MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΠΟΔΙΑ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΔΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΔΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών με τρέμουλο στα πόδια, φαγούρα, σουβλιές, κάψιμο, κόπωση, υπνηλία.


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Το Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών (Σ.Α.Π.), επίσης γνωστό και ως νόσος του Willis-Ekbom  ή σύνδρομο Wittmaack-Ekbom, είναι μια νευρολογική διαταραχή που «χτυπάει» το μυϊκό σύστημα και ιδιαίτερα τους μυς των ποδιών.


Όσοι πάσχουν από αυτό, νιώθουν σαν να χτυπά τα πόδια τους ηλεκτρικό ρεύμα όταν ξαπλώσουν, ιδιαίτερα μόλις περάσουν στο στάδιο της χαλάρωσης, λίγο πριν από τον ύπνο. Ουσιαστικά εκδηλώνουν μια υπερκινητικότητα στα πόδια, την οποία δεν μπορούν να σταματήσουν, αφού αυτή η κίνηση τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα. Παράλληλα, όμως, τους εμποδίζει από το να απολαμβάνουν νύχτες «ποιοτικού ύπνου» με αρκετά επακόλουθα κατά τη διάρκεια της ημέρας: 
• δυσκολίες στην εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων λόγω κόπωσης, 
• τάση για υπνηλία και 
• προβλήματα συγκέντρωσης.


Το ΣΑΠ έχει αποδοθεί στα ελληνικά και με τις ονομασίες «σύνδρομο ανήσυχων κνημών» και «σύνδρομο ανήσυχων άκρων» (από τον αγγλικό όρο restless leg syndrome).


Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών, που ταλαιπωρεί τις νύχτες όσων πάσχουν αλλά και σε κάθε άλλη δραστηριότητα που απαιτεί πολύωρη ακινησία.

Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από τους άνδρες  
Η συχνότητά του αυξάνεται παράλληλα με την ηλικία.
Η συχνότητα εμφάνισης στον γενικό πληθυσμό είναι 10%-15%. 
Οι γυναίκες ασθενείς είναι διπλάσιες από τους άνδρες, ενώ είναι πιο συχνό σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 40 ετών
Το ΣΑΠ μπορεί να παρατηρηθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και στην βρεφική και την παιδική, αν και είναι συχνότερη σε άτομα μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας 
Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον ένας στους τέσσερις ή ένας στους τρεις από τους πάσχοντες χρειάζεται θεραπευτική παρέμβαση.
Τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν με την πάροδο της ηλικίας και να επεκταθούν στα άνω άκρα ή άλλες περιοχές του σώματος. 

Τα παιδιά συχνά παρουσιάζουν περιοδικές κινήσεις των μελών τους στην διάρκεια του ύπνου, αλλά αυτές διαρκούν λιγότερο από 1 min και σπάνια τα αφυπνίζουν.


Η εμφάνιση του συνδρόμου δεν μπορεί να αποδοθεί σε ένα ξεκάθαρο αίτιο. Σε αρκετές περιπτώσεις το πρόβλημα είναι κληρονομικό. Αρκετές γυναίκες εμφανίζουν συμπτώματα κατά την εγκυμοσύνη, τα οποία όμως στις περισσότερες εξαφανίζονται μετά τον τοκετό. Τα συμπτώματα του συνδρόμου μπορεί να εξελιχτούν ή να χειροτερεύσουν κατά την κύηση, ειδικά μετά την 20η εβδομάδα. 


Μερικά παιδιά με «πόνους της ανάπτυξης» στην πραγματικότητα έχουν ΣΑΠ. Στα παιδιά, το σύνδρομο έλλειψης προσοχής/υπερδραστηριότητας συνδέεται με συμπτώματα  περιοδικών κινήσεων των ποδιών στον ύπνο και ΣΑΠ. 


Τα υπεύθυνα γονίδια είναι το χρωμόσωμα 12q, στο χρωμόσωμα 14q, στο χρωμόσωμα 9p, στο χρωμόσωμα 20p, στο χρωμόσωμα 2ρ, στο χρωμόσωμα 16p12.1. Τα υπεύθυνα γονίδια είναι τα  MEIS1, BTBD9, PTPRD και MAP2K5, βρέθηκαν να σχετίζονται με σύνδρομο ανήσυχων ποδιών. Ο ρόλος τους στην παθογένεση του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών είναι ακόμα ασαφής. Οι περιοδικές κινήσεις των άκρων κατά τον ύπνο σχετίζονται με το γονίδιο BTBD9 στο χρωμόσωμα 6p21.2. 


Η ανεπάρκεια σιδήρου στον εγκέφαλο μπορεί να είναι η κυριότερη αιτία του ΣΑΠ. Στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό ασθενών με ΣΑΠ έχει διαπιστωθεί ελάττωση των επιπέδων του σιδήρου και της φερριτίνης και αύξηση της τρανσφερρίνης, ενώ στον ορό τα επίπεδα των παραγόντων αυτών ήταν φυσιολογικά.


Το Σ.Α.Π. συνδέεται άμεσα και με την έναρξη κάποιων άλλων, σοβαρών παθήσεων, γι' αυτό είναι απαραίτητο να αναφέρουμε στο γιατρό την εκδήλωση οποιουδήποτε συμπτώματος, ειδικά μετά την ηλικία των 30. 

Σοβαρές διαταραχές που συνδέονται με το Σ.Α.Π. είναι οι εξής:

• Αμυλοείδωση
• Αναιμία
• Ανεπάρκεια βιταμίνης Β12
• Ανεπάρκεια φολικού οξέος ή μαγνησίου
• Ινομυαλγία
• Κάπνισμα σιγαρέττων
• Καφεΐνη
• Μονοκλωνική γαμμοπάθεια
• Μυελοπάθεια ή μυελίτιδα
• Νόσος Lyme
• Νόσος Parkinson
• Οσφυοϊερή ριζοπάθεια
• Ογκοι
• Οινόπνευμα
• Οξεία διαλείπουσα πορφυρία 
• Ουραιμία
• Πολυνευροπάθεια (ιδιοπαθής ή οφειλόμενη σε κατάχρηση οινοπνεύματος)
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Σύνδρομο Sjogren
• Χειρουργικές γαστρικές επεμβάσεις
• Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
• Χρόνια φλεβική ανεπάρκεια ή κιρσοί 
• Υποθυρεοειδισμός ή υπερθυρεοειδισμός
• Περιφερικά μικροέμβολα χοληστερόλης

Πολλοί παράγοντες, όπως ορισμένα φάρμακα, η χρήση διαφόρων ουσιών (καφεΐνη, αλκοόλ, νικοτίνη κ.ά.), η έλλειψη σιδήρου κ.ά., μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα του ΣΑΠ.

Ορισμένα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών

  • Μερικά αντιεμετικά (αντιντοπαμινεργικά)
  • Ορισμένα αντιισταμινικά
  • Πολλά αντικαταθλιπτικά (τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά και SSRIs)
  • Αντιψυχωσικά και ορισμένα αντισπασμωδικά.
  • Υπνωτικά φάρμακα, όπως το σύνδρομο στέρησης βενζοδιαζεπινών
  • Η υπογλυκαιμία έχει βρεθεί ότι επιδεινώνει τα συμπτώματα του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών
  • Η αποτοξίνωση από οπιοειδή έχει συσχετιστεί με την πρόκληση του συνδρόμου
Και το πρωτοπαθές και το δευτεροπαθές σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών μπορεί να επιδεινωθεί από τη χειρουργική επέμβαση οποιουδήποτε είδους.
Το υπερβολικό βάρος, η έλλειψη άσκησης, η κατάθλιψη ή άλλες ψυχικές ασθένειες θα μπορούσαν να προκαλέσουν το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών.
Το ΣΑΠ μπορεί να είναι είτε ιδιοπαθές, δηλαδή να το έχουμε εκ γενετής, είτε δευτεροπαθές, δηλαδή να οφείλεται σε διάφορους λόγους, όπως περιφερειακή νευροπάθεια, νεφρική ανεπάρκεια, σιδηροπενική αναιμία ή και να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Συμπτώματα που χαρακτηρίζουν το σύνδρομο «ανήσυχων ποδιών»

Το σύνδρομο «ανήσυχων ποδιών» χαρακτηρίζεται από διαταραχές της αισθητικότητας (παραισθησίες/δυσαισθησίες), συνήθως στο ένα ή και τα δύο κάτω άκρα, στη διάρκεια της ανάπαυσης. Στα αρχικά στάδια του συνδρόμου τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο το απόγευμα, το βράδυ ή έπειτα από μεγάλη περίοδο περιορισμού των κινήσεων (π.χ. σε αεροπλάνο) ενώ σε προχωρημένες και σοβαρές μορφές αυτός ο διαχωρισμός μπορεί να μην είναι εμφανής.
Οι ασθενείς περιγράφουν τα συμπτώματά τους σαν «βελονιές και σουβλιές, εσωτερικό κνησμό, ηλεκτροσόκ, ανησυχία, φαγούρα στα κόκαλα, σκουλήκια ή έντομα ή πίεση κάτω από το δέρμα, ανατρίχιασμα, κάψιμο, τράβηγμα, κάτι να σέρνεται ή σαν να τρέχει νερό ή κόλα στις φλέβες», κ.ά. και έχουν ακατανίκητη, ασυναίσθητη, ανάγκη να κινούν συνεχώς τα προσβληθέντα μέλη τους (ακαθισία εντοπισμένη στα πόδια). Αρκετοί ασθενείς περιγράφουν μόνο την εστιακή ακαθισία, χωρίς αισθητικές διαταραχές. Η εστιακή ακαθισία δεν εμφανίζεται σ΄όλη την διάρκεια της ημέρας, αλλά μάλλον κατά περιόδους, και διαρκεί αρκετά λεπτά της ώρας έως ώρες.
Τα συμπτώματα ανακουφίζονται με τις κινήσεις των ποδιών, εντριβές, πίεση, βάδιση ή θερμότητα (λουτρά ή επιθέματα), αλλά συνήθως υποτροπιάζουν όταν οι κινήσεις σταματήσουν. Μερικοί ασθενείς αναφέρουν βελτίωση και όταν αυξάνουν ή μειώνουν τη θερμοκρασία των άκρων και του σώματος με ζεστό ή κρύο μπάνιο. Σχεδόν πάντα οι κινήσεις των ποδιών παρουσιάζονται στη διάρκεια της νύχτας και περιγράφονται από τους γονείς του παιδιού ή την/τον σύντροφο του ασθενούς σαν «κλοτσιές» ή «ανησυχία των ποδιών». Οι κινήσεις αυτές είναι στερεότυπες και τα ρυθμικά τινάγματα των ποδιών/κνημών, τα οποία διαρκούν λιγότερα από 5 δευτερόλεπτα.
Στις πιο ήπιες περιπτώσεις τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο περιστασιακά και μπορεί να αναφέρονται απλά ως ένα δυσάρεστο αίσθημα στα κάτω άκρα την ώρα της κατάκλισης. Στις σοβαρότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι έντονα, διαρκούν περισσότερο και προκαλούν σοβαρή διαταραχή του ύπνου, γεγονός που τελικά μπορεί να οδηγήσει τον πάσχοντα στον ιατρό.
Με την πάροδο του χρόνου (συχνά πολλά έτη) επέρχεται συνήθως προοδευτική επιδείνωση της έντασης των συμπτωμάτων και μείωση του βαθμού ανακούφισης που παρέχει η κινητική δραστηριότητα. Πολλοί ασθενείς επισκέπτονται τον γιατρό τους σε αυτήν τη φάση της νόσου για να ζητήσουν βοήθεια.

Δυσκολίες στην καθημερινή ζωή


Οι πάσχοντες από σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί να παραπονούνται για πολλά προβλήματα στη ζωή τους:

• Διαταραχές ύπνου
• Δεν μπορούν να καθίσουν ακίνητοι
• Παράξενοι πόνοι, στα πόδια και επιθυμία για κίνησή τους
• Κοινωνικές επιπτώσεις (δυσκολία/ανησυχία σε θέατρο, σινεμά, εστιατόρια)
• Προβλήματα με τα μεγάλα ταξίδια με αυτοκίνητο ή αεροπλάνο
• Επιπτώσεις στον σύντροφο στο κρεβάτι

Διάγνωση

Η διάγνωση του συνδρόμου στηρίζεται αποκλειστικά στην αξιοπιστία των συμπτωμάτων που αναφέρει ο ασθενής, καθώς δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κάποια ειδική εξέταση για την επιβεβαίωσή της.
Το πρόβλημα είναι ότι η διαταραχή αυτή παραμένει συχνά αδιάγνωστη και τα συμπτώματά της συγχέονται συνήθως με άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως φλεβική ανεπάρκεια, πολυνευροπάθεια, εκφυλιστική αρθροπάθεια της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, νεύρωση, κ.λπ.
Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς με ΣΑΠ αναφέρουν θετικό κληρονομικό ιστορικό, το οποίο είναι και ενισχυτικό στοιχείο για τη διάγνωση.
Υπάρχουν τρεις απλές ερωτήσεις, στις οποίες η καταφατική απάντηση πρέπει να εγείρει υποψίες για σύνδρομο ανήσυχων ποδιών:
1. Έχετε δυσάρεστα συμπτώματα/ανησυχία στα πόδια, που σας δημιουργούν την επιθυμία/ανάγκη να τα κινήσετε;
2. Αυτή η δυσάρεστη αίσθηση/ανησυχία στα πόδια μήπως εμφανίζεται μόνο ή κυρίως όταν ξεκουράζεστε και ανακουφίζεται όταν κινηθείτε;
3. Είναι τα συμπτώματα αυτά χειρότερα κατά τις νυχτερινές ώρες;

Θεραπεία

Σκοπός της θεραπείας στο ΣΑΠ είναι η αντιμετώπιση των ενοχλητικών συμπτωμάτων του συνδρόμου στη διάρκεια του ύπνου ή των περιόδων ακινησίας (όταν ο ασθενής ξαπλώνει, κάθεται, ξεκουράζεται κ.λπ.).
Ως δευτερογενές όφελος προκύπτει η βελτίωση των διαταραχών του ύπνου, της κόπωσης ή της υπνηλίας στη διάρκεια της ημέρας, αλλά και η βελτίωση της λειτουργικότητας και της αποδοτικότητας του ασθενούς τόσο στην εργασία, όσο και στην ικανότητά του να συμμετέχει σε διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες (ταξίδια, θέατρο, εστιατόριο, κ.ά.).
Για την αντιμετώπιση του συνδρόμου είναι εγκεκριμένα δύο φάρμακα που ανήκουν στην οικογένεια των αγωνιστών ντοπαμίνης: η ροπινιρόλη και η πραμιπεξόλη.
Έχει διαπιστωθεί ότι χορήγηση μικρής μόνο δόσης των φαρμάκων αυτών 1-2 ώρες πριν ξαπλώσει ο ασθενής το βράδυ, αρκεί συνήθως για θεαματική βελτίωση μέσα σε μία εβδομάδα από την έναρξη της αγωγής.
Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η ευεργετική επίδρασή τους στα δυσάρεστα αισθητικά και κινητικά συμπτώματα αρχίζει πολύ πιο γρήγορα από ό,τι εθεωρείτο έως τώρα, ενώ ακόμα και πάσχοντες από σοβαρό ΣΑΠ ανακουφίζονται σημαντικά από όλα τα συμπτώματα του συνδρόμου, από την πρώτη κιόλας νύχτα.
H θεραπεία, με φάρμακα δεν αντιμετωπίζει μόνο αυστηρά τα συγκεκριμένα συμπτώματα του ΣΑΠ, αλλά έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει γενικότερα την ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών.
Συμπληρώματα για την διόρθωση της ανεπάρκειας των βιταμινών, ηλεκτρολύτες ή σίδηρος μπορεί να βελτιώσουν τα συμπτώματα σε μερικούς ασθενείς.
Η συστηματική άσκηση όχι μόνο προκαλεί μια αίσθηση ευφορίας η οποία έχει αναλγητική δράση και ανακουφίζει από τα συμπτώματα αλλά παρουσιάζει και παρόμοια βελτίωση με αυτή της φαρμακευτικής αγωγής. Οι ποιο πρόσφατες μελέτες μας έδειξαν ότι ο συνδυασμός της άσκησης με την προτεινόμενη φαρμακευτική αγωγή θα μπορούσε να επιφέρει πρόσθετα οφέλη για την υγεία του πάσχοντα και την πορεία της νόσου.

Φυσιοθεραπεία

• Ηπιες ασκήσεις.
• Ζεστά ή κρύα λουτρά ή whirlpool
• Μαλάξεις των μελών
• Δονητική ή ηλεκτρική διέγερση των ποδιών πριν από την κατάκλιση

Το ΣΑΠ μπορεί να έχει περιόδους ύφεσης και σε μερικές περιπτώσεις δεν επανεμφανίζεται, αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι επίμονο και διαρκεί ισόβια.


Πρόληψη

Θεραπεία παραγόντων που πυροδοτούν τις κρίσεις του RLS
Είναι χρήσιμο να γνωρίζετε ότι ορισμένα χάπια που ανήκουν στις κατηγορίες των αντικαταθλιπτικών, των αντιψυχωτικών, των αντιισταμινικών και των αντιεμετικών φαρμάκων μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση. Ο γιατρός πρέπει, λοιπόν, να είναι πλήρως ενημερωμένος για τα φάρμακα που τυχόν λαμβάνετε, ώστε να σας συστήσει τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος.
• Αναιμία
• Αντιισταμινικά
• Αντιψυχωσικά
• Αναστολείς διαύλων ασβεστίου
• Αντικαταθλιπτικά (συχνότερα SSRIs και TCAs)
• Διουρητικά
• Καφεΐνη - Αλκοόλ Αυτές οι ουσίες δυσχεραίνουν την κατάσταση και μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα, καθώς δρουν διεγερτικά στο νευρικό σύστημα.
• Στέρηση/διαταραχές ύπνου
• Οινοπνευματώδη
• Φάρμακα κατά της ναυτίας

Προσπαθήστε να αποφεύγετε την πολύωρη ακινησία. Εάν, π.χ., πρόκειται να ταξιδέψετε με αυτοκίνητο, σιγουρευτείτε -ενώ κάθεστε- ότι τεντώνετε πού και πού τα πόδια σας ή κάντε συχνές στάσεις για να διευκολύνετε την κυκλοφορία του αίματος στα άκρα σας.

Το στρες μπορεί να κάνει χειρότερα τα συμπτώματα του συνδρόμου των ανήσυχων ποδιών. Οι τεχνικές χαλάρωσης, όπως γιόγκα και Tai Chi, είναι γνωστό ότι βοηθούν πάρα πολύ.
Υπερβολική άσκηση Ενώ η ήπια μορφή άσκησης μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα, η ασυνήθιστα έντονη άσκηση ενδέχεται να τα επιδεινώσει.

Οδηγίες καθημερινής ζωής για το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών:

1. ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΑ: η λογική χρήση ήπιων αναλγητικών μπορεί να περιορίσει τα ενοχλητικά συμπτώματα.
2. ΜΠΑΝΙΟ – ΜΑΛΑΞΗ: το ζεστό μπάνιο και το «μασάζ» μπορεί να χαλαρώσει τους μύες των ποδιών
3. ΕΠΙΘΕΜΑΤΑ: ζεστά ή κρύα επιθέματα απαλύνουν τα ενοχλητικά αισθητικά ενοχλήματα.
4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ: οι τεχνικές διαλογισμού ή yoga μπορεί να διευκολύνουν τη γενική χαλάρωση και να κάνουν ευκολότερο τον νυκτερινό ύπνο.
5. «ΥΓΙΕΙΝΗ ΥΠΝΟΥ»: ήσυχο και άνετο περιβάλλον ύπνου, σταθερότητα στην ώρα κατάκλισης και έγερσης, αρκετός χρόνος ύπνου ώστε να ξεκουράζει επαρκώς.
• Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι η ΚΟΠΩΣΗ επιδεινώνει τα συμπτώματα.
• Η πλήξη, η ανία και η νύστα τις βραδινές ώρες επιδεινώνουν τα συμπτώματα.
• Κρατηθείτε σε εγρήγορση το βράδυ.

Διαβάστε επίσης

Τα ψηλοτάκουνα, τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσουν στα πόδια σας; Τι πρέπει να προσέχετε;


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Οι γυναίκες λατρεύουν τα ψηλοτάκουνα παπούτσια τους τόσο πολύ, σε σημείο που να θυσιάζουν τα πόδια τους για πάντα.

Οι γυναίκες που φορούν τακούνια  στους 5 και πάνω πόντους,  κάνουν τα πόδια τους να φαίνονται μακρύτερα και τονίζουν το σχήμα της γάμπας τους. Δυστυχώς, η συχνή χρήση αυτού του είδους υποδημάτων μπορεί να προκαλέσει πολλαπλά ορθοπεδικά προβλήματα με την πάροδο του χρόνου.
Το ένα τρίτο των γυναικών έχει φορέσει άβολα τακούνια επειδή απλώς ήταν κομψά και σχεδόν οι μισές από αυτές τις γυναίκες αντιμετώπισαν δυσκολία και δυσφορία στο περπάτημα, ενώ το 37% των γυναικών αυτών παραιτήθηκαν της προσπάθειας, έβγαλαν τα τακούνια και περπάτησαν ξυπόλητες.
9 στις 10 γυναίκες έχουν διάφορα προβλήματα, όπως φουσκάλες, προβλήματα στη φτέρνα, μυρμηγκιές, κάλους και νύχια που μεγαλώνουν προς τα μέσα.

Γυναίκες που φορούν ψηλά τακούνια ή αθλητικά που δεν εφαρμόζουν καλά μπορεί να θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο εμφάνισης αρθρίτιδας.

Τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσουν τα ψηλοτάκουνα;

Τα μετατάρσια οστά επιβαρύνονται πολύ, καθώς παίρνουν τον ρόλο του υποστηρικτή, ενώ το υπόλοιπο πέλμα, που στηρίζεται στην πολύ μικρή βάση του τακουνιού, φθείρεται πρόωρα και πονάει συνεχώς. Επιπλέον, τα δάχτυλα «στραγγαλίζονται» και σπρώχνονται μπροστά, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται κάλοι και επώδυνες παραμορφώσεις. Συχνά, εξαιτίας της υπερβολικής πίεσης, τα νύχια μεγαλώνουν προς τα μέσα.

Γόνατα: Είναι η μεγαλύτερη και η πιο ταλαιπωρημένη άρθρωση στο σώμα, αφού σε κάθε μας βήμα δέχονται κραδασμούς με διπλάσια έως τριπλάσια δύναμη από το βάρος μας. Τα ψηλά τακούνια μπορεί να προκαλέσουν πρόωρη αρθρίτιδα στο γόνατο. Το περπάτημα σε ψηλά παπούτσια επιβαρύνει περισσότερο την κατάσταση, καθώς λόγω της λανθασμένης θέσης της επιγονατίδας οι χόνδροι φθείρονται γρηγορότερα. Επειδή η χρήση τους προκαλεί αφύσικη στάση φέροντας την σπονδυλική στήλη  την λεκάνη και τα ισχία προς τα εμπρός, προκαλείται ανώμαλη φόρτιση  στο εσωτερικό του γονάτου, συμβάλλοντας στην πρόωρη φθορά του χόνδρου που έχει σαν αποτέλεσμα  την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας. Μπορεί επίσης να πάθουμε κάτι ήπιο και παροδικό, όπως ένα διάστρεμμα ή ένα τράβηγμα, μέχρι κάτι πιο σοβαρό, όπως τενοντίτιδα, αρθροθυλακίτιδα.

Αστράγαλοι: Φορώντας τακούνια, οι αστράγαλοι ωθούνται προς τα εμπρός. Η ώθηση αυτή περιορίζει την κυκλοφορία του αίματος στα κάτω άκρα και μπορεί να προκαλέσει μέχρι και ευρυαγγείες. Όλα τα ψηλά τακούνια είναι η κύρια αιτία ενός διαστρέμματος στον αστράγαλο. Το πιο κοινό πρόβλημα είναι το πλευρικό διάστρεμμα, που μπορεί να σχίσει τους συνδέσμους.
Τα ψηλοτάκουνα παπούτσια αυξάνουν τον κίνδυνο για διαστρέμματα και κατάγματα σε ποσοστό 80%.

Αχίλλειος τένοντας: Λόγω της χρόνιας ανύψωσης της φτέρνας, το μήκος του αχίλλειου τένοντα συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα το περπάτημα -ακόμα και με flat παπούτσια- να είναι επώδυνο (έντονοι πόνοι στις γάμπες).

Γάμπα: Τα τακούνια στιλέτο μπορούν  να προκαλέσουν ρίκνωση των μυών της γάμπας.  Οι μύες της γάμπας γίνονται κοντύτεροι με την υπερβολική χρήση ψηλών τακουνιών και μπορούν να προκαλέσουν  Τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν μετά από τη χρήση ψηλών τακουνιών περπατήσουμε ξυπόλυτοι η χρησιμοποιήσουμε παπούτσια με κοντό η  καθόλου τακούνι.

Τα  ψηλά τακούνια αυξάνουν τις πιθανότητες για ανάπτυξη νευρινώματος. To νευρίνωμα βρίσκεται στο πρόσθιο μέρος του ποδιού και είναι αποτέλεσμα της πίεσης που εξασκείται πάνω στο νεύρο από την αφύσικη φόρτιση που προκαλούν τα παπούτσια με ψηλά τακούνια. Η συχνή πίεση προκαλεί φλεγμονή στο νεύρο ερεθισμό του και σε χρόνιες καταστάσεις μόνο η χειρουργική επέμβαση μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό.

Δάκτυλα: Τα ψηλά τακούνια μπορεί να προκαλέσουν σφυροδακτυλία (hammertoes). Όταν το πόδι συμπιεστεί σε ένα μικρό χώρο, τα δάκτυλα πρέπει να λυγίσουν  και να διπλώσουν για να χωρέσουν στο στενό πρόσθιο μέρος του υποδήματος.  Με την πάροδο του χρόνου μπορούν να μείνουν  σταθερά στη θέση αυτή, να γίνουν άκαμπτα και να δημιουργηθεί η σφυροδακτυλία. Κατάσταση ιδιαίτερα σοβαρή  που  αντιμετωπίζεται χειρουργικώς και που καθηλώνει την ασθενή για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός εργασίας και καθημερινότητας

Κάλοι: Τα ψηλά τακούνια μπορεί να προκαλέσουν κάλους. Οι κάλοι είναι η υπανάπτυξη της ανώτερης στοιβάδας του δέρματος, ως αποτέλεσμα της υπερβολικής πίεση και της τριβής Η συμπίεση του μπροστινού μέρος του ποδιού σε ένα μικρό παπούτσι θα συμβάλει στην ανάπτυξη των κάλων στις κορυφές των ποδιών και ανάμεσα στα δάχτυλα.

Κότσι: Τα ψηλά τακούνια μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη του βλαισού μεγάλου δακτύλου (το γνωστό Κότσι). Αν και τα ψηλά τακούνια δεν είναι το απομονωμένο αίτιο για  το κότσι  η αυξημένη πίεση στο μεγάλο δάκτυλο με την πάροδο του χρόνου θα συμβάλλει σε αυτό.

Πλάτη και μέση: Στην προσπάθεια σας να ισορροπήσετε σε ψηλοτάκουνα παπούτσια, σπρώχνετε προς τα εμπρός τη λεκάνη, με αποτέλεσμα η σπονδυλική στήλη να κυρτώνει περισσότερο από το φυσιολογικό στην περιοχή της μέσης. Γενικά τα τακούνια εμποδίζουν το σώμα να έχει τη φυσική του στάση. Έτσι, εκτός από πόνους στα πόδια, συχνά υποφέρετε και από ενοχλήσεις στη μέση (οσφυαλγία), στα ισχία, ακόμη και στον αυχένα.

Ποιες γυναίκες πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα;

Η συστηματική χρήση ψηλών τακουνιών δημιουργεί πρόβλημα σε όλες τις γυναίκες. Η διαφορά είναι ότι σε ορισμένες γυναίκες η επιδείνωση έρχεται ταχύτερα. Όσες έχουν κακή ισορροπία και αυξημένο βάρος, καλό είναι να μη φορούν ψηλοτάκουνα, καθώς έχουν περισσότερες πιθανότητες πτώσης. Πολύ προσεκτικές πρέπει να είναι και οι γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη και αγγειακά προβλήματα, γιατί εξαιτίας του «στραγγαλισμού» των δαχτύλων, του ερεθισμού του δέρματος και της διαμόρφωσης κάλων είναι πιθανό να παρουσιάσουν ευκολότερα επιπλοκές.

Το ύψος των τακουνιών που πρέπει να ενθαρρύνουμε να χρησιμοποιούνται για καθημερινή χρήση είναι μεταξύ 3-4 εκατοστών. Είναι το ιδανικό ύψος που επιτρέπει την σωστή κατανομή της φόρτισης μεταξύ πρόσθιου και οπίσθιου άκρου πόδα  αποφορτίζει την ποδική καμάρα και δεν στρεσάρει τον αχίλλειο τένοντα.

Η χρήση παπουτσιών στιλέτο με τακούνι άνω των 5 εκατοστών φορτίζει το πρόσθιο μέρος του ποδιού ίσο με τρεις φορές το βάρος του σώματος και η χρήση αυτών των παπουτσιών για μεγάλο χρονικό διάστημα  άνω αυτού του ύψους μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη πολλών χρόνιων προβλημάτων.

Μυστικά που θα σας βοηθήσουν να μπορέσετε να περπατήσετε σωστά φορώντας τακούνια. 

• Να φοράτε ψηλά τακούνια όταν είναι απαραίτητο. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να αποφεύγεται η καθημερινή και πολύωρη χρήση τους.
• Να προτιμάτε τα παπούτσια που έχουν φαρδύ τακούνι έως 5 εκ. και είναι άνετα στο μπροστινό τους τμήμα, ώστε να μην πιέζονται τα δάχτυλα.
• Να χρησιμοποιούτε ειδικούς πάτους, που εμποδίζουν το πέλμα να γλιστρά, ενώ παράλληλα απορροφούν τους κραδασμούς. Αν τα παπούτσια δεν κάθονται καλά στο πόδι, το περπάτημα δυσκολεύει –πόσο μάλλον αν πρόκειται για παπούτσια με τακούνι. Αν τα παπούτσια σας είναι λίγο πιο μεγάλα, βοηθήστε την εφαρμογή τους φορώντας ειδικούς πάτους (απευθυνθείτε στον τσαγκάρη για να επιλέξετε μαζί του την καλύτερη λύση). Αν πάλι είναι πιο μικρά, πάλι μπορεί να δώσει λύση ο τσαγκάρης σας ανοίγοντάς τα. Παρόλα αυτά, το σωστό νούμερο βοηθά στην καλύτερη εφαρμογή και κατά συνέπεια σε πιο σωστό βάδισμα. 
• Όταν φοράτε τακούνια, να κάνετε μικρά και σταθερά βήματα και να μην πατάτε με δύναμη στο πάτωμα.
• Μην βιάζεστε! Η προσπάθεια να περπατήσετε γρήγορα πάνω σε τακούνια έχει συνήθως αδέξια αποτελέσματα Τα μικρά βήματα και η έλλειψη καλής ισορροπίας δεν χρειάζονται βιασύνη. Επιπλέον, ένα πιο αργό βήμα δίνει την αίσθηση μεγαλύτερης αυτοπεποίθησης.
• Κρατήστε μια ελαφριά κλίση προς τα πίσω. Αν περπατήσετε πιο γρήγορα απ’ ό,τι επιτρέπουν τα τακούνια σας, θα διαπιστώσετε ότι γέρνετε τον λαιμό σας προς τα εμπρός προσπαθώντας να αντισταθμίσετε το βάρος και την κίνηση. Το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον περίεργο. Αφήστε, λοιπόν, καθώς περπατάτε φορώντας τις αγαπημένες σας γόβες, το σώμα σας να γείρει σχεδόν ανεπαίσθητα προς τα πίσω ώστε να εξισορροπήσετε την τάση που σας... τραβάει εμπρός.
• Φανταστείτε ότι περπατάτε σε ευθεία γραμμή. Όταν περπατάτε με τακούνια θα έχετε περισσότερη θηλυκότητα και χάρη αν φανταστείτε ότι υπάρχει μπροστά σας μια ευθεία και εσείς περπατάτε επάνω της. Το μυστικό; Μην κοιτάτε προς τα κάτω, αλλά αφήστε το βλέμμα σας να κοιτάξει πιο μακριά, καθορίζοντας την πορεία σας.
• Διπλώστε το πόδι σας. Αν καθώς περπατάτε νιώσετε ξαφνικά ότι γλιστράτε, διπλώστε ελαφρώς την πατούσα σας προκειμένου να ασκήσετε πίεση στο εσωτερικό τού παπουτσιού. Η κίνηση αυτή βοηθά το πόδι σας να εφαρμόσει καλύτερα στο παπούτσι και κατά συνέπεια επιτρέπει να ελιχθείτε με μεγαλύτερη ευκολία. 
• Όταν γυρίζετε σπίτι, να κάνετε μασάζ στα πέλματα και στα δάχτυλα των ποδιών, για να τονώσετε την κυκλοφορία του αίματος. Μεγάλη ανακούφιση μπορεί να προσφέρει ένα ποδόλουτρο με αιθέρια έλαια ή ένα σκοτσέζικο ντους στα πόδια (οι εναλλαγές ζεστού και κρύου νερού διεγείρουν τη διαστολή και τη συστολή των αγγείων).
• Να ελέγχετε τα πέλματά σας από νεαρή ηλικία.


18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική υγεία του οργανισμού μας

των Θάλεια Γούτου, αισθητικός - κοσμητολόγος, Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Τα πόδια μας είναι ίσως το σημείο του σώματος που καταπονείται περισσότερο καθώς κουβαλούν όλο μας το βάρος και μας στηρίζουν καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας. Τι μπορεί όμως να μας πει η υγεία των ποδιών μας για τη συνολική υγεία του οργανισμού;


Κρύα πόδια, ζεστή καρδιά;

Εάν τα πόδια σας είναι διαρκώς κρύα μπορεί να είναι αποτέλεσμα κακής κυκλοφορίας του αίματος. Η κακή κυκλοφορία πολλές φορές σχετίζεται με το κάπνισμα, την υψηλή αρτηριακή πίεση ή τα καρδιακά προβλήματα. Η νευρική βλάβη του μη ελεγχόμενου διαβήτη μπορεί επίσης να προκαλεί κρύα αίσθηση στα πόδια. Άλλα πιθανά αίτια είναι ο υποθυρεοειδισμός και η αναιμία. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας ώστε να εντοπίσετε οποιοδήποτε τυχόν υποβόσκον πρόβλημα.


Πόνος στα πόδια

Όταν αισθάνεστε πόνο στα πόδια σας μετά από μία δύσκολη μέρα πιθανότατα θα ρίξετε το φταίξιμο στα παπούτσια σας. Ωστόσο ο πόνος που δεν προκαλείται από δωδεκάποντα τακούνια ίσως οφείλεται σε ένα κάταγμα καταπόνησης, δηλαδή μία μικρή ρωγμή σε κάποιο κόκαλο. Πιθανά αίτια: η πολύ έντονη άσκηση, τα αθλήματα υψηλών κραδασμών (όπως το μπάσκετ) και το τρέξιμο αποστάσεων. Η εξασθένηση των οστών λόγω οστεοπόρωσης αυξάνει τον κίνδυνο για τέτοιου είδους κακώσεις.

Άσπρα, κόκκινα, μπλε δάχτυλα

Αν πάσχετε από το σύνδρομο Raynard μπορεί να παρατηρήσετε τα δάχτυλά σας να αλλάζουν απόχρωση από φυσιολογική σε άσπρη, μετά σε μπλε , σε κόκκινη και να επανέρχονται πάλι στο φυσιολογικό. Αυτό οφείλεται στο ξαφνικό στένεμα των αρτηριών, μία κατάσταση που ονομάζεται αγγειοσπασμός. Το στρες ή οι αλλαγές στη θερμοκρασία μπορεί να πυροδοτήσουν τους αγγειοσπασμούς αυτούς, που συνήθως δεν οδηγούν σε άλλα προβλήματα υγείας. Το σύνδρομο αυτό μπορεί επίσης να συνδέεται με ρευματοειδή αρθρίτιδα, σύνδρομο Sjögren ή προβλήματα θυρεοειδούς.

Πόνος στη φτέρνα

Η πιο κοινή αιτία για τον πόνο στη φτέρνα είναι η επονομαζόμενη planta faciitis, φλεγμονή του πελματιαίου ιστού. Ο πόνος μπορεί να είναι πιο έντονος όταν ξυπνάτε και ενώ σηκώνεστε ασκείτε πίεση στο οστό της πτέρνας. Άλλα αίτια μπορεί να είναι η αρθρίτιδα, η έντονη άσκηση, τα παπούτσια που δεν εφαρμόζουν καλά και η τενοντίτιδα. Σπανιότερα αίτια περιλαμβάνουν τα οστεόφυτα των οστών στο κάτω μέρος του ποδιού, την ύπαρξη φλεγμονής, κατάγματος ή όγκου στο οστό.

Σύρσιμο των ποδιών

Κάποιες φορές το πρώτο σημάδι ενός προβλήματος είναι η αλλαγή στον τρόπο που περπατάμε – ένα πιο πλατύ βάδισμα ή ένα ελαφρύ σύρσιμο των ποδιών. Το αίτιο μπορεί να είναι η αργή απώλεια της φυσιολογικής αίσθησης στα πόδια που προκαλείται από κάποια περιφερειακή νευρική βλάβη. Περίπου το 30% αυτών των περιπτώσεων συνδέεται με τον διαβήτη. Η νευρική βλάβη μπορεί επίσης να οφείλεται σε κάποια μόλυνση, σε ανεπάρκεια βιταμινών και σε αλκοολισμό. Σε αρκετές περιπτώσεις κανένας δεν γνωρίζει τι προκάλεσε τη βλάβη αυτή.

Πληκτροδακτυλία

 Στην πληκτροδακτυλία το σχήμα των δακτύλων των ποδιών (και συχνά και των χεριών) αλλάζει. Τα νύχια είναι πιο στρογγυλά στην κορυφή και καμπυλώνουν προς τα κάτω. Το πιο συχνό αίτιο της κατάστασης αυτής είναι η πάθηση των πνευμόνων αν και μπορεί να προκαλείται και από καρδιακές παθήσεις, ηπατικές και πεπτικές διαταραχές ή ορισμένες μολύνσεις. Κάποιες φορές η πληκτροδακτυλία εμφανίζεται ενδοοικογενειακά χωρίς να συντρέχει κάποια υποβόσκουσα ασθένεια.

Πρησμένα πόδια

 Συνήθως πρόκειται για μία προσωρινή ενόχληση που προκαλείται από την ορθοστασία ή την ακινησία, όπως σε περιπτώσεις μεγάλων πτήσεων, και κυρίως στις εγκυμονούσες. Αντιθέτως, όταν το πρήξιμο των ποδιών δεν υποχωρεί ίσως είναι σημάδι μία σοβαρής ιατρικής κατάστασης. Το επίμονο πρήξιμο των ποδιών μπορεί να οφείλεται σε κακή κυκλοφορία του αίματος, σε προβλήματα στο λεμφικό σύστημα ή στην ύπαρξη θρόμβου. Άλλοι παράγοντες είναι οι νεφρικές διαταραχές ή η υπολειτουργία του θυρεοειδούς. Αν παρατηρήσετε επίμονο πρήξιμο των ποδιών σας συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.

Κάψιμο στα πόδια

 Η αίσθηση καψίματος στα πόδια είναι συνηθισμένη στους διαβητικούς με περιφερειακή νευρική βλάβη. Μπορεί επίσης να προκληθεί από ανεπάρκεια Βιταμίνης Β, από το «πόδι του αθλητή», από χρόνιες νεφρικές παθήσεις, από κακή κυκλοφορία στα πόδια (περιφερειακές αρτηριακές παθήσεις) ή από υποθυρεοειδισμό.


Πληγές που δεν επουλώνονται

Τα έλκη στα πόδια που δεν επουλώνονται είναι ένα βασικό προειδοποιητικό σημάδι για την ύπαρξη διαβήτη. Ο διαβήτης μπορεί να επηρεάσει την αίσθηση των ποδιών, την κυκλοφορία και τη φυσιολογική επούλωση των πληγών με αποτέλεσμα ακόμα και μία απλή φουσκάλα να δημιουργεί πρόβλημα. Τα έλκη αυτά επίσης είναι επιρρεπή σε μολύνσεις. Οι διαβητικοί πρέπει να πλένουν και να στεγνώνουν τα πόδια τους και να τα ελέγχουν για τυχόν πληγές καθημερινά. Η αργή επούλωση των πληγών στα πόδια μπορεί επίσης να προκαλείται από κακή κυκλοφορία που οφείλεται σε καταστάσεις όπως οι περιφερειακές αρτηριακές παθήσεις.

Πόνος στο μεγάλο δάκτυλο

Η ουρική αρθρίτιδα είναι η βασική αιτία για τον ξαφνικό πόνο στο μεγάλο δάκτυλο που συνήθως συνοδεύεται από κοκκινίλα και πρήξιμο. Η οστεοαρθρίτιδα είναι επίσης ένας από τους ενόχους για την κατάσταση αυτή. Εάν η άρθρωση είναι άκαμπτη μπορεί να οφείλεται σε δυσκαμψία του μεγάλου δακτύλου (hallux), μία επιπλοκή της αρθρίτιδας κατά την οποία αναπτύσσεται μία επώδυνη άκανθος στο οστό. Αν πρόκειται για αθλητή, πολύ πιθανό ο πόνος να οφείλεται σε διάστρεμμα της 1ης Μεταταρσιοφαλαγγικής άρθρωσης (turf toe), μία κατάσταση που προκαλείται από βλάβη των συνδέσμων που περιβάλλουν την άρθρωση.


Πόνος στα μικρότερα δάκτυλα

Αν νιώθετε ότι περπατάτε πάνω σε κάτι σκληρό ή ο πόνος σας καίει στο μπροστινό σημείο του πέλματος και αντανακλάται στα δάκτυλα, ίσως πάσχετε από νεύρωμα του Morton, μία πάχυνση του ιστού γύρω από το νεύρο που εντοπίζεται συνήθως ανάμεσα από το τρίτο και το τέταρτο δάκτυλο. Είναι κατά οκτώ με δέκα φορές συχνότερο στις γυναίκες και οφείλεται σε τραυματισμό ή σε υπερβολική πίεση στα δάκτυλα.


Φαγούρα στα πόδια

 Η φαγούρα στα πόδια μπορεί να οφείλεται στο «πόδι του αθλητή», μία μυκητιασική μόλυνση που είναι πολύ συχνή κυρίως στους άνδρες ηλικίας 20-40 ετών. Επίσης μπορεί να οφείλεται σε δερματίτιδα, δηλαδή σε αντίδραση σε κάποιο χημικό ή προϊόν περιποίησης, και να συνοδεύεται από κοκκινίλα ή εμφάνιση ξηρών περιοχών. Εάν το δέρμα στην περιοχή που έχετε φαγούρα, είναι παχύ και μοιάζει να έχει εξανθήματα ίσως πρόκειται για ψωρίαση που οφείλεται σε υπεραντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Επιπλέον διαβάστε


Σπασμοί των ποδιών

Ένας ξαφνικός, οξύς πόνος στο πόδι είναι το σήμα κατατεθέν ενός μυϊκού σπασμού ή κράμπας που μπορεί να διαρκέσει αρκετά λεπτά. Η σωματική καταπόνηση και η μυϊκή κούραση είναι τα πιο κοινά αίτια εμφάνισής του. Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν την κακή κυκλοφορία, την αφυδάτωση, καθώς και την ανεπάρκεια διάφορων στοιχείων στο σώμα όπως το Κάλιο, το Μαγνήσιο, το Ασβέστιο ή η Βιταμίνη D. Ρόλο επίσης μπορούν να παίξουν οι ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης ή όταν υπάρχουν διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς. Εάν οι σπασμοί είναι συχνοί ή έντονοι συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης μπορούν να βοηθήσουν στο πρόβλημα της μυϊκής κούρασης.


Σπίλος (ελιά) στην πατούσα

Οι περισσότεροι συγχέουμε τον καρκίνο του δέρματος με την υπερέκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία οπότε δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία σε ασυνήθιστα σημάδια που μπορεί να υπάρχουν στις πατούσες μας. Παρόλαυτα το μελάνωμα, ο πιο επικίνδυνος δερματικός καρκίνος, εμφανίζεται κυρίως σε περιοχές που δεν εκτίθενται στον ήλιο, όπως οι πατούσες. Είναι μάλιστα πολύ σημαντικό να ελέγχουμε τις ελιές που υπάρχουν στις πατούσες καθώς τραυματίζονται εύκολα και είναι ιδιαίτερα επίφοβες στο να παρουσιάσουν πρόβλημα. Το μελάνωμα μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και κάτω από το νύχι, όπου μπορεί να μοιάζει με μαύρο σημαδάκι.




Κίτρινα νύχια

Τα νύχια των ποδιών μπορούν να μας πουν πολλά για την υγεία μας. Μία μυκητιασική μόλυνση συχνά οδηγεί σε πάχυνση και κιτρίνισμα των νυχιών στα πόδια. Τα παχιά, κίτρινα νύχια μπορούν επίσης να είναι σημάδι μίας υποβόσκουσας ασθένειας όπως είναι το λεμφοίδημα (πρήξιμο που σχετίζεται με το λεμφικό σύστημα), οι πνευμονικές παθήσεις ή η ρευματοειδής αρθρίτιδα.


Κοιλονυχία

Τα νύχια σε αυτή την περίπτωση γίνονται κοίλα με έπαρση στις άκρες τους σαν κουτάλι. Μπορεί να οφείλεται σε τραυματισμό ή στη συχνή έκθεση σε διαλύματα που έχουν ως βάση το πετρέλαιο αλλά συχνά προκαλείται από ανεπάρκεια σιδήρου στον οργανισμό (σιδηροπενική αναιμία).


Άσπρα Νύχια

Κάποιος τραυματισμός στο νύχι ή η ύπαρξη ασθένειας σε κάποιο σημείο του σώματος μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση άσπρων περιοχών στα νύχια. Εάν το νύχι ή μέρος αυτού διαχωριστεί από τη βάση του λόγω κάποιου τραυματισμού, μόλυνσης ή ψωρίασης, το νύχι μπορεί να φαίνεται άσπρο. Αν το νύχι είναι ανέπαφο αλλά το μεγαλύτερο μέρος του είναι άσπρο, μπορεί να είναι ένα σημάδι κάποιας πιο σοβαρής κατάστασης όπως ηπατική ασθένεια, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια ή διαβήτης. Συζητήστε με τον γιατρό σας για οποιαδήποτε ανησυχία.


Σκασίματα στα νύχια

Σκασίματα ή κοιλώματα στην επιφάνεια των νυχιών προκύπτουν από την αναδιοργάνωση της φυσιολογικής ανάπτυξης του νυχιού. Αυτή η ανωμαλία στην επιφάνεια των νυχιών εμφανίζεται σχεδόν τους μισούς ανθρώπους που πάσχουν από ψωρίαση.

Διαβάστε επίσης


    Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
    Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων