Τι είναι η κρυοθεραπεία; Πως αντιμετωπίζει αποτελεσματικά πόνους κακώσεων, μυών, μέσης και αρθρώσεων;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr

Ο πόνος που συνήθως ακολουθεί τους τραυματισμούς ή τις παθήσεις μπορεί να διαταράξει τη  λειτουργικότητα του ατόμου στα επίπεδα: της φυσιολογίας του οργανισμού, σε ψυχολογικό, κοινωνικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο. Συνεπώς η προσέγγιση του πόνου οφείλει να είναι πολυπαραγοντική, δίνοντας σημασία σε όλες τις προαναφερθείσες πτυχές και κυρίως στη λειτουργική ικανότητα του πάσχοντος που μειώνεται λόγω του πόνου.

Ιστορικά η χρήση των φυσικών μέσων για τη θεραπεία του πόνου ήταν εμπειρική. Οι πρόσφατες ανακαλύψεις στη νευροφυσιολογία για την αντίληψη και τη ρύθμιση του πόνου παρέχουν εγκυρότερες πληροφορίες για τη χρήση των φυσικών μέσων και της άσκησης

Το βίωμα του πόνου κάθε ατόμου περιλαμβάνει την αντίληψη της αίσθησης του πόνου και την αντίδραση (απόκριση) σ’ αυτή την αντίληψη. Η αντίληψη του πόνου γίνεται στον φλοιό (γνωστική - αξιολογική λειτουργία). Αυτό το συνθετικό σκέψης –αίσθησης του πόνου είναι υποκειμενικό, εξαιρετικά́ πολύπλοκο και εξατομικευμένο. Επηρεάζεται από παράγοντες που επιδρούν στον ερεθισμό των αλγοϋποδοχέων και στη διαβίβαση της ώσης, καθώς επίσης και τη δεκτικότητα και ερμηνεία του φλοιού.

Κρυοθεραπεία

Τα φυσιολογικά αποτελέσματα του κρύου είναι ως επί το πλείστον αντίθετα από εκείνα της θερμότητας, με κύριο χαρακτηριστικό την τοπική μείωση της θερμοκρασίας. Η εφαρμογή τοπικού ψύχους με οποιαδήποτε μορφή, θεωρείται δικαιολογημένα μία πολύ δημοφιλής και αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπιση των κακώσεων στα μαλακά μόρια. Το τοπικό ψύχος χρησιμοποιείται επίσης με επιτυχία για την ανακούφιση του πόνου και σε τραυματισμούς από καταπόνηση. Ο στόχος είναι άλλωστε να ελαττωθεί η εσωτερική αιμορραγία και το οίδημα και έτσι να διευκολυνθεί η εξέλιξη της επούλωσης. Το ψύχος προκαλεί σπασμό στους μύες του τοιχώματος των αρτηριδίων, γεγονός που οδηγεί σε στένωση του αυλού τους και κατ' επέκταση σε καθυστέρηση της αιματικής κυκλοφορίας.

Η δεύτερη, εξίσου σημαντική συνέπεια, είναι η ελάττωση της ταχύτητας της νευρικής αγωγιμότητας και του πόνου. Έχει τέλος διαπιστωθεί ότι το ψύχος προκαλεί μείωση της ενζυματικής δραστηριότητας του μεταβολισμού στις ψυχόμενες περιοχές, ελαττώνει το μυϊκό σπασμό, ενώ οδηγεί και σε τοπική αντίδραση αγγειοδιαστολής.

Η κρυοθεραπεία στο κεφάλαιο των αθλητικών κακώσεων θεωρείται ιδιαίτερα ευεργετική, γιατί ο ασθενής ανακουφίζεται σύντομα από τα συμπτώματά του και αισθάνεται έτοιμος να επιστρέψει στις δραστηριότητές του.

Επιπλέον εφαρμόζεται εύκολα, γίνεται ανεκτή χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, στερείται αντενδείξεων και είναι ουσιαστικά ανέξοδη. Η αρχική θεραπεία μίας οποιασδήποτε κάκωσης ακολουθεί το ακρωνύμιο ICE το οποίο προέρχεται από τα αρχικά των αγγλόφωνων λέξεων «Ice» (πάγος), «Compression» (συμπίεση) και «Elevation» (ανύψωση). Αυτό σημαίνει ότι η πρώτη φροντίδα ενός τραυματισμένου μέλους είναι να εφαρμοστεί τοπικά ψυχρό επίθεμα, να ασκηθεί συμπίεση -με την εφαρμογή συνήθως ελαστικής περίδεσης- και να ανυψωθεί σε ανάρροπη θέση.

Έρευνες, που έχουν γίνει σε αθλητές, οι οποίοι είχαν μεγάλου βαθμού κάκωση, έδειξαν ότι αν υπάρξει, επιπλέον, επιμέρους επίδεση- και μάλιστα αρκετά πιεστική- τα αποτελέσματα είναι καλύτερα, καθώς ελαττώνεται, σε μεγάλο βαθμό, ο μεταβολισμός. Με την άμεση χρήση στον τραυματισμό προκαλείται τοπική αγγειοσυστολή, προλαμβάνοντας την αιμορραγία και το αποκαλούμενο οίδημα. Η κρυοθεραπεία, στα πρώτα στάδια της κάκωσης, χρησιμοποιείται για να μειώσει τον πόνο και τον αντανακλαστικό μυϊκό σπασμό, έχοντας αναλγητική δράση. Κατά τη διάρκεια της κάκωσης ή χτυπήματος, ο αθλητής οφείλει να βάλει αμέσως πάγο. Αυτός μπορεί να τοποθετηθεί είτε μέσω μιας παγοκύστης, είτε ενός μεγάλου κομματιού πάγου, τυλιγμένου σε μια πετσέτα ή χαρτοπετσέτα. Σε καμία περίπτωση δεν συνίσταται ο πάγος να έρχεται σε επαφή με το δέρμα, καθώς υπάρχει κίνδυνος εγκαύματος. Για το λόγο αυτό, καθώς και για καλύτερα – ταχύτερα αποτελέσματα αλλά και ευκολία χρήσης, προτείνονται ειδικά προϊόντα Κρυοθεραπείας που κυκλοφορούν στα φαρμακεία.

Η χρήση της κρυοθεραπείας είναι επιτακτική για τα πρώτα στάδια του τραυματισμού και κυρίως για τις πρώτες 48 ώρες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις έχει εφαρμοστεί η κρυοθεραπεία και για 72 ώρες. Η επανάληψη εστιάζεται ανά 2-3 ώρες, αν και η χρήση κάθε μισή ώρα, που ορισμένοι αναφέρουν, όχι μόνο θεωρείται υπερβολική, αλλά μάλλον είναι και αναποτελεσματική. Καλό είναι, η τραυματισμένη περιοχή να τοποθετείται ψηλότερα από το υπόλοιπο σώμα. Επίσης, ο αθλητής που υπέστη κάκωση πρέπει να ξεκουράζεται για να αποφύγει την επιπλέον φόρτιση και την επέκταση της βλάβης σε περισσότερους ιστούς, ενώ παράλληλα θα πρέπει να δοθεί χρόνος στον οργανισμό για να ξεκινήσει τη διαδικασία της επούλωσης.

Επισημαίνεται ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αντικαθιστά τον ορθοπαιδικό, που πρέπει να επιληφθεί αμέσως του θέματος για να κάνει σαφή διάγνωση και σαφές προγραμματισμό, βάζοντας στόχους στην προπόνηση που πρέπει να ακολουθήσει ο αθλητής, ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω επιδείνωση.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η κρυοθεραπεία δεν περιορίζεται μόνο σε επώδυνες τραυματικές καταστάσεις, αλλά δρα και ως μέσο χαλάρωσης και ξεκούρασης, ύστερα από μια προπόνηση. Αρκετά προγράμματα αποβλέπουν σ’ ένα είδος κρυοθεραπείας με παγωμένο νερό, έπειτα από παραμονή σε ζεστό μέρος (σάουνα ή χαμάμ), έχοντας ως στόχο την πλήρη αναζωογόνηση του οργανισμού.

Θα λέγαμε λοιπόν ότι με την κρυοθεραπεία επιτυγχάνουμε:

1)     Μείωση του κυτταρικού μεταβολισμού

2)     Αγγειοσυστολή των τριχοφόρων αγγείων (αρχικά)

3)     Μείωση της ροής του αίματος (αρχικά)

4)     Μείωση στην ταχύτητα της νευρικής αγωγιμότητας

5)     Μείωση στην μεταφορά λευκοκυττάρων και κυρίως φαγοκυττάρων

6)     Μείωση της φλεβικής και λεμφικής παροχέτευσης

7)     Μείωση της εκπόλωσης της μυϊκής ίνας

8)     Μείωση της μυϊκής αντίδρασης (σπασμός).

Οι διάφορες θεραπείες με εφαρμογή ψύξης σπάνια χρησιμοποιούνται μόνες τους. Συνήθως συνδυάζονται με κατάλληλες ασκήσεις όπως διάταση για αύξηση του βαθμού κινητικότητας και ενδυνάμωση. Οι θεραπείες αυτές δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με επηρεασμένο επίπεδο συνείδησης, σε περιοχές του σώματος που είναι αναισθητοποιημένες ή η αιματική κυκλοφορία είναι μειωμένη.

Αποτελέσματα κρυοθεραπείας:

• αγγειοσύσπαση
• μείωση αιματικής παροχής
• ελάττωση μεταβολισμού
• ελάττωση του πόνου και της ταχύτητας νευρικής αγωγιμότητας
• ελάττωση μυϊκού σπασμού
• σκληρότητα αρθρώσεων

Ενδείξεις κρυοθεραπείας:

• σε οξείες φλεγμονές, οποιασδήποτε αιτιολογίας
• σε επώδυνους οξείς ή χρόνιους μυϊκούς σπασμούς
• σε εγκαύματα
• σε μετεγχειρητικό οίδημα ή πόνο
• σε σπαστικότητα από βλάβη του ΚΝΣ

Εφαρμογές Κρυοθεραπείας

• Μυαλγίες
• Πόνοι αρθρώσεων
• Πόνοι μέσης, πλάτης, ώμου, αυχένα, γόνατος, ισχίου, αγκώνα & αστράγαλου.
• Πόνοι αρθρίτιδας & τενοντίτιδας
• Επώδυνοι μύες & σύνδεσμοι
• Πόνοι από τραυματισμούς κατά τη διάρκεια σπορ και άθλησης
• Κακώσεις, διαστρέμματα, τραβήγματα & θλάσεις

Αντενδείξεις:

• περιφερική αγγειοπάθεια και γενικότερα κυκλοφορική ανεπάρκεια
• δυσκαμψία αρθρώσεων (πριν την ακινητοποίησή τους)
• δυσανεξία ασθενή στο κρύο και με προσοχή σε περιπτώσεις καρδιαγγειακών και αναπνευστικών προβλημάτων
• σε ανοιχτό τραύμα

Μέσα κρυοθεραπείας

Ψυχρά επιθέματα: θήκες κατασκευασμένες, συνήθως, από πλαστικό και μεσολαβεί ανάμεσα σε αυτές και το δέρμα κάποιο μονωτικό υλικό (πετσέτα ή χαρτοβάμβακας) για την πρόληψη εγκαύματος. Διάρκεια εφαρμογής 10-15 λεπτά.

Μάλαξη με πάγο: με τη χρήση μικρών τεμαχίων πάγου γίνεται μάλαξη στην πάσχουσα περιοχή με μικρές, συνεχείς, κυκλικές κινήσεις. Διάρκεια εφαρμογής 5-10 λεπτά.

Εμβύθιση του μέλους σε κρύο νερό: με τη βοήθεια πάγου, ψύχεται νερό και βυθίζεται σε αυτό το πάσχον μέλος για 10-15 περίπου λεπτά.

Ψυκτικά σπρέι: γίνεται ψεκασμός με σπρέι ή εφαρμογή προϊόντος κρυοθεραπείας σε μορφή τζελ, σε περιπτώσεις οξέων τραυματισμών. 

Διαβάστε επίσης

Κρυοθεραπεία, μια πρωτοποριακή θεραπεία για την Ανακούφιση των Πρησμένων Ποδιών

Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.

18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία;

Πλατυποδία, για μικρούς και μεγάλους, αιτία για προβλήματα στο γόνατο και εκφυλιστική αρθροπάθεια.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Πλατυποδία είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για την περιγραφή μιας πάθησης του ποδιού, όπου η «καμάρα» είναι τόσο ελαττωμένη, ώστε όταν στεκόμαστε να είναι κοντά ή να εφάπτεται στο έδαφος (πρηνισμός). Η ποδική καμάρα αναπτύσσεται μετά την ηλικία των 12-18 μηνών αφού δηλαδή το βρέφος αρχίσει να περπατάει και ολοκληρώνεται γύρω στα 5-6 χρόνια.

Όλα τα παιδιά γεννιούνται πλατύποδα, η ποδική καμάρα, τα οστά, οι σύνδεσμοι και οι τένοντες που την στηρίζουν αναπτύσσονται σταδιακά μέχρι την ηλικία των 4-5 ετών.

Συνεπώς μέχρι την ηλικία αυτή δεν χρειάζεται κανενός είδους θεραπεία αφού η καμάρα δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί. Υπάρχει βέβαια και η πραγματική πλατυποδία που αφορά μικρό ποσοστό στον γενικό παιδικό πληθυσμό. Εδώ στη στήριξη το πέλμα είναι τελείως επίπεδο και η πτέρνα προς τα έξω, ενώ στη βάδιση στα δάκτυλα δεν υπάρχει αλλαγή στη μορφή του πέλματος. Επίσης και χωρίς στήριξη όταν το παιδί είναι ξαπλωμένο δεν υπάρχει καμάρα. Αυτά και μόνο τα παιδιά πρέπει να αντιμετωπισθούν θεραπευτικά με τη χρήση ειδικών υποδημάτων που κατασκευάζονται για το λόγο αυτό και διαθέτουν ειδικό ενσωματωμένο πέλμα και ανύψωση του έσω χείλους τόσο του τακουνιού όσο και της σόλας ώστε κατά την στήριξη να επικρατούν συνθήκες διόρθωσης των ανατομικών ανωμαλιών του πέλματος και της πτέρνας.

Τις περισσότερες φορές είναι κληρονομικής αιτιολογίας, αλλά μπορεί και να οφείλεται σε αδυναμία ή σύσπαση κάποιων μυών, ή σε λανθασμένη στάση ύπνου, ή σε αντιστάθμιση κάποιου μυοσκελετικού προβλήματος.

* To 85% των καυκάσιων πληθυσμών παρουσιάζουν πλατυποδία.

* Η πλατυποδία επηρεάζει την ανατομική ευθυγράμμιση των κάτω άκρων & κατ' επέκταση επηρεάζει την άρθροιση των φορτίων & των μυοσκελετικών προσαρμογών στον άνθρωπο.

Πλατυποδία μπορεί να έχει το ένα από τα δύο μας πόδια ή και τα δύο. 

Η πλατυποδία αναπτύσσεται σε μικρή ηλικία και οφείλεται :

•   Στην ύπαρξη χαλαρών συνδέσμων ανάμεσα στις αρθρώσεις και

•   Στο λίπος που έχουν τα παιδιά μεταξύ των οστών του ποδιού.

Όλα τα μωρά αρχικά φαίνεται να έχουν πλατυποδία διότι η καμάρα στο πόδι διαμορφώνεται στην ηλικία των δύο με τριών ετών ενώ οι σημαντικότερες αλλαγές στην φυσιολογία του ποδιού συμβαίνουν στην ηλικία των 1,5-5 ετών.

Σε μία μελέτη 1900 ενηλίκων ηλικίας πάνω από 50 ετών παρατηρήθηκε ότι όσοι παρουσίαζαν πλατυποδία είχαν κατά 43% μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν εκφυλιστική αρθροπάθεια στο σύστοιχο γόνατο. Σύμφωνα με τους συγγραφείς αυτό είναι λογικό διότι η αλλαγή του άξονα του άκρου ποδός, λόγω της πλατυποδίας, επηρεάζει και τον άξονα του γόνατος τόσο ώστε η μία πλευρά του αρθρικού χόνδρου να υφίσταται συνεχή και έντονη πίεση συγκριτικά με την άλλη πλευρά. Αυτό και μόνο το γεγονός μπορεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για μια χρόνια εκφύλιση του. Οι λόγοι που αναπτύσσεται η εκφυλιστική αρθροπάθεια του γόνατος στους ηλικιωμένους είναι πολλοί, η μελέτη αυτή έρχεται να προσθέσει έναν ακόμη, την πλατυποδία, που φαίνεται ότι στα άτομα πάνω από 65 ετών η συχνότητά της ανέρχεται σε ποσοστό 19% με τάση αύξησης λόγω της προοδευτικής χαλάρωσης των μυών που συγκρατούν τον άκρο πόδα αλλά και λόγω της συνήθους αύξησης του βάρους του σώματος σε αυτή την ηλικία.

Η πλατυποδία μπορεί να προκαλεί λίγα ή καθόλου προβλήματα στους ανθρώπους που την εμφανίζουν. Ωστόσο, σε άλλους, η πλατυποδία μπορεί να προκαλέσει πόνο που καθιστά την κίνηση ή την ορθοστασία δύσκολη.

Η Αμερικανική Ακαδημία Χειρούργων Ορθοπεδικών σημειώνει ότι θα πρέπει να απευθυνθείτε σε ειδικό αν η πλατυποδία σας προκαλεί οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα:

•   Πέλματα που κουράζονται εύκολα ή πονάνε μετά από πολύωρη ορθοστασία

•   Δυσκολία στο να στέκεστε στα δάχτυλα του ποδιού, στην κίνηση της φτέρνας ή στη μέση του πέλματος

•   Πόνο στη φτέρνα ή στην καμάρα ή οίδημα κατά μήκος του εσωτερικού του πέλματος

•   Ανικανότητα στην άσκηση ή στα αθλήματα λόγω πόνου στο πέλμα

Πόνο στο πέλμα και ρευματοειδή αρθρίτιδα. Περίπου μισοί από τους ανθρώπους με ρευματοειδή αρθρίτιδα εμφανίζουν παραμόρφωση στο πέλμα που πάσχει από πλατυποδία, η οπόια χειροτερεύει.

Η κλινική εξέταση του παιδιού με πλατυποδία περιλαμβάνει:

• Επισκόπηση του άκρου πόδα στην καθιστική αλλά και στην όρθια θέση
• Tip-toe test
• Έλεγχος χαλαρότητας συνδέσμων.
• Έλεγχος αχιλλείου τένοντος
• Σωματομετρική μελέτη (Β.Μ.Ι)
• Έλεγχος σπονδυλικής στήλης
• Έλεγχος ανατομικού και μηχανικού άξονα των κάτω άκρων
• Επισκόπηση των υποδημάτων του παιδιού

Στόχος της κλινικής εξέτασης είναι να διαγνώσουμε έγκαιρα τον τύπο της πλατυποδίας και να δώσουμε τις κατάλληλες οδηγίες στο παιδί και στους γονείς.

Σε μεγαλύτερα παιδιά άνω των 10 ετών που ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες είναι απαραίτητο η κλινική εξέταση να συμπληρώνεται με στατικό αλλά κυρίως με δυναμικό πελματογράφημα. Πρόκειται για μια ειδική αναίμακτη, ανώδυνη και χωρίς ακτινοβολία εξέταση κατά την οποία το παιδί στέκεται και κατόπιν βαδίζει σε ένα δυναμοδάπεδο με αισθητήρες πίεσης. (Eικόνα 5). Σκοπός αυτής της εξέτασης είναι ανάλυση της βάδισης, η καταγραφή των δυνάμεων και των πιέσεων στο πόδι κατά την βάδιση, και η κατασκευή ορθοτικών εξατομικευμένων πελμάτων όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.

Η πλατυποδία διακρίνεται σε χαλαρή και δύσκαμπτη.

 Η χαλαρή ή εύκαμπτη πλατυποδία , κατά την οποία η εξάλειψη της ποδικής καμάρας είναι εμφανής μόνο κατά την όρθια στάση και κατά την βάδιση. Φαίνεται να είναι η αντανάκλαση μιας γενικεύμένης συνδεσμικής χαλαρότητας.

Η εύκαμπτη (χαλαρή) πλατυποδία είναι πολύ συχνή. Περίπου το 90% των παιδιών έχει κάποιας μορφής πλατυποδία, που διορθώνεται καθώς μεγαλώνουν, έτσι ώστε, στην ηλικία των 10 ετών μόνο το 4% να έχει ακόμα πλατυποδία. Η λειτουργία των μυών αλλά και των αρθρώσεων στην περιοχή είναι άριστη. Επομένως, η χαλαρή πλατυποδία είναι μια φυσιολογική παραλλαγή στον άκρο πόδα, και όχι μια παραμόρφωση. Συνήθως είναι ασυπτωματική. Ωστόσο μερικές φορές, σπάνια, τα άτομα με χαλαρή, εύκαμπτη πλατυποδία αναφέρουν:

•          Πόνο στη φτέρνα, στη ποδική καμάρα, στον αστράγαλο και στο έξω τμήμα του ποδιού (5ο μετατάρσιο)
•          Στροφή του αστραγάλου προς τα μέσα
•          Εύκολη κόπωση κατά της αθλητικές δραστηριότητες.

Η χαλαρή πλατυποδία οφείλεται σε χαλαρότητα των συνδέσμων του άκρος ποδός. Περιπτώσεις πλατυποδίας ελαφρού μέχρι μέτριου βαθμού είναι ανώδυνες και δεν χρειάζονται θεραπεία.

Η χρήση των εξατομικευμένων πελμάτων ειδικής κατασκευής, ωστόσο έχει θέση σε παιδιά που παρουσιάζουν πόνο, σε παιδιά υπέρβαρα, και τέλος σε αυτά που έχουν έντονη αθλητική δραστηριότητα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ κ.τ.λ) ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα τραυματισμού.
Η φυσικοθεραπεία με διατατικές ασκήσεις έχει ένδειξη στις περιπτώσεις που η πλατυποδία οφείλεται σε βραχύ αχίλλειο τένοντα (το παιδί δεν μπορεί να βαδίσει πατώντας μόνο στις φτέρνες).

Τέλος, σε περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα δεν υποχωρούν με την συντηρητική αντιμετώπιση έχει ένδειξη η χειρουργική θεραπεία.

Η δύσκαμπτη ή σκληρή πλατυποδία, κατά την οποία η εξάλειψη της ποδικής καμάρας παραμένει σταθερή χωρίς να μεταβάλλεται ανάλογα με τον αν φορτίζεται ή όχι το σκέλος. Οφείλεται συνήθως σε ανωμαλίες ή παθήσεις των οστών του ταρσού (συνοστέωση των οστών του ταρσού, συγγενής κάθετος αστράγαλος κ.τ.λ).

Στην δύσκαμπτη πλατυποδία ο ασθενής είναι έφηβος ή άτομο μεγαλύτερης ηλικίας και έχουν πόνο και δυσκαμψία στα πόδια.

Τα αίτια της διακρίνονται σε συγγενή και επίκτητα.

Στα συγγενή ανήκουν:

• οστική ή χόνδρινη γέφυρα που συνδέει την πτέρνα με το σκαφοειδές ή τον αστράγαλο και
• κάθετος αστράγαλος

Στα επίκτητα ανήκουν

• κατάγματα ενδαρθρικά της πτέρνας ή του αστραγάλου και
• φλεγμονές της αστραγαλοπτερνικής άρθρωσης

Στην βιβλιογραφία αναφέρεται επίσης και η αντισταθμιστική πλατυποδία. Πρόκειται για δευτεροπαθή παραμόρφωση, οφείλεται δηλαδή σε κάποια άλλη διαταραχή, όπως βράχυνση Αχίλλειου τένοντα, ήπια δύσκαμπτη ιπποποδία, κάτω άκρα σε εξωτερική στροφή (the Charlie Chaplin look) ή ακόμα στην παρουσία επικουρικού σκαφοειδούς (επιπλέον οστάριο στον ταρσό).


ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΥΠΟΔΙΑ ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΙΜΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ
Ενδιαφέρον είναι επίσης, εάν η πλατυποδία είναι εύκαμπτη ή δύσκαμπτη», επισημαίνουμε πως η πλατυποδία, διορθώνεται είτε με συντηρητικές μεθόδους σε κάποιες περιπτώσεις, με ειδικά πέλματα που γίνονται μετά από πελματογράφημα και σε συνδυασμό ή μη με σωστά υποδήματα, είτε χειρουργικά με μία καινούρια μέθοδο πολύ μικρής επεμβατικότητας με τομή μόλις 2εκ που το παιδί μπορεί να βαδίσει αμέσως σε χωρίς να χρειασθεί να παραμείνει στο νοσοκομείο (βγαίνει την ίδια ημέρα) έχει ένδειξη σε παιδιά άνω των 10 ετών και σε ενήλικες.

Διαβάστε επίσης

Πόνος στο γόνατο από ιγνυακή κύστη ή κύστεις του baker.

Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.

Που οφείλεται ο πόνος στα πέλματα; Απλές συμβουλές για να τα προστατεύσεις

18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία;

Κρεμμύδι, αξίζει τα δάκρυα... (video)

Το κρεμμύδι (‘Αλλιο το κρόμμυο’) έρχεται από την Ασία και είναι γνωστό χιλιάδες χρόνια.
Τρώγεται ωμό ενώ αποτελεί εξαιρετικό γευστικό πρόσθετο για πλήθος συνταγών διεθνών και ελληνικών.
Τα κρεμμύδια δεν περιέχουν πολλές θερμίδες και λόγω της ποσότητας με την οποία βρίσκονται στο πιάτο μας, δεν πρέπει να λογαριάζονται όσον αφορά τη θερμιδική τους αξία. Πρέπει όμως να λογαριάζονται όσον αφορά τη θρεπτική τους αξία. Αποτελούν πηγή πολυάριθμων φυτοχημικών ουσιών. Περιέχουν σε υψηλή ποσότητα κουερσετίνη (την οποία τη βρίσκουμε επίσης στο τσάι, τα μήλα κα), ένα ισχυρότατο αντιοξειδωτικό. Η κουερσετίνη εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες (προϊόν ‘γήρανσης’), εμποδίζει την οξείδωση της LDL (υπεύθυνη για αθηρωμάτωση), δρα προστατευτικά για τη βιταμίνη Ε (άλλο ένα αντιοξειδωτικό!).

Όμως τα οφέλη δε σταματάνε στην κουερσετίνη. Τα κρεμμύδια φαίνεται να αποτελούν αναδραστικό παράγοντα όσον αφορά τη συσσώρευση αιμοπεταλίων, επομένως προλαμβάνουν από καρδιαγγειακά και εγκεφαλικά επεισόδια. Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι το κρεμμύδι μπορεί να καταστείλει την ανάπτυξη του ελικοβακτηρίδιου του πυλωρού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι δρα αποθαρρυντικά όσον αφορά την ανάπτυξη έλκους στομάχου.
Περιέχει δισουλφίδια και τρισουλφίδια που είναι υπεύθυνα, εκτός από τη χαρακτηριστική οσμή, για τις ισχυρές αντιμικροβιακές και αντικαρκινικές ιδιότητες. Οι θειούχες ενώσεις του κρεμμυδιού βελτιώνουν την ανοχή της γλυκόζης αίματος και μειώνουν το σάκχαρο νηστείας.
Πάντως όσοι παρουσιάζουν σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, καλό είναι να αποφεύγουν το κρεμμύδι.

**O IF παράγοντας υπολογίζει τη φλεγμονώδη ή αντι-φλεγμονώδη δυναμική των μεμονωμένων τροφίμων ή συνδυασμούς των τροφών. Υπολογίζει το καθαρό αποτέλεσμα των διαφόρων διατροφικών παραγόντων, όπως λιπαρά οξέα, αντιοξειδωτικά, και το γλυκαιμικό αντίκτυπο. Τα τρόφιμα με θετικό IF θεωρούνται αντι-φλεγμονώδη, ενώ αυτά με αρνητικό IF θεωρούνται φλεγμονώδη. Ένας διατροφικός στόχος θα μπορούσε να είναι η εξισορρόπηση των αρνητικών IF τροφίμων με τα θετικά, ώστε το τελικό αποτέλεσμα της καθημερινής διατροφής να έχει θετικό πρόσημο. Το κρεμμύδι έχει πάντως εξαιρετικό IF.. 

Στη μαγειρική προτιμάτε τα φρέσκα κρεμμυδάκια από τα κόκκινα, ξερά κρεμμύδια. Ενισχύουν τη γεύση περισσότερο. Τα μεγάλα κόκκινα ξερά κρεμμύδια προτιμήστε τα για της σούπες και τα ψητά σας και αφήστε τα φρέσκα κρεμμυδάκια να δώσουν ένα πιο λεπτό άρωμα στο φαγητό σας. Οι πράσινες σαλάτες και τα νερόβραστα όσπρια ταιριάζουν άριστα με τα φρέσκα κρεμμυδάκια.

Το "nutri-music" δεν παραλείπει στο ρεπερτόριο του να παρουσιάζει instrumental κομμάτια. Το "Green Onions" είναι ένα πασίγνωστο instrumental από το 1962 (Booker T. & the M.G.s.). Το κρεμμύδι απασχολεί την κουζίνα, αλλά φαίνεται να απασχολεί διαχρονικά και το μουσικό στερέωμα μέσω αυτού του κομματιού! Καλή ακρόαση!

Πηγές:
-Τσακίρης Α. Η απόλαυση της γεύσης. 2013. Εκδόσεις Ψύ 

-Τριχοπούλου Α. Πίνακες Σύνθεσης Τροφίμων και Ελληνικών Πιάτων. 2004. Εκδόσεις Παρισιάνου

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη τηλ: 2710 232364 
e-mail: bertzeletos@gmail.com 
site: www.bertzeletos.gr blog:nutripolitics.blogspot.gr

επιμέλεια medlabnews.gr

Η σημασία της άσκησης για την οστεοπόρωση, την χοληστερίνη, την αρθρίτιδα, την αϋπνία, την δυσκοιλιότητα αλλά πάντα με μέτρο

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Η τακτική άσκηση που αυξάνει την καρδιακή συχνότητα στο 60%-80% της μέγιστης τιμής της, όλες ή τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση των επιπέδων της HDL χοληστερόλης έως και 30% και να συμβάλλει στην πρόληψη ή τη βελτίωση της υπέρτασης, της αντίστασης στην ινσουλίνη και του σακχαρώδη διαβήτη, της παχυσαρκίας, του άγχους και της κατάθλιψης. Η τακτική άσκηση μπορεί, επίσης, να βοηθήσει τους καπνιστές να διακόψουν και να μειώσουν τον κίνδυνο εμφράγματος ή αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου κατά 50% ή περισσότερο, να ελαττώσει τον κίνδυνο μετεμφραγματικής θνητότητας κατά 25% και να βελτιώσει τα συμπτώματα σε ασθενείς με διαλείπουσα χωλότητα εξαιτίας περιφερικής αρτηριοπάθειας. Στα μη καρδιακά οφέλη περιλαμβάνονται η μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου (παχέος εντέρου, προστάτη, μαστού) και η ευεργετικά επίδραση στην οστεοπόρωση, την αρθρίτιδα, τη δυσκοιλιότητα, την αϋπνία και τα μετεμμηνοπαυσιακά συμπτώματα.

Ποσότητα της άσκησης

Παραδοσιακά τα προγράμματα άσκησης εστιάζονται αποκλειστικά αερόβιες δραστηριότητες, όπως το βάδισμα, το τρέξιμο, η ποδηλασία και η κολύμβηση. Πρόσφατα δεδομένα δείχνουν ότι ένα πρόγραμμα δυναμικής προπόνησης (με βάρη) είναι σημαντικό συμπλήρωμα της αερόβιας άσκησης, αυξάνει τη μυϊκή μάζα (με συνοδό αύξηση του ρυθμού του μεταβολισμού), βελτιώνει την ευαισθησία των περιφερικών ιστών στη δράση της ινσουλίνης και βοηθά στην διατήρηση της οστικής μάζας και της μυϊκής ισχύος, ώστε να προλαμβάνονται κακώσεις ή αναπηρίες. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η σωματική άσκηση δεν χρειάζεται να γίνεται με ένα παραδοσιακά δομημένο πρόγραμμα, και ότι η ενσωμάτωση της σωματικής δραστηριότητας στην καθημερινή ζωή βελτιώνει αποτελεσματικά τους παράγοντες κινδύνου, το βάρος και τη μακροχρόνια πρόγνωση της καρδιαγγειακής νόσου. Αυτό μπορεί να γίνει με την ενθάρρυνση των ασθενών να χρησιμοποιούν τις σκάλες, να περπατούν όταν έχουν τη δυνατότητα, να ασχολούνται με την κηπουρική, να παίζουν με τα παιδιά κ.τ.λ.

Παραδείγματα μέτριας σωματικής δραστηριότητας:

•   Το πλύσιμο και το κέρωμα του αυτοκινήτου ή το πλύσιμο των παραθύρων ή του πατώματος για 45 λεπτά

•   Την κηπουρική, το χορό (σε κοινωνικές εκδηλώσεις), τη χρήση φτυαριού στον κήπο για 30 λεπτά

•   Το βάδισμα 2,5 χλμ. για 35 λεπτά

•   Το σπρώξιμο στο καροτσάκι του μωρού για 2,5 χλμ. ή η την ποδηλασία για 8 χλμ. για 30 λεπτά

•   Τη χρησιμοποίηση της σκάλας, το φτυάρισμα του χιονιού ή το σχοινάκι για 15 λεπτά

Η άσκηση δεν πρέπει να είναι εξαντλητική αλλά αναζωογονητική και να αυξάνει την καρδιακή συχνότητα. Τα άτομα γυμνάζονται στο σωστό επίπεδο έντασης για να μπορούν να μιλήσουν χωρίς να λαχανιάζουν αλλά η αναπνοή τους δεν επαρκή για να τραγουδήσουν (ζωηρό βάδισμα για 4-5 χλμ./ώρα, όπως όταν προσπαθούμε να προλάβουμε το λεωφορείο). Για τους ασθενείς που μπορούν και είναι πρόθυμοι να παίρνουν το σφυγμό τους, ένας λογικός στόχος είναι να ασκούνται μέχρι να φτάσουν στο 60-80% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας (220-ηλικία σε χρόνια). Επιπρόσθετα, η άσκηση δεν χρειάζεται να γίνεται όλη μια φορά κατά τη διάρκεια της ημέρας για να αποκομίσουμε οφέλη για την υγεία. Είναι σημαντικό η σωματική δραστηριότητα να γίνεται σε μέτρια επίπεδα για 30 λεπτά την ημέρα, όλες ή τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας (και μπορεί σε 3 δεκάλεπτα). Τα οφέλη νια την υγεία μεγιστοποιούνται με την κατανάλωση 3500 Kcal/εβδομάδα, που είναι το ισοδύναμο μέτριας έντασης τρεξίματος ή ποδηλασίας για 1 ώρα την ημέρα.

Πρακτικά βήματα για να γίνουμε περισσότερο δραστήριοι

Είναι σημαντικό, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, να δημιουργείται το κατάλληλο περιβάλλον, που θα ενθαρρύνει τη σωματική δραστηριότητα και σε ατομικό, όμως, επίπεδο είναι αναγκαίο να ληφθεί η απαραίτητη δράση. 

Για εκείνους που δεν έχουν συνηθίσει έως τώρα να είναι σωματικά δραστήριοι, το βασικό μήνυμα είναι να κάνουν σταδιακά βήματα μέχρι να φτάσουν σε ένα κατάλληλο επίπεδο, το οποίο θα μπορεί να διατηρηθεί σε μακροχρόνια βάση.

Ένας εργαζόμενος μπορεί να αρχίσει με κάτι τόσο απλό όσο είναι το να αποβιβάζεται από το λεωφορείο μία στάση νωρίτερα από την καθιερωμένη και να περπατά την πρόσθετη αυτή απόσταση. Σταδιακά μπορεί να αυξάνει την απόσταση και να χρησιμοποιεί έναν βηματομετρητή για να ελέγχει την πρόοδο που επιτυγχάνει. 

Μια νοικοκυρά θα μπορούσε να επιλέξει να παρκάρει το αυτοκίνητό της μακριά από το μπακάλικο που θα ψωνίσει και να μεταφέρει τις σακούλες στην απόσταση αυτή. 

Για όλους τους ανθρώπους, ο καθορισμός στόχων, ίσως με τη βοήθεια ενός επαγγελματία υγείας που μπορεί να παρέχει συμβουλές σχετικά με το τι είναι κατάλληλο για τον ίδιο, είναι ένα χρήσιμο πρώτο βήμα.

Πίνακας 1. Αμερικάνικες και ευρωπαϊκές συστάσεις για τη σωματική δραστηριότητα για ενήλικες

Αμερικάνικες συστάσεις	Ευρωπαϊκές συστάσεις (βασισμένες στις συστάσεις του WHO3)
Τουλάχιστον 150 λεπτά/εβδομάδα σωματικής δραστηριότητας μέτριας έντασης ή 75 λεπτά/εβδομάδα έντονης αερόβιας δραστηριότητας	30 λεπτά, κατ’ελάχιστον, σωματικής δραστηριότητας μετρίας έντασης 5 ημέρες την εβδομάδα ή τουλάχιστον 20 λεπτά έντονης αερόβιας δραστηριότητα 3 ημέρες την εβδομάδα
Η δραστηριότητα θα πρέπει να γίνεται σε διαστήματα διάρκειας 10 λεπτών, τουλάχιστον, και να είναι μοιρασμένη κατά μήκος ολόκληρης της εβδομάδας	Η συνολικά επιθυμητή διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας μπορεί να επιτυγχάνεται και από διαστήματα σωματικής δραστηριότητας διάρκειας τουλάχιστον 10 λεπτών
Για να έχουν πρόσθετο όφελος οι ενήλικες θα πρέπει να αυξήσουν την αερόβια σωματική δραστηριότητα σε 300 λεπτά/εβδομάδα μέτριας έντασης ή σε 150 λεπτά/εβδομάδα έντονης δραστηριότητας Οι ενήλικες θα πρέπει ακόμα να εφαρμόζουν δραστηριότητες μυϊκής ενδυνάμωσης, μέτριας ή υψηλής έντασης, στις οποίες θα συμμετέχουν όλες οι κύριες μυϊκές ομάδες, 2 ή περισσότερες μέρες της εβδομάδας	Δραστηριότητες που αυξάνουν τη μυϊκή δύναμη και αντοχή θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στις παραπάνω συστάσεις 2 έως 3 ημέρες την εβδομάδα

Δοκιμασία Κόπωσης

Στους ασθενείς με καρδιαγγειακά ή αναπνευστικά προβλήματα ή ασθενείς που διάγουν έναν καθιστικό τρόπο ζωής με πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου και που ενδιαφέρονται να συμμετέχουν σε ένα πρόγραμμα έντονης άσκησης πρέπει να διενεργείται δοκιμασία κόπωσης.

Η απότομη έντονη σωματική δραστηριότητα, ίσως αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφράγματος ή άλλου μοιραίου καρδιακού επεισοδίου, ιδίως για τους ανθρώπους που κάνουν καθιστική ζωή και δεν ασκούνται τακτικά. 
Διαβάστε επίσης

Το περπάτημα, η καλύτερη άσκηση για τους έντονους και στρεσογόνους ρυθμούς που ζούμε

Η ευεργετική άσκηση της κολύμβησης

Τα καλά που προσφέρει η χειμερινή κολύμβηση στην υγεία

Το κολύμπι είναι ένας τρόπος ζωής για όλες τις εποχές, για όλες τις ηλικίες. Κατά την κολύμβηση γυμνάζονται όλοι οι μύες του σώματός μας, αναπνέει όλο το σώμα και βοηθά πολύ στην βελτίωση και τη θωράκιση της υγείας. Με το κολύμπι έχουμε μεγαλύτερη επικοινωνία με τη φύση.

Bέβαια την Πρωτοχρονιά το νερό της θάλασσας στην Αττική κυμαίνεται γύρω στους 15 βαθμούς, θερμοκρασία στην οποία δύσκολα μπορεί να προσαρμοστεί ένα αγύμναστο ανθρώπινο σώμα, ιδιαίτερα αν το άτομο έχει περάσει τα 40 ή αν έχει προβλήματα καρδιάς.

Ο ανθρώπινος οργανισμός λειτουργεί στους 37 βαθμούς.

Το νερό της θάλασσας όμως, λόγω της πλήρους επαφής με το δέρμα, παίρνει τη ζεστασιά του σώματος ευκολότερα. Να γιατί ο παχύσαρκος κολυμβητής με τη «μόνωση» του λίπους γύρω στο σώμα του μπορεί να μείνει περισσότερες ώρες στο κρύο νερό.

Διαβάστε την συνέχεια

27% του πληθυσμού εκτιμάται ότι υποφέρει από κάποια ρευματική ή μυοσκελετική πάθηση

Η 12η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα κατά της Αρθρίτιδας» το 1996, από τη Διεθνή Ένωση Ρευματολογίας και Αρθρίτιδας.

120 εκατομμύρια Ευρωπαίοι υποφέρουν από αρθρίτιδα.  Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι το 27% του πληθυσμού υποφέρει από κάποια ρευματική ή μυοσκελετική πάθηση, συμπεριλαμβανομένης της οσφυαλγίας, του πόνου στον αυχένα, των διαταραχών των άνω άκρων και των φλεγμονών των αρθρώσεων. 


Για το τι είναι οι  Αρθρίτιδες η Οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ποδάγρα ή ουρική αρθρίτιδα και τι να κάνετε για να ζείτε καλά με την αρθρίτιδα διαβάστε εδώ

Read more: http://medlabgr.blogspot.gr/2012/10/blog-post_12.html

Για το τι  είναι ο ρευματολόγος και για ποιους λόγους πρέπει να τον επισκεφτείτε; διαβαστε εδώ

Read more: http://medlabgr.blogspot.gr/2012/02/blog-post_8056.html

Η συμβολή της σωστής διατροφής σε ασθενείς με αρθρίτιδα

Δείτε το video

Δημοσιεύθηκε στις 9 Οκτ 2013

:.... Και όμως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι ευχαριστημένοι από την ύφεση η που απολαμβάνουν την ύφεση.
Τα ρευματικά νοσήματα επηρεάζουν την ζωή του πάσχοντα σε όλους τους τομείς της ζωής του.
Η έγκαιρη ακριβής διάγνωση και η κατάλληλη φαρμακευτική αντιμετώπιση οδηγεί πιο γρήγορα στην ΥΦΕΣΗ.
Αγωνιζόμαστε ώστε σε περίοδο ύφεσης και περικοπών στην υγεία η ποιότητα της ζωής μας να συνεχίζει να είναι προτεραιότητα!

Σύλλογος Ρευματοπαθών Κρήτης, Κόσμων 6, ΤΚ 71202, Ηράκλειο Κρήτης, τηλ./fax: 2810226966
Δευτέρα έως Παρασκευή: 10:00 -- 14:00
Δευτέρα & Πέμπτη απόγευμα: 18:00 -- 20:00
Τετάρτη απόγευμα: 15:00 -- 20:00
e-mail : sylogosreum.crete@gmail.com
facebook: Σύλλογος Ρευματοπαθών Κρήτης
Ιστοσελίδα: www.srcrete.gr

Διαβάστε επίσης

100 εκατομμύρια Ευρωπαίοι υποφέρουν από αρθρίτιδα. Παγκόσμια ημέρα κατά της αρθρίτιδας. Ποιά τα συμπτώματα και πώς μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας;

Πονάει ο ώμος σας; Σε τι μπορεί να οφείλεται και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;