Έρευνα δείχνει ότι το αβοκάντο διαθέτει σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση
Συγκλονίζει ο Αντίνοος Αλμπάνης μιλώντας για την μάχη του με τον καρκίνο και τη μοναξιά
medlabnews.gr iatrikanea
Ο Αντίνοος Αλμπάνης παραχώρησε μια συγκλονιστική συνέντευξη στην εκπομπή του Κώστα Τσουρού που έκανε πρεμιέρα αυτό το Σαββατοκύριακο μέσα από τη συχνότητα του Mega.
Ο αγαπημένος ηθοποιός που είδε τις μετοχές του να ανεβαίνουν κατακόρυφα με τη συμμετοχή του στη σειρά Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, μίλησε για όλα.
«Δεν περίμενα να μπει το Maestro στο Netflix. Είχα δεν ένα πρώτο cut αρκετούς μήνες πριν παιχτεί στην τηλεόραση και είχα σοκαριστεί με την ποιότητα της εικόνας. Θύμιζε πάρα πολύ ξένη παραγωγή», είπε αρχικά ο δημοφιλής ηθοποιός για τη συμμετοχή του σε αυτή την παραγωγή.
Αναφορικά με την αποτυχία, το πώς τη διαχειρίζεται, αλλά και τα σχόλια για τις αναρτήσεις του στα social media, είπε:
«Είμαι καλά συμφιλιωμένος με την αποτυχία».
«Προτιμώ μία αποτυχία από την οποία κάτι μαθαίνω, παρά από μία επιτυχία που με έχει βαλτώσει. Δεν είμαστε στο 1992, είμαστε στο 2023. Πια νομίζω ότι τα έχουμε ξεπεράσει αυτά. Δεν έχει κανένας καμία υποχρέωση να με παρακολουθεί στο Instagram», εξήγησε.
Όσο για την περιπέτειά του με τον καρκίνο, δήλωσε: «Καταλαβαίνεις λίγο απότομα και σκληρά το εφήμερο των πραγμάτων. Εκεί είναι που πρέπει να κάνεις 10 βήματα πίσω και να αρχίζεις να ζεις. Μην αφήνεις κανένα λεπτό να πηγαίνει χαμένο. Έχω αφήσει πολλά λεπτά να πάνε χαμένα στη ζωή μου σκεπτόμενος διάφορα πράγματα, δεν με νοιάζει πια. Η ζωή μου είναι δική μου και θέλω να τη ζήσω, όπως εγώ επιθυμώ».
Τέλος, είπε για την προσωπική του ζωή:
Ο Αντίνοος Αλμπάνης, μίλησε και για τη μοναξιά στην προσωπική του ζωή λέγοντας χαρακτηριστικά: «Κανένας δεν έχει έρθει στη ζωή μου, είμαι σαν την καλαμιά στον κάμπο».
Έχει σύνδρομο Down και της είχαν πει ότι δεν θα περπατήσει και δεν θα μιλήσει ποτέ. Τώρα είναι μοντέλο του Gucci και μπήκε στη Vogue
medlabnews.gr iatrikanea
Σε ηλικία 21 ετών, η Ellie Goldstein μόλις παρέλαβε τα κλειδιά του σπιτιού που αγόρασε, σε μια όμορφη περιοχή του Essex, χάρη στα έσοδά της από τις δουλειές του μόντελινγκ, συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισής της στο πιο πολυπόθητο εξώφυλλο: σε αυτό του περιοδικού Vogue, τον περασμένο Μάιο.
Όπως παρατήρησε η εταιρεία ενυπόθηκων δανείων, η οποία επιβεβαίωσε την επιλεξιμότητα της Ellie με βάση τα έσοδά της των τριών τελευταίων ετών, το να είναι σε θέση να αγοράσει ένα σπίτι σε ηλικία κατά την οποία οι περισσότεροι κάθονται επισφαλώς πάνω σε ένα βουνό από φοιτητικά χρέη -σπουδάζει ταυτόχρονα παραστατικές τέχνες σε κολέγιο- αποτελεί μεγάλο επίτευγμα.
Στην πραγματικότητα, λαμβάνοντας υπ' όψιν την πρόβλεψη του γιατρού όταν γεννήθηκε η Ellie ότι, λόγω συνδρόμου Down, «δεν θα περπατήσει ή δεν θα μιλήσει ποτέ», αλλά και την πρόταση μιας νοσοκόμας στους γονείς της, αν ήθελαν, απλώς να την «αφήσουν» στο νοσοκομείο, αυτό μοιάζει με θαύμα.
Η Ellie, η οποία έχει επίσης γράψει βιβλίο για τη ζωή της, με τον εύστοχο τίτλο «Against All Odds» («Ενάντια σε κάθε πρόβλεψη»), αναφέρει «Έτσι, τώρα είμαι μοντέλο, συγγραφέας, φοιτήτρια και ιδιοκτήτρια σπιτιού», ακτινοβολώντας υπερηφάνεια. «Θα ήθελα να το πω αυτό στον γιατρό που έλεγε ότι δεν θα περπατήσω ή δεν θα μιλήσω ποτέ!» παραδέχεται.
Έχει αψηφήσει όλες τις προβλέψεις από τη γέννησή της τον Δεκέμβριο του 2001, συνεχίζοντας να γράφει ιστορία ως το πρώτο μοντέλο με σύνδρομο Down που συμμετείχε σε μεγάλες διεθνείς καμπάνιες - η Gucci την προσέλαβε για τις διαφημίσεις της Unconventional Beauty, ενώ το 2020 βρέθηκε στο εξώφυλλο της ιταλικής Vogue.
Ο πρώτος, δύσκολος καιρός της διάγνωσης
Κατά τη γέννησή της πολυάριθμες προγεννητικές εξετάσεις δεν είχαν ανιχνεύσει καμία ανωμαλία, οπότε οι γονείς της και το ιατρικό προσωπικό σοκαρίστηκαν όταν ανακάλυψαν ότι η Ellie είχε σύνδρομο Down, καθώς και καρδιακά προβλήματα που απαιτούσαν χειρουργική επέμβαση για τη διάσωση της ζωής της, αφού γεννήθηκε με καισαρική τομή.
Η μητέρα της, η 59χρονη Yvonne, η οποία στήριξε την Ellie σε κάθε της βήμα, παραδέχεται ότι κατά τη διάρκεια εκείνων των πρώτων εβδομάδων δυσκολεύτηκε να αποδεχθεί τη διάγνωση της κόρης της, ακόμη και να δεθεί μαζί της.
Το τάισμα, το άλλαγμα της πάνας και το κοίμισμα γίνονταν από τον μπαμπά τής Ellie, τον Mark, 63 ετών, διαχειριστή ακινήτων, ο οποίος έλεγε στην Yvonne «θα το παίρνουμε μέρα με τη μέρα», ενώ εκείνη φρόντιζε τη μεγαλύτερη κόρη τους, την Amy, σήμερα 29 ετών.
«Ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκαν το θέμα οι γιατροί, που πρότειναν αν θέλαμε να την παραδώσουμε, με έκανε νευρική στο να πλησιάσω την Ellie» θυμάται η Yvonne.
«Δεν μπορούσα να δεθώ πραγματικά. Σκεφτόμουν: "Ποιος ο λόγος να έρθω κοντά της; Δεν πρόκειται να είναι εδώ για πολύ καιρό". Ήμουν πολύ μπερδεμένη σχετικά με το τι σήμαιναν όλα αυτά - μας είπαν απλώς να "διαβάσουμε τα φυλλάδια", αλλά δεν μου άφησαν καμία αμφιβολία ότι ήταν κακό».
Στην πραγματικότητα, μέσα σε λίγες εβδομάδες από τη γέννησή της, καθώς η Ellie άρχισε να ανταποκρίνεται στους γονείς της με ένα χαμόγελο, η Yvonne, η οποία λέει ότι αυτή και ο Mark δεν συζήτησαν ποτέ να μην κρατήσουν την κόρη τους, διαπίστωσε ότι τα μητρικά της ένστικτα υπερίσχυσαν όλων των φόβων για το μέλλον και όντως άρχισε να αναπτύσσεται ένας δεσμός.
Αν και η Yvonne εκείνες τις πρώτες ημέρες δυσκολευόταν ακόμα και το να κοιτάξει το πρόσωπο της κόρης της -με τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του Down-, τώρα αναγνωρίζει ότι είναι όμορφο.
Τόσο όμορφο, μάλιστα, που έχει κοσμήσει τα εξώφυλλα πολλών περιοδικών, όπως το Elle και το Glamour, έχει εμφανιστεί σε διαφημιστικές καμπάνιες για τις εταιρείες Gucci Beauty, Adidas, TK Maxx, Body Shop, Boots, Spotify, Victoria's Secret και Sports Direct. Επίσης, έχει «κρεμαστεί» ακόμη και στην Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων στο Λονδίνο σε δύο περιπτώσεις.
Η Ellie έχει ταξιδέψει στη Σουηδία, στην Ιταλία και στη Γερμανία για φωτογραφήσεις, ενώ μόλις έκανε την εμφάνισή της στην πασαρέλα της Εβδομάδας Μόδας του Λονδίνου, παρουσιάζοντας σχέδια από δύο εταιρείες: London Represents και Unhidden. Αργότερα αυτόν τον μήνα θα μεταβεί στο Παρίσι για να παραλάβει το διάσημο βραβείο Business of Fashion.
Εκτός από το ότι στις φωτογραφήσεις «της φέρονται σαν να είναι πριγκίπισσα», η Ellie έχει επίσης κατακλυστεί από δώρα σχεδιαστών -ρούχα και τσάντες από Gucci και Kurt Geiger- και βοήθησε στη δημιουργία του δικού της φορέματος για την Adidas, ανοιχτό ροζ με την επιγραφή «Role Model» στην πλάτη.
Βοήθησε τη Mattel στην προώθηση της κούκλας Barbie με σύνδρομο Down Όταν, νωρίτερα φέτος, η Mattel λάνσαρε την πρώτη της Barbie με σύνδρομο Down, η εταιρεία προσέλαβε την Ellie για να βοηθήσει στην προώθηση της κούκλας.
«Έχω κάνει τόσο πολύ μόντελινγκ και το λατρεύω» λέει η Ellie, φανερά ενθουσιασμένη, και συνεχίζει: «Μου στέλνουν αυτοκίνητα να με παραλάβουν, μου δίνουν μαγειρεμένο πρωινό, και υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που μου φτιάχνουν τα μαλλιά και το μακιγιάζ και διαλέγουν υπέροχα ρούχα για μένα. Και λάτρεψα να κάνω τη δουλειά της Barbie - ήταν υπέροχο να βλέπω επιτέλους μια κούκλα που μου έμοιαζε».
«Δεν θα περπατήσει, ούτε θα μιλήσει. Αφήστε την στο νοσοκομείο» Η Yvonne, όπως είναι λογικό, δεν θα μπορούσε να είναι πιο περήφανη. «Λέω συχνά στον Mark "Μπορείς να πιστέψεις πώς εξελίσσονται τα πράγματα;". Οι άνθρωποι αναγνωρίζουν πραγματικά την Ellie όταν βγαίνουμε έξω, κι αν ψάξεις στο Google το όνομά της, βρίσκεται παντού. Φυσικά, η Ellie είναι ξεχωριστή για εμάς, αλλά είναι υπέροχο που και ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί τώρα να δει πόσο καταπληκτική είναι. Είναι η απόδειξη ότι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν δυσκολίες είναι ικανοί για πολύ περισσότερα απ' ό,τι κάποιοι νομίζουν» περιγράφει.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον γιατρό που μπήκε στο δωμάτιό μου μετά τον τοκετό κρατώντας την ψηλά και είπε: "Αυτή είναι η Ellie, έχει σύνδρομο Down. Δεν θα περπατήσει ούτε θα μιλήσει. Δεν θα πάει στο πανεπιστήμιο". Ή τη νοσοκόμα που ήρθε και είπε: "Θέλετε να την αφήσετε εδώ; Αυτό έκανε και η τελευταία μαμά με ένα τέτοιο παιδί".
Ευτυχώς, μέσα σε λίγες εβδομάδες καταλάβαμε ότι ήταν έξυπνη, αυθάδης και αποφασισμένη. Έτσι, αποφασίσαμε: θα την αναθρέψουμε πρώτα ως Ellie και θα παραμερίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το ότι πάσχει από σύνδρομο Down».
Σε ηλικία πέντε μηνών, όταν η Ellie θεωρήθηκε αρκετά μεγάλη και δυνατή για να αντεπεξέλθει, εισήχθη στο νοσοκομείο Great Ormond Street του Λονδίνου για μια δεκάωρη επέμβαση στην καρδιά της, μια πάθηση με την οποία γεννιούνται έως και τα μισά μωρά με σύνδρομο Down.
Οι δύσκολες επεμβάσεις στην καρδιά
Με μια μικρή καρδιά που χρειαζόταν τόσο πολλές επεμβάσεις, οι πιθανότητες να μην επιβιώσει από το χειρουργείο ήταν μεγάλες.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αίσθηση του αίματος που έτρεχε από το σώμα μου όταν έπρεπε να υπογράψω τα έντυπα συγκατάθεσης, γνωρίζοντας ότι οι κίνδυνοι για τη ζωή της Ellie ήταν τόσο υψηλοί, αλλά ακόμη υψηλότεροι αν δεν χειρουργούνταν» θυμάται η Yvonne, με δάκρυα να γεμίζουν τα μάτια της.
Η Yvonne και ο Mark περπατούσαν στους δρόμους του Λονδίνου για ώρες, πολύ ανήσυχοι «για να πουν έστω και μια λέξη ο ένας στον άλλον».
Όταν επέστρεψαν στο νοσοκομείο, έμαθαν ότι οι χειρουργοί αγωνίστηκαν να κάνουν την καρδιά της Ellie να λειτουργήσει ξανά, αφού την έβγαλαν από το bypass, και ότι η ανάρρωσή της τις επόμενες 48 ώρες θα ήταν κρίσιμη.
Πέρασε δέκα ημέρες στην εντατική και άλλη μια εβδομάδα στη μονάδα υψηλής εξάρτησης. Όμως, ως μαχήτρια που είναι, ανάρρωσε και, μετά από τρεις εβδομάδες, οι Goldsteins πήραν την κορούλα τους στο σπίτι.
Η προσέγγισή τους να μην αφήσουν την κατάστασή της να γίνει το πιο σημαντικό πράγμα για την Ellie τής βγήκε σε καλό.
Αψηφώντας τις προβλέψεις
Σε αντίθεση με τις προβλέψεις, μπορούσε να κάνει μερικά βήματα σε ηλικία 18 μηνών, αν και η πρόοδος ήταν πιο αργή απ' ό,τι στα περισσότερα παιδιά της ηλικίας αυτής, καθώς οι γονείς της εργάζονταν για την οικοδόμηση του μυϊκού της τόνου, με τη βοήθεια της φυσιοθεραπείας και, μέχρι τα τρίτα της γενέθλια, μιλούσε με προτάσεις.
Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι, όταν η Ellie ξεκίνησε τα μαθήματα στο τοπικό, κανονικό, κρατικό σχολείο, στο Ilford του Essex, ήταν ήδη σε θέση να διαβάσει, χάρη στην αγάπη της για τα βιβλία Topsy And Tim. Ωστόσο, τα σχολικά της χρόνια δεν ήταν τόσο απλά.
Παρόλο που τα παιδιά ήταν φιλόξενα, η Yvonne είχε την εντύπωση ότι ορισμένοι από τους γονείς, ακόμη και ο διευθυντής, ήταν λιγότερο ενθουσιασμένοι με την Ellie.
«Είχαμε κοιτάξει σε κάποια από τα ειδικά σχολεία, και τα παιδιά δεν ήταν τόσο ικανά όσο η Ellie, οπότε ξέραμε ότι ήταν καλύτερο για εκείνη να είναι κοντά σε παιδιά που θα μπορούσε να θαυμάσει και να... αντιγράψει τη συμπεριφορά τους» παραδέχεται η Yvonne.
«Αλλά άκουγα τους γονείς να λένε: "Δεν θα έπρεπε να είναι εδώ". Νομίζω ότι αυτό συνέβαινε επειδή συνήθιζαν να μπερδεύουν την κατάστασή της με τον χαρακτήρα της -είναι ζωηρή, σκανταλιάρα- και ήθελαν να μάθουν γιατί ήταν αναιδής και προσπαθούσε να πάρει τα βιβλία των άλλων παιδιών στο σπίτι στην τσάντα της. Τους έλεγα ότι ήταν επειδή αγαπούσε τα βιβλία.
Μια από τις μητέρες με αποκαλούσε "φροντίστρια της Ellie". Μια άλλη παραπονέθηκε ότι η Ellie είχε ρίξει το παλτό του παιδιού της από την κρεμάστρα στο πάτωμα.
Ήταν εύκολος στόχος και η διευθύντρια δεν βοήθησε. Μια φορά τηλεφώνησε για να πει πως η Ellie είχε σπάσει την τουαλέτα βγάζοντας το χερούλι από τον τοίχο και έπρεπε να της επισημάνω ότι δεν ήταν η Superwoman».
Πράγματι, με ύψος μόλις 1,45 μ., είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι κάποιος θα αισθανόταν άσχημα με την Ellie, η οποία είχε πάντα μαζί της στην τάξη έναν βοηθό μαθησιακής υποστήριξης.
Παρόλο που δυσκολευόταν με τη γραφή και τα μαθηματικά, όταν η Ellie πήγε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στα 11 της χρόνια, μια αξιολόγηση έδειξε ότι είχε ηλικία ανάγνωσης 18 ετών.
Μόνο όταν προχώρησε σε αυτό το επόμενο στάδιο οι γονείς της είπαν στην Ellie ότι είχε σύνδρομο Down, κατόπιν συμβουλής του υπευθύνου ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών του σχολείου.
«Δεν ξέραμε πώς να της το πούμε, γιατί η Ellie κοιτούσε πάντα στον καθρέφτη και έλεγε "είμαι τέλεια"» λέει η Yvonne. Η Ellie, χαμογελώντας, προσθέτει: «Φυσικά! Είμαι πραγματικά χαριτωμένη».
«Ανησυχούσα ότι αυτό θα επηρέαζε την αυτοπεποίθησή της και τον χαρακτήρα της» εξομολογείται η Yvonne.
«Το σχολείο πρότεινε να κοιτάξουμε ένα βιβλίο με την Ellie, το οποίο εξηγούσε ότι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα και μπορεί να πάρει περισσότερο χρόνο για να τα πετύχεις αν έχεις Down. Είχε εικόνες και θυμάμαι την Ellie να τις κοιτάζει και να λέει: "Δεν μοιάζω έτσι. Είμαι εγώ"».
Ενώ έκανε φίλους και απολάμβανε τα μαθήματα, όταν η Ellie ήταν 13 ετών, η ζωή στο σχολείο είχε γίνει πολύ απαιτητική και έμπαινε σε μπελάδες επειδή «έκανε θέατρο» στην τάξη.
Ο διευθυντής εξήγησε ότι, καθώς δεν θα ήταν ικανή να δώσει εξετάσεις για το απολυτήριο λυκείου (GCSE) και δεν προσέφεραν μια λιγότερο απαιτητική εναλλακτική λύση, η Ellie θα έπρεπε να μεταφερθεί σε ειδικό σχολείο για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.
Εκεί, από τη δέκατη τάξη, η Ellie άνθησε και πέρασε τα Entry Level Certificates (ELCs), τα οποία προσφέρονται σε παιδιά που δυσκολεύονται να φτάσουν τον χαμηλότερο βαθμό στο GCSE.
Πώς ξεκίνησε η καριέρα της στο μόντελινγκ
Έτσι, η Ellie έπρεπε στη συνέχεια να μεταβεί σε διαφορετικό, ειδικό σχολείο, όπου ένιωθε λιγότερο υποστηρικτική. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησε η καριέρα της στο μόντελινγκ.
Ένας φίλος της Yvonne είχε δει τον διευθυντή ενός «περιεκτικού» πρακτορείου ταλέντων, το Zebedee -το οποίο δουλεύει με άτομα με αναπηρίες και ορατές διαφορές- στην τηλεόραση και πρότεινε την Ellie, της οποίας η αγαπημένη ασχολία ήταν πάντα το τραγούδι και ο χορός.
Η Yvonne επικοινώνησε με τη Zebedee, η οποία, μετά από μια δοκιμαστική φωτογράφηση, πρόσθεσε την Ellie στα βιβλία της το 2016.
Οκτώ μήνες αργότερα η Ellie εμφανίστηκε στη χριστουγεννιάτικη διαφήμιση του Superdrug. «Μου άρεσε!» λέει η Ellie. «Χόρεψα και φόρεσα γκλίτερ στα μαλλιά». Μόνο οι φωτογραφίες της Ellie στον ιστότοπο Gucci προσείλκυσαν 7.000 σχόλια. Ωστόσο, ενώ σχεδόν όλα ήταν υποστηρικτικά, οι επιθέσεις από τρολ ήταν, δυστυχώς, αναπόφευκτες.
Παρ' όλα τα επιτεύγματά της, η Ellie δεν είναι εντελώς ανεξάρτητη όπως οι περισσότερες 21 κοπέλες στην ηλικία της. Μάλιστα, δεν έχει βγει ποτέ από το σπίτι χωρίς έναν από τους γονείς της ή την αδερφή της. «Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικά προστατευτική, αλλά είναι ευάλωτη. Mιλάει σε όλους» λέει η Yvonne, η οποία παράτησε τη δουλειά της φροντίστριας πριν από τρία χρόνια για να συνοδεύει την Ellie σε αναθέσεις εργασίας. «Οι φίλοι λένε "πρέπει να την αφήσεις να το κάνει" αλλά δεν νιώθω άνετα με αυτό» αναφέρει. Ωστόσο, η Ellie υπερηφανεύεται ότι είχε «περίπου 20 φίλους» -τόσο πολλούς που δεν θυμάται όλα τα ονόματά τους- αν και η Yvonne τη συνόδευε σε οποιαδήποτε ραντεβού είχε.
«Της αρέσουν τα αγόρια» λέει η Yvonne, γελώντας, καθώς η Ellie προσθέτει με ενθουσιασμό: «Ναι!». Το να εκτίθεσαι στο κοινό, ειδικά όταν εργάζεσαι στον τομέα του μόντελινγκ, μπορεί φυσικά να είναι ένα ευάλωτο μέρος για οποιονδήποτε, ειδικά για μια κοπέλα με σύνδρομο Down. Η Yvonne, λοιπόν, παρακολουθεί στενά και τον λογαριασμό της Ellie στο Instagram -που έχει 89.300 followers-, διαγράφοντας ακατάλληλα μηνύματα.
Αν και οι Γκόλντσταϊν δεν γνωρίζουν αν η Έλι θα μπορέσει ποτέ να ζήσει μόνη της, την έχουν ενθαρρύνει να αγοράσει το δικό της σπίτι, όπου θα ζήσουν μαζί της, διατηρώντας παράλληλα το σπίτι της οικογένειας. Μάλιστα, την ενθαρρύνουν να μάθει μαγειρικές και οικοκυρικές δεξιότητες ώστε να είσαι και πιο ανεξάρτητη.
«Πρέπει να σκεφτούμε πώς θα τα καταφέρει όταν δεν θα είμαστε κοντά μας» σημειώνει η Yvonne, απηχώντας τις ανησυχίες πολλών γονέων παιδιών με ειδικές ανάγκες. «Η αδερφή της, η Amy, προφανώς, πάντα θα την προσέχει και θα ασχολείται με τα οικονομικά, αλλά δεν θα μετέφερα την ευθύνη για την Ellie στην Amy, η οποία έχει τη δική της ζωή».
Το πιο συναρπαστικό πράγμα για το νέο της σπίτι, τριών υπνοδωματίων, λέει η Ellie, είναι ότι έχει μια λιμνούλα με ψάρια, η οποία θα πρέπει να καλυφθεί όταν ο δίχρονος ανιψιός της, ο γιος της Amy, Blake, τον οποίο «λατρεύει», θα τους επισκέπτεται. «Μια μέρα θα ήθελα πολύ να γνωρίσω κάποιον ξεχωριστό και να παντρευτώ. Θα φορέσω ένα μεγάλο λευκό φόρεμα και θα κάνω έναν ιδιαίτερο χορό στον γάμο μου. Ο Blake θα φορέσει ένα μικρό κοστούμι και θα γίνει ο παράνυμφός μου» περιγράφει.
Στο μεταξύ, η Ellie, που σπουδάζει δράμα και χορό στο New City College στο Ανατολικό Λονδίνο, έχει φιλοδοξίες να ασχοληθεί με το μόντελινγκ και στην Αμερική, και να ασχοληθεί με την υποκριτική, καθώς θα ήθελε πολύ να συμμετάσχει σε μία από τις αγαπημένες της σειρές, στο EastEnders ή στο Coronation Street.
«Η μαμά μου πιστεύει σε εμένα και με βοηθά να πετύχω όλα όσα θέλω» αναφέρει, κοιτάζοντας με αγάπη την Yvonne. «Δεν άφησε ποτέ κανέναν να με κρατήσει πίσω. Με κάνει να νιώθω χαρούμενη που ακούω από τους γονείς τους ότι υπάρχουν παιδιά με σύνδρομο Down που με έχουν σε εκτίμηση και εμπνέονται από εμένα. Νομίζω ότι όλοι χρειαζόμαστε ένα πρότυπο».
«Όλοι πρέπει να βλέπουμε ανθρώπους που μας μοιάζουν στα περιοδικά, αλλά και στην τηλεόραση. Ποτέ δεν το είδα όταν μεγάλωνα, οπότε μου αρέσει που μπορώ να το κάνω για άλλους ανθρώπους» καταλήγει η Ellie.
Daily Mail
Μετά από τα Χανιά και στην Πάτρα βρέθηκε ο θανατηφόρος candida auris. Σε 3 χρόνια προκάλεσε 122 θανάτους
Αυξάνεται η διασπορά του μύκητα candida auris στα ελληνικά νοσοκομεία, ενός από τα παθογόνα που ενοχοποιούνται για ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.
Candida auris.
Και στην Πάτρα βρέθηκε candida auris
Κόλλησε τον επικίνδυνο μύκητα ενώ νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΠΓΝΠ, στο Ρίο.
Ο ασθενής εξερχόμενος τον περασμένο Ιούλιο από τεχνητό κώμα διαπιστώθηκε ότι είχε προσβληθεί από τον μύκητα, ο οποίος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος εάν εισχωρήσει στον ανθρώπινο οργανισμό, ειδικά σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα και έχει υψηλό βαθμό μεταδοτικότητας.
Ο εν λόγω ασθενής μετά τη ΜΕΘ οδηγήθηκε σε δωμάτιο απομόνωσης του Τμήματος Νευροχειρουργικής, όπου σύμφωνα με την αναφορά της καταγγελλούσας βρήκε εκεί και άλλον ασθενή από τη ΜΕΘ που νοσηλευόταν για έξι μήνες, καθώς είχε προσβληθεί από τον ίδιο μύκητα, ενώ τις επόμενες ημέρες ακολούθησαν και άλλοι με το ίδιο πρόβλημα, πάντα από τη ΜΕΘ του ΠΓΝΠ.
Φάρμακο αντιιικό κατά του κοροναϊού οδηγεί σε μεταλλάξεις και σε νέες παραλλαγές του ιού
medlabnews.gr iatrikanea
Αντιικό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ασθενών με Covid-19 μπορεί να προκαλεί μεταλλάξεις στον ιό και να τροφοδοτεί την εξέλιξη νέων παραλλαγών, δήλωσαν επιστήμονες.
Νέα έρευνα που εστίασε στο αντιικό φάρμακο έδειξε πως τελικά μπορεί να προκαλεί μεταλλάξεις στον κοροναϊό και να τροφοδοτεί την εξέλιξη νέων παραλλαγών. Το συγκεκριμένο φάρμακο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ασθενών με κοροναϊό και πωλείται με την εμπορική ονομασία Lagevrio. Ωστόσο οι ερευνητές βρήκαν στοιχεία ότι ο ιός μπορεί μερικές φορές να επιβιώσει, οδηγώντας σε μεταλλαγμένες εκδοχές που περιστασιακά εξαπλώνονται σε άλλους ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η μολνουπιραβίρη έχει δημιουργήσει πιο επικίνδυνες παραλλαγές του Covid, αλλά οι επιστήμονες είπαν ότι οι μεταλλάξεις αύξησαν τη γενετική ποικιλότητα του ιού στη φύση και παρείχαν περισσότερες επιλογές για μελλοντική εξέλιξη.
Τα ευρήματα είναι σημαντικά για τις συνεχείς αξιολογήσεις των κινδύνων και των οφελών της μολνουπιραβίρης και άλλων φαρμάκων υπό ανάπτυξη που λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο, λένε οι ερευνητές.
Οι μεταλλάξεις ήταν πιο συχνές σε χώρες που χρησιμοποιούσαν τη μεγαλύτερη ποσότητα μολνουπιραβίρης.
Μέσα από το περιοδικό Nature παρουσιάζονται τα στοιχεία των επιστημόνων, που υποδηλώνουν ότι η μολνουπιραβίρη μπορεί περιστασιακά να παράγει εξαιρετικά μεταλλαγμένες αλλά βιώσιμες μορφές του ιού SARS-CoV-2.
Οι μεταλλάξεις που διαπιστώθηκαν από τις μελέτες
Το πρώτο στοιχείο εμφανίστηκε όταν οι ερευνητές μελέτησαν παγκόσμιες βάσεις δεδομένων που περιείχαν περισσότερα από 15 εκατομμύρια γονιδιώματα του κοροναϊού. Οι επιστήμονες βρήκαν χαρακτηριστικές μεταλλάξεις σε ιούς από το 2022, μετά την εισαγωγή της μολνουπιραβίρης. Καθώς το φάρμακο μεταλλάσσει το RNA του ιού, αυξάνει το ποσοστό συγκεκριμένων μεταλλάξεων σε ορισμένες περιοχές του γενετικού κώδικα.
Επιπλέον οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι χαρακτηριστικές μεταλλάξεις ήταν πιο συχνές σε χώρες που χρησιμοποιούσαν τη μεγαλύτερη ποσότητα μολνουπιραβίρης, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία. Περαιτέρω αναλύσεις διαπίστωσαν ότι οι μεταλλάξεις ήταν πιο συχνές σε ιούς που ελήφθησαν από ηλικιωμένους ασθενείς που είχαν περισσότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε θεραπεία με το φάρμακο.
Σύμφωνα με πληροφορίες από την Guardian, ως τελευταίο αποδεικτικό στοιχείο, οι επιστήμονες επέλεξαν έναν αριθμό δειγμάτων ιού στην Αγγλία που έφεραν τις χαρακτηριστικές μεταλλάξεις και ρώτησαν την Υπηρεσία Ασφάλειας Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου ποιοι ασθενείς είχαν λάβει θεραπεία με το φάρμακο. Αυτός ο αριθμός ήταν πολύ υψηλότερος από το αναμενόμενο, κάτι που υποδηλώνει και πάλι ότι οφείλεται στη μολνουπιραβίρη.
Οι περισσότερες μεταλλάξεις του ιού αναμένεται να τον αποδυναμώσουν παρά να τον κάνουν πιο επικίνδυνο. Πιθανόν τα ευρήματα να εξηγούν γιατί ενώ η μολνουπιραβίρη μειώνει τα επίπεδα του ιού την πρώτη εβδομάδα, τα επίπεδα φαίνεται να αυξάνονται ξανά στις δύο εβδομάδες. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί εάν το φάρμακο εξουδετερώσει τον ιό, αλλά δημιουργήσει μεταλλαγμένες εκδόσεις που είναι καλύτερες στην αποφυγή της ανοσοποιητικής άμυνας των ασθενών.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε το molnupiravir;
Ο Stephen Griffin, καθηγητής ιολογίας του καρκίνου στο Πανεπιστήμιο του Leeds, που δεν συμμετείχε στη μελέτη, είπε: «Λαμβάνοντας αυτά τα νέα στοιχεία υπάρχει η πρόταση ότι πρέπει να σκεφτούμε εάν η μολνουπιραβίρη θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνη της– αλλά δεν θα πρέπει να απορριφθεί και θα μπορούσε να είναι πολύτιμη εάν τη χρησιμοποιούσαμε σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα».
Μεταξύ των 150 επιχειρήσεων με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην Ευρώπη η Bristol Myers Squibb
medlabnews.gr iatrikanea
Η βιοφαρμακευτική εταιρεία Bristol Myers Squibb (BMS) προσθέτει στο ενεργητικό της μία ακόμη
κορυφαία αναγνώριση από τον οργανισμό Great Place to Work, καθώς πλέον
κατατάσσεται μεταξύ των 150 επιχειρήσεων με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον
στην Ευρώπη! Ειδικότερα, στο πλαίσιο του θεσμού Best Workplaces™ in Europe 2023, η BMS κατέλαβε την 21η θέση στην
κατηγορία των πολυεθνικών οργανισμών με 50 έως 250 εργαζόμενους. Η σημαντική
αυτή πιστοποίηση οφείλεται στα εξαιρετικά αποτελέσματα που σημείωσαν στην
έρευνα Trust Index™ οι εργαζόμενοι της εταιρείας στην Ελλάδα, την Ιταλία και
την Ιρλανδία.
Τα τελευταία χρόνια, η Bristol Myers Squibb σε παγκόσμιο
επίπεδο ενισχύει την επένδυσή της στη διαμόρφωση μιας εταιρικής κουλτούρας που
εστιάζει στην έμπρακτη προαγωγή των αρχών της Διαφορετικότητας και Συμπερίληψης
και τη δημιουργία ενός εργασιακού περιβάλλοντος όπου κάθε εργαζόμενος
αισθάνεται καλοδεχούμενος, ασφαλής και ισότιμο μέλος της ομάδας. Ως καρπός
αυτής της επένδυσης, η υψηλή βαθμολογία των ανθρώπων της BMS σε Ελλάδα, Ιταλία
και Ιρλανδία, αντικατοπτρίζει τον υψηλό βαθμό εμπιστοσύνης τους στην εταιρεία,
αλλά και ικανοποίησης από τις παροχές που απολαμβάνουν, τις συνθήκες εργασίας,
τις προοπτικές ανάπτυξης και εξέλιξης, καθώς και την έμφαση που δίνει η
εταιρεία στην προαγωγή της συνολικής ευημερίας τους.
Με αφορμή την ανακοίνωση της διάκρισης, η Γενική Διευθύντρια της Bristol Myers Squibb
Ελλάδας, Ελισάβετ Προδρόμου, δήλωσε: «Στη Bristol Myers Squibb Ελλάδας
είμαστε διπλά υπερήφανοι για την κατάταξη του οργανισμού στη Λίστα Best
Workplaces™ in Europe 2023, καθώς η βαθμολογία που συγκέντρωσαν οι απαντήσεις
των ανθρώπων μας διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη λήψη της σημαντικής αυτής
πιστοποίησης. Η αναγνώριση αυτή ενδυναμώνει περαιτέρω τη δέσμευσή μας να
δημιουργούμε ένα δίκαιο, ασφαλές και αξιόπιστο εργασιακό περιβάλλον, όπου όλοι
έχουν τη δυνατότητα να εκφραστούν και να αναδείξουν ελεύθερα τις δυνατότητες
και το ταλέντο τους».
Από την πλευρά του, ο Γιώργος
Τσιακαλάκης, Corporate & Government Affairs Lead στη Bristol Myers Squibb
Ελλάδας, συμπλήρωσε: «Φέτος, οι Έλληνες, Ιταλοί και Ιρλανδοί συνάδελφοι
ανέδειξαν τη Bristol Myers Squibb ανάμεσα στις 150 εταιρείες με το καλύτερο
εργασιακό περιβάλλον στην Ευρώπη, μία εξαιρετικά τιμητική διάκριση που μας
χαροποιεί και μας καθιστά όλους υπερήφανους. Θα συνεχίσουμε να θέτουμε ως
προτεραιότητά μας τη διαμόρφωση ενός δημιουργικού και υποστηρικτικού χώρου
εργασίας, θεμελιωμένου σε σχέσεις υψηλής εμπιστοσύνης μεταξύ της εταιρείας και
των ανθρώπων της».
Συνεργασία του La Fondation La Rοche–Posay και της «Φλόγας» για την υποστήριξη παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια
medlabnews.gr iatrikanea
Το La Fondation La Roche-Posay, με αφορμή τον Σεπτέμβριο,
που είναι μήνας αφιερωμένος στη μάχη εναντίον του παιδικού και εφηβικού
καρκίνου, ανακοινώνει τη συνεργασία του με τον Σύλλογο Γονιών Παιδιών με
Νεοπλασματική Ασθένεια «Φλόγα».
Για πρώτη φορά, το La Fondation La Roche-Posay προχωρά σε
συνεργασία με τον Σύλλογο Γονιών Παιδιών με
Νεοπλασματική Ασθένεια «Φλόγα», χρηματοδοτώντας την ψυχολογική υποστήριξη
παιδιών που έρχονται αντιμέτωπα με νεοπλασματική ασθένεια, αλλά και των γονιών
τους. Σκοπός της συνεργασίας είναι η παροχή ψυχολογικής στήριξης σε 70
οικογένειες σε διάστημα ενός έτους, με έμφαση στην προετοιμασία τόσο των
οικογενειών αλλά και των ίδιων των παιδιών για τους τρόπους αντιμετώπισης των
προκλήσεων που ακολουθούν τη διάγνωση αλλά και όλα τα στάδια της θεραπείας και
της επανένταξης.
«Με το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης να βρίσκεται υπό
πίεση σε όλον τον κόσμο, είναι επιτακτική ανάγκη να προαγάγουμε την
υποστηρικτική φροντίδα, η οποία συμβάλλει ολιστικά στη βελτίωση της ποιότητας
ζωής κατά τη διάρκεια των θεραπειών, για καλύτερη συμμόρφωση με τη θεραπεία και
μεγαλύτερες πιθανότητες ίασης. Η φροντίδα των ίδιων των ασθενών είναι εξίσου
σημαντική με την καταπολέμηση της ασθένειας. Και όταν μιλάμε για παιδιά, και
τους γονείς τους, που έρχονται αντιμέτωπα με τον καρκίνο, όλα αυτά είναι ακόμα
πιο σημαντικά», δήλωσε ο Benjamin BRUNSCHWIG, Διευθυντής Βιωσιμότητας στη La
Roche-Posay International και Διευθυντής του La Fondation La Roche-Posay.
Η διάγνωση της ασθένειας, καθώς και τα στάδια της θεραπείας
και της επανένταξης, δημιουργούν πρωτόγνωρα συναισθήματα και εμπειρίες τόσο στα
παιδιά όσο και στις οικογένειές τους. Γι’ αυτόν τον λόγο, η ψυχολόγος του
τμήματος, μέσα από εξατομικευμένες θεραπείες και group sessions, δουλεύει στενά
με τους θεράποντες ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό, ώστε να παρέχεται ένα
ασφαλές συναισθηματικά περιβάλλον για το παιδί και τις οικογένειες κατά τη
διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο. Παράλληλα, η ψυχολόγος συμπαραστέκεται καθ’
όλη τη διάρκεια της διαδικασίας με στόχο την παροχή στήριξης όπως και την
εξισορρόπηση των σχέσεων και των συμπεριφορών, ώστε να μπορεί η οικογένεια να
αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που προκαλούνται από την ασθένεια και τις
θεραπείες.
«Θέλω να ευχαριστήσω το La Fondation La Roche-Posay για την
υποστήριξη του. Στα πλαίσια αυτά χρηματοδοτεί την παροχή ψυχολογικής
υποστήριξης σε γονείς και παιδιά της Φλόγας. Η παροχή αυτή ήρθε τη στιγμή
ακριβώς που την είχαμε ανάγκη, προκειμένου να καλύψει ένα μεγάλο κενό στη παροχή επιστημονικής και
εξειδικευμένης ψυχολογικής υποστήριξης σε παιδιά και γονείς που το έχουν
ανάγκη.
Πιστεύουμε ότι η La Roche-Posay αποτελεί φωτεινό παράδειγμα
στο χώρο των επιχειρήσεων, γιατί ξεχωρίζει κυρίως για τη μοναδική ευαισθησία με
την οποία προσεγγίζει τις ανάγκες των παιδιών μας, ώστε η βοήθεια της να είναι
ουσιαστική και να καλύπτει τρέχουσες πραγματικές και βασικές ανάγκες. Είμαστε πραγματικά ευγνώμονες που η
La Roche-Posay βρίσκεται στο πλευρό της Φλόγας και ελπίζουμε ότι η συνεργασία
αυτή θα συνεχιστεί το ίδιο εποικοδομητικά και στο μέλλον, προς όφελος των παιδιών που καλούνται να
αντιμετωπίσουν μια τόσο απειλητική για
τη ζωή τους νόσο», δήλωσε η Πρόεδρος του Συλλόγου «Φλόγα» κα Τρυφωνίδη.
Διαβάστε επίσης: