Που οφείλεται ο πόνος αριστερά κάτω χαμηλά της κοιλιάς;

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο πόνος στην αριστερή κάτω κοιλιά μπορεί να οφείλεται σε απλά αίτια που περνούν χωρίς ιδιαίτερη αντιμετώπιση, αλλά και σε σοβαρές παθήσεις που απαιτούν άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο  ή και χειρουργείο. Είναι λιγότερο συχνός από τον πόνο στη δεξιά κάτω κοιλιά.

Ο πόνος στην αριστερή κοιλιά απαντάται περισσότερο σε μεγαλύτερους ηλικιακά ασθενείς. Οι πόνοι στο κάτω αριστερό μέρος της κοιλιάς, σχετίζονται συνήθως με το παχύ έντερο. Οι κολίτιδες διαφόρων μορφών (ελκώδης κολίτιδα, ασθένεια του Crohn, σπαστική κολίτιδα), είναι αιτίες πόνων στην εν λόγω περιοχή.

Ο οξύς πόνος στην αριστερή κάτω κοιλιά μπορεί να οφείλεται σε γαστρεντερικά, γυναικολογικά, ουρολογικά και άλλα αίτια.

Γαστρεντερικά αίτια περιλαμβάνουν 

• τη γαστρεντερίτιδα, 
• τη δυσκοιλιότητα, 
• την εκκολπωματίτιδα, 
• τη συστροφή σιγμοειδούς, 
• την αριστερή βουβωνοκήλη ή μηροκήλη και άλλα. 

Η γαστρεντερίτιδα συνήθως προκαλεί γενικευμένο κοιλιακό πόνο. Είναι η συχνότερη αιτία κοιλιακού πόνου στα παιδιά συνήθως εξαιτίας ιώσεων. Απαιτείται προσεκτικός έλεγχος όταν η γαστρεντερίτιδα προκαλεί πόνο στην αριστερή κάτω κοιλιά και θα πρέπει να είναι διάγνωση αποκλεισμού. Η δυσκοιλιότητα συχνά οφείλεται σε κάποιο οργανικό πρόβλημα (πχ γαστρεντερίτιδα). Και αυτή θα πρέπει να αποτελεί διάγνωση αποκλεισμού. Η εκκολπωματίτιδα αφορά στο 90% των περιπτώσεων το σιγμοειδές και συνεπώς ο πόνος αντανακλά συνήθως στην αριστερή κοιλιά. Στην οξεία εκκολπωματίτιδα υπεύθυνα για τα συμπτώματα είναι μικρά“σακουλάκια” που σχηματίζονται στο τοίχωμα του εντέρου, στα σημεία όπου τα αγγεία τρέφουν το έντερο και εισχωρούν κάθετα στο τοίχωμά του, τα εκκολπώματα.

Η συντριπτική πλειονότητα των εκκολπωμάτων δημιουργείται στο παχύ έντερο και εντοπίζεται κυρίως στο σιγμοειδές, το οποίο βρίσκεται στην αριστερή πλευρά της κοιλιάς. Η παρουσία εκκολπωμάτων ονομάζεται εκκολπωμάτωση και αποτελεί ίσως την πιο συνήθη νόσο του κατώτερου πεπτικού σωλήνα. Όταν δεν φλεγμαίνουν τα εκκολπώματα συνήθως δεν δίνουν συμπτώματα αλλά μπορεί μέσα τους να παγιδευτούν κόπρανα από το έντερο ή να αναπτυχθούν μικρόβια και να προκληθεί φλεγμονή, δηλαδή εκκολπωματίτιδα.

Η συστροφή σιγμοειδούς είναι η πιο συχνή μορφή συστροφής. Μπορεί να οδηγήσει σε εντερική απόφραξη (ειλεός) και να έχει αργή και ύπουλη έναρξη σε ηλικιωμένα άτομα. Μια περισφιγμένη αριστερή βουβωνοκήλη ή μηροκήλη μπορεί να παρουσιαστεί με πόνο στην αριστερή κοιλιά. Ο πόνος θα είναι πολύ έντονος και θα συνοδεύεται από μη ανατάξιμη διόγκωση πάνω στη βουβωνική χώρα, ενώ μπορεί να συνυπάρχουν συμπτώματα εντερικής απόφραξης. Ο ασθενής με μη ανατάξιμη περισφιγμένη βουβωνοκήλη ή μηροκήλη χρειάζεται άμεσα χειρουργική ανάταξη και αποκατάσταση της βουβωνοκήλης ή μηροκήλης. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η σκωληκοειδίτιδα μπορεί να αντανακλά αριστερά, ιδίως σε ασθενείς με μη-καθηλωμένο ελεύθερο τυφλό έντερο ή με πολύ μακριά σκωληκοειδή απόφυση. Το γεγονός αυτό μπορεί να καθυστερήσει τη χειρουργική αντιμετώπιση με σκωληκοειδεκτομή.

Γυναικολογικά αίτια πόνου στην αριστερή κάτω κοιλία μπορεί να σχετίζονται με:

• έκτοπο κύηση στην αριστερή σάλπιγγα
• πρόωρο τοκετό
• αποκόλληση πλακούντα
• σαλπιγγίτιδα
• πυελικό απόστημα
• πόνοι περιόδου

Γυναικολογικά αίτια πόνου στην αριστερή κάτω κοιλία θα πρέπει να λαμβάνονται πάντοτε υπόψη και να ζητείται η συμβουλή γυναικολόγου.

Ο πόνος στην αριστερή κάτω κοιλιά μπορεί να οφείλεται σε έκτοπο κύηση στην αριστερή σάλπιγγα. Εάν έχει επέλθει ρήξη, τότε η αιμορραγία είναι σημαντική και η ασθενής πρέπει να οδηγηθεί γρήγορα στο χειρουργείο. Η επαπειλούμενη κύηση ή η αποβολή μπορεί να παρουσιάσει πόνο ιδίως όταν συνδυάζεται με ιστορικό αιμορραγίας από τον κόλπο. Πόνος μπορεί να εμφανιστεί και σε πιο προχωρημένη κύηση και μπορεί να υποδηλώνει πρόωρο τοκετό, αποκόλληση πλακούντα κ.α. Η πυελική φλεγμονώδης νόσος λόγω σαλπιγγίτιδας ή/και πυελικού αποστήματος εκδηλώνεται με εκκρίσεις από τον κόλπο και απαντάται συχνότερα σε γυναίκες με πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους, ιστορικό προηγούμενης φλεγμονής πυέλου και χρήση σπιράλ. Πόνοι στη μέση της περιόδου (Mittelschmerz) μπορεί να είναι αρκετά έντονοι ώστε να οδηγήσουν τη γυναίκα ακόμα και στο νοσοκομείο. Άλλα αίτια πόνου είναι η συστροφή εξαρτήματος (ωοθήκης-σάλπιγγας), τα εκφυλισμένα ινομυώματα και πυελικοί όγκοι.

Ουρολογικά αίτια πόνου στην αριστερή κάτω κοιλιά περιλαμβάνουν:

• επιδιδυμίτιδα-ορχίτιδα
• συστροφή όρχεος
• κωλικό νεφρού-ουρητήρα
• ουρολοίμωξη
• κωλικό νεφρού 

Ο κωλικός νεφρού είναι αιφνίδιος και διαλείπων. Μια πέτρα μπορεί να προκαλέσει αιματουρία. Οι ουρολοιμώξεις χαρακτηρίζονται από συχνοουρία, πόνο στην ούρηση, αιματουρία, έπειξη για ούρηση και δύσοσμα ούρα.

Άλλα αίτια πόνου αριστερά κάτω στην κοιλιά είναι το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής (σε άτυπες εκδηλώσεις του) το οποίο μπορεί να διαφύγει κατά την αρχική διάγνωση, ο έρπητας ζωστήρας και άλλα σπανιότερα όπως η πλήρης αναστροφή σπλάχνων και η θρόμβωση πυελικών φλεβών. 

Χρόνιος πόνος αριστερά κάτω στην κοιλιά μπορεί να οφείλεται σε : δυσκοιλιότητα (οφείλεται συνήθως σε λειτουργικό αίτιο πχ δίαιτα χαμηλή σε υπόλειμμα), ευερέθιστο έντερο (σπαστική κολίτιδα), κακοήθειες του παχέος εντέρου (συνοδεύονται από αλλαγές στις εντερικές συνήθειες, απώλεια βάρους και αίμα από το ορθό) και νόσο Crohn ή έλκώδη κολίτιδα(συνοδεύονται από διάρροιες με βλέννη ή αίμα). Χρόνιος πόνος αριστερά κάτω μπορεί να παρουσιαστεί σε γυναίκες με με ενδομητρίωση ή όγκους της πυέλου. Επίσης σε προβλήματα από την κατ'ισχίον άρθρωση.

Τι πρέπει να προσέξετε

Ο πόνος στην κοιλιά δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται εμπειρικά. Επίσης, δεν πρέπει να λαμβάνονται παυσίπονα ώσπου να διερευνηθεί η αιτία του πόνου.

Σε κάθε περίπτωση, ο ασθενής θα πρέπει να απευθύνεται στον γιατρό του, με σκοπό να αποκλεισθεί ή να αντιμετωπισθεί πιθανή σοβαρή πάθηση.

Τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι διαβητικοί, οι γυναίκες, οι νεφροπαθείς και οι βαρέως πάσχοντες κινδυνεύουν περισσότερο. Η κλινική εικόνα των ασθενών αυτών μπορεί να είναι ήπια αλλά να υποκρύπτει σοβαρό ενδοκοιλιακό πρόβλημα.

Διαβάστε επίσης

• Πόνος στην κοιλιά. Τι μπορεί να σημαίνει;
• Ο πόνος στην κοιλιά και η διάρροια οφείλονται σε γαστρεντερίτιδα ή τροφική δηλητηρίαση; Ποια τα συμπτώματα και πώς αντιμετωπίζονται; 
• Πόνος στην κοιλιά. Τι μπορείτε να κάνετε για να τον αντιμετωπίσετε;

Το περπάτημα είναι η καλύτερη άσκηση για το στρες και την καθιστική ζωή

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr  iatrikanea

Παγκόσμια Ημέρα Φυσικής Δραστηριότητας σήμερα και στο προσκήνιο έρχονται οι συνέπειες από την καθιστική ζωή και τα οφέλη της συστηματικής άσκησης, ακόμα κι αν πρόκειται για έναν μεγάλο περίπατο την ημέρα

Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο 5 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από την καθιστική ζωή. Και αυτό διότι η κακή φυσική κατάσταση αυξάνει κατά 20% έως 30% τον κίνδυνο θανάτου από οποιοδήποτε νόσημα.

Από την άλλη στην κανονικότητά μας οι έντονοι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής σίγουρα αποτελούν ένα εμπόδιο καθώς περιορίζουν τους περισσότερους από εμάς να βρούμε ελεύθερο χρόνο για να δούμε τους φίλους μας, να ασχοληθούμε με πράγματα που μας ευχαριστούν, να ξεκουραστούμε. Πόσο μάλλον να ασκηθούμε.

Το περπάτημα, αποτελεί μίας πρώτης τάξεως άσκηση για το σώμα, -όπως και όλες οι αεροβικές ασκήσεις- που μπορεί να γίνει εύκολα από τον καθένα και θεωρείται απαραίτητη τόσο για όσους κάνουν δουλειά γραφείου και έχουν γενικότερα μία καθιστική ζωή, όσο και για τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που δεν έχουν τη δυνατότητα πολλών εναλλακτικών δραστηριοτήτων για να ασκήσουν το σώμα τους, όπως συμβαίνει με τους νέους σε ηλικία ανθρώπους.

Όποιος θέλει να κάνει ένα πολύ μεγάλο δώρο στον εαυτό του, ας αρχίσει να περπατάει με γρήγορο βήμα για 30 λεπτά την ημέρα. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να ελαττώσει σημαντικά τις πιθανότητες που έχει να αναπτύξει όχι ένα, ούτε δύο, αλλά 24 νοσήματα!

Γιατί το περπάτημα είναι τόσο καλό για την υγεία;

Σύμφωνα με την ανάλυση, που δημοσιεύεται στην «Διεθνή Επιθεώρηση Κλινικής Πρακτικής», όσοι άνθρωποι φροντίζουν να είναι δραστήριοι 30 λεπτά την ημέρα διατρέχουν, μεταξύ άλλων, μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν:

• Κάθε είδους καρδιαγγειακό νόσημα (μεταξύ αυτών καρδιοπάθεια, ισχαιμικά εγκεφαλικά, αιμορραγικά εγκεφαλικά).
• Καρκίνο (γενικώς και διάφορες επιμέρους μορφές, όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου και ο καρκίνος του μαστού).
• Οστεοπόρωση
• Τύπου 2 διαβήτη
• Κατάθλιψη
• Παχυσαρκία
• Υπέρταση
• Στυτική δυσλειτουργία
• Άνοια
• Οσφυαλγία

Ένα από τα εμφανέστερα οφέλη που προκύπτουν, αφορά στη διατήρηση του σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα. Το βάδισμα είναι ο ιδανικότερος, πιο ξεκούραστος και εύκολος τρόπος για να χαθούν τα περιττά κιλά, καθώς η συνεχής κίνηση συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του μεταβολισμού και στην καύση του λίπους, διατηρώντας το δείκτη μάζας σώματος σε φυσιολογικά επίπεδα. Ένας περίπατος μέτριας έντασης, μπορεί να σας βοηθήσει να καταναλώσετε περίπου 300 θερμίδες την ώρα. 

H καλύτερη πρόληψη και θεραπεία για την οστεοπόρωση μετά την σωστή διατροφή σε γαλακτοκομικά είναι η γυμναστική. Και δεν εννοούμε κάτι δύσκολο. Αρκεί περπάτημα ή κολύμπι. Περπάτημα τόσο όσο δεν θα κουραστείτε. Καταργείστε το ασανσέρ ανεβείτε σκάλες, αφήστε το αυτοκίνητο λίγο πιο μακριά από εκεί που έχετε να πάτε. Έχει βρεθεί ότι οι φαντάροι μετά από την άσκηση που κάνουν στην φάση της βασικής τους εκπαίδευσης αυξάνει η οστική τους πυκνότητα. Έχει βρεθεί ότι οι κολυμβητές αυξάνουν την οστική του πυκνότητα. Άρα καθιερώστε την κίνηση στην καθημερινότητά σας και θα απομακρύνετε τον κίνδυνο των καταγμάτων.

Επιπλέον, το περπάτημα βελτιώνει αισθητά την καρδιαγγειακή λειτουργία. Συμβάλλει στην αύξηση της καρδιακής συχνότητας, μειώνει την αρτηριακή πίεση και αποτρέπει πιθανό κίνδυνο αρτηριοσκλήρυνσης και θρομβώσεων, σε όλες τις ευπαθείς ομάδες, ειδικότερα δε, στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες οι οποίες είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε ανάλογες παθήσεις.

Το καθημερινό βάδισμα άλλωστε, συνιστάται ακόμα και σε ασθενείς οι οποίοι έχουν υποστεί οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ή πάσχουν από άλλα καρδιαγγειακά νοσήματα, προκειμένου να αυξήσουν το προσδόκιμο επιβίωσης τους.

Επιπλέον, συντελεί στη διατήρηση της καλής διανοητικής κατάστασης των ηλικιωμένων ατόμων, σύμφωνα με έρευνα νευρολόγων του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο στην Καλιφόρνια. Όπως οι επιστήμονες υποστηρίζουν τα άτομα τα οποία κάνουν τακτικούς περιπάτους, παρουσιάζουν μειωμένες πιθανότητες να εμφανίσουν σταδιακή απώλεια μνήμης και εκφυλισμό των εγκεφαλικών τους κυττάρων, συμπτώματα τα οποία συσχετίζονται άμεσα με το γήρας. Ένας χρόνος απλό περπάτημα ή ανεβοκατέβασμα σκαλοπατιών μπορεί να κάνει θαύματα για τη μνήμη των μεσηλίκων και να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση του εγκεφάλου, σύμφωνα με μια νέα έρευνα των πανεπιστημίων Πίτσμπουργκ, Ιλινόις, Ράις και Οχάιο.

Όσον αφορά στην ψυχική υγεία του ατόμου το περπάτημα συμβάλλει στην έκκριση ενδορφινών οι οποίες δημιουργούν μια γενικότερη αίσθηση ευεξίας και χαλάρωσης, καθώς έχουν δράση αγχολυτική και ηρεμιστική.

Στην περίπτωση όμως που έχετε ξεπεράσει το 40ο έτος της ηλικίας σας, και αντιμετωπίζετε οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας, όπως αναπνευστικές δυσλειτουργίες, καρδιακές αρρυθμίες, αυξημένη αρτηριακή πίεση ή υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, συμβουλευτείτε τον θεράποντα ιατρό σας πριν εντάξετε το περπάτημα στο καθημερινό σας πρόγραμμα. Φυσικά δε θα σας αποτρέψει από το να υιοθετήσετε αυτή τη συνήθεια. Απλά θα σας δώσει κάποιες κατευθυντήριες οδηγίες, όσον αφορά στο χρόνο ή στην απόσταση την οποία ενδείκνυται να διανύσετε προκειμένου να μην υπάρξουν τυχόν βλαπτικές συνέπειες για την υγεία σας.

Επιπλέον, ολοένα περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι ακόμα κι αν αρρωστήσει κανείς, η συστηματική φυσική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει την ανάρρωσή του, ακόμα κι αν έχει καρδιοπάθεια, καρκίνο, αρθρίτιδα, οστεοπόρωση ή άνοια.

Το περπάτημα συγκαταλέγεται στην κατηγορία των αερόβιων ασκήσεων. Αερόβια άσκηση ονομάζεται η άσκηση που επιτυγχάνει να διατηρεί το σώμα σε διαρκή κίνηση, 15 λεπτά τουλάχιστον, και να διατηρείται η καρδιακή συχνότητα, όλο αυτό το διάστημα, περίπου στο 70% της μέγιστης φυσιολογικής.

Το περπάτημα, για να έχει σημαντικά και ουσιαστικά οφέλη θα πρέπει να ξεπερνά τα 20 λεπτά την ημέρα και να γίνεται σε καθημερινή βάση ή εάν όχι σε καθημερινή, τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα. Από κει και πέρα εξαρτάται και από τη φυσική κατάσταση που βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος το κατά πόσο μπορεί να επεκτείνει το χρόνο περπατήματος

Η ένταση και η διάρκεια του περπατήματος θα πρέπει να είναι ανάλογη με τη φυσική κατάσταση του ατόμου και με τις συνθήκες που υπάρχουν (π.χ. ζέστη, υγρασία, ντύσιμο, γεμάτο στομάχι κτλ). Ένας πρακτικός κανόνας για να μπορείτε να βρείτε πώς να προσαρμόσετε την ένταση και τη διάρκεια του βαδίσματος στις αντοχές του οργανισμού σας είναι με το να αισθάνεστε ότι μπορείτε ανά πάσα στιγμή ενώ περπατάτε, να μιλήσετε χωρίς να λαχανιάσετε. Ένας δεύτερος τρόπος είναι με το να ελέγχετε κατά τη διάρκεια του περπατήματος τους παλμούς της καρδιάς σας, έχοντας υπόψη σας ότι ο καρδιακός ρυθμός ενόσω ασκήστε, καλό είναι να βρίσκεται μεταξύ του 50-85% της Μέγιστης Καρδιακής σας Συχνότητας (ΜΚΣ). Για να βρείτε τη Μέγιστη Καρδιακή σας Συχνότητα δεν έχετε παρά να αφαιρέσετε από τον αριθμό 220 την ηλικία σας (π.χ. ένας 50χρονος έχει ΜΚΣ 220-50=170, όποτε όταν περπατάει, οι παλμοί της καρδιάς του –εφόσον δεν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας και εφόσον βρίσκεται σε μία μέτρια φυσική κατάσταση δε θα πρέπει να ξεπεράσουν τους 143).

ΠΡΟΣΟΧΗ:

Το περπάτημα μετά το φαγητό, όχι απευθείας αλλά μετά από 10-15 λεπτά, δεν μας βοηθά μόνο να κάψουμε κάποιες θερμίδες αλλά βοηθά και στην διαδικασία της πέψης, κάνοντας τα όργανα του σώματος να λειτουργούν καλύτερα. Επίσης, το περπάτημα μετά το φαγητό αυξάνει τη κίνηση του φαγητού μέσα στον οργανισμό μας και βοηθά τους ανθρώπους με έλκη στομάχου, ενώ η Mayo Clinic απέδειξε πως η συγκεκριμένη δραστηριότητα βοηθά το άτομο να κοιμηθεί γρηγορότερα και ελαττώνει τις λιγούρες για γλυκά και λιπαρά φαγητά αργά τη νύχτα.

Tο περπάτημα μπορεί να μην ενδείκνυται για όλους. ‘Oσοι έχουν εκφυλιστική πάθηση στα κάτω άκρα, όπως αρθρίτιδα ή καρδιαγγειακή νόσο να δουν τον γιατρό τους πριν αρχίσουν κάποιο πρόγραμμα άσκησης. Ορισμένα συμπτώματα αρθρίτιδας μπορεί να χειροτερεύσουν. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί ενδεχομένως να θέλετε να περπατήσετε σε μαλακή επιφάνεια όπως ή να αποφασίσετε να κολυμπήσετε ή να χρησιμοποιήσετε ένα στατικό ποδήλατο.

Οι αρχάριοι καλό θα είναι να ξεκινήσουν σταδιακά, με τριάντα λεπτά τη μέρα για τρεις ή τέσσερις φορές την εβδομάδα, τα οποία θα αυξήσουν σε σαράντα πέντε μετά τον πρώτο μήνα. Ο ρυθμός πρέπει να είναι ταχύτερος από ό,τι στο καθημερινό περπάτημα και η ένταση να ανεβαίνει μετά τα πρώτα δέκα λεπτά και στη συνέχεια έπειτα από κάθε πέντε. Η ταχύτητα δεν πρέπει να προκαλεί λαχάνιασμα, αλλά να επιτρέπει τη φυσιολογική αναπνοή.

Τι είδους άλλη δραστηριότητα μπορεί να επιλέξει κανείς πέρα από το περπάτημα; Ποδήλατο, τζόκινγκ, αεροβική, χορό, κολύμπι, ανάβαση σκάλας, ασκήσεις στο γυμναστήριο και έντονη κηπουρική, είναι μερικές καλές επιλογές.

Ξενοφώντα ΤσούκαληΔιαβάστε επίσης

• Το περπάτημα, η καλύτερη άσκηση για τους έντονους και στρεσογόνους ρυθμούς που ζούμε
• Το κολύμπι είναι υγεία. Η κολύμβηση κάνει καλό στην καρδιά, στους πνεύμονες, στους μυς, μειώνει το άγχος, δροσίζει
• Η ευεργετική άσκηση της κολύμβησης
• Ασκήσεις που μπορείτε να κάνετε στο σπίτι για την Οστεοπόρωση (video)

PhD

Εξαιρετικά δυνατός πονοκέφαλος, συνήθως πίσω από το μάτι και τον κρόταφο. Αθροιστική κεφαλαλγία

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η αθροιστική κεφαλαλγία (cluster headache) είναι μία σπάνια ασθένεια πονοκεφάλου η οποία χαρακτηρίζεται από αυστηρά μονόπλευρες πολύ δυνατές κρίσεις πόνου πάνω από την περιοχή των κροτάφων και των ματιών. Πρόκειται για εξαιρετικά επώδυνο πονοκέφαλο.

Η αθροιστική κεφαλαλγία είναι μία όχι τόσο συχνή μορφή πονοκεφάλου, καθώς προσβάλει μόνο έναν σε κάθε περίπου 1000 ως 10.000 ανθρώπους.

Η έκφραση αθροιστική κεφαλαλγία επελέγει, γιατί τις περισσότερες φορές αυτός ο πονοκέφαλος εμφανίζεται περιοδικά συγκεντρωμένος για εβδομάδες ή και μήνες. Στην πλειοψηφία των ασθενών η αθροιστική κεφαλαλγία εμφανίζετε επαναλαμβανόμενα, συνήθως ανά σεζόν, την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Στο τέλος τέτοιων περιόδων οι ασθενείς είναι συχνά απελευθερωμένοι από τους πόνους για μήνες ή και χρόνια.

Οι δυνατές μονόπλευρες κρίσεις τις περισσότερες φορές διαρκούν μεταξύ 15 και 180 λεπτών. Αυτές οι κρίσεις εμφανίζονται συχνά τελείως απρόοπτα χωρίς κάποια εμφανής αφορμή. Συγχρόνως αυτές οι κρίσεις χαρακτηρίζονται συχνά από έναν χρονικό ρυθμό, δηλαδή παρουσιάζονται συχνά την ίδια ώρα, συχνά και μέσα από τον ύπνο. 

Επίσης υπάρχουν και κάποιες αφορμές που μπορούν να προκαλέσουν τις κρίσεις πονοκεφάλου. Αυτές είναι:

• Η κατανάλωση αλκοόλ

• Μεταβολές στην ατμοσφαιρική πίεση

• Αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου

• Καπνός

• Φάρμακα, όπως νιτρογλυκερίνη

. 

Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου  συσσωρευμένων κρίσεων αθροιστικής κεφαλαλγίας, οι κρίσεις εμφανίζονται με διαφορετική συχνότητα μεταξύ μίας φοράς ανά 2 ημέρες και μέχρι 8 κρίσεις την ημέρα. Οι κρίσεις του πονοκεφάλου πρακτικά δεν αλλάζουν ποτέ την πλευρά.

Ο χαρακτήρας του πονοκεφάλου περιγράφεται ως ανυπόφορα δυνατός, ακάθεκτος, διαπεραστικός και μερικές φορές ως καυστικός. Ο κύριος πόνος τις περισσότερες φορές είναι αισθητός γύρο από το μάτι ή πίσω από το μάτι. Μερικοί ασθενείς έχουν την εντύπωση, ότι ο πόνος προέρχεται από την σπονδυλική στήλη στην περιοχή του αυχένα. Ο πόνος μπορεί επίσης να ακτινοβολεί προς την άνω σιαγόνα.

Ο πόνος στην αθροιστική κεφαλαλγία χαρακτηριστικά εντοπίζεται πάντα στην ίδια πλευρά του κεφαλιού, συνήθως πίσω από το μάτι και τον κρόταφο, αλλά μπορεί να επεκτείνεται προς το μέτωπο, το μάγουλο ή τον αυχένα. Συχνά μπορεί να συνοδεύεται από δάκρυα που τρέχουν από το μάτι μόνο στην πλευρά του πόνου, βούλωμα ή καταρροή στο ρουθούνι από την πλευρά του πόνου ή και κοκκίνισμα του ματιού ή πτώση του βλεφάρου από την ίδια πάντα πλευρά. 

• η κλινική εικόνα της αθροιστικής κεφαλαλγίας είναι χαρακτηριστική Αιφνίδιας έναρξης, πολύ δυνατός πονοκέφαλος, που εντοπίζεται γύρω από το ένα μάτι και ακτινοβολεί προς το υπόλοιπο κεφάλι, τον αυχένα και καμιά φορά και τον ώμο 

• το μάτι είναι κόκκινο, δακρύζει και καμία φορά πρήζεται ή πέφτει το βλέφαρο. Η μύτη ή είναι βουλωμένη, ή έχει καταρροή (τρέχει) στο ρουθούνι που είναι δίπλα στο πάσχον μάτι 

• ο πόνος της αθροιστικής κεφαλαλγίας είναι ανυπόφορος, οι ασθενείς τον περιγράφουν σαν «ένα καυτό σίδερο να μπαίνει στο μάτι». Ο πάσχων είναι ανήσυχος και (σε αντίθεση με την ημικρανία) δεν ξαπλώνει για να του περάσει ο πόνος αλλά μπορεί να κάνει βόλτες ή να κάτσει σε μια καρέκλα και να κουνιέται μπρος-πίσω 

• κάποιες φορές συνυπάρχει ναυτία και φωτοφοβία (ενόχληση από το φως) 

• ο πόνος όπως αρχίζει, έτσι και τελειώνει : απότομα και χωρίς να αφήνει κάποιο σύμπτωμα. 

Ο γνωστός τραγουδιστής, Νίνο Ξυπολιτάς, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή, αποκάλυψε πως πάσχει από «cluster headache» ένα σπάνιο είδος πονοκεφάλου που τον «ταλαιπωρεί» από «μικρό παιδάκι». Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στην εκπομπή αυτό το πρόβλημα υγείας «το έχω από παιδάκι και έχω μάθει να ζω με αυτό. Δεν με ενοχλεί πια. Δεν είναι απλός πονοκέφαλος, είναι ένας πόνος μέχρι τη μέση. Δεν παίρνω χάπια. Λένε ότι μετά τα 45 αποχωρεί. Έχω ψαχτεί αλλά δεν υπάρχει κάποια γιατρειά για αυτό. Παλαιότερα με επηρέαζε ψυχολογικά, πλέον όχι». 

Ποια η διάγνωση;

Για τη διάγνωση απαιτείται τουλάχιστον ένα από αυτά τα συμπτώματα στην πλευρά στην οποία προέρχεται ο πόνος. Επί πλέον όμως πολλοί ασθενείς παραπονιούνται επίσης για τυπικά συμπτώματα ημικρανίας όπως ναυτία, ευαισθησία στο φως και τον θόρυβο.

Τα λεγόμενα συνοδευτικά συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά για την ομάδα των ονομαστών τρίδυμο-αυτόνομων πονοκέφαλων. Αυτή είναι μία ταξινομημένη ομάδα μέσα στη διεθνή ταξινόμηση πονοκεφάλων. Σε αυτή την ομάδα υπάρχουν και άλλα άκρως σπάνια σύνδρομα πονοκεφάλου όπως οι παροξυσμικές ημικρανίες ή το σύνδρομο „SUNCT“. Αυτά τα σπάνια σύνδρομα πονοκεφάλου χαρακτηρίζονται από κρίσεις μικρότερης διάρκειας, οι οποίες όμως εμφανίζονται συχνότερα. Επίσης δεν ανταποκρίνονται στην κλασική θεραπεία της αθροιστικής κεφαλαλγίας.

Κάποιες φορές η αθροιστική κεφαλαλγία συγχέεται με μία πάθηση του οφθαλμού ή με μία ιγμορίτιδα. Επίσης, πολύ σπάνια όγκοι του εγκεφάλου, π.χ. της υπόφυσης, μπορούν να προκαλέσουν κρίσεις πονοκεφάλου παρόμοιες με αυτές της αθροιστικής κεφαλαλγίας. Για να αποκλειστεί μια σωματική αιτία της αθροιστικής κεφαλαλγίας κατά κανόνα πρέπει να διεξαχθεί μια μαγνητική ή εναλλακτικά μία αξονική τομογραφία. Εάν αυτές οι εξετάσεις είναι κανονικές, δεν είναι απαραίτητες άλλες συμπληρωματικές εξετάσεις.

Ποια είναι η αιτία της αθροιστικής κεφαλαλγίας;

Μέχρι σήμερα η επιστήμη δεν έχει καταφέρει να αποδείξει κάποια αιτία για την αθροιστική κεφαλαλγία. Υπάρχουν ενδείξεις, ότι ένα συγκεκριμένο κομμάτι του εγκεφάλου, ο υποθάλαμος, παίζει σπουδαίο ρόλο στην δημιουργία της αθροιστικής κεφαλαλγίας. Ο υποθάλαμος θεωρείται ως το ’’εσωτερικό ρολόι’’ του ανθρώπινου σώματος και είναι πιθανών υπεύθυνος για τον χρονικό ρυθμό των κρίσεων και την εποχική συσσώρευση των επεισοδίων. Συγχρόνως διεγείρονται συγκεκριμένοι άξονες πόνου του τρίδυμου νεύρου και του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Το τρίδυμο νεύρο είναι υπεύθυνο για την αίσθηση του κρανίου και του προσώπου

Πως εξελίσσεται η αθροιστική κεφαλαλγία;

Η αθροιστική κεφαλαλγία εξελίσσεται στην πλειονότητα των ασθενών επεισοδιακά με τα επεισόδια να διαρκούν εβδομάδες ή μήνες. Σπάνια η αθροιστική κεφαλαλγία εξελίσσεται σε χρόνια μορφή. Όταν ένα επεισόδιο αθροιστικής κεφαλαλγίας διαρκεί πάνω από ένα χρόνο ή διακόπτεται μόνο για λιγότερο από έναν μήνα, τότε θεωρείται ως χρόνια αθροιστική κεφαλαλγία. Πρωτεύων χρόνιες μορφές παρουσιάζονται στο 10% των ασθενών, δευτερεύων χρόνιες μορφές, εξελισσόμενες από την επεισοδιακή μορφή της αθροιστικής κεφαλαλγίας, παρουσιάζονται σε περίπου 5% των ασθενών.

Ποια η θεραπεία

H αθροιστική κεφαλαλγία είναι μία πρωτοπαθής ασθένεια πονοκεφάλου, η οποία με τα σημερινά μέσα της ιατρικής δεν μπορεί ακόμα να θεραπευτεί. Η ένταση και η συχνότητα των κρίσεων μπορούν όμως να ελαττωθούν αρκετά με μια συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή. Όπως στις περισσότερες ασθένειες πονοκεφάλου μπορεί κανείς να διακρίνει μεταξύ της οξείας και της προληπτικής θεραπείας.

Για την θεραπεία μίας οξείας κρίσης αθροιστικής κεφαλαλγίας τα απλά παυσίπονα που κατανέμονται ελεύθερα δεν είναι κατάλληλα. Πολλοί ασθενείς ανταποκρίνονται στην οξεία κρίση με βαθιές εισπνοές καθαρού οξυγόνου. Αυτή η θεραπεία δεν έχει παρενέργειες και μπορεί να πραγματοποιηθεί και στο σπίτι. Παράλληλα με το οξυγόνο, μπορούν να καταχωρηθούν για τη θεραπεία των οξέων κρίσεων επίσης φαρμακευτικές ουσίες ταχείας δράσης από την κατηγορία των Τριπτάνων ή Λιδοκαϊνη (ένα τοπικό αναισθητικό) ως ρινικό σπρέι.

Η οξυγονοθεραπεία θεωρείται συχνά ως η κύρια θεραπεία για την αθροιστική κεφαλαλγία. Το οξυγόνο μειώνει τη ροή του αίματος προς την πληγείσα περιοχή του εγκεφάλου. Σε άτομα ηλικίας κάτω των 50 χρόνια, η θεραπεία με οξυγόνο είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία για την αθροιστική κεφαλαλγία.

Κατά κανόνα η προληπτική θεραπεία έχει την μεγαλύτερη θεραπευτική συνέπεια, διότι μόνο έτσι μπορεί να αποφευχθεί σε μεγάλο βαθμό το ξέσπασμα των υπερβολικά δυνατών κρίσεων κεφαλαλγίας. Εδώ χρησιμοποιούνται φάρμακα από διάφορες κατηγορίες δραστικών ουσιών, των οποίων ο μηχανισμός δράσης τους μέχρι σήμερα δεν έχει κατανοηθεί ακόμα. Επειδή η ασθένεια αυτή είναι πολύ σπάνια, θα πρέπει η προληπτική θεραπεία να πραγματοποιηθεί από έναν αντίστοιχα έμπειρο νευρολόγο. Η επιλογή της σωστής δραστικής ουσίας για την πρόληψη της αθροιστικής κεφαλαλγίας εξαρτάται από την κλινική της εξέλιξη και από την πιθανή ταυτόχρονη παρουσία άλλων νόσων. Δραστικές ουσίες οι οποίες χρησιμοποιούνται συχνά για την πρόληψη της αθροιστικής κεφαλαλγίας είναι η Βεραπαμίλη, η Τοπιραμάτη και το Λίθιο. Η δράση των φαρμάκων αυτόν αναμένεται να αρχίσει μετά από 1-2 εβδομάδες. Μέχρι να αρχίσει η δράση των προαναφερόμενων ουσιών, μπορούν να χορηγηθούν για μικρό χρονικό διάστημα, σαν συμπληρωματική θεραπεία, υψηλές δόσεις Κορτιζόνης. Επίσης οι ουσίες αυτές μπορούν να συνδυασθούν μεταξύ τους. Η διάρκεια της προληπτικής θεραπείας εξαρτάται από την διάρκεια των επεισοδίων της αθροιστικής κεφαλαλγίας. Σαν εναλλακτική λύση ως προς τη λήψη χαπιών, μπορούν να πραγματοποιηθούν και επαναλαμβανόμενα τοπικά μπλοκαρίσματα του μείζονος και ελάσσονος ινιακού νεύρου μέσω τοπικής αναισθησίας και μέσω ενός παρασκευάσματος κορτιζόνης.

Μόνο μετά την αποτυχία της φαρμακευτικής αγωγής μπορούν επίσης να εφαρμοστούν, σε επιλεγμένους ασθενείς με βαριές χρόνιες μορφές αθροιστικής κεφαλαλγίας, χειρουργικές επεμβάσεις. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία καθιερωμένη μέθοδος χειρουργικής επέμβασης, με την οποία οι πονοκέφαλοι αυτοί μπορούν να θεραπευτούν μακροχρόνια. Σαν νέα, πρωτοποριακή χειρουργική μέθοδος εξετάζετε η ηλεκτρική διέγερση του μείζονος ινιακού νεύρου, η οποία αυτή την περίοδο ελέγχεται για την αποτελεσματικότητά της σε κλινικές μελέτες. Η ένδειξη για μια χειρουργική παρέμβαση πρέπει πάντα να εξετάζεται με μεγάλη ακρίβεια από τον γιατρό και τον ασθενή και να ελέγχεται από έναν εξειδικευμένο γιατρό, ειδικό για την θεραπεία της αθροιστικής κεφαλαλγίας.

Προφύλαξη από αθροιστική κεφαλαλγία

Για να προλάβετε την εμφάνιση της κρίσης πρέπει : 

• Διατηρήστε ένα κανονικό ύπνο

• να φροντίσετε τα ωράρια ύπνου να είναι τακτικά και να μην αλλάζουν μέρα με τη μέρα 

• Αποφύγετε το κάπνισμα

• Αποφύγετε το αλκοόλ, ναρκωτικά αναλγητικά, λαμπερό φως του ήλιου και το άγχος

• να αποφεύγετε τις οσμές ή πτητικές ουσίες πχ βενζίνη, διαλυτικά, λαδομπογιές 

• Εκτελέστε μέτρια άσκηση

• να μην ανεβαίνετε σε μεγάλο υψόμετρο, όπου υπάρχει χαμηλή συγκέντρωση σε οξυγόνο

• Πρακτικές τεχνικές χαλάρωσης

• να αποφεύγετε τα νιτρώδη (υπάρχουν σε φάρμακα όπως η νιτρογλυκερίνη για την καρδιά, αλλά και σε καπνιστά φαγητά)

• Πάρτε τα φάρμακά σας, όπως υποδεικνύεται από έναν ιατρό.

Διαβάστε επίσης

• Η 21η Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα για την Αθροιστική Κεφαλαλγία
• Ζάλη, πονοκέφαλος, ναυτία, αστάθεια, σπασμοί μπορεί να οφείλονται σε όγκο - καρκίνο στον εγκέφαλο. Παράγοντες κινδύνου, συμπτώματα και θεραπευτική αντιμετώπιση
• Ημικρανία, πονοκέφαλος και οι αιτίες τους. Η κατάλληλη διατροφή και τι πρέπει να προσέχετε
• Απλά μέτρα που μπορεί να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε την ημικρανία
• Έχετε πονοκέφαλο ή ημικρανία; Μάλλον φταίει η υγρασία. 
• Παραπονιέται το παιδί σας για πονοκεφάλους; Πόσο σοβαρό μπορεί να είναι και πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό;
• Αυχενογενής πονοκέφαλος. Πονοκέφαλος στην βάση του κρανίου. Αιτίες, Συμπτώματα και αντιμετώπιση
• Πονοκέφαλος, ξηροφθαλμία, θολή όραση, κουρασμένα μάτια, πόνος στον αυχένα οφείλονται στο Computer Vision Syndrome. Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται;
• Κόπωση, πονοκέφαλος, ξηροστομία, ζάλη μπορεί να οφείλονται στην αφυδάτωση. Διάγνωση και τρόποι αντιμετώπισης 
• Αντιμετωπίστε τον πονοκέφαλο-ημικρανία με παρακεταμόλη. Η υγρασία φέρνει πονοκέφαλο.
• Γνωρίστε μερικές από τις αιτίες που σας φέρνουν πονοκέφαλο
• Ο πονοκέφαλος που σας ταλαιπωρεί, μπορεί να οφείλεται σε ιγμορίτιδα.

Κυκλοφορεί γαστρεντερίτιδα. Ποια τα συμπτώματα; Πώς αντιμετωπίζεται; ΔΕΝ είναι τροφική δηλητηρίαση

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Τα κρούσματα γαστρεντερίτιδας παίρνουν διαστάσεις επιδημίας. Η γαστρεντερίτιδα αποτελεί τη δεύτερη πιο συχνή ίωση μετά το κοινό κρυολόγημα, επειδή μεταδίδεται πολύ εύκολα.

Τα βαριά για την εποχή φαγητά, τα λαχανικά, αλλά και η κακή συντήρηση μπορούν να οδηγήσουν σε αλλοιώσεις των τροφών, με δυσάρεστες συνέπειες για την υγεία μας.  Από την άλλη η εποχή ευνοεί τις ιώσεις και την γαστρεντερίτιδα. Για το τι είναι και πώς προκαλούνται έχουμε αναφερθεί παλαιότερα.  

Η Γαστρεντερίτιδα είναι μια πάθηση του γαστρεντερολογικού συστήματος που χαρακτηρίζεται από έντονες υδαρείς διάρροιες, εμετούς, πυρετό και κοιλιακούς πόνους. Είναι το πιο συχνό αίτιο νόσησης στον κόσμο και προκαλείτε από μόλυνση του εντέρου από τοξίνες, μικρόβια και ιούς

Η Τροφική δηλητηρίαση συμβαίνει όταν καταναλώνετε φαγητό ή νερό που περιέχει βακτήρια, παράσιτα, ιούς ή τοξίνες που δημιουργούνται από αυτά τα μικρόβια. Οι περισσότερες περιπτώσεις τροφικής δηλητηρίασης προκαλούνται από κοινά βακτήρια όπως η σαλμονέλα, ο σταφυλόκοκκος και η E. coli.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συμπτώματα στη γαστρεντερίτιδα αρχίζουν συνήθως ξαφνικά και περιλαμβάνουν διάρροιες και εμέτους. Επίσης μπορεί να συνοδεύονται από στομαχόπονο, πονοκέφαλο και μυϊκούς πόνους. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η γαστρεντερίτιδα διαρκεί 3-5 ημέρες. 

Τα συμπτώματα από τους πιο κοινούς τύπους τροφικής δηλητηρίασης γενικά εκδηλώνονται 2 - 6 ώρες από την κατανάλωση του φαγητού. Ο χρόνος μπορεί να είναι μεγαλύτερος (ακόμα και κάποιες ημέρες) ή μικρότερος, ανάλογα με το αίτιο της τροφικής δηλητηρίασης. Τα πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν κοιλιακές κράμπες, διάρροια, έμετο, πυρετό και ρίγη, πονοκέφαλο και αίσθημα αδυναμίας.

Τα συμπτώματα της νόσου εμφανίζονται ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση και είναι κοινά σε όλους.

Διαβάστε την συνέχεια εδώ

• Ο πόνος στην κοιλιά και η διάρροια οφείλονται σε γαστρεντερίτιδα ή τροφική δηλητηρίαση; Ποια τα συμπτώματα και πώς αντιμετωπίζονται;
• Γαστρεντερίτιδα. Τι είναι, τι προκαλεί, πώς εξαπλώνεται και πώς μπορεί να προληφθεί η εξάπλωση της.
• Τι πρέπει να κάνετε αν πάθετε τροφική δηλητηρίαση. Ποια τα συμπτώματα που προκαλεί το χαλασμένο φαγητό; 
• Tροφική δηλητηρίαση: 20 συνηθισμένα και ασυνήθιστα αίτια. Ποιά είναι τα συμπτώματα και πως μπορούμε να προστατευτούμε;
• Ο δεκάλογος της σωστής πρόληψης της τροφικής δηλητηρίασης
• Πυρετός, διάρροιες μπορεί να οφείλονται σε άπλυτα λαχανικά ή κακοσυντηρημένα τρόφιμα. Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται η Σαλμονέλωση
• Πόνος στην κοιλιά. Τι μπορεί να σημαίνει;
• Άμεση αντιμετώπιση δηλητηρίασης από ουσίες, φάρμακα, εντομοκτόνα, είδη καθαρισμού, μονοξείδιο του άνθρακα και άλλα. Πρώτες βοήθειες
• Αναμένεται αύξηση εμφάνισης γαστρεντερίτιδας από νοροϊό. Τι είναι, τι προκαλεί, πώς εξαπλώνεται και πώς μπορεί να προληφθεί η εξάπλωση της.