«ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ» ΓΛΩΣΣΑ! ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΕΝΑΝ ΜΥΘΟ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ

Έλαμψε η αιτία επικλήσεως τού 1977 και πολλών άλλων χρονολογιών: αναγνωρίστηκε επισήμως κατά τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια η βουλγαροσερβική σλαβική γλώσσα των Σκοπίων ως «μακεδονική». Δόθηκε επισήμως ένα όνομα με το οποίο η γλώσσα αυτή δεν έχει καμία σχέση. Τόσος μόχθος, τόσες προσδοκίες, γέννησαν τόση πίκρα και τόση αίσθηση ματαίωσης…

Γράφαμε, εξηγούσαμε, τεκμηριώναμε, επιχειρηματολογούσαμε και νομίζαμε ότι κάποιος από τους ιθύνοντες που διαπραγματεύονται και λαμβάνουν τις αποφάσεις για το σκοπιανό θέμα θα μας ακούσει. Τίποτε. Τώρα ο αφελής γράφων τις γραμμές αυτές καταλαβαίνει γιατί ο ευφυής υπουργός παρέπεμπε πεισματικά στο 1977. Γιατί επιζητείτο εκ των υστέρων δικαιολογία για τα αδικαιολόγητα. Είχε αποφασισθεί προφανώς μέσα στο δούναι και λαβείν της διαπραγμάτευσης να αναγνωριστεί και να προσφερθεί χαριστικά η ονομασία της σλαβικής γλώσσας των Σκοπιανών σαν «μακεδονική» και ανεζητείτο δήθεν «προηγούμενο» και δήθεν «ιστορικό έρεισμα». Ετσι το των Σκοπιανών διπλωματικό «επιχείρημα» (ρητά μόλις από το 1991 που αυτονομήθηκε η ΠΓΔΜ) πως τάχα η γλώσσα τους είναι η «μακεδονική», η χρήση δηλ. εκ μέρους των Σκοπιανών μιας ψευδώνυμης ονομασίας για μια γλώσσα η οποία δεν είναι παρά ένα βουλγαροσερβικό ιδίωμα, δηλ. μια σλαβική γλώσσα, που γι’ αυτό άλλωστε γράφεται με το σλαβικό κυριλλικό αλφάβητο όπως όλες οι σλαβικές γλώσσες, αναπαρήχθη κατά κόρον από γνωρίζοντες την αλήθεια και από άλλους μη έχοντες ιδέαν του θέματος ως μη ώφελον.

Εγώ να εξηγώ δημόσια [Protagon, Τα Νέα, Ελεύθερος Τύπος, πλήθος ραδιοφωνικών συνεντεύξεων και μια τηλεοπτική] τι συζητήθηκε το 1977, ένα τεχνικό θέμα πώς θα τυποποιηθούν αποκλειστικώς τα γεωγραφικά ονόματα χωρών με λατινικό αλφάβητο (όπως η Γιουγκοσλαβία τότε, αλλά και η Ελλάδα και η Κίνα και οι αραβικές χώρες και το Ισραήλ και οι χώρες τής Σοβιετικής Ενωσης και πολλές άλλες χώρες), να εξηγώ ως συμμετασχών ότι αυτό ήταν το θέμα της 3ης Διάσκεψης την Ηνωμένων Εθνών στην Αθήνα («the standardization of geographical names») και κάποιοι επίσημοι (υπουργοί και βουλευτές τής κυβέρνησης) να συνεχίζουν να μιλούν αυτοί -όχι οι Σκοπιανοί!- για δήθεν αναγνώριση εκ μέρους μας της γλώσσας των Σκοπίων ως «μακεδονικής»!… Στην Αθήνα, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, με υπουργό τον (επιστήθιο φίλο και συνεργάτη του) υπουργό του Πολιτισμού Κωνσταντίνο Τρυπάνη, με εμάς μια ομάδα γλωσσολόγων και γεωγράφων, δηλ. ειδικών για το θέμα επιστημόνων και όχι διπλωματών (όλων μας εκπεφρασμένα αντίθετων με διάφορες ευκαιρίες σε κάθε σκέψη για ψευδώνυμη ονομασία της γλώσσας των Σκοπίων ως «μακεδονικής») αναγνωρίστηκε -άκουσον άκουσον- το 1977 «μακεδονική» γλώσσα!

Και εγένετο φως. Ελαμψε η αιτία επικλήσεως του 1977 και πολλών άλλων χρονολογιών: αναγνωρίστηκε επισήμως κατά τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια η βουλγαροσερβική σλαβική γλώσσα των Σκοπίων ως «μακεδονική». Δόθηκε επισήμως ένα όνομα με το οποίο η γλώσσα αυτή δεν έχει καμία σχέση. Αντιστάθμισμα: Θα αναφέρεται κάπου στη συμφωνία ότι η επισήμως αναγνωριζομένη από την Ελλάδα γλώσσα των Σκοπίων ως «μακεδονική» δεν είναι μακεδονική αλλά σλαβική!… Τότε, αφού και οι δύο πλευρές συνομολογούν ρητά ότι είναι (όπως πράγματι είναι) σλαβική γλώσσα, γιατί συμφωνούμε να λέγεται «μακεδονική», όνομα που παραπέμπει ρητά στην ελληνική γλώσσα τής Μακεδονίας (αρχαία, νέα και σύγχρονη); Δεν είναι αυτό ιδιοποίηση και σφετερισμός ενός εθνικού ονόματος για μια γλώσσα που σε σχέση με τους ομιλητές της (εννοώ τους Σκοπιανούς) έχει άλλη εθνική προέλευση; Και δεν γίνεται ο σφετερισμός αυτός για τον προφανή λόγο, ότι μια εθνική γλώσσα είναι και καθοριστικό συστατικό εθνικής ταυτότητας, μιας άλλης δηλ. ταυτότητας από την πραγματική ιστορική ταυτότητα που έχουν οι πολίτες των Σκοπίων; Είναι σοβαρό και πειστικό να επιχειρηματολογούμε ότι ο κόσμος που θα λέει τη γλώσσα των Σκοπίων «μακεδονική» θα σπεύδει εν συνεχεία να αναζητεί τη συμφωνία που θα έχει υπογραφεί και στην οποία θα πληροφορείται ποια είναι η καταγωγή και η υπόσταση αυτής της δήθεν «μακεδονικής»;

Ο Πλάτων λέει κάπου στον Σοφιστή «φαίνεται να μας είπαν έναν μύθο ο καθένας σαν να είμαστε παιδιά» (μῦθόν τινα ἕκαστος φαίνεταί μοι διηγεῖσθαι παισίν ὡς οὖσιν ἡμῖν). Αυτό συμβαίνει και στην αντιμετώπιση που έχουμε όσοι πονάμε την Ελληνική της δικής μας, ιστορικά καταξιωμένης, Μακεδονίας που αναγκαζόμαστε -έστω και με καθυστέρηση- να υποστηρίζουμε στην παρούσα συγκυρία. «Μας λένε έναν μύθο σαν να είμαστε παιδιά»…

Τόση διαπραγμάτευση, τόσος μόχθος, τόσες προσδοκίες, γέννησαν τόση πίκρα και τόση αίσθηση ματαίωσης. Τελικά, ως προς τη γλώσσα τουλάχιστον φαίνεται να ισχύει το ὤδινεν ὄρος καί ἔτεκε μῦν…

απο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ (author) /

kirkinews.g

Επιστήμονες με επικεφαλής μια Ελληνίδα «διάβασαν» το DNA της πανούκλας

Δύο σκελετοί θαμμένοι μαζί σε ένα τάφο στην περιοχή της Σαμάρας στη Ρωσία, οι οποίοι ανήκουν σε δύο ανθρώπους που πέθαναν από βουβωνική πανώλη (πανούκλα) πριν από περίπου 3.800 χρόνια και αποτελούν τα αρχαιότερα γνωστά περιστατικά της τρομερής λοιμώδους νόσου, αποκάλυψαν τα μυστικά τους στους επιστήμονες.

Είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι η νόσος «θέριζε» ήδη από την Εποχή του Χαλκού, 1.000 χρόνια νωρίτερα από ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες έως τώρα.

Μια διεθνής ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής την ελληνίδα επιστήμονα της διασποράς, δρα Μαρία Σπύρου του Τμήματος Αρχαιογενετικής του γερμανικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για την Επιστήμη της Ανθρώπινης Ιστορίας, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Communications", κατάφερε να «διαβάσει» το DNA του βακτήριου Yersinia pestis, το οποίο προκάλεσε τη θανατηφόρα πανώλη στο άτυχο ζεύγος.

Η αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος του αρχαίου βακτηριακού στελέχους θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την εξέλιξη της νόσου, που έγινε γνωστή ως «Μαύρος Θάνατος» στη μεσαιωνική Ευρώπη και η οποία έχει προκαλέσει μερικές από τις χειρότερες επιδημίες στο πέρασμα της ιστορίας.

Το αρχαίο βακτήριο ηλικίας 3.800 ετών είναι πρόγονος αυτού που προκάλεσε την Πανώλη του Ιουστινιανού (μέσα έκτου αιώνα μ.Χ.), τον Μαύρο Θάνατο και τις θανατηφόρες επιδημίες στην Κίνα τον 19ο αιώνα. Αρχικός φορέας της νόσου ήταν οι ψύλλοι, που τη μετέδωσαν στα τρωκτικά και αυτά στους ανθρώπους.

Όπως δήλωσε η Μ.Σπύρου, «το Yersinia pestis είχε ήδη πριν από περίπου 4.000 χρόνια όλα τα γενετικά χαρακτηριστικά που επέτρεπαν την ταχεία εξάπλωση του βακτηρίου από τους ψύλλους στα τρωκτικά, στους ανθρώπους και στα άλλα θηλαστικά».

ΑΠΕ

Αριστοτελικό μενού: πρόταση για υγιεινή διατροφή σε εστιατόρια της Χαλκιδικής

Την πεμπτουσία της γεύσης, μια εμπειρία που βασίζεται στην αριστοτελική φιλοσοφία για τα πέντε δομικά στοιχεία του κόσμου, υπόσχεται το "Αριστοτελικό μενού". Η εν λόγω δημιουργία του καθηγητή γαστρονομίας, Γιώργου Παλησίδη, βασίστηκε σε υλικά και συνταγές, ηλικίας χιλιάδων χρόνων αλλά και αρχαιολογικά ευρήματα για την ταυτοποίηση των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνταν στην καθημερινή διατροφή των αρχαίων. Συνταιριάζει, άλλωστε, προϊόντα από τη γη της Χαλκιδικής, βότανα, κρασί και μέλι, που ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένα την εποχή του Αριστοτέλη. Στόχος της ήταν να αποτελέσει μια πρόταση για υγιεινή διατροφή στο καθημερινό τραπέζι αλλά και μέρος ενός τουριστικού προϊόντος που είναι ήδη πραγματικότητα τα τρία τελευταία χρόνια, καθώς το "Αριστοτελικό Μενού" φιλοξενείται ήδη σε δέκα ξενοδοχεία, επτά εστιατόρια, δύο μπακάλικα και τρεις συνεταιρισμούς και Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις της Χαλκιδικής.
"Στα τέσσερα στοιχεία της θεωρίας του Εμπεδοκλή, τη γη, το νερό, τη φωτιά και τον αέρα, ο Αριστοτέλης πρόσθεσε τον αιθέρα, το πέμπτο στοιχείο, για να περιγράψει το αγέννητο, το άφθαρτο, το αναλλοίωτο, εκείνo το στοιχείο που συνδυάζει όλα τα άλλα σε μια ουσία. Παράλληλα οι αναφορές του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου στις βασικές γεύσεις, του αλμυρού, του ξινού, του γλυκού και του πικρού συνοδεύτηκαν από συστάσεις για τον συνδυασμό τουλάχιστον δύο από αυτές κάθε φορά, με στόχο το αποκορύφωμα της γεύσης, μια εκρηκτική εμπειρία. Αυτή την εμπειρία προσδιόρισαν πολύ αργότερα οι Ιάπωνες με τη λέξη 'umami' (που μπορεί να μεταφραστεί σαν 'ευχάριστη νόστιμη γεύση') για να περιγράψουν μια ένταση γεύσεων, παρόμοια με εκείνη που υφίσταται σε τροφές όπως το μοσχάρι, ο κρόκος, το κάρδαμο, το αρνί, το μανιτάρι, η τρούφα" εξηγεί στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο κ. Παλησίδης. Ο ίδιος, άλλωστε, διευκρινίζει ότι η γλώσσα του ανθρώπου έχει υποδοχές για το L - γλουταμινικό, την ουσία που προκαλεί τη γεύση umami. Γι' αυτό το λόγο οι επιστήμονες το θεωρούν διαφορετική γεύση από εκείνη του αλμυρού.
Η αρχική ιδέα
Αφετηρία της προσπάθειας αυτής αποτέλεσε το επετειακό έτος Αριστοτέλη το 2016. "Συνεργαστήκαμε με την Ένωση Ξενοδόχων Χαλκιδικής και διαπιστώσαμε ότι ο μεγάλος φιλόσοφος αποτελεί τεράστιο πολιτισμικό απόθεμα του τόπου. Στη βάση αυτή διαμορφώθηκε ένα τουριστικό προϊόν που φέρει την ονομασία 'Αριστοτέλης - το 5ο στοιχείο'" τονίζει, από την πλευρά του, στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο επίκουρος καθηγητής διοίκησης επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, Σπύρος Αβδημιώτης.
Στο πλαίσιο του τουριστικού αυτού προϊόντος οι επισκέπτες καλούνταν να απολαύσουν τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, (φωτιά, μέσα από την τοπική γαστρονομία, αέρα, μέσα από επισκέψεις σε σημεία με πολύ όμορφη θέα, νερό, μέσα από τη γνωριμία με τα μυστικά του αρχαίου βυθού και γη μέσα από τη γνωριμία με το κρασί, το τσίπουρο, την ελιά και το λάδι). Επόμενο βήμα ήταν να ανακαλύψουν το πέμπτο στοιχείο, το μυστήριο που καλείται ο κάθε επισκέπτης να ανακαλύψει από την επίσκεψή του στα Αρχαία Στάγειρα και το Πάρκο του Αριστοτέλη.
Ειδικά στο κομμάτι της γαστρονομίας, τη σκυτάλη πήρε ο κ. Παλησίδης ο οποίος μελέτησε και παρουσίασε ένα πρότυπο μενού ώστε να γίνει μια προσπάθεια επεξήγησης και εφαρμογής της φιλοσοφίας του Αριστοτέλη. Σκοπός του μενού είναι να προκαλεί μια βιωματική εμπειρία δοκιμάζοντας εδέσματα και προϊόντα από τον τόπο όπου γεννήθηκε ο μεγάλος φιλόσοφος.
Σε αυτή τη βάση, το μενού περιλαμβάνει πέντε πιθάρια και όχι πέντε πιάτα, καθώς σε πιθάρια μαγείρευαν οι αρχαίοι Έλληνες. Κάθε ένα από τα στοιχεία της φύσης, όπως περιγράφονται από τον Αριστοτέλη, συνδυάστηκαν με ένα βασικό υλικό. Έτσι ο αέρας συνδυάστηκε με κάποιο πτηνό, η γη με το κρασί που παράγεται από το αμπέλι, το ύδωρ με το νερό της θάλασσας, η φωτιά με το στοιχείο που συνταιριάζει και ενώνει στο μαγείρεμα τα θαλασσινά και ο αιθέρας με μια γεύση που προκύπτει από λιαστά φρούτα, μέλι, βότανα, κρασί και πετιμέζι.
Οι συνταγές του μενού
Οι συνταγές που προέκυψαν ήταν αντίστοιχα:
-φασιανός με πληγούρι, κρασί Μαλαγουζιά, αποξηραμένα σύκα και κολοκυθάκι (για τον αέρα)
-το γάλα της Αφροδίτης που αποτελείται από κρασί Λημνιό (το οποίο περιγράφει ο Όμηρος στην Ιλιάδα), με ροδοπέταλα και βρώσιμους ανθούς (για τη γη),
-πικρά χόρτα με θαλασσινό νερό, βερίκοκα, κατσικίσιο τυρί και ξύδι (για το νερό),
-θαλασσινά με κριθάρι, σταφίδες και ελιές (για τη φωτιά) και
-φρούτα με κυδώνια και κρασί (για τον αιθέρα).
Τα αντίστοιχα πιάτα σερβίρονται σε μονάδες εστίασης της Χαλκιδικής, έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον των επισκεπτών, ενώ οι τιμές τους κινούνται σε χαμηλά επίπεδα με ενδεικτική την τιμή των επτά ευρώ ανά πιάτο. Οι ιδιοκτήτες, άλλωστε, ξενοδοχείων και εστιατορίων τα υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό καθώς είναι εύκολα στην παρασκευή, ενσωματώνουν τοπικές πρώτες ύλες και χαρακτηρίζουν την περιοχή τους.
Οι πρώτες ύλες
"Οι συνταγές όμως αυτές δεν είναι οι μόνες που μπορούν να γίνουν με την Αριστοτελική λογική. Στο ίδιο μήκος κύματος θα μπορούσε κανείς να φτιάξει μόνος του ψάρι με βερίκοκα και αμύγδαλα, σιτάρι με γάλα, μέλι και σταφίδες, και οτιδήποτε άλλο ενσωματώνει βασικές αρχές της γαστρονομίας της εποχής του Αριστοτέλη", σχολιάζει ο κ. Παλησίδης. Σύμφωνα με αυτές, στη διαδικασία της προετοιμασίας των φαγητών χρησιμοποιούνταν πάρα πολλά βότανα, μέλι αντί για ζάχαρη, αποξηραμένα φρούτα, ξηροί καρποί, πτηνά, ψάρια, λαχανικά, ελιές, λάδι, κρασί, τυρί, ξύδι και όχι λεμόνι. Εντύπωση προκαλεί ότι το μενού δεν περιέχει υλικά όπως ντομάτα, πατάτες, φασόλια, μελιτζάνα, λεμόνι, πορτοκάλι και πιπέρι, υλικά που χαρακτηρίζουν την τωρινή ελληνική γαστρονομία και χρονολογούνται από το 1700 και μετά.
Μια σύγχρονη διατροφική πρόταση
"Το Αριστοτελικό μενού είναι σήμερα μια ιδανική διατροφική πρόταση για οποιονδήποτε, καθώς συνταιριάζει τα χαρακτηριστικά της μεσογειακής διατροφής, τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, προβιοτικά, αντιοξειδωτικά και ιχνοστοιχεία, τροφές που καταναλώνονται ωμές, όπως οι ελιές, ευκολία στην παρασκευή καθώς δεν προϋποθέτει σύνθετες μορφές μαγειρέματος αλλά και χορταστικά φαγητά" τονίζει. Δεν παραλείπει, τέλος, να αναφερθεί και στο πέμπτο στοιχείο της Αριστοτελικής φιλοσοφίας, εκείνο που κατά τον ίδιο, προσφέρει μια εμπειρία αυτογνωσίας μέσα από τη γαστρονομία. "Γνωρίζοντας κανείς όλα τα αντιπροσωπευτικά υλικά της φύσης, μέσα από τις δυνάμεις του αέρα, της γης, του νερού και της φωτιάς, μπορεί να διαθέτει καλύτερη υγεία, να γνωρίσει τον οργανισμό του, να εξελιχθεί ως άνθρωπος και να κατανοήσει καλύτερα τον κόσμο..." προσθέτει με νόημα.

ΑΠΕ - ΜΠΕ

Ο Χίτλερ πέθανε το 1945 επιβεβαιώνει μια νέα βιοϊατρική εξέταση των δοντιών του

Ο Αδόλφος Χίτλερ πέθανε χωρίς αμφιβολία στο υπόγειο καταφύγιό του στο Βερολίνο τον Απρίλιο του 1945, χρησιμοποιώντας χάπι υδροκυάνιου και στη συνέχεια μια σφαίρα, σύμφωνα με Γάλλους επιστήμονες που απέκτησαν σπάνια πρόσβαση στα δόντια του, που βρίσκονται στη Μόσχα, επιβεβαιώνοντας έτσι την επίσημη περιγραφή του θανάτου του. Οι Γάλλοι ερευνητές έκαναν σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό ιατρικό περιοδικό "European Journal of Internal Medicine", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, τη βρετανική «Ιντιπέντεντ» και την «Ουάσιγκτον Ποστ».

«Τα δόντια είναι αυθεντικά, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Η μελέτη μας αποδεικνύει ότι ο Χίτλερ πέθανε το 1945. Μπορούμε να σταματήσουμε όλες τις θεωρίες συνωμοσίας για τον Χίτλερ. Δεν διέφυγε στην Αργεντινή με υποβρύχιο, δεν βρίσκεται σε κρυφή βάση στην Ανταρκτική ούτε στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού» δήλωσε ο καθηγητής Φιλίπ Σαρλιέ, ειδικός στην ιατρική ανθρωπολογία.

Η σύγκριση των δοντιών με τα ήδη γνωστά οδοντιατρικά αρχεία του Χίτλερ, πριν από τον θάνατό του, επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για τα δικά του δόντια. Επίσης, η ανάλυση με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο των δοντιών, όπου δεν βρέθηκαν τα παραμικρά ίχνη κρέατος, επιβεβαίωσε ότι ο Χίτλερ ήταν φυτοφάγος. Παρόλο που πέθανε σε ηλικία μόνο 56 ετών, ο Χίτλερ είχε διατηρήσει μόνο πέντε από τα δικά του δόντια και τα άλλα ήσαν τεχνητά, πράγμα που βοήθησε στην ταυτοποίησή του. Οι Γάλλοι ερευνητές ανέφεραν ότι το 2017 η ρωσική μυστική υπηρεσία FSB και τα ρωσικά κρατικά αρχεία τούς έδωσαν άδεια να εξετάσουν τα δόντια του ηγέτη του ναζιστικού κόμματος για πρώτη φορά από το 1946.

Οι επιστήμονες μπόρεσαν, επίσης, να δουν ένα μέρος κρανίου που θεωρείται ότι προέρχεται από τον Χίτλερ και το οποίο φέρει μια τρύπα κατά πάσα πιθανότητα από σφαίρα στην αριστερή πλευρά. Αλλά, ενώ πήραν δείγματα από τα δόντια, δεν επετράπη στους ερευνητές να πάρουν δείγματα DNA από αυτό το κρανίο. Πάντως η μορφολογία του είναι «απολύτως συγκρίσιμη», όπως είπαν, με ακτινογραφίες του κρανίου του που είχαν ληφθεί ένα έτος προτού πεθάνει.

ΑΠΕ

Αφιέρωμα Al Jazeera: Οι Έλληνες της Αντίς Αμπέμπα

Αφιέρωμα στις μακραίωνες σχέσεις Ελλάδας και Αιθιοπίας και στην ελληνική κοινότητα που ζει στην Αντίς Αμπέμπα και τις διατηρεί ζωντανές σήμερα, φιλοξενεί στην ιστοσελίδα του το διεθνές αραβικό δίκτυο Al Jazeera. «Η σχέση της Αιθιοπίας και της Ελλάδας χρονολογείται από την αρχαιότητα και μια μικρή ελληνική κοινότητα διατηρεί ζωντανούς και τους δυο πολιτισμούς» αναφέρει στην εισαγωγή του το δημοσίευμα, που έχει τίτλο «Οι τελευταίοι Έλληνες της Αντίς Αμπέμπα».

«Γνωρίζατε ότι η Αιθιοπία πήρε το όνομά της από την ελληνική λέξη "Αιθίοψ", που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Όμηρο;» δηλώνει με περηφάνια ο πρεσβευτής της Ελλάδας στο κράτος αυτό της ανατολικής Αφρικής -γνωστό παλιότερα και ως Αβησσυνία- Νικόλαος Πατακιάς.

Καθισμένος στο γραφείο του στην πρωτεύουσα της Αντίς Αμπέμπα, ο κ. Πατακιάς δείχνει το αρχαίο ελληνικό μυθιστόρημα, Τα Αιθιοπικά. Είναι μια ιστορία αγάπης για τη σχέση μεταξύ της κόρης της βασίλισσας της Αιθιοπίας και ενός Έλληνα απογόνου του Αχιλλέα. Επίσης στην κατοχή του πρέσβη υπάρχουν φωτογραφίες κειμηλίων από το αρχαίο αιθιοπικό βασίλειο της Αξώμης. Περιλαμβάνουν μία στήλη του Εζάνα (ένας από τους σημαντικότερους αρχαίους βασιλιάδες της Αξώμης) και μερικά χρυσά νομίσματα, τα οποία -και τα δύο- φέρουν αρχαίες ελληνικές επιγραφές.

ΑΠΕ

Σμηναγός Κώστας Ηλιάκης: Έγκλημα χωρίς τιμωρία

Πώς έγινε η κατάρριψη από τον Τούρκο πιλότο που συνεχίζει να κυκλοφορεί ελεύθερος - Τι είχε πει ο πιλότος του δεύτερου ελληνικού μαχητικού – Τι αναφέρει το Ημερολόγιο του Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων

Δώδεκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το θάνατο του ήρωα πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας, Κώστα Ηλιάκη.

Στις 23 Μαΐου του 2006, ο Σμηναγός της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας Κωνσταντίνος Ηλιάκης, έχασε τη ζωή του, όταν το αεροσκάφος του κατέπεσε κοντά στην Κάρπαθο, μετά από θερμό επεισόδιο με τουρκικά μαχητικά.

Ήταν 36 ετών και πατέρας δύο ανηλίκων παιδιών, 5 και 2 ετών. Επισήμως ο θάνατος του αποδόθηκε σε «ατύχημα» που προήλθε από «ανθρώπινο λάθος» του Τούρκου πιλότου με τον οποίο ενεπλάκη σε αερομαχία.

Η επίσημη εκδοχή

Με απίστευτα ψέματα, οι ελληνικές κυβερνήσεις διαστρεβλώνουν τα γεγονότα για να μην διαταραχθούν οι... καλές ελληνοτουρκικές σχέσεις. Στην πραγματικότητα, πολλά από τα «ατυχήματα» έχουν όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι ‘Έλληνες ιπτάμενοι έχουν πέσει θύματα δολοφονικών ενεργειών των Τούρκων πιλότων.

Από την στιγμή που έγινε γνωστή η είδηση της συντριβής του αεροσκάφους του Κώστα Ηλιάκη και του θανάτου του σμηναγού, εκφράστηκαν υποψίες για κατάρριψή του από Τούρκο πιλότο.

Οι μαρτυρίες και οι απόρρητες αναφορές που είχε φέρει στο φως η εφημερίδα Real news αποκαλύπτουν ότι ο Έλληνας σμηναγός δέχθηκε απροκάλυπτα δολοφονική επίθεση από το τουρκικό μαχητικό που καταδίωκε.

Ο σχηματισμός «Αλεπού-370» των δύο ελληνικών F-16 βγήκαν για καταδίωξη τεσσάρων τουρκικών αεροσκαφών, τα οποία είχαν εισβάλει στον εθνικό εναέριο χώρο μας, ξεκινώντας από το αεροδρόμιο της 133 Σμηναρχίας Μάχης στην Κρήτη.

Όταν συναντήθηκαν οι δύο σχηματισμοί στον αέρα και ξεκίνησε η καταδίωξη τους, ο Κ. Ηλιακής δέχθηκε ξαφνικά επίθεση από το ένα τουρκικό μαχητικό. Ο Τούρκος χειριστής Χαλί Ιμπραήμ Οσκεμπίρ, χτυπώντας με το δεξί φτερό του RF-4 την καλύπτρα του αεροσκάφους του Ηλιάκη, το οδήγησε σε κάθετη και ανεξέλεγκτη πτώση, στέλνοντας τον στον θάνατο.

Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ), μετά από «έρευνες», είχε προχωρήσει στη σύνταξη επισήμου πορίσματος για τις συνθήκες της κατάρριψης του ελληνικού μαχητικού αυτό αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο Ηλιάκης εκτέλεσε άψογα την αποστολή του.

«Ο σμηναγός Ηλιάκης κατευθύνθηκε προς το τουρκικό αεροσκάφος RF-4, στο πλαίσιο διατεταγμένης και σύμφωνης με το περιεχόμενο και τα δεδομένα αποστολής του προσπάθειας αναχαίτισης – αναγνώρισης σε ευθεία και οριζόντια πτήση, χωρίς να ελιχθεί καθ’ οποιονδήποτε τρόπο και χωρίς να παραβιάσει την απόσταση ασφαλείας των 1000 ποδών που ορίζεται για την αποφυγή εναέριων συγκρούσεων μεταξύ αεροσκαφών».

Η ελληνική πλευρά, ωστόσο, φρόντισε να είναι πολύ προσεχτική στο σημείο του πορίσματος στο οποίο γινόταν αναφορά στο Τούρκο πιλότο, περιγράφοντας το όλο περιστατικό ως «ατύχημα» που οφειλόταν σε «ανθρώπινο λάθος», χωρίς να υπάρχει ίχνος δόλου:

«Αντίθετα, προέκυψε σαφώς ότι ο χειριστής του leader (αρχηγού) αεροσκάφους του τουρκικού σχηματισμού προέβη στην εκτέλεση βίαιου και επικίνδυνου ελιγμού σε απόσταση μικρότερη των 100 ποδών, προς παρενόχληση – αποτροπή προσέγγισης του Ηλιάκη στο τουρκικό RF-4, αναπτύσσοντας έτσι υψηλή ταχύτητα (εμμονή να παραμείνει εσωτερικά και ψηλότερα από το ελληνικό μαχητικό, έχοντας πορεία σύγκρουσης, αντί να περάσει από κάτω). Συνέπεια όλων αυτών ήταν ο Τούρκος χειριστής να απολέσει τον έλεγχο του αεροσκάφους του, το οποίο ανεξέλεγκτο προσέκρουσε βίαια σε εκείνο του Ηλιάκη».

Τι είπε ο Έλληνας πιλότος του δεύτερου μαχητικού

Η εφημερίδα Real news επικαλούμενη την αναφορά του σμηναγού Ι. Αγγέλη, που πετούσε στο δεύτερο ελληνικό αεροσκάφος ως Νο 1 του σχηματισμού και είδε πως ακριβώς εκτυλίχθηκε το περιστατικό που οδήγησε στη συντριβή του αεροπλάνου του Έλληνα σμηναγού. Από την περιγραφή του αυτόπτη μάρτυρα προκύπτει πέρα από κάθε αμφιβολία πως υπήρχε πρόθεση εκ μέρους του Τούρκου πιλότου, συνεπώς ο θάνατος του Ηλιάκη ήταν δολοφονική ενέργεια και όχι «ανθρώπινο λάθος»:

«Το F-16 που βρισκόταν πίσω από τον Νο 2 (σ.σ. τον Κώστα Ηλιάκη) του σχηματισμού προσέγγισε σε πολύ μικρή απόσταση και εκτελούσε επικίνδυνους ελιγμούς επί 10 λεπτά, προσπαθώντας να χτυπήσει την καλύπτρα του ελληνικού αεροσκάφους με το πτερό του, αλλά και να το ρίξει στα καυσαέρια σε χαμηλό ύψος. Παρόμοιές ενέργειες, σε μικρότερο βαθμό, εκτελούσε και το άλλο τουρκικό που βρισκόταν πίσω μου. Οι ενέργειες αυτές αναφέρθηκαν και στο R/T».

Έγκλημα χωρίς τιμωρία

Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη φθάσαμε στο σημείο να ακούμε την Άγκυρα να μας ζητά... αποζημίωση για έναν πιλότο της που χάθηκε στο Αιγαίο το 1996 σε δυστύχημα που οι Τούρκοι θέλουν να παρουσιάζουν ως κατάρριψη από ελληνικό αεροσκάφος.

Κανείς δεν ασχολείται πλέον με τον Τούρκο πιλότο που αποδεδειγμένα παραβίασε όχι μόνο τον ελληνικό εναέριο χώρο αλλά και κάθε γραμμένο και άγραφο κανόνα ηθικής στο πεδίο της μάχης. Γιατί μην ξεχνάμε ότι εμείς οι ίδιοι του επιτρέψαμε να φύγει σαν ...κύριος από το Αιγαίο! Εμείς τον παραδώσαμε στους Τούρκους!

Τα ημερολόγια του Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων είναι άκρως αποκαλυπτικά για το πως αποχώρησε από το δεξαμενόπλοιο στο όποιο είχε ανέβει μετά από την εγκατάλειψη του αεροσκάφους του ο Τούρκος πιλότος. Ελληνικό Super Puma είχε φθάσει πρώτο για να τον παραλάβει. Εκείνος τράβηξε πιστόλι απειλώντας το πλήρωμα και απαίτησε να τον αφήσουν για να τον παραλάβει τουρκικό ελικόπτερο. Όπως προκύπτει από τα ημερολόγια του ΕΘΚΕΠΙΧ το... αίτημά του έγινε δεκτό.

Read more: newsbomb.gr

10 Χρόνια του Συλλόγου Ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Τα πιο σημαντικά γεγονότα

Του Αλεξάνδρου Γιατζιδη, διευθυντή σύνταξης, medlabnews.gr / iatrikanea 

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε το επετειακό τεύχος του Συλλόγου Ατόμων με σκλήρυνση κατά Πλάκας. Μας ζητήθηκε από τον Σύλλογο να προλογίσουμε αυτό το επετειακό τεύχος, πράγμα που κάναμε με μεγάλη χαρά. Σε αυτόν τον πρόλογο προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε τα πιο σημαντικά γεγονότα που αφορούν την Σκλήρυνση κατά Πλάκας ή Πολλαπλή Σκλήρυνση καθώς και ένα σύντομο βιογραφικό της Βάσως Μαράκα που είναι η Πρόεδρος του Συλλόγου.

Στίβεν Χόκινγκ: Ο άνθρωπος που νίκησε τον χρόνο και έγραψε την ιστορία του

Σε ηλικία 76 ετών απεβίωσε, στο σπίτι του στο Κέιμπριτζ, ο εμβληματικός Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος εδώ και δεκαετίες βρισκόταν καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο, εξαιτίας ανίατης νευρολογικής νόσου.

Ένας άνθρωπος που συγκίνησε τους πάντες με την προσωπική περιπέτεια της υγείας του και ένας επιστήμονας που -παρόλο που μιλούσε με συνθετική φωνή- ενέπνευσε πολλούς άλλους επιστήμονες με τις πρωτοποριακές ιδέες του. Και, αναμφίβολα, ήταν ο συνδυασμός αυτών των δύο, ενός τόσο προχωρημένου νου σε ένα τόσο αχρηστευμένο σώμα, που τον βοήθησε να γίνει παγκόσμιο σύμβολο.

Έγινε διάσημος για το έργο του πάνω στις μαύρες τρύπες, τη βαρύτητα και τη γενική σχετικότητα, ενώ ήταν ο συγγραφέας πολλών δημοφιλών βιβλίων, με κορυφαίο τη «Σύντομη Ιστορία του Χρόνου», που είχε εκδοθεί το 1988, μεταφράσθηκε σε 40 γλώσσες (και στα ελληνικά) και πούλησε περισσότερα από δέκα εκατομμύρια αντίτυπα. Οι κακεντρεχείς πάντως το ονόμασαν «το σπουδαιότερο αδιάβαστο βιβλίο στην ιστορία»!

 Όπως δήλωσε ο φυσικός Μίτσιο Κάκου στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», «από την εποχή του 'Αλμπερτ Αϊνστάιν είχε να υπάρξει ένας επιστήμονας που να έλξει τόσο πολύ τη φαντασία του κοινού και να γίνει αγαπητός σε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο».

 Η κινηματογραφική ταινία «Η θεωρία του παντός» το 2014 για τη ζωή του Χόκινγκ, με τον θαυμάσιο Έντι Ρεντμέιν στον πρωταγωνιστικό ρόλο να κερδίζει το Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού, έκανε ευρύτερα γνωστό τον Βρετανό κοσμολόγο. Ο ίδιος χάρηκε με την ταινία και δήλωσε για τον Ρεντμέιν «μερικές φορές νόμιζα ότι ήμουν εγώ».

 Αλλά το πιο εντυπωσιακό δεν ήταν ότι ο Χόκινγκ έγραψε την ιστορία του χρόνου από την απαρχή του σύμπαντος. Ήταν ότι ο ίδιος είχε τελικά πολύ χρόνο στη διάθεσή του, παρόλο που όταν ως φοιτητής το 1963, σε ηλικία μόλις 21 ετών, διαγνώσθηκε με αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, γνωστή και ως νόσο Λου Γκέριγκ ή του κινητικού νευρώνα, οι γιατροί του έδιναν δύο μόνο χρόνια ζωής.

 Όμως ο Χόκινγκ, που ποτέ δεν έχασε το βρετανικό χιούμορ του, παρά τη δύσκολη κατάστασή του, διέψευσε κάθε προσδοκία και έζησε για να γίνει ο πιο διάσημος επιστήμονας μετά τον 'Αϊνστάιν. Ακόμη και όταν η νευροεκφυλιστική νόσος του επέτρεψε να κουνάει μόνο τα μάτια του και ένα δάχτυλο, οι διανοητικές δυνάμεις του φαίνονταν ακμαίες.

 Όπως είπε κάποια μέρα, «μολονότι κρεμόταν ένα σύννεφο πάνω από το μέλλον μου, διαπίστωσα, προς μεγάλη μου έκπληξη, ότι απολάμβανα τη ζωή μου στο παρόν περισσότερο από ό,τι πριν. Και τότε άρχισα να κάνω πρόοδο στην έρευνά μου». Ο στόχος του ήταν απλός, όπως εξήγησε: «Η πλήρης κατανόηση του σύμπαντος, γιατί είναι όπως είναι και γιατί τελικά υπάρχει». Αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί απλό...

Οι μαύρες τρύπες

 Από επιστημονική άποψη, ο Χόκινγκ θα μείνει μάλλον στα χρονικά της επιστήμης, επειδή έθεσε ένα ασυνήθιστο ερώτημα: Πότε μια μαύρη τρύπα δεν είναι μαύρη; Όταν εκρήγνυται, ήταν η απάντησή του.

Το πρώτο του επιστημονικό επίτευγμα, σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν», ήλθε το 1970, όταν μαζί με τον Ρότζερ Πενρόουζ εφάρμοσαν τα μαθηματικά των μαύρων οπών σε όλο το σύμπαν και έδειξαν ότι υπήρχε μια μοναδική περιοχή άπειρης καμπυλότητας στο χωροχρόνο, από όπου προέκυψε η αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ).

Το 1974 χρησιμοποίησε την κβαντική θεωρία για να δηλώσει ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν θερμότητα, άρα χάνουν ενέργεια και τελικά «πεθαίνουν», με μια πολύ αργή διαδικασία που μπορεί να χρειασθεί περισσότερα χρόνια από όλη την ηλικία του σύμπαντος. Η πρότασή του ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία με μορφή θερμότητας, πυροδότησε μια μακρά διαμάχη στην κοσμολογία. Σύμφωνα με τον Χόκινγκ, αυτό σήμαινε ότι όλες οι πληροφορίες που πέφτουν μέσα στη μαύρη τρύπα, θα χάνονται για πάντα, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με έναν από τους νόμους της κβαντικής θεωρίας, με αποτέλεσμα να έλθει σε σύγκρουση με τους περισσότερους συναδέλφους του.

Ο Χόκινγκ στη συνέχεια άλλαξε άποψη και υποστήριξε ότι οι πληροφορίες αποθηκεύονται στον ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας και μετατρέπονται σε ακτινοβολία ξανά, η οποία εκπέμπεται από τη μαύρη τρύπα. «Παραδέχομαι ότι ίσως η απώλεια της πληροφορίας δεν συμβαίνει», φώναξε μια μέρα δυνατά με την ηλεκτρική φωνή του στους φοιτητές του μέσα σε ένα παμπ.

Μόλις στα 32 του, εξελέγη τιμητικά μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών της Βρετανίας και πέντε χρόνια αργότερα καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, στην πιο διάσημη πανεπιστημιακή έδρα της Βρετανίας - αν όχι όλου του κόσμου- που κάποτε κατείχαν ο Ισαάκ Νεύτων και ο Πολ Ντιράκ. Έμεινε σε αυτή τη θέση για 30 χρόνια και μετά έγινε διευθυντής ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας του ιστορικού πανεπιστημίου.

Το 1982 ήταν από τους πρώτους που έδειξαν ότι οι κβαντικές διακυμάνσεις οδήγησαν -μέσω της διαδικασίας του κοσμικού πληθωρισμού- στη δημιουργία και εξάπλωση των γαλαξιών στο σύμπαν.

Αν και δεν κατάφερε - ή δεν πρόλαβε- να πάρει το Νόμπελ, είχε τιμηθεί με πολλά άλλα σημαντικά βραβεία ('Αλμπερτ Αϊνστάιν, Βολφ, Κόπλεϊ κ.α.). Επίσης, αρεσκόταν να βάζει επιστημονικά στοιχήματα με άλλους φυσικούς, αν και είχε μια τάση να τα χάνει, όπως, για παράδειγμα, όταν το 2012 έχασε 100 δολάρια, επειδή είχε στοιχηματίσει ότι ποτέ δεν θα ανακαλυπτόταν το μποζόνιο του Χιγκς - το οποίο βρέθηκε στο CERN λίγο μετά!

Οι κοινωνικές παρεμβάσεις του

Παρέμεινε ως το τέλος ενεργός πολίτης και, μεταξύ άλλων, προειδοποίησε κατ' επανάληψη για τους κινδύνους της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και της πιθανότητας μιας συνάντησης με τους εξωγήινους, που μπορεί να έχει άσχημη κατάληξη για τους ανθρώπους. Επίσης, ήταν ένθερμος υποστηρικτής της αποίκησης άλλων πλανητών ως διέξοδο σωτηρίας της ανθρωπότητας σε περίπτωση που η Γη καταστραφεί από ένα πόλεμο, πτώση αστεροειδούς ή άλλη αιτία.

Επίσης, είχε καλές σχέσεις με τους Παλαιστινίους επιστήμονες και δεν δίστασε να μποϊκοτάρει ένα συνέδριο στο Ισραήλ σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική του. Και βέβαια, με το βιβλίο του «Το Μεγάλο Σχέδιο» (μεταφρασμένο και στα ελληνικά) δήλωσε προκλητικά δεν χρειαζόταν καθόλου ο Θεός για να εξηγηθεί το σύμπαν - μια αθεϊστική δήλωση που ενόχλησε τους θρησκευόμενους.

 Όπως είπε, «θεωρώ τον εγκέφαλο ένα κομπιούτερ που θα σταματήσει να δουλεύει, όταν τα μέρη του χαλάσουν. Δεν υπάρχει παράδεισος ή μεταθανάτια ζωή για τους χαλασμένους κομπιούτερ. Αυτό είναι ένα παραμύθι για τους ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι».

Ο Χόκινγκ είχε παντρευτεί τη συμφοιτήτριά του Τζέιν Γουάιλντ το 1965 (δύο χρόνια μετά τη διάγνωση της νόσου του) και έκαναν τρία παιδιά, αλλά χώρισαν το 1991, καθώς η κατάστασή της υγείας του εκ των πραγμάτων έκανε τρομερά δύσκολες τις συνθήκες του γάμου. Η γυναίκα του έγραψε αργότερα ότι είχαν καταντήσει «αφέντης» και «σκλάβα». 

Το 1995 ο Χόκινγκ παντρεύτηκε μία από τις νοσοκόμες του, την Ελέιν Μέισον, ένας γάμος που διήρκεσε 11 χρόνια και στη διάρκεια του οποίου η αστυνομία κλήθηκε να διερευνήσει κατηγορίες για επιθέσεις που δέχθηκε ο Χόκινγκ από τη σύζυγό του. Όμως ο ίδιος αρνήθηκε κάτι τέτοιο και η αστυνομία αναγκάσθηκε να σταματήσει τις έρευνες.

Σε δήλωσή τους, τα τρία παιδιά του από τον πρώτο γάμο, Λούσι, Ρόμπερτ και Τίμοθι, αναφέρουν ότι «ήταν ένας μεγάλος επιστήμονας και ένας ξεχωριστός άνθρωπος, του οποίου το έργο και η κληρονομιά θα διαρκέσουν για πολλά χρόνια. Θα μας λείπει πάντα».

Σε όλους θα λείψει.

ΑΠΕ

Έκθεση: Νίκολα Τέσλα-Ο άνθρωπος που εφηύρε το μέλλον

«Νίκολα Τέσλα – Ο άνθρωπος που εφηύρε το μέλλον»
Περιοδική έκθεση στο ΝΟΗΣΙΣ

Λόγω μεγάλης προσέλευσης κοινού η έκθεση παρατείνει τη λειτουργία της μέχρι τις 31 Μαΐου 2018

Εάν εφευρέσεις όπως ο ηλεκτρισμός, η ασύρματη τεχνολογία, το ραντάρ, οι ακτίνες Χ και το ραδιόφωνο διαμόρφωσαν χαρακτηριστικά τον 20ο αιώνα, τότε «εφευρέτης του 20ου αιώνα» είναι ο Νίκολα Τέσλα.

Πρόκειται για μία πολυσύνθετη προσωπικότητα αξιοπρόσεκτη τόσο για το επιστημονικό και τεχνολογικό της έργο, όσο και για τις ανθρώπινες αξίες που πρέσβευε. Επινόησε το εναλλασσόμενο ρεύμα και αγωνίσθηκε για τη διάδοσή του χωρίς να αποσκοπεί σε οικονομικό όφελος. Συναινούσε στη χρήση πατενταρισμένων ιδεών του από άλλους επειδή πίστευε ότι έκαναν καλή δουλειά. Ματαίωνε την εξέλιξη εφαρμογών που μπορεί να εξελίσσονταν καταστροφικές από κακή χρήση. Αδιαφορούσε για επαίνους και φήμη και πέθανε φτωχός και μόνος, αφήνοντας κληρονομιά τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Το έργο και την προσωπικότητα του μοναδικού αυτού ανθρώπου επιχειρεί να παρουσιάσει η έκθεση που διοργανώνει το ΝΟΗΣΙΣ σε συνεργασία με το Μουσείο «Νίκολα Τέσλα» του Βελιγραδίου, δίνοντας έμφαση στα στοιχεία του οραματισμού και της ιδιοφυΐας του.

Η έκθεση περιλαμβάνει συνδυασμό εκθεμάτων, από μοντέλα σε κλίμακα, όπως το εργαστήριο του στο Colorado Springs, το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στους καταρράκτες του Νιαγάρα, το αεροπλάνο κάθετης απογείωσης, καθώς και λειτουργικά μοντέλα των εφευρέσεων του, όπως ο επαγωγικός κινητήρας και το πηνίο Τέσλα, μέχρι οπτικά και ηχητικά στοιχεία σε πληροφοριακά πάνελ και σε video room.

Διάρκεια έκθεσης
Από 21/10/2018 μέχρι 31/3/2018 – Παράταση μέχρι τις 31/5/2018

Ώρες λειτουργίας
Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα λειτουργίας

Τιμές εισιτηρίων
Κανονικό: 5€
Μειωμένο: 3€

Πραγματοποιούνται ξεναγήσεις για σχολικές (από Δ΄ Δημοτικού) και άλλες ομάδες, διάρκειας 30΄, με μέγιστο αριθμό συμμετεχόντων 25 άτομα. Απαραίτητη η κράτηση στο τηλέφωνο 2310 483 000, εσωτερικό 2, από Δευτέρα ως Παρασκευή, 8.30-13.30.

Αριστοτέλης: «Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες»

«…..Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος.

Και αφ’ εταίρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές. 

Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών.

Όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά».

Συνήθιζε να λέει ο γνωστός Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης. 

Oποιαδήποτε ομοιότητα με το σήμερα καθαρά…. «συμπτωματική».

Αλλά και ο Πλάτωνας είχε γράψει για τον λαό:

«Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν. Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος, από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι. Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά, είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερούς τους .»

ΠΛΑΤΩΝΑΣ 427-347 π.Χ

Φωτογραφικό πανόραμα των γαλλικών αρχαιολογικών ανασκαφών στη Δήλο

«Δήλος 1873-1913: Εικόνες μιας αρχαίας πόλης που έφερε στο φως η ανασκαφή»: αυτός είναι ο τίτλος του τρίγλωσσου λευκώματος (στα ελληνικά, τα γαλλικά και τα αγγλικά) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μέλισσα και τη Γαλλική Σχολή Αθηνών, με επιμέλεια του Jean-Charles Moretti, επικεφαλής των γαλλικών ανασκαφών στη Δήλο.

Η Δήλος υπήρξε η γενέτειρα του Απόλλωνα. Οι αρχαίοι Έλληνες ποιητές την εξύμνησαν πολλές φορές γι' αυτό, μιλώντας για την ιερότητά της: ένας μικρός, βραχώδης και άσημος τόπος που έγινε μέσα από τη μυθολογία και την ποίηση ο ιερός χώρος του θεού του φωτός και της μουσικής και πορεύτηκε επί αιώνες μέσα στη δόξα του: από τον 16ο αι. π. Χ., όταν εγκαταστάθηκαν στις Κυκλάδες οι Μυκηναίοι, μέχρι και το 88 π. Χ., όταν ο Μιθριδάτης εξεστράτευσε από τον Πόντο εναντίον του νησιού, καταστρέφοντας τα πάντα. Την τελειωτική καταστροφή σήμαναν τους επόμενους αιώνες οι επιδρομές των Σλάβων και των Σαρακηνών, που οδήγησαν στην απόλυτη ερήμωση (τα αρχαία ερείπια κατέληξαν να προσφέρουν οικοδομικά υλικά για τα γύρω νησιά).

Παρά τον εκμηδενισμό της, η Δήλος δεν υποχώρησε ποτέ από τη δημόσια μνήμη και ήδη από τον 18ο αιώνα άρχισαν οι αρχαιολογικές έρευνες, που χρηματοδοτήθηκαν σε πρώτη φάση από τη Ρωσία. Η πρώτη καθαρά επιστημονική ανασκαφή στη Δήλο ξεκίνησε επί βασιλείας Γεωργίου του Α', το 1873, από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών. Η Γαλλική Σχολή ήρθε στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1846, επί βασιλείας του Όθωνα και πρωθυπουργίας του Ιωάννη Κωλέττη, που ήταν (καθόλου τυχαία) αρχηγός του Γαλλικού Κόμματος. Ο Κωλέττης προχώρησε στην απόφαση για την εγκατάσταση της Γαλλικής Σχολής ύστερα από συνεννοήσεις που είχε με τον Γάλλο πρέσβη στην Αθήνα, στο πλαίσιο της σύσφιξης των σχέσεων του νεοσύστατου ελληνικού βασιλείου με τη μεγάλη δύναμη της Γαλλίας. Οι ανασκαφές θα εγκαινιαστούν το 1873 και θα συνεχιστούν μέχρι το 1894, οπότε και διακόπτονται λόγω της στροφής του αρχαιολογικού ενδιαφέροντος της Γαλλικής Σχολής στους Δελφούς. Το 1902 η Γαλλική Σχολή ξεκινάει εκ νέου τις ανασκαφές στη Δήλο, τώρα με γενναία χρηματοδότηση. Οι ανασκαφές διακόπτονται και πάλι το 1914, λόγω του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, για να κάνουν μια νέα εκκίνηση μετά τη λήξη του.

Αυτή είναι η αρχαιολογική ιστορία την οποία αφηγείται το φωτογραφικό υλικό που παρουσιάζεται στον τόμο «Δήλος 1873-1913». Φωτογραφίες που μας υποβάλλουν σε πολλαπλές εικόνες: από την Αφροδίτη (επίσης γεννημένη στη Δήλο), και τον Πάνα, τους ναούς του Απόλλωνα και τις διάφορες αρχαϊκές κόρες μέχρι τους κίονες και τα βλοσυρά πέτρινα λιοντάρια. Φωτογραφικά στιγμιότυπα που έχουν να πουν πολλά όχι μόνο για τις εμβληματικές μορφές οι οποίες στοιχειώνουν τον σημαντικότερο ιερό τόπο της ελληνικής αρχαιότητας, αλλά και για τους ανθρώπους (αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες και εργατικό προσωπικό) που δούλεψαν επί δεκαετίες στα ερείπιά του. Ο επιμελητής του λευκώματος Ζ. Σ. Μορετί, παλαιό μέλος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα, είναι σήμερα ερευνητής στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Αρχαία Αρχιτεκτονική του CNRS, υπεύθυνος του γραφείου της Λυόν. Οι εργασίες του έχουν να κάνουν με τα οικοδομήματα που προορίζονταν για θεάματα στην αρχαιότητα. Δουλεύει τακτικά στην Ελλάδα, όπου έχει μελετήσει επίσης το θέατρο της Δήλου και το θέατρο του 'Αργους.

Σημειώνεται ότι, παράλληλα με τους Γάλλους, στη Δήλο εργάστηκαν και πολλοί Έλληνες αρχαιολόγοι, άλλοτε ως επόπτες των ανασκαφών εκ μέρους του ελληνικού κράτους ή ως έφοροι αρχαιοτήτων, και άλλοτε ως διευθυντές του αρχαιολογικού μουσείου του νησιού: από τον Π. Καββαδία και τον Δ. Φίλιο (κατά τη διάρκεια του 19ου αι.) μέχρι τον Δ. Σταυρόπουλο, τον Α. Κεραμόπουλο και τον Δ. Πίππα (από το 1894 μέχρι το 1929). Έτσι άλλωστε θα ολοκληρωθεί η σύνθετη προσπάθεια για τη συγκρότηση της πολιτικής και μνημειολογικής ιστορίας της Δήλου και των Κυκλάδων.

ΑΠΕ

Ομιλία Μίκη Θεοδωράκη: Μας κυβερνούν εθνομηδενιστές. Με κανέναν τρόπο ο όρος Μακεδονία στο νέο όνομα της ΠΓΔΜ

Στην αρχή της ομιλίας του καταφέρθηκε εναντίον όσων προσπάθησαν να χαρακτηρίσουν εθνικιστές τον κόσμο που θα συμμετείχε στο συλλαλητήριο, ενώ χαρακτήρισε εθνομηδενιστές τους κυβερνώντες.

«Αδέλφια μου, φασίστες, τρομοκράτες, ναζιστές, αναρχικοί, τραμπούκοι. Θα μάθατε ασφαλώς ότι οι πατριώτες που μας κυβερνούν και τα βαποράκια τους, οι αριστεριστές που χθες έριξαν μπογιές στο σπίτι μου για να με εμποδίσουν να μιλήσω μπροστά σε σένα κυρίαρχε λαέ. Θα σας μιλήσω με λόγια σταράτα και ασυμβίβαστα όπως έμαθα να μιλώ σε όλη μου τη ζώη και όπως εσύ με δίδαξες κυρίαρχε ελληνικέ λαέ, να μιλώ και να πράττω...Δεν ντρέπομαι όπως οι εθνομηδενιστές που μας κυβερνούν να παραμείνω πιστός στις ιερές σκιές των προγόνων μας που μας δίδαξαν την αγάπη και τη θυσία για την πατρίδα».

Ο μεγάλος Έλληνας μουσικοσυνθέτης αφιέρωσε την ομιλία του στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη τον «Έλληνα που μας έβγαλε από τον οθωμανικό ζυγό και πέθανε σαν σήμερα το 1843».

Ο κ. Θεοδωράκης καταχειροκροτούμενος διευκρίνισε στο ακροατήριό του: «Είμαι πατριώτης, διεθνιστής και περιφρονώ και μάχομαι τον φασισμό σε όλους του της μορφές και περισσότερο την αριστερόστροφη, σαν αυτή με τις ομαδούλες των εξτρεμιστών, σαν αυτή των μειοψηφιών που μας κυβερνούν και καταστρέφουν τη χώρα μας». Υπογράμμισε δε, πως βλέπει «να συσσωρεύονται μαύρα απειλητικά σύννεφα» σχολιάζοντα οτι «τα Σκόπια με όχημα το όνομα Μακεδονία και παραμορφώνοντας σε βαθμό γελοιότητας τα ιστορικά γεγονότα επιδιώκουν στην πραγματικότητα την επέκταση των συνόρων τους σε βάρος των δικών μας για τη λεγόμενη Μακεδονία του Αιγαίου».

Συνεχίζοντας την ομιλία του επέρριψε ευθύνες στους Έλληνες υπεύθυνους που δεν έκαναν τίποτα όλα αυτά τα χρόνια να ανακατασκευάσουν τα χρονδροειδή ψεύδη με τα οποία γαλουχήθηκαν γενιές Σκοπιανών, οι οποίοι έχουν την πεποίθηση ότι είναι απόγονοι των Μακεδόνων βασιλέων και μάλιστα έχουν καταφέρει να παρασύρουν και ξένα κράτη σε αυτή την πλάνη.

Στο σημείο αυτό της ομιλίας του ο κ. Μίκης Θεοδωράκης πρότεινε «να αφήσουμε τους Σκοπιανούς να πιστεύουν στον εθνικό τους μύθο και εμείς να παραμένουμε πιστοί και ανένδοτοι στην ελληνικότητα της Μακεδονίας. Εάν τους αποδεχθούμε θα είναι σαν να θέλουμε να βγάλουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια».

Ο κ. Θεοδωράκης συνέχισε λέγοντας ότι «δεν μας επιτρέπεται να συμφωνήσουμε με αυτή την παραχάραξη της ιστορίας γιατί με αυτό τον τρόπο γινόμαστε συνένοχοι με τις δυνάμεις που στοχεύουν ανοιχτά κατά της εδαφικής μας ακεραιότητας. Τότε τι μπορεί να γίνει; Πρέπει να παραδεχτούμε τα λάθη και τις ευθύνες μας απέναντι στον ελληνικό λαό».

Αναφέρθηκε στο Συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών του 1992 που αποφάσισε στην όποια συμφωνία με τη γειτονική χώρα να μην υπάρχει καθόλου η λέξη Μακεδονία με γεωγραφικούς ή άλλους προσδιορισμούς.

Σύμφωνα με τον ίδιο «η όποια υποχώρηση από αυτή τη γραμμή θα έχει ολέθρια αποτελέσματα και θα είναι σαν να ανοίγουμε διάπλατα τα σύνορά μας σε αυτούς που μας απειλούν ανοιχτά και ξεδιάντροπα μέσα από το ίδιο τους το σύνταγμα». Μάλιστα προειδοποίησε πως η διεθνείς δυνάμεις έχουν θέσει σαν στόχο τη σαλαμοποίηση των βαλκανίων...Για όσο καιρό οι Σκοπιανοί θα μας απειλούν με την αλυτρωτική τους προπαγάνδα και το απαράδεκτο Σύνταγμά τους, εμείς ως υπεύθυνος λαός, κληρονόμος μίας μεγάλης ιστορίας, θα συνεχίσουμε την πολιτική της ειρηνικής συνύπαρξης, αλλά δεν θα δώσουμε σε καμία περίπτωση τη συγκατάθεσή μας για να γίνουν μέλος της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ» είπε και χαρακτήρισε τις παραχωρήσεις του κυρίου Ζάεφ ως «σκέτο κουτόχορτο και κουτοπονηριές».

Επέμεινε δε, να μην προχωρήσει η κυβέρνηση στην όποια αναγνώριση αφού «στην ουσία εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα ακόμη εάν υπάρχουν χώρες που αναγνωρίζουν τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία, αφού για να θεωρηθούν γνήσιοι Μακεδόνες. Και όχι χάρτινοι όπως θεωρούνται σήμερα χρειάζεται η βούλα της Ελλάδας».

«Η Μακεδονία είναι μία, ήταν, είναι και θα είναι πάντα ελληνική», δήλωσε απευθυνόμενος στις χιλιάδες κόσμου που έχουν συγκεντρωθεί στο Σύνταγμα ο βασικός ομιλητής του συλλαλητηρίου, ο κ. Μίκης Θεοδωράκης.

Ο κ. Θεοδωράκης υπογράμμισε ότι δεν πρέπει η Ελλάδα να νομιμοποιήσει το ιστορικό ψέμα που επιχειρούν να εδραιώσουν τα Σκόπια και κάλεσε σε δημοψήφισμα.

«Μπροστά στην πιθανότητα να οδηγηθούμε σε κατάστασεις εθνικής τραγωδίας, θεωρώ ότι την απόφαση δεν πρέπει να την επωμιστεί μόνο η οποιαδήποτε μία κυβέρνηση. Όχι μόνο μια κυβέρνηση μειοψηφίας, όπως αυτή που έχουμε σήμερα. Ποια λοιπόν είναι η λύση; Το δημοψήφισμα; Η θέση του ελληνικού λαού είναι αρκετά σαφής που δεν χρειαζεται δημοψήφισμα. Αν όμως μια κυβέρνηση διανοηθεί να βάλει την υπογραφή της χώρας σε οποιαδήποτε συμφωνία που περιέχει το όνομα Μακεδονία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα πρέπει να ρωτήσει τον ελληνικό λαό» είπε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Δημοσκόπηση ΠΑΜΑΚ: "Όχι" στη χρήση του όρου "Μακεδονία" λέει το 71%

Την αντίθεσή της στη χρήση του όρου "Μακεδονία" στην ονομασία της πΓΔΜ, εκφράζει η πλειοψηφία των πολιτών, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας για το ΕΛΙΑΜΕΠ, όπως αναφέρει το thestival.gr. 

Πιο αναλυτικά, το 71,5% δεν αποδέχεται τη χρήση του όρου "Μακεδονία", την ώρα που το 22,5% λέει "ναι" σε σύνθετη ονομασία και το 6% δεν απαντά.

Παράλληλα, οι πολίτες εκτιμούν πως οι χειρισμοί του Αλέξη Τσίπρα είναι σε λάθος κατεύθυνση, σε ποσοστό 56% (σε σωστή 26,5%), ενώ αντίστοιχα το 54% κρίνει αρνητικά τη στάση του Κ. Μητσοτάκη και το 21,5% θετικά.

Το 47% θεωρεί πως είναι λάθος οι κινήσεις του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, ενώ το 26% σωστές. Παράλληλα, το 51% κρίνει αρνητικά τις τοποθετήσεις του Πάνου Καμμένου και το 26,5% θετικά, ενώ τέλος το 41% κρίνει αρνητικά τη στάση του αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου και το 34,5% θετικά.

Εκδήλωση «Η Φωνή του Δίσκου της Φαιστού»

Πότε και πού; 
07.02.2018

Αθήνα - Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Αμφιθέατρο Λ. Ζέρβα), Bασ. Κωνσταντίνου 48

Το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης σε συνεργασία με το ΤΕΙ Κρήτης διοργανώνουν την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018 (17.30) στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών μια εκδήλωση που έχει ως στόχο να «αποκαλύψει» τα μυστικά του Δίσκου της Φαιστού. Ο Δίσκος της Φαιστού είναι μία από τις πιο πολυσυζητημένες επιγραφές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πολλά έχουν γραφτεί κι ακόμη περισσότερα ειπωθεί σε σχέση με αυτόν, ωστόσο η επεξήγηση του παραμένει μέχρι και τις ημέρες μας ένα άλυτο μυστήριο.

Όπως είναι γνωστό, ο δίσκος της Φαιστού έχει διάμετρο περίπου 16 εκ. με σημεία γραφής και στις δυο όψεις, τα οποία ανέρχονται σε 242 και διαιρούνται σε 61 ομάδες. Υπάρχουν 45 διαφορετικού χαρακτήρα σημεία στο Δίσκο, περισσότερα για να απαρτίσουν ένα αλφάβητο και λιγότερα για να αποτελέσουν μια πραγματική ιδεογραφική γραφή, όπως συμβαίνει με τα κινέζικα. Σε κάθε περίπτωση η γλώσσα του δίσκου, που αποτελεί το πιο γνωστό δείγμα της «συλλαβικής μινωικής γραφής», είναι ακόμη απροσπέλαστη.

Ο Δρ. Γκάρεθ Όουενς, ειδικός σε θέματα μινωικής γραφής, έχοντας αφοσιωθεί στη μελέτη του Δίσκου για δέκα χρόνια έχει προχωρήσει, σε συνεργασία με τον καθηγητή Φωνητικής στην Οξφόρδη Τζον Κόουλμαν, την «ανάγνωση» στο 99%. Πλέον είναι σε θέση να μας «αποκαλύψει» τα μυστικά του Δίσκου της Φαιστού, δίνοντας μια τεκμηριωμένη, εμπεριστατωμένη και αξιόπιστη ερμηνεία του δίσκου. Με σεβασμό απέναντι στην ιστορία και επίγνωση του βάρους του εγχειρήματός του, προχωράει ένα βήμα παραπέρα στην «ερμηνεία» του δίσκου, μιλάει για την πεμπτουσία του και μας δίνει ίσως το «κλειδί» για την είσοδο στα άδυτα του μινωικού κόσμου.

Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη, αλλά απαιτείται εγγραφή στη διεύθυνση:http://www.ekt.gr/el/event-registration.

Η εκδήλωση θα μεταδίδεται ζωντανά στη διεύθυνση http://media.ekt.gr/live