MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Αυξήθηκαν τα περιστατικά σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων τα χρόνια της κρίσης



Αυξάνονται τα περιστατικά σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων που καταγράφονται στη χώρα μας και τα οποία καταγγέλλονται στις αρμόδιες αρχές. Εκτιμάται πως ένα στα πέντε παιδιά πέφτει θύμα κάποιας μορφής κακοποίησης. Την ίδια ώρα οι περισσότεροι δράστες είναι άντρες, ηλικίας άνω των 30 ετών, σε ποσοστό 70-90% ανήκουν στο φιλικό ή συγγενικό περιβάλλον της οικογένειας του παιδιού και είναι άτομα «υπεράνω πάσης υποψίας».

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ: Σταματήστε να λέτε «καλή επιτυχία» στα παιδιά σας. Πείτε τους «καλή ευτυχία

medlabnews.gr iatrikanea

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ από τα 26 της ζει μόνιμα στη Γαλλία, όπου κατάφερε να κατακτήσει τα μεγαλύτερα αξιώματα του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας, με κορυφαίο αυτό του πρύτανη όλων των Πανεπιστήμιων των Παρισίων, αφιερώνοντας τη ζωή της στα παιδιά και τη μόρφωση τους.
Ως Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών ποια είναι τα νέα σας σχέδια; Πως ο οργανισμός αυτός αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση;

Είμαι 25 χρόνια πρόεδρος. Όταν το ξεκινήσαμε είχαμε 10 φορές περισσότερα χρήματα από ότι σήμερα. Η κρίση μας έχει επηρεάσει, δεν έχουμε τον ίδιο προϋπολογισμό που είχαμε παλιά. Έχουμε λεφτουδάκια που φτάνουν μόνο για τους μισθούς, ΔΕΗ και τηλέφωνα. Φτάνει όμως που είμαι εδώ και πουλώ το όνομά μου σε φίλους, Έλληνες και ξένους, οι οποίοι έρχονται και κάνουν μια τέλεια δουλειά (συνέδρια, εκθέσεις, συναυλίες κλπ) χωρίς να παίρνουν φράγκο. Αυτή η καλλιτεχνική αλληλεγγύη που εμφανίζεται τώρα εδώ είναι ένα από τα ωραιότερα πράγματα και είναι ένα αποκύημα της κρίσης. Αλλά οι Δελφοί ως όνομα τραβάει πολύ τους ξένους. Μας στηρίζει και ο σύλλογος «Φίλοι των Δελφών» με δικές τους χορηγίες. Οπότε η κρίση μας έχει επηρεάσει μόνο οικονομικά, καθόλου πνευματικά ή καλλιτεχνικά.

Στη διάρκεια της ακαδημαϊκής καριέρας σας έχετε αποκτήσει πολλούς σπουδαίους τίτλους. Τι σημαίνουν οι τίτλοι αυτοί για τη ζωή σας;

Δεν είναι τίτλοι. Είναι η σταδιοδρομία μου. Είμαι 91 ετών. Όποιος έχει τα χρόνια μου, έχει και αυτός πολλούς τίτλους. Οι πολλοί τίτλοι δεν είναι αξιώματα, είναι ευθύνες. Έχω πάρα πολλές ευθύνες και τις κρατώ ακόμα, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να βρω μια θέση σε κάποιο νεκροταφείο.

Όλα αυτά εκτός από σκληρή δουλειά με τι άλλο τα πετύχατε; Πιστεύετε στην τύχη;

Μόνο από τύχη. Όλοι δουλεύουμε σκληρά, αλλά πρέπει να έχεις και τύχη, να βρεθείς την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος. Όταν πήρα την έδρα του καθηγητή μου, αυτός έφευγε και εγώ είχα έτοιμη και δημοσιευμένη τη διατριβή μου «Το Βυζάντιο και η Θάλασσα», περίπου 600 σελίδες. Είχα δηλαδή τα κατάλληλα προσόντα τη στιγμή που χρειαζόταν.

Ποια θεωρείτε πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα σας;

Αν δεν είχα παντρευτεί τον άντρα μου και αν δεν είχα την κόρη μου, τίποτα από όσα λέμε δεν θα είχαν γίνει. Γιατί είμαι πάνω από όλα μάνα και δασκάλα. Όταν είσαι μάνα και δασκάλα, δεν κοιτάς τι γίνεται γύρω σου. Κοιτάς τα παιδιά. Εμένα όλη μου η καριέρα οφείλεται στα παιδιά. Τα λίγα που ξέρουν οι Βυζαντινολόγοι εγώ τους τα έχω μάθει, αλλά όσα ξέρω εγώ, μου τα έμαθαν οι φοιτητές μου. Γιατί όταν τους έκανα μάθημα, κατέγραφα τις απορίες τους. Όσα ξέρω εγώ τα έχω γράψει,. Ήθελα να μου μάθουν κάτι καινούριο αυτά. Τους έλεγα ότι αν θέλετε να μείνω εδώ μαζί σας, πρέπει να κάνουμε κουβέντα για το τι σας ενδιαφέρει. Γιατί η αρχαίοι έλεγαν «Τις αγορεύει βούλεται» και αυτό είναι Δημοκρατία. Δηλαδή να μάθεις να ακούς. Γιατί αυτό που γίνεται τώρα στην Ελλάδα είναι ότι είμαστε όλοι σύμφωνοι με τον αυτό μας. Αυτό είναι έλλειψη παιδείας.

Στην Ελλάδα η έλλειψη παιδείας μας οδήγησε στα σημερινά δεινά;

Τα σημερινά δεινά δεν είναι τίποτα μπροστά στα δεινά της Κατοχής, που ξέρω εγώ. Ένα κράτος που είναι μικρό σε σχέση με τα άλλα, εξαρτάται πάντα από τον ευρύτερο περίγυρο. Και ο ευρύτερος περίγυρος σήμερα είναι μια παγκοσμιοποίηση. Οι Έλληνες δεν κατάφεραν να γίνουν σύγχρονοι της παγκοσμιοποίησης. Έγιναν σύγχρονοι της Ελλάδας που κατάντησε να έχει λίγα περισσότερα μέσα. Δανειζόμαστε για να έχουμε αυτοκίνητο, πισίνα, διακοπές στο εξωτερικό και ρούχα σινιέ. Φταίει ότι δεν είχαμε την παιδεία να καταλάβουμε ότι τίποτα δεν αποκτιέται χωρίς κόπο.

Συναντήσατε στη ζωή σας δυσκολίες; Πως τις ξεπερνάγατε;

Πολλές. Τις ξεπερνούσα λέγοντας πως όταν πέφτεις, πρέπει να σηκωθείς.

Τι σας έμαθε η ζωή μέχρι σήμερα;

Έμαθα δυο πράγματα στη ζωή μου. Ο πατέρας μου έλεγε «άκου παιδί μου, να ξέρεις πάντα τη θέση σου. Ούτε πιο πάνω, ούτε πιο κάτω. Η μητέρα μου έλεγε «το πρόσωπο είναι σπαθί». Δηλαδή δεν άφησα ποτέ κάτι που έπρεπε να κάνω εγώ, να το κάνει κάποιος άλλος. Και όταν αναλάμβανα μια μεγάλη υπηρεσία, μάζευα τους συνεργάτες μου και τους έλεγα. Παιδιά οι επιτυχίες θα είναι δικές σας και για την αποτυχία θα σας καλύπτω. Τότε ο καθένας έκανε το καλύτερο του εαυτού του. Γιατί αν φοβάσαι το λάθος, το κάνεις.

Σας βάζανε τρικλοποδιές;

Ναι, οι άντρες. Ποτέ δεν δέχτηκαν να έχουν γυναίκα αφεντικό. Ένας που ήταν ειδικός για τα δημοτικά σχολεία στη Γαλλία, όταν τον φώναζα, κοίταζε πάντα κάτω. Του έλεγα κοίτα με και πες μου τι πρόβλημα υπάρχει. Και καταλάβαινα πως δεν του άρεσε που να τον διοικεί γυναίκα.

Κάνατε εχθρούς;

Ασφαλώς. Ο Αισχύλος έλεγε να μην ζηλεύεις τον αφθόνητο. Εμένα όσο με ζηλεύουν και με φθονούν, τόσο το καλύτερο. Και κυρίως όταν τυχαίνει να είναι ο Αμβρόσιος των Καλαβρύτων, ο οποίος λέει ότι να ναι για μένα. Ότι είμαι Εβραία, ανθέλληνας κ.α.

Σας πληγώνει αυτό;

Αδιαφορώ πλήρως όταν με χτυπάνε, αλλά και όταν λένε ότι είμαι η καλύτερη. Όταν αρχίζουν τα μεγάλα κοπλιμέντα τους λέω ένα Αμερικάνικο ανέκδοτο. Πεθαίνει κάποιος επώνυμος και όλοι οι επικήδειοι τον εξυψώνουν, αλλά στο τέλος αποδυκνύεται ότι έχουν κάνει λάθος νεκρό. Μέσα στο φέρετρο ήταν άλλος.

Τα τελευταία χρόνια η χώρα μας ταλανίζεται από μια φοβερή οικονομική κρίση με αποτέλεσμα να αποτελείται ως επί το πλείστον από δυστυχισμένους ανθρώπους. Τι μας συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα;

Οι Έλληνες πάντα είχαν ως πρώτη τους προτεραιότητα την ύλη. Γιαυτό είναι δυστυχισμένοι. Όλες οι μάνες στην Ελλάδα λένε στα παιδιά τους «καλή επιτυχία» και καμιά δεν λέει «καλή ευτυχία». Στη Γαλλία υπάρχει η τέλεια παιδεία. Ένα παιδί δεν ενδιαφέρεται να φάει σε ένα ακριβό εστιατόριο, αλλά κάθεται με τη μητέρα του να διαβάσει καλά βιβλία. Στη Γαλλία το μόνο πρόβλημα που δημιουργείται είναι με τους ξένους που έρχονται και δεν έχουν αυτή την παιδεία. Αλλά η γαλλική παιδεία είναι τέτοια που δεν δημιουργεί ως πρωτεραιότητα τα υλικά αγαθά, αλλά τα πνευματικά και καλλιτεχνικά αγαθά. Δηλαδή αυτοί ενδιαφέρονται να δώσουν χρήματα για να μπουν σε ένα μουσείο ή να ακούσουν καλή μουσική για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και ας φάνε μόνο ένα σάντουιτς.

Αυτό πως μπορεί να γίνει στην Ελλάδα;

Να ρωτήσετε τον κ. Γαμβρόγλου. Κάθε υπουργός Παιδείας που αναλαμβάνει στην Ελλάδα θέλει να κάνει το δικό του πράγμα. Η μόνη μεταρρύθμιση που θα έλεγα να γίνει στην Ελλάδα είναι να πάψουν οι μεταρρυθμίσεις.

Έχετε ελπίδα για τον τόπο;

Να ρωτήσετε τον εαυτό σας. Εμένα ρωτάτε; Ούτε ψηφίζω, ούτε μένω εδώ, ούτε εργάζομαι εδώ και ποτέ δεν έχω πάρει ούτε ένα φράγκο από την Ελλάδα.

Πως σχολιάζετε την απόφαση του επιστήθιου φίλου σας Κώστα Γαβρά να κάνει ταινία το βιβλίο του Γιάννη Βαρουφάκη;

Δεν συμφωνώ καθόλου με την απόφαση του Γαβρά.

Τα ελληνόπουλα που έρχονται στη Γαλλία πως περνούν;

Στη Σορβόνη λέμε τα παιδιά όλου του κόσμου έρχονται εδώ για να μάθουν κάτι, πλην των Ελλήνων, που έρχονται για να μάθουν όλα σε όλους τους άλλους.

Τόσο χάλια είμαστε;

Δεν είναι χάλια. Είναι αυτό που σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας.

Στη Γαλλία, τα τελευταία χρόνια έχουν μεταναστεύσει πολλοί Έλληνες, πολλά νέα παιδιά. Εκεί τι κάνει η κυβέρνηση αλλά και οι Γάλλοι πολίτες για αυτούς;

Γιατί τους Έλληνες; Η Γαλλία δεν ενδιαφέρεται μόνο για τους Έλληνες. Έχει Άγγλους, Γερμανούς, Τούρκους, Εβραίους, Άραβες. Δεν υπάρχουν οι Έλληνες. Οι Έλληνες πρέπει να κάνουν τη δουλειάς τους σύμφωνα με τα καλά της Γαλλίας. Και τα κάνουν.

Για τους μετανάστες τι κάνει η Γαλλία;

Μα στη Γαλλία δεν έχουμε μετανάστες. Όλοι οι ξένοι είναι Γάλλοι πολίτες. Δεν υπάρχει μεταναστευτικό όπως το ζείτε εδώ εσείς. Δυστυχώς η Ελλάδα έπαψε να είναι το κέντρο του κόσμου και να μονοπωλεί την ιστορία. Εξαιτίας των Ελλήνων. Αλλά αυτά συμβαίνουν σε όλον τον κόσμο. Κανείς άλλος λαός δεν θεωρεί ότι είναι το κέντρο του κόσμο, πλην των Ελλήνων. Νομίζουμε ότι τα κατορθώματα των αρχαίων Ελλήνων είναι δικά μας. Η παρουσιολογία του παρελθόντος σημαίνει πως είσαι αβέβαιος για το μέλλον.

Όταν επιστρέφετε στην Ελλάδα τι σκέφτεστε; Σε τι είμαστε πίσω;

Δυο πράγματα. Όλοι φώναζαν ότι υπάρχει μια ανθελληνική ιστορία του Ντιροζέλ, του μεγαλύτερου ιστορικού της Γαλλίας. Το εγχειρίδιο αυτό λέγεται «Ιστορία της Ευρώπης» και αφορά όλη την Ευρώπη. Μου έλεγαν είναι ανθελληνική. Τη διαβάζω και δεν ήταν πουθενά ανθελληνική. Ο Ντιροζέλ ήταν καθηγητής στο πανεπίστημιό μου και μου είπε πως όλα τα κράτη λένε το ίδιο. Ο κάθε λαός του έλεγε πως δεν έγραψε καλά πράγματα για αυτούς. Και τότε είπα στους Έλληνες (στους Μιχ. Σακελλαρίου, Ανδρόνικο και άλλα μεγάλα ονόματα), γράψτε 30 σελίδες για την Αρχαία Ελλάδα για να τα δώσω στον Ντιροζέλ να τα βάλει στο βιβλίο του. Περίμενε ο Ντιροζέλ τις σελίδες, αλλά του είπα δυστυχώς δεν τις έχω ακόμα. Και μου είπε πως «εγώ όμως έχω ένα κιλό υβριστήρια επειδή δήθεν γράφω ανθελληνική ιστορία», η οποία δε είχε καν εκθοδεί. Όταν ήρθα εδώ, άρχισαν οι δημοσιογράφοι να με ρωτούν για το θέμα. Και τους είπα πως θα μιλήσω μόνο σε όποιον την έχει διαβάσει. Δεν την είχε διαβάσει ούτε ένας. Ο μόνος που την είχε διαβάσει, επειδή του την έστειλα εγώ, ήταν ο Βορίδης ο καρδιολόγος. Το άλλο που έλεγαν ήταν ότι κάνουν μουσείο στις Βρυξέλες και δεν βάζουν μέσα κάτι από την Ελλάδα. Ήταν τότε υπουργός πολιτισμού η Παπαζώη. Εγώ τότε για πρώτη φορά έγραψα ένα βιβλίο στα Αγγλικά με τίτλο «The making of Europe» και το στέλνω σε όλους τους ευρωβουλευτές από όλα τα κόμματα. Και το σταμάτησαν το μουσείο για να βάλουν μέσα την Ελλάδα, το Βυζάντιο και όλα. Εδώ στην Ελλάδα βρίζουν αλλά δεν κάνουν τίποτα. Μόνο βρισίδι. Αρα όταν έρχομαι στην Ελλάδα θέλω να κρυφτώ. Γιατί εδώ είναι όλοι σύμφωνοι με τον εαυτό τους και δεν ακούνε ποτέ τι λένε οι άλλοι. Το μόνο που έχω γράψει και το ξαναλέω είναι ότι πρέπει να σκεφτούμε πως και ο διπλανός μπορεί να έχει κάποιο δίκιο.

Τι σας πληγώνει στην Ελλάδα του σήμερα;

Αυτό που λέει ο Σεφέρης. Όπου κι αν πας η Ελλάδα σε πληγώνει. Με πληγώνει η Ελλάδα, όχι οι Έλληνες. Γιατί υπάρχουν Έλληνες από τους καλύτερους. Αλλά οι καλοί Έλληνες έχουν όλοι αποτραβηχτεί γιατί πια πιστεύουν πως δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Υπάρχει μια απενοχοποίηση της ευθύνης. Πάντα φταίνε οι άλλοι. Όλοι έχουν τραβηχτεί στο καβούκι τους. Υπάρχει όμως ένα ελληνικό δυναμικό, που αν κάποτε ξυπνήσει, θα γίνει όπως έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 1940.

Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;

Την ψευτιά. Και την μη αυθεντικότητα, το να δείχνεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι.

Υπήρξε κάτι στη ζωή σας που ήταν ένα μεγάλο μάθημα ζωής;

Πολλά. Η Κατοχή. Για μένα το μεγαλύτερο μάθημα ζωής που με έκανε αυτό που είμαι, είναι η Εθνική Αντίσταση. Τότε που για να πάω στο σχολείο, καβαλούσα πάνω από πτώματα ανθρώπων που είχαν πεθάνει από πείνα. Αλλά τότε δεν μιλούσαμε για κρίση, αλλά για αντίσταση.

Ποια είναι για εσάς η απόλυτη ευτυχία;

Η ηρεμία με τον εαυτό μου.

Πως διαχειρίζεστε το μεγάλωμα και το χρόνο;

Ακούστε, δεν είχα ποτέ μεγάλη επαφή με τον θάνατο. Τώρα έχω τεράστια. Κάποτε έλεγα πως η μεγαλύτερη υποθήκη των Αρχαίων Ελλήνων είναι το «παν μέτρον άριστον». Τώρα λέω «μηδένα προ του τέλους μακάριζε».

Πως βιώσατε τη μητρότητα παράλληλα με την καριέρα σας;

Ανάποδα τα λέτε. Την καριέρα πως βίωσα παράλληλα με την μητρότητα. Πρώτα και πάνω από όλα ήταν η μητρότητα στη ζωή μου. Πάντα λέω πως είμαι μάνα και δασκάλα. Ούτε Πρύτανης, ούτε τίποτα άλλο.

Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να του πείτε;

Θα του έλεγα «κάνε τον κόσμο ωραιότερο».

Πιστεύετε στο Θεό; Προσεύχεστε;

Δεν πιστεύω, αλλά τον φοβάμαι.

Τι είναι για εσάς ιερό;

Η ζωή του ανθρώπου. Μόνο.

ΕΛΕΝΗ ΓΛΥΚΑΤΖΗ ΑΡΒΕΛΕΡ – βυζαντινολόγος- ιστορικός

Υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης το 1967 και η πρώτη γυναίκα πρύτανις του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στην 700 χρόνων ιστορία του, το 1976. Στη συνέχεια ανακηρύχθηκε πρύτανης του πανεπιστημίου της Ευρώπης. Επίσης Πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών (Ελλάδα) και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών. Διετέλεσε Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Παρισίων, Πρύτανις των Πανεπιστημίων των Παρισίων, και Πρόεδρος του Κέντρου Georges Pompidou-Beaubourg.

Συνέντευξη: Μαριάνθη Κουνιά
Πηγή: parapolitika.gr

Ποια ψυχική διαταραχή οδηγεί σε αισθητικές επεμβάσεις ακόμα και εφήβους;


Στην εποχή της κυριαρχίας των …selfies και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έννοιες όπως «εικόνα» και «εξωτερική εμφάνιση» έχουν καταλήξει να καταδυναστεύουν τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων, ανδρών και γυναικών.

Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Κρήτης με επίκεντρο την μουσική σε σχολείο της Σουηδίας για παιδιά με αυτισμό

Ένα καινοτόμο ερευνητικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα γνωριμίας, με την τέχνη του ρυθμού, υλοποιείται τον τελευταίο χρόνο σε πρότυπο σχολείο της Σουηδίας με επίκεντρο παιδιά με αυτισμό, που υλοποιείται από το Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο Κρήτης. Το πρόγραμμα επιλέχτηκε ως εθνική στρατηγική από το υπουργείο Παιδείας της Σουηδίας για το 2018-2021 στα πλαίσια των ευρωπαϊκών προγραμμάτων Έρασμος+ σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ψυχολογίας Ειδικής Αγωγής του ΠΤΔΕ του ΠΚ.

Η βουλιμία βλάπτει σοβαρά τα δόντια

Συντάκτης Γιώργος Κουτσικάκης Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc., medlabnews.gr

Η βουλιμία είναι μία διαταραχή στην πρόσληψη τροφής. Μπορεί να επηρεάζει τον καθένα αλλά πιο συνηθισμένη είναι σε νέα κορίτσια.

Οι θάνατοι από αυτοκτονία παγκοσμίως έχουν αυξηθεί κατά 7% , ξεπερνώντας τις 800.000 το χρόνο

Ο συνολικός αριθμός θανάτων από αυτοκτονία στη Γη αυξήθηκε κατά 6,7% μεταξύ 1990-2016, φθάνοντας τους 817.000 ετησίως, περίπου το 1,5% των συνολικών θανάτων, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη.

12 συμβουλές από την Google για καλή ψυχική υγεία

Τα πολλαπλά tabs, οι δεκάδες ειδοποιήσεις από εφαρµογές, τα likes και τα e-mails που φτάνουν ασταµάτητα στα κινητά µας έχουν µετατρέψει σε τεράστια πρόκληση τη διατήρηση µιας ισορροπίας ανάµεσα στον ψηφιακό και τον πραγµατικό κόσµο. Καθώς ολοένα και περισσότεροι χρήστες νιώθουν την ανάγκη να αντισταθούν στους περισπασµούς ή και να «αποσυνδεθούν», µια σειρά από εργαλεία ελέγχου του χρόνου που περνάµε µπροστά στην οθόνη και καµπάνιες «ψηφιακής απεξάρτησης» κάνουν την εµφάνισή τους.

Πώς να μιλήσουμε στα παιδιά όταν ο γονιός διαγνωστεί με καρκίνο;

Ο αγώνας κατά του καρκίνου είναι δύσκολος τόσο για τον ίδιο τον ασθενή όσο και για την οικογένειά του ιδίως όταν υπάρχουν παιδιά που γεμάτα ανησυχία και άγχος θέτουν πιεστικά ερωτήματα, όπως: "Πότε θα γίνει καλά ο μπαμπάς;", "Θα πεθάνει η μαμά;", "Μαμά, γιατί πέφτουν τα μαλλιά σου;","Εγώ φταίω που αρρώστησε ο μπαμπάς;"

Οι πολλές ώρες μπροστά από οθόνες καθυστερούν την ανάπτυξη των μικρών παιδιών

Τα παιδιά δύο έως τριών ετών που περνούν υπερβολικά πολύ χρόνο μπροστά από μία οθόνη, εμφανίζουν πιο αργή ανάπτυξη των ικανοτήτων τους, όπως γλωσσικής επικοινωνίας με τους άλλους, κοινωνικών δεξιοτήτων, επίλυσης προβλημάτων και συντονισμού κινήσεων (π.χ. δέσιμο των κορδονιών των παπουτσιών τους), σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα.

Σχέση ανάμεσα στην κεφαλαλγία και στο στρες. Η κεφαλαλγία τύπου τάσεως

επιμέλεια Ξενοφώντα ΤσούκαληM.D., medlabnews.gr
Την άμεση σχέση ανάμεσα στην κεφαλαλγία και στο στρες, ως αναφερόμενου εκλυτικού παράγοντα,  κατέδειξε για πρώτη φορά, η πιο πρόσφατη μέχρι σήμερα, κλινική μελέτη επιστημόνων ιατρών της Νευρολογικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών του Αιγινήτειου Νοσοκομείου. Η μελέτη διεξήχθη σε σύνολο 5.988 προσελεύσεων στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του Νοσοκομείου, εκ των οποίων 906 άτομα καταγράφηκαν με προεξάρχον το σύμπτωμα της κεφαλαλγίας.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η κεφαλαλγία τύπου τάσεως ήταν ο πιο συχνός τύπος πρωτοπαθούς κεφαλαλγίας, ενώ, ακολουθούσαν με μικρότερη συχνότητα η ημικρανία, η αθροιστική κεφαλαλγία και η κεφαλαλγία χωρίς ειδικούς χαρακτήρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι, η πλειοψηφία στο δείγμα ήταν γυναίκες (2:1), με συχνότερη διάγνωση αυτή της κεφαλαλγίας τύπου τάσης σε ποσοστό (42,9%) και, ακολουθούσε η ημικρανία σε ποσοστό (22,49%). Στους άνδρες συχνότερη ήταν η κεφαλαλγία τύπου τάσης σε ποσοστό (42,07%) ενώ, δεύτερη κατά συχνότητα ήταν η κεφαλαλγία χωρίς ειδικούς χαρακτήρες σε ποσοστό (16,5%).

Οι διαγνώσεις των διαφόρων τύπων κεφαλαλγίας, επί των 906 ασθενών, κατεγράφησαν ως εξής: 

Τύπος
κεφαλαλγίας

Κεφαλαλγία τάσης
(χρόνια ή επεισοδιακή)
Ημικρανία
Αθροιστική κεφαλαλγία
Δευτεροπαθής
NOS (not otherwise specified: κεφαλαλγία χωρίς ειδικούς χαρακτήρες)
386 (42,60%)

183 (20,20%)
15 (1,70%)
155 (17,10%)
167 (18,40%)
Φαρμακευτική
αγωγή

Κοινά αναλγητικά
Αντιημικρανικά
Αντικαταθλιπτικά
Καμία
767 (84,70%)
97 (10,70%)
18 (2,00%)
24 (2,60%)
Κατάχρηση
φαρμάκων
Ναι
Όχι
755 (83,30%)
151 (16,70%)
Ύφεση
κεφαλαλγίας
με τη φαρμακευτική αγωγή
Ναι
Όχι
Μερική ύφεση
417 (46,00%)
446 (49,20%)
43 (4,70%)
Η πλειοψηφία των ασθενών (83,3%) ανέφερε κατάχρηση φαρμάκων (λήψη για περισσότερες από 15 συνολικά ημέρες το μήνα), κυρίως απλών αναλγητικών(84,70%), αντιημικρανικών (10,7%), αντικαταθλιπτικών (2%), χωρίς ύφεση της κεφαλαλγίας (49,20%). Αξιοσημείωτο είναι ότι οι περισσότεροι ασθενείς δεν λαμβάνουν προφυλακτική αγωγή. 

Το 93,3% των ασθενών με κεφαλαλγία τάσης και το 90% με ημικρανία ανέφεραν ότι τα επεισόδια κεφαλαλγίας εκλύονται κατόπιν έντονου στρες, ως εξής:
Τύπος κεφαλαλγίας
Στρες ως εκλυτικός
παράγοντας

ΝΑΙ
ΟΧΙ
Τάσης
 359 (93,01%)
 27 (6,99%)
Ημικρανία
 165 (90,16%)
 18 (9,84%)
Αθροιστική
 10 (66,67%)
 5 (33,33%)
NOS
 136 (81,44%)
 31 (18,56%)

Αναλύοντας τη μελέτη, οι ερευνητές ανέφεραν ότι, μεταξύ των πολλαπλών προδιαθεσικών παραγόντων που έχουν ενοχοποιηθεί για την κεφαλαλγία τάσης, όπως, ακατάλληλα γεύματα, διαταραχές του ύπνου, ελλιπής σωματική άσκηση, το στρες είναι ο πιο κοινός, αλλά η σχέση αιτίου/αιτιατού δεν είναι σαφής. Παρόλα αυτά, τόνισαν, ότι η παρούσα μελέτη έγινε σε ασθενείς που προσήλθαν στο χώρο των ΤΕΠ, τα οποία εστιάζουν κυρίως στην αρχική εκτίμηση των ασθενών, τη διάκριση μεταξύ πρωτοπαθούς - δευτεροπαθούς κεφαλαλγίας και, όπου υπάρχει αμφιβολία ή νευρολογικό έλλειμμα, συνιστάται περαιτέρω νευροαπεικονιστικός έλεγχος και εισαγωγή σε νευρολογικό τμήμα για διερεύνηση.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για την κεφαλαλγία

Η κεφαλαλγία είναι ένα σχεδόν παγκόσμιας εμφάνισης σύμπτωμα, έχοντας ένα πολύπλοκο και ετερογενές σύνολο αιτίων με αρνητικές ατομικές και κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις, αποτελώντας συγχρόνως μια από τις πιο συχνές διαγνωστικές και θεραπευτικές προκλήσεις για τους επαγγελματίες υγείας παγκοσμίως. Η κεφαλαλγία σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι ίσως το συχνότερο και σημαντικότερο πρόβλημα πόνου, αφού πολλές φορές συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα, που δυσχεραίνουν την καθημερινότητα του  ασθενή. Περισσότερα από 1 στα 5 άτομα έχουν πονοκεφάλους που περιορίζουν τις δραστηριότητές τους στο σπίτι, την εργασία και την κοινωνική τους ζωή. Ένα στα 25 άτομα έχει σχεδόν καθημερινούς πονοκεφάλους, με αρνητικό αντίκτυπο στην προσωπική και κοινωνική του ζωή. 

Ο πονοκέφαλος και οι συχνές κεφαλαλγίες 

Ο πονοκέφαλος δεν είναι μόνο υποκειμενικός, ούτε «υστερικός» όπως πολλοί πιστεύουν. Έχει συγκεκριμένους εγκεφαλικούς μηχανισμούς που έχουν καταγραφεί λεπτομερώς. Όπως όλα τα είδη χρόνιου πόνου, κινητοποιούν μηχανισμούς συναισθηματικούς που επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση. 
Στο σχολείο, στη δουλειά, στο σπίτι, ο συμμαθητής, ο συνάδελφος ή ο σύντροφος, που πονά, δεν πρέπει να περιφρονείται και ο επίμονος πονοκέφαλος δεν πρέπει να παραβλέπεται. Είναι αλήθεια ότι ο πονοκέφαλος δεν σκοτώνει, αλλά “κλέβει” ημέρες ζωής και συχνά καταστρέφει την προσωπική ζωή του ατόμου, οδηγώντας το και σε κοινωνική απομόνωση. 
Όσοι υποφέρουν από συχνές κεφαλαλγίες χρειάζονται ιατρική παρακολούθηση, γιατί δε μπορούν μόνοι τους να διαχειριστούν αυτό το πρόβλημα. Συχνά, η υπερβολική χρήση αναλγητικών επιδεινώνει τον πονοκέφαλο και δεν αρκούν οι φιλικές συμβουλές και οι παραδοσιακοί τρόποι αντιμετώπισής του.

Διαβάστε επίσης

Π. Γεωργιάδης: Τα οφέλη της θεραπευτικής ύπνωσης


του Π. Γεωργιάδη, υπνοθεραπευτής, medlabnews.gr

Το γοργόν ενίοτε μπορεί να έχει και χάρη και μάλιστα στη θεραπεία τόσο της ψυχής όσο και του σώματος. Αυτό τουλάχιστον ενστερνίζεται η θεραπευτική ύπνωση, που επί της ουσίας είναι μία βραχεία θεραπευτική μέθοδος που ενδείκνυται συμπληρωματικά τόσο για ψυχικά όσο και παθολογικά νοσήματα. Στην ύπνωση ξεγελάμε το συνειδητό και επικοινωνούμε απευθείας με το ασυνείδητο, προκειμένου να το επαναπροσδιορίσουμε, ή να το κατευθύνουμε, αναφέρει ο Ψυχοθεραπευτής-κλινικός Υπνοθεραπευτής Ε.Κ.Π.Α και μέλος του American Board of Hypnotherapists Παναγιώτης Γεωργιάδης. «Χωρίς να αποτελεί κανόνα γιατί κάθε περίπτωση είναι μοναδική, συχνά χρειάζονται από 4-12 συνεδρίες». Που όμως έχει ένδειξη η εν λόγω μέθοδος και σε ποιες περιπτώσεις απαγορεύεται ρητά;

Ψυχοπαθολογικά

Σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη η ύπνωση μπορεί να βοηθήσει στην θεραπεία ψυχοπαθολογικών περιπτώσεων όπως : κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, κρίσεις πανικού, μικροβιοφοβία, νοσοφοβία, υψοφοβία, αγοραφοβία, μανιοκατάθλιψη, διαταραχές εικόνας εαυτού, φόβος έκθεσης, αϋπνίες, ελαφρύτερες ή βαρύτερες εξαρτήσεις. Μπορεί επίσης να βοηθήσει και στην μείωση μακροχρόνια της φαρμακευτικής αγωγής - πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του ψυχιάτρου.

Αυτοάνοσα και ψυχοσωματικά

« Η ύπνωση, ενδείκνυται σε καταστάσεις αυτοάνοσων και ψυχοσωματικών ασθενειών όπως : ψωρίαση, ψωριασική αρθρίτιδα, πολυκυστικές ωοθήκες, διαταραχές περιόδου, Χασιμότο, δερματικές παθήσεις, ινομυώματα, κύστες, ογκολογικά ,στομαχικές διαταραχές, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, νευρική ανορεξία, κ.λ.π». Όπως τονίζει ο κ. Γεωργιάδης η ύπνωση απαγορεύεται ρητά σε περιπτώσεις επιληψίας.

Πως λειτουργεί

«Η βαθύτερη ρίζα των αυτοάνοσων, αλλά και των ψυχοσωματικών ασθενειών, πολύ συχνά είναι μία εσωτερική σύγκρουση, η οποία λαμβάνει χώρα στις πτυχές του ασυνείδητου, συχνά με την πλήρη άγνοια του συνειδητού νου του ασθενούς. Έτσι λοιπόν μέσα από την θεραπευτική ύπνωση ανοίγουμε τον δρόμο επικοινωνίας με τις παρυφές του ασυνείδητου, χτυπώντας συνεδρία, συνεδρία το πρόβλημα στη ρίζα του και όχι εξαφανίζοντας μόνο το σύμπτωμα». Όπως επισημαίνει ο κ. Γεωργιάδης, για όλα όσα συμβαίνουν στο σώμα μας, μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει η ΣΑΣΑ, που όπως εξηγεί πρόκειται για ένα αρτικόλεξο από τις λέξεις σκέψη, αίσθημα, συμπεριφορά, αποτέλεσμα. «Τα πάντα ξεκινάνε από μία σκέψη, αυτή η σκέψη δημιουργεί ένα αίσθημα, αυτό το αίσθημα οδηγεί σε μία συμπεριφορά και αυτή η συμπεριφορά έχει ένα αποτέλεσμα». Μέσα από την ύπνωση έχουμε τη δυνατότητα να βοηθήσουμε στην αλλαγή του τρόπου σκέψης κάτι που με τη σειρά του οδηγεί πολύ πιο εύκολα στη θεραπεία, αναφέρει χαρακτηριστικά.

Για την ιστορία…

Οι πρώτες υπνώσεις πραγματοποιήθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα, στα θεραπευτήρια και ονομάζονταν εγκοιμήσεις. Η ύπνωση χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στη διάρκεια των Α και Β΄ Παγκοσμίων Πολέμων από τους στρατιωτικούς ιατρούς. Στην Αμερική η ύπνωση έχει εγκριθεί από τον Αμερικανικό Ιατρικό Σύλλογο ως θεραπευτική μέθοδος από το 1955, και οι πρώτες Πανεπιστημιακές έδρες δημιουργήθηκαν εκείνη τη χρονιά σε αρκετές Πολιτείες. Στην Ευρώπη ο Βρετανικός Σύλλογος Ψυχολόγων αποδέχτηκε την ύπνωση σα θεραπευτική μέθοδο το 1961. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον κύριο Γεωργιάδη, μόλις το 2017 το ΕΚΠΑ εκπόνησε πρόγραμμα εκπαίδευσης με τίτλο «Ύπνωση-χαρακτηριστικά και θεραπευτικές εφαρμογές».

*Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης είναι Πιστοποιημένος Υπνοθεραπευτής του V.ROSS CENTER

Όταν οι γονείς χωρίζουν, τα παιδιά επτά έως 14 ετών έχουν τα περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα

Ο χωρισμός των γονιών, με ή χωρίς διαζύγιο, είναι πιθανότερο να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των παιδιών τους ηλικίας επτά έως 14 ετών, ενώ το πρόβλημα είναι μικρότερο έως ανύπαρκτο για τα μικρότερα παιδιά, υποστηρίζει μια βρετανική έρευνα.

Πώς μπορεί κανείς να θεραπευτεί από τις βασανιστικές ψυχαναγκαστικές ιδέες

Περίπου 250.000 άτομα στην Ελλάδα μπορεί να αφορά η Ψυχαναγκαστική Καταναγκαστική Διαταραχή (ΨΚΔ) η οποία ενδέχεται να προσβάλλει το 2,5% του γενικού πληθυσμού μιας χώρας. Πρόκειται για μια πολύμορφη και συχνά χρόνια διαταραχή στην οποία παρατηρούνται ψυχαναγκαστικές ιδέες, εικόνες ή παρορμήσεις που επιμένουν,είναι δυσάρεστες, προκαλούν άγχος και δυσφορία, και το άτομο προσπαθεί να τις αποφύγει, ή να τις διώξει καταφεύγοντας κατά κανόνα σε καταναγκασμούς, επαναλαμβανόμενες δηλαδή, επίμονες κι επίπονες, μερικές φορές, συμπεριφορές.

Οι ενοικιαστές έχουν μεγαλύτερο στρες και χειρότερη υγεία σε σχέση με τους ιδιοκτήτες

Οι άνθρωποι που ζουν σε νοικιασμένο διαμέρισμα, έχουν μεγαλύτερο στρες και ενδείξεις χειρότερης υγείας σε σχέση με όσους ζουν σε δικό τους σπίτι (ιδίως αν είναι μονοκατοικία), σύμφωνα με μια νέα βρετανική έρευνα, την πρώτη του είδους της.

Αυξημένος ο κίνδυνος αυτοκτονίας μετά τη διάγνωση καρκίνου

Η πιθανότητα να αυτοκτονήσει κανείς μετά τη διάγνωση καρκίνου είναι σημαντικά αυξημένη, σύμφωνα με δύο νέες επιστημονικές έρευνες. 

Η συσχέτιση του θυμού με σωματικά προβλήματα και νέες θεραπευτικές επεμβάσεις

της Στυλιανής Φύσσα, ψυχολόγου, medlabnews.gr

Ο θυμός, είναι το πιο συχνό από τα αρνητικά εκφραζόμενα συναισθήματα, ενώ τα αμέσως επόμενα είναι το άγχος και η λύπη. Ο θυμός είναι ένα κύριο και πρωταρχικό συναίσθημα που είναι δύσκολο να ελεγχθεί, αλλά εμπερικλείει σωρεία αρνητικών συναισθήματων με βιολογικές κοινωνικές και σωματικές συνιστώσες .
Ο θυμός μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά στο να κινητοποιήσει κάποιον, να του δώσει την απαραίτητη ορμή για να αποκαταστήσει κάτι λαθεμένο επομένως αυτή είναι η επιβιοτική του αξία.
Στην παθολογική του εκφορά ωστόσο σχετίζεται με την ανικανότητα του ατόμου να τον εκφράσει. Έτσι τα συναισθήματα συσσωρεύονται δεν εκφράζονται με υγιή τρόπο και το άτομο ελαχιστοποιεί την ικανότητα του να σκέφτεται λογικά με αποτέλεσμα να βλάπτει τους άλλους.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει το άτομο σε απογοήτευση, φόβο, στεναχώρια, απόγνωση, έλλειψη αυτοπεποίθησης, ένταση, ζήλια και απόρριψη. Ο θυμός άλλωστε είναι ένα συναίσθημα που δεν επηρεάζει μόνο το άτομο αλλά επειδή σχετίζεται με την επιθετικότητα επηρεάζει άμεσα τις κοινωνικές του σχέσεις.
Ο θυμός προκαλεί βιολογικές αντιδράσεις. Πιο συγκεκριμένα ο θυμός πυροδοτεί εντυπωσιακές αλλαγές στο σώμα, στον εγκέφαλο, στα διάφορα όργανα-συστήματα ( κυρίως το ορμονικό και το καρδιαγγειακό).
Ο θυμός είναι ένας πολύ δυνατός μηχανισμός που πυροδοτεί βλάβες περισσότερο από την κατάθλιψη, και το χρόνιο άγχος, διότι εκλύονται ουσίες από τον οργανισμό που δρουν µε περισσότερη ταχύτητα και προκαλούν μεγαλύτερη ζημία στην καρδιά, απ' ότι σε άλλες ψυχικές καταστάσεις, στις οποίες παράγεται μόνον η αδρεναλίνη. Ο θυμός έχει ενοχοποιηθεί για διάφορα προβλήματα υγείας όπως προβλήματα πέψης (έλκος, κολίτιδα, γαστρίτιδα, ερεθισμένο έντερο) αρρυθμίες δερματικά προβλήματα, καρδιακή προσβολή, χαμηλό ανοσοποιητικό . Ο θυμός προκαλεί τόση ένταση στον οργανισμό, που οδηγεί σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
Από τις επιπτώσεις του κατανοούμε πόσο σημαντική είναι η διαχείριση του θυμού στην ζωή μας.
Καταρχάς πρέπει να συνειδητοποιήσουμε κατά πόσο ο θυμός επηρεάζει την ζωή μας. Αν καταλάβουμε οτι ο θυμός βρίσκεται συνεχώς ενώπιον μας τότε η βοήθεια από έναν εξειδικευμένο ψυχολόγο σε θέματα αντιμετώπισης θυμού θα ήταν ευεργετική.
Οι κυριότερες από τις πιο σύγχρονες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις με τις οποίες αντιμετωπίζεται ο θυμός είναι οι εξης, καταρχάς η εκπαίδευση του ατόμου στην λεγόμενη "Διεκδικητική συμπεριφορά” . Διεκδικητική συμπεριφορά σημαίνει την απευθείας και ειλικρινής έκφραση συναισθημάτων (τόσο θετικών όσο και αρνητικών), χωρίς αγωνία και άγχος μήπως και θυμώσουν κάποια άλλα άτομα. Μαθαίνει δηλαδή ο ενδιαφερόμενος να υποστηρίζει το εαυτό του με τρόπο που δεν παραβιάζει τα δικαιώματα κάποιου άλλου ατόμου. Έτσι αντιμετωπίζει τη ζωή με μια προσέγγιση που του επιτρέπει να διατηρήσει ή να ξαναποκτήσει τον έλεγχο στην ζωή του, κάτι που θα οδηγήσει σε ψηλότερο επίπεδο αυτοπεποίθησης και στην αίσθηση ότι μπορεί να αποφασίζει ο ίδιος για την πορεία του χωρίς να θυμώνει επειδή δεν μπορεί να διεκδικήσει με σωστό τρόπο όσα τον κάνουν ευτυχισμένο.
Η “συγχωρετηκότητα” ως παραδοσιακός όρος που ολοι γνωρίζουμε εντάσσεται ως χρήσιμο εργαλείο στα χέρια ενός ενημερωμένου θεραπευτή. Η συγχώρεση 'Σύμφωνα λοιπον με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Health Psychology το 2014 με την οποία οι ερευνητές πρότειναν ότι η διδασκαλία της συγχώρεσης μπορεί να είναι πολύτιμη για την ψυχική υγεία και να αποτελέσει μια πρώιμη στρατηγική παρέμβασης.
Η ομάδα των ψυχολόγων της Καλιφόρνιας εξέτασε 148 νεαρούς ενήλικες από το κολέγιο τεχνών του Midwest , που συμπλήρωσαν ερευνητικά δεδομένα σχετικά με το ιστορικό της σωματικού και συναισθηματικού στρες και την ευημερία και τις τάσεις τους ως προς το να "συγχωρούν” είτε τον εαυτό τους ή τους άλλους.
Οι ερευνητές έγραψαν ότι τα ευρήματά τους "δείχνουν για πρώτη φορά ότι η αμνησικακία αποτελεί ένα ισχυρό, ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα της ψυχικής και σωματικής υγείας ..." Συγκεκριμένα, στους συμμετέχοντες ανεξάρτητα από τα είδη και τα επίπεδα του stress που παρουσίαζαν, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι υψηλότερες συγχωρητικές τάσεις συνδέονταν με λιγότερα αρνητικά συμπτώματα της ψυχικής τους υγείας.
Επίσης η CBT γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία μπορεί να καταστήσει το άτομο υπεύθυνο να ανακαλύψει τα προειδοποιητικά σημάδια πριν από μια κρίση θυμού όπως π.χ η αύξηση παλμών, η εφίδρωση και αφού τα αναγνωρίσει να κάνει σταμάτημα αντίδρασης, δηλαδή να φύγει από το λεωφορείο που είναι γεμάτο και να πάρει το επόμενο ή να κανει μια μικρή βόλτα και αφού νιώσει ότι του περνούν τα συμπτώματα να ξαναμπεί πιο ήρεμος στο γεγονός. Η συναισθηματική εκπαίδευση που αποκτάει όποιος ασχολείται με την συμπεριφορική θεραπεία αυξάνει την ικανότητα του για να κατανοεί τις αντιδράσεις του, μαθαίνει πώς να ανταποκριθεί στο συναίσθημα του.
Η συνεργασία μας με έναν εξειδικευμένο ψυχολόγο θα μας βοηθήσει να απεμπλακούμε από το αίσθημα του θυμού και τις δυσμενείς επιπτώσεις του.

Στυλιανή Φύσσα
Ζαννή 53, Πειραιάς
eupsyxia@gmail.com

Κάτια Καραλή: Η ερευνήτρια του Χάρβαρντ που εξετάζει πώς το άγχος επιδρά στην ανάπτυξη φλεγμονωδών νόσων

Η Κάτια Καραλή είναι γιατρός με ειδίκευση στην Κλινική Μοριακή Γενετική. Εξειδικεύεται στους τομείς της φυσιολογίας και της παθοφυσιολογίας, της βιολογίας της αντίδρασης του οργανισμού στα θηλαστικά και την αλληλεπίδραση ανάμεσα στο ενδοκρινικό, το νευρικό και το ανοσοποιητικό σύστημα κατά την ανάπτυξη και την πρόοδο φλεγμονών.
Η ομάδα της χρησιμοποιεί τα αποτελέσματα από πειραματισμό σε ποντίκια για να διαγνώσει ασθένειες που εμφανίζονται στον άνθρωπο, σε συνδυασμό με κλινική έρευνα, για να αποσαφηνίσει το ρόλο των νευροπεπτιδίων στη ρύθμιση των φλεγμονών, την ανάπτυξη φυσικής ανοσίας και τις αλλαγές του μεταβολισμού στη διάρκεια της φλεγμονής.
Πήρε το πτυχίο της από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1986. Συνέχισε τις σπουδές της στο Ιατρικό Κέντρο Cedars-Sinai του UCLA στις ΗΠΑ και στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (ΝΙΗ) Bethesda του Maryland, σαν μεταδιδακτορική υπότροφος στην Ενδοκρινολογία. Μιλάει ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά.
Από το 1991 μετακόμισε στη Βοστόνη, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Παίδων του Χάρβαρντ σαν μεταδιδακτορική υπότροφος στο τμήμα Παιδιατρικής στον τομέα Ενδοκρινολογίας. Έλαβε την εκπαίδευσή της στο τμήμα Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ.
Το 1994 ξεκίνησε να εργάζεται στο τμήμα Παιδιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, αρχικά σαν Καθηγήτρια και ύστερα σαν Επίκουρη Καθηγήτρια. Έλαβε το βραβείο από το Τμήμα Ιατρικής και αρκετά κρατικές και μη κρατικές υποτροφίες, συμπεριλαμβανομένου του ιδρύματος March of Dimes και υποτροφιών KO8 και RO1 του Εθνικού Ινστιτούτου Διαβήτη, Νόσων του Πεπτικού και των Νεφρών -ΝΙDDKD.
Συνεργάζεται με το Τμήμα Ενδοκρινολογίας του Νοσοκομείου Παίδων, στο Τμήμα Γαστροεντερολογίας και στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Διατροφής στο Νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης, της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ στη Βοστόνη.
“Το κύριο ενδιαφέρον του εργαστηρίου μου είναι η μελέτη του ρόλου των ορμονικών παραγόντων που μεσολαβούν στην αντίδραση του άγχους, στα μεταβολικά «μονοπάτια» που ελέγχουν την πρόοδο των αντιδράσεων στη φυσική ανοσία και τις μεταβολικές προκλήσεις/παράγοντες άγχους. Στόχος μας είναι να αξιοποιήσουμε τα ευρήματά μας από προ-κλινικές μελέτες σε συνδυασμό με την πρόοδο στη γενετική που αφορά τον άνθρωπο, για να αναπτύξουμε νέα εργαλεία για τις ασθένειες του ανθρώπου που συνδέονται με την προσαρμογή σε εξωτερικούς και εσωτερικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες άγχους. Μια τέτοια γνώση μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων και γνώσεων όσον αφορά την εξατομικευμένη ιατρική” εξηγεί η Κάτια Καραλή.
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων