Με συμμετοχή πάνω από 60 φοιτητών πραγματοποιήθηκε η «Ημέρα Καριέρας» από ΣΦΕΕ και ΕΚΠΑ

medlabnews.gr iatrikanea

Με μεγάλη επιτυχία και τη συμμετοχή πάνω από 60 φοιτητών των προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ «Ανάπτυξη νέων φαρμάκων: έρευνα, κυκλοφορία και πρόσβαση» και «Ογκολογία θώρακος: σύγχρονη κλινικοεργαστηριακή προσέγγιση και έρευνα» σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ) πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση «Ημέρα Καριέρας», την Παρασκευή 5 Απριλίου 2024 σε κεντρικό ξενοδοχείο, στην Αθήνα.

Η «Ημέρας Καριέρας» προσέφερε σε περισσότερους από εξήντα (60) μεταπτυχιακούς φοιτητές των ως άνω προγραμμάτων τη δυνατότητα διασύνδεσης με την αγορά εργασίας, καθώς γνώρισαν και συνομίλησαν με εκπροσώπους φαρμακευτικών εταιρειών μελών του ΣΦΕΕ, αλλά και ιατρικών ομίλων. Οι φοιτητές είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν για τις προοπτικές και τη δυναμική του φαρμακευτικού κλάδου, καθώς και για τις τάσεις και τις επαγγελματικές προοπτικές που διαγράφονται στο χώρο της Υγείας. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκαν πάνω από 220 συνεντεύξεις των εταιρειών με τους φοιτητές και απόφοιτους των Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων σε προκαθορισμένα ραντεβού.

Η Διευθύντρια Επικοινωνίας του ΣΦΕΕ, κα Μαρία Λεοντάρη στον χαιρετισμό της ανέφερε: «Η συνολική επίδραση του φαρμακευτικού κλάδου στην ελληνική οικονομία, σε όρους ΑΕΠ εκτιμάται σε 6,2 δισ. ευρώ (3,3% του ΑΕΠ) και η συνολική συνεισφορά στην απασχόληση εκτιμάται σε 108.000 θέσεις εργασίας, ενώ η επίδραση στα φορολογικά έσοδα από τη δραστηριότητα του φαρμακευτικού κλάδου εκτιμάται περίπου στα 1,7 δισ. ευρώ. Ο φαρμακευτικός κλάδος είναι ο τομέας που επενδύει περισσότερο από κάθε άλλον στην έρευνα, την ανάπτυξη και την καινοτομία. Η σημερινή επιτυχία της “Ημέρας Καριέρας” αναδεικνύει ακριβώς αυτή τη διάσταση, ότι ο κλάδος έχει ανάγκη από μια σειρά σημαντικές επιστημονικές ειδικότητες, αλλά ακόμη περισσότερο από καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό. Ο ΣΦΕΕ και οι εταιρίες μέλη του συνεχώς επενδύουμε σε νέους ανθρώπους και στην ανάπτυξη των στελεχών μέσω προγραμμάτων δια βίου μάθησης. Έτσι, λειτουργούμε με βασικό μας γνώμονα τη διαρκή αναζήτηση της καινοτομίας, αξιοποιώντας τις ικανότητες, αλλά και τις δυνατότητες του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας και δίνοντας ευκαιρίες και κίνητρα στη δημιουργικότητα και την ενέργεια των νέων ανθρώπων.»

Ο Καθηγητής Παθολογίας-Ογκολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής της Γ΄ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής και Ομώνυμου Εργαστηρίου, ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ», κ. Κωνσταντίνος Συρίγος δήλωσε σχετικά: «Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο περιβάλλον, όλοι - επιχειρήσεις, εργαζόμενοι, και ιδιαίτερα το νεανικό ανθρώπινο δυναμικό - έχουν ανάγκη από την ύπαρξη ενός κλίματος αισιοδοξίας, προοπτικής, οραματισμού και νέων ευκαιριών. Η μεγάλη και θερμή συμμετοχή φοιτητών και εταιρειών στην “Ημέρα Καριέρας” επιβεβαιώνει το ρόλο και τη συμβολή του φαρμακευτικού και ιατρικού κλάδου προς όφελος της κοινωνίας γενικότερα. Οι φοιτητές μας είχαν σήμερα τη δυνατότητα να αναζητήσουν προοπτικές επιχειρηματικότητας και απασχόλησης στον κλάδο της Υγείας, και οι εταιρείες να αναδείξουν την τεράστια αναπτυξιακή δυναμική του, για ένα καλύτερο μέλλον για όλους.»

Την ημερίδα τίμησαν με τη συμμετοχή τους ως ομιλητές υψηλόβαθμα στελέχη των εταιριών μελών του ΣΦΕΕ: AbbVie, Amgen, AstraZeneca, Chiesi, GlaxoSmithKline, Lavipharm, Merck, Pharmaserve-Lilly, Roche, Takeda, WinMedica, των εταιρειών κλινικών μελετών: PPD και Qualitis καθώς και των Ιατρικών Ομίλων: Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, Όμιλος Ιασώ και Ευρωκλινική.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του συνεδρίου «Ημέρες Παθολογίας».

«Αιχμές στην Ηπατολογία»: Επιστημονική Ημερίδα με επίκεντρο τις ιογενείς ηπατίτιδες

medlabnews.gr iatrikanea

Με στόχο να συμβάλλει σημαντικά στην καλύτερη κατανόηση της παθογένειας, διάγνωσης και σύγχρονης αντιμετώπισης των ασθενών με ιογενείς ηπατίτιδες, διοργανώνεται από την B’ Παθολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. και την Ηπατογαστρεντερολογική της Μονάδα, η Επιστημονική Ημερίδα υπό τον τίτλο: «Αιχμές στην Ηπατολογία: Ιογενείς Ηπατίτιδες».

H Επιστημονική Ημερίδα, θα λάβει χώρα, για 2η συνεχή χρονιά, το Σάββατο 13 Απριλίου 2024, στο αμφιθέατρο του Γ.Ν.Α. «Ιπποκράτειο» στην Αθήνα, υπό την Αιγίδα της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Ήπατος και της Ελληνικής Γαστρεντερολογικής Εταιρείας.

Η Β’ Παθολογική Κλινική έχει μια παράδοση πλέον των 50 ετών στην ολοκληρωμένη φροντίδα ασθενών με ιογενείς ηπατίτιδες καθώς και στην πρωτοποριακή έρευνα και εκπαίδευση στο συγκεκριμένο αντικείμενο.

Ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, Καθηγητής κ. Σπήλιος Μανωλακόπουλος και ο Διευθυντής της Β’ Παθολογικής Κλινικής, Καθηγητής κ. Δημήτριος Βασιλόπουλος αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Είναι πλέον κοινός τόπος ότι η επιστημονική επικοινωνία και η μετάδοση της γνώσης σήμερα επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους χωρίς απαραίτητα τη φυσική παρουσία. Το διαδίκτυο, οι κατευθυντήριες οδηγίες και η πληθώρα των εκδηλώσεων συνιστούν τους βασικούς πυλώνες της επιστημονικής επικοινωνίας. Η εμβάθυνση όμως στην επιστήμη και η ουσιαστική βελτίωση των γνώσεων θα έρθει μέσα από την ανταλλαγή απόψεων και τη δυνατότητα για εποικοδομητική συζήτηση σε θέματα υπό αναθεώρηση και υπό μελέτη».

Στόχος της φετινής Ημερίδας, είναι η παρουσίαση «αιχμηρών» θεμάτων που αφορούν τις ιογενείς ηπατίτιδες. Η παρουσίαση των θεμάτων θα γίνει από έγκριτους επιστήμονες με σημαντική εμπειρία στο συγκεκριμένο αντικείμενο ενώ έχει προγραμματιστεί και η παρουσίαση – συζήτηση διδακτικών περιπτώσεων ασθενών με ιογενείς ηπατίτιδες.

Η εγγραφή στην Επιστημονική Ημερίδα είναι δωρεάν και πραγματοποιείται online στον σύνδεσμο και κατά τη διάρκεια της Ημερίδας στη Γραμματεία.

Μπορούν να εγγραφούν ειδικοί ιατροί, ειδικευόμενοι, νοσηλευτές και φοιτητές.

Διαβάστε επίσης:

Τι σημαίνει να έχεις ηπατίτιδα C; Τι μπορεί να προκαλέσει; Το ξέρετε ότι θεραπεύεται; ΔΕΝ κινδυνεύετε να κολλήσετε από....

Ιογενής Ηπατίτιδα. Πώς μεταδίδεται; Συμπτώματα; Πώς αντιμετωπίζεται; Ποια ηπατίτιδα θεραπεύεται πλήρως;

Ημερίδα – φόρος τιμής στο έργο των “Eφτά Σοφών” της Καρδιοχειρουργικής, από το «Ερρίκος Ντυνάν»

medlabnews.gr iatrikanea

Ανά τους αιώνες, ο αριθμός 7 είχε πάντα έναν ιδιαίτερο συμβολισμό. Εφτά ήταν οι ημέρες δημιουργίας του κόσμου, εφτά τα χρώματα της ίριδας και εφτά οι βασικές νότες της μουσικής. Με τον αριθμό εφτά συνδέθηκαν τα αρχαία θαύματα του κόσμου, ενώ εφτά ήταν και οι σοφοί της αρχαίας Ελλάδας, που έζησαν από τον 7ο αιώνα π.Χ και νεότερα. Διακρίθηκαν για το φιλοσοφικό, πολιτικό και νομοθετικό έργο τους και άφησαν ως παρακαταθήκη γνωμικά, που γαλούχησαν και ενέπνευσαν τις επόμενες γενιές.

Με έμπνευση τη σημειολογία αυτή, η Α΄ Καρδιοχειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» και ο Διευθυντής της Σωτήριος Πράπας MD FECTS, αποτίνουν φόρο τιμής σε επτά (7) πρωτοπόρους καρδιοχειρουργούς απ’ όλο τον πλανήτη που, στη “χρυσή” δεκαετία του ’90, συνέβαλαν με το πρωτοποριακό τους έργο στην εξέλιξη της παγκόσμιας χειρουργικής των στεφανιαίων, δίνοντας τα εφόδια στους νεότερους να μετεξελίξουν τις δικές τους παρακαταθήκες σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο.

Στην ημερίδα που θα πραγματοποιηθεί στις 28/05/2024, στo Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής θα παρουσιαστεί το καρδιοχειρουργικό έργο των “Eφτά Σοφών”, ενώ παράλληλα θα τιμηθούν ως “σοφοί” της καρδιοχειρουργικής. Θα αναφερθούν στις πρωτοπορίες με τις οποίες συνδέθηκαν, ενώ παράλληλα εφτά νεότεροι παγκοσμίως γνωστοί καρδιοχειρουργοί και καρδιολόγοι θα αποτιμήσουν τη συμβολή τους στην καρδιοχειρουργική του σήμερα.

Στην ημερίδα περιλαμβάνεται ένα ευρύ φάσμα θεμάτων ορισμένα εκ των οποίων παρατίθενται παρακάτω:

Η τεχνική εξέλιξη της OPCAB ολοκληρώθηκε. Και τώρα τί; Να μην καούν και τα χλωρά μαζί με τα ξερά - John Puskas (USA)

Πλήρης αρτηριακή επαναιμάτωση. Μύθος ή Πραγματικότητα; - Mario Gaudino (USA)

Αναορτική Χειρουργική: Πως να την κάνουμε επιτυχώς - Sotirios Prapas (Hellas)

Ρομποτική Καρδιοχειρουργική: Ποια είναι η προστιθέμενη αξία; - Gianluca Torregrossa (USA)

Χειρουργική επαναιμάτωση του μυοκαρδίου. Το κάστρο είναι απόρθητο - David Taggard (UK)

Επεμβατική επαναιμάτωση του μυοκαρδίου. Το κάστρο έχει ήδη κατακτηθεί - Ioannis Kanakakis (Hellas)

Τεχνητή Νοημοσύνη στη Στεφανιαία Νόσο - ΤΒΑ

Η χειρουργική αορτοστεφανιαίας παράκαμψης σε πάλλουσα καρδιά (OPCAB) - Federico Benetti (Argentina)

H LAST Operation, Υ-graft, θερμή καρδιοπληγία - Antonio Maria Calafiore (Italy)

Η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική των Στεφανιαίων (MidCAB) - Valavanur Subramanian (USA)

Η γαστροεπιπλοϊκή αρτηρία στην καρδιοχειρουργική - Hisayoshi Suma (Japan)

Διεθνές Κέντρο Καρδιοχειρουργικής και το Διεθνές εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο Buffalo, NY - Tomas Salerno (USA)

Από τις ΗΠΑ στην Ινδία για ένα μεγάλο πρόγραμμα καρδιοχειρουργικής. Η ίδρυση του Medanta hospital - Naresh Trehan (Ιndia)

Υβριδικές επιλογές και τάσεις στην αντιμετώπιση της Στεφανιαίας Νόσου - Gianni Angelini (UK)

Οι συμμετέχοντες στο ακροατήριο, πέραν του γεγονότος ότι θα παρακολουθήσουν το συναρπαστικό ταξίδι της καρδιοχειρουργικής από τη δεκαετία του ’90 στη νέα εποχή, θα έχουν τη δυνατότητα εποικοδομητικού διαλόγου για τις προοπτικές όλων των επεμβατικών μεθόδων για την αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου.

Η Ημερίδα πραγματοποιείται με τη συνεργασία της Εταιρίας Μελέτης Καρδιαγγειακών Παθήσεων και τελεί υπό την Αιγίδα των:

• Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών

• Ελληνική Εταιρεία Χειρουργών Θώρακος – Καρδιάς

• Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία

• Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Ρομποτικής Χειρουργικής

• Ελληνική Εταιρεία Καρδιοαναπνευστικής Αναζωογόνησης

• Ελληνική Αναισθησιολογική Εταιρεία

• Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία

• Ελληνική Εταιρεία Φαρμακευτικής Ιατρικής

• Πανελλήνιος Σύλλογος Ειδικών Εξωσωματικής Κυκλοφορίας

Οργάνωση-Γραμματεία SK CONGRESS

Τι είναι το Σύνδρομο Στοκχόλμης; Τι συμβαίνει και το θύμα ΔΕΝ μισεί αλλά αγαπά τον βασανιστή του;

της  Βικτωρίας Πολύζου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Όλοι έχουμε ακούσει κατά καιρούς για το περίφημο “Σύνδρομο της Στοκχόλμης”.  Τι ακριβώς είναι αυτή η κατάσταση, πότε και πως εμφανίζεται; Γιατί το θύμα φτάνει σε σημείο να ενδιαφέρεται ή και να αγαπάει τον θύτη του, ενώ θα έπρεπε κανονικά να τον μισεί; 

Γνωστό σύνδρομο, κυρίως λόγω των δημοφιλών αστυνομικών υποθέσεων που έχουν στηριχτεί πάνω του και έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τη διαταραχή μετατραυματικού στρες. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για μια ψυχολογική διαταραχή, με την έννοια ότι πρόκειται για μια φυσιολογική αντίδραση σε μία αφύσικη κατάσταση. Το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι πιο σύνθετη και δύσκολα κατανοητή συναισθηματική κατάσταση κατά την οποία το θύμα αρχίζει να τρέφει θετικά συναισθήματα (έρωτα ή και αγάπης) για τον άνθρωπο που τον κακομεταχειρίζεται, το βιαστή ή τον απαγωγέα του. Στην ουσία πρόκειται για ένα είδος αμυντικού μηχανισμού κατά τον οποίο το θύμα προσκολλάται συναισθηματικά στον πλησιέστερο ισχυρό ενήλικα και επιλέγει παρά τον πόνο και το φόβο που του προκαλεί να παραμείνει πιστό σε αυτόν.

Η ιστορία

Το 1973, η αστυνομία στη Στοκχόλμη της Σουηδίας έκανε έφοδο σε μία τράπεζα όπου 4 άτομα για 6 ημέρες κρατούνταν όμηροι από ένοπλους ληστές και δέχτηκε επίθεση από τους ομήρους. μόλις ελευθερώθηκαν οι όμηροι, δύο από αυτούς βοήθησαν στην πληρωμή της υπεράσπισης των κρατούντων τους. άλλες περιπτώσεις τέτοιας παράξενης σύνδεσης οδήγησαν ορισμένους ψυχίατρους στην εικασία ότι μπορεί να πρόκειται για κάποιου είδους στρεβλωμένη σχέση γονέα - παιδιού, η οποία δημιουργείται από τη δύναμη των κρατούντων στους ομήρους τους.

Όλα ξεκίνησαν το πρωί της 23ης Αυγούστου του 1973, όπου ο 26χρονος Jan­Erik "Janne" Olsson, που βρίσκεται με άδεια έξω από τη φυλακή, εισβάλλει ένοπλος στο υποκατάστημα της τράπεζας Kreditbanken, στο Norrmalmstor, της κεντρικής Στοκχόλμης και προσπαθεί να την ληστέψει. Φοράει γυαλιά ηλίου, μια περούκα με φουντωτά μαύρα μαλλιά και στα χέρια του κρατάει ένα πολυβόλο. Έχει ακόμη μαζί του εκρηκτικά, καψούλια, ένα μαχαίρι κι ένα ραδιόφωνο. Πυροβολεί στον αέρα, φωνάζοντας στα αγγλικά: 'Το πάρτι μόλις ξεκίνησε !”

Η τράπεζα είναι την ώρα εκείνη γεμάτη: 40 υπάλληλοι και αρκετοί πελάτες, πέφτουν τρομοκρατημένοι στο πάτωμα. Η αστυνομία ενημερώνεται από τον συνα­γερμό για το περιστατικό και 2 αστυνομικοί μπαίνουν μέσα. Ο Olsson δεν διστάζει να ανοίξει πυρ τραυ­ματίζοντας τον έναν, ενώ επιβάλλει στον άλλο να πέσει στο πάτωμα και να τραγουδήσει κάτι. Ο άτυχος φρουρός δεν έχει άλλη επιλογή, πέφτει λοιπόν κάτω και τραγουδάει το "Lonesome Cowboy" του Πρίσλεϋ, ενώ ο Olsson επιτρέπει στους έντρομους πελάτες και στους υπαλ­λήλους της τράπεζας να φύγουν. Κρατάει μόνον 4 υπαλλήλους σαν ομήρους και ζητάει από έναν λογιστή να τους δέσει τα χέρια και τα πόδια. Αρχικά ζητά να του φέρουν τον Clark Olofsson, φίλο και συγκρατούμενο του στο ίδιο κελί και 730.000 κορόνες. Ζητάει ακόμη δύο όπλα, αλεξίσφαιρα γιλέκα, και ένα γρήγορο αυτοκίνητο για να διαφύγουν. 

Η κυβέρνηση της Σουηδίας υποχωρεί. Φέρνουν τον Olofsson και o Olsson ηρεμεί και λύνει τους ομήρους. Ξεκινάει η επικοινωνία με τους διαπραγματευτές της αστυνομίας, που αποδέχονται να τους δώσουν ένα αυτοκίνητο (μια μπλε Ford Mustang) για να αποδράσουν, αρνούνται όμως να τους επιτρέψουν να πάρουν μαζί τους ομήρους. Οι δυο φίλοι οχυρώνονται στο κύριο υπόγειο θησαυροφυλάκιο, στο εσωτερικό της τράπεζας, όπου κρατούν τους ομήρους. Εκεί ο Olofsson, για τον οποίοι όμηροι κατέθεσαν στη δίκη ότι δεν είχε απειλητική συμπεριφορά εναντίον τους, τριγύριζε σφυρίζοντας την μελωδία της Roberta Flack, "Killing me Softly". 

Οι δύο ληστές κράτησαν για τις επόμενες 131 ώρες τέσσερις ομήρους, τρεις γυναίκες κι έναν άνδρα, γύρω από τους οποίους είχε τοποθετηθεί δυναμίτης. Κρατήθηκαν στο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας.

Οι όμηροι, ωστόσο, παρουσίασαν μία παράξενη συμπεριφορά. Ναι μεν, απειλήθηκαν, κακομεταχειρίστηκαν και φοβόντουσαν για τη ζωή τους για πάνω από πέντε ημέρες, στις συνεντεύξεις, όμως, που έδωσαν στα μέσα ενημέρωσης ήταν ξεκάθαρο ότι υποστήριζαν τους εγκληματίες που τους κράτησαν ομήρους και στην πραγματικότητα ότι ένιωθαν φόβο για τους αστυνομικούς που ήρθαν να τους απελευθερώσουν. Οι όμηροι είχαν αρχίσει να αισθάνονται ότι οι δύο ληστές στην πραγματικότητα τους προστάτευαν από την αστυνομία. Περιήλθαν σε μια ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση που διαμορφώνεται υπό κάποιες συνθήκες, κυρίως σε
θύματα απαγωγής, αλλά και κακοποίησης, το λεγόμενο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης».

Ο όρος «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» (Stockholm Syndrome) καθιερώθηκε από το Σουηδό ψυχίατρο και εγκληματολόγο Nils Bejerot που βοήθησε την αστυνομία κατά τη διάρκεια τής ληστείας τής τράπεζας Sveriges Kreditbank, στο Normalstong της Στοκχόλμης. Αυτή η ταύτιση αποτελεί έναν μηχανισμό άμυνας, που βασίζεται (συνήθως ασυνείδητα) στην ιδέα ότι ο εγκληματίας δεν θα βλάψει τον αιχμάλωτο εάν αυτός είναι συνεργάσιμος και ακόμη αν τον υποστηρίζει απόλυτα. Ο αιχμάλωτος προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια του εγκληματία με σχεδόν παιδαριώδη τρόπο. Ο όμηρος συνήθως αντιλαμβάνεται τις προσπάθειες όσων επιδιώκουν να τον σώσουν, ως ενέργειες
που πιθανώς θα τον βλάψουν αντί να επιτύχουν την απελευθέρωσή του.

Προσπάθειες διάσωσης μπορεί να μετατρέψουν μία ανεκτή κατάσταση σε θανατηφόρα. Σε τελική ανάλυση, το συναισθηματικό δέσιμο με έναν κακοποιό είναι στην πραγματικότητα μία στρατηγική επιβίωσης για τα θύματα κακοποίησης και εκφοβισμού.

Ο δράστης μπορεί να χρησιμοποιεί απειλές συμπεριλαμβανομένης της αρπαγής των παιδιών, δημόσια έκθεση, ή συνεχών παρενοχλήσεων, που το θύμα θα βιώσει πολύ απειλητικές για την ύπαρξη του.

Πολύ συχνά όταν ακούμε για περιπτώσεις ανθρώπων που πέφτουν θύματα κακοποίησης και δεν αντιδρούν, χρησιμοποιούμε τον όρο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης».

Τα συμπτώματα του συνδρόμου Στοκχόλμης χαρακτηρίζονται από:


- Θετικά συναισθήματα από το θύμα προς το άτομο που το κακοποιεί ή το ελέγχει

- αρνητικά συναισθήματα του θύματος απέναντι στην οικογένεια, τους φίλους ή τις αρχές που προσπαθούν να τους σώσουν / υποστηρίξουν ή να κερδίσουν την απελευθέρωσή τους
-υποστήριξη των λόγων και της συμπεριφοράς του κακοποιού
- Υποστήριξη για τους λόγους που οδηγούν το θύτη στη συγκεκριμένη συμπεριφορά

- Θετικά συναισθήματα του θύτη προς το θύμα

-συμπεριφορά υποστήριξης από το θύμα και κατά καιρούς παροχή βοήθειας στον κακοποιό
-ανικανότητα εμπλοκής σε συμπεριφορές που μπορεί να βοηθήσουν στην απελευθέρωση ή την απομάκρυνσή τους.

Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» απαντάται επίσης σε οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, όπου το άτομο δέχεται παθητικά απειλή και αναγκάζεται να υποστεί την οποιαδήποτε πράξη προκειμένου να επιβιώσει αλλά και να κερδίσει την εύνοια του «δράστη» λαμβάνοντας έτσι δείγματα αγάπης που θα το βοηθήσουν να συνεχίσει, αρνούμενο όμως πολλές φορές την βοήθεια τον γύρω του

Το σύνδρομο αυτό εμφανίζεται και σε άλλες ομάδες ανθρώπων, όταν υπάρχει σχέση θύτη-θύματος, εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου, όπως:

• Κακοποίηση γυναικών

• Κακοποίηση παιδιών

• Θύματα αιμομιξίας

• Φυλακισμένοι πολέμου

• Μέλη σεκτών

• Σχέσεις που βασίζονται στην άσκηση εξουσίας και το φόβο

• Σχέσεις εξουσίας και το φόβου

• Aτομα που βρίσκονται σε μια σχέση εξουσίας και φόβου συχνά δημιουργούν συναισθηματικούς δεσμούς με το άτομο που τα κακοποιεί (συναισθηματικά, σωματική, ή πνευματικά).

Γιατί το θύμα αγαπά το βασανιστή του;

Το συναισθηματικό δέσιμο με τον θύτη αποτελεί στην ουσία μια στρατηγική επιβίωσης για τον άνθρωπο που έγινε θύμα κακοποίησης και φόβου. Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» αποτελεί κοινή γνώση και συχνά χρησιμοποιείται από την Αστυνομία ως τακτική που αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης των ομήρων.

Η αντίδραση του ψυχολογικού δεσμού με τον θύτη μπορεί να εντοπιστεί και σε ερωτικές ή οικογενειακές σχέσεις, όπου ένα μέλος είναι το θύμα και το άλλο θύτης, ο οποίος με κάποιον τρόπο κακοποιεί το θύμα.

Από ψυχολογική άποψη, το άτομο που γίνεται θύμα και αναπτύσσει συναισθηματικό δέσιμο με τον θύτη του φέρεται, κατά κάποιον τρόπο, κι εντελώς ασυνείδητα, με τον τρόπο που θα λειτουργούσε κι ένα βρέφος, προκειμένου να επιβιώσει.

Υπάρχουν γενικές κατευθυντήριες γραμμές στο πώς να αναγνωρίσετε αν κάποιος δικός σας πάσχει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης:

- Στο Θύμα προφανώς έχει δοθεί μια «επιλογή» - ή την αρρωστημένη «σχέση» με τον Θύτη του ή την σχέση με την οικογένεια του. Επειδή το θύμα τελικώς πιστεύει ότι η επιλογή της οικογένειας θα οδηγήσει σε αρνητικές συνέπειες, η οικογένεια έρχεται πάντα δεύτερη.

- Το θύμα μιας τέτοιας κατάστασης είναι έτοιμο να πει ότι η οικογένεια του προσπαθεί να καταστρέψει την υπέροχη "σχέση" που έχει με τον θύτη του. Θυμηθείτε: όσο περισσότερο πιέζουν ψυχολογικά το θύμα, τόσο περισσότερο θα είναι έκδηλη αυτή η αντίδραση του θύματος.

- Ο στόχος σας είναι να παραμείνετε σε επαφή με το θύμα κατά τη διάρκεια της κατάστασης που το άτομο βιώνει. Κρατήστε σύντομη επαφή και στο "παραδοσιακό" ύφος, όπως αναφορές σε διακοπές, γενέθλια και άλλα καθημερινά.

- Πολύ σημαντική είναι η στιγμή που το θύμα θα ζητήσει συμβουλές για την "σχέση" του με το θύτη. Πρέπει να ακούσετε πολύ προσεκτικά και χωρίς πανικό και άγχος και να διαβεβαιώσετε ότι είστε κοντά στους ανθρώπους αυτούς.

Διαβάστε επίσης

• Το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης ή σύνδρομο burnout. Ποιες οι αιτίες και τα συμπτώματα που προκαλεί;
• Σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης ή σύνδρομο burnout. Γιατροί με burnout. Κάντε το τεστ για να δείτε αν πάσχετε

Ο όζος του Θυρεοειδούς είναι καλοήθης ή κακοήθης (καρκίνος); Πως αντιμετωπίζονται οι θυρεοειδικοί όζοι;

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Όζος του θυρεοειδούς είναι ένα «εξόγκωμα» σε ένα φυσιολογικό αδένα. Οι όζοι είναι πολύ συχνοί και έχει υπολογισθεί ότι μία στις 12 με 15 γυναίκες και ένας στους 45 με 50 άνδρες έχουν όζο στον θυρεοειδή.

Από τους ασθενείς που είναι ασυμπτωματικοί, εάν εξετασθούν με υπερηχοτομογράφο, το 50 με 70% έχουν όζο. Λιγότερο από το 5% αυτών θα έχουν κακοήθεια, ενώ οι περισσότεροι είναι κύστεις.
Οι πιο συχνοί τύποι καλοηθών όζων είναι αδενώματα, κύστεις και θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Λιγότερο συχνοί τύποι είναι η υποξεία θυρεοειδίτιδα, η θυρεοειδίτιδα του Riedel. Το 60% των κακοηθών όζων είναι θηλώδες καρκίνωμα. Το καρκίνωμα αυτό είναι καλά διαφοροποιημένο και έχει καλή πρόγνωση. Οι αλλαγές στη φωνή (βράγχος), η ταχεία αύξηση του μεγέθους ενός μορφώματος στον τράχηλο, ο επίμονος πόνος στην περιοχή, αποτελούν αιτίες άμεσης παραπομπής σε χειρουργό ενδοκρινών αδένων. Σε περίπτωση εμφάνισης συριγμού, ο ασθενής πρέπει να απευθύνεται σε ειδικό ακόμα και την ίδια ημέρα. Μονήρεις συμπαγείς μάζες στον θυρεοειδή είναι εξαιρετικά σπάνιες στα παιδιά, όταν όμως παρατηρούνται κατά 80% είναι κακοήθεις και σε ποσοστό 80% υπάρχει και λεμφαδενική συμμετοχή.

Οι περισσότεροι όζοι του θυρεοειδούς είναι ασυμπτωματικοί. Μπορούν να παρουσιαστούν ως ψηλαφητή μάζα στον τράχηλο ή να δώσουν την αίσθηση τάσης στην περιοχή. Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις παρουσιάζεται πόνος ή δυσκαταποσία.

Η παρουσία των όζων αυξάνεται κατά 10 φορές μετά από υπερηχογράφημα , εγχείρηση η νεκροψία. Με την πάροδο της ηλικίας η συχνότητα των θυρεοειδικών όζων από τους οποίους το 50% είναι ψηλαφητά μονήρεις αυξάνεται, είναι δε τέσσερις φορές πιο συχνοί στις γυναίκες. Η διάγνωση και θεραπεία του μονήρους είναι ίδια με εκείνη ενός κυρίαρχου όζου η ενός όζου που έχει διαφορετική σύσταση από τους άλλους σε πολυοζώδεις βρογχοκήλες.

Από το ιστορικό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ηλικία αφού είναι γνωστό ότι οι θυρεοειδικοί όζοι που εμφανίζονται σε μικρές και μεγάλες ηλικίες έχουν αυξημένη πιθανότητα να είναι κακοήθεις. Σε μία πρόσφατη μελέτη τα παιδιά που εμφανίζουν ψυχρό όζο στο θυρεοειδή έχουν διπλάσια πιθανότητα να εμφανίσουν καρκίνο σε σύγκριση με τους ενήλικες . Η εμφάνιση μονήρους όζου στους άνδρες έχει επίσης αυξημένη επίπτωση εμφάνισης κακοήθειας. Η γρήγορη ανάπτυξη του όζου και συμπτώματα τοπικής διήθησης αυξάνουν την πιθανότητα κακοήθειας αλλά λίγοι ασθενείς έχουν αυτά τα συμπτώματα. Η έκθεση σε εξωτερική ακτινοβολία του τραχήλου ή του θώρακος σε χαμηλές ή υψηλές δόσεις αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης καλοήθων ή κακοήθων θυρεοειδικών όζων. Μετά από δόσεις 200-500 rads οι όζοι του θυρεοειδούς εμφανίζεται με συχνότητα 2% το χρόνο φθάνοντας στο peak σε 15-25 χρόνια. Οι θερμοί όζοι είναι συνήθως καλοήθεις αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Ένας ψηλαφητός ψυχρός όζος σε N. Graves είναι ύποπτος για κακοήθεια.

Όζοι, 1 εκατοστού, μπορεί εύκολα να ανευρεθούν εκτός εάν βρίσκονται βαθιά η κατασκευή του τραχήλου είναι τέτοια που δεν μας επιτρέπει την εύκολη ψηλάφηση. Η εξέταση του ασθενούς με θυρεοειδικό όζο πρέπει να περιλαμβάνει μια προσεκτική εκτίμηση του όζου εάν είναι σκληρός, ομαλός εάν συμφύεται με τους υποκείμενους η υπερκείμενους ιστούς εάν είναι μονήρης η εάν υπάρχουν και άλλοι όζοι δηλαδή είναι ένας κυρίαρχος στα πλαίσια οζώδους βρογχοκήλης. Ακόμα αναζητούνται ψηλαφητοί τραχηλικοί λεμφαδένες περιπτώσεις στις οποίες η κακοήθεια είναι πολύ αυξημένη.

Όταν διαπιστώνεται όζος πρέπει να απαντηθούν 3 ερωτήματα:

1 Αν είναι καλοήθης ή κακοήθης.

2 Αν είναι λειτουργικά ανενεργής, δηλαδή ψυχρός, ή εάν παράγει μεγάλες ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών, δηλαδή είναι θερμός, και

3 Αν λόγω του μεγέθους και της θέσης του δημιουργεί προβλήματα, πιέζοντας παρακείμενα όργανα και σχηματισμούς, όπως:

α) την τραχεία, προκαλώντας δύσπνοια,

β) τον οισοφάγο, προκαλώντας δυσχέρεια στην κατάποση, και

γ) το λάρυγγα ή νεύρα, με αποτέλεσμα δυσκολία στην ομιλία και βράγχος φωνής. Μετά από εξέταση και το κατάλληλο εργαστηριακό έλεγχο η συνήθης απάντηση είναι όχι σε όλα. Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει ένας ή περισσότεροι όζοι μικρού ή μετρίου μεγέθους, που είναι ανενεργοί, δεν παράγουν δηλαδή θυρεοειδικές ορμόνες και δεν προκαλούν πιεστικά φαινόμενα. Σπάνια ο όζος υπερλειτουργεί, παράγοντας ανεξέλεγκτα πολλές θυρεοειδικές ορμόνες, με αποτέλεσμα ο/η ασθενής να έχει υπερθυρεοειδισμό, οπότε και εργαστηριακά παρατηρείται αύξηση της T4 ή/και της T3 και πάρα πολύ χαμηλή TSH (Θυρεοειδοτρόπος Ορμόνη). Στο σπινθηρογράφημα απεικονίζεται ο όζος που υπερλειτουργεί και καλείται θερμός (αυτόνομος). Εάν υπερλειτουργούν πολλοί όζοι, έχουμε την ¨πολυοζώδη τοξική βρογχοκήλη¨

Ο παρακλινικός έλεγχος περιλαμβάνει τον προσδιορισμό των ορμονών το υπερηχογράφημα, το σπινθηρογράφημα και την βιοψία με λεπτή βελόνα.
Με τον ορμονολογικό έλεγχο θα εκτιμηθεί εάν ο ασθενής είναι ευθυρεοειδικός υπερ-υποθυρεοειδικός και αυτό γίνεται κυρίως με τον προσδιορισμό της TSH και με την μέτρηση των θυρεοειδικών ορμονών.
Δυσλειτουργία του θυρεοειδούς δεν αποκλείει το ενδεχόμενο κακοήθειας αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Το υψηλής ευκρίνειας υπερηχογράφημα έχει την ικανότητα να μετρά τον όγκο του αδένα και τον αριθμό και το μέγεθος των όζων που υπάρχουν. Η διακριτική ικανότητα φθάνει στο ανιχνεύει όζους 2-4 χιλ. Ανάλογα με τη σύσταση τους οι όζοι διακρίνονται σε συμπαγείς, κυστικοί και μεικτοί δηλαδή με συμπαγή και κυστικά στοιχεία. Οι καθαρά κυστικοί όζοι είναι πάρα πολύ σπάνιοι. Αν και το υπερηχογράφημα δεν μας βοηθά στον διαχωρισμό καλοήθων και κακοήθων όζων περισσότεροι όζοι με κακοήθεια είναι συμπαγείς, ακανόνιστοι και υποηχογενείς. Αποτιτανώσεις υπάρχουν σε 10-15% όλων των όζων και εάν εντοπίζονται στη περιφέρεια του όζου είναι υπέρ της καλοήθειας ενώ εάν υπάρχουν στικτές αποτιτανώσεις μέσα στον όζο είναι πιθανόν να πρόκειται για θηλώδες καρκίνωμα.

Το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς δείχνει το σχήμα, το μέγεθος και τη λειτουργία του αδένα και των οζιδίων αυτού, χρησιμοποιώντας ελάχιστες ποσότητες ραδιοφαρμάκου, όπως το ιώδιο. Εφόσον το οζίδιο προσλαμβάνει το ραδιενεργό ιώδιο χαρακτηρίζεται ως «θερμός όζος» και είναι σχεδόν πάντα καλοήθης. Στην αντίθετη περίπτωση, δηλαδή όταν το οζίδιο προσλαμβάνει ελάχιστα ή καθόλου το ραδιοφάρμακο σε σχέση με τον υπόλοιπο θυρεοειδή, τότε ονομάζεται «ψυχρός όζος». Οι ψυχροί όζοι του θυρεοειδούς μπορεί να είναι ή και να μην είναι κακοήθεις. Το σπινθηρογράφημα δεν μπορεί να μας διαχωρίσει εάν ένας όζος είναι καλοήθης η κακοήθης αλλά μπορεί να μας δώσει την πληροφορία εάν υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες ο όζος να έχει κακοήθεια. Είναι γνωστό ότι το 15% περίπου των ψυχρών είναι κακοήθεις ενώ οι χλιαροί όζοι που αντιπροσωπεύουν το 10% των όζων έχουν 6% πιθανότητα κακοήθειας ενώ το 5% των θερμών όζων εμφανίζουν κακοήθεια πάρα πολύ σπάνια.

Η παρακέντηση διά λεπτής βελόνης του οζιδίου του θυρεοειδούς παρέχει τη δυνατότητα για μικροσκοπική εξέταση (βιοψία). Με τη μέθοδο αυτή μπορούμε να καθορίσουμε με ακρίβεια 90% την πιθανότητα καρκίνου στο οζίδιο. Η βιοψία με λεπτή βελόνα ( FNA ) έγινε πρωταρχική εξέταση στη πλειονότητα των ασθενών με μονήρη όζο γιατί είναι ασφαλής φθηνή και μας κατευθύνει ποιοι ασθενείς θα πρέπει να χειρουργηθούν Τα αποτελέσματα τα οποία μπορούμε να πάρουμε όταν το υλικό της βιοψίας είναι ικανοποιητικό είναι Καλοήθης, κακοήθης απροσδιόριστο (ύποπτο). Η ακρίβεια της μεθόδου φθάνει το 70-97 % και εξαρτάται από την εμπειρία του γιατρού που κάνει την βιοψία και την ικανότητα του κυτταρολόγου να αξιολογεί τα ευρήματα που υπάρχουν. Η πλειονότητα των αποτελεσμάτων (75%) είναι αρνητικά για κακοήθεια και αφορούν Ν. Hashimoto και κολλοειδή βρογχοκήλη. Τα ψευδώς αρνητικά κυτταρολογικά αποτελέσματα είναι 1-6% και αφορούν κυρίως μη ικανοποιητική λήψη υλικού η λάθος διάγνωση. Τα λάθη αυτά γίνονται κυρίως σε όζους που είναι μικρότεροι του 1 εκ η μεγαλύτεροι 4 εκ, αιμορραγικούς όζους η πολυοζωδεις βρογχοκήλες όπου θα πρέπει να γίνονται πολλές βιοψίες και ενδεχομένως υπό υπερηχογραφική κάλυψη. Μια ανεπαρκής λήψη υλικού είναι μια αιτία για να έχει κανείς ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα και αυτό αφορά το 20% των βιοψιών όπου λίγα μόνο κύτταρα υπάρχουν και είναι αδύνατο η στήριξη μιας ασφαλούς διάγνωσης.

Επανάληψη της βιοψίας είναι δυνατό στο 50% των περιπτώσεων να δώσει υλικό για διάγνωση.

Οι περισσότερες περιπτώσεις ανεπαρκούς υλικού αφορούν απλές κύστης ή εκφυλίσεις αδενωμάτων και η ανεπάρκεια οφείλεται στα λίγα κύτταρα που περιέχονται σ’αυτά. Θετικά κυτταρολογικά αποτελέσματα έχουμε στο 5-10% των περιπτώσεων και τα ψευδώς θετικά κυμαίνονται μεταξύ 3-6%. Τα αδιευκρίνιστα η ύποπτα αποτελούν το 20% περίπου και αφορούν περιπτώσεις θυλακιωδών νεοπλασμάτων. Η πιο συχνή καλοήθης κυτταρολογική εικόνα είναι του κολλοειδούς όζου που εμφανίζουν τα μακροθυλακιώδη αδενώματα. Η πιο συχνή κακοήθης διάγνωση είναι του θηλώδους καρκινώματος. Στη κατηγορία των αδιευκρίνιστων η ύποπτων παρασκευασμάτων είναι το μικροθυλακιώδες αδένωμα, εμβρυϊκό αδένωμα το αδένωμα από κύτταρα Hurthle. H ακρίβεια της βιοψίας με χονδρή ή λεπτή βελόνα από πολλά κέντρα είναι η ίδια γι αυτό η βιοψία με χονδρή βελόνα έχει καταργηθεί. Όπως προαναφέραμε η ακρίβεια της βιοψίας με λεπτή βελόνα φθάνει το 80-97%, η ειδικότητα 90-98% και η ευαισθησία το 80-90%. 

Πως αντιμετωπίζονται οι θυρεοειδικοί όζοι;

Εφόσον με τις παραπάνω εξετάσεις θεωρήσουμε ότι το οζίδιο είναι καλοήθης, τότε ο ασθενής παρακολουθείται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Επίσης λαμβάνει την ορμόνη του θυρεοειδούς ως θεραπεία καταστολής του οζιδίου. Σε λίγες περιπτώσεις το οζίδιο συνεχίζει να αυξάνει σε μέγεθος ή προκαλεί αίσθημα πίεσης στο λαιμό, οπότε και αφαιρείται.

Ακόμα και αν υπάρχει υπόνοια κακοήθειας, τότε ο ασθενής οδηγείται στο χειρουργείο και αφαιρείται σχεδόν όλος ο θυρεοειδής (σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή), διότι πάντοτε παραμένουν ελάχιστα υπολείμματα.

Η διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς δεν πρέπει να μας φοβίζει αφού δεν έχει καμιά σχέση με τον καρκίνο σε κάποιο άλλο μέρος του σώματός μας. Η πρόγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς είναι εξαιρετικά καλή επειδή θεραπεύεται εύκολα με τη χειρουργική επέμβαση. Στο χειρουργείο αφαιρείται όλος ο θυρεοειδής αδένας καθώς και όσοι λεμφαδένες της περιοχής παρουσιάζονται διογκωμένοι. Με την πρόοδο της χειρουργικής επιστήμης, η αφαίρεση του θυρεοειδούς αποτελεί μια απλή επέμβαση, εξαιρετικά ασφαλής και γίνεται διαμέσου μιας πολύ μικρής τομής, με γενική ή τοπική αναισθησία. Ο ασθενής έχει ελάχιστο πόνο και παραμένει στο νοσοκομείο μία ή το πολύ δύο ημέρες. Επιπλέον, στην περίπτωση καρκίνου του θυρεοειδούς, έξι εβδομάδες μετά την εγχείρηση χρησιμοποιούμε ραδιενεργό ιώδιο για να καταστρέψουμε τυχόν εναπομείναντα καρκινικά κύτταρα. 

Η θεραπευτική αντιμετώπιση και στρατηγική του Καρκίνου του Θυρεοειδούς εξαρτάται από τον τύπο του καρκίνου και από την επέκταση του σε άλλους ιστούς και όργανα. Οι θεραπευτικές επιλογές είναι οι εξής:

• H χειρουργική αφαίρεση όλου ή σχεδόν όλου του αδένα, και αν είναι δυνατόν και των γειτονικών λεμφαδένων. Μετά την επέμβαση, ο ασθενής πρέπει να λαμβάνει για όλη του τη ζωή θυροξίνη σε μεγάλες δόσεις για να υποκαταστήσει τις θυρεοειδικές ορμόνες που δεν μπορεί πλέον να παράγει και να προλάβει μελλοντικές υποτροπές.
• Χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου στον ασθενή για να καταστραφεί τυχόν υπόλειμμα του αδένα μετά τη χειρουργική αφαίρεση ή δευτεροπαθείς εστίες του καρκίνου σε λεμφαδένες ή άλλα όργανα και μέρη του σώματος.
• Εξωτερική ακτινοβόληση: μπορεί να είναι ευεργετική ειδικά σε ασθενείς με προχωρημένη νόσο οι οποίοι δεν μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.
• Χημειοθεραπεία: μπορεί να είναι ευεργετική μόνο σε ασθενείς με Αναπλαστικό Καρκίνο του Θυρεοειδούς.

Όλοι οι ασθενείς που χειρουργούνται για οζίδιο θυρεοειδούς οφείλουν να λαμβάνουν φάρμακο με την ορμόνη του θυρεοειδούς δια βίου.

Διαβάστε επίσης

• Παχαίνει ο υποθυρεοειδισμός; Tι είναι η Hashimoto. Ποια τα συμπτώματα, η διάγνωση και η θεραπεία.
• Οι διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα. Τι προκαλούν, πώς ανιχνεύονται και πώς αντιμετωπίζονται
• Κούραση, υπνηλία, κατάθλιψη και δυσκοιλιότητα, μπορεί να οφείλεται σε θυρεοειδίτιδα Hashimoto;
• Πότε πρέπει να γίνεται ο υπέρηχος του θυρεοειδούς; Τι δείχνει και τι προετοιμασία απαιτείται;