Οι θετικές επιπτώσεις της διακοπής του καπνίσματος

Eπιμέλεια: Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, βιολόγος, medlabnews.gr
Οι περισσότεροι καπνιστές γνωρίζουν πολύ καλά ότι με κάθε τσιγάρο το σώμα σαπίζει εσωτερικά και ότι η υγεία τους καταστρέφεται. Για αυτό και είναι γενικά πολύ πρόθυμοι να κόψουν το κάπνισμα αν και το αντιμετωπίζουν ως πρόκληση καθώς είναι ίσως από τα πιο δύσκολα πράγματα που θα χρειαστεί να κάνουν σε όλη τους τη ζωή.
Το να κόψετε το κάπνισμα σίγουρα θα βελτιώσει την ποιότητα της ζωής σας. Η διακοπή του απαιτεί έντονη επιθυμία, αποφασιστικότητα και δέσμευση από την πλευρά σας αλλά το αποτέλεσμα θα δικαιώσει τον κόπο σας.
Κάθε φορά που αλλάζετε κάτι στο σώμα σας, αυτό αντιδρά. Έτσι όταν διακόψετε το κάπνισμα θα δείτε άμεσα κάποιες αλλαγές. Οι «παρενέργειες» της διακοπής του καπνίσματος καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα πνευματικών και σωματικών συμπτωμάτων. Αν πραγματικά σκέφτεστε να διακόψετε το κάπνισμα πρέπει να συγκεντρωθείτε στα θετικά αποτελέσματα της διακοπής του. Δείτε μία λίστα των άμεσων αλλαγών που θα παρατηρήσετε όταν κόψετε το κάπνισμα:

• ΣΕ 20 ΛΕΠΤΑ: Η νικοτίνη αυξάνει την πίεση και τον καρδιακό παλμό που οδηγεί στην αύξηση του κινδύνου καρδιακής ανακοπής. Μέσα σε είκοσι λεπτά από την διακοπή του η πίεση και οι καρδιακοί ρυθμοί πέφτουν στο φυσιολογικό.
• ΣΕ 8 ΩΡΕΣ: Τα επίπεδα νικοτίνης και μονοξειδίου του άνθρακα μειώνονται αισθητά. Αυτό επίσης μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής ανακοπής. Το οξυγόνο στο αίμα σας επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα.
• ΣΕ 24 ΩΡΕΣ: Οι πιθανότητες να πάθετε καρδιακή ανακοπή μειώνονται σημαντικά. Όλη η νικοτίνη και το μονοξείδιο του άνθρακα έχουν αποβληθεί από το σώμα σας. Οι νευρικές απολήξεις σας ξαναρχίζουν να λειτουργούν με αποτέλεσμα να επανέρχεται η αίσθηση της οσμής και της γεύσης.
• ΣΕ 48 ΩΡΕΣ: Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Σε 48 ώρες ξεκινάνε οι παρενέργειες όπως ο πόνος στο στομάχι, η τάση προς έμετο και υπάρχει επίσης η πιθανότητα της υποθερμίας. Από την άλλη όμως ταυτόχρονα μειώνονται οι βλάβες στους πνεύμονες και ο αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του πνεύμονα.
• ΣΕ 72 ΩΡΕΣ: Ο βρογχικός σωλήνας χαλαρώνει και η αναπνοή διευκολύνεται
• ΣΕ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ: Η πνευμονική λειτουργία αυξάνεται κατά 30% βελτιώνοντας έτσι την κυκλοφορία του αίματος. Το περπάτημα γίνεται πιο εύκολο. Παρόλαυτα μπορεί να προκύψουν και δυσμενή συμπτώματα όπως ερεθιστικότητα, πονοκεφάλοι και άγχος που είναι και ο λόγος που τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα βοηθάνε κατά την παύση του καπνίσματος.
• ΣΕ 1 ΕΩΣ 9 ΜΗΝΕΣ: Η εμφάνισή σας βελτιώνεται. Η απόχρωση του δέρματος από γκρι επανέρχεται στο φυσιολογικό και οι ρυτίδες μειώνονται. Μειώνεται ο βήχας, η δυσκολία στην αναπνοή, το μπούκωμα της μύτης και η κούραση. Τα τριχοειδή των πνευμόνων ξεκινάνε να λειτουργούν σωστά και καθαρίζουν τους πνεύμονες από τη βλέννα μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο μολύνσεων.
• ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1 ΧΡΟΝΟ: Ο κίνδυνος του να πάθετε κάποια ασθένεια που σχετίζεται με το κάπνισμα είναι μισός από ότι ένα χρόνο πριν.
• ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΧΡΟΝΙΑ: ο κίνδυνος του να πάθετε καρκίνο του πνεύμονα ή καρδιακή ανακοπή είναι πλέον ο ίδιος με κάποιον που δεν κάπνισε ποτέ. Οι πιθανότητες καρκίνου του στόματος, του λαιμού, του οισοφάγου, της κύστης, του τραχήλου και του παγκρέατος μειώνονται επίσης.

Η διακοπή του καπνίσματος σίγουρα είναι δύσκολη υπόθεση, με όποιον τρόπο και αποφασίσετε να το κάνετε. Τα αποτελέσματα όμως θα σας δικαιώσουν! Είναι επίσης πολύ σημαντικό να καταλάβετε ότι τα άσχημα συμπτώματα που θα βιώσετε αφού το κόψετε είναι μόνο προσωρινά και να τα αντιμετωπίσετε ως σήματα της έναρξης μίας πιο υγιούς ζωής

 ΠΗΓΗ: quitsmoking.com

Διαβάστε επίσης

Το παθητικό κάπνισμα των παιδιών, σε κλειστούς χώρους και μέσα στο αυτοκίνητο, τα εκθέτει σε σοβαρό κίνδυνο.

Κάπνισμα: Ολοκληρώθηκε πρόσφατα στις ΗΠΑ η μεγάλη πολυετής μελέτη των Prabhat Jha, M.D. et αl 

Ακόμα και το παθητικό κάπνισμα επηρεάζει την γονιμότητα

Φουκουσίμα: Με πόσα Τσερνομπιλ ισοδυναμεί;

Επιμέλεια: Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος medlabnews.gr

Η δεύτερη μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή μέχρι σήμερα σε όλο τον κόσμο έγινε στον Πυρηνικό Αντιδραστήρα 4 στο Τσέρνομπιλ στην Ουκρανία στις 26 Απριλίου 1986. Ευρέως γνωστή σας «Τσέρνομπιλ» είναι η δεύτερη μεγαλύτερη καταστροφή μετά από το νησί Three Mile στην Αμερική που έγινε στις 28 Μαρτίου 1979. Στο «Τσέρνομπιλ» εκτινάχθηκε το 30% ενός πυρηνικού αντιδραστήρα τριών μηνών βάρους 192 τόνων. Αυτό αντιστοιχεί σε 57,6 ραδιενεργούς τόνους που εκτινάχθηκαν στον αέρα μέσω εκρήξεων και φωτιάς.

Τα μικροσκοπικά ραδιενεργά μόρια καπνού έκαναν τον γύρω του κόσμου αρκετές φορές από το 1979 σκοτώνοντας σχεδόν ένα εκατομμύριο ανθρώπους από ασθένειες και καρκίνο που προκλήθηκαν από τη ραδιενέργεια. Τα στοιχεία αυτά έρχονται το βιβλίο της Dr Janette Shermanπου που βασίστηκε σε ενδελεχή έρευνα 5,000 επιστημονικών άρθρων σχετικά με το Τσέρνομπιλ και εκδόθηκε πρόσφατα από την Ακαδημία Επιστημών της Νέας Υόρκης.

Η Fukusima ισούται με 50 φορές το Τσέρνομπιλ

Όπως ο Dr Michio Kaku, παγκοσμίως γνωστός θεωρητικός φυσικός, τόνισε στο CNN στις 18 Μαρτίου 2011, το Τσέρνομπιλ αφορούσε μόνο ένα αντιδραστήρα και μόνο 57,6 Τόνους ραδιενεργού υλικού που εκτινάχθηκαν στην ατμόσφαιρα. Αντιθέτως στην πυρηνική καταστροφή στην Fukusima ενεπλάκησαν 6 πυρηνικοί αντιδραστήρες και η ΙΑΕΑ (Ιnternational Atomic Energy Agency) μιλάει για 2.800 Τόνους υψηλώς ραδιενεργού υλικού από παλιούς πυρηνικούς αντιδραστήρες!

Μία απλή διαίρεση μας δείχνει ότι η ραδιενέργεια που εκλύθηκε από την Fukusima αντιστοιχεί σε 48,6 φορές αυτής του Τσέρνομπιλ! Δεν είναι παρατραβηγμένο το να πούμε ότι οι 6 παλιοί πυρηνικοί αντιδραστήρες της Fukusima ισούνται με περισσότερες από 50 φορές της καταστροφής του Τσέρνομπιλ!

Βεβαίως περεταίρω διευκρινίσεις απαιτούνται και αυτή τη στιγμή το θέμα ερευνάται από ανεξάρτητους φυσικούς.

Το να αντιμετωπίσουμε την καταστροφή στην Ιαπωνία ως 50 Τσέρνομπιλ είναι μόνο η αρχή. Επιπροσθέτως, η τύχη των τεσσάρων γειτονικών αντιδραστήρων είναι ακόμη άγνωστη στον έξω κόσμο. Η εργασία στους γειτονικούς αντιδραστήρες, 10 μόλις χιλιόμετρα μακριά, είναι μία γρήγορη και επώδυνη θανατική ποινή καθώς είναι μέσα στην ζώνη υποχρεωτικής εκκένωσης.

Αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά. Κάθε ραδιενεργή έκθεση είναι συσσωρευτική για κάθε άνθρωπο, ζώο και φυτό. Επιπλέον, ο μεταλλαγμένος γενετικός κώδικας περνάει στους απογόνους για πάντα. Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι κάτοικοι της Ιαπωνίας και του Βόρειου Ημισφαιρίου υποφέρουν ήδη από εσωτερική ραδιενεργή μόλυνση που προκλήθηκε από τη Fukusima.

Η Fukusima Ισούται με 3.000 Δισεκατομμύρια Θανατηφόρες Δόσεις

Ο Dr Paolo Scampa, γνωστός στην Ε.Ε. Φυσικός, έκανε ευρέως γνωστή και κατανοητή την έννοια των «Θανατηφόρων Δόσεων».

Με λίγα λόγια, ο αριθμός 3.000 Δισεκατομμύρια Θανατηφόρες Δόσεις σημαίνει ότι 429 Θανατηφόρες Δόσεις κυνηγούν κάθε ένας από εμάς στον πλανήτη. Το νούμερο 3.000 ήταν μόνο 70 στις 23 Μαρτίου 2011 και χειροτερεύει κάθε πέρα χωρίς να γίνεται καμία παρέμβαση από τις Η.Π.Α. και τις υπόλοιπες πυρηνικές δυνάμεις.

Ο Θάνατος της Fukusima

Ο Θάνατος της Fukusima, ήδη σε εξέλιξη γύρω από την υδρόγειο, σίγουρα θα κάνει το Τσέρνομπιλ να μοιάζει με νάνο. Η καθυστέρηση του Obama το μόνο που επιτυγχάνει είναι να αυξάνεται ο αριθμός των θανάτων. Επιπλέον η επιρροή της ραδιενέργειας στο Γενετικό Υλικό λόγω θα οδηγήσει σε μεγάλες μεταλλάξεις τόσο στους ανθρώπους όσο και στις άλλες μορφές ζωής. Πολλά από αυτά τα πλάσματα στο ζωικό βασίλειο δε θα μπορούν να επιβιώσουν μετά τη γέννηση τους. Επιπλέον οι μελλοντικές ανθρώπινες γενετικές μεταλλάξεις θα οδηγήσουν στη γέννηση ανθρώπων με χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης και φυσικές δυσμορφίες, και αυτό θα παραμείνει μία τραγική γενετική κληρονομιά στο ανθρώπινο είδος.

Η λύση, τότε και τώρα, έχει αλλάξει

Ο Φυσικός Dr Michio Kaku τράβηξε την προσοχή του κόσμου όταν στις 18 Μαρτίου 2011 μίλησε στο CNN και πρότεινε στον Πρωθυπουργό της Ιαπωνίας να επιλέξει  την «Λύση του Τσέρνομπιλ» για την Fukusima. Ο Kaku είπε ότι ο Πρωθυπουργός θα έπρεπε να διατάξει τις εναέριες δυνάμεις της Ιαπωνίας να βομβαρδίσουν τους πυρηνικούς αντιδραστήρες με μπορόνιο, άμμο, νερό και τσιμέντο όπως έκανε και ο Κόκκινος Στρατός στο Τσέρνομπιλ. Το μπορόνιο απορροφά τα νετρόνια, την ραδιενεργή καρδιά των αντιδραστήρων. Η ώρα όμως για τη λύση αυτή έχει περάσει. Πολλαπλές εκρήξεις κατέστρεψαν τους αντιδραστήρες και τις δεξαμενές που συγκρατούν τους παλιούς ραδιενεργούς πυρήνες εβδομάδες πριν. Εκατοντάδες με χιλιάδες τόνους από τους φλεγόμενους υψηλώς ραδιενεργούς πυρηνικούς αντιδραστήρες εκτινάχθηκαν στην ατμόσφαιρα.

Ο αόρατος, θανατηφόρος Ραδιενεργός Καπνός ήδη έχει καλύψει το Βόρειο Ημισφαίριο και όποιος ζει σε αυτό είναι μολυσμένος από ραδιενέργεια.

Η μόνη λύση αυτή τη στιγμή για την αντιμετώπιση της καταστροφής είναι η κάλυψη των αντιδραστήρων με νερό. Γενικά, η ραδιενέργεια δεν μπορεί να δραπετεύσει στην ατμόσφαιρα εάν είναι καλυμμένη από νερό. Η λύση είναι το «σπρώξιμο» των αντιδραστήρων στη θάλασσα μέσω υπόγειων διόδων που θα ανοιχτούν με πυρηνικά όπλα και η μετέπειτα παραλαβή των κατεστραμμένων πια αντιδραστήρων από ειδικά εξοπλισμένα υποβρύχια. Η παραλαβή αυτή θα πρέπει να γίνει άμεσα ώστε να προστατευτεί ο ωκεανός από τη μόλυνση με ραδιενέργεια. Η επιφάνεια του ωκεανού θα μπλοκάρει την διαφυγή της ραδιενέργειας.

Η επιλογή του «Μην Κάνεις Τίποτα»

Το να μην παίρνεται καμία δράση επιτρέπει τη γρήγορη εξέλιξη του θανάτου πολλών χιλιάδων ανθρώπων. Είναι απαράδεκτη αυτή η στάση απέναντι σε μία τέτοια καταστροφή. Πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα με τη βοήθεια των Η.Π.Α. καθώς η Ιαπωνία δεν έχει τον απαραίτητο εξοπλισμό για να φέρει εις πέρας την παραπάνω λύση.

Πηγή: Veteranstoday

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΟΣ ΜΕ ΥΠΕΡΗΧΟΥΣ. ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΚΙΝΔΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΩΔΥΝΗ

Συντάκτης: Αλέξανδρος Γιατζίδης, Μ.D., medlabnews.gr




Αν αισθάνεστε:

• ημικρανίες, 
• πονοκεφάλους, 
• κούραση, 
• βαρύ κεφάλι, 
• μπούκωμα στα αυτιά, 
• πόνο ανάμεσα στα μάτια ή σε ολόκληρο το πρόσωπο ή
•  στο πίσω μέρος του κεφαλιού

τότε μπορεί να οφείλεται σε ιγμορίτιδα, δηλαδή σε φλεγμονή των κοιλοτήτων γύρω από τη μύτη. 

Η ιγμορίτιδα είναι μια από τις πιο συνηθισμένες αιτίες επίσκεψης στον ιατρό. Πλήττει μικρούς και μεγάλους, πολλές φορές για μερικές ημέρες αλλά συχνά με τακτικές υποτροπές που βασανίζουν τον πάσχοντα για μήνες ή και χρόνια.  Ιγµορίτιδα είναι η φλεγµονή των ιγµορείων άντρων, τα οποία αποτελούν µέρος των παραρρίνιων κόλπων του προσώπου. Εκτός από τα ιγµόρεια οι υπόλοιποι παραρρίνιοι κόλποι είναι: oι µετωπιαίοι, ο σφηνοειδής και οι ηθµοειδείς κυψέλες. Όταν αυτοί για διάφορους λόγους φλεγµαίνουν, τότε δηµιουργούνται οι παραρρινοκολπίτιδες, µε πιο συχνή απ’ όλες, αυτή της ιγµορίτιδας.

Πώς γίνεται η διάγνωση

Συνήθως η διάγνωση είναι κλινική. Παλαιότερα τόσο οι γενικοί όσο και οι ειδικοί γιατροί χρησιµοποιούσαν πάρα πολύ τις ακτινογραφίες στους παραρρινίους κόλπους, τώρα πια όµως αυτός ο τρόπος διάγνωσης έχει εγκαταλειφθεί για να µην επιβαρύνεται ο ασθενής από την ακτινοβολία. Σε κάποιες περιπτώσεις µπορεί να χρειαστεί ακτινολογική απεικόνιση και καλλιέργεια δείγµατος που λαµβάνεται από το µέσο ρινικό πόρο. 

Με την σύγχρονη τεχνολογία πιά μπορεί να γίνει υπέρηχος για ιγμορίτιδα, όπου γλιτώνουμε την έκθεση σε ακτινοβολία, και με τον οποίο φαίνεται σε οθόνη το υγρό των κόλπων, η πάχυνση των βλεννογόνων, κάποια κύστη και η χρόνια ιγμορίτιδα. Αυτή η εξέταση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για παιδιά και εγκύους και φυσικά για όλους όσους συχνά ταλαιπωρούνται με αυτό το πρόβλημα (οδηγοί μηχανής, κολυμβητές, δύτες, κλπ).

Η εξέταση γίνεται στο MEDLAB IATΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ από ιατρό ακτινολόγο εξειδικευμένο στον υπέρηχο ιγμορίτιδας. Δυστυχώς επειδή είναι από τις νέες εξετάσεις, δεν έχει περαστεί στα ταμεία. 

Πώς θεραπεύεται η ιγµορίτιδα

Όταν πρόκειται για ιογενή ιγµορίτιδα τα µέτρα που παίρνουµε είναι υποστηρικτικά. Προσπαθούµε να αποσυµφορήσουµε τη µύτη µε τοπικά σπρέι, κάνουµε ρινικές πλύσεις µε αλατούχα διαλύµατα, εισπνοές ατµού µε ευκάλυπτο ή λίγη µέντα, παίρνουµε βιταµίνες, κάνουµε δηλαδή ό,τι θα κάναµε για να αντιµετωπίσουµε ένα κοινό κρυολόγηµα. Όταν όµως έχουµε διαγνωσµένη βακτηριδιακή, έχουµε δηλαδή µικροβιακή ιγµορίτιδα, πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν δύο πράγµατα. Το πρώτο είναι να καταπολεµηθεί το µικρόβιο µε αντιβίωση και το δεύτερο να αποσυµφορηθεί η µύτη, να µειωθεί δηλαδή το οίδηµα για να καταργηθεί ο µηχανισµός που προκάλεσε την ιγµορίτιδα, έτσι ώστε να «ανοίξει» η µύτη, να ανοίξει το στόµιο του ιγµορείου και να γίνεται φυσιολογικά η παροχέτευση των υγρών.

Πρακτικές συµβουλές

Η καλή διατροφή, η διακοπή του καπνίσµατος, γενικότερα η διατήρηση της µύτης του σ’ ένα καλό επίπεδο είναι µερικές συµβουλές. Εάν κάποιος νιώθει ότι η µύτη του είναι «µπουκωµένη» χωρίς όµως να είναι άρρωστος ή να έχει κρυολογήσει, εάν η αναπνοή του δεν είναι καλή, θα πρέπει να απευθυνθεί στον ειδικό. Η µύτη µας χρειάζεται υγρασία, οι απότοµες αλλαγές της θερµοκρασίας, ο κλιµατισµός, ο κακός εξαερισµός, είναι συνθήκες που την επιβαρύνουν. Από την άλλη πολύ σηµαντικός παράγοντας είναι η πειθαρχία του ίδιου του ασθενούς. Πολλοί ασθενείς λένε: «Είµαι µπουκωµένος, εντάξει θα ζήσω µε αυτό το πρόβληµα». Δεν είναι όµως έτσι, καθώς υπάρχουν πλέον πάρα πολλές λύσεις για την αντιµετώπισή του.

Πηγή

www.medlab.gr

Αντιμετωπίστε τον πονοκέφαλο-ημικρανία με παρακεταμόλη. Η υγρασία φέρνει πονοκέφαλο.

Επιμέλεια: Aλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr


Περίπου το 18% των γυναικών και το 6% των ανδρών υποφέρουν από ημικρανίες, που είναι πιο συχνές στους νέους και τους ηλικιωμένους. Ορισμένες τροφές, το αλκοόλ, το άγχος και μερικές ορμόνες θεωρούνται ότι είναι ανάμεσα στους παράγοντες που "πυροδοτούν" ένα πονοκέφαλο. Τώρα πλέον προστίθεται και ο καιρός.


Αν τον τελευταίο καιρό ταλαιπωρείστε από πονοκέφαλο, μπορεί να οφείλεται στον ζεστό καιρό καθώς και στην υγρασία.


Όταν αυξάνεται η θερμοκρασία αυξάνει και η πιθανότητα εμφάνισης ημικρανίας ή σοβαρού πονοκεφάλου. Σε πρόσφατη έρευνα, επιστήμονες ανακάλυψαν αύξηση 7,5% του κινδύνου εμφάνισης πονοκεφάλου για κάθε 2 βαθμούς Κελσίου.
Η χαμηλή βαρομετρική πίεση που συχνά προϋπάρχει της βροχής, συνδέεται με μικρή αύξηση των πονοκεφάλων, που δεν είναι τύπου ημικρανίας.


Βέβαια ο πονοκέφαλος επιτείνεται από το στρες, την έντονη άσκηση, το κάπνισμα, στην κατάχρηση καφέ και μερικές τροφές.
Αντιμετωπίστε τον με περπάτημα μετριάζοντας το στρες, με φυσικοθεραπεία, με λήψη φαρμάκων. Τα μη στεροειδή, αντιφλεγμονώδη σκευάσματα, (ΜΣΑΦ), όπως η ασπιρίνη ή ιβουπροφαίνη είναι αποτελεσματικά έναντι πολλών ειδών πονοκεφάλου. Ωστόσο, να αποφεύγετε να λαμβάνετε τακτικά αυτά τα χάπια καθώς μπορούν να οδηγήσουν σε πονοκέφαλο από κατάχρηση φαρμάκων ή πονοκέφαλο που επιστρέφει μόλις περάσει η επήρεια των αναλγητικών.


Πρόσφατα σε διεθνές ιατρικό περιοδικό δημοσιεύτηκε, από τους καθηγητές Derry S, Moore RA, McQuay, μια μελέτη για την αντιμετώπιση του πονοκεφάλου και της ημικρανίας. Μελετήθηκαν 2800 άτομα και αντιμετώπισαν περίπου 4500 κρίσεις ημικρανίας.
Η μελέτη κατέληγε στο συμπέρασμα ότι πολλοί πονοκέφαλοι αντιμετωπίζονται αν ο ασθενής πάρει 1000 mgr παρακεταμόλης σε συνδυασμό με αντιεμετικό φάρμακο. Υπάρχουν πολλά γνωστά σκευάσματα στην Ελληνική αγορά που περιέχουν παρακεταμόλη (μόνο χωρίς καμία άλλη ουσία) και μάλιστα κάποια σε αυτήν την ποσότητα. Προσοχή όμως: Mέχρι 4000mgr ημερησίως επιτρέπετε να πάρετε παρακεταμόλης και αυτό γιατί έχει παρατηρηθεί ότι η υπερδοσολογία κάνει ζημιά στο συκώτι.


Πρέπει να επισκεφτείτε τον γιατρό για οποιοσδήποτε νέο πονοκέφαλο που είναι ασυνήθιστα έντονος ή διαρκεί περισσότερο από δυο μέρες. Σημαντικό επίσης είναι να γνωστοποιήσετε στον γιατρό σας αν αλλάζει η εικόνα του πονοκεφάλου σας-για παράδειγμα αν υπάρχουν νέοι παράγοντες που τον προκαλούν. Αν εμφανίσατε πονοκέφαλο μαζί με παράλυση, σύγχυση, πυρετό ή ακαμψία αυχένα χρειάζεστε επείγουσα ιατρική φροντίδα.


Από: Medlab Ιατρικο Ινστιτουτο

Πολλαπλή Σκλήρυνση ή Σκλήρυνση κατά Πλάκας. 25 Μαίου Παγκόσμια Ημέρα Πολλαπλής Σκλήρυνσης

Η τελευταία Τετάρτη του Μαΐου θεσπίστηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Πολλαπλής Σκλήρυνσης (MSIF) ως η Παγκόσμια Ημέρα για τη Πολλαπλή Σκλήρυνση και από το 2009 γιορτάζεται με εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο.

Στόχος είναι η ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού και της Πολιτείας, η επίτευξη μεγαλύτερης κατανόησης μέσω της σωστής ενημέρωσης για αυτή τη χρόνια πάθηση, καθώς και τις επιπτώσεις στην καθημερινότητα των πασχόντων αλλά και των οικογενειών τους.

Υπολογίζεται ότι πάνω από 2.500.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από Πολλαπλή Σκλήρυνση.

Η πολλαπλή σκλήρυνση (ΠΣ), γνωστότερη με την παλαιότερη ονομασία της «σκλήρυνση κατά πλάκας», είναι πάθηση που τη χαρακτηρίζει η απογύμνωση των νευρώνων του κεντρικού νευρικού συστήματος από τη μυελίνη, το λιπαρό μονωτικό περίβλημα τους. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζονται  πλάκες απομυελίνωσης σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Είναι μια χρόνια και αγνώστου αιτιολογίας πάθηση, μη μεταδοτική, σπανιότατα μόνο κληρονομική, η οποία δεν θεωρείται «ψυχοπάθεια», ούτε οφείλεται σε άγχος, αν και συχνά επιδεινώνεται εξ αιτίας του. 

Η έναρξη παρατηρείται σχετικά νωρίς, με συμπτώματα όπως διαταραχές της ισορροπίας, της όρασης, της ουροδόχου κύστης και της αισθητικότητας του δέρματος. Η συχνότητά της είναι μεγάλη και μπορεί να προσβάλει τον οποιοδήποτε. Αυτό, σε συνδυασμό με τη μικρή ηλικία έναρξης την καθιστά μάστιγα που πλήττει νέα και λειτουργικά άτομα. Το αίτιό της παραμένει γενικά σκοτεινό.

Ο όρος «σκλήρυνση κατά πλάκας» πηγάζει από τη Γαλλική σχολή νευρολογίας (sclérose en plaques).  Η επικράτηση της αγγλικής γλώσσας στην ιατρική βιβλιογραφία οδήγησε και στην αλλαγή του ονόματος, σε  «πολλαπλή σκλήρυνση» (multiple sclerosis, η συντομευμένα MS). Ο περίφημος Γάλλος νευρολόγος Jean Martin Charcot είναι αυτός που περιέγραψε και παρουσίασε στο Παρίσι για πρώτη φορά την ΠΣ, το 1868. 

Αιτίες της ΣκΠ

Η αιτία της ΣκΠ δεν είναι ακόμη γνωστή, αλλά ερευνητές από όλο τον κόσμο, σχολαστικά, συνδέουν, μαζί, τα κομμάτια του παζλ.

Η βλάβη στην μυελίνη, μπορεί να είναι αποτέλεσμα μίας ανώμαλης αντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος, όπου φυσιολογικά προστατεύει το σώμα από οργανισμούς που εισβάλλουν (βακτήρια και ιούς). Πολλά από τα χαρακτηριστικά της ΣκΠ, υποστηρίζουν ότι είναι μία αυτό-άνοση νόσος όπου το σώμα επιτίθεται στα δικά του κύτταρα και ιστούς, όπου στην περίπτωση της ΣκΠ είναι η μυελίνη. Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν τι πυροδοτεί το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί στην μυελίνη, αλλά πιθανολογείται ότι είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων.

Μια θεωρία είναι ότι ένας ιός, πιθανόν διατηρείται ανενεργός στο σώμα, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ασθένειας και να διαταράξει το ανοσοποιητικό σύστημα ή άθελα να υποκινήσει την αυτό-άνοση διαδικασία. Μία μεγάλη έρευνα που έλαβε μέρος προσπάθησε να αναγνωρίσει έναν ιό που σχετίζεται με την Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Είναι πιθανόν να μην υπάρχει κάποιος ιός της ΣκΠ, αλλά κάποιοι γνωστοί ιοί όπως, ιλαρά ή ερυθρά, μπορεί να λειτουργήσουν ως εναρκτήρια για ΣκΠ. Αυτή η έναρξη ενεργοποιεί τα λεμφοκύτταρα στην αιματική ροή, τα οποία εισέρχονται στον εγκέφαλο, και κάνουν ευπρόσβλητους τους αμυντικούς μηχανισμούς του εγκεφάλου. Επίσης μέσα στον εγκέφαλο αυτά τα κύτταρα ενεργοποιούν άλλα στοιχεία του ανοσοποιητικού συστήματος με τέτοιο τρόπο που επιτίθενται και καταστρέφουν την μυελίνη.

Ποιος μπορεί να αναπτύξει ΣκΠ;

Οι γυναίκες είναι πιο πιθανόν να αναπτύξουν ΣκΠ από τους άνδρες, με την νόσο να εμφανίζεται 50% συχνότερα στις γυναικές παρά στους άνδρες (3 γυναίκες για κάθε 2 άνδρες). Η ΣκΠ είναι ασθένεια των νεαρών ατόμων; Ο μέσος όρος έναρξης περίπου 29-33 ετών, αλλά το εύρος της έναρξης είναι εξαιρετικά διευρυμένο από περίπου 10-59 ετών.

Συνηθέστερα συμπτώματα 

Η ΣκΠ είναι μία ποικίλης κατάσταση και τα συμπτώματα αυτής εξαρτώνται από το ποια περιοχή του Νευρικού Συστήματος έχει επηρεαστεί. Δεν υπάρχει κάποιο κοινό καλούπι στην ΣκΠ, και κάθε ασθενής εμφανίζει διαφορετική ομάδα συμπτωμάτων, τα οποία ποικίλλουν από χρόνο σε χρόνο και μπορεί να αλλάξουν σε σοβαρότητα και διάρκεια, ακόμη και στο ίδιο άτομο.

Δεν υπάρχει τυπική ΣκΠ. Οι περισσότεροι ασθενείς με ΣκΠ βιώνουν περισσότερο από ένα συμπτώματα, και ενώ υπάρχουν συμπτώματα κοινά σε πολλούς ανθρώπους, κανένα άτομο δεν έχει όλα εκείνα. Τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

Οπτικές Διαταραχές

• Θαμπή όραση

• Διπλή όραση (διπλωπία)

• Οπτική νευρίτιδα

• Ακούσια απότομη κίνηση ματιού

• Σπάνια, ολική απώλεια της όρασης

Προβλήματα ισορροπίας και συντονισμού

• Απώλεια ισορροπίας

• Τρόμος

• Ασταθές βάδισμα (αταξία)

• Ίλιγγος

• Αδεξιότητα των άκρων

• Απώλεια συντονισμού

• Αδυναμία: μπορεί να επηρεάσει τα πόδια και την βάδιση.

Σπαστικότητα

• Εναλλαγή μυϊκού τόνου και μυϊκή δυσκαμψία μπορεί να επηρεάσουν την κινητικότητα και την βάδιση

• Σπασμοί

Μετατροπές στην αισθητικότητα (δυσαισθησίες)

• Μυρμηγκιάσματα

• Μουδιάσματα

• Αίσθημα καψίματος

• Πόνος που συνδέεται με την ΣκΠ π.χ. πόνοι προσώπου (όπως νευραλγία τρίδαμου) και μυϊκοί πόνοι.

Διαταραχές στην ομιλία

• Επιβράδυνση του λόγου

• Αδυναμία εξεύρεσης λέξεων

• Αλλαγές στον ρυθμό του λόγου

• Δυσκολίες στην κατάποση (δυσφαγία)

Κόπωση

• Ένα εξουθενωτικό είδος κοινής κόπωσης το οποίο είναι απρόβλεπτο ή δυσανάλογο προς την δραστηριότητα. Η κόπωση είναι από τα πιο συχνά συμπτώματα της ΣκΠ.

Προβλήματα κύστης και εντέρου

• Τα προβλήματα κύστης εμπεριέχουν την ανάγκη για συχνή και/ή επιτακτική ούρηση, ατελές άδειασμα της ουροδόχου κύστης ή άδειασμα σε ακατάλληλες στιγμές.

• Τα προβλήματα του εντέρου εμπεριέχουν δυσκοιλιότητα και σπάνια απώλεια του εντερικού ελέγχου.

Σεξουαλικότητα και σεξουαλικές σχέσεις

• Ανικανότητα

• Ελαττωμένη διέγερση

• Απώλεια της αίσθησης

Ευαισθησία στη ζέστη

• Συνήθως τα συμπτώματα χειροτερεύουν με την ζέστη

Γνωστικές και συναισθηματικές διαταραχές

• Απώλεια της βραχυπρόθεσμης μνήμης

• Διάσπαση προσοχής, και διαταραχή της κρίσης, της σκέψης και του συναισθήματος

Ενώ κάποια από τα συμπτώματα είναι εμφανή, κάποια άλλα όπως η κόπωση, απώλεια της αισθητικότητας, προβλήματα μνήμης και συγκέντρωσης, δεν είναι καθόλου εμφανή. Αυτά μπορεί να είναι δύσκολα στην περιγραφή τους, και ορισμένες φορές οι συγγενείς και οι φροντιστές τους δεν αντιλαμβάνονται την επίδραση που μπορεί να έχουν στα άτομα με ΣκΠ και την εργασία τους, τις κοινωνικές δραστηριότητες και την ποιότητα ζωής τους.

Η σοβαρότητα ποικίλει  

Η ΠΣ εξελίσσεται προοδευτικά και με χρόνιο χαρακτήρα. Τα συμπτώματα με τα οποία εμφανίζεται μπορεί να υποκρύπτουν οποιαδήποτε άλλη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος και απαιτούν άμεση παραπομπή σε νευρολόγο. Ωστόσο, τα ίδια τα συμπτώματα σπάνια είναι επικίνδυνα για τη ζωή. Σε μεγάλη μελέτη που έγινε στη Μ. Βρετανία φάνηκε ότι από το 1963 η μέση επιβίωση των πασχόντων ανεβαίνει σταθερά, έτσι ώστε ενώ το 1963 πέθαναν σε ηλικία μικρότερη των 59 ετών 536 ασθενείς και σε ηλικία μεγαλύτερη των 60 ετών 275 ασθενείς, το 1990 τα αντίστοιχα νούμερα ήταν 360 και 440. Στη μείωση αυτή συμβάλει η ανοσοτροποποιητική αγωγή. 

Ως προς το πώς θα εξελιχθεί η νόσος, κάποια χαρακτηριστικά θεωρούνται επιβαρυντικά, όπως το άρρεν φύλο, το μικρό χρονικό διάστημα μεταξύ της πρώτης και δεύτερης ώσης, η μεγαλύτερη ηλικία έναρξης, οι πολλές υποτροπές, η παρουσία πολλαπλών βλαβών στη μαγνητική τομογραφία και η προσβολή της κινητικότητας αμέσως κατά την έναρξη.

Εάν δεν χορηγηθούν φάρμακα και η ΠΣ εξελιχθεί με «φυσικό τρόπο», υπάρχουν αδρά 7 μορφές εξέλιξης: με σοβαρές υποτροπές, αυξανόμενη ανικανότητα και πρόωρος θάνατος, που είναι και η σοβαρότερη μορφή, με πολλές μικρές ώσεις που προοδευτικά αυξάνονται σε διάρκεια και σοβαρότητα, με διαρκή βραδεία εξέλιξη, υποτροπές και αυξανόμενη ανικανότητα ή με συνεχή βραδεία εξέλιξη χωρίς ώσεις. Σπανιότερα, υπάρχουν περιπτώσεις με αρχική πλήρη υποχώρηση της νόσου που ακολουθείται όμως από επιδείνωση πολλά έτη μετά ή με επαναλαμβανόμενες ώσεις των οποίων η συχνότητα και η σοβαρότητα προοδευτικά μειώνεται έτσι ώστε να μην εγκαταλείπονται σοβαρά ελλείμματα ή τέλος, με ελάχιστες υποτροπές και χωρίς καθόλου ελλείμματα (καλοήθης ΠΣ). Η τελευταία μορφή δυστυχώς αφορά μόνο τον 1 στους 7 περίπου ασθενείς. Πολλοί από αυτούς μάλιστα μπορεί να πάσχουν και να μη το μάθουν ποτέ, αν δεν προσέλθουν σε νευρολόγο που θα υποπτευθεί τη νόσο και θα τους υποβάλει σε μαγνητική τομογραφία.  

Τα Νεότερα στη θεραπεία της Πολλαπλής Σκλήρυνσης


Η θεραπεία της πολλαπλής σκλήρυνσης ήταν το θέμα διάλεξης την οποία έδωσε πρόσφατα ο νευρολόγος Μάριος Παντζιαρής στο ξενοδοχείο Hilton Park.


Τη διάλεξη παρακολούθησαν μέλη και φίλοι του Παγκύπριου Συνδέσμου Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας.

MS Therapy November 2009 N

Πειραματικά φάρμακα 

Στα υποψήφια μελλοντικά φάρμακα για την ΠΣ περιλαμβάνονται ποικίλες ουσίες διαφορετικής δράσης, ενώ συνεχώς ανακαλύπτονται και νέες. Όλες αυτές οι ουσίες βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο, που  σημαίνει ότι ορισμένες, για να φτάσουν στο φαρμακείο της γειτονιάς μας, ίσως να χρειαστούν αρκετά χρόνια.

Τι άλλο πρέπει να προσέχει κανείς γενικότερα; 

Η έλλειψη μιας οριστικής θεραπείας για την ΠΣ προκαλεί συχνά το φαινόμενο να αποκτούν δημοσιότητα διαφορές πειραματικές θεραπείες, οι οποίες δεν έχουν επίσημη ιατρική τεκμηρίωση. Αυτές μπορεί να έχουν τόσο υλικό όσο και ψυχικό κόστος για τους ασθενείς. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι ακόμη και μελέτες με καλή επιστημονική μεθοδολογία που έχουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα και που γεννούν αρχικά ελπίδες, στην πορεία δεν επιβεβαιώνονται ή διαψεύδονται. Δεν είναι σωστή πρακτική η ενημέρωση για την πάθηση από πήγες πρωτογενούς έρευνας και εξειδικευμένου επιστημονικού περιεχομένου, καθώς πολύ μικρό ποσοστό των αποτελεσμάτων αυτού του είδους έρευνας περνά τελικά στην κλινική πράξη. 

Κάποιες εναλλακτικές μορφές θεραπείας, κυρίως συμπτωματικού χαρακτήρα, μπορεί να φανούν χρήσιμες σε κάποιους ασθενείς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα φανούν χρήσιμες σε όλους και θα πρέπει να λαμβάνεται πάντα η γνώμη του θεράποντα γιατρού πριν να υποβληθεί κανείς σε αυτές. 

Σε ό,τι αφορά στην ψυχολογία του ασθενούς, μπορεί να ειπωθεί κάτι που φυσικά ισχύει και στις άλλες παθήσεις: η υγεία μας δεν καθορίζεται αποκλειστικά από τη σωματική μας ικανότητα, αλλά η συναισθηματική και ψυχολογική στάση μας παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στο να μας κρατά υγιείς και διανοητικά ενεργούς. Κάποιος που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πιθανό να μην μπορεί να ζήσει με τον τρόπο που θα ζούσε χωρίς αυτή ή να πραγματοποιήσει όσα ονειρευόταν και αυτό είναι φυσικό να προκαλεί θλίψη, απώλεια και πένθος. Ισορροπία όμως μπορεί να βρεθεί και πλεονεκτήματα μπορούν να αναδυθούν, εάν κανείς καταφέρει να αξιοποιήσει στο έπακρο τις οποίες ικανότητες και αποθέματα διαθέτει, κάτι στο οποίο άλλωστε οι περισσότεροι «υγιείς» αποτυγχάνουν! Κάποιοι λένε, άλλωστε, ότι είναι πολύ καλύτερο να κερδίσεις το εφικτό, παρά να ηττηθείς από το ανέφικτο...

EΠΙΜΕΛΕΙΑ: Αλέξανδρος Γιατζίδης, Μ.D., medlabnews.gr
ΠΗΓΕΣ: 

Κωνσταντίνος Χρ. Σπίγγος, νευρολόγος, Βασικές γνώσεις για την πολλαπλή σκλήρυνση

Multiple Sclerosis International Federation

Παγκύπριος Σύνδεσμος Πολλαπλής Σκλήρυνσης

Υπνωτικά Χάπια και τα προβλήματα που μπορούν να προκαλέσουν

Υπνωτικά Χάπια 


Ένα περιστασιακό χάπι ύπνου σε μια κρίση ή κατά τη διάρκεια μιας ασθένειας μπορεί να είναι χρήσιμο, αλλά τα υπνωτικά χάπια μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα. Σκεφτείτε
προσεκτικά πριν αρχίσετε υπνωτικά χάπια και συζητήστε το με το γιατρό σας επειδή μπορούν
να οδηγήσουν σε εθισμό. Εάν τα χρησιμοποιείτε, ρωτήστε το γιατρό ή το φαρμακοποιό σας
πώς να τα μειώσετε βαθμιαία. Μη σταματήσετε ξαφνικά να τα παίρνετε. Μπορείτε να ζητήσετε χάπια αντί κάψουλες δεδομένου ότι μπορούν να κοπούν εύκολα στα δύο εάν επιθυμείτε να μειώσετε τη δόση.










Οι παρενέργειες της μακροπρόθεσμης χρήσης περιλαμβάνουν:


• Απώλεια ισορροπίας


• Προβλήματα μνήμης


• Δυσκολία να σκεφθείτε καθαρά


• Ακράτεια


• Αλλαγές στις αισθήσεις και στα συναισθήματα


• Αλλαγές προσωπικότητας

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D. medlabnews.gr

Πηγή NSW Multicultural Health Communication Service 

Χρήσιμα και απλά, για να κοιμάστε καλύτερα την νύχτα.

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D. medlabnews.gr

Καθώς μεγαλώνουμε χρειαζόμαστε λιγότερο ύπνο. Ωστόσο, παρατίθενται εδώ ορισμένες συμβουλές για να σας βοηθήσουν να κοιμάστε:

• Αποκτήστε τη συνήθεια να κάνετε πάντα το ίδιο πράγμα πριν πάτε για ύπνο.

• Μην κοιμάστε το μεσημέρι και να είστε όσο το δυνατόν πιο δραστήριοι κατά τη

διάρκεια της ημέρας.

• Ρωτήστε το γιατρό ή το φαρμακοποιό σας εάν θα μπορούσαν να επηρεάζουν τον ύπνο σας οποιαδήποτε φάρμακα που παίρνετε. Μερικά παραδείγματα είναι τα: Inderal, Betaloc, Sotacor, Dilatrend, Catapres, Efexor, Prozac, Aropax, Zoloft, Aurorix, Theo-dur, Indocid, Serepax, μερικά φάρμακα κατά του κρυολογήματος ή της γρίπης (που περιέχουν ψευδοεφεδρίνη).

• Αποφεύγετε να τρώτε οτιδήποτε βαρύ και πικάντικο το βράδυ, αλλά μην πηγαίνετε στο κρεβάτι νηστικοί.

• Ένα ποτήρι ζεστό γάλα πριν πάτε στο κρεβάτι κάνει καλό. Το τσάι, ο καφές, το κακάο, η κόκα κόλα και τα τσιγάρα μπορούν να σας εμποδίσουν να κοιμηθείτε.

• Γυμνάζεστε κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά όχι λίγο πριν πάτε στο κρεβάτι.

• Κάντε το υπνοδωμάτιό σας όσο το δυνατόν πιο άνετο, χαμηλώστε τα φώτα και το θόρυβο. Προσπαθήστε να εξασφαλίζετε ότι υπάρχει κυκλοφορία φρέσκου αέρα.

• Διατηρείτε τα πόδια σας ζεστά στο κρεβάτι. Είναι σημαντικό να εξασφαλίζετε ότι το στρώμα και το μαξιλάρι σας είναι όσο το δυνατόν πιο άνετα.

• Η νευρικότητα, το άγχος ή οι ανησυχίες για την οικογένεια και τα χρήματα ταράζουν τον ύπνο. Μιλήστε στο γιατρό σας σχετικά με το πώς να ζητήσετε βοήθεια ή ρωτήστε σχετικά με τις κλινικές ύπνου.

• Για να σας βοηθά να χαλαρώνετε, ακούτε κάποια ηρεμιστική μουσική  αυτό θα βοηθήσει επίσης να καλυφθεί οποιοσδήποτε θόρυβος γύρω σας.

Πηγή NSW Multicultural Health Communication Service