. Από το απόγευμα της Παρασκευής 16 Νοεμβρίου οι συγκρούσεις και οι αναταραχές φουντώνουν, τα δακρυγόνα πληθαίνουν και η ατμόσφαιρα γίνεται όλο και πιο αποπνικτική. Στο ιατρείο καταφθάνουν όλο και περισσότεροι τραυματίες. «Από το πρωί της Παρασκευής και ιδιαίτερα το απόγευμα, το Πολυτεχνείο έπαψε να είναι μία φοιτητική διαμαρτυρία. Μετατρεπόταν σε λαϊκή διαμαρτυρία και εξέγερση, με αίτημα να φύγει η χούντα. Αυτό έγινε γιατί ο κόσμος της Αθήνας ανταποκρίθηκε, γιατί η πλειοψηφία ένιωθε σαν και μας, αν και είχε παραμείνει σιωπηλή για χρόνια. Δώσαμε φωνή στους Έλληνες και πολλοί βγήκαν στους δρόμους. Ο ραδιοσταθμός βοήθησε φοβερά, ήταν η πρώτη ελεύθερη φωνή στην Αθήνα μετά από χρόνια. Την ίδια ώρα ξέραμε ότι το χουντικό καθεστώς θα αντιδράσει, όπως και έκανε, πρώτα με την Αστυνομία και μετά κατεβάζοντας τα τανκς», σημειώνει ο Δρ. Γιώργος Παυλάκης, επικεφαλής του τμήματος Ανθρώπινων Ρετροϊών στο Εθνικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ για τον καρκίνο.

   Οι γιατροί που στελέχωναν το ιατρείο χρησιμοποιούσαν ό,τι μέσα είχαν στη διάθεσή τους για να σταματήσουν τις αιμορραγίες. Η προσέλευση μέσα στο χώρο ήταν συνεχής. «Έρχονταν άνθρωποι με εκδορές που φαινόταν ότι είχαν πυροβοληθεί . Δεν είχα δει ξανά στη ζωή μου τόσο τραυματισμένους ανθρώπους. Άρχισα να τρελαίνομαι. Άρχισα να ειδοποιώ τους άλλους φοιτητές στη συντονιστική επιτροπή ότι κάτι συμβαίνει έξω, και ότι θα χρειαστεί να μεταφέρουμε κόσμο από το Πολυτεχνείο. Όλα κυλούσαν με τόσο γρήγορους ρυθμούς που δεν προλαβαίναμε να περιθάλψουμε τον ένα και αμέσως μετά ερχόταν άλλος. Η κατάσταση ήταν εμπόλεμη κι εμείς οι φοιτητές απροετοίμαστοι να δεχθούμε ότι εκείνη την ώρα συνέβαινε αυτό το πράγμα», λέει  η κ. Λεκατσά. Οι εικόνες εκείνων των ημερών έχουν καρφωθεί στο μυαλό όσων έζησαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η κ. Λεκατσά περιγραφεί ένα από τα περιστατικά που έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη της με πρωταγωνιστή έναν μαθητή που η σφαίρα είχε διαπεράσει όλο τον αστράγαλό του. «Το πόδι του κρεμόταν από μία πέτσα. Θυμάμαι μάλιστα τον κουβαλούσαμε τέσσερα άτομα και ο τελευταίος κρατούσε το πόδι με ακατάσχετη αιμορραγία για να μη φύγει. Προσπαθήσαμε να σταματήσουμε την αιμορραγία κι αργότερα τον μεταφέραμε με το ΕΚΑΒ».

   Όσο η αστυνομία πυροβολούσε το πλήθος, ο αριθμός των βαριά τραυματισμένων αυξανόταν, και το κλίμα βάραινε, ωστόσο οι περισσότεροι σύμφωνα με τον κ. Παυλάκη, δεν σκέφτηκαν να φύγουν, αλλά με αυτοθυσία έκατσαν στο πόστο τους για να βοηθήσουν. «Τα παιδιά που κάθισαν για ώρες στα κάγκελα και γύρω από το Πολυτεχνείο αψηφώντας τις σφαίρες, μας γέμιζαν θαυμασμό αλλά και έγνοια. Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς το μεγαλείο των συναισθημάτων αυτές τις ώρες», περιγράφει.

   Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, το Σάββατο 17 Νοεμβρίου του 1973, η αντίστροφη μέτρηση για την εισβολή του τανκ στο Πολυτεχνείο είχε ξεκινήσει. Λίγα λεπτά πριν τις 3, τρία άρματα προχώρησαν από την Αβέρωφ και σταμάτησαν μπροστά από την πόρτα του Πολυτεχνείου στην Πατησίων. Καθώς οι διαπραγματεύσεις βρίσκονταν σε εξέλιξη ένα τανκ που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική Πύλη στην Πατησίων, οπισθοχώρησε μερικά μέτρα και παίρνοντας φόρα έπεσε πάνω στην πύλη ρίχνοντας την πάνω στους ανθρώπους που βρίσκονταν από πίσω της και καταπλακώνοντας πολλά κορμιά. Ο κ. Παυλάκης στην προσωπική του μαρτυρία, στον συλλογικό τόμο «Εκ των υστέρων 19+1» με επιμέλεια του Δημήτρη Παπαχρήστου, γράφει χαρακτηριστικά για τη στιγμή που φτάνει στο ιατρείο η φοιτήτρια Πέπη Ρηγοπούλου. [...] «Μας φέρνουν στα χέρια τη Ρηγοπούλου με λιωμένα τα πόδια. Πιάνω το σκούρο καλσόν της, που είναι ένα με την πολτοποιημένη σάρκα- πεθαίνει, σκέφτομαι- της κάνουμε απανωτές σολουκορτέφ για να μην κολαψαριστεί. Η αφή θα μείνει πάνω μου για καιρό».

   «Ο απολογισμός ήταν πάνω από 24 νεκροί και πάνω από χίλιοι τραυματίες, απ αυτούς 124 καταγεγραμμένοι τραυματίες από σφαίρες. Αυτό και μόνο δείχνει το μέγεθος της βίας που ασκήθηκε σε άοπλους διαδηλωτές. Και γι αυτό με γεμίζουν θυμό αυτοί που θέλουν να αναθεωρήσουν την ιστορία και αρνούνται την ύπαρξη νεκρών, ή καταφεύγουν σε σοφίσματα όπως ότι κανένας δεν σκοτώθηκε μέσα στο Πολυτεχνείο, λες και οι εκτός Πολυτεχνείου νεκροί δεν μετράνε», αναφέρει χαρακτηριστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Παυλάκης.

   Η κ. Λεκατσά μιλάει για τις ώρες που γινόταν αυτόπτης μάρτυρας τέτοιων περιστατικών: «Δεν ήξερα πού βρισκόμουν. Εκείνη τη στιγμή προσέφερα τη βοήθειά μου όπου μπορούσα. Δεν είχα περιθώρια να καθίσω να κρίνω το γεγονός. Το έκρινα εκ των υστέρων».

   Οι μνήμες του Πολυτεχνείου 46 χρόνια μετά, μένουν βαθιά ριζωμένες στο μυαλό όχι μόνο εκείνης της γενιάς αλλά και των επόμενων αποτελώντας ένα από τα κορυφαία και σημαντικότερα κεφάλαια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και του αγώνα για δημοκρατία.

Πηγή «Εκ των υστέρων 19+1», ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πέθανε ο καθηγητής Νευροχειρουργικής Θόδωρος Μαραζιώτης

medlabnews.gr iatrikanea 

Έφυγε από τη ζωή ο ομ. καθηγητής Νευροχειρουργικής του Πανεπιστημίου Πατρών Θόδωρος Μαραζιώτης, σε ηλικία 81 ετών.

Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε θλίψη στην πανεπιστημιακή κοινότητα της χώρας.

Ο Θόδωρος Μαραζιώτης γεννήθηκε στο Τραγανό του νομού Ηλείας το 1942. Το επώνυμο Μαραζιώτης προήλθε από τον τόπο καταγωγής του, το ορεινό χωριό Μαραζά (σήμερα Δαφνοχώρι) του νομού Φωκίδας, ενώ ο ίδιος έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Πάτρα.

Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη γενέτειρά του στο Τραγανό της Ηλείας, σε μια εποχή που ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος καταδυνάστευε την Ελλάδα. Ηταν γιος του Γεωργίου Μαραζιώτη, εκπαιδευτικού και συγγραφέως, και της Αθανασίας Καούκη, δασκάλας. Ήταν παντρεμένος με τη δικηγόρο Παρασκευή Σφαέλου με την οποία απέκτησε δύο γιους, τον εικαστικό Γιώργο και τον λυρικό τραγουδιστή Νικόλα.

Το 1959 εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. και το επόμενο έτος μεταγράφηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου και αποφοίτησε το 1966 με απόλυτη επιτυχία. Από τον Απρίλιο του 1966 έως τον Ιούνιο του 1970 ‒στη σκοτεινή εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας‒ εκπληρώνει την υποχρεωτική θητεία «Ιατρικής Υπηρεσίας Υπαίθρου» στο Αγροτικό Ιατρείο Χουμερίου Ρεθύμνης.

Τον Αύγουστο του 1970 αναχωρεί στο εξωτερικό, όπου ειδικεύτηκε στη Νευροχειρουργική. Έως το 1978 υπηρετεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομειακό Κέντρο της Λωζάνης στην Ελβετία, όπου και έλαβε τον Τίτλο Ειδικότητας Νευροχειρουργικής καθώς και τον Τίτλο του «Διδάκτορος» της Ιατρικής Σχολής της Λωζάνης. Η διδακτορική διατριβή του αφορούσε στη μετατραυματική επιληψία των παίδων: “Étude sur l’ épilepsie post-traumatique de l’ enfant”.

Έως το 1980 περίπου υπηρετεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομειακό Κέντρο Henri Mondor στο Παρίσι. Τον Μάιο του 1980 διορίζεται στη θέση «Ειδικευόμενου βοηθού» στη Νευροχειρουργική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών «Ο Άγιος Ανδρέας» όπου υπηρετεί έως τον Νοέμβριο του 1984. Από τον Απρίλιο του 1981 έως τον Νοέμβριο του 1984 υπηρετεί στη θέση του «Επιμελητού» της ίδιας Κλινικής. Εκλέγεται «Λέκτορας» στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου και υπηρετεί από τον Μάρτιο του 1985 έως τον Ιούνιο του 1989. Από τον Ιούνιο του 1989 έως τον Νοέμβριο του 1999 υπηρετεί ως «Επίκουρος Καθηγητής». Από τον Οκτώβρη του 1999 έως τον Δεκέμβριο του 2004 υπηρετεί ως «Αναπληρωτής Καθηγητής και από τον Ιούνιο του 2005 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2009 όπου και συνταξιοδοτήθηκε υπηρετεί ως «Καθηγητής».

Το 2010 του απονέμεται ο τίτλος του «Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών». Αξίζει να σημειωθεί σ’ αυτό το σημείο ότι το 1998 ο βιογραφούμενος επιτελεί κλινικό έργο αναλαμβάνοντας τη θέση του Διευθυντή της Πανεπιστημιακής Νευροχειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, διατηρώντας την μέχρι την αποχώρησή του τον Σεπτέμβρη του 2009, λόγω συνταξιοδότησης.

Στη διάρκεια της Πανεπιστημιακής του θητείας επιτελεί Διδακτικό και Εκπαιδευτικό έργο σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο.

Το ερευνητικό του έργο εστιάζεται κυρίως στις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και στη νευρολογία. Από αυτό προήλθαν:

Άρθρα ανασκοπήσεως σε Ελληνικά Επιστημονικά περιοδικά, ημερίδες και συνέδρια εσωτερικού.

22 ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια.

36 ανακοινώσεις σε ελληνικά συνέδρια.

33 πλήρεις δημοσιεύσεις σε ξενόγλωσσα ιατρικά περιοδικά.

16 πλήρεις δημοσιεύσεις σε ελληνικά ιατρικά περιοδικά.

603 βιβλιογραφικές αναφορές (citations).

Διετέλεσε μέλος διαφόρων επιστημονικών επιτροπών του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών της Υγειονομικής Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

Ήταν μέλος διαφόρων συντακτικών επιτροπών ιατρικών περιοδικών, όπως αυτά της «Ελληνικής Νευροχειρουργικής Εταιρείας» και «Πρόοδοι Ιατρικής Επιστήμης».

Διετέλεσε «επιβλέπων» και μέλος «τριμελών συμβουλευτικών επιτροπών» στην εκπόνηση Διδακτορικών Διατριβών του Ιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών.

Υπήρξε τακτικός ομιλητής της «Διακιδείου Σχολής Λαού Πατρών» με θέματα επιστημο-κοινωνικού ενδιαφέροντος.

Τέλος, είχε τιμηθεί με «Έπαινο» από το Πανεπιστήμιο Πατρών και με «Βραβείο» από την Ιατρική Εταιρεία Δυτικής Ελλάδος.

Ο τραγουδιστής Nick Jonas διαγνώστηκε με διαβήτη τύπου 1. Εξηγεί πώς η μητέρα του, του έσωσε τη ζωή

 

Με ένα βίντεο στο Instagram ο γνωστός Αμερικανός τραγουδιστής Nick Jonas μίλησε για το πώς πριν από 18 χρόνια διαγνώστηκε με διαβήτη τύπου 1 και πώς η μητέρα και η οικογένειά του ήταν εκείνοι που παρατήρησαν τα σημάδια σε αυτόν.

Μαζί με το βίντεο, ο Jonas έγραψε: “Πριν από 18 χρόνια διαγνώστηκα με διαβήτη τύπου 1. Η οικογένειά μου, ειδικά η μαμά μου @mamadjonas, παρατήρησε μια αλλαγή σε εμένα και είδε τα τέσσερα κύρια σημάδια που τώρα γνωρίζουμε ότι είναι συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1”.

Ο 31 ετών τραγουδιστής των Jonas Brothers έμαθε πριν από 18 χρόνια ότι πάσχει από τύπου 1 διαβήτη.

Σε ανάρτησή που έκανε στο Instagram μαζί με τη μητέρα του Ντενίζ, αναφέρθηκε στον σημαντικό ρόλο που παίζει ο οικογενειακός περίγυρος στην αναγνώρισή τους. Όπως είπε η κυρία Τζόνας, ο γιος της διαγνώσθηκε με τη νόσο πριν από 18 χρόνια. Εκείνος ανέφερε ότι είχε:

• Πολυδιψία (αυξημένη δίψα)
• Πολυουρία (συχνή ούρηση)
• Εξάντληση
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους

Η πρώτη που παρατήρησε αυτά τα συμπτώματα, αλλά χωρίς αρχικά να προβληματιστεί, ήταν η κυρία Τζόνας. Όταν όμως αυτά συνεχίστηκαν, κατάλαβε πως έπρεπε να τα αξιολογήσει ένας γιατρός. Έτσι, άρχισε να το συζητά με τον Νικ.

«Ήμουν αρκετά τυχερός που είχα αυτό το απίστευτο σύστημα υποστήριξης γύρω μου το οποίο παρατήρησε αυτά τα σημάδια, με βοήθησε να πάρω την απόφαση να κάνω έλεγχο και τελικά έσωσε τη ζωή μου», έγραψε ο Jonas.

Μίλησε επίσης για την επιθυμία του οι άνθρωποι να φροντίζουν τους κοντινούς και τους αγαπημένους τους με παρόμοιο τρόπο και να εντοπίζουν συμπτώματα διαβήτη πριν να είναι πολύ αργά.

«Ως νέος πατέρας ο ίδιος, καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι να προσέχω για τυχόν σημάδια καθώς η κόρη μου μεγαλώνει», δημοσίευσε ο Jonas. Σε μια προσπάθεια να αυξήσει την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 και να βοηθήσει να σωθούν ζωές, ο Jonas προέτρεψε τους ανθρώπους να συμμετάσχουν στην καμπάνια #SeeTheSigns.

«Φέτος με το @beyondtype1 επεκτείνουμε το μήνυμά μας #SeeTheSigns όχι μόνο στα άτομα που διαγιγνώσκονται αλλά και στους γύρω τους», μοιράστηκε ο Jonas.

«Λάβετε μέρος στην καμπάνια μας #SeeTheSigns και συμμετάσχετε στην ευαισθητοποίηση σχετικά με αυτά τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 που συχνά χάνονται και βοηθήστε να σωθούν ζωές», πρόσθεσε.

View this post on Instagram

Διαβάστε επίσης:

Συμπτώματα που σας δείχνουν Διαβήτη. Κράμπες, εύκολη κούραση, θολή όραση, υπνηλία, φαγούρα, απώλεια βάρους 

Μήπως ο διαβήτης έχει βλάψει τα μάτια σας; Διαβητική οφθαλμοπάθεια, Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (video)

Περιφερική αγγειακή αρτηριακή νόσος, αποφρακτική αρτηριοπάθεια, με πόνο, κράμπες, μούδιασμα στα πόδια, χωλότητα, πληγές 

A post shared by Nick Jonas (@nickjonas)

Δύναμη ψυχής. Χάρισε ζωή στον 44χρονο γιο της, ξανά

 medlabnews.gr iatrikanea

Ζωή για δεύτερη φορά έδωσε μία 64χρονη μητέρα στον 44χρονο γιο της στον Βόλο, δωρίζοντάς του τον νεφρό της. Η μεταμόσχευση ολοκληρώθηκε με επιτυχία και δότρια και λήπτης -μητέρα και γιος- φαίνεται να είναι καλά στην υγεία τους.

Η τρίτη μεταμόσχευση στη Μαγνησία για το 2023

Πρόκειται για την τρίτη μεταμόσχευση που γίνεται φέτος στη Μαγνησία και έγινε στη Μονάδα Μεταμοσχεύσεων Οργάνων του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», την περασμένη Πέμπτη 9 Νοεμβρίου.

Το «ευχαριστώ» στο νοσοκομείο και τους γιατρούς

Την ευχάριστη είδηση της επιτυχούς μεταμόσχευσης έκανε γνωστή ο σύλλογος Νεφροπαθών Μαγνησίας. Στην ανακοίνωση που εξέδωσε ευχαριστεί θερμά τον διοικητή και τους διευθυντές του νοσοκομείου για την άμεση προτεραιότητα που δόθηκε στον ασθενή και την επιτυχημένη αφαίρεση του νεφρού από την δότρια και την τοποθέτησή του στον 44χρονο λήπτη. Επιπλέον, επαινεί για τη άψογη χειρουργική διαδικασία όλους του χειρουργούς, γιατρούς, αναισθησιολόγους, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό.

Η ανακοίνωση του Συλλόγου Νεφροπαθών Μαγνησίας

«Ο Σύλλογός μας θα ήθελε, για ακόμη μια φορά, να ευχαριστήσει θερμά τον διοικητή του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», τον κ. Γρηγορόπουλο Αναστάσιο, τον διευθυντή-συντονιστή Α’ Χειρουργικής και Μεταμοσχεύσεων, κ. Βουγά Βασίλειο και όλο το επιτελείο του. Επίσης, τον διευθυντή νοσηλευτικής υπηρεσίας, τον κ. Πιστόλα Δημήτριο, για την άμεση προτεραιότητα, που δώσανε και έγινε η μεταμόσχευση από τον ζώντα δότη. Τον εξαίρετο Δρ. Ιωάννη Λουκόπουλο, χειρουργό μεταμοσχεύσεων του νοσοκομείου Guy’s Hospital, στο Λονδίνο, που παρευρέθηκε σε όλη την διαδικασία της αφαίρεσης του μοσχεύματος από τον δότη και της τοποθέτησής του στον λήπτη, καθώς και για την πολύτιμη βοήθεια που πρόσφερε, με την πείρα του, τόσα χρόνια στις μεταμοσχεύσεις, δουλεύοντας στον τομέα των ρομποτικών νεφρεκτομών, και με όλο το team του κ. Βουγά έφεραν εις πέρας, την διαδικασία και ολοκλήρωση της μεταμόσχευσης. Θερμές ευχαριστίες απευθύνουμε στους έμπειρους αναισθησιολόγους του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», καθώς επίσης και στο νοσηλευτικό προσωπικό του χειρουργείου. Τέλος, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα, τους συντονιστές μεταμοσχεύσεων του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» για την αφιέρωσή τους πάνω στους ασθενείς μας.

Η οικογένεια δότη και λήπτη, ευχαριστεί θερμά, επίσης, το team της Μονάδας Μεταμοσχεύσεων Οργάνων, την προϊσταμένη και το νοσηλευτικό προσωπικό της κλινικής του 10ου ορόφου, που νοσηλεύτηκε η δότρια, για την άψογη εξυπηρέτηση της νοσηλείας της.

Ο Σύλλογός μας, όπως και, η οικογένεια του δότη κάνουν έκκληση σε όλους, που περιμένουν το δώρο Θεού, να παίρνουν την γενναία απόφαση για να χαρίζουν την ζωή στους δικούς τους ανθρώπους, που περιμένουν στη λίστα αναμονής για 10 και 12 χρόνια.

Ξέρουμε όλοι, ότι η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα στις δωρεές οργάνων και μεταμοσχεύσεων».

Δεν είχαν αναισθησιολόγο και τον χειρούργησαν με τοπική αναισθησία

 medlabnews.gr iatrikanea

Ακόμα μία απίστευτη καταγγελία για ένα χειρουργείο χωρίς ολική αναισθησία βλέπει το φως της δημοσιότητας, αυτή τη φορά στο Βενιζέλειο νοσοκομείο του Ηρακλείου στην Κρήτη και ως αποτέλεσμα της υποστελέχωσής του.

Ασθενείς που χρήζουν επεμβάσεων με χορήγηση αναισθησίας καλούνται να υπομείνουν αφόρητους πόνους.

Σύμφωνα με την καταγγελία στο neakriti.gr, ένας 58χρονος τραυματίστηκε σε τροχαίο πριν από 10 μέρες με αποτέλεσμα να «διαλυθεί» ο καρπός του. Αν και αρχικά του τοποθετήθηκε γύψος, οι γιατροί έκριναν ότι τελικά έπρεπε να υποβληθεί σε χειρουργείο γιατί αλλιώς το χέρι του δεν θα ήταν πλήρως λειτουργικό.

Όπως περιγράφει η σύζυγός του, μετά από δέκα ημέρες αναμονής στο νοσοκομείο, αποφασίστηκε να γίνει η επέμβαση αλλά του χορηγήθηκε… τοπική αναισθησία.

Η αναισθησιολόγος χρειάστηκε σε άλλο περιστατικό

Οι πόνοι ήταν αφόρητοι, όπως λέει, ενώ οι γιατροί τους ενημέρωσαν ότι δεν έγινε ολική νάρκωση επειδή η αναισθησιολόγος χρειάστηκε σε άλλο περιστατικό.

«Πρώτη φορά τον είδα να κλαίει τόσο, έπαιρνε παυσίπονα και δεν περνούσαν οι πόνοι».

Καταγγελίες για χειρουργεία χωρίς αναισθησία στην Κέρκυρα

Υπενθυμίζεται ότι, πρόσφατα, μία γυναίκα υποβλήθηκε σε σοβαρό χειρουργείο χωρίς γενική αναισθησία στο Γενικό Νοσοκομείο της Κέρκυρας.

Σύμφωνα με την καταγγελία το περιστατικό συνέβη κατά την διάρκεια χειρουργείου κήλης στην σπονδυλική στήλη.

«Δεν θέλω να κατηγορήσω τον γιατρό αλλά ούτε τον αναισθησιολόγο. Την ευθύνη εγώ την ρίχνω στο νοσοκομείο και στο μηχάνημα. Είχα πλήρη αντίληψη του τι γινόταν. Έχουμε λάβει και άλλες καταγγελίες για το νοσοκομείο» είχε αποκαλύψει η Αγγελική Λινάρδου, μιλώντας στο Mega.

Με αφορμή το απίστευτο αυτό περιστατικό, ήρθε στο φως μία υπόθεση του 2014, όταν στο ίδιο νοσοκομείο, μία γυναίκα γέννησε με καισαρική χωρίς να της κάνουν αναισθησία.