Ο Ντολμάς, η Μάρθα, ο Μπόμπος, σκύλοι θεραπευτές προσφέρουν φροντίδα και αγάπη σε ηλικιωμένους.

medlabnews.gr iatrikanea

Στο σαλόνι του Ευρωπαϊκού Οικοτροφείου, η κ. Ιωάννα κάθεται παρέα με την κ. Δήμητρα, συζητούν και χαμογελάνε, κρατώντας στα χέρια τους λιχουδιές για σκύλους.

Ανάμεσά τους στέκεται ένα μικρόσωμο πίτμπουλ, η Ντολμάς ή ντολμαδάκι, όπως το αποκαλούν, ηλικίας 13 ετών. Λίγο πιο πέρα βρίσκεται η κ. Μάρθα ενώ δίπλα της κάθεται ένα μεγαλόσωμο πίτμπουλ, ο Μπόμπος. Τον φωνάζει και τον χαϊδεύει, όσο η εκπαιδεύτρια σκύλων θεραπείας , Μαρίνα Λυμπεροπούλου συζητά και αναλύει για την προσφορά της υποβοηθούμενης θεραπείας με κατοικίδια στους ανθρώπους. Κάθε εβδομάδα, περίπου μία με δύο φορές, σκυλιά και γατιά επισκέπτονται την μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων για 45 λεπτά κρατώντας συντροφιά σε 8-10 ανθρώπους. Ωστόσο, όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα εξέλιξη αυτής της δράσης, πέρα από τη συντροφιά και τη χαρά που τους χαρίζουν, συμβάλλουν και στη βελτίωση της υγείας τους.

Το 2014 η κ. Λυμπεροπούλου ξεκίνησε να εκπαιδεύεται η ίδια αλλά και τα κατοικίδιά της ώστε να μπορούν να εφαρμόσουν την θεραπεία με τη βοήθεια των ζώων (pet therapy)σε όσους ανθρώπους την είχαν ανάγκη. Αφορμή στάθηκε μία κυρία που έπασχε από Αλτσχάιμερ και με την βοήθεια των σκυλιών τής κ. Λυμπεροπούλου, άρχισε να αλλάζει η συμπεριφορά της.

Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «πρέπει πρώτα να υπάρξει μία επαφή δική μου με τον άνθρωπο εκείνο που θα δεχτεί τη συντροφιά των ζώων. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μιλάνε καθόλου στην αρχή, ωστόσο, με την επαφή με τους σκύλους αρχίζουν και μιλάνε. Πηγαίνουμε σε ανθρώπους που είναι μόνοι τους σε δωμάτια, σε κατάκοιτους , είτε με το μικρόσωμο σκυλάκι που έχω είτε με τα γατιά. Πολύ σημαντικό είναι να βρεθεί το κατάλληλο ζώο που να συμβαδίζει με τον χαρακτήρα του ανθρώπου που έχουμε απέναντί μας ανάλογα με την εκπαίδευση που θα του έχει δοθεί . Για παράδειγμα, μία γάτα θέλουμε να κάτσει πάνω στα πόδια ή στην αγκαλιά ενός ανθρώπου και να είναι φιλική μαζί του. Το ίδιο πάνω κάτω κάνουν και τα σκυλιά. Το πιο δύσκολο είναι ότι πρέπει να κάθονται σε ένα σημείο και να είναι υπομονετικοί».

Τα τρία σκυλιά που βρίσκονται στον χώρο, η Ντολμάς, ο Μπόμπος και η Μαρίτσα περιφέρονται ήσυχα μέσα στο δωμάτιο και αναζητούν το χάδι των ηλικιωμένων. Εκείνοι τους το προσφέρουν απλόχερα φωνάζοντας τα με τα ονόματά τους και δίνοντάς τους και από έναν μεζέ κάθε φορά που τους πλησιάζουν.

Διαβάστε επίσης 
Πώς τα ζώα επιδρούν στην υγεία, την μοναξιά, την κατάθλιψη;

Ακολουθήστε το medlabnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις

Αντίνοος Αλμπάνης: Αποκαλύπτει πώς η σκυλίτσα του τον βοήθησε στον καρκίνο. Τα ζώα μας θεραπεύουν.

 medlabnews.gr iatrikanea

Στην αποκάλυψη ότι η σκυλίτσα του τον βοήθησε ουσιαστικά όταν ήρθε αντιμέτωπος με τον καρκίνο προχώρησε ο Αντίνοος Αλμπάνης. «Ηταν εντυπωσιακό το γεγονός ότι ενώ η Μπλου είναι ένα πολύ ενεργητικό σκυλί και ήταν σε μια ηλικία πολύ πιο ζωηρή απ’ ό,τι είναι τώρα, κάπως είχε καταλάβει τι συνέβαινε στο σπίτι. Είχε ρίξει πολύ τους ρυθμούς της, δεν απαιτούσε, δεν ζητούσε και είχε προσαρμοστεί απόλυτα σε αυτό που εγώ μπορούσα να δώσω τη δεδομένη χρονική στιγμή», εξήγησε ο ηθοποιός μιλώντας στην εκπομπή «Πλάνα με ουρά» στην ΕΡΤ για τη σχέση του με τη χαριτωμένη Μπλου, με την οποία έπαιξε και στο «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη.

«Με βοηθούσε πάρα πολύ το γεγονός ότι με ξεσήκωνε να τη βγάλω βόλτα, γιατί υπήρχαν και στιγμές που μου ήταν εύκολο να πω ότι θα κλειστώ στο σπίτι και θα κάτσω μέσα. Μου έκανε καλό το να βγω, να πάρω λίγο φρέσκο οξυγόνο, να περπατήσω… Νομίζω πως ήταν ευλογία ότι την είχα μαζί σε εκείνο το χρονικό διάστημα. 

Εκατό τοις εκατό μας θεραπεύουν τα ζώα και θα πω το εξής απλό: μπορεί μία μέρα πάρα πολύ δύσκολη με πάρα πολύ πίεση, ένταση και άγχος να γυρίσω στο σπίτι, κι εκεί που άλλοι θα πιουν δυο ποτηράκια κρασί για να ηρεμήσουν εμένα μου αρκεί να χαϊδέψω το σκυλί για πέντε λεπτά και αμέσως έχει πάρει από πάνω μου όλη αυτή την περιττή, κακή ενέργεια που κουβαλάω» πρόσθεσε ο Αντίνοος Αλμπάνης.

Διαβάστε επίσης

• Τι είναι το Λεμφοίδημα και σε ποιες παθήσεις παρουσιάζεται; Ποια τα συμπτώματα εκτός από το έντονο πρήξιμο; Τι μπορείτε να κάνετε για την αντιμετώπιση του;
• Πότε διογκώνονται (πρήζονται) οι λεμφαδένες; Πόσο επικίνδυνο είναι; Ποιες εξετάσεις βοηθούν στην διάγνωση;
• Πόσοι και που είναι οι λεμφαδένες της μασχάλης και πώς μπορεί να επηρεάζονται στον καρκίνο του μαστού;

Τα ζώα συμβάλλουν στην υγεία και στην αντιμετώπιση του άγχους, της μοναξιάς, υπέρτασης, κατάθλιψης.

Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή
MSc
της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea




Πολλοί άνθρωποι έχουν ευχάριστες αναμνήσεις από κατοικίδια ή ζώα φάρμας.  Το να μεγαλώνουν με έναν χνουδωτό, τρυφερό φίλο είναι ένα ικανοποιητικό μέρος της παιδικής ηλικίας των περισσότερων ανθρώπων.

Πολλές από τις ικανότητές μας για τη διαμόρφωση υγιών, ενήλικων σχέσεων μπορεί να προέρχονται από τις πρώτες ευχάριστες εμπειρίες με κατοικίδια. 

Τα κατοικίδια αποτελούν πραγματικά, κοινές εμπειρίες για τους περισσότερους ανθρώπους. 

Η Αμερικάνικη Κτηνιατρική Φαρμακευτική Ένωση εκτιμά ότι 59,1 εκατομμύρια γάτες, 52,9 εκατομμύρια σκύλοι, 12,6 εκατομμύρια πουλιά, 4 εκατομμύρια άλογα, 24 εκατομμύρια ψάρια, και εκατομμύρια άλλων ζώων μοιράζονται τα σπίτια μας μαζί μας. 


Τα νοικοκυριά με κατοικίδια είναι πιθανό να είναι γονείς με παιδιά. Το ποσοστό της ιδιοκτησίας κατοικίδιων είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερο στις Η.Π.Α από ότι είναι στα βιομηχανικά έθνη της Ευρώπης και πέντε φορές μεγαλύτερο από ότι στην Ιαπωνία. Σε μια μελέτη, το 90% των ιδιοκτητών κατοικίδιων είπαν ότι το κατοικίδιό τους ήταν «εξαιρετικά σημαντικό» ή «πολύ σημαντικό» γι’ αυτούς, 87% θεωρούσαν το κατοικίδιό τους μέλος της οικογένειας, το 50% είχε φωτογραφίες του κατοικίδιου τους στο γραφείο ή το σπίτι ή στο πορτοφόλι τους, και το 50% επέτρεπε στο κατοικίδιό τους να κοιμάται με τα μέλη της οικογένειας.  Το 15% γιόρταζε τα γενέθλια των κατοικίδιων τους.  Σε μια εποχή όπου οι παραδοσιακές οικογένειες εξαφανίζονται, το 79% των ιδιοκτητών κατοικίδιων είπαν ότι μερικές φορές, το κατοικίδιό τους ήταν ο στενότερος σύντροφός τους.

 




Ψυχοσυναισθηματική  υγεία

"Στην σημερινή εξαιρετικά εξειδικευμένη και σύνθετη κοινωνία, ο μοντέρνος άνθρωπος έρχεται σε επαφή με περισσότερους ανθρώπους σε μια μέρα από ότι οι πρόγονοί μας σε ολόκληρη τη ζωή τους.  Έχει γίνει αναγκαίο να επιταχύνουμε τη διαδικασία των δεσμών, και είναι πολύ δυσκολότερο να αναπτυχθούν σημαντικές και με σημασία σχέσεις… Η μοναξιά δεν γνωρίζει άλλους: δεν γνωρίζεται από άλλους… μπορεί να αποσπούν προς άλλη κατεύθυνση τις ανησυχίες και τα προβλήματα κάποιου. Είναι κοινωνικά αποδεκτά θέματα για συζήτηση και ευκαιρίες για άγγιγμα. Υπάρχει μεγαλύτερη «πολυδιαστατικότητα» («πλαστικότητα») στις σχέσεις κατοικίδιου/ανθρώπου παρά στις περισσότερες σχέσεις ανθρώπου/ανθρώπου: οι κανόνες που καθορίζουν τους ρόλους στις γονικές, αδερφικές, γαμιαίες και φιλικές σχέσεις είναι περισσότερο κοινωνικά δομημένοι και κωδικοποιημένοι. Τα κατοικίδια έχουν συχνά περιγραφεί ως μη απειλητικοί και μη επικριτικοί σύντροφοι."




"Η φύση μη διγνωμίας της ανταλλαγής τρυφερότητας μεταξύ των ανθρώπων και των ζώων διαφέρει από τις ανταλλαγές με στενά μέλη της οικογενείας και άλλους συγγενείς.  Τα κατοικίδια είναι μια πηγή παρηγοριάς που μπορεί να προγραμματιστεί βάσει των αναγκών του ιδιοκτήτη, σε σχεδόν οποιαδήποτε ποσότητα, χωρίς διαπραγμάτευση ή παρακάλια", δηλώνουν οι ερευνητές Aaron Katcher και Erika Friedmann.





"Οι σκύλοι επιτρέπουν στους ιδιοκτήτες τους να είναι ο εαυτός τους έτσι ώστε να μπορούν να ρισκάρουν την αυτό-απομόνωσή τους και να δημιουργήσουν δεσμεύσεις". - Judy Harris  "Ένας σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου επειδή κουνάει την ουρά του και όχι τη γλώσσα του" -  Dr. Samuel Corson




• Μπορεί να προσθέτουν μια αίσθηση ασφάλειας και προστασίας.

• Μπορεί να ενθαρρύνουν τη σωματική δραστηριότητα και την κοινωνική συναναστροφή με τους γείτονές μας.

• Μπορεί να είναι έξοδοι για χόμπι και ευκαιρίες για ομαδικά ενδιαφέροντα.

• Μπορεί να είναι το υποκατάστατο των απόντων παιδιών.

• Οι ευθύνες και οι καθημερινές τελετουργίες φροντίδας τους μπορεί να προσφέρουν τη λυδία λίθο της πραγματικότητας.

• Τα ζώα σε ένα σπίτι μπορεί να παίζουν το ρόλο του φυλαχτού κατά της μοναξιάς και της κατάθλιψης.

• Τα κατοικίδια έχει επίσης, παρατηρηθεί ότι συμβάλλουν στην ανάπτυξη της δύναμης του «εγώ» σε ανθρώπους σε ιδρύματα.

• Η παρουσία κατοικίδιων σε ένα νοικοκυριό φαίνεται να συμβάλλει στην ανάπτυξη της εμπιστοσύνης και της αυτοεκτίμησης των παιδιών. Τα κατοικίδια μπορούν να βοηθάνε στο να μάθουν τα παιδιά τις υπευθυνότητες της καθημερινής ζωής, τη συμπόνοια για άλλα πλάσματα τα οποία μοιράζονται τον πλανήτη μαζί μας και τους κύκλους της ζωής και του θανάτου. Μπορούν να βοηθάνε στη δημιουργία της αυτοπεποίθησης. Έχει επιστημονικά αποδειχθεί ότι η ύπαρξή τους κοντά σε παιδιά, τα διδάσκει αξίες όπως η υπευθυνότητα, η φιλία και ο σεβασμός και αναπτύσσει την κοινωνικότητα, την ευαισθησία και την προσωπικότητά τους. Τα οικιακά ζώα μπορεί να είναι ανεκτίμητοι φίλοι με τους οποίους τα παιδιά μπορούν να μοιραστούν τα πιο κρυφά τους όνειρα, τις μυστικές σκέψεις, τις ιδιωτικές στιγμές και τη συντροφικότητα κατά τη διάρκεια μοναχικών ή γεμάτων στρες περιόδων.

• Είναι πολύτιμοι σύντροφοι για τους ανθρώπους τρίτης ηλικίας. Τους βοηθούν να διατηρήσουν τα ενδιαφέροντα, τη ζωτικότητα και την οξύτητα του πνεύματός τους, και να αντιμετωπίσουν τη μελαγχολία που πολλές φορές εμφανίζεται σε αυτές τις ηλικίες.

• Ειδικές συναισθηματικές σχέσεις αναπτύσσονται μεταξύ ζώων και ανθρώπων με ειδικές ανάγκες. Τα ζώα γίνονται η παρηγοριά τους, γίνονται οι πολύτιμοι συμπαραστάτες τους, γίνονται κάποιες φορές, το φως τους.




Σωματική υγεία

Αυξάνονται όλο και περισσότερο οι αποδείξεις ότι τα συναισθηματικά και ψυχολογικά οφέλη της συντροφιάς των κατοικίδιων έχουν και σωματικά οφέλη, ότι δηλ. τα κατοικίδια βελτιώνουν όχι μόνο την άυλη «ποιότητα ζωής» αλλά και βελτιώνουν και την ανθρώπινη υγεία.




Έρευνες έχουν δείξει ότι το χάιδεμα και η φροντίδα των ζώων, ιδιαίτερα εκείνων με τα οποία έχει δημιουργηθεί μια στενή σχέση, μπορεί να μειώσουν την πίεση και τους ρυθμούς της καρδιάς και να βελτιώσουν τα ποσοστά επιβίωσης μετά από καρδιακές ασθένειες.

         

Διάφορες έρευνες κατέληξαν στο ότι η παρουσία και η επαφή με ένα ζώο συντροφιάς θα μειώσει την πίεση ενός ατόμου.   Σε δημοσίευμα του Reuters αναφέρεται σε συμπεράσματα της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας, που κάνει λόγο για τα πολλά οφέλη ενός ιδιοκτήτη κατοικίδιου από αυτό, με πρώτο και βασικό τη μείωση του κινδύνου για καρδιοπάθεια που σημαίνει σχετίζεται με λιγότερη παχυσαρκία, καθώς επίσης με χαμηλότερα επίπεδα αρτηριακής πίεσης, λιπιδίων (τριγλυκεριδίων) και χοληστερόλης. Σε έρευνα βρέθηκε ότι όσοι είχαν στο σπίτι τους κάποιο ζώο ήταν πιο δραστήριοι σωματικά, κάτι που είναι πολύ καλό για την υγεία. Παράλληλα, άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι τα κατοικίδια δρουν ηρεμιστικά για τον κάτοχό τους, μειώνοντας το στρες του. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι φορές που τα ζώα χρησιμοποιούνται βοηθητικά σε προγράμματα ψυχοθεραπείας. Η αφοσίωση και η αγάπη που δείχνουν τα ζώα μειώνουν το άγχος, την κατάθλιψη και τη μοναξιά του ιδιοκτήτη τους, ενώ ανεβάζουν την αυτοεκτίμησή του. Αυτό που συμβαίνει βιοχημικά στον οργανισμό εξηγεί την αλλαγή στη διάθεση: Η κορτιζόλη, ορμόνη του στρες, μειώνεται και η παραγωγή σεροτονίνης είναι γεγονός.

Το κοίταγμα μιας γυάλας με ψάρια επίσης μείωσε την πίεση σε επίπεδο ακόμη χαμηλότερο από όταν ο άνθρωπος καθόταν ακίνητος και κοιτούσε έναν κενό τοίχο.

Το κοίταγμα ενός ενυδρείου κατά τη διάρκεια οδοντικής θεραπείας και στοματικών εγχειρήσεων μπορεί να μειώσει το στρες.

Μεγαλύτερη έκπληξη μπορεί να προκαλέσουν οι ανακαλύψεις ότι η ιδιοκτησία κατοικίδιων μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο που έπαθε καρδιακή προσβολή, να ζήσει περισσότερο.

Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι που έχουν κατοικίδια επισκέπτονται τους γιατρούς 16% λιγότερο από εκείνους που δεν έχουν και ότι οι ιδιοκτήτες σκύλων ιδιαίτερα κάνουν 21% λιγότερες επισκέψεις.

Τα ζώα συντροφιάς, λοιπόν, έχουν μάθει να ζουν κοντά μας σαν πολύτιμοι φίλοι και σύντροφοί, μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος. Έχουν την ανάγκη μας και έχουμε τη δική τους.

Η παρουσία τους λειτουργεί σαν ένα είδος θεραπείας από το καθημερινό άγχος. 

Τα κατοικίδια ωφελούν τον εγκέφαλο. Ένας τρόπος για να είναι οι άνθρωποι ψυχολογικά και νοητικά πιο υγιείς, είναι η κοινωνικοποίησή τους, το βασικό γνώρισμα της ανθρώπινης φύσης δηλαδή. Οι ιδιοκτήτες σκύλων έχουν την τάση να συζητούν μεταξύ τους, ακόμη και για θέματα που δεν έχουν καμία αξία, και αυτό είναι ευεργετικό και για την ψυχή και για τον εγκέφαλο. Κατά των αλλεργιών στα παιδιά.
Οι πιο πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που θα γεννηθούν και αναπτυχθούν σε σπίτι όπου υπάρχει σκυλί ή γάτα, έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αλλεργίες.

Το κλειδί στην θεραπεία με τη βοήθεια ζώων, λοιπόν, είναι ότι τα ζώα γενικά, και τα ζώα συντροφιάς πιο κοινά, θεωρούνται από πολλούς ως «οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου».  Τα εξαρτώμενα, οικιακά ζώα μπορούν να προσφέρουν στους ανθρώπους ανιδιοτελές ενδιαφέρον, διατήρηση γνωρισμάτων εμβρυϊκών στοιχείων στα ζώα που προκαλούν έμφυτες αντιδράσεις ανατροφής, και προσφέρουν μια αίσθηση επίτευξης και συνεχούς, μη επικριτικής αποδοχής και συντροφικότητας.  




Μπορούν να εξυπηρετήσουν ως καταλύτες στην κοινωνική συναναστροφή και ως γέφυρες στη διαπροσωπική επικοινωνία και δέσιμο. Σε μια εποχή όπου ο άνθρωπος έχει χάσει την επαφή του με τη φύση, η σχέση του με τα ζώα τον βοηθάει να αποκαταστήσει την σχέση του μαζί της, με τους συνανθρώπους του και με τον ίδιο τον εαυτό του.




Πηγή: Aπό τον δικτυακό τόπο της κοινωφελούς μη κερδοσκοπικής οργάνωσης φίλων του καρκίνου ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ 

Διαβάστε επίσης 
Πώς τα ζώα επιδρούν στην υγεία, την μοναξιά, την κατάθλιψη;

Ακολουθήστε το medlabnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις

Ο «άγιος» Τakis Shelter (Προεστάκης) των αδέσποτων. Το θαυμαστό ταξίδι του Αλέκου στη Γερμανία

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Ένα ζευγάρι νεαρών Γερμανών, η Hannah και ο Llewellyn ,ταξίδεψαν με ποδήλατα από το Πακιστάν στην Ιεράπετρα της Κρήτης για να υιοθετήσουν τον Αλέκο. Η υιοθεσία έγινε στα τέλη του Ιουνίου και ο Αλέκος, καθισμένος στο τρέιλερ του ποδηλάτου ,μαζί με τους νέους του γονείς, ύστερα από ένα ταξίδι δύο μηνών, έφτασε στο καινούργιο του σπίτι στη Γερμανία. Ο Αλέκος είναι ένα σκυλί που κάποιος ασυνείδητος το είχε δέσει σε μια ελιά και τον είχε παρατήσει στη μοίρα του. Τον υιοθέτησε ο Τάκης (Προεστάκης), ένας άνθρωπος που επάξια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ο άγιος» όλων των ζώων, αδέσποτων και μη.

Οι γάτες είναι καταπληκτικοί φίλοι, σύντροφοι και πολύ καλοί Θεραπευτές

επιμέλεια Κασσιανή Τσώνη, medlabnews.gr iatrikanea

Οι γάτες είναι καταπληκτικοί φίλοι και σύντροφοι ενώ παράλληλα μπορούν να είναι και ισχυροί θεραπευτές...

Οι επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ξανά και ξανά ότι οι γάτες είναι κάτι περισσότερο από απλά κατοικίδια. Στην πραγματικότητα αποτελούν μια μορφή φαρμάκου για τα άτομα που πάσχουν από καρδιακές παθήσεις.

Γνωρίζατε ότι η συντροφιά μιας γάτας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής; 

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε το 2008 στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα διαπίστωσε ότι όσοι έχουν γάτα είναι λιγότερο πιθανό να πεθάνουν από καρδιακή προσβολή. Συγκεκριμένα, παρακολούθησαν 4.500 συμμετέχοντες (τα 3/5 από τους οποίους είχαν γάτα) για δέκα χρόνια και διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν γάτα είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να πάθουν καρδιακή προσβολή σε σχέση με εκείνους που δεν είχαν γάτα.

Μετά από δέκα χρόνια ερευνών οι επιστήμονες μας διαβεβαιώνουν ότι οι ιδιοκτήτες γατών έχουν έως και 30% λιγότερες πιθανότητες θανάτου από καρδιακή προσβολή σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν γάτα.

Αυτό οφείλεται στον χαμηλότερο καρδιακό ρυθμό, τα χαμηλότερα επίπεδα στρες, και τη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Το ποσοστό είναι πολύ σημαντικό.  

Εκτός από την βελτίωση της υγείας της καρδιάς, οι γάτες επίσης προκαλούν απελευθέρωση της οξυτοκίνης στον εγκέφαλο, η οποία συνδέεται με το συναίσθημα της αγάπης, και είναι εξαιρετικά θεραπευτική για το σώμα. 

Επίσης παίζοντας με τη γάτα σας, απελευθερώνονται στον εγκέφαλο σεροτονίνη και ντοπαμίνη οι οποίες μειώνουν το στρες και φέρνουν το σώμα σε μια αρμονική κατάσταση καθώς επίσης σταθεροποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι:

- Οι ιδιοκτήτες γάτας είναι λιγότερο πιθανό να υποφέρουν από κατάθλιψη σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν ζώα συντροφιάς.
- Οι άνθρωποι με κατοικίδια ζώα έχουν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση σε στρεσογόνες καταστάσεις από εκείνους που δεν έχουν ζώα συντροφιάς.
- Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων έχουν χαμηλότερα επίπεδα τριγλυκεριδίων και χοληστερόλης (δείκτες της καρδιακής νόσου) σε σχέση με εκείνους που δεν έχουν κατοικίδια ζώα.
- Οι ασθενείς από καρδιακή προσβολή που έχουν κατοικίδια κατοικίδια ζώα ζούνε περισσότερο από εκείνους που δεν έχουν.
- Ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων ηλικίας άνω των 65 ετών επισκέπτονται τους γιατρούς τους κατά 30% λιγότερο από εκείνους που δεν έχουν κατοικίδια.
- Ενώ οι άνθρωποι που έχουν σκύλο ή γάτα συχνά βιώνουν τα μεγαλύτερα οφέλη για την υγεία, ένα κατοικίδιο ζώο δεν πρέπει απαραίτητα να είναι ένα σκύλος ή γάτα. Ακόμη και τα ψάρια σε ένα ενυδρείο μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της έντασης των μυών και στο χαμηλότερο καρδιακό ρυθμό.

Ψυχολογικά οφέλη:

Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε διαπιστώθηκε ότι η αλληλεπίδραση με ζώα, όπως οι γάτες, δημιουργεί μία αυξημένη αξιοπιστία και εμπιστοσύνη προς άλλα πρόσωπα, μειωμένη επιθετικότητα, αυξημένη ενσυναίσθηση και βελτίωση της μάθησης.

Οι γάτες, μας κάνουν πιο ευγενικούς με μεγαλύτερη κατανόηση. Δε μας κρίνουν αλλά απλώς μας παρέχουν αγάπη και στοργή, γεγονός που μας χαλαρώνει και δε μας δημιουργεί άγχος.

Λαμβάνοντας υπόψιν μας τα παραπάνω μπορούμε να καταλάβουμε γιατί οι αρχαίοι Αιγύπτιοι λάτρευαν τις γάτες.. 

Η ήρεμη φύση τους, μπορεί να διώξει το άγχος σας μακριά και η συντροφιά τους είναι γνωστό ότι βελτιώνει τη διάθεση και αποσπά την προσοχή σε εκείνους που παλεύουν με τις διαταραχές της διάθεσης. Αν και όλα τα ζώα, έχουν «αντικαταθλιπτική δράση», οι γάτες μπορούν να μεταδώσουν πιο εύκολα την ηρεμία τους.

Ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη του να έχει κάποιος ένα κατοικίδιο είναι η ικανότητα που έχουν να αγαπούν δίχως όρια και να προσφέρουν απλόχερα την αγάπη τους. Είναι οι καλύτεροι ακροατές και κάθε φορά που συναντούν τους ιδιοκτήτες τους, οι γάτες είναι έτοιμες να γουργουρίσουν με ευχαρίστηση.

Διαβάστε επίσης 
Πώς τα ζώα επιδρούν στην υγεία, την μοναξιά, την κατάθλιψη;

Ακολουθήστε το medlabnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις

Γιατί οι ελέφαντες ΔΕΝ παθαίνουν καρκίνο; Πώς η απάντηση μπορεί να βοηθήσει την έρευνα για την θεραπεία;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Οι ελέφαντες χρησιμοποιούν 20 αντίγραφα ενός βασικού γονιδίου για την καταπολέμηση του καρκίνου και οι άνθρωποι έχουν μόνο ένα, σημειώνει έρευνα που δημοσίευσε το Scientific American.

Ο καρκίνος προκαλείται από γονιδιακές μεταλλάξεις που συσσωρεύονται στα κύτταρα με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο τα μακρόβια ζώα που έχουν πολλά κύτταρα, όπως οι ελέφαντες και οι φάλαινες, σχεδόν ποτέ δεν τον παθαίνουν. Η τελευταία έρευνα επιχειρεί να δώσει απάντηση στο ερώτημα γιατί οι ελέφαντες δεν παθαίνουν καρκίνο, σε μια προσπάθεια να διερευνηθούν νέες θεραπείες και να ανοίξουν νέοι επιστημονικοί δρόμοι στην αντιμετώπιση της επάρατης νόσου

Το γονίδιο p53

Για τους ελέφαντες τουλάχιστον, μέρος της απάντησης αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα μπορεί να είναι το γονίδιο που είναι κοινώς γνωστό ως p53, το οποίο βοηθά επίσης τους ανθρώπους και πολλά άλλα ζώα να επιδιορθώσουν το DNA που έχει καταστραφεί κατά την αντιγραφή. Οι ελέφαντες έχουν έναν εκπληκτικό, για τα ανθρώπινα δεδομένα αριθμό 20 αντίγραφων αυτού του γονιδίου. Αυτά τα αντίγραφα, το καθένα με δύο παραλλαγές που ονομάζονται αλληλόμορφα, παράγουν συνολικά 40 πρωτεΐνες, σε σύγκριση με το μοναδικό αντίγραφο του ανθρώπου (και των περισσότερων ζώων) που παράγει δύο πρωτεΐνες.

Η έρευνα «ανοίγει πολλές νέες δυνατότητες»

Νέα έρευνα στη Μοριακή Βιολογία και την Εξέλιξη διερευνά πώς τα πολλά αντίγραφα των ελεφάντων προσφέρουν πλεονεκτήματα στην καταπολέμηση του καρκίνου. Η εργασία «ανοίγει πολλές νέες δυνατότητες για τη μελέτη του πώς τα κύτταρα προστατεύονται από ένα κατεστραμμένο γονιδίωμα, τόσο στους ελέφαντες όσο και στους ανθρώπους», λέει ο συν-συγγραφέας της μελέτης Robin Fåhraeus, μοριακός ογκολόγος στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας της Γαλλίας.

Στα θηλαστικά, η ρ53 παίζει καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη της μετατροπής των μεταλλαγμένων κυττάρων σε όγκους. Λειτουργεί με παύση της αναπαραγωγής και στη συνέχεια είτε ξεκινώντας την επισκευή είτε προκαλώντας την αυτοκαταστροφή των κυττάρων εάν η βλάβη είναι πολύ εκτεταμένη. Χωρίς δράση από το p53, ο καρκίνος μπορεί εύκολα να επικρατήσει: σε περισσότερους από τους μισούς ανθρώπινους καρκίνους, η λειτουργία του γονιδίου έχει χαθεί μέσω τυχαίων μεταλλάξεων.

Οι επιστήμονες ουσιαστικά μοντελοποίησαν και εξέτασαν τις 40 πρωτεΐνες p53 των ελεφάντων, βρίσκοντας δύο τρόπους με τους οποίους το γονίδιο θα μπορούσε να βοηθήσει τους ελέφαντες να αποφύγουν τον καρκίνο. Πρώτον, το γεγονός ότι οι ελέφαντες διαθέτουν πολλαπλά αντίγραφα μειώνει την πιθανότητα το p53 να μην λειτουργεί πλέον λόγω μεταλλάξεων. Επιπλέον, τα αντίγραφα p53 των ελεφάντων ενεργοποιούνται ως απόκριση σε ποικίλους μοριακούς ερεθισμούς και έτσι ανταποκρίνονται διαφορετικά στα κατεστραμμένα κύτταρα, κάτι που πιθανότατα δίνει ένα πλεονέκτημα κατά την ανίχνευση και την εξάλειψη μεταλλάξεων.

«Συναρπαστικές δυνατότητες» στην προσέγγιση του καρκίνου

Αυτά τα «αξιοπρόσεκτα» αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι ελέφαντες έχουν ένα φάσμα μέσων μέσω των οποίων μπορεί να λειτουργήσει το p53, λέει η Sue Haupt, κυτταρική βιολόγος στο Κέντρο Καρκίνου Peter MacCallum στην Αυστραλία, η οποία δεν συμμετείχε στην εργασία. Αυτό δείχνει «συναρπαστικές δυνατότητες για τη διερεύνηση ισχυρών νέων προσεγγίσεων για την προστασία από τον καρκίνο στους ανθρώπους», προσθέτει.

Ο Fåhraeus και οι συνεργάτες του παρακολουθούν τώρα αυτά τα αποτελέσματα χρησιμοποιώντας δείγματα αίματος από έναν αφρικανικό ελέφαντα στον ζωολογικό κήπο της Βιέννης. Διερευνούν πώς οι πρωτεΐνες p53 του αλληλεπιδρούν με κατεστραμμένα κύτταρα και άλλα βασικά μόρια και σχεδιάζουν να συγκρίνουν αυτά τα ευρήματα με αποτελέσματα από ανθρώπινα κύτταρα.

«Οι ελέφαντες, με τη χαμηλή συχνότητα εμφάνισης καρκίνου, έχουν αναδειχθεί ως μια εκπληκτική πηγή στην έρευνα για τον καρκίνο στον άνθρωπο για την κατανόηση της εγγενούς κυτταρικής απόκρισης στη βλάβη του DNA», λέει η ιολόγος του Κέντρου Καρκίνου του Fox Chase, Virginia Pearson, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Αυτή είναι μια σημαντική δημοσίευση».

Διαβάστε επίσης

Γιατί ΔΕΝ παθαίνει, σχεδόν ποτέ, καρκίνο η καρδιά;

Διαβάστε επίσης 
Πώς τα ζώα επιδρούν στην υγεία, την μοναξιά, την κατάθλιψη;

Ακολουθήστε το medlabnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις

Μαίρη Κοντολούρη για τον καρκίνο. Η γιατρός μου είπε πως ο σκύλος μου έσωσε τη ζωή.

 επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Συνέντευξη στη Ζωή Κρονάκη έδωσε η Μαίρη Κοντολούρη. Η δημοσιογράφος μίλησε, μεταξύ άλλων, και για τη μάχη της με τον καρκίνο και τον σκύλο της που της έσωσε τη ζωή.

Μαμά δύο παιδιών, πολύπειρη δημοσιογράφος (από τα 19 έως τα 43 εργαζόταν στην τηλεόραση), επιτυχημένη επιχειρηματίας (το 2012 άνοιξε το «Το Φλυτζάνι»). Η Μαίρη Κοντολούρη διαφέντευε τη ζωή της μέχρι τη στιγμή που ο καρκίνος του μαστού ανέτρεψε τα δεδομένα της.

«Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει η ζωή και πού θα σε οδηγήσει. Έρχονται πράγματα άσχημα και πράγματα όμορφα» θα πει με χαμόγελο. Στα άσχημα της ζωής καλείσαι να μετρήσεις τις δυνάμεις σου. Τα δικά της αποθέματα, αλλά και των δικών της ανθρώπων, αποδείχθηκαν αστείρευτα.

Αυτή είναι η ιστορία της

«Κάθε Ιούλιο έκανα μαστογραφία. Εκείνο τον Ιούλιο έκανα ξανά, μαζί και υπέρηχο. Δεν βρήκαν κάτι στο στήθος μου. Συνέχισα τη ζωή μου κανονικά.

Πέρασαν έξι μήνες και αρρώστησε ο σκύλος μου. Έχασε πάρα πολλά κιλά και η διάγνωση ήταν καρκίνος στο συκώτι. Του έδιναν έναν μήνα ζωής. Θέλοντας να περάσω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ μαζί του, κοιμόμουν δίπλα του σε έναν καναπέ.

Ο σκύλος μου, ο Μίκι, απέκτησε μία περίεργη συμπεριφορά με το στήθος μου. Ερχόταν κι έχωνε τη μουσούδα του στο στήθος μου, ακριβώς στο σημείο που είχα τον όγκο – όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια – κι έκλαιγε. Νόμιζα ότι πονάει και τηλεφωνούσα στην κτηνίατρο. ”Δεν πονάει” μου έλεγε όμως ο σκύλος συνέχιζε να κλαίει. Στο τέλος, μάλιστα, είχε σχεδόν παραλύσει από την ασθένεια, και μόλις τον πλησίαζα έκανε ακριβώς την ίδια κίνηση.

Αρχές Ιανουαρίου του έκανα ευθανασία. Είχα μέσα μου ένα προαίσθημα πως κάτι κακό έρχεται. Κυριακή βράδυ κάναμε την ευθανασία και Δευτέρα πρωί πήγα να κάνω ξανά τρισδιάστατο υπέρηχο στο στήθος. Πιστεύω πάρα πολύ στο ένστικτο. Ήξερα πως κάτι δεν πάει καλά και πως έπρεπε να ελέγξω το στήθος μου.

Επειδή είχα μαστογραφία έξι μηνών, μου είπε η γιατρός “τι σας έφερε εδώ;” και της είπα ο σκύλος μου. Και μου είπε “πρέπει να τον ευχαριστήσετε γιατί θα σας σώσει τη ζωή”», είπε αρχικά η Μαίρη Κοντολούρη.

H γιατρός επιβεβαίωσε τους όγκους στο στήθος.

Βγήκα στην Κηφισίας και δεν ήξερα ποια είναι η άνοδος, ποια είναι η κάθοδος. Τα ‘χα χάσει όλα. Όταν σου λένε ότι έχεις καρκίνο, είναι σαν να σου λένε ότι θα πεθάνεις.

Δεν σκέφτεσαι κάτι άλλο, πέρα από αυτό. Δεν βλέπεις τέλος, βλέπεις μόνο το τέλος σου. Αυτό είναι το συναίσθημα που ακολουθεί την ανακοίνωση της διάγνωσης.

Χειρουργείο, χημειοθεραπείες, διπλή μαστεκτομή και αποκατάσταση. Είναι μία διαδικασία από την οποία βγαίνεις αλλά ποτέ δεν την ξεχνάς. Την αφήνεις πίσω σου αλλά σε στιγματίζει, όχι μόνο στο σώμα αλλά και στο μυαλό. Τα πάντα είναι αλλιώς μετά.

Είχα δίπλα μου πάρα πολλούς ανθρώπους. Πήρα απίστευτη αγάπη και συμπαράσταση από φίλους, συγγενείς, συναδέλφους, ακόμα και από ανθρώπους που δεν είχαμε τις καλύτερες των σχέσεων.Ήταν το μεγαλύτερο δώρο σε όλη αυτή την ιστορία.

Υπήρξαν ελάχιστοι άνθρωποι από το κοντινό μου περιβάλλον που δεν πήραν τηλέφωνο να δουν τι κάνω. Όπως δεν πήρε ποτέ και ο γιατρός μου που μου έκανε την εξωσωματική γονιμοποίηση.

Στα παιδιά μου δεν το είπα. Συμβουλεύτηκα παιδοψυχολόγο και μου είπαν πως καλύτερο για εκείνα θα ήταν να μην το μάθουν γιατί ήταν κάτω των πέντε ετών. Μου είπαν πως καλό θα ήταν να μην με δουν χωρίς μαλλιά γιατί θα ένιωθαν απειλή ότι θα χάσουν τη μαμά τους.

Μου επέτρεπαν οι συνθήκες στο σπίτι και μετακόμισα για τις περισσότερες ώρες της ημέρας στη σοφίτα. Εκεί πέρασα τους μήνες των χημειοθεραπειών. Εκεί μπορούσα να βγάζω την περούκα, να μην φοράω μαντήλα. Εκεί μπορούσα να κλαίω χωρίς εκείνα να με βλέπουν.

Δεν χάθηκα από τα παιδιά ήταν όμως ελεγχόμενος ο χρόνος που με έβλεπαν. Ήξεραν ότι η μαμά είναι άρρωστη. Ειδικά, τις τελευταίες ημέρες των θεραπειών που ούρλιαζα από τους πόνους, τα έπαιρνε η μητέρα μου και έφευγαν από το σπίτι.

Πριν χάσω τα μαλλιά μου από τις χημειοθεραπείες, ήταν μακριά και με όγκο. Όταν, λοιπόν, τα έχασα και έβαζα στο κεφάλι μου μαντήλες φαινόταν πως κάτι λείπει. Θυμάμαι μία φορά έτρωγα και φορούσα ένα καπελάκι. Πέρασε ο γιος μου, μού τράβηξε το καπέλο και είπε ”βγάλε το επιτέλους να δω τα μαλλιά σου”. Τον πρόλαβα και δεν είδε το γυμνό κεφάλι. Μπήκα στο μπάνιο φόρεσα μία καρέ περούκα που είχα πάρει και βγήκα. ”Έτσι, να είσαι μαμά, δεν μπορώ να σε βλέπω με τα μαντήλια κολλημένα στο κεφάλι σου” μου είπε.

Τώρα πια ξέρουν και τα δύο τι είχα. Όταν επανήλθα και μπήκαμε σε έναν κανονικό ρυθμό ζωής, έλεγαν: «τότε που η μαμά ήταν άρρωστη» με το ”άρρωστη” αδιευκρίνιστο. Περίπου ένα χρόνο μετά τους εξήγησα ότι είχα κάτι που πολλές γυναίκες παθαίνουν και οι πιο πολλές από αυτές τα καταφέρνουν.

Μεγαλώνοντας έχουν μάθει τα πάντα. Το μόνο που ζητούν είναι να δουν φωτογραφίες μου από εκείνη την περίοδο. Είχα πολλές φωτογραφίες και κρατούσα ημερολόγιο, όμως τις έχασα όλες. Έχει μείνει μόνο μία η οποία όμως είναι σοκαριστική. Δεν είμαι εγώ. Μου ζητούν να τη δουν και το αποφεύγω γιατί θα πάθουν σοκ.

Πέρσι, έγραψαν μία έκθεση στο σχολείο με θέμα ”ποιος είναι ο ήρωάς μου”. Η κόρη μου έγραψε ότι η ηρωίδα της είμαι εγώ. ”Το να στέκεσαι απέναντι στους φόβους σου και να τους αντιμετωπίζεις είναι αυτό που σε κάνει πραγματικά ήρωα. Αυτό έκανε και η μαμά μου όταν χρειάστηκε”.

Η κάθε γυναίκα που νοσεί από καρκίνο του μαστού λειτουργεί όπως νιώθει. Κάποιες δεν θέλουν να το δημοσιοποιήσουν γιατί έτσι νιώθουν πιο ασφαλείς. Στη δική μου περίπτωση το να μιλήσω για τον καρκίνο δημόσια ήταν η μοναδική μου επιλογή. Θέλω να δώσω κουράγιο στις γυναίκες που το περνούν.

Όταν ζούσα σε αυτό το τούνελ ήθελα να μιλάω μόνο με γυναίκες που το είχαν περάσει, να βλέπω ζωντανά παραδείγματα. Θέλω οι γυναίκες που ζουν αυτό το πράγμα τώρα να με ακούσουν και να πιστέψουν πως το τούνελ έχει φως στο τέλος του.

Καταλαβαίνεις ότι είσαι άρρωστη όταν σου πέφτουν τα μαλλιά. Βλέπεις με τα μάτια σου τη ”δήλωση” πως είσαι σε άλλη φάση από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Θέλω μιλήσω και για κάτι άλλο. Υπάρχει απίστευτη εκμετάλλευση στο θέμα του καρκίνου του μαστού. Τα μαντήλια που μπορείς να τα πάρεις με 3 ευρώ, τα πουλάνε (τα ίδια) 50 ευρώ. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ενθέματα που βάζουν στην αποκατάσταση του στήθους. Υπάρχουν και πολλοί ατζαμήδες γιατροί. Στάθηκα πολύ τυχερή με τους δικούς μου γιατρούς.

Αυτό που συνειδητοποίησα με τον καρκίνο του μαστού και δεν το ήξερα πριν είναι πως έχουμε χρονικό όριο. Δεν είχα καταλάβει πως έρχεται η στιγμή που πεθαίνεις. Όπως λένε και στην Κρήτη ”φεύγεις ανακατωτά”, όχι με συγκεκριμένη σειρά. Συνειδητοποίησα πως ο χρόνος είναι περιορισμένος και δεν πρέπει να πηγαίνει πεταμένος.

Για αυτό κι έκανα αιτήσεις και με πήραν σε δύο μεταπτυχιακά. Θέλω να δείξω στα παιδιά μου, στην πράξη, ότι δεν σταματάμε ποτέ. Τι πάει να πει αρρώστησα; Πρέπει να κλείσεις αυτή την πόρτα πίσω σου και να συνεχίσεις».

Διαβάστε επίσης 
Πώς τα ζώα επιδρούν στην υγεία, την μοναξιά, την κατάθλιψη;

Ακολουθήστε το medlabnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις