Κατάθλιψη, άγχος σχετίζονται με διαταραχές του θυρεοειδή, hashimoto, υποθυρεοειδισμό, υπερθυρεοειδισμό.

της Βικτωρίας Πολύζου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Δύο συμπτώματα που σχετίζονται με τις διαταραχές του θυρεοειδούς είναι το άγχος και η κατάθλιψη

Παρόλο που ο υποθυρεοειδισμός και η κατάθλιψη είναι ξεχωριστές παθήσεις, φαίνεται να έχουν μεγάλη αλληλεπίδραση. Υποθυρεοειδισμός σημαίνει ότι ο θυρεοειδής δεν εκκρίνει επαρκείς ποσότητες θυρορμόνης, γεγονός που επηρεάζει κάθε όργανο του σώματός μας.

Περίπτωση που η Hashimoto εκδηλώνεται κυρίως μόνο με κατάθλιψη είναι σε ένα ποσοστό πάνω από το 90% των περιπτώσεων. Ο υποθυρεοειδισμός κλασικά συνδέεται με κατάθλιψη. Αγχώδης διαταραχή ή κρίσεις πανικού συναντάμε στον υπερθυρεοειδισμό. 

Περίπου δέκα έως 15 τοις εκατό των ατόμων με κατάθλιψη, από την άλλη, έχουν μια μη διαγνωσμένη ανεπάρκεια θυρεοειδικών ορμονών. 

Στο 20% των ασθενών με κατάθλιψη μάλιστα έχει παρατηρηθεί αυξημένος τίτλος αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων, ποσοστό αρκετά υψηλότερο σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό.

Αν έχετε λοιπόν ήδη διαγνωστεί με κατάθλιψη συζητήστε το με το γιατρό σας και κάντε έναν έλεγχο της λειτουργίας του θυρεοειδούς όπως και έναν έλεγχο για την ύπαρξη αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων.

Η ύπαρξη ενός υποκλινικού ή κλινικού υποθυρεοειδισμού πρέπει να εξετάζεται σε κάθε ασθενή με κατάθλιψη

Οι διαταραχές στη λειτουργία του θυρεοειδούς μπορεί να επηρεάσουν επιπρόσθετα τον κόσμο των συναισθημάτων και τη νοητική λειτουργία.

Tο άγχος πιστεύεται ότι είναι συνέπεια απο τη μη σωστή λειτουργία των θυρεοειδικών ορμονών μας ενώ η κατάθλιψη συνδέεται πολύ λίγο απο τις θυρεοειδικές ορμόνες.

Από την άλλη πλευρά, ασθενείς που πάσχουν από υποθυρεοειδισμό επιδεικνύουν συχνά χαρακτηριστικά κατάθλιψης, γνωστικής δυσλειτουργίας, απάθειας, μειωμένης λίμπιντο και ψυχοκινητικής επιβράδυνσης. Σε σοβαρές μορφές του υποθυρεοειδισμού, τα κλινικά συμπτώματα μπορεί να μιμηθούν αυτά της μελαγχολικής κατάθλιψης και της άνοιας.

Η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς προκαλεί άγχος, εκνευρισμό μέχρι και σοβαρή αγχώδη διαταραχή στις πιο βαριές περιπτώσεις. Η υπολειτουργία του συνδέεται με κατάθλιψη που μπορεί να φτάσει μέχρι και την κατατονία, δηλαδή την έλλειψη απάντησης του ασθενούς σε κάθε εξωτερικό ερέθισμα. Ο θυρεοειδής θα πρέπει να ελέγχεται σε κάθε περίπτωση με εξέταση αίματος και αν υπάρχει πρόβλημα να αντιμετωπίζεται έτσι ώστε να επέλθει βελτίωση και στα ψυχιατρικά προβλήματα

Οι διαταραχές άγχους σε περίπτωση υπερθυρεοειδισμού αναφέρονται στο 60% των ασθενών περίπου ενώ οι καταθλιπτικές διαταραχές εμφανίζονται στο 31 σε 69% των ασθενών. 

Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν την κούραση, την εξάντληση, το λήθαργό, τη δυσκολία στη συγκέντρωση και την υπερβολική υπνηλία που μπορεί να οδηγεί σε συναίσθημα πολύ έντονης θλίψης ακόμα και απόγνωσης. Η δυσφορία, το άγχος, η ευερεθιστότητα, η συναισθηματική αστάθεια και η μείωση της συγκέντρωσης αποτελούν τα κλασικά νευροψυχιατρικά συμπτώματα που εμφανίζονται στον υπερθυρεοειδισμό και τη θυρεοτοξίκωση. 

Ωστόσο, δεδομένου ότι οι ορμόνες του θυρεοειδούς έχουν  διακυμάνσεις, αν ένα άτομο πάσχει από υπερθυρεοειδισμό, απο υποθυρεοειδισμό, ή από νόσο του Graves ή  Hashimoto είναι σημαντική η σύνδεση με οποιαδήποτε διαταραχή του θυρεοειδούς και την ψυχική μας, υγεία,την συναισθηματική και τα συμπτώματα του άγχους όπως:

- Αίσθημα ανησυχίας, σύλληψης ή επικείμενης καταστροφής

- Ευερεθιστότητα και ένταση 

- Αδυναμία συγκέντρωσης

Tα Σωματικά συμπτώματα του άγχους περιλαμβάνουν:

Στομαχικές διαταραχές, μυϊκή ένταση και τρόμο, ταχυπαλμία, κούραση και αϋπνία, υπερβολική εφίδρωση, αίσθημα ζάλης ή δυσκολία στην αναπνοή

Συναισθηματικά συμπτώματα της κατάθλιψης περιλαμβάνουν:

Αίσθημα λύπης, αίσθημα απελπισίας ή απαισιοδοξίας αισθήματα ενοχής, αναξιότητας αδυναμία συγκέντρωσης απελπισια η ανικανότητα να λαμβάνουν αποφάσεις αίσθημα ανησυχίας ή ευερέθιστου εντέρου,αυτοκτονικές σκέψεις

Σωματικά συμπτώματα της κατάθλιψης: Αϋπνία ή υπερβολικό ύπνο εξάντληση απώλεια της όρεξης ή υπερβολική κατανάλωση πονοκέφαλοι , κράμπες ή πόνους σε όλο το σώμα στομαχικές διαταραχές απώλεια της λίμπιντο

Οι ηλικιωμένοι ασθενείς μπορεί να παρουσιάζουν συμπτώματα που μιμούνται αυτά των καταθλιπτικών διαταραχών όπως απάθεια, υπνηλία και ψευδοάνοια.

Τα συμπτώματα του άγχους και της κατάθλιψης μπορεί να επικαλύπτονται. Όποιος υποφέρει με άγχος ή / και κατάθλιψη θα πρέπει να εξετάσει τη σύνδεση του με τον θυρεοειδή. Είναι απαραίτητο να ελέγχεται η λειτουργία του θυρεοειδούς πριν από τη χορήγηση ψυχιατρικών φαρμάκων.  Εάν μια διαταραχή του θυρεοειδούς είναι η βασική αιτία του άγχους και της κατάθλιψης, δεν προκύπτει ότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα πρόκειται να διορθώσουν τα προβλήματα. Χρειάζονται ειδικά αιματολογικές εξετάσεις για να εντοπίσει ένας γιατρός εάν πάσχετε από προβλήματα του θυρεοειδή. Οι έρευνες δείχνουν ότι η επαρκής αντιμετώπιση του προβλήματος του θυρεοειδή μπορεί να βελτιώσουν σημαντικά τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Έχει βρεθεί επίσης ότι η αγωγή για το θυρεοειδή μπορεί να ενισχύσει σημαντικά και την αποτελεσματικότητα των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων. 

Σε περίπτωση λοιπόν που βιώνετε συμπτώματα κατάθλιψης είναι καλό να γίνει έλεγχος του θυρεοειδή, προκειμένου είτε να αποκλειστεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είτε να προχωρήσετε σε μια πιο ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του προβλήματος.

Διαβάστε επίσης

• Οι διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα. Τι προκαλούν, πώς ανιχνεύονται και πώς αντιμετωπίζονται
• Παχαίνει ο υποθυρεοειδισμός; Tι είναι η Hashimoto. Ποια τα συμπτώματα, η διάγνωση και η θεραπεία.
• Κούραση, υπνηλία, κατάθλιψη και δυσκοιλιότητα, μπορεί να οφείλεται σε θυρεοειδίτιδα Hashimoto;
• Μήπως ιδρώνετε υπερβολικά; Ποιες παθολογικές καταστάσεις προκαλούν υπεριδρωσία; Τι πρέπει να προσέξετε και πότε να πάτε στον γιατρό;
• Μπορεί να έχετε κατάθλιψη; Τι θα μπορούσατε να κάνετε για την θεραπεία της κατάθλιψης;

Φόβος, φοβία. Συνηθισμένες και ασυνήθιστες φοβίες, που δυσκολεύουν τη ζωή μας. Οι 3 βασικές κατηγορίες φοβίας

Επιμέλεια της Βικτωρίας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Μήπως όταν ήσασταν παιδιά κρυβόσασταν κάτω από το κρεβάτι στη σκέψη του μπαμπούλα; Τρομάζατε όταν ακούγατε κεραυνούς ή όταν βλέπατε αράχνες; Ο φόβος πολλές φορές μας ακολουθεί και στην ενήλικη ζωή μας με τη μορφή διάφορων ειδών φοβίας που δυσκολεύουν την καθημερινότητά μας.

Φόβος ή Φοβία

Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα που μας προστατεύει από τον κίνδυνο. Η φοβία όμως δεν έχει μεγάλη σχέση με τον κίνδυνο. Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από φοβίες εκδηλώνοντας έντονο, παράλογο φόβο όταν αντιμετωπίζουν μία συγκεκριμένη κατάσταση ή όταν έρχονται σε επαφή με κάποιο αντικείμενο. Τα φοβικά άτομα πολλές φορές γνωρίζουν ότι ο φόβος τους δεν είναι δικαιολογημένος αλλά δεν μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους. Τα συναισθήματα αυτά μπορεί να είναι τόσο έντονα που το άτομο να παραλύει.

Οι 3 βασικές κατηγορίες φοβίας

Εκατοντάδες φοβίες έχουν αναγνωριστεί και ανάμεσα σε αυτές περιλαμβάνεται και η φοβοφοβία, ο φόβος δηλαδή για τις φοβίες! Οι φοβίες χωρίζονται σε 3 κατηγορίες από τους ειδικούς: 

Αγοραφοβία: έντονο άγχος σε δημόσια μέρη

Κοινωνική φοβία: φόβος και αποφυγή κοινωνικών περιστάσεων

Ειδική φοβία: παράλογος φόβος για συγκεκριμένα αντικείμενα ή καταστάσεις

ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ: 

Φόβος για τα Δημόσια Μέρη

Το άτομο που υποφέρει από αγοραφοβία φοβάται ότι θα παγιδευτεί σε ένα δημόσιο μέρος με πολύ κόσμο ή σε μέρη όπως οι γέφυρες ή η ουρά στην τράπεζα. Ο πραγματικός φόβος του είναι ότι δεν θα μπορεί να ξεφύγει εάν η αγωνία του γίνει πολύ έντονη. Η αγοραφοβία επηρεάζει κατά δύο φορές περισσότερο τις γυναίκες. Εάν δεν θεραπευτεί με τη βοήθεια κάποιου ειδικού μπορεί το άτομο να καταλήξει μα μη βγαίνει καθόλου από το σπίτι.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ: 

Κάτι περισσότερο από απλή ντροπή

Το άτομο που υποφέρει από κοινωνική φοβία δεν είναι απλά ντροπαλό καθώς αισθάνεται ακραίο άγχος και φόβο όταν πρέπει να παραβρεθεί σε κάποια κοινωνική περίσταση. Σκέψεις όπως: «Θα γίνει η συμπεριφορά μου αποδεκτή από τους άλλους; Θα καταφέρω να βρω τις σωστές λέξεις όταν χρειαστεί να μιλήσω; Θα καταλάβουν οι άλλοι ότι έχω άγχος;» βασανίζουν το άτομο που πάσχει από κοινωνική φοβία. Εάν το άτομο δεν ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπεία για το πρόβλημα μπορεί να καταλήξει να αποφεύγει εντελώς κάθε κοινωνική επαφή, έχοντας έτσι αρνητικό αντίκτυπο στις σχέσεις και στην επαγγελματική του ζωή.

ΚΛΕΙΣΤΟΦΟΒΙΑ

Η κλειστοφοβία είναι μία συνηθισμένη ειδική φοβία που αφορά τον φόβο του ατόμου για κλειστούς χώρους. Τα άτομα με κλειστοφοβία δεν μπορούν να μπουν σε ασανσέρ ή να περάσουν μέσα από τούνελ χωρίς να βιώσουν έντονη αγωνία. Λόγω του έντονου φόβου ότι θα πάθει ασφυξία ή θα παγιδευτεί, αποφεύγει τα κλειστά μέρη και συνηθίζει να ανοίγει τα παράθυρα σε κλειστούς χώρους ή να κάθεται δίπλα σε εξόδους. Με αυτούς τους τρόπους το άτομο κάνει πιο ανεκτή την παραμονή του σε κλειστούς χώρους αλλά ακόμα και έτσι δεν μπορεί να απαλλαγεί πλήρως από τον φόβο.

ΖΩΟΦΟΒΙΑ

Ο πιο συνηθισμένος τύπος ειδικής φοβίας είναι η ζωοφοβία. Πρόκειται για έναν γενικό όρο που περιλαμβάνει μία ομάδα φοβιών που σχετίζονται με συγκεκριμένα ζώα. Σε αυτά περιλαμβάνονται οι αράχνες (Αραχνοφοβία), τα φίδια (Οφιοφοβία), τα πτηνά (Ορνιθοφοβία) κ.α. Τέτοιου είδους φοβίες συνήθως εμφανίζονται κατά την παιδική ηλικία και εξαφανίζονται στη συνέχεια αλλά πολλές φορές μπορούν να ακολουθήσουν το άτομο και στην ενήλικη ζωή του. 

ΒΡΟΝΤΟΦΟΒΙΑ: Φόβος για τους κεραυνούς

Αν και οι άνθρωποι με βροντοφοβία συνήθως κατανοούν ότι δεν κινδυνεύουν από τους κεραυνούς, συχνά αρνούνται να βγουν έξω κατά τη διάρκεια της καταιγίδας. Είναι πιθανό ακόμα και να κρύβονται μέσα στο σπίτι, πίσω από τον καναπέ ή μέσα στην ντουλάπα μέχρι να περάσει η καταιγίδα. Ένας άλλος παρόμοιος τύπος φοβίας είναι η αστραποφοβία, που περιλαμβάνει τους κεραυνούς αλλά και τις αστραπές και εμφανίζεται σε ανθρώπους και σε ζώα.

ΑΚΡΟΦΟΒΙΑ – ΥΨΟΦΟΒΙΑ

Η ακροφοβία ή υψοφοβία εκδηλώνεται με έντονο φόβο και αγωνία όταν το άτομο βρεθεί σε μεγάλο ύψος. Μπορεί να εκδηλωθεί ακόμα και αν το άτομο χρειαστεί να ανέβει μία σκάλα. Ο φόβος είναι τόσο έντονος κάποιες φορές που το άτομο παραλύει και δεν μπορεί να κινηθεί. Μπορεί να εμπλέξει το άτομο σε επικίνδυνες καταστάσεις καθώς κάνει δύσκολη την ασφαλή κατάβαση από ψηλά σημεία. ΑΕΡΟΦΟΒΙΑ

Κάποιος με αεροφοβία φοβάται να πετάξει. Συνήθως εμφανίζεται μετά από κάποια τραυματική εμπειρία με αεροπλάνο όπως είναι οι έντονες αναταράξεις ή η κρίση πανικού κάποιου συνεπιβάτη. Ακόμα και αν το περιστατικό ξεχαστεί ο φόβος παραμένει και μπορεί να πυροδοτηθεί και σε άλλες περιστάσεις, όπως παρακολουθώντας μία ταινία ή μία συντριβή αεροπλάνου στην τηλεόραση. Η υπνοθεραπεία είναι μία από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση του τραύματος και την αντιμετώπιση αυτού του τύπου φοβίας.

ΦΟΒΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ

Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα φοβιών σχετικών με το αίμα, τις ενέσεις και τα τραύματα. Σε αυτές περιλαμβάνεται η αιμοφοβία και η τρυπανοφοβία (φόβος για τις ενέσεις). Πολλοί άνθρωποι εκδηλώνουν φοβίες σχετικές με τα τραύματα ή τις ιατρικές επεμβάσεις. Όταν τα άτομα αυτά έρχονται αντιμέτωπα με τέτοιου είδους διαδικασίες συχνά λιποθυμούν.

ΦΟΒΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΦΥΣΙΚΟ

Κάποιες φοβίες μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από τη ζώνη του λυκόφωτος. Η τρισκαιδεκαφοβία είναι ο φόβος για οτιδήποτε σχετίζεται με τον αριθμό 13. Υπάρχει επίσης αναγνωρισμένη φοβία για τα φαντάσματα, καθώς και φοβία για τις νυχτερίδες.

ΕΜΕΤΟΦΟΒΙΑ

Η εμετοφοβία εκδηλώνεται με παράλογο φόβο για τον εμετό και συνήθως ξεκινά να εμφανίζεται σε νεαρές ηλικίες και μετά από κάποιο τραυματικό επεισόδιο. Για παράδειγμα, το παιδί κάνει εμετό δημόσια ή βλέπει κάποιον συμμαθητή του σε αυτή την κατάσταση. Η αγωνία μπορεί να πυροδοτηθεί με την σκέψη του εμετού ή ακόμα και του νοσοκομείου όπου ο εμετός είναι κοινό φαινόμενο. Όπως και στην περίπτωση της αεροφοβίας, η υπνοθεραπεία χρησιμοποιείται συχνά σαν μέρος της θεραπείας. 

ΚΑΡΚΙΝΟΦΟΒΙΑ

Οι άνθρωποι με καρκινοφοβία ζουν με τον έντονο φόβο ότι θα νοσήσουν από καρκίνο. Κάθε μικρή ενόχληση είναι και ένα σημάδι ότι μία κακοήθεια έχει ξεκινήσει. Για παράδειγμα, ένας απλός πονοκέφαλος μπορεί να μεταφραστεί από ένα άτομο με καρκινοφοβία ως όγκος στον εγκέφαλο. Η γνωστική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει το άτομο που υποφέρει από καρκινοφοβία να επανακτήσει τον έλεγχο στη ζωή του.

ΝΕΟΦΟΒΙΑ - ΓΕΡΟΝΤΟΦΟΒΙΑ

Κάποιος που φοβάται οτιδήποτε νέο υποφέρει από νεοφοβία. Και κάποιος που φοβάται τι διαδικασία του γήρατος ή τους ηλικιωμένους ανθρώπους έχει γεροντοφοβία. Κάπου ανάμεσα μπορεί να βρείτε κάποιον που φοβάται ότι θα αεριστεί σε δημόσιο χώρο κάποιον που φοβάται υπερβολικά τον οδοντίατρο (οδοντιατρική φοβία) ή κάποιον που πανικοβάλλεται μπροστά σε ένα πιάτο με σπαράγγια.

Οι φοβίες αλλάζουν τη ζωή μας

Οι φοβίες οδηγούν στην αλλαγή του τρόπου ζωής του ατόμου με σκοπό την αποφυγή του αντικειμένου ή της κατάστασης που προκαλεί τον φόβο. Η ζωή του επίσης αλλάζει με την προσπάθεια να συγκαλύψει τη φοβία από τους γύρω του. Κάποιοι άνθρωποι αναπτύσσουν προβλήματα με τους φίλους και την οικογένειά τους, αποτυγχάνουν στο σχολείο ή στην επαγγελματική τους ζωή. 

ΦΟΒΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΚΟΟΛ

Οι αλκοολικοί έχουν 10 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν κάποιου είδους φοβία. Αντίστροφα, τα φοβικά άτομα έχουν τις διπλάσιες πιθανότητες να εθιστούν στο αλκοόλ στην προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τις φοβίες τους.

ΜΙΑ «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ» ΥΠΟΘΕΣΗ

Αν και οι φοβίες μπορούν να επηρεαστούν από την κουλτούρα και να πυροδοτηθούν από διάφορα γεγονότα στη ζωή του ατόμου, είναι συχνό το φαινόμενο να βλέπουμε να αναπτύσσονται φοβίες μέσα στην οικογένεια. Οι άνθρωποι που έχουν στενή συγγένεια με κάποιο φοβικό άτομο έχουν 3 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν φοβία από κάποιον χωρίς οικογενειακό ιστορικό.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η συστηματική απευαισθητοποίηση είναι μία διαδικασία που καλεί το άτομο να αντιμετωπίσει τον φόβο του ερχόμενο σταδιακά και ελεγχόμενα (πάντα σε συνεργασία με τον ειδικό) σε επαφή με καταστάσεις που ομοιάζουν με το αντικείμενο του φόβου. Με τον καιρό, και όσο το άτομο αναπτύσσει την αυτοπεποίθησή του, ο φόβος φθίνει. Η διαδικασία αυτή συνήθως συνοδεύεται με ψυχοθεραπεία με σκοπό την αλλαγή του τρόπου σκέψης και την ανάπτυξη νέων μοντέλων αντίδρασης στα ερεθίσματα που προκαλούν τον φόβο.

ΠΗΓΗ: webmd

Διαβάστε επίσης

• Φοβίες, άγχος, κρίσεις πανικού. Ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα, η σημασία της άσκησης και της διατροφής
• Το παρατεταμένο και οξύ άγχος που βιώνουμε οδηγεί σε "απόσυρση" και τέλος σε μελαγχολία και κατάθλιψη
• Οι φοβίες, η καταστροφολογία και η οικονομική κρίση.

ΙΣΘ: Τέλος στο απαράδεκτο φαινόμενο επιθέσεων σε βάρος γιατρών στα νοσοκομεία προτίθεται να δώσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης

medlabnews.gr iatrikanea

Ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης εκφράζει την ικανοποίηση του για την πρόθεση νομοθέτησης εκ μέρους του Υπουργείου Δικαιοσύνης ιδιωνύμου αδικήματος για περιστατικά βίας κατά γιατρών και νοσηλευτών. Όπως αναφέρεται στην προσθήκη του άρθρου 25, στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας», στο άρθρο 25 του σχεδίου νόμου, με τίτλο «Διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας νοσηλευτικών ιδρυμάτων – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα»: «Όποιος εισέρχεται σε χώρο υγειονομικής περίθαλψης και με οποιονδήποτε τρόπο, ιδίως με φωνασκίες, θόρυβο, ύβρεις ή απειλές κατά του υγειονομικού προσωπικού, υπαλλήλων ή ασθενών διαταράσσει τη λειτουργία του, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή και αν η πράξη συνδέεται με πρόκληση βιαιοπραγίας με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή».

Η ρύθμιση αυτή έρχεται ως αποτέλεσμα των επίμονων προσπαθειών του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, προσπάθειες με κύριο στόχο την πλήρη εξάλειψη των περιστατικών βίας κατά των γιατρών. Να υπενθυμίσουμε ότι ο ΙΣΘ δια του προέδρου του Νίκου Νίτσα, εδώ και χρόνια, από τον Φεβρουάριο του 2019, ζητά τη νομοθέτηση ιδιωνύμου αδικήματος για περιστατικά βίας κατά των γιατρών. Επίσης ο ΙΣΘ πρωτοπορώντας πανελλαδικά έχει συστήσει παρατηρητήριο κατά της βίας των γιατρών, όπου καταγράφονται όλα τα περιστατικά  βίας και ταυτόχρονα έχει παράσχει νομική συμπαράστασή στους γιατρούς-μέλη του τα οποία έχουν πέσει θύματα βίας. Σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για άλλες κατηγορίες εργαζομένων, όπως ελεγκτές ΔΟΥ, όποιος επιτίθεται, απειλεί, εξυβρίζει, προσβάλλει την προσωπικότητα ή προκαλεί σωματική βλάβη κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους, διώκεται με βάση ειδικές διατάξεις του ποινικού κώδικα, δηλαδή αυτές που ισχύουν για τις επιθέσεις εναντίον αστυνομικών ή λιμενικών υπαλλήλων. Ο κ. Νίτσας είχε ζητήσει οι επιθέσεις ΚΑΙ εναντίον λειτουργών της υγείας να χαρακτηρίζονται ιδιώνυμο αδίκημα για να αποτελούν ιδιαιτέρως επιβαρυντικές ενέργειες, να επισύρουν τις μέγιστες προβλεπόμενες ποινές για τους δράστες και να διώκονται αυτεπάγγελτα, χωρίς να απαιτείται κατάθεση μήνυσης.

 Μετά την εξέλιξη αυτή από το υπουργείο δικαιοσύνης, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης  Νίκος Νίτσας τονίζει χαρακτηριστικά ότι «με ικανοποίηση βλέπουμε ότι το υπουργείο δικαιοσύνης προχωρά στην υιοθέτηση της πρότασης μας, την οποία εδώ και καιρό έχουμε καταθέσει ώστε να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά τα περιστατικά βίας κατά των γιατρών, δηλαδή τη νομοθέτηση ιδιωνύμου αδικήματος για όσους απειλούν τις ζωές γιατρών και μάλιστα την ώρα που δίνουν μάχη για να σώσουν άλλες ζωές. Είναι αδιανόητο το ιατρικό προσωπικό, ειδικά στα δημόσια νοσοκομεία όπου εργάζεται υπό συνθήκες εξαντλητικής πίεσης, να υφίσταται σωματική, ψυχική ή άλλη βία κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του λειτουργήματός του».

Να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο της φετινής ΔΕΘ τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης με πρωτοβουλία του προέδρου Νίκου Νίτσα ανέδειξε για μία ακόμη φορά το σχετικό θέμα σε ευρεία συζήτηση με τη συμμετοχή επιτελικών στελεχών και μελών του συλλόγου σε νοσοκομεία, κλινικές, ΤΕΠ  καθώς και στο Εργαστήριο Ιατροδικαστικής.

Δείτε αναλυτικότερα εδώ:

Διαβάστε επίσης:

Έδειρε τον γιατρό γιατί δεν της έδωσε χαρτί για να μην πάει στην εφορευτική επιτροπή

Απιστευτο περιστατικό στο νοσοκομείο Αιγίου. Ασθενής έδειρε γιατρούς και ασθενείς

Πλούσια σε ομιλίες και συζητήσεις και η 2η μέρα του Πανελληνίου Συνεδρίου για τα Οικονομικά και τις Πολιτικές της Υγείας

medlabnews.gr iatrikanea

Η δεύτερη πλούσια σε ομιλίες και συζητήσεις ημέρα του συνεδρίου κορυφώθηκε με την επετειακή συνεδρία για τα 40 χρόνια του ΕΣΥ στην οποία συμμετείχαν οι πρώην υπουργοί Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος και Άδωνις Γεωργιάδης, ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ κ. Γεράσιμος Σιάσος, ο καθηγητής Χειρουργικής Χρήστος Δερβένης, η Αναπληρώτρια Γραμματέας του Τομέα Υγείας του ΠΑΣΟΚ κ. Αγάθη-Ρόζα Βρεττού και η Κοσμήτωρ της Σχολής Δημόσιας Υγείας του ΠΑΔΑ κ. Ελπίδα Πάβη. Επίσης ξεχώρισαν η ομιλία του Υφυπουργού Υγείας Μάριου Θεμιστοκλέους, με θέμα την Αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό των νοσοκομείων και η ομιλία της Λίλιαν-Βενετίας Βιλδιρίδη με θέμα τις προκλήσεις και τις προοπτικές αναφορικά με την οικονομική βιωσιμότητα του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Οι ομιλητές στην εκδήλωση για τα 40 χρόνια του ΕΣΥ ομόφωνα διαπίστωσαν πως όλες οι μείζονες μεταρρυθμίσεις, από την εγκαθίδρυση του ΕΣΥ το 1983, στη μεταρρύθμιση του ΕΟΠΥΥ αργότερα, συνάντησαν μεγάλες αντιστάσεις τόσο από το πολιτικό σύστημα όσο και από την κοινωνία. Ωστόσο, μόνο έτσι γίνονται οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας, με δύναμη και αποφασιστικότητα και κόντρα στις αντιδράσεις – και τελικά οι αλλαγές έχουν παραμείνει. Στη συζήτηση για τα 40 χρόνια του ΕΣΥ, με συντονιστή τον έγκριτο δημοσιογράφο Τάσο Τέλλογλου, εκτός από την αποτίμηση των 40 ετών λειτουργίας του εθνικού συστήματος υγείας στη χώρα μας διατυπώθηκαν και προτάσεις για την επιβίωσή του τα επόμενα χρόνια.

Ο κ. Σιάσος επισήμανε ότι πρώτος πάροχος υπηρεσιών υγείας στη χώρα μας ήταν οι πανεπιστημιακές κλινικές, οι οποίες προσφέρουν έργο εδώ και 200 χρόνια και υπογράμμισε τη σημασία τους σήμερα, καθώς προσφέρουν το 40% του κλινικού έργου στις περιοχές τους. Ο καθ. Δερβένης τόνισε ότι η χρηματοδότηση δεν λύνει όλα τα προβλήματα. Βιώσιμο σύστημα, εξήγησε, είναι αυτό που επιτρέπει την ικανοποίηση των αναγκών της παρούσας γενιάς χωρίς να διακινδυνεύει την κάλυψη των αναγκών των επόμενων γενιών, και παράλληλα τα συστήματα υγείας απαιτούν διαρκείς αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Την εύρυθμη λειτουργία του ΕΣΥ μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά τόσο η ψηφιοποίηση όσο και η αύξηση του διοικητικού προσωπικού των νοσοκομείων, υπογράμμισε η κ. Βρεττού.

Στις ανισότητες στην υγεία αναφέρθηκε η καθηγήτρια κ. Πάβη. Ανισότητες πάντα θα υπάρχουν, μπορεί να μην μπορούν να εξαλειφθούν, ωστόσο η αντιμετώπισή τους θα πρέπει να αποτελεί πάντα έναν στόχο που δεν μένει σε επίπεδο ρητορικής και οι δράσεις που εφαρμόζονται να φθάνουν στις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ΠΦΥ, τόνισε, καθώς προάγει τόσο την ισότητα στην πρόσβαση όσο και τη δημόσια υγεία. Σχολίασε επίσης ότι, 40 χρόνια μετά την ίδρυση του ΕΣΥ, 40% των δαπανών υγείας στη χώρα μας εξακολουθούν να είναι ιδιωτικές, ποσοστό που είναι πολύ μεγάλο και προφανώς θα πρέπει να βρεθούν πολιτικές ώστε να μειωθεί.

Ο κ. Γεωργιάδης σχολίασε πως πολλές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που έχουν κατά καιρούς προταθεί στον τομέα της υγείας συνάντησαν έντονες αντιδράσεις -και από τον ιατρικό κόσμο, για λόγους ανταγωνισμού- και αρκετές ορθολογικές προτάσεις βρέθηκαν αντιμέτωπες με κατεστημένα συμφέροντα που δεν τις άφησαν να ευδοκιμήσουν. Όσον αφορά τη βιωσιμότητα του συστήματος, «η λύση είναι να δούμε πόσο αντέχουμε πραγματικά να πληρώσουμε και να κατανείμουμε τους πόρους αυτούς με τον πιο ορθολογικό και αποτελεσματικό τρόπο», είπε, και τόνισε τη σημασία της αξιοποίησης και αξιολόγησης των δεδομένων που διαθέτουμε.

Ο ΕΟΠΥΥ, που υπήρξε η μεγαλύτερη αλλαγή που έγινε στην υγεία μετά την ίδρυση του ΕΣΥ, θύμισε ο κ. Λοβέρδος, ψηφίσθηκε εν μέσω μεγάλου θορύβου, έντονων αντιδράσεων και τρομερής άρνησης. Πρέπει να πάρουμε απόφαση -είπε- ότι μόνο έτσι γίνονται οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας, με δύναμη και αποφασιστικότητα και κόντρα στις αντιδράσεις. Στο σήμερα, μία συνιστώσα του ΕΣΥ στην οποία θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση είναι το ΕΚΑΒ και πρότεινε να χρησιμοποιηθεί ως ένας τρόπος ελαχιστοποίησης του χρόνου παραμονής των ασθενών μέσα στο νοσοκομείο και ελέγχου της εισόδου σε αυτά.

Ο υφυπουργός υγείας κ. Μάριος Θεμιστοκλέους αναφέρθηκε στα σημερινά προβλήματα στην τριτοβάθμια φροντίδα υγείας και παρουσίασε τα κυβερνητικά σχέδια για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό των νοσοκομείων. Οι μεταρρυθμίσεις που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση για τον χώρο των νοσοκομείων περιστρέφονται γύρω από τρεις άξονες: τις κτιριακές υποδομές, την ψηφιακή αναβάθμιση και το προσωπικό. Με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, από το ΕΣΠΑ, από τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων και από δωρεές, αναμένεται ότι το τοπίο της κτιριακής υποδομής θα αλλάξει μέσα στα επόμενα χρόνια. Οι προβλεπόμενες δαπάνες για την αναβάθμιση του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού ξεπερνούν τα 200 εκ. ευρώ και δεν αποσκοπούν απλά στην αναπλήρωση παλαιωμένων μηχανημάτων, αλλά στον εξοπλισμό των νοσοκομείων με πρωτοποριακά συστήματα που θα αποτελέσουν την κορωνίδα της ιατρικής και κλινικής πράξης. Η ψηφιακή αναβάθμιση των νοσοκομείων, η οποία έχει δρομολογηθεί και θα περιλαμβάνει ενιαίο ψηφιακό φάκελο ασθενούς φάκελος ογκολογικής διαχείρισης ασθενούς και η ψηφιακή ενοποίηση των συστημάτων των νοσοκομείων, έτσι ώστε το υπουργείο υγείας να μπορεί να έχει πλήρη εικόνα και να χαράσσει πολιτικές. Η χώρα μας θα γίνει μία από τις καλύτερες χώρες στον κόσμο στον τομέα της τηλεϊατρικής, δήλωσε ο κ. Θεμιστοκλέους. Όλα τα νησιά και σχεδόν όλες οι απομακρυσμένες περιοχές της χώρας θα έχουν σταθμό τηλεϊατρικής, ενώ αντίστοιχα θα υπάρχουν κόμβοι τηλεϊατρικής στα νοσοκομεία. Ο τρίτος άξονας, η αναβάθμιση του προσωπικού είναι ο δυσκολότερος τομέας, λόγω της κοινωνικοοικονομικής κρίσης από την οποία βγαίνουμε, των χαμηλών αμοιβών των επαγγελματιών υγείας και της διαφυγής πολλών νέων γιατρών στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται έλλειψη σε συγκεκριμένες ειδικότητες γενικά και στο ΕΣΥ ειδικότερα. Μέσα σε αυτό το δυσχερές περιβάλλον, η κυβέρνηση σχεδιάζει 10.000 προσλήψεις υγειονομικών, εκ των οποίων 6.500 μέσα στο 2024. Στην εξαγγελθείσα αναβάθμιση περιλαμβάνεται και εκσυγχρονισμός του ΕΚΑΒ, με βελτίωση της διοικητικής οργάνωσης, ψηφιακή αναβάθμιση (βελτίωση του τηλεφωνικού κέντρου και του συστήματος triage), αλλά και αναβάθμιση των ικανοτήτων των διασωστών, έτσι ώστε να φθάσουμε στα πρότυπα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Ο κ. Θεμιστοκλέους έκλεισε την ομιλία του με την παρατήρηση ότι, παρόλο που το ΕΣΥ αποτελεί εύκολο στόχο στον δημόσιο διάλογο, είναι ο μεγαλύτερος μηχανισμός κοινωνικής συνοχής τα τελευταία 40 χρόνια, παρέχοντας προσβασιμότητα σε υπηρεσίες υγείας σε όλη τη χώρα.

H Γενική Γραμματέας Υπηρεσιών Υγείας Λίλιαν-Βενετία Βιλδιρίδη ξεκίνησε την ομιλία της τονίζοντας τον κεντρικό ρόλο των δημόσιων συστημάτων υγείας στις σύγχρονες κοινωνίες και ότι οφείλουν να παραμένουν βιώσιμα, επιδιώκοντας την ισορροπία μεταξύ της παροχής ποιοτικών υπηρεσιών υγείας και της συμμόρφωσης με τους εκάστοτε χρηματοδοτικούς περιορισμούς. Αναφέρθηκε στους σημαντικότερους παράγοντες που επηρεάζουν τη βιωσιμότητα των δημόσιων συστημάτων υγείας, όπως το αυξανόμενο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης λόγω καινοτομιών στην τεχνολογία και τα φάρμακα, τη γήρανση του πληθυσμού, την εμφάνιση νέων ασθενειών και την κλιματική αλλαγή. Μάλιστα, τόνισε ότι το ζήτημα της βιωσιμότητας ξεπερνά τα εθνικά σύνορα και απαιτεί στενή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την από κοινού λήψη μέτρων. Η διατήρηση της οικονομικής βιωσιμότητας του εθνικού συστήματος υγείας της Ελλάδας, πρόσθεσε, αποτελεί μια εξαιρετικά σύνθετη άσκηση δεδομένων των τρεχόντων παθογενειών και στρεβλώσεων, που, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν τους περιορισμούς λόγω των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας, τη σημαντική ιδιωτική συμμετοχή στις δαπάνες υγείας που αγγίζει το 35% και τη μεγάλη αύξηση των νοσοκομειακών ληξιπρόθεσμων οφειλών. Η κ. Βιλδιρίδη παρέθεσε κάποιες από τις ενέργειες στις οποίες θα προβεί η κυβέρνηση με στόχο τη διόρθωση αυτών των παθογενειών και τον εξορθολογισμό των οικονομικών δαπανών, ειδικότερα: στην καθολική εφαρμογή του συστήματος των DRGs μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2024 για τη δικαιότερη και τεκμηριωμένη διαχείριση των νοσοκομειακών πόρων, στη συμμετοχή της ΕΚΑΠΥ στην αγορά των φαρμάκων εκ μέρους των νοσοκομείων και στην επιτάχυνση του υπολογισμού του νοσοκομειακού clawback. Η κ. Βιλδιρίδη έκλεισε με το αισιόδοξο μήνυμα ότι το μεταρρυθμιστικό εγχείρημα που θα προάγει την καθολική πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας και θα ενισχύσει την ανθεκτικότητά του μπορεί να υποστηριχθεί χρηματοδοτικά με ένα οικονομικά βιώσιμο τρόπο, δεδομένης της δεδηλωμένης πολιτικής βούλησης και των όλο και λιγότερο ασφυκτικών οικονομικών περιορισμών.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον είχε η συνεδρία «Προαπαιτούμενα και προκλήσεις για μία εθνική φαρμακευτική πολιτική», η οποία άνοιξε και τη δημόσια διαβούλευση για την εθνική φαρμακευτική πολιτική. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη διαμόρφωση αυτής της πολιτικής είναι να υπάρξει κοινή αντίληψη όλων των εμπλεκομένων φορέων, προκειμένου να μπορέσει να διατυπωθεί μία ολοκληρωμένη πρόταση με σαφείς στόχους, σαφείς δράσεις και σαφείς τρόπους μέτρησης των αποτελεσμάτων των δράσεων αυτών, κατέληξε η συνεδρία, με κεντρικούς ομιλητές τους καθηγητές Πάνο Καναβό και Σωτήρη Βανδώρο. Στη συζήτηση συμμετείχε ο Γ. Γ. Στρατηγικού Σχεδιασμού στο Υπουργείο Υγείας, Άρης Αγγελής, ο πρόεδρος ΕΟΦ, καθηγητής Ευάγγελος Μανωλόπουλος, και οι Ζαχαρίας Ραγκούσης, Θεόδωρος Τρύφων, Λαμπρίνα Μπαρμπετάκη, και Νίκος Δέδες.

Στο εξίσου ενδιαφέρον στρογγυλό τραπέζι «Συνεργατικές λύσεις για ένα βιώσιμο Σύστημα Υγείας» συζητήθηκαν τα αποτελέσματα της μελέτης PHSSR – μιας πρωτοβουλίας της διεθνούς συνεργασίας Partnership for Health System Sustainability & Resilience, που ερευνά τη βιωσιμότητα και την ανθεκτικότητα των συστημάτων υγείας. Ο κύριος ερευνητής της μελέτης για την Ελλάδα, επίκουρος καθηγητής ΠαΔΑ Κώστας Αθανασάκης, δήλωσε πως τα συστήματα υγείας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της συγκρότησης μιας κοινωνίας και η διασφάλιση της βιωσιμότητας και της ανθεκτικότητάς τους είναι μονόδρομος. Ο George Valiotis, EHMA, αναφέρθηκε στο στη γήρανση του ανθρώπινου δυναμικού στον τομέα της υγείας, ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία τα επόμενα χρόνια πιθανόν να οδηγήσει στη μείωση του ανθρώπινου δυναμικού κατά το ήμισυ, λόγω συνταξιοδοτήσεων. Ο Δημήτρης Κοντοπίδης τόνισε την ανάγκη συμμετοχής των ασθενών στον σχεδιασμό της αξιολόγησης των καινοτόμων θεραπειών και η χρήση των ψηφιακών τεχνολογικών εργαλείων, τα οποία μπορούν πλέον να μας φέρουν πιο κοντά στη δικαιοσύνη στον χώρο της υγείας. Συνοψίζοντας, ο καθηγητής Κυριάκος Σουλιώτης επισήμανε πως τα τελευταία 40 χρόνια, υπήρξαν τρία μόνο μεταρρυθμιστικά ορόσημα: η δημιουργία του ΕΣΥ, η περιφερειοποίηση του συστήματος υγείας και η  δημιουργία του ΕΟΠΥΥ σε συνδυασμό με την καθιέρωση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Αυτό δεν δικαιολογείται σε μια χώρα η οποία δεν είναι φτωχή σε επιστημονικό ανθρώπινο δυναμικό, είπε.

Το συνέδριο ολοκληρώνεται σήμερα, Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου.

Περισσότερα για το πρόγραμμα, τους ομιλητές και επιλεγμένες συνεδρίες στην ιστοσελίδα του Συνεδρίου

Η Πρόεδρος του PIF Λαμπρίνα Μπαρμπετάκη στο Πανελλήνιο Συνέδριο για τα Οικονομικά και τις Πολιτικές της Υγείας

medlabnews.gr iatrikanea

Την ανάγκη χάραξης μιας νέας φαρμακευτικής πολιτικής που θα διασφαλίζει την καθολική πρόσβαση των ασθενών στις κατάλληλες θεραπείες, στον κατάλληλο χρόνο, στο πλαίσιο μιας βιώσιμης αγοράς φαρμάκου, ανέδειξε η Λαμπρίνα Μπαρμπετάκη, πρόεδρος του PhARMA Innovation Forum Greece μιλώντας στο Πανελλήνιο Συνέδριο για τα Οικονομικά και τις Πολιτικές της Υγείας, το οποίο διεξάγεται υπό την αιγίδα του PIF.

Εισαγωγικά σημείωσε ότι η νέα φαρμακευτική πολιτική θα πρέπει να εξασφαλίζει την καθολική πρόσβαση των ασθενών στη σωστή θεραπεία με βάση τις συγκεκριμένες, καθορισμένες ανάγκες τους, στο σωστό χρόνο για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Επίσης, η νέα πολιτική θα πρέπει να αγγίζει τα ζητήματα κλινικών μελετών, έρευνας και ανάπτυξης, τις υπάρχουσες ιατρικές ανάγκες, τις διαδικασίες αξιολόγησης και τα πραγματικά δεδομένα. Οι κρίσιμες αποφάσεις που θα πρέπει να πάρει η πολιτεία θα πρέπει να αφορούν ζητήματα χρηματοδότησης, δομές και διαδικασίες. Βασική προϋπόθεση είναι ένα οικονομικά βιώσιμο περιβάλλον.

«Η σημερινή συνθήκη δεν θα είναι βιώσιμη για την αγορά φαρμάκου στο εγγύς μέλλον και αν δεν δοθούν άμεσα λύσεις, διακυβεύεται η μελλοντική προσβασιμότητα των ασθενών στις καινοτόμες θεραπείες», τόνισε η κ. Μπαρμπετάκη προσθέτοντας: «Οι λύσεις αυτές δεν μπορεί παρά να προέλθουν από την ταυτόχρονη προώθηση μεταρρυθμίσεων και την ενίσχυση του προϋπολογισμού. Και οι δύο κατευθύνσεις θα πρέπει να υποστηριχθούν παράλληλα, καθώς από μόνη της η κάθε μία δεν επαρκεί. Θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί το μοντέλο της χρηματοδότησης του φαρμάκου με επαναπροσδιορισμό των πόρων και υιοθέτηση μιας ολιστικής προσέγγισης του προϋπολογισμού, που θα φέρουν εξοικονομήσεις, βελτιωμένη αποδοτικότητα του συστήματος, χρηματοδότηση με βάση τα δεδομένα και τα αποτελέσματα, αλλά και ευρύτερα υγειονομικά και κοινωνικά οφέλη».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η πρόεδρος του PIF, η βιομηχανία είναι σήμερα ο βασικός χρηματοδότης της αγοράς φαρμάκου στην Ελλάδα, ενώ η συνεισφορά της αναμένεται να ξεπεράσει την αντίστοιχη του κράτους κατά 27% (58% έναντι 31% αντίστοιχα) μέχρι το 2026, γεγονός που καταδεικνύει τη μη βιωσιμότητα του σημερινού μοντέλου.

«Αυτή η στρέβλωση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς άμεση ενίσχυση του κρατικού προϋπολογισμού για το φάρμακο πέραν της ενίσχυσης μέσω του RRF, ώστε να υποχωρήσει άμεσα το ύψος των υποχρεωτικών επιστροφών μέχρι το τέλος του 2024. Παράλληλα, θα πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες για τη μείωση και τον εξορθολογισμό της δαπάνης, αλλά και δραστικές μεταρρυθμίσεις για τον έλεγχο της συνταγογράφησης με ορίζοντα πενταετίας», τόνισε η κ. Μπαρμπετάκη καταθέτοντας προτάσεις με συγκεκριμένα μέτρα που θα υποστηρίξουν τη βιωσιμότητα του συστήματος.

Στις προτάσεις αυτές περιλαμβάνονται η ανακατανομή της χρηματοδότησης μέσω RRF με βάση τις πραγματικές ανάγκες και η διατήρησή του ως μόνιμης χρηματοδότησης πέραν του 2025, η υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και η επαναξιολόγηση του φαρμακευτικού προϋπολογισμού και της κατάτμησής του στα διαφορετικά κανάλια.

Η πρόεδρος του PIF συμμετείχε στην ενότητα: «Προαπαιτούμενα και προκλήσεις για μία εθνική φαρμακευτική πολιτική», το οποίο συντόνισε ο Κώστας Αθανασάκης, Επίκουρος Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας και Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας, Τμήμα Πολιτικών Δημόσιας Υγείας, Σχολή Δημόσιας Υγείας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, με ομιλητές τους Πάνο Καναβό, Associate Professor of International Health Policy, Dept of Health Policy, London School of Economics (LSE), Deputy Director at LSE Health και Σωτήρη Βανδώρο, Καθηγητή Οικονομικών Υγείας, University College London (UCL). Στη συζήτηση συμμετείχαν και οι: Άρης Αγγελής, Γενικός Γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού, Υπουργείο Υγείας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, Πρόεδρος Ε.Ο.Φ., Καθηγητής Φαρμακολογίας, Ιατρικό Τμήμα, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Αλεξανδρούπολη, Ζαχαρίας Ραγκούσης, Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος της Pfizer Hellas, Θεόδωρος Ελ. Τρύφων, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (Π.Ε.Φ.), Αντιπρόεδρος Δ.Σ. και Συνδιευθύνων Σύμβουλος ELPEN και Νίκος Δέδες, Πρόεδρος του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή» και Γραμματέας ΔΣ της Ένωσης Ασθενών Ελλάδας.

Dentist Pass: Μπορείτε ακόμα να υποβάλλετε αίτηση, μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου

medlabnews.gr iatrikanea

Το “Dentist Pass”, το πρόγραμμα προληπτικής οδοντιατρικής φροντίδας του Υπουργείου Υγείας για παιδιά ηλικίας 6 έως 12 ετών, που χρηματοδοτείται με πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, ξεκίνησε στις 23 Μαΐου 2023 και έως σήμερα έχουν ωφεληθεί πάνω από 232.000 παιδιά.

Οι δικαιούχοι, ανεξαρτήτως οικονομικών κριτηρίων, υποβάλλουν αίτηση στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του προγράμματος ή μέσω Κ.Ε.Π, προκειμένου να λάβουν την οικονομική ενίσχυση που ανέρχεται σε 40 ευρώ, ανά ωφελούμενο παιδί. 

Η εν λόγω οικονομική ενίσχυση πιστώνεται στον δικαιούχο γονέα ή κηδεμόνα σε μορφή άυλης χρεωστικής κάρτας, η οποία παραμένει σε ισχύ για έξι (6) ημερολογιακούς μήνες επιπλέον του μήνα εντός του οποίου εκδόθηκε, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οδοντιατρεία/ορθοδοντικά ιατρεία που βρίσκονται στην Ελλάδα και διαθέτουν POS με σχετικό κωδικό. Να σημειωθεί ότι η ενίσχυση λαμβάνεται, για λογαριασμό του παιδιού, από ενήλικο φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί τη γονική μέριμνα ή την επιμέλεια ή την επιτροπεία του ή του παρέχει την ασφαλιστική κάλυψη, ενεργώντας ως ο εκπρόσωπος του παιδιού για τους σκοπούς του παρόντος Προγράμματος. 

Το πρόγραμμα αναδεικνύει τη σημασία της προληπτικής οδοντιατρικής, καθώς και της σωστής ενημέρωσης γονέων και παιδιών και περιλαμβάνει έλεγχο της στοματικής υγιεινής, καθαρισμό και απομάκρυνση οδοντικής πλάκας, φθορίωση και παροχή σχετικών οδηγιών.

Το Dentist Pass εντάσσεται στη δράση «Υλοποίηση Εθνικού Προγράμματος Πρόληψης της Δημόσιας Υγείας «Σπύρος Δοξιάδης»» του Υπουργείου Υγείας και υλοποιείται από την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ, στο πλαίσιο του «Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας Ελλάδα 2.0» με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης-NextGenerationEU.

Για περισσότερες πληροφορίες, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στην υπηρεσία Εξυπηρέτησης Κοινού 210-2154936, από Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00-17:00.

Διαβάστε επίσης:

Δείτε τα σημάδια ότι χρειάζεστε καλύτερη στοματική υγιεινή. Κανόνες Στοματικής Υγιεινής

Πονόδοντος. Στοματικός πόνος. Ποιες μπορεί να είναι οι αιτίες του πονόδοντου;

Περιοδοντίτιδα, τι είναι; Πώς προκαλείται και τι προκαλεί;

Πρώτη η Ελλάδα στην κατάχρηση αντιβιοτικών, στη μικροβιακή αντοχή και στους θανάτους από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις

medlabnews.gr iatrikanea

Ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία που συνιστά η θλιβερή πρωτιά της Ελλάδας στην κατάχρηση των αντιβιοτικών και στα υψηλότερα ποσοστά μικροβιακής αντοχής επισημάνθηκε στο πλαίσιο της Συνέντευξης Τύπου που διοργανώθηκε από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών, το Ελληνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων του Π.Ο.Υ και την Ελληνική Εταιρεία Χημειοθεραπείας, με αφορμή την Παγκόσμια εβδομάδα για την ενημέρωση και την Ευαισθητοποίηση για την Αντοχή των Μικροβίων στα Αντιβιοτικά (18-24 Νοεμβρίου 2023).Η πρωτοβουλία αυτή εντάσσεται στη πολυετή προσπάθεια του ΙΣΑ, σε συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα, για την ενημέρωση των πολιτών για το σημαντικό αυτό θέμα.

Ομιλητές ήταν ο πρόεδρος ΙΣΑ και ΕΔΔΥΠΠΥ κ. Γιώργος Πατούλης, η Ομότιμη Καθηγήτρια Παθολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών– Λοιμωξιολόγος, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χημειοθεραπείας, κα Ελένη Γιαμαρέλλου, η Ομότιμη Καθηγήτρια Παθολογίας-Λοιμώξεων ΕΚΠΑ, μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Χημειοθεραπείας, κα Κυριακή Κανελλακοπούλου, ο Γενικός Διευθυντής της KΑΠΑ Research, κ. Τάσος Γεωργιάδης ενώ παρίστατο τα μέλη του Δ.Σ του ΙΣΑ κ.κ Φώτης Πατσουράκος Αντιπρόεδρος Α΄, Ι. Κεχρής ταμίας και Σ. Τσούκαλος.

Στο πλαίσιο της Συνέντευξης Τύπου δόθηκαν τα στοιχεία έρευνας -που γίνεται για 10η συνεχόμενη χρονιά από την KΑΠΑ Research, για λογαριασμό τους ΙΣΑ και της Ελληνικής Εταιρείας Χημειοθεραπείας-, από την οποία προέκυψε οτι ένας στους τέσσερις Έλληνες φυλάσσει κάποιο αντιβιοτικό στο σπίτι για ώρα ανάγκης! Το ενθαρρυντικό είναι ότι με τη θέσπιση της υποχρεωτικής συνταγογράφησης των αντιβιοτικών που πέτυχε ο ΙΣΑ, μετά από πολυετείς αγώνες το 2020, έχει μειωθεί σημαντικά η αλόγιστη χρήση τους.

O πρόεδρος του ΙΣΑ και ΕΔΔΥΠΠΥ Περιφερειάρχης Αττικής κ. Γιώργος Πατούλης, επισήμανε: "Δυστυχώς η χώρα μας εξακολουθεί να βρίσκεται σε δυσμενή θέση, κατέχοντας το αρνητικό πρωτείο μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, στην άσκοπη κατανάλωση αντιβιοτικών που μετουσιώνεται σε πρωτιά στην ανθεκτικότητα των μικροβίων. Η άσκοπη χρήση των αντιβιοτικών, αποτελεί θέμα δημόσιας υγείας μεγάλης σημασίας, το οποίο απασχολεί μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινότητας. Πρέπει οι πολίτες να καταλάβουν ότι τα αντιβιοτικά δεν είναι ακίνδυνα και για το λόγο αυτό, δεν θα πρέπει να καταναλώνονται χωρίς ιατρική συνταγή. Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών σε συνεργασία με το Ελληνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων του Π.Ο.Υ και την Ελληνική Εταιρεία Χημειοθεραπείας συνεχίζει για 10η χρονιά, την Πανελλαδική Εκστρατεία Ενημέρωσης με θέμα "Μύθοι και Αλήθειες για τα Αντιβιοτικά και τα Εμβόλια» με στόχο την ενημέρωση του κοινού για το σοβαρό αυτό θέμα και την προστασία της δημόσιας υγείας ».       

Γιατί οι Έλληνες υπερκαταναλώνουν αντιβιοτικά

Η Ομότιμη Καθηγήτρια Παθολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών– Λοιμωξιολόγος, Πρόεδρος της Ελληνικής ΕΚΠΑ, μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρείας Χημειοθεραπείας, κα Κυριακή Κανελλακοπούλου, αναφερόμενη στην υπερκατανάλωση αντιβιοτικών στην κοινότητα υπογράμμισε ότι οι Έλληνες σε υψηλό ποσοστό επιμένουν να παίρνουν αντιβιοτικά, η χορήγηση των οποίων είναι άσκοπη, γιατί αφορά στις ιώσεις στις οποίες τα αντιβιοτικά, εξ’ ορισμού, δεν είναι δραστικά. Όπως εξήγησε η καθηγήτρια, οι περισσότερες από τις λοιμώξεις που μας συμβαίνουν τον χειμώνα, όπως ωτίτιδα, βρογχίτιδα, ιγμορίτιδα και το «κοινό κρυολόγημα», που εκδηλώνεται με συνάχι, βήχα, πονόλαιμο, πόνο στους μύες, στα κόκκαλα και πυρετό, είναι ιώσεις που θεραπεύονται από μόνες τους σε περίπου τρεις ημέρες. Τα αντιβιοτικά είναι απαραίτητα μόνο για τις σοβαρές βακτηριακές λοιμώξεις τις οποίες θα διαγνώσει ο ιατρός.

Μετά από πολύχρονους αγώνες του ΙΣΑ, το 2020 με απόφαση της Πολιτείας, τα αντιβιοτικά είναι αποκλειστικά συνταγογραφούμενα φάρμακα. Ωστόσο φαίνεται ότι οι ασθενείς «πιέζουν» τον ιατρό τους να τους χορηγήσει το αντιβιοτικό. Ακόμα χειρότερα, 25% των Ελλήνων φυλάσσουν αντιβιοτικά στο σπίτι τους για ώρα ανάγκης, ξεχνώντας τις συνέπειες από την υπερκατανάλωση των αντιβιοτικών ή ακόμα τις τοξικές συνέπειες αν έχουν υπερβεί την ημερομηνία λήξης.

Συνέπειες της υπερκατανάλωσης

Ποιες είναι λοιπόν αυτές οι συνέπειες; Σύμφωνα με την κα Κανελακοπούλου παρενέργειες, όπως π.χ. εξανθήματα, βρογχικό άσθμα και το αλλεργικό shock, που απειλεί την ίδια τη ζωή του ασθενούς, τοξικότητα στα νεφρά και στο ήπαρ, σοβαρά διαρροϊκά σύνδρομα, όπως η Ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα με θνητότητα που υπερβαίνει το 20% των προσβληθέντων. Επίσης, πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι παιδιά που πήραν αντιβιοτικά σε ηλικία μικρότερη των 6 μηνών, θα γίνουν παχύσαρκα. Η χειρότερη όμως ανεπιθύμητη ενέργεια αφορά στην ανάπτυξη αντοχής των μικροβίων στα αντιβιοτικά, ώστε τα τελευταία να μην είναι πλέον δραστικά στις μικροβιακές λοιμώξεις. Δυστυχώς η χώρα μας κατέχει και στην αντοχή τα πρωτεία μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών ώστε, τουλάχιστον για τα μικρόβια που θα προκαλέσουν συχνότερα ιγμορίτιδα και πνευμονία, όπως ο πνευμονιόκοκκος, η αντοχή να κυμαίνεται μεταξύ 40-60% για τα ενδεικνυόμενα αντιβιοτικά, όπως οι μακρολίδες και οι κεφαλοσπορίνες, για τα Κολοβακτηρίδια που προκαλούν συνήθως ουρολοιμώξεις η αντοχή στην αμπικιλλίνη υπερβαίνει το 50%, ενώ στις κινολόνες το 20%, ώστε η εμπειρική χορήγησή τους να είναι απαγορευτική».

Η εικόνα στις Δημοσκοπήσεις

Σύμφωνα με τα συγκριτικά αποτελέσματα καταγραφής από το ECDC (European Center for Disease Control), η ελληνική κατανάλωση αντιβιοτικών είναι διπλάσια έως και εξαπλάσια σε σύγκριση με τις άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες, ήδη από το 2009 έως το 2020, με τις μικρότερες καταναλώσεις να διαπιστώνονται στις βόρειες χώρες της Ευρώπης.

Ο Γενικός Διευθυντής της KΑΠΑ Research, κ. Τάσος Γεωργιάδης παρουσίασε τα συμπεράσματα της δημοσκόπησης, που έγινε για λογαριασμό του ΙΣΑ και της Ελληνικής Εταιρίας Χημειοθεραπείας .

Ειδικότερα, σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη:

Η έρευνα αποτελεί σημαντικό εργαλείο παρακολούθησης της χρήσης αντιβιοτικών στην Ελλάδα. Πραγματοποιείται από το 2013 και η φετινή έρευνα πραγματοποιήθηκε το χρονικό διάστημα 4-7 Νοεμβρίου σε δείγμα 1097 ατόμων στις 13 περιφέρειες της χώρας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, 3 στους 4 Έλληνες πήραν κάποιο αντιβιοτικό τους τελευταίους 12 μήνες ενώ δύο στους δέκα δεν έχουν λάβει ποτέ αντιβιοτικό. Το 16% πήραν αντιβιοτικό για οδοντιατρικούς λόγους, ένα 21% για διάφορους λόγους σοβαρών ασθενειών ή χειρουργικών επεμβάσεων, ένα 11% για αντιμετώπιση λοιμώξεων και ένα ποσοστό 19% αναφέρουν ως αιτία τον επίμονο βήχα και προβλήματα με αναπνευστικό ή βρογχίτιδες.

Ένα πρώτο θετικό συμπέρασμα που προκύπτει από τα στοιχεία είναι, πως την τελευταία δεκαετία έχει μειωθεί σημαντικά το ποσοστό εκείνων που παίρνουν αντιβιοτικά χωρίς συνταγή (από 16% το 2013 στο 6% το 2023. Από τη μείωση το σημαντικότερο μέρος της καταγράφεται την τελευταία διετία (από 12% το 2021 στο 6% το 2023). Παρόλα αυτά ένα σημαντικό ποσοστό 32% συνεχίζουν να κρατούν αντιβιοτικά στο ψυγείο του σπιτιού τους για ώρα ανάγκης (το ποσοστό αυτό είναι ελαφρά μειωμένο σε σχέση με το 2013 που ήταν 36%).

Ένα δεύτερο θετικό συμπέρασμα αφορά τις παρενέργειες. Το ποσοστό των ατόμων που αναφέρουν παρενέργειες από τη χρήση αντιβιοτικού πέφτει στο 19% το 2023 από 26% στο 2013. Η χρήση αντιβιοτικών μόνο με συνταγή γιατρού φαίνεται πως έχει συμβάλλει στο θέμα των παρενεργειών αφού η χρήση δεν είναι πια αλόγιστη αλλά γίνεται με τη παρακολούθηση ειδικών.

Τέλος ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων (55%) έχουν ακούσει ή διαβάσει πως στην Ελλάδα υπάρχει υπερκατανάλωση και άσκοπη χρήση αντιβιοτικών, το 35% δηλώνουν ότι έχουν ακούσει για την ανάγκη το αντιβιοτικό να χρησιμοποιείται μόνο με ιατρική συνταγή, και μόλις το 3% έχει ακούσει κάτι για την ανθεκτικότητα των μικροβίων στα αντιβιοτικά. Και στα θέματα αυτά η προσπάθεια της ιατρικής κοινότητας φαίνεται να αποδίδει ώστε να έχουμε πιο ενημερωμένους πολίτες για το θέμα.

Ελλάδα: αρνητική πρωτιά για 13η χρονιά

Η Ομότιμη Καθηγήτρια Παθολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών– Λοιμωξιολόγος, Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Χημειοθεραπείας κα Ελένη Γιαμαρέλλου τόνισε ότι η Ελλάδα συνεχίζει και το 2023, τη θλιβερή πρωτιά της, ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης, ως προς την κατάχρηση των αντιβιοτικών και τα υψηλότερα ποσοστά αντοχής των μικροβίων στα αντιβιοτικά, τόσο στην κοινότητα - με έως και εξαπλάσια ποσοστά κατανάλωσης αντιβιοτικών συγκριτικά με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες- όσο και στα νοσοκομεία, όπου φάρμακα τελευταίας γενεάς όπως οι καρβαπενέμες έχουν χάσει πλέον τη δραστικότητά τους μπροστά στη γιγάντωση των πολυανθεκτικών μικροβίων, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC).

Τα νοσοκομειακά μικρόβια

Σύμφωνα με την κυρία Γιαμαρέλλου η «εμπειρική προστατευτική υπερκατανάλωση των αντιβιοτικών» έχει δημιουργήσει μικρόβια όπως η Klebsiella και το Acinetobacter,πολυανθεκτικά στις καρβαπενέμες, με αποτέλεσμα να χορηγείται εμπειρικά (δηλαδή χωρίς επιβεβαίωση από καλλιέργειες) ακόμα και η τελευταία δραστική ομάδα αντιβιοτικών, ώστε να κινδυνεύει και αυτή να αχρηστευτεί. Και τότε τι γίνεται; Θα βγει αληθινή η αγγλική προφητεία του 2015, ότι μετά το 2050 θα πεθαίνουν κάθε χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο 10εκ. άνθρωποι από λοιμώξεις που θα προκαλούνται από πολυανθεκτικά βακτήρια;

 Το 2019 έχασαν τη ζωή τους 1,27εκ. άνθρωποι εξ αιτίας της πολυαντοχής, ενώ για άλλα 4,95εκ. ο θάνατός τους αποδόθηκε στα πολυανθεκτικά μικρόβια. Στην Ευρώπη, τουλάχιστον για το 2020, οι λοιμώξεις από πολυανθεκτικά ξεπέρασαν τις 800.000, προκαλώντας 35.000 θανάτους.

Η θέση της Ελλάδας

Και μετά τα ευρωπαϊκά πρωτεία μας στην κοινότητα ποια είναι η θέση μας στα νοσοκομεία; Όπως εξήγησε η κυρία Γιαμαρέλλου με βάση τα δεδομένα του ECDC, είμαστε και εδώ –μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών-πρώτοι με 20 θανάτους ανά 100.000 πληθυσμό και ακολουθούν η Ιταλία με 19, η Κύπρος και η Πορτογαλία με 10, η Πολωνία με 9, για να φτάσουμε μόνον τους 2 θανάτους σε Νορβηγία και Ολλανδία. Συγχρόνως, με βάση και πάλι τα δεδομένα καταγραφής του ECDC, είμαστε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε κατανάλωση καρβαπενεμών το 2020, πολύτιμων αντιβιοτικών για τη θεραπεία των νοσοκομειακών λοιμώξεων, η υπερκατανάλωση των οποίων οδηγεί σε αντοχή και αχρήστευσή τους.

Υπάρχει λύση;

Η κα Γιαμαρέλλου τονίζει ότι εάν ληφθεί υπόψη ότι έχει ανακοινωθεί επισήμως το «Τέλος των Αντιβιοτικών», αφού δεν πρόκειται να κυκλοφορήσουν στην αγορά σύντομα νέα αντιβιοτικά δραστικά στα πολυανθεκτικά μικρόβια, υπάρχουν λύσεις για να καταπολεμηθεί το σοβαρό και επείγον αυτό πρόβλημα και να ξαναγίνουν δραστικά τα αντιβιοτικά. Φαίνεται λοιπόν ότι η παρουσία ειδικά εκπαιδευμένου λοιμωξιολόγου και φαρμακοποιού, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με απόφαση της πολιτείας, τουλάχιστον σε κάθε τριτοβάθμιο νοσοκομείο, οι οποίοι θα αναλάβουν την επιτήρηση της συνταγογραφίας των αντιβιοτικών σε συνεργασία με τους θεράποντες ιατρούς, έχει αποδεδειγμένα μειώσει την αντοχή.

Η χώρα μας για 13η συνεχή χρονιά δίνει την άνιση μάχη της με την κατάχρηση των αντιβιοτικών, επικεντρώνοντας τις ανησυχίες Ελλήνων και Ευρωπαίων επιστημόνων στο τρίπτυχο: Εκπαίδευση, Προσωπική Ευθύνη, Πολιτική Βούληση για ειδική αντιμετώπιση στην κοινότητα και τα νοσοκομεία, καθώς το κόστος της μικροβιακής αντοχής σε ανθρώπινες ζωές και επιβάρυνση των συστημάτων υγείας αυξάνεται συνεχώς.

Η μόνη λύση ωστόσο, που απομένει για τον Έλληνα πολίτη είναι η ορθολογική χρήση των υπαρχόντων αντιβιοτικών, αφού έχει αποδειχθεί ότι εάν δεν «ραπιστούν» οι χλωρίδες μας με αντιβιοτικά τουλάχιστον για ένα 3μηνο - 6μηνο τότε εξαφανίζονται οι ανθεκτικοί κλώνοι και επικρατούν οι ευαίσθητοι -στα αντιβιοτικά- μικροβιακοί πληθυσμοί, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την τεράστια ευθύνη όλων μας είτε ως ιατροί είτε ως κοινωνία είτε ως ασθενείς.

Αντιβιοτικά λοιπόν; Είναι καιρός όλοι να τα πάρουμε στα σοβαρά!

Όχι αντιβιοτικά στα κρυολογήματα ή στον πονόδοντο, Όχι στο σπίτι, Όχι πίεση στον ιατρό μας. Τα αντιβιοτικά δεν είναι ούτε βιταμίνες ούτε παυσίπονα!

Διαβάστε επίσης:

Σήψη. Το σηπτικό σύνδρομο αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου. Ποιοι κινδυνεύουν και πώς μπορεί να προληφθεί; (video)

Τα αντιβιοτικά στην οδοντιατρική. Πότε η χρήση των αντιβιοτικών είναι πολύτιμη; Πότε ΔΕΝ προσφέρει τίποτα;