21 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down, Μύθοι και αλήθειες

 H Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down είναι η 21η Μαρτίου. Καθιερώθηκε το 2006 με πρωτοβουλία του Ελληνα γιατρού Στυλιανού Αντωναράκη, καθηγητή Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, με στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας για το σύνδρομο Down. Η συγκεκριμένη ημερομηνία επιλέχθηκε από τα αριθμητικά δεδομένα του συνδρόμου (3ο χρωμόσωμα στο 21ο ζεύγος = 3.21).

Το σύνδρομο Down είναι η πιο συνηθισμένη χρωμοσωμική διαταραχή στους ανθρώπους. Πήρε το όνομά του από τον Αγγλο John Langdon Down, που πρώτος το περιέγραψε το 1866. Αφορά μια γενετική κατάσταση, που προκύπτει από την εμφάνιση ενός επιπλέον χρωμοσώματος στο 21ο ζευγάρι, για τον λόγο αυτό ονομάζεται Τρισωμία 21. Προέρχεται σε ποσοστό 90-95% από το ωάριο και 5-10% από το σπερματοζωάριο και συμβαίνει σε μία περίπου από τις 700-800 γεννήσεις παιδιών.

Τα ακριβή αίτια του συνδρόμου Down δεν είναι προς το παρόν γνωστά, παρ' ότι συσχετίζεται με μητέρες μεγαλύτερης ηλικίας. (Ωστόσο, παιδιά με το σύνδρομο, γεννιούνται, σε ποσοστό 80%, από νεότερες μητέρες, κάτι λογικό, αφού είναι πολύ μικρότερος ο αριθμός των γεννήσεων από γυναίκες άνω των 35 ετών.) Τα άτομα με σύνδρομο Down και οι οικογένειές τους υπολογίζονται περίπου σε 25.000.000 σε όλο τον κόσμο.



Για την πλειονότητα των παιδιών με σύνδρομο Down, η διάγνωση γίνεται κατά τη γέννηση ή λίγο αργότερα. Ωστόσο, το σύνδρομο μπορεί να ανιχνευτεί με προγεννητικό έλεγχο που περιλαμβάνει: αμνιοπαρακέντηση, ομφαλοκέντηση (και οι δύο αυτές επεμβατικές μέθοδοι ενέχουν πολύ μικρό κίνδυνο αποβολής), αυχενική διαφάνεια και βιοχημικό έλεγχο στον ορό της εγκύου.
Το σύνδρομο Down μπορεί να επηρεάσει πολλαπλά συστήματα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως όλοι όσοι το έχουν θα παρουσιάσουν όλες τις εκδηλώσεις. Τα παιδιά που γεννιούνται με σύνδρομο Down δεν «πάσχουν» από το σύνδρομο, αφού δεν είναι πάθηση ούτε ασθένεια, αλλά μια γενετική κατάσταση που εμφανίζεται ανεξαρτήτως φυλής, καταγωγής ή εθνότητας.
 
Κάποια από τα χαρακτηριστικά που μπορεί να παρουσιάσει ένα παιδί με σύνδρομο Down είναι: υποτονία, μικροκεφαλία, μικρά αυτιά και μύτη, αδυναμία στον έλεγχο της γλώσσας, χαρακτηριστική εικόνα ματιών, μια επιπλέον δερματική πτυχή στον αυχένα, κοντά και πλατιά χέρια, κοντά δάκτυλα και μία εγκάρσια παλαμιαία πτυχή, αντί των φυσιολογικών δύο.
Μεγάλο ποσοστό των παιδιών που γεννιούνται με σύνδρομο Down ενδέχεται να έχουν συγγενείς καρδιοπάθειες. Επίσης, οι πνεύμονες των ατόμων με σύνδρομο Down είναι πιο ευάλωτοι σε λοιμώξεις, ενώ είναι συχνά και τα προβλήματα στ' αυτιά ή τα οφθαλμικά προβλήματα.


Το παιδί με σύνδρομο Down έχει βραδύτερη ανάπτυξη από τα τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά, συνήθως χαμηλό ανάστημα και αυξημένη τάση για παχυσαρκία. Ωστόσο, με πρώιμη παρέμβαση, παρακολούθηση από ενδοκρινολόγο, σωστή διατροφή και άσκηση οι καταστάσεις αυτές βελτιώνονται σημαντικά.


Οι άνδρες με σύνδρομο Down είναι στείροι (πλην του μωσαϊσμού). Οι γυναίκες έχουν 50% πιθανότητα να γεννήσουν παιδί με το ίδιο σύνδρομο.
Τα παιδιά με σύνδρομο Down έχουν χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης από τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης, αλλά η διακύμανση μπορεί να είναι μεγάλη. Οι διαταραχές στην ψυχοκοινωνική εξέλιξη περιλαμβάνουν επηρεασμό της βραχυχρόνιας μνήμης, της ικανότητας σκέψης, της ομιλίας και της κινητικότητας. Η κινητική και η λεκτική υστέρηση γίνονται εμφανείς σε πρώιμη ηλικία και συνήθως τα άτομα με σύνδρομο Down χρειάζονται λογοθεραπεία για να βελτιωθεί η εκφραστική τους δυνατότητα.


Η νοητική ανάπτυξη στα παιδιά με σύνδρομο Down είναι απρόβλεπτη και δεν είναι δυνατό από τη γέννηση να προβλεφθούν οι διανοητικές ικανότητες. Γι' αυτό, ο προσδιορισμός των καλύτερων μεθόδων εκπαίδευσης για κάθε παιδί ιδανικά αρχίζει σύντομα μετά τη γέννηση. Δεδομένου ότι τα άτομα με σύνδρομο Down έχουν ευρύ φάσμα δυνατοτήτων και η ικανότητα μάθησης σ' αυτά δεν σταματά ποτέ, η επιτυχία στο σχολείο και μετέπειτα στην εργασία δεν είναι σε καμία περίπτωση μάταιος αγώνας. Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν άτομα με σύνδρομο Down που είναι σε θέση να εργάζονται, να συμμετέχουν στην κοινωνική ομάδα και να πετυχαίνουν σε τομείς όπως ο αθλητισμός, η τέχνη κ.ά.
Να αρθεί η προκατάληψη
Δεν υπάρχει ριζική θεραπεία για το σύνδρομο Down. Παρεμβάσεις γίνονται σε όποιες από τις εκδηλώσεις του συνδρόμου αυτό είναι εφικτό. Η ενημέρωση, καθοδήγηση και στήριξη των γονέων που αποκτούν παιδί με σύνδρομο Down και η κοινωνική μέριμνα για να δοθούν ευκαιρίες προσαρμοσμένες στις αναπτυξιακές και μαθησιακές ιδιαιτερότητες των ατόμων με σύνδρομο Down είναι τα δύο σημεία-κλειδιά για την ουσιαστική και αποτελεσματική ένταξή τους στην κοινωνία. Αν και σε μικρότερο βαθμό από ό,τι παλιότερα, τα άτομα με σύνδρομο Down εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται σήμερα με κοινωνική προκατάληψη, λόγω της άγνοιας και της λανθασμένης εντύπωσης ότι πρόκειται για άτομα με βαριά καθυστέρηση, φορτίο για την κοινότητα και την οικογένειά τους. Η προκατάληψη αυτή θα πρέπει να αρθεί για να μπορέσουν και τα άτομα με σύνδρομο Down, ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας, να ενταχθούν, να προσφέρουν και να λάβουν αυτό που μπορούν και τους αξίζει. Στο σημερινό κόσμο που διακηρύσσει παντοιοτρόπως το ενδιαφέρον του για την ένταξη και προστασία όλων των κοινωνικών ομάδων, θα πρέπει και τα άτομα με σύνδρομο Down να βρουν τη θέση τους και να έχουν τις ευκαιρίες να δημιουργήσουν σε ένα περιβάλλον αποδοχής, ασφάλειας και αγάπης.


Οι τρεις μορφές του συνδρόμου


Καθαρή ελεύθερη τρισωμία 21: Κάθε κύτταρο στο σώμα περιέχει ένα επιπλέον χρωμόσωμα 21 (ισχύει για το 95% των ατόμων με σύνδρομο Down).
Μετάθεση: Ενα επιπλέον κομμάτι του 21ου χρωμοσώματος συνδέεται ή «μετατοπίζεται» σε ένα άλλο χρωμόσωμα (3-4% των ατόμων με σύνδρομο).
Μωσαϊσμός: Το αποτέλεσμα ενός σφάλματος στην κυτταρική διαίρεση αμέσως μετά τη γονιμοποίηση (στους άλλους τύπους του συνδρόμου Down η χρωμοσωμική ανωμαλία συμβαίνει κατά τη διάρκεια της γονιμοποίησης ή πριν από αυτήν). Αντί για ένα επιπλέον 21ο χρωμόσωμα σε κάθε κύτταρο, τα άτομα αυτά έχουν 46 χρωμοσώματα σε μερικά κύτταρα και 47 χρωμοσώματα σε άλλα.     


Eπιμέλεια: Aλεξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr
ΠΗΓΗ: «Ηλιαχτίδα - Ενωση Γονέων και Φίλων Ατόμων με σύνδρομο Down» 

Σχετικοί Δικτυακοί Τόποι:

http://www.worlddownsyndromeday.org/

http://www.specialeducation.gr/

http://

www.iliaktida.gr

Πάσχετε από αϋπνία; Ο υπνος μας επηρεάζεται, από το φως του δωματίου.

Μελέτη Δείχνει ότι το φως του δωματίου πριν τον ύπνο, επηρεάζει την ποιότητα του ύπνου

Συντάκτης: Aλέξανδρος Γιατζίδης, Μ.D., medlabnews.gr

Η έκθεση στο τεχνητό φως (φως δωματίου) μετά το σούρουπο και πριν τον ύπνο μπορεί να μειώσει την ποιότητα του ύπνου, με την καταστολή της παραγωγής της ορμόνης μελατονίνης και μπορεί να έχει και άλλες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Η μελατονίνη, που παράγεται από την επίφυση του εγκεφάλου, τη νύχτα, ρυθμίζει τον κύκλο ύπνου-εγρήγορσης. Επίσης έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την αρτηριακή πίεση και τη θερμοκρασία του σώματος, λέει η ερευνήτρια Joshua Gooley, PhD, του Νοσοκομείου Brigham and Women και την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στη Βοστόνη.

Σε καθημερινή βάση, εκατομμύρια άνθρωποι επιλέγουν να κρατήσουν τα φώτα πριν από την κατάκλιση και κατά τη διάρκεια του ύπνου. Η μελέτη δείχνει ότι αυτή η έκθεση στο τεχνητό φως έχει ισχυρή κατασταλτική επίδραση της ορμόνης μελατονίνης. Αυτό θα μπορούσε, με τη σειρά του, να  έχει επιπτώσεις στην ποιότητα του ύπνου και την ικανότητα του σώματος να ρυθμίσει τη θερμοκρασία του σώματος, την αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα γλυκόζης.

Στη μελέτη, της Gooley και των συνεργατών της, εξετάσθηκαν 116 υγιείς εθελοντές, ηλικίας μεταξύ 18 και 30 που είχαν εκτεθεί στο φως του δωματίου ή σε αμυδρό φως για οκτώ ώρες πριν από την κατάκλιση και για πέντε συνεχόμενες ημέρες.

Μετρήθηκε η μελατονίνη, στο πλάσμα του αίματος, σε δείγματα που συλλέχθηκαν κάθε 30 έως 60 λεπτά μέσω ενός ενδοφλέβιου καθετήρα που είχε τοποθετηθεί στους βραχίονες των εθελοντών.

Τεχνητός φωτισμός και Υγεία

Τα αποτελέσματα ήταν σαφή, πράγμα που δείχνει ότι η έκθεση στο φως του δωματίου πριν τον ύπνο, σε σύγκριση με το αμυδρό φως της έκθεσης καταστέλλει τα επίπεδα της μελατονίνης κατά περισσότερο από 50%.

Δεδομένου ότι η χρόνια καταστολή της μελατονίνης έχει αποδειχτεί ότι σχετίζεται με αύξηση του κίνδυνου για ορισμένους τύπους καρκίνου καθώς και συνδέεται με τον διαβήτη τύπου ΙΙ, τα ευρήματά της μελέτης αυτής δείχνουν ότι μπορεί να έχουν σημαντικές συνέπειες για την υγεία των εργαζομένων σε νυχτερινές βάρδιες που εκτίθενται σε φως εσωτερικών χώρων το βράδυ για πολλά χρόνια.

Λαμβάνοντας υπόψιν τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης ήδη δοκιμάζονται συσκευές και λαμπτήρες από εταιρείες φωτισμού, που να δεν θα επηρεάζουν την παραγωγή μελατονίνης.

ΠΗΓΗ:  Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, Mαρτιος 2011

Ραδιενέργεια: Λίγα λόγια για να καταλαβαίνουμε τι ακούμε. Η μονάδα μέτρησης sievert (ζίβερτ)

Συντάκτης: Aλέξανδρος Γιατζίδης, medlabnews.gr


Τι είναι, η ραδιενέργεια; 
Ένα Ισχυρό Φαινόμενο.
Κάθε μορφή ύλης αποτελείται από άτομα, και τα περισσότερα άτομα είναι σταθερά. Οι εξαιρέσεις, δηλαδή τα άτομα που έχουν ασταθείς πυρήνες, λέγονται «ραδιενεργά». Το πιο γνωστό από αυτά είναι το ουράνιο. Προκειμένου να γίνει σταθερός, ο ασταθής πυρήνας μεταβάλλεται και, στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, εκπέμπει ακτινοβολία με τη μορφή μικρών σωματιδίων και ακτίνων. Με αυτόν τον τρόπο, το ουράνιο μετασχηματίζεται σε μια διαδοχή άλλων στοιχείων και τελικά γίνεται το σταθερό στοιχείο μόλυβδος.

Πώς μπορεί να σας απειλήσει; 
Κάθε είδους ακτινοβολία είναι διεισδυτική, αλλά σε διαφορετικό βαθμό η καθεμιά. Τα βαρύτερα σωματίδια (άλφα) κατά μέσο όρο διαπερνούν τον αέρα σε βάθος μικρότερο των πέντε εκατοστών. Τα ρούχα σας ή η επιδερμίδα σας τα σταματούν. Τα μικροσκοπικά ηλεκτρόνια που σχηματίζουν την ακτινοβολία βήτα διαπερνούν τον αέρα σε βάθος λίγων μέτρων, αλλά ένα λεπτό φύλλο αλουμινίου ή ένα λεπτό τζάμι θέτει τέρμα στην κίνησή τους. Πολύ πιο διεισδυτικό είναι ένα τρίτο είδος ακτίνων, οι ακτίνες γάμα. Βαριά μολύβδινα ή τσιμεντένια φράγματα μπορούν να μας προστατέψουν από αυτό το είδος ακτινοβολίας. Όταν, όμως, είμαστε απροστάτευτοι, απειλούμαστε. Πώς;
Πώς Προκαλεί Βλάβη η Ακτινοβολία
Όταν ακτινοβολία των παραπάνω τύπων διαπερνά το ανθρώπινο σώμα, στο πέρασμά της προκαλεί αλλαγές σε μερικά άτομα των κυττάρων. Αυτό μπορεί να προκαλέσει χημικές αλλαγές οι οποίες ίσως να βλάψουν ή ακόμη και να σκοτώσουν τα κύτταρα. Το συνολικό αποτέλεσμα στο σώμα εξαρτάται από το βαθμό της βλάβης και τον αριθμό των κυττάρων που θανατώθηκαν. Αν η βλάβη συμβεί στα μόρια του DNA, τα οποία βρίσκονται στα χρωμοσώματα, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρό επειδή αυτά κατευθύνουν την ομαλή ανάπτυξη και λειτουργία των κυττάρων. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η βλάβη συνδέεται με τον καρκίνο. 

Μεγάλες ποσότητες ακτινοβολίας που εκπέμπονται σε μικρό χρονικό διάστημα καταστρέφουν τόσο τους ιστούς των οστών όσο και τα αιμοσφαίρια, προκαλώντας ακτινοπάθεια και θάνατο. Το Σεπτέμβριο του 1987, η πόλη Γκοϊάνια της Βραζιλίας έγινε μάρτυρας μιας τραγωδίας, την οποία ο Δρ Τζέραλντ Χάνσεν του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας λέγεται ότι περιέγραψε ως «το χειρότερο [πυρηνικό] ατύχημα του Δυτικού ημισφαιρίου, δεύτερο μόνο σε σύγκριση με αυτό του Τσερνόμπιλ». Κάποιος που εμπορευόταν παλιοσίδερα ήρθε σε επαφή με υψηλά ραδιενεργή σκόνη καισίου από ένα πεταμένο μηχάνημα ακτινοθεραπείας. Αυτός και άλλοι στη γειτονιά απορρόφησαν μαζική δόση ακτινοβολίας. Ο φόβος απλώθηκε καθώς τα πτώματα των πρώτων θυμάτων τοποθετήθηκαν σε μολύβδινα φέρετρα και θάφτηκαν σε τάφους που είχαν επενδυθεί με μπετόν. Σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Τάιμς (The Times) του Λονδίνου, οι επιζώντες που απορρόφησαν μεγάλες δόσεις ακτινοβολίας αντιμετώπιζαν «σχεδόν βέβαιο καρκίνο ή στειρότητα».

Επίσης, οι μικρότερες δόσεις ραδιενέργειας που λαβαίνονται σε μια περίοδο χρόνου επαυξάνουν ελαφρώς τον κίνδυνο προσβολής από καρκίνο. Το ανθρώπινο σώμα μπορεί μερικές φορές να επανορθώσει με επιτυχία τα κύτταρα που πλήγηκαν από την ακτινοβολία. Ωστόσο, όταν η επανόρθωση είναι ελαττωματική, μπορεί να αναπτυχθεί καρκίνος. Κατά παράδοξο τρόπο, η ραδιενέργεια χρησιμοποιείται στην ακτινοθεραπεία για τη σκόπευση και την καταστροφή καρκινικών κυττάρων.

Ποια είναι η μονάδα μέτρησης των δόσεων;

Η αποτελεσματική δόση (ή δόσεις) εκφράζεται σε μια μονάδα που ονομάζεται sievert, το οποίο είναι συντομογραφία με το σύμβολο Sv.

Το ζίβερτ είναι μονάδα μέτρησης της ποσότητας ενέργειας που μεταβιβάζει η ακτινοβολία στους ιστούς του σώματος. 

Η ονομασία προήλθε από τον Σουηδό γιατρό Sievert, ενώ η μονάδα μέτρησης πριν το 1985 ήταν για όσους θυμούνται το Τσερνομπίλ τα Rem και τα mRem (τότε όλοι ήξεραν τα Becquerel και mRe), όπου 1 Rem = 0,01 Sv ή 100mSv.

 Ένα μιλιζίβερτ (mSv) είναι ένα χιλιοστό του ζίβερτ. Η μέση ετήσια δόση στη Eλλαδα είναι περίπου 2 mSv, και μια ακτινογραφία θώρακα δίνει περίπου 0,1 mSv.

1 sievert	= 1000 millisievert (mSv)
	= 1.000.000 microsievert (μSv)
	= 1.000.000.000 nanosievert (nSv)

Φάση	Σύμπτωμα	Έκθεση ( Sv )
		1-2Sv	2-6Sv	6-8Sv	8-30Sv	> 30Sv
Άμεση	Ναυτία και έμετος	5-50%	50-100%	75-100%	90-100%	100%
	Ώρα έναρξης	2-6h	1-2h	10-60m	<10m	άμεσης
	Διάρκεια	> 24h	24-48η	<48η	<48η	48η-θάνατος
	Διάρροια	Κανένας	Ελαφρά (10%)	Βαρύ (10%)	Βαρύ (90%)	Βαρύ (100%)
	Ώρα έναρξης	-	3-8h	1-2h	> 1h	<30m
	Πονοκέφαλος	Ελαφρά	Ήπια (50%)	Μέτρια (80%)	Σοβαρή (80-90%)	Σοβαρή (100%)
	Ώρα έναρξης	-	4-24h	3-4h	1-2h	<1 ώρα
	Πυρετός	Ελαφρά-Δεν υφίσταται	Μέτρια (50%)	Υψηλή (100%)	Σοβαρή (100%)	Σοβαρή (100%)
	Ώρα έναρξης	-	1-3h	> 1h	> 1h	> 30m
	ΚΝΣ λειτουργία	Δεν δυσλειτουργία	Γνωστική έκπτωση 6-20 h	Γνωστική δυσλειτουργία <20 ώρες	Ταχεία αδιαθεσίας	Κατασχέσεις , Τρόμος, αταξία
Λανθάνουσα περίοδος		28-31 ημέρες	7-28 ημέρες	> 7 ημέρες	κανένας	κανένας
Προφανής ασθένεια		Ήπια Λευκοπενία  Κόπωση  Αδυναμία	Λευκοπενία Πορφύρα Αιμορραγία  Λοιμώξεις  Αποτρίχωση	Σοβαρή λευκοπενία Υψηλός πυρετός Διάρροια Έμετος Ζάλη και αποπροσα-νατολισμός Υπόταση Ηλεκτρολυτικές διαταραχές	Ναυτία Έμετος Σοβαρή διάρροια Υψηλός πυρετός Ηλεκτρολυτικές διαταραχέs Σοκ	Θάνατος
	Θνησιμότητα χωρίς ιατρική περίθαλψη	0-5%	5-100%	95-100%	100%	100%
	Θνησιμότητα με ιατρική περίθαλψη	0-5%	5-50%	50-100%	100%	100%

Tροποι προστασίας

Τα χάπια ιωδίου, που μοιράζουν οι αρμόδιες Αρχές, όταν κρίνουν ότι πρέπει, πλημμυρίζουν με ιώδιο τον θυρεοειδή, ώστε να μην μπορεί να απορροφήσει πια το ραδιενεργό ιώδιο. Έτσι, εμποδίζουν τον καρκίνο του θυρεοειδούς, ένα κίνδυνο που αφορά πρωτίστως τα μωρά, τα παιδιά, τους εφήβους, τις έγκυες και τις μητέρες που θηλάζουν. Κατά προτίμηση, το ιώδιο λαμβάνεται μια ώρα πριν την έκλυση της ραδιενέργειας, ενώ μπορεί να ληφθεί και 24 ώρες μετά το πυρηνικό ατύχημα, αλλά η προστασία του που παρέχει τότε, είναι μειωμένη πια κατά 25%, σύμφωνα με τον διευθυντή του IRSN Πατρίκ Γκουρμελόν.

    Η ιαπωνική κρίση, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία, έχει πυροδοτήσει ένα πανικό στην Ιαπωνία και σε γύρω χώρες για την αγορά χαπιών ιωδίου, κυρίως μέσω Ίντερνετ, όπου πουλιούνται πλέον πάνω και από 500 δολάρια το κουτί των 14 χαπιών. Τα αποθέματα αμερικανικών εταιριών που πουλάνε ιωδιούχο κάλιο, έχουν ήδη εξαντληθεί.

Το ιωδιούχο κάλιο είναι ένα άλας που μπλοκάρει την είσοδο στον οργανισμό του καρκινογόνου ραδιενεργού ιωδίου. Σε περιοχές της Ασίας πολλοί άνθρωποι έχουν αδειάσει τα φαρμακεία ακόμα και από τα μπουκαλάκια του αντισηπτικού υγρού ιωδίου, για να το αλείψουν γύρω από το λαιμό τους, μια πρακτική όμως που δεν έχει αποτέλεσμα. 


    Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι είναι περιττή αυτή η υστερία και ότι τα χάπια ιωδίου έχουν περιορισμένη χρησιμότητα, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, με ανακοίνωσή του, ζητά από τους ανθρώπους να συμβουλεύονται το γιατρό τους και να μην παίρνουν μόνοι τους χάπια, καθώς δεν αποτελούν "αντίδοτο κατά της ραδιενέργειας" και δεν προσφέρουν προστασία από ισχυρότερα ραδιενεργά στοιχεία όπως το καίσιο, ενώ μπορεί να έχουν παρενέργειες σε μερικούς ανθρώπους, ειδικά σε εγκύους. 

References

1. ^ ^{a b c d e f g h i j k l m n o p} Donnelly EH, Nemhauser JB, Smith JM, et al. (June 2010). "Acute radiation syndrome: assessment and management". South. Med. J.103 (6): 541–6. doi : 10.1097/SMJ.0b013e3181ddd571 . PMID 20710137 .
2. ^ Xiao M, Whitnall MH (January 2009). "Pharmacological countermeasures for the acute radiation syndrome". Curr Mol Pharmacol 2 (1): 122–33. PMID 20021452 .
3. ^ "Acute Radiation Syndrome" . Centers for Disease Control and Prevention.2005-05-20 .
4. ^ (PDF) Acute Radiation Syndrome . National Center for Environmental Health/Radiation Studies Branch. 2002-04-09 . Retrieved 2009-06-22
5. ^ ^a b c "Acute Radiation Syndrome: A Fact Sheet for Physicians" . Centers for Disease Control and Prevention. 2005-03-18 .
6. ^ ^a b Reeves GI, Ainsworth EJ (May 1995). "Description of the chronic radiation syndrome in humans irradiated in the former Soviet Union". Radiat. Res. 142 (2): 242–3. doi : 10.2307/3579035 . PMID 7724741 .
7. ^ The Effects of Nuclear Weapons , Revised ed., US DOD 1962, p. 579
8. ^ NRC: Glossary - Annual limit on intake (ALI)
9. ^ K. Bhushan; G. Katyal (2002). Nuclear, biological and chemical warfare . New Delhi: APH Pub. Corp.. p. 122. ISBN 8176483125 . Retrieved 11 February 2011 .
10. ^ http://www.merck.com/mmpe/sec21/ch317/ch317a.html
11. ^ "Radiation sickness-overview" . Retrieved April 16, 2009 .
12. ^ Mayo Clinic Staff (May 9, 2008). "Radiation sickness: symptoms" . Retrieved April 16, 2009 .
13. ^ "Superflares could kill unprotected astronauts" . New Scientist. 21 March 2005 .
14. ^ National Research Council (US). Ad Hoc Committee on the Solar System Radiation Environment and NASA's Vision for Space Exploration (2006). Space Radiation Hazards and the Vision for Space Exploration . National Academies Press. ISBN 9780309102643 .
15. ^ Wynn, Volkert; Hoffman, Timothy (1999). "Therapeutic Radiopharmaceuticals"(PDF). Chemical Reviews 99 (9): 2269–92. doi : 10.1021/cr9804386 . PMID11749482 .
16. ^ Brook I, Ledney GD (1994). "Effect of antimicrobial therapy on the gastrointestinal bacterial flora, infection and mortality in mice exposed to different doses of irradiation". Journal of Antimicrobial Chemotherapy 33 : 63–74. doi :10.1093/jac/33.1.63 . ISSN 1460-2091 .