MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΗΠΑΡ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΠΑΡ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΠΑΡ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τι σοβαρό μπορεί να κρύβει η κακοσμία του στόματος; Πρέπει να λέγεται σε κάποιον ότι μυρίζει άσχημα το στόμα του; Φυσικοί τρόποι πρόληψης.


του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η κακοσμία του στόματος αποτελεί ένα μεγάλο παράγοντα αφαίρεσης αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης για πολλά άτομα, εφόσον δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Η χρόνια κακοσμία του στόματος και της δύσοσμης εκπνοής ορισμένων ατόμων αποτέλεσε πυροδοτικό μηχανισμό διάλυσης σχέσεων και γάμων.

Συνεπώς οι ασθενείς με κακοσμία του στόματος πρέπει να αντιμετωπίζονται με εξαιρετική προσοχή, να τους αφιερώνει κανείς πολύ χρόνο, παίρνοντας προσεκτικότατο ιστορικό και να τους οδηγεί σε ασφαλή μόνιμη λύση του προβλήματος.

Υπολογίζεται ότι το 80%-90% των περιπτώσεων κακοσμίας του στόματος ή δύσοσμης εκπνοής έχει άμεση σχέση με αιτίες που υπάρχουν μέσα στη στοματική κοιλότητα και αντιμετωπίζεται από τον οδοντίατρο

Το κάπνισμα μπορεί να αποτελεί άμεσο ή έμμεσο αιτιολογικό παράγοντα κακοσμίας. Τα κατάλοιπα του καπνού ανευρίσκονται στο σάλιο. Επίσης η εκπνοή του καπνιστή που προέρχεται από τους πνεύμονες συμβάλλει στην κακοσμία του στόματος. Γενικά, η γλώσσα των καπνιστών είναι οιδηματώδης στην άνω επιφάνεια της με υπερτροφία των θηλών και την εμφάνιση τριχών ποικίλου μεγέθους, συνήθως καφεοειδούς χρώματος. Στα άτομα αυτά το στόμα τους είναι μόνιμα έντονα δύσοσμο. Οι καπνιστές παθαίνουν συχνότερα και ευκολότερα περιοδοντική νόσο ή οποία συμμετέχει στην κακοσμία.

Η κακοσμία του στόματος, εφόσον μπορεί να γίνει αντιληπτή από τους τρίτους αποτελεί γεγονός, που χρειάζεται διερεύνηση και αντιμετώπιση. Μια κακοσμία του στόματος διερευνάται από τον οδοντίατρο, το στοματολόγο, τον ωτορινολαρυγγολόγο, οι οποίοι μπορεί να χρειαστεί να συνεργαστούν και με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, όπως ο γαστρεντερολόγος, παθολόγος, πνευμονολόγος, διαβητολόγος, νεφρολόγος κλπ., προκειμένου να τεθεί η ακριβής διάγνωση και ο εντοπισμός των αιτίων της.
Η συνεργασία αυτή είναι επιβεβλημένη διότι, αν αποκλειστούν τα καθαρώς στοματικά αίτια (τερηδονισμένοι οδόντες, ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα, κλπ., παθήσεις του βλεννογόνου του στόματος, κλπ), τότε πρέπει να ερευνηθούν προσεκτικά ο στοματοφάρυγγας, ο ρινοφάρυγγας, το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα με τις παραρρίνιες κοιλότητες, το κατώτερο αναπνευστικό και το γαστρεντερικό σύστημα και η γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς.

Πρέπει να λέγεται σε κάποιον ότι μυρίζει άσχημα το στόμα του;

Όσοι τολμήσουν να πληροφορήσουν κάποιον ότι μυρίζει άσχημα το στόμα του ή αναπνοή του, κινδυνεύουν να γίνουν αντιπαθείς. Το να πεις σε κάποιον ότι μυρίζει άσχημα το στόμα του είναι ψυχοτραυματικό και γιαυτό ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να το πληροφορηθεί κανείς είναι να το μάθει από το γιατρό του. Βεβαίως οι ασφαλέστεροι πληροφοριοδότες είναι οι γονείς, ο σύζυγος ή η σύζυγος ή οι στενοί σύντροφοι και συνεργάτες. Οι μητέρες αντιλαμβάνονται οποιαδήποτε αλλαγή των οσμών του παιδιού τους. Όλες οι δύσοσμες εκπνοές από τη μύτη σε παιδιά που αναφέρονται στους ΩΡΛ, κατά κανόνα υποκρύπτουν κάποιο ξένο σώμα που έχει βάλει το παιδί στη ρινική του κοιλότητα και έχει αρχίσει να σήπεται ή να δημιουργεί μια οξεία λοίμωξη και φλεγμονή

Η κακοσμία του στόματος αποτελεί ένα μεγάλο παράγοντα αφαίρεσης αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης για πολλά άτομα, εφόσον δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Η χρόνια κακοσμία του στόματος και της δύσοσμης εκπνοής ορισμένων ατόμων αποτέλεσε πυροδοτικό μηχανισμό διάλυσης σχέσεων και γάμων. Συνεπώς οι ασθενείς με κακοσμία του στόματος πρέπει να αντιμετωπίζονται με εξαιρετική προσοχή, να τους αφιερώνει κανείς πολύ χρόνο, παίρνοντας προσεκτικότατο ιστορικό και να τους οδηγεί σε ασφαλή μόνιμη λύση του προβλήματος.

Η στοματικής αιτιολογίας κακοσμία προέρχεται από την ανεξέλεγκτη οδοντική πλάκα, την περιοδοντική νόσο, την ξηροστομία, τις κακές προσθετικές εργασίες και ιδιαιτέρως τη βακτηριδιακή υπερανάπτυξη στο οπίσθιο τριτημόριο της γλώσσας.
Η ράχη της γλώσσας, εξαιτίας των θηλών που είναι εγκατεστημένες, κυρίως στο οπίσθιο τριτημόριό της, διαμορφώνουν μια πολύ εκτεταμένη επιφάνεια, η οποία παγιδεύει νεκρωμένα επιθηλιακά κύτταρα, λευκοκύτταρα και κατάλοιπα τροφίμων.

Όλα αυτά εξασφαλίζουν το υπόστρωμα πάνω στο οποίο γίνεται η βακτηριδιακή διάσπαση και η παραγωγή των πτητικών θειούχων δύσοσμων ενώσεων.

Το βούρτσισμα της ράχης της γλώσσας με την οδοντόβουρτσα θα ήταν πολύ επωφελές, αν ήταν εφικτό το βούρτσισμα της οπίσθιας μοίρας της ράχης της γλώσσας. Οι περισσότεροι αποφεύγουν να βουρτσίζουν τη γλώσσα τους σε βάθος, διότι τους διεγείρεται το αντανακλαστικό του εμέτου.
Ο καθαρισμός της ράχης της γλώσσας είναι πραγματοποιήσιμος, όταν αρχίζει από τη μέση της ράχης της γλώσσας και συνεχίζεται προς τα έξω, αλλά αυτό δεν συνεισφέρει στον πλήρη καθαρισμό της. Παρά τούτο βρέθηκε ότι η καθημερινή απόξεση της γλώσσας επί 7 ημέρες έχει σημαντικό αποτέλεσμα στην απομάκρυνση των βακτηριδίων Mutans streptococci και Lactobacili , καθώς και στην ελάττωση της κακοσμίας του στόματος.

Παθολογικές καταστάσεις του ανώτερου αναπνευστικού, που συνοδεύονται από κακοσμία

Μια χρόνια ρινοκολπίτιδα επηρεάζει τη δυνατότητα της φυσιολογικής λειτουργίας του κροσσωτού επιθηλίου που καλύπτει τις ρινικές και παραρρίνιες κοιλότητες. Αυτή η δυσλειτουργία επηρεάζει την καθαριστική ιδιότητα των κροσσών, πράγμα που επιτρέπει τη στάση και λίμναση των εκκρίσεων, τον υπερπολλαπλασιασμό των παθογόνων βακτηριδίων. Η χρόνια λίμναση των εκκρίσεων στους παραρρίνιους κόλπους και ο χρόνιος οπισθορρινικός κατάρρους δύσοσμων εκκρίσεων προκαλεί την αναπαραγωγή δύσοσμης απόπνοιας κυρίως από τη μύτη αλλά και από το στόμα.
Το μπούκωμα της μύτης που συνοδεύει μια ρινοκολπίτιδα και η στοματική αναπνοή του αρρώστου με τη συνοδό ξηροστομία ευνοούν την εκδήλωση κακοσμίας από το στόμα, ιδίως της πρωινές ώρες. Η πρωινή κακοσμία αυτού του τύπου διαφέρει από την φυσιολογική πρωινή κακοσμία που παρατηρείται στην πλειοψηφία των ανθρώπων. Η πρωινή κακοσμία του στόματος είναι καλοήθης και υποχωρεί μόλις πάρει κανείς πρωινό και πλύνει το στόμα του.

Συστηματικές καταστάσεις που συνοδεύονται από κακοσμία του στόματος

Μερικές συστηματικές νόσοι συνοδεύονται από κακοσμία του στόματος, η οποία στην ουσία είναι μια χαρακτηριστική για τη νόσο δυσοσμία του εκπνεόμενου αέρα. Η παρουσία μιας δύσοσμης εκπνοής που διαρκεί αρκετές ημέρες μπορεί να σημαίνει ότι υπάρχει κάποια παθολογοανατομική οντότητα σε κάποιο σημείο του κατώτερου αναπνευστικού, στο οποίο παράγονται δύσοσμα πτητικά αέρια.
Τα προϊόντα του μεταβολισμού που παράγονται σε ορισμένες συστηματικές παθήσεις είναι δύσοσμες πτητικές χημικές ενώσεις, οι οποίες αφού εισέλθουν στην κυκλοφορία εξέρχονται δια των πνευμόνων, προσδίδοντας στην εκπνοή του ασθενούς τη χαρακτηριστική για τη νόσο δύσοσμη απόπνοια.
Σε περιπτώσεις μιας βρογχικής ή πνευμονικής κακοήθειας ο ασθενής μπορεί να έχει έντονα δύσοσμη εκπνοή, την οποία αισθάνεται αμέσως ο εξεταστής. Αν κάτι τέτοιο γίνει αντιληπτό απαιτείται αμέσως ακτινογραφικός έλεγχος του θώρακος και λεπτομερής εξέταση από πνευμονολόγο.
Μερικές οσμές που εκπέμπονται με την εκπνοή από το στόμα ασθενών είναι παθογνωμονικές, όπως η "φρουτώδης" απόπνοια της διαβητικής κετοξέωσης, λόγω υπερπαραγωγής στο ήπαρ και συσσώρευσης κετονικών σωμάτων (ακετοξικό β-υδροξυβουτυρικό και ακετόνη) στο αίμα της συστηματικής κυκλοφορίας και της αποβολής τους δια των πνευμόνων.
Στην κίρρωση υπάρχει χαρακτηριστική απόπνοια μούχλας ή μπαγιατίλας (foetor hepaticus).
Oι υγιείς άνθρωποι δεν έχουν κακοσμία στόματος γαστρεντερικής αιτιολογίας, καθώς τα αέρια από την ανώτερη μοίρα του γαστρεντερικού σωλήνα δεν αναμειγνύονται με τον εκπνεόμενο αέρα. Ο εμετός , η ερυγές επιτρέπουν μεν την αποβολή οσμών, οι οποίες όμως αντικειμενικά δεν διαρκούν επί μακρόν.
Η κατακράτηση, η λίμναση και η σήψη άπεπτων ή τροφών, που μερικώς έχουν πεφθεί, όπως τούτο συμβαίνει, όταν υπάρχει οισοφαγοφαρυγγικό εκκόλπωμα συνοδεύεται από κακοσμία του στόματος.
Υπάρχει επιβεβαιωμένη σχέση της γαστροισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ) και της κακοσμίας του στόματος
Μια λοίμωξη, μια φλεγμονή ή μια κακοήθεια σε κάποια περιοχή του γαστρεντερικού σωλήνα ή των κατωτέρων αναπνευστικών οδών περιλαμβανομένου και στοματοφάρυγγα, των παρίσθμιων αμυγδαλών και της γλωσσικής αμυγδαλής μπορεί να συνοδεύεται από επίμονη δύσοσμη στοματική απόπνοια.
Οι εξελκώσεις στο φάρυγγα, η χρονία αμυγδαλίτιδα, οι τραυματικές εσχάρες μετά από αμυγδαλεκτομή η χρονία βρογχίτιδα, η πνευμονία, η βρογχεκτασία και η φυματίωση όλα έχουν αναφερθεί ότι συνοδεύονται από κακοσμία του στόματος ή δύσοσμη εκπνοή από το στόμα.

Αποκλεισμός της μη οργανικής αιτιολογίας ή ψυχογενούς κακοσμίας του στόματος

Η κακοσμία του στόματος μπορεί να είναι μια φανταστική κατάσταση ή να μεγαλοποιείται στη σκέψη μερικών ανθρώπων που δεν έχουν ψυχική ισορροπία η υγεία.
Η κατάθλιψη, το σωματοποιημένο άγχος το οργανικό εγκεφαλικό σύνδρομο, η επιληψία του κροταφικού λοβού και η σχιζοφρένεια έχουν συσχετιστεί με την ψυχογενή κακοσμία του στόματος.
Σε μερικές περιπτώσεις αναφέρεται και η στοματοκακοσμική φοβία, δηλαδή η παρουσία παθολογικού φόβου που αναφέρει κάποιος ότι πιθανόν μυρίζει άσχημα το στόμα του. Ακόμη και επί απουσίας ψυχικής νόσου, η παρουσία κακοσμίας του στόματος σε κάποια άτομα είναι φανταστική.

Αντιμετώπιση της κακοσμίας του στόματος 

Η αναζήτηση οδοντιατρικών προβλημάτων, περιοδοντικής νόσου, προσφάτων στοματικών ή ΩΡΛ επεμβάσεων, η ρινοκολπίτιδα, ρινοφαρυγγίτιδα, χρονία αμυγδαλίτιδα, οπισθορρινικός κατάρρους, αν υπάρχουν μπορεί να αποκαλύψουν το αίτιο της κακοσμίας του στόματος.
Η κακοσμία του στόματος με κλειστά τα ρουθούνια του ασθενούς είναι στοματικής, στοματοφαρυγγικής ή βρογχοπνευμονικής προέλευσης και γίνεται αντιληπτή από τον εξεταστή, ο οποίος βεβαίως βρίσκεται πλησίον του στόματος του ασθενούς σε απόσταση αναπνοής.
Στη συνέχεια κλείνει ο ασθενής το στόμα του και εκπνέει από τη μύτη. Αν γίνει αντιληπτή η δυσοσμία του εκπνεόμενου αέρα η αιτία της εντοπίζεται στις ρινικές κοιλότητες ή μία από τις δυο ρινικές κοιλότητες, κάποιον από τους παραρρινίους κόλπους ή το ρινοφάρυγγα ή τους πνεύμονες.
Αν είναι δύσοσμος ο εκπνεόμενος αέρας από τη μύτη και το στόμα πρέπει οπωσδήποτε να αποκλείεται κάποιο παθολογικό πρόβλημα στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα (βρόγχοι, πνεύμονες) και να αποκλείεται η συστηματική αιτιολογία και η χρονία ή λανθάνουσα ρινοφαρυγγίτιδα.

Δοκιμάστε τους παρακάτω φυσικούς τρόπους πρόληψης ή περιορισμού της κακοσμίας του στόματος:


  • Βουρτσίζετε και τη γλώσσα σας. Η γλώσσα (ιδιαίτερα η ρίζα της) αποτελεί ιδανικό μέρος για την ανάπτυξη βακτηριδίων. Επομένως, όταν πλένετε τα δόντια σας, καλό θα ήταν να βουρτσίζετε και τη γλώσσα κινώντας την οδοντόβουρτσα απαλά προς τα πίσω.
  • Φροντίζετε το στόμα σας να είναι πάντα ενυδατωμένο. Η ξηρή στοματική κοιλότητα αποτελεί αιτία δυσάρεστης αναπνοής. Καταναλώνετε πολλά φρούτα και λαχανικά και πίνετε πολύ νερό.
  • Αναζωογονήστε το στόμα σας. Χρησιμοποιήστε ένα στοματικό καθαριστικό με βότανα, όπως το τσάι με μέντα ή το κάρδαμο (μασήστε χωρίς να καταπιείτε). Μασήστε λίγο μαϊντανό που εξουδετερώνει τις δυσάρεστες οσμές από τις άλλες τροφές.
  • προσοχή στο τι τρώμε. Ένα στόμα με άσχημη οσμή, γίνεται ακόμη πιο...κάκοσμο, όταν τρώμε τροφές όπως το σκόρδο, το κρεμμύδι, το κουνουπίδι, κ.α. Πρέπει να εντάξουμε περισσότερες τροφές με υδατάνθρακες, περισσότερα λαχανικά, και φρούτα και να πίνουμε τσάι. Ειδικά το τσάι με τις πολυφαινόλες που περιέχει εμποδίζει την ανάπτυξη των βακτηρίων που ευθύνονται για την κακοσμία
  • Οι τσίχλες χωρίς ζάχαρη είναι μια λύση αλλά δεν λύνει το πρόβλημα.
  • Κόψτε το κάπνισμα ή ελαττώστε το τσιγάρο. Επίσης και το αλκοόλ δεν βοηθά.
  • Παλιά πιπίλιζαν μπαχαρικό γαρίφαλο που βοηθούσε στην όμορφη αναπνοή.
  • Θα πρέπει να πλένετε τα δόντια μετά από κάθε γεύμα και να χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα καθημερινά.

Καλό είναι πάντως να μάθετε την αιτία της κακοσμίας πηγαίνοντας στον γιατρό..... 

Kαρκινογόνες ουσίες, που βρίσκονται στο φαγητό μας. Αφλατοξίνες, μούχλα προκαλούν καρκίνο

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Σήμερα είναι γενικώς αποδεκτό, ότι τα 2/3 έως και τα 4/5 των κακοηθών νεοπλασιών του ανθρώπου οφείλονται σε παράγοντες του περιβάλλοντος.

Σύμφωνα με σύγχρονες έρευνες, παράγοντες της διατροφής ευθύνονται για τα 50% των κακοηθών νεοπλασμάτων και για πάνω από το 1/3 των καρκίνων στους άντρες. Ο προσδιορισμός του ρόλου που διαδραματίζουν οι παράγοντες διατροφής στη διαδικασία της καρκινογένεσης είναι δυσχερής. Η πορεία που διανύεται από την έναρξη της νεοπλασματικής εκτροπής μέχρι τις κλινικές εκδηλώσεις της νόσου είναι μακρά. Εξάλλου, οι διαιτητικοί παράγοντες δε δρουν πάντοτε μεμονωμένα, αλλά αποκτούν καρκινογόνες ιδιότητες σε συνεργασία με άλλους παράγοντες ή κάτω από ορισμένες συνθήκες.

Πολλές από τις καρκινογόνες ουσίες προστίθενται στις τροφές ή δημιουργούνται από την επίδραση μικροοργανισμών στην τροφή. Επιπλέον, η περιεκτικότητα της τροφής σε λίπη, πρωτεΐνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία μπορεί να προδιαθέτει σε καρκίνο ή να παρεμποδίζει την καρκινογένεση.
Είναι φανερό, ότι όσο σαφέστερες είναι οι γνώσεις μας για τη συμβολή των παραγόντων διατροφής, και γενικότερα του περιβάλλοντος, στην ανάπτυξη νεοπλασιών, τόσο αποτελεσματικότερα θα είναι και τα προστατευτικά μέτρα που θα μπορούν να ληφθούν.
Επιγραμματικά, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι οι πιο σημαντικοί διαιτητικοί παράγοντες που είναι γνωστό ότι συμβάλλουν στη δημιουργία κακοηθών νεοπλασιών, στον μαστό, στο ήπαρ και κυρίως στο πεπτικό σύστημα (στομάχι – έντερο – φάρυγγας – οισοφάγος) είναι:

Τα αλκοολούχα ποτά (κυρίως σε συνδυασμό με το κάπνισμα) αυξάνουν τον πρόκλησης καρκίνου του οισοφάγου.
Η κατανάλωση κόκκινου κρέατος και κορεσμένου λίπους ζωικής προέλευσης φαίνεται, ότι αυξάνει τον κίνδυνο κακοήθους νεοπλασίας στο παχύ έντερο και στον προστάτη αντίστοιχα.
Οι ξηροί καρποί ή τα δημητριακά που έχουν μολυνθεί από αφλατοξίνες (ισχυρές καρκινόγονες ενώσεις) εξαιτίας της αποθήκευσής τους για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η υπερκατανάλωση μαγειρικού άλατος φαίνεται, ότι αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα στην καρκινογένεση του στομάχου.

Η μούχλα και οι αφλατοξίνες

Ορισμένα είδη μούχλας είναι επικίνδυνα για την υγεία. Προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις και αναπνευστικά προβλήματα. Μερικές μορφές μούχλας, κάτω από κατάλληλες συνθήκες παράγουν μυκοτοξίνες που προκαλούν ασθένειες στους ανθρώπους.

Οι μυκοτοξίνες της μούχλας όπως οι αφλατοξίνες είναι σε θέση να προκαλούν οξεία τοξίκωση με ηπατικές βλάβες ή χρόνια τοξίκωση με ηπατικά προβλήματα, κίρρωση και καρκίνο του ήπατος. 

Στα επικίνδυνα είδη μούχλας, οι δηλητηριώδεις μυκοτοξίνες, ιδιαίτερα οι αφλατοξίνες, εντοπίζονται μέσα ή γύρω από αυτές τις βαθιές ρίζες των μυκήτων εντός των τροφίμων. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι τοξίνες μπορεί να διασκορπίζονται σε όλο το τρόφιμο.


Οι αφλατοξίνες είναι οι πιο επικίνδυνες μυκοτοξίνες. Οι κυριότερες αφλατοξίνες είναι αφλατοξίνες B 1, B 2, G 1 και G 2. Οι αφλατοξίνες M 1 και M 2 είναι μεταβολικά προϊόντα της αφλατοξίνης B 1 και έχουν εντοπισθεί κυρίως στο γάλα και στα ούρα ζώων που έχουν καταναλώσει τρόφιμα ή ζωοτροφές που περιείχαν αφλατοξίνες. Το γράμμα Β της ονομασίας των αφλατοξινών Β1 και Β2 προέρχεται από τον μπλε φθορισμό που έχουν όταν εκτεθούν στο υπεριώδες φως, ενώ το γράμμα G αναφέρεται στο κιτρινοπράσινο φθορισμό των σχετικών δομών υπό το υπεριώδες φως. Επιπλέον, δύο μεταβολικά προϊόντα, οι αφλατοξίνες Μ1 και Μ2, οι οποίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές ως άμεσα συστατικά των τροφίμων και των ζωοτροφών, απομονώθηκαν πρώτα από το γάλα (milk) των γαλακτοφόρων ζώων που κατανάλωναν αφλατοξίνες: εξ' ού και ο προσδιορισμός Μ.

Η αφλατοξίνη είναι δηλητήριο που προκαλεί καρκίνο. Παράγεται από μύκητες (Aspergillus flavus και parasiticus) που αναπτύσσονται σε τρόφιμα ή σε ζωοτροφές ιδιαίτερα στο καλαμπόκι και στα φιστίκια.

Επίσης αφλατοξίνη είναι δυνατόν να ανιχνευτεί στο γάλα, γαλακτοκομικά προϊόντα, παγωτά, προϊόντα με βάση καλαμποκιού ή φιστικιών, σε άλλους ξηρούς καρπούς όπως καρύδια, φιστίκια Αιγίνης (χαλεπιανά).

Η αφλατοξίνη έχει συσχετισθεί με διάφορες ασθένειες όπως η αφλατοξίκωση (δηλητηρίαση ή τοξίκωση από αφλατοξίνες) σε ζώα φάρμας, σε οικόσιτα ζώα και σε ανθρώπους παντού στον κόσμο. Οι αφλατοξίνες έχουν συνδεθεί με διάφορες ασθένειες όπως η αφλατοξίκωση, στα εκτρεφόμενα ζώα, τα κατοικίδια ζώα και τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η εμφάνιση των αφλατοξίνων επηρεάζεται από ορισμένους περιβαλλοντικούς παράγοντες και, ως εκ τούτου, η έκταση της μόλυνσης ποικίλει με τη γεωγραφική θέση, τις γεωργικές και αγρονομικές εφαρμογές, και την ευαισθησία των προϊόντων στη μυκητιακή εισβολή στις περιόδους πριν τη συγκομιδή, της αποθήκευσης, ή/και των περιόδων επεξεργασίας. Οι αφλατοξίνες έχουν λάβει τη μεγαλύτερη προσοχή από οποιεσδήποτε άλλες μυκοτοξίνες λόγω της καταδειγμένης ισχυρής καρκινογόνου επίδρασής τους σε ευαίσθητα πειραματόζωα και των οξέων τοξικολογικών αποτελεσμάτων τους στους ανθρώπους.

Η αφλατοξίνη μπορεί να προκαλεί οξεία νέκρωση του ήπατος (αφλατοξίκωση), κίρρωση και καρκίνο του ήπατος σε διάφορα ζώα. Κανένα είδος ζώου δεν είναι ανθεκτικό στις οξείες τοξικές επιδράσεις της αφλατοξίνης. Είναι λογικό ότι και οι άνθρωποι επηρεάζονται με ανάλογο τρόπο.

Οι αφλατοξίνες εμφανίζονται συχνά στις σοδειές στα χωράφια πριν από τη συγκομιδή. Μετά τη συγκομιδή, μόλυνση μπορεί να εμφανιστεί εάν η ξήρανση της σοδειάς καθυστερήσει ή κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης της σοδειάς εάν το νερό επιτραπεί να υπερβεί τις κρίσιμες τιμές για την ανάπτυξη μούχλας. Οι εισβολές από έντομα ή τρωκτικά διευκολύνουν την προσβολή από μούχλα (ζύμες) μερικών υποθηκευμένων προϊόντων.

Οι αφλατοξίνες ανιχνεύονται περιστασιακά στο γάλα, το τυρί, το καλαμπόκι, τα φιστίκια, το βαμβακόσπορο, τα καρύδια, τα αμύγδαλα, τα σύκα, τα καρυκεύματα, και σε διάφορα άλλα τρόφιμα και ζωοτροφές. Το γάλα, τα αυγά, και τα προϊόντα κρέατος είναι μερικές φορές μολυσμένα λόγω της κατανάλωσης από τα ζώα μολυσμένων με αφλατοξίνη ζωοτροφών. Εντούτοις, τα προϊόντα με τον υψηλότερο κίνδυνο προσβολής από αφλατοξίνη είναι το καλαμπόκι, τα φιστίκια και ο βαμβακόσπορος

Δεν έχει ακόμη αποδειχθεί αιτιακή σχέση μεταξύ καρκίνου του ήπατος στον άνθρωπο και αφλατοξίνης. Τα στοιχεία που υπάρχουν δείχνουν συσχετισμό έκθεσης των αθρώπων στην αφλατοξίνη και καρκίνου του ήπατος.

Βλαπτική δράση έχουν επίσης τα διάφορα πρόσθετα των τροφίμων. Αυτά τα οποία είναι πλούσια σε νιτρικά και νιτρώδη άλατα επιδρούν με αμίνες προερχόμενες από την πέψη του κρέατος στο στομάχι, με αποτέλεσμα το σχηματισμό νιτροζαμινών και άλλων νιτροζοενώσεων. Οι ουσίες αυτές είναι ύποπτες για πρόκληση καρκίνου του στομάχου και του οισοφάγου, καθώς πειράματα σε ζώα έδειξαν έντονη καρκινογόνα δράση. Σημαντικές ποσότητες νιτρικών ενώσεων βρίσκονται στα λαχανικά όπως το μαρούλι και το σπανάκι, καθώς επίσης και διάφορες άλλες βλαβερές ουσίες προερχόμενες κυρίως από τα φυτοφάρμακα.
Ο ραγδαίος ρυθμός σωματικής αύξησης στα πρώτα χρόνια της ζωής, συμπεριλαμβανομένης ενδεχομένως και της ενδομήτριας ζωής, φαίνεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο για αρκετές μορφές καρκίνου.
Η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για το μετεμμηνοπαυσιακό καρκίνο του μαστού, καθώς και τους καρκίνους του ενδομητρίου, του νεφρού και της χοληδόχου κύστης.

Διαβάστε επίσης


Ελληνική Εταιρεία Μελέτης του Ήπατος: «Προστάτεψε το ήπαρ σου σήμερα. Χτίσε ένα υγιές αύριο!

Ελληνική Εταιρεία Μελέτης του Ήπατος: «Προστάτεψε το ήπαρ σου σήμερα. Χτίσε ένα υγιές αύριο!
medlabnews.gr iatrikanea

Τους ασθενείς στο επίκεντρο, θέτει η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Ήπατος (Ε.Ε.Μ.Η.), στην προσπάθεια ευαισθητοποίησης του κοινού για τον Ηπατοκυτταρικό Καρκίνο ή Καρκίνο του Ήπατος.

Στο πλαίσιο του μήνα ευαισθητοποίησης, όπως έχει οριστεί ο Οκτώβριος, η Ε.Ε.Μ.Η., δημιούργησε μια καμπάνια ενημέρωσης υπό τον τίτλο: «Προστάτεψε το ήπαρ σου σήμερα. Χτίσε ένα υγιές αύριο!», με «πρωταγωνιστές» ασθενείς, οι οποίοι μέσα από τις ιστορίες τους, αφυπνίζουν.

Ειδικότερα, δημιουργήθηκε ένα… ανατρεπτικό video podcast, όπου ο αν. Καθηγητής Παθολογίας - Ηπατολογίας (Τμήμα Ιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Α.Π.Θ., Δ’ Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική, Γ.Ν.Θ. «Ιπποκράτειο») και Γ.Γ. του Δ.Σ. της ΕΕΜΗ, κ. Εμμανουήλ Σινάκος, συζητά με τον ασθενή κ.Σπύρο Κυριάκη, 62 ετών για την περιπέτειά του με τον Ηπατοκυτταρικό Καρκίνο, την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπισή του.

Δείτε το video podcast ΕΔΩ ή ακούστε το στο Spotify ΕΔΩ.

Την ίδια στιγμή, μέσω ενός σποτ, τρεις ασθενείς με Ηπατοκυτταρικό Καρκίνο, αφηγούνται τη ζωή τους πριν και μετά τη διάγνωση. 

Οι ιστορίες του κ. Δημήτρη (65 ετών), του κ. Ανδρέα (70 ετών) και της κας Ελένης (72 ετών)παίρνουν «σάρκα και οστά» μπροστά στην κάμερα μέσω ηθοποιών, στέλνοντας μηνύματα αισιοδοξίας και συμβάλλοντας στην εξωστρέφεια των ασθενών με καρκίνο και των οικείων τους και «σπάζοντας» το στίγμα και την προκατάληψη.

Δείτε το σποτ ΕΔΩ

Ο Καρκίνος του Ήπατος ή Ηπατοκυτταρικός Καρκίνος (ΗΚΚ) αποτελεί σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα τον έβδομο συχνότερο καρκίνο και τη δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο. Υπολογίζεται ότι τα περιστατικά ΗΚΚ αποτελούν περίπου το 7% όλων των περιπτώσεων καρκίνου παγκοσμίως.

Στόχος της πρωτοβουλίας της Ε.Ε.Μ.Η., είναι η, όσο το δυνατόν, ευρύτερη ενημέρωση της κοινωνίας για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση της συγκεκριμένης νόσου, που μπορούν να οδηγήσουν τους ασθενείς σε θεραπευτικές παρεμβάσεις, που οδηγούν μέχρι και στην ίαση αυτού του εξαιρετικά επικίνδυνου νεοπλάσματος.

Τονίζεται ότι η πρόληψη μέσα από συγκεκριμένες εξετάσεις, η έγκυρη ενημέρωση για τους παράγοντες κινδύνου, ο ορθός τρόπος ζωής και η τακτική επικοινωνία με τον θεράποντα ιατρό αποτελούν διαχρονικά την κατάλληλη «ασπίδα» προστασίας απέναντι και στον καρκίνο του ήπατος. Εξάλλου, κατά τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει μεγάλη πρόοδος σε διαγνωστικό όσο και σε θεραπευτικό επίπεδο.

Το 90% των περιπτώσεων ΗΚΚ εμφανίζεται σε υπόβαθρο κάποιας ηπατοπάθειας προχωρημένου σταδίου. Σε παγκόσμιο επίπεδο περίπου το 1/3 των περιπτώσεων ΗΚΚ εμφανίζεται σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β. Άλλες συχνές παθήσεις, που προδιαθέτουν στην εμφάνισή του είναι η αιθανολική ηπατοπάθεια, αλλά και η μεταβολικά σχετιζόμενη στεατωτική νόσος του ήπατος. Η εξέλιξη όλων αυτών των παθήσεων σε κίρρωση πολλαπλασιάζει την πιθανότητα εμφάνισης ΗΚΚ. Κρίνεται λοιπόν αναγκαία η ενημέρωση του πληθυσμού για τη σημασία του εμβολιασμού κατά της ηπατίτιδας Β και την εξαιρετικά ασφαλή και αποτελεσματική αγωγή για την ηπατίτιδα C, αλλά και για τα μεγάλα οφέλη από τη μείωση της παχυσαρκίας και του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, παράγοντες, που προδιαθέτουν σημαντικά στην ανάπτυξη της μεταβολικά σχετιζόμενης στεατωτικής νόσου του ήπατος. Απαιτούνται επίσης σημαντικές προσπάθειες για τη διακοπή της κατανάλωσης αλκοόλ από όσους κάνουν κατάχρηση.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης του Ήπατος έχει προχωρήσει στην ανάπτυξη βάσης καταγραφής του νεοπλάσματος σε πανελλήνιο επίπεδο συλλέγοντας στοιχεία αρκετών εκατοντάδων ασθενών, που πάσχουν από καρκίνο του ήπατος με σκοπό την καλύτερη κατανόηση των παραγόντων, που οδηγούν στην ανάπτυξή του και στο σχεδιασμό ορθών πρακτικών παρακολούθησης και θεραπείας του στη χώρα μας.

Η καμπάνια υποστηρίζεται από τις φαρμακευτικές εταιρείες AstraZeneca, Bayer, Roche, Ipsen

Τι είναι η γ-GT; Τι σημαίνουν οι αυξημένες και τι οι μειωμένες τιμές; Μη Αλκοολική Λιπώδης Νόσος του Ήπατος

Gamma-Glutamyl Transpeptidase - GGT
της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η γ-γλουταμυλ-τρανσπεπτιδάση γ-GT (Gamma-Glutamyl Transpeptidase - GGT) είναι ένα ένζυμο που καταλύει τη μεταφορά μιας ομάδας γ-γλουταμυλίου από ένα γ-γλουταμυλοπεπτίδιο σε ένα άλλο πεπτίδιο ή αμινοξύ ή στο νερό.
Το ένζυμο είναι ευαίσθητος αλλά όχι ειδικός δείκτης διαταραχών στο ήπαρ και την χολή. Στην διάγνωση αυτών είναι περισσότερο ευαίσθητη από την ALP ή την νουκλεοτιδάση. Ιδιαίτερα αυξημένες τιμές γ-GT στο ήπαρ παρατηρούνται σε τοξικές βλάβες του ήπατος όπως στην αλκοολική κίρρωση (αλκοολισμός).

Η γ-GT εντοπίζεται κυρίως στους νεφρούς, στο ήπαρ και στο σπλήνα. Αποτελεί την πιο ευαίσθητη εξέταση για την ανίχνευση του αποφρακτικού ίκτερου, της χολαγγειίτιδας και της χολοκυστίτιδος. Το γεγονός ότι τα επίπεδα της γ-GT είναι φυσιολογικά στα παιδιά και στις έγκυες γυναίκες σε αντίθεση με τα αυξημένα επίπεδα της LDh και αλκαλικής φωσφατάσης επιτρέπει τη χρησιμοποίησή της στη διαφορική διάγνωση ηπατοχολικών παθήσεων στις δύο αυτές ομάδες. Χρησιμοποιείται επίσης για την παρακολούθηση χρόνιων αλκοολικών οι οποίοι βρίσκονται υπό θεραπεία. Χρησιμοποιείται ακόμη ως καρκινικός δείκτης, επειδή τα επίπεδά της αντανακλούν την υποτροπή ή την ύφεση της νόσου. Τα επίπεδα της γ-GT είναι φυσιολογικά στο έμφραγμα του μυοκαρδίου. Αυξήσεις μπορεί να παρατηρηθούν μετά την τέταρτη ημέρα και αποδίδονται σε δευτεροπαθή ηπατική βλάβη από καρδιακή ανεπάρκεια.

Το αυξημένο βάρος και τα φάρμακα αυξάνουν την γGT.


Αυξημένες τιμές γ-GT παρατηρούνται σε:

· Κίρρωση ήπατος
· Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (NAFLD)
· Πρωτοπαθή χολική κίρρωση
· Αποφρακτικό ίκτερο
· Χολόσταση
· Χολική ατρησία
· Ηπατίτιδα
· Ηπατικές μεταστάσεις
· Καρκίνος του ήπατος
· Αλκοολικοί

· Παγκρεατίτιδα
· Καρκίνος του παγκρέατος
· Καρκίνος του προστάτη
· Λοιμώδης μονοπυρήνωση
· Μυοτονική δυστροφία
· Νόσος του Crohn
· Υπερθυρεοειδισμός
· Υπερλιπιδαιμίες
· Σοβαρές παχυσαρκίες

Μειωμένες τιμές παρατηρούνται σε:

· Υποθυρεοειδισμός


Όρια αναφοράς: γ-GT:


Hλικία
Άνδρες
Γυναίκες

< 6 μηνών
12 - 122 IU/lt
15 - 132 IU/lt

6 – 12 μηνών
≤45 IU/lt
≤44 IU/lt
1 – 12 ετών
≤30 IU/lt
≤28 IU/lt

13 – 18 ετών
≤48 IU/lt
≤32 IU/lt

> 18 ετών
7 - 47 IU/lt
5 - 25 IU/lt


Μη Αλκοολική Λιπώδης Νόσος του Ήπατος

Μία από τις καταστάσεις που προκαλούν αύξηση των επιπέδων της γ-GT είναι η μη αλκοολική λιπώδης  νόσος του ήπατος (NonAlcoholic Fatty Liver Disease / NAFLD) η οποία αποτελεί τη συχνότερη μορφή χρόνιας ηπατοπάθειας και την 1η αιτία ανεύρεσης παθολογικά αυξημένων ηπατικών ενζύμων στο γενικό πληθυσμό. Προκαλείται από την παθολογική συσσώρευση λιπιδίων στα ηπατοκύτταρα, σε άτομα που δεν καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. 

Ψευδάργυρος για λοιμώξεις, τριχόπτωση, λευκά σημάδια στα νύχια, διαταραχές στον ύπνο, υπογονιμότητα


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Ο ψευδάργυρος (zinc - Zn) είναι ένα σημαντικό στοιχείο, συμπαράγοντας της καρβονικής ανυδράσης, της αλκαλικής φωσφατάσης, των RNA και DNA πολυμερασών, της αλκοολικής αφυδρογονάσης και πολλών άλλων σημαντικών ενζύμων και πρωτεϊνών. Ο ψευδάργυρος είναι ένα πολύ σημαντικό ιχνοστοιχείο.

Ανανεώνει τα κύτταρα μας και κρατάει το δέρμα μας σφριγηλό και νεανικό.

Ο ψευδάργυρος παίζει σημαντικό ρόλο σε πολλές βασικές λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού. Είναι απαραίτητος για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και την προστασία του οργανισμού από μολύνσεις, ιώσεις και ασθένειες, ενώ βοηθά στη διαδικασία επούλωσης τραυμάτων.
Συμμετέχει επίσης στην αναπαραγωγή και ανάπτυξη των κυττάρων του σώματός μας και επιπλέον έχει πρωτεύουσα σημασία για το μεταβολισμό των υδατανθράκων. Τέλος, το νευρικό σύστημα χρησιμοποιεί τον ψευδάργυρο που είναι σημαντικό θρεπτικό συστατικό για την αίσθηση της όσφρησης και της γεύσης.

Ο Ψευδάργυρος είναι απαραίτητος για την αναπαραγωγή τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες. Η ανεπάρκεια του ψευδαργύρου έχει συσχετιστεί με χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων σε μερικούς άντρες (και επίσης ανικανότητα). Σε κλινικές μελέτες όπου άντρες με τέτοια ανεπάρκεια πήραν ψευδάργυρο, τα επίπεδα του αριθμού σπερματοζωαρίων αυξήθηκαν στα φυσιολογικά μετά από τρεις μήνες. Επίσης αυξήθηκαν και τα επίπεδα της τεστοστερόνης τους.

ΕΛΛΕΙΨΗ 
Η μείωση του ψευδαργύρου στον οργανισμό συμβαίνει είτε επειδή δεν απορροφάται από τη δίαιτα (περίσσεια χαλκού ή σιδήρου δυσκολεύει την απορρόφηση του) είτε χάνεται μετά την απορρόφηση. 

Τα παρακάτω συμπτώματα μπορεί να φανερώνουν χαμηλό απόθεμα ψευδαργύρου: 

Συχνές λοιμώξεις
• Καθυστέρηση στην επούλωση των πληγών
• Μειωμένη όρεξη
• Μειωμένη αίσθηση γεύσης και όσφρησης
• Νυκτερινή δυσκολία στην όραση
• Παθήσεις του δέρματος
• Λευκά σημάδια στα νύχια
• Τριχόπτωση
• Μείωση γονιμότητας (Υπογονιμότητα, χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων)
• Μείωση απόδοσης
• Διαταραχές στο ύπνο

Σε παιδιά : διαταραχή στην ανάπτυξη

Φυσιολογικές Τιμές
• Παιδιά 0 – 10 ετών: 0.60 – 1.20 μg/ml
• Παιδιά > 11 ετών:    0.66 – 1.10 μg/ml
• Ενήλικες:                 0.66 – 1.10 μg/ml

Πιθανές Ερμηνείες Παθολογικών Τιμών

Αύξηση
Αναιμία, αρτηριοσκλήρωση, στεφανιαία νόσος, διαιτητική πρόσληψη όξινων τροφών ή ποτών από γαλβανισμένα δοχεία, βιομηχανική έκθεση σε ψευδάργυρο (συγκόλληση), πρωτοπαθές οστεοσάρκωμα. Φάρμακα: σισπλατίνη, κορτικοστεροειδή, οιστρογόνα, ιντερφερόνη, από του στόματος αντισυλληπτικά, φαινυτοΐνη, θειαζίδες.

Μείωση:
Εντεροπαθητική ακροδερματίτιδα, αλωπεκία, αλκοολισμός, αναιμία (αιμολυτική), εγκαύματα (σοβαρά), κοιλιοκάκη, κίρρωση ήπατος, διάρροια, χολοκυστίτιδα, μεταστάσεις ήπατος, υπολευκωματιναιμία, υπογοναδισμός, λοίμωξη (οξεία), λευχαιμία, λέμφωμα, δυσαπορρόφηση, έμφραγμα του μυοκαρδίου, κακή διαιτητική πρόσληψη, εγκυμοσύνη (τρίτο τρίμηνο), παρεντερική διατροφή, νεφρική ανεπάρκεια (χρόνια), στρες, θαλασσαιμία, τυφοειδής πυρετός, φυματίωση (πνευμονική), νόσος Wilson. 
Φάρμακα: αντιμεταβολίτες, χλωροθαλιδόνη, σισπλατίνη, διουρητικά, οιστρογόνα, ιστιδίνη, πενικιλλαμίνη.

Καθημερινά πρέπει να λαμβάνουμε ψευδάργυρο μέσα από την τροφή μας, επειδή το σώμα μας δεν αποθηκεύει ψευδάργυρο. Όσο η τροφή γίνεται πιο ραφιναρισμένη τόσα περισσότερα άτομα βρίσκονται σε κίνδυνο ανεπάρκειας ψευδαργύρου επιπλέον, ενώ ορισμένες άλλες τροφές μπορεί να παίξουν ρόλο στην απορρόφηση του ψευδαργύρου. Η καθημερινή δόση ψευδάργυρου είναι σε ενήλικες στα 15mg και σε εγκυμονούσες στα 25mg.
Το στρες και η σωματική εκγύμναση απαιτούν περισσότερη λήψη ψευδάργυρου.


Διατροφή
Ο ψευδάργυρος βρίσκεται σε ένα μεγάλο εύρος τροφίμων∙ συνεπώς μια δίαιτα με ποικιλία τροφίμων πιθανότατα παρέχει μια επαρκή πρόσληψη ψευδαργύρου. 



Οι τροφές που περιέχουν το περισσότερο ποσοστό ψευδάργυρου είναι

• Μοσχαρίσιο κρέας (στο συκώτι του μοσχαριού)
• Θαλασσινά ψάρια και μαλάκια (στρείδια, μύδια, αχηβάδες)
• Γαλακτοκομικά προϊόντα (ιδιαίτερα το κίτρινο τυρί)
• Αυγά
• Προϊόντα ολικής άλεσης
• Στην λεκιθίνη της σόγιας,
• Στα φυστίκια
• Στα καρύδια
• Στα κοκκινογούλια
• Στο μαϊντανό
• Στις πατάτες,
• Στα καρότα

Οι έγκυες και οι θηλάζουσες χρειάζονται επιπλέον 2 mg την ημέρα, για να εξασφαλίσουν επαρκή διαθέσιμη ποσότητα για το αναπτυσσόμενο έμβρυο ή βρέφος, αντίστοιχα αν και το ποσό αυτό καλύπτεται εύκολα από την αύξηση στην κατανάλωση της τροφής.

Προσοχή
Η μακροχρόνια, ανεξέλεγκτη λήψη ψευδάργυρου, μπορεί να είναι τοξική. Οι υπερβολικές δόσεις του ψευδάργυρου προκαλούν ναυτίες, εμετούς, πόνο στην κοιλιά και διάρροια.   Μια καθημερινή λήψη πάνω από 25mg ενδέχεται να προκαλέσει συμπτώματα υπερδοσολογίας.

Όταν π.χ. ο ψευδάργυρος λαμβάνεται συγχρόνως με συμπληρώματα σιδήρου, τα τελευταία μπορεί να εμποδίσουν τη απορρόφησή του από το σώμα. Υπάρχουν τροφές που δεν θα πρέπει να λαμβάνονται μέσα σε μία ώρα από την λήψη του συμπληρώματος. Αυτές είναι οι πρωτεΐνη σόγιας, ο καφές, το γάλα, η σοκολάτα, τα χάμπουγκερς, το λεμόνι, το καφέ ψωμί, και τροφές πλούσιες σε ίνες.

Διαβάστε επίσης

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων